Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt?

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 17:35 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Leuk verhaal enzo, maar jij doet net of het krijgen van kinderen zomaar per ongeluk kan gebeuren. Als ik onverwacht zwanger zou raken, dan wordt het een retourtje abortuskliniek.

Ik snap niet helemaal dat jij zegt dat je helemaal geen kinderen wilde of het niet zag zitten. Je hebt er toch voor gekozen, want de optie abortus heb je afgewezen. Dus blijkbaar had je toch voldoende redenen om die kinderen wel te laten komen.

Ik ben tegen abortus (tenzij... ). Ik ben van mening dat als ik zo "dom" ben om me te laten bezwangeren, ik er ook maar de gevolgen van moet dragen. En redenen om geen abortus te overwegen waren/zijn er genoeg. Ik ben getrouwd, we hebben een goed inkomen, een mooi huis en een stabiele relatie, we zijn zelf ook stabiel en onze wilde haren kwijt. Ik zie geen redenen waarom een abortus te overwegen zou zijn buiten de reden "geen zin in een kind"/ "geen kinderwens". Mijn man was dolgelukkig en ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik uit elke situatie het beste maak.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 18:14 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Ik ben tegen abortus (tenzij... ). Ik ben van mening dat als ik zo "dom" ben om me te laten bezwangeren, ik er ook maar de gevolgen van moet dragen. En redenen om geen abortus te overwegen waren/zijn er genoeg. Ik ben getrouwd, we hebben een goed inkomen, een mooi huis en een stabiele relatie, we zijn zelf ook stabiel en onze wilde haren kwijt. Ik zie geen redenen waarom een abortus te overwegen zou zijn buiten de reden "geen zin in een kind"/ "geen kinderwens". Mijn man was dolgelukkig en ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik uit elke situatie het beste maak.

En dus heb je ervoor gekozen om wel een kind te krijgen. Dat was mijn enige punt, dat het een keus was.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 17:06 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Ik ken verschillende mensen die dat nog steeds zo ervaren na het krijgen van de kinderen. Het probleem is dat maar heel weinig ouders het ruiterlijk toegeven.

Ik ken ze ook. Ze houden zielsveel van hun kids, maar het is wel allemaal wat veel. Ze vinden dat ze er veel voor moeten laten.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 18:28 schreef kriele het volgende:

[..]

Ik ken ze ook. Ze houden zielsveel van hun kids, maar het is wel allemaal wat veel. Ze vinden dat ze er veel voor moeten laten.

Idd, ze houden allemaal heel veel van hun kinderen maar reken maar dat ze blij zijn als de kids een weekendje bij opa en oma zitten en ze eens tijd voor zichzelf hebben .

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 17:28 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Wie beweert er dat voortplanting onnatuurlijk is?

Beperkte voortplanting bij overbevolking is ook natuurlijk; er zijn genoeg voorbeelden uit de dierenwereld waarbij er minder vaak jongen worden geboren, kleinere nestjes komen per keer, en waarbij de ouderdieren de jongen vaker doden als er sprake is van overbevolking. Dus misschien is 't niet alleen ons menselijk 'nadenken over alles' maar speelt instinct ook wel een rol... Ik zeg wel van mezelf dat ik als ik kinderen leuk zou vinden, ik gewoon 'egoistisch' kinderen zou nemen, ook al vind ik dat we al aardig overbevolkt zijn, en dat m'n beslissing om kinderloos te blijven dus eigenlijk alleen komt omdat ik niets met babies heb.... maar waarom heb ik niets met babies? Ik heb geen nare ervaringen met babies, had geen kleine broertjes of zusjes om jaloers op te zijn, heb ook als kind gewoon wat poppen gehad maar werd ze niet speciaal opgedrongen... ik weet er geen reden voor eigenlijk, misschien is 't wel een voorbeeld van de natuur die 'genoeg!' roept?

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 18:28 schreef kriele het volgende:

[..]

