R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
He, ik wil graag eventjes mijn eitje kwijt. Ik woon nu ongeveer een jaartje samen met mijn vriend. Voorheen was onze relatie echt super. We deden onze eigen dingen en waren toch vaak samen. In het begin had hij me verteld dat hij veel tijd achter zijn pc doorbracht en vroeg me dat te respecteren. Zelf zit ik ook graag achter de pc en ik dacht: waarom niet?
Toen we nog niet samenwoonden viel dat ook reuze mee. Hij ging naar school, kwam thuis maakte wat van huiswerk of dergelijke, deed iets op zijn pc en af en toe deden we dingen samen. Toch wel overwegend veel dingen samen en het was gewoon ontzettend gezellig. Vaker vertelde hij dingen die hij op zijn pc deed of vertelde me dingen van school. Ik was dan ook echt in hem geinteresseerd. Hij studeert in Eindhoven en stond al geruime tijd ingeschreven voor een kamer. Na een tijd heeft hij deze gekregen en ging in Eindhoven wonen. Een uur rijden bij mij vandaan.
In het begin vond ik het verschrikkelijk moeilijk. Ik werkte toen nog Fulltime en had dus niet de mogelijkheid om hem veel te zien. Vaak kwam het er alleen in het weekend van, waarvan hij dan ook nog een dag moest werken.
Op een bepaald moment heb ik besloten ook weer te gaan studeren. Omdat mijn opleiding bijna in elke stad gegeven wordt (PABO) besloot ik die ook in Eindhoven te gaan doen waar hij studeert. Hij woonde daar al en we hadden min of meer besloten om op zoek te gaan naar een woning voor ons beiden. Dat vond ik een prima idee en ik heb me toen ingeschreven in EIndhoven.
Eerst verliep het niet goed met de woning. Ik mocht zolang bij hem inwonen op de kamer die hij al had. Een heel mooie kamer met meubeltjes die we eigenlijk samen hadden uitgezocht. In augustus ben ik ingetrokken bij hem en begonnen aan mijn studie. Ik wilde er 200% voor gaan omdat ik nu eindelijk iets gevonden had dat bij me paste.
Hij had min of meer besloten zijn studie op een laag pitje te zetten, omdat ie ff geen zin had (denk ik). In het begin ontstonden daar de ruzie's. Al snel bemoeide ik me er niet meer mee en liet het los. Hoewel ik het wel moeilijk vond, want hij is ontzettend slim en ik vind het jammer als hij er niks mee zou doen.
Na een tijd op school kreeg ik het steeds drukker. De stage werd drukker en ik moest steeds meer verslagen e.d. inleveren. School viel niet mee. Huishouden kwam grotendeels op mijn schouders tereecht en dat viel me erg tegen. Hij zat de hele dag achter zijn PC en ik ging naar school, als ik thuis kwam moest er nog worden opgeruimd en de afwas van de vorige dag stond er vaak nog.
Ik probeerde niet zo punctueel te zijn en het zo te laten, maar al snel stond er een afwas van vier dagen en daar werd ik helemaal niet vrolijk van.
Nu wonen we sinds eind maart in een nieuwe woning. Hardstikke mooi voor studenten. Een heus Huisje met tuin, een eigen keuken, badkamer en ruime slaapkamer, om dan nog niet van de woonkamer te spreken. We hebben het allemaal heel mooi ingericht en het is eigenlijk perfect. En nu komt het moeilijkste... (en het was al zo'n lap tekst, sorry )
Sinds we hier wonen gaat het alleen maar slechter, ik heb steeds het gevoel dat alles op mijn schouders ligt. Ik moet hard werken voor mijn opleiding, ik krijg het allemaal niet cadeau en daarbij een huishouden runnen en dit huis is toch iets groter dan de kamer die we hadden.
Het zal nooit eens in hem opkomen om het bed te maken en het raam open te doen. Een afwas weg werken als ik naar stage ben zit er ook niet in. Om maar niet te spreken van stoffen, dweilen, stofzuigen of de badkamer met wc poetsen. Omdat ik het graag netjes en opgeruimd wil houden stoor ik me hieraan. Hij zit de hele dag achter zijn pc druk bezig met een spel te maken (waar hij overigens wel veel geld mee verdient). Ik vind het allemaal best dat hij dat doet, maar zijn schoolwerk leid eronder en zijn relatie ook en dat heeft hij niet door.
Ik heb er vaak over geprobeerd te praten, maar dit loopt meestal uit in een ruzie of een antwoord van: daar heb ik nu geen zin in... Hij is best dominant en kan makkelijk over mij heen, dat weet hij ook en ik heb het idee dat hij daar soms gebruik van maakt. Ik vind het heel moeilijk om dan verder te praten en niet te huilen (en daar ergert hij zich dan weer aan). Ik vraag hem steeds of hij niet wat meer wil doen en zodat ik het niet steeds hoef te vragen. Dan krijg ik een antwoord van: of hij vind dat hij genoeg doet, of hij werkt tenminste! Dat is iets wat ik ook heel moeilijk vind, doordat ik het best zwaar vind allemaal heb ik gewoon geen tijd over om te werken en wil ik gewoon 200% aan mijn opleiding geven. Dat neemt hij me dan kwalijk, denk ik...
Soms moet ik hem wel 10 keer vragen om iets voor me te doen of me te helpen. Soms is het pas na uren dat hij me eindelijk helpt, soms helemaal niet. En heel af en toe loopt het weer uit in een ruzie.
Samen douchen of samen naar bed is ook vaker een probleem, hij wil laat opblijven en twaalf uur half een is echt geen tijd voor hem om naar bed te gaan. Ik vind dat moeilijk want ik mis hem heel erg terwijl hij er wel is (als je begrijpt wat ik bedoel)... Hij heeft daar kennelijk minder moeite mee.
Ik weet echt niet meer hoe het verder moet. Het is bijna vakantie en zijn spel is bijna af, ik hoop heel erg op een verbetering omdat hij dan niet meer daarvoor achter zijn pc hoeft te zitten. Ik wil alles proberen om het beter te laten gaan, nu loop ik alleen met mijn ziel onder mijn armen. Ik hou vreselijk veel van die jongen en hij heeft zeker weten hele hele goede kanten! Alleen weet ik nu gewoon niet hoe ik verder moet...
Toen we nog niet samenwoonden viel dat ook reuze mee. Hij ging naar school, kwam thuis maakte wat van huiswerk of dergelijke, deed iets op zijn pc en af en toe deden we dingen samen. Toch wel overwegend veel dingen samen en het was gewoon ontzettend gezellig. Vaker vertelde hij dingen die hij op zijn pc deed of vertelde me dingen van school. Ik was dan ook echt in hem geinteresseerd. Hij studeert in Eindhoven en stond al geruime tijd ingeschreven voor een kamer. Na een tijd heeft hij deze gekregen en ging in Eindhoven wonen. Een uur rijden bij mij vandaan.
In het begin vond ik het verschrikkelijk moeilijk. Ik werkte toen nog Fulltime en had dus niet de mogelijkheid om hem veel te zien. Vaak kwam het er alleen in het weekend van, waarvan hij dan ook nog een dag moest werken.
Op een bepaald moment heb ik besloten ook weer te gaan studeren. Omdat mijn opleiding bijna in elke stad gegeven wordt (PABO) besloot ik die ook in Eindhoven te gaan doen waar hij studeert. Hij woonde daar al en we hadden min of meer besloten om op zoek te gaan naar een woning voor ons beiden. Dat vond ik een prima idee en ik heb me toen ingeschreven in EIndhoven.
Eerst verliep het niet goed met de woning. Ik mocht zolang bij hem inwonen op de kamer die hij al had. Een heel mooie kamer met meubeltjes die we eigenlijk samen hadden uitgezocht. In augustus ben ik ingetrokken bij hem en begonnen aan mijn studie. Ik wilde er 200% voor gaan omdat ik nu eindelijk iets gevonden had dat bij me paste.
Hij had min of meer besloten zijn studie op een laag pitje te zetten, omdat ie ff geen zin had (denk ik). In het begin ontstonden daar de ruzie's. Al snel bemoeide ik me er niet meer mee en liet het los. Hoewel ik het wel moeilijk vond, want hij is ontzettend slim en ik vind het jammer als hij er niks mee zou doen.
Na een tijd op school kreeg ik het steeds drukker. De stage werd drukker en ik moest steeds meer verslagen e.d. inleveren. School viel niet mee. Huishouden kwam grotendeels op mijn schouders tereecht en dat viel me erg tegen. Hij zat de hele dag achter zijn PC en ik ging naar school, als ik thuis kwam moest er nog worden opgeruimd en de afwas van de vorige dag stond er vaak nog.
Ik probeerde niet zo punctueel te zijn en het zo te laten, maar al snel stond er een afwas van vier dagen en daar werd ik helemaal niet vrolijk van.
Nu wonen we sinds eind maart in een nieuwe woning. Hardstikke mooi voor studenten. Een heus Huisje met tuin, een eigen keuken, badkamer en ruime slaapkamer, om dan nog niet van de woonkamer te spreken. We hebben het allemaal heel mooi ingericht en het is eigenlijk perfect. En nu komt het moeilijkste... (en het was al zo'n lap tekst, sorry )
)Sinds we hier wonen gaat het alleen maar slechter, ik heb steeds het gevoel dat alles op mijn schouders ligt. Ik moet hard werken voor mijn opleiding, ik krijg het allemaal niet cadeau en daarbij een huishouden runnen en dit huis is toch iets groter dan de kamer die we hadden.
Het zal nooit eens in hem opkomen om het bed te maken en het raam open te doen. Een afwas weg werken als ik naar stage ben zit er ook niet in. Om maar niet te spreken van stoffen, dweilen, stofzuigen of de badkamer met wc poetsen. Omdat ik het graag netjes en opgeruimd wil houden stoor ik me hieraan. Hij zit de hele dag achter zijn pc druk bezig met een spel te maken (waar hij overigens wel veel geld mee verdient). Ik vind het allemaal best dat hij dat doet, maar zijn schoolwerk leid eronder en zijn relatie ook en dat heeft hij niet door.
Ik heb er vaak over geprobeerd te praten, maar dit loopt meestal uit in een ruzie of een antwoord van: daar heb ik nu geen zin in... Hij is best dominant en kan makkelijk over mij heen, dat weet hij ook en ik heb het idee dat hij daar soms gebruik van maakt. Ik vind het heel moeilijk om dan verder te praten en niet te huilen (en daar ergert hij zich dan weer aan). Ik vraag hem steeds of hij niet wat meer wil doen en zodat ik het niet steeds hoef te vragen. Dan krijg ik een antwoord van: of hij vind dat hij genoeg doet, of hij werkt tenminste! Dat is iets wat ik ook heel moeilijk vind, doordat ik het best zwaar vind allemaal heb ik gewoon geen tijd over om te werken en wil ik gewoon 200% aan mijn opleiding geven. Dat neemt hij me dan kwalijk, denk ik...
Soms moet ik hem wel 10 keer vragen om iets voor me te doen of me te helpen. Soms is het pas na uren dat hij me eindelijk helpt, soms helemaal niet. En heel af en toe loopt het weer uit in een ruzie.
Samen douchen of samen naar bed is ook vaker een probleem, hij wil laat opblijven en twaalf uur half een is echt geen tijd voor hem om naar bed te gaan. Ik vind dat moeilijk want ik mis hem heel erg terwijl hij er wel is (als je begrijpt wat ik bedoel)... Hij heeft daar kennelijk minder moeite mee.
Ik weet echt niet meer hoe het verder moet. Het is bijna vakantie en zijn spel is bijna af, ik hoop heel erg op een verbetering omdat hij dan niet meer daarvoor achter zijn pc hoeft te zitten. Ik wil alles proberen om het beter te laten gaan, nu loop ik alleen met mijn ziel onder mijn armen. Ik hou vreselijk veel van die jongen en hij heeft zeker weten hele hele goede kanten! Alleen weet ik nu gewoon niet hoe ik verder moet...
Wat een lastige situatie. Het klinkt alsof hij in een fase zit waarin hij gewoon niet zo gelukkig is met zijn leventje. Ik heb het zelf ook gehad, dat de hoge verwachtingen die ik had van het studeren niet waargemaakt werden en ik als gevolg steeds passiever werd. Ik woonde indertijd ook samen en ik wilde er absoluut niet over praten. Het zal wel een overlevingsmechanisme zijn: je maakt je problemen draaglijk door ze te negeren. Elke opmerking voelde aan als een aanval die gekaatst moest worden: "Ja maar jij hebt je studie niet eens afgemaakt."
Het probleem is volgens mij dat jij je ongenoegen wel kenbaar maakt, maar dat jullie niet écht praten over wat er werkelijk mis zit (in plaats van de symptomen daarvan). Je herinnert hem voortdurend aan wat hij niet doet in het huishouden, maar het is je onduidelijk waarom hij zijn studie eigenlijk op een laag pitje heeft gezet. Dat klopt toch niet?
Als dat zo is, zou ik zeggen: vergeet dat huishouden even en probeer in hem los te maken wat hem nu allemaal zo dwars zit. En breng daar begrip voor op, hoe moeilijk dat ook is. Als hij alleen maar te horen krijgt dat hij zo slim is en dat je niet begrijpt waarom hij niet volop met zijn studie bezig is, dan zal hij zich nog meer onbegrepen voelen en nog geslotener worden. Hoe dan ook: hij moét met je gaan praten. En als hij zelf de problemen niet onderkent, dan sta je vrij machteloos.
Het probleem is volgens mij dat jij je ongenoegen wel kenbaar maakt, maar dat jullie niet écht praten over wat er werkelijk mis zit (in plaats van de symptomen daarvan). Je herinnert hem voortdurend aan wat hij niet doet in het huishouden, maar het is je onduidelijk waarom hij zijn studie eigenlijk op een laag pitje heeft gezet. Dat klopt toch niet?
Als dat zo is, zou ik zeggen: vergeet dat huishouden even en probeer in hem los te maken wat hem nu allemaal zo dwars zit. En breng daar begrip voor op, hoe moeilijk dat ook is. Als hij alleen maar te horen krijgt dat hij zo slim is en dat je niet begrijpt waarom hij niet volop met zijn studie bezig is, dan zal hij zich nog meer onbegrepen voelen en nog geslotener worden. Hoe dan ook: hij moét met je gaan praten. En als hij zelf de problemen niet onderkent, dan sta je vrij machteloos.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Hoe?quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:33 schreef kikoooooo het volgende:
geef hem een schop onder zijn kont
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Als hij de pieken verdient, mag je daar best iets voor terug doen (lees: huishouden).
Hij heeft je overigens ook gewaarschuwd dat hij veelvuldig achter de PC zit. Daarnaast een afwas van 4 dagen is niks. Bij ons staat ie soms 2 weken. En het is echt niet nodig om constant het huishouden bij te houden. Je zegt het zelf al, je bent iets te perfectionistisch m.b.t. het huishouden en de staat van de woning.
