Het grote 'rammelaars' topic, deel 5

is ook.. en ook wel spannend..

Ik denk dat die van mij ook wat rammelt. Niet zo hard als ik, maar toch ook wel en dat is best wel leuk

quote:

Op zondag 20 augustus 2006 19:57 schreef Beaker het volgende:
MevrouwKorn je bent er weer! Hoe was het?

Hier word ook nog steeds gerammeld en we werken hard aan resultaat ghehehehe mannetje is ook behoorlijk aan het rammelen, kan dat

Het was echt super!! Zo'n chapel stelt niet veel voor hoor, plastic pilaren en nepbloemen hahaha, maar ik zal het morgen wel plaatsen in ''trouwen" met alvast een fotootje van mij met de witte limo die ons kwam ophalen.

Ik hoop dat jij snel door kan verhuizen naar Z&G!! ik duim hoor! Echt superleuk!

quote:

Op zondag 20 augustus 2006 22:01 schreef MevrouwKoRn het volgende:

[..]

Het was echt super!! Zo'n chapel stelt niet veel voor hoor, plastic pilaren en nepbloemen hahaha, maar ik zal het morgen wel plaatsen in ''trouwen" met alvast een fotootje van mij met de witte limo die ons kwam ophalen.

Ik hoop dat jij snel door kan verhuizen naar Z&G!! ik duim hoor! Echt superleuk!

Zie je in trouwen!

quote:

Op zondag 20 augustus 2006 19:57 schreef Beaker het volgende:
MevrouwKorn je bent er weer! Hoe was het?

Hier word ook nog steeds gerammeld en we werken hard aan resultaat ghehehehe mannetje is ook behoorlijk aan het rammelen, kan dat

Vast wel, ik krijg er alleen een heel gek beeld bij in mijn hoofd.
*iets over klokkenspel enzo...

quote:

Op maandag 21 augustus 2006 02:15 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Vast wel, ik krijg er alleen een heel gek beeld bij in mijn hoofd.
*iets over klokkenspel enzo...

Precies daar doelde ik ook een beetje op

Hier beginnen de (PMS) kwaaltjes alweer, en laat me e rniet door afleiden want je zou er een verkeerd beeld van krijgen!
Wij wachten geduldig af

Ik droom de laatste dagen over baby's! Van de week dat vriendjelief al een naam had uitgekozen voor de pasgeboren spruit, en ik was het er helemaal niet mee eens!
Wat een stomme droom
Rammelen doet het nog steeds..

quote:

Op maandag 21 augustus 2006 22:58 schreef Shirley het volgende:
Ik droom de laatste dagen over baby's! Van de week dat vriendjelief al een naam had uitgekozen voor de pasgeboren spruit, en ik was het er helemaal niet mee eens!
Wat een stomme droom
Rammelen doet het nog steeds..

Hihi! Rammeldoos!

En dan hoor je het kleintje van de buren lekker brabbelen in de tuin... Soms kan ik wel janken van verlangen.

Wat kan dat soms sterk zijn hè sombie? Ik heb dat ook wel eens en dan voel ik me een vreselijke aanstelster.
Is er een reden dat je vriend nog wil wachten?
_{Ik ben even te lui om terug te gaan zoeken.}

Er waren veel verschillende redenen maar nu is het nog een kwestie van 'aan het idee wennen' of zo. Ik kan het niet goed uitleggen maar ik weet hoe hij is en dat hij nog net even wat tijd nodig heeft. Het gaat dus ook niet lang meer duren maar dat rammelen is soms zo heftig. En als we eenmaal beginnen, gaat dat volgens mij nog gewoon door. Ik verwacht tenminste niet dat ik gelijk zwanger zal zijn.

Ja, dan gaat het vast wel door maar volgens mij scheelt het dan al wel dat je dan iig legitiem mag rammelen en dagdromen en wegzwijmelen en mag hopen rond de datum dat je ongesteld moet worden enzo.

Nu heb ik soms heel erg het idee dat ik vanaf de zijlijn mee mag kijken maar meer niet.

Ik voelde me eerst ook een aanstelster maar nu vind ik dat ik af en toe best verdrietig mag zijn. Toen ik klein was, wist ik al dat ik moeder wilde worden. Toen ik op de havo zat, rammelde ik de klas uit tijdens een biologieles over zwanger zijn e.d. Ondertussen ben ik 32 en inderdaad, ik kijk vanaf de zijlijn mee maar meer niet. Zo had ik het niet in mijn hoofd en daar ben ik soms best teleurgesteld en verdrietig over.

Terwijl ik weet dat het echt verstandiger is geweest dat we hebben gewacht. Ik heb namelijk lange periode niet goed in mijn vel gezeten en heb hard moeten werken om daaruit te komen. Samen hebben we ook een moeilijke tijd doorgemaakt. We hebben eerst aan dit soort dingen gewerkt voor we aan kinderen wilden beginnen. Heel belangrijk maar ook heel moeilijk want zoals gezegd, dat verlangen is zo groot. Maar mijn vriend wilde echt absoluut niet. Zolang het niet goed ging met mij, of met ons, moest hij er gewoon echt niet aan denken (en dat is maar goed ook).

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 10:20 schreef sombie het volgende:
Ik voelde me eerst ook een aanstelster maar nu vind ik dat ik af en toe best verdrietig mag zijn. Toen ik klein was, wist ik al dat ik moeder wilde worden. Toen ik op de havo zat, rammelde ik de klas uit tijdens een biologieles over zwanger zijn e.d. Ondertussen ben ik 32 en inderdaad, ik kijk vanaf de zijlijn mee maar meer niet. Zo had ik het niet in mijn hoofd en daar ben ik soms best teleurgesteld en verdrietig over.

