Wat is het nut?

Wat is het doel van het leven van een mug? Je weet wel zo'n grote die 'snachts duikvluchten maakt
naar je hoofd.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:17 schreef Maverick_tfd het volgende:
Wat geeft jou/jullie reden te denken dat uberhaupt iets zin/nut moet hebben om te bestaan?

Dat vraag ik me nou ook af. Waarom moet het een doel hebben? Leef toch gewoon

quote:

Op maandag 8 januari 2007 23:05 schreef Bart1984 het volgende:

[..]

Dat vraag ik me nou ook af. Waarom moet het een doel hebben? Leef toch gewoon

neemt de vraag van waarom er atomen zijn en waarom deze allemaal eigenschappen hebben niet weg?

is dat een normale zin? volgens mij niet boeiend, weltrusten!

Termen als 'nut' zijn bedacht door mensen met de intentie om hun leven een 'doel' te geven, maar het bestaat feitelijk helemaal niet. Wat echter belangrijk is, is dat dat géén reden is om niet te leven met de gedachte dat je nuttig bezig bent of jezelf geen doel te geven, integendeel.
We houden onszelf eenvoudigweg voor de gek, zijn te arrogant of te bang om te geloven of te accepteren dat ons bestaan een grote toevalligheid en zinloos is. We bepalen daarom onze eigen normen in het leven en hechten waarde aan absoluut waardeloze zaken, op die manier behouden we onze menselijke soort van zelfdestructie. Ik zie de mens als een wezen met een 'natuurlijke', op oerdriften reagerende, en een intellectuele kant. De verhouding tussen die twee verschilt vanzelfsprekend van mens tot mens. Voortplanting is ons enige natuurlijke doel, en hoe sterker je intellectuele kant is ontwikkeld, des te groter wordt de vraag of je je leven ook nog een ander doel wenst te geven.
Wanneer je je leven ziet als een lijn met een duidelijk begin en einde, en jezelf als een stipje ergens op die lijn voorstelt kun je je leven een doel geven, gepaard met een veelvoorkomend motto als "Pluk de dag" of een wat minder populaire als: "De afgeknipte teennagels van alle leden van het koningshuis verzamelen". Op zo'n moment heeft 'nut' wél betekenis, omdat je jezelf of in sommige gevallen de mensheid centraal stelt.
In een breder perspectief heeft uiteraard ook dát allemaal geen nut, als de aarde morgen uit elkaar knalt en geen spoor van ons achterlaat is niemand op de planeet Flux-313 of ver daarbuiten daar rouwig om. We bestaan bij de gratie van ons eigen bestaan, maar dat is geen reden om een pessimistische instelling te hebben.

Het was onmogelijk om hier iets nuttigs over te zeggen.

Er is geen nut. Het universum is er altijd al geweest en zal ook voor eeuwig door blijven leven. Het is moeilijk om in oneindigheid te denken. Mensen zullen nooit tot een punt van oneindig leven komen; want iets dat oneindig leefd word niet geboren.
Maak je niet zo druk over het nut, het zal je hooguit depressief maken.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2007 14:17 schreef most_wanted het volgende:
Er is geen nut. Het universum is er altijd al geweest en zal ook voor eeuwig door blijven leven. Het is moeilijk om in oneindigheid te denken. Mensen zullen nooit tot een punt van oneindig leven komen; want iets dat oneindig leefd word niet geboren.
Maak je niet zo druk over het nut, het zal je hooguit depressief maken.

volgens mij is het al min of meer bewezen dat het heelal uitdijt, en daaruit valt te concluderen dat het ook op 1 punt begonnen is (big bang enzo)

Mensen die trouwens zeggen dat het heelal geen nut heeft, zijn in mijn ogen aardig beperkt in hun denken. Sowieso vind ik dat van mensen die hun waarheid als de algemene waarheid beschouwen. Je gelooft iets, of je gelooft het niet.

Zelf geloof ik graag dat er wel een nut is, of in ieder geval dat ons heelal een reactie op iets anders is. Maar ik denk ook dat wij dat met onze hersencapaciteit nog lang niet kunnen bevatten.

Ik denk dat het heelal steeds groter wordt, omdat de mens straks ook steeds meer ruimte nodig heeft.

Beter een hele verre vriend dan een goede buur

quote:

Op dinsdag 9 januari 2007 15:18 schreef P8 het volgende:
Mensen die trouwens zeggen dat het heelal geen nut heeft, zijn in mijn ogen aardig beperkt in hun denken. Sowieso vind ik dat van mensen die hun waarheid als de algemene waarheid beschouwen. Je gelooft iets, of je gelooft het niet.

