SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Nieuw deeltje, vorige was vol.
Post hier weer al je vragen, trauma's en andere dingen die je uit je slaap houden met betrekking tot de vakken:
Wiskunde
Natuurkunde
Informatica
Scheikunde
Biologie
Algemene Natuurwetenschappen
Alles wat in de richting komt
Van MBO tot WO, hier is het topic wat antwoord kan geven op je vragen
Heb je een vraag die niet binnen het gebied 'Bèta' valt? Neem eens een kijkje in één van de volgende topics:
[Centraal] Gamma 'huiswerk en vragen topic'
[Centraal] Alfa 'huiswerk en vragen topic'
Vorige deeltje Beta-huiswerkvragen
Post hier weer al je vragen, trauma's en andere dingen die je uit je slaap houden met betrekking tot de vakken:
Van MBO tot WO, hier is het topic wat antwoord kan geven op je vragen
Heb je een vraag die niet binnen het gebied 'Bèta' valt? Neem eens een kijkje in één van de volgende topics:
[Centraal] Gamma 'huiswerk en vragen topic'
[Centraal] Alfa 'huiswerk en vragen topic'
Vorige deeltje Beta-huiswerkvragen
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
hee hee..
Bij een Visual basic spelletje .. zit ik een beetje vast met het programmeren van een belangrijk onderdeel..
Ik heb nu een picturebox en een aangemaakt bitmap...
Private Raster as bitmap.
Alles wat ik wil tonen op die picturebox komt eerst in de bitmap en vervolgens wordt op de picturebox getoond (eventueel met refresh..)
O pdie bitmap heb ik mbv van 'drawline' 100 vierkanten getekend... ((het kan ook met drawrectangle..maar ja.. het ziet toch hetzelfde uit..!!))
Ergens in het programma is er een methode die 100 Random-getallen genereert en vervolgens plaats in een Array(9,9).
wat ik eigenlijk wil, is dat die getallen komen te staan netjes in de vierkantjes op die afbeelding zodat ze daarna worden getoond op de picturebox..
Dus ieder item uit die array(9,9) correspondeert met één vierkantje op de afbeelding.
het moet een beetje zo uitzien:
Ik weet alleen niet hoe..!
zou iemand me willen helpen..!!
alvast bedankt
Bij een Visual basic spelletje .. zit ik een beetje vast met het programmeren van een belangrijk onderdeel..
Ik heb nu een picturebox en een aangemaakt bitmap...
Private Raster as bitmap.
Alles wat ik wil tonen op die picturebox komt eerst in de bitmap en vervolgens wordt op de picturebox getoond (eventueel met refresh..)
O pdie bitmap heb ik mbv van 'drawline' 100 vierkanten getekend... ((het kan ook met drawrectangle..maar ja.. het ziet toch hetzelfde uit..!!))
Ergens in het programma is er een methode die 100 Random-getallen genereert en vervolgens plaats in een Array(9,9).
wat ik eigenlijk wil, is dat die getallen komen te staan netjes in de vierkantjes op die afbeelding zodat ze daarna worden getoond op de picturebox..
Dus ieder item uit die array(9,9) correspondeert met één vierkantje op de afbeelding.
het moet een beetje zo uitzien:
Ik weet alleen niet hoe..!
zou iemand me willen helpen..!!
alvast bedankt
verlegen :)
Chen: 3 voor grote waarden van 1.
teletubbies: ken je TextOut? Met twee geneste for-loops krijg je alle waarden van de array, en met TextOut plaats je ze in een nog vrij vierkant. Het is dus het makkelijkst om ook een 10x10 matrix te hebben met daarin de coordinaten van je vierkantjes, zodat je die tijdens je loop ook uit kunt lezen.
teletubbies: ken je TextOut? Met twee geneste for-loops krijg je alle waarden van de array, en met TextOut plaats je ze in een nog vrij vierkant. Het is dus het makkelijkst om ook een 10x10 matrix te hebben met daarin de coordinaten van je vierkantjes, zodat je die tijdens je loop ook uit kunt lezen.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
heeeeeeeeeey
bedankt..! nee mm die textout kende ik niet.. ik zal het proberen..
Een matrix met de coordinaten van de vierkanten?mmmmmmmm
ik denk dat het makkelijk is om te werken met drawRectangle.. dan hoef je alleen de coordinaten van de bovenste linkerhoek uit te rekenen, de afmetingen staan vast..
en dus in die matrix komen die coordinaten te staan?..zoiets bedoel je?? lijkt me wel een goeie plan..
bedankt nogmaals!
bedankt..! nee mm die textout kende ik niet.. ik zal het proberen..
Een matrix met de coordinaten van de vierkanten?mmmmmmmm
ik denk dat het makkelijk is om te werken met drawRectangle.. dan hoef je alleen de coordinaten van de bovenste linkerhoek uit te rekenen, de afmetingen staan vast..
en dus in die matrix komen die coordinaten te staan?..zoiets bedoel je?? lijkt me wel een goeie plan..
bedankt nogmaals!
verlegen :)
tvp
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
oh mmm ff goed lezen, ik snap het nu.. het gaat om de positie van de getallen in de afbeelding....mmmm:)
verlegen :)
Volgens mij doe ik iets fout en zo moeilijk mag het toch niet zijn
Te bewijzen met volledige inductie: voor n >= 0 geldt 7n + 2 is deelbaar door 3
Dus ik doe:
Basis: voor n = 0, dan krijg je 70 + 2 = 1 + 2 = 3 dus deelbaar door 3
Inductiehypothese: voor n >= 0 geldt 7n + 2 is deelbaar door 3
En dan nu bewijzen dat als het voor n geldt, dat het ook voor n + 1 geldt:
7(n+1) + 2 =
7n71 + 2 =
7n7 + 2 =
en nu?
Wat moet ik nu doen om te kunnen concluderen dat het n + 1 geval ook deelbaar is door 3? Inductiehypothese heb ik ook nog niet gebruikt btw Volgens mij moet het anders
Te bewijzen met volledige inductie: voor n >= 0 geldt 7n + 2 is deelbaar door 3
Dus ik doe:
Basis: voor n = 0, dan krijg je 70 + 2 = 1 + 2 = 3 dus deelbaar door 3
Inductiehypothese: voor n >= 0 geldt 7n + 2 is deelbaar door 3
En dan nu bewijzen dat als het voor n geldt, dat het ook voor n + 1 geldt:
7(n+1) + 2 =
7n71 + 2 =
7n7 + 2 =
en nu?
Wat moet ik nu doen om te kunnen concluderen dat het n + 1 geval ook deelbaar is door 3? Inductiehypothese heb ik ook nog niet gebruikt btw Volgens mij moet het anders
Volgens mij moet het anders 
7n.7+2 = 7n.7+14-12 = 7(7n+2)-12
Het vetgedrukte is een veelvoud van iets dat deelbaar is door 3 (inductiehypothese) en je trekt er 12 (deelbaar door 3) van af.
Het vetgedrukte is een veelvoud van iets dat deelbaar is door 3 (inductiehypothese) en je trekt er 12 (deelbaar door 3) van af.
Hee bedankt, klinkt wel logisch als je het zietquote:Op maandag 5 juni 2006 15:11 schreef TomD het volgende:
7n.7+2 = 7n.7+14-12 = 7(7n+2)-12
Het vetgedrukte is een veelvoud van iets dat deelbaar is door 3 (inductiehypothese) en je trekt er 12 (deelbaar door 3) van af.
Je weet natuurlijk waar je naartoe wil, namelijk die inductiehypothese, dus je zorgt dat die uitdrukking 'verschijnt'.
Die opgave komt volgens mij van ene meneer Top of ene meneer de Snoo, heb ik dat correct?
( en is het toevallig voor Dif&Int? )
( en is het toevallig voor Dif&Int? )
)
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Vermoedelijk niet, het is een oefenopgave over bewijzen bij algoritmen en datastructuren, op dit moment gegeven door Veldhorst (UU)quote:Op maandag 5 juni 2006 19:54 schreef Haushofer het volgende:
Die opgave komt volgens mij van ene meneer Top of ene meneer de Snoo, heb ik dat correct?
( en is het toevallig voor Dif&Int? )
een vraagje: wanneer geeft de methode van Newton (met iteraties enzo) een exacte oplossing?
en wanneer niet..?
en wanneer niet..?
verlegen :)
terugvindpostje, ik zit nog wel evne met kansrekeningsvragen vrees ik..
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Die methode geeft in het algemeen nooit exacte oplossingen, tenzij je oneindig veel geluk hebt.quote:Op maandag 5 juni 2006 22:40 schreef teletubbies het volgende:
een vraagje: wanneer geeft de methode van Newton (met iteraties enzo) een exacte oplossing?
en wanneer niet..?
In speciale gevallen zal de methode niet werken, zoals wanneer de raaklijn evenwijdig is (afgeleide 0), of wanneer je in een 'lus' geraakt. Voorbeeld onder andere hier.quote:Op maandag 5 juni 2006 22:40 schreef teletubbies het volgende:
een vraagje: wanneer geeft de methode van Newton (met iteraties enzo) een exacte oplossing?
en wanneer niet..?
In het algemeen convergeert de methode Newton (i.e. de rij met benaderingen heeft als limiet de exacte oplossing), dit geldt zeker wanneer f'(x) niet 0 wordt en wanneer de startwaarde voldoende dicht bij de exacte oplossing gekozen wordt.
Of tenzij je nulpunten van een lineaire functie aan het zoeken bent.quote:Op dinsdag 6 juni 2006 20:41 schreef thabit het volgende:
[..]
Die methode geeft in het algemeen nooit exacte oplossingen, tenzij je oneindig veel geluk hebt.
Maar als je dat met Newton gaat doen, ben je niet echt slim bezig.
Even een vraagje dat wsl niet al te moeilijk is, maar ik heb een beetje moeite met de formulering van het antwoord...
We beschouwen de "indifference relation" ~
Voorbeeld: als x ~ y, dan wil dat zeggen dat hoewel x en y niet gelijk zijn, je er ook niet echt verschillend tegenaan kijkt. Praktijkvoorbeeldje: Ik hou van sinas en cola, maar vind de één niet specialer dan de ander. Voor mij geldt dus cola ~ sinas (oftewel: ik heb geen voorkeur voor één van beide)
Nu moet ik van deze relatie ~ laten zien dat deze symmetric en reflexive is. Dit dit waar is lijkt me duidelijk; ik zie wel direct dat dit zo is en kan in 'woorden' ook wel omschrijven waarom het waar is. Maar helaas werken 'woorden' in de wiskunde niet echt...
Hoe kan ik dit nu op een mathematisch verantwoorde wijze laten zien? Iemand enig idee?
We beschouwen de "indifference relation" ~
Voorbeeld: als x ~ y, dan wil dat zeggen dat hoewel x en y niet gelijk zijn, je er ook niet echt verschillend tegenaan kijkt. Praktijkvoorbeeldje: Ik hou van sinas en cola, maar vind de één niet specialer dan de ander. Voor mij geldt dus cola ~ sinas (oftewel: ik heb geen voorkeur voor één van beide)
Nu moet ik van deze relatie ~ laten zien dat deze symmetric en reflexive is. Dit dit waar is lijkt me duidelijk; ik zie wel direct dat dit zo is en kan in 'woorden' ook wel omschrijven waarom het waar is. Maar helaas werken 'woorden' in de wiskunde niet echt...
