Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt?

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 10:11 schreef WeirdMicky het volgende:

[..]

'Je mag die wens van je vrouw niet ontnemen'.

Je hebt het dus over de primitieve voortplantingsdrang? Immers, zij maakt zelfs haar relatie (liefde) kapot om aan die wens te voldoen. Een vrouw die nogal gedreven wordt door haar meest primitieve behoeftes en jij verdedigt dat door de 'schuldvraag' bij de TS te leggen d.m.v. angst.

Imo betreffen die primitieve behoeftes alleen het voortplantingsproces, niet zozeer het willen hebben van kinderen (vergelijk dierenwereld). Pas bij zwangerschap worden zorghormonen aangemaakt. Kinderwens is een cultureel verschijnsel.

Ik wil ook geen kinderen. Nooit echt die wens gehad.
Ik heb ook niets met baby's, ik vind ze niet lief, niet leuk, niet schattig, ik vind ze vreemd en zou niet weten wat ik ermee aan moet.
Vorig jaar nog met het paar weken oude kind van mijn neef op schoot gezeten. Ja, leuk.

Ik heb geen hekel aan kinderen, behalve als ze krijsen natuurlijk, maar ik weet gewoon niet hoe ik er mee om moet gaan. Pas als ze wat ouder zijn, vanaf een jaar of 9 ofzo, dan kun je er tenminste ook fatsoenlijk mee praten.

Ik heb gewerkt met kinderen en jongeren, met autisme, al dan niet verstandelijk gehandicapt, en andere ernstige gedragsproblemen.
Heerlijk werk, echt waar, maar ik moet er gewoon niet aan denken zelf volledig voor een kind (hoe 'normaal' het ook zou zijn) verantwoordelijk te zijn. Ik acht mezelf simpelweg niet in staat een kind van kleins af aan op te voeden.

Ach, misschien roep ik over 15 jaar wel dat ik er zo enorm spijt van heb dat ik er nooit aan begonnen ben.

Er is niets mis mee als je geen kinderen wilt; evenmin is het gek als je ze wel wilt. Beiden is een egoistische beslissing: het is namelijk wat jij wilt. En ook daar is niets mis mee. Ongewenst een kind hebben of ongewenst geen kind hebben zijn situaties waar je allebei niet gelukkig van wordt.

Het wordt natuurlijk een probleem als je in een relatie zit waarbij die wensen niet op elkaar aansluiten. En hoe pijnlijk het ook kan zijn, zoals in geval van TS, je kunt van geen van beiden verwachten dat ze meegaan in de wens van de ander als dat niet is waar ze volledig achterstaan.

Ik begrijp ook zeker de jonge(re) mensen die geen kinderen willen en die wat boos worden over mensen die zeggen dat dat nog wel komt. Van de andere kant leert de ervaring dat dat ook vaak voorkomt. Uiteraard geldt het niet voor iedereen. En hoe overtuigd je ook kunt zijn dat je geen kind wilt op dit moment, er kan een tijd komen dat je daar anders over denkt, maar het is niet noodzakelijk. Je kunt er gewoon nog niets van zeggen, alleen hoe je er op dit moment tegenover staat.

Ik denk stiekum dat je als man zijnde nooit klaar bent voor kinderen.
Vrouwen hebben dat anders. Het moeder instinct... bla bla.. genoeg over gezegd al denk ik.

Ik heb ook altijd geroepen dat ik geen kinderen wil. Ik erger me aan kleine kinderen. Ze kosten ontzettend veel geld. Ze zorgen ervoor dat je leven er heel anders uitziet. En wat al niet meer.

En toch betrap ik me erop nu ik bijna 30 ben en om me heen ineens overal vrouwen met dikke buiken zie... dat ik het ook wil.. geen dikke buik.. maar wel kinderen.. heel bizar...

Ha kippemans,

Zo herkenbaar
Ik heb ook een paar weken onder andere om onze verschillende inzichten over kinderen krijgen een relatie beëindigd. Erg jammer, ook wij gaven nog veel om elkaar, maar we willen elkaar ook de ruimte en vrijheid geven om iemand te zoeken die beter bij ons past. Er waren gewoon te veel verschillen, ook over samenwonen, invullen van vrije tijd, wel of niet trouwen.