Noem je Wittgenstein nou beperkt in z'n denken? .

Mja, mensen die denken dat het universum hun een zingeving schuldig is. Wat een luie arrogantie.

Over deze vraag breken mensen zich al "sinds mensheugenis" het hoofd, dus de schrale troost is: je bent niet de enige.

Waar vrijwel iedereen het in het algemeen over eens is, is dat niemand het ooit geweten heeft, niemand het nú weet en niemand het ooit zal weten, dus nog een schrale troost als je geen antwoord kunt vinden: iedereen haalt een onvoldoende op deze vraag.

Als een klontje zo klaar is dat we echter wel een werkelijkheid om ons heen waarnemen. Hoe die vandaag de dag ook verklaard wordt, we moeten het daar mee doen. De volgende vraag is "hoe wil ik hier dan mee leven?" Los van het ingewikkelde en beslist niet absolute, maar voor ieder weer ander antwoord is hier nog een andere moeilijkheid.

Die moeilijkheid laat zich samenvatten in dat bij het zoeken naar dat antwoord de onbekende factor uit de eerste vraagstelling eerst enigzins hanteerbaar moet zijn. Wat ligt er ten grondslag aan het bestaan? Het zoeken naar de zin van je leven staat niet los van het bestaan van het leven überhaupt. Ofwel, het is noodzakelijk dat je je tot iets kunt richten om je frustratie, maar ook je dankbaarheid, je onwetendheid, maar ook je ervaring tegen en in uit te drukken.

Er zijn verschillende antwoorden hierop bedacht die meestal dan weer wat minder in zwang zijn bij mensen die denken dat wetenschap er een sluitend antwoord op zou kunnen hebben. Mijn bescheiden mening is dat de wetenschap alleen wat over het leven zelf kan zeggen en zich verre van zingeving moet houden. Belangrijk is iig dat - hoewel sommigen je anders willen doen geloven - de eerste factor geen enkele invloed heeft op de tweede en dus 'eigenlijk' alleen functioneel is en een middel in de tweede factor. Als je een antwoord op de eerste factor vindt, dan zul je ook zien dat die eigenlijk dezelfde strekking heeft als van ieder ander.

[ Bericht 0% gewijzigd door tudoros op 10-01-2007 20:30:38 ]

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 12:37 schreef speknek het volgende:

[..]

Noem je Wittgenstein nou beperkt in z'n denken? .

in mijn mening is hij dat als hij daadwerkelijk zijn overtuiging als DE waarheid bestempelt.
Dat hij een naam heeft, word ik echt niet warm of koud van

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 23:23 schreef P8 het volgende:
in mijn mening is hij dat als hij daadwerkelijk zijn overtuiging als DE waarheid bestempelt.
Dat hij een naam heeft, word ik echt niet warm of koud van

Ik zou je hem graag zien debunken.

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 20:20 schreef tudoros het volgende:
Over deze vraag breken mensen zich al "sinds mensheugenis" het hoofd, dus de schrale troost is: je bent niet de enige.

Waar vrijwel iedereen het in het algemeen over eens is, is dat niemand het ooit geweten heeft, niemand het nú weet en niemand het ooit zal weten, dus nog een schrale troost als je geen antwoord kunt vinden: iedereen haalt een onvoldoende op deze vraag.

Hoe kan iemand erbij komen, dat wij er nooit achter zullen komen?
Is er een indicatie dat dat zo is?

Ik heb ooit een stelling geplaatst of de evolutie begrenst is, en door aan te nemen dat de mens nooit het geheim der universum zal doorgronden, dan is dat hetzelfde zeggen als dat de evolutie begrenst is.

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 11:21 schreef tontorico het volgende:

[..]

Hoe kan iemand erbij komen, dat wij er nooit achter zullen komen?
Is er een indicatie dat dat zo is?

Ik heb ooit een stelling geplaatst of de evolutie begrenst is, en door aan te nemen dat de mens nooit het geheim der universum zal doorgronden, dan is dat hetzelfde zeggen als dat de evolutie begrenst is.

