R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dat is het hem juist. Je hebt geen relatie meer met dr. Dus je hoeft het er ook niet meer over te hebben.
Gewoon doen alsof je neus bloed en laat haar er maar voor werken als jij er gek van word. Indien ze dat niet doet. shift-delete alles van dr and move on.
Gewoon doen alsof je neus bloed en laat haar er maar voor werken als jij er gek van word. Indien ze dat niet doet. shift-delete alles van dr and move on.
ja idd zo is het eigenlijk ook, bedankt. Echt relaxed dat ik hier zo me ei kwijt kan en dat andere mensen met gezond verstand naar mijn problemen kijken en me adviseren. Dankje mensen
Off-topic:
Madski, waar studeer je Bedrijfskundige Informatica? Ik in Arnhem...
Off-topic:
Madski, waar studeer je Bedrijfskundige Informatica? Ik in Arnhem...
"Damn you, vile woman!"
Wat doet bij jullie nou het meeste pijn als je aan je ex denkt?
Ik heb sterk het vermoeden dat mijn ex al een tijdje een nieuwe liefde heeft. Mijn moeder sprak laatst met mijn schoonmoeder welke een beetje schrikachtig vroeg of mijn moeder mijn ex laatst zag lopen? Mijn moeder zei dat ze haar niet had gezien, maar vroeg wel meteen waarom ze dat wilde weten. Nou toen kwam het erop neer dat mijn ex mijn moeder heeft gezien terwijl ze uit haar werk naar een café ging met een collega. Mijn moeder was daar op dat moment in de buurt maar had ze gezien. Mijn ex was blijkbaar geschrokken en dacht dat mijn moeder ze dus zag lopen. Mijn schoonmoeder had toen nog aan mij ex gevraagd of ze dan arm in arm liepen ofzo... "Nee dat niet hoor" had ze gezegd. Anyway mijn schoonmoeder er gelijk achteraan: "Maaruh.. hij is al 32 hoor.....*grinnik* " (ex is 22). Daarmee wilde ze dus zeggen dat het slechts om een vriendschap gaat.
Zou dus kunnen, maar aan de andere kant zet het mij wel weer aan het denken. De manier waarop ze mijn e-mailtjes genegeerd heeft, haar laatste ijskoude en botte mailtje met de boodschap dat het echt over is voor haar, het niet willen praten, het ineens heel erg vaak op stap zijn. Allemaal dingen die het er niet gemakkelijker op hebben gemaakt. Ze laat me in de twijfel zitten. Eigenlijk maakt het natuurlijk ook geen kont meer uit wat ze doet. Ze is mijn vriendin tenslotte niet meer. Alleen het idee dat ze haar liefde aan iemand anders geeft. Dat er misschien iemand anders met zijn snufferd tussen haar benen ligt... aargh... dat is zoooo fucked up. Als ik zou weten dat ze niemand heeft en ook voorlopig niet van plan is om te klooien met iemand, had ik het toch echt wel makkelijker.
Kortom... ik flip van het idee dat er misschien iemand anders is. Een gast van 32 notabene. Hoeft natuurlijk niet.... maar het lijkt er wel op.
Ik heb sterk het vermoeden dat mijn ex al een tijdje een nieuwe liefde heeft. Mijn moeder sprak laatst met mijn schoonmoeder welke een beetje schrikachtig vroeg of mijn moeder mijn ex laatst zag lopen? Mijn moeder zei dat ze haar niet had gezien, maar vroeg wel meteen waarom ze dat wilde weten. Nou toen kwam het erop neer dat mijn ex mijn moeder heeft gezien terwijl ze uit haar werk naar een café ging met een collega. Mijn moeder was daar op dat moment in de buurt maar had ze gezien. Mijn ex was blijkbaar geschrokken en dacht dat mijn moeder ze dus zag lopen. Mijn schoonmoeder had toen nog aan mij ex gevraagd of ze dan arm in arm liepen ofzo... "Nee dat niet hoor" had ze gezegd. Anyway mijn schoonmoeder er gelijk achteraan: "Maaruh.. hij is al 32 hoor.....*grinnik* " (ex is 22). Daarmee wilde ze dus zeggen dat het slechts om een vriendschap gaat.
Zou dus kunnen, maar aan de andere kant zet het mij wel weer aan het denken. De manier waarop ze mijn e-mailtjes genegeerd heeft, haar laatste ijskoude en botte mailtje met de boodschap dat het echt over is voor haar, het niet willen praten, het ineens heel erg vaak op stap zijn. Allemaal dingen die het er niet gemakkelijker op hebben gemaakt. Ze laat me in de twijfel zitten. Eigenlijk maakt het natuurlijk ook geen kont meer uit wat ze doet. Ze is mijn vriendin tenslotte niet meer. Alleen het idee dat ze haar liefde aan iemand anders geeft. Dat er misschien iemand anders met zijn snufferd tussen haar benen ligt... aargh... dat is zoooo fucked up. Als ik zou weten dat ze niemand heeft en ook voorlopig niet van plan is om te klooien met iemand, had ik het toch echt wel makkelijker.
Kortom... ik flip van het idee dat er misschien iemand anders is. Een gast van 32 notabene. Hoeft natuurlijk niet.... maar het lijkt er wel op.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Geen probleem.quote:Op donderdag 30 maart 2006 10:57 schreef Gi1337 het volgende:
ja idd zo is het eigenlijk ook, bedankt. Echt relaxed dat ik hier zo me ei kwijt kan en dat andere mensen met gezond verstand naar mijn problemen kijken en me adviseren. Dankje mensen
Off-topic:
Madski, waar studeer je Bedrijfskundige Informatica? Ik in Arnhem...
Ik studeer aan het Saxion in Deventer en loop op dit moment stage in Raalte bij een internet veiling/verkoopsite
Anders zeg je je moeder even dat je totaal geen informatie meer wilt over je vriendin en ex-schoonmoeder. Anders blijf je info krijgen en blijf je doordenken. Wat niet de bedoeling is.quote:Op donderdag 30 maart 2006 10:59 schreef jagermeister1 het volgende:
Wat doet bij jullie nou het meeste pijn als je aan je ex denkt?
Ik heb sterk het vermoeden dat mijn ex al een tijdje een nieuwe liefde heeft. Mijn moeder sprak laatst met mijn schoonmoeder welke een beetje schrikachtig vroeg of mijn moeder mijn ex laatst zag lopen? Mijn moeder zei dat ze haar niet had gezien, maar vroeg wel meteen waarom ze dat wilde weten. Nou toen kwam het erop neer dat mijn ex mijn moeder heeft gezien terwijl ze uit haar werk naar een café ging met een collega. Mijn moeder was daar op dat moment in de buurt maar had ze gezien. Mijn ex was blijkbaar geschrokken en dacht dat mijn moeder ze dus zag lopen. Mijn schoonmoeder had toen nog aan mij ex gevraagd of ze dan arm in arm liepen ofzo... "Nee dat niet hoor" had ze gezegd. Anyway mijn schoonmoeder er gelijk achteraan: "Maaruh.. hij is al 32 hoor.....*grinnik* " (ex is 22). Daarmee wilde ze dus zeggen dat het slechts om een vriendschap gaat.
Zou dus kunnen, maar aan de andere kant zet het mij wel weer aan het denken. De manier waarop ze mijn e-mailtjes genegeerd heeft, haar laatste ijskoude en botte mailtje met de boodschap dat het echt over is voor haar, het niet willen praten, het ineens heel erg vaak op stap zijn. Allemaal dingen die het er niet gemakkelijker op hebben gemaakt. Ze laat me in de twijfel zitten. Eigenlijk maakt het natuurlijk ook geen kont meer uit wat ze doet. Ze is mijn vriendin tenslotte niet meer. Alleen het idee dat ze haar liefde aan iemand anders geeft. Dat er misschien iemand anders met zijn snufferd tussen haar benen ligt... aargh... dat is zoooo fucked up. Als ik zou weten dat ze niemand heeft en ook voorlopig niet van plan is om te klooien met iemand, had ik het toch echt wel makkelijker.
Kortom... ik flip van het idee dat er misschien iemand anders is. Een gast van 32 notabene. Hoeft natuurlijk niet.... maar het lijkt er wel op.
Tja..ze had het al een tijdje voor me achter gehouden. Ze zei het van de week pas. Aan de ene kant heb je gelijk, maar aan de andere kant wil je het toch weten. En bovendien... Ik blijf toch wel doordenken en scenario's verzinnen.quote:Op donderdag 30 maart 2006 11:06 schreef Madski het volgende:
Anders zeg je je moeder even dat je totaal geen informatie meer wilt over je vriendin en ex-schoonmoeder. Anders blijf je info krijgen en blijf je doordenken. Wat niet de bedoeling is.
Eigenlijk zou het me niet meer moeten boeien allemaal, maar ja... m'n ego heeft een flinke deuk opgelopen na dit alles. Het verbreken van de relatie, het verdelen van de spullen, het verbreken van alle contact, de ruzie's, het genegeerd worden en dan nu het idee dat ik gewoon ben ingeruild en dat ik niet leuk genoeg voor haar ben. Pfff.... houdt dit gevoel nou nooit op.
Sorry hoor luitjes... ben weer ff in een dipje beland (zoals iedere dag). Ik moet gewoon blij zijn dat ik van dat teringwijf verlost ben.... alleen het lukt me gewoon niet.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Dat is idd vervelend... Het gevoel dat ze je niet meer wil. Dat ze je niet leuk genoeg vindt. En dat ze andere jongens wel vindt of gaat vinden. Dan ga je echt aan jezelf twijfelen. Dat is echt slecht voor je ego.quote:Op donderdag 30 maart 2006 10:59 schreef jagermeister1 het volgende:
Alleen het idee dat ze haar liefde aan iemand anders geeft. Dat er misschien iemand anders met zijn snufferd tussen haar benen ligt... aargh... dat is zoooo fucked up.
Ik wordt ook echt misselijk bij de gedachte dat iemand anders dan ik haar heerlijk neemt en dat ze daar van geniet..
"Damn you, vile woman!"
voor jij der was ging dat net zo...quote:Op donderdag 30 maart 2006 11:48 schreef Gi1337 het volgende:
[..]
Dat is idd vervelend... Het gevoel dat ze je niet meer wil. Dat ze je niet leuk genoeg vindt. En dat ze andere jongens wel vindt of gaat vinden. Dan ga je echt aan jezelf twijfelen. Dat is echt slecht voor je ego.
Ik wordt ook echt misselijk bij de gedachte dat iemand anders dan ik haar heerlijk neemt en dat ze daar van geniet..
hoort er allemaal bij.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Vervelend? Ronduit tergend is die gedachte.quote:Op donderdag 30 maart 2006 11:48 schreef Gi1337 het volgende:
[..]
Dat is idd vervelend... Het gevoel dat ze je niet meer wil. Dat ze je niet leuk genoeg vindt. En dat ze andere jongens wel vindt of gaat vinden. Dan ga je echt aan jezelf twijfelen. Dat is echt slecht voor je ego.
Ik wordt ook echt misselijk bij de gedachte dat iemand anders dan ik haar heerlijk neemt en dat ze daar van geniet..
Ronduit tergend is die gedachte.Ja.. je wordt in een klap een stuk minder zeker. Ik weet niet of dat voor meerdere mensen geldt of dat dit nu ligt aan de kutperiode waarin ik nu zit, maar mét vriendin voelde ik me een stuk zekerder. Neem aan dat dat opzich normaal is. Er is tenslotte iemand die jou wil...
Nu is er dus iemand die je niet wil, maar wel een ander....
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Zo werkt dat bij iedereen wel een beetje denk ik...quote:Op donderdag 30 maart 2006 13:43 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Vervelend? Ronduit tergend is die gedachte.
Ja.. je wordt in een klap een stuk minder zeker. Ik weet niet of dat voor meerdere mensen geldt of dat dit nu ligt aan de kutperiode waarin ik nu zit, maar mét vriendin voelde ik me een stuk zekerder. Neem aan dat dat opzich normaal is. Er is tenslotte iemand die jou wil...
Nu is er dus iemand die je niet wil, maar wel een ander....
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Ik heb soms nog wel het gevoel dat ik 'ingewisseld' word..
Normaal op woensdagavond was mijn ex vaak bij mij.
Nu hoopte ik gisteren stiekem dat ik een telefoontje van hem zou krijgen met de vraag of hij langs mocht komen. Maar dat gebeurde dus niet..
Ik sprak hem even later op msn, hij was bij een vriend.
Opzich stelt het me gerust dat hij bij zijn vrienden is.. want ik weet dat hij het gewoon razend druk heeft met alles en tuurlijk moet er ook tijd over zijn om met je andere vrienden wat af te spreken.
Daar kan ik mee leven.
Vorige week zaterdagavond stuurde ik hem een sms of hij mee uit ging met mij en mijn vriendengroep. Hij kon dan bij mij op de bank wel slapen (liever bij mij in bed maja... dat heb ik er maar niet in gezet maar die hint begreep hij zelf waarschijnlijk ook wel).
