quote:
De reden waarom ik je vroeg om dit te onderbouwen is omdat je min of meer de suggestie wekt dat het uitvoeren van een militaire aanval (cq. oorlog voeren) voor de bevolking ergere gevolgen heeft dan niets doen en het bestaande bewind z'n gang laten gaan. Ik betwijfel dat. De bevolking van Iran zou met een militaire inval wel eens beter af kunnen zijn, zeker als het vervolgens meer vrijheden oplevert, wanneer religieuze extremisten hun greep op het land kwijtraken.
Nee nee, absoluut niet. Het Iraanse bewind zijn gang laten gaan, kan een bedreiging vormen voor de hele wereld. Een militaire interventie is niet de oplossing, tenminste.. dat is mijn mening.
Er is een 3e optie zoals ik al zei, steun aan de iraanse bevolking en zijn verzet!
Ik raad je aan even de moeite te nemen, en dit te lezen.. heel interessant.. Toespraak van Mevr. Maryam Rajavi, gekozen presidente van de Nationale Raad van Verzet van Iran, tijdens de vergadering van de Liberale Groep tijdens de Parlementaire bijeenkomst van de Europese Raad te Straatsburg.
Geachte dames en heren, meneer de voorzitter, het is me een eer om hier onder u te zijn vandaag.
Ik wil Lord Russell-Johnston bedanken voor zijn vriendelijke woorden en zijn steun aan het Verzet en aan de Iraanse mensen. Ik dank ook de Liberale Groep voor het organiseren van deze vergadering. Ik ben vandaag hier om te spreken namens de mensen wiens fundamentele rechten hen ontzegd zijn door de regerende religieuze dictatuur.
Ik spreek over een land waar mensen die voor vrijheid opkomen, worden gemarteld en geëxecuteerd, en waar vrouwen te dood worden gestenigd op basis van valse beschuldigingen. Ik ben hier om de schreeuw om vrijheid van het Iraanse volk tot het gehoor van deze bijeenkomst van vertegenwoordigers van het Europese volk te brengen.
De dreiging van het Iraanse regime, en de derde optieDe Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft tien dagen geleden een unanieme oproep gedaan aan het Iraanse regime om de uraniumverrijking op te schorten. Maar de mullahs blijven de internationale gemeenschap tarten en verwerpen alle onderhandelingen.
Vandaag de dag ziet de wereld een gevaarlijk dilemma onder ogen: het perspectief op een fundamentalistische dictatuur die het gevaarlijkste wapen van de wereld verwerft of het vooruitzicht voor een rampzalige oorlog in het gebied.
Ik kom vandaag mededelen dat de internationale gemeenschap niet genoodzaakt is te kiezen tussen een regime in bezit zijnde van nucleaire wapens, of een oorlog.
Er is een derde optie: Democratische verandering door de Iraanse mensen en hun georganiseerde Verzet. De mullahs steeds meer tijd toevertrouwen is niet de manier om oorlog te vermijden dat verhoogt alleen maar de kans op een oorlog. Het is noodzakelijk snel te handelen, veel tijd is er niet.
De mullahs streven naar het verwerven van atoomwapens om zodanig hun religieuze dictatuur te handhaven. Kernwapens zijn efficiënte middelen voor het exporteren van Islamitisch fundamentalisme en terrorisme.
De mullahs hebben hun kernprogramma 18 jaar lang verborgen gehouden voor de internationale gemeenschap, totdat de Nationale Raad van Verzet van Iran hun leugens blootstelde.
We hebben het hier over een regime die zijn bevolking al 27 jaar lang onderdrukt. Een regime die 120.000 mensen wegens politieke oppostitie heeft geëxecuteerd en alle mensenrechten heeft overtreden. Het regime heeft ook tientallen Iraanse dissidenten in het buitenland vermoord.
Een Zwitserse Onderzoeksinstelling die de moord onderzoekt van professor Kazem Rajavi, de Zwitserse vertegenwoordiger van het Iraans Verzet, die in April 1990 te Genève was vermoord, heeft onlangs een internationaal arrestatiebevel voor Ali Fallahian uitgegeven, de voormalige Minister van de Iraanse Inlichtingendienst en de huidige adviseur van Khamenei op het gebied van veiligheidszaken, voor zijn rol in het organiseren van de moord.
De Onderzoeksinstelling bevestigde dat in de vroege jaren '80 Fallahian een bevel had uitgegeven voor de moord op dhr. Massoud Rajavi, Voorzitter van de Nationale Raad van Verzet van Iran.