Aangezien dit topic bijna een kruistocht is van mensen die vinden dat je persé wel je verantwoordelijkheden moet nemen om kinderen op deze wereld te zetten, nog even mijn motivatie om het niet te doen uit een reactie die ik vandeweek gaf in het fotoboek van een meisje van mijn leeftijd die nu al d'r 2e kuind krijgt:

quote:

Op 05-10-2006 15:30 schreef Gripper
[..]
Je bent wel een leuke hippe jonge moeder straks, da's de enige pré die ik kan bedenken.

Waarom ik ze niet hoef? Teveel verantwoordelijkheid. Ik vind kinderen heel tof, zolang ik maar niet 24/7 er voor ze hoef te zijn. Nichtjes, neefjes, oppaskindje van m'nm moeder: ik speel er graag mee, wil ze graag voorlezen, heel leuk allemaal.

Maar met kleine kinderen van mezelf kan ik niet meer doen wat ik op alle foto's in m'n boekje doe, en ik ben teveel gehecht aan m'n vrijheid om die vast te laten leggen. Dat is misschien egoïstisch, maar ach: ik zie niet wat deze toch al overbevolkte wereld ermee opschiet als ik daar nog eens wat kroost aan ga toevoegen. Ook al zullen ze het best goed hebben: we wonen in het rijke westen, dus het gaat hooguit ten koste van de arme negertjes.

Tot slot maak ik me vooral vaak zorgen over hoe dat nou moet met de wereld, hoe pubers van nu zijn vergeleken met hoe ik was op die leeftijd, en hoe zal het dan wel niet worden als je die lijn doortrekt? Is de aarde nog wel gezond als ik kinderen zal krijgen, en zullen ze gezond opgroeien? Wordt terrorisme een probleem, ook bij ons?
Je moet dus behoorlijk overtuigd zijn van het nut wat een kind oplevert, en ik zie echt alleen maar nadelen: kost geld, slapeloze nachten, kopzorgen, grijze haren, enzovoort.

Dat mijn geslacht zich niet voortzet, ach, daar merk ik weinig van als ik er zelf niet meer ben. En ik krijg toch wel een neefje of nichtje om te knuffelen, want m'n broertje en z'n vriendin kunnen niet wachten tot ze allebei werk hebben en zich kunnen gaan settelen.
Laat mij maar lekker de vrijbuiter uithangen...

En natuurlijk veel sterkte met het verwerken van die relatie!

Hoe kan je egoïstisch zijn tegenover kinderen die er niet zijn? Misgun ik mijn ongeboren kinderen het licht in hun ogen? . Is dat moord? Met voorbedachte rade? Het opzettelijk niet verwekken van wat misschien wel de volgende Einstein was geweest? Hoelang moet ik de cel in?

RijstNatie?

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 11:47 schreef Slarioux het volgende:
Hoe kan je egoïstisch zijn tegenover kinderen die er niet zijn? Misgun ik mijn ongeboren kinderen het licht in hun ogen? . Is dat moord? Met voorbedachte rade? Het opzettelijk niet verwekken van wat misschien wel de volgende Einstein was geweest? Hoelang moet ik de cel in?

Idd, dat sommige mensen dat serieus menen. Dat alleen al zou een reden kunnen zijn om ze zelf preventief de mogelijkheid "tot" te ontnemen?

_{D'r is al dom volk zat op deze wereld.}

Persoonlijk vind ik het een beetje egoïstisch om WEL kinderen te nemen, vanwege de grote kosten, de milieuvervuiling, het overschot aan mensen op deze wereld, het enkel bevredigen van eigen gevoelens etc.
Maar ook NIET kinderen nemen kan egoïstisch zijn, het geen kans gunnen van nieuw leven, niet derden laten meedelen in je persoonlijke rijkdom, geen genen doorgeven aan nieuwe generaties, niet zorgen voor een stabiele economie met genoeg werkenden.

maar bij mij wegen de voordelen van een kind nog niet op tegen de nadelen (VRIJHEID!!!) maar ik ben dan ook pas 16, dat komt vast nog wel

Ik vraag me het volgende weleens af. Zouden langdurige vrijgezellen, uiteindelijk als ze wel in een relatie zitten, er eerder voor kiezen om geen kinderen te willen dan mensen die vanaf jonge leeftijd wel langdurige relaties hebben gehad?

