[Kanker] Knibbel, Knobbel, Knuisje...

Nah, laten we de openingspost deze keer enigszins beperkt houden:

Laatste update:

Nah, vandaag dus het "telefonisch consult" om 15:30...
Werd 16:15 aangezien ik het totaal vergeten was, hetgeen me op 10 minuten in de wacht staan kwam te staan.
Weinig nieuws te melden, tja, hij kwam met de uitslag van de scrotum echo, die was goed...
"No shit..."

Anyway, de knobbel onder m'n tepel wilden ze dus toch wel verwijderen, in de eerste plaats omdat hij pijnlijk was en daarnaast ook omdat hij er nu eenmaal niet hoort en ze er nog steeds niet helemaal uit waren wat het nu exact was.

Long story short, ik moest maandag maar langskomen.
Kasta: "Hoelang gaat zo'n operatietje al met al duren dan? Kan ik dinsdag weer gewoon aan het werk?"
Chirurg: "Operatie . Maandag hebben we alleen een gesprek..."
K: Gesprek? Dat hebben we nu toch? .
C: Nee nee, dat kan zomaar niet, je moet eerst op gesprek komen en daarna zetten we je op de wachtlijst voor de operatie...
K: En dan willen jullie maandag eerst nog iets onderzoeken ofzo?
C: Nou nee, het is gewoon een gesprek...
K: .
K: Nofi hoor, maar kan dat niet gewoon telefonisch?
C: Nee, dat kan niet, gesprek, voorschriften, papieren enzo, blabla.
K: Kan dat niet gewoon via fax/mail/post dan?
C: Nee nee, je moet namelijk ook een gesprek hebben over de knobbel en operatie enzo...
K: Dat hebben we nu toch .
C: Nee nee, een ander gesprek als dit...
K: Dat kan dan nu toch ook .
C: Nope, dat moet face to face en daarna plannen we pas een operatie in...
K: .

Naja, toen gaf ik het maar op...
Anyway, volgende week maandag kan ik dus weer een paar uur vrij nemen om "een gesprek" te hebben.
Vervolgens wordt m'n naam op de lijst gezet en zou ik over een weekje of 2 geopereerd worden...

Althans, dat was tot vanavond de planning...
Echter, ten eerste erger ik me dood aan het hele nietszeggende gesprek gebeuren, ten tweede zie ik de noodzaak niet echt aangezien het goedaardig bleek te zijn en ten derde voel ik me de laatste tijd al behoorlijk kut en heb ik dus geen zin om er ook nog eens al het operatiegedoe en een littekeken op m'n borst als bonus bij te krijgen.

Morgen dus even die lieve mensen bellen dat ze de afspraak mogen cancelen...
Kijk ik het vervolgens gewoon even een maandje of 4 aan, mocht de knobbel/pijn niet vanzelf verdwijnen neem ik tegen die tijd wel weer contact op om alsnog die operatie in te plannen.

Meest recente onderzoek:

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2006 20:35 schreef kastanova het volgende:
Ok, here we go:

7:45 opstaan, eerst even kijken in dit topic of zich nog hobby-fotografen gemeld hadden, daarna de eerste peuk direct maar even in de hens (onder het motto; als we dan toch bezig zijn met kanker, doe er dan ook maar longkanker bij) om vervolgens ook direct maar ff een bak koffie in te schenken.
Oftewel, relaxed opstaan, Kasta-style .

En tja, hoe fucked up het ook moge klinken, als er dan toch iemand aan m'n ballen gaat zitten, dan toch in ieder geval met stijl, dus trok ik richting de badkamer voor een uitgebreide scheerbeurt.
De baard was ook weer eens aan de beurt, dus die eerst maar even waarna de rest al snel volgde om uiteindelijk te eindigen met m'n keitoffe en -lekkere axe-shampoo voor het geval de aantrekkelijke verpleegster ook weer van de partij zou zijn.

En hop, daar gleed ik alweer in m'n speciaal voor de gelegenheid aangeschafte, nieuwe Björn Borg's .

_{Geen idee waar ik op het moment van kopen met m'n gedachten zat... Immers, wtf heb je aan een toffe boxer als je je geheel uit dient te kleden voor een scrotum echo. Maar hé, dat mocht de pret niet drukken .}

Nah, ik was er helemaal klaar voor, geheel fris en fruitig, gladgeschoren en de zuster zal waarschijnlijk gedacht hebben dat Kerstmis vroeg kwam dit jaar .



Voor de frigide lezeresjes zonder noemenswaardige bedervaring ben ik zelfs nog even zo vriendelijk geweest om aan te wijzen waar het allemaal om draaide .