Ik ken ze ook. Ze houden zielsveel van hun kids, maar het is wel allemaal wat veel. Ze vinden dat ze er veel voor moeten laten.

Ik ken ook ouders die daarnaast ook niet van hun kinderen houden maar dat niet hardop durven te zeggen omdat een dergelijke uitspraak door iedereen veroordeeld zal worden.
In mijn omgeving heb ik twee van die gezinnen. De een is per ongeluk zwanger geraakt en kwam daar pas achter toen ze aan het bevallen was. Altijd veilige sex gehad, het wilde studentenleven met drank en onregelmatig leven, ze was zelfs op diëet en tijdens die zwangerschap nog bijna 10 kilo afgevallen. Ze was wat minder ongesteld dan daarvoor maar nog gewoon regelmatig als altijd en dat het iets minder was had ook net zo goed door het afvallen kunnen komen.
Op zaterdagmiddag kreeg ze behoorlijke pijn in haar rug, de huisarts erbij gehaald en een uurtje of 4 later had ze een kind in haar armen. Ongewild, ongewenst maar je moet het er maar mee doen.

Het andere gezin is ook ongewenst zwanger geraakt. Beide wilden ze geen kinderen maar opeens was er daar eentje. Vanwege geloofovertuiging was een abortus geen optie, met die beslissing hadden ze nooit kunnen leven. (Al heb ik mijn vraagtekens hierbij maar dat blijft een persoonlijke beslissing.)
Dus dat kind kwam er.

En daar zitten ze dan, actief in de ouderraad op school, uitjes met de kinderen, gezellig samen met andere ouders pratend over het wondertje dat "koter" heet en van binnen diep ongelukkig en er met niemand over kunnen praten. Weg carierre, weg spontane uitjes, alles altijd moeten plannen want er is een kindvormig aanhangsel waar voor gezorgt moet worden.
Iedereen riep dat dat gevoel wel zou komen, dat ze er in moesten groeien en omdat dit van ouders, ouderen, hulpverlening e.d. kwam (mensen met ervaring dus) geloofden ze dat. Maar dat blijkt dus een fabeltje. Een fabeltje dat je nauwelijks kunt ontkrachten omdat het "not done" is om te zeggen hoe het werkelijk is. Mensen willen gewoon niet horen dat het mogelijk is dat je niet van je kind houd. Zeker niet als je er wel goed voor zorgt, dát moet dan maar voor ouderliefde doorgaan maar dat is het niet, het is verantwoordelijkheidsgevoel.

Op zich zijn ze goede ouders, de kinderen hebben alles wat hun hartje begeert, worden netjes opgevoed, goed verzorgt en op een bepaalde manier geven ze ook wel om het kind maar houden van is het niet. En daar hebben ze het zelf ook behoorlijk moeilijk mee. Je hoort van je kind te houden en dat doen ze niet. Daar kan je niks aan doen, houden van is een gevoel, geen keuze. Maar je kan nog zo'n goede ouder zijn, zonder dat voel je je behoorlijk mislukt. Zeker als het fabeltje door zoveel andere ouders in stand gehouden wordt. Ik geloof niet dat iedere ouder van zijn kind houd, deze 3 mensen kunnen niet de enige zijn. Je hoort het alleen nooit omdat je zoiets niet kunt zeggen zonder veroordeeld te worden.

Als je geen kinderen wilt om wat voor reden dan ook moet je er gewoon niet aan beginnen. Dat gevoel, die liefde, dat kán later komen maar het kan ook wegblijven. Dat kind is er dan wel en het gaat niet meer weg.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 19:14 schreef MinderMutsig het volgende:
-verhaal-

En dan lachen ze mij uit omdat ik elke maand een zwangerschapstest doe ondanks dat ik de pil en meestal ook een condoom gebruik. Zoiets wil ik mezelf en een kind dus echt niet aandoen...