Ik heb ook niks met kinderen. Volgens m'n moeder riep ik zelf als kind al dat ik geen kinderen wilde. Ik zou ook niet op kinderen kunnen passen, ik weet niet hoe ik me moet gedragen, al ligt het bij elk kind anders natuurlijk.
Al begin ik er de laatste paar maanden wel over na te denken. Vooral als iemand in m'n familie een kindje heeft, dan ben ik altijd wel even ontroerd, maar als het kind dan gaat huilen drogen spontaan al m'n eitjes op.
Waar ik dan wel mee zit, is dat het best kut kan zijn in een relatie. Als de ander wel kinderen wilt. Of als je oud bent en er echt gewoon niemand meer langskomt omdat er niemand is.

Maargoed, ik moet eerst überhaupt nog een vent zien te vinden, dan denk ik wel verder na over kids. Misschien dat ik over tien jaar omsla, dan adopteer ik een kindje uit Afrika of Roemenië ofzo Maar als ik toch per ongeluk zwanger zou raken, zou ik het niet over m'n hart kunnen verkrijgen om het weg te laten halen. Tenzij het ziek is, natuurlijk. Ik heb ook nog een bepaalde ziekte die ik door kan geven, is 50% kans, en ik roei die ziekte het liefst meteen uit door geen kinderen te nemen, en dat heeft ook altijd wel meegeteld in m'n gevoel tegenover kinderen.

Mijn vriendin en ik willen ook geen kinderen [we zijn eind twintig], vaak krijgen we te horen: "Maar wie zorgt er dan voor je als je oud bent?" Of ach dat komt wel als je de dertig gepasseerd bent....

Ik wiil niet voor een kind kiezen om geboren te worden, en al helemaal niet verantwoordelijk ervoor zijn. Dat anderen mensen kinderen nemen moeten ze zelf weten, maar voor mij hoeven die kinderen niet.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:12 schreef Sapientiea het volgende:
Mijn vriendin en ik willen ook geen kinderen [we zijn eind twintig], vaak krijgen we te horen: "Maar wie zorgt er dan voor je als je oud bent?" Of ach dat komt wel als je de dertig gepasseerd bent....

Ik wiil niet voor een kind kiezen om geboren te worden, en al helemaal niet verantwoordelijk ervoor zijn. Dat anderen mensen kinderen nemen moeten ze zelf weten, maar voor mij hoeven die kinderen niet.

Wacht maar tot je vriendin 30+ is, dan beginnen die eierstokken te rammelen.

Bewust kinderlozen zijn parasieten. Kijk naar de vergrijzingsproblematiek en je weet genoeg. De meeste bewust kinderlozen willen niet de verantwoordelijkheid op zich nemen. Dit is bezwaarlijk omdat anderen wel de verantwoordelijkheid over deze bewust kinderlozen op zich hebben genomen. Het feit dat ze deze nobele dienst niet aan anderen willen geven maakt hen tot egoisten en parasieten. Da's wat ik ervan zou zeggen als ik radicaler was dan ik werkelijk ben.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:22 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Wacht maar tot je vriendin 30+ is, dan beginnen die eierstokken te rammelen.

Wat overigens ook een idiote opmerking is. Ik wil best geloven dat bijna iedere vrouw op een gegeven moment last van rammelende eierstokken krijgt maaar dat betekend nog niet dat je daar meer mee moet doen dan dansen op het ritme.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:23 schreef Zzyzx het volgende:
Bewust kinderlozen zijn parasieten. Kijk naar de vergrijzingsproblematiek en je weet genoeg. De meeste bewust kinderlozen willen niet de verantwoordelijkheid op zich nemen. Dit is bezwaarlijk omdat anderen wel de verantwoordelijkheid over deze bewust kinderlozen op zich hebben genomen. Het feit dat ze deze nobele dienst niet aan anderen willen geven maakt hen tot egoisten en parasieten. Da's wat ik ervan zou zeggen als ik radicaler was dan ik werkelijk ben.