Hé fuck, 9:36 al terwijl ik 9:45 de afspraak heb, dus hup, nog snel even een blikkie red bull uit de koelkast en racen...
En verrek, ik was nog redelijk op tijd ook .
Ik mocht direct plaatsnemen en na 5 minuten zag ik al iemand de omkleedruimte binnentreden vanuit de echoruimte.
Je zág iemand binnentreden?

Ja inderdaad .
En ik zou dan ook direct even van de gelegenheid gebruik willen maken om dat gerimpelde lijk er op te wijzen dat het toch echt beter voor iedereen is om de deur te sluiten wanneer je je omkleedt.
Nah, elk nadeel hep z'n voordeel; m'n eventuele zenuwingen waren dankzij het uitzicht geheel verdrongen door de kokhalsneigingen .

Nah, oude graftak was weg, dus mijn beurt...
De deur zwaaide open én..... *tromgeroffel* ....de beeldschone verpleegster van de vorige keer stond in de deuropening .
"Meneer Blokhuis, u mag binnenkomen en uw broek en ondergoed uittrekken ."
Ik vergat dankzij haar betoverende stem spontaan dat ik in het ziekenhuis stond, schopte m'n schoenen uit en deed wat ze me opdroeg .

En toen... *KLABENG* Ik ontwaakte uit de droom ( . ), dacht spontaan weer aan het topic en de volgende quote:
[..]

Euuuuuuhm, wat kan me in godsnaam gebeuren als ik het wél doe? .
Willen ze me laten arresteren? .
Nah, qua dwangbuizen bevindt ik me in een gevaarlijke omgeving, maar hé, fuck it .

Dus ik naar binnen: "Ejeuuuh, vreemde vraag misschien, maar m'n moeder heeft vroeger zelf ook in het ziekenhuis gewerkt en is nogal geinteresseerd in het hele gebeuren, dus zou het een probleem zijn als ik een paar fotootjes schiet?"
Tja, de vorige keer werkte het "medische vriendin" verhaal ook, maar aangezien het dit keer toch ietwat lastiger was dan een simpel kopietje leek me het aandoenlijke "M'n moeder" verhaal ietwat doeltreffender .

Whehehe, die blik van dat mens .

Anyway, nee, was geen mogelijkheid . .
Kasta: "Euuuuhm, (damn it, moet toch íets hebben) is het dan mogelijk om een printje of iets dergelijks van de echo te krijgen?"
Tja, printjes deden ze tegenwoordig niet meer aan, maar het was eventueel wél mogelijk om het op cd te krijgen, maar daar waren wel kosten aan verbonden.
Kasta: Whehehe, bij een filmpje van m'n balzak kijk ik niet op een paar centen hoor .

Maar toch, het bleef knagen, dus terwijl ik daar op tafel lag toch nog even subtiel doorgevraagd:
"Leidt het de dokter af? Is dat schadelijk voor de apparatuur dan? etc."
Totdat ze op een gegeven moment niet meer wist wat ze moest zeggen en dus maar reageerde met:
"Vraag het hem anders zelf maar, hij komt er zo aan..."
Okidokie .

Nah, het "normale" verhaal werkte niet, dus besloot ik het nog iets mooier te brengen...
Dus bij binnenkomst van de chirurg:
*handje schudden* (nu kon het nog veilig . )
En weer hetzelfde riedeltje met deze keer een toefje slagroom: "Misschien een vreemde vraag, *puppyoogjes opzet*, maar m'n moeder heeft hier ook altijd op het ziekenhuis gewerkt (heeft ze ook daadwerkelijk, administratie op het lab, maar hé, dat hoeven zij niet te weten .) en aangezien ze altijd alle details wil weten en ik het nooit zo goed en uitgebreid uit kan leggen.... Zou het mogelijk om een paar fotootjes te maken zodat ze het zelf kan zien?"
Chirurg: Euuuuh, ok... .
Kasta: Vette shizzle .
En hop, als een naakt kindje op een warme zomerdag in een pedofielvrije omgeving sprong ik van de tafel af, trippelde naar de kleedruimte om m'n gsm uit de broek te halen, een perplexe verpleegster en chirurg achterlatend.

Hup, vaseline op m'n zak, ik ben er klaar voor .

En de nog steeds lichtelijk verwarde chirurg deed zijn ding...
Na even glijden en paar dingetjes invoeren op de computer ging hij alweer naar de volgende bal...
Waarna de verwarring toch groter bleek te zijn dan ik dacht...
Chirurg: "En dan ga ik nu naar je rechterbal... . Euuuh... Wacht ff... Dat is voor mij rechts... Ik heb je rechterbal net al gehad... Damn it, heb ik het zojuist verkeerd ingevoerd...
Kasta: Nah, geeft niks joh, ik ga toch nergens naartoe .