Hij heeft je overigens ook gewaarschuwd dat hij veelvuldig achter de PC zit. Daarnaast een afwas van 4 dagen is niks. Bij ons staat ie soms 2 weken. En het is echt niet nodig om constant het huishouden bij te houden. Je zegt het zelf al, je bent iets te perfectionistisch m.b.t. het huishouden en de staat van de woning.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
"Zijn spel is bijna af", zeg je. Heb je daar concrete aanwijzingen voor, of zit hij zomaar wat te lullen?
En verdient hij er nu werkelijk geld mee?
En verdient hij er nu werkelijk geld mee?
---verdwijnt---
Sowieso hoeft het bed helemaal niet opgemaakt te worden. Om huisstofmijt te voorkomen dien je juist de hele dag het bed open geslagen te laten liggen. .
[ Bericht 2% gewijzigd door teknomist op 21-06-2006 05:53:36 ]
.[ Bericht 2% gewijzigd door teknomist op 21-06-2006 05:53:36 ]
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Ze heeft het gevoel dat ze er alleen voor staat. Samen naar bed gaan is een probleem. Ze schrijft dat ze met haar ziel onder haar armen loopt. Je denkt toch niet serieus dat het hier gaat om een vrouw die iets te perfectionistisch is in het huishouden?quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:41 schreef teknomist het volgende:
Als hij de pieken verdient, mag je daar best iets voor terug doen (lees: huishouden).
Hij heeft je overigens ook gewaarschuwd dat hij veelvuldig achter de PC zit. Daarnaast een afwas van 4 dagen is niks. Bij ons staat ie soms 2 weken. En het is echt niet nodig om constant het huishouden bij te houden. Je zegt het zelf al, je bent iets te perfectionistisch m.b.t. het huishouden en de staat van de woning.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat zegt ze zelf:quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:48 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ze heeft het gevoel dat ze er alleen voor staat. Samen naar bed gaan is een probleem. Ze schrijft dat ze met haar ziel onder haar armen loopt. Je denkt toch niet serieus dat het hier gaat om een vrouw die iets te perfectionistisch is in het huishouden?
En sowieso, heeft de TS ooit vanaf het begin concrete afspraken gemaakt omtrent het huishouden? Bijvoorbeeld vastgelegd in een soort van rooster. Of neemt zij alles op zich en gaat later lopen klagen dat meneer niks doet. .quote:Omdat ik het graag netjes en opgeruimd wil houden stoor ik me hieraan.
.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Ik zou de TS willen adviseren zelf ook niks meer in het huishouden te doen en te wachten tot het moment dat er een lampje gaat branden. Daarna kun je afspraken maken.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Al verdient hij er bakken geld mee, het is toch niet normaal dat je de hele dag achter je pc zit, je huishouden verwaarloost, je vriendin tot wanhoop drijft en daarover weigert te praten?quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:45 schreef Clourhide het volgende:
"Zijn spel is bijna af", zeg je. Heb je daar concrete aanwijzingen voor, of zit hij zomaar wat te lullen?
En verdient hij er nu werkelijk geld mee?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat is wellicht een oplossing als het huishouden de oorzaak is van het probleem, en niet het gevolg.quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:52 schreef teknomist het volgende:
En sowieso, heeft de TS ooit vanaf het begin concrete afspraken gemaakt omtrent het huishouden? Bijvoorbeeld vastgelegd in een soort van rooster. Of neemt zij alles op zich en gaat later lopen klagen dat meneer niks doet. .
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Daar ben ik dan erg benieuwd naar. Tweederde van de tekst gaat over het huishouden en het feit dat meneer zijn studie heeft gepauzeerd is door de TS allang geaccepteerd.quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:54 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat is wellicht een oplossing als het huishouden de oorzaak is van het probleem, en niet het gevolg.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Precies daarom vind ik het verhaal ook een beetje raar, tenzij die kerel werkelijk PC-verslaafd is.quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:53 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Al verdient hij er bakken geld mee, het is toch niet normaal dat je de hele dag achter je pc zit, je huishouden verwaarloost, je vriendin tot wanhoop drijft en daarover weigert te praten?
---verdwijnt---
ben het op alle punten helemaal met je eens....!quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:54 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat is wellicht een oplossing als het huishouden de oorzaak is van het probleem, en niet het gevolg.
en wens ts en ook haar vriend veel sterkte.....
ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen.. en een tip voor ts.. lluister naar claudia zij weet heel goed waar ze het over heeft... kan het zelf niet beter verwoorden...
En de tekst gaat óók over niet samen douchen of samen naar bed gaan, de hele dag achter de computer zitten, de brui geven aan de studie en niet werkelijk willen praten over de problemen. Ik vind de tweede alinea veelzeggend, waarin ze uitlegt wat er fijn was: met elkaar bezig zijn, praten over wat je bezighoudt, oprechte interesse, gezelligheid. Ook veelzeggend:quote:Op woensdag 21 juni 2006 06:00 schreef teknomist het volgende:
Daar ben ik dan erg benieuwd naar. Tweederde van de tekst gaat over het huishouden en het feit dat meneer zijn studie heeft gepauzeerd is door de TS allang geaccepteerd.
Lijkt me een vrij belangrijk punt, maar klaarblijkelijk is er nooit echt over gesproken? En daar begonnen de ruzies, volgens TS. Het huishouden is gewoon zo'n punt waarop gauw blijkt wanneer er iets niet lekker loopt. Het kan natuurlijk best zijn dat voor sommige stellen het huishouden de bron van het conflict is, maar er lijkt me hier wel wat meer gaande. Er zou toch op z'n minst fatsoenlijk over gesproken moeten kunnen worden, nietwaar? Het is vrij verontrustend dat hij niet wil bevatten hoezeer dit haar allemaal dwars zit.quote:Hij had min of meer besloten zijn studie op een laag pitje te zetten, omdat ie ff geen zin had (denk ik).
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
en een tip mijnerzijds..... wat ook goed wil helpen..... ga een tijdje.*niet een paar weken.. maar eerder een paar maanden( bij je ouders wonen... het is moeilijk... maar een man weet pas wat ie mist als ze er niet is..(het is een bekend liedje.. maar wel een harde waarheid!)
en ik kan zeggen dat ik uit ervaring spreek.... het is moeilijk voor beide partijen, maar als p[raten niet meer werkt... en je niet meer weet wat je aan elkaar hebt (het klinkt alsof het wel deze kant uitgaat namelijk) zou het ene oplossing kunnen zijn... ook voor jezelf even de rust vinden, en dingen op een rijtje zetten....
maar dit is iets uit mijn eigen ervaring.
nogmaals heel veel succes!
en ik kan zeggen dat ik uit ervaring spreek.... het is moeilijk voor beide partijen, maar als p[raten niet meer werkt... en je niet meer weet wat je aan elkaar hebt (het klinkt alsof het wel deze kant uitgaat namelijk) zou het ene oplossing kunnen zijn... ook voor jezelf even de rust vinden, en dingen op een rijtje zetten....
maar dit is iets uit mijn eigen ervaring.
nogmaals heel veel succes!
Ik vraag me serieus af of het niet een ex van mij is, zelfs de woonplaats klopt..
Ex is ie niet voor niks.
Ex is ie niet voor niks.
Dit herken ik heel erg goed. Zo'n gevoel had ik bij mijn ex ook altijd. Zelfs als we samen in bed lagen. (Hij met zijn rug naar mij toe natuurlijk) Je voelt gewoon een leegte. Je probeert hem uit te leggen wat je dwarszit, maar hij luistert gewoon niet. Op den duur was ik het zo beu dat ik het heb uitgemaakt. Toen hij vroeg waarom, heb ik voor de laatste keer alles verteld wat me dwarszat (en dat was veel na 7 jaar). Toen hij vroeg waarom ik dat allemaal niet eerder had verteld wist ik zeker dat hij niet bij mij paste. Als je al 7 jaar hetzelfde tegen hem zegt en hij elke keer belooft om er wat aan te doen, en dan achteraf zeggen dat je hem nooit verteld hebt wat je dwarszat...quote:Op woensdag 21 juni 2006 02:53 schreef ElastaGirl het volgende:
Samen douchen of samen naar bed is ook vaker een probleem, hij wil laat opblijven en twaalf uur half een is echt geen tijd voor hem om naar bed te gaan. Ik vind dat moeilijk want ik mis hem heel erg terwijl hij er wel is (als je begrijpt wat ik bedoel)... Hij heeft daar kennelijk minder moeite mee.
Hij had dus gewoon in die 7 jaar nooit geluisterd als ik met hem praatte.
Ik denk dat jouw vriend er geen aandacht aan besteed omdat hij denkt dat je toch wel bij hem blijft. Voor zulke mensen is het het beste om even met de neus op de feiten te worden gedrukt en hem echt voor het blok te zetten. Of hij komt met zijn luie reet uit zijn stoel en hij doet ook iets, of je bent weg. Als hij dit niet doet moet je ook echt weg gaan. Als hij hier niets om geeft en je niet vraagt om terug te komen, dan is je relatie voorbij. Als hij dit wel doet moet je eerst even goed met hem gaan praten. Maar niet alleen over wat jou dwarszit, maar ook over wat hem dwarszit.
Je moet gewoon echt zorgen dat hij met je praat. Als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks. Als het hem echt niets interesseert wat jou dwarszit, dan kan je jezelf beter afvragen of je relatie nog wel toekomst heeft.
Doen jullie nu eigenlijk nog leuke dingen met elkaar? Of gewoon lekker samen een avondje op de bank liggen en knuffelen?
Niks moet, niksen mag.
Het gedrag dat je vriend vertoont is normaal. Het gaat over een paar jaar over.
Je bent gewoon te vroeg gaan samenwonen.
Je bent gewoon te vroeg gaan samenwonen.
Vroeger, toen schepen nog van hout en mannen van staal waren....
Ik snap je probleem naar dan van de andere kant want ik had altijd ruzie met m'n ex over het huishouden. Het komt er op neer dat ik het wel deed als ik er tijd voor had (toen ik een paar weken thuis zat bijvoorbeeld) en als ik goed in mijn vel zat. Als ik geen tijd heb door veel werk of niet goed in mijn vel zit is het laatste waar ik aan denk het huishouden.
Je moet je af gaan vragen of jullie bij elkaar passen. Het huishouden is vaak een stok om mee te slaan maar ondertussen zijn er hele andere dingen aan de hand. En geloof me, als je in eerste instantie al goed bij elkaar past, maken dit soort dingen niet zoveel uit of je bent ook in dat opzicht hetzelfde.
Je moet je af gaan vragen of jullie bij elkaar passen. Het huishouden is vaak een stok om mee te slaan maar ondertussen zijn er hele andere dingen aan de hand. En geloof me, als je in eerste instantie al goed bij elkaar past, maken dit soort dingen niet zoveel uit of je bent ook in dat opzicht hetzelfde.
Herkenbaar, het plakken achter die pc.
Ik heb soms het idee dat mannen ook gewoon niet "zien" wat er nog gebeuren moet in huis. Wij hebben allebei onze eigen taken in huis. Ik ben meer thuis dus ik doe ook meer. Maar vaak moet ik mn lief wel vragen of hij eraan denkt om het te doen. Hij ziet gewoon niet dat het nodig is.
Is het een idee om een afspraak te maken voor een goed gesprek. Datum en tijd afspreken en er dan ook voor gaan zitten samen. Tv en pc uit en praten.
Niet alleen maar "verwijten" naar zn hoofd slingeren, maar luisteren naar elkaar.
Misschien kunnen jullie een taakverdeling maken, wie wat doet in huis.
Dat hij (veel) geld verdient betekent niet dat jij dan maar het huishouden moet doen. Je bent hardstikke druk met je studie.
Praten, praten, praten...
Ik heb soms het idee dat mannen ook gewoon niet "zien" wat er nog gebeuren moet in huis. Wij hebben allebei onze eigen taken in huis. Ik ben meer thuis dus ik doe ook meer. Maar vaak moet ik mn lief wel vragen of hij eraan denkt om het te doen. Hij ziet gewoon niet dat het nodig is.
Is het een idee om een afspraak te maken voor een goed gesprek. Datum en tijd afspreken en er dan ook voor gaan zitten samen. Tv en pc uit en praten.
Niet alleen maar "verwijten" naar zn hoofd slingeren, maar luisteren naar elkaar.
Misschien kunnen jullie een taakverdeling maken, wie wat doet in huis.
Dat hij (veel) geld verdient betekent niet dat jij dan maar het huishouden moet doen. Je bent hardstikke druk met je studie.
Praten, praten, praten...
Fake it till you make it...
Wacht even af tot dat spel klaar is en kijk dan wat er veranderd in huis en relatie, blijft het hetzelfde dan bijt ff op je tong en vertrek.
Het liefst hoorde ik ook zijn kant van het verhaal, maar moet je toch gelijk geven qua afwas stofzuigen enzo, dat is met een uurtje gedaan.
Het liefst hoorde ik ook zijn kant van het verhaal, maar moet je toch gelijk geven qua afwas stofzuigen enzo, dat is met een uurtje gedaan.
Mailgozer moest eigenlijk MaleGozer zijn maarja...
Mannen hebben daar inderdaar wel last van ja, dat niet zien.quote:Op woensdag 21 juni 2006 08:59 schreef Nijna het volgende:
Herkenbaar, het plakken achter die pc.
Ik heb soms het idee dat mannen ook gewoon niet "zien" wat er nog gebeuren moet in huis. Wij hebben allebei onze eigen taken in huis. Ik ben meer thuis dus ik doe ook meer. Maar vaak moet ik mn lief wel vragen of hij eraan denkt om het te doen. Hij ziet gewoon niet dat het nodig is.
Ik zie het meer als dat mannen zich er niet aan storen.
Dat praten, praten helpt niet als je langs elkaar heen praat hoor en een taakverdeling moet je ook niet te drastisch maken, het huishouden moet je zoveel mogelijk samen doen is veel gezelliger (Samen koken, afwassen etc).quote:Is het een idee om een afspraak te maken voor een goed gesprek. Datum en tijd afspreken en er dan ook voor gaan zitten samen. Tv en pc uit en praten.
Niet alleen maar "verwijten" naar zn hoofd slingeren, maar luisteren naar elkaar.
Misschien kunnen jullie een taakverdeling maken, wie wat doet in huis.
Dat hij (veel) geld verdient betekent niet dat jij dan maar het huishouden moet doen. Je bent hardstikke druk met je studie.
Praten, praten, praten...
[ Bericht 4% gewijzigd door Carda op 21-06-2006 11:51:16 (het is quote en nie qoute :)) ]
Klassiek verhaal. De enige mogelijkheid is hem te laten zien hoe het (huishoud)leven zal zijn als jij er een tijdje niet meer bent, want hij is prinsheerlijk aan de huidige situatie gewend. (En eerlijk gezegd geef ik hem geen ongelijk, ik zou dat ook fantastisch vinden).quote:Op woensdag 21 juni 2006 02:53 schreef ElastaGirl het volgende:
Ik hou vreselijk veel van die jongen en hij heeft zeker weten hele hele goede kanten! Alleen weet ik nu gewoon niet hoe ik verder moet...