Een beetje onzin zou het wel zijn als je dat zou zeggen. Er zijn zoveel redenen om niet voor kinderen te kiezen. De verantwoordelijkheid niet willen is daar maar een van. Erfelijke aandoeningen in de familie, een kind geen goed stabiel gezin kunnen geven, een kind niet de kansen kunnen geven waarvan je vind dat een kind er recht op heeft, weten dat je een slechte ouder zou zijn, op natuurlijke wijze geen kinderen kunnen krijgen en de gemeenschap niet op willen laten draaien voorjouw kinderwens en zo zijn er nog wel een paar.
Mensen die geen kinderen willen denken daar over het algemeen beter over na dan mensen die wel kinderen nemen. De meesten doen dat alleen maar omdat het de volgende logische stap is of omdat het zo hoort.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:23 schreef Zzyzx het volgende:
Bewust kinderlozen zijn parasieten. Kijk naar de vergrijzingsproblematiek en je weet genoeg.

Wat weet ik dan precies?

quote:

De meeste bewust kinderlozen willen niet de verantwoordelijkheid op zich nemen. Dit is bezwaarlijk omdat anderen wel de verantwoordelijkheid over deze bewust kinderlozen op zich hebben genomen.

Welke verantwoordelijkheid?

quote:

Het feit dat ze deze nobele dienst niet aan anderen willen geven maakt hen tot egoisten en parasieten. Da's wat ik ervan zou zeggen als ik radicaler was dan ik werkelijk ben.

Damn, dus nu moet ik wel hokken, duizenden euro's in lelijke babykamers, luiers, kleren, kinderkamers en andere shit proppen omdat dat nobel zou zijn?

Natuurlijk ben je gewoon in orde als je geen kinderen wilt. De kinderwens is toch iets wat voor iedereen anders ligt. Je kunt jezelf nu eenmaal nooit forceren dat je zover bent, en als je gelukkig bent met een leven zonder nageslacht is daar niets mis mee.. Helaas dat relaties er op stuk kunnen lopen ja, maar het is niet veel anders..

Mensen, even dat laatste zinnetje lezen voordat jullie zo happen.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:43 schreef kriele het volgende:
Mensen, even dat laatste zinnetje lezen voordat jullie zo happen.

daarmee wil je zeggen dat je al het andere niet zegt, maar alleen ZOU zeggen ALS je radicaler ZOU ZIJN GEWEEST?

dat is net als ik je nu helemaal de huid volscheld,
en daarna zeg; dit zou ik zeggen, als ik een bepaalde vorm van gilles de la tourette had gehad.

dat is toch krom
meen je nu WEL of NIET wat je in je vorige post zei?

Vraagje: wil je überhaupt geen kinderen (lees nageslacht)? Of wil je geen kinderen opvoeden? Nogal een verschil!

Als je bevestigend op de eerste antwoord, dan vind ik het wel een beetje raar, het is namens een biologisch gegeven, je reproductieapparaat onder heeft onze lieve heer (of de natuur whatever) je niet voor niks gegeven.

Als je "ja" antwoordt op de tweede vraag, dan ben wel in orde, en is niet zo vreemd: je bent er nog niet klaar voor en durft die verantwoordelijkheid gewoon nog niet te nemen. Vind ik zelfs uitermate verstandig dan, want dit betekent dat je niet impulsief bent en eerst goed nadenkt over de zaken voordat je een onbezonnen beslissing neemt.

Maar het ligt er helemaal aan wat je er op antwoordt...

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:47 schreef GSbrder het volgende:

[..]

daarmee wil je zeggen dat je al het andere niet zegt, maar alleen ZOU zeggen ALS je radicaler ZOU ZIJN GEWEEST?

dat is net als ik je nu helemaal de huid volscheld,
en daarna zeg; dit zou ik zeggen, als ik een bepaalde vorm van gilles de la tourette had gehad.

dat is toch krom
meen je nu WEL of NIET wat je in je vorige post zei?

