quote:Die aanduiding is niet vaag hoor, dat is heel gebruikelijk voor psychotherapeuten. Het zegt niets over haar specialisatie dat is waar.Op zaterdag 16 december 2006 15:59 schreef innovative het volgende:
[..]
Ze noemt zich PPD-specialiste, dan zou ze toch moeten weten dat juist mensen die depressief zijn (op wat voor manier dan ook), idd vaak "niets goed vinden". Als het zo simpel zou zijn als "breng de kinderen een dagje weg", dan had je dat zelf óók wel kunnen bedenken, niet? Ik mag iig aannemen dat ze wel wat diepgaander kan zijn. Klaarblijkelijk kan ze dat niet.
ik vind het trouwens vaag dat ze zichzelf vermeldt met "BIG-registratie". Dat heeft elke verpleegkundige (wat haar achtergrond is), en dat zegt dus verder niks over haar "specialisatie" in ppd.
Ik geef je groot gelijk.
Ik vind het so wie so heel apart. Ik vind het al heel apart om via mail te communiceren met mensen die een depressie hebben. De non-verbale communicatie ontbreekt en die is juist daarin zo belangrijk.
Verder kan ik haar reactie wel enigszins begrijpen, maar alleen als die als mens gegeven is en niet als professional.
quote:Sorry!Op zaterdag 16 december 2006 16:44 schreef Igraine het volgende:
Ik wilde dit posten maar hij werd net gesloten.
Mijn laatste post:
quote:Op zaterdag 16 december 2006 16:43 schreef PM-girl het volgende:
Wat een belachelijke reactie zeg. Sugar je bent zeker niet gek!
Het lijkt wel alsof ze vind dat jij het haar expres zo moeilijk maakt,Groot gelijk dat je ermee stopt!
Ingrid, wat knap dat je open kaart heb gespeeld met je ouders. En als het nu in het weekend niet goed gaat, AMW is dicht en heeft geen crisis volgens mij, maar anders kun je altijd via de HAP iemand bereiken he!
Idd wat iemand al eerder zei, als het zo simpel was als de kinderen een dagje wegbrengen dan had je haar hulp sowieso niet nodig gehad.
Heel snel vergeten en gewoon lekker door met je huisarts en een psych.
Hoop dat je huisarts en psych je beter kunnen helpen.
Ingrid, hoe was het bij ouders en schoonouders??
je hebt een wijs beslissing genomen, en haar reactie bevestigd dat nogmaals.als je er de moeite en kracht voor hebt later als het met je beter gaat zou ik dit wel doorspelen naar een tuchtraad, want zulke mensen zouden gewoonweg niet mensen mogen behandelen
Ingrid heel heel heel dapper van je en de eerste stap in een goede richting is gezet.
en wat betreft dat egoistisch noemen meid dat ben je niet, juist doordat je die hulp nu zoekt bewijs je het nogmaals.
het is gewoon onmacht en onkunde van mensen die zo reageren, iemand die zelf geen depressieoid gehad heeft weet niet hoe dat is en kan het niet begrijpen. en helaas zijn sommige mensen totaal niet empatisch aangelegd en het dus ook niet kunnen /zullen snappen.
Ingrid, knap dat je alles verteld hebt, moedig!
Ik weet niet of jullie er iets aan hebben, maar wat bij mij helpt als het niet goed gaat: iedere avond, alle positieve dingen van de dag opschrijven. Alles waar ik trots op ben, dingen die wel goed gegaan zijn, wat ik leuk vond etc.
Zo ' dwing' je jezelf om op een positieve manier de dag af te sluiten. Soms kan ik maar 1 of 2 dingen verzinnen per dag, maar meestal zijn het er meer. Het zorgt er bij mij voor dat ik toch een goed (of beter) gevoel over de dag krijg, en daardoor begint de volgende dag ook beter.
quote:Ze gaf in de intake aan dat zij het praten met een psycholoog of psychotherapeut niet zo nodig vond. Als ik het fijn vond, prima, maar in principe was een hormoonbehandeling waar het om ging, zei ze. Ik denk dus niet dat ze het praten en verdiepen zo belangrijk vindt, ook niet in het eigen contact dat ze met haar patienten heeft. Ze wil horen hoe het gaat, om zo ook de medicatie aan te kunnen passen. Dus misschien daarom die werkwijze per mail.Op zaterdag 16 december 2006 16:44 schreef Igraine het volgende:
Ik wilde dit posten maar hij werd net gesloten.
[..]
Die aanduiding is niet vaag hoor, dat is heel gebruikelijk voor psychotherapeuten. Het zegt niets over haar specialisatie dat is waar.
Ik vind het so wie so heel apart. Ik vind het al heel apart om via mail te communiceren met mensen die een depressie hebben. De non-verbale communicatie ontbreekt en die is juist daarin zo belangrijk.
Verder kan ik haar reactie wel enigszins begrijpen, maar alleen als die als mens gegeven is en niet als professional.
Hoe ze anderen verder "mentaal" ondersteunt via mail weet ik niet. Misschien hebben anderen wel wat aan haar, misschien vooral als ze verder nergens een klankbord vinden.
Ook als mens vind ik het een nogal typische reactie. Ik geloof echt niet dat ik me in de slachtofferrol heb gegooid in mijn mailcontact met 'r.
quote:Ik bedoel ook niet dat ik het als mens een terechte reactie vindt. Maar het is wel een reactie die veel mensen (leken) die omgaan met "mensen met een depressie" hebben. Vandaar ook 'als mens wel begrijpelijk, als hulpverlener niet'.Op zaterdag 16 december 2006 19:59 schreef Sugar het volgende:
[..]
Ze gaf in de intake aan dat zij het praten met een psycholoog of psychotherapeut niet zo nodig vond. Als ik het fijn vond, prima, maar in principe was een hormoonbehandeling waar het om ging, zei ze. Ik denk dus niet dat ze het praten en verdiepen zo belangrijk vindt, ook niet in het eigen contact dat ze met haar patienten heeft. Ze wil horen hoe het gaat, om zo ook de medicatie aan te kunnen passen. Dus misschien daarom die werkwijze per mail.
Hoe ze anderen verder "mentaal" ondersteunt via mail weet ik niet. Misschien hebben anderen wel wat aan haar, misschien vooral als ze verder nergens een klankbord vinden.
Ook als mens vind ik het een nogal typische reactie. Ik geloof echt niet dat ik me in de slachtofferrol heb gegooid in mijn mailcontact met 'r.
Waarschijnlijk behandelt zij een ppd dan puur als een medische aandoening en vind ze mentale ondersteuning niet belangrijk. Ja dat kan, zo veel therapeuten, zoveel werk- en denkwijzen. Het belangrijkste is dat jij iemand vind als hulpverlener waar jij je prettig bij voelt. En dat is zij hoogstwaarschijnlijk niet.
En ik vraag me wel of hoe het dan zit met kleertjes voor Kim, etc. Want de kinderbijslag krijg je dan zelf niet. Maar die vragen kunnen we dan wel stellen. Maandag ga ik na mw, gkb bellen voor een afspraak zsm.
Met schuldhulpverlening wordt er echt wel voor gezorgd dat je de noodzakelijke dingen voor je kind kunt kopen.
Op de lange termijn ben je daar dus echt beter mee af!
het komt allemaal wel goed, makkelijk zeggen zo maar het is wel zoquote:We zijn ons aan het inlezen. We gaan het ook zeker doen!Op zaterdag 16 december 2006 23:24 schreef Leah het volgende:
Ja, dat is heel moeilijk Ingrid. Maar denk nu even logisch na... Als je het niet doet kun je straks helemaal niets meer voor Kim kopen, domweg omdat je geen geld meer kunt opnemen.
Met schuldhulpverlening wordt er echt wel voor gezorgd dat je de noodzakelijke dingen voor je kind kunt kopen.
Op de lange termijn ben je daar dus echt beter mee af!
Wel eng en spannend. Hopelijk lukt het, moet haast wel.
quote:Dank je! Hopelijk dit jaar nog de 1e afspraak.Op zondag 17 december 2006 00:22 schreef Leah het volgende:
Het moet, dus het zal, en het kan. Sterkte meid!
quote:Meid ook dat gaat er allemaal geregeld worden, het valt best wel mee alleen je moet gewoon veel bewuster met je geld om zien te gaan.Op zaterdag 16 december 2006 23:19 schreef Ingrid19 het volgende:
Het gesprek ging wel. We hebben geen keus en moeten wel naar gkb. (www.gkb-drenthe.nl) Zo komen we er niet uit. Dat vinden we wel heel eng. Want het wordt niet makkelijk. Eerder zeer moeilijk.
En ik vraag me wel of hoe het dan zit met kleertjes voor Kim, etc. Want de kinderbijslag krijg je dan zelf niet. Maar die vragen kunnen we dan wel stellen. Maandag ga ik na mw, gkb bellen voor een afspraak zsm.
Schrijf al je vragen op papier zodat je het voor jezelf allemaal duidelijk houdt.
quote:We hebben een schuldenforum gevonden. Staat alles duidelijk in en kun je ervaringen uitwisselen.Op zondag 17 december 2006 00:33 schreef Rottdog het volgende:
[..]
Meid ook dat gaat er allemaal geregeld worden, het valt best wel mee alleen je moet gewoon veel bewuster met je geld om zien te gaan.
Schrijf al je vragen op papier zodat je het voor jezelf allemaal duidelijk houdt.
Vragen opschrijven is een goed idee.
Kinderbijslag telt niet mee, dat scheelt. Kunnen we kleertjes inslaan en luiers.
er zijn vaak speciale potjes voor wanneer er voor kim maar ook zo af en toe wanneer echt nodig iets van kleding voor jullie gehaald kan worden.
Echt het is te doen hoor ik vind jullie dapper
Een dappere keuze, moeilijk. Maar ik denk wel de goede weg.
Zet em op hoor!
Sugar
Zoals anderen al zeggen, het is even zuur, maar het helpt wel. Wat ik ervan weet heb je schuldbemiddeling en schuldsanering, wat beiden een aantal jaren (3?) duurt en je er daarna vanaf bent. Ik geloof alleen dat het laatste niet meer vaak gedaan wordt.
Succes ermee en onthoud, hoe cliché ook, na regen komt zonneschijn!
Ik heb dan wel een jongen, maar er zijn vast wel dingen die zowel jongens en meiden aankunnen. Als je zo nu en dan gewoon eens in het vraag en aanbod topic neerzet wat je nodig hebt dan kan ik voor je kijken wat ik heb.Ik vind het iig super dat jullie deze stap hebben gemaakt en helemaal dat jullie naar schuldhulpverlening gaan... het kan niet moeilijker zijn/worden dan het nu al is Ingrid, echt waar dat zul je zien.
Sugar, ik vind de reactie van haar ook een beetje vreemd.... 'dat niks goed is' ik vind dat nogal logisch, juist nu is het erg moeilijk om keuzes te maken, hoort een beetje bij een depressie....dus haar reactie van 'je wil niks' en 'niks is goed' vind ik dan weer onprofessioneel.
En ik vind je reactie naar haar toe nog erg netjes, helemaal niet vanuit een slachtofferrol geschreven, gezien de omstandigheden snap ik dus ook echt niet waarom ze dat nu schrijft. Ik denk eerlijk gezegd dat het goed is dat dit nu gebeurd is en jij de hulp kunt gaan zoeken die bij je past, wat zij kan je die duidelijk niet geven.
Ik zou door zo'n persoon nóg meer gaan twijfelen aan mezelf
Ik kan weken bezig zijn met een incassobureau om een goede betalingsregeling te treffen voor een client en wanneer bureau schuldhulpverlening zich ermee gaat bemoeien, is het zo geregeld en nog met een deel kwijtschelding ook!
Gelukkig maar dat je zo'n fijne huisarts hebt.Goede actie Ingrid! Een flinke stap in de goede richting. En vergeet niet dat die mensen daar je willen helpen en er niet zijn om je te pesten.
Er wordt bij de schuldhulpverlening vaak ook heel veel rekening met kinderen gehouden. Ook qua duur van betalingsregelingen heb ik me laten vertellen.
Succes!
quote:Hoi Ingrid, Ik denk ook dat dat het beste is voor je. Iemand van buitenaf die jullie kan helpen met die schulsanering in plaats van een nieuwe "schuld" aan te gaan bij familie. Wel is het veel enger, maar bedenk maar eens dat zij echt al heel veel problemen hebben gezien bij het gkb en ervaring hebben met het oplossen ervan. Ze weten precies wat je wel en niet kunt uitgeven en laten je echt niet op een droge boterham bijten. Wat je niet moet vergeten is dat je ook aan je eigen problemen moet gaan werken. Dapper hoor dat jullie dit doen, jullie gaan er uit komen, het wordt een paar jaar rot maar daarna kun je je lieve meisje lekker gewoon opvoeden zonder telkens angst te hebben voor de post of wie er aanbelt!Op zaterdag 16 december 2006 23:19 schreef Ingrid19 het volgende:
Het gesprek ging wel. We hebben geen keus en moeten wel naar gkb. (www.gkb-drenthe.nl) Zo komen we er niet uit. Dat vinden we wel heel eng. Want het wordt niet makkelijk. Eerder zeer moeilijk.
En ik vraag me wel of hoe het dan zit met kleertjes voor Kim, etc. Want de kinderbijslag krijg je dan zelf niet. Maar die vragen kunnen we dan wel stellen. Maandag ga ik na mw, gkb bellen voor een afspraak zsm.
Ik probeer te bedenken wat ze wil bereiken met haar reactie, het lijkt wel iets van schoktherapie, niet te begrijpen vanuit mijn oogpunt. Ik vind het mailtje wat je gestuurd hebt erg netjes en helemaal niet slachtofferig. Het is toch "normaal" dat je zo twijfelt over alles als je je niet lekker in je vel voelt zitten. Zelfs als ze "alleen maar" ervaringsdeskundige is zou ze dit toch moeten weten. Dat maakt ook dat een depressie zo enorm verwarrend is. Alleen al de vraag of je koffie of thee wilt kan je volledig van slag brengen. En dan heb jij het over vragen of je je kinderen thuis wilt hebben of even wilt "uitlenen" Ik vind het dus onzorgvuldig van haar, net als eigenlijk iedereen hierboven. Misschien kun je haar nog mailen met de vraag waarom zij haar hulp zo doet als zij doet. Ik denk dat ze onderschat wat er bij jou speelt. Maar dat zijn alleen mijn gedachten. Als je daar eens verder over wilt praten weet je me te vinden
Ik hoop dat we snel bij het gkb terecht kunnen. En dat ik snel word doorverwezen naar ggz.
We hebben de schuld bij de bank en bij Wehkamp. Wehkamp word ws januari/februari afgelost.
En dan maar hopen dat de bank mee wil werken. Gelukkig hebben we geen deurwaarders etc op de stoep gehad. Maar vorige maand konden we amper de huur betalen en werd het water bijna afgesloten. Dankzij mijn vader is de waterrekening betaald. Mede daarom hebben we toen de auto verkocht.
We zien nu in dat we zelf zo niet verder komen.
Volgens schoonmoe moet ik vaker de frisse lucht in en geen medicijnen, das niet nodig. Ik heb maar besloten om niet naar haar te luisteren. Pfff, zal morgen vast een zwaar gesprek worden bij mw.
quote:Dat vind ik echt superlief!Op zondag 17 december 2006 12:12 schreef melonovy het volgende:
Ingrid, er zijn hier ook vast wel mensen die willen helpen, ik iig wel, welke maat heeft Kim? Wat heb je nodig?