Hoe kan ik dit nu op een mathematisch verantwoorde wijze laten zien? Iemand enig idee?
Theories come and theories go. The frog remains
Volgens mij is dat nu juist iets wat je aanneemt en valt er dus niets te bewijzen.quote:Op woensdag 7 juni 2006 21:25 schreef Bioman_1 het volgende:
Even een vraagje dat wsl niet al te moeilijk is, maar ik heb een beetje moeite met de formulering van het antwoord...
We beschouwen de "indifference relation" ~
Voorbeeld: als x ~ y, dan wil dat zeggen dat hoewel x en y niet gelijk zijn, je er ook niet echt verschillend tegenaan kijkt. Praktijkvoorbeeldje: Ik hou van sinas en cola, maar vind de één niet specialer dan de ander. Voor mij geldt dus cola ~ sinas (oftewel: ik heb geen voorkeur voor één van beide)
Nu moet ik van deze relatie ~ laten zien dat deze symmetric en reflexive is. Dit dit waar is lijkt me duidelijk; ik zie wel direct dat dit zo is en kan in 'woorden' ook wel omschrijven waarom het waar is. Maar helaas werken 'woorden' in de wiskunde niet echt...
Hoe kan ik dit nu op een mathematisch verantwoorde wijze laten zien? Iemand enig idee?
@ thabit:
Precies, dat dacht ik dus ook. Maar de vraag was letterlijk: Show that the indifference relation is symmetric and reflexive.
Ik maak er wel een mooi verhaaltje van. Dat moeten ze dan maar goed rekenen
Precies, dat dacht ik dus ook. Maar de vraag was letterlijk: Show that the indifference relation is symmetric and reflexive.
Ik maak er wel een mooi verhaaltje van. Dat moeten ze dan maar goed rekenen
Theories come and theories go. The frog remains
Ik zie niet in hoe die relatie onder het beding dat x en y niet gelijk mogen zijn reflexief kan zijn. Immers, dan moet gelden x ~ x. En dan vergelijk je twee gelijke zaken.quote:Op woensdag 7 juni 2006 21:25 schreef Bioman_1 het volgende:
We beschouwen de "indifference relation" ~
Voorbeeld: als x ~ y, dan wil dat zeggen dat hoewel x en y niet gelijk zijn, je er ook niet echt verschillend tegenaan kijkt.
Nu moet ik van deze relatie ~ laten zien dat deze symmetric en reflexive is.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Ze zijn gelijk in de zin dat je tegen beiden hetzelfde aankijkt (qua voorkeur)quote:Op donderdag 8 juni 2006 11:11 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ik zie niet in hoe die relatie onder het beding dat x en y niet gelijk mogen zijn reflexief kan zijn. Immers, dan moet gelden x ~ x. En dan vergelijk je twee gelijke zaken.
Ik ben ff aan t hobbyen met conflictlijnen, (wiskunde B2 stof)
Maar ik mis volgens de essentie een beetje, ze kiezen punten die op gelijke afstand van 2 punten/lijnen/cirkels etc liggen.
Maar waarom is bijvoorbeeld punt X niet ook een conflictpunt van cirkel en punt F, ligt toch ook even ver van V als van F. Ik begrijp ook wel hoe je vanuit deze conflictlijnen een mooi elipsje krijgt maar...ik snap dus niet echt waarom middelpunt (M) wordt betrokken bij het tekenen ervan.
zoals je ziet wil het niet doordringen waarom, kan iemand een kleine toelichting geven.
Maar ik mis volgens de essentie een beetje, ze kiezen punten die op gelijke afstand van 2 punten/lijnen/cirkels etc liggen.
Maar waarom is bijvoorbeeld punt X niet ook een conflictpunt van cirkel en punt F, ligt toch ook even ver van V als van F. Ik begrijp ook wel hoe je vanuit deze conflictlijnen een mooi elipsje krijgt maar...ik snap dus niet echt waarom middelpunt (M) wordt betrokken bij het tekenen ervan.
zoals je ziet wil het niet doordringen waarom, kan iemand een kleine toelichting geven.
Je figuur ziet er een beetje raadselachtig uit. "ze kiezen punten die op gelijke afstand van 2 punten/lijnen/cirkels etc liggen." maakt het er niet duidelijker op. Je kunt beter aangeven wat je precies van plan bent, en hoe deze figuur tot stand is gekomen.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
De ellips is de conflictlijn van brandpunt 2 en de cirkel. Het punt x dat je aangeeft ligt veel dichter bij de rand van de cirkel dan dat die bij je brandpunt F2 ligt. Vandaar komt die ook niet op je conflictlijn voor. De x die jij hebt getekend ligt wel ten opzichte van je voetpunt V en je brandpunt op gelijke afstand, maar dat is natuurlijk niet voldoende. Vandaar het gebruik van het middelpunt, behalve gelijke afstand tussen V en F2 geldt dan ook dat er geen punt op de cirkel is dat nog dichterbij ligt dan je voetpunt. Hoop dat dit een beetje helptquote:Op donderdag 8 juni 2006 17:35 schreef Fatality het volgende:
Ik ben ff aan t hobbyen met conflictlijnen, (wiskunde B2 stof)
Maar ik mis volgens de essentie een beetje, ze kiezen punten die op gelijke afstand van 2 punten/lijnen/cirkels etc liggen.
[[url=http://xs101.xs.to/xs101/06234/conflictlijn.JPG]afbeelding][/url]
Maar waarom is bijvoorbeeld punt X niet ook een conflictpunt van cirkel en punt F, ligt toch ook even ver van V als van F. Ik begrijp ook wel hoe je vanuit deze conflictlijnen een mooi elipsje krijgt maar...ik snap dus niet echt waarom middelpunt (M) wordt betrokken bij het tekenen ervan.
zoals je ziet wil het niet doordringen waarom, kan iemand een kleine toelichting geven.
Definieer T: IR²->IR² door T(x) = Ax met A = (0 1; -3 4)
Zoek een basis B voor IR² waarbij geldt dat [T]B diagonaal is. [T]B stelt hier de afbeelding voor in het coordinatenstelsel relatief aan de basis B, die hetzelfde doet als de afbeelding T doet in het normale coordinatenstelsel.
Ik heb geen idee hoe ik dit aan moet pakken.
Zoek een basis B voor IR² waarbij geldt dat [T]B diagonaal is. [T]B stelt hier de afbeelding voor in het coordinatenstelsel relatief aan de basis B, die hetzelfde doet als de afbeelding T doet in het normale coordinatenstelsel.
Ik heb geen idee hoe ik dit aan moet pakken.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Eigenwaarden plus bijbehorende eigenvectoren uitrekenen.quote:Op woensdag 14 juni 2006 01:41 schreef GlowMouse het volgende:
Definieer T: IR²->IR² door T(x) = Ax met A = (0 1; -3 4)
Zoek een basis B voor IR² waarbij geldt dat [T]B diagonaal is. [T]B stelt hier de afbeelding voor in het coordinatenstelsel relatief aan de basis B, die hetzelfde doet als de afbeelding T doet in het normale coordinatenstelsel.
Ik heb geen idee hoe ik dit aan moet pakken.
een vraagje,
stel je hebt een arraylist met allemaal integers d'r in.
Sommige integers komen meer dan 1 keer voor. bijv (2,4,4,4,8,3,44,3,9)
ik wil een nieuw array aanmaken zodat de getallen in de eerste arraylist één keer voorkomen ..en niet meer
dus (2,4,8,3,44,9)
For m = 0 To UBound(Array) - 1
For n = 1 To Arraylist.Count - 1
If Array(m) <> Arraylist(n) Then
Array(m) =Arraylist(n)
End If
Next
Next
maar goed, als ik daarna alle elementen in de array weer toon op een label of textbox, zie ik dat de elementen weer vaker voorkomen dan 1 keer.
any help pleaz!?
stel je hebt een arraylist met allemaal integers d'r in.
Sommige integers komen meer dan 1 keer voor. bijv (2,4,4,4,8,3,44,3,9)
ik wil een nieuw array aanmaken zodat de getallen in de eerste arraylist één keer voorkomen ..en niet meer
dus (2,4,8,3,44,9)
For m = 0 To UBound(Array) - 1
For n = 1 To Arraylist.Count - 1
If Array(m) <> Arraylist(n) Then
Array(m) =Arraylist(n)
End If
Next
Next
maar goed, als ik daarna alle elementen in de array weer toon op een label of textbox, zie ik dat de elementen weer vaker voorkomen dan 1 keer.
any help pleaz!?
verlegen :)
Het verwijderen van duplicate entries uit een array is niet zo eenvoudig. In je code zie ik niet hoe je de variabele Array hebt gedefinieerd, dus het is lastig om de code goed te analyseren. De code lijkt me sowieso niet goed werken, omdat je niet kijkt wat er al in Array aanwezig is wanneer je iets op positie m zet. In je huidige opzet is het volgens mij sowieso niet te doen. Een ander bruikbaar eenvoudig algoritme is steeds een waarde uit arraylist nemen, kijken of die al in array aanwezig is, en zonee dan toevoegen.
Ik weet niet of het de bedoeling is dat je zelf zo'n functie maakt of dat je een bestaande mag gebruiken. In het laatste geval kun je hier eens kijken, daar staan kant en klare functies.
En juist de Teletubbies lenen zich goed voor kleurtjes in een icon
Ik weet niet of het de bedoeling is dat je zelf zo'n functie maakt of dat je een bestaande mag gebruiken. In het laatste geval kun je hier eens kijken, daar staan kant en klare functies.
En juist de Teletubbies lenen zich goed voor kleurtjes in een icon
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
hihi...:) :D:D:D:D
nog een grote vraag!
ik ben bezig met een spel te maken dat een beetje lijkt op dit:
http://www.spelle.nl/spel/1320/Add%20'm%20up.html
dus Add'm up spel.
nu heb ik het picturebox ingedeeld in vierkanties van dezelfde grootte: 8*8 vierkanten..allemaal getekend met DrawRectangle(....)
maaar nu de vraag is: als er geklikt wordt op zo'n vierkant in de grote picturebox (dus die links)
moet ik kunnen bepalen welk cijfertje is dan aangeklikt. dat is opzich tedoen met veel werk..
dus met selectcase of if...then..end if..
maar dan heb ik 64 mogelijkheden die allemaal afzonderlijk getypt moeten worden..
of ik moet iets slims doen met Klassen... of met een for to..next
in ieder geval.. dit is het lastigste van het hele spel..
bij de linkere picturebox (zie oko het spelletje) is dat geen probleem.. want er is een vierkant (de bovenste vierkant) waarop men mag klikken..en dat kan je makkelijk regelen met if..then..else. (met mouseclick)
enige slimme opmerkingne?