Tijd om eens voor jezelf op te komen! Kondig maar eens fijn aan dat jij een paar weekjes helemaal aan jezelf besteed. Ga op vakantie met vrienden, etc.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Ik kan me wel vinden in wat Nouky zegt.
Het is een heel moeilijke stap om zoiets te doen, maar uiteindelijk wel het beste voor allebei.
Hoe langer je ermee 'akkoord' gaat, des te lastiger het word voor jezelf.
En uiteindelijk gaat het dan toch fout en heb je enkele jaren van je leven weggegooid aan frustraties, terwijl je die tijd een nieuw persoon had kunnen leren kennen om wel wat moois mee op te bouwen.
Bij vrouwen gaat trouwens ook de leeftijd een rol meespelen op een gegeven moment.
Dus zet hem voor het blok (of maak het eventueel tijdelijk uit) om z'n ogen te openen.
Het is een heel moeilijke stap om zoiets te doen, maar uiteindelijk wel het beste voor allebei.
Hoe langer je ermee 'akkoord' gaat, des te lastiger het word voor jezelf.
En uiteindelijk gaat het dan toch fout en heb je enkele jaren van je leven weggegooid aan frustraties, terwijl je die tijd een nieuw persoon had kunnen leren kennen om wel wat moois mee op te bouwen.
Bij vrouwen gaat trouwens ook de leeftijd een rol meespelen op een gegeven moment.
Dus zet hem voor het blok (of maak het eventueel tijdelijk uit) om z'n ogen te openen.
Dankje Claudia, ik heb het gevoel dat je me echt begrijpt. En ook daadwerkelijk hebt gelezen wat er staat. Dergelijke opmerkingen, zoals ik verdien de pieken dus jij doet hier wat meer, heb ik vaker gehoord! Maar dat slaat op niks als ik de hele dag besteed aan school en stage en dan hier 's avonds nog moet beginnen. Mijn dag heeft immers ook maar 24 uur. Dus teknomist daar zit je toch fout.quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:48 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ze heeft het gevoel dat ze er alleen voor staat. Samen naar bed gaan is een probleem. Ze schrijft dat ze met haar ziel onder haar armen loopt. Je denkt toch niet serieus dat het hier gaat om een vrouw die iets te perfectionistisch is in het huishouden?
Het stukje van Nouky was ook erg fijn om te lezen. Er zit zeker wel enige kern van waarheid in. Meerdere zelfs vooral: hij denkt toch dat je wel bij hem blijft. dat gevoel heb ik ook. Aan de andere kant vind ik het erg moeilijk om ervoor te kiezen niet meer bij hem te zijn, want ik hou echt verschrikkelijk veel van die jongen.
Een tijdje geleden maakte hij steevast een avondje vrij om lekker op de bank een film te kijken of gewoon wat TV. Maar dat is er de laatste tijd ook niet meer bij. En dit hoeft voor mij echt niet elke dag of het meerendeel van de week. Maar een avond zou ik toch wel mogen vragen, dan nog loopt ie twintig keer naar zijn computer om dingen te bekijken, weet ik veel wat ie allemaal doet.
Op Zich is dat wel een idee, alleen heb ik gewoon de moed opgegeven. We praten steeds over hetzelfde. Het loopt steeds uit op een ruzie en het veranderd niet. Hij vind dat hij genoeg doet en veranderd dus niet. Daarbij komt dat ik dan wel moet afleren om minder te zeuren. Dat mij het gevoel geeft dat weer alles van mijn kant komt. Ik heb ook het idee dat hij het moeilijk vind om met mij te praten, terwijl hij soms de psycholoog is bij vriendinnen van ons. Dat maakt het voor mij nog onbegrijpelijker.quote:Op woensdag 21 juni 2006 08:59 schreef Nijna het volgende:
Is het een idee om een afspraak te maken voor een goed gesprek. Datum en tijd afspreken en er dan ook voor gaan zitten samen. Tv en pc uit en praten.
Soms heb ik ook idd het idee dat hij het niet ziet. Maar daarentegen als ik hem iets vraag om te doen, doet hij het ook niet. Iets simpels als de gft bak buitenzetten, iets kleins opruimen of dergelijke wordt gewoon niet gedaan. terwijl ik dan soms vanaf half acht de deur uit ben en om vijf uur weer binnenwandel.
Begrijp me niet helemaal verkeerd. Hij heeft echt zijn goeie kanten. Die jongen heeft een hard van Goud en zou me nooit kwaadmoedig pijn willen doen. Ik hou me steeds vast aan de mooie momenten van onze relatie...
-Edit-
Ik heb bijna vakantie nu en de laatste loodjes voor mijn opleiding wegen het zwaarst. Gisteravond (eigenlijk nacht) geprobeerd samen met hem naar bed te gaan, door te wachten. Uiteindelijk heb ik vannacht om half vier de moed opgegeven. Hij bleef eraan werken. Om tien uur ben ik opgestaan om verder te gaan met mijn schoolwerk. Nu gaat hij slapen. Ik heb hem verteld dat ik het niet begrijp en dat hij dan toch ook vannacht met me naar bed kon gaan. Ik krijg een antwoord als: Ik heb nu geen zin om erover te praten...
Ik krijg steeds meer het gevoel dat hij me niet meer begrijpt...
[ Bericht 9% gewijzigd door ElastaGirl op 21-06-2006 11:01:39 ]
Lijktme een vreselijke situatie dit.
Maargoed, je kan wel blijven praten, maar als het niet doordringt?
Waarschijnlijk zitten jullie beide gewoon op een totaal andere lijn en houden jullie beide te veel vaast aan jullie eigen dingen.
Ik bedoel maar; als hij iets af wil hebben dan snap ik wel dat hij tot aan diep in de nacht ergens aan blijft werken. Maar als hij continu tot diep in de nacht zit snap ik ook weer heel goed dat je daar stevig van kan balen. Heel erg dubbel... maar lijkt me een situatie waar je niet in door zou moeten gaan
Maargoed, je kan wel blijven praten, maar als het niet doordringt?
Waarschijnlijk zitten jullie beide gewoon op een totaal andere lijn en houden jullie beide te veel vaast aan jullie eigen dingen.
Ik bedoel maar; als hij iets af wil hebben dan snap ik wel dat hij tot aan diep in de nacht ergens aan blijft werken. Maar als hij continu tot diep in de nacht zit snap ik ook weer heel goed dat je daar stevig van kan balen. Heel erg dubbel... maar lijkt me een situatie waar je niet in door zou moeten gaan
Excuse me... have you seen my sanity...I think I lost it.
Hey Elastagirl, jouw verhaal is ook bij mij bijzonder herkenbaar en ook in mijn geval gaat het inmiddels om een ex. Ook ik zag die jongen doodgraag en bleef maar hopen dat het ooit wel beter zou gaan, dat hij eens een keer samen met mij zou willen gaan slapen ipv tot 6 uur 's ochtends te internetten.
Intussen besef ik dat hij ontzettend met zichzelf in de knoop lag en aan zichzelf twijfelde: ik heb een universitair diploma terwijl hij het na 3 jaar proberen enkel met een diploma van de middelbare school moet doen (tot zover de mooie carrierekansen dus).
Twee maanden nadat ik bij hem weg was gegaan, moest ik nog iets gaan ophalen in zijn (voorheen ons) appartement: het was werkelijk 1 grote vuilnisbelt, walgelijk om te zien. Ter info: hij was toen een jaar of 25, maar blijkbaar nog een enorme puber.
Ik raad je dus ook aan om hem echt op 1 of andere manier wakker te schudden, want ik heb het gevoel dat het ontwerpen van dit spel maar een smoes is van hem om de realiteit te ontvluchten. Ik ken genoeg mensen met een drukke loopbaan die weten hoe belangrijk het is om voldoende tijd en liefde in elkaar te investeren.
Veel succes en ik hoop voor jou dat het een happy end wordt
Intussen besef ik dat hij ontzettend met zichzelf in de knoop lag en aan zichzelf twijfelde: ik heb een universitair diploma terwijl hij het na 3 jaar proberen enkel met een diploma van de middelbare school moet doen (tot zover de mooie carrierekansen dus).
Twee maanden nadat ik bij hem weg was gegaan, moest ik nog iets gaan ophalen in zijn (voorheen ons) appartement: het was werkelijk 1 grote vuilnisbelt, walgelijk om te zien. Ter info: hij was toen een jaar of 25, maar blijkbaar nog een enorme puber.
Ik raad je dus ook aan om hem echt op 1 of andere manier wakker te schudden, want ik heb het gevoel dat het ontwerpen van dit spel maar een smoes is van hem om de realiteit te ontvluchten. Ik ken genoeg mensen met een drukke loopbaan die weten hoe belangrijk het is om voldoende tijd en liefde in elkaar te investeren.
Veel succes en ik hoop voor jou dat het een happy end wordt
Even weggaan lijkt me de oplossing idd, ff terug bij je ouders oid. Deze jongen weet niet meer wat ie nou eigenlijk heeft en neemt het allemaal "for granted".
Ik heb ook zo mijn periode gehad dat ik verlsaafd was aan een game, dat leer je wel af als je vriendin opeens niet meer zo lief voor je is....
Ik heb ook zo mijn periode gehad dat ik verlsaafd was aan een game, dat leer je wel af als je vriendin opeens niet meer zo lief voor je is....
Dat komt waarschijnlijk omdat ik ook in hetzelfde schuitje heb gezeten. Bij mij heeft het ook een jaar geduurd voordat ik de stap kon zetten om het uit te maken. Toen had ik me al zo van hem los gemaakt dat ik ook niet meer van hem hield. Het is stom om te zeggen, maar om het toen uit te maken deed me helemaal niks. Ik had me al zo voorgenomen dat dit het beste was om te doen dat ik er onderbewust al vrede mee had. Hij wilde het zo graag opnieuw proberen en beloofde beterschap, maar ik heb hem ijskoud afgewezen. Hij had me lang genoeg behandeld als vuil. Ik ben nog nooit zo opgelucht geweest als toen, en ben er alleen gelukkiger op geworden.quote:Op woensdag 21 juni 2006 10:22 schreef ElastaGirl het volgende:
Het stukje van Nouky was ook erg fijn om te lezen. Er zit zeker wel enige kern van waarheid in. Meerdere zelfs vooral: hij denkt toch dat je wel bij hem blijft. dat gevoel heb ik ook. Aan de andere kant vind ik het erg moeilijk om ervoor te kiezen niet meer bij hem te zijn, want ik hou echt verschrikkelijk veel van die jongen.
Dat deed ik ook in de tijd dat ik met mijn ex samen was. Totdat ik me besefte dat het er wel heel weinig waren en dat ze wel lang geleden waren. Op den duur ga je het al een mooi moment vinden als hij een tosti voor je klaarmaakt. (Of zijn moeder opdracht geeft om een tosti voor je te maken.. )quote:Begrijp me niet helemaal verkeerd. Hij heeft echt zijn goeie kanten. Die jongen heeft een hard van Goud en zou me nooit kwaadmoedig pijn willen doen. Ik hou me steeds vast aan de mooie momenten van onze relatie...
)Geen zin om over te praten is echt een kutsmoes. Jij blijft er mee zitten en hij doet lekker wat hij wil. Ik heb ondertussen een nieuwe vriend waar ik wel goed mee kan praten. Als ik ergens mee zit of als we een woordenwisseling hebben durft hij ook achter de computer of voor de tv te gaan zitten en niks tegen me te zeggen. Dan gaat snel die tv of computer uit, en niet meer aan tot we het uitgepraat hebben. Dat werkt echt het beste. Vroeger kropte ik ook alles op. Dat resulteerde erin dat uitendelijk alles eruit kwam en dat ik al zo van mijn ex vervreemd was dat ik niet meer van hem hield. Dit wil ik bij mijn huidige vriend niet meemaken, dus praten we alles meteen uit. Gelukkig kan ik met hem ook veel beter praten.quote:Ik heb bijna vakantie nu en de laatste loodjes voor mijn opleiding wegen het zwaarst. Gisteravond (eigenlijk nacht) geprobeerd samen met hem naar bed te gaan, door te wachten. Uiteindelijk heb ik vannacht om half vier de moed opgegeven. Hij bleef eraan werken. Om tien uur ben ik opgestaan om verder te gaan met mijn schoolwerk. Nu gaat hij slapen. Ik heb hem verteld dat ik het niet begrijp en dat hij dan toch ook vannacht met me naar bed kon gaan. Ik krijg een antwoord als: Ik heb nu geen zin om erover te praten...
Ik krijg steeds meer het gevoel dat hij me niet meer begrijpt...
Je moet hem echt voor het blok zetten, voordat het te laat is. Anders heb je je er al bij neergelegd dat jullie gewoon niet bij elkaar passen en ga je steeds meer uit elkaar groeien.
Niks moet, niksen mag.
Heeft hij te maken met een deadline voor dat spel? Hoe kan hij nu al geld verdienen aan dat spel terwijl het niet eens af is? Jij computert(de) ook veel zeg je, loop es een keer mee naar de p.c. en kijk wat er openstaat. Als hij je meteen al weg wil hebben weet je zeker dat hij niet met zijn spel bezig is maar met een ander 'spelletje'
Vraag of je het spel eens een keertje mag zien omdat je geinteresserd bent in zijn werk.
Geen enkele job is zo veeleisend dat er nachten aan een stuk doorgehaald moeten worden. Ik denk gewoon dat je vriend internet verslaafd is (of erger )
Mijn ex, had een slaapstoornis en sliep zodoende soms hele nachten niet en zat achter de pc. te Fokken en op IRC e.d. later bleek dat hij me al een hele tijd bedroog, in eerste instantie alleen via irc, maar natuurlijk werd dat meisje ook uitgenodigd want ze leed kennelijk aan dezelfde slaapstoornis en ze konden daardoor zo goed met elkaar praten erover en blahblah...tot ik op een ochtend op de trein werd gezet en zij zat te wachten tot ik weg was.
hij ontwikkelde ook spelletjes trouwens
Vraag of je het spel eens een keertje mag zien omdat je geinteresserd bent in zijn werk.
Geen enkele job is zo veeleisend dat er nachten aan een stuk doorgehaald moeten worden. Ik denk gewoon dat je vriend internet verslaafd is (of erger )
Mijn ex, had een slaapstoornis en sliep zodoende soms hele nachten niet en zat achter de pc. te Fokken en op IRC e.d. later bleek dat hij me al een hele tijd bedroog, in eerste instantie alleen via irc, maar natuurlijk werd dat meisje ook uitgenodigd want ze leed kennelijk aan dezelfde slaapstoornis en ze konden daardoor zo goed met elkaar praten erover en blahblah...tot ik op een ochtend op de trein werd gezet en zij zat te wachten tot ik weg was.
hij ontwikkelde ook spelletjes trouwens
Hey! Het is OK om alleen je eerste twee teennagels te lakken als je van plan bent peeptoes te gaan dragen!
Hey elastagirl,
Ik moet zeggen dat je verhaal over hoe je vriend is een exact weerbeeld is van hoe ik ben.