Ik kreeg een sms van hem terug dat hij met een andere vriend uit ging (die een paar straten bij mij vandaan woont) en dat hij daar zou blijven slapen.
Allemaal logisch natuurlijk .. maar je voelt je echt zo 'vervangen'.
Later heb ik hem nog wel gesproken, kweet dat hij het niet kwaad bedoelde.. maar zulke dingen komen gewoon hard aan. Je komt niet meer op de eerste (of tweede..) plaats. Je bent 'gewoon' een van die personen die hij kent.
Dat je er maanden mee hebt geknuffeld, gezoend en gesekst is dan bijzaak.
En al dit soort zaken stapelen zich alleen maar meer op en ik krijg er echt steeds meer een schijthekel aan. Er komt gewoon een dag dat ik hem niet meer hoef te zien omdat ie me zoveel pijn heeft gedaan.
Het lukt me gelukkig steeds beter om mijn eigen dingen te doen en ik heb minder tranen om hem. Maar dat neemt niet weg dat ik hem niet mis.. of dat ik niet meer van hem houd.. Want dat doe ik nog iedere dag.
Normaal op woensdagavond was mijn ex vaak bij mij.
Nu hoopte ik gisteren stiekem dat ik een telefoontje van hem zou krijgen met de vraag of hij langs mocht komen. Maar dat gebeurde dus niet..
Ik sprak hem even later op msn, hij was bij een vriend.
Opzich stelt het me gerust dat hij bij zijn vrienden is.. want ik weet dat hij het gewoon razend druk heeft met alles en tuurlijk moet er ook tijd over zijn om met je andere vrienden wat af te spreken.
Daar kan ik mee leven.
Vorige week zaterdagavond stuurde ik hem een sms of hij mee uit ging met mij en mijn vriendengroep. Hij kon dan bij mij op de bank wel slapen (liever bij mij in bed maja... dat heb ik er maar niet in gezet maar die hint begreep hij zelf waarschijnlijk ook wel).
Ik kreeg een sms van hem terug dat hij met een andere vriend uit ging (die een paar straten bij mij vandaan woont) en dat hij daar zou blijven slapen.
Allemaal logisch natuurlijk .. maar je voelt je echt zo 'vervangen'.
Later heb ik hem nog wel gesproken, kweet dat hij het niet kwaad bedoelde.. maar zulke dingen komen gewoon hard aan. Je komt niet meer op de eerste (of tweede..) plaats. Je bent 'gewoon' een van die personen die hij kent.
Dat je er maanden mee hebt geknuffeld, gezoend en gesekst is dan bijzaak.
En al dit soort zaken stapelen zich alleen maar meer op en ik krijg er echt steeds meer een schijthekel aan. Er komt gewoon een dag dat ik hem niet meer hoef te zien omdat ie me zoveel pijn heeft gedaan.
Het lukt me gelukkig steeds beter om mijn eigen dingen te doen en ik heb minder tranen om hem. Maar dat neemt niet weg dat ik hem niet mis.. of dat ik niet meer van hem houd.. Want dat doe ik nog iedere dag.
Mja weet hoe je je voelt Twinkle. Misschien moet je wat posts van mij eens doorlezen uit het vorige topic. Gaat daar precies over.
Jah ik lees gewoon met dit topic mee ne lees jouw posts dus ook.
Soms komen ze bot op me over .. maar ik weet dat je het goed bedoelt.
Vanbinnen weet ik ook dat je heel erg gelijk hebt. Soms wil ik dat inzien. Soms niet.
Ben nu thuis.. ik voel me opzich goed. Vanochtend naar school geweest, gelachen met medestudenten. Daar voel ik me fijn, daar word ik gewaardeerd, daar kan ik lachen maar ook praten over dingen waarmee ik zit. Daar krijg ik weer vertrouwen in mijzelf, net als wanneer ik bij mijn vrienden ben.
Ik vind mezelf weer terug
En weet weer wat ik echt belangrijk vind en waar ik voor sta.
Hij was een mooi persoon die helemaal bij het plaatje pastte, maar hij heeft er zelf voor gekozen om uit dat plaatje weg te sluipen
Misschien leer ik ooit wel weer van iemand anders te houden.. nu nog even niet want daar ben ik nu gewoon nog even niet aan toe. Ik wil nog even niemand anders..
Maar het moeilijke vind ik gewoon dat we echt een hele goede relatie. En na 4 weken durf ik dat nog steeds te beweren. Hij beaamt dit ook als ik met hem praat.
En dan vraag ik nog steeds af waarom hij dan in godsnaam weg gaat. Was het gevoel weg/minder? Nee.. dat was het niet.. en hij zegt ook heel vaak dat het niet aan mij ligt, dat het probleem bij hem ligt.
Dan moet ik er maar mee leren leven. Maar het gaat beter met me
Soms komen ze bot op me over .. maar ik weet dat je het goed bedoelt.
Vanbinnen weet ik ook dat je heel erg gelijk hebt. Soms wil ik dat inzien. Soms niet.
Ben nu thuis.. ik voel me opzich goed. Vanochtend naar school geweest, gelachen met medestudenten. Daar voel ik me fijn, daar word ik gewaardeerd, daar kan ik lachen maar ook praten over dingen waarmee ik zit. Daar krijg ik weer vertrouwen in mijzelf, net als wanneer ik bij mijn vrienden ben.
Ik vind mezelf weer terug
En weet weer wat ik echt belangrijk vind en waar ik voor sta.
Hij was een mooi persoon die helemaal bij het plaatje pastte, maar hij heeft er zelf voor gekozen om uit dat plaatje weg te sluipen
Misschien leer ik ooit wel weer van iemand anders te houden.. nu nog even niet want daar ben ik nu gewoon nog even niet aan toe. Ik wil nog even niemand anders..
Maar het moeilijke vind ik gewoon dat we echt een hele goede relatie. En na 4 weken durf ik dat nog steeds te beweren. Hij beaamt dit ook als ik met hem praat.
En dan vraag ik nog steeds af waarom hij dan in godsnaam weg gaat. Was het gevoel weg/minder? Nee.. dat was het niet.. en hij zegt ook heel vaak dat het niet aan mij ligt, dat het probleem bij hem ligt.
Dan moet ik er maar mee leren leven. Maar het gaat beter met me
Mja niet dit topic, maar de vorige bedoel ik dan. Daar zette ik mijn gedachten gangen toen neer. En zal wel kloppen dat ik bot overkom. Ben ik ook wel bewust van. Maar ben het gewoon zat om zielig te doen voor mezelf bijv weer. Het is stukken prettiger om met een dikke vuist op tafel te slaan van: basta.quote:Op donderdag 30 maart 2006 15:59 schreef Twinkle20 het volgende:
Jah ik lees gewoon met dit topic mee ne lees jouw posts dus ook.
Soms komen ze bot op me over .. maar ik weet dat je het goed bedoelt.
Vanbinnen weet ik ook dat je heel erg gelijk hebt. Soms wil ik dat inzien. Soms niet.
Goed bezigquote:Dan moet ik er maar mee leren leven. Maar het gaat beter met me
Heb zelf ook dat het stukken beter gaat. Mede door mezelf meer te kietelen en lak aan bepaalde dingen te krijgen.
Begin daar zo langzamerhand ook achter te komen, al komt het met vlagen.quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:24 schreef Madski het volgende:
[..]
Mja niet dit topic, maar de vorige bedoel ik dan. Daar zette ik mijn gedachten gangen toen neer. En zal wel kloppen dat ik bot overkom. Ben ik ook wel bewust van. Maar ben het gewoon zat om zielig te doen voor mezelf bijv weer. Het is stukken prettiger om met een dikke vuist op tafel te slaan van: basta.
Zo van: "GENOEG NU!! Wat zit je nou zielig te doen man. Het leven gaat door en houdt niet op bij een of ander dom wijf dat je niet meer ziet staan. Ze laat je schieten... dom van haar, maar daar komt ze zeker nog wel achter. Ze is dit alles gewoon niet waard! Over een tijdje ben je gewoon blij dat ze is opgedonderd en zie je gewoon in dat het niet werkte tussen ons. Wil je je hele leven met iemand doorbrengen waarbij je diep in je hart altijd al twijfels hebt gehad??"
Dit soort shit zit ik mezelf nu af en toe aan te praten. En tot nu toe lijkt het wel opbeurend te werken.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
waarom is het dom van haar dat je ze laat schieten ? wat een ego heb jij zeg .quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:34 schreef jagermeister1 het volgende:
Ze laat je schieten... dom van haar, maar daar komt ze zeker nog wel achter. Ze is dit alles gewoon niet waard!
.
Tsja, goed punt! Jullie pasten gewoon niet bij elkaar, that's it. 'T is gewoon effe 'passen en meten' voordat je de ware tegenkomt. Life is a journey, not a destination!quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:41 schreef maaike78 het volgende:
[..]
waarom is het dom van haar dat je ze laat schieten ? wat een ego heb jij zeg .
Jullie pasten gewoon niet bij elkaar, that's it. 'T is gewoon effe 'passen en meten' voordat je de ware tegenkomt. Life is a journey, not a destination!
Omdat ik de beste benquote:Op donderdag 30 maart 2006 16:41 schreef maaike78 het volgende:
[..]
waarom is het dom van haar dat je ze laat schieten ? wat een ego heb jij zeg .
Nee... omdat we 2.5 jaar hebben samengewoond (5.5 jaar relatie) en we al een boel hadden opgebouwd en ik gewoon weet dat ik een goede kerel voor haar ben. Dat vond zij ook altijd, op enkele incidentjes na natuurlijk, totdat ik niet lekker in mijn vel kwam te zitten en ging twijfelen aan onze toekomst. Toen zijn we uitelkaar gegaan en ben ik dom geweest de boel te verzieken... zodanig dat ze nu zoiets heeft van..."Voorgoed over, geen contact meer". Spijtbetuigingen van mijn kant mochten niet baten en werden compleet genegeerd.... ik denk... dat als haar woede voorbij is en ze er achter komt dat ze weer helemaal opnieuw moet beginnen..(misschien nu nog spannend enzo dat stappen) ze nog weleens terug denkt aan wat we hadden. Ook omdat ik weet dat ze absoluut geen makkelijk persoontje is waar wellicht veel mannen op een gegeven moment van zullen afschrikken. Zo slecht was ik niet voor haar.. daar ben ik van overtuigd! Ook al heb ik haar soms ook niet correct behandeld.
Whaha... je hebt ook gelijk. Ik probeer mezelf gewoon een beetje moed in te lullen en mijn ego op te krikken en dan gaan mensen het weer af zitten zeiken. Het is ook nooit goed he.quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:46 schreef Developersrus het volgende:
Tsja, goed punt! Jullie pasten gewoon niet bij elkaar, that's it. 'T is gewoon effe 'passen en meten' voordat je de ware tegenkomt. Life is a journey, not a destination!
Maaruh.. je hebt gelijk.... rationeel bekeken passen we niet bij elkaar.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
waarom zeg je eigenlijk duizenden keren in dit topic dat jullie niet bij elkaar passen, om dan TOCH steeds te zeggen dat je de beste bent, dat ze spijt zal hebben, en dat het toch zo erg is dat het over is.quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:54 schreef jagermeister1 het volgende:
ik denk... dat als haar woede voorbij is en ze er achter komt dat ze weer helemaal opnieuw moet beginnen..(misschien nu nog spannend enzo dat stappen) ze nog weleens terug denkt aan wat we hadden.
ik begrijp er geen bal van . Je past niet bij elkaar, wat wil je eigenlijk in godsnaam ?
[ Bericht 0% gewijzigd door maaike78 op 30-03-2006 17:15:23 ]
Ik zal het vorige topic ookn og eens doorlezen.. kan ik ook meteen kijken naar de gedachtegangen die ik toen had .. toen alles nog vers was.quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:24 schreef Madski het volgende:
[..]
Mja niet dit topic, maar de vorige bedoel ik dan. Daar zette ik mijn gedachten gangen toen neer. En zal wel kloppen dat ik bot overkom. Ben ik ook wel bewust van. Maar ben het gewoon zat om zielig te doen voor mezelf bijv weer. Het is stukken prettiger om met een dikke vuist op tafel te slaan van: basta.
[..]
Goed bezig
Heb zelf ook dat het stukken beter gaat. Mede door mezelf meer te kietelen en lak aan bepaalde dingen te krijgen.
Haha...ja, daar ben ik zelf nog niet uit joh. Gevoel vecht tegen verstand. Zoiets.quote:Op donderdag 30 maart 2006 17:07 schreef maaike78 het volgende:
[..]
waarom zeg je eigenlijk duizenden keren in dit topic dat jullie niet bij elkaar passen, om dan TOCH steeds te zeggen dat je de beste bent, dat ze spijt zal hebben, en dat het toch zo erg is dat het over is.
ik begrijp er geen bal van . Je past niet bij elkaar, wat wil je eigenlijk in godsnaam ?