:D:D:D:Dnog een grote vraag!
ik ben bezig met een spel te maken dat een beetje lijkt op dit:
http://www.spelle.nl/spel/1320/Add%20'm%20up.html
dus Add'm up spel.
nu heb ik het picturebox ingedeeld in vierkanties van dezelfde grootte: 8*8 vierkanten..allemaal getekend met DrawRectangle(....)
maaar nu de vraag is: als er geklikt wordt op zo'n vierkant in de grote picturebox (dus die links)
moet ik kunnen bepalen welk cijfertje is dan aangeklikt. dat is opzich tedoen met veel werk..
dus met selectcase of if...then..end if..
maar dan heb ik 64 mogelijkheden die allemaal afzonderlijk getypt moeten worden..
of ik moet iets slims doen met Klassen... of met een for to..next
in ieder geval.. dit is het lastigste van het hele spel..
bij de linkere picturebox (zie oko het spelletje) is dat geen probleem.. want er is een vierkant (de bovenste vierkant) waarop men mag klikken..en dat kan je makkelijk regelen met if..then..else. (met mouseclick)
enige slimme opmerkingne?
verlegen :)
YES .. HET IS NET INMIDDELS OPGELOST..
met zoiets
For m = 1 To 8
For n = 1 To 8
If (m - 1) * 60 <= e.Location.X And e.Location.X <= (m - 1) * 60 + 60 And (n - 1) * 60 <= e.Location.Y And e.Location.Y <= (n - 1) * 60 + 60 Then
TextBox1.Text = TextBox1.Text & " " & GrootRaster(m, n)
End If
Next
Next
deze bevindt zich binnen de mouseclick methode..
waaarom beginnen met n=1 en eindigen bij n=8 als het toch gaat om een 9*9 array?..
het is een geheimpje dat andere methoden doet goed werken..
in ieder geval..het is gelukt..
alvast bedankt voor het lezen..
met zoiets
For m = 1 To 8
For n = 1 To 8
If (m - 1) * 60 <= e.Location.X And e.Location.X <= (m - 1) * 60 + 60 And (n - 1) * 60 <= e.Location.Y And e.Location.Y <= (n - 1) * 60 + 60 Then
TextBox1.Text = TextBox1.Text & " " & GrootRaster(m, n)
End If
Next
Next
deze bevindt zich binnen de mouseclick methode..
waaarom beginnen met n=1 en eindigen bij n=8 als het toch gaat om een 9*9 array?..
het is een geheimpje dat andere methoden doet goed werken..
in ieder geval..het is gelukt..
alvast bedankt voor het lezen..
verlegen :)
De breedte en hoogte van de blokjes is 60 zie ik. In dat geval kun je de coordinaat van het blokje met mooiere code verkrijgen dan via een dubbele for-loop. De code zal wel werken, maar het is later onmogelijk om iets in de code te wijzigen zonder heel veel tijd kwijt te zijn aan het begrijpen van de bestaande code.
x = (e.Location.X - (e.Location.X mod 60)) / 60
y = (e.Location.Y - (e.Location.Y mod 60)) / 60
Mod is hier de modulo operator (rest na deling: 7 mod 3 = 1; 12 mod 9 = 3).
Een andere methode is de coordinaat delen door 60 en naar onderen afronden.
x en y zijn in beide gevallen gehele getallen op het interval [0, 8]
De waarde van het getal in dat hokje kun je het beste vinden mbv een 9x9 array met daarin de getallen. Je geeft als indices dan gewoon de berekende x en y op om het getal in dat hokje te verkrijgen.
x = (e.Location.X - (e.Location.X mod 60)) / 60
y = (e.Location.Y - (e.Location.Y mod 60)) / 60
Mod is hier de modulo operator (rest na deling: 7 mod 3 = 1; 12 mod 9 = 3).
Een andere methode is de coordinaat delen door 60 en naar onderen afronden.
x en y zijn in beide gevallen gehele getallen op het interval [0, 8]
De waarde van het getal in dat hokje kun je het beste vinden mbv een 9x9 array met daarin de getallen. Je geeft als indices dan gewoon de berekende x en y op om het getal in dat hokje te verkrijgen.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
dank je, de code is wel te begrijpen en ik heb inmiddels met twee for-loops vervangen.
ik had nog een vraagje ...mmmmmmmmmmmmmm als ik niet uitkom..zal ik die dan ff formuleren! weer thanx
ik had nog een vraagje ...mmmmmmmmmmmmmm als ik niet uitkom..zal ik die dan ff formuleren! weer thanx
verlegen :)
vergeten te tvp-en
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
hoe pak je zoiets aan...
Je neemt iig dat voorbeeldje van daarboven over, hoe de bindingen rond het koolstofatoom zitten. Daar zet je de 4 groepen aan. Dan heb je 1 van de structuren. Nu moet je ervoor zorgen dat de andere vorm wel een spiegelbeeld van de eerste is, maar dat je ze niet in elkaar kan laten overgaan door te draaien...
meestal is het voldoende om hem gewoon te spiegelen, probeer het bv. maar eens uit door rond een C-atoom de groepen X,Y,Z en W oid te doen..
Je neemt iig dat voorbeeldje van daarboven over, hoe de bindingen rond het koolstofatoom zitten. Daar zet je de 4 groepen aan. Dan heb je 1 van de structuren. Nu moet je ervoor zorgen dat de andere vorm wel een spiegelbeeld van de eerste is, maar dat je ze niet in elkaar kan laten overgaan door te draaien...
meestal is het voldoende om hem gewoon te spiegelen, probeer het bv. maar eens uit door rond een C-atoom de groepen X,Y,Z en W oid te doen..
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Gesnapt, harstikke bedanktquote:Op maandag 19 juni 2006 12:23 schreef teigan het volgende:
hoe pak je zoiets aan...
Je neemt iig dat voorbeeldje van daarboven over, hoe de bindingen rond het koolstofatoom zitten. Daar zet je de 4 groepen aan. Dan heb je 1 van de structuren. Nu moet je ervoor zorgen dat de andere vorm wel een spiegelbeeld van de eerste is, maar dat je ze niet in elkaar kan laten overgaan door te draaien...
meestal is het voldoende om hem gewoon te spiegelen, probeer het bv. maar eens uit door rond een C-atoom de groepen X,Y,Z en W oid te doen..
graag gedaan..
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ik heb een vraagje, over natuurkunde, 4e klas VWO. Dit is de opgave:
Een atleet heeft een massa van 80 kg. Zijn zwaartepunt bevindt zich tijdens de aanloop 0,90 m boven de grond. Tijdens de aanloop tot de afzet houdt hij het zwaartepunt van de stok (lengte: 4,80 m; massa 2,3 kg) ook 0,90 m bovend de grond. Vlak voor de afzet is de snelheid van de atleet met de polsstok 8,8 m/s. Neem aan dat de polsstok na de afzet ten slotte verticaal staat en geen snelheid meer heeft. De atleet gaat met een te verwaarlozen snelheid gestrekt over de lat.
Bereken de hoogte van het zwaartepunt van de springer op het moment dat hij over de lat gaat.
Dit was mijn uitwerking, alleen ik begrijp niet meer waarom ik het vetgedrukte er in heb staan (antwoord is wel goed overigens):
energie in A = energie in B
0,5 × m × v2 = m × g × hB
0,5 × 82,3 (stok + atleet) × 8,82 = 80 × 9,8 × h + 2,3 × 9,8 × 2,4
3187 - 54 = 784h
h = 3133 / 784 = 4 + 0,9 = 4,9 m
Ik snap dus niet goed waarom ik van die 3187 nog 54 aftrek, iemand hier die mijn redenatie wel kan volgen ?
Een atleet heeft een massa van 80 kg. Zijn zwaartepunt bevindt zich tijdens de aanloop 0,90 m boven de grond. Tijdens de aanloop tot de afzet houdt hij het zwaartepunt van de stok (lengte: 4,80 m; massa 2,3 kg) ook 0,90 m bovend de grond. Vlak voor de afzet is de snelheid van de atleet met de polsstok 8,8 m/s. Neem aan dat de polsstok na de afzet ten slotte verticaal staat en geen snelheid meer heeft. De atleet gaat met een te verwaarlozen snelheid gestrekt over de lat.
Bereken de hoogte van het zwaartepunt van de springer op het moment dat hij over de lat gaat.
Dit was mijn uitwerking, alleen ik begrijp niet meer waarom ik het vetgedrukte er in heb staan (antwoord is wel goed overigens):
energie in A = energie in B
0,5 × m × v2 = m × g × hB
0,5 × 82,3 (stok + atleet) × 8,82 = 80 × 9,8 × h + 2,3 × 9,8 × 2,4
3187 - 54 = 784h
h = 3133 / 784 = 4 + 0,9 = 4,9 m
Ik snap dus niet goed waarom ik van die 3187 nog 54 aftrek, iemand hier die mijn redenatie wel kan volgen ?
Zomaar een ideetje, niet nagerekend.quote:Op maandag 19 juni 2006 21:29 schreef MeScott het volgende:
0,5 × 82,3 (stok + atleet) × 8,82 = 80 × 9,8 × h + 2,3 × 9,8 × 2,4
3187 - 54 = 784h
Alle eendjes zwemmen in het water. :)
Anatidaephobia is altijd terecht! Wij zijn de beste stalkers...
Anatidaephobia is altijd terecht! Wij zijn de beste stalkers...
Argh natuurlijk Pure wiskunde, maar totaal over het hoofd gezien. Bedankt!quote:Op maandag 19 juni 2006 21:59 schreef Wackyduck het volgende:
[..]
Zomaar een ideetje, niet nagerekend.
Pure wiskunde, maar totaal over het hoofd gezien. Bedankt!
Ik herken die vraag, is die van scheikunde-examen van vorig jaar?quote:Op maandag 19 juni 2006 12:11 schreef eSSe het volgende:
[afbeelding]
Hoe pak je zuks aan?
Hier vind je het antwoord:
http://images.fok.nl/upload/060619_56974_antwoord.jpg
Waar slaat dit nou weer op?quote:Op maandag 19 juni 2006 12:11 schreef -J-D- het volgende:
vergeten te tvp-en
"Dat is echt ontzettend zielig" ©
Nieuwsgierig modje...quote:
Er was wel gepost maar het topic stond niet boven aan mn My At list. Sterker nog, het stond er niet in.
Dus ik dacht :tvp.
Had hier wel gepost zie ik nu, dus blijkbaar was ik tijdelijk blind
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
Jupquote:Op maandag 19 juni 2006 22:35 schreef fallrite het volgende:
[..]
Ik herken die vraag, is die van scheikunde-examen van vorig jaar?
Hehe, vandaar. Ik was al bang dat tvp zo'n gemeengoed was geworden dat mensen de hele werking ervan waren vergeten, want je had hier inderdaad al meerdere keren in gepostquote:Op maandag 19 juni 2006 22:57 schreef -J-D- het volgende:
[..]
Nieuwsgierig modje...
Er was wel gepost maar het topic stond niet boven aan mn My At list. Sterker nog, het stond er niet in.
Dus ik dacht :tvp.
Had hier wel gepost zie ik nu, dus blijkbaar was ik tijdelijk blind
"Dat is echt ontzettend zielig" ©
Simpele vraag, maar voor mij onoplosbaar. Kansberekening.
Je gooit dus met drie dobbelstenen achter elkaar.
P(je gooit ten hoogste 5) = ...
Kom maar op. Ik dacht zelf 3/6*1/6*1/6, maar dat geeft niet het juiste antwoord.
Je gooit dus met drie dobbelstenen achter elkaar.
P(je gooit ten hoogste 5) = ...
Kom maar op. Ik dacht zelf 3/6*1/6*1/6, maar dat geeft niet het juiste antwoord.