Mijn gevoel en gedrag zijn vrij identiek aan dat van je vriend en ik moet zelfs eerlijk zeggen dat door jouw verhaal ik ook beter doorheb wat mijn vriendin dwarszit.
Het verschil is echt wel dat ik nog niet samenwoon, maar ik loop full-time stage, waar nogal wat complicaties bij zijn gekomen en dat ik ook een uur moet reizen om bij mijn vriendin te komen.
Ik zoek mijn heil ook vaak achter de computer en ik ben inderdaad ook iemand die finaal over mijn vriendin heen kan lopen en dat dus ook weet. Ik denk dat zoals sommige al aangaven dat hij op het moment niet erg gelukkig is met zijn leven al hoeft dat helemaal niet te betekenen dat hij ook ontevreden met jou is hoor!
Ik zelf zit ook niet lekker in mijn vel en zoals ik al zei zoek ik vaak de computer op om alles even achter te laten.. Ik reageer ook vaak geiriteerd als ze dat wat vraagt aan me etc.
Maar goed ik zal niet al te diep verder ingaan op hoe je vriend en ik overeenkomsten hebben (ook al zijn er natuurlijk een hoop verschillen ), maar ik zal proberen aan te geven wat je kunt doen.
Ik weet dat echt praten met hem heel moeilijk zal zijn als ik hem aan mij vergelijk omdat hij waarschijnlijk niet zal kunnen aangeven wat er hem echt zo dwars zit.. hij zal van allerlei dingen aanvoeren ten opzichte van jou maar dat is waarschijnlijk alleen maar om de aandacht van zijn ongelukkigheid af te wenden.
Dat hij allerlei taken in het huis laat liggen /niet doet zal wel oplossen als hij zich beter voelt.
Ik denk dat alles wat je kunt doen is aangeven dat je het idee hebt dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat je hem alleen maar wilt begrijpen.
Misschien door deze directere aanpak kun je sucess boeken! Misschien heeft hij enorm het idee dat alles wat hij doet niet goed/ genoeg is etc.
ik kan er uiteraard helemaaaal naast zitten maar ik hoop dat je er wat aan hebt! en sterkte!!
Ik moet zeggen dat je verhaal over hoe je vriend is een exact weerbeeld is van hoe ik ben.
Mijn gevoel en gedrag zijn vrij identiek aan dat van je vriend en ik moet zelfs eerlijk zeggen dat door jouw verhaal ik ook beter doorheb wat mijn vriendin dwarszit.
Het verschil is echt wel dat ik nog niet samenwoon, maar ik loop full-time stage, waar nogal wat complicaties bij zijn gekomen en dat ik ook een uur moet reizen om bij mijn vriendin te komen.
Ik zoek mijn heil ook vaak achter de computer en ik ben inderdaad ook iemand die finaal over mijn vriendin heen kan lopen en dat dus ook weet. Ik denk dat zoals sommige al aangaven dat hij op het moment niet erg gelukkig is met zijn leven al hoeft dat helemaal niet te betekenen dat hij ook ontevreden met jou is hoor!
Ik zelf zit ook niet lekker in mijn vel en zoals ik al zei zoek ik vaak de computer op om alles even achter te laten.. Ik reageer ook vaak geiriteerd als ze dat wat vraagt aan me etc.
Maar goed ik zal niet al te diep verder ingaan op hoe je vriend en ik overeenkomsten hebben (ook al zijn er natuurlijk een hoop verschillen ), maar ik zal proberen aan te geven wat je kunt doen.
Ik weet dat echt praten met hem heel moeilijk zal zijn als ik hem aan mij vergelijk omdat hij waarschijnlijk niet zal kunnen aangeven wat er hem echt zo dwars zit.. hij zal van allerlei dingen aanvoeren ten opzichte van jou maar dat is waarschijnlijk alleen maar om de aandacht van zijn ongelukkigheid af te wenden.
Dat hij allerlei taken in het huis laat liggen /niet doet zal wel oplossen als hij zich beter voelt.
Ik denk dat alles wat je kunt doen is aangeven dat je het idee hebt dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat je hem alleen maar wilt begrijpen.
Misschien door deze directere aanpak kun je sucess boeken! Misschien heeft hij enorm het idee dat alles wat hij doet niet goed/ genoeg is etc.
ik kan er uiteraard helemaaaal naast zitten maar ik hoop dat je er wat aan hebt! en sterkte!!
Je hebt idd gelijk zoals jij het verteld. Ik was in mijn vorige relatie ook altijd druk met pc en had daardoor ook HELEMAAL niet door dat ik rest beetje aant verwaarlozen was. Tot op een avondt gewoon terwijl ik bezig was de stekker eruit trok. Eerste reactie vet boos natuurlijk. Maar toen ze eenmaal alles uitlegde begreep ik het wel. Niet dat ik zeg dat je de stekker eruit moet trekken. Want dat kan niet iedereen heel goed waarderen. Je moet hem zien afteleiden en het tot een goed gesprek zien te leiden.
stekker eruit net wanneer de PC een paar uur aan het renderen is is idd geen goed planquote:Op woensdag 21 juni 2006 11:48 schreef rapidkiller het volgende:
Je hebt idd gelijk zoals jij het verteld. Ik was in mijn vorige relatie ook altijd druk met pc en had daardoor ook HELEMAAL niet door dat ik rest beetje aant verwaarlozen was. Tot op een avondt gewoon terwijl ik bezig was de stekker eruit trok. Eerste reactie vet boos natuurlijk. Maar toen ze eenmaal alles uitlegde begreep ik het wel. Niet dat ik zeg dat je de stekker eruit moet trekken. Want dat kan niet iedereen heel goed waarderen. Je moet hem zien afteleiden en het tot een goed gesprek zien te leiden.
TS, ik neem aan dat jullie sexleven ook niet bepaald actief is momenteel. Zou het effect hebben om hem eens proberen te vereiden met een sexy pakje ofzoiets? En dan naderhand wanneer jullie lekker tevreden en relaxed zijn, proberen uit te vinden wat er aan de hand is?
of zeg ik nu iets totaal idioots?
Hey! Het is OK om alleen je eerste twee teennagels te lakken als je van plan bent peeptoes te gaan dragen!
Elastagirl, hoewel ik begrijp dat er meer aan de hand is dan een meningsverschil over het huishouden, kan dit issue veel druk van de ketel halen door 1x per week een huishoudster in huis te halen. Je zegt dat je vriend erg goed verdient, dus dit moet kunnen.
Als hij daar geen geld aan wil besteden, laat alles zich dan, zoals gezegd, een keer helemaal opstapelen, totdat er geen schoon kopje meer in huis is. Ruim ook niet de glazen en borden van zijn bureau, maar laat hem zich maar realiseren dat het na een tijdje toch wel flink in de weg staat.
Verder voorspel ik je dat als zijn spel klaar is, er NIETS verandert. Dit is zijn leefritme, of beter gezegd: het gebrek aan ritme. Zodra het spel af is zal hij zich bezighouden met andere belangrijke dingen op zijn PC. Eventueel weer een spel, zeker als de eerste een succes was.
Zeg tegen hem een keer heel duidelijk dat als de relatie op deze manier doorgaat, dat je zeker weet dat de relatie de jaarwisseling niet gaat halen, en vraag hem dan wat hij zelf voorstelt om dit wel te laten lukken. Neem dan geen genoegen met: "Als mijn spel klaar is, wordt alles weer beter". Vraag om zijn voorstel dat per direct ingaat.
Als hij daar geen geld aan wil besteden, laat alles zich dan, zoals gezegd, een keer helemaal opstapelen, totdat er geen schoon kopje meer in huis is. Ruim ook niet de glazen en borden van zijn bureau, maar laat hem zich maar realiseren dat het na een tijdje toch wel flink in de weg staat.
Verder voorspel ik je dat als zijn spel klaar is, er NIETS verandert. Dit is zijn leefritme, of beter gezegd: het gebrek aan ritme. Zodra het spel af is zal hij zich bezighouden met andere belangrijke dingen op zijn PC. Eventueel weer een spel, zeker als de eerste een succes was.
Zeg tegen hem een keer heel duidelijk dat als de relatie op deze manier doorgaat, dat je zeker weet dat de relatie de jaarwisseling niet gaat halen, en vraag hem dan wat hij zelf voorstelt om dit wel te laten lukken. Neem dan geen genoegen met: "Als mijn spel klaar is, wordt alles weer beter". Vraag om zijn voorstel dat per direct ingaat.
Today is a gift, that's why it's called the present
Ik waardeer al jullie meningen heel erg. Het helpt mij ook te zoeken naar de oorzaak en dat is min of meer een soort verademing. Niet dat het allemaal opeens helder en duidelijk is maar het helpt heel erg. Overigens denk ik echt niet dat hij met vuile spelletjes bezig is zoals Puckzzz beweert. Ik zie de dingen die hij doet en weet precies waar hij mee bezig is. Ik ben geen nul wat betreft de PC. Ik weet wanneer hij code schrijft voor het spel, of codes schrijft om zijn eigen spelserver up to date te houden, dus vreemd gaan is er niet bij. Ik vraag me af wanneer hij dat zou moeten doen, want hij gaat het huis bijna niet uit. Daarin heb ik alle vertrouwen in hem, bezeiken zal hij me niet. Hij weet ook wanneer ik daarachter kom het voorgoed voorbij is. Eerlijkheid duurt het langst.
Ik zou zo graag met hem willen praten en hem vragen of hij werkelijk met zichzelf in de knoop zit. Alleen denk ik niet dat hij daar op ingaat. Hij kan er moeilijk over zichzelf praten, hoe ik het verhaal ook wend of keer hij zal nooit toegeven dat hij een probleem heeft. Hij is communicatief gezien heel sterk en discussies kunnen we op hoog niveau voeren (wat dat betreft zijn we wel gelijk) alleen durf ik dingen soms niet aan te dragen omdat ik hem niet wil kwetsen of gewoon bang ben dat het weer op een ruzie uitloopt. Ik heb de energie niet meer om steeds opnieuw de discussie aan te gaan en te zoeken naar een oplossing. Maar van hem komt het ook niet uit... Ik zit gewoon heel erg vast
Ik zou zo graag met hem willen praten en hem vragen of hij werkelijk met zichzelf in de knoop zit. Alleen denk ik niet dat hij daar op ingaat. Hij kan er moeilijk over zichzelf praten, hoe ik het verhaal ook wend of keer hij zal nooit toegeven dat hij een probleem heeft. Hij is communicatief gezien heel sterk en discussies kunnen we op hoog niveau voeren (wat dat betreft zijn we wel gelijk) alleen durf ik dingen soms niet aan te dragen omdat ik hem niet wil kwetsen of gewoon bang ben dat het weer op een ruzie uitloopt. Ik heb de energie niet meer om steeds opnieuw de discussie aan te gaan en te zoeken naar een oplossing. Maar van hem komt het ook niet uit... Ik zit gewoon heel erg vast
Juist. Dus niet: "Ik wil er met je over praten waarom je niets in het huishouden doet." Of: "Ik wil het er met je over hebben dat ik me ontzettend ongelukkig voel." Maar meer iets als: "Ik wil weten wat jou zo dwars zit. Waarom ben je gestopt met je studie? Wat zou jíj nou het liefst willen?" Ik kan me zo goed voorstellen dat hij gewoon vast zit. Als jij het voor elkaar kunt krijgen dat hij daarover gaat praten, dan maakt jullie relatie een goede kans.quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:48 schreef SwithleR het volgende:
Dat hij allerlei taken in het huis laat liggen /niet doet zal wel oplossen als hij zich beter voelt.
Ik denk dat alles wat je kunt doen is aangeven dat je het idee hebt dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat je hem alleen maar wilt begrijpen.
Misschien door deze directere aanpak kun je sucess boeken! Misschien heeft hij enorm het idee dat alles wat hij doet niet goed/ genoeg is etc.
Zo niet, dan zal hij er zelf uit moeten komen en dan kun jij het beste het vege lijf redden. Je zult zien dat er een last van je af valt als je uit die uitzichtloze situatie stapt. Na een tijd kun je je niet meer voorstellen waarom je jezelf zo lang ongelukkig hebt laten zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Niet iets totaal idioots, alleen lijkt het wel raar. Vaak ben ik degene die er meer zin in heeft dan hij. Hij neemt genoegen met 1x per week of soms minder. Eerst was zijn excuus dat ik er te vaak naar vroeg en hem dat tegenwerkte. Dat doe ik nu al een tijd niet meer, maar het blijft hetzelfde.quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:53 schreef Puckzzz het volgende:
[..]
stekker eruit net wanneer de PC een paar uur aan het renderen is is idd geen goed plan
TS, ik neem aan dat jullie sexleven ook niet bepaald actief is momenteel. Zou het effect hebben om hem eens proberen te vereiden met een sexy pakje ofzoiets? En dan naderhand wanneer jullie lekker tevreden en relaxed zijn, proberen uit te vinden wat er aan de hand is?
of zeg ik nu iets totaal idioots?
Dat heb ik al vaker geprobeerd, maar zoals ik eerder zei, hij weet toch dat ik wel blijf. Ik vind het moeilijk om die beslissing te maken, omdat ik bang ben dat het nooit meer goed komt. Terwijl dat nou juist het laatste is dat ik wil. Ik wil heel graag dat het goed komt.quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:54 schreef Fokker200 het volgende:
Zeg tegen hem een keer heel duidelijk dat als de relatie op deze manier doorgaat, dat je zeker weet dat de relatie de jaarwisseling niet gaat halen, en vraag hem dan wat hij zelf voorstelt om dit wel te laten lukken. Neem dan geen genoegen met: "Als mijn spel klaar is, wordt alles weer beter". Vraag om zijn voorstel dat per direct ingaat.
Hij heeft zijn studie op een laag pitje gezet omdat hij er nu even geen zin in heeft zei hij. Ik denk ook niet dat het gaat veranderen als het spel af is. Dan zijn er wel weer andere dingen die hij gaat doen.
Ik hoop heel erg dat ik hem aan het praten krijg. Als hij wakker is
... Wat de fuck voert hij de hele dag uit? Maakt hij een spel of speelt hij het alleen maar?...quote:Hij heeft zijn studie op een laag pitje gezet omdat hij er nu even geen zin in heeft zei hij. Ik denk ook niet dat het gaat veranderen als het spel af is. Dan zijn er wel weer andere dingen die hij gaat doen.