Onderdrukking in Iran is niet alleen beperkt tot politieke executies, marteling van politieke gevangenen of zelfs openbare executies en steniging. In Iran zijn mensenrechtenschendingen vastgesteld in de wet. Zweepslagen, amputatie van ledematen en het uithollen van oogkassen zijn wettelijke strafvervolgingen.
De vrouwonvriendelijke wetten onderworpen vrouwen als tweederangsburgers. Vrouwen worden vernederd en publiekelijk gezweept wegens “het verbreken van de verplichte kledingscode”.
Het Iraanse regime is het middelpunt van export van Islamitisch fundamentalisme en tevens de meest actieve staat die internationale terrorisme sponsort. Het stelt zich vijandig op tegenover vrede in het Midden-Oosten. De president heeft oproepen gedaan voor de vernietiging van de Verenigde Staten en het afvegen van Israël van de wereldkaart. Het regime probeert ook in Irak een fundamentalistisch regime tot stand te brengen.
En daartoe houdt het Iraanse regime zich bezig met uitgebreide bemoeienis en terroristische activiteiten in Irak, het stimuleren van een oorlog tussen Sjiieten en Soenieten en het vestigen van geheime martelgevangenissen.
Ik moet benadrukken dat het gevaar van de bemoeienis en terreur van het Iraans regime in Irak honderd keer gevaarlijker is dan de dreiging van zijn kernprogramma.
Om een dergelijk regime te confronteren heeft de wereld slechts één logische keus: doelgericht en snel handelen. De Veiligheidsraad moet sancties aan het regime opleggen en de internationale gemeenschap moet het recht van het Iraanse volk om zich voor vrijheid te verzetten tegen onderdrukking, erkennen.
Ik verzoek u dringend om u bij deze inspanningen aan te sluiten zodat samen wij een tragedie voorkomen.
De terroristenlijst: De grootste hindernis voor democratische veranderingOndanks de brutale onderdrukking is verandering in Iran binnen bereik. In hoop op verandering heeft het westen zijn vertrouwen tevergeefs in het regime in Teheran geplaatst. Het resultaat was het toetreden van de totalitaire fractie binnen het regime. Het toevoegen van de grootste oppositiegroep van Iran aan de terroristenlijst stond centraal bij deze tevergeefse vertrouwen in het regime.
De Britse Minister van Buitenlandse Zaken erkende onlangs dat hij het lot van de Mojahedin had verworpen naar wat het Iraanse regime wenste.
Vijf honderd prominente advocaten en meer dan duizend parlementsleden in Europa verklaarden hun afkeuring van het terroristenetiket op de Mojahedin, omdat het de mullahs toestaat om een wettige oppositie te onderdrukken.
In februari kondigde het regime de executie aan van een lid van de Mojahedin dat vier en een half jaar gevangen had gezeten en gedurende zijn gevangenschap was gemarteld. Twee weken geleden werd een ander lid van de Mojahedin ter dood veroordeeld en er staan meer gevangenen de doodstraf op te wachten.
Beperkingen op Iran’s grootste oppositiemacht opleggen is de grootste obstakel voor democratische verandering in Iran. Daarmee wordt niet alleen een organisatie beperkt, maar ook het streven van een volk naar vrijheid. Zoals verklaring van 2,8 miljoen Irakezen, is "Mojahedin een belangrijke politieke en culturele barrière tegen de invloed van fundamentalisme."
De verwijdering van het terroristenetiket is de rechtvaardige eis van het Iraanse volk en de oplossing voor hetgeen waar verzoening met de mullahs gevaald heeft.
Het vermogen van het Verzet om verandering teweeg te brengenWij vragen andere landen om geen geld noch wapens. Het Iraans Verzet heeft het potentieel en de elementen noodzakelijk om democratische verandering in Iran te bewerkstelligen:
Allereerst, het heeft een enorme populaire basis; een nationaal sociaal netwerk en een wijdverspreide steun in het buitenland onder Iraniërs. Om deze redenen hebben de totalitaire onderdrukking en de omkoperij-onderhandelingen van de mullahs gevaald in het verpletteren van de Verzetsbeweging. De, ondanks de onderdrukkende sfeer, meer dan 4 duizend protestvertoningen in Iran vorig jaar, tonen aan dat de Iran rijp is voor verandering.
Ten tweede, het Verzet heeft het een politieke alternatief, de Nationale Raad van Verzet van Iran (NCRI), een Parlement in ballingschap. Vrouwen vormen 52 procent van de 530 leden van de Raad. Vertegenwoordigers van diverse sectoren van de Iraanse maatschappij, verschillende politieke tendensen, godsdienstige en etnische minderheden worden vertegenwoordigd in de NCRI.