Ennuh.. steeds te zeggen dat ik de beste ben? 1 keer gezegd en dat was sarcastisch bedoeld lieverd. Ik ben juist de bescheidenheid zelve en vaak zo onzeker als de neten.
Maar goed.. ik ben het met je eens dat ik soms naar links neig en dan weer naar rechts. Kijk... ik hou van die meid. Best lang mee omgegaan en veel leuke en minder leuke dingen mee meegemaakt. Toch werkt het niet tussen ons. We konden best goed samen, maar het was het toch net niet zeg maar. Niet zo heel raar toch? Je moest eens weten hoeveel mensen er bij elkaar blijven ondanks dat ze zelf weten dat ze niet bij elkaar passen.
En dat ik haar dan toch kan missen, ondanks dat we niet helemaal bij elkaar passen.... vind ik ook niet vreemd hoor. Toch 2.5 jaar in 1 huis gewoond en van de een op de andere dag is ze er niet meer. Ik wilde haar op een gegeven moment terug... nog steeds weet ik niet of ik haar nu terug wil, of dat ik juist die genegenheid mis. Iemand om je heen. Ik denk een mix van beiden. Het is een tweestrijd.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Hij belde me zojuist op.. of hij langs kon komen..
*denkt: Ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af ... *
Aaaaaaarhgh die fucking verliefdheid
*denkt: Ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af ... *
Aaaaaaarhgh die fucking verliefdheid
Twinkle sterkte,
Jagermeister Je doet het prima hoor! Verwerken gaat met ups en downs en met gemixte gevoelens.
Ik heb ze ook en ik heb niks te twijfelen. Nu weet ik eigelijk niet of het zo slecht is om uit elkaar te zijn en dan toch nog even bij elkaar te wonen. Je woede zakt maar de situatie blijft het zelfde dus ik kan niet idialiseren. En dan wordt het wel duidelijk waarom je uit elkaar gaat.
Maar het gemis van een relatie dat denk ik dat je laat twijfelen.
Volgende week heb ik m'n nieuwe huisje...hierperdepiep
Jagermeister Je doet het prima hoor! Verwerken gaat met ups en downs en met gemixte gevoelens.
Ik heb ze ook en ik heb niks te twijfelen. Nu weet ik eigelijk niet of het zo slecht is om uit elkaar te zijn en dan toch nog even bij elkaar te wonen. Je woede zakt maar de situatie blijft het zelfde dus ik kan niet idialiseren. En dan wordt het wel duidelijk waarom je uit elkaar gaat.
Maar het gemis van een relatie dat denk ik dat je laat twijfelen.
Volgende week heb ik m'n nieuwe huisje...hierperdepiep
Ik hoop het. Iedereen doet het weer op zijn eigen manier denk ik.quote:Op donderdag 30 maart 2006 21:18 schreef kopvoltwijfels het volgende:
Twinkle sterkte,
Jagermeister Je doet het prima hoor! Verwerken gaat met ups en downs en met gemixte gevoelens.
Ik heb ze ook en ik heb niks te twijfelen. Nu weet ik eigelijk niet of het zo slecht is om uit elkaar te zijn en dan toch nog even bij elkaar te wonen. Je woede zakt maar de situatie blijft het zelfde dus ik kan niet idialiseren. En dan wordt het wel duidelijk waarom je uit elkaar gaat.
Maar het gemis van een relatie dat denk ik dat je laat twijfelen.
Volgende week heb ik m'n nieuwe huisje...hierperdepiep
Tja.. wat jij zegt daar zit ook wat in. Er valt dan weinig te idealiseren omdat je hem nog iedere dag ziet en meemaakt. Ik denk inderdaad dat het bij mij een groot gedeelte gemis is. Gewoon afkicken van een jaren durende relatie.
Leuk!! Een nieuw huisje en een nieuw begin! Dat je maar snel happy mag worden
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Heb een andere kamer voor m'n ex gevonden. Ze zit nu op een kilometer of twee in plaats van 150 meter. Lucht toch wel op. .
Jagermeister: je moet ECHT kappen met nadenken gozer, je bent jezelf echt een gat aan het indenken dat wil je niet weten. En ja ik weet dat dat zo werkt, maar serieus.... kom onder de andere vrouwen, want dit soort shit heb je echt niet meer nodig nu...
Twinkle: niet doen... oh wacht.. te laat.....
Twinkle: niet doen... oh wacht.. te laat.....
Het is nu ook net uit met mn vriend en ik kan hem niet eens meer knuffelen of vasthouden, ja het kan wel maar dan staat hij er als een hark bij . Het is zo pijnlijk en moeilijk om die knop om te zetten .quote:Op donderdag 30 maart 2006 20:58 schreef Twinkle20 het volgende:
Hij belde me zojuist op.. of hij langs kon komen..
*denkt: Ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af ... *
Aaaaaaarhgh die fucking verliefdheid
. Het is zo pijnlijk en moeilijk om die knop om te zetten 
.
Het gaat alweer wat beter. Ben weer wat sterker geworden in het relativeren. Natuurlijk denk ik nog veel aan haar, maar zodra de gedachten komen probeer ik ze om te buigen. Ik ga dan de negatieve dingen van haar naar voren halen. De dingen waaraan ik me vaak heb gestoord en waardoor uiteindelijk blijkt dat we niet bij elkaar horen.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 00:59 schreef Xtinction het volgende:
Jagermeister: je moet ECHT kappen met nadenken gozer, je bent jezelf echt een gat aan het indenken dat wil je niet weten. En ja ik weet dat dat zo werkt, maar serieus.... kom onder de andere vrouwen, want dit soort shit heb je echt niet meer nodig nu...
Twinkle: niet doen... oh wacht.. te laat.....
Vanavond ga ik weer ff naar de kroeg en ben ik weer onder de vrouwen. Door de weeks hou ik me rustig. Het leven is namelijk duur. Zeker als je ineens alles alleen moet ophoesten.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ik heb dat 'geluk' zoals jij het noemt nog wel. Andere kant van de medaille is dus dat ALS je hem tegen komt, je dan ook bijna zeker weet dat het op knuffelen uitdraait en (Zoals bij mij vorige week) op nog wel iets meer .... Zeker als je beide nog steeds vol zit met gevoelens.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 08:56 schreef Moja het volgende:
[..]
Het is nu ook net uit met mn vriend en ik kan hem niet eens meer knuffelen of vasthouden, ja het kan wel maar dan staat hij er als een hark bij . Het is zo pijnlijk en moeilijk om die knop om te zetten .
MKaar gisteravond hebben we het beperkt tot knuffelen en ik merk dat ik er wel steeds meer afstand van kan doen. Datgene dat ik gisteren heb gedaan, dat contact, dat heb ik ook met een paar andere hele goede vrienden van me. Dus wat dat betreft ..
En natuurlijk was het weer gezellig als anders...
Fijn bijgekletst enzo. Ik heb echt steeds meer het besef dta hij een gewone vriend van me aan het worden is merk ik. Ik huil er niet meer om dat hij 's avonds naar huis gaat. Ik vind het wel best zo .. omdat ik hem toch nog om me heen heb als vriend. Omdat hij toch degene is die ik het allerallerallermeest vertrouw.. en andersom. Gelukkig is die band niet kapot.
Het gaat goed zo.. en de drang om hem de hele tijd aan te raken en te kussen enzo is een stuk minder. Het gaat goed zo
Ik ben blij dat het zo kon gaan.. beter dan da je mekaar de hersens in slaat en elkaar nooit meer wil zien en hoopt dat diegene zo snel mogelijk uit je leven opdondert.
Wat een eikel. Maar ja, je maakt het hem dan ook wel makkelijk. Wacht nog maar een paar maanden af, dan ben je helemaal kapot, en je hebt er niks mee bereikt. Het enige wat je zou moeten doen is hem blocken op MSN, hem niet bellen of SMSen en wédden dat hij dan niet eens meer langs wilt komen.quote:Op donderdag 30 maart 2006 20:58 schreef Twinkle20 het volgende:
Hij belde me zojuist op.. of hij langs kon komen..
Vrienden na een relatie werkt niet. Niet meteen. Dus ook al denk je (momentopname) dat het nu wel goed gaat, je houdt jezelf alleen maar voor de gek. Wacht maar tot hij een nieuwe vriendin krijgt, eens kijken of je het dan nog wel best vindt.
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Nu wordt je aan het lijntje gehouden. Ben het eens met meneer (of mevrouw ) hierboven. Het is óf volledig voor elkaar gaan en het nogmaals proberen, of zo min mogelijk contact onderhouden lijkt me.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 09:10 schreef Twinkle20 het volgende:
Ik ben blij dat het zo kon gaan.. beter dan da je mekaar de hersens in slaat en elkaar nooit meer wil zien en hoopt dat diegene zo snel mogelijk uit je leven opdondert.
) hierboven. Het is óf volledig voor elkaar gaan en het nogmaals proberen, of zo min mogelijk contact onderhouden lijkt me.Natuurlijk is het beter om zonder ruzie uit elkaar te gaan. Stel dat mij dat was gelukt, maar ik toch zeker geweten zou hebben dat het niet meer goed zou komen, dan had ik toch ook wel (zeker in het begin) het contact verbroken . Wel in goede harmonie natuurlijk. Dat we, als we elkaar zouden tegenkomen, elkaar gewoon konden aankijken en misschien wel eens een praatje zouden kunnen maken.
Als ik haar nu tegenkom, dan denk ik dat ik haar niet eens aan wil kijken. Denk dat we gewoon dwars door elkaar heenkijken. Kinderachtig? Ja, inderdaad... maar het is nu eenmaal zo gelopen. Ik heb mijn best gedaan om de vrede te herstellen. Niet gelukt
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Gebruikersnaam: sadisticembracequote:Op vrijdag 31 maart 2006 09:53 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Ben het eens met meneer (of mevrouw ) hierboven.
Geslacht: Vrouw
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Inderdaad zijn er veel mensen bij wie dit niet werkt, of dat ze denken dat het niet werkt.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 09:38 schreef sadisticembrace het volgende:
[..]
Wat een eikel. Maar ja, je maakt het hem dan ook wel makkelijk. Wacht nog maar een paar maanden af, dan ben je helemaal kapot, en je hebt er niks mee bereikt. Het enige wat je zou moeten doen is hem blocken op MSN, hem niet bellen of SMSen en wédden dat hij dan niet eens meer langs wilt komen.
Vrienden na een relatie werkt niet. Niet meteen. Dus ook al denk je (momentopname) dat het nu wel goed gaat, je houdt jezelf alleen maar voor de gek. Wacht maar tot hij een nieuwe vriendin krijgt, eens kijken of je het dan nog wel best vindt.
Dat wil niet zeggen dat het dan NOOIT werkt.
En ik voel me heir goed bij, dus ik denk dat het bij ons wel werkt.
Hij wil geen nieuwe vriendin, en als ie dat al zou willen ... tjah dan meot het maar zo zijn.
Doet het niet altidj pijn als je hoort dat diegene waar je altijd zo van gehouden hebt ineens een nieuwe vriend/vriendin heef? Voel je je dan niet altijd vervangen?
Of je dan geen contact meer met je ex hebt of wel, zoals in mijn geval.. dat zal toch pijn doen en daar ontkom je bijna niet aan.
Maar kweet niet .. ik voel me hier goed bij en ik vertrouw hem nog altijd. Tis moeilijk om voor jullie een goed beeld te scheppen van hem en van zijn karakter. Maar, ik geloof nog altijd in zijn eerlijkheid, want ik heb noiot aan hem hoeven twijfelen.
Hij heeft geen zin in een nieuw iemand, hij vond alles bij mij wat hij wilde. Hij had even behoefte aan tidj voor zichzelf.. Om weer even aan zichzelf te denken. Dan houdt het op.
En we kwamen samen tot de conclusie, dat als ik hem nog vrijer zou laten dan dat ik al deed, dat er dan geen sprake meer zou zijn van een relatie. Dan zou het toch op datgene eindigen wat het momenteel is.
Ik denk dat het wel degelijk mogelijk is om na een stukgelopen relatie daarna al vrij snel in de 'friendzone' te belanden. Zoals hier nu het geval is.
Dus bedankt voor de waarschuwing. Mocht het toch zo zijn dat jullie geiljk hebben, dan zal ik dat te zijner tijd ook wel laten weten .. Maar nu gaat het goed. Dus ik heb er een goed gevoel over dat het toch kan. Misschien ben ik dan wel een uitzondering daarin.. maja..
Uiteindelijk moet je gewoon altijd zelf doen wat je hart je ingeeft. Adviezen op dit gebied zijn goed bedoeld, maar zelf weet je eigenlijk wel het beste wat je wilt.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Nou ja, ik heb wel eens van die situaties dat ik niet weet ik wil.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 13:20 schreef jagermeister1 het volgende:
Uiteindelijk moet je gewoon altijd zelf doen wat je hart je ingeeft. Adviezen op dit gebied zijn goed bedoeld, maar zelf weet je eigenlijk wel het beste wat je wilt.