Ik hoop heel erg dat ik hem aan het praten krijg. Als hij wakker is
Dat moet je ook niet doen. Maar ga er niet vanuit dat het ineens allemaal beter wordt als het spel af is. Dat spel is waarschijnlijk ook niet de oorzaak van het probleem. Je geeft het één kans, één goed gesprek zonder verwijten, één gelegenheid waarbij het om hém gaat en híj de kans moet grijpen om zich open te stellen. Eén open gesprek dat niet ontstaat vanuit irritatie of frustratie. Je kunt niet alles in één gesprek oplossen, maar er zou ineens heel wat los kunnen komen.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:03 schreef ElastaGirl het volgende:
Ik heb de energie niet meer om steeds opnieuw de discussie aan te gaan en te zoeken naar een oplossing. Maar van hem komt het ook niet uit... Ik zit gewoon heel erg vast
En als dat niet gebeurt, dan kun je alleen nog je koffers pakken, als je jezelf tenminste wilt redden.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ben ik de enige die echt niks van dit soort mannen begrijpt? ik denk dat 95% van de mannen toch echt zo vaak mogelijk seks heeft, of heb ik het daar nou mis?quote:Eerst was zijn excuus dat ik er te vaak naar vroeg en hem dat tegenwerkte. Dat doe ik nu al een tijd niet meer, maar het blijft hetzelfde.
Je hoopt dus dat je relatie veranderd, ondanks dat er niks aan de situatie veranderd. Dat gaat niet lukken, dat weet je zelf ook best.quote:Terwijl dat nou juist het laatste is dat ik wil. Ik wil heel graag dat het goed komt.
Het is heus niet alléén maar rot om het op te geven. Ik kan me voorstellen dat je zelfs overwegingen als 'Maar we hebben net een mooi huisje met fijne nieuwe spulletjes' mee laat spelen in je keuze om niet weg te gaan. Maar een mooi huisje en fijne spulletjes zijn alleen belangrijk als je het al goed hebt samen. Weggaan uit zo'n situatie werkt ontzettend bevrijdend, juist als je er alles aan gedaan hebt om je relatie te redden.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:11 schreef ElastaGirl het volgende:
Dat heb ik al vaker geprobeerd, maar zoals ik eerder zei, hij weet toch dat ik wel blijf. Ik vind het moeilijk om die beslissing te maken, omdat ik bang ben dat het nooit meer goed komt. Terwijl dat nou juist het laatste is dat ik wil. Ik wil heel graag dat het goed komt.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik heb het idee, dat ik een beetje heb laten overkomen alsof er niets meer te redden is. Maar dat denk ik juist wel. Alleen zou er dan iets moeten veranderen, daar heb ik alleen een beetje de hoop opgegeven. Maar juist door nu deze reacties te lezen, denk ik dat er wel goeie gesprekspunten zullen zijn.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:22 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het is heus niet alléén maar rot om het op te geven. Ik kan me voorstellen dat je zelfs overwegingen als 'Maar we hebben net een mooi huisje met fijne nieuwe spulletjes' mee laat spelen in je keuze om niet weg te gaan. Maar een mooi huisje en fijne spulletjes zijn alleen belangrijk als je het al goed hebt samen. Weggaan uit zo'n situatie werkt ontzettend bevrijdend, juist als je er alles aan gedaan hebt om je relatie te redden.
Misschien dat ik inderdaad hem moet laten praten, wat hem dwarszit en vragen wat hij nu echt zou willen. ik hoop dat we eruit komen...
Dan zit er echt iets goed mis hoor. Om een waarheid als een koe te citeren: "als je vent geen zin meer heeft in sex, heb je een probleem". En dat vragen tegen zou werken is natuurlijk gelul. Ik denk dat nagenoeg iedere vent dolgraag sext met zijn vriendin, behalve als er wat mis is.quote:Niet iets totaal idioots, alleen lijkt het wel raar. Vaak ben ik degene die er meer zin in heeft dan hij. Hij neemt genoegen met 1x per week of soms minder. Eerst was zijn excuus dat ik er te vaak naar vroeg en hem dat tegenwerkte. Dat doe ik nu al een tijd niet meer, maar het blijft hetzelfde.
Als hij überhaupt intimiteit etc uit de weggaat dan vraag ik me echt af of het probleem zijn studie is. Misschien valt het samenwonen hem op één of andere manier tegen, had ie er andere dingen van verwacht, misschien heeft ie problemen met jullie relatie? Heb je het daar al eens gezocht?
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Ja, maar volgens hem is het dat niet. Intimiteit is er wel, we knuffelen wel en hij laat soms ook zeker wel zien dat hij van me houd. Als we sex hebben dan is het ook wel echt vuurwerk! Alleen is het niet zo vaak. (of zo vaak als ik zou willen). Ik heb hem dit al vaker gevraagd en dan geeft ie als antwoord dat hij niet wil dat zijn relatie alleen maar uit sex bestaat...quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:32 schreef AgLarrr het volgende:
[..]
Dan zit er echt iets goed mis hoor. Om een waarheid als een koe te citeren: "als je vent geen zin meer heeft in sex, heb je een probleem". En dat vragen tegen zou werken is natuurlijk gelul. Ik denk dat nagenoeg iedere vent dolgraag sext met zijn vriendin, behalve als er wat mis is.
Als hij überhaupt intimiteit etc uit de weggaat dan vraag ik me echt af of het probleem zijn studie is. Misschien valt het samenwonen hem op één of andere manier tegen, had ie er andere dingen van verwacht, misschien heeft ie problemen met jullie relatie? Heb je het daar al eens gezocht?
yeah rightquote:Op woensdag 21 juni 2006 12:41 schreef ElastaGirl het volgende:
[..]
Ik heb hem dit al vaker gevraagd en dan geeft ie als antwoord dat hij niet wil dat zijn relatie alleen maar uit sex bestaat...
Ik zou me niet meer laten afschepen met "Ik heb nu geen zin om erover te praten" want het gaat alleenmaar bergafwaarts zo lijkt me.
Hij wil niet dat zijn relatie alleen uit sex bestaat ? Als ik de rode draad hier een beetje goed heb gezien bestaat jullie relatie voronamelijk uit dingen die je NIET samen doet.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:41 schreef ElastaGirl het volgende:
[..]
Ja, maar volgens hem is het dat niet. Intimiteit is er wel, we knuffelen wel en hij laat soms ook zeker wel zien dat hij van me houd. Als we sex hebben dan is het ook wel echt vuurwerk! Alleen is het niet zo vaak. (of zo vaak als ik zou willen). Ik heb hem dit al vaker gevraagd en dan geeft ie als antwoord dat hij niet wil dat zijn relatie alleen maar uit sex bestaat...
Jij hungert naar dingen die hij niet geeft. Of omdat hij het niet wil geven, of omdat hij het niet ziet.
Dit gaat absoluut de verkeerde kant op..... sorry...
ik heb ze wel op een rijtje, maar ze werken partime...
Dat hield ik me ook steeds voor. Totdat ik zo van hem vervreemd was dat ik niet eens meer van hem hield. Als je je relatie wilt redden zul je zo snel mogelijk in moeten grijpen. Anders blijft het zo door kabbelen en daar zijn jullie allebei niet bij gebaat. Er moet een uitbarsting komen van wat jou dwarszit en wat hem dwarszit.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:11 schreef ElastaGirl het volgende:
Dat heb ik al vaker geprobeerd, maar zoals ik eerder zei, hij weet toch dat ik wel blijf. Ik vind het moeilijk om die beslissing te maken, omdat ik bang ben dat het nooit meer goed komt. Terwijl dat nou juist het laatste is dat ik wil. Ik wil heel graag dat het goed komt.
Maak een afspraak dat hij bijvoorbeeld aanstaande vrijdag een hele avond niet voor die computer gaat zitten omdat je iets belangrijks met hem wil bespreken. Laat hem ook echt merken dat het belangrijk is maar zeg niet waar je het over wilt hebben. Dan kan hij zich nog een paar dagen afvragen wat je met hem wilt bespreken. (Laat hem maar even zweten)
Wacht tot die tijd niet meer op hem om te gaan slapen en probeer hem zo veel mogelijk bezig te laten. Neem even een beetje afstand van hem. Misschien werkt dat ook wel. Dat doet hij ook bij jou.
Laat hem maar goed merken dat je ergens mee zit. (Je hebt natuurlijk wel kans dat hij dit niet eens door heeft.)
Als jullie dan echt met elkaar gaan praten, durf dan dingen te zeggen. Laat hem niet over je heen lopen. Maak echt duidelijk dat je bij hem weg zult gaan als dit zo door gaat.
Niks moet, niksen mag.
Ik snap werkelijk niet dat vrouwen daar altijd een jaar (of langer!) over moeten doen. Als het niet meer werkt, maak het dan uit en hou je partner en ook jezelf niet langer voor de gek. Heeft niemand wat aan, zeker de partner niet. Ik lees dit trouwens altijd van vrouwen, mannen zijn wat dat betreft lekker duidelijk: werkt de relatie niet meer? Oke, dan is het afgelopen. Sim-pel. Zouden vrouwen ook eens moeten doen.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:49 schreef _Nouky_ het volgende:
[..]
Dat hield ik me ook steeds voor. Totdat ik zo van hem vervreemd was dat ik niet eens meer van hem hield. Als je je relatie wilt redden zul je zo snel mogelijk in moeten grijpen. Anders blijft het zo door kabbelen en daar zijn jullie allebei niet bij gebaat. Er moet een uitbarsting komen van wat jou dwarszit en wat hem dwarszit.
Maak een afspraak dat hij bijvoorbeeld aanstaande vrijdag een hele avond niet voor die computer gaat zitten omdat je iets belangrijks met hem wil bespreken. Laat hem ook echt merken dat het belangrijk is maar zeg niet waar je het over wilt hebben. Dan kan hij zich nog een paar dagen afvragen wat je met hem wilt bespreken. (Laat hem maar even zweten)
Wacht tot die tijd niet meer op hem om te gaan slapen en probeer hem zo veel mogelijk bezig te laten. Neem even een beetje afstand van hem. Misschien werkt dat ook wel. Dat doet hij ook bij jou.
Laat hem maar goed merken dat je ergens mee zit. (Je hebt natuurlijk wel kans dat hij dit niet eens door heeft.)
Als jullie dan echt met elkaar gaan praten, durf dan dingen te zeggen. Laat hem niet over je heen lopen. Maak echt duidelijk dat je bij hem weg zult gaan als dit zo door gaat.
Omdat je iemand waar je van houdt niet zomaar opgeeft.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:58 schreef dawg het volgende:
Ik snap werkelijk niet dat vrouwen daar altijd een jaar (of langer!) over moeten doen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Een huishoudster doet weliswaar het grote werk, dat neemt niet weg dat er nog steeds dagelijks was in de wasmand hoort te vallen, dat je nog steeds elke dag even het aanrecht af moet nemen, de afwas moet doen, het gasfornuis even afnemen na 't koken etc...quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:54 schreef Fokker200 het volgende:
Elastagirl, hoewel ik begrijp dat er meer aan de hand is dan een meningsverschil over het huishouden, kan dit issue veel druk van de ketel halen door 1x per week een huishoudster in huis te halen. Je zegt dat je vriend erg goed verdient, dus dit moet kunnen.
Ik denk dat 't zelfs 't probleem kan vergroten: hij denkt, zeur niet, we hebben toch een poetsmuts? Waarom moet ik dan nog wat doen? Nergens voor nodig, wordt een keer per week schoongemaakt, dus waarom zou ík dan nog moeten wassen of het aanrecht af moeten nemen etc...
Jammer dat je de moed op hebt gegeven. Al begrijp ik wel hoe frustrerend het voor je moet zijn.quote:Op woensdag 21 juni 2006 10:22 schreef ElastaGirl het volgende:
Op Zich is dat wel een idee, alleen heb ik gewoon de moed opgegeven. We praten steeds over hetzelfde. Het loopt steeds uit op een ruzie en het veranderd niet. Hij vind dat hij genoeg doet en veranderd dus niet. Daarbij komt dat ik dan wel moet afleren om minder te zeuren. Dat mij het gevoel geeft dat weer alles van mijn kant komt. Ik heb ook het idee dat hij het moeilijk vind om met mij te praten, terwijl hij soms de psycholoog is bij vriendinnen van ons. Dat maakt het voor mij nog onbegrijpelijker.
Zou het lukken om dingen naar elkaar te schrijven en op die manier te communiceren? Ik noem ook maar wat. Ik weet van mezelf dat ik sommige dingen makkelijker kan opschrijven dan uitspreken.
Kan je hem eens vragen of hij het praten moeilijk vind?
Van je afschrijven over iemands mindere kanten betekent niet gelijk dat hij geen goede kanten heeft. Maar de relatie zou een stuk prettiger kunnen zijn als jullie wel met elkaar zouden kunnen spreken over zulke dingen. En dan vooral als hij ervoor open zou staan, want zo komt hij niet zo erg over.quote:Begrijp me niet helemaal verkeerd. Hij heeft echt zijn goeie kanten. Die jongen heeft een hard van Goud en zou me nooit kwaadmoedig pijn willen doen. Ik hou me steeds vast aan de mooie momenten van onze relatie...
Probeer er toch over in gesprek te blijven, want het binnenhouden om de lieve vrede te behouden is voor jou ook niet fijn. Daar krijg je alleen nog maar meer last van!
En mocht hij nou weer zeggen: Ik heb nu geen zin om erover te praten...
Vraag dan: wanneer wel? En probeer een afspraak te maken, wie weet helpt het... Niet geschoten is altijd mis.
Sterkte!!!
Fake it till you make it...
Klinkt heel erg bekend.
Ik heb toen ik begon met mijn studie ook samengewoond.
Mijn (toenmalige) vriend ging ook studeren, maar hij koos een studie waarvan ik al bij voorbaat wist dat het niks voor hem zou zijn. (Hij had altijd al een hekel aan leren en wilde nu notabene rechten gaan doen, terwijl het veel beter bij hem zou passen..)
In het begin ging het nog redelijk, maar al snel had hij geen zin meer om nog naar z'n colleges te gaan. Omdat elke poging van mij om hem er toch heen te sturen uitliep op een ruzie, liet ik het op den duur maar doen. Ook hij bleef hele dagen thuis achter z'n computer hangen.
Ik ging nog wel gewoon naar school, maar als ik terug kwam kon ik nog boodschappen doen, de afwas wegruimen en alles schoonmaken.
Ik heb hem vaak duidelijk gemaakt dat ik niet alles alleen kon doen omdat dat veel te veel voor mij was. Hij zei dan ook dat hij ook echt z'n steentje wel bijdroeg, en dat ie zou proberen om op te letten dat ie wat meer deed. Dat gebeurde echter nooit en om te compenseren ging ik maar later naar bed en stond vroeger op, zodat ik nog wel aan mijn schoolwerk toekwam.
Uiteindelijk sliep ik amper meer (om 1 uur bed in, om 6 uur weer op) en dat is voor mij gewoon te weinig nachtrust, omdat ik astma heb en dan volledig uit mijn ritme raak. Het ging dan ook fout en ik belandde uiteindelijk zelfs 2 weken in het ziekenhuis.
En toen kwam eigenlijk wel de druppel: ik lag daar aan het infuus en alemaal ellende en voelde me echt ziek. belt mijn (toen nog dus) vriend op. Hij klonk geirriteerd, later in het gesprek werd ie gewoon boos en begon te schreeuwen dat alles zo vies was en dat ik maar heel snel weer moest komen schoonmaken.