5/6 * 5/6 * 5/6
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
Sorry, ik leg het brak uit.quote:Op dinsdag 20 juni 2006 17:20 schreef -J-D- het volgende:
5/6 * 5/6 * 5/6
Het is dus 'de kans dat het totaal aantal ogen ten hoogste 5 is', dat is de beschrijving...
Je gooit dus met 3 dobbelstenen... en bij elkaar opgeteld mag je niet meer dan 5 gooien.
1x eerder.quote:Op dinsdag 20 juni 2006 15:20 schreef Litso het volgende:
[..]
Hehe, vandaar. Ik was al bang dat tvp zo'n gemeengoed was geworden dat mensen de hele werking ervan waren vergeten, want je had hier inderdaad al meerdere keren in gepost
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
dat is 1- de kans dat je 3 maal 6 gooit
is dus 1-(1/6)3
is dus 1-(1/6)3
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
111quote:Op dinsdag 20 juni 2006 17:21 schreef Kindervriend het volgende:
[..]
Sorry, ik leg het brak uit.
Het is dus 'de kans dat het totaal aantal ogen ten hoogste 5 is', dat is de beschrijving...
Je gooit dus met 3 dobbelstenen... en bij elkaar opgeteld mag je niet meer dan 5 gooien.
112
113
121
122
211
221
7 mogelijkheden van de 6*6*6 = 7/216
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
Je vergeet er een paar denk ik.quote:Op dinsdag 20 juni 2006 17:23 schreef -J-D- het volgende:
[..]
111
112
113
121
122
211
221
7 mogelijkheden van de 6*6*6 = 7/216
Maar het principe is me nu duidelijk. De uitkomst moet overigens 0,0463 worden volgens het antwoordmodel.
Ow ja, volgorde maakt wel uit. Ik deed zonder volgorde.
112 is dus anders dan 121.
Nu kom je er wel uit.
112 is dus anders dan 121.
Nu kom je er wel uit.
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
Er moet sowieso 1x een 1 voorkomen, dus onderstaand zijn alle mogelijke rijtjes.
111
112
113
122
Letten we daarnaast op volgorde, zie je dat 3 van de 4 rijtjes op 3 verschillende volgordes gezet kunnen worden. Het aantal gunstige uitkomsten is dus 10. Het totale aantal mogelijke uitkomsten is 63. De gevraagde kans is dus 10 / 63.
Bij een opgave 'bepaal de kans dat de som ...' kun je niets anders doen dan het aantal juiste uitkomsten te tellen, tenzij elke term van de som slechts twee waarden aan kan nemen (en een van die waarden dan bij voorkeur 0). Bij het tellen kun je dan nog wel enkele trucs aanleren, die je alleen onder de knie krijgt door vaak te oefenen, maar er is geen universele eenvoudige manier om zulke opgaven te maken.
[ Bericht 22% gewijzigd door GlowMouse op 20-06-2006 18:26:43 ]
111
112
113
122
Letten we daarnaast op volgorde, zie je dat 3 van de 4 rijtjes op 3 verschillende volgordes gezet kunnen worden. Het aantal gunstige uitkomsten is dus 10. Het totale aantal mogelijke uitkomsten is 63. De gevraagde kans is dus 10 / 63.
Bij een opgave 'bepaal de kans dat de som ...' kun je niets anders doen dan het aantal juiste uitkomsten te tellen, tenzij elke term van de som slechts twee waarden aan kan nemen (en een van die waarden dan bij voorkeur 0). Bij het tellen kun je dan nog wel enkele trucs aanleren, die je alleen onder de knie krijgt door vaak te oefenen, maar er is geen universele eenvoudige manier om zulke opgaven te maken.
Dat klopt niet, want zelfs als de vraag zou zijn om de kans dat er nooit hoger dan 5 geworpen wordt te berekenen, houd jij geen rekening met de situatie dat er één of twee zessen geworpen wordt. (5/6)3 zou wel het juiste antwoord opleveren.quote:Op dinsdag 20 juni 2006 17:22 schreef teigan het volgende:
dat is 1- de kans dat je 3 maal 6 gooit
is dus 1-(1/6)3
[ Bericht 22% gewijzigd door GlowMouse op 20-06-2006 18:26:43 ]
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ik zit in 3VWO en heb een vraag.
Het hoofdstuk gaat over Breuken en Functies
EN deze paragraaf met name over Hyperbolen en rechte lijnen.
Nu heb ik deze vraag:
Gegeven zijn f(x)= 8/x en g(x)= x+2
a Teken de grafieken van f en g in één assenstelsel.
Dit is allemaal niet zo moeilijk maar ik zit altijd zo te klooien met hoe lang ik de x-as en de y-as moet maken. Is daar een trucje voor of is dat echt alleen maar op de gok tekenen?
Het hoofdstuk gaat over Breuken en Functies
EN deze paragraaf met name over Hyperbolen en rechte lijnen.
Nu heb ik deze vraag:
Gegeven zijn f(x)= 8/x en g(x)= x+2
a Teken de grafieken van f en g in één assenstelsel.
Dit is allemaal niet zo moeilijk maar ik zit altijd zo te klooien met hoe lang ik de x-as en de y-as moet maken. Is daar een trucje voor of is dat echt alleen maar op de gok tekenen?
Shoulder pads may come and go, but a BFF is forever O+
Doordat je in 3VWO zit, heb je horizontale en verticale asymptoten gehad.quote:Op dinsdag 20 juni 2006 20:20 schreef Nesle het volgende:
Ik zit in 3VWO en heb een vraag.
Het hoofdstuk gaat over Breuken en Functies
EN deze paragraaf met name over Hyperbolen en rechte lijnen.
Nu heb ik deze vraag:
Gegeven zijn f(x)= 8/x en g(x)= x+2
a Teken de grafieken van f en g in één assenstelsel.
Dit is allemaal niet zo moeilijk maar ik zit altijd zo te klooien met hoe lang ik de x-as en de y-as moet maken. Is daar een trucje voor of is dat echt alleen maar op de gok tekenen?
Je ziet dat de HA van f(x) gelijk is aan de y=0
en de VA van f(x) is gelijk aan x=0
Dat is al handig om te weten, want de tabel kan je dan laten lopen met 0 als middelpunt.
-4 -3 -2 -1 0 1 2 3 4
Ik neem aan dat die rechte lijn niet zo lastig is
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
Het belangrijkste is dat je, door veel te oefenen, standaardfuncties herkent. Hieronder geef ik een paar voorbeelden:
8/x -> de grafiek van 1/x maar dan 8x zo hoog
1/(x+5) -> de grafiek van 1/x maar dan 5 naar links
1/x+5 -> de grafiek van 1/x maar dan 5 plaatjes omhoog
8/(x-5) -> de grafiek van 1/x maar dan 8x zo hoog en 5 naar rechts
Als je vervolgens uit je hoofd leert hoe de grafiek van 1/x eruit ziet, kun je al een hele groep andere functies tekenen.
@-J-D-: niet zo liev om 0 mee te nemen in je tabel
8/x -> de grafiek van 1/x maar dan 8x zo hoog
1/(x+5) -> de grafiek van 1/x maar dan 5 naar links
1/x+5 -> de grafiek van 1/x maar dan 5 plaatjes omhoog
8/(x-5) -> de grafiek van 1/x maar dan 8x zo hoog en 5 naar rechts
Als je vervolgens uit je hoofd leert hoe de grafiek van 1/x eruit ziet, kun je al een hele groep andere functies tekenen.
@-J-D-: niet zo liev om 0 mee te nemen in je tabel
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Maak gewoon eerst even een tabelletje van beide functies. Dan kun je daaraan zien hoe de assen daarop kunt aanpassen.quote:Op dinsdag 20 juni 2006 20:20 schreef Nesle het volgende:
Ik zit in 3VWO en heb een vraag.
Het hoofdstuk gaat over Breuken en Functies
EN deze paragraaf met name over Hyperbolen en rechte lijnen.
Nu heb ik deze vraag:
Gegeven zijn f(x)= 8/x en g(x)= x+2
a Teken de grafieken van f en g in één assenstelsel.
Dit is allemaal niet zo moeilijk maar ik zit altijd zo te klooien met hoe lang ik de x-as en de y-as moet maken. Is daar een trucje voor of is dat echt alleen maar op de gok tekenen?
Vroeger geleerd dat dat zo moest. En onder de 0 vul je een kruisje inquote:Op dinsdag 20 juni 2006 21:15 schreef GlowMouse het volgende:
@-J-D-: niet zo liev om 0 mee te nemen in je tabel
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
Ja oke, maar het is het 'm juist dat we NU pas asymptoten hebben.quote:Op dinsdag 20 juni 2006 20:28 schreef -J-D- het volgende:
[..]
Doordat je in 3VWO zit, heb je horizontale en verticale asymptoten gehad.
Je ziet dat de HA van f(x) gelijk is aan de y=0
en de VA van f(x) is gelijk aan x=0
Dat is al handig om te weten, want de tabel kan je dan laten lopen met 0 als middelpunt.
-4 -3 -2 -1 0 1 2 3 4
Ik neem aan dat die rechte lijn niet zo lastig is
En die rechte lijn snap ik wel
In ieder geval, bedankt. GlowMouse ook!
Shoulder pads may come and go, but a BFF is forever O+
P(A) = 0,4
P(B) = 0,2
P(A and B) = 0,2
Dat zijn de gegevens...
P( A and Bc ) = ...
Hoe reken ik dit uit? Het antwoord moet 0,2 zijn, maar ik heb geen idee hoe men hier aan komt...
P(B) = 0,2
P(A and B) = 0,2
Dat zijn de gegevens...
P( A and Bc ) = ...
Hoe reken ik dit uit? Het antwoord moet 0,2 zijn, maar ik heb geen idee hoe men hier aan komt...
Ok, een noodkreet aan de programmeerwonders hier, 't is in Java.
De situatie is als volgt: 2 dieven beroven winkels, en aan het eind van de rit gaan ze de buit verdelen. De waardes van de artikelen wordt in een array gestop, genaamd waarde. De vraag is nou: schrijf een methode ( static boolean verdeelbaar() ) die checkt of de buit in 2 gelijke delen valt de verdelen. Bijvoorbeeld:
Als waarde[]={6,2,1,3} dan kan het wel ( 6 = 1+2+3) maar als bijvoorbeeld
waarde[]={1,2,8,10} dan kan het niet. Dit moet met behulp van een recursieve hulpmethode.
De volgende opdracht is dan, om te vermelden welke artikelen boef 1 en 2 krijgen. Dus alle mogelijke combinaties.
Nou ben ik hier al even mee bezig geweest, maar ik zie echt niet in hoe je dit recursief kunt doen. Met loopjes zou ik zeggen dat je gewoon alle mogelijke combinaties neemt, maar dat lukt ook niet echt... Het moet dus recursief volgens de opdracht. Heeft iemand een idee? Help...
De situatie is als volgt: 2 dieven beroven winkels, en aan het eind van de rit gaan ze de buit verdelen. De waardes van de artikelen wordt in een array gestop, genaamd waarde. De vraag is nou: schrijf een methode ( static boolean verdeelbaar() ) die checkt of de buit in 2 gelijke delen valt de verdelen. Bijvoorbeeld:
Als waarde[]={6,2,1,3} dan kan het wel ( 6 = 1+2+3) maar als bijvoorbeeld
waarde[]={1,2,8,10} dan kan het niet. Dit moet met behulp van een recursieve hulpmethode.