Maar volgens mij wil ik in die gevallen gewoon sex en verder rust aan m'n hoofd.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Natuurlijk, maar een ander kan toch niet voor je bepalen wat jij wilt. Een ander zou je kunnen helpen erachter te komen wat jij wilt... dat wel natuurlijk.
En sex... tja... haha wie niet? Dat wil ik ook wel als ik wel weet wat ik wil
En sex... tja... haha wie niet? Dat wil ik ook wel als ik wel weet wat ik wil
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
ja das waar... maar er zijn er zoveel die in aanmerking komen voor sex maar waar je verder behalve een soort vriendschap achtig iets echt niets mee zou willen. Zo kom ik soms toch in vreemde situaties terecht.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Klopt. Ik ken eigenlijk geen meiden waar ik wel iets serieus mee zou willen beginnen.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 13:38 schreef Pappie_Culo het volgende:
ja das waar... maar er zijn er zoveel die in aanmerking komen voor sex maar waar je verder behalve een soort vriendschap achtig iets echt niets mee zou willen. Zo kom ik soms toch in vreemde situaties terecht.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Mwah, weet er nog wel één waar ik wat mee gehad heb. Maar ik krijg een beetje de indruk dat de dame in kwestie er vooral plezier in schept me kwaad te krijgen.
En ergens waardeer ik dat ook nog wel. Raar maar waar.
En ergens waardeer ik dat ook nog wel. Raar maar waar.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik heb me in mn hele leven echt nog nooit zo ongelukkig gevoeld..
Zoals ik al eerder had gepost is het na 2.5 jaar uit met mijn vriend (2 dagen geleden) we woonden nog geen 3 maanden samen. Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat hij voor zichzelf heeft besloten dat hij op zijn eigen benen wil staan en alleen wil zijn om zichzelf te leren kennen en dat daardoor zijn gevoel voor mij ook minder is geworden. Ik weet gewoon niet wat ik hier van moet geloven hoe kan je gevoel zo snel weg zijn, 4 dagen geleden deed hij nog iets waardoor ik duidelijk kon merken dat hij nog gek op me was. Ik blijf piekeren en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Hij handelt en reageert nu heel rationeel en zakelijk net alsof het een totaal ander persoon is.
ik heb ook de hele tijd de neiging om te bellen, waarom weet ik niet...het antwoord veranderd niet, jezus wat is dit ontzettend kut
Zoals ik al eerder had gepost is het na 2.5 jaar uit met mijn vriend (2 dagen geleden) we woonden nog geen 3 maanden samen. Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat hij voor zichzelf heeft besloten dat hij op zijn eigen benen wil staan en alleen wil zijn om zichzelf te leren kennen en dat daardoor zijn gevoel voor mij ook minder is geworden. Ik weet gewoon niet wat ik hier van moet geloven hoe kan je gevoel zo snel weg zijn, 4 dagen geleden deed hij nog iets waardoor ik duidelijk kon merken dat hij nog gek op me was. Ik blijf piekeren en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Hij handelt en reageert nu heel rationeel en zakelijk net alsof het een totaal ander persoon is.
ik heb ook de hele tijd de neiging om te bellen, waarom weet ik niet...het antwoord veranderd niet, jezus wat is dit ontzettend kut
Mjah... dat is een apart verhaal. Maar zo gaan die dingen soms.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 14:03 schreef Moja het volgende:
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik heb me in mn hele leven echt nog nooit zo ongelukkig gevoeld..
Zoals ik al eerder had gepost is het na 2.5 jaar uit met mijn vriend (2 dagen geleden) we woonden nog geen 3 maanden samen. Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat hij voor zichzelf heeft besloten dat hij op zijn eigen benen wil staan en alleen wil zijn om zichzelf te leren kennen en dat daardoor zijn gevoel voor mij ook minder is geworden. Ik weet gewoon niet wat ik hier van moet geloven hoe kan je gevoel zo snel weg zijn, 4 dagen geleden deed hij nog iets waardoor ik duidelijk kon merken dat hij nog gek op me was. Ik blijf piekeren en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Hij handelt en reageert nu heel rationeel en zakelijk net alsof het een totaal ander persoon is.
ik heb ook de hele tijd de neiging om te bellen, waarom weet ik niet...het antwoord veranderd niet, jezus wat is dit ontzettend kut
Tijd, tijd en nog eens tijd.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Tja het zal wel normaal zijn, maar voor mijn gevoel klopt het gewoon niet. Alles in een keer weg, waar komt dat vandaan, het op je eigen benen willen staan en van iemand houden staat in mijn ogen los van elkaar.
Dat zakelijke ineens he... de persoon waar je jaren mee gedeeld hebt doet ineens heel vreemd en afstandelijk. Alsof je een vreemde voor haar bent. Zelf deed ik dat ook naar haar in het begin. Waarom weet ik eigenlijk niet eens.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 14:03 schreef Moja het volgende:
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik heb me in mn hele leven echt nog nooit zo ongelukkig gevoeld..
Zoals ik al eerder had gepost is het na 2.5 jaar uit met mijn vriend (2 dagen geleden) we woonden nog geen 3 maanden samen. Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat hij voor zichzelf heeft besloten dat hij op zijn eigen benen wil staan en alleen wil zijn om zichzelf te leren kennen en dat daardoor zijn gevoel voor mij ook minder is geworden. Ik weet gewoon niet wat ik hier van moet geloven hoe kan je gevoel zo snel weg zijn, 4 dagen geleden deed hij nog iets waardoor ik duidelijk kon merken dat hij nog gek op me was. Ik blijf piekeren en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Hij handelt en reageert nu heel rationeel en zakelijk net alsof het een totaal ander persoon is.
ik heb ook de hele tijd de neiging om te bellen, waarom weet ik niet...het antwoord veranderd niet, jezus wat is dit ontzettend kut
Die neiging om contact te zoeken had ik ook. Wilde zelfs langs haar huis gaan en zo. Bijna stalkneigingen. Gelukkig kon ik me inhouden. Nu kan ik het wel aardig weerstaan allemaal. Ik weet nu namelijk waar ik aan toe ben. Eerder had nog altijd die valse hoop.
Zorg gewoon dat je van die valse hoop afkomt ( ik weet het ... het is moeilijk) dan wordt het een stuk makkelijker om geen contact te zoeken. Op een gegeven moment kom je er gewoon achter dat het totaal geen zin meer heeft.
Maaruh, zit jij nu alleen in jullie huisje of ben jij weggegaan?
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
De drang om te bellen, te smsen en contact te zoeken herken ik. Dat vermindert na een tijdje. Geloof me .. alleen daar ben je nu gewoon nog niet aan toe en ik denk dat het goed is als je nu gewoon even aan je gevoel en verdriet toegeeft.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 14:03 schreef Moja het volgende:
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik heb me in mn hele leven echt nog nooit zo ongelukkig gevoeld..
Zoals ik al eerder had gepost is het na 2.5 jaar uit met mijn vriend (2 dagen geleden) we woonden nog geen 3 maanden samen. Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat hij voor zichzelf heeft besloten dat hij op zijn eigen benen wil staan en alleen wil zijn om zichzelf te leren kennen en dat daardoor zijn gevoel voor mij ook minder is geworden. Ik weet gewoon niet wat ik hier van moet geloven hoe kan je gevoel zo snel weg zijn, 4 dagen geleden deed hij nog iets waardoor ik duidelijk kon merken dat hij nog gek op me was. Ik blijf piekeren en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Hij handelt en reageert nu heel rationeel en zakelijk net alsof het een totaal ander persoon is.
ik heb ook de hele tijd de neiging om te bellen, waarom weet ik niet...het antwoord veranderd niet, jezus wat is dit ontzettend kut
Bij mij kwam de 'breuk' ook als donderslag bij heldere hemel.
Dag ervoor hebben we 's nachts nog de hele nacht zitten knuffelen, seksen, zoenen .. een en al verlangen naar elkaar.. Ik kon echt niks aan hem merken
Dan kan/wil je ook niet geloven als hij de dag erna zegt dat het uit is.
Tis nu eenmaal zo.. over een tijdje heb jer er vrede mee. Nu niet .. maar dat moment komt nog. Geef het de tijd ..
Heel veel sterkte!!
De meeste pijn of beter gezegt hetgeen klote gevoel oplevert is het missen van dat sexxen, zoenen etc het lichamelijke, verder de aandacht enzo maar opzich de rest de dingen doen enzo kan me niet zo veel schelen ...daarvoor heb ik denk ik een te druk leven.
Whahaha... Daar is onze Kuuk weer.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 14:41 schreef Kuuke2k5 het volgende:
De meeste pijn of beter gezegt hetgeen klote gevoel oplevert is het missen van dat sexxen, zoenen etc het lichamelijke, verder de aandacht enzo maar opzich de rest de dingen doen enzo kan me niet zo veel schelen ...daarvoor heb ik denk ik een te druk leven.
Daar is onze Kuuk weer.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Nee hoor. Het zal mij worst wezen of mijn exen (met wie ik overigens allemaal hetzelfde geprobeerd heb als jij, mij daar tijdelijk goed bij voelde, om daarna in een héél groot gat te vallen) een vriendin/vriend krijgen. Hopelijk wel voor ze. Maar vervangen voelen? Nee. Dat betekent dat je het verwerkt hebt.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 12:46 schreef Twinkle20 het volgende:
[..]
Doet het niet altidj pijn als je hoort dat diegene waar je altijd zo van gehouden hebt ineens een nieuwe vriend/vriendin heef? Voel je je dan niet altijd vervangen?
Of je dan geen contact meer met je ex hebt of wel, zoals in mijn geval.. dat zal toch pijn doen en daar ontkom je bijna niet aan.
En geloof me maar; als je dusdanig intensief contact met hem (en hij met jou) blijft houden wordt er op dit moment niemand beter van. Zo wen je nooit eraan dat het uit is. En inderdaad; dan blijft het pijn doen.
Maar ik weet precies hoe het gaat. Je blijft dit (ondanks je eerdere "dikke grote punt" verhaal) voorlopig toch wel zo doen. Net als tig andere mensen. Moet je ook zeker doen. Je ontdekt zelf wel hoe je het het beste kunt doen, straks. Alleen: dit is niet de makkelijkste manier. Wel de manier van de minste weerstand.
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Valse hoop heb ik niet meer, iedereen zegt wel dat hij er spijt van krijgt..en het is ook wel goed bedoelt maar dat geloof ik niet. En dan nog, hij heeft nu gewoon te veel stuk gemaakt. Ik kon daar wel blijven maar dan ging hij weg. Ik ben dus weggegaan kan daar toch niet in mijn eentje zitten.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 14:35 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Dat zakelijke ineens he... de persoon waar je jaren mee gedeeld hebt doet ineens heel vreemd en afstandelijk. Alsof je een vreemde voor haar bent. Zelf deed ik dat ook naar haar in het begin. Waarom weet ik eigenlijk niet eens.
Die neiging om contact te zoeken had ik ook. Wilde zelfs langs haar huis gaan en zo. Bijna stalkneigingen. Gelukkig kon ik me inhouden. Nu kan ik het wel aardig weerstaan allemaal. Ik weet nu namelijk waar ik aan toe ben. Eerder had nog altijd die valse hoop.
Zorg gewoon dat je van die valse hoop afkomt ( ik weet het ... het is moeilijk) dan wordt het een stuk makkelijker om geen contact te zoeken. Op een gegeven moment kom je er gewoon achter dat het totaal geen zin meer heeft.
Maaruh, zit jij nu alleen in jullie huisje of ben jij weggegaan?
Bij mij kwam het ook uit het niets, niet verwacht. Klinkt suf maar ik had zelfs ideen over de toekomst van ons samen hij ook maar dat is dus in een maand veranderd. Ik kan er nog steeds niet bij hoe je gevoel zo ontzettend snel kan verdwijnen. Voelt onbegrijpelijk, letterlijk van alles naar niets..quote:De drang om te bellen, te smsen en contact te zoeken herken ik. Dat vermindert na een tijdje. Geloof me .. alleen daar ben je nu gewoon nog niet aan toe en ik denk dat het goed is als je nu gewoon even aan je gevoel en verdriet toegeeft.
Bij mij kwam de 'breuk' ook als donderslag bij heldere hemel.
Dag ervoor hebben we 's nachts nog de hele nacht zitten knuffelen, seksen, zoenen .. een en al verlangen naar elkaar.. Ik kon echt niks aan hem merken
Dan kan/wil je ook niet geloven als hij de dag erna zegt dat het uit is.
Tis nu eenmaal zo.. over een tijdje heb jer er vrede mee. Nu niet .. maar dat moment komt nog. Geef het de tijd ..