Kim zit nu sinds ca 2 weken ik maat 74. In maat 80 hebben we maar 2 dingen. 1 trui en 1 pakje die ze op haar verjaardag heeft gehad. Ohja, we hebben ook genoeg pyama's in maat 80.
Ik vind het een goed idee om tzt in het vraag en aanbod topic te plaatsen als wij kleertjes zoeken. Marktplaats zijn we bekend mee. Hebben we het meeste wat ze nu draagt vandaan gehaald.
Ik vond het eerst wel eng om naar mijn vader te gaan. Ik heb mijn vader altijd gezien als een charismatisch en dominant persoon, die er vroeger altijd al op hamerde geen schulden te maken, zuinig met je geld om te gaan, een goeie baan te krijgen en een huis te kopen. Mijn vader en stiefmoeder hadden zich al ingelezen, we hadden een link naar het vorige topic meegesturd in de mail met de vraag of we konden kangskomen.
Gelukkig viel mijn vader ons niet aan. Hij vindt het wel jammer dat we het geld zo over de balk hebben gesmeten, maar hij zei erachteraan dat we het verleden moeten laten rusten en naar de toekomst moeten kijken. Hij wil niet de lening overnemen, ondanks dat hij het financieel wel kan. Maar als we naar het GKB gaan, leren we er wel veel meer van. En idd, ze hebben wel gelijk. Gelukkig willen ze wel helpen door af en toe wat mee te nemen voor ons of voor Kim.
We hopen dit jaar nog bij het GKB terecht te kunnen. Ik zie nu wel in dat dit de enige uitweg is. Het schijnt dat je iets onder het bijstandsniveau krijgt. Is dat niet iets van 800 Euro ? Daar is wel mee te leven, maar ik weet niet of je daar nog alle vaste lasten van moet betalen. Ach, dat overleven we dan ook wel weer. Het zullen drie loodzware jaren worden, maar we worden hier samen sterk van, daar ben ik van overtuigd! Het is ook geen schande, want er zijn nog veel meer mensen met grote schulden!
En je word echt een stuk bewuster van geld en hoe er mee om te gaan.
quote:En buiten dat, voorzover ik heb begrepen regelt het GKB ook wat met je schuldeisers en dat kan je vader niet. Na drie jaar ben je ervan af als je je aan de regels houdt.Op zondag 17 december 2006 14:29 schreef Djeez het volgende:
Hij wil niet de lening overnemen, ondanks dat hij het financieel wel kan. Maar als we naar het GKB gaan, leren we er wel veel meer van. En idd, ze hebben wel gelijk.
quote:Voorzover ik heb begrepen van anderen worden je vaste lasten voldaan en krijg je zelf een soort leefgeld. Dat is beslist niet veel, maar ook niet ondoenlijk. Na drie jaar ben je dan wel overal vanaf en kan je met een schone lei beginnen.Daar is wel mee te leven, maar ik weet niet of je daar nog alle vaste lasten van moet betalen. Ach, dat overleven we dan ook wel weer. Het zullen drie loodzware jaren worden, maar we worden hier samen sterk van, daar ben ik van overtuigd! Het is ook geen schande, want er zijn nog veel meer mensen met grote schulden!
Het is wel goed denk ik dat je vader jullie niet op die manier helpt, want daar zouden jullie niets van leren idd. Het is belangrijk dat je in de toekomst niet dezelfde fouten leert maken.
hier http://home.szw.nl/navigatie/rubriek/dsp_rubriek.cfm?rubriek_id=4&subrubriek_id=401&link_id=83005
kan je zien hoe hoog een bijstandsuitkering ongeveer zou zijn. Dus van die 800 euro zal je waarschijnlijk ook je vaste lasten moeten betalen.
quote:Klopt. Die constructie willen wij het liefste. Dat hun alles overmaken en dat wij dan weekgeld krijgen. Dat heet dacht ik minnelijk. Hopelijk lukt het bij de abn. Als die niet wil meewerken, komen we in de wsnp terecht. Dat gaat via de rechter, dan moet de abn meewerken. En dan mogen ze in huis komen en eventueel dingen gaan verkopen.Op zondag 17 december 2006 14:38 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
En buiten dat, voorzover ik heb begrepen regelt het GKB ook wat met je schuldeisers en dat kan je vader niet. Na drie jaar ben je ervan af als je je aan de regels houdt.
[..]
Voorzover ik heb begrepen van anderen worden je vaste lasten voldaan en krijg je zelf een soort leefgeld. Dat is beslist niet veel, maar ook niet ondoenlijk. Na drie jaar ben je dan wel overal vanaf en kan je met een schone lei beginnen.
Sugar, nee jij bent niet gek, ze reageert echt belachelijk en zeer onprofessioneel. Lekker om een depressief iemand de grond in te trappen en om de oren te slaan met de symptomen van een depressie. Daarom ben je nu juist toch onder behandeling, omdat alles zo voelt? Gelukkig maar dat je daar weg bent. (Max merkte ook nog op dat ze het medium e-mail wel erg slecht begrijpt als ze niet ziet hoe lullig zoiets over komt)
Dan moeten de huur en zorgtoeslag wel goed gaan. En waterheffingen komen te vervallen.
Maar ik neem aan dat ze dat allemaal wel weten daar.
iig een beetje. Mijn depressie heeft wel iets met geldproblemen te maken. Maar volgens mij niet alles.
Ik vraag me nu wel af of de medicijnen wel goed werken. Zal het morgen zeker aan mw en de ha voorleggen.
quote:Ingrid, ga nu even niet teveel rekenen, echt. Dat doen zij wel voor je. Op een ander forum waar ik kom zitten mensen in deze schuldregeling en die ontvangen met hun gezin van vier personen 75 euro boodschappengeld + kinderbijslag. Ik zeg niet dat jullie dat ook krijgen, maar goed. Ik denk wel dat het echt enorm in jullie voordeel werkt dat Kimmetje nog zo klein is. Als het allemaal een beetje lukt zijn jullie ervanaf zodra ze naar school gaat. Da's een veel mooiere periode om krap te zitten (ja, voorzover je over mooi kunt spreken) dan wanneer je kinderen op de middelbare school hebt, echt. Nu vragen ze niet veel, nemen genoegen met tweedehands, etc. Het zal niet makkelijk zijn, maar jullie redden het echt wel. En dan weer beginnen met een schone lei, wat moet dat heerlijk zijn!Op zondag 17 december 2006 14:50 schreef Ingrid19 het volgende:
De huur is 440,- electriciteit etc is 130.- water 80.- zorgverzekering samen is 205,-
Dan moeten de huur en zorgtoeslag wel goed gaan. En waterheffingen komen te vervallen.
Maar ik neem aan dat ze dat allemaal wel weten daar.
quote:Ik denk idd dat je depressie (zo goed als) niets met hormonen te maken heeft, en dat is wel waar het eigenlijk om gaat. Of de medicijnen goed werken weet ik niet, maar ik denk dat aanpakken van de omgeving en dus de uitzichtloze situatie al best een hele hoop kan helpen. En dat gaan jullie doen!Op zondag 17 december 2006 14:54 schreef Ingrid19 het volgende:
Sorry, we zijn idd erg offtopic zo.
iig een beetje. Mijn depressie heeft wel iets met geldproblemen te maken. Maar volgens mij niet alles.
Ik vraag me nu wel af of de medicijnen wel goed werken. Zal het morgen zeker aan mw en de ha voorleggen.
quote:Depressie kan door alles veroorzaakt raken, daar zijn helaas geen regeltjes en richtlijnen aan verbonden, het overkomt je zeg ik altijd maar.Op zondag 17 december 2006 14:54 schreef Ingrid19 het volgende:
Sorry, we zijn idd erg offtopic zo.
iig een beetje. Mijn depressie heeft wel iets met geldproblemen te maken. Maar volgens mij niet alles.
Ik vraag me nu wel af of de medicijnen wel goed werken. Zal het morgen zeker aan mw en de ha voorleggen.
En heel vaak kom je er zonder goede begeleidende hulp allen niet uit.
Gelukkig zijn daar ook weer oplossingen voor, onze psychologen enz enz die zijn er om naar je te luisteren en je te helpen om dingen te verwerken en beter te begrijpen
En helpen bij een goed plan om uit de depressie te komen.
Ad worden niet altijd voorgeschreven, maar kunnen idd verlichting bieden mits ze je op een goede mannier slikt incl de begeleiding die je ernaast krijgt.
En als je zo een typetje bent als mij dan helpen ze je totaal niet
Maar daar kom je vanzelf achter als al een paar verschillende ad hebt geprobeerd quote:Hoe bedoel je dat?Op zondag 17 december 2006 15:00 schreef Bar_en_Mar het volgende:
[..]
Depressie kan door alles veroorzaakt raken, daar zijn helaas geen regeltjes en richtlijnen aan verbonden, het overkomt je zeg ik altijd maar.
En heel vaak kom je er zonder goede begeleidende hulp allen niet uit.
Gelukkig zijn daar ook weer oplossingen voor, onze psychologen enz enz die zijn er om naar je te luisteren en je te helpen om dingen te verwerken en beter te begrijpen
En helpen bij een goed plan om uit de depressie te komen.
Ad worden niet altijd voorgeschreven, maar kunnen idd verlichting bieden mits ze je op een goede mannier slikt incl de begeleiding die je ernaast krijgt.
En als je zo een typetje bent als mij dan helpen ze je totaal niet
Als je je aan de afgesproken hoeveelheden slikt, is er niet veel aan de hand.
quote:Ah zo. Er is mij verteld dat het niet verslavend is trouwens. Ik neem elke dag 1 pil, dus dat is goed.Op zondag 17 december 2006 15:11 schreef Bar_en_Mar het volgende:
ad kunnen/zijn in sommige hoeveelheden verslavend, het is daarom altijd heel verstandig om nooit zomaar op eigen houtje te gaan spelen met de ad (uit ervaring spreek ik nu)
Als je je aan de afgesproken hoeveelheden slikt, is er niet veel aan de hand.
en toch... dat advies van je (schoon?)moeder is zo gek niet.
even uitwaaien kan zo lekker zijn
Uitwaaien is sowieso goed
.AD is overigens niet verslavend. De meeste tranquilizers (oxazepam, diazepam, alprazolam, lorazepam, temazepam) die door huisartens ook weleens worden gegeven bij acute symptomen zijn dat weer wél. Dat het moeilijk is om van een AD af te komen, is omdat het moeilijk is om weer terug te gaan naar je depressieve zelf. Ik weet uit ervaring dat als je serotoninepeil zichzelf wél weer goed in balans kan houden, je niets merkt van het afbouwen/stoppen. Zolang je nog een fysiek probleem hebt met die balans, merk je dat wel.
Hopelijk heb je dat mailtje van die Eileen heel snel van je af laten glijden.
Ik vind het wel lastig dat het zo is gegaan. Maar verder gaat het wisselend. Ik was vandaag heel trots op mezelf, om hoe ik het deed met de kindjes, maar had straks toch weer een uitbarsting. Ik wil dat echt niet meer hebben. Ik word dan ineens opgefokt en te boos op Maria, niet leuk.
En ik blijf erg met dat eten zitten. Ik kom niet uit verstand en gevoel, zeg maar. Probeer elke dag zo min mogelijk te eten, maar ik wéét dat ik toch straks weer moet eten ooit. Dus waarom dan nu dit doen? Elke dag die lukt is meegenomen, is een beetje dichter bij dun zijn en bij mezelf accepteren. Het lukt me gewoon niet om met dit lijf van dingen te genieten, blij te zijn om dingen en gewoon een kerstkransje te nemen. Zodra ik dat zou doen, lachen, blij zijn, genieten, sta ik mezelf dus toe zo te zijn als ik nu ben. Dat wil ik niet.
Maar het is een geworstel, want als ik alleen ben, of met de kindjes, dan kan ik soms wél oprecht lachen om iets, of blij zijn met iets. Maar dat sta ik mezelf niet toe met anderen erbij, daarvoor voel ik me veel te onzeker over mezelf, mijn lijf. Stom en sneu, vind ik. Echt waar.
Ik vind je ook prachtig, maar daar heb je weinig aan gok ik.
Vraag me wel klein beetje af welke van deze dingen je het eerst aan moet pakken omdat het een het ander versterkt, maar goed, dat weet een psych ook wel uiteraard.
quote:Ja, dat snap ik, maar ik gok/hoop dat Sugar doelt op een gewicht van voor de zwangerschappen.Op maandag 18 december 2006 12:55 schreef lady-wrb het volgende:
een echte anorexia-patient heeft geen streefgewicht be, het moet altijd minder, ze stoppen nooit.
Nu blijkt J ziek te zijn, geen 2 uur hulp dus vanmiddag. Plan omgooien, kiezen op elkaar.
)Dun zijn en bezig zijn met eten heeft te maken met controle hebben. En omdat je veel controle kwijt bent, grijp je terug naar een overlevingsstrategie waarin je wel het gevoel had/hebt ergens controle over te hebben. nl. je eten (cq niet eten)
Ik vind het allemaal niet zo raar. Overlevingsstrategieen zijn misschien nu niet meer nodig, maar zijn wel datgene waarnaar je in stress naar teruggrijpt. Herkenbaar, gemakkelijk en beheersbaar.
Dat je weet dat je op de langere termijn dit niet kunt doen is iets wat je wel met je hoofd weet, maar waar je hart minder snel genoegen mee neemt.
(Plus dat een zwangerschap je ook heel gemakkelijk kunt ontkoppelen van je lijf. Het feit dat je lijf de 'wagen' van je ziel is is dan veel beter te begrijpen dan het feit dat lijf en ziel onlosbaar gekoppeld zijn)
-ervaringsdeskundige-
quote:Niet iedereen met een eetprobleem is een anorexia-patient.Op maandag 18 december 2006 12:55 schreef lady-wrb het volgende:
een echte anorexia-patient heeft geen streefgewicht be, het moet altijd minder, ze stoppen nooit.
Maar het is vaak wel iets wat alles beheerst.
Ik vind je zo'n mooie vrouw! Luchtbel, trek jij het nog een beetje
Ingid is het voor jou nog een beetje vol te houden
Ingrid, ik bedoelde in het andere topic (moeders) dat als het écht zo lang duurt, dat je wel via andere kanalen (desnoods gewoon huisarts of huisartsenpost) hulp kunt krijgen. Als de nood echt hoog is, zoals laatst bijvoorbeeld.
quote:Ah zo. Ergens in januari krijg ik hopelijk bericht.Op woensdag 20 december 2006 10:58 schreef Sugar het volgende:
Lieve reacties, ik red me wel. Ik wil de knop om nu, heb het gehad met hulp vragen en krijgen van familie. Klaar nu daarmee.
Ingrid, ik bedoelde in het andere topic (moeders) dat als het écht zo lang duurt, dat je wel via andere kanalen (desnoods gewoon huisarts of huisartsenpost) hulp kunt krijgen. Als de nood echt hoog is, zoals laatst bijvoorbeeld.