De volgende opdracht is dan, om te vermelden welke artikelen boef 1 en 2 krijgen. Dus alle mogelijke combinaties.
Nou ben ik hier al even mee bezig geweest, maar ik zie echt niet in hoe je dit recursief kunt doen. Met loopjes zou ik zeggen dat je gewoon alle mogelijke combinaties neemt, maar dat lukt ook niet echt... Het moet dus recursief volgens de opdracht. Heeft iemand een idee? Help...
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Je kunt toch bijvoorbeeld een functie f schrijven metquote:Op woensdag 21 juni 2006 12:58 schreef Haushofer het volgende:
Ok, een noodkreet aan de programmeerwonders hier, 't is in Java.
De situatie is als volgt: 2 dieven beroven winkels, en aan het eind van de rit gaan ze de buit verdelen. De waardes van de artikelen wordt in een array gestop, genaamd waarde. De vraag is nou: schrijf een methode ( static boolean verdeelbaar() ) die checkt of de buit in 2 gelijke delen valt de verdelen. Bijvoorbeeld:
Als waarde[]={6,2,1,3} dan kan het wel ( 6 = 1+2+3) maar als bijvoorbeeld
waarde[]={1,2,8,10} dan kan het niet. Dit moet met behulp van een recursieve hulpmethode.
De volgende opdracht is dan, om te vermelden welke artikelen boef 1 en 2 krijgen. Dus alle mogelijke combinaties.
Nou ben ik hier al even mee bezig geweest, maar ik zie echt niet in hoe je dit recursief kunt doen. Met loopjes zou ik zeggen dat je gewoon alle mogelijke combinaties neemt, maar dat lukt ook niet echt... Het moet dus recursief volgens de opdracht. Heeft iemand een idee? Help...
input: de rij getallen as en nog een getal b.
output: een bool die aangeeft of dat tweede getal geschreven kan worden als som van een deelrij van die rij getallen
en die het volgende doet:
als b=0 dan return true,
als as leeg is dan return false,
laat a het eerste getal van de rij zijn en definieer as2 als de rij as met a weggelaten
return f(as2,b) or f(as2,b-a)
Omdat P(A)P(B) != P(A door B) weet je dat A en B afhankelijk zijn. Omdat P(A|B) en P(B|A) niet gegeven zijn, moet je goed kijken. Je moet dus goed kijkenquote:Op woensdag 21 juni 2006 12:54 schreef Kindervriend het volgende:
P(A) = 0,4
P(B) = 0,2
P(A and B) = 0,2
Dat zijn de gegevens...
P( A and Bc ) = ...
Hoe reken ik dit uit? Het antwoord moet 0,2 zijn, maar ik heb geen idee hoe men hier aan komt...
Nu zie je dat P(A door B) en P(B) zijn gelijk. Probeer hier eens verder mee te komen. Als dit niet lukt, maak dan een venn-diagram
Ondanks dat het recursief moet, toch het antwoord voor de loop. Elk element uit de verzameling gaat óf naar de ene, óf naar de andere pikkedief. In totaal zijn er dus 2^[aantal elementen] mogelijkheden. Laat een variabele lopen van 0 t/m 2^[aantal elementen] -1.quote:Met loopjes zou ik zeggen dat je gewoon alle mogelijke combinaties neemt, maar dat lukt ook niet echt.
Elke waarde van die variabele correspondeert dan met een mogelijke verdeling. Een goede methode om de verdeling te kiezen, is met behulp van de binaire waarde. Heeft bijvoorbeeld het eerste cijfer van het binaire getal waarde 0, dan krijgt de ene dief de waarde van het eerste element, anders de andere dief.
[ Bericht 17% gewijzigd door GlowMouse op 21-06-2006 14:29:32 ]
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Uhm.... zou je dit nog wat willen toelichten? Begrijp niet helemaal waar je naar toe wilt...quote:Op woensdag 21 juni 2006 13:11 schreef thabit het volgende:
[..]
Je kunt toch bijvoorbeeld een functie f schrijven met
input: de rij getallen as en nog een getal b.
output: een bool die aangeeft of dat tweede getal geschreven kan worden als som van een deelrij van die rij getallen
en die het volgende doet:
als b=0 dan return true,
als as leeg is dan return false,
laat a het eerste getal van de rij zijn en definieer as2 als de rij as met a weggelaten
return f(as2,b) or f(as2,b-a)
Ik heb wel een soort van uitwerking, maar die begijp ik niet:
static boolean verdeelbaar(){
return verdeelbaar(0,0,0);
}
static boolean verdeelbaar(int i, int buitA, int buitB) {
if ( i >= waarde.length ) {
return buitA==buitB;
} else {
if(verdeelbaar( i+1, buitA+waarde[i], buitB)
return true;
} else {
return verdeelbaar ( i+1, buitA, buitB+waarde[i]);
}
}
Deze moet ik dan uitbreiden zodat de methode ook de artikelen weergeeft bij een bepaalde opsplitsing. Wat ik niet begrijp aan bovenstaande, is waarom er een static boolean verdeelbaar(0,0,0) bovenin wordt aangeroepen, en waarom die eerste methode verdeelbaar() uberhaupt wordt gedeclareerd. Daaronder staat dan weer een functie met dezelfde naam, maar die krijgt nu 3 argumenten mee... De if(.....) is gewoon een afkorting voor if(....) = true, neem ik aan.
Is het misschien een idee om het gemiddelde gedeelt door 2 van de array uit te rekenen, en te kijken of dit gelijk is aan de som van een deel-array van de array waarde[] ? Of bedoel je dat ook? En hoe kan ik dat dan recursief aanpakken?
[ Bericht 1% gewijzigd door Haushofer op 21-06-2006 14:04:38 ]
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Dat is altijd zo bij een if. Je hebt nooit if((a==b) == true). De functie zonder argumenten is alleen om (0,0,0) te testen. Je kunt (0,0,0) vervangen door een willekeurige andere combinatie, maar uiteindelijk moet je vermoedelijk user-input accepteren.quote:De if(.....) is gewoon een afkorting voor if(....) is true, neem ik aan.
De oplossing die thabit gaf lijkt prima te voldoen, jouw oplossing ook.
Jouw oplossing werkt eigenlijk zo:
Als alles verdeeld is, kijk of A en B allebei evenveel gekregen hebben (hier eindigt de recursie)
Anders: kijk of we een goede verdeling krijgen als we het volgende element aan A geven
Als dat niet het geval is: kijk of we een goede verdeling krijgen als we het volgende element aan B geven.
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 | if ( i >= waarde.length ) { // alle buit verdeeld return buitA==buitB; } else { if(verdeelbaar(i+1, buitA+waarde[i], buitB)) { // goede verdeling door het volgende aan A toe te kennen return true; } elseif(verdeelbaar(i+1, buitA, buitB+waarde[i])) { // goede verdeling door het volgende aan B toe te kennen return true; } else { return false; } } |
Om uiteindelijk ook weer te geven wie wat heeft gekregen, moet je nog een of twee extra variabelen aanmaken om bij te houden wat je aan A en B hebt gegeven. Bij return buitA == buitB zorg je dat deze volgorde behouden blijft zodat je die later weer kunt geven.
[ Bericht 2% gewijzigd door GlowMouse op 21-06-2006 14:10:21 ]
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ja, dat was precies wat ik bedoelde. En dat doe je dan door een functie te schrijven die algemener checkt of een gegeven getal een deelsom van een rij is.quote:Op woensdag 21 juni 2006 13:35 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Is het misschien een idee om het gemiddelde gedeelt door 2 van de array uit te rekenen, en te kijken of dit gelijk is aan de som van een deel-array van de array waarde[] ? Of bedoel je dat ook?
b is een deelsom van a1,..,an dan en slechts dan als b een deelsom is van a2,...,an of b-a1 een deelsom is van a2,...,an: in het eerste geval gebruik je de a1 niet in b, en in het tweede geval wel.
Ok, ik begin de opzet wat te begrijpen, maar ik begrijp nog niet helemaal hoe die verdeling precies in zn werk gaat. Wat betekent precies dat het statement (verdeelbaar(i+1,buitA+waarde[i], buitB) true is? Als ik bijvoorbeeld iets neem alsquote:Op woensdag 21 juni 2006 14:05 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Dat is altijd zo bij een if. Je hebt nooit if((a==b) == true). De functie zonder argumenten is alleen om (0,0,0) te testen. Je kunt (0,0,0) vervangen door een willekeurige andere combinatie, maar uiteindelijk moet je vermoedelijk user-input accepteren.
De oplossing die thabit gaf lijkt prima te voldoen, jouw oplossing ook.
Jouw oplossing werkt eigenlijk zo:
Als alles verdeeld is, kijk of A en B allebei evenveel gekregen hebben (hier eindigt de recursie)
Anders: kijk of we een goede verdeling krijgen als we het volgende element aan A geven
Als dat niet het geval is: kijk of we een goede verdeling krijgen als we het volgende element aan B geven.
[ code verwijderd ]
Om uiteindelijk ook weer te geven wie wat heeft gekregen, moet je nog een of twee extra variabelen aanmaken om bij te houden wat je aan A en B hebt gegeven. Bij return buitA == buitB zorg je dat deze volgorde behouden blijft zodat je die later weer kunt geven.
waarde[]={1,3,2,7}
wat gebeurt er dan in het programma? Waar wordt i op 0 gezet? Ik neem aan dat je de eerste keer gewoon i=0 stelt, en dan dus in jouw programma op regel 5 een keuze maakt; of je gaat naar regel 5 , of naar regel 7, of naar regel 10. In 1 van die ifjes wordt i dan opgehoogd met 1. En dan ga je weer naar regel 2. Als de buit dan nog niet verdeeld is, dan ga je weer die ifjes in. Etcetera.
Sorrie als ik wat onduidelijk overkom, maar mijn programmeertalenten zijn niet bepaald uitmuntend, en ik zit er al heel lang mee. In ieder geval al heel erg bedankt
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Het beste is om waarde[] = {1,2} te nemen. Hoe langer, hoe meer recursiestappen, dus niet zo goed voor het voorbeeld. Ook met {1,2} heb ik maar een deel van de stapjes opgeschreven.