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 18:14 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Ik ben tegen abortus (tenzij... ). Ik ben van mening dat als ik zo "dom" ben om me te laten bezwangeren, ik er ook maar de gevolgen van moet dragen. En redenen om geen abortus te overwegen waren/zijn er genoeg. Ik ben getrouwd, we hebben een goed inkomen, een mooi huis en een stabiele relatie, we zijn zelf ook stabiel en onze wilde haren kwijt. Ik zie geen redenen waarom een abortus te overwegen zou zijn buiten de reden "geen zin in een kind"/ "geen kinderwens". Mijn man was dolgelukkig en ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik uit elke situatie het beste maak.

nou, dat klinkt erg overtuigend .

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 20:08 schreef CherryLips het volgende:

[..]

nou, dat klinkt erg overtuigend .

Boeie. Het is mijn leven en ik vind het prima zo zoals het is.

Overigens voor alle mensen die denken dat je carriere eraan gaat als je kinderen hebt: dat hoeft niet zo te zijn. Ik werk tegenwoordig als zelfstandige en daarnaast hebben we nog een tweede eigen bedrijf én genoeg tijd voor de kinderen (ze gaan twee middagjes per week naar een lieve oppasmoeder, voor de rest zijn ze of bij mijn man of bij mij)

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 20:08 schreef CherryLips het volgende:
nou, dat klinkt erg overtuigend .

Dat klinkt voor mij toch wel ongeveer hetzelfde als wat jij hier zegt.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 22:24 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Boeie. Het is mijn leven en ik vind het prima zo zoals het is.

Overigens voor alle mensen die denken dat je carriere eraan gaat als je kinderen hebt: dat hoeft niet zo te zijn. Ik werk tegenwoordig als zelfstandige en daarnaast hebben we nog een tweede eigen bedrijf én genoeg tijd voor de kinderen (ze gaan twee middagjes per week naar een lieve oppasmoeder, voor de rest zijn ze of bij mijn man of bij mij)

Je hebt de keuze voor jezelf gemaakt, niet voor het kind.

Wat gaat het hier al lang over hoe vreselijk het allemaal wel niet moet zijn om kinderen te hebben en hoe vreselijk kinderen wel niet zijn.

Voor mij geldt helemaal niet dat ik niet begrijp dat mensen ervoor kiezen aan kinderen te beginnen en ze voor gek verklaar. Ik begrijp het uitstekend en ik zou zelf ongetwijfeld ook ontzettend van zo'n kindje houden.

Ik voel weinig behoefte de mensen die bewust voor kinderen kiezen af te kraken. Wel heb ik moeite met de mensen die het propageren als De Enige Weg, omdat hun blikveld kennelijk gewoon niet breder is dan dat, en het niet begrijpen dat iemand bewust NIET voor kinderen zou kiezen. En ik heb moeite met de mensen die niet zo bewust voor kinderen kiezen en het voornamelijk doen omdat iets anders dan 'de geijkte weg' niet in hen opkomt. Maar die moeite heb ik met alle 'geijkte weg'-keuzes, niet alleen met de 'kindkeuze'.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 22:32 schreef svann het volgende:

[..]

Dat klinkt voor mij toch wel ongeveer hetzelfde als wat jij hier zegt.

Dat weet ik, daarom juist. Er hangt zo'n 'omdat het moet'-sfeertje omheen. Ik begrijp wel dat je geen abortus wilt plegen, maar om van elke situatie het beste te maken klinkt niet echt alsof je er blij mee bent.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 18:14 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Ik ben tegen abortus (tenzij... ). Ik ben van mening dat als ik zo "dom" ben om me te laten bezwangeren, ik er ook maar de gevolgen van moet dragen.

Sorry, maar ongewenst zwanger raken hoef je niet dom voor te zijn hoor, de pil is niet 100% betrouwbaar voor zover ik weet.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 00:20 schreef CherryLips het volgende:

[..]

Dat weet ik, daarom juist. Er hangt zo'n 'omdat het moet'-sfeertje omheen. Ik begrijp wel dat je geen abortus wilt plegen, maar om van elke situatie het beste te maken klinkt niet echt alsof je er blij mee bent.