Hoho, dat was ik niet Denk aan je hart

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:49 schreef Demophon het volgende:
Vraagje: wil je überhaupt geen kinderen (lees nageslacht)? Of wil je geen kinderen opvoeden? Nogal een verschil!

Als je bevestigend op de eerste antwoord, dan vind ik het wel een beetje raar, het is namens een biologisch gegeven, je reproductieapparaat onder heeft onze lieve heer (of de natuur whatever) je niet voor niks gegeven.

..

Even Bioloog Dekkers aan het woord laten:

,,Dat is een van die onuitroeibare biologische mythes. Er bestaat geen biologisch verlangen naar een kind. Het verlangen om te neuken is biologisch bepaald. Er is een drang om te paren, niet om te baren. Pas als een vrouw gebaard heeft, krijgt ze een hormoon, oxytocine, dat in haar de moederkloek wakker maakt. Ik verbaas me over die bereidheid van vrouwen om kinderen te krijgen, ik bedoel, wij zijn de enige diersoort die weten dat van paren baren komt, en sinds kort hebben we ook prima middelen om dat verband te doorbreken, de pil en het condoom. Ik denk dat het nog wel een eeuw duurt voor we zo verstandig zijn om ons gedrag daar echt goed aan aan te passen.''

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:49 schreef kriele het volgende:

[..]

Hoho, dat was ik niet Denk aan je hart

hahaha.. bedankt voor de tip .. sorry
met m'n hart is niets mis hoor.. als potige 16jarige jongeman in de bloei van z'n leven
kan ik me wel in bedwang houden en niet meteen hartkwaaltjes oplopen van een
onterechte post

Whaha, ja inderdaad. Ik denk dat een van de consequenties van ons evolueren naar een denkend wezen dat oorzaak en gevolg kent, is dat wij als soort uitsterven. Want inderdaad welke soort wil zich nou blijven voortplanten, wetende wat voor wereld dit is. Laten we wel wezen, als wij onzelf niet laten uitsterven als soort, dan doet de natuur het wel voor ons...Daarvan ben ik overtuigd.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:57 schreef Oxyligen het volgende:

[..]

Even Bioloog Dekkers aan het woord laten:

,,Dat is een van die onuitroeibare biologische mythes. Er bestaat geen biologisch verlangen naar een kind. Het verlangen om te neuken is biologisch bepaald. Er is een drang om te paren, niet om te baren. Pas als een vrouw gebaard heeft, krijgt ze een hormoon, oxytocine, dat in haar de moederkloek wakker maakt. Ik verbaas me over die bereidheid van vrouwen om kinderen te krijgen, ik bedoel, wij zijn de enige diersoort die weten dat van paren baren komt, en sinds kort hebben we ook prima middelen om dat verband te doorbreken, de pil en het condoom. Ik denk dat het nog wel een eeuw duurt voor we zo verstandig zijn om ons gedrag daar echt goed aan aan te passen.''

Nou dan heeft Bioloog Dekkers het mooi fout, en ik ben zelf trouwens ook bioloog! Als ik hem was zou ik maar weer'ns terug naar de universiteit gaan, want hij is blijkbaar 1 van de grondbeginselen in de natuur vergeten!

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 14:02 schreef Demophon het volgende:

[..]

Nou dan heeft Bioloog Dekkers het mooi fout, en ik ben zelf trouwens ook bioloog! Als ik hem was zou ik maar weer'ns terug naar de universiteit gaan, want hij is blijkbaar 1 van de grondbeginselen in de natuur vergeten!

Je weet wie Midas Dekkers is? Wat voor een bioloog ben je zelf dan?

Ik heb verschillende biologen wel vaker horen zeggen dat Midas Dekkers er soms net naast zit met zijn beweringen... Het klinkt allemaal wel aannemelijk en leuk, maar wetenschappelijk verantwoord is het niet.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 14:12 schreef Slarioux het volgende:

[..]

Je weet wie Midas Dekkers is? Wat voor een bioloog ben je zelf dan?