Ik vergiste mij overigens, je roept altijd met (0,0,0) aan voor de eerste stap. In dit geval roepen we dus
verdeelbaar(0, 0, 0) aan.
regel 2 -> false
regel 5 -> aanroep van verdeelbaar(1,1,0) -> false
regel 7 -> aanroep van verdeelbaar(1,0,1), kun je uitwerken, maar wordt false;
dus retourneert false (regel 10)
verdeelbaar(1,1,0):
regel 2 -> false
regel 5 -> aanroep van verdeelbaar(2,3,0) -> false
regel 7 -> aanroep van verdeelbaar(2,1,2) -> false
dus retourneert false (regel 10)
verdeelbaar(2,3,0):
regel 2 -> true
regel 3 -> false (want 3 != 0)
verdeelbaar(2,1,2):
regel 2 -> true
regel 3 -> false (want 1 != 2)
Ik vergiste mij overigens, je roept altijd met (0,0,0) aan voor de eerste stap. In dit geval roepen we dus
verdeelbaar(0, 0, 0) aan.
regel 2 -> false
regel 5 -> aanroep van verdeelbaar(1,1,0) -> false
regel 7 -> aanroep van verdeelbaar(1,0,1), kun je uitwerken, maar wordt false;
dus retourneert false (regel 10)
verdeelbaar(1,1,0):
regel 2 -> false
regel 5 -> aanroep van verdeelbaar(2,3,0) -> false
regel 7 -> aanroep van verdeelbaar(2,1,2) -> false
dus retourneert false (regel 10)
verdeelbaar(2,3,0):
regel 2 -> true
regel 3 -> false (want 3 != 0)
verdeelbaar(2,1,2):
regel 2 -> true
regel 3 -> false (want 1 != 2)
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Het is een beetje smerig geprogrammeerd. Je doet gewoon een aanroep naar verdeelbaar, en die start het proces. Die roept namelijk de verdeelbaar aan met drie parameters. De i geeft aan hoeveel elementen er al zijn verdeeld (daarom wordt-ie telkens eentje hoger) en de tweede en derde parameter geven aan wat A, resp. B heeft gekregen.
Dus i wordt aan het begin op 0 gezet. Dan kijkt het eerst op regel 5 of het een goede verdeling kan vinden als het item dat op het punt staat verdeeld te worden (per aanroep wordt er feitelijk 1 item verdeeld) aan A ten deel valt. Als dat niet kan, dan kijkt het of het misschien kan als B dat item krijgt. (Dat zijn de enige mogelijkheden, of A krijgt het item of B krijgt het). Als geen van beide gevallen tot iets succesvols lijkt, dan kan het dus niet.
In het beroerdste geval moet je, als je n items hebt 2^n gevallen checken. Immers, elk item kan of aan A of aan B gegeven worden. En jouw programma loopt gewoon domweg al die mogelijkheden af, beginnend bij het eerste item. En als het dan (toevallig, want veel slimmigheid zit er niet achter) goed uitkomt, dan zegt het "Ja! Het kan!" en anders niet.
Dus i wordt aan het begin op 0 gezet. Dan kijkt het eerst op regel 5 of het een goede verdeling kan vinden als het item dat op het punt staat verdeeld te worden (per aanroep wordt er feitelijk 1 item verdeeld) aan A ten deel valt. Als dat niet kan, dan kijkt het of het misschien kan als B dat item krijgt. (Dat zijn de enige mogelijkheden, of A krijgt het item of B krijgt het). Als geen van beide gevallen tot iets succesvols lijkt, dan kan het dus niet.
In het beroerdste geval moet je, als je n items hebt 2^n gevallen checken. Immers, elk item kan of aan A of aan B gegeven worden. En jouw programma loopt gewoon domweg al die mogelijkheden af, beginnend bij het eerste item. En als het dan (toevallig, want veel slimmigheid zit er niet achter) goed uitkomt, dan zegt het "Ja! Het kan!" en anders niet.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Het lichtje gaat steeds feller branden
Nog 1 vraagje dan: hoe weet het programma of de verdeling goed is, in regel 5 of 7 ? Het is denk ik nou wel duidelijk dat ik erg veel moeite heb met recursieve methodes... bijvoorbeeld, als je dan waarde[]={1,2} neemt. Het programma gaat kijken in regel 5 of er dan geldt: verdeelbaar(1,1,0) == true. Dus of het een goed idee is om het eerste artikel aan boef A te geven. Waar wordt berekend of dit een goed idee is of niet? Ik zie dat nergens in het programma terug.
Als ik dit vandaag nog ga bevatten, worden jullie bij deze gepromoveerd tot koningen
Nog 1 vraagje dan: hoe weet het programma of de verdeling goed is, in regel 5 of 7 ? Het is denk ik nou wel duidelijk dat ik erg veel moeite heb met recursieve methodes... bijvoorbeeld, als je dan waarde[]={1,2} neemt. Het programma gaat kijken in regel 5 of er dan geldt: verdeelbaar(1,1,0) == true. Dus of het een goed idee is om het eerste artikel aan boef A te geven. Waar wordt berekend of dit een goed idee is of niet? Ik zie dat nergens in het programma terug.
Als ik dit vandaag nog ga bevatten, worden jullie bij deze gepromoveerd tot koningen
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Ho, wacht es ff... ik ga compleet voorbij aan het feit dat die ifjes de eigen methode verdeelbaar weer aanroepen...
Dus in het bovengenoemde voorbeeld:
In regel 5: verdeelbaar(1,1,0) wordt aangeroepen. Dus gaan we weer naar regel 2: i is niet groter dan 2, dus gaan we weer naar regel 5: daar wordt verdeelbaar(2,3,0) aangeroepen. Dus gaan we weer naar regel 2. Die is true, want i is gelijk aan 2. En buitA is niet gelijk aan buitB,dus wordt er false gereturned.
Daarna wordt er naar regel 7 gesprongen en naar verdeelbaar(1,0,1) gekeken. Daarvoor wordt er weer naar regel 5 gegaan etc etc... volgens mij begin ik het te begrijpen
Ik zal es proberen om nu het programma zo uit te breiden, dat de exacte verdeling ook wordt afgedrukt. In ieder geval erg bedankt iedereen, en ik kom binnenkort vast nog wel even terug
Dus in het bovengenoemde voorbeeld:
In regel 5: verdeelbaar(1,1,0) wordt aangeroepen. Dus gaan we weer naar regel 2: i is niet groter dan 2, dus gaan we weer naar regel 5: daar wordt verdeelbaar(2,3,0) aangeroepen. Dus gaan we weer naar regel 2. Die is true, want i is gelijk aan 2. En buitA is niet gelijk aan buitB,dus wordt er false gereturned.
Daarna wordt er naar regel 7 gesprongen en naar verdeelbaar(1,0,1) gekeken. Daarvoor wordt er weer naar regel 5 gegaan etc etc... volgens mij begin ik het te begrijpen
Ik zal es proberen om nu het programma zo uit te breiden, dat de exacte verdeling ook wordt afgedrukt. In ieder geval erg bedankt iedereen, en ik kom binnenkort vast nog wel even terug
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Dat is de recursie, dat 'weet' het programma niet van te voren. Stel nu dat waarde[] ={1,3,2} Verdeelbaar(1,1,0) wordt eerst gedaan. D.w.z. item 1 is verdeeld, en boef A heeft nu een buit van 1 te pakken. Daarna wordt ook de aanroep verdeelbaar(2,4,0) gedaan (boef A krijgt ook item 2), en daarna nog eens verdeelbaar(3,6,0) (hij krijgt ook item 3). Nu zag jij waarschijnlijk al van te voren aankomen dat het geen slimme zet was om boef A ook item twee te geven, maar een computer beschouwt niet zo het totale plaatje, het kan alleen beslissen wat het met dit item hier en nu moet doen. Als uiteindelijk alles verdeeld is (i==3), dan kijkt het of buitA = buitB (wat niet het geval is) en dan geeft het dus 'false' terug. Het programma gaat nu weer een stapje terug in de recursie (het zegt eigenlijk: Okay, boef A, geef jij je laatste item maar terug, want dit werkte niet). En geeft het dan aan boef B. Dan is weer alles verdeeld, nu in een 4 vs. 2 verhouding, en dan kijkt het of dat netjes is, en dat is ook niet zo.quote:Op woensdag 21 juni 2006 14:36 schreef Haushofer het volgende:
Het lichtje gaat steeds feller branden
Nog 1 vraagje dan: hoe weet het programma of de verdeling goed is, in regel 5 of 7 ? Het is denk ik nou wel duidelijk dat ik erg veel moeite heb met recursieve methodes... bijvoorbeeld, als je dan waarde[]={1,2} neemt. Het programma gaat kijken in regel 5 of er dan geldt: verdeelbaar(1,1,0) == true. Dus of het een goed idee is om het eerste artikel aan boef A te geven. Waar wordt berekend of dit een goed idee is of niet? Ik zie dat nergens in het programma terug.
Als ik dit vandaag nog ga bevatten, worden jullie bij deze gepromoveerd tot koningen
De functie heeft nu zowel een keer geprobeerd om item 2 aan boef A als B te geven en beide willen niet, het betekent dus dat het nog een stap terug moet doen. Zowel het tweede als het derde item worden als het ware teruggevorderd, en het proces herhaalt zich deels. Nu krijgt B item twee met waarde 3, dan komt er weer een recursieve aanroep, en dan wordt item 3 weer eerst aan boef A gegeven. Nu is weer alles verdeeld, en tadaa, ze hebben beide een buit met waarde 3. Dat komt goed uit, dus het programma geeft 'true' terug (ik heb een werkende verdeling gevonden!).
Het checkt dus pas zodra alles verdeeld is of dat een goed idee is (bij nader inzien), en zo niet, doet maakt het eerst z'n laatste move ongedaan en probeert daar een andere optie, tenzij die er niet meer is, dan moet het nog een move extra ongedaan maken.
Het wordt meestal als een boom getekend als je het grafisch wilt weergeven:
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 | / \ /--- ---\ / \ (1,0) (0,1) / \ / \ / \ / \ (4,0) (1,3) (3,1) (0,4) / \ / \ / \ / \ (6,0)(4,2)(3,3)(1,5) (5,1)(3,3)(2,4)(0,6) ^^^ ^^^ |
Zelf vind ik dit tamelijk verhelderend. Het begint dus in de situatie dat beide dieven niets hebben (0,0), dan loopt je programma eerst helemaal naar beneden in de boom (verdeling 6,0), en het concludeert dat dat niet werkt, dus het gaat een stapje terug en neemt daar de andere tak, dat werkt ook niet, dus het moet twee stapjes terug om bij de afslag (1,0) nu de andere tak te nemen, daar kiest het weer eerst de linker (omdat het zo geprogrammeerd is), en daar is het correct, en dan breekt het ook direct af. Als er geen verdeling is, dan loopt het echter de gehele boom door en zal het overal beneden uitkomen voordat het kan concluderen dat het niet werkt.
Of iets een goede keus is blijkt dus uit het plaatje dat een bepaald punt in de boom een 'goede oplossing' onder zich heeft, maar dat ziet dat programma niet van te voren, daarvoor moet het uitgevoerd worden.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Ja, ik snap em Prachtig zeg, een paar uur terug snapte ik er nog helemaal geen hol van. Mooi is dat. Dankjewel, en Thabit en Glowmouse ook natuurlijk ! Zo'n plaatje is inderdaad erg handig. Ik ben zelf altijd geneigd om problemen iteratief op te lossen ( die paar problemen die ik dan heb opgelost ), recursie vind ik op de een of andere manier een stuk lastiger.quote:Op woensdag 21 juni 2006 14:53 schreef Iblis het volgende:
[..]
