R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
He, ik wil graag eventjes mijn eitje kwijt. Ik woon nu ongeveer een jaartje samen met mijn vriend. Voorheen was onze relatie echt super. We deden onze eigen dingen en waren toch vaak samen. In het begin had hij me verteld dat hij veel tijd achter zijn pc doorbracht en vroeg me dat te respecteren. Zelf zit ik ook graag achter de pc en ik dacht: waarom niet?
Toen we nog niet samenwoonden viel dat ook reuze mee. Hij ging naar school, kwam thuis maakte wat van huiswerk of dergelijke, deed iets op zijn pc en af en toe deden we dingen samen. Toch wel overwegend veel dingen samen en het was gewoon ontzettend gezellig. Vaker vertelde hij dingen die hij op zijn pc deed of vertelde me dingen van school. Ik was dan ook echt in hem geinteresseerd. Hij studeert in Eindhoven en stond al geruime tijd ingeschreven voor een kamer. Na een tijd heeft hij deze gekregen en ging in Eindhoven wonen. Een uur rijden bij mij vandaan.
In het begin vond ik het verschrikkelijk moeilijk. Ik werkte toen nog Fulltime en had dus niet de mogelijkheid om hem veel te zien. Vaak kwam het er alleen in het weekend van, waarvan hij dan ook nog een dag moest werken.
Op een bepaald moment heb ik besloten ook weer te gaan studeren. Omdat mijn opleiding bijna in elke stad gegeven wordt (PABO) besloot ik die ook in Eindhoven te gaan doen waar hij studeert. Hij woonde daar al en we hadden min of meer besloten om op zoek te gaan naar een woning voor ons beiden. Dat vond ik een prima idee en ik heb me toen ingeschreven in EIndhoven.
Eerst verliep het niet goed met de woning. Ik mocht zolang bij hem inwonen op de kamer die hij al had. Een heel mooie kamer met meubeltjes die we eigenlijk samen hadden uitgezocht. In augustus ben ik ingetrokken bij hem en begonnen aan mijn studie. Ik wilde er 200% voor gaan omdat ik nu eindelijk iets gevonden had dat bij me paste.
Hij had min of meer besloten zijn studie op een laag pitje te zetten, omdat ie ff geen zin had (denk ik). In het begin ontstonden daar de ruzie's. Al snel bemoeide ik me er niet meer mee en liet het los. Hoewel ik het wel moeilijk vond, want hij is ontzettend slim en ik vind het jammer als hij er niks mee zou doen.
Na een tijd op school kreeg ik het steeds drukker. De stage werd drukker en ik moest steeds meer verslagen e.d. inleveren. School viel niet mee. Huishouden kwam grotendeels op mijn schouders tereecht en dat viel me erg tegen. Hij zat de hele dag achter zijn PC en ik ging naar school, als ik thuis kwam moest er nog worden opgeruimd en de afwas van de vorige dag stond er vaak nog.
Ik probeerde niet zo punctueel te zijn en het zo te laten, maar al snel stond er een afwas van vier dagen en daar werd ik helemaal niet vrolijk van.
Nu wonen we sinds eind maart in een nieuwe woning. Hardstikke mooi voor studenten. Een heus Huisje met tuin, een eigen keuken, badkamer en ruime slaapkamer, om dan nog niet van de woonkamer te spreken. We hebben het allemaal heel mooi ingericht en het is eigenlijk perfect. En nu komt het moeilijkste... (en het was al zo'n lap tekst, sorry )
Sinds we hier wonen gaat het alleen maar slechter, ik heb steeds het gevoel dat alles op mijn schouders ligt. Ik moet hard werken voor mijn opleiding, ik krijg het allemaal niet cadeau en daarbij een huishouden runnen en dit huis is toch iets groter dan de kamer die we hadden.
Het zal nooit eens in hem opkomen om het bed te maken en het raam open te doen. Een afwas weg werken als ik naar stage ben zit er ook niet in. Om maar niet te spreken van stoffen, dweilen, stofzuigen of de badkamer met wc poetsen. Omdat ik het graag netjes en opgeruimd wil houden stoor ik me hieraan. Hij zit de hele dag achter zijn pc druk bezig met een spel te maken (waar hij overigens wel veel geld mee verdient). Ik vind het allemaal best dat hij dat doet, maar zijn schoolwerk leid eronder en zijn relatie ook en dat heeft hij niet door.
Ik heb er vaak over geprobeerd te praten, maar dit loopt meestal uit in een ruzie of een antwoord van: daar heb ik nu geen zin in... Hij is best dominant en kan makkelijk over mij heen, dat weet hij ook en ik heb het idee dat hij daar soms gebruik van maakt. Ik vind het heel moeilijk om dan verder te praten en niet te huilen (en daar ergert hij zich dan weer aan). Ik vraag hem steeds of hij niet wat meer wil doen en zodat ik het niet steeds hoef te vragen. Dan krijg ik een antwoord van: of hij vind dat hij genoeg doet, of hij werkt tenminste! Dat is iets wat ik ook heel moeilijk vind, doordat ik het best zwaar vind allemaal heb ik gewoon geen tijd over om te werken en wil ik gewoon 200% aan mijn opleiding geven. Dat neemt hij me dan kwalijk, denk ik...
Soms moet ik hem wel 10 keer vragen om iets voor me te doen of me te helpen. Soms is het pas na uren dat hij me eindelijk helpt, soms helemaal niet. En heel af en toe loopt het weer uit in een ruzie.
Samen douchen of samen naar bed is ook vaker een probleem, hij wil laat opblijven en twaalf uur half een is echt geen tijd voor hem om naar bed te gaan. Ik vind dat moeilijk want ik mis hem heel erg terwijl hij er wel is (als je begrijpt wat ik bedoel)... Hij heeft daar kennelijk minder moeite mee.
Ik weet echt niet meer hoe het verder moet. Het is bijna vakantie en zijn spel is bijna af, ik hoop heel erg op een verbetering omdat hij dan niet meer daarvoor achter zijn pc hoeft te zitten. Ik wil alles proberen om het beter te laten gaan, nu loop ik alleen met mijn ziel onder mijn armen. Ik hou vreselijk veel van die jongen en hij heeft zeker weten hele hele goede kanten! Alleen weet ik nu gewoon niet hoe ik verder moet...
Toen we nog niet samenwoonden viel dat ook reuze mee. Hij ging naar school, kwam thuis maakte wat van huiswerk of dergelijke, deed iets op zijn pc en af en toe deden we dingen samen. Toch wel overwegend veel dingen samen en het was gewoon ontzettend gezellig. Vaker vertelde hij dingen die hij op zijn pc deed of vertelde me dingen van school. Ik was dan ook echt in hem geinteresseerd. Hij studeert in Eindhoven en stond al geruime tijd ingeschreven voor een kamer. Na een tijd heeft hij deze gekregen en ging in Eindhoven wonen. Een uur rijden bij mij vandaan.
In het begin vond ik het verschrikkelijk moeilijk. Ik werkte toen nog Fulltime en had dus niet de mogelijkheid om hem veel te zien. Vaak kwam het er alleen in het weekend van, waarvan hij dan ook nog een dag moest werken.
Op een bepaald moment heb ik besloten ook weer te gaan studeren. Omdat mijn opleiding bijna in elke stad gegeven wordt (PABO) besloot ik die ook in Eindhoven te gaan doen waar hij studeert. Hij woonde daar al en we hadden min of meer besloten om op zoek te gaan naar een woning voor ons beiden. Dat vond ik een prima idee en ik heb me toen ingeschreven in EIndhoven.
Eerst verliep het niet goed met de woning. Ik mocht zolang bij hem inwonen op de kamer die hij al had. Een heel mooie kamer met meubeltjes die we eigenlijk samen hadden uitgezocht. In augustus ben ik ingetrokken bij hem en begonnen aan mijn studie. Ik wilde er 200% voor gaan omdat ik nu eindelijk iets gevonden had dat bij me paste.
Hij had min of meer besloten zijn studie op een laag pitje te zetten, omdat ie ff geen zin had (denk ik). In het begin ontstonden daar de ruzie's. Al snel bemoeide ik me er niet meer mee en liet het los. Hoewel ik het wel moeilijk vond, want hij is ontzettend slim en ik vind het jammer als hij er niks mee zou doen.
Na een tijd op school kreeg ik het steeds drukker. De stage werd drukker en ik moest steeds meer verslagen e.d. inleveren. School viel niet mee. Huishouden kwam grotendeels op mijn schouders tereecht en dat viel me erg tegen. Hij zat de hele dag achter zijn PC en ik ging naar school, als ik thuis kwam moest er nog worden opgeruimd en de afwas van de vorige dag stond er vaak nog.