Ik kan me niet voorstellen dat er dan niet toch nog ergens een deur iets sneller open kan. En als jij het niet kan/wil, laat Djeez het dan voor je doen. Een paar weken duurt gewoon te lang!
quote:Achteraf gezien is het ms wel een schreeuw om aandacht geweest.woensdag 20 december 2006 11:27 schreef Brighteyes het volgende:
Ingrid, even hier ook, want ik wil ze in het WGR topic niet nog meer voer geven, maar heb je al tegen de huisarts gezegd dat je aan zelfmoord gedacht hebt? Ik denk eig. nog steeds dat dat meer die schreeuw om aandacht was dan iets anders, maar je kan het nu wel mooi in je voordeel gebruiken mss.
Ik kan me niet voorstellen dat er dan niet toch nog ergens een deur iets sneller open kan. En als jij het niet kan/wil, laat Djeez het dan voor je doen. Een paar weken duurt gewoon te lang!
Maar ik heb het duidelijk aan mw en de ha verteld. De ha heeft nu een brief geschreven naar ggz. Er is altijd een wachtlijst. Ivm kerst is die ws langer. dus zo'n 3-4 weken. Ik vind het ook vreemd. Juist het ggz zou kunnen helpen aan oa de faalangst. (daardoor is er al vaker een sollicitatiegesprek mislukt)
Voel me nog steeds wel raar. Met Kim en Djeez wel gelukkig. Maar toch is er iets en ik weet niet wat. Oke, de schulden spelen iets mee. Maar dat is zeker niet de hoofdreden.
Hier gaat het wel. Heb erg veel steun aan het eetgedoe, dat maakt dat ik me al anderhalve week echt best oké voel verder. Niet echt een oplossing, want ik voel ook het probleem wel van straks, als ik weer gewoon zal moeten gaan eten. Ik heb het nu gewoon nodig, denk ik.
weet eigenlijk niet goed wat te zeggen, maar wil je wel weer gewoon een knuffel geven Ik denk ook niet dat het helpt uiteindelijk. Maar misschien scheelt het dat je het nu bewust als hulpmiddel gebruikt. Hoe staan de mensen om je heen tegenover je tijdelijke oplossing? Sterkte! (Hoe gaat het bij de psycholoog enzo?)
Na Mink heb ik geen AD gehad, na René wel.... maar ben ik aan een idioot hoge dosering vit. B gegaan, wat voor mij genoeg was, om niet in een depressie te schieten, Na de geboorte van Cas kreeg ik dit weer.
Misschien, als ik het kan zal ik ooit eens mij verhaal schrijven over depressief zijn en zo in de WAO te raken.
quote:FF snel, nu fok het weer eens doet.Op woensdag 27 december 2006 09:45 schreef Sugar het volgende:
Ingrid, hoe is het nu? We zijn weer een week verder, gaat het wel?
Hier gaat het wel redelijk. Djeez heeft nu gelukkig vakantie, dat scheelt een hoop.
De kerst was gezellig. Gelukkig niet naar schoonouders geweest.
Ik heb de afspraak bij mw gisteren af moeten zeggen, omdat ik nog niet goed bij stem was.
quote:Ingrid ik vind het zonde dat je die afspraak afgezegd hebt, krijg namelijk wel de indruk dat je het ook best wel nodig hebt.Op donderdag 28 december 2006 00:05 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Ik heb de afspraak bij mw gisteren af moeten zeggen, omdat ik nog niet goed bij stem was.
Als je dan moeilijk bij stem was/bent, had je misschien een kladblok mee kunnen nemen en alles opschrijven...
Ik vind het nogal kwetsend naar mezelf, ik weet hoe hard ik het nodig hebt en als ik dan een afspraak mis dan weet ik dat ik mezelf daar behoorlijk tekort aan doe.
Ik heb ook geregeld bij de psycholoog gezeten dat er niets uit me kwam en dat de tranen vloeiden, we hebben gewoon dingen opgeschreven.
Ik was mijn rot gevoel weer even kwijt en hij had zijn Patient geholpen...
Eerst duurde het zo lang voordat je weer een afspraak had en nu bel je 'm om zoiets triviaals af. Wil je nou wel of niet geholpen worden?
quote:Dat is mijn reactie eerlijk gezegd ook..Op donderdag 28 december 2006 13:05 schreef reese.com het volgende:
Dit gaat me niet in dank afgenomen worden maar ik vind niet goed bij stem zijn niet bepaald een legitieme reden om maatschappelijk werk af te bellen. Een leuk excuus is het wel natuurlijk.
Eerst duurde het zo lang voordat je weer een afspraak had en nu bel je 'm om zoiets triviaals af. Wil je nou wel of niet geholpen worden?
Ingrid, je hebt de hulp van de MW hartstikke hard nodig. Wees blij dat je geholpen kan worden! Er zijn zat mensen die zitten te wachten op hulp! En ik vind niet goed bij stem zijn, eigenlijk een k*t smoesje. Je kan toch ook fluisteren...
Ingrid, mw kan jouw problemen niet oplossen, daar zal je zelf ook zeker wat voor moeten doen. Afbellen van een afspraak omdat je stem niet helemaal 100% is, is dan niet echt een goede aanpak.
Dan wil ik niet weten hoeveel smoezen er nog gaan komen als je bij een psycholoog of iets degerlijks loopt.
Vergeet daarbij ook niet, dat als je nu al vaak afzegt ze je misschien later ook gewoon weg niet meer willen helpen.
Meid ik vind het echt zo onwijs jammer dat je er in mijn ogen te gemakkelijk mee omgaat, meid als je er daadwerkelijk zoveel last van hebt, doe er dan wat aan.
Want alleen gaat je niet lukken en stiekem dat weet je dat ook...
Probeer die (Trots) eens op zij te zetten.. het is niet erg om hulp te krijgen, je hoeft je er niet voor te schamen
Heb soms het idee dat ik beter een ander forum kan zoeken.
quote:En dan? Dan krijg je hetzelfde als hier hoor, mensen die met je meeleven, maar het op een gegeven moment een beetje zat worden dat er met alle goede adviezen en ideeën niets gedaan wordt. Er de ene week wordt geklaagd over mw die de afspraak afzegt, maar de week erop wordt afgezegd omdat je last hebt van je keel en mw toch maar een tussenoplossing is. Ik denk niet dat de oplossing van jouw problemen in een 'ach en wee-forum' ligt. Maar als je dat zelf wel denkt, moet je vooral zoeken, ik denk alleen niet dat je zal slagen.Op donderdag 28 december 2006 14:40 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik vind het jammer dat niemand mij gelooft.
Heb soms het idee dat ik beter een ander forum kan zoeken.
Ingrid, Volgens mij moet je het onderscheid maken tussen dat men je gelooft of dat men het eens is met je keuzes.
Ik geloof best dat je stem weg was, en dat het lastig is, en dat je het heel moeilijk hebt. Ik ben het alleen niet eens met je keuzes (net als veel anderen hier) omdat je schijnbaar alleen maar zit te wachten tot het beter gaat/iemand het beter maakt en zelf geen stappen neemt, sterker: de hulp die je geboden wordt wijs je vaak met 'slappe' excuses af.
Hulp zoeken en krijgen (op welk gebied dan ook) is niet leuk, niet makkelijk, gaat niet vanzelf, maar doe je om op de lange termijn het beter te krijgen / je beter te voelen. Er is geen quick fix, dat is het jammere...
Sugar
Ik ben zo bang dat je van de regen in de drup komt, met het eetgedoe. Praat je er wel over met een deskundige? Maar ik heb het idee dat ik niks goed kan doen hier. Gezien bovenstaande reacties. Vind het lullig en kwetsend overkomen.
Je moet zelf actief en gemotiveerd eraan meewerken.
Wat dat betreft heb je misschien een voordeel op een ander forum, waar men je postgeschiedenis niet kent / kan nalezen...
Ik heb 2 weken geleden een hele tijd met je zitten kletsen op MSN en toen hebben we het er ook over gehad dat je hulp nodig had, en dat vond je zelf ook... grijp die hulp dan ook, ook al is het een overbrugging!
De reacties zijn niet lullig of kwetsend bedoeld. Jij voelt dat misschien zo. Maar iedereen hier heeft het beste met je voor en wij snappen jou ook niet helemaal denk ik...
Zoals Bar ook al zegt, gooi die trots overboord en ga met jezelf aan de slag!
Goed dat je gelijk gebeld hebt en een nieuwe afspraak hebt Ingrid!
quote:JA, dat vond en vind ik zelf ook. Ik kon echt amper praten.Op donderdag 28 december 2006 15:32 schreef Brighteyes het volgende:
Tsja, ziek is ziek toch?
Goed dat je gelijk gebeld hebt en een nieuwe afspraak hebt Ingrid!
En ik weet ook wel dat ik de reacties niet aanvallend moet opvatten. Maar soms heb ik dat.
En gelukkig kan het dinsdag, ik ga liever zonder Kim heen. Anders word ik door Kimmie afgeleid. Dat is in dit geval niet zo handig.
Van onze ouders krijgen we nu nog vooral hulp in de vorm van Storm laten logeren. Niet meer echt "bij mij erbij zijn" overdag. Hoeft ook niet, dat trek ik helemaal niet nu.
Kozakken en Linda, Ik praat met de psych wel over het eten enzo, hoor. Maar ja, deze week geen afspraak, dus 2 weken ertussen. Ik kan er verder ook weinig over zeggen, ik doe het helemaal zelf en ook uiterst bewust. Ik kom in die fuik, dat weet ik wel, maar doe het ook zelf. Ik ben er heel verdrietig en boos over, maar ik doe het gewoon zelf.
En ik weet dat die woorden niet helpen, dat het jouw eigen gevoel is, maar ik wou het toch even zeggen. Krijg spijt als ik het niet doe.
quote:Heel erg bedankt voor dit. Als ik dat nou eens zou voelen vanuit mijn omgeving én natuurlijk vanuit mezelf vooral, dan zou ik er zijn. Lief dat je dat blijkbaar zo goed aanvoelt.Op donderdag 28 december 2006 18:41 schreef Lishe het volgende:
Je hoeft niet dat meisje te zijn, je bent mama, je hebt 2 prachtige kindjes ter wereld geholpen. Je mag er gewoon zijn, in volle glorie. Je bent zo mooi!
quote:Je doet het "gewoon" zelf (dat klinkt zo streng voor jezelf!)? Ja, ergens doe je het zelf, maar blijkbaar is dat op dit moment het enige wat jou genoeg houvast geeft om overeind te blijven. Overleven ipv leven.Op donderdag 28 december 2006 16:05 schreef Sugar het volgende:
Ik kan er verder ook weinig over zeggen, ik doe het helemaal zelf en ook uiterst bewust. Ik kom in die fuik, dat weet ik wel, maar doe het ook zelf. Ik ben er heel verdrietig en boos over, maar ik doe het gewoon zelf.
Ik denk dat het goed is dat je het zelf in ziet, maar ik hoop dat je toch op een andere manier houvast kan vinden. Dat je je gauw wat beter zal voelen. Ik wens je sterkte!
Volgend jaar wordt jouw (en jullie) jaar!
Slik je de vitaminepreraten nog steedss, en heb je al een beetje het gevoel dat het helpt?
Ik hoop zo dat je je snel beter gaat voelen, dat je weer rationeel kan denken over je welzijn!
Ik heb het idee dat het met de ppd echt beter gaat, dat ik minder in die depressie zit en me normaler voel worden. Dat is echt heel fijn.
Ingrid, hoe voel jij je?
quote:Fijn dat je je beter voelt Sugar, maar (en dit bedoel ik niet rot) is dat niet een beetje schijn?Op dinsdag 2 januari 2007 12:37 schreef Sugar het volgende:
[..]
Ja, oké wat betreft het depressie-deel, dat voel ik veel minder.
Verder wel onzeker en dus dwangmatig op het gebied van eten, maar goed, dat hoort hier niet eens.
Sterkte jij ook met die angsten. Lijkt me moeilijk.
Meestal lees je in verhalen en artikelen over eetproblemen toch dat dat vaak gewoon een dekmantel is voor andere onderliggende problemen maar dat het eetprobleem helpt om dat soort dingen niet te voelen en te merken.
Of pas ik nu mijn huis-tuin-en-keuken-psychologie verkeerd toe?
Zoals je zelf schrijf Sugar "het gaat met mijn depressie beter". Je schrijft het alsof dat goed gaat maar iets anders niet. Misschien raar maar ik koppel dat gelijk naar je eetprobleem toe. Je gebruikt nu je eetpronbleem om je gevoelens niet te voelen enzo.
Mijn inziens gaat het dus veel slechter, want je bent jezelf buiten het geestelijke nu ook lichamelijk flink te kort aan het doen.
Maar misschien is dat van dat eetprobleem wel mijn interpetatie van je afgelopen schrijven en gaat dat misshien juist ook goed. Maar mijn gevoel zegt zo van niet.
Ik hoop echt heel oprecht dat het goed gaat met je
Ben blij te lezen dat je je in ieder geval op dat gebied beter lijkt te voelen
En dat eetprobleem dat kan ook weer opgelost worden met goede hulp begeleiding
)Elke reis begint met de eerste stap. Nou... je hebt alweer de nodige gezet, lijkt me zo!
quote:Goed om te lezen dat je je normaler voelt!Op dinsdag 2 januari 2007 12:44 schreef Sugar het volgende:
Ik slik inderdaad nog steeds vitamine B6, visolie, zink én de hormonen zelf natuurlijk.
Ik heb het idee dat het met de ppd echt beter gaat, dat ik minder in die depressie zit en me normaler voel worden. Dat is echt heel fijn.
Ingrid, hoe voel jij je?
Ik voel me redelijk. Zal morgen wennen zijn dat Djeez weer aan het werk is.
Mw heeft afgebeld voor vandaag. Ze zei dat er iets ernstigs is gebeurd. Afspraak is naar morgen verzet.
Dan moet Kim mee, want ik heb geen oppas. Ik nu nog steeds niet met Kim gefietst. Op de 1 of andere manier ben ik daar bang voor.
Dat fietsen is wel herkenbaar hoor, ik durfde ook niet met Jordy, maar als je nu gewoon Kim eens in het zitje zet en met de fiets aan de hand gaat lopen en een keer met je voeten aan de grond op de fiets gaat zitten met Kim erin.
Niet gelijk een tochtje plannen, maar stap voor stap.
Ik heb dat ook zo gedaan, maar eenmaal op het zadel voelde het eigenlijk best stabiel.
Vol goede moed durfde ik dus de straat wel uit en dat werd een heerlijk lange fietstocht
Komt allemaal wel goed, stapje voor stapje en leg de drempel niet te hoog.
Sugar
quote:Ja, maar morgen weer een afspraak. Met de psych weet ik nog niet wanneer ik terecht kan.Op dinsdag 2 januari 2007 17:03 schreef Githa het volgende:
Ingrid jammer dat het contact met mw van beide kanten niet zo lekker loopt, misschien komt dat ook wel omdat je het gevoel hebt dat zij je niet echt kan helpen. Wanneer mag je voor een in-take bij de psycholoog?
Dat fietsen is wel herkenbaar hoor, ik durfde ook niet met Jordy, maar als je nu gewoon Kim eens in het zitje zet en met de fiets aan de hand gaat lopen en een keer met je voeten aan de grond op de fiets gaat zitten met Kim erin.
Niet gelijk een tochtje plannen, maar stap voor stap.
Ik heb dat ook zo gedaan, maar eenmaal op het zadel voelde het eigenlijk best stabiel.