En terecht hoor... ik realiseerde me vorige week dat ik inmiddels al zo'n 5 jaar actief aan het rammelen ben.
Dus niet van 'ooit wil ik kinderen' maar meer 'ik wil ze, en wel nu!'. Alleen was dat dus met mijn inmiddels ex etc. etc.
Idd had ik het ook anders in mijn hoofd. Ik liep vanmiddag nog te mijmeren nav een ander verhaal dat ik al zo lang denk 'als ik nu per ongeluk zwanger zou raken zou ik het nooit weg laten halen'... En dat is echt al vanaf mijn 20e of zo. (Ik heb 2 keer een relatie van 5 jaar gehad.)
Stiekem had ik altijd gehoopt voor mijn 30e moeder te worden maar helaas is het anders gelopen. Althans... ik ben dolblij nu met stinkie dus dat is wel goed , maar dat kindertjes-verhaal trekt wel heel erg hard op een gegeven moment.

quote:

Terwijl ik weet dat het echt verstandiger is geweest dat we hebben gewacht. Ik heb namelijk lange periode niet goed in mijn vel gezeten en heb hard moeten werken om daaruit te komen. Samen hebben we ook een moeilijke tijd doorgemaakt. We hebben eerst aan dit soort dingen gewerkt voor we aan kinderen wilden beginnen. Heel belangrijk maar ook heel moeilijk want zoals gezegd, dat verlangen is zo groot. Maar mijn vriend wilde echt absoluut niet. Zolang het niet goed ging met mij, of met ons, moest hij er gewoon echt niet aan denken (en dat is maar goed ook).

Ja maar ja... verstand en gevoel...
Ik hoop echt dat hij snel van gedachten verandert!

Eigenlijk is het fijner om er op een andere manier tegenaan te kijken. Het is niet zo gelopen als ik van tevoren had bedacht, maar, life is what happens to you while you're making other plans", toch?
Ik heb dingen veranderd in mijn leven die ik wilde veranderen, zit goed in mijn vel, heb een relatie waar ik erg gelukkig in ben en binnen een paar maanden gaan we ervoor! Over een jaar kan ik moeder zijn. _{Of langer, but hey, I'm trying to be optimistic here!}

ik heb tranen .......

That's the spirit sombie!
Maar af en toe even diep zuchten en rammelen mag ook.

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 11:49 schreef Beaker het volgende:
ik heb tranen .......

We komen je snel achterna!

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 12:04 schreef Brighteyes het volgende:
That's the spirit sombie!
Maar af en toe even diep zuchten en rammelen mag ook.
[..]

We komen je snel achterna!

Dat hoop ik

Het klinkt allemaal zo herkenbaar! Ondanks dat ik een stapje verder ben nu, blijf ik het mooi vinden om te lezen!

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 11:06 schreef sombie het volgende:
Over een jaar kan ik moeder zijn. _{Of langer, but hey, I'm trying to be optimistic here!}

Ik wou dat ik dat kon zeggen, alleen het idee al zou me hyperdepieper maken!
Ik word gewoon gek van mezelf, ik heb echt geen periodes dat het gevoel minder afneemt of dat ik er minder mee bezig ben, ik moet er gewoon constant aan denken.

En vaak voel ik me een zeur als ik er dan weer over begin hier thuis..
Ik vind het gewoon zo vreselijk moeilijk dat ik alles getroffen heb en alles leuk vind aan mijn man (ieew wat klinkt dat raar om ''man'' te zeggen!) maar dat we het op dit punt gewoon niet eens zijn en ook nog lang niet zullen worden..

Ik heb er de laatste tijd hele discussies met mijn vriend over, wel of niet, wanneer, hoe en weet ik wat allemaal..

Het zal wel komen omdat voor ons allebei het einde van de studie eindelijk in zicht komt...

Sombie, ook mannetjes kunnen zomaar "ineens" om zijn...
Tenminste die van mij begint ook mee te rammelen

Ik ben gewoon een planner en blijf vragen om een ''wanneer".. bah ik vind het gewoon niet eerlijk en vind mezelf zielig.
Zo nu ga ik chocolade pakken

Het wanneer speelt bij ons ook ergens wel een rol hoor..
We willen graag nog wat van de wereld zien, en zodra je kinderen krijgt, dan gaat dat een stuk moeilijker... Maar we willen als we kinderen zouden willen, ook niet te lang wachten, we willen geen oude ouders zijn...
En natuurlijk kun je met kinderen ook nog genoeg zien, maar het is allemaal iets lastiger..

Vroeg net aan mn wederhelft wat bij hem nou het rammelen veroorzaakt, omdat hij toch "ineens" om lijkt...
Zegt hij:"Ja, ik ben ook al 30, ik wil geen oude papa worden hoor" . Mafketel (hij is deze maand 30 geworden ).

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 12:13 schreef MevrouwKoRn het volgende:

[..]

Ik wou dat ik dat kon zeggen, alleen het idee al zou me hyperdepieper maken!
Ik word gewoon gek van mezelf, ik heb echt geen periodes dat het gevoel minder afneemt of dat ik er minder mee bezig ben, ik moet er gewoon constant aan denken.

En vaak voel ik me een zeur als ik er dan weer over begin hier thuis..
Ik vind het gewoon zo vreselijk moeilijk dat ik alles getroffen heb en alles leuk vind aan mijn man (ieew wat klinkt dat raar om ''man'' te zeggen!) maar dat we het op dit punt gewoon niet eens zijn en ook nog lang niet zullen worden..

Wat vreselijk moeilijk MevrouwKoRn! Wij hebben ook zo'n periode doorgemaakt maar het lukte me toen om dat wat los te laten. Mijn vriend kan er absoluut niet tegen als hij wordt opgejaagd.
Heel veel sterkte en ik hoop dat je toch snel mag!