Ik probeerde niet zo punctueel te zijn en het zo te laten, maar al snel stond er een afwas van vier dagen en daar werd ik helemaal niet vrolijk van.
Nu wonen we sinds eind maart in een nieuwe woning. Hardstikke mooi voor studenten. Een heus Huisje met tuin, een eigen keuken, badkamer en ruime slaapkamer, om dan nog niet van de woonkamer te spreken. We hebben het allemaal heel mooi ingericht en het is eigenlijk perfect. En nu komt het moeilijkste... (en het was al zo'n lap tekst, sorry )
)Sinds we hier wonen gaat het alleen maar slechter, ik heb steeds het gevoel dat alles op mijn schouders ligt. Ik moet hard werken voor mijn opleiding, ik krijg het allemaal niet cadeau en daarbij een huishouden runnen en dit huis is toch iets groter dan de kamer die we hadden.
Het zal nooit eens in hem opkomen om het bed te maken en het raam open te doen. Een afwas weg werken als ik naar stage ben zit er ook niet in. Om maar niet te spreken van stoffen, dweilen, stofzuigen of de badkamer met wc poetsen. Omdat ik het graag netjes en opgeruimd wil houden stoor ik me hieraan. Hij zit de hele dag achter zijn pc druk bezig met een spel te maken (waar hij overigens wel veel geld mee verdient). Ik vind het allemaal best dat hij dat doet, maar zijn schoolwerk leid eronder en zijn relatie ook en dat heeft hij niet door.
Ik heb er vaak over geprobeerd te praten, maar dit loopt meestal uit in een ruzie of een antwoord van: daar heb ik nu geen zin in... Hij is best dominant en kan makkelijk over mij heen, dat weet hij ook en ik heb het idee dat hij daar soms gebruik van maakt. Ik vind het heel moeilijk om dan verder te praten en niet te huilen (en daar ergert hij zich dan weer aan). Ik vraag hem steeds of hij niet wat meer wil doen en zodat ik het niet steeds hoef te vragen. Dan krijg ik een antwoord van: of hij vind dat hij genoeg doet, of hij werkt tenminste! Dat is iets wat ik ook heel moeilijk vind, doordat ik het best zwaar vind allemaal heb ik gewoon geen tijd over om te werken en wil ik gewoon 200% aan mijn opleiding geven. Dat neemt hij me dan kwalijk, denk ik...
Soms moet ik hem wel 10 keer vragen om iets voor me te doen of me te helpen. Soms is het pas na uren dat hij me eindelijk helpt, soms helemaal niet. En heel af en toe loopt het weer uit in een ruzie.
Samen douchen of samen naar bed is ook vaker een probleem, hij wil laat opblijven en twaalf uur half een is echt geen tijd voor hem om naar bed te gaan. Ik vind dat moeilijk want ik mis hem heel erg terwijl hij er wel is (als je begrijpt wat ik bedoel)... Hij heeft daar kennelijk minder moeite mee.
Ik weet echt niet meer hoe het verder moet. Het is bijna vakantie en zijn spel is bijna af, ik hoop heel erg op een verbetering omdat hij dan niet meer daarvoor achter zijn pc hoeft te zitten. Ik wil alles proberen om het beter te laten gaan, nu loop ik alleen met mijn ziel onder mijn armen. Ik hou vreselijk veel van die jongen en hij heeft zeker weten hele hele goede kanten! Alleen weet ik nu gewoon niet hoe ik verder moet...
Wat een lastige situatie. Het klinkt alsof hij in een fase zit waarin hij gewoon niet zo gelukkig is met zijn leventje. Ik heb het zelf ook gehad, dat de hoge verwachtingen die ik had van het studeren niet waargemaakt werden en ik als gevolg steeds passiever werd. Ik woonde indertijd ook samen en ik wilde er absoluut niet over praten. Het zal wel een overlevingsmechanisme zijn: je maakt je problemen draaglijk door ze te negeren. Elke opmerking voelde aan als een aanval die gekaatst moest worden: "Ja maar jij hebt je studie niet eens afgemaakt."
Het probleem is volgens mij dat jij je ongenoegen wel kenbaar maakt, maar dat jullie niet écht praten over wat er werkelijk mis zit (in plaats van de symptomen daarvan). Je herinnert hem voortdurend aan wat hij niet doet in het huishouden, maar het is je onduidelijk waarom hij zijn studie eigenlijk op een laag pitje heeft gezet. Dat klopt toch niet?
Als dat zo is, zou ik zeggen: vergeet dat huishouden even en probeer in hem los te maken wat hem nu allemaal zo dwars zit. En breng daar begrip voor op, hoe moeilijk dat ook is. Als hij alleen maar te horen krijgt dat hij zo slim is en dat je niet begrijpt waarom hij niet volop met zijn studie bezig is, dan zal hij zich nog meer onbegrepen voelen en nog geslotener worden. Hoe dan ook: hij moét met je gaan praten. En als hij zelf de problemen niet onderkent, dan sta je vrij machteloos.
Het probleem is volgens mij dat jij je ongenoegen wel kenbaar maakt, maar dat jullie niet écht praten over wat er werkelijk mis zit (in plaats van de symptomen daarvan). Je herinnert hem voortdurend aan wat hij niet doet in het huishouden, maar het is je onduidelijk waarom hij zijn studie eigenlijk op een laag pitje heeft gezet. Dat klopt toch niet?
Als dat zo is, zou ik zeggen: vergeet dat huishouden even en probeer in hem los te maken wat hem nu allemaal zo dwars zit. En breng daar begrip voor op, hoe moeilijk dat ook is. Als hij alleen maar te horen krijgt dat hij zo slim is en dat je niet begrijpt waarom hij niet volop met zijn studie bezig is, dan zal hij zich nog meer onbegrepen voelen en nog geslotener worden. Hoe dan ook: hij moét met je gaan praten. En als hij zelf de problemen niet onderkent, dan sta je vrij machteloos.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Hoe?quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:33 schreef kikoooooo het volgende:
geef hem een schop onder zijn kont
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Als hij de pieken verdient, mag je daar best iets voor terug doen (lees: huishouden).
Hij heeft je overigens ook gewaarschuwd dat hij veelvuldig achter de PC zit. Daarnaast een afwas van 4 dagen is niks. Bij ons staat ie soms 2 weken. En het is echt niet nodig om constant het huishouden bij te houden. Je zegt het zelf al, je bent iets te perfectionistisch m.b.t. het huishouden en de staat van de woning.
Hij heeft je overigens ook gewaarschuwd dat hij veelvuldig achter de PC zit. Daarnaast een afwas van 4 dagen is niks. Bij ons staat ie soms 2 weken. En het is echt niet nodig om constant het huishouden bij te houden. Je zegt het zelf al, je bent iets te perfectionistisch m.b.t. het huishouden en de staat van de woning.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
"Zijn spel is bijna af", zeg je. Heb je daar concrete aanwijzingen voor, of zit hij zomaar wat te lullen?
En verdient hij er nu werkelijk geld mee?
En verdient hij er nu werkelijk geld mee?
---verdwijnt---
Sowieso hoeft het bed helemaal niet opgemaakt te worden. Om huisstofmijt te voorkomen dien je juist de hele dag het bed open geslagen te laten liggen. .
[ Bericht 2% gewijzigd door teknomist op 21-06-2006 05:53:36 ]
.[ Bericht 2% gewijzigd door teknomist op 21-06-2006 05:53:36 ]
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Ze heeft het gevoel dat ze er alleen voor staat. Samen naar bed gaan is een probleem. Ze schrijft dat ze met haar ziel onder haar armen loopt. Je denkt toch niet serieus dat het hier gaat om een vrouw die iets te perfectionistisch is in het huishouden?quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:41 schreef teknomist het volgende:
Als hij de pieken verdient, mag je daar best iets voor terug doen (lees: huishouden).
Hij heeft je overigens ook gewaarschuwd dat hij veelvuldig achter de PC zit. Daarnaast een afwas van 4 dagen is niks. Bij ons staat ie soms 2 weken. En het is echt niet nodig om constant het huishouden bij te houden. Je zegt het zelf al, je bent iets te perfectionistisch m.b.t. het huishouden en de staat van de woning.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat zegt ze zelf:quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:48 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ze heeft het gevoel dat ze er alleen voor staat. Samen naar bed gaan is een probleem. Ze schrijft dat ze met haar ziel onder haar armen loopt. Je denkt toch niet serieus dat het hier gaat om een vrouw die iets te perfectionistisch is in het huishouden?