Toen drong eigenlijk pas door dat hij wel heel erg makkelijk gebruik had gemaakt van de situatie en inderdaad helemaal niks van mij begreep. De relatie is uiteindelijk stukgelopen, en niet alleen omdat hij geen begrip wilde opbrengen,maar dat is een ander verhaal.
Je zult vroeg of laat voor jezelf moeten kiezen, want niemand kan eeuwig ongelukkig doorleven. Ik hoop dat het bij jou anders loopt. Veel sterkte!
Ik heb toen ik begon met mijn studie ook samengewoond.
Mijn (toenmalige) vriend ging ook studeren, maar hij koos een studie waarvan ik al bij voorbaat wist dat het niks voor hem zou zijn. (Hij had altijd al een hekel aan leren en wilde nu notabene rechten gaan doen, terwijl het veel beter bij hem zou passen..)
In het begin ging het nog redelijk, maar al snel had hij geen zin meer om nog naar z'n colleges te gaan. Omdat elke poging van mij om hem er toch heen te sturen uitliep op een ruzie, liet ik het op den duur maar doen. Ook hij bleef hele dagen thuis achter z'n computer hangen.
Ik ging nog wel gewoon naar school, maar als ik terug kwam kon ik nog boodschappen doen, de afwas wegruimen en alles schoonmaken.
Ik heb hem vaak duidelijk gemaakt dat ik niet alles alleen kon doen omdat dat veel te veel voor mij was. Hij zei dan ook dat hij ook echt z'n steentje wel bijdroeg, en dat ie zou proberen om op te letten dat ie wat meer deed. Dat gebeurde echter nooit en om te compenseren ging ik maar later naar bed en stond vroeger op, zodat ik nog wel aan mijn schoolwerk toekwam.
Uiteindelijk sliep ik amper meer (om 1 uur bed in, om 6 uur weer op) en dat is voor mij gewoon te weinig nachtrust, omdat ik astma heb en dan volledig uit mijn ritme raak. Het ging dan ook fout en ik belandde uiteindelijk zelfs 2 weken in het ziekenhuis.
En toen kwam eigenlijk wel de druppel: ik lag daar aan het infuus en alemaal ellende en voelde me echt ziek. belt mijn (toen nog dus) vriend op. Hij klonk geirriteerd, later in het gesprek werd ie gewoon boos en begon te schreeuwen dat alles zo vies was en dat ik maar heel snel weer moest komen schoonmaken.
Toen drong eigenlijk pas door dat hij wel heel erg makkelijk gebruik had gemaakt van de situatie en inderdaad helemaal niks van mij begreep. De relatie is uiteindelijk stukgelopen, en niet alleen omdat hij geen begrip wilde opbrengen,maar dat is een ander verhaal.
Je zult vroeg of laat voor jezelf moeten kiezen, want niemand kan eeuwig ongelukkig doorleven. Ik hoop dat het bij jou anders loopt. Veel sterkte!
I always loved it, I still love it, and I will always love it.
Vooral dat: "Maak echt duidelijk dat je bij hem weg zult gaan als dit zo door gaat." moet je goed benadrukken en misschien zelfs als hij weeer niet wil praten, gewoon even regelen dat je die avond ergens anders kan slapen. Dan weet ie echt dat het menens is.
Je wil een gesprek aan ten goede voor je relatie, omdat je hém leuk vindt en je je leven met hem wil delen. Maar op de manier waarop het nu gaat, werkt dat niet en kun je beter nokken.
Je wil een gesprek aan ten goede voor je relatie, omdat je hém leuk vindt en je je leven met hem wil delen. Maar op de manier waarop het nu gaat, werkt dat niet en kun je beter nokken.
Inderdaad, door steeds te zeggen dat hij geen zin heeft om te praten schuift hij het probleem steeds maar voor zich uit. Dat is natuurlijk lekker makkelijk voor hem op de korte termijn. Je hebt het zo te lezen al meerdere malen geprobeerd, dus de harde confrontatie is het enige wat nog werkt. Laat je niet afschepen! Want die bom barst op een gegeven moment toch wel.
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Helemaal mee eens. Zorg dat je zo snel mogelijk een keer de kans krijgt om goed met hem te praten. Als hij dit blijft ontlopen maak je een afspraak voor bijvoorbeeld dit weekend ofzo. (Eigenlijk ook onzin dat je een afspraak moet maken om te praten terwijl je in het zelfde huis woont..) Als hij het nog steeds van zich af schuift moet je hem voor het blok zetten. Óf hij gaat praten, óf je bent weg.quote:Op woensdag 21 juni 2006 13:51 schreef Thisbe het volgende:
Inderdaad, door steeds te zeggen dat hij geen zin heeft om te praten schuift hij het probleem steeds maar voor zich uit. Dat is natuurlijk lekker makkelijk voor hem op de korte termijn. Je hebt het zo te lezen al meerdere malen geprobeerd, dus de harde confrontatie is het enige wat nog werkt. Laat je niet afschepen! Want die bom barst op een gegeven moment toch wel.
Niks moet, niksen mag.
en mod op half life maar dat doet verder niet terzake dacht ik zo...quote:Op woensdag 21 juni 2006 13:53 schreef K33T het volgende:
Wat voor spel is het?
Ik wil het nog graag proberen en ga hem dan ook echt vragen om te praten. Wil hij dat niet dan gaan we een afspraak plannen en als het allemaal niet meer werkt, dan moet ik idd eens proberen die harde keuze te maken.
En daar doet een vrouw een jaar of langer over om tot dat besef te komen? Sorry, maar dat gaat er bij mij echt niet in.quote:Op woensdag 21 juni 2006 13:00 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Omdat je iemand waar je van houdt niet zomaar opgeeft.
Vind je het erg als ik er geen flikker van geloof?quote:Op woensdag 21 juni 2006 13:32 schreef GoudEngeltjuh het volgende:
En toen kwam eigenlijk wel de druppel: ik lag daar aan het infuus en alemaal ellende en voelde me echt ziek. belt mijn (toen nog dus) vriend op. Hij klonk geirriteerd, later in het gesprek werd ie gewoon boos en begon te schreeuwen dat alles zo vies was en dat ik maar heel snel weer moest komen schoonmaken.
Vrouwen willen graag nog aan een relatie proberen te werken omdat het mischien helemaal de verkeerde keuze kan blijken te zijn om het uit te maken. Een jaar was inderdaad wel wat lang ja. Maar om nou meteen ermee te stoppen als het even tegen zit vind ik ook weer wat drastisch hoor. Weet niet meer precies wanneer ik echt de keuze heb gemaakt om het daadwerkelijk uit te maken. Het liep gewoon al een hele tijd niet goed.quote:Op woensdag 21 juni 2006 14:00 schreef dawg het volgende:
[..]
En daar doet een vrouw een jaar of langer over om tot dat besef te komen? Sorry, maar dat gaat er bij mij echt niet in.
Niks moet, niksen mag.
Doe dat alsjeblieft voordat het te laat is. Zorg wel dat je zelf sterk blijft. Laat niet over je heen lopen. Dan verandert er weer helemaal niks en schiet je niks met de relatie op.quote:Op woensdag 21 juni 2006 13:59 schreef ElastaGirl het volgende:
[..]
en mod op half life maar dat doet verder niet terzake dacht ik zo...
Ik wil het nog graag proberen en ga hem dan ook echt vragen om te praten. Wil hij dat niet dan gaan we een afspraak plannen en als het allemaal niet meer werkt, dan moet ik idd eens proberen die harde keuze te maken.
Hou ons op de hoogte en heel veel sterkte!
Niks moet, niksen mag.
Een van de belangrijkste dingen in een relatie is toch wel het over alles kunnen praten, als dat niet kan houd het toch echt snel op. Daarom is het eigenlijk ook enorm belangrijk dat je een vriendschap samen hebt, ik krijg uit jou verhaal sterk het idee dat er alleen liefde is tussen jullie, maar dat jullie het verder niet zo super kunnen vinden. Is er vroeger wel veel gepraat, dus meer aan het begin van de relatie? En kwam hij toen ook met van die non-argumenten als ik-heb-nu-geen-zin?
Overigens zouden jullie alle twee zijn werk misschien meer als werk moeten gaan zien. Jij in de zin van dat ookal werkt hij vanuit huis, hij wel aan het werk is en dus niet dingen in het huishouden kan doen op dat moment omdat hij aan het werken is. Hij zou zijn werk meer als werk moeten gaan zien in de zin van tijden en het loslaten als de 'dag erop zit'. Als je samen tv of een film aan het kijken bent en hij loopt constant naar de tv, dan zit er echt iets mis op dat vlak. Maar dat hij thuis werkt betekent dus allerminst dat hij het minder 'zwaar' heeft dan jij met je opleiding.
Misschien dat je je relatie nog kunt redden, maar dat zal op dit kritieke punt echt van twee kanten moeten gaan komen. Als hij niet in gaat zien dat jullie beiden aan de relatie moeten gaan werken en ook aan de band tussen jullie twee, dan zul je toch een keuze moeten gaan maken.
Overigens zouden jullie alle twee zijn werk misschien meer als werk moeten gaan zien. Jij in de zin van dat ookal werkt hij vanuit huis, hij wel aan het werk is en dus niet dingen in het huishouden kan doen op dat moment omdat hij aan het werken is. Hij zou zijn werk meer als werk moeten gaan zien in de zin van tijden en het loslaten als de 'dag erop zit'. Als je samen tv of een film aan het kijken bent en hij loopt constant naar de tv, dan zit er echt iets mis op dat vlak. Maar dat hij thuis werkt betekent dus allerminst dat hij het minder 'zwaar' heeft dan jij met je opleiding.
Misschien dat je je relatie nog kunt redden, maar dat zal op dit kritieke punt echt van twee kanten moeten gaan komen. Als hij niet in gaat zien dat jullie beiden aan de relatie moeten gaan werken en ook aan de band tussen jullie twee, dan zul je toch een keuze moeten gaan maken.
Wie de tranen van een vrouw wegkust, wordt eraan herinnerd dat hij haar verdriet met een korreltje zout moet opvatten.
Daarbij is het vaak een glijdende schaal. Beetje bij beetje wordt het erger, en baal je van meer dingen. Het is moeilijk om dan ineens een drastisch besluit te nemen. Want je blijft natuurlijk hopen dat het beter gaat, desnoods beetje bij beetje.quote:Op woensdag 21 juni 2006 14:06 schreef _Nouky_ het volgende:
[..]
Vrouwen willen graag nog aan een relatie proberen te werken omdat het mischien helemaal de verkeerde keuze kan blijken te zijn om het uit te maken. Een jaar was inderdaad wel wat lang ja. Maar om nou meteen ermee te stoppen als het even tegen zit vind ik ook weer wat drastisch hoor. Weet niet meer precies wanneer ik echt de keuze heb gemaakt om het daadwerkelijk uit te maken. Het liep gewoon al een hele tijd niet goed.
Zo'n besluit zou heel wat makkelijker te nemen zijn als je wederhelft van het een op het andere moment rare dingen gaat doen. Maar zo werkt het vaak niet in het leven
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Mijn tip: zet dit topic open op zijn pc als hij even naar de wc (oid) is. Ga er dan naast staan tot hij begint met lezen, wijs hem erop en zorg echt dat hij het echt leest, en ga dan buiten wandelen, boodschappen doen of naar school. Neem je telefoon niet mee en kom na een uur of twee, drie weer terug thuis. Met een beetje mazzel heeft hij in ieder geval afgewassen en kunnen jullie een keer goed praten.
Waarschijnlijk weet hij heel goed wat er aan de hand is, dat merk je ook aan het feit dat hij het steeds voor zich uit schuift om erover te praten. Hij moet alleen echt een keer met z'n neus op de feiten gedrukt worden. Door jou.
Stel voor jezelf een deadline en schrijf dit op. Houdt jezelf hieraan. Als je het niet durft om een rigoreuze stap te nemen zoals een tijdje uit huis of wat ik hierboven heb beschreven, probeer hem dan eerst elke dag erop aan te spreken. De deadline is dan een week, en na een week trek je de stekker er uit of ga je een dagje weg. Dan kom je weer terug en komt er een nieuwe deadline.
In ieder geval moet je echt iets gaan DOEN. Dit maakt jouw kant van jullie relatie kapot. En ook jezelf. Succes ermee.
Waarschijnlijk weet hij heel goed wat er aan de hand is, dat merk je ook aan het feit dat hij het steeds voor zich uit schuift om erover te praten. Hij moet alleen echt een keer met z'n neus op de feiten gedrukt worden. Door jou.
Stel voor jezelf een deadline en schrijf dit op. Houdt jezelf hieraan. Als je het niet durft om een rigoreuze stap te nemen zoals een tijdje uit huis of wat ik hierboven heb beschreven, probeer hem dan eerst elke dag erop aan te spreken. De deadline is dan een week, en na een week trek je de stekker er uit of ga je een dagje weg. Dan kom je weer terug en komt er een nieuwe deadline.
In ieder geval moet je echt iets gaan DOEN. Dit maakt jouw kant van jullie relatie kapot. En ook jezelf. Succes ermee.
Dit vind ik een hele goede tip! Doe niet hetzelfde als hij: het probleem voor je uit schuiven.quote:Op woensdag 21 juni 2006 14:19 schreef Twinky het volgende:
Stel voor jezelf een deadline en schrijf dit op. Houdt jezelf hieraan.
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Juist! Wij helpen je wel om je aan de deadline te houden. Als je dat niet doet gaan we je stalken!quote:Op woensdag 21 juni 2006 14:22 schreef Thisbe het volgende:
[..]
Dit vind ik een hele goede tip! Doe niet hetzelfde als hij: het probleem voor je uit schuiven.
Het liefst nog vandaag, maar jij moet je ook nog voor kunnen bereiden natuurlijk.
Dit topic openzetten lijkt me trouwens niet echt een goed idee. Weet niet of hij de moeite zal doen om dit te lezen. Het valt wel te proberen natuurlijk. Als aanloop naar jullie gesprek.
Niks moet, niksen mag.
Je mag het m'n dokter wel vragen hoorquote:Op woensdag 21 juni 2006 14:02 schreef kikoooooo het volgende:
[..]
Vind je het erg als ik er geen flikker van geloof?
I always loved it, I still love it, and I will always love it.
Eens..quote:Op woensdag 21 juni 2006 14:22 schreef Thisbe het volgende:
[..]
Dit vind ik een hele goede tip! Doe niet hetzelfde als hij: het probleem voor je uit schuiven.
... Als dat waar is, hoop ik dat uitglijd over die tyfuszooi van hem..quote:En toen kwam eigenlijk wel de druppel: ik lag daar aan het infuus en alemaal ellende en voelde me echt ziek. belt mijn (toen nog dus) vriend op. Hij klonk geirriteerd, later in het gesprek werd ie gewoon boos en begon te schreeuwen dat alles zo vies was en dat ik maar heel snel weer moest komen schoonmaken.
