Het grote 'rammelaars' topic, deel 5

is ook.. en ook wel spannend..

Ik denk dat die van mij ook wat rammelt. Niet zo hard als ik, maar toch ook wel en dat is best wel leuk

quote:

Op zondag 20 augustus 2006 19:57 schreef Beaker het volgende:
MevrouwKorn je bent er weer! Hoe was het?

Hier word ook nog steeds gerammeld en we werken hard aan resultaat ghehehehe mannetje is ook behoorlijk aan het rammelen, kan dat

Het was echt super!! Zo'n chapel stelt niet veel voor hoor, plastic pilaren en nepbloemen hahaha, maar ik zal het morgen wel plaatsen in ''trouwen" met alvast een fotootje van mij met de witte limo die ons kwam ophalen.

Ik hoop dat jij snel door kan verhuizen naar Z&G!! ik duim hoor! Echt superleuk!

quote:

Op zondag 20 augustus 2006 22:01 schreef MevrouwKoRn het volgende:

[..]

Het was echt super!! Zo'n chapel stelt niet veel voor hoor, plastic pilaren en nepbloemen hahaha, maar ik zal het morgen wel plaatsen in ''trouwen" met alvast een fotootje van mij met de witte limo die ons kwam ophalen.

Ik hoop dat jij snel door kan verhuizen naar Z&G!! ik duim hoor! Echt superleuk!

Zie je in trouwen!

quote:

Op zondag 20 augustus 2006 19:57 schreef Beaker het volgende:
MevrouwKorn je bent er weer! Hoe was het?

Hier word ook nog steeds gerammeld en we werken hard aan resultaat ghehehehe mannetje is ook behoorlijk aan het rammelen, kan dat

Vast wel, ik krijg er alleen een heel gek beeld bij in mijn hoofd.
*iets over klokkenspel enzo...

quote:

Op maandag 21 augustus 2006 02:15 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Vast wel, ik krijg er alleen een heel gek beeld bij in mijn hoofd.
*iets over klokkenspel enzo...

Precies daar doelde ik ook een beetje op

Hier beginnen de (PMS) kwaaltjes alweer, en laat me e rniet door afleiden want je zou er een verkeerd beeld van krijgen!
Wij wachten geduldig af

Ik droom de laatste dagen over baby's! Van de week dat vriendjelief al een naam had uitgekozen voor de pasgeboren spruit, en ik was het er helemaal niet mee eens!
Wat een stomme droom
Rammelen doet het nog steeds..

quote:

Op maandag 21 augustus 2006 22:58 schreef Shirley het volgende:
Ik droom de laatste dagen over baby's! Van de week dat vriendjelief al een naam had uitgekozen voor de pasgeboren spruit, en ik was het er helemaal niet mee eens!
Wat een stomme droom
Rammelen doet het nog steeds..

Hihi! Rammeldoos!

En dan hoor je het kleintje van de buren lekker brabbelen in de tuin... Soms kan ik wel janken van verlangen.

Wat kan dat soms sterk zijn hè sombie? Ik heb dat ook wel eens en dan voel ik me een vreselijke aanstelster.
Is er een reden dat je vriend nog wil wachten?
_{Ik ben even te lui om terug te gaan zoeken.}

Er waren veel verschillende redenen maar nu is het nog een kwestie van 'aan het idee wennen' of zo. Ik kan het niet goed uitleggen maar ik weet hoe hij is en dat hij nog net even wat tijd nodig heeft. Het gaat dus ook niet lang meer duren maar dat rammelen is soms zo heftig. En als we eenmaal beginnen, gaat dat volgens mij nog gewoon door. Ik verwacht tenminste niet dat ik gelijk zwanger zal zijn.

Ja, dan gaat het vast wel door maar volgens mij scheelt het dan al wel dat je dan iig legitiem mag rammelen en dagdromen en wegzwijmelen en mag hopen rond de datum dat je ongesteld moet worden enzo.

Nu heb ik soms heel erg het idee dat ik vanaf de zijlijn mee mag kijken maar meer niet.

Ik voelde me eerst ook een aanstelster maar nu vind ik dat ik af en toe best verdrietig mag zijn. Toen ik klein was, wist ik al dat ik moeder wilde worden. Toen ik op de havo zat, rammelde ik de klas uit tijdens een biologieles over zwanger zijn e.d. Ondertussen ben ik 32 en inderdaad, ik kijk vanaf de zijlijn mee maar meer niet. Zo had ik het niet in mijn hoofd en daar ben ik soms best teleurgesteld en verdrietig over.