En hup, daar ging hij alweer...
En ach, als hij er dan toch de tijd voor neemt, dan moet hij ook niet zeuren als ik van de gelegenheid gebruik maak om toch maar weer ff een fotootje te schieten.
Et voilá, de voor onmogelijk gehouden foto .
Aangezien hij zijn handen vol had (whehehehe . ) heb ik niet meer gevraagd of de lamp wat feller kon, maar ach, duidelijk genoeg lijkt me:



_{Tja, helaas dames (en eventueel heren), maar m'n pik op het internet zetten gaat me toch nog nét iets te ver, dus jullie zullen het met een stukje balzak moeten doen .}

Die was dus in ieder geval in de pocket en ach, ik had de cam nu toch al in m'n handen, dus dan kan ik net zo goed nog wat meer leuke plaatjes schieten van de echo zelf.
En zie hier, mijn linkerteelbal in volle glorie .



Nah, idd, vrij saai, dus hup, het ijs was immers toch al gebroken toen hij m'n zak insmeerde: "Hmmmmz, daar valt eigenlijk nog vrij weinig op te zien, zitten er geen geinige snufjes op dat ding?"
Chirurg: "Whehehe, wacht maar ff dan..."
En *ploing*, daar verschenen de leuke kleurtjes al, hetgeen de bloeddoorvoer bleek te zijn .



Nah, toen waren we ook wel uitgespeeld en vroeg ik hem maar ff wat hij er van vond...
En wat antwoorde die droogkloot? "Het zijn behoorlijk mooie ballen"
Dus daar kon ook maar 1 logische reactie op volgen: " I know, ik ben er ook behoorlijk zuinig mee ."
Maar hé, ik was er niet om complimenten te ontvangen over m'n ballen, dus toch nog maar even doorvragen: "Maarreuh, kunt u er al wat over zeggen? Gezwellen? Kwaadaardig?"
Chirurg: Nah, op zich wel... Waarna er een heel riedeltje volgte over voorschriften, begeleiding en dat dergelijke mededelingen door m'n eigen arts gedaan dienden te worden.
Hetgeen ik op mijn beurt weer toucheerde met een riedeltje over werk, druk, deadlines, etc.

Nah, uiteindelijk was hij het wel met me eens dat het nogal nutteloos was om alleen voor 1 verlossend woordje terug te komen maandag dus kwam hij met de schitterende woorden: "U meneer, heeft volledig gezonde teelballen..."

Ah kijk, daar deed ik het voor en hij reikte me een washandje toe om me schoon te maken en te bedekken...
Kasta: "Whehehe, niet nodig, de zuster had me al een complete handdoek gegeven (no shit . ."

Nah, nog even nagebabbeld over de knobbel in m'n borst en uiteindelijk maar besloten om de afspraak van maandag dan maar even te veranderen in een "telefonisch consult"
Babbel ik dan met m'n eigen dokter wel even over hoe we het gaan doen als de knobbel en de bijbehorende pijn er over een tijdje nog zit...

Anyway, ik ben geheel kankervrij en de computer is gefixed, dus nu snel even wat eten naar binnen duwen en dan zal ik het eens op een zuipen zetten .

Anyway, ben morgen een dagje vrij dus ga eens ff een dagje relaxen en dan beslis ik donderdag wel ff wat ik doe...

En ach, als ik dan bel om de afspraak te cancellen en ze zien toch écht wel enig gevaar, dan zullen ze me vast wel om proberen te lullen...
Zo niet, dan kan het dus kennelijk ook wel een paar maandjes wachten totdat ik weer wat beter in m'n vel zit.

quote:

Op woensdag 11 oktober 2006 21:58 schreef EchtGaaf het volgende:
Weet je het al , Kasta?

Neh... En op zich is het wel een voordeel dat ik zolang twijfel... Hoe langer ik twijfel, des te minder tijd er is om af te bellen...
Dus eigenlijk is het hopen op weer een belachelijk druk en chaotisch weekend zodat ik er helemaal niet meer aan denk en dus wel móet maandag .

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 17:17 schreef Mukie het volgende:
Ik een Colposcopie

Klinkt als een vakantie eiland, dus niet echt een eerlijke deal .

quote:

Op vrijdag 13 oktober 2006 10:43 schreef Mukie het volgende:

[..]

wahahaha dat zou dan idd een oneerlijke deal zijn als het dat was.

We gaan dus niet op vakantie? .

quote:

Op zondag 15 oktober 2006 15:08 schreef Xennia het volgende:
Ga nou maar gewoon. Het hangt nu toch al als een donkere wolk boven je hoofd, waardoor je niet beter in je vel gaat zitten. Beter heb je het achter de rug

Naja, m'n ontkenningstactiek heeft gewerkt en heb de afgelopen dagen niet eens gedácht aan afzeggen, simpelweg omdat ik er dus niet aan dacht .