Hier ben ik het heel erg mee eens. Qua belasting, gewoon allebei even bijhouden hoeveel tijd je kwijt bent aan "nuttige" dingen, that is, hoeveel tijd jij studeert en hij werkt. Want ik vind studie, ook al levert het momenteel niks op, gelijk aan werk: je investeert immers in je toekomst!quote:Op woensdag 21 juni 2006 14:12 schreef GeneralWong het volgende:
Overigens zouden jullie alle twee zijn werk misschien meer als werk moeten gaan zien. Jij in de zin van dat ookal werkt hij vanuit huis, hij wel aan het werk is en dus niet dingen in het huishouden kan doen op dat moment omdat hij aan het werken is. Hij zou zijn werk meer als werk moeten gaan zien in de zin van tijden en het loslaten als de 'dag erop zit'. Als je samen tv of een film aan het kijken bent en hij loopt constant naar de tv, dan zit er echt iets mis op dat vlak. Maar dat hij thuis werkt betekent dus allerminst dat hij het minder 'zwaar' heeft dan jij met je opleiding.
Vervolgens naar gelang -nuttige- tijdsbesteding van beiden eens indelen wie wat doet, en wie meer of minder doet. Bijv, als jij 40 uur studeert en hij 30 uur werkt, doet hij meer. Klaar. Dat hij geld binnen brengt maakt verder niet uit, het is niet alsof jij niks doet. Is hij echter 50 uur bezig en jij 40, dan doe jij meer. Dat wil niet zeggen dat hij helemaal niks hoeft te doen!
Plus dat zijn uren dus wel normaal moeten zijn. Hij kan best wat meer werken dan een normaal persoon, maar tot midden in de nacht, dan is het geen werk meer maar een hobby. En hobby's, die tellen niet op de schaal van inbreng in het huishouden (financieel, investeren in de toekomst, leefbaar houden omgeving).
Het is ook meer Hobby dan werk en hij gaat er pas geld voor krijgen als het spel af is. Dus op dit moment verdient hij helemaal niks. Hij heeft zo nog tig andere "hobbyachtige zaken" op zijn pc. Voor hem allemaal even belangrijk.quote:Op woensdag 21 juni 2006 15:04 schreef innovative het volgende:
[..]
Hier ben ik het heel erg mee eens. Qua belasting, gewoon allebei even bijhouden hoeveel tijd je kwijt bent aan "nuttige" dingen, that is, hoeveel tijd jij studeert en hij werkt. Want ik vind studie, ook al levert het momenteel niks op, gelijk aan werk: je investeert immers in je toekomst!
Vervolgens naar gelang -nuttige- tijdsbesteding van beiden eens indelen wie wat doet, en wie meer of minder doet. Bijv, als jij 40 uur studeert en hij 30 uur werkt, doet hij meer. Klaar. Dat hij geld binnen brengt maakt verder niet uit, het is niet alsof jij niks doet. Is hij echter 50 uur bezig en jij 40, dan doe jij meer. Dat wil niet zeggen dat hij helemaal niks hoeft te doen!
Plus dat zijn uren dus wel normaal moeten zijn. Hij kan best wat meer werken dan een normaal persoon, maar tot midden in de nacht, dan is het geen werk meer maar een hobby. En hobby's, die tellen niet op de schaal van inbreng in het huishouden (financieel, investeren in de toekomst, leefbaar houden omgeving).
Ik vind het fijn voor hem dat hij iets heeft waar die wel tijd aan besteed buiten zijn studie. Ik heb er on principe ook vrede mee dat hij dat allemaal doet alleen moet het wel binnen de perken blijven. Hij investeert niet in zijn toekomst, want hij studeert momenteel niet of vrij weinig. Hij plakt werkelijk de hele dag achter dat ding en kan nergens anders tijd voor vrij maken.
Ik vind het ook zo belachelijk om schema's te gaan opstellen, met wei wat doet. Dat slaat op niks immer moet dat allemaal vanzelf gaan. We zijn twee volwassen mensen dus van die kinderachtige schema's begin ik niet aan.
En hij heeft bijvoorbeeld vannacht doorgewerkt, maar gaat dan wel slapen als ik net ben opgestaan. Dat begrijp ik dan niet van hem, hij had dan toch ook vannacht mee kunnen gaan slapen en net zo vroeg opstaan.
Zie ik het nou allemaal zo zwart/wit??
Ik geloof ook wel dat je graag iets af wilt maken als je er mee bezig bent. Maar je vriend overdrijft het een beetje. Hij moet ook tijd en energie steken in jullie relatie. Een relatie moet van twee kanten komen.quote:Op woensdag 21 juni 2006 15:12 schreef ElastaGirl het volgende:
[..]
Het is ook meer Hobby dan werk en hij gaat er pas geld voor krijgen als het spel af is. Dus op dit moment verdient hij helemaal niks. Hij heeft zo nog tig andere "hobbyachtige zaken" op zijn pc. Voor hem allemaal even belangrijk.
Ik vind het fijn voor hem dat hij iets heeft waar die wel tijd aan besteed buiten zijn studie. Ik heb er on principe ook vrede mee dat hij dat allemaal doet alleen moet het wel binnen de perken blijven. Hij investeert niet in zijn toekomst, want hij studeert momenteel niet of vrij weinig. Hij plakt werkelijk de hele dag achter dat ding en kan nergens anders tijd voor vrij maken.
Ik vind het ook zo belachelijk om schema's te gaan opstellen, met wei wat doet. Dat slaat op niks immer moet dat allemaal vanzelf gaan. We zijn twee volwassen mensen dus van die kinderachtige schema's begin ik niet aan.
En hij heeft bijvoorbeeld vannacht doorgewerkt, maar gaat dan wel slapen als ik net ben opgestaan. Dat begrijp ik dan niet van hem, hij had dan toch ook vannacht mee kunnen gaan slapen en net zo vroeg opstaan.
Zie ik het nou allemaal zo zwart/wit??
Niks moet, niksen mag.
Hij ontloopt je heb ik het idee.....
Mijn tip is ook: kaart het aan en als hij weer zo geïrriteerd/afwijzend/voor zic uit schuivend reageert, gooi de deur keihard dicht en ga ff een nachtje elkders slapen....neem de 1e 3 keer dat hij belt niet op, laat het hem maar voelen.....als hij niet reageert dan weet je gelijk hoe het zit en dan moet je zo snel mogelijk weg zijn bij de luie profiteur!
Mijn tip is ook: kaart het aan en als hij weer zo geïrriteerd/afwijzend/voor zic uit schuivend reageert, gooi de deur keihard dicht en ga ff een nachtje elkders slapen....neem de 1e 3 keer dat hij belt niet op, laat het hem maar voelen.....als hij niet reageert dan weet je gelijk hoe het zit en dan moet je zo snel mogelijk weg zijn bij de luie profiteur!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Tja, legio volwassen mensen hebben een vaste taakverdeling, dus zo vreemd is het niet. Wellicht niet echt op papier, maar wel vaste afspraken dat Pietje op maandag de boodschappen doet en kookt, marietje de afwas doet op die dag en 's avonds even de wc doet, op dinsdag kookt marietje en zorgt pietje ervoor dat de kliko buiten staat...quote:Op woensdag 21 juni 2006 15:12 schreef ElastaGirl het volgende:
Ik vind het ook zo belachelijk om schema's te gaan opstellen, met wei wat doet. Dat slaat op niks immer moet dat allemaal vanzelf gaan. We zijn twee volwassen mensen dus van die kinderachtige schema's begin ik niet aan.
Het idee dat het "vanzelf" gaat, is in mijn ogen een illusie. Juist als volwassene , moet je in zien dat je partner jouw gedachten -helaas- niet kan lezen, dat je beiden andere dingen belangrijk vindt en dat je dus vaste afspraken moet maken.
En nee, ik vind je niet zwart-wit hoor...
Oh, wacht eens even. Hij verdient dus helemaal niks op dit moment daarmee, wat uit je eerdere stukjes wel zo leek. Dus als ik het goed begrijp ben jij hard bezig met je studie, wordt er ook van je verwacht dat je het huishouden doet en is hij nog te beroerd om met je te praten terwijl dit jou allemaal zo hoog zit? Maar dat doet hij niet want hij is te druk bezig met zijn hobby blijkt nu dus.quote:Op woensdag 21 juni 2006 15:12 schreef ElastaGirl het volgende:
[..]
Het is ook meer Hobby dan werk en hij gaat er pas geld voor krijgen als het spel af is. Dus op dit moment verdient hij helemaal niks. Hij heeft zo nog tig andere "hobbyachtige zaken" op zijn pc. Voor hem allemaal even belangrijk.
Dit soort types zijn er wel meer, maar veel van hen wonen nog bij hun ouders, waarvan de moeder dan vaak degene is die steeds toegeeft en dit allemaal laat begaan. Vooral ook het feit dat jullie weinig met elkaar naar bed gaan, doet mij denken dat dit niet langer een relatie tussen twee volwassenen is, maar dat het een soort moeder-kind relatie is geworden. Je zegt nog veel van hem te houden en het niet meteen op te willen geven. Er moet echter iets gebeuren want dit kan toch niet zo langer? Misschien moet je inderdaad maar eens die deadlines stellen zoals al was voorgesteld. Als je hem geen motivatie geeft om te veranderen wordt het alleen maar erger, want zoals het nu loopt vindt hij het allemaal maar best.
Dit houdt niet op wanneer dit spel af is, nee, dan komt er weer een nieuw spel of iets dergelijks.
Ik wil het inderdaad allemaal proberen. En je omschrijft de situatie goed. Het klopt soms ook wel. Vaak gaan we in het weekend naar onze geboortestad, omdat onze ouders daar wonen en het grootste gedeelte van onze vriendengroep. kortom we vinden het daar gewoon gezellig. Omdat hij het grootste huis heeft en bij zijn moeder een twee persoonbed heeft staan, slapen we vaak daar.
Zijn ouders zijn gescheiden en zijn moeder is ontzettend betuttelend! Ze doet werkelijk alles, van boterhammen makan als hij opstaat en weet ik veel wat nog allemaal meer. Ik heb haar al vaker gevraagd of ze het iets minder zou willen doen, omdat hij daardoor erg verwend raakt en ik er door de week dan last mee heb.
Ik denk niet dat ze dit doet, want ze geeft bijvoorbeeld van die argumenten: als ik zijn boterham niet maak dan eet hij niet. Nou dan eet hij maar niet, hij krijgt heus wel een keertje honger.
ik heb vaker geprobeerd alles te laten liggen, zodat het zich opstapeld maar ook dat schijnt niet te helpen...
Zijn ouders zijn gescheiden en zijn moeder is ontzettend betuttelend! Ze doet werkelijk alles, van boterhammen makan als hij opstaat en weet ik veel wat nog allemaal meer. Ik heb haar al vaker gevraagd of ze het iets minder zou willen doen, omdat hij daardoor erg verwend raakt en ik er door de week dan last mee heb.
Ik denk niet dat ze dit doet, want ze geeft bijvoorbeeld van die argumenten: als ik zijn boterham niet maak dan eet hij niet. Nou dan eet hij maar niet, hij krijgt heus wel een keertje honger.
ik heb vaker geprobeerd alles te laten liggen, zodat het zich opstapeld maar ook dat schijnt niet te helpen...
Misschien is het ook handig om hem dit topic te laten lezen?
Er worden hier dingen echt goed verwoord
Er worden hier dingen echt goed verwoord
Ik zou dat heel graag willen doen. Maar ben eerlijk gezegd bang voor zijn reactie. Misschien vind hij het wel ontzettend vervelend dat ik dit doe. Hoewel er natuurlijk geen namen genoemd worden.quote:Op woensdag 21 juni 2006 16:27 schreef Bluezz het volgende:
Misschien is het ook handig om hem dit topic te laten lezen?
Er worden hier dingen echt goed verwoord
Als hij het vervelend vind, weer een duidelijk signaal: dumpen!
Meis, je gaat hier serieus aan onderdoor, nog even en je gaat het ook nog normaal vinden dat jij zijn 'slaafje' bent....kijk uit alsjeblieft, laat hem je niet kapot maken!
Meis, je gaat hier serieus aan onderdoor, nog even en je gaat het ook nog normaal vinden dat jij zijn 'slaafje' bent....kijk uit alsjeblieft, laat hem je niet kapot maken!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Er zal altijd verschil blijven tussen partners in wat nu echt belangrijk is in het huishouden..
Jij zal hem iets tegemoet moeten komen en hij jou.
Mss begin je over dingen wel precies op het verkeerde moment, terwijl hij er met zijn aandacht niet bij is of zo...
Ook is het handig om geen verwijtende toon aan te slaan : Jij doet dit (niet) of jij moet dat (niet)....
Heb het over jezelf, draag zelf oplossingen aan en vertel wat je graag zou willen en wat jij er tegenover zou stellen
En probeer elkaar niet te veranderen.
Suc6.
Jij zal hem iets tegemoet moeten komen en hij jou.
Mss begin je over dingen wel precies op het verkeerde moment, terwijl hij er met zijn aandacht niet bij is of zo...
Ook is het handig om geen verwijtende toon aan te slaan : Jij doet dit (niet) of jij moet dat (niet)....
Heb het over jezelf, draag zelf oplossingen aan en vertel wat je graag zou willen en wat jij er tegenover zou stellen
En probeer elkaar niet te veranderen.
Suc6.
Ja, daar was ik al bang voor dat de situatie een beetje zo was met zijn moeder. Zoals je vriend zich gedraagt is iets wat vaker bij jongens voorkomt waarvan de moeder toch altijd meer voor hem in de bres springt wanneer het erop aan komt. Zulke jongens leven dan met een instelling van het maakt niet uit als ik het niet doe, iemand doet het toch wel voor me.quote:Op woensdag 21 juni 2006 16:19 schreef ElastaGirl het volgende:
I
Zijn ouders zijn gescheiden en zijn moeder is ontzettend betuttelend! Ze doet werkelijk alles, van boterhammen makan als hij opstaat en weet ik veel wat nog allemaal meer. Ik heb haar al vaker gevraagd of ze het iets minder zou willen doen, omdat hij daardoor erg verwend raakt en ik er door de week dan last mee heb.
Ik denk niet dat ze dit doet, want ze geeft bijvoorbeeld van die argumenten: als ik zijn boterham niet maak dan eet hij niet. Nou dan eet hij maar niet, hij krijgt heus wel een keertje honger.
ik heb vaker geprobeerd alles te laten liggen, zodat het zich opstapeld maar ook dat schijnt niet te helpen...
Denk wat betreft jullie huishouden, het laten liggen van troep niet zoveel helpt. Hij heeft een veel hogere tolerantie voor troep dan jij, denk ik. Wanneer je het dan laat liggen, ben jij met name degene die zich eraan ergert, terwijl hij nog niet eens doorheeft dat het een zooitje is. Alleen door je zelf tijdelijk (?) eraan te ontrekken, kan dit invloed hebben zonder dat je er zelf het meest aan onder door gaat.
Wat misschien ook meespeelt is dat hij nu nog het gevoel heeft dat hij min of meer een normaal leven lijdt omdat hij nog samenwoont. Wanneer zijn vriendin dan weggaat, zit hij dan opeens in zijn eentje en is dat gevoel van veiligheid misschien ook weg, waardoor hij wakker geschudt kan worden. Jouw aanwezigheid is denk ik iets wat hij nu nog als een argument voor zichzelf aanvoert dat het allemaal nog wel meevalt met hoe zijn leven nu gaat.
