Onze 2e recensie van 't Brouwerskolkje in Overveen.
www.brouwerskolkje.nlSamen met 2 goede vrienden waarvoor het de eerste keer daar was wilden wij wel eens voor de 2e keer (zie voor het eerste verslag 7-1-2006) ons laten verwennen door Moshik Roth’s moleculaire kookkunst.
Nog steeds maakt hij gebruik van technieken waarbij geleren, destilleren, impregneren, vriesdrogen en gebruik maken van stikstof een belangrijk onderdeel van zijn koken is.
Vanwege het mooie weer besloten we onze eerste drankjes en amuse op het terras te nemen, waarna we de rest van het menu binnen in het nog steeds kleine, verbouwde van origine pannenkoekenhuisje, hebben genuttigd.
Alle 4 besloten wij unaniem te gaan voor het Menu Innovative.
Amuses:Als eerste kregen we een scharrel-ei cryo gevuld met gevriesdroogde zilte toffee, crôutons en bieslook.
![]()
De volgende amuse was een oublie gemaakt van zomer rode biet (mooi heel flinterdun) gevuld met een gelei van mierikswortel.
Daarbij werd een marshmallow van parmezaanse kaas geserveerd en het geheel was versierd met een stukje zeevenkel (lekker knapperig, zout en pittig).
![]()
De derde amuse bestond uit ganzenlever (…) met chartreuse tussen twee laagjes van krokante kokos.
![]()
Als 4e amuse kwam een oester, vergezeld door kalamansi (een Filippijnse citrusvrucht) lime en lavendel op tafel.
![]()
Amuse nummer 5 bestond uit een collectie ‘virtuele’ macarons: schuimige als snoepjes eruit ziende hapjes die echter de smaak hadden van respectievelijk inktvis, paling in ’t groen en La vache qui rit (kaas).
![]()
De 6e amuse was een oublie (ijsje) van gamba, feta en groen olijven.
![]()
Amuse nummer 7 was een minipizza met verse pesto en een bolletje van mozzarella (explodeerde in de mond).
Voorgerechten:Als eerste een bordje met daarop noordzeekrab op een bedje van zwarte rijst met kaffir lime, (soort limoen) en een dun korstje van granny smith appel.
![]()
Als tweede kregen we een ‘Zee abstract’, een bordje met een soort schuimpjes gemaakt van inktvis, oesters, zee-egel, zalm, sashimi van blue-fin tonijn, ansjovis en vergezeld door zeewier. Ondanks het ‘bijzondere’uiterlijk waren de diverse smaken van de vissoorten uiterst herkenbaar.
![]()
Daarna een tussendoortje op een amuselepel: een mousse gemaakt van dennennaalden en paddenstoelen.
![]()
Vervolgens kregen we een bordje met daarin met verveine (ijzerkruid) gelakte blauwe kreeft (heerlijk), een dominoblokje gemaakt van bospeen en een saus colombo. Het bord werd terplekke aan tafel nog even met een make-up kwast gedecoreerd met wat verveinepoeder.
Hoofdgerechten:Het eerste hoofdgerecht was een stukje gebakken steenschol-filet, gevuld met aubergine, dragon en ansjovis-chutney op een bedje van risotto gemaakt van pijnboompitten,vergezeld door verjus (sap van onrijpe druiven).
![]()
Het tweede hoofdgerecht was gebakken ganzenlever, met wakame (japans zeewier) en pompelmoes daarbij een glaasje groene thee van wakame.
![]()
Daarna weer even een tussendoortje: een frisse gazpacho gemaakt van witte perzik en rozenijs.
![]()
Vervolgens ons laatste hoofdgerecht: een op lage temperatuur gegaarde Anjou duif met maïs, een blokje rode biet, olijven met kersen en een jus naturel.
![]()
Voordat we ons aan de desserts begaven kregen we ook nog een kopje met daarin een cappuccino van Belle de Fontenay-aardappel met stukjes zwarte truffel erin.
Desserts:Een proeverij van allerlei zomerse gerechtjes:
Eerst een amuselepeltje gevuld met een zurige mousse en stukjes gevriesdroogd fruit.
![]()
Daarna een bordje met venkelmousse en lekkere vruchtjes met bijzondere kruiden. (naam ontschoten)
![]()
Als derde dessert een crostini met daarop een schuimgebakje.
![]()
Vervolgens een bordje met allerlei soorten bereidingen van chocolade.
![]()
En tenslotte een glas van pina colada schuim met onderin ananasstukjes.
![]()
Het geheel werd door ons in stijl afgesloten met espresso en groen thee.
Dit keer hadden we niet gekozen voor het wijnarrangement, maar besloten we het te doen met een paar flessen witte en rode (Spaanse) huiswijn.
Oordeel:Nog steeds een bijzondere en heel aparte belevenis om het eten op deze wijze bereid op je borden te krijgen.
In tegenstelling tot ons vorige bezoek was Moshik zelf minder prominent aanwezig in de bediening met aanwijzingen hoe wij een gerechtje moesten nuttigen en liet hij de bediening veel meer over aan zijn vrouw Els, geassisteerd door 2 andere mensen.
Puntje van kritiek onzerzijds:
bij de desserts kregen we het gevoel dat we ons moesten haasten, want de desserts kwamen in een moordend tempo op tafel en terwijl we nog bezig waren met het ene dessert werd het volgende al uitgeserveerd onder het mom van ‘al deze desserts horen bij elkaar’.
Al met al was het toch wel weer een bijzondere, avondvullende voorstelling (we waren er om 19:30 en verlieten ruim na middernacht - op de fiets - het restaurant).
De Michelinster die ’t Brouwerskolkje sinds eind 2005 heeft gekregen staat nog steeds overeind, maar Moshik zal zich moeten blijven vernieuwen om die te handhaven.
Uitbreiding qua entourage zit er door de beperkte ruimte namelijk niet in.
Het blijft wat ons betreft
een leuke aanrader om eens kennis te maken met de bijzondere manier van moleculair voedsel prepareren, waarbij je ogen, qua uiterlijk en opdiening van het eten, soms worden bedrogen maar de smaakpapillen wel op een heerlijke manier gestreeld worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door golfer op 05-08-2007 14:44:11 ]
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer