Als het waarschijnlijk maar bij één kindje blijft

Hahahaha dankjewel.
Het is nog niet zover hoor. Peet moet eerst nog even overtuigd worden. En dat is dan weer zo'n ontzettende man, ziet alleen maar praktische beren op de weg Die badkamer lekt gerust ook nog wel als er een 2e kindje is denk ik dan.

quote:

Op donderdag 22 december 2005 20:36 schreef Rewimo het volgende:
Ik ben zelf enigskind. Nu ik 'groot' ben vind ik het wel jammer, maar dan vooral uit praktische overwegingen. De zorg voor je ouders (mijn ouders zijn gescheiden en hebben momenteel geen van beiden een partner) komt helemaal op jouw schouders terecht. Dat kan vervelend zijn.

Dit is ook wat ik het vervelendst vind. En verder wat verwend zijn, ik ken mensen met tig broers en zussen die erger verwend zijn. Je kan je kinderen altijd verwennen, of ze nou alleen zijn of met meerdere.
Op sommige punten ben ik wel degelijk verwend, ik weet niet beter dan dat mijn ouders altijd genoeg geld hebben gehad en dat ik daar wel van profiteerde met hoog zakgeld en dergelijke. Maar tja, daar stond wel tegenover dat ze beiden werkten en lang niet altijd thuis waren, wat je ook als een gemis kan beschouwen.

Kortom, het is niet zo dat het ene goed is en het andere slecht. Voor meer kinderen is wat te zeggen, voor enigskinderen is ook een heleboel te zeggen. Je hoeft de beslissing niet nu te maken, en zelfs als je de beslissing maakt om graag nog meer kinderen te willen, is het maar de vraag of het ook zal gebeuren.

Ik ben zelf enigskind. Is niet helemaal de bedoeling van mijn ouders geweest, maar mijn broertje is overleden nog voordat ik geboren was, en aangezien mijn moeder toen ze mij kreeg al redelijk "oud" was, hebben ze het maar bij 1 gehouden...

Tsja, hoe moet ik dat omschrijven.. Ik weet natuurlijk niet wat ik gemist heb. Er zijn momenten dat ik het prima vind zo, maar er zijn ook genoeg momenten waarop ik gedacht heb dat het ook wel leuk zou zijn een broer / zus te hebben...

Vooral vroeger, op vakantie. Het cliché is wel waar...Je maakt als enigskind toch iets minder snel/makkelijk contact met anderen. Verder lijkt mij de band die zussen/broers (in sommige gevallen ) met elkaar hebben best bijzonder.. Dat je elkaar in, zegmaar, alle levensfasen wel hebt meegemaakt..

Maargoed, ben al bijna 22 jaar zus en broerloos, en echt missen doe ik het ook niet hoor!

Denk daarom dat je de overweging wel of geen 2e kindje niet moet laten afhangen van of het anders "zielig" is voor het eerste kind. Want dat is het niet..! Het is gewoon anders, ik heb het echt ervaren als "Wat je nooit gehad hebt, zul je ook niet echt kunnen missen".

Succes

Sjeen, mag ik vragen hoe het aflassen van de Vierdaagse jouw heeft doen inzien dat een tweede kindje geen prioriteit heeft? Of is dat een te persoonlijk verhaal? Dan moet je het ook eerlijk zeggen, hoor.

Nu snap ik het verband tenminste. Lekker dat jullie het hier samen over eens zijn.
Ik had weinig keuze wat dat betreft vanwege mijn leeftijd. Op zich voor mij wel goed, want ik ben niet zo goed in het maken van keuzes. Maar goed, dat hoort eigenlijk in het topic van Icicle thuis.

ah, ik vond die link ook al ondoorgrondelijk. en die maximaal 3,5 jaar heb je dus overboord gezet? groot gelijk, dat leeftijdsverschil is ook maar arbitrair hoor. ik was bijna 9 toen ik een broertje kreeg en we hebben altijd een fantastische band gehad. maar fijn dat jullie het eens zijn. het lijkt me toch het moeilijkst als je het met je partner over zulke essentiele zaken niet eens kunt worden.