Ik was er ook niet echt blij mee. Daar ging het hier ook over.

Nu wel overigens.

Ik ben 7 jaar geleden moeder geworden van een dochter (ik ben nu 34).
Het was niet gepland. Mijn ex-man zei direct: het is jouw kind, jij mag er voor zorgen.
Aldus geschiedde..

Dochter geboren, gescheiden, ontslagen en tot overmaat van ramp in de bijstand terecht gekomen..
Het heeft me enorm beperkt in mijn leven, carrière etc..

Maar het heeft me zo ontzettend veel liefde en levensvreugde gegeven! Nog steeds geniet ik intens van het feit dat zij in mijn leven is gekomen. Ik had het voor geen goud willen missen en heb alle andere zaken er graag voor ingeleverd..

Inmiddels is er ook een hartstikke lieve man in mn leven gekomen. Hoewel hij 10 jaar jonger is (25) is hij een fantastische (stief)vader voor mn dochter. Ik had het me niet beter kunnen wensen..

Wat poedel zegt geeft iets aan wat ik ook nog wilde zeggen. Het al dan niet gepland krijgen van een kind beperkt je keuzes, maar opent ook een nieuwe wereld. Eentje die je zonder kinderen niet zal leren kennen.
Het geeft je andere kansen en mogelijkheden, kansen en mogelijkheden die je zonder kind niet had gehad omdat je met kind nu eenmaal andere keuzes maakt en dus op een andere "weg" komt.

Ik ben bijvoorbeeld in Duitsland terecht gekomen. Ben zelfstandig ondernemer geworden. Woon nu in een vrijstaand huis in een dorp. Heb een totaal nieuwe vriendenkring opgebouwd.... Allemaal zaken die gebeurd zijn als gevolg van keuzes die ik heb gemaakt die met mijn kinderen samenhangen.

Had ik geen kinderen gehad, dan had ik andere keuzes gemaakt. Geen slechtere keuzes, geen betere. Gewoon andere.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 06:41 schreef Pheno het volgende:

[..]

Sorry, maar ongewenst zwanger raken hoef je niet dom voor te zijn hoor, de pil is niet 100% betrouwbaar voor zover ik weet.

Nee de pil is officieel 98% betrouwbaar.
Maar van die 2 %(2 op de 1000 vrouwen) bij wie het misgaat is er een groot deel dat de pil niet op tijd slikt of hem wel eens vergeet, die overgegeven hebben of aan de diarree geweest zijn wat de werking kan beïnvloeden (en dat staat ook in de bijsluiter dus daar kan je rekening mee houden!) of die een antibioticakuurtje gehad hebben (waarvan ook bekend is dat het de werking beïnvloed) maar toch geen extra maatregelen genomen hebben. Daarnaast is er een groep vrouwen die de laatste jaren behoorlijk is aangekomen en eigenlijk een sterkere pil nodig hebben maar hiermee niet naar de huisarts gaan omdat ze zich schamen voor die toename in gewicht.
En dan hebben we natuurlijk nog de vrouwen die bewust "per ongeluk" zwanger raken om op die manier hun partner aan zich te binden of een poging te doen zo de relatie te redden of gewoon domweg geen enkele interesse hebben in hoe hun partner er over denkt, als ze maar een kind krijgen. En om niet door de mand te vallen zich dan maar beroepen op die 2 % kans.
De groep vrouwen die echt door de pil heen zwanger wordt is volgens mij vele malen kleiner dan die 2 %.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 03:02 schreef Laton het volgende:

[..]

ik maak uit je reactie op dat het vakje kinderen krijgen per definitie aangevinkt is. Het lijkt me een uitstekende situatie als mensen eens wat beter nadachten waarom ze eigenlijk WEL kinderen willen.