Je kunt het nooit weten, omdat wij alleen de werkelijkheid kunnen onderzoeken. Die kan ons eventueel informatie geven dichtbij het allerbeginste begin, maar zal nooit verklaren "hoe" die werkelijkheid Überhaupt bestaat. Waar ontleent de werkelijkheid, het alles, het universum zijn bestaansrecht aan? Wat is de oorzaak dat materie kan bestaan? En stel, mochten wij daar achterkomen, waar haalt die reden zijn bestaan vandaan?

Hoe breed of hoe beperkt je het ook bekijkt - het bestaan op zich kunnen wij nooit een model van maken, simpelweg omdat wij datzelf zijn en er dus niet buiten kunnen stappen. We kunnen het hoogstens verzinnen. Stel dat we een 4e of 5e dimensie vinden, die verklaart dat de ruimte en tijd een kringloopt vormt en we dus een sluitende theorie voor het grote plaatje hebben, dan nóg - dan nóg weten we niet wat bestaan precies is.

Sommige mensen plaatsen voor die vraag het woordje God,of het woord universum, of levensenergie of het al, of de eeuwigheid of de eeuwige etc... Het verschilt per persoon en per cultuur in hoeverre je zulks personificeerd. Het Joodse geloof (en daarmee ook het chriselijke en islamitische) is heel erg beelden in zijn verhalen. Zaken worden een naam gegeven en een persoon. Elk personage in de joodse boeken heeft een naam die een metafoor is waarvoor die persoon staat. En van al die personages is - hoe kan het ook anders - JHWH het meest geheimzinnige. Die kun je alleen ervaren, maar nooit verklaren. Daarom krijgt die naam ook heel veel omschrijvingen als De Eeuwige, Vader, Ik Ben, Barmhartige, De levende, etc. Terwijl het in het Boeddhisme heel anders is en veel minder metaforisch. Dat is ook waarom die religie zo populair wordt in het westen, omdat die niet met de joodse metaforen in de bijbel overweg kunnen, omdat ze die letterlijk nemen en dat sluit niet meer aan op de inmiddels aanwezige kennis over de werkelijkheid.

Maar dan wil je dus vaststellen dat wij daar nooit achter zullen komen?
Is het niet een beetje kort door de bocht om te zeggen "nooit"?

Misschien is er wel een weg te vinden naar een gemeenschappelijk, mondiaal bewustzijn.

Het boeddhisme minder metaforisch?

Volgens mij heeft die levensovertuiging aan kracht gewonnen t.o.v. het Christendom, omdat bij Boeddhisme verlichting uit jezelf komt, in plaats van dat je als onmachtig persoon moet hopen dat je verlicht wordt door iemand anders. Ik vind de eerste zienswijze veel positiever.

quote:

Op zaterdag 6 januari 2007 22:54 schreef BretsiG het volgende:
Er zijn miljarden sterren, weet-ik-hoeveel-miljarden planeten. Een onmetelijk groot heelal (of zijn er daar ook meerderen van?). Wij zijn een klein stukje sterrenstof en doen in een flits allerlei dingen die er eigenlijk niet toe doen maar wat is nou de bedoeling van dit alles?

Waarom zoveel van dat alles en met welk doel? Of is alles maar weer een atoom van iets groots waar we geen weet van hebben.

Soms, nu dus, vraag ik me echt af waarom alles er is en dan ook nog eens zo massaal. Who the fuck heeft daar baat bij? En als het er *zomaar* is wie heeft op de knopjes gedrukt dat het er allemaal is?

Damn, ik moet er ook niet over nadenken eigenlijk maar als je eenmaal begint is er geen houden aan. Zullen we er ooit achter komen op de een of andere manier?

Kut materie.

Waarom denk je dat het een doel of nut zou moeten hebben?

quote:

Op woensdag 10 januari 2007 12:37 schreef speknek het volgende:

[..]

Noem je Wittgenstein nou beperkt in z'n denken? .

Wittgenstein is de meest overschatte filosoof aller tijden

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 14:52 schreef Pietverdriet het volgende:
Wittgenstein is de meest overschatte filosoof aller tijden

Ik heb nog wel een lange lijst van filosofen die ik meer overschat vind hoor . Ik ben het niet altijd eens met Wittgenstein, overigens gedeeltelijk ook door persoonlijke voorkeur, maar een aantal van z'n gedachte-experimenten zijn wat mij betreft geen speld tussen te krijgen.

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 15:08 schreef speknek het volgende:

[..]

Ik heb nog wel een lange lijst van filosofen die ik meer overschat vind hoor . Ik ben het niet altijd eens met Wittgenstein, overigens gedeeltelijk ook door persoonlijke voorkeur, maar een aantal van z'n gedachte-experimenten zijn wat mij betreft geen speld tussen te krijgen.