Terwijl ik weet dat het echt verstandiger is geweest dat we hebben gewacht. Ik heb namelijk lange periode niet goed in mijn vel gezeten en heb hard moeten werken om daaruit te komen. Samen hebben we ook een moeilijke tijd doorgemaakt. We hebben eerst aan dit soort dingen gewerkt voor we aan kinderen wilden beginnen. Heel belangrijk maar ook heel moeilijk want zoals gezegd, dat verlangen is zo groot. Maar mijn vriend wilde echt absoluut niet. Zolang het niet goed ging met mij, of met ons, moest hij er gewoon echt niet aan denken (en dat is maar goed ook).

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 10:20 schreef sombie het volgende:
Ik voelde me eerst ook een aanstelster maar nu vind ik dat ik af en toe best verdrietig mag zijn. Toen ik klein was, wist ik al dat ik moeder wilde worden. Toen ik op de havo zat, rammelde ik de klas uit tijdens een biologieles over zwanger zijn e.d. Ondertussen ben ik 32 en inderdaad, ik kijk vanaf de zijlijn mee maar meer niet. Zo had ik het niet in mijn hoofd en daar ben ik soms best teleurgesteld en verdrietig over.

En terecht hoor... ik realiseerde me vorige week dat ik inmiddels al zo'n 5 jaar actief aan het rammelen ben.
Dus niet van 'ooit wil ik kinderen' maar meer 'ik wil ze, en wel nu!'. Alleen was dat dus met mijn inmiddels ex etc. etc.
Idd had ik het ook anders in mijn hoofd. Ik liep vanmiddag nog te mijmeren nav een ander verhaal dat ik al zo lang denk 'als ik nu per ongeluk zwanger zou raken zou ik het nooit weg laten halen'... En dat is echt al vanaf mijn 20e of zo. (Ik heb 2 keer een relatie van 5 jaar gehad.)
Stiekem had ik altijd gehoopt voor mijn 30e moeder te worden maar helaas is het anders gelopen. Althans... ik ben dolblij nu met stinkie dus dat is wel goed , maar dat kindertjes-verhaal trekt wel heel erg hard op een gegeven moment.

quote:

Terwijl ik weet dat het echt verstandiger is geweest dat we hebben gewacht. Ik heb namelijk lange periode niet goed in mijn vel gezeten en heb hard moeten werken om daaruit te komen. Samen hebben we ook een moeilijke tijd doorgemaakt. We hebben eerst aan dit soort dingen gewerkt voor we aan kinderen wilden beginnen. Heel belangrijk maar ook heel moeilijk want zoals gezegd, dat verlangen is zo groot. Maar mijn vriend wilde echt absoluut niet. Zolang het niet goed ging met mij, of met ons, moest hij er gewoon echt niet aan denken (en dat is maar goed ook).

Ja maar ja... verstand en gevoel...
Ik hoop echt dat hij snel van gedachten verandert!

Eigenlijk is het fijner om er op een andere manier tegenaan te kijken. Het is niet zo gelopen als ik van tevoren had bedacht, maar, life is what happens to you while you're making other plans", toch?
Ik heb dingen veranderd in mijn leven die ik wilde veranderen, zit goed in mijn vel, heb een relatie waar ik erg gelukkig in ben en binnen een paar maanden gaan we ervoor! Over een jaar kan ik moeder zijn. _{Of langer, but hey, I'm trying to be optimistic here!}

ik heb tranen .......

That's the spirit sombie!
Maar af en toe even diep zuchten en rammelen mag ook.

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 11:49 schreef Beaker het volgende:
ik heb tranen .......

We komen je snel achterna!

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 12:04 schreef Brighteyes het volgende:
That's the spirit sombie!
Maar af en toe even diep zuchten en rammelen mag ook.
[..]

We komen je snel achterna!

Dat hoop ik

Het klinkt allemaal zo herkenbaar! Ondanks dat ik een stapje verder ben nu, blijf ik het mooi vinden om te lezen!

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 11:06 schreef sombie het volgende:
Over een jaar kan ik moeder zijn. _{Of langer, but hey, I'm trying to be optimistic here!}

Ik wou dat ik dat kon zeggen, alleen het idee al zou me hyperdepieper maken!
Ik word gewoon gek van mezelf, ik heb echt geen periodes dat het gevoel minder afneemt of dat ik er minder mee bezig ben, ik moet er gewoon constant aan denken.