Dat is de recursie, dat 'weet' het programma niet van te voren. Stel nu dat waarde[] ={1,3,2} Verdeelbaar(1,1,0) wordt eerst gedaan. D.w.z. item 1 is verdeeld, en boef A heeft nu een buit van 1 te pakken. Daarna wordt ook de aanroep verdeelbaar(2,4,0) gedaan (boef A krijgt ook item 2), en daarna nog eens verdeelbaar(3,6,0) (hij krijgt ook item 3). Nu zag jij waarschijnlijk al van te voren aankomen dat het geen slimme zet was om boef A ook item twee te geven, maar een computer beschouwt niet zo het totale plaatje, het kan alleen beslissen wat het met dit item hier en nu moet doen. Als uiteindelijk alles verdeeld is (i==3), dan kijkt het of buitA = buitB (wat niet het geval is) en dan geeft het dus 'false' terug. Het programma gaat nu weer een stapje terug in de recursie (het zegt eigenlijk: Okay, boef A, geef jij je laatste item maar terug, want dit werkte niet). En geeft het dan aan boef B. Dan is weer alles verdeeld, nu in een 4 vs. 2 verhouding, en dan kijkt het of dat netjes is, en dat is ook niet zo.
De functie heeft nu zowel een keer geprobeerd om item 2 aan boef A als B te geven en beide willen niet, het betekent dus dat het nog een stap terug moet doen. Zowel het tweede als het derde item worden als het ware teruggevorderd, en het proces herhaalt zich deels. Nu krijgt B item twee met waarde 3, dan komt er weer een recursieve aanroep, en dan wordt item 3 weer eerst aan boef A gegeven. Nu is weer alles verdeeld, en tadaa, ze hebben beide een buit met waarde 3. Dat komt goed uit, dus het programma geeft 'true' terug (ik heb een werkende verdeling gevonden!).
Het checkt dus pas zodra alles verdeeld is of dat een goed idee is (bij nader inzien), en zo niet, doet maakt het eerst z'n laatste move ongedaan en probeert daar een andere optie, tenzij die er niet meer is, dan moet het nog een move extra ongedaan maken.
Het wordt meestal als een boom getekend als je het grafisch wilt weergeven:
[ code verwijderd ]
Zelf vind ik dit tamelijk verhelderend. Het begint dus in de situatie dat beide dieven niets hebben (0,0), dan loopt je programma eerst helemaal naar beneden in de boom (verdeling 6,0), en het concludeert dat dat niet werkt, dus het gaat een stapje terug en neemt daar de andere tak, dat werkt ook niet, dus het moet twee stapjes terug om bij de afslag (1,0) nu de andere tak te nemen, daar kiest het weer eerst de linker (omdat het zo geprogrammeerd is), en daar is het correct, en dan breekt het ook direct af. Als er geen verdeling is, dan loopt het echter de gehele boom door en zal het overal beneden uitkomen voordat het kan concluderen dat het niet werkt.
Of iets een goede keus is blijkt dus uit het plaatje dat een bepaald punt in de boom een 'goede oplossing' onder zich heeft, maar dat ziet dat programma niet van te voren, daarvoor moet het uitgevoerd worden.
Nou, bij dezequote:Op woensdag 21 juni 2006 14:36 schreef Haushofer het volgende:
Als ik dit vandaag nog ga bevatten, worden jullie gepromoveerd tot koningen
Ik zal trouwens ook nog even goed kijken naar Thabit's voorstel, om naar de sommen van de deelrijen van de array te kijken. En nu dus nog die extensie, maar mijn dag is nu alweer goed
[ Bericht 2% gewijzigd door Haushofer op 21-06-2006 15:27:58 ]
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Okay, komt weer een n00b vraag van mij, wederom kansberekening.
Er zijn 3 machines. A, B en C.
A neemt 10% van de productie voor zijn rekening. B 30% en C 60%.
De kans op een defect product met machine A is 7%. Bij B is het 3% en bij C 1,5%.
Vraag: Wat is de kans dat een willekeurig defect product is geproduceerd met machine C?
Help me.
Er zijn 3 machines. A, B en C.
A neemt 10% van de productie voor zijn rekening. B 30% en C 60%.
De kans op een defect product met machine A is 7%. Bij B is het 3% en bij C 1,5%.
Vraag: Wat is de kans dat een willekeurig defect product is geproduceerd met machine C?
Help me.
Even naar hiero sleuren... het gegeven antwoord in Scheikundeknobbels aanwezig hiero?? was correct!! Thanks!!
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
To iterate is human; to recurse, divine.quote:Op woensdag 21 juni 2006 15:05 schreef Haushofer het volgende:
Ja, ik snap em Prachtig zeg, een paar uur terug snapte ik er nog helemaal geen hol van. Mooi is dat. Dankjewel, en Thabit en Glowmouse ook natuurlijk ! Zo'n plaatje is inderdaad erg handig. Ik ben zelf altijd geneigd om problemen iteratief op te lossen ( die paar problemen die ik dan heb opgelost ), recursie vind ik op de een of andere manier een stuk lastiger.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Gegeven is al dat het product defect is, wat is nu de kans dat het met machine C is geproduceerd.quote:Op woensdag 21 juni 2006 15:11 schreef Kindervriend het volgende:
Okay, komt weer een n00b vraag van mij, wederom kansberekening.
Er zijn 3 machines. A, B en C.
A neemt 10% van de productie voor zijn rekening. B 30% en C 60%.
De kans op een defect product met machine A is 7%. Bij B is het 3% en bij C 1,5%.
Vraag: Wat is de kans dat een willekeurig defect product is geproduceerd met machine C?
Ofwel P(C|D). Nu wil je de regel van Bayes gebruiken:
Je wilt P(C|D) weten, die regel zegt dat je daarachter kunt komen als je P(D|C) en P(D) en P(C) berekent. Dat moet te doen zijn.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Om hier nog even op terug te komen, het kan ook geheel met de rekenregels:quote:Op woensdag 21 juni 2006 13:19 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Omdat P(A)P(B) != P(A door B) weet je dat A en B afhankelijk zijn. Omdat P(A|B) en P(B|A) niet gegeven zijn, moet je goed kijken. Je moet dus goed kijken
Nu zie je dat P(A door B) en P(B) zijn gelijk. Probeer hier eens verder mee te komen. Als dit niet lukt, maak dan een venn-diagram
P(B|A) = P(A door B)/P(A) = 0,5
P(B'|A) = 1-P(B|A) = 0,5
P(A door B') = P(B'|A)*P(A) = 0,5*0,4 = 0,2
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Haushofer,
Ik zou ook nog iets als
in je programmaatje zetten.
Hiermee voorkom je dat je computer heel veel onzinnig werk gaat doen. Als buitA (of buitB) immers al meer dan de helft is, zal het zeker niet minder worden, dus dan kan je gelijk stoppen. Ik ga er dan wel vanuit dat alle waarden niet negatief zijn. Een dergelijk trucje valt in de categorie branch & cut algoritme. Als ze wel negatief mogen zijn, kun je nog steeds wel een soortgelijke grens bepalen.
Waarom moeten die functies van je eigenlijk static zijn? Volgens mij werkt het dan alleen als waardes ook een static variabele is en dat is een beetje vreemd .
Ik zou ook nog iets als
| 1 |
in je programmaatje zetten.
Hiermee voorkom je dat je computer heel veel onzinnig werk gaat doen. Als buitA (of buitB) immers al meer dan de helft is, zal het zeker niet minder worden, dus dan kan je gelijk stoppen. Ik ga er dan wel vanuit dat alle waarden niet negatief zijn. Een dergelijk trucje valt in de categorie branch & cut algoritme. Als ze wel negatief mogen zijn, kun je nog steeds wel een soortgelijke grens bepalen.
Waarom moeten die functies van je eigenlijk static zijn? Volgens mij werkt het dan alleen als waardes ook een static variabele is en dat is een beetje vreemd .
Nog een vraagje van mijn kant, scheikunde dit keer. Dit is de opgave:
Aanslag in een WC-pot bestaat vooral uit een neerslag van kalk (calciumcarbonaat). Deze klak kan worden verwijderd met zuren. WC Eens bevat 2,2 mol mierenzuur (HCOOH) per liter. Voor een schoonmaakbeurt wordt 12 mL WC Eend in de pot gespoten. Veronderstel dat er 0,14 g kalkaanslag in de pot zit.
De reactie is als volgt:
CaCO3 (s) + 2 HCOOH (aq) --> Ca[sup2+[/sup](aq) + 2 HCOO- + H2O (l) + CO2 (g)
Bereken de overmaat mierenzuur.
--
Ik ben al zo ver dat ik weet dat er 1,2 g mierenzuur de pot in gespoten wordt, maar ik weet niet hoe verder te gaan. Zou iemand me hier kunnen helpen ?
Aanslag in een WC-pot bestaat vooral uit een neerslag van kalk (calciumcarbonaat). Deze klak kan worden verwijderd met zuren. WC Eens bevat 2,2 mol mierenzuur (HCOOH) per liter. Voor een schoonmaakbeurt wordt 12 mL WC Eend in de pot gespoten. Veronderstel dat er 0,14 g kalkaanslag in de pot zit.
De reactie is als volgt:
CaCO3 (s) + 2 HCOOH (aq) --> Ca[sup2+[/sup](aq) + 2 HCOO- + H2O (l) + CO2 (g)
Bereken de overmaat mierenzuur.
--
Ik ben al zo ver dat ik weet dat er 1,2 g mierenzuur de pot in gespoten wordt, maar ik weet niet hoe verder te gaan. Zou iemand me hier kunnen helpen ?
0,14g kalkaanslag komt overeen met ... mol CaCO3
Omdat er (zie reactievergelijking) per mol CaCO3 twee mol HCOOH reageert, is er totaal ... mol HCOOH nodig om alle CaCO3 te laten reageren.
Omdat er totaal 26,4 mmol HCOOH aanwezig was, is er na de reactie nog ... mmol HCOOH aanwezig.
Dit komt overeen met ... gram.
Ik heb helaas geen tabel om alle molmassa's uit te rekenen, maar dit is wel de aanpak.
Omdat er (zie reactievergelijking) per mol CaCO3 twee mol HCOOH reageert, is er totaal ... mol HCOOH nodig om alle CaCO3 te laten reageren.
Omdat er totaal 26,4 mmol HCOOH aanwezig was, is er na de reactie nog ... mmol HCOOH aanwezig.
Dit komt overeen met ... gram.
Ik heb helaas geen tabel om alle molmassa's uit te rekenen, maar dit is wel de aanpak.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
if (...) en ... moet een boolean waarde zijn. In dit geval is het resultaat van de methode die op de plaats van ... staat een boolean waarde dus dat zit in dit geval goed. Dus hoewel je if (functie() == true) zou kunnen schrijven, is het niet nodig aangezien de returnwaarde al van het type boolean is.quote:Op woensdag 21 juni 2006 13:35 schreef Haushofer het volgende:
[..] De if(.....) is gewoon een afkorting voor if(....) = true, neem ik aan.
[..]
Bij een if (3 == 4) doe je de vergelijking ter plekke in plaats van een methode die je aanroept dus dan zorg je op die manier voor een boolean waarde. Je zou ook kunnen schrijven:
if (equal(3,4))
met
| 1 2 3 | return x == y; } |
maar dat is omslachtig
Geweldig, ik begrijp het ineens! Heel erg bedank !quote:Op woensdag 21 juni 2006 21:09 schreef GlowMouse het volgende:
0,14g kalkaanslag komt overeen met ... mol CaCO3
Omdat er (zie reactievergelijking) per mol CaCO3 twee mol HCOOH reageert, is er totaal ... mol HCOOH nodig om alle CaCO3 te laten reageren.
Omdat er totaal 26,4 mmol HCOOH aanwezig was, is er na de reactie nog ... mmol HCOOH aanwezig.