En sowieso, heeft de TS ooit vanaf het begin concrete afspraken gemaakt omtrent het huishouden? Bijvoorbeeld vastgelegd in een soort van rooster. Of neemt zij alles op zich en gaat later lopen klagen dat meneer niks doet. .quote:Omdat ik het graag netjes en opgeruimd wil houden stoor ik me hieraan.
.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Ik zou de TS willen adviseren zelf ook niks meer in het huishouden te doen en te wachten tot het moment dat er een lampje gaat branden. Daarna kun je afspraken maken.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Al verdient hij er bakken geld mee, het is toch niet normaal dat je de hele dag achter je pc zit, je huishouden verwaarloost, je vriendin tot wanhoop drijft en daarover weigert te praten?quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:45 schreef Clourhide het volgende:
"Zijn spel is bijna af", zeg je. Heb je daar concrete aanwijzingen voor, of zit hij zomaar wat te lullen?
En verdient hij er nu werkelijk geld mee?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Dat is wellicht een oplossing als het huishouden de oorzaak is van het probleem, en niet het gevolg.quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:52 schreef teknomist het volgende:
En sowieso, heeft de TS ooit vanaf het begin concrete afspraken gemaakt omtrent het huishouden? Bijvoorbeeld vastgelegd in een soort van rooster. Of neemt zij alles op zich en gaat later lopen klagen dat meneer niks doet. .
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Daar ben ik dan erg benieuwd naar. Tweederde van de tekst gaat over het huishouden en het feit dat meneer zijn studie heeft gepauzeerd is door de TS allang geaccepteerd.quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:54 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat is wellicht een oplossing als het huishouden de oorzaak is van het probleem, en niet het gevolg.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Precies daarom vind ik het verhaal ook een beetje raar, tenzij die kerel werkelijk PC-verslaafd is.quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:53 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Al verdient hij er bakken geld mee, het is toch niet normaal dat je de hele dag achter je pc zit, je huishouden verwaarloost, je vriendin tot wanhoop drijft en daarover weigert te praten?
---verdwijnt---
ben het op alle punten helemaal met je eens....!quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:54 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat is wellicht een oplossing als het huishouden de oorzaak is van het probleem, en niet het gevolg.
en wens ts en ook haar vriend veel sterkte.....
ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen.. en een tip voor ts.. lluister naar claudia zij weet heel goed waar ze het over heeft... kan het zelf niet beter verwoorden...
En de tekst gaat óók over niet samen douchen of samen naar bed gaan, de hele dag achter de computer zitten, de brui geven aan de studie en niet werkelijk willen praten over de problemen. Ik vind de tweede alinea veelzeggend, waarin ze uitlegt wat er fijn was: met elkaar bezig zijn, praten over wat je bezighoudt, oprechte interesse, gezelligheid. Ook veelzeggend:quote:Op woensdag 21 juni 2006 06:00 schreef teknomist het volgende:
Daar ben ik dan erg benieuwd naar. Tweederde van de tekst gaat over het huishouden en het feit dat meneer zijn studie heeft gepauzeerd is door de TS allang geaccepteerd.
Lijkt me een vrij belangrijk punt, maar klaarblijkelijk is er nooit echt over gesproken? En daar begonnen de ruzies, volgens TS. Het huishouden is gewoon zo'n punt waarop gauw blijkt wanneer er iets niet lekker loopt. Het kan natuurlijk best zijn dat voor sommige stellen het huishouden de bron van het conflict is, maar er lijkt me hier wel wat meer gaande. Er zou toch op z'n minst fatsoenlijk over gesproken moeten kunnen worden, nietwaar? Het is vrij verontrustend dat hij niet wil bevatten hoezeer dit haar allemaal dwars zit.quote:Hij had min of meer besloten zijn studie op een laag pitje te zetten, omdat ie ff geen zin had (denk ik).
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
en een tip mijnerzijds..... wat ook goed wil helpen..... ga een tijdje.*niet een paar weken.. maar eerder een paar maanden( bij je ouders wonen... het is moeilijk... maar een man weet pas wat ie mist als ze er niet is..(het is een bekend liedje.. maar wel een harde waarheid!)
en ik kan zeggen dat ik uit ervaring spreek.... het is moeilijk voor beide partijen, maar als p[raten niet meer werkt... en je niet meer weet wat je aan elkaar hebt (het klinkt alsof het wel deze kant uitgaat namelijk) zou het ene oplossing kunnen zijn... ook voor jezelf even de rust vinden, en dingen op een rijtje zetten....
maar dit is iets uit mijn eigen ervaring.
nogmaals heel veel succes!
en ik kan zeggen dat ik uit ervaring spreek.... het is moeilijk voor beide partijen, maar als p[raten niet meer werkt... en je niet meer weet wat je aan elkaar hebt (het klinkt alsof het wel deze kant uitgaat namelijk) zou het ene oplossing kunnen zijn... ook voor jezelf even de rust vinden, en dingen op een rijtje zetten....
maar dit is iets uit mijn eigen ervaring.
nogmaals heel veel succes!
Ik vraag me serieus af of het niet een ex van mij is, zelfs de woonplaats klopt..
Ex is ie niet voor niks.
Ex is ie niet voor niks.
Dit herken ik heel erg goed. Zo'n gevoel had ik bij mijn ex ook altijd. Zelfs als we samen in bed lagen. (Hij met zijn rug naar mij toe natuurlijk) Je voelt gewoon een leegte. Je probeert hem uit te leggen wat je dwarszit, maar hij luistert gewoon niet. Op den duur was ik het zo beu dat ik het heb uitgemaakt. Toen hij vroeg waarom, heb ik voor de laatste keer alles verteld wat me dwarszat (en dat was veel na 7 jaar). Toen hij vroeg waarom ik dat allemaal niet eerder had verteld wist ik zeker dat hij niet bij mij paste. Als je al 7 jaar hetzelfde tegen hem zegt en hij elke keer belooft om er wat aan te doen, en dan achteraf zeggen dat je hem nooit verteld hebt wat je dwarszat...quote:Op woensdag 21 juni 2006 02:53 schreef ElastaGirl het volgende:
Samen douchen of samen naar bed is ook vaker een probleem, hij wil laat opblijven en twaalf uur half een is echt geen tijd voor hem om naar bed te gaan. Ik vind dat moeilijk want ik mis hem heel erg terwijl hij er wel is (als je begrijpt wat ik bedoel)... Hij heeft daar kennelijk minder moeite mee.
Hij had dus gewoon in die 7 jaar nooit geluisterd als ik met hem praatte.
Ik denk dat jouw vriend er geen aandacht aan besteed omdat hij denkt dat je toch wel bij hem blijft. Voor zulke mensen is het het beste om even met de neus op de feiten te worden gedrukt en hem echt voor het blok te zetten. Of hij komt met zijn luie reet uit zijn stoel en hij doet ook iets, of je bent weg. Als hij dit niet doet moet je ook echt weg gaan. Als hij hier niets om geeft en je niet vraagt om terug te komen, dan is je relatie voorbij. Als hij dit wel doet moet je eerst even goed met hem gaan praten. Maar niet alleen over wat jou dwarszit, maar ook over wat hem dwarszit.
Je moet gewoon echt zorgen dat hij met je praat. Als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks. Als het hem echt niets interesseert wat jou dwarszit, dan kan je jezelf beter afvragen of je relatie nog wel toekomst heeft.
Doen jullie nu eigenlijk nog leuke dingen met elkaar? Of gewoon lekker samen een avondje op de bank liggen en knuffelen?
Niks moet, niksen mag.
Het gedrag dat je vriend vertoont is normaal. Het gaat over een paar jaar over.
Je bent gewoon te vroeg gaan samenwonen.
Je bent gewoon te vroeg gaan samenwonen.
Vroeger, toen schepen nog van hout en mannen van staal waren....
Ik snap je probleem naar dan van de andere kant want ik had altijd ruzie met m'n ex over het huishouden. Het komt er op neer dat ik het wel deed als ik er tijd voor had (toen ik een paar weken thuis zat bijvoorbeeld) en als ik goed in mijn vel zat. Als ik geen tijd heb door veel werk of niet goed in mijn vel zit is het laatste waar ik aan denk het huishouden.
Je moet je af gaan vragen of jullie bij elkaar passen. Het huishouden is vaak een stok om mee te slaan maar ondertussen zijn er hele andere dingen aan de hand. En geloof me, als je in eerste instantie al goed bij elkaar past, maken dit soort dingen niet zoveel uit of je bent ook in dat opzicht hetzelfde.
Je moet je af gaan vragen of jullie bij elkaar passen. Het huishouden is vaak een stok om mee te slaan maar ondertussen zijn er hele andere dingen aan de hand. En geloof me, als je in eerste instantie al goed bij elkaar past, maken dit soort dingen niet zoveel uit of je bent ook in dat opzicht hetzelfde.
Herkenbaar, het plakken achter die pc.
Ik heb soms het idee dat mannen ook gewoon niet "zien" wat er nog gebeuren moet in huis. Wij hebben allebei onze eigen taken in huis. Ik ben meer thuis dus ik doe ook meer. Maar vaak moet ik mn lief wel vragen of hij eraan denkt om het te doen. Hij ziet gewoon niet dat het nodig is.
Is het een idee om een afspraak te maken voor een goed gesprek. Datum en tijd afspreken en er dan ook voor gaan zitten samen. Tv en pc uit en praten.
Niet alleen maar "verwijten" naar zn hoofd slingeren, maar luisteren naar elkaar.
Misschien kunnen jullie een taakverdeling maken, wie wat doet in huis.
Dat hij (veel) geld verdient betekent niet dat jij dan maar het huishouden moet doen. Je bent hardstikke druk met je studie.
Praten, praten, praten...
Ik heb soms het idee dat mannen ook gewoon niet "zien" wat er nog gebeuren moet in huis. Wij hebben allebei onze eigen taken in huis. Ik ben meer thuis dus ik doe ook meer. Maar vaak moet ik mn lief wel vragen of hij eraan denkt om het te doen. Hij ziet gewoon niet dat het nodig is.
Is het een idee om een afspraak te maken voor een goed gesprek. Datum en tijd afspreken en er dan ook voor gaan zitten samen. Tv en pc uit en praten.
Niet alleen maar "verwijten" naar zn hoofd slingeren, maar luisteren naar elkaar.
Misschien kunnen jullie een taakverdeling maken, wie wat doet in huis.
Dat hij (veel) geld verdient betekent niet dat jij dan maar het huishouden moet doen. Je bent hardstikke druk met je studie.
Praten, praten, praten...
Fake it till you make it...
Wacht even af tot dat spel klaar is en kijk dan wat er veranderd in huis en relatie, blijft het hetzelfde dan bijt ff op je tong en vertrek.
Het liefst hoorde ik ook zijn kant van het verhaal, maar moet je toch gelijk geven qua afwas stofzuigen enzo, dat is met een uurtje gedaan.
Het liefst hoorde ik ook zijn kant van het verhaal, maar moet je toch gelijk geven qua afwas stofzuigen enzo, dat is met een uurtje gedaan.
Mailgozer moest eigenlijk MaleGozer zijn maarja...
Mannen hebben daar inderdaar wel last van ja, dat niet zien.quote:Op woensdag 21 juni 2006 08:59 schreef Nijna het volgende:
Herkenbaar, het plakken achter die pc.
Ik heb soms het idee dat mannen ook gewoon niet "zien" wat er nog gebeuren moet in huis. Wij hebben allebei onze eigen taken in huis. Ik ben meer thuis dus ik doe ook meer. Maar vaak moet ik mn lief wel vragen of hij eraan denkt om het te doen. Hij ziet gewoon niet dat het nodig is.
Ik zie het meer als dat mannen zich er niet aan storen.
Dat praten, praten helpt niet als je langs elkaar heen praat hoor en een taakverdeling moet je ook niet te drastisch maken, het huishouden moet je zoveel mogelijk samen doen is veel gezelliger (Samen koken, afwassen etc).quote:Is het een idee om een afspraak te maken voor een goed gesprek. Datum en tijd afspreken en er dan ook voor gaan zitten samen. Tv en pc uit en praten.
Niet alleen maar "verwijten" naar zn hoofd slingeren, maar luisteren naar elkaar.
Misschien kunnen jullie een taakverdeling maken, wie wat doet in huis.
Dat hij (veel) geld verdient betekent niet dat jij dan maar het huishouden moet doen. Je bent hardstikke druk met je studie.
Praten, praten, praten...
[ Bericht 4% gewijzigd door Carda op 21-06-2006 11:51:16 (het is quote en nie qoute :)) ]
Klassiek verhaal. De enige mogelijkheid is hem te laten zien hoe het (huishoud)leven zal zijn als jij er een tijdje niet meer bent, want hij is prinsheerlijk aan de huidige situatie gewend. (En eerlijk gezegd geef ik hem geen ongelijk, ik zou dat ook fantastisch vinden).quote:Op woensdag 21 juni 2006 02:53 schreef ElastaGirl het volgende:
Ik hou vreselijk veel van die jongen en hij heeft zeker weten hele hele goede kanten! Alleen weet ik nu gewoon niet hoe ik verder moet...
Tijd om eens voor jezelf op te komen! Kondig maar eens fijn aan dat jij een paar weekjes helemaal aan jezelf besteed. Ga op vakantie met vrienden, etc.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Ik kan me wel vinden in wat Nouky zegt.
Het is een heel moeilijke stap om zoiets te doen, maar uiteindelijk wel het beste voor allebei.
Hoe langer je ermee 'akkoord' gaat, des te lastiger het word voor jezelf.
En uiteindelijk gaat het dan toch fout en heb je enkele jaren van je leven weggegooid aan frustraties, terwijl je die tijd een nieuw persoon had kunnen leren kennen om wel wat moois mee op te bouwen.
Bij vrouwen gaat trouwens ook de leeftijd een rol meespelen op een gegeven moment.
Dus zet hem voor het blok (of maak het eventueel tijdelijk uit) om z'n ogen te openen.
Het is een heel moeilijke stap om zoiets te doen, maar uiteindelijk wel het beste voor allebei.
Hoe langer je ermee 'akkoord' gaat, des te lastiger het word voor jezelf.
En uiteindelijk gaat het dan toch fout en heb je enkele jaren van je leven weggegooid aan frustraties, terwijl je die tijd een nieuw persoon had kunnen leren kennen om wel wat moois mee op te bouwen.
Bij vrouwen gaat trouwens ook de leeftijd een rol meespelen op een gegeven moment.
Dus zet hem voor het blok (of maak het eventueel tijdelijk uit) om z'n ogen te openen.
Dankje Claudia, ik heb het gevoel dat je me echt begrijpt. En ook daadwerkelijk hebt gelezen wat er staat. Dergelijke opmerkingen, zoals ik verdien de pieken dus jij doet hier wat meer, heb ik vaker gehoord! Maar dat slaat op niks als ik de hele dag besteed aan school en stage en dan hier 's avonds nog moet beginnen. Mijn dag heeft immers ook maar 24 uur. Dus teknomist daar zit je toch fout.quote:Op woensdag 21 juni 2006 05:48 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ze heeft het gevoel dat ze er alleen voor staat. Samen naar bed gaan is een probleem. Ze schrijft dat ze met haar ziel onder haar armen loopt. Je denkt toch niet serieus dat het hier gaat om een vrouw die iets te perfectionistisch is in het huishouden?
Het stukje van Nouky was ook erg fijn om te lezen. Er zit zeker wel enige kern van waarheid in. Meerdere zelfs vooral: hij denkt toch dat je wel bij hem blijft. dat gevoel heb ik ook. Aan de andere kant vind ik het erg moeilijk om ervoor te kiezen niet meer bij hem te zijn, want ik hou echt verschrikkelijk veel van die jongen.
Een tijdje geleden maakte hij steevast een avondje vrij om lekker op de bank een film te kijken of gewoon wat TV. Maar dat is er de laatste tijd ook niet meer bij. En dit hoeft voor mij echt niet elke dag of het meerendeel van de week. Maar een avond zou ik toch wel mogen vragen, dan nog loopt ie twintig keer naar zijn computer om dingen te bekijken, weet ik veel wat ie allemaal doet.
Op Zich is dat wel een idee, alleen heb ik gewoon de moed opgegeven. We praten steeds over hetzelfde. Het loopt steeds uit op een ruzie en het veranderd niet. Hij vind dat hij genoeg doet en veranderd dus niet. Daarbij komt dat ik dan wel moet afleren om minder te zeuren. Dat mij het gevoel geeft dat weer alles van mijn kant komt. Ik heb ook het idee dat hij het moeilijk vind om met mij te praten, terwijl hij soms de psycholoog is bij vriendinnen van ons. Dat maakt het voor mij nog onbegrijpelijker.quote:Op woensdag 21 juni 2006 08:59 schreef Nijna het volgende:
Is het een idee om een afspraak te maken voor een goed gesprek. Datum en tijd afspreken en er dan ook voor gaan zitten samen. Tv en pc uit en praten.
Soms heb ik ook idd het idee dat hij het niet ziet. Maar daarentegen als ik hem iets vraag om te doen, doet hij het ook niet. Iets simpels als de gft bak buitenzetten, iets kleins opruimen of dergelijke wordt gewoon niet gedaan. terwijl ik dan soms vanaf half acht de deur uit ben en om vijf uur weer binnenwandel.
Begrijp me niet helemaal verkeerd. Hij heeft echt zijn goeie kanten. Die jongen heeft een hard van Goud en zou me nooit kwaadmoedig pijn willen doen. Ik hou me steeds vast aan de mooie momenten van onze relatie...
-Edit-
Ik heb bijna vakantie nu en de laatste loodjes voor mijn opleiding wegen het zwaarst. Gisteravond (eigenlijk nacht) geprobeerd samen met hem naar bed te gaan, door te wachten. Uiteindelijk heb ik vannacht om half vier de moed opgegeven. Hij bleef eraan werken. Om tien uur ben ik opgestaan om verder te gaan met mijn schoolwerk. Nu gaat hij slapen. Ik heb hem verteld dat ik het niet begrijp en dat hij dan toch ook vannacht met me naar bed kon gaan. Ik krijg een antwoord als: Ik heb nu geen zin om erover te praten...
Ik krijg steeds meer het gevoel dat hij me niet meer begrijpt...
[ Bericht 9% gewijzigd door ElastaGirl op 21-06-2006 11:01:39 ]
Lijktme een vreselijke situatie dit.
Maargoed, je kan wel blijven praten, maar als het niet doordringt?
Waarschijnlijk zitten jullie beide gewoon op een totaal andere lijn en houden jullie beide te veel vaast aan jullie eigen dingen.
Ik bedoel maar; als hij iets af wil hebben dan snap ik wel dat hij tot aan diep in de nacht ergens aan blijft werken. Maar als hij continu tot diep in de nacht zit snap ik ook weer heel goed dat je daar stevig van kan balen. Heel erg dubbel... maar lijkt me een situatie waar je niet in door zou moeten gaan
Maargoed, je kan wel blijven praten, maar als het niet doordringt?
Waarschijnlijk zitten jullie beide gewoon op een totaal andere lijn en houden jullie beide te veel vaast aan jullie eigen dingen.
Ik bedoel maar; als hij iets af wil hebben dan snap ik wel dat hij tot aan diep in de nacht ergens aan blijft werken. Maar als hij continu tot diep in de nacht zit snap ik ook weer heel goed dat je daar stevig van kan balen. Heel erg dubbel... maar lijkt me een situatie waar je niet in door zou moeten gaan
Excuse me... have you seen my sanity...I think I lost it.
Hey Elastagirl, jouw verhaal is ook bij mij bijzonder herkenbaar en ook in mijn geval gaat het inmiddels om een ex. Ook ik zag die jongen doodgraag en bleef maar hopen dat het ooit wel beter zou gaan, dat hij eens een keer samen met mij zou willen gaan slapen ipv tot 6 uur 's ochtends te internetten.
Intussen besef ik dat hij ontzettend met zichzelf in de knoop lag en aan zichzelf twijfelde: ik heb een universitair diploma terwijl hij het na 3 jaar proberen enkel met een diploma van de middelbare school moet doen (tot zover de mooie carrierekansen dus).
Twee maanden nadat ik bij hem weg was gegaan, moest ik nog iets gaan ophalen in zijn (voorheen ons) appartement: het was werkelijk 1 grote vuilnisbelt, walgelijk om te zien. Ter info: hij was toen een jaar of 25, maar blijkbaar nog een enorme puber.
Ik raad je dus ook aan om hem echt op 1 of andere manier wakker te schudden, want ik heb het gevoel dat het ontwerpen van dit spel maar een smoes is van hem om de realiteit te ontvluchten. Ik ken genoeg mensen met een drukke loopbaan die weten hoe belangrijk het is om voldoende tijd en liefde in elkaar te investeren.
Veel succes en ik hoop voor jou dat het een happy end wordt
Intussen besef ik dat hij ontzettend met zichzelf in de knoop lag en aan zichzelf twijfelde: ik heb een universitair diploma terwijl hij het na 3 jaar proberen enkel met een diploma van de middelbare school moet doen (tot zover de mooie carrierekansen dus).
Twee maanden nadat ik bij hem weg was gegaan, moest ik nog iets gaan ophalen in zijn (voorheen ons) appartement: het was werkelijk 1 grote vuilnisbelt, walgelijk om te zien. Ter info: hij was toen een jaar of 25, maar blijkbaar nog een enorme puber.
Ik raad je dus ook aan om hem echt op 1 of andere manier wakker te schudden, want ik heb het gevoel dat het ontwerpen van dit spel maar een smoes is van hem om de realiteit te ontvluchten. Ik ken genoeg mensen met een drukke loopbaan die weten hoe belangrijk het is om voldoende tijd en liefde in elkaar te investeren.
Veel succes en ik hoop voor jou dat het een happy end wordt
Even weggaan lijkt me de oplossing idd, ff terug bij je ouders oid. Deze jongen weet niet meer wat ie nou eigenlijk heeft en neemt het allemaal "for granted".
Ik heb ook zo mijn periode gehad dat ik verlsaafd was aan een game, dat leer je wel af als je vriendin opeens niet meer zo lief voor je is....
Ik heb ook zo mijn periode gehad dat ik verlsaafd was aan een game, dat leer je wel af als je vriendin opeens niet meer zo lief voor je is....
Dat komt waarschijnlijk omdat ik ook in hetzelfde schuitje heb gezeten. Bij mij heeft het ook een jaar geduurd voordat ik de stap kon zetten om het uit te maken. Toen had ik me al zo van hem los gemaakt dat ik ook niet meer van hem hield. Het is stom om te zeggen, maar om het toen uit te maken deed me helemaal niks. Ik had me al zo voorgenomen dat dit het beste was om te doen dat ik er onderbewust al vrede mee had. Hij wilde het zo graag opnieuw proberen en beloofde beterschap, maar ik heb hem ijskoud afgewezen. Hij had me lang genoeg behandeld als vuil. Ik ben nog nooit zo opgelucht geweest als toen, en ben er alleen gelukkiger op geworden.quote:Op woensdag 21 juni 2006 10:22 schreef ElastaGirl het volgende:
Het stukje van Nouky was ook erg fijn om te lezen. Er zit zeker wel enige kern van waarheid in. Meerdere zelfs vooral: hij denkt toch dat je wel bij hem blijft. dat gevoel heb ik ook. Aan de andere kant vind ik het erg moeilijk om ervoor te kiezen niet meer bij hem te zijn, want ik hou echt verschrikkelijk veel van die jongen.
Dat deed ik ook in de tijd dat ik met mijn ex samen was. Totdat ik me besefte dat het er wel heel weinig waren en dat ze wel lang geleden waren. Op den duur ga je het al een mooi moment vinden als hij een tosti voor je klaarmaakt. (Of zijn moeder opdracht geeft om een tosti voor je te maken.. )quote:Begrijp me niet helemaal verkeerd. Hij heeft echt zijn goeie kanten. Die jongen heeft een hard van Goud en zou me nooit kwaadmoedig pijn willen doen. Ik hou me steeds vast aan de mooie momenten van onze relatie...
)Geen zin om over te praten is echt een kutsmoes. Jij blijft er mee zitten en hij doet lekker wat hij wil. Ik heb ondertussen een nieuwe vriend waar ik wel goed mee kan praten. Als ik ergens mee zit of als we een woordenwisseling hebben durft hij ook achter de computer of voor de tv te gaan zitten en niks tegen me te zeggen. Dan gaat snel die tv of computer uit, en niet meer aan tot we het uitgepraat hebben. Dat werkt echt het beste. Vroeger kropte ik ook alles op. Dat resulteerde erin dat uitendelijk alles eruit kwam en dat ik al zo van mijn ex vervreemd was dat ik niet meer van hem hield. Dit wil ik bij mijn huidige vriend niet meemaken, dus praten we alles meteen uit. Gelukkig kan ik met hem ook veel beter praten.quote:Ik heb bijna vakantie nu en de laatste loodjes voor mijn opleiding wegen het zwaarst. Gisteravond (eigenlijk nacht) geprobeerd samen met hem naar bed te gaan, door te wachten. Uiteindelijk heb ik vannacht om half vier de moed opgegeven. Hij bleef eraan werken. Om tien uur ben ik opgestaan om verder te gaan met mijn schoolwerk. Nu gaat hij slapen. Ik heb hem verteld dat ik het niet begrijp en dat hij dan toch ook vannacht met me naar bed kon gaan. Ik krijg een antwoord als: Ik heb nu geen zin om erover te praten...
Ik krijg steeds meer het gevoel dat hij me niet meer begrijpt...
Je moet hem echt voor het blok zetten, voordat het te laat is. Anders heb je je er al bij neergelegd dat jullie gewoon niet bij elkaar passen en ga je steeds meer uit elkaar groeien.
Niks moet, niksen mag.
Heeft hij te maken met een deadline voor dat spel? Hoe kan hij nu al geld verdienen aan dat spel terwijl het niet eens af is? Jij computert(de) ook veel zeg je, loop es een keer mee naar de p.c. en kijk wat er openstaat. Als hij je meteen al weg wil hebben weet je zeker dat hij niet met zijn spel bezig is maar met een ander 'spelletje'
Vraag of je het spel eens een keertje mag zien omdat je geinteresserd bent in zijn werk.
Geen enkele job is zo veeleisend dat er nachten aan een stuk doorgehaald moeten worden. Ik denk gewoon dat je vriend internet verslaafd is (of erger )
Mijn ex, had een slaapstoornis en sliep zodoende soms hele nachten niet en zat achter de pc. te Fokken en op IRC e.d. later bleek dat hij me al een hele tijd bedroog, in eerste instantie alleen via irc, maar natuurlijk werd dat meisje ook uitgenodigd want ze leed kennelijk aan dezelfde slaapstoornis en ze konden daardoor zo goed met elkaar praten erover en blahblah...tot ik op een ochtend op de trein werd gezet en zij zat te wachten tot ik weg was.
hij ontwikkelde ook spelletjes trouwens
Vraag of je het spel eens een keertje mag zien omdat je geinteresserd bent in zijn werk.
Geen enkele job is zo veeleisend dat er nachten aan een stuk doorgehaald moeten worden. Ik denk gewoon dat je vriend internet verslaafd is (of erger )
Mijn ex, had een slaapstoornis en sliep zodoende soms hele nachten niet en zat achter de pc. te Fokken en op IRC e.d. later bleek dat hij me al een hele tijd bedroog, in eerste instantie alleen via irc, maar natuurlijk werd dat meisje ook uitgenodigd want ze leed kennelijk aan dezelfde slaapstoornis en ze konden daardoor zo goed met elkaar praten erover en blahblah...tot ik op een ochtend op de trein werd gezet en zij zat te wachten tot ik weg was.
hij ontwikkelde ook spelletjes trouwens
Hey! Het is OK om alleen je eerste twee teennagels te lakken als je van plan bent peeptoes te gaan dragen!
Hey elastagirl,
Ik moet zeggen dat je verhaal over hoe je vriend is een exact weerbeeld is van hoe ik ben.
Mijn gevoel en gedrag zijn vrij identiek aan dat van je vriend en ik moet zelfs eerlijk zeggen dat door jouw verhaal ik ook beter doorheb wat mijn vriendin dwarszit.
Het verschil is echt wel dat ik nog niet samenwoon, maar ik loop full-time stage, waar nogal wat complicaties bij zijn gekomen en dat ik ook een uur moet reizen om bij mijn vriendin te komen.
Ik zoek mijn heil ook vaak achter de computer en ik ben inderdaad ook iemand die finaal over mijn vriendin heen kan lopen en dat dus ook weet. Ik denk dat zoals sommige al aangaven dat hij op het moment niet erg gelukkig is met zijn leven al hoeft dat helemaal niet te betekenen dat hij ook ontevreden met jou is hoor!
Ik zelf zit ook niet lekker in mijn vel en zoals ik al zei zoek ik vaak de computer op om alles even achter te laten.. Ik reageer ook vaak geiriteerd als ze dat wat vraagt aan me etc.
Maar goed ik zal niet al te diep verder ingaan op hoe je vriend en ik overeenkomsten hebben (ook al zijn er natuurlijk een hoop verschillen ), maar ik zal proberen aan te geven wat je kunt doen.
Ik weet dat echt praten met hem heel moeilijk zal zijn als ik hem aan mij vergelijk omdat hij waarschijnlijk niet zal kunnen aangeven wat er hem echt zo dwars zit.. hij zal van allerlei dingen aanvoeren ten opzichte van jou maar dat is waarschijnlijk alleen maar om de aandacht van zijn ongelukkigheid af te wenden.
Dat hij allerlei taken in het huis laat liggen /niet doet zal wel oplossen als hij zich beter voelt.
Ik denk dat alles wat je kunt doen is aangeven dat je het idee hebt dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat je hem alleen maar wilt begrijpen.
Misschien door deze directere aanpak kun je sucess boeken! Misschien heeft hij enorm het idee dat alles wat hij doet niet goed/ genoeg is etc.
ik kan er uiteraard helemaaaal naast zitten maar ik hoop dat je er wat aan hebt! en sterkte!!
Ik moet zeggen dat je verhaal over hoe je vriend is een exact weerbeeld is van hoe ik ben.
Mijn gevoel en gedrag zijn vrij identiek aan dat van je vriend en ik moet zelfs eerlijk zeggen dat door jouw verhaal ik ook beter doorheb wat mijn vriendin dwarszit.
Het verschil is echt wel dat ik nog niet samenwoon, maar ik loop full-time stage, waar nogal wat complicaties bij zijn gekomen en dat ik ook een uur moet reizen om bij mijn vriendin te komen.
Ik zoek mijn heil ook vaak achter de computer en ik ben inderdaad ook iemand die finaal over mijn vriendin heen kan lopen en dat dus ook weet. Ik denk dat zoals sommige al aangaven dat hij op het moment niet erg gelukkig is met zijn leven al hoeft dat helemaal niet te betekenen dat hij ook ontevreden met jou is hoor!
Ik zelf zit ook niet lekker in mijn vel en zoals ik al zei zoek ik vaak de computer op om alles even achter te laten.. Ik reageer ook vaak geiriteerd als ze dat wat vraagt aan me etc.
Maar goed ik zal niet al te diep verder ingaan op hoe je vriend en ik overeenkomsten hebben (ook al zijn er natuurlijk een hoop verschillen ), maar ik zal proberen aan te geven wat je kunt doen.
Ik weet dat echt praten met hem heel moeilijk zal zijn als ik hem aan mij vergelijk omdat hij waarschijnlijk niet zal kunnen aangeven wat er hem echt zo dwars zit.. hij zal van allerlei dingen aanvoeren ten opzichte van jou maar dat is waarschijnlijk alleen maar om de aandacht van zijn ongelukkigheid af te wenden.
Dat hij allerlei taken in het huis laat liggen /niet doet zal wel oplossen als hij zich beter voelt.
Ik denk dat alles wat je kunt doen is aangeven dat je het idee hebt dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat je hem alleen maar wilt begrijpen.
Misschien door deze directere aanpak kun je sucess boeken! Misschien heeft hij enorm het idee dat alles wat hij doet niet goed/ genoeg is etc.
ik kan er uiteraard helemaaaal naast zitten maar ik hoop dat je er wat aan hebt! en sterkte!!
Je hebt idd gelijk zoals jij het verteld. Ik was in mijn vorige relatie ook altijd druk met pc en had daardoor ook HELEMAAL niet door dat ik rest beetje aant verwaarlozen was. Tot op een avondt gewoon terwijl ik bezig was de stekker eruit trok. Eerste reactie vet boos natuurlijk. Maar toen ze eenmaal alles uitlegde begreep ik het wel. Niet dat ik zeg dat je de stekker eruit moet trekken. Want dat kan niet iedereen heel goed waarderen. Je moet hem zien afteleiden en het tot een goed gesprek zien te leiden.
stekker eruit net wanneer de PC een paar uur aan het renderen is is idd geen goed planquote:Op woensdag 21 juni 2006 11:48 schreef rapidkiller het volgende:
Je hebt idd gelijk zoals jij het verteld. Ik was in mijn vorige relatie ook altijd druk met pc en had daardoor ook HELEMAAL niet door dat ik rest beetje aant verwaarlozen was. Tot op een avondt gewoon terwijl ik bezig was de stekker eruit trok. Eerste reactie vet boos natuurlijk. Maar toen ze eenmaal alles uitlegde begreep ik het wel. Niet dat ik zeg dat je de stekker eruit moet trekken. Want dat kan niet iedereen heel goed waarderen. Je moet hem zien afteleiden en het tot een goed gesprek zien te leiden.
TS, ik neem aan dat jullie sexleven ook niet bepaald actief is momenteel. Zou het effect hebben om hem eens proberen te vereiden met een sexy pakje ofzoiets? En dan naderhand wanneer jullie lekker tevreden en relaxed zijn, proberen uit te vinden wat er aan de hand is?
of zeg ik nu iets totaal idioots?
Hey! Het is OK om alleen je eerste twee teennagels te lakken als je van plan bent peeptoes te gaan dragen!
Elastagirl, hoewel ik begrijp dat er meer aan de hand is dan een meningsverschil over het huishouden, kan dit issue veel druk van de ketel halen door 1x per week een huishoudster in huis te halen. Je zegt dat je vriend erg goed verdient, dus dit moet kunnen.
Als hij daar geen geld aan wil besteden, laat alles zich dan, zoals gezegd, een keer helemaal opstapelen, totdat er geen schoon kopje meer in huis is. Ruim ook niet de glazen en borden van zijn bureau, maar laat hem zich maar realiseren dat het na een tijdje toch wel flink in de weg staat.
Verder voorspel ik je dat als zijn spel klaar is, er NIETS verandert. Dit is zijn leefritme, of beter gezegd: het gebrek aan ritme. Zodra het spel af is zal hij zich bezighouden met andere belangrijke dingen op zijn PC. Eventueel weer een spel, zeker als de eerste een succes was.
Zeg tegen hem een keer heel duidelijk dat als de relatie op deze manier doorgaat, dat je zeker weet dat de relatie de jaarwisseling niet gaat halen, en vraag hem dan wat hij zelf voorstelt om dit wel te laten lukken. Neem dan geen genoegen met: "Als mijn spel klaar is, wordt alles weer beter". Vraag om zijn voorstel dat per direct ingaat.
Als hij daar geen geld aan wil besteden, laat alles zich dan, zoals gezegd, een keer helemaal opstapelen, totdat er geen schoon kopje meer in huis is. Ruim ook niet de glazen en borden van zijn bureau, maar laat hem zich maar realiseren dat het na een tijdje toch wel flink in de weg staat.
Verder voorspel ik je dat als zijn spel klaar is, er NIETS verandert. Dit is zijn leefritme, of beter gezegd: het gebrek aan ritme. Zodra het spel af is zal hij zich bezighouden met andere belangrijke dingen op zijn PC. Eventueel weer een spel, zeker als de eerste een succes was.
Zeg tegen hem een keer heel duidelijk dat als de relatie op deze manier doorgaat, dat je zeker weet dat de relatie de jaarwisseling niet gaat halen, en vraag hem dan wat hij zelf voorstelt om dit wel te laten lukken. Neem dan geen genoegen met: "Als mijn spel klaar is, wordt alles weer beter". Vraag om zijn voorstel dat per direct ingaat.
Today is a gift, that's why it's called the present
Ik waardeer al jullie meningen heel erg. Het helpt mij ook te zoeken naar de oorzaak en dat is min of meer een soort verademing. Niet dat het allemaal opeens helder en duidelijk is maar het helpt heel erg. Overigens denk ik echt niet dat hij met vuile spelletjes bezig is zoals Puckzzz beweert. Ik zie de dingen die hij doet en weet precies waar hij mee bezig is. Ik ben geen nul wat betreft de PC. Ik weet wanneer hij code schrijft voor het spel, of codes schrijft om zijn eigen spelserver up to date te houden, dus vreemd gaan is er niet bij. Ik vraag me af wanneer hij dat zou moeten doen, want hij gaat het huis bijna niet uit. Daarin heb ik alle vertrouwen in hem, bezeiken zal hij me niet. Hij weet ook wanneer ik daarachter kom het voorgoed voorbij is. Eerlijkheid duurt het langst.
Ik zou zo graag met hem willen praten en hem vragen of hij werkelijk met zichzelf in de knoop zit. Alleen denk ik niet dat hij daar op ingaat. Hij kan er moeilijk over zichzelf praten, hoe ik het verhaal ook wend of keer hij zal nooit toegeven dat hij een probleem heeft. Hij is communicatief gezien heel sterk en discussies kunnen we op hoog niveau voeren (wat dat betreft zijn we wel gelijk) alleen durf ik dingen soms niet aan te dragen omdat ik hem niet wil kwetsen of gewoon bang ben dat het weer op een ruzie uitloopt. Ik heb de energie niet meer om steeds opnieuw de discussie aan te gaan en te zoeken naar een oplossing. Maar van hem komt het ook niet uit... Ik zit gewoon heel erg vast
Ik zou zo graag met hem willen praten en hem vragen of hij werkelijk met zichzelf in de knoop zit. Alleen denk ik niet dat hij daar op ingaat. Hij kan er moeilijk over zichzelf praten, hoe ik het verhaal ook wend of keer hij zal nooit toegeven dat hij een probleem heeft. Hij is communicatief gezien heel sterk en discussies kunnen we op hoog niveau voeren (wat dat betreft zijn we wel gelijk) alleen durf ik dingen soms niet aan te dragen omdat ik hem niet wil kwetsen of gewoon bang ben dat het weer op een ruzie uitloopt. Ik heb de energie niet meer om steeds opnieuw de discussie aan te gaan en te zoeken naar een oplossing. Maar van hem komt het ook niet uit... Ik zit gewoon heel erg vast
Juist. Dus niet: "Ik wil er met je over praten waarom je niets in het huishouden doet." Of: "Ik wil het er met je over hebben dat ik me ontzettend ongelukkig voel." Maar meer iets als: "Ik wil weten wat jou zo dwars zit. Waarom ben je gestopt met je studie? Wat zou jíj nou het liefst willen?" Ik kan me zo goed voorstellen dat hij gewoon vast zit. Als jij het voor elkaar kunt krijgen dat hij daarover gaat praten, dan maakt jullie relatie een goede kans.quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:48 schreef SwithleR het volgende:
Dat hij allerlei taken in het huis laat liggen /niet doet zal wel oplossen als hij zich beter voelt.
Ik denk dat alles wat je kunt doen is aangeven dat je het idee hebt dat hij niet lekker in zijn vel zit en dat je hem alleen maar wilt begrijpen.
Misschien door deze directere aanpak kun je sucess boeken! Misschien heeft hij enorm het idee dat alles wat hij doet niet goed/ genoeg is etc.
Zo niet, dan zal hij er zelf uit moeten komen en dan kun jij het beste het vege lijf redden. Je zult zien dat er een last van je af valt als je uit die uitzichtloze situatie stapt. Na een tijd kun je je niet meer voorstellen waarom je jezelf zo lang ongelukkig hebt laten zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Niet iets totaal idioots, alleen lijkt het wel raar. Vaak ben ik degene die er meer zin in heeft dan hij. Hij neemt genoegen met 1x per week of soms minder. Eerst was zijn excuus dat ik er te vaak naar vroeg en hem dat tegenwerkte. Dat doe ik nu al een tijd niet meer, maar het blijft hetzelfde.quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:53 schreef Puckzzz het volgende:
[..]
stekker eruit net wanneer de PC een paar uur aan het renderen is is idd geen goed plan
TS, ik neem aan dat jullie sexleven ook niet bepaald actief is momenteel. Zou het effect hebben om hem eens proberen te vereiden met een sexy pakje ofzoiets? En dan naderhand wanneer jullie lekker tevreden en relaxed zijn, proberen uit te vinden wat er aan de hand is?
of zeg ik nu iets totaal idioots?
Dat heb ik al vaker geprobeerd, maar zoals ik eerder zei, hij weet toch dat ik wel blijf. Ik vind het moeilijk om die beslissing te maken, omdat ik bang ben dat het nooit meer goed komt. Terwijl dat nou juist het laatste is dat ik wil. Ik wil heel graag dat het goed komt.quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:54 schreef Fokker200 het volgende:
Zeg tegen hem een keer heel duidelijk dat als de relatie op deze manier doorgaat, dat je zeker weet dat de relatie de jaarwisseling niet gaat halen, en vraag hem dan wat hij zelf voorstelt om dit wel te laten lukken. Neem dan geen genoegen met: "Als mijn spel klaar is, wordt alles weer beter". Vraag om zijn voorstel dat per direct ingaat.
Hij heeft zijn studie op een laag pitje gezet omdat hij er nu even geen zin in heeft zei hij. Ik denk ook niet dat het gaat veranderen als het spel af is. Dan zijn er wel weer andere dingen die hij gaat doen.
Ik hoop heel erg dat ik hem aan het praten krijg. Als hij wakker is
... Wat de fuck voert hij de hele dag uit? Maakt hij een spel of speelt hij het alleen maar?...quote:Hij heeft zijn studie op een laag pitje gezet omdat hij er nu even geen zin in heeft zei hij. Ik denk ook niet dat het gaat veranderen als het spel af is. Dan zijn er wel weer andere dingen die hij gaat doen.
Ik hoop heel erg dat ik hem aan het praten krijg. Als hij wakker is
Dat moet je ook niet doen. Maar ga er niet vanuit dat het ineens allemaal beter wordt als het spel af is. Dat spel is waarschijnlijk ook niet de oorzaak van het probleem. Je geeft het één kans, één goed gesprek zonder verwijten, één gelegenheid waarbij het om hém gaat en híj de kans moet grijpen om zich open te stellen. Eén open gesprek dat niet ontstaat vanuit irritatie of frustratie. Je kunt niet alles in één gesprek oplossen, maar er zou ineens heel wat los kunnen komen.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:03 schreef ElastaGirl het volgende:
Ik heb de energie niet meer om steeds opnieuw de discussie aan te gaan en te zoeken naar een oplossing. Maar van hem komt het ook niet uit... Ik zit gewoon heel erg vast
En als dat niet gebeurt, dan kun je alleen nog je koffers pakken, als je jezelf tenminste wilt redden.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ben ik de enige die echt niks van dit soort mannen begrijpt? ik denk dat 95% van de mannen toch echt zo vaak mogelijk seks heeft, of heb ik het daar nou mis?quote:Eerst was zijn excuus dat ik er te vaak naar vroeg en hem dat tegenwerkte. Dat doe ik nu al een tijd niet meer, maar het blijft hetzelfde.
Je hoopt dus dat je relatie veranderd, ondanks dat er niks aan de situatie veranderd. Dat gaat niet lukken, dat weet je zelf ook best.quote:Terwijl dat nou juist het laatste is dat ik wil. Ik wil heel graag dat het goed komt.
Het is heus niet alléén maar rot om het op te geven. Ik kan me voorstellen dat je zelfs overwegingen als 'Maar we hebben net een mooi huisje met fijne nieuwe spulletjes' mee laat spelen in je keuze om niet weg te gaan. Maar een mooi huisje en fijne spulletjes zijn alleen belangrijk als je het al goed hebt samen. Weggaan uit zo'n situatie werkt ontzettend bevrijdend, juist als je er alles aan gedaan hebt om je relatie te redden.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:11 schreef ElastaGirl het volgende:
Dat heb ik al vaker geprobeerd, maar zoals ik eerder zei, hij weet toch dat ik wel blijf. Ik vind het moeilijk om die beslissing te maken, omdat ik bang ben dat het nooit meer goed komt. Terwijl dat nou juist het laatste is dat ik wil. Ik wil heel graag dat het goed komt.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik heb het idee, dat ik een beetje heb laten overkomen alsof er niets meer te redden is. Maar dat denk ik juist wel. Alleen zou er dan iets moeten veranderen, daar heb ik alleen een beetje de hoop opgegeven. Maar juist door nu deze reacties te lezen, denk ik dat er wel goeie gesprekspunten zullen zijn.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:22 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het is heus niet alléén maar rot om het op te geven. Ik kan me voorstellen dat je zelfs overwegingen als 'Maar we hebben net een mooi huisje met fijne nieuwe spulletjes' mee laat spelen in je keuze om niet weg te gaan. Maar een mooi huisje en fijne spulletjes zijn alleen belangrijk als je het al goed hebt samen. Weggaan uit zo'n situatie werkt ontzettend bevrijdend, juist als je er alles aan gedaan hebt om je relatie te redden.
Misschien dat ik inderdaad hem moet laten praten, wat hem dwarszit en vragen wat hij nu echt zou willen. ik hoop dat we eruit komen...
Dan zit er echt iets goed mis hoor. Om een waarheid als een koe te citeren: "als je vent geen zin meer heeft in sex, heb je een probleem". En dat vragen tegen zou werken is natuurlijk gelul. Ik denk dat nagenoeg iedere vent dolgraag sext met zijn vriendin, behalve als er wat mis is.quote:Niet iets totaal idioots, alleen lijkt het wel raar. Vaak ben ik degene die er meer zin in heeft dan hij. Hij neemt genoegen met 1x per week of soms minder. Eerst was zijn excuus dat ik er te vaak naar vroeg en hem dat tegenwerkte. Dat doe ik nu al een tijd niet meer, maar het blijft hetzelfde.
Als hij überhaupt intimiteit etc uit de weggaat dan vraag ik me echt af of het probleem zijn studie is. Misschien valt het samenwonen hem op één of andere manier tegen, had ie er andere dingen van verwacht, misschien heeft ie problemen met jullie relatie? Heb je het daar al eens gezocht?
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Ja, maar volgens hem is het dat niet. Intimiteit is er wel, we knuffelen wel en hij laat soms ook zeker wel zien dat hij van me houd. Als we sex hebben dan is het ook wel echt vuurwerk! Alleen is het niet zo vaak. (of zo vaak als ik zou willen). Ik heb hem dit al vaker gevraagd en dan geeft ie als antwoord dat hij niet wil dat zijn relatie alleen maar uit sex bestaat...quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:32 schreef AgLarrr het volgende:
[..]
Dan zit er echt iets goed mis hoor. Om een waarheid als een koe te citeren: "als je vent geen zin meer heeft in sex, heb je een probleem". En dat vragen tegen zou werken is natuurlijk gelul. Ik denk dat nagenoeg iedere vent dolgraag sext met zijn vriendin, behalve als er wat mis is.
Als hij überhaupt intimiteit etc uit de weggaat dan vraag ik me echt af of het probleem zijn studie is. Misschien valt het samenwonen hem op één of andere manier tegen, had ie er andere dingen van verwacht, misschien heeft ie problemen met jullie relatie? Heb je het daar al eens gezocht?
yeah rightquote:Op woensdag 21 juni 2006 12:41 schreef ElastaGirl het volgende:
[..]
Ik heb hem dit al vaker gevraagd en dan geeft ie als antwoord dat hij niet wil dat zijn relatie alleen maar uit sex bestaat...
Ik zou me niet meer laten afschepen met "Ik heb nu geen zin om erover te praten" want het gaat alleenmaar bergafwaarts zo lijkt me.
Hij wil niet dat zijn relatie alleen uit sex bestaat ? Als ik de rode draad hier een beetje goed heb gezien bestaat jullie relatie voronamelijk uit dingen die je NIET samen doet.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:41 schreef ElastaGirl het volgende:
[..]
Ja, maar volgens hem is het dat niet. Intimiteit is er wel, we knuffelen wel en hij laat soms ook zeker wel zien dat hij van me houd. Als we sex hebben dan is het ook wel echt vuurwerk! Alleen is het niet zo vaak. (of zo vaak als ik zou willen). Ik heb hem dit al vaker gevraagd en dan geeft ie als antwoord dat hij niet wil dat zijn relatie alleen maar uit sex bestaat...
Jij hungert naar dingen die hij niet geeft. Of omdat hij het niet wil geven, of omdat hij het niet ziet.
Dit gaat absoluut de verkeerde kant op..... sorry...
ik heb ze wel op een rijtje, maar ze werken partime...
Dat hield ik me ook steeds voor. Totdat ik zo van hem vervreemd was dat ik niet eens meer van hem hield. Als je je relatie wilt redden zul je zo snel mogelijk in moeten grijpen. Anders blijft het zo door kabbelen en daar zijn jullie allebei niet bij gebaat. Er moet een uitbarsting komen van wat jou dwarszit en wat hem dwarszit.quote:Op woensdag 21 juni 2006 12:11 schreef ElastaGirl het volgende:
Dat heb ik al vaker geprobeerd, maar zoals ik eerder zei, hij weet toch dat ik wel blijf. Ik vind het moeilijk om die beslissing te maken, omdat ik bang ben dat het nooit meer goed komt. Terwijl dat nou juist het laatste is dat ik wil. Ik wil heel graag dat het goed komt.
Maak een afspraak dat hij bijvoorbeeld aanstaande vrijdag een hele avond niet voor die computer gaat zitten omdat je iets belangrijks met hem wil bespreken. Laat hem ook echt merken dat het belangrijk is maar zeg niet waar je het over wilt hebben. Dan kan hij zich nog een paar dagen afvragen wat je met hem wilt bespreken. (Laat hem maar even zweten)
Wacht tot die tijd niet meer op hem om te gaan slapen en probeer hem zo veel mogelijk bezig te laten. Neem even een beetje afstand van hem. Misschien werkt dat ook wel. Dat doet hij ook bij jou.
Laat hem maar goed merken dat je ergens mee zit. (Je hebt natuurlijk wel kans dat hij dit niet eens door heeft.)
Als jullie dan echt met elkaar gaan praten, durf dan dingen te zeggen. Laat hem niet over je heen lopen. Maak echt duidelijk dat je bij hem weg zult gaan als dit zo door gaat.
Niks moet, niksen mag.