Nah, er is ook al iemand zo vriendelijk geweest om zich aan te bieden als gezelschap morgen, dus ik ga maar gewoon .

Oh great, krijg net het mailtje binnen dat ze geen vrij kan krijgen van het werk .

Naja, het was ook meer als gezelligheidsgezelschap bedoeld dan als daadwerkelijke mentale ondersteuning, dus so be it .

Maar hé, het is een collega, dus er bleek toch meer te regelen dan ze in eerste instantie dacht .

Dus toch nog persoonlijke begeleiding... .

Zit te twijfelen...
Als ik nu even een rolstoel en infuus kan regelen om het allemaal een ietwat dramatischer tintje te geven kan zij me mooi drukken en heeft het tenminste nog enig nut om foto's te maken .

quote:

Op zondag 15 oktober 2006 23:00 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Goed dat je toch gaat, ik dacht het eigenlijk wel...

Nou succes zou ik zeggen ......en benieuwd naar je update morgen

Gaat nog wel ff duren... Overgewerkt, net thuis en nu eerst maar eens ff eten en relaxen... Leg zometeen nog ff wel uit hoe en wat, maar voorlopig ben ik er nog niet klaar mee .

Nah, vanmorgen dus maar eens richting het ziekenhuis vertrokken...
Qua parkeerplaatsen was het wederom rampzalig en dankzij die asociale, bellende, pseudo-elitaire makeuphoer die op sneaky wijze mijn parkeerplaats jatte waren we genoodszaakt de auto op een paar minuten lopen van het ziekenhuis parkeren...

Naja, elk nadeel heb zijn voordeel, want ik was vrijwel direct aan de beurt.
Zustertje neemt ons mee, begeleid ons naar de kamer en doet een riedeltje.
Vervolgens komt de dokter binnen, doet ook zijn vaste riedeltje die ik reeds gehad had ("Je ballen waren helemaal tof! ." "Joh ." en kwam daarna al vrij snel terzake; ze wilden opereren.
Nah, ik verwachtte logischerwijs niet anders, dus hup, invullen die papieren.

Eerst nog even de uitleg over hoe alles in zijn werk zou gaan..
Ze maken een kromme snee net onder m'n tepel, vervolgens gaan ze de zwelling er uit snijden en wordt het gezwel naar het lab gestuurd om er nu eindelijk eens achter te komen wat het daadwerkelijk is.
Oftewel, ik krijg een leuke, schattige smileytepel .

Kasta: "Is plaatselijke verdoving een optie? Dan ben ik er nog een keer klaar mee..."
Chirurg: Euuuh, nee, dat kan niet, dat veroorzaakt alleen maar verwarring .
Kasta: Que .
Chirurg: Stel, we spuiten je hele borst vol met verdoving, snijden we je borst open en blijken we de volgende morgen de verdoving weggesneden te hebben in plaats van de knobbel, whehehe .
Kasta: "Wtf?! ."
Chirurg: We gaan je dus gewoon algeheel verdoven en een middagje opnemen...
Kasta: En wanneer gaat ongeveer gebeuren?
Chirurg: Mwoah, over een weekje of twee zal er wel een plekje vrij zijn...

Chirurg: "Slik je medicijnen?"
Kasta: Nah, niet dagelijks ofzo, maar ik dien wel voor iedere enigszins medische ingreep penicilline te nemen in verband met m'n hartkwaal. Ontstekingsgevaar enzo...
Chirurg: "Say what ."

Een andere reactie had ik ook niet echt verwacht aangezien ze er bij de punctie ook niet over begonnen, maar ja...
Naja, hartkwaal klinkt ook wel heel dramatisch, heb simpelweg sinds m'n geboorte een gaatje in m'n hart waarvan iedere 3 jaar een echo gemaakt dient te worden om er zeker van te zijn dat ik het de komende 3 jaar weer overleef.
Niets ernstigs verder, maar lijkt me toch wel iets dat bekend zou moeten zijn uit m'n dossier, maar tot zover de administratieve wisselwerking onder de chirurgen.

Anyway, toen was ik dus de lul .
Chirurg: "Tja, dan kunnen we je natuurlijk niet na de operatie naar huis laten gaan.. Stel dat je savonds thuis ineens last krijg van je hart, dat kunnen we natuurlijk niet hebben... Dus je we gaan de dagopname wijzigen in een nachtopname, als er dan complicaties zijn met betrekking tot je hart, ben je in ieder geval in het ziekenhuis."

Kijk, daar doe je het op zo'n moment voor hé, zo'n opsteker .