Wij hebben geen schema's, maar wel de grote taken verdeeld. Het geeft duidelijkheid en je kan elkaar erop aanspreken als het niet gedaan wordt. Dat het vanzelf zou gaan daar geloof ik niet zo in. Mannen en vrouwen zijn 2 heel verschillende wezens (beetje krom omschreven), ik heb het idee dat vrouwen eerder zien of zich eerder storen aan dingen die nog moeten gebeuren, dan mannen... Ik zou het niet zo op zn beloop laten. Dat is voor je vriend wel lekker makkelijk, want er zijn geen afspraken.quote:Op woensdag 21 juni 2006 15:12 schreef ElastaGirl het volgende:
Ik vind het ook zo belachelijk om schema's te gaan opstellen, met wei wat doet. Dat slaat op niks immer moet dat allemaal vanzelf gaan. We zijn twee volwassen mensen dus van die kinderachtige schema's begin ik niet aan.
En hij heeft bijvoorbeeld vannacht doorgewerkt, maar gaat dan wel slapen als ik net ben opgestaan. Dat begrijp ik dan niet van hem, hij had dan toch ook vannacht mee kunnen gaan slapen en net zo vroeg opstaan.
Zie ik het nou allemaal zo zwart/wit??
Ik vind jou kijk erop helemaal niet zo zwart/wit en ik vind het hardstikke normaal dat je zo denkt van: goh als hij nou met mij mee was gaan slapen hadden we ook weer samen op kunnen staan.
Dat is toch ook gezelliger...
Mijn schoonvader heeft daar ook een handje van. Als het niet voor hem gemaakt wordt dan eet hij niet. Ik heb ook zoiets van: ze krijgen toch vanzelf honger... of ze eten maar niet. Ze zijn volwassen hoor!quote:Op woensdag 21 juni 2006 16:19 schreef ElastaGirl het volgende:
Ik denk niet dat ze dit doet, want ze geeft bijvoorbeeld van die argumenten: als ik zijn boterham niet maak dan eet hij niet. Nou dan eet hij maar niet, hij krijgt heus wel een keertje honger.
Waarschijnlijk ga jij je alleen maar meer en meer storen aan wat er blijft liggen en ziet hij het niet... (dat is hier zo tenminste)quote:ik heb vaker geprobeerd alles te laten liggen, zodat het zich opstapeld maar ook dat schijnt niet te helpen...
Fake it till you make it...
Verschrikkelijk zeg, ik kan er triest om worden. Ik zet even wat van mijn gedachten in dit topic:
Persoonlijk denk ik niet dat de situatie zal verbeteren de komende 1 a 2 jaar. De jongen in kwestie zal eerst zelf volwassen moeten worden. Als het niet uit zichzelf gebeurt helpt het niks als je zijn handje blijft vasthouden. Zijn argument dat hij werkt is onzin. Zolang hij niet periodiek euro's op zijn rekening bijgeschreven krijgt blijft het aanhobby'en met misschien later een eenmalig inkomen. Hoewel ik die kans zeer miniem acht in dit geval. (Hoeveel mensen denken niet dat ze de killer-app aan het ontwikkelen zijn...)
Als hij een tijd (jaartje of wat) alleen woont dan komt hij er zelf wel achter. De huur moet betaald worden dus uitkering met sollicitatieplicht of baan. De was moet gedaan worden. Vrienden (die ook volwassener worden) komen niet graag op bezoek in de stinkende rotzooi die zijn huisje kan worden en waar geen biertje met worst klaar staat. Vanzelf realiseert meneer zich dan wel hoe het wel moet en hoe hij jou eventueel terug kan veroveren.
Je hoeft hem niet te laten vallen, maar ik zou het besluit om samen te gaan wonen eens goed heroverwegen.
Persoonlijk denk ik niet dat de situatie zal verbeteren de komende 1 a 2 jaar. De jongen in kwestie zal eerst zelf volwassen moeten worden. Als het niet uit zichzelf gebeurt helpt het niks als je zijn handje blijft vasthouden. Zijn argument dat hij werkt is onzin. Zolang hij niet periodiek euro's op zijn rekening bijgeschreven krijgt blijft het aanhobby'en met misschien later een eenmalig inkomen. Hoewel ik die kans zeer miniem acht in dit geval. (Hoeveel mensen denken niet dat ze de killer-app aan het ontwikkelen zijn...)
Als hij een tijd (jaartje of wat) alleen woont dan komt hij er zelf wel achter. De huur moet betaald worden dus uitkering met sollicitatieplicht of baan. De was moet gedaan worden. Vrienden (die ook volwassener worden) komen niet graag op bezoek in de stinkende rotzooi die zijn huisje kan worden en waar geen biertje met worst klaar staat. Vanzelf realiseert meneer zich dan wel hoe het wel moet en hoe hij jou eventueel terug kan veroveren.
Je hoeft hem niet te laten vallen, maar ik zou het besluit om samen te gaan wonen eens goed heroverwegen.
Devil, just come on back if you ever wanna try again, because I told you once you son of a bitch, I'm the best there's ever been!
Hij is duidelijk verslaafd geraakt aan ze spel als hij echt niks anders doet dan gamen de hele dag. en er ook nog geld mee verdient. Het enige wat je kan doen, is het er met hem over hebben. Ook al kan ik je op voorhand al vertellen dat hij bij hoog en laag zweert dat hij niet verslaafd is.
* het.ismij kan t weten
* het.ismij kan t weten
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Idd een behoorlijk vervelende situatie en ik denk dat het zeker ook te maken heeft met het verschil tussen mannen en vrouwen. Wat het huishouden enzo betreft heb ik ook sterk de indruk dat mannen het gewoon niet 'zien'. De mannen hier in huis stappen gerust over de troep heen en de afwas kan ook zonder problemen blijven staan. Ik snap dat niet, maar als ik het hier post, krijg ik ook altijd de Fok!-mannen hier over me heen, dus ik denk dat die wens om het schoon te houden typisch vrouwelijk is.
Maar los daarvan is het geen gezonde situatie waarin je je bevindt en zou je inderdaad een goed gesprek met hem moeten aangaan. Succes en sterkte
Maar los daarvan is het geen gezonde situatie waarin je je bevindt en zou je inderdaad een goed gesprek met hem moeten aangaan. Succes en sterkte
Niet meer actief op Fok!
Je zeurt. Je hebt gewoon veel teveel aandacht nodig. Je moet begrippen dat dit niet bij alle mannen ook zo werkt. Misschien kun je beter een kerel zoeken die wel constant aan je kleeft?
Gut, blij dat me nu duidelijk wordt dat er niks zit tussen nooit aandacht krijgen en continu samen zijn...quote:Op woensdag 21 juni 2006 18:10 schreef benchMarc het volgende:
Je zeurt. Je hebt gewoon veel teveel aandacht nodig. Je moet begrippen dat dit niet bij alle mannen ook zo werkt. Misschien kun je beter een kerel zoeken die wel constant aan je kleeft?
<Reactie op verwijderde post>
K geef ts wel een beetje gelijk als hij toch geen flikker uitvoerd kan hij best wat doen.
[ Bericht 76% gewijzigd door Copycat op 22-06-2006 09:01:36 ]
K geef ts wel een beetje gelijk als hij toch geen flikker uitvoerd kan hij best wat doen.
[ Bericht 76% gewijzigd door Copycat op 22-06-2006 09:01:36 ]
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Sorry hoor; ik probeer me in te leven maar het probleem ligt duidelijk bij jou en is ook nog eens veelzijdig.
1. Jij verwacht meteen het ideale huisje-boompje-beestje scenario, hebt teveel films gekeken en hebt scheve verwachtingen.
2. Je maakt het hem te makkelijk; LAAT DIE AFWAS GEWOON STAAN.
3. Je neukt hem te weinig.
1. Jij verwacht meteen het ideale huisje-boompje-beestje scenario, hebt teveel films gekeken en hebt scheve verwachtingen.
2. Je maakt het hem te makkelijk; LAAT DIE AFWAS GEWOON STAAN.
3. Je neukt hem te weinig.
Whaha neej dusquote:Op woensdag 21 juni 2006 18:33 schreef amaranta het volgende:
[..]
ts is een zeur..... het probleem ligt net zo goed bij haar..
"ik ben een huillie want mn studie is zo zwaar en ik moet stage lopen. oho ho wat heb ik het zwaar"
"Ik ben een huillie want ik moet opruimen thuis"
Wat zou jij ervan vinden als je studeerd en thuis alles moet opruimen terwijl "manlief" de heel dag zit te gamen? (even of de opleiding al dan niet zwaar is daar gelaten).
Dan zou ik er ook de P ik krijgen na een tijdje.
k ga niks zeggen over de zwaarte van de studie aangezien k zie dat je leerkracht bent
@tobbes. 3 is zo goed als altijd waar (mits je een nimfo treft, waar niks mis mee is overgens )
(mits je een nimfo treft, waar niks mis mee is overgens
Op vrijdag 18 mei 2007 11:31 schreef miss_sly het volgende:
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Ik was allang overtuigd van jouw wijsheid O+
_______________________________________________________
Peter Jennings - Ecstasy Rising
Sja, maar als de ander niet wil praten, wordt het wel erg lastig. Tenminste, we kennen maar 1 kant van het verhaal...
Ik denk niet dat jij het hele topic gelezen hebt! Ik zeur niet. En ik heb niet gezegd dat het alleen maar aan hem ligt. Als je het goed gelezen had, dan had je kunnen zien dat ik mezelf al meerdere malen lagere drempels heb opgelegd door minder te vragen!quote:Op woensdag 21 juni 2006 18:18 schreef amaranta het volgende:
Ik vind dat je een zeur bent Elastgirl.
Jij legt alle problemen bij je vriend maar ze liggen net zo goed bij jou.
En de PABO vergt echt niet zoveel energie hoor.... misschien is de studie wel te zwaar voor je....
En reageer je het af op je vriend....
En ik weet niet hoe je eraan komt dat de PABO niet zoveel energie vergt maar blijkbaar weet je er niets vanaf. Sinds dit jaar is het onderwijssysteem drastisch veranderd en ligt de norm voor PABO studenten veel hoger. Een voldoende voor je toetsen heb je pas als je een 8 hebt gehaald en dus niet een 5,5 zoals op iedere andere opleiding!
En nu mag jij weer!!
(sorry, maar over dit soort mensen kan ik me ontzettend kwaad maken, je weet echt niet waar je over praat!)
Als je dagelijks naar school moet, je huiswerk moet maken en voor twee mensen ook nog moet gaan koken, afwassen, was doen, opruimen en noem maar op dan heb je het idd zwaar. Als je niet normaal kan reageren reageer dan niet!quote:Op woensdag 21 juni 2006 18:33 schreef amaranta het volgende:
[..]
ts is een zeur..... het probleem ligt net zo goed bij haar..
"ik ben een huillie want mn studie is zo zwaar en ik moet stage lopen. oho ho wat heb ik het zwaar"
"Ik ben een huillie want ik moet opruimen thuis"
1. Dat zijn nooit mijn verwachtingen geweest. We zijn allebei student en hebben dus nog lang geen huisje boompje beestje!quote:Op woensdag 21 juni 2006 18:35 schreef Tobbes het volgende:
Sorry hoor; ik probeer me in te leven maar het probleem ligt duidelijk bij jou en is ook nog eens veelzijdig.
1. Jij verwacht meteen het ideale huisje-boompje-beestje scenario, hebt teveel films gekeken en hebt scheve verwachtingen.
2. Je maakt het hem te makkelijk; LAAT DIE AFWAS GEWOON STAAN.
3. Je neukt hem te weinig.
2. Dat heb ik geprobeerd maar het veranderd niet!
3. Je hebt eerdere dingen niet gelezen, want dan zou je zien dat dat probleem niet bij mij ligt!
Ik heb niet teveel aandacht nodig. Maar als je nooit aandacht krijgt dan zit er toch ook iets fout. Ik zeg niet dat het allemaal aan hem ligt. Want ik heb al meerdere malen in dit topic verteld dat het een jongen is met een hart van goud. Nu heb ik gewoon op bepaalde punten moeite met de relatie.quote:Op woensdag 21 juni 2006 18:10 schreef benchMarc het volgende:
Je zeurt. Je hebt gewoon veel teveel aandacht nodig. Je moet begrippen dat dit niet bij alle mannen ook zo werkt. Misschien kun je beter een kerel zoeken die wel constant aan je kleeft?
Ik heb mezelf al proberen te veranderen, maar een relatie heb je nog altijd met zijn twee en samen wonen doe ik ook niet alleen!
<Reactie op verwijderde, off topic post >
[ Bericht 94% gewijzigd door Copycat op 22-06-2006 09:03:54 ]
[ Bericht 94% gewijzigd door Copycat op 22-06-2006 09:03:54 ]
1. Blijkbaar wel. Ga eens kijken naar de afwas in een echt studentenhuis jij verwacht blijkbaar iets heel anders.quote:Op woensdag 21 juni 2006 18:45 schreef ElastaGirl het volgende:
[..]
1. Dat zijn nooit mijn verwachtingen geweest. We zijn allebei student en hebben dus nog lang geen huisje boompje beestje!
2. Dat heb ik geprobeerd maar het veranderd niet!
3. Je hebt eerdere dingen niet gelezen, want dan zou je zien dat dat probleem niet bij mij ligt!
2. vernaderd is met een t.
3. Dat hij niet wil neuken kan nog wel betekenen dat jij het probeleem bent.
Laat ze maar lullen, niet op ingaan. De problemen liggen zeker niet bij jou. Die liggen dus 100% bij hem. Hij wil niets meer doen voor de relatie, doet alleen wat hijzelf wil en schenkt amper aandacht aan jou. Voor jou drijft de relatie volgens mij nu vooral op nostalgie en wat ooit was. Het wordt lijkt mij tijd om naar het nu en de toekomst te kijken. Jij verdient beter dan zo'n lamzak. Hij mag ook wel wat tijd in jou steken en een huishouden run je samen.quote:Op woensdag 21 juni 2006 18:45 schreef ElastaGirl het volgende:
1. Dat zijn nooit mijn verwachtingen geweest. We zijn allebei student en hebben dus nog lang geen huisje boompje beestje!
2. Dat heb ik geprobeerd maar het veranderd niet!
3. Je hebt eerdere dingen niet gelezen, want dan zou je zien dat dat probleem niet bij mij ligt!
Trek je conclusie, hij maakt je niet meer gelukkig, hij stelt je alleen maar voor irritaties en problemen. jullie prioriteiten liggen niet meer gelijk. Ik denk dat het zo langzaamaan toch tijd voor je wordt om vooruit te gaan, hoe moeilijk dat ook is. En de relatie te beeindigen.
Ik weet dat het niet echt positief is, maar het is wel de feitelijke voorstelling van de zaken. Sterkte ermee!