Duh, tuurlijk weet ik wie Midas Dekkers is! Ikzelf ben een moleculair-bioloog (en bijna gepromoveerd, hoop ik)

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:57 schreef Oxyligen het volgende:

[..]

Even Bioloog Dekkers aan het woord laten:

,,Dat is een van die onuitroeibare biologische mythes. Er bestaat geen biologisch verlangen naar een kind. Het verlangen om te neuken is biologisch bepaald. Er is een drang om te paren, niet om te baren. Pas als een vrouw gebaard heeft, krijgt ze een hormoon, oxytocine, dat in haar de moederkloek wakker maakt. Ik verbaas me over die bereidheid van vrouwen om kinderen te krijgen, ik bedoel, wij zijn de enige diersoort die weten dat van paren baren komt, en sinds kort hebben we ook prima middelen om dat verband te doorbreken, de pil en het condoom. Ik denk dat het nog wel een eeuw duurt voor we zo verstandig zijn om ons gedrag daar echt goed aan aan te passen.''

Het is zo stupide wat hij beweerd, tuurlijk heeft een soort de biologische drang om zich voort te plant, z'n genen voort te laten bestaan! Als een dierensoort dit verlangen niet zo hebben, dan zou het ophouden met te bestaan, duh! De hele natuur is hier op ingesteld, de geslachtorganen, sex (en het genot ervan), de liefde (bij mensen), maar ook direkt het willen van een kind (vandaar de vele ivf behandelingen, of adopties, om alsnog een kind te hebben)! Ik beweer hiermee natuurlijk niet dat we een verlangen hebben om te baren, dit is best wel een vervelend proces, maar dat is iets anders dan de drang om zich voort te planten. Eveneens is het verlangen van opvoeden van kinderen iets anders; dit is bij mannen anders dan bij vrouwen. Maar goed, ik spreek hier over de soort an sich, dit betekent niet dat een individu daarmee automatisch wel dit verlangen heeft. Het kan van niet, maar dan is dit wel een afwijking t.o.v het geheel.

[ Bericht 1% gewijzigd door Demophon op 09-10-2006 15:04:10 ]

De mens heeft gemiddeld nog wel tot zijn 40e de tijd om wel of niet kinderen te willen krijgen... Tenminste.. mijn moeder kreeg mijn broertje op haar 42e nog...

Overigens wil ik ergens wel kinderen, mijn twee zussen kunnen ze niet krijgen...

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 21:34 schreef in_het_kippenhok_4 het volgende:
De vraag die mij nu echter bezig houdt, is gerelateerd aan het feit dat ik zo overtuigd van mezelf weet dat ik nooit geen kinderen wil. Ben ik dan zo vreemd? Is het geen oerinstinct ofzo, dat elke man uiteindelijk zijn genen wil verspreiden en voor nageslacht wil zorgen? Voor de duidelijkheid, ik ben 31. In mijn omgeving zie ik dat bijna iedereen in mijn leeftijdscatergorie ondertussen wel kinderen heeft of er mee bezig is en dan ga ik zitten denken...

Waarom ik geen kinderen wil? Tja, ik zie mezelf niet als papa figuur en ik ben ook wel bang. Je kunt in het leven bijna alles dat je fout doet wel weer herstellen of goedmaken, maar met kinderen kun je je geen grappen permiteren. Ik weet wel dat de perfect ouder niet bestaat, maar ik ben er toch als de dood voor.

Ik heb daarnaast het gevoel dat je een substantieel deel van je leven en vrijheid moet opofferen voor kinderen en ik ben daar niet echt toe bereid.
Ben ik dan echt zo vreemd?

Hartstikke jammer natuurlijk.
Het kost haar zeker een tijd voordat ze een nieuwe gevonden heeft, en er is ook nog eens een grote kans dat dat een 2e keus wordt. Of een 2e handsje... de mannen die kinderen willen zijn niet zo dik meer gezaaid in de leeftijd waarin zij zoekt.

Wat jou betreft: Ik zie helemaal waar je vandaan komt.
Lees je laatste twee alinea's nog eens (ik heb ze voor je gequoteerd). Tot 3 jaar geleden had ik ze zelf kunnen schrijven.