En vaak voel ik me een zeur als ik er dan weer over begin hier thuis..
Ik vind het gewoon zo vreselijk moeilijk dat ik alles getroffen heb en alles leuk vind aan mijn man (ieew wat klinkt dat raar om ''man'' te zeggen!) maar dat we het op dit punt gewoon niet eens zijn en ook nog lang niet zullen worden..

Ik heb er de laatste tijd hele discussies met mijn vriend over, wel of niet, wanneer, hoe en weet ik wat allemaal..

Het zal wel komen omdat voor ons allebei het einde van de studie eindelijk in zicht komt...

Sombie, ook mannetjes kunnen zomaar "ineens" om zijn...
Tenminste die van mij begint ook mee te rammelen

Ik ben gewoon een planner en blijf vragen om een ''wanneer".. bah ik vind het gewoon niet eerlijk en vind mezelf zielig.
Zo nu ga ik chocolade pakken

Het wanneer speelt bij ons ook ergens wel een rol hoor..
We willen graag nog wat van de wereld zien, en zodra je kinderen krijgt, dan gaat dat een stuk moeilijker... Maar we willen als we kinderen zouden willen, ook niet te lang wachten, we willen geen oude ouders zijn...
En natuurlijk kun je met kinderen ook nog genoeg zien, maar het is allemaal iets lastiger..

Vroeg net aan mn wederhelft wat bij hem nou het rammelen veroorzaakt, omdat hij toch "ineens" om lijkt...
Zegt hij:"Ja, ik ben ook al 30, ik wil geen oude papa worden hoor" . Mafketel (hij is deze maand 30 geworden ).

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 12:13 schreef MevrouwKoRn het volgende:

[..]

Ik wou dat ik dat kon zeggen, alleen het idee al zou me hyperdepieper maken!
Ik word gewoon gek van mezelf, ik heb echt geen periodes dat het gevoel minder afneemt of dat ik er minder mee bezig ben, ik moet er gewoon constant aan denken.

En vaak voel ik me een zeur als ik er dan weer over begin hier thuis..
Ik vind het gewoon zo vreselijk moeilijk dat ik alles getroffen heb en alles leuk vind aan mijn man (ieew wat klinkt dat raar om ''man'' te zeggen!) maar dat we het op dit punt gewoon niet eens zijn en ook nog lang niet zullen worden..

Wat vreselijk moeilijk MevrouwKoRn! Wij hebben ook zo'n periode doorgemaakt maar het lukte me toen om dat wat los te laten. Mijn vriend kan er absoluut niet tegen als hij wordt opgejaagd.
Heel veel sterkte en ik hoop dat je toch snel mag!

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 12:13 schreef MevrouwKoRn het volgende:

[..]

En vaak voel ik me een zeur als ik er dan weer over begin hier thuis..
Ik vind het gewoon zo vreselijk moeilijk dat ik alles getroffen heb en alles leuk vind aan mijn man (ieew wat klinkt dat raar om ''man'' te zeggen!) maar dat we het op dit punt gewoon niet eens zijn en ook nog lang niet zullen worden..

Dat gevoel heb ik dus ook soms
Maar hier gaat het dus om andere redenen: ik weet dat het nog helemaal niet kan (geen eigen huis, werk) maar soms is dat gevoel gewoon zo erg he

Vroeg net (30 sec geleden) "Kunnen mannen rammelen?" Vriendlief zei: "Ja." _{kort maar krachtig dus...}

waterfly, hmmz zelfs mn collega hoort me tikken... is het dan zo duidelijk...

Ik was vanmorgen in de veronderstelling dat ik gisteren mn pil vergeten was (dacht dat het al donderdag was), dus ik maar heel stoer besloten dat ik de rest van de strip (nog t/m vrijdag) dan maar liet zitten, omdat ik eigenlijk toch wil stoppen (volgende week gesprek met de huisarts).
Kwam er later achter dat het dus nog maar woensdag was en nou ja... ik heb toch mn strip maar lekker laten liggen.
Hoop alleen niet dat het weer net zo wordt als voor de pil (2wkn wel, 2 wkn niet ) . Maar goed we zien wel...

Nijna ....