Frege, Quine en Russell gaan lezen.

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 14:52 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Wittgenstein is de meest overschatte filosoof aller tijden

De meeste filosofen produceren enkel metafysisch geleuter. Wittgenstein als positivist staat daar dan per definitie boven.

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 13:53 schreef tontorico het volgende:
Maar dan wil je dus vaststellen dat wij daar nooit achter zullen komen?
Is het niet een beetje kort door de bocht om te zeggen "nooit"?

In principe is het altijd gevaarlijk om het woord "nooit" te gebruiken (in deze zin is "altijd" ook gevaarlijk dus...). Als je vanaf het begin wilt beginnen dan zijn we het er allemaal over eens dat we gewoon niks weten en niks kunnen weten. We kunnen wel 'denken' dat we dingen waarnemen of dat we een eigen wil hebben of dat de wereld waarin we leven bestaat etc, maar dat zegt nog niks over "the eternal truth".

Er was een filosoof die dacht dat we dan maar moesten beginnen met dat we bestonden, omdat we konden denken. Op zich een aardige definitie van bestaan. Verder heb je alleen maar aannames die in meer of mindere mate gebasseerd zijn op modellen en theorieën. Maar het zijn slechts beschrijvingen van dat bestaan. Hoe kunnen we nou weten wat de reden achter dat bestaan überhaupt is? Het lijkt evident dat daar geen mens een zinnige theorie over kan ontvouwen en dus wordt er gesteld dat we er nooit achter zullen komen - hoe kort door de bocht dat ook klinkt.

_{Stel je eens een reden voor die achter "het bestaan" zou kunnen zitten. Waar is het begonnen en wat is er voor het begin? Is er dan niets? Wat is niets? Je kunt er beter niet over na gaan denken, want anders eindig je nog als Nietsche...}

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 14:10 schreef speknek het volgende:
Het boeddhisme minder metaforisch?

Volgens mij heeft die levensovertuiging aan kracht gewonnen t.o.v. het Christendom, omdat bij Boeddhisme verlichting uit jezelf komt, in plaats van dat je als onmachtig persoon moet hopen dat je verlicht wordt door iemand anders. Ik vind de eerste zienswijze veel positiever.

Filosofisch gezien heb jij dus een ethisch oordeel over christendom tov boeddhisme.

De waarde is dat het individu vrij moet zijn en zelf moet kunnen beslissen. Bij Boeddhisme komt (volgens jou) verlichting vanuit jezelf en je conclusie is vanuit je waarde dat dat best goed is.
Bij christendom komt (volgens jou) de verlichting uit de verlossing door iemand anders en je conclussie is dat dit niet overeenkomt met jouw waarde en dus minder goed is.

Reactie

Mijn reactie hierop is denk ik best lang, maar ik zal het zo kort mogelijk proberen te houden:

Geen toeval
Ten eerste geloof ik niet in toeval. Chemisch gezien kunnen reacties namelijk maar op één manier plaatsvinden en staat dus van tevoren al vast dat A+B --> C. Als je het hele alles als één groot reactievat ziet, dan kan het niet anders dat al vanaf de eerste stap alles vastligt. Als ik dus niet in toeval geloof, geloof ik dus ook niet in vrije wil en al helemaal niet vrij om zelf te beslissen wat ik wil.

metafysica
Deze aanname doe ik alleen met als kanttekening dat er geen metafysische krachten bestaan. Ik heb namelijk geen reden om daar in te geloven. Ik geloof dat dingen die ik niet kan verklaren een logica hebben die ik gewoon niet zie. Zou er wel zoiets bestaan, dan zouden wij een geest met vrije wil kunnen hebben of een God kunnen zijn die met één vingerknip van deze dag de laatste dag maakt.

Ethiek
Het beeld dat naar voren komt uit jouw verhaal over christendom en boeddhisme is een beeld waarvan ik denk dat die volstrekt logisch is. Jij ziet het namelijk zo. Zou je dieper in de materie duiken, dan begrijp je misschien waar Dhamma voor staat en waar God voor staat, hoe deze begrippen ontstaan zijn, in welke tijd en waarom het op die manier nodig was. Ik wil hier absoluut niet bevoogdend overkomen, maar wil alleen maar aangeven dat je iets als goed of slecht kunt beoordelen als je beeld van iets niet of juist wel overeenkomt met je waardes.