Vol goede moed durfde ik dus de straat wel uit en dat werd een heerlijk lange fietstocht
Komt allemaal wel goed, stapje voor stapje en leg de drempel niet te hoog.
Sugar
Aan de hand lopen is een goed idee! Met voeten op de grond kan ik niet bij.
Maar ik ga morgen vragen of buuf ons wil brengen en dat ik dan terug loop. Wel regenzak mee, je weet het maar nooit.
. Heb ik ook gedaan, ik vond het doodeng als ik niet meteen af kon stappen.En morgen maar lopen, pffff zal wat worden. Ga daarom nu maar
Vandaag voel ik me trouwens weer precies zoals een paar weken terug: rot. Niks leuks, niks fijns, alles haten en vooral alleen willen zijn. Het is zo gemeen rot.
Maar dat is echt voor het eerst weer nu, dus wel echt vooruitgang verder, hoor.
Sterkte meiden, ik kan me slecht inbeelden wat er door jullie heen gaat, neemt niet weg dat ik aan jullie denk.
Ik bedoel eigenlijk meer, hoe gaan zij ermee om? Hebben jullie het gevoel dat ze er echt ZIJN voor jullie of nou ja, hoe ervaren zij deze situatie?
En nu is ie -om wat ik doe- vooral een soort van boos en ook machteloos. Maar dat is wel grijpbaarder, denk ik.
Sugar
quote:Hier herken ik veel in.Op woensdag 3 januari 2007 15:42 schreef Sugar het volgende:
[b]Ik heb wel steun aan hem, zeker. En nu ben ik ook weer wat meer mezelf, niet meer zo somber. Hij heeft het er wel heel moeilijk mee, reageert soms even wat minder tactisch en krijgt dan de volle laag van me. Stom natuurlijk van mij en lastig voor hem.[/b[
En nu is ie -om wat ik doe- vooral een soort van boos en ook machteloos. Maar dat is wel grijpbaarder, denk ik.
quote:Ging niet door en vond het stiekem niet erg. Kim was/is niet lekker. En hoefde ik ook niet te fietsen met Kim.Op woensdag 3 januari 2007 15:51 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Ingrid hoe is je bezoekje aan de Mw gegaan? in combi met Kim en fiets... en hoe verliep het gesprek.
Sugar
Morgen nieuwe afspraak maken.
Dus ze belde af, maakte nieuwe afspraak en belde die vanmorgen ook weer af Te erg dit!
quote:Het ging via mail, want onze foon doet raar. Maar ik denk dat er bij haar persoonlijk iets speelt. Iig iets ernstigs.Op woensdag 3 januari 2007 21:34 schreef jessie het volgende:
Weer niet door
Te erg dit!
Ben benieuwd wanneer ik iets van ggz hoor.
Ik zou om een andere mw vragen.
En de ggz nog eens bellen morgen.
Dan zou ik eens bellen of je al bijna aan de beurt bent
quote:ja maar jessie, de telefoon doet raar!!!Op woensdag 3 januari 2007 21:46 schreef jessie het volgende:
Noiu dan bel je het ggz en dan zg je dat je huisarts een doorverwijzing heeft gestuurd. En dat je een afspraak wilt maken.
Sorry hoor Djeez en Ingrid, maar in de afgelopen tijd zijn minimaal 8 van de tien afspraken niet doorgegaan bij MW en je zegt er niks van? je laat 't allemaal maar gebeuren?
Ik vind 't echt heel bizar worden
Maar hoe kan het dat ik binnen 2 weken de juiste hulp had... en dat het bij jullie zo slecht in werking gezet word... okay het is misschien drukker bij jullie maar dan nog.
En een mw die aldoor afbelt.... dat klopt mij ook voor geen meter volgens mij....
sorry dit wilde ik even kwijt
edit: als je hulp wilt, echt, dan is die te vinden. ik loop persoonlijk bij een psycholoog en die had ik binnen een week. geen probleem. dus eigenlijk snap ik het allemaal niet zo goed dit, what's the bloody problem?
Ik had ook een verwijsbrief van de huisarts, maar heb zelf gebeld dat ik zo snel mogelijk wilde. Hierop volgde een in-take waarin hun de 'ernst' bepalen en zo kon ik direct die week erop komen.
Ik kan me best voorstellen Ingrid dat je het moeilijk vind om nu voor jezelf op te komen, maar geef dat dan aan en laat zonodig Djeez, je moeder of wie dan ook voor je bellen.
Nogmaals, je moet er echt zelf achteraan gaan.
quote:The bloody problem is volgens mijn dat Ingrid zelf er helemaal niet zo achteraan zit als ze doet voorkomen en dus met smoesjes komt omdat ze dat hier niet meer durft te melden.Op woensdag 3 januari 2007 22:36 schreef Belana het volgende:
ik vind het inmiddels ook alleemaal een beetje vreemd...
edit: als je hulp wilt, echt, dan is die te vinden. ik loop persoonlijk bij een psycholoog en die had ik binnen een week. geen probleem. dus eigenlijk snap ik het allemaal niet zo goed dit, what's the bloody problem?
Wat een lieve foto bij die kerstboom! Wat een ogen hebben je kids zeg
Ik denk dat het gebrek aan doorzetten juist een aspect is van het hele gedoe waar Ingrid mee te kampen heeft....
quote:Ja, maar dan kom je dus nooit uit die vicieuze cirkelOp woensdag 3 januari 2007 23:24 schreef Moonah het volgende:
Vief, is dat niet wat kort door de bocht?
Ik denk dat het gebrek aan doorzetten juist een aspect is van het hele gedoe waar Ingrid mee te kampen heeft....
Op een gegeven moment moet je ook even volwassen gaan worden hoor, denk ik zo.
quote:Jij denkt het weer eens beter te weten.Op woensdag 3 januari 2007 23:22 schreef Vivi het volgende:
[..]
The bloody problem is volgens mijn dat Ingrid zelf er helemaal niet zo achteraan zit als ze doet voorkomen en dus met smoesjes komt omdat ze dat hier niet meer durft te melden.
Wat een lieve foto bij die kerstboom! Wat een ogen hebben je kids zeg
quote:Ben ik ook wel met je eens. Maar hoewel ik niet van de fluwelen handschoentjes/zachte heelmeesters ben, denk ik dat zo'n schop onder de kont niet echt constructief is...Op woensdag 3 januari 2007 23:25 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ja, maar dan kom je dus nooit uit die vicieuze cirkel
Op een gegeven moment moet je ook even volwassen gaan worden hoor, denk ik zo.
Ingrid, wat meer assertiviteit en het tonen van initiatief zal je meer opleveren dan je altijd maar zo afwachtend en passief opstellen....
quote:Ik weet idd wel wanneer ik mijn zaken moet gaan regelen ipv te blijven weeklagen op de bank dat ik het zo moeilijk heb. Daarom heb ik mijn zaken voor elkaar en jij niet dus, en nee, denk maar niet dat het mij allemaal in de schoot geworpen wordt hoor, alleen je moet zelf eens initiatief gaan nemen ipv steeds te roepen dat het niet lukt en dat je niet durft. Of denk je dat je je dochter daarmee een goed voorbeeld stelt voor later? Een moeder die totaal niet weerbaar is en bij alles aan het handje genomen moet worden.Op woensdag 3 januari 2007 23:26 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Jij denkt het weer eens beter te weten.
We kunnen er telkens op terug komen, maar ook daar schiet Ingrid of wie dan ook niets mee op...
Ik zit net even heel serieus na te denken (ja dat kan ik ook) en er zaten een paar feestdagen tussen waardoor zoiets ook al vertraging op loopt.
Het is schijnbaar druk en dan moet je even w8.
Wat ik alleen vreemd blijf vinden is het stroeve kontakt tussen mw en Ingrid en hoe daar mee omgegaan word.
en idd het een feit dat het allemaal wat lang duurd en als je als buitenstaander het leest het heel raar overkomt.
En ik hoop van harte dat er snel de juiste hulp komt
quote:Dit is wél érg waar vind ik...Op woensdag 3 januari 2007 23:36 schreef Vivi het volgende:
Of denk je dat je je dochter daarmee een goed voorbeeld stelt voor later? Een moeder die totaal niet weerbaar is en bij alles aan het handje genomen moet worden.
quote:en ook daar zijn speciale cursussen voorOp woensdag 3 januari 2007 23:36 schreef Vivi het volgende:
[..]
. Of denk je dat je je dochter daarmee een goed voorbeeld stelt voor later? Een moeder die totaal niet weerbaar is en bij alles aan het handje genomen moet worden.
quote:Klopt wat je zegt.Op woensdag 3 januari 2007 23:40 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Vivi.... Soms zijn mensen wat voorzichtiger en angstiger, dat is je aangeleerd, of je hebt het in je en zoiets krijg je nu eenmaal niet snel uit iemand...
We kunnen er telkens op terug komen, maar ook daar schiet Ingrid of wie dan ook niets mee op...
Ik zit net even heel serieus na te denken (ja dat kan ik ook) en er zaten een paar feestdagen tussen waardoor zoiets ook al vertraging op loopt.
Het is schijnbaar druk en dan moet je even w8.
Wat ik alleen vreemd blijf vinden is het stroeve kontakt tussen mw en Ingrid en hoe daar mee omgegaan word.
en idd het een feit dat het allemaal wat lang duurd en als je als buitenstaander het leest het heel raar overkomt.
En ik hoop van harte dat er snel de juiste hulp komt
Maar het is wel een feit dat als je de hele postgeschiedenis bekijkt het wel altijd erg toevallig is dat bij haar nu nooit iets lukt wat een ander wel gewoon voor elkaar krijgt.
En nee, erop terugkomen daar schiet ze wrs niets mee op, maar met dat eindeloos gezever over dat het allemaal niet lukt en dan weer wordt afgezegd of ze niet durft of dat er een ufo op d'r hoofd is geland waardoor ze ineens paars zag met gele stippen en wij die dan allemaal " Ach, wat erg voor je!
" roepen schiet ze al helemaal niets op...En daarbij geloof ik het gewoon niet meer. Mede door die hele postgeschiedenis komt ze over als een grote smoesdoos die het ergens wel lekker comfortabel vind in die slachtofferrol.
[ Bericht 1% gewijzigd door Vivi op 03-01-2007 23:52:59 ]
quote:Als ze zich daarvoor durft op te geven dan.Op woensdag 3 januari 2007 23:42 schreef Bar_en_Mar het volgende:
[..]
en ook daar zijn speciale cursussen voor
quote:Waarschijnlijk zou ze er beter aan doen eens toe te kijken hoe jij het allemaal doet ondanks wat je voor je kiezen hebt gekregen en zich vervolgens in een hoekje heel diep te gaan zitten schamen.Op woensdag 3 januari 2007 23:50 schreef Bar_en_Mar het volgende:
De toekomst zal het leren... en wij kunnen helaas alleen maar toekijken en proberen zo iemand toch een klein beetje te helpen...
Ik ben het met je eens dat Ingrids passieve houding niets constructiefs bijdraagt, maar ik vind ook dat je nu wel erg onnodig hard bent.
Soms is het wel heel moelijk om assertief te zijn.
En je leert van je fouten, en bij de een is dat sneller als bij de ander, en een ander tja die zal het nooit leren...
Het is rot hoor ook voor hun.
Voor de rest, ach hoe ik het doe ik red me wel, zet me ook graag voor een ander in
quote:Op woensdag 3 januari 2007 23:57 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Weet je Vivi, en ik ben blij dat ik dat niet kan hoor, maar denk ergens wel dat er idd mensen zijn waarbij het allemaal niet zo lekker loop/gaat, en dat die telkens weer een duw in de juiste richting moeten krijgen, om dingen voor elkaar te krijgen.
En je leert van je fouten, en bij de een is dat sneller als bij de ander, en een ander tja die zal het nooit leren...
Het is rot hoor ook voor hun.
Maar door eindeloos op hun in te gaan helpt hun niet, en het kost alleen maar onodig energie. (geniet jij maar fijn van je zwangerschap en alles wat er bij komt kijken
Voor de rest, ach hoe ik het doe ik red me wel, zet me ook graag voor een ander in
quote:Nee hoor, ik zeg gewoon eerlijk wat ik denk. Al kan ik niet veel symphatie voor haar opbrengen afgaande op hoe ze zich hier profileert, maar dat is een 2e.Op woensdag 3 januari 2007 23:55 schreef owlet het volgende:
Jemig Vivi, ben je op een persoonlijke kruistocht tegen Ingrid?
Ik ben het met je eens dat Ingrids passieve houding niets constructiefs bijdraagt, maar ik vind ook dat je nu wel erg onnodig hard bent.
Soms is het wel heel moelijk om assertief te zijn.
En ja, soms is het moeilijk om assertief te zijn..dat weet jij, dat weet ik, maar de kunst is om het dan dan toch te doen als je iets wil veranderen. Met miepen op een forum kom je ook niet verder. En zolang het alleen om jezelf gaat, soit, zoek het lekker uit, maar je trekt wel een kind waar je voor verantwoordelijk bent mee in die ellende, dat lijkt me wel een goede reden om jezelf eens te vermannen.
quote:Maar daarom mag heus wel eens gezegd worden dat dat veel respect verdient, hoe jij het allemaal doet en meeleeft met iedereen, terwijl van jou het juist wel begrijpelijk zou zijn als je eens wat minder strijdlust zou hebbenOp woensdag 3 januari 2007 23:57 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Weet je Vivi, en ik ben blij dat ik dat niet kan hoor, maar denk ergens wel dat er idd mensen zijn waarbij het allemaal niet zo lekker loop/gaat, en dat die telkens weer een duw in de juiste richting moeten krijgen, om dingen voor elkaar te krijgen.
En je leert van je fouten, en bij de een is dat sneller als bij de ander, en een ander tja die zal het nooit leren...
Het is rot hoor ook voor hun.
Voor de rest, ach hoe ik het doe ik red me wel, zet me ook graag voor een ander in
ingrid en djeez zijn passiever, maar je kent niet alle ins en outs, en ja de een is verder in dingen als de ander.
Wat betreft wachttijden, ik ben er geen die loopt te klagen dat het te lang duurt, er achteraan gaat wanneer nodig, maar in sommige regionen is het gewoon een langere wachttijd.
En als we over postgeschiedenissen gaan hebben kan ik alleen maar zeggen de pot verwijt de ketel, jij was ook niet altijd een stabiele persoon wel dan?
Alleen de een leert sneller als de ander. daar kan en mag je iemand niet zo hard op aanpakken.
daarbij met alle respect voor bar ( en dat weet ze wel ) kan je een situatie als die van bar of van sugar of van belana of van ingrid of van wie dan ook ( ik noem even willekeurige namen) elke situatie is anders! en dus ook de manier van omgaan.
en dannerbij je hoeft geen medelijden te tonen en je mag/kan best zeggen dat zeggen dat je der te passief vind maar dat kan op een andere manier en niet zo bottig en beschuldigend als jij nu doet.
zoals owlet al zie het lijkt haast of je iets persoonlijks hebt tegen ingrid.. erg flauw van je behoorlijk kinderachtig.. en zeg dan gewoon helemaal niets.
om de bal dan maar wta betreft opvoeding even terug te kaatsen naar jou, ga jij je kind aanleren dat als iemand het niet perfect doet zoals wenselijk is dat je die dan maar mag afzeiken? !?!
kim ziet er goed uit doet het goed, heeft de probleempjes die elke andere dreumes ook wel eens heeft.