Okee. Ik moet even iets kwijt. Ben hyperderhyperdehypergerammeld. Ik stuiter bijna achter mijn laptop uit. Weet niet of ik het eigenlijk wel wil vertellen. Maar ik MOET het ff kwijt en een vriendin opbellen vind ik ws nog lastiger dan 'anoniem' spuien op fok.

_{Was ruim 2 weken geleden voor het laatst ongi. Vriendlief en ik dus sindsdien de rubbertjes maar vergeten. Of althans, ze liggen mooi langs het bed .}


WHIEHIEHIEEEEEEEEEE

quote:

Op woensdag 23 augustus 2006 14:06 schreef waterfly het volgende:
Nijna ....


Okee. Ik moet even iets kwijt. Ben hyperderhyperdehypergerammeld. Ik stuiter bijna achter mijn laptop uit. Weet niet of ik het eigenlijk wel wil vertellen. Maar ik MOET het ff kwijt en een vriendin opbellen vind ik ws nog lastiger dan 'anoniem' spuien op fok.

_{Was ruim 2 weken geleden voor het laatst ongi. Vriendlief en ik dus sindsdien de rubbertjes maar vergeten. Of althans, ze liggen mooi langs het bed .}


WHIEHIEHIEEEEEEEEEE

Leuk nieuws!! en wat spannend

Waterflyyyyyy wat goeeeed!! Hou ons op de hoogte he! Dit hele topic moet gewoon gauw leeg zijn!

Leonieke jij snapt denk ik inderdaad mijn gevoel wel!

quote:

Op woensdag 23 augustus 2006 14:06 schreef waterfly het volgende:
Nijna ....


Okee. Ik moet even iets kwijt. Ben hyperderhyperdehypergerammeld. Ik stuiter bijna achter mijn laptop uit. Weet niet of ik het eigenlijk wel wil vertellen. Maar ik MOET het ff kwijt en een vriendin opbellen vind ik ws nog lastiger dan 'anoniem' spuien op fok.

_{Was ruim 2 weken geleden voor het laatst ongi. Vriendlief en ik dus sindsdien de rubbertjes maar vergeten. Of althans, ze liggen mooi langs het bed .}


WHIEHIEHIEEEEEEEEEE

Nu word het zeker tijd dat je je gaat melden in het 2e streepjes topic hoor!!

Vannacht weer een babydroom gehad! Nu eentje over dat ik mijn kindje aan het verschonen was, maar dat het ging plassen en poepen op het moment dat ik de luier weghaalde. Zou dit wat betekenen?

Ik ben vandaag bij mijn zus geweest, met vier kinderen naar de Mac-Donalds erg gezellig! Sari riep ronduit, wanneer krijg jij nou eens een baby??!! waarop haar jongere broertje reageerde, dan kom ik wel bij jou wonen, want dan heb jij ook een baby

omg dan geniet ik en dan rammel ik!

Ik wil zo graag en ik wil het het liefste nu

Vanavond uit eten geweest met een ex. Was heel gezellig. Gesprek kwam na een tijdje ook op kinderwensen uit. Hij is inmiddels 36 en sinds 2 jaar getrouwd met een meisje dat een stuk jonger is dan hij (24 ofzo nu denk ik). Hij wilde altijd jong vader worden, maar dat zit er niet meer in...en zij wil nog láng geen kinderen. Hij is dus een beetje afscheid aan het nemen van zijn kinderwens.

Vriendinnetje van me heeft net om diezelfde reden een relatie van vijf jaar verbroken. Zij is inmiddels 32 en haar ex wilde dus ook geen kinderen. Zij heeft dus voor haar kinderwens gekozen.

Van dit soort verhalen krijg ik ineens toch wel weer haast

Hihi, het geklapper van dit topic is zelfs te horen als je OUD opent.

Volgens mij is het ook nog eens hardstikke aanstekelijk... .

Ik droomde vannacht dat we een kindje hadden gekregen, al had dit kindje de rare eigenschap ineens een peuter te kunnen worden en dan weer terug in een baby te veranderen.

En verder was het kennelijk geestelijk volwassen aangezien het geen oppas behoefde.

Hahaha GWS, lijkt me vreemd wel...

Ik verbaas me er nog steeds over dat er mensen zijn die zó ontzettend met dit onderwerp zitten en het met de belangrijkste persoon in hun leven niet over hebben. Één enkele rotte avond (ik zit hiermee en wil er niet met mijn vriendje/man over praten) weegt niet op tegen de eventuele teleurstelling als je partner een héél andere kijk op het onderwerp heeft.