Ten eerste komen onze waardes niet helemaal overeen. Ik vind wel dat ik mijn gedachten niet aan een ander moet opleggen, maar ook dat we een bepaalde verantwoordelijk hebben voor elkaar.
Ten tweede komt ons beeld van religie en religies totaal niet overeen. Ik denk dat overgave aan een religie een kunst is die atheïsten niet beheersen, omdat ze anders hun macht van het weten verliezen. Immers, je weet niet wat er voor in de plaats komt? Ik denk dat dat de kunst van het leven is - loslaten dat je niet alles weet of zou kunnen weten als je maar lang genoeg zoekt.

ons universum is een simulatie van iets wat weer een simulatie is van iets anders en ga zo maar door.

wat simulatie? daar geloof ik helemaal niet in.
ik vond The Matrix boeiend, maar het kan niet waar zijn.

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 17:09 schreef SlimShady het volgende:
wat simulatie? daar geloof ik helemaal niet in.
ik vond The Matrix boeiend, maar het kan niet waar zijn.

je gelooft daar helemaal niet in? goh!

om op de TT terug te komen. Je moet niet vergeten dat een begrip als "nut" en de manier waarop we dat in het dagelijks leven gebruiken is voortgekomen uit hoe onze planeet zich heeft ontwikkeld.
Het begrip Nut heeft misschien wel helemaal geen toepassing buiten onze planeet.

Maar wel voor ons als we ons buiten onze planeet bevinden, in dat geval reist "nut" gewoon mee

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 16:07 schreef thabit het volgende:

[..]

De meeste filosofen produceren enkel metafysisch geleuter. Wittgenstein als positivist staat daar dan per definitie boven.

Ik weet niet hoeveel jij van Wittgenstein weet, maar Wittgenstein voelde helemaal niets voor het positivisme. De logisch positivisten waren een groot fan van Wittgenstein, maar Wittgenstein vond dat ze zijn Tractatus verkeerd hadden begrepen. Hij nam duidelijk afstand van het positivisme. En ook Wittgensteins denken is metafysisch; het zit vol kentheorie, ontologie, taalfilosofie en filosofie van de logica en wiskunde. Je komt er gewoon niet aan; bijv. wetenschap zelf is ook een filosofisch uitgangspunt. Ook de hedendaagse wetenschapsfilosofie is eigenlijk metafysica, maar omdat metafysica een 'vies' woord is, wordt zij weinig gebruikt.

Het nut is, om jou af te vragen wat het nut ervan is.

Ik denk niet dat het veel nut heeft om veel zorgen te maken over wat het nut is. Dit geeft aan dat je te weinig te doen hebt en waarschijnlijk je tijd niet echt nuttig gebruikt. Waarom zou je alles willen bevatten. Hoe meer je weet hoe meer leed.

[ Bericht 2% gewijzigd door no-use-for-a-name op 15-01-2007 02:46:12 ]

Ik denk dat het nut van het universum simpel is:

Dat ik op een mooie zomernacht naar die geweldige oneindige sterenhemel kan kijken.
Dat ik aan het strand naar een zonsondergang kan kijken.
Dat ik snachts naar vallende sterren kan kijken.

enz.

quote:

Op woensdag 17 januari 2007 21:35 schreef Krijnskiekjes.tk het volgende:
Ik denk dat het nut van het universum simpel is:

Dat ik op een mooie zomernacht naar die geweldige oneindige sterenhemel kan kijken.
Dat ik aan het strand naar een zonsondergang kan kijken.
Dat ik snachts naar vallende sterren kan kijken.

enz.

dat is een mooie manier van kijken naar het universum

Het enige antwoord op deze vraag is; 'De enige manier waarop wij het woord "nut" kunnen verstaan is als "geneuzel van zelfverloochenende Christenen en/of andere religieuzen, magische denkers, fantasten en andere gekken."'
Laten wij daar onze tijd niet aan verdoen.

Nut is meer dan dat,

in ieder geval is het nu nog niet het stadium van "zingeving" gepasseerd, maar waar de mens ook achterkomt of ontdekt, het nut voor de mens zal altijd blijven bestaan.

Het is onlosmakelijk aan het mens-zijn.

Als wij het geheim van het universum willen doorgronden, is het dan belangrijk dat je eerst de omgeving analyseert, of eerst diegene analyseren die het probeert te doorgronden?

Het nadenken over het nut en de zin van het leven.... Ik krijg er zowaar het vliegend schijt van.