Ik denk dat kim niets aan liefde aandacht vertrouwen te kort komt door djeez en ingrid.
quote:Dat is jouw mening en daar heb je recht op, ik ben het niet met je eens. waarom is het altijd meteen kinderachtig en afzeiken hier als je gewoon je mening geeft zeg, wat een bsOp donderdag 4 januari 2007 00:45 schreef _evenstar_ het volgende:
Vivi ik vind je echt onnodig hard,
ingrid en djeez zijn passiever, maar je kent niet alle ins en outs, en ja de een is verder in dingen als de ander.
Wat betreft wachttijden, ik ben er geen die loopt te klagen dat het te lang duurt, er achteraan gaat wanneer nodig, maar in sommige regionen is het gewoon een langere wachttijd.
En als we over postgeschiedenissen gaan hebben kan ik alleen maar zeggen de pot verwijt de ketel, jij was ook niet altijd een stabiele persoon wel dan?
Alleen de een leert sneller als de ander. daar kan en mag je iemand niet zo hard op aanpakken.
daarbij met alle respect voor bar ( en dat weet ze wel ) kan je een situatie als die van bar of van sugar of van belana of van ingrid of van wie dan ook ( ik noem even willekeurige namen) elke situatie is anders! en dus ook de manier van omgaan.
en dannerbij je hoeft geen medelijden te tonen en je mag/kan best zeggen dat zeggen dat je der te passief vind maar dat kan op een andere manier en niet zo bottig en beschuldigend als jij nu doet.
zoals owlet al zie het lijkt haast of je iets persoonlijks hebt tegen ingrid.. erg flauw van je behoorlijk kinderachtig.. en zeg dan gewoon helemaal niets.
om de bal dan maar wta betreft opvoeding even terug te kaatsen naar jou, ga jij je kind aanleren dat als iemand het niet perfect doet zoals wenselijk is dat je die dan maar mag afzeiken? !?!
kim ziet er goed uit doet het goed, heeft de probleempjes die elke andere dreumes ook wel eens heeft.
Ik denk dat kim niets aan liefde aandacht vertrouwen te kort komt door djeez en ingrid.
En je gaat die sensatietopics van mij waarvan de helft zo vet als een soap aangezet was omdat ik de sensatie zo leuk vond toch alsjeblieft niet vergelijken met dit he...puhlease...
[ Bericht 4% gewijzigd door Vivi op 04-01-2007 00:58:34 ]
quote:kijk eerst eens in de spiegel voor je zo oordeelt over mensenOp donderdag 4 januari 2007 00:52 schreef Vivi het volgende:
[..]
Dat is jouw mening en daar heb je recht op, ik ben het niet met je eens.
quote:Zie edit. daarbij, wie zegt dat ik niet in de spiegel kijk, ik heb natuurlijk ook mijn mankementen als ieder mens. Zelfmedelijden en gebrek aan daadkracht en daar vervolgens smoesjes voor verzinnen vallen daar echter niet onder en is ook iets waar ik erg slecht tegen kan.Op donderdag 4 januari 2007 00:53 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
kijk eerst eens in de spiegel voor je zo oordeelt over mensen
en je mag bets een mening hebben, maar je maakt gewoon onnodige flauwe lullige opmerkingen zoals ook in het v&a topic.. zeg dan gewoon niets.. je hoetf niets te zeggen.. en ik snap je redenatie wat betreft smoesjes heel goed.. maar zoals ik ook zei je kent niet alle ins en outs.. dus kan je niet zo hard je oordeel vellen en er maar het beste vanuit gaan dat wat in dit geval ingrid zegt dat ook zo is..
We zijn allemaal mensen en hebben allemaal zo onze eigen eigenaardigheden
ik erger me er gewoon aan want er zijn mensen met problemen die hier ondergesneeuwd worden door deze idioterie en dat zijn verdorie mensen die wel wat doen en die onze aandacht verdiend hebben.
Ik zal het allemaal ook wel weer niet zo subtiel brengen, maar het stoort me gewoon. ik geloof er gewoon niks meer van en dat is dan toch echt te danken aan ingrid zelf.
Ingrid, ik hoop voor jullie dat als je hulp nodig hebt, dat die hulp er dan op een goede en fijne manier komt. Natuurlijk moet je daar zelf wat voor doen, maar ik neem aan dat jullie dat wel begrijpen. En als het zonder hulp toch goed genoeg gaat, dan laat je het zo. Misschien is het wel handig om wat dat betreft een beetje meer naar de lange termijn te kijken. Als het nu regent, of als je nu niet zo goed weet waarom je ook alweer hulp zocht, dan kun je denken aan hoe het de dagen ervoor was. Dan ervaar je misschien wél dat hulp nodig is, ook als het die dag even niet zo nodig is of niet zo handig uitkomt.
quote:Op donderdag 4 januari 2007 08:20 schreef Belana het volgende:
ik erger me er gewoon aan want er zijn mensen met problemen die hier ondergesneeuwd worden door deze idioterie en dat zijn verdorie mensen die wel wat doen en die onze aandacht verdiend hebben.
quote:Nou, ik ben blij dat ik dus toch niet de enige ben die er zo langzamerhand de kriebels van krijgt.Op donderdag 4 januari 2007 08:20 schreef Belana het volgende:
Nou, het begon met een post van mij en die deed ik omdat ik net als vivi een beetje genoeg heb van de aandachttrekkerij. iedereen geeft er steeds weer lekker aandacht aan... ooooow wat zielig, wat erg, wat dit, wat dat. Ik snap heus dat mensen verschillend zijn etc. maar dit gaat te ver hoor. ik denk idd wel dat ingrid een probleem heeft en dat ze hulp nodig heeft, maar ik weet zeker dat die hulp er is, zonder al te veel problemen.
ik erger me er gewoon aan want er zijn mensen met problemen die hier ondergesneeuwd worden door deze idioterie en dat zijn verdorie mensen die wel wat doen en die onze aandacht verdiend hebben.
Ik zal het allemaal ook wel weer niet zo subtiel brengen, maar het stoort me gewoon. ik geloof er gewoon niks meer van en dat is dan toch echt te danken aan ingrid zelf.
quote:Ik kan me ook nog een situatie herinneren toen jouw 'teerbeminde' het allemaal toch niet zo zag zitten om vader te worden. Dingen die je toen gepost (en weer verwijderd) hebt, waren nou ook niet het toonbeeld van stabiliteit. Dus doe niet zo puberaal.Op donderdag 4 januari 2007 00:52 schreef Vivi het volgende:
En je gaat die sensatietopics van mij waarvan de helft zo vet als een soap aangezet was omdat ik de sensatie zo leuk vond toch alsjeblieft niet vergelijken met dit he...puhlease...
Ik ben het eens met je dat Ingrid wel erg passief overkomt en in de slachtofferrol duikt, daar niet van hoor.
quote:Wat heeft dat met MIJN stabiliteit te maken dan? Ieder mens die emotioneel ingrijpende dingen meemaakt reageert daar op hoor, dat zegt niets over wel of niet stabiel zijn maar over doodnormale menselijke emoties in een extreme situatie, daarbij heb ik er heel sec over gepost, zonder labiele toestanden dus ik weet werkelijk waar niet waar je het over hebt.Op donderdag 4 januari 2007 10:32 schreef Igraine het volgende:
[..]
Ik kan me ook nog een situatie herinneren toen jouw 'teerbeminde' het allemaal toch niet zo zag zitten om vader te worden. Dingen die je toen gepost (en weer verwijderd) hebt, waren nou ook niet het toonbeeld van stabiliteit. Dus doe niet zo puberaal.
Ik ben het eens met je dat Ingrid wel erg passief overkomt en in de slachtofferrol duikt, daar niet van hoor.
Het lijkt me nogal logisch als je met bepaalde zware problematiek wordt geconfronteerd zoals een overleden kind dat je niet reageert op een manier van " Ach ja...
" De reden dat ik mijn posts heb verwijderd hebben dan ook niets met mijzelf te maken maar puur met de privacy van een ander. Dus het enige wat je me dan kan evt. "verwijten" is dat ik aan dat aspect op dat moment niet genoeg aandacht heb geschonken, voor de rest blaat je nu echt poep, als ik zo vrij mag zijn.
En nog iets, weet je wat ik nu pas echt puberaal vind? Dat " ja maar jij.." gebeuren. Ik loop hier toch niet te overloos mekkeren over hoe zwaar ik het heb zonder er iets aan te doen of wel soms?
[ Bericht 4% gewijzigd door Vivi op 04-01-2007 11:06:33 ]
quote:Inderdaad, als Ingrid het zelf niet kan/doet/durft dan is Djeez de aangewezen persoon om NU hulp in te roepen!Op donderdag 4 januari 2007 09:39 schreef LittleMissSunshine het volgende:
Wat ik dan niet snap is dat Djeez niet compleet ongerust de huisarts en maatschappelijk werk en alle mogelijke instanties belt met de mededeling 'het gaat niet goed met m'n vrouw en we hebben NU hulp nodig".
Volgens mij is Ingrid depressief over van alles en nog wat maar hoort dat iig niet hier maar gewoon in R&P. Kan het hier idd gewoon weer verder gaan over PND's etc.
Keuvelen over postnatale depressies. quote:Erg verstandige opmerking idd.Op donderdag 4 januari 2007 11:02 schreef Brighteyes het volgende:
Ik vraag me sowieso af of het hele verhaal wel in dit topic hoort... Hier gaat het toch om depressies tijdens en na de zwangerschap?
Volgens mij is Ingrid depressief over van alles en nog wat maar hoort dat iig niet hier maar gewoon in R&P. Kan het hier idd gewoon weer verder gaan over PND's etc.
quote:Wat kosten die nu tegenwoordig?Op donderdag 4 januari 2007 11:04 schreef Sugar het volgende:
Ja, gezellig!
quote:Ja, vergelijken, net als littekens!Op donderdag 4 januari 2007 11:04 schreef Sugar het volgende:
Ja, gezellig!
quote:Op donderdag 4 januari 2007 11:08 schreef Sugar het volgende:
Nou, dat van mij zie je al bijna niet meer.
quote:dat lijkt me een wijs besluitOp donderdag 4 januari 2007 11:02 schreef Brighteyes het volgende:
Ik vraag me sowieso af of het hele verhaal wel in dit topic hoort... Hier gaat het toch om depressies tijdens en na de zwangerschap?
Volgens mij is Ingrid depressief over van alles en nog wat maar hoort dat iig niet hier maar gewoon in R&P. Kan het hier idd gewoon weer verder gaan over PND's etc.
Juist door de postgeschiedenis merk je toch dat ze beiden heel erg hard hulp nodig hebben. Ja een stabiel verstandelijk vermogend, sociaal handig persoon zal daar zelf achteraan gaan. Iemand die dat dus niet kan niet. Dit is absoluut niet neerbuigend bedoeld naar Ingrid en Djeez toe trouwens. Juist niet. De ene heeft nou eenmaal wat meer denkertjes, voelspietjes, begrippertjes enz ls de ander. En wat de ene mist kand e ander mooi aanvullen. En bij de ene zal dat 100 keer moeten en werkt het nooit, bij de ander 1 keer en werkt het meteen. Bij een ander misschien een miljoen keer en werkt het een beetje.
Een beetje hulpverlener had trouwens allang een keer op de stoep gestaan daar.
Ingrid ook al staan er wachtlijsten, volgens mij is er helemaal niet duidelijk of er een afspraak gemaakt is. Je huisarts heeft de verwijskaart voglens mij doorgestuurd. Ik zou als ik jou was nu even de telefoon pakken. De huisarts om het goede nummer vragen als je die niet kan vinden. Dan de ggz bellen en vragen of alles is aangekomen en waneer je een afspraak hebt.
Ook zou ik de overkoepelende organistatie van mw nu bellen en zeggen dat je zo snel mogelijk iemand wil spreken om concreets iets te kunnen doen aan alles waar je mee loopt.
Kus en ik hoop echt dat het je gaat lukken
quote:Dit dus.Op donderdag 4 januari 2007 11:02 schreef Brighteyes het volgende:
Ik vraag me sowieso af of het hele verhaal wel in dit topic hoort... Hier gaat het toch om depressies tijdens en na de zwangerschap?
Volgens mij is Ingrid depressief over van alles en nog wat maar hoort dat iig niet hier maar gewoon in R&P. Kan het hier idd gewoon weer verder gaan over PND's etc.
Maar ik denk dat Ingrid het minder confronterend vindt om haar problemen af te schuiven op de zgn hormonen dan onder ogen te zien dat er structureel iets niet helemaal lekker zit.
En idd, de rol van Djeez.... Mán! Je vrouw riep hier nog geen week geleden (al dan niet gemeend, maar toch iig voor de aandacht) dat ze zich van kant wilde maken en nu is het maar een beetje van lalalalalaaaaaatmaar...
en jessie, ja hoor, ik denk zeker dat ingrid en djeez sociaal zwak zijn en hulp nodig hebben en en en... maar dat is geen vrijbrief om overal en altijd maar alle aandacht op te eisen en dan vervolgens niks te doen, sorry, dat vind ik echt.
ik stel idd voor dat ingrid's verhaal naar R&P verhuist met onmiddelijke ingang.
begin een beetje pissig te worden als moederkloek
Ik denk nl. niet dat Kim nu al iets te kort komt en ik mag toch hopen dat CB's en huisartsen slim genoeg zijn om het te signaleren als het niet goed zou lopen voor Kim.
Voor de toekomst van Kim hoop ik echter wel dat jullie stappen zullen ondernemen om het eea wat stabieler te maken. Zowel emotioneel als financieel.
Bel alsjeblieft dat GGZ en als dat niet lukt, bel dan de huisarts weer. Maak gewoon een afspraak en vertel je verhaal daar nog een keer. Doen! Echt!
Maar goed, ik denk echt dat het hier niet meer hoort en zou je willen adviseren om een topic in R&P te openen over je depressie/faalangst om te kijken of mensen daar nog tips hebben over hoe er mee om te gaan.
Zien jullie families trouwens niet dat het niet goed loopt? Zeggen die daar niks van?
Ingrid, je bent volwassen. Dat houdt in dat je geacht wordt voor jezelf te kunnen zorgen. Je hebt hier enorm veel tips en advies gekregen, dóe er wat mee. Neem de verantwoordelijkheid voor je eigen leven in je eigen handen. Daar kún je dus voor kiezen....
En wat Kim betreft... Je bent het imo aan haar verschuldigd je problemen nu eens grondig en structureel aan te gaan pakken. Want voor je het weet neemt ze het patroon van je kop in het zand steken van je over, serieus! Jullie zijn haar voorbeeld, haar rolpatroon. Wat jullie dóen (of niet doen...