Heel veel sterkte
Iemand anders leren kennen?quote:Op vrijdag 31 maart 2006 14:12 schreef Moja het volgende:
Tja het zal wel normaal zijn, maar voor mijn gevoel klopt het gewoon niet. Alles in een keer weg, waar komt dat vandaan, het op je eigen benen willen staan en van iemand houden staat in mijn ogen los van elkaar.
Ik wil niet vervelend doen - maar ws. speelde het bij hem al langer gezien zijn "reden". Alleen heeft hij het nooit met je besproken, en kwam het voor jou uit het niets.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 15:37 schreef Moja het volgende:
Ik kan er nog steeds niet bij hoe je gevoel zo ontzettend snel kan verdwijnen. Voelt onbegrijpelijk, letterlijk van alles naar niets..
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Ik verbaas me erover hoe lang mensen dit verborgen kunnen houden voor hun partner. Ik bedoel...je ziet toch wel 1 verandering in hun gedrag? Waren er dan helemaal geen tekenen aan de wand...?quote:Op vrijdag 31 maart 2006 16:13 schreef sadisticembrace het volgende:
[..]
Ik wil niet vervelend doen - maar ws. speelde het bij hem al langer gezien zijn "reden". Alleen heeft hij het nooit met je besproken, en kwam het voor jou uit het niets.
liefde maakt blindquote:Op vrijdag 31 maart 2006 16:17 schreef Developersrus het volgende:
[..]
Ik verbaas me erover hoe lang mensen dit verborgen kunnen houden voor hun partner. Ik bedoel...je ziet toch wel 1 verandering in hun gedrag? Waren er dan helemaal geen tekenen aan de wand...?
Het waren meer kleine dingen volgens hem waar we dan kleine ruzietjes over hadden verdeelt over 2.5 jaar wat altijd weer goed kwam maar wat hem uiteindelijk opbrak, daarbij opgeteld dat hij alleen wil zijn.
Zaterdags merkte ik enige verandering. Hij stuurde smorgens een smsje dat hij graag wilde praten omdat hij een beetje in de knup zat met van alles. Dus zaterdagavond is hij gekomen hier .. toen was het carnaval. Na dat gesprek dacht ik dat het weer goed zat .. het luchtte hem wel op dat hij het kon vertellen, dat zag ik aan hem en toen ik daarnaar vroeg bevestigde hij dat ook. Echt nog een hele gezellige avond/nacht gehad.. snachts nog gekust, geknuffeld, gesekst .. echt niks aan de hand.. een en al gevoel.
En zondags ging het bergafwaarts.. afstandelijker.. Toen merkte ik dat het fout zat. En dinsdags was het uit ..
Dus ja.. toch een donderslag bij heldere hemel. Ook voor hemzelf. Want ik heb hem gevraagd of hij er dan voor zichzelf eerder een punt achter had gezet, voordat hij het tegen mij zei.. maar hij liep er 'pas' sinds donderdag mee rond .. paar dagen later is het uit.
Dus zo snel kunnen die dingen gaan :S..
En zondags ging het bergafwaarts.. afstandelijker.. Toen merkte ik dat het fout zat. En dinsdags was het uit ..
Dus ja.. toch een donderslag bij heldere hemel. Ook voor hemzelf. Want ik heb hem gevraagd of hij er dan voor zichzelf eerder een punt achter had gezet, voordat hij het tegen mij zei.. maar hij liep er 'pas' sinds donderdag mee rond .. paar dagen later is het uit.
Dus zo snel kunnen die dingen gaan :S..
Er leek toch echt wel meer aan de hand. Dat lijkt mij toch echt wel een teken dat hij er eerder mee rondliepquote:Op vrijdag 31 maart 2006 16:29 schreef Twinkle20 het volgende:
En zondags ging het bergafwaarts.. afstandelijker.. Toen merkte ik dat het fout zat. En dinsdags was het uit ..
A dirty mind is a joy forever
Inderdaad... Dat hij het in enkele dagen kan uitmaken bevestigt dat of hij er al een stuk langer mee rondliep of gewoon niets voor haar voelde.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 16:38 schreef korenwolfje het volgende:
[..]
Er leek toch echt wel meer aan de hand. Dat lijkt mij toch echt wel een teken dat hij er eerder mee rondliep
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Ik zou het ook slecht over m'n lippen kunnen krijgen. Daar ga je je alleen maar kut van voelen, dat zal het wel verklaren.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 16:41 schreef JoeyT het volgende:
[..]
Inderdaad... Dat hij het in enkele dagen kan uitmaken bevestigt dat of hij er al een stuk langer mee rondliep of gewoon niets voor haar voelde.
A dirty mind is a joy forever
Het is ook een moeilijk iets. Ik ga er voor het gemak vanuit dat hij veel voor haar voelde. Dan is het ontzettend moeilijk om aan degene te vertellen dat je twijfelt aan de relatie...quote:Op vrijdag 31 maart 2006 16:53 schreef korenwolfje het volgende:
[..]
Ik zou het ook slecht over m'n lippen kunnen krijgen. Daar ga je je alleen maar kut van voelen, dat zal het wel verklaren.
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Veel mensen zijn bang voor hun eigen emoties. En natuurlijk zou je in zo'n situatie, ook als de "uitmaker" het het liefst gewoon "blijven kunnen". In mijn vorige relaties, inclusief die die ik stopte, gebeurde dat abrupt. Binnen anderhalve week. Dat zegt misschien inderdaad iets over de serieusheid, maar ook over het feit dat je er dan ook écht zo snel mogelijk van af wilt zijn. Het zijn vreselijke dingen.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 16:41 schreef JoeyT het volgende:
[..]
Inderdaad... Dat hij het in enkele dagen kan uitmaken bevestigt dat of hij er al een stuk langer mee rondliep of gewoon niets voor haar voelde.
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
quote:Op vrijdag 31 maart 2006 17:32 schreef sadisticembrace het volgende:
[..]
Veel mensen zijn bang voor hun eigen emoties. En natuurlijk zou je in zo'n situatie, ook als de "uitmaker" het het liefst gewoon "blijven kunnen". In mijn vorige relaties, inclusief die die ik stopte, gebeurde dat abrupt. Binnen anderhalve week. Dat zegt misschien inderdaad iets over de serieusheid, maar ook over het feit dat je er dan ook écht zo snel mogelijk van af wilt zijn. Het zijn vreselijke dingen.
Ik heb een relatie van 7 jaar beeindigt, maar daar ging wel een jaar! aan twijfels aan vooraf. Het komt echt niet uit het niets...
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Ik zeg niet dat het uit het niets komt. Ik zeg dat het voor de ander onverwacht komt.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 17:54 schreef JoeyT het volgende:
[..]
Ik heb een relatie van 7 jaar beeindigt, maar daar ging wel een jaar! aan twijfels aan vooraf. Het komt echt niet uit het niets...
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Tsja iets met oogkleppen dan maar. Voor mijn ex kwam het niet vanuit het niets. Ook zij moest wel een beetje aanvoelen dat t niet lekker liep...quote:Op vrijdag 31 maart 2006 18:17 schreef sadisticembrace het volgende:
[..]
Ik zeg niet dat het uit het niets komt. Ik zeg dat het voor de ander onverwacht komt.
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Klinkt mij dusdanig in de oren alsof hij een 'tik van de molen heeft gehad'. De beargumentatie vind ik persoonlijk ook naadje hoor... ik bedoel, dit gaat toch helemaal nergens meer over of zie ik het verkeerd?quote:Op vrijdag 31 maart 2006 16:29 schreef Twinkle20 het volgende:
Zaterdags merkte ik enige verandering. Hij stuurde smorgens een smsje dat hij graag wilde praten omdat hij een beetje in de knup zat met van alles. Dus zaterdagavond is hij gekomen hier .. toen was het carnaval. Na dat gesprek dacht ik dat het weer goed zat .. het luchtte hem wel op dat hij het kon vertellen, dat zag ik aan hem en toen ik daarnaar vroeg bevestigde hij dat ook. Echt nog een hele gezellige avond/nacht gehad.. snachts nog gekust, geknuffeld, gesekst .. echt niks aan de hand.. een en al gevoel.
En zondags ging het bergafwaarts.. afstandelijker.. Toen merkte ik dat het fout zat. En dinsdags was het uit ..
Dus ja.. toch een donderslag bij heldere hemel. Ook voor hemzelf. Want ik heb hem gevraagd of hij er dan voor zichzelf eerder een punt achter had gezet, voordat hij het tegen mij zei.. maar hij liep er 'pas' sinds donderdag mee rond .. paar dagen later is het uit.
Dus zo snel kunnen die dingen gaan :S..
Zou het kunnen zijn dat zij het niet goed ingeschat heeftquote:Op vrijdag 31 maart 2006 18:27 schreef Developersrus het volgende:
[..]
Klinkt mij dusdanig in de oren alsof hij een 'tik van de molen heeft gehad'. De beargumentatie vind ik persoonlijk ook naadje hoor... ik bedoel, dit gaat toch helemaal nergens meer over of zie ik het verkeerd?
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Maar dan moet TS toch wel enorme oogkleppen op hebben gehad. Er moet namelijk het e.e.a zijn geescaleerd in het verleden om tot deze beslissing te komen naar mijn mening of de vriend van TS heeft gewoon de weg van de minste weerstand gekozen...quote:Op vrijdag 31 maart 2006 18:30 schreef JoeyT het volgende:
[..]
Zou het kunnen zijn dat zij het niet goed ingeschat heeft
Ik heb geen idee.
Ik bedoel... krijg iedere keer te horen dat alles gewoon goed zat, al die tijd. Dat hij nooit aan mij of aan ons getwijfeld heeft dus jah.. als hij het al niet doet .. hoe zou ik het dan moeten hebben gezien in het verleden.
Het was er gewoon niet ..
Het zit gewoon niet in onze relatie die we hadden.. dat zegt ie keer op keer. Het zit niet in mij als persoon .. Het zat niet in iets waar ik iets aan kon doen zeg maar.
Het ligt echt bij hem.. en wat dat is dat weet ik niet. Maar daarvoor moet ie zichzelf maar eens te rade gaan om daarachter te komen.. daar kan ik hem verder ook niet mee hlepen ben ik bang.
Ik weet echt niet wat het is mensen.. en ik heb ook geen zin om ernaar te gaan zoeken..
Tis gewoon over. Ik heb er lang genoeg over nagedahct waar het dan in godsnaam aan kon liggen en inmiddels ben ik bijna 5 weken verder en weet het nog niet. En veel andere dingen zijn mij ook dierbaar waar ik mijn aandacht aan wil geven. Daar focus ik mij nu op en hoe het gaat in de toekomst.. dat weet ik niet. Dat zullen we dan wel zien.
Ik heb veel aan jullie adviezen gehad in ieder geval.
Ik bedoel... krijg iedere keer te horen dat alles gewoon goed zat, al die tijd. Dat hij nooit aan mij of aan ons getwijfeld heeft dus jah.. als hij het al niet doet .. hoe zou ik het dan moeten hebben gezien in het verleden.
Het was er gewoon niet ..
Het zit gewoon niet in onze relatie die we hadden.. dat zegt ie keer op keer. Het zit niet in mij als persoon .. Het zat niet in iets waar ik iets aan kon doen zeg maar.
Het ligt echt bij hem.. en wat dat is dat weet ik niet. Maar daarvoor moet ie zichzelf maar eens te rade gaan om daarachter te komen.. daar kan ik hem verder ook niet mee hlepen ben ik bang.
Ik weet echt niet wat het is mensen.. en ik heb ook geen zin om ernaar te gaan zoeken..
Tis gewoon over. Ik heb er lang genoeg over nagedahct waar het dan in godsnaam aan kon liggen en inmiddels ben ik bijna 5 weken verder en weet het nog niet. En veel andere dingen zijn mij ook dierbaar waar ik mijn aandacht aan wil geven. Daar focus ik mij nu op en hoe het gaat in de toekomst.. dat weet ik niet. Dat zullen we dan wel zien.
Ik heb veel aan jullie adviezen gehad in ieder geval.
Je vriend lijkt wel een wijf! Dit soort mumbojumbo verhalen van 'het ligt niet aan jou maar aan mij...' hoor je doorgaans van vrouwen aan en gaan je het ene oor in en het andere weer uit zeg maar... beetje vage bedoening, maar wat was er dan veranderd in hem dat hem tot deze conclusie heeft gebracht? Suc6 iig!quote:Op vrijdag 31 maart 2006 18:54 schreef Twinkle20 het volgende:
Ik heb geen idee.
Ik bedoel... krijg iedere keer te horen dat alles gewoon goed zat, al die tijd. Dat hij nooit aan mij of aan ons getwijfeld heeft dus jah.. als hij het al niet doet .. hoe zou ik het dan moeten hebben gezien in het verleden.
Het was er gewoon niet ..
Het zit gewoon niet in onze relatie die we hadden.. dat zegt ie keer op keer. Het zit niet in mij als persoon .. Het zat niet in iets waar ik iets aan kon doen zeg maar.