Anyway, dan kwam er nog wel heel wat meer bij kijken, m'n cardioloog moest namelijk nog eerst even daadwerkelijk toestemming geven voor de operatie .
Kasta: Nah, ik ben afgelopen jaar nog voor een echo bij de cardioloog geweest en toen zag alles er toppie uit, dus dat zal wel goedkomen...
Chirurg: Oooooh, dan vragen we hem gewoon aan de hand van die echo even te bepalen of het kan, maar dat zal dan vast wel goedkomen.

En na nog een hele reeks papieren invullen diende ik weer terug te gaan naar de wachtkamer om verwezen te worden naar de afdeling "Opname."
Althans, dat beweerde de chirurg .
Maar nee, ik diende eerst nog even plaats te nemen in de wachtkamer .
Komt vervolgens, terwijl ik nog maar net zat, het zustertje van voor de chirurg me weer ophalen...
En hup, weer naar hetzelfde kamertje, kon weer gaan zitten want m'n bloeddruk moest nog even gemeten worden...
Kasta: "Ah, niet echt handig hé, zo blijf ik lopen, ik kom hier notabene net vandaan..."
Zuster: Euuuuuh... Nou, stel dat je naar een andere kamer moest...

Who gives a fuck . Ik heb al die kamertjes inmiddels al gehad en in élk kamertje hangt zo'n bloeddrukmeter... .

Naja, boeien, alleen nog ff de opname afdeling en ik ben weer even van de ondoorgrondelijke efficiëntie van het ziekenhuis verlost.
Daar aangekomen werd me dan toch maar even gevraagd hoe m'n cardioloog heette...
Kasta: "Euuuh, geen idee om eerlijk te zijn, ik zie die vent slechts 1 keer in de 3 a 4 jaar . Maar jullie hebben toch wel íets van een administratie ."
Zouden ze wel even uitzoeken dan, konden ze m'n echo van dat jaar wel even als leidraad gebruiken, zolang de laatste echo maar geen 2 jaar geleden was ofzo...
Dat kwam goed uit, want in verband met de drukte op het werk kan ik nóg zo'n dagje doktersbezoek totaal niet gebruiken .
En na nog een ludiek vragenlijstje ingevuld te hebben ("Ben je zwanger?", "Hoeveel sigaretten rook je op een dag?") mocht ik weer vertrekken...
Volgens het vrouwtje daar was de wachtlijst plotseling 6 weken in plaats van de 2 weken die de chirurg beweerde, maar ach, dat mocht de pret niet drukken .

Hup, richting het werk rijden .
Stap in de auto, we rijden weg, willen net de snelweg oprijden.... "Stop Politie!"
Oh for fucks sake, it must be my lucky fucking day... .
Agent: "Zo meneer, geen gordel?"
Kasta: Ah, cóme ón, ik kom echt nét uit het ziekenhuis en heb zojuist het doldwaze nieuws gehoord dat ik geopereerd dien te worden, dus ik had m'n gedachten even niet bij de gordel... Give me a break .
Agent: "Tja, routinecontrole hé, geen gordel is geen gordel... Mag ik u rijbewijs?"

En 75 euro armer kon ik m'n weg vervolgen... En nee, mijn lucky streak was nog niet voorbij...
Was al te laat voor de training die ik zelf notabene diende te geven en 10 minuten na binnenkomst kon ik de ruimte alweer verlaten aangezien ik door een onbekend nummer gebeld werd.
Ah, de vrouw van de opname afdeling, da's snel! .
Opnamevrouw: "Hihihihi, we hebben een foutje gemaakt . ."
Kasta: "Oh, for fúcks...... ..... Nou vertel? ."
Opnamevrouw: "Nou euuuh, we dienden eigenlijk ook bloed af te nemen en direct even een hartfilmpje te maken, dus ik vrees dat u deze week nog even terug dient te komen...
Kasta: ":{...... .... Oh mên, ik vrees dat ik geen andere keuze heb hé? Kun je me even een nummer geven waar ik je kan bereiken? Dan overleg ik even met m'n baas of ik weer een dagje weg kan en bel ik vanmiddag wel even terug over de details, ik zit namelijk midden in een training ."
Opnamevrouw: Tuurlijk, geen probleem, spreek ik je vanmiddag!

Terug naar de trainingsruimte en nog geen 5 minuten later *trililililili* *Onbekend nummer*
Oh mên... Nah, nog een keer weglopen van de training ging me toch écht te ver, dus maar gewoon even op mute gezet...
Luister ik na de training m'n voicemail, een toch redelijk in paniek zijnde opnamevrouw die van me verlangde dat ik direct terug zou bellen...
Nou joy, kan ik m'n lunchtijd daar weer aan besteden... (vandaar dat ik bij thuiskomst eerst even wilde eten . )
En hoezee! De echo was toch nét iets te lang geleden geweest, in Maart namelijk en er moest toch echt nog even nog een nieuwe gemaakt worden .
Kasta: Ja maar, ja maar... Als het maar geen jaar of 2 geleden was....?
Opnamevrouw: We nemen graag het zekere voor het onzekere...