Dit heeft al voor zoveel shit - religies gezorgd en bijhorende levensvisies en oorlogen.

Alles wat wij ervaren, is gewoon geconditioneerd vanaf onze geboorte in deze huidige samenleving. Miljoenen impulsen zorgen ervoor dat je dingen mooi of lelijk vindt.

Evolutie van de denkende mens heeft ervoor gezorgd dat we het instinctieve van de mens totaal verloochenen of zelfs 'zedenschennis' noemen...

We zijn onderdrukt door onze eigen gezamenlijke conditionering en krankzinnige gedachtengang, die exponentioneel krankzinniger wordt ! Kijk maar eens naar de laatste 1000 jaar, hoe we geëvolueerd zijn naar deze 'tussenfase' , waarin minstens 1000000 keer van levensbeschouwing is verandert ! Dat maakt het ook interessant, maar ik voel persoonlijk dat we op weg zijn naar totale uitputting en overdreven materialisme en onverzadigbaarheid van de wensen van de mens.

Persoonlijk leer ik ermee leven, zoals iedereen doet.. De ene zet zich af als rebel, de andere loopt mee en de andere is de betwetende übermensch (in zijn gedachtengang dan toch). Het nut ligt misschien in het vinden van je weg doorheen de onderdrukking van je eigen soort

Hoe ouder je wordt, hoe meer impulsen je leven beinvloeden..

Daarom is een goede opvoeding ook zo belangrijk.

Een goede opvoeding.. wat is goed ? Moet ik mijn kind opvoeden zodat het opkan tegen de harde, materialistische wereld en zelf zo'n speelbal of spelbepaler van ons lot wordt ? Of moet ik het juist vredelievend en sociaal opvoeden, zodat het later misbruikt kan worden en meelopen kan met 90% van de maatschappij?

Er bestaat geen goede opvoeding meer, we zijn te verzadigd met domme, nutteloze, door-de-ontwikkeling-afgestompte mensen.

Daaronder reken ik ook mijzelf, aangezien de evolutie de mens zo heeft 'herschapen'. Ook al denk je zelf van ... oooh daar ben ik niet bij .... ik ben intellectueel en redenerend ... get real ! je bent onderwerp en ontwerp van de huidige maatschappij, ontwikkeld door een menigte materialistische, rascistische, egoïstische meute.

quote:

Op vrijdag 19 januari 2007 12:44 schreef LocoLatino het volgende:
Een goede opvoeding.. wat is goed ? Moet ik mijn kind opvoeden zodat het opkan tegen de harde, materialistische wereld en zelf zo'n speelbal of spelbepaler van ons lot wordt ? Of moet ik het juist vredelievend en sociaal opvoeden, zodat het later misbruikt kan worden en meelopen kan met 90% van de maatschappij?

Het is toch geen of-of kwestie.
Tegenwoordig met de huidige kennis is beide ook mogelijk,

misschien vergt het wat meer energie, maar je moet de mens als concept ook niet onderschatten en in een land als Nederland is zeker en-en mogelijk.

quote:

[b]
Zelf geloof ik graag dat er wel een nut is, of in ieder geval dat ons heelal een reactie op iets anders is. Maar ik denk ook dat wij dat met onze hersencapaciteit nog lang niet kunnen bevatten.

Hoe kan er een nut ZIJN, als we het NU niet kunnen bevatten.. jeezes, gebruik dan toekomstige tijd..

binnen 1000 jaar.. Ja euuuwh , er was wel een nut toen, ze snapten het toen nog niet zo goed...... nuttig hé

quote:

[b]
Het is toch geen of-of kwestie.
Tegenwoordig met de huidige kennis is beide ook mogelijk,

misschien vergt het wat meer energie, maar je moet de mens als concept ook niet onderschatten en in een land als Nederland is zeker en-en mogelijk.

Ja, en beide is echt wel goed... waar stuur je nu op aan.. ULTIEME LEVENSLANGE DEPRESSIES ? Als jij dit persoon al bent tegengekomen, dat ontsnapt is als product van deze maatschappij, moet je jezelf gelukkig prijzen of schijnheilig zelf zo voelen

[ Bericht 21% gewijzigd door LocoLatino op 19-01-2007 13:27:51 ]

Waar concludeer je dat dat ultieme levenslange depressies oplevert?

En trouwens wat is bij jou een depressie, want als een hele maatschappij depressief is, dan wordt dat per definite op dat moment ook weer opgeheven.