Het ligt echt bij hem.. en wat dat is dat weet ik niet. Maar daarvoor moet ie zichzelf maar eens te rade gaan om daarachter te komen.. daar kan ik hem verder ook niet mee hlepen ben ik bang.
Ik weet echt niet wat het is mensen.. en ik heb ook geen zin om ernaar te gaan zoeken..
Tis gewoon over. Ik heb er lang genoeg over nagedahct waar het dan in godsnaam aan kon liggen en inmiddels ben ik bijna 5 weken verder en weet het nog niet. En veel andere dingen zijn mij ook dierbaar waar ik mijn aandacht aan wil geven. Daar focus ik mij nu op en hoe het gaat in de toekomst.. dat weet ik niet. Dat zullen we dan wel zien.
Ik heb veel aan jullie adviezen gehad in ieder geval.
Tja..het loopt overal weleens niet lekker. Denk niet dat je dan meteen moet verwachten dat de relatie wordt beëindigd. Tussen ons liep het ook kut... al tijden, maar ik had niet verwacht dat we nu uit elkaar zouden zijn. Ook al ben ik degene geweest die het vuur aangewakkerd heeft. Dat heeft haar aan het denken gezet en in een week tijd heeft ze de knoop doorgehakt.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 18:24 schreef JoeyT het volgende:
[..]
Tsja iets met oogkleppen dan maar. Voor mijn ex kwam het niet vanuit het niets. Ook zij moest wel een beetje aanvoelen dat t niet lekker liep...
Wel moedig van haar om alles op te geven en terug naar haar ouders te gaan. Ik zou die stap niet zo snel gezet hebben denk ik. Maar goed.. het blijft kut.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ik ook niet woonde net een half jaar samen na een relatie van bijna 4 jaar, eerste half jaar ging wel ik was veel te blij met het huisje en het huisje boompje beestje gevoel, toen hij na een half jaar liet merken dat hij niet lekker in zijn vel zat....ik dacht dat hij moest wennen aan het samenwonen en dat het wel goed zou komen....later bleek dat hij er niet aan toe was om samen te wonen en na totaal een jaar vertelde hij dat hij terug ging naar zijn ouders....die dag voelde ik het al aankomen en heb meerdere malen huildend aan hem gevraagd of er iets was of dat hij er een punt achter wilde zetten. En steeds zei hij nee dat is het niet....tot die avond hij was in slaap gevallen op de bank en ik maakte hem wakken en hij had zijn ogen nog niet open of hij zei: ik denk dat ik weer bij mijn ouders ga wonen.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:00 schreef jagermeister1 het volgende:
Wel moedig van haar om alles op te geven en terug naar haar ouders te gaan. Ik zou die stap niet zo snel gezet hebben denk ik. Maar goed.. het blijft kut.
Daar zat ik dan....heb het heel moeiljk kunnen verwerken en heb het er nog steeds elke dag moeilijk mee en mis hem dagelijks alleen zoals iedereen zegt: het is niet anders....
En liefde is nou eenmaal een ingewikkeld iets...je doet dingen die je niet had verwacht van jezelf als je verliefd bent en zo is ook het verwerken van liefdesverdriet.... het maakt je aan de ene kant een sterker persoon maar als je echt intens van iemand gehouden hebt blijft het ook altijd je zwakke plek
Dit was mijn laaste dag op fok thanks everyone have fun xxx
Hij vind je gewoon niet leuk genoeg. Geen kriebels etc... Zo moeilijk is het antwoord blijkbaar niet. Gevoel is wegquote:Op vrijdag 31 maart 2006 18:54 schreef Twinkle20 het volgende:
Ik heb geen idee.
Ik bedoel... krijg iedere keer te horen dat alles gewoon goed zat, al die tijd. Dat hij nooit aan mij of aan ons getwijfeld heeft dus jah.. als hij het al niet doet .. hoe zou ik het dan moeten hebben gezien in het verleden.
Het was er gewoon niet ..
Het zit gewoon niet in onze relatie die we hadden.. dat zegt ie keer op keer. Het zit niet in mij als persoon .. Het zat niet in iets waar ik iets aan kon doen zeg maar.
Het ligt echt bij hem.. en wat dat is dat weet ik niet. Maar daarvoor moet ie zichzelf maar eens te rade gaan om daarachter te komen.. daar kan ik hem verder ook niet mee hlepen ben ik bang.
Ik weet echt niet wat het is mensen.. en ik heb ook geen zin om ernaar te gaan zoeken..
Tis gewoon over. Ik heb er lang genoeg over nagedahct waar het dan in godsnaam aan kon liggen en inmiddels ben ik bijna 5 weken verder en weet het nog niet. En veel andere dingen zijn mij ook dierbaar waar ik mijn aandacht aan wil geven. Daar focus ik mij nu op en hoe het gaat in de toekomst.. dat weet ik niet. Dat zullen we dan wel zien.
Ik heb veel aan jullie adviezen gehad in ieder geval.
Ik zei ook tegen mn ex dat t niet aan haar lag. Wat moet je dan? Zo probeer je t wat te verzachten. Heb nu 1,5 jaar een nieuwe vriendin en die overtreft mijn ex 1000 maal. Ligt dat aan mn ex? Nee t ligt aan mij... Zij was t niet voor mij en jij bent het niet voor hem. Dit kan nooit maar dan ook nooit meer goed komen. Ookal komen jullie weer bij mekaar, de twijfels zullen altijd bij hem terugkomen...
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Iets hoeft helemaal niet te escaleren... Het omgekeerde kan net zo makkelijk waar zijn... Een relatie kan zover ingekakt zijn dat de gevoelens wegebben en op een gegeven moment begin je steeds meer te twijfelen en kom je erachter dat je partner het toch niet is... Dit gebeurt echter niet in 1 nacht maar is een langzaam proces...quote:Op vrijdag 31 maart 2006 18:40 schreef Developersrus het volgende:
[..]
Maar dan moet TS toch wel enorme oogkleppen op hebben gehad. Er moet namelijk het e.e.a zijn geescaleerd in het verleden om tot deze beslissing te komen naar mijn mening of de vriend van TS heeft gewoon de weg van de minste weerstand gekozen...
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Op een gegeven moment is het gewoon over en moet je je conclusies trekken. Zij heeft niet in 1 week de knoop doorgehakt, dit was gewoon de druppel...quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:00 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Tja..het loopt overal weleens niet lekker. Denk niet dat je dan meteen moet verwachten dat de relatie wordt beëindigd. Tussen ons liep het ook kut... al tijden, maar ik had niet verwacht dat we nu uit elkaar zouden zijn. Ook al ben ik degene geweest die het vuur aangewakkerd heeft. Dat heeft haar aan het denken gezet en in een week tijd heeft ze de knoop doorgehakt.
Wel moedig van haar om alles op te geven en terug naar haar ouders te gaan. Ik zou die stap niet zo snel gezet hebben denk ik. Maar goed.. het blijft kut.
Het is niet moedig van haar, het is laf van jou dat je het niet zou durven...
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Waarom kom je hier dan niet eerlijk voor uit ipv een 'het ligt niet aan jou, maar aan mij' antwoord te geven waarvan je zeker weet dat het je partner in twijfels achterlaat en de pijn juist in de praktijk niet verzacht.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:16 schreef JoeyT het volgende:
[..]
Hij vind je gewoon niet leuk genoeg. Geen kriebels etc... Zo moeilijk is het antwoord blijkbaar niet. Gevoel is weg
Ik zei ook tegen mn ex dat t niet aan haar lag. Wat moet je dan? Zo probeer je t wat te verzachten. Heb nu 1,5 jaar een nieuwe vriendin en die overtreft mijn ex 1000 maal. Ligt dat aan mn ex? Nee t ligt aan mij... Zij was t niet voor mij en jij bent het niet voor hem. Dit kan nooit maar dan ook nooit meer goed komen. Ookal komen jullie weer bij mekaar, de twijfels zullen altijd bij hem terugkomen...
Misschien moeten jullie eens wat vaker met jullie partner praten. Blijkbaar denkt niet iedereen goed na over de stappen die ze nemen zoals samenwonen. Het is geen klein iets voor een relatie...quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:09 schreef Stoeteltje het volgende:
[..]
Ik ook niet woonde net een half jaar samen na een relatie van bijna 4 jaar, eerste half jaar ging wel ik was veel te blij met het huisje en het huisje boompje beestje gevoel, toen hij na een half jaar liet merken dat hij niet lekker in zijn vel zat....ik dacht dat hij moest wennen aan het samenwonen en dat het wel goed zou komen....later bleek dat hij er niet aan toe was om samen te wonen en na totaal een jaar vertelde hij dat hij terug ging naar zijn ouders....die dag voelde ik het al aankomen en heb meerdere malen huildend aan hem gevraagd of er iets was of dat hij er een punt achter wilde zetten. En steeds zei hij nee dat is het niet....tot die avond hij was in slaap gevallen op de bank en ik maakte hem wakken en hij had zijn ogen nog niet open of hij zei: ik denk dat ik weer bij mijn ouders ga wonen.
Daar zat ik dan....heb het heel moeiljk kunnen verwerken en heb het er nog steeds elke dag moeilijk mee en mis hem dagelijks alleen zoals iedereen zegt: het is niet anders....
En liefde is nou eenmaal een ingewikkeld iets...je doet dingen die je niet had verwacht van jezelf als je verliefd bent en zo is ook het verwerken van liefdesverdriet.... het maakt je aan de ene kant een sterker persoon maar als je echt intens van iemand gehouden hebt blijft het ook altijd je zwakke plek
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Als je het rationeel bekijkt dan ligt het toch ook niet aan haar. Het ligt toch niet aan mn ex dat ik haar niet meer leuk vind. Verder zit het gewoon in de mens dat het alles probeert te verzachten voor een ander.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:20 schreef Developersrus het volgende:
[..]
Waarom kom je hier dan niet eerlijk voor uit ipv een 'het ligt niet aan jou, maar aan mij' antwoord te geven waarvan je zeker weet dat het je partner in twijfels achterlaat en de pijn juist in de praktijk niet verzacht.
Tis moeilijk om tegen iemand waar je veel om geeft te zeggen dat je niets meer op dat gebied voor degene voelt. Smoesjes als nadenken etc komen dan vaak terwijl het allang duidelijk is...
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Precies, ik heb ook het gevoel dat communicatie in een relatie door veel mensen zeer wordt ondergewaardeerd. Deze horen naar mijn mening onlosmakelijk met elkaar verbonden te zijn.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:22 schreef JoeyT het volgende:
[..]
Misschien moeten jullie eens wat vaker met jullie partner praten. Blijkbaar denkt niet iedereen goed na over de stappen die ze nemen zoals samenwonen. Het is geen klein iets voor een relatie...
Tjee.. dat is ook nogal een resoluut besluit zeg. En dat al zo snel nadat jullie samen zijn gaan wonen. Sorry hoor, maar sommige mensen....quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:09 schreef Stoeteltje het volgende:
[..]
Ik ook niet woonde net een half jaar samen na een relatie van bijna 4 jaar, eerste half jaar ging wel ik was veel te blij met het huisje en het huisje boompje beestje gevoel, toen hij na een half jaar liet merken dat hij niet lekker in zijn vel zat....ik dacht dat hij moest wennen aan het samenwonen en dat het wel goed zou komen....later bleek dat hij er niet aan toe was om samen te wonen en na totaal een jaar vertelde hij dat hij terug ging naar zijn ouders....die dag voelde ik het al aankomen en heb meerdere malen huildend aan hem gevraagd of er iets was of dat hij er een punt achter wilde zetten. En steeds zei hij nee dat is het niet....tot die avond hij was in slaap gevallen op de bank en ik maakte hem wakken en hij had zijn ogen nog niet open of hij zei: ik denk dat ik weer bij mijn ouders ga wonen.
Daar zat ik dan....heb het heel moeiljk kunnen verwerken en heb het er nog steeds elke dag moeilijk mee en mis hem dagelijks alleen zoals iedereen zegt: het is niet anders....
En liefde is nou eenmaal een ingewikkeld iets...je doet dingen die je niet had verwacht van jezelf als je verliefd bent en zo is ook het verwerken van liefdesverdriet.... het maakt je aan de ene kant een sterker persoon maar als je echt intens van iemand gehouden hebt blijft het ook altijd je zwakke plek
Sorry hoor, maar sommige mensen.... Hoelang zijn jullie al uit elkaar? Ik mis mijn ex ook nog dagelijks. Maar dat merkt iedereen hier wel denk ik Toch merk ik wel dat het wat aan het afnemen is, of ik zit net ff in een up-moment.
Wij zijn al 2 maanden en 1 week uit elkaar. Wat ik me nog wel vaak afvraag is of ze nog aan me denkt. Als ze een nieuwe liefde heeft... dan vast niet zo vaak. Maar goed... boek raakt steeds verder gesloten! We moeten verder!