Oh mên, seriously, van die uitspraak ben ik inmiddels echt knettergek geworden...
Mammografie? Niet echt nodig, maar hé, het zekere voor het onzekere nemen!
Borst echo? Niet echt nodig, maar hé, het zekere voor het onzekere nemen!
Punctie? Niet echt nodig, maar hé, het zekere voor het onzekere nemen!
Scrotum echo? Niet echt nodig, maar hé, het zekere voor het onzekere nemen!
Bloeddruk opnemen? Niet echt nodig, maar hé, het zekere voor het onzekere nemen!
Nachtopname in plaats van een dagopname? Niet echt nodig, maar hé, het zekere voor het onzekere nemen!
Bloedprikken? Niet echt nodig, maar hé, het zekere voor het onzekere nemen!
Hartfilmpje? Niet echt nodig, maar hé, het zekere voor het onzekere nemen!
Een nieuwe hartecho? Niet echt nodig, maar hé, waarom nemen we niet even het zekere voor het onzekere!

Anyway, heb maar ja en amen gezegd en hoe dramatisch het ook klinkt, er brak iets...
Zat sowieso al niet lekker in m'n vel, behoorlijk druk op het werk, er spelen iets teveel dingen tegelijk in m'n leven, vriendinnen die liever een analyse van me maken dan gewoon even de steun en toeverlaat te zijn en dan nu al dit gezeik ook nog...

Simpel gezegd, alle eventuele nieuwe ziekenhuisbezoekjes kan ik er op dit moment eigenlijk niet meer bij gebruiken .
Ziekenhuisbezoekjes .

Correct .
De opnamemevrouw meldde me dat er iemand uitgevallen was voor de hartecho (reeds dood? . ) en ik dus per direct, namelijk woensdag om 12:00 te Enschede, aan de beurt kon komen...
Slechts 1 probleem, ze wilden dat ik vóór die tijd nog even een hartfílmpje liet maken... Het welbekende zekere voor het onzekere, duidelijkheid, etc. .

Kasta: Euuuh, wanneer dan toch in godsnaam?
Opnamevrouw: "Woensdag! .
Kasta: Que? Woensdag heb ik de echo toch al?
Opnamevrouw: Nee, nee, om 11:00 kun je je bij mij melden en regelen we dat het filmpje gemaakt wordt en je bloed afgenomen wordt .
Kasta: . Wacht ff hoor... Dus dan moet ik me 11:00 bij jou in Oldenzaal melden, vervolgens bloed laten prikken, daarna een hartfilmpje laten maken en dan om 12:00 in Enschede op tafel liggen voor de echo?
Opnamevrouw: Yep .
Kasta: Je weet dat de rit naar Enschede sowieso al een half uur in beslag neemt .
Opnamevrouw: Euuuuh... Ja... Maar ga je zat redden joh!
Dus ik denk dat ik woensdag maar gewoon naakt bij het ziekenhuis verschijn om tijd te besparen op het hele uitkleedgebeuren telkens en vervolgens met een nog bebloede aders richting Enschede race...
50 euro wedden dat ik tijdens die rit ook nog bekeurd wordt voor te hard rijden? .

Anyway, heb het allemaal even gehad...
Bij de baas morgen een dagje vrij geregeld vanwege "persoonlijke omstandigheden", vandaag een paar uurtjes overwerk gedraaid zodat m'n directe collega niet met een shitload werk komt te zitten terwijl ik weg ben en dan morgen een dagje even helemaal niks aan m'n kop zodat ik woensdag weer een doldwaze dag vol ziekenhuisbezoekjes tegemoet kan gaan...

Het goede nieuws: Ik heb direct maar even een skivakantie (hihihihi, ik kan niet eens skiën . ) met een stel kameraden geboekt van de 23e december tot 2e januari zodat ik de zooi hier direct kan ontvluchten na het hele gebeuren...

[ Bericht 1% gewijzigd door kastanova op 17-10-2006 00:12:03 ]

Nah, als je even lief met je ogen knippert kan ik ook nog wel een plekje voor je regelen bij de skivakantie Muuk .

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 10:39 schreef Mukie het volgende:

[..]

Ik knipper toch altijd lief met mn oogjes.

Nah, zorg dan maar ff dat je vrij bent van de 23e december tot 2 januari .

Anyway, ik ben idd weer terug... Wilde eigenlijk ff met m'n steun en toeverlaatje naar Duitsland om te shoppen, dus ff kijken of ik nu nog tijd heb voor een update, maar anders zien jullie het vanavond wel...

Samenvatting: It just isn't my lucky day week month year .

Nah, ze zat over m'n schouder mee te lezen en vond dat ik nog wel ff een stukkie kon typen .