Dit komt overeen met ... gram.
Ik heb helaas geen tabel om alle molmassa's uit te rekenen, maar dit is wel de aanpak.
Daar zijn we weer. Weer een vraag over kansberekening.
Het gaat om een random experiment.
P(A) = 0,5 en P(A or B) = 0,7
Nu moet ik P(B) uitrekenen. A en B zijn independent trouwens.
Iemand een tip/oplossing?
Het gaat om een random experiment.
P(A) = 0,5 en P(A or B) = 0,7
Nu moet ik P(B) uitrekenen. A en B zijn independent trouwens.
Iemand een tip/oplossing?
Deze twee rekenregels gebruiken:
P(A door B) = P(A)*P(B) (vanwege onafhankelijkheid)
P(A) + P(B) = P(A of B) - P(A door B) (bekende rekenregel)
P(A door B) = P(A)*P(B) (vanwege onafhankelijkheid)
P(A) + P(B) = P(A of B) - P(A door B) (bekende rekenregel)
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Zoiets was ik ook van planquote:Op woensdag 21 juni 2006 20:54 schreef Wolfje het volgende:
Haushofer,
Ik zou ook nog iets als
[ code verwijderd ]
in je programmaatje zetten.
Hiermee voorkom je dat je computer heel veel onzinnig werk gaat doen. Als buitA (of buitB) immers al meer dan de helft is, zal het zeker niet minder worden, dus dan kan je gelijk stoppen. Ik ga er dan wel vanuit dat alle waarden niet negatief zijn. Een dergelijk trucje valt in de categorie branch & cut algoritme. Als ze wel negatief mogen zijn, kun je nog steeds wel een soortgelijke grens bepalen.
Hoe het precies zit met het verschil tussen static methodes en class methodes weet ik niet, maar het heeft volgens mij weinig te maken met de keuze om je variabelen static te maken.quote:Waarom moeten die functies van je eigenlijk static zijn? Volgens mij werkt het dan alleen als waardes ook een static variabele is en dat is een beetje vreemd .
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Heb weer Statistiek voor het eerst in 3 jaar...
En ben natuurlijk vergeten hoe ik allemaal dingetjes moet berekenen met mn grafische rekenmachine...
Hoe moet ik dit berekenen in mn rekenmachine:
De levelnsduur van een autoaccu blijkt normaal verdeeld te zijn met een gemiddelde levensduur van 5 jaar en een standaarddeviatie van 2 jaar
a: Bereken de kans dat een accu binnen de garantietermijn kapot gaat
b: Bereken de kans dat een accu binnen 1 jaar na het verstrijken van de garantietermijn kapot gaat
c: De leverancier wil nu een garantietermijn vaststellen van a jaar. Deze a moet de eigenschap hebben dat de levensduur van 96% van de geleverde accu's minstens gelijk is aan a jaar. Bepaal a
Alvast heel erg bedankt!
En ben natuurlijk vergeten hoe ik allemaal dingetjes moet berekenen met mn grafische rekenmachine...
Hoe moet ik dit berekenen in mn rekenmachine:
De levelnsduur van een autoaccu blijkt normaal verdeeld te zijn met een gemiddelde levensduur van 5 jaar en een standaarddeviatie van 2 jaar
a: Bereken de kans dat een accu binnen de garantietermijn kapot gaat
b: Bereken de kans dat een accu binnen 1 jaar na het verstrijken van de garantietermijn kapot gaat
c: De leverancier wil nu een garantietermijn vaststellen van a jaar. Deze a moet de eigenschap hebben dat de levensduur van 96% van de geleverde accu's minstens gelijk is aan a jaar. Bepaal a
Alvast heel erg bedankt!
Hij bedoelt waarschijnlijk dat de array met waardes ook static zal moeten zijn.quote:Op vrijdag 23 juni 2006 08:31 schreef Haushofer het volgende:
Hoe het precies zit met het verschil tussen static methodes en class methodes weet ik niet, maar het heeft volgens mij weinig te maken met de keuze om je variabelen static te maken.
Wat precies het verschil is, is zeker voor beginnende programmeurs niet zo van belang. Het nadeel van Java is dat het snel veel overhead aan verplichte syntax oplevert waarvan de betekenis pas later duidelijk wordt.
Ik wil het echter wel een beetje proberen uit te leggen. Normaliter kun je een class zien als een soort blauwdruk voor een object. Classes zijn de bouwtekeningen, objecten zijn de daadwerkelijke constructies die worden geproduceerd als de bouwtekening wordt gevolgd. Dus, stel je hebt een Class Fiets, met een methode 'Schakel(int versnelling)', dan is dat alleen maar een manier waarop je Java zegt: Indien iemand een object van het type fiets wil hebben, dan moet je zorgen dat er ook een methode Schakel bij hoort, en je moet eventuele ruimte voor variabelen in die class reserveren:
| 1 2 3 | int huidigeversnelling; public void schakel(int versnelling) { huidigeversnelling = versnelling;}; |
Zo'n object maak je meestal aan met 'new', er staat dan ergens in je code waar je zo'n fiets-object nodig hebt: Fiets f = new Fiets(); (Dan krijg je ook te maken met een zogenaamde constructor, die meehelpt het object te construeren.) Pas zodra dat gedaan is kun je f.schakel() aanroepen. Methodes kunnen in beginsel dus alléén worden aangeroepen als ze bij een object horen.
En dat is de truuk waar static methoden in het spel komen. Die bestaan eigenlijk altijd, ook al is er nog geen object aangemaakt. (Voor simpelere programma's versimpelt dat het programmeren wat, want je hoeft geen objecten in het leven te roepen.) Hét klassieke voorbeeld van een statische methode is de methode 'main' – immers er zal een methode moeten zijn waarin eventuele objecten worden aangemaakt die het gehele programma op gang brengen, als het programma start bestaan er nog geen objecten namelijk.
Echter, als zo'n static method wordt aangeroepen dan hoort deze niet bij een object, dus als deze andere methodes of variabelen van die class wil gebruiken (instantievariabelen worden ze genoemd), dan moeten die ook static zijn, want anders kun je niet garanderen dat die bestaan. Een method die bij een object hoort werkt namelijk normaal gesproken op de variabelen in dat object. Als het voorbeeld fiets hebt: met die class of blauwdruk kun je nog een fiets maken. Fiets g = new Fiets(). Als je met die fiets schakelt is het logisch dat de versnellingen van fiets 'f' niet veranderen.
Soms kun je trouwens wel met twee dezelfde namen naar hetzelfde object verwijzen. Als je zegt: Fiets h (d.w.z. h is een variabele die een fiets aanduidt) en je doet Fiets h = f, dan zijn h en f benamingen voor hetzelfde ding. Alles wat aan 'h' verandert verandert dan ook aan 'f'.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Noem X de levensduur van de accu. Er geldt X~N(5,4). Spreek uit: N is normaal verdeeld met parameters 5 en 4. 5 is de verwachting, 4 de variantie.quote:Op vrijdag 23 juni 2006 10:08 schreef superhero87 het volgende:
Hoe moet ik dit berekenen in mn rekenmachine:
De levelnsduur van een autoaccu blijkt normaal verdeeld te zijn met een gemiddelde levensduur van 5 jaar en een standaarddeviatie van 2 jaar
a: Bereken de kans dat een accu binnen de garantietermijn kapot gaat
b: Bereken de kans dat een accu binnen 1 jaar na het verstrijken van de garantietermijn kapot gaat
c: De leverancier wil nu een garantietermijn vaststellen van a jaar. Deze a moet de eigenschap hebben dat de levensduur van 96% van de geleverde accu's minstens gelijk is aan a jaar. Bepaal a
Alvast heel erg bedankt!
Verder denk ik dat je het beste de handleiding van je rekenmachine erbij kunt pakken over hoe je zulke opgaven invult. Omdat 'de garantietermijn' hier verder niet gespecificeerd is, zijn a en b niet te beantwoorden.
c: Bij c kun je gebruiken dat P(X>=a) = P((X-5)/2 >= (a-5)/2) = P(Z >= (a-5)/2) = 1 - P(Z<(a-5)/2) = 0,96 met Z de standaardnormaalverdeelde stochast.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Wie kan mij helpen met deze 2 kansberekeningen?
- een voetballer mag een serie van 10 penalty’s nemen. De kans dat hij scoort is 0,5 per penalty. Bereken de kans dat deze voetballer precies 7 keer scoort.
- Een vrouw pakt zonder te kijken 10 kraaltjes (zonder teruglegging) uit een bakje waarin 30 rode kraaltjes en 40 witte kraaltjes zitten. Bereken de kans dat deze vrouw 6 rode kraaltjes heeft gepakt.
Ik kom er echt niet meer uit help
- een voetballer mag een serie van 10 penalty’s nemen. De kans dat hij scoort is 0,5 per penalty. Bereken de kans dat deze voetballer precies 7 keer scoort.
- Een vrouw pakt zonder te kijken 10 kraaltjes (zonder teruglegging) uit een bakje waarin 30 rode kraaltjes en 40 witte kraaltjes zitten. Bereken de kans dat deze vrouw 6 rode kraaltjes heeft gepakt.
Ik kom er echt niet meer uit help
Je moet bij de eerste de binomiale, en bij de tweede de hypergeometrische verdeling gebruiken.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Je hebt dit sneller met pen en papier en simpel rekenmachine uitgerekend, dan dat je moet uitzoeken hoe dit werkt met een grafisch rekenmachine.quote:Op vrijdag 23 juni 2006 10:08 schreef superhero87 het volgende:
Heb weer Statistiek voor het eerst in 3 jaar...
En ben natuurlijk vergeten hoe ik allemaal dingetjes moet berekenen met mn grafische rekenmachine...
Hoe moet ik dit berekenen in mn rekenmachine:
De levelnsduur van een autoaccu blijkt normaal verdeeld te zijn met een gemiddelde levensduur van 5 jaar en een standaarddeviatie van 2 jaar
a: Bereken de kans dat een accu binnen de garantietermijn kapot gaat
b: Bereken de kans dat een accu binnen 1 jaar na het verstrijken van de garantietermijn kapot gaat
c: De leverancier wil nu een garantietermijn vaststellen van a jaar. Deze a moet de eigenschap hebben dat de levensduur van 96% van de geleverde accu's minstens gelijk is aan a jaar. Bepaal a
Alvast heel erg bedankt!
Je moet dan wel eerst de verdeling standaardiseren, dan kun je deze problemen simpel oplossen met de cumulatieve verdelingsfunctie van de standaard normaal verdeling.
Maar goed, als je het zo graag met een grafisch rekenmachine wilt uitrekenen zou ik de handleiding er eens bij nemen.
Helaas is de cumulatieve verdelingsfunctie van de standaardnormale verdeling niet zo eenvoudig gedefinieerd. Zonder tabel of GR is het onmogelijk tot een oplossing te komen, tenzij het om een bekende bovengrens gaat, zoals 0 of 1,645.quote:Je moet dan wel eerst de verdeling standaardiseren, dan kun je deze problemen simpel oplossen met de cumulatieve verdelingsfunctie van de standaard normaal verdeling.
En de eenvoudige rekenmachines zoals die in de onderbouw van het middelbaar onderwijs gebruikt worden, kunnen geen integralen uitrekenen, en kennen ook de normale verdeling niet.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