Voor alle duidelijkheid: Ik ben man. En net zoals een aantal van mijn vrienden, waar dit onderwerp ook de laatste tijd speelde had ik hele andere ideeën over wat ik volgende maand of volgend jaar rond deze tijd aan het doen zou zijn dan luiers verschonen.

Bang dat ik m'n vriendinnetje niet meer mooi zou gaan vinden, de aandacht minder zou worden, ik geen tijd meer zou hebben voor van alles en nog wat, er een gigantisch pak werk en kosten bij zouden komen en bovenal, als ik eerlijk tegen me zelf zou zijn (duurt af en toe een poosje bij mannen!), dat ik niet meer volledig onafhankelijk zou kunnen opereren en verantwoordelijkheid zou moeten dragen voor kinderen en het allerergste, daardoor kwetsbaar zou zijn. Daar kunnen veel mannen blijkbaar niet zo goed tegen.

Hoewel,.... Als je er voorzichtig over begint (hiroshima for men: "wat vind jij eigenlijk van kinderen?") en dan niet meteen een antwoord verwacht én bij de eerste standaard argumenten (geen geld, geen tijd, hoe zit dat met jouw studie, hoe zit dat met jouw werk/mijn werk, woonruimte, etc) geirriteerd gaat zitten kijken, valt het meestal reuze mee.

Veel jongens/mannen denken niet over de "intermediate" toekomst. Morgen, volgende week en als ik oud ben, maar daartussen zit vaak niets.

Probeer eventueel (voor de nieuwkomers) eens te informeren over hoe hij/zij zich over 5 jaar ziet? Werk, cariere, financiele positie, in welke regio van de wereld woon je dan, welke auto rijd je dan, hoeveel kinderen heb je dan, waarom niet/hoe oud zijn die dan/wanneer moet je dan beginnen met maken?

Als je zover gekomen bent heb je al een hele tijd een persoonlijk gesprek. Dan wordt het onderwerp makkelijker. Pleur de vraag midden in zijn tv-avondje en je de kans bestaat dat je meteen de botte afknappers krijgt omdat ie geen zin en of tijd heeft om überhaupt op argumenten te discussiëren.

En op argumenten ga je het uiteindelijk wel winnen. Alle andere redenen zijn eigenlijk redenen om NOOIT kinderen te nemen, dus dat is onhoudbaar. Het huidige pensioenstelsel is een goeie om wél kinderen te nemen, minimaal 7: dan kun je iedere dag van de week bij eentje gaan eten en één keer in de week frieten. Waarom dan toch 7? Er is er altijd wel eentje bij die écht niet kan koken!

El Mecky.

Enneh, libelletje , je hebt natuurlijk ook nog altijd vrienden die je wél álles kunt zeggen, toch?

* Sjeen zich officieel komt afmelden als rammelaar... voor de komende jaren dan

elmecky waaruit maak jij hier op dat er hier mensen zijn die er niet/nauwelijks met hun partner over (kunnen) praten dan?!
Ikzelf typte hier bijvoorbeeld dat ik me wel eens een''zeur'' voelde als ik er weer over begon, maar er staat nergens day ik niet met mijn partner hierover kan praten of dat het een verboden onderwerp hier is.

En argumenten waarom je kinderen wilt en dat tegen je partner gaan zitten zeggen komt op mij nogal onvolwassen over, het is geen wedstrijdje van ''wie wint die krijgt zn zin wel''

quote:

Op donderdag 24 augustus 2006 16:50 schreef MevrouwKoRn het volgende:
elmecky waaruit maak jij hier op dat er hier mensen zijn die er niet/nauwelijks met hun partner over (kunnen) praten dan?!

Dat was ook mijn eerste idee over (het begin van) de post.
Maar misschien is het niet als 'aanval' op ons bedoeld.