Ik ga er (met mijn vrouw natuurlijk - je kunt het niet alleen ) aan beginnen.
Grappig is dat je alleen maar denkt aan de negatieve dingen.
En ik zit echt nog steeds niet te wachten op poepluiers, nachtenlang gehuil, diaree, kotsen, nog meer poep, en nog meer slapeloosheid. En diarree. Had ik de poep al genoemd? Ook neem ik af en toe even mentaal afscheid van alle Dingen Die Kapot gaan.
En toch gaan we het doen.
Ik denk dat het over het geheel een zeer positieve ervaring zal worden, waarbij de poepluiers en dergelijke alleen maar uiterlijkheden zullen zijn. Ik denk dat je je er gewoon geen voorstelling van kunt maken, en daarom hecht ik niet teveel waarde aan de voorstelling die ik me er van maak - ik heb niet voldoende informatie, en ik weet dat die voorstelling fout is.

Dan heb je natuurlijk nog dingen die fout kunnen gaan. Lees de kranten: Babymoord, verkrachting, breezersletjes, drugs, internetstrippen ... je hoopt dan maar dat het niet jouw kinderen worden.

Inderdaad, dat is het onzekere. Dat is het lef dat je moet hebben om écht in iets onzekers te stappen. Met het vertrouwen dat het wel goed komt, ook al weet je niet van tevoren hoe.
Dat is de uitdaging. Van alles wat jij doet in je leven kun je een beetje voorspellen hoe het gaat lopen. Van dit: Totaal Niet. En dat betekent dat je extra lef nodig hebt. De uitdaging is anders dan alle andere.

Wat betreft het opgeven van vrijheid... Tsja. De vrijheid om te doen en laten wat je wilt, wanneer je wilt.
Je zou je kunnen afvragen wat je tot op heden met die vrijheid doet. Een hedonistisch bestaan leven, waarin je slechts plezier nastreeft... lekker relaxed, niets moet, alles mag... maar mijn leven, wat doe je?
En natuurlijk is ook dat een uitdaging. Kun je een beetje jezelf blijven en dat doorgeven aan je kinderen?
Lijkt mij wel leuk als dat lukt.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 14:47 schreef Demophon het volgende:

[..]

[..]

En daar heb je ook helemaal gelijk in. .

In orde ben ik sowieso niet, maar ik betwijfel of dat veroorzaakt wordt door het feit dat ik geen kinderen wil.

voor bungee jumpen heb je ook lef nodig, is nog geen reden het te doen

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 15:44 schreef Isegrim het volgende:
In orde ben ik sowieso niet, maar ik betwijfel of dat veroorzaakt wordt door het feit dat ik geen kinderen wil.

Shit, ik had babykleertjes voor je gekocht.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 15:46 schreef Alicey het volgende:
[..]
Shit, ik had babykleertjes voor je gekocht.

Mag ik ze hebben ...

Het is wel kut trouwens als een relatie hierop stukloopt. Het is iets wat ik zou willen bespreken voordat ik zou beslissen of ik serieus verder wil met iemand. Gelukkig heb ik nu een vriend die er net zo over denkt als ik. Als één van ons van gedachten zou veranderen en dat zou willen doordrukken, zou dat wrs. einde verhaal betekenen. Maar ik zie dat niet echt (echt niet) gebeuren.

Ik ben 29 trouwens (nou ja, over twee nachtjes slapen dan ).

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 23:49 schreef RijstNatie het volgende:

[..]

je zegt zelf, je vrijheid wordt ingeperkt.. dus wat snap je nu niet aan mijn uitspraak?

mensen horen eenmaal kinderen te krijgen, als iedereen er zo over denkt om geen kids te nemen, krijg je problemen in een streek/land etc.

Bijvoorbeeld; veel nederlanders nemen pas op late leeftijd kinderen en sommige nemen geen kinderen.
Gevolg: NL heeft een enorm overschot aan bejaarden, de arbeidsbevolking krimpt in 10-20 jaar tijd zo erg dat we weer genoodzaakt zijn om buitenlanders te laten komen om alle banen op te vullen..