) zal voor haar 'normaal' zijn. Ze weet niet beter dan dat hetgeen haar ouders doen is zoals het hoort. En je kunt mij niet wijsmaken dat je zou willen dat Kim er ook zo'n puinhoop van maakt dat ze op haar 23e op een forum roept dat ze er een eind aan wil maken. Je gunt haar toch beter? Nou, begin dan zélf het goede voorbeeld te geven door daadwerkelijk actie te ondernemen en je niet zo passief op te stellen. Succes! quote:Nú heeft Kim er mss nog niet zo'n last van/ erg in. Maar wil je zo'n patroon doorbreken dan ben je al gauw een aantal jaren verder. Dus is het ook (of wmb eigenlijk voorál...) in Kims belang dat er nú serieus actie wordt ondernomen.Op donderdag 4 januari 2007 12:11 schreef Brighteyes het volgende:
Ik denk nl. niet dat Kim nu al iets te kort komt en ik mag toch hopen dat CB's en huisartsen slim genoeg zijn om het te signaleren als het niet goed zou lopen voor Kim.
quote:Op donderdag 4 januari 2007 12:26 schreef Ingrid19 het volgende:
Sugar hoe is het nu met jou?
quote:dit zegt genoegOp donderdag 4 januari 2007 12:26 schreef Ingrid19 het volgende:
Sugar hoe is het nu met jou?
quote:Dat was ook mijn reactie idd.Op donderdag 4 januari 2007 12:31 schreef Moonah het volgende:
[..]
Sorry hoor!Trouwens géén sorry. Ik vind dit echt een bezopen reactie.
Volgens mij is het iig duidelijk dat we het onderwerp hier beter kunnen laten rusten, dit schiet echt niet op zo.
quote:Waarom? Ik mag hier niet meer posten over mezelf begrijp ik. Ben gewoon benieuwd hoe het met Sugar gaat.Op donderdag 4 januari 2007 12:31 schreef Moonah het volgende:
[..]
Sorry hoor!Trouwens géén sorry. Ik vind dit echt een bezopen reactie.
quote:Ik ga geen topic in r&p openen. Dat heeft toch geen nut. Dan komt bv Vivi toch weer bashen.Op donderdag 4 januari 2007 12:33 schreef YPPY het volgende:
Ingrid, heb je bovenstaande reacties (over jou!) gelezen en wat ga je nu voor actie ondernemen? Heb je het riagg al gebeld voor een afspraak? Of de huisarts? Djeez of iemand anders opdracht gegeven dat te doen? Een topic in r&p geopend? Doe iets! Voor Kim. Ze leert nu dat wat je nu doet goed is en ze heeft er later echt veel meer aan als ze zelf haar problemen aan kan pakken in plaats van steeds af te wachten.
De huisarts is er straks pas weer.
quote:Meid, je hebt iig je portie aandacht weer binnen! Well done en succes verder met je (slachtoffer)leven!Op donderdag 4 januari 2007 12:35 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Waarom? Ik mag hier niet meer posten over mezelf begrijp ik. Ben gewoon benieuwd hoe het met Sugar gaat.
quote:Ah! Weer iemand om de schuld te geven!Op donderdag 4 januari 2007 12:36 schreef Ingrid19 het volgende:
Dan komt bv Vivi toch weer bashen.
quote:Ehm, ja... eh... ik zou dan op z'n minst verwachten dat je iets zou zeggen als 'Ok, begrepen, ik zal het er hier niet meer over hebben.' Nu negeer je echt alles wat er gezegd is en gaat verder met mooi weer spelen.Op donderdag 4 januari 2007 12:35 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Waarom? Ik mag hier niet meer posten over mezelf begrijp ik. Ben gewoon benieuwd hoe het met Sugar gaat.
quote:De mijne dus ook..Op donderdag 4 januari 2007 12:34 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Dat was ook mijn reactie idd.
Volgens mij is het iig duidelijk dat we het onderwerp hier beter kunnen laten rusten, dit schiet echt niet op zo.
Sorry Ingrid, ik heb je via MSN geprobeerd te helpen, maar ik kap er nu mee.. Ik heb er genoeg energie in gestoken om met jou te kletsen over jouw problemen en je doet er verder (in mijn ogen) bar weinig me.. Voor mij houdt het ook op....
Ik hoop dat Kimmetje niet gaat lijden onder jullie problemen..
Ik ben bewust zo min mogelijk aan het eten.
Ik heb daardoor soms weinig energie, zo weinig dat ik hoop dat ik de wandeling met de kindjes goed kan afmaken. Zo weinig dat ik hoop niet van mijn stokje te gaan, omdat ik niet weet hoe dat met kinderen zou moeten. Ik vind dat veel onverantwoordelijker dan vanuit onhandigheid of onwetendheid niet assertief omgaan met hulpverleners.
Ik krijg geen preek van jullie. Waarom niet? Omdat het hier niet hoort? Check dan mijn postgeschiedenis even.
En heel eerlijk gezegd reageer ik daar niet op omdat ik persoonlijk heel weinig kan met mensen met een eetstoornis.
Ik heb hierboven gezegd dat ik denk dat je die eetstoornis misbruikt om je depressie te negeren en daar laat ik het bij. Ik ga er vanuit dat jij en Sebastiaan en alle mensen om je heen zinnig genoeg zijn om in te zien dat dingen je gezin kunnen schaden en dan dus ook daarop reageren. Jouw kindjes zijn toch niet voor niets regelmatig bij anderen?
Bij Ingrid en Djeez heb ik daar persoonlijk veel minder vertrouwen in.
Daarom...
quote:Ja, want iedereen die niet gewoon meespeelt met jouw "Ooh, wat ben ik toch ziehielig"-act is je aan het bashen, toch Ingrid? Want juist daarmee ben je zo geholpen, toch? dat geeft je kracht en zet je aan tot daden...uhuh..Meisje meisje..wat ga jij het nog zwaar krijgen.Op donderdag 4 januari 2007 12:36 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Ik ga geen topic in r&p openen. Dat heeft toch geen nut. Dan komt bv Vivi toch weer bashen.
De huisarts is er straks pas weer.
Maar goed, steek je kop maar weer in het zand en ga jezelf maar weer zielig voelen omdat iedereen die je ogen eens open proberen te krijgen je zg bashed en gemeen doet tegen je. Je gaat het NOOIT redden zo.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vivi op 04-01-2007 13:48:04 ]
En daar bedoel ik mee oefeningen zoals dingen ondernemen met Maria en Storm,
dingen opschrijven, ontspanningsoefeningen
Ik onderneem vanuit mezelf veel met de kindjes en schrijf veel op. Ik ga binnenkort wel naar haptotherapie.
BE, ik begrijp je reactie, hoor.
Ik ben benieuwd hoe bij jou Haptotherapie aan gaan slaan. ( ik zelf ken het niet dus ben benieuwd)
quote:Vrij simpel. Jij laat zien dat je in elk geval in staat bent totOp donderdag 4 januari 2007 12:52 schreef Sugar het volgende:
Ik krijg geen preek van jullie. Waarom niet? Omdat het hier niet hoort? Check dan mijn postgeschiedenis even.
A) zelfreflectie (te veel misschien bijna)
B) dingen bij kop en kont te pakken
C) dingen onder ogen te zien
D) het belang van je kinderen voorop te zetten
en
E) presenteer je je niet als slachtoffer, je gaat niet zelf achterover zitten en roepen 'help mij, help mij',
quote:Dat wilde ik ook posten, maar wist niet precies hoe ik het het beste kon omschrijvenOp donderdag 4 januari 2007 13:06 schreef nebelung het volgende:
[..]
Vrij simpel. Jij laat zien dat je in elk geval in staat bent tot
A) zelfreflectie (te veel misschien bijna)
B) dingen bij kop en kont te pakken
C) dingen onder ogen te zien
D) het belang van je kinderen voorop te zetten
en
E) presenteer je je niet als slachtoffer, je gaat niet zelf achterover zitten en roepen 'help mij, help mij',
wat ingrid betreft sluit ik me aan bij jessie. hoe iedereen hier nu over elkaar heen buitelt om ingrid de waarheid te zeggen, lekker zinvol! natuurlijk zou ze zich nu beter wat actiever op kunnen stellen, en er is helemaal niks mis mee om haar daar op te wijzen maar 't is nu toch wel gezegd? geef haar even wat ruimte om erop te reageren in plaats van haar hoplakee maar meteen de deur uit te bonjouren ook nog zeg. vind ik echt (mijlen) te ver gaan.
Ik lees juist ook tussen de regels en vrij duidelijke vorm van reflectie en beluister veel hulp om je heen.
Juist omdat Sebastiaan nu bij huis is ben ik dus ook minder bezorgd over de kinderen. Maar tegelijkertijd denk ik dat je mss niet meteen op zoek bent naar de 'preken', maar meer naar een stukje extra ratio.
Als ik dan lees dat er een aantal mensen op je reageert, wil ik niet nog meer extra druk uitoefenen door mijn reactie op jou. Ik probeer te doseren, maar vind dat wel lastig. Want ik wil je niet wegjagen of je zo tegen me in het harnas jagen dat opmerkingen van mij juist door je worden genegeerd. (Wat trouwens best mag, jouw keuze. Maar dat zou ik bij 'gewone vrienden' ook niet doen, te ver gaan. Of juist wel, dan maar wetend dat ik de achtervang persoonlijk ken)
Ik vind je moedig in je gevecht, dom in je keuze van terugkgrijpen naar zoiets levensgevaarlijks als een eetstoornis maar wel begrijpbaar door mijn eigen achtergrond. En dus voel ik me soms ook bijzonder geconfronteerd in je keuzes omdat ik ze soms nog maar net kan ontwijken bij mezelf.
..
zoiets dus...
Denk je nou dat ik dat post om ze af te kammen? Nee dus. Dat doet ze helemaal niet expres, dat is gewoon hoe het is, denk ik. Ik denk zelf dat het hele gepreek van anderen weinig zin heeft , of dat nu hier is of in het echt of op 1 van de vele andere fora waar ze posten. Het komt niet binnen. Maar Sugar stelde een vraag en ik antwoord wat ik daar denk.
Ik maak me best zorgen om Ingrid en Kim met name (Djeez kan me eigenlijk aan mijn bips roesten), maar hier kan ze geen hulp vinden. Online kan ze geen hulp vinden. Dat kan alleen maar in het echte leven. Ik maak me met name zorgen dat er gewoon geen vangnet lijkt te zijn. Misschien moet ze nu wel letterlijk aan de hand genomen worden qua hulp, maar dan nog moet je later in staat zijn het zelf te doen.
quote:A. Een aantal van de dingen die nebelung zegt.Op donderdag 4 januari 2007 12:52 schreef Sugar het volgende:
Ik vind het wel heftig, hoor, alle reacties op hoe Ingrid in elkaar zit en hoe erg dat ook voor Kim is. Jullie gaan er met z'n allen vanuit dat het komt door onhandigheid en "on-assertiviteit", toch? Niet door een bewust iets van Ingrid?
Ik ben bewust zo min mogelijk aan het eten.
Ik heb daardoor soms weinig energie, zo weinig dat ik hoop dat ik de wandeling met de kindjes goed kan afmaken. Zo weinig dat ik hoop niet van mijn stokje te gaan, omdat ik niet weet hoe dat met kinderen zou moeten. Ik vind dat veel onverantwoordelijker dan vanuit onhandigheid of onwetendheid niet assertief omgaan met hulpverleners.
Ik krijg geen preek van jullie. Waarom niet? Omdat het hier niet hoort? Check dan mijn postgeschiedenis even.
B. Omdat jij nu eenmaal bij 'de kliek' hoort.
Ik vind wat jij doet ook 'dom'en is m.i. ook een punt van aandacht vragen. Ik heb persoonlijk geen zin daarover te preken omdat ik denk en uit eigen ervaring weet dat dat toch niet helpt. Zoals ik ook denk dat dat bij Ingrid niet helpt.
Ingrid mag hier blijkbaar ellenlange zeurverhalen houden op niks af, maar daar mag geen commentaar op gegeven worden want dat heeft geen zin. nee, dat klopt, heeft het ook niet, ben ik van overtuigd. maar dat zachte "och arme....wat erg... je zou dit of dat moeten doen etc" dat heeft dus OOK geen zin, want daar gebeurt ook geen flikker mee. Nou, dan zeg ik, ga dan maar weg.en ja, ik vind het heel triest dit, zeker voor Kim.
Alleen er gebeurt niks mee. En ik kan me de irritatie over de lakse houding wel indenken.
En daarnaast is het van mijn kant zeker geen wegsturen maar in mijn ogen hoort het verhaal niet hier. Heeft het ook nooit hier gehoord. Leuk dat je je herkent in andermans depressie maar we zitten in OUD en het gaat over depressies ivm zwangerschappen en de periode daarna en niet over depressies omdat er dingen in je leven niet kloppen of lekker lopen. Daar zie ik verder geen wegsturen in.
[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 04-01-2007 13:36:04 ]
quote:Alsjeblieft niet zegOp donderdag 4 januari 2007 13:27 schreef Belana het volgende:
ja hoor, laten we vooral weer heel lief voor elkaar blijven of ons mond houden
quote:Vind ik ook, maar goh joh, hoe lang zijn er nu al niet dergelijke dingen aan de hand. Eerst ging het gewoon om twee mensen die er een potje van maakten. Nu is er een kind bij betrokken. Maar als je doorhebt dat alles wat je zegt toch geen effect hebt. Tja dan trek ik gewoon m'n handen er vanaf.Ingrid mag hier blijkbaar ellenlange zeurverhalen houden op niks af, maar daar mag geen commentaar op gegeven worden want dat heeft geen zin. nee, dat klopt, heeft het ook niet, ben ik van overtuigd. maar dat zachte "och arme....wat erg... je zou dit of dat moeten doen etc" dat heeft dus OOK geen zin, want daar gebeurt ook geen flikker mee. Nou, dan zeg ik, ga dan maar weg.
en ja, ik vind het heel triest dit, zeker voor Kim.
Laat gebrek aan assertiviteit nou net een probleem zijn van veel mensen die hulp nodig hebben, zoals Ingrid. Je moet ook maar weten hoe je dat allemaal aanpakt. No offence, maar die handigheid heeft naast persoonlijkheid ook wel van alles te maken met hoe goed je bent opgeleid, uit welke laag van de samenleving je komt, etc. En ironisch genoeg is dat volgens mij ook precies waarom Ingrid steeds zo wordt uitgekotst en bijvoorbeeld Sugar niet. Door de manier waarop ze erover kunnen vertellen, de mate van zelfreflectie. Juist dat duiken laat toch zien dat Ingrid het niet alleen kan en hard die hulp nodig heeft. En denk je die te geven door haar te vragen op te sodemieteren uit dit topic?
Fijn dat jullie allemaal je ergenis hebben kunnen uiten en samen hebben kunnen bashen. Maar ik denk niet dat Ingrid er veel mee geholpen is, behalve van de regen in de drup. Maar ik geloof ook niet dat dat een grote zorg was hier...
Ik wil nu toch even reageren op het gedoe rond Ingrid. Niet om nog meer modder te smijten. Ik vind het echter wel erg schrijnend worden. Ergens kan ik de reacties wel begrijpen van mensen die voor haar opkomen. De situatie is natuurlijk heel triest, vooral voor Kim. Maar er is al zo vaak zoveel advies, tips, begrip, positiviteit naar hun toe gepost, en het heeft nog nooit een enkel positieve reactie van hun kant uit gegenereerd. En dat is het probleem, denk ik. Als mensen het idee zouden hebben dat het echt wel een keer doordringt en effect heeft, dat het allemaal echt is en ze er werkelijk iets aan zouden willen doen, dan zouden ze niet de handdoek in de ring gooien. Punt is echter dat Ingrid en Djeez de handdoek niet eens oppakken, tot in de ring gooien komt het nog niet eens…En dat is al jaren zo en als je kijkt hoe veel advies ze al gehad hebben en hoe weinig ze daarmee gedaan hebben, kan ik me voorstellen dat het opgegeven wordt.
