Hey Kasta hoe is het nu? Al een datum gezet?
Ik zal zelf iig ook even een update geven:
De 17e in de ochtend zijn we vroeg opgestaan zodat we om 9 uur in het ziekenhuis zouden zijn bij de afdeling gynaecologie. Eenmaal aan de beurt werd er verteld dat het papilomavirus in de meeste mensen zit en in Engeland zelfs bij 80% van de bevolking. Er was geen antibiotica voor, maar normaliter zou het lichaam dit dan ook vanzelf opruimen. Bij mij is dit blijkbaar niet het geval en dus moeten ze kijken hoeveel cellen er nu precies vermeerderd zijn, hoe ze zich verhouden etc.. Het was wel al gebleken dat ik pap 3a had, wat goedaardig (benigne) betekend. Of in ieder geval dat er maar een lichte tot matige afwijking was.
Ik mocht dus weer in die heerlijke stoel gaan zitten, terwijl de dokter alles al ging klaarleggen om aan de slag te kunnen gaan.
![]()
Alsof het niet al ongemakkelijk genoeg is om in die braces te zitten/liggen, krijg je ook nog eens een camera ingevoerd. Op het schermpje naast me kon ik alles in kleur meevolgen. Wat zag dat er smerig/vreemd uit zeg.
Na wat gepook en geduw met uit de kluiten gewassen cue-tips, werd me verteld dat ze toch een stuk zou weg gaan snijden. Dit zou gedaan worden olv hitte en een draadje. Je kunt het vergelijken met het snijdraad wat je vroeger gebruikte om klei te snijden. Een plakker ter grootte van mijn bovenbeen werd geplakt, alleen wilde die niet blijven plakken. Ook leuk om te weten als je geleider voor stroom moet zijn.
![]()
Maar goed uiteindelijk zat de plakker erop. Daarna kwam de spuit. Onder invloed van 3x een zo'n dergelijk pijnlijk gevoel, wenste ik me bijna in de stoel van de tandarts. Nog liever een wortelkanaalbehandling dan dit.
![]()
De dokter moest hartelijk lachen om mijn reactie en verwensingen om vervolgens serieus aan haar taak te gaan beginnen. Een stuk zo groot als het bovenste vingerkootje van mijn pink werd weggesneden en in een potje gegooid. Dat noemen ze dan nog een klein stukje.
![]()
Vervolgens moest het hele zaakje nog dichtgebrand worden, aangezien het een open wond was.
Nu wordt dit stukje naar het lab verzonden en krijgen we op 3 november de uitslag. Verder kan ik nog 2 weken lang blijven bloeden, Yay net wat ik wilde.
![]()
Zucht, weer 2 weken wachten... Het was een hele opluchting dat ze nu alles in 1 keer kon wegsnijden, maar geheel gerust ben ik nog steeds niet. Het kan immers terugkomen. Daarom moet ik sowieso elk half jaar voor 2 jaar lang terugkomen. Hierna konden ze pas een echt besluit geven als zijnde: "mevrouw u bent genezen."
![]()
Vandaag zal ik dan eindelijk de uitslag te horen krijgen. Het is dat ik het gewoon weggeduwd heb, ergens ver achter in mn hoofd. Anders was ik gegarandeerd al horendul geworden. Maar vanmorgen begonnen al de telefoontjes: "ben je zenuwachtig?" "kom je wel werken" etc... Tja toen viel het me idd pas weer in dat vandaag de dag is.