So here we go...

Nah, hup, tuffen naar het ziekenhuis, nog snel even een blikkie red bull naar binnen gieten voor de mentale weerbaarheid en we waren er al...
Kasta: "Hmmmz, wat denk jij, zal er nog parkeerplek zijn bij het ziekenhuis?
Vriendin: Euuuh, de vorige keer om 9:00 stond het al vol, dus nu rond 11:00 acht ik de kans behoorlijk klein...
Kasta: Nah, parkeren we hem hier wel en lopen we een stukkie .

Stipt op tijd aangekomen op het ziekenhuis, kregen we twee schattige verwijsbriefjes mee voor het bloedprikken en het filmpje .
Aangezien ik werkelijkwaar een schurfthekel heb aan alles wat met aders en naalden te maken heeft, gingen we dat maar ff als eerste doen.
Serieus, afgehakte koppen op film, mensen die opgevreten worden door leeuwen, ik vreet er gerust een broodje rosbief bij, maar zodra er een naald in een ader gaat word ik zo panisch als een 4-jarig meisje .
Dus daar zat ik dan op het stoeltje, m'n arm op zo'n steun die ze bij de gyneacoloog als beensteun gebruiken ( . ) en ik vond het al weer helemaal niks .
Kasta: "Ejeuuh, als ik uit de stoel glijd, zet je me dan wel weer ff terug?"
Zuster: Ach joh, het is zo voorbij...

Nah, daar zat ik dan, met een rare vertrokken kop, m'n nek bijna te verrekken zodat ik maar niet naar de naald hoefde te kijken.
De vriendin in kwestie vond het wel een ludiek idee om daar snel even een fotootje van te schieten, maar godzijdank had ik de cam in m'n broekzak dus ging het feest niet door... .

Ook weer klaar en we konden door naar het hartfilmpje.. Onderweg naar de afdeling uiteraard nog even zitten piepen als een klein meisje dat ik het nog voelde, maar dat mocht de pret niet drukken.
Hup, liggen op de tafel voor het hartfilmpje... Nog wel het verzoek gedaan of de vriendin in kwestie er bij mocht komen liggen, maar helaas, dat zou waarschijnlijk nadelige gevolgen hebben voor m'n hartslag, dus het leek ze beter van niet...
De eerste indruk was sowieso niet echt denderend gezien hun vraag "26 ben je hé?"
Vriendin: "Nah, het is nog geen november geweest, dus lijkt me niet hé..."
Maar ach, om zuignapjes op te plakken hoef je uiteraard geen rekenwonder te zijn .

Naja, ze hadden in ieder geval wel gevoel voor humor... Ik had deze behandeling al een paar keer eerder gehad, dus vertelde ik de vriendin even dat ik een paar mooie rode zuigplekken zou krijgen waarop de assistente nog even toevoegde dat ze hem wel even wat harder konden laten zuigen zodat het 3 weken bleef zitten...
En hoewel ik op zich wel een voorliefde heb voor hard zuigen, leek het me in dit geval toch niet echt een aanrader .

Filmpje klaar, dus hup, doorracen naar Enschede... Teruglopen naar de auto and guess what? .
Ja hoor, gezellig, een persoonlijk bezoekje van de plaatselijke Melkert-parkeerwacht .
Kasta: "Ho! Ben ik nog op tijd?!"
Melkertbaan: Als dit jouw auto is, in ieder geval wel op tijd om de bekeuring in ontvangst te nemen...
Kasta: "Hihihi.... ... ... Maarreuuh, ik wist niet eens dat je hier niet mocht parkeren joh..."
Melkertbaan: *Wijst naar bord verderop* De bewoners hier hadden geklaagd dus voor deze plekken geldt een parkeerverbod... Als je hem een paar meter verderop had geparkeerd was er niets aan de hand geweest... .

For fucks sake... 11:00 waren we aangekomen, 11:20 waren we terug bij de auto en nóg ben je de lul .

Joy, 50 euro armer konden we richting Enschede vertrekken...
En hé, verrassing, de parkeergarage bij het ziekenhuis Enschede zat vol...
Dus maar even een andere parkeerplek zoeken en voordat we wegliepen uiteraard nog even uitgebreid om ons heengekeken of er geen parkeerverbod gold, er alleen vergunninghouders mochten staan, er een broedplek voor eenden was, whatever...
En hé, verrek, we waren nog ruim op tijd ook, dus hadden nog tijd voor een kop cappucino .
11:55, toch maar eens richting de afdeling sjokken...
Tja, afdeling, afdeling... Waar the hell is dat ding .
Bleken we in het verkeerde gebouw te zitten .