Er is lang heel goed op Ingrid gereageerd met allerlei positieve goedbedoelde zaken ook in dit topic, maar het effect is 0. Een keer houdt het toch op?
er wordt hier zo druk gepost dat dit een beetje een spuit elf reactie geworden is
quote:Volgens mij maak je er nu meer van dan dat er is hoor... Er zitten hier ook mensen bij die wel heel veel tijd en moeite in ze gestoken hebben, Vicky heeft heel lang met Ingrid op msn gezeten en ook die krijgt op een gegeven moment geen sjoege. .Op donderdag 4 januari 2007 13:35 schreef phileine het volgende:
Gelukkig nog wat sympathiekere geluiden. Ik sluit me helemaal aan bij Jessie, Bixis en nebelung, ik schrik echt van de vijandigheid naar Ingrid toe. Er zijn echt plaatsen waar enorme wachtlijsten zijn bij de GGZ, vooral in deze tijd van het jaar, zes weken was bijvoorbeeld altijd vrij standaard bij Parnassia in Den Haag. En als je er niet zelf assertief achteraan ging vaak nog veel langer.
Laat gebrek aan assertiviteit nou net een probleem zijn van veel mensen die hulp nodig hebben, zoals Ingrid. Je moet ook maar weten hoe je dat allemaal aanpakt. No offence, maar die handigheid heeft naast persoonlijkheid ook wel van alles te maken met hoe goed je bent opgeleid, uit welke laag van de samenleving je komt, etc. En ironisch genoeg is dat volgens mij ook precies waarom Ingrid steeds zo wordt uitgekotst en bijvoorbeeld Sugar niet. Door de manier waarop ze erover kunnen vertellen, de mate van zelfreflectie. Juist dat duiken laat toch zien dat Ingrid het niet alleen kan en hard die hulp nodig heeft. En denk je die te geven door haar te vragen op te sodemieteren uit dit topic?
Fijn dat jullie allemaal je ergenis hebben kunnen uiten en samen hebben kunnen bashen. Maar ik denk niet dat Ingrid er veel mee geholpen is, behalve van de regen in de drup. Maar ik geloof ook niet dat dat een grote zorg was hier...
Ja, het heeft met opleidingsniveau en sociaal niveau te maken, maar in mijn ogen is dat ook waarom dingen op een gegeven moment zo duideljik uitgesproken worden. Omdat subtiel niet aankomt. Omdat subtiel aangegrepen wordt om dingen weer ietsjes anders te draaien.
Mijn bijdragen in dit topic zijn never nooit niet bedoeld als gezamelijke bashpartij en ik vind het ook niet zo heel tof dat dat zo afgeschilderd wordt...
Weet je, het is heel sneu en heel zielig en heel weetikveelwatnog meer, maar een keer mag je toch wel zeggen waar het op staat zonder geljik als basher afgedaan te worden?
Er is een kindje in het spel dat dalijk misschien wel de dupe gaat worden van het niet ondernemen van actie van haar ouders! Ik maak me oprecht zorgen om Kim..
[ Bericht 19% gewijzigd door Vicky op 04-01-2007 13:47:05 ]
) maar heeeeeeeeeeel duidelijk wel in het echte leven.Kozakken, Sebastiaan is niet thuis, hij werkt gewoon altijd al.
En ik postte het niet om preken te krijgen, liever niet. Maar wel omdat ik het een beetje ongelijkwaardig vond: ik die zo bewust dingen dom doe (ja ja, zo rationeel ben ik idd, dat ik dat wel weet) krijg niet die kritiek en Ingrid die misschien helemaal niet bewust die dingen doet, krijgt wél al die kritiek.
quote:Misschien niet, maar ze zouden wel eens expres iets anders moeten doen dan nu.Op donderdag 4 januari 2007 13:12 schreef jessie het volgende:
Maar misschien is Sugar daar wel toe in staat en Ingrid niet. Jezus zeg alsof Ingrid en Djeez expres doen zoals ze doen!
voor de rest wil ik er hier niet te veel meer op ingaan, omdat ik persoonlijk vind dat nu dit hele topic om zeep geholpen word.
Ik kan alleen maar hopen dat de juiste hulp optijd bij je juiste mensen komt
Misschien kun je voor jezelf ook eens een lijstje maken met de adviezen die je hier in de loop van de tijd hebt gekregen en afstrepen welke je niet wilt doen (en bedenken waarom niet) dan blijven er misschien een aantal over waar je wel wat mee kan. Ik ben het wel eens met de anderen hier, er verandert niets als je het zelf niet aanpakt. Iemand anders kan de wereld niet beter voor je maken, dat kun je alleen zelf doen. Dat is een hard gelag maar helaas kan ik dat niet anders voor je maken.
Meissie, niets is zwaarder aan veranderen dan het starten van de verandering zelf. Ik denk wel dat je het kan, je hebt verdorie een kind kunnen baren dan kan je zeker MW wel even bellen
Het is allemaal heel eng, hoe klote je leven nu is, je weet wel wat je hebt en als je gaat veranderen weet je dat niet meer. Dat is een van de redenen dat vrouwen die mishandeld worden telkens weer terug gaan naar de persoon die ze mishandelt. Dat is de reden dat Sjoegie nu niet meer eet (als ze honger heeft hoeft ze de pijn niet te voelen) Net als jij, als anderen stomme dingen doen zoals afspraken afzeggen hoef jij niet bezig te gaan met de dingen die niet goed gaan in jouw leven. En hoezeer ons dat dan ook zorgen baart, alleen jij kan je eigen leven veranderen. Een eetst. heeft te maken met heel erg (willen) leven met je verstand ipv je gevoel. En juist vanwege dat verstand reageer ik anders. Daarnaast maakt het dat imho wel extra gevaarlijk omdat in het ergste geval de gevoelens van de pnd er nog wel onder voort blijven sluimeren.
Je komt op mij in ieder geval redelijk rationeel over. In ieder geval assertief genoeg om iemand met wie het niet klinkt behandelingsgewijs de deur te wijzen. En daarbij ook nog de verstandige reactie van je man is dat voor mij heel positief.
Hopenlijk helpt de haptonoom. Dat zou ik heel fijn vinden.
Ik hoop gewoon dat Ingrid en Djeez gauw de hulp krijgen die ze nodig hebben en dat ze anders in no time weer bij de huisarts op de stoep staan om aan te geven dat het zo niet te doen is...
En voor Sugar hoop ik gauw andere handvaten om overeind te blijven!
Zet em op dames!
En dan wil ik alleen nog maar even
tegen sjak zeggen, super post! En dan hou ik er nu maar gewoon verder over op. om vanuit mezelf te praten, ik heb meerdere malen Ingrid oplossingen aangeboden op diverse manieren in diverse topics. en nu ben ik er klaar mee. wat is dat toch dat dat niet gezegd mag worden? er mag wel zinloos advies gegeven worden, zinloos lief gedaan worden, zinloos aandacht gegeven worden, maar zinloos zeggen dat je er genoeg van hebt mag dan weer niet.
edit: en sjak's post is idd heel goed. klopt volkomen.
De huisarts is met vakantie en de vervanger kan me niet verder helpen. Mw belt me vandaag terug.
Sugar ik hoop dat het snel beter met je gaat.
quote:het verschil is: sjaks post is constructief, meedenkend. en geirriteerd / kwaad worden is heel menselijk, maar het vervelende van zo'n forum is dat het geen één op één contact is, maar een groepsproces. het stapelt zo vreselijk hard op als iedereen ineens achter elkaar hetzelfde gaat zitten zeggen. dan denk ik alleen maar 'ho, stop nou effe, ze heeft er toch al van langs gekregen? moet je nou echt zo nodig ook je eigen hart nog luchten?' houd rekening met elkaar, dat is alles. een beetje medemenselijkheid is toch niet zoveel gevraagd. en dan heb ik 't helemaal niet speciaal tegen jou belana, maar gewoon in 't algemeen, dat zulke dingen vaak gebeuren. en vooral als het gaat om iemand die zich niet zo heel goed verweren kan vind ik dat zo'n grens al snel bereikt is.Op donderdag 4 januari 2007 14:13 schreef Belana het volgende:
edit: en sjak's post is idd heel goed. klopt volkomen.
quote:Wat je zou kunnen doen is van te voren op te schrijven hoe het met je gaat en wat je er zelf van denkt (om weer te gaan werken, of op welke termijn, of juist niet te gaan werken etc.) Dus de vragen te beantwoorden die je denkt dat ze gaan stellen. Als je dan niet uit je woorden kunt komen kun je ze altijd die brief nog geven (wel terug vragen hoor!). Dat helpt misschien. En ik denk dat je diep van binnen wel antwoord weet op die vragen. Anders kun je er altijd nog voor kiezen om alleen op te schrijven hoe je je voelt en hun de beslissing te laten nemen waar je al dan niet stabiel genoeg voor bentOp donderdag 4 januari 2007 15:54 schreef Sugar het volgende:
Ik kreeg vandaag mail van mijn werk dat binnenkort de ziekmeld-instelling (ik weet niet hoe je zoiets noemt) een gesprek met me zal plannen over hoe alles gaat. Ik vind het eng. Ik weet helemaal niet of ik weer kan werken, of dat goed is, of ik daar al tegen opgewassen ben. Stom klinkt dit, maar ik vind het echt eng dat ik moet vertellen hoe het is, omdat ik zelf ook niet zo goed weet wat ik kan en voor welke dingen ik stabiel genoeg ben.
Daarom vroeg ik ook hoe de partners ermee om gaan.
En Sugar, jij pakt wel aan. Je bent misschien dan in een ontkenningsfase wat bepaalde dingen betreft, maar je pakt wel je problemen aan.
Ik kan me niet verplaatsen in jullie situatie, maar af en toe heb ik wel het gevoel alsof jullie soms even een 'schop onder jullie kont' nodig hebben. Even weer laten focussen op wat belangrijk is en aanpakken. Dat moet ook kunnen vind ik, niet alleen maar
. quote:Is ook eng, ik weet je kunt dit niet vergelijken maar ga toch even een vb in de groep gooien.Op donderdag 4 januari 2007 15:54 schreef Sugar het volgende:
Ik kreeg vandaag mail van mijn werk dat binnenkort de ziekmeld-instelling (ik weet niet hoe je zoiets noemt) een gesprek met me zal plannen over hoe alles gaat. Ik vind het eng. Ik weet helemaal niet of ik weer kan werken, of dat goed is, of ik daar al tegen opgewassen ben. Stom klinkt dit, maar ik vind het echt eng dat ik moet vertellen hoe het is, omdat ik zelf ook niet zo goed weet wat ik kan en voor welke dingen ik stabiel genoeg ben.
Nadat Thijs overleden is heb ik 2maand thuis gezeten, in die eerste maand was men heel vrollijk vergeten mij ziek te melden en hebben ze alles van mijn overuren en vakantiedagen gehaald.
Op een gegeven moment kreeg ik ook een brief van een zelfde soort iets als jij, met daarin het verzoek een keer langs te komen en eens te praten over het nu, en waarom ed.
Met grote tegenzin ging ik daarnaar toe, ja wat moet ik daar nu gaan zeggen, echt ziek ben ik niet, echt heel slecht voelde ik me niet...
Eenmaal daarbinnen viel er een kalmte over me heen, en had zoiets ze zoeken het maar uit met wat ik allemaal zeg, ik ben mijn kind kwijt, ik voel de pijn en niet hun.
Heb hun alles verteld, hoe het gegaan is, en hoe ik me voelde en heel eerlijk gezegd het elke dag weer een verassing is hoe ik me voel, het verschilt per min.
Wat ik daarna te horen kreeg was wat minder, maar dat zal bij jou niet het geval zijn ga ik voorzichtig vanuit omdat het een totaal verschillend iets is.
Sugar het is doodeng absoluut, maar als je daar zit en je hebt je zegje gedaan is het ook een soort van opluchting (kan het zijn)ik denk aan je bij dat gesprek
quote:Dit komt toch kut over of niet. En Sugar geen aanval naar jou hoor. Zo bedoel ik het niet. Maar gaan we nou vergelijken hoe de ene depressieve het aanpakt tegenover de andere? Ow wauw neem daar eens voorbeeld aan, bla bla bla.Op donderdag 4 januari 2007 16:52 schreef dutchie het volgende:
En Sugar, jij pakt wel aan. Je bent misschien dan in een ontkenningsfase wat bepaalde dingen betreft, maar je pakt wel je problemen aan.
En dan weer over Djeez. Zou die jongen het misschien niet net zo moeilijk hebben. Het is zomaar iets wat in me opkomt hoor
Phileine meid, jij zegt het dan allemaal weer zoals ik het in me hoofd hebt. Ik mis je heldere kijk hier op dingen meid
(zei ik ooit dat wij elkaar nooit zo begrepen )Dingen opschrijven kan je net dat stukje steun geven. Maar ook iemand meenemen waar je het volste vertrouwen in hebt (je man) is echt niet gek.
Je moet het daar overgens maar net treffen. Hou er rekening mee dat ze ook wel eens niet zo aardig en begripvol kunnen reageren. Hoe jammer dan ook. tis net OUD daar
Heeft een vriend van stinkie ook gedaan. Die is toen met zijn vrouw mee gegaan om haar te steunen.
1 ding wil ik je wel meegeven en dat is dat je het ook op een verantwoorde manier kunt doen, helemaal niet eten is echt heel gevaarlijk en laat het niet zo zijn dat je flauw valt en niet voor Maria of Storm kunt zorgen lieverd. Want dan ben je van de regen in de drup. Probeer daar alsjeblieft een middenweg in te vinden. En ja, als die PPD over is straks, dan zul je met het eetprobleem aan de slag moeten. Dus het is uitstel van executie. Maar als dat is wat je nu nodig hebt, dan moet het misschien maar even zo (mits je uiteraard niet te ver doorslaat !!).
Weet je, het is zo frustrerend voor ons allemaal omdat we allemaal je foto's gezien hebben, en veel van ons je 'live' gezien hebben en je bent gewoon een prachtige vrouw, met een prachtig lijf, en (nog veel belangrijker) een mooie uitstraling en pit. En dat jij dan zo verdrietig bent over hoe je er uit ziet is zo verwarrend, zo frustrerend. Kon je zelf maar zien hoe mooi je bent. Waarom straf je jezelf zo, waarom vind je jezelf zo weinig waard.
Ik zie een prachtige vrouw, een intelligente vrouw, een lieve stoere mama, een gevoelig mens, een zorgzame vriendin. Waarom zie jij het niet ? En wat kunnen we doen om het je wel te laten zien ?
Als ik even puur voor mezelf praat dan kan ik oprecht zeggen dat ik tegen je opkijk, hoe je er uit ziet maar ook hoe je bent, eerlijk, recht door zee, vol humor, slim, lief. Zo wil ik ook zijn. Had ik maar een beetje van jouw flair, jouw uitstraling. Dan zou ik je wel door elkaar willen rammelen en roepen, doe je ogen open en kijk eens naar jezelf, en geniet er van. Het is zo raar dat er zo'n enorme kloof is tussen hoe jij het ziet en hoe wij/ik het ziet/zie.
Mijn wens voor jou is dat in 2007 je gaat beseffen dat je meer bent dan wat jij ziet, dat je mooier bent dan wat jij denkt, dat je er mag zijn, zoals je bent. Dat het waard bent om er te zijn, waard bent om van gehouden te worden, waard bent om van jezelf te houden.