Ten derde, het heeft een georganiseerde militaire macht in Irak, in de Stad Ashraf, dichtbij de Iraanse grens, waardoor mogelijk gemaakt wordt grootse invloed op de gebeurtenissen in Iran uit te oefenen.
Ten vierde, de voortstuwende kracht binnen het Verzet is de Volks-Mojahedin (PMOI) die 40 jaar ervaring heeft met strijd voor vrijheid. Het bepleit een verdraagzame, democratische en anti-fundamentalische Islam. De PMOI streeft naar een republiek waarbij Kerk en Staat van elkaar gescheiden zijn.
De standpunten en het programma van het VerzetDames en heren,
Op de eerste plaats is onze Verzetsbeweging een humanitaire beweging die ernaar streeft om de menselijke waarden die door de fundamentalisten in Iran worden vernietigd, opnieuw te doen opwekken. Wij geloven dat vrijheid het grootste menselijke attribuut is. Onze diepgewortelde geloof in vrijheid geeft ons de kracht om de ontberingen in de strijd tegen een godsdienstige dictatuur te confronteren. Wij zijn niet uit op macht. Onze doel is de garantie van vrijheid en democratie tegen elke prijs. Alvorens verplicht de Nationale Raad van Verzet van Iran zichzelf om vrije verkiezingen voor een constituerende en nationale wetgevende macht te houden binnen zes maanden na de omverwerping van het huidige regime, en de zaken van het land te overhandigen aan de verkozen vertegenwoordigers.
Sta mij toe on onze standpunten omtrent een vrije Iran samen te vatten
* 1. Naar onze mening is de stembus het enige criterium voor legitimiteit. Overeenkomstig daaraan streven wij naar een republiek die gebasseerd is op de meerderheid van de stemmen.
* 2. Wij willen een pluralistisch systeem, vrijheid van partijen en coalities. In de toekomstige Iran zullen wij alle vrijheden eerbiedigen. Meningsuiting vrijheid van spraak en de media zijn volledig vrij en alle vorm van censuur of inquisitie is verboden.
* 3. In de vrije Iran van morgen steunen wij de afschaffing van de doodstraf en verplichten wij onszelf dit te verwezenlijken.
* 4. Het Iraans Verzet zal de scheiding van Kerk en Staat tot stand brengen. Alle vormen van discriminatie jegens gelovigen van welke godsdienst dan ook zal worden belemmerd.
* 5. Wij geloven in volledige geslachtsgelijkheid in politieke en sociale rechten. Daartoe bijbehorend gelijke deelname van vrouwen in politieke leiding. Alle vormen van onderscheid tegenover vrouwen zal worden afgeschaft. Zij zullen vrij zijn in hun keus van kleding.
* 6. Wij willen een moderne rechtssysteem opzetten dat gebasseerd is op de principes van uitgaan van onschuld, het recht op wettelijke verdediging, en het recht om in een openbaar hof terecht te staan. Wij streven ook naar de totale onafhankelijkheid van rechters. Wrede en degraderende straffen zullen geen plaats hebben in de toekomstige Iran.
* 7. Wij zullen Universele Verdragen van Mensenrechten, de Internationale Verdragen op Burgerlijke en Politieke Rechten, het Verdrag tegen Marteling, en het Verdrag van Gelijkheid van Vrouwen met volle toewijding respecteren.
* 8. Wij erkennen persoonlijk bezit, persoonlijke investeringen en de vrije markteconomie.
* 9. Ons buitenlands beleid zal gebasseerd zijn op vreedzame samenleving, internationale en regionale vrede en samenwerking, evenals eerbied voor het Handvest van de Verenigde Naties.
* 10. De vrije Iran van morgen zal verstoken zijn van kernwapens en andere massavernietigingswapens.Dames en heren,
Ik zou graag de Heer Winston Churchill, de stichter van de Europese Raad, willen citeren. Op terugkeer van Neville Chamberlain, na het ondertekenen van het Verdrag van München met Hitler in 1938, zei Churchill, "de keus werd u gegeven tussen oneer en oorlog. U koos oneer. En u zult uw oorlog krijgen."
Vandaag staat Europa wederom voor een keusEen keus tussen zekerheid en compromis, die mullahs de mogelijkheid zou kunnen geven om kernwapens te bemachtigen; Een keus tussen oorlog en steun voor de vraag van het Iraanse volk naar democratische verandering.
Met de juiste keus kunnen wij een tragedie en een oorlog voorkomen. Ik verzoek u wederom om de keus om steun van het Iraanse volk en het Verzet te maken. Het is hoog tijd voor de internationale gemeenschap om het Verzet van het Iraanse volk te erkennen en het een observeerderszetel in de Verenigde Naties te wijzen.
© Jtwnetwork (Foto ANP Frederick Florijn)