Mijn man weet hoe ik me voel als het over kinderen gaat, weet ook dat ik graag kinderen wil, liever volgend jaar dan over 10 jaar. Hoe hij dat weet? We praten er regelmatig over Flink he van ons? Zo'n koppel die praat over zo'n zaken ipv er ruzie over te maken
Ik post hier eigenlijk voornamelijk omdat ik er hem dan misschien minder over lastig val (hier even komen zeggen dat het toch wel weer hard gaat met mijn hormonen ipv hem nog eens te ambeteren met mijn gerammel). Ook al gaat een post hier meestal gepaard met een vette hint naar mijn man toe

Het is gewoon een soort uitlaatklep voor mij en ik denk ook dat het topic op die manier ontstaan is

quote:

En argumenten waarom je kinderen wilt en dat tegen je partner gaan zitten zeggen komt op mij nogal onvolwassen over, het is geen wedstrijdje van ''wie wint die krijgt zn zin wel''

Een gewoon simpel gesprek kan idd wonderen doen Hier is het geen wedstrijd want ik weet dat de tijd er nog niet rijp voor is hier, maar mijn gevoel zegt iets totaal anders. Dus kom ik hier gewoon af en toe eens rammelen

[ Bericht 8% gewijzigd door leonieke op 24-08-2006 17:00:28 ]

Bij mijn vriend rammelt het juist de laatste tijd harder dan bij mij En bij mij rammelt het al zo hard!

quote:

Op donderdag 24 augustus 2006 16:37 schreef Sjeen het volgende:
* Sjeen zich officieel komt afmelden als rammelaar... voor de komende jaren dan

Afmelden?
Nog een goed gesprek gehad met jouw partner? Of zelf tot het besluit gekomen dat de tijd er nog niet rijp voor is?
In dat geval hoop ik echt voor jou dat het rammelen dan ook echt stopt

quote:

Op donderdag 24 augustus 2006 16:56 schreef leonieke het volgende:

[..]

Afmelden?
Nog een goed gesprek gehad met jouw partner? Of zelf tot het besluit gekomen dat de tijd er nog niet rijp voor is?
In dat geval hoop ik echt voor jou dat het rammelen dan ook echt stopt

Een combinatie van goede gesprekken en bij mezelf te raden gaan... Een en ander heb ik hier ook toegelicht

Het rammelen is eigenlijk alweer heel ver weg...

quote:

Op donderdag 24 augustus 2006 17:09 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Een combinatie van goede gesprekken en bij mezelf te raden gaan... Een en ander heb ik hier ook toegelicht

Het rammelen is eigenlijk alweer heel ver weg...

Bijgelezen, ik herkende het topic, maar had het niet in mijn topics staan en had de kick dus nog niet gezien

Ik begrijp jullie keuze volkomen en groot gelijk heb je om die 3.5 jaar aan de kant te schuiven, mijn zus ik en verschillen ook 5 jaar

quote:

Op donderdag 24 augustus 2006 16:35 schreef elmecky het volgende:

1. Ik verbaas me er nog steeds over dat er mensen zijn die zó ontzettend met dit onderwerp zitten en het met de belangrijkste persoon in hun leven niet over hebben.

2. Voor alle duidelijkheid: Ik ben man.

3. Veel jongens/mannen denken niet over de "intermediate" toekomst. Morgen, volgende week en als ik oud ben, maar daartussen zit vaak niets.

4. En op argumenten ga je het uiteindelijk wel winnen. Alle andere redenen zijn eigenlijk redenen om NOOIT kinderen te nemen, dus dat is onhoudbaar. .........

Beste Elmecky!

1.: Kijk: dat heb ik wel; met bv. mijn moeder en mijn vriend.... (zijn er toch altijd 2 voornodig niet?) maar verder kom ik nooit, omdat níemand in mijn vriendengroep er mee bezig is. Of ze zeggen het niet...

2.: Goh En toch zo'n lang verhaal...?

3.: Verklaart een hoop.

4.: Juist. Helemaal mee eens, danku...

quote:

Enneh, libelletje , je hebt natuurlijk ook nog altijd vrienden die je wél álles kunt zeggen, toch?

dacht je?? en niet eens in shock??

Waterfly, wat leuk succes.

Beaker geweldig joh.

Hier goed nieuws, was het eerst zo dat manlief toch echt wel wilde wachten tot mijn Implanon aan vervanging toe was (iets minder dan 3 jaren wachten zou dat zijn) zei hij nu dat hij toch wel voor een kindje wou gaan als hij eenmaal een nieuwe baan heeft, en echt hoopte op gauw een leukere baan.
Die ''over 3 jaren'' was een maximum voor zichzelf met het zoeken naar een nieuwe baan, wat ik dus wat verkeerd begrepen had.
Mijn dipje is vooralsnog weer over