Nope, ik wil geen kinderen. Vind ik een veel te grote verplichting.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:38 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Nee de pil is officieel 98% betrouwbaar.
Maar van die 2 %(2 op de 1000 vrouwen) bij wie het misgaat is er een groot deel dat de pil niet op tijd slikt of hem wel eens vergeet, die overgegeven hebben of aan de diarree geweest zijn wat de werking kan beïnvloeden (en dat staat ook in de bijsluiter dus daar kan je rekening mee houden!) of die een antibioticakuurtje gehad hebben (waarvan ook bekend is dat het de werking beïnvloed) maar toch geen extra maatregelen genomen hebben. Daarnaast is er een groep vrouwen die de laatste jaren behoorlijk is aangekomen en eigenlijk een sterkere pil nodig hebben maar hiermee niet naar de huisarts gaan omdat ze zich schamen voor die toename in gewicht.
En dan hebben we natuurlijk nog de vrouwen die bewust "per ongeluk" zwanger raken om op die manier hun partner aan zich te binden of een poging te doen zo de relatie te redden of gewoon domweg geen enkele interesse hebben in hoe hun partner er over denkt, als ze maar een kind krijgen. En om niet door de mand te vallen zich dan maar beroepen op die 2 % kans.
De groep vrouwen die echt door de pil heen zwanger wordt is volgens mij vele malen kleiner dan die 2 %.

Het is ten eerste 0,2 % (2 promille)... Beetje op blijven letten.

Daarnaast is dat dus bij perfect gebruik, met een afname tot 10% bij gestunt. Het is dus wel degelijk mogelijk. Gemiddeld heeft een vrouw eens op de 100 cycli alsnog een eisprong als ze de pil goed gebruikt. Door de drievoudige werking van de pil (tevens moeilijk maken van innesteling en vermoorden sperma) raken vrouwen veel minder vaak zwanger dan dat, maar het kan dus wél.

Overigens staat diarree niet in mijn bijsluiter, al heeft het wel invloed.

Die per ongeluk expres groep, daar twijfel ik idd ook niet aan. Dan wel de gewone domme ongelukken groep', ook zo leuk. De mensen die zich niet voldoende verdiepen in wat ze slikken, en zo per ongeluk fouten maken die ze hadden kunnen voorkomen...

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2006 19:14 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Ik ken ook ouders die daarnaast ook niet van hun kinderen houden maar dat niet hardop durven te zeggen omdat een dergelijke uitspraak door iedereen veroordeeld zal worden.
In mijn omgeving heb ik twee van die gezinnen. De een is per ongeluk zwanger geraakt en kwam daar pas achter toen ze aan het bevallen was. Altijd veilige sex gehad, het wilde studentenleven met drank en onregelmatig leven, ze was zelfs op diëet en tijdens die zwangerschap nog bijna 10 kilo afgevallen. Ze was wat minder ongesteld dan daarvoor maar nog gewoon regelmatig als altijd en dat het iets minder was had ook net zo goed door het afvallen kunnen komen.
Op zaterdagmiddag kreeg ze behoorlijke pijn in haar rug, de huisarts erbij gehaald en een uurtje of 4 later had ze een kind in haar armen. Ongewild, ongewenst maar je moet het er maar mee doen.

Dat snap ik nooit. Hoe kan je in godesnaam 9 maanden níet doorhebben dat je zwanger bent??

En er bestaat altijd zoiets als adoptie. Als je een kind écht niet wilt, dan vind je wel een manier om er van af te komen.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 17:46 schreef Elseetje het volgende:

[..]

Dat snap ik nooit. Hoe kan je in godesnaam 9 maanden níet doorhebben dat je zwanger bent??

Dat vind ik ook altijd een beetje dubieus. Dan luister je wel heel slecht naar je lichaam lijkt me...

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 17:46 schreef Elseetje het volgende:
En er bestaat altijd zoiets als adoptie. Als je een kind écht niet wilt, dan vind je wel een manier om er van af te komen.

Makkelijk gezegd, maar het blijkt dat bij adoptie dus juist de grootste psychische problemen van álle opties spelen, zowel bij moeder als kind. Helaas, zou ik willen zeggen...