Tja.. liefde is vaag idd. Ik realiseerde me pas hoeveel ik om haar geef toen het uit was. Waar ik ook wel eerlijk in ben, is dat ik ook wel flip van het feit dat ik er nu alleen voor sta. Die onzekerheid... de angst voor de toekomst, het moeilijk alleen kunnen zijn. Dat maakt allemaal dat ik haar nog veel meer mis. Denk dat als ik sterker in mijn schoenen zou staan, het al veel eerder uit was geweest tussen ons. Heb toch altijd wel twijfels gehad of zij wel de 'ware' is. In hoeverre de ware bestaat natuurlijk.
Sterkte ermee iig
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Hoezo sommige mensen. Je moet aan iets werken wat je eigenlijk helemaal niet meer wiltquote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:40 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Tjee.. dat is ook nogal een resoluut besluit zeg. En dat al zo snel nadat jullie samen zijn gaan wonen. Sorry hoor, maar sommige mensen....
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Nou.. als jij als meid van je vriend te horen krijgt dat ie mogelijk niet oud met je wil worden en dat hij het ook niet ziet zitten om een huis te gaan kopen omdat hij twijfelt aan het nut van de relatie (ging al een tijd kut). Wat doe je dan? Ok, zo makkelijk ging ze uiteindelijk ook niet weg, ze was nog een week gebleven. Eerst zei ze dan tegen mijn moeder dat ze bij me weg zou gaan. Toen heb ik haar eigenlijk maar verteld dat ze dan maar beter meteen kon gaan. Dat ging toch niet helemaal zoals ze gedacht had en wilde terugkrabbelen. Ik heb met mijn stomme kop gedaan of het me niet boeide... tja.... dat was dan wel de druppel voor haar!quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:20 schreef JoeyT het volgende:
[..]
Op een gegeven moment is het gewoon over en moet je je conclusies trekken. Zij heeft niet in 1 week de knoop doorgehakt, dit was gewoon de druppel...
Het is niet moedig van haar, het is laf van jou dat je het niet zou durven...
En idd laf van mij, maar aan de andere kant. Als ik echt van haar af zou willen, dan had ik uiteindelijk toch wel gegaan. Ik kon het nog goed uithouden, alleen ik twijfelde over onze toekomst.
Nee.. ik bedoel te zeggen dat ik er met mijn verstand niet bij kan dat iemand besluit te gaan samenwonen en slechts na enkele maanden er ineens mee kapt. Dan voelde het waarschijnlijk al niet goed voordat ze gingen samenwonen.quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:42 schreef JoeyT het volgende:
[..]
Hoezo sommige mensen. Je moet aan iets werken wat je eigenlijk helemaal niet meer wilt
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
*zucht* Als hij niet aan samen wonen toe was, waarom ging het meteen helemaal uit, dan?quote:Op vrijdag 31 maart 2006 19:09 schreef Stoeteltje het volgende:
[..]
Ik ook niet woonde net een half jaar samen na een relatie van bijna 4 jaar, eerste half jaar ging wel ik was veel te blij met het huisje en het huisje boompje beestje gevoel, toen hij na een half jaar liet merken dat hij niet lekker in zijn vel zat....ik dacht dat hij moest wennen aan het samenwonen en dat het wel goed zou komen....later bleek dat hij er niet aan toe was om samen te wonen en na totaal een jaar vertelde hij dat hij terug ging naar zijn ouders....die dag voelde ik het al aankomen en heb meerdere malen huildend aan hem gevraagd of er iets was of dat hij er een punt achter wilde zetten. En steeds zei hij nee dat is het niet....tot die avond hij was in slaap gevallen op de bank en ik maakte hem wakken en hij had zijn ogen nog niet open of hij zei: ik denk dat ik weer bij mijn ouders ga wonen.
Daar zat ik dan....heb het heel moeiljk kunnen verwerken en heb het er nog steeds elke dag moeilijk mee en mis hem dagelijks alleen zoals iedereen zegt: het is niet anders....
En liefde is nou eenmaal een ingewikkeld iets...je doet dingen die je niet had verwacht van jezelf als je verliefd bent en zo is ook het verwerken van liefdesverdriet.... het maakt je aan de ene kant een sterker persoon maar als je echt intens van iemand gehouden hebt blijft het ook altijd je zwakke plek
En verder wat anderen ook zeiden: communiceren! Ik heb ik weet niet hoe vaak met mijn vriend erover gesproken voor we de stap hebben gezet om te gaan samenwonen. Er niet klaar voor zijn, volgens mij is dat iets wat je ook wel van te voren in kunt schatten.
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Hey all,
Moet weer ff wat kwijt. Tis inmiddels dik 2 maanden uit (morgen 10 weken), ik heb ongeveer 4 weken geen contact meer en opzich gaat het redelijk. Ik voel me over het algemeen goed en heb niet meer echt een gevoel van missen als ik aan m'n ex denk. Ik heb tegen 'm gezegd dat ik voorlopig geen contact wil en ik merk ook dat ik daar niet aan toe ben en ergens geen behoefte aan heb.
Nu het probleem: Hij heeft nog steeds een huissleutel van mij en er liggen hier nog wat spullen van hem. Opzich geen probleem, het ligt me niet in de weg, maar het begint me geestelijk in de weg te liggen. Ik wil dat die spullen weg zijn en dat ik m'n sleutel terug heb, om het zeg maar echt even af te sluiten. Maar ik wil geen contact met 'm om dat te regelen. Als ik er over denk dan ga ik lopen denken aan of hij mijn sleutels nog aan z'n bos zou hebben, hoe vaak hij aan mij zal denken bla bla bla en dan gaat m'n hoofd weer..... Ik word hier zo moe van.....
Hey all,Moet weer ff wat kwijt. Tis inmiddels dik 2 maanden uit (morgen 10 weken), ik heb ongeveer 4 weken geen contact meer en opzich gaat het redelijk. Ik voel me over het algemeen goed en heb niet meer echt een gevoel van missen als ik aan m'n ex denk. Ik heb tegen 'm gezegd dat ik voorlopig geen contact wil en ik merk ook dat ik daar niet aan toe ben en ergens geen behoefte aan heb.
Nu het probleem: Hij heeft nog steeds een huissleutel van mij en er liggen hier nog wat spullen van hem. Opzich geen probleem, het ligt me niet in de weg, maar het begint me geestelijk in de weg te liggen. Ik wil dat die spullen weg zijn en dat ik m'n sleutel terug heb, om het zeg maar echt even af te sluiten. Maar ik wil geen contact met 'm om dat te regelen. Als ik er over denk dan ga ik lopen denken aan of hij mijn sleutels nog aan z'n bos zou hebben, hoe vaak hij aan mij zal denken bla bla bla en dan gaat m'n hoofd weer..... Ik word hier zo moe van.....
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Hey lips, misschien dat je een gemeenschappelijke vriend/vriendin dit kan laten doen?
Had vandaag even een dipje :s Gisteren was ik 3fm aan het luisteren en kwam het favoriete liedje van me ex over de radio (M. Jackson - Dirty Diana voor de geinteresseerde). Ging toen weer een rilling door me lijf en onbehaagelijk gevoel. Wel afgeluisterd en verder niet meer aan gedacht.
Vandaag in de trein was ik met een vriend onderweg naar enschede om te gaan magiccen daar: dacht ik me ex gezien te hebben. Ze had ongeveer het juiste postuur en haar, maar wist niet of het dr zeker was. Ga je toch wel weer denken. Mja, in het achterhoofd weet ik dan ook weer dat ze vrijdags altijd stage loopt en dan richting het westen gaat en niet het oosten. Maar goed, toch niet zo prettig
Had vandaag even een dipje :s Gisteren was ik 3fm aan het luisteren en kwam het favoriete liedje van me ex over de radio (M. Jackson - Dirty Diana voor de geinteresseerde). Ging toen weer een rilling door me lijf en onbehaagelijk gevoel. Wel afgeluisterd en verder niet meer aan gedacht.
Vandaag in de trein was ik met een vriend onderweg naar enschede om te gaan magiccen daar: dacht ik me ex gezien te hebben. Ze had ongeveer het juiste postuur en haar, maar wist niet of het dr zeker was. Ga je toch wel weer denken. Mja, in het achterhoofd weet ik dan ook weer dat ze vrijdags altijd stage loopt en dan richting het westen gaat en niet het oosten. Maar goed, toch niet zo prettig
Gaat wel over, tot het je nauwelijks meer iets doet als je d'r écht ziet lopen.quote:Op zaterdag 1 april 2006 01:39 schreef Madski het volgende:
Hey lips, misschien dat je een gemeenschappelijke vriend/vriendin dit kan laten doen?
Had vandaag even een dipje :s Gisteren was ik 3fm aan het luisteren en kwam het favoriete liedje van me ex over de radio (M. Jackson - Dirty Diana voor de geinteresseerde). Ging toen weer een rilling door me lijf en onbehaagelijk gevoel. Wel afgeluisterd en verder niet meer aan gedacht.
Vandaag in de trein was ik met een vriend onderweg naar enschede om te gaan magiccen daar: dacht ik me ex gezien te hebben. Ze had ongeveer het juiste postuur en haar, maar wist niet of het dr zeker was. Ga je toch wel weer denken. Mja, in het achterhoofd weet ik dan ook weer dat ze vrijdags altijd stage loopt en dan richting het westen gaat en niet het oosten. Maar goed, toch niet zo prettig
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
Wij hadden altijd heel erg onze eigen vrienden en daar ben ik ook wel blij om. Zo heb ik ook niet bij vrienden de neiging te gaan vragen hoe het met hem is.quote:Op zaterdag 1 april 2006 01:39 schreef Madski het volgende:
Hey lips, misschien dat je een gemeenschappelijke vriend/vriendin dit kan laten doen?
Maar dat is dus helaas geen optie...
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Gewoon kort op een station o.i.d. afspreken, ruilen en klaar. Wel raar dat hij zelf niet initatief neemt om je je sleutel terug te geven. Wel zo netjes.quote:Op zaterdag 1 april 2006 09:57 schreef Lips het volgende:
[..]
Wij hadden altijd heel erg onze eigen vrienden en daar ben ik ook wel blij om. Zo heb ik ook niet bij vrienden de neiging te gaan vragen hoe het met hem is.
Maar dat is dus helaas geen optie...
The more I see, the less I know / The more I like to let it go
In mijn situatie is dat net zo gelukkig. Ik heb mijn eigen vrienden. Moet er niet aan denken dat ik elke keer met haar geconfronteerd wordt als ik met vrienden iets ga doen. Een meid die ik goed ken zit wel in zo'n situatie... ze ziet haar ex nog bijna iedere dag omdat ze de zelfde vrienden hebben.quote:Op zaterdag 1 april 2006 09:57 schreef Lips het volgende:
[..]
Wij hadden altijd heel erg onze eigen vrienden en daar ben ik ook wel blij om. Zo heb ik ook niet bij vrienden de neiging te gaan vragen hoe het met hem is.
Maar dat is dus helaas geen optie...
Vandaag trouwens weer een dipje. Ik moest ff naar de Karwei om verf en verduisterende rolgordijnen te halen. Samen met mijn ex daar ook regelmatig geweest om spullen voor ons huis te halen. Gelijk die kut gedachtes weer. Overal waar je kijkt zie je ook van die happy stelletjes ...
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Dat had ik in het begin helemaal... Als je bijna 7 jaar hebt samengewoond, dan heb je zoveel samen gedaan, alles herinnert je aan je exquote:Op zaterdag 1 april 2006 17:51 schreef jagermeister1 het volgende:
Vandaag trouwens weer een dipje. Ik moest ff naar de Karwei om verf en verduisterende rolgordijnen te halen. Samen met mijn ex daar ook regelmatig geweest om spullen voor ons huis te halen. Gelijk die kut gedachtes weer.
K'ben blij dat dat nu zo goed als weg is, kleine dingetjes blijven altijd, maar dat is niet zo gek na een lange relatie.
En idd, die stelletjes die je dan ziet
En als er weer een nieuw iemand op je pad komt, kun je gelukkig weer nieuwe "momenten" maken
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Hoelang heb jij er over gedaan voor het ergste gemis over was?quote:Op zaterdag 1 april 2006 18:40 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Dat had ik in het begin helemaal... Als je bijna 7 jaar hebt samengewoond, dan heb je zoveel samen gedaan, alles herinnert je aan je ex
K'ben blij dat dat nu zo goed als weg is, kleine dingetjes blijven altijd, maar dat is niet zo gek na een lange relatie.
En idd, die stelletjes die je dan ziet
En als er weer een nieuw iemand op je pad komt, kun je gelukkig weer nieuwe "momenten" maken
Wat ik me wel afvraag is of mijn ex diezelfde dingen ervaart. Als ze een ander heeft, dan zal dat wel minder zijn, maar als ze gewoon single is dan moet ze toch ook van die kut momenten hebben? Ook al zegt ze "klaar" met me te zijn.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Iedereen heeft van die kutmomenten, ook al zeggen ze van niet, en ben je op wat voor manier dan ook uit elkaar gegaan. Al is het niet eens het gemis van die persoon, maar het gemis van "niet samen zijn" en alleen zijn zeg maar.quote:Op zaterdag 1 april 2006 19:36 schreef jagermeister1 het volgende:
Hoelang heb jij er over gedaan voor het ergste gemis over was?