Naja, we gingen toch naar de afdeling cardiologie, dus mocht ik een hartaanval krijgen van de onmenselijke wandeltocht, zat ik in ieder geval op de juiste plek .
Echter, daar aangekomen, kwamen we erachter dat ik m'n hartfilmpje vergeten was, lag nog in de auto...
"Geen probleem joh, maken we nu toch even een hartfilmpje, veel makkelijker dan teruglopen naar de auto... ."
En hup, ik kon direct met haar meelopen voor een hartfilmpje .

What...The... Fuck.... .
Ze kunnen hier dus gewoon ff snel een hartfilmpje doen? Nah, ik dénk dat bloedprikken hier dan ook wel tot de opties behoort, dus whý the hell moest dat dan in Oldenzaal te gebeuren . .
Tja, dat wist niemand .

Maar hé, nog maar een keer de zuignappenkuur dan.. En hé, hier moest ik mezelf ook direct maar even wegen...
En hé, ik ben 3,5 kilo aangekomen! .
Vriendin: Nou, dan mag je wel weer eens op dieet .
Grapje uiteraard, ik probeer namelijk al jaren aan te komen aangezien ik nog een botje ben, maar hé, wist de zuster veel, dus die direct: "Nah joh, je moet niet klagen, je hebt een perfect bovenlijf, andere mannen zouden er jaloers op zijn!"

Daar doen we het voor . En ik ging al weer iets vrolijker richting de cardioloog...
Nah, dat was helaas van korte duur .

Cardioloog: Hmmmz, zo zien we elkaar eens in de 3 a 4 jaar en zo zien we elkaar ieder half jaar...
Kasta: Tja, kennelijk was het nodig om een nieuwe echo te maken... .
Cardioloog: Euuuh, que? Je hebt er in Maart nog 1 laten maken .
Kasta: Euuuh, I know, maar er moest een nieuwe komen voor de operatie .
Cardioloog: Nee hoor, alles zag er de vorige keer gewoon goed uit, dus ik zie het nut niet van wéér een echo...
Kasta: Wtf .
Cardioloog: Naja, daarnaast ga ik er van uit dat de operatie ewoon steriel zal verlopen, dus zelfs penicilline is niet nodig...
Kasta: Wtf

En dat was het dan al weer en ik mocht weer vertrekken...
Oftewel, weer een dagje verneukt aan níets, maar hé, wel als bonus nog een boete van 50 euro!

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 16:13 schreef Xennia het volgende:
Laat de vriendin in kwestie maar lekker voor je koken vanavond en als je er een beetje zielig bij kijkt, krijg je vast nog een massage

Net terug uit Duitsland en gaan nu inderdaad even samen je receptje koken .

Wanneer de operatie is? Nah, de 1 zei 2 weken, de ander had het over 6, dus het is nog even afwachten tot ze contact met me opnemen .
Vraag me wel af of ik nu wél of niet een nacht ter observatie dien te blijven... Immers, de cardioloog vond zelfs penicilline al overbodige luxe, dus dan lijkt een nacht blijven me ook niet echt nodig...

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 18:23 schreef kastanova het volgende:
Net terug uit Duitsland en gaan nu inderdaad even samen je receptje koken .

En het was goddelijk, m'n broer vond het zelfs beter dan het Italiaans restaurant .

Shoppen in Duitsland was ook een succes, paar behoorlijk toffe dingen voor de vriendin in kwestie uitgezocht en zelf ook een paar leuke dingetjes gevonden .

Nah, al met al een aantal centen armer (kleding + boetes . ) maar hé, de dag toch nog enigszins gered...

En hop, weer een boete erbij...

Vanaf 8:00 werken, lunchen schoot erbij in en weer overgewerkt, dus ik besloot mezelf te belonen met een etentje met een lieftallige collega (Hoofd HR, ik zoek het hogerop qua collega's tegenwoordig . )
Ze reed zoals verwacht, als een vrouw, dus wilde haar nét opbellen om te vragen of het zachter moest... *flits*

Goddamnit .

Nah, ze was nogal brak, dus we hadden afgesproken het niet later dan 20:30 te maken, dus parkeerkaartjes tot 20:45 genomen...
Maar ja, het was wel héél gezellig dus voordat we het wisten was het al 20:40...
En toen moest onze carpaccio van ossenhaas met kappertjes,olijventapenade, Parmezaanse kaas en balsamicodressing, kaasfrituur met mosterd-honing saus en stokbrood met walnotenpesto, rambol, knoflook- en italiaanse kruidenboter nog uitgeserveerd worden .

En gezien mijn geluk qua sancties de afgelopen week en de lust naar al dat lekkers ( . ) zijn we toch maar ff een kwartiertje teruggelopen om de parkeermeter bij te vullen...

Anyway, was gezellig, heb even heerlijk relaxed zitte lullen en kan er weer even tegenaan, dus die boetes neem ik maar weer even voor lief .