Dat laatste gebeurt al,om dat het goedkoper is. En we hebben op aarde een gigantische overbevolking dus het zou niet erg zijn als dat eens wat minder werd.Bovendien ,tegen de tijd dat ik de pensioengerechtigde leeftijd bereikt heb bestaat de term pensioen niet meer.Dan is het werken tot je dood.

quote:

Het stichten van een gezin brengt plichten met zich mee waardoor iemand leven stabiliteit geeft, vrijgezellen mensen bijv. zullen eerder verkeerde belissingen nemen in hun leven.

Dat is natuurlijk een non-argument.Alsof vrijgezellen niet kunnen nadenken.En die stabiliteit is ook gelul.Er zijn genoeg gezinnen die totaal ontspoord zijn.

Nee hoor, je ziet het volgens mij steeds meer.

Zou wel een goeie pappa zijn denk ik, maar heb er totaal geen trek in. Zou 24 uur per dag in de zenuwen zitten, kost klauwen met geld en ik heb er een hekel aan om met anderen rekening te moeten houden. En zo zijn er nog meer dingen.

Voorlopig nog effe lekker niet dus.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:00 schreef CherryLips het volgende:

Vooral als iemand in m'n familie een kindje heeft, dan ben ik altijd wel even ontroerd, maar als het kind dan gaat huilen drogen spontaan al m'n eitjes op.

quote:

Of als je oud bent en er echt gewoon niemand meer langskomt omdat er niemand is.

Dat is wel een enge gedachte inderdaad.Het idee dat iedereen om je heen dood gaat.Wat dat betreft heb ik ook niet de behoefte om oud te worden.

Maar ja,om dat als reden te gebruiken om kinderen te nemen.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 16:31 schreef RealZeus het volgende:
Maar ja,om dat als reden te gebruiken om kinderen te nemen.

Zo ongeveer de slechtste reden die er bestaat. De meeste oude mensen worden maar zelden bezocht door hun kinderen.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:23 schreef Zzyzx het volgende:
Kijk naar de vergrijzingsproblematiek en je weet genoeg.

Dat het sociaal is om nu maar vrolijk door te fokken zodat onze kinderen met een nog groter probleem worden geconfronteerd? .

quote:

Op zondag 8 oktober 2006 21:51 schreef _Arual_ het volgende:
Als mensen zeggen dat je automatisch van je kind gaat houden als je er eenmaal mee geconfronteerd wordt: dat is een fabeltje.

En dat weet jij natuurlijk, omdat je er ervaring mee hebt.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 16:54 schreef -Trinity- het volgende:

[..]

En dat weet jij natuurlijk, omdat je er ervaring mee hebt.

Wie heeft er geen ervaring met mensen die ook na de geboorte toch niet de dolgelukkige ouder waren die ze hadden gehoopt op magische wijze te worden? Of wilde je suggereren dat die stelling alleen maar door persoonlijke ervaring als ouder ontkracht kon worden? .

Kinderen hoort bij het leven, of je nou wilt of niet!
We moeten wel blijven bestaan natuurlijk!

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 17:06 schreef -XX- het volgende:
Kinderen hoort bij het leven, of je nou wilt of niet!
We moeten wel blijven bestaan natuurlijk!

Ik denk dat de wereld beter af is zonder mensen.

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 16:56 schreef Litpho het volgende:
Wie heeft er geen ervaring met mensen die ook na de geboorte toch niet de dolgelukkige ouder waren die ze hadden gehoopt op magische wijze te worden? Of wilde je suggereren dat die stelling alleen maar door persoonlijke ervaring als ouder ontkracht kon worden? .

Sommige mensen niet nee, maar om te zeggen dat je totaal geen band hebt met je eigen kind...

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 17:43 schreef -Trinity- het volgende:

[..]

Sommige mensen niet nee, maar om te zeggen dat je totaal geen band hebt met je eigen kind...

Dat komt toch echt voor. Ik denk dat het dan ook alleen maar toe te juichen valt als mensen voor wie dat geldt niet aan kinderen beginnen.