Wat ik me wel afvraag is of mijn ex diezelfde dingen ervaart. Als ze een ander heeft, dan zal dat wel minder zijn, maar als ze gewoon single is dan moet ze toch ook van die kut momenten hebben? Ook al zegt ze "klaar" met me te zijn.
Ik was ook volkomen "klaar" met m'n ex en toch voelde ik me kut... Je bent gewend om samen te wonen en ineens staat je wereld dan wel ff op z'n kop.
Maar goed, ik heb er hard aan gewerkt en mezelf vaak een hele harde schop onder m'n kont gegeven om toch verder te gaan hoe klote alles ook was...
En uiteindelijk werpt dat z'n vruchten toch wel af.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Indd, vaak helpen anderen maar uiteindelijk ben je zelf degene die door moet....quote:Op zaterdag 1 april 2006 22:29 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Iedereen heeft van die kutmomenten, ook al zeggen ze van niet, en ben je op wat voor manier dan ook uit elkaar gegaan. Al is het niet eens het gemis van die persoon, maar het gemis van "niet samen zijn" en alleen zijn zeg maar.
Ik was ook volkomen "klaar" met m'n ex en toch voelde ik me kut... Je bent gewend om samen te wonen en ineens staat je wereld dan wel ff op z'n kop.
Maar goed, ik heb er hard aan gewerkt en mezelf vaak een hele harde schop onder m'n kont gegeven om toch verder te gaan hoe klote alles ook was...
En uiteindelijk werpt dat z'n vruchten toch wel af.
zonder die persoon die de helft van jezelf heeft meegenomen zeg maar, je moet jezelf weer vinden en "leren" met jezelf zijn....en dat vind ik nog steeds zwaar kut. Nog best wel vaak
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Iddquote:Op zaterdag 1 april 2006 22:39 schreef h_vreman het volgende:
Indd, vaak helpen anderen maar uiteindelijk ben je zelf degene die door moet....
zonder die persoon die de helft van jezelf heeft meegenomen zeg maar, je moet jezelf weer vinden en "leren" met jezelf zijn....en dat vind ik nog steeds zwaar kut. Nog best wel vaak
Maar uiteindelijk wordt het wel makkelijker, sommige dagen zijn oke, andere weer minder... maar uiteindelijk gaat het de betere kant op.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Hetgene waar ik het meeste mee zit is dat het lijkt alsof hij het helemaal niet pijnlijk vindt, hij heeft het zelfs over dat ik weer iemand anders ga vinden etc (hoe cliche) dan heb je wel heel erg veel afstand genomen, terwijl hij hier 4 dagen geleden voor de deur stond omdat ie me zo miste.
dat gevoel is ergens heen en ik begrijp nog steeds niet waar het is.
dat gevoel is ergens heen en ik begrijp nog steeds niet waar het is.
Ik ben nu ruim een half jaar verder en heb het vooral de eerste periode moeilijk gehad. Ander huis, nieuwe vreemde omgeving.. Op dit moment voel ik me prima, al was het idd minder leuk toen ik hoorde dat ze "alweer" een ander had. Ik had altijd het idee dat wij nog steeds in het zelfde schuitje zaten; scheiding verwerken, jezelf zien te redden.. terwijl mevrouw allang weer een ander neuckertje heeftquote:Op zaterdag 1 april 2006 19:36 schreef jagermeister1 het volgende:
Hoelang heb jij er over gedaan voor het ergste gemis over was?
Iets afspreken wil ik dus niet Ik ben zo bang dat ik, als ik 'm zie, weer een paar weken terug val in m'n verwerking.quote:Op zaterdag 1 april 2006 10:51 schreef sadisticembrace het volgende:
[..]
Gewoon kort op een station o.i.d. afspreken, ruilen en klaar. Wel raar dat hij zelf niet initatief neemt om je je sleutel terug te geven. Wel zo netjes.
Dat hij geen contact opneemt om m'n sleutel terug te geven is denk ik ook vooral omdat ik heel duidelijk aan heb gegeven dat ik niet wil dat hij contact opneemt. De laatste keer dat hij hier was heb ik er (helaas) gewoon niet aan gedacht 'm terug te vragen...
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Ik heb ook een probleem met mn ex. Ik heb nu maar liefst 5 (!) jaar een NIEUWE vriendin, en het is al 6 (!) jaar uit met mn ex. Idioot gewoon. Echter, ik blijf maar aan haar denken. Ik wil dr niet eens terug, dat is het stomme. Ik droom over haar (of athans, ze komt in mn dromen voor) en ze beinvloed mijn leven...super irritant. Ik spreek/zie dr nooit meer, en heb daar ook geen behoefte meer aan.
Maar toch komt zij soms in mijn dromen voor en mijn huidige vriendin niet....erg vaag en vervelend...heeft iemand anders dit ook
Maar toch komt zij soms in mijn dromen voor en mijn huidige vriendin niet....erg vaag en vervelend...heeft iemand anders dit ook
Daar zit ik ook mee. Ze deed erg koud en afstandelijk in haar e-mail en tijdens ons laatste telefonische contact. Echt vreemd. En ze is amper thuis heb ik gehoord, altijd maar de hort op. Die heeft het dus erg naar haar zin. Ach.. gisterenavond in de kroeg was het erg gezellig. Ook wel de nodige aandacht van de dames gehad. Was toch best wel weer leuk. Misschien ga ik het vrijgezel zijn straks nog leuk vindenquote:Op zondag 2 april 2006 08:21 schreef Moja het volgende:
Hetgene waar ik het meeste mee zit is dat het lijkt alsof hij het helemaal niet pijnlijk vindt, hij heeft het zelfs over dat ik weer iemand anders ga vinden etc (hoe cliche) dan heb je wel heel erg veel afstand genomen, terwijl hij hier 4 dagen geleden voor de deur stond omdat ie me zo miste.
dat gevoel is ergens heen en ik begrijp nog steeds niet waar het is.
Ik heb het ook nog moeilijk, alleen ik moet leren relativeren. Eigenlijk zou ik zelfs blij moeten zijn dat ik van haar af ben. Het had tussen ons van kwaad tot erger geworden en de dingen waar ik me aan ergerde zouden altijd voor spanningen blijven zorgen. Het is namelijk haar karakter en daar verander je niet veel aan. Waarschijnlijk heeft mijn ex ook weer een ander. Verklaart meteen waarom ze geen moeite heeft gedaan om mijn mailtjes fatsoenlijk en correct te behandelen. I'm out of the picture.quote:Op zondag 2 april 2006 10:46 schreef cosmick het volgende:
[..]
Ik ben nu ruim een half jaar verder en heb het vooral de eerste periode moeilijk gehad. Ander huis, nieuwe vreemde omgeving.. Op dit moment voel ik me prima, al was het idd minder leuk toen ik hoorde dat ze "alweer" een ander had. Ik had altijd het idee dat wij nog steeds in het zelfde schuitje zaten; scheiding verwerken, jezelf zien te redden.. terwijl mevrouw allang weer een ander neuckertje heeft
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Dit klinkt alweer een stuk positiever dan een tijdje geleden! Goed te horen dat het iets beter gaatquote:Op zondag 2 april 2006 13:39 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Misschien ga ik het vrijgezel zijn straks nog leuk vinden
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Genoeg mensen die juist alleen maar de hort op gaan, om het verdriet zoveel mogelijk te onderdrukken en zoveel mogelijk afleiding te hebben. Betekent niet dat iemand de tijd van z'n/haar leven heeft... Sommige mensen zorgen ervoor, dat ze nooit thuis zitten. Het kan soms goed zijn, maar dan kom je jezelf dubbel en dwars tegen, je moet je soms gewoon klote voelen en alleen zitten... Maar goed, ieder z'n eigen methode om er mee om te gaan.quote:Op zondag 2 april 2006 13:39 schreef jagermeister1 het volgende:
En ze is amper thuis heb ik gehoord, altijd maar de hort op. Die heeft het dus erg naar haar zin.
Ik probeerde veel weg te zijn, maar moest vaak ook verplicht alleen thuis zitten, zo vond ik het beetje bij beetje steeds relaxter om thuis te zijn en was de rust niet eens zo verkeerd.
Dat heb ik altijd in m'n achterhoofd gehouden, als ik m'n ex wel eens miste en alle leuke dingen herinnerde... als ik me dan realiseerde dat hij gewoon niet goed voor me was en dat ik ondanks alles (het verdriet en eenzaamheid) beter af was alleen zonder hem, dan voelde ik me meteen stukken beter.quote:Ik heb het ook nog moeilijk, alleen ik moet leren relativeren. Eigenlijk zou ik zelfs blij moeten zijn dat ik van haar af ben.
Wat mij ook wel hielp, was het feit, dat iedereen het verdriet en de leegte meemaakt als een relatie eindigt. Het lijkt alsof je de enige bent met zoveel verdriet en pijn, maar als je dan mensen om je heen spreekt ervaart iedereen het zo. T'is een fase waar je doorheen moet, er is niet 1 weg die je kunt bewandelen om meteen happy te zijn, je moet het verwerken, met de nodige tranen. Maar beetje bij beetje gaat het beter en zie je ook hoe trots je op jezelf kunt zijn, dat je altijd verder bent gegaan en moeite hebt gedaan om positief te blijven en je eigen leven weer op te bouwen en er wat van te maken.
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
Ups en downs hequote:Op zondag 2 april 2006 13:42 schreef Lips het volgende:
[..]
Dit klinkt alweer een stuk positiever dan een tijdje geleden! Goed te horen dat het iets beter gaat
Maar goed.. de wetenschap dat mijn ex eigenlijk een evil bitch from hell is, maakt het iets gemakkelijker.
Ik denk idd dat het soms goed is om alleen te zijn. Door de weeks ben ik ook vaak alleen thuis en het begint wel een beetje te wennen. Gewoon in huis dingen doen of een beetje Fokken.quote:Op zondag 2 april 2006 14:20 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Genoeg mensen die juist alleen maar de hort op gaan, om het verdriet zoveel mogelijk te onderdrukken en zoveel mogelijk afleiding te hebben. Betekent niet dat iemand de tijd van z'n/haar leven heeft... Sommige mensen zorgen ervoor, dat ze nooit thuis zitten. Het kan soms goed zijn, maar dan kom je jezelf dubbel en dwars tegen, je moet je soms gewoon klote voelen en alleen zitten... Maar goed, ieder z'n eigen methode om er mee om te gaan.
Ik probeerde veel weg te zijn, maar moest vaak ook verplicht alleen thuis zitten, zo vond ik het beetje bij beetje steeds relaxter om thuis te zijn en was de rust niet eens zo verkeerd.
[..]
Het is inderdaad zo dat dat wel wil helpen, maar vaak vervliegen die gedachtes weer en begin je de boel weer te verromantiseren.quote:Dat heb ik altijd in m'n achterhoofd gehouden, als ik m'n ex wel eens miste en alle leuke dingen herinnerde... als ik me dan realiseerde dat hij gewoon niet goed voor me was en dat ik ondanks alles (het verdriet en eenzaamheid) beter af was alleen zonder hem, dan voelde ik me meteen stukken beter.
Inderdaad. De laatste tijd toch wel veel mensen gesproken die ook weten hoe het voelt. Iedereen lijkt er echt wel een tijdje kapot van te zijn. Zeker als het om een langere relatie gaat. Het verwerken gaat met ups en downs. Veel downs, weinig ups, maar goed ik begin steeds meer in te zien dat het zo gewoon niet langer kon doorgaan.quote:Wat mij ook wel hielp, was het feit, dat iedereen het verdriet en de leegte meemaakt als een relatie eindigt. Het lijkt alsof je de enige bent met zoveel verdriet en pijn, maar als je dan mensen om je heen spreekt ervaart iedereen het zo. T'is een fase waar je doorheen moet, er is niet 1 weg die je kunt bewandelen om meteen happy te zijn, je moet het verwerken, met de nodige tranen. Maar beetje bij beetje gaat het beter en zie je ook hoe trots je op jezelf kunt zijn, dat je altijd verder bent gegaan en moeite hebt gedaan om positief te blijven en je eigen leven weer op te bouwen en er wat van te maken.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ook dat raakt met de tijd steeds verder naar de achtergrond.quote:Op zondag 2 april 2006 16:41 schreef jagermeister1 het volgende:
Het is inderdaad zo dat dat wel wil helpen, maar vaak vervliegen die gedachtes weer en begin je de boel weer te verromantiseren.
Cliche's als "tijd heelt alle wonden" (naja niet alle, maar merendeel wel...) en "alles went" kloppen toch best wel... (gelukkig maar )
If you believe in yourself enough,
And know what you want,
You're gonna make it happen...
And know what you want,
You're gonna make it happen...