Kijk je idd uit met wat je doet Sugar? Als jij flauwvalt kunnen je kindertjes nog helemaal niets, niet eens bellen. En dat is dan nog maar 1 voorbeeld van de doemscenario's die me door mijn hoofd schieten.
Daarmee heb ik geen enkel oordeel over wat jij doet, maar hou je dat alsjeblieft wel in je achterhoofd?
quote:Lief dat je het vraagt LisheOp donderdag 4 januari 2007 19:57 schreef Lishe het volgende:
Ladybos, hoe is het met je? Ik zie of spreek je hier zo weinig.
Hier is het goed maar heeel heel erg druk met het eigen bedrijf van MrBos zodat ik eigenlijk geen vrije tijd meer heb om te Fokken Af en toe een half uurtje maar dat is veel te weinig om alles bij te lezen van een week ofzo. Maar het laat me niet los hoe het met iedereen hier gaat dus de drang is er toch om alles even te blijven volgen, in ieder geval met de mensen waar het minder goed mee gaat. Ik heb net een kleine update in het dreumestopic gezet trouwens ) kunnen Storm en Maria de dupe worden van jouw niet eten. Niet alleen doordat je kan flauwvallen oid maar ook doordat je hun mama bent en daardoor hun voorbeeld. Dat je een sterke vrouw bent heb je wat mij betreft al bewezen, daar heb je die strikte controle over je eetgedrag niet voor nodig. Ik vind je zowel innerlijk al uiterlijk een mooi mens. Wat betreft dat gesprek sluit ik me aan bij de rest. Schrijf op hoe je je voelt en neem iemand mee die je kan steunen tijdens het gesprek. Sterkte Ingrid, ik hoop dat je kan begrijpen waarom mensen op deze manier op je post hebben gereageerd. Ik denk niet dat het kwade wil is maar meer de laatste druppel. Schakel Djeez of desnoods een vriendin in als je zelf niet durft te bellen. Zo lang je er zelf niet boven op blijft zitten zal niemand één stap harder voor je lopen. Dat klinkt misschien hard maar er zijn een heleboel mensen die hulp nodig hebben en gewoon niet voldoende mensen die die hulp kunnen bieden. Als er dan iemand net iets harder om hulp roept dan jij is die vaak gewoon eerder aan de beurt. Dat is misschien niet eerlijk maar wel de realiteit. Ik geloof direct dat je niet assertief en onzeker bent, zo komen je posts in ieder geval op mij over, maar de mensen hier hebben al zo vaak tips en adviezen gegeven waar je vervolgens om wat voor reden dan ook niets mee hebt gedaan. Als je graag hulp wil zoek die dan niet hier maar bij een profesional. Hou er alleen rekening mee dat je ook dan alleen geholpen kan worden als je daar zelf ook aan mee werkt. Jij ook sterkte!
Ladybos
quote:Misschien klinkt het kut. Maar het gaat me totaal niet om te vergelijken. Ik stoor me alleen aan het feit (nou ja dutch, je kunt net zo goed gelijk je hoofd op de rails leggen nu met deze opmerkingOp donderdag 4 januari 2007 19:32 schreef jessie het volgende:
[..]
Dit komt toch kut over of niet. En Sugar geen aanval naar jou hoor. Zo bedoel ik het niet. Maar gaan we nou vergelijken hoe de ene depressieve het aanpakt tegenover de andere? Ow wauw neem daar eens voorbeeld aan, bla bla bla.
En dan weer over Djeez. Zou die jongen het misschien niet net zo moeilijk hebben. Het is zomaar iets wat in me opkomt hoor
Phileine meid, jij zegt het dan allemaal weer zoals ik het in me hoofd hebt. Ik mis je heldere kijk hier op dingen meid
) dat 'we' heel erg bezig zijn met ik-ik-ikke en daarbij uit het oog verliezen wat echt belangrijk is. En dat is in dit geval Kim. Het is te makkelijk zo. De verantwoordelijkheid je uitschuiven. Dat kun je en mag je als ouder niet doen. Ik zit hier niet om iemand te bashen, maar omdat ik me grote grote zorgen maak over het welzijn van Kim. Wat voor een voorbeeld zij krijgt van haar ouders. En er is gewoon, zover ik kan lezen, NIEMAND in hun omgeving die een helpende hand biedt. Ik zie dit gewoon escaleren en dan gaan bij mij de alarmbellen af. Daarom schiet ik uit mijn slof. En ik zou willen dat Ingrid of Djeez hier naar zou luisteren in plaats van negeren. Maar misschien kan ik beter zoals altijd mijn mond houden hier. Want zoals ik al eerder zei, ik kan me niet verplaatsen in deze situaties.
Echt heel lief dat je dit zo voor me schrijft. 'Dankjewel' klinkt stom, maar ik meen het wel.
En M@x, ja, we hebben allebei iets met dat eten en moeten er allebei vanaf, denk ik. Succes ermee ook jij.
Leah en anderen die zich zorgen maken om of ik wel verstandig doe: ik kijk echt serieus uit dat er niet zoiets gebeurt. Dat staat gek natuurlijk na mijn eerdere post, maar ik waak er wel echt voor dat er iets met me gebeurt. Dat heb ik mezelf en ook mijn omgeving ook beloofd. Ik blijf op de been.
Tot slot: jessie, ik snap je helemaal en vat het natuurlijk niet kut op.
Ingrid, het spijt me dat ik me daarin heb laten meeslepen. Ik sta nog steeds achter hetgeen ik heb gezegd, maar ik vind het vervelend dat ik je met irritatie heb benaderd. Mededogen zou meer op zijn plaats geweest zijn. Sorry.
Kusje voor Sugar...
hun posts heb gelezen en zó vaak heb ik juist niet gereageerd. Nu dus wel. Noem het maar die bekende druppel. En eerlijk is eerlijk ik heb me wel een beetje laten meeslepen. Maar ik meende alles wat ik zei. Ik sta daar nog steeds achter. Hoop van harte dat ze allebei die goedbedoelde 'schop onder de kont' krijgen en iets doen aan hun problemen. Dat ze hulp krijgen, via hun omgeving en professioneel en snel. Maar ik hou mijn hart vast, net als zovelen hier.quote:Professioneel als in psych? Want daar heb ik bericht van. 20 maart mag ik (pas) heen.Op vrijdag 5 januari 2007 21:59 schreef dutchie het volgende:
Phileine, je hebt gelijk. Alleen zie ik niet in dat ik ergens aan het afzeiken ben geweest. En als dat zo overgekomen is dan spijt me dat wel. Misschien is het meer dat ik vaak met
Sugar, hoe is het nu met jou?
Waneer mag je nu naar de maatschappelijk werkster?
ik zou een andere eisen. afspraken afbellen/mailen en verzetten vind ik nou niet echt professioneel.
Maar ook die mw reken ik er toe.
Gisteren lag onze telefoon er blijkbaar uit. Want kreeg mail van de mw. Ze kon ons niet bereiken omdat de foon telkens in gesprek was. Maar as dinsdagmiddag afspraak.
quote:nou kijk eens aanOp zaterdag 6 januari 2007 15:18 schreef Ingrid19 het volgende:
Idd ik heb nu ten minste een afspraak bij de psych.
Gisteren lag onze telefoon er blijkbaar uit. Want kreeg mail van de mw. Ze kon ons niet bereiken omdat de foon telkens in gesprek was. Maar as dinsdagmiddag afspraak.
en nu spijkers met koppen slaan he?
Ik vind het echt heel eng, dat gesprek morgen.
De haptotherapie start vrijdag, hopelijk helpt dat.
quote:Ik moet zo naar de arbo, heb ook het idee dat die mensen je altijd zo snel mogelijk weer aan het werk willen ofzo.Op maandag 8 januari 2007 07:40 schreef Sugar het volgende:
Morgen dat gesprek met de arbo. Mijn huisarts raadde me aan om duidelijk aan te geven dat het eetprobleem de zaak vertroebelt en dat dat een teken is dat het nog niet goed gaat. Ze vindt het onverstandig als ik in dit stadium alweer zou gaan werken.
Ik vind het echt heel eng, dat gesprek morgen.
quote:Hoop het ook voor je!De haptotherapie start vrijdag, hopelijk helpt dat.
[ Bericht 26% gewijzigd door BE op 08-01-2007 12:31:51 (Lezen BE. :@) ]
Bij mijn ex-collega was de arboarts juist degene die bijna verbood weer te gaan werken. Een jaar later wilde hij iemand anders juist weer op therapeutische basis wel aan het werk hebben. Om te voorkomen dat ze te ver van het werk en het team af zou komen te staan.
Het ligt er (hopelijk) maar net aan hoe zo'n arts de situatie inschat. Soms kan het verstandig zijn toch korte dagen aanwezig te zijn, zodat het niet nog langer duurt en nog moeilijker wordt om terug te komen. Maar soms kan dat juist weer absoluut niet.
. klopte ook, duurde uiteindelijk een half jaar Dus mijn ervaring is ook dat er dus artsen zijn die oog hebben voor mensen, en niet alleen voor de werkgever.Sugar, succes voor morgen, en PM-girl voor vandaag
Sugar is er niemand waar je je gesteund door voelt die met je mee wil morgen?
Alvast heel veel succes morgen
Ingrid ook succes morgen
PM, rot dat het gesprek niet oké was.
Nou wil ik niet negatief zijn ofzo, maar er zijn dus ook minder fijne arboartsen. En je moet dan best sterk in je schoenen staan wil je daar tegen op kunnen. Mij lukte dat toen dus niet.
Maar ik hoop heel erg dat jij een meevoelend persoon heb morgen
quote:Ja maar dat is toch uiteindelijk ook de bedoeling? En dan met de nadruk op mogelijk natuurlijk. Ik heb een aantal jaar terug ook een tijdje thuis gezeten en moest van de Arbo-arts ook gaan koffiedrinken op het werk. Gewoon om de feeling met het werk en de sfeer niet teveel te verliezen. Van alleen maar thuiszitten wordt niemand beter.Op maandag 8 januari 2007 08:48 schreef PM-girl het volgende:
[..]
Ik moet zo naar de arbo, heb ook het idee dat die mensen je altijd zo snel mogelijk weer aan het werk willen ofzo.
[..]
Hoop het ook voor je!
Hopelijk is je gesprek naar wens verlopen PM. Sterkte morgen Sjoeg!
Jessie, ik hoop echt dat ik een fijnere man/vrouw tref.
Wat rot lijkt me dat.quote:Ik bedoelde het niet rot ofzo. Je ziet alleen vaak dat mensen die zich rot voelen de neiging hebben om thuis te blijven en hun wereldje heel erg te verkleinen.Op maandag 8 januari 2007 12:52 schreef Sugar het volgende:
Ik denk dat je soms wel beter wordt van "alleen maar thuiszitten". In elk geval dat het soms nog niet oké is om te gaan werken.
Jessie, ik hoop echt dat ik een fijnere man/vrouw tref.
noemt het altijd zwelgen maar dat klinkt gelijk weer zo negatief. Mijn ervaring is dat het vaak goed is om er wel uit te gaan en iets te gaan doen. Of dat nou werk is of een stuk wandelen. Gewoon even de spinnenwebben eruit blazen als het ware.quote:Ik vond het ook niet rot staan, hoor.Op maandag 8 januari 2007 14:15 schreef m@x het volgende:
[..]
Ik bedoelde het niet rot ofzo. Je ziet alleen vaak dat mensen die zich rot voelen de neiging hebben om thuis te blijven en hun wereldje heel erg te verkleinen.
En iets doen vind ik ook goed, maar soms is werk helemaal niet per se goed.
Misschien ligt het ook aan het werk wat ik doe dat ik er op een voor anderen misschien harde manier tegen aan kijk, maar ik vind het ook weer niet kunnen om te lang op de zak van je baas te teren zonder dat je baas daar iets voor terug krijgt. Oftewel om te lang thuis te zitten zonder actief bezig te zijn met mogelijk maken van je terugkeer.
Ik wil hier trouwens absoluut niet mee zeggen dat dit verhaal op jou of op één van de anderen van toepassing is, echt niet. Het is gewoon iets wat ik de laatste tijd vaak om me heen zie.
Als je een half jaar uit te running bent en je moet dan ineens weer, dan is dat erg moeilijk.
Op het moment dat ik weer moest zag ik het ook helemaal niet zitten, want alles lijkt dan een probleem, maar nu achteraf ben ik blij dat ik toch zo nu en dan een uurtje ben gegaan.
Daarbij moet je duidelijke afspraken maken dat je het gaat proberen en wanneer het dus een dag niet gaat, dan gaat het niet, klaar!
Als het even kan (als je dus niet ziek bent van je werk zelf) zou ik wel af en toe eens een keer op de koffie gaan idd, wat jij zegt Githa, al is het eens in de 2 weken of zo. Gewoon om het contact te houden en om die stap niet heel groot te laten zijn.
Maar goed, als dat niet gaat, gaat het niet natuurlijk.
Het enige wat ik jou en de rest van de dames die door omstandigheden thuis zitten dus op het hart wil drukken is dat het inderdaad heel belangrijk is dat je de drempel om terug aan het werk te gaan niet te groot maakt. Als je op vakantie bent geweest is het de eerste dagen vaak al lastig om weer in het ritme te komen, laat staan wanneer je echt een aantal maanden uit de running bent geweest.Alleen ik het niet gedaan, ik ben toen gewoon weer begonnen met werken
Veel succes morgen, Sugar. Wat hoop je dat er uit het gesprek komt of wat verwacht je?
Nee laat mij dan maar gewoon gaan werken, als het niet gaat ben ik zo weer terug naar huis
Ik heb werk waarbij ik het grootste deel van de dag alleen zit. Alleen het eerste uur zie ik mijn (allemaal mannelijke) collega's. Koffiedrinken zou echt nergens op slaan.
Ik hoop dat ik straks inderdaad door het opbouwen van zowel werktijd als het soort taken (wel of niet verantwoordelijk zijn bijvoorbeeld) weer op een fijne manier kan beginnen.
De intake-mevrouw (geen bedrijfsarts dus) concludeerde eigenlijk al direct: "hmmm, even afwachten dus nog".
Afwachten dus hoe haptotherapie gaat uitwerken en gewoon hoe het verder gaat met dat eten ook. We hebben afgesproken dat ik over een week of twee de bedrijfsarts ga zien, zodat ze dan samen een plan kunnen opstellen. Aan de hand daarvan kunnen mijn werkgever en ik dan gaan bekijken hoe we het aanpakken.
Ze hoopte dat ik dan ook al wat kan zeggen over de haptotherapie en misschien dus dan wel aan werken kon gaan denken.
Het was echt oké, gelukkig.
.ik maak me overigens wel zorgen over dat eetgedoe. dat hebben al meerdere mensen gezegd natuurlijk en je weet het zelf ook, maar dat veranderd even niks aan de zaak. als jij vertelt dat je bijna flauw valt bv terwijl je de kindjes bij je hebt vind ik dat echt niet ok.
Ik hoop dat de haptonomie wat voor je kan betekenen en heel eerlijk, ik snap nog steeds niet waarom je niet aan de medicijnen zou gaan. ik vind deze situatie ongezonder dan het slikken van dergelijke medicijnen....
ik wens je weer sterkte meid!