De Kunst van het loslaten van een ex #38

Jagermeister: je moet ECHT kappen met nadenken gozer, je bent jezelf echt een gat aan het indenken dat wil je niet weten. En ja ik weet dat dat zo werkt, maar serieus.... kom onder de andere vrouwen, want dit soort shit heb je echt niet meer nodig nu...

Twinkle: niet doen... oh wacht.. te laat.....

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 20:58 schreef Twinkle20 het volgende:
Hij belde me zojuist op.. of hij langs kon komen..

*denkt: Ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af ... *

Aaaaaaarhgh die fucking verliefdheid

Het is nu ook net uit met mn vriend en ik kan hem niet eens meer knuffelen of vasthouden, ja het kan wel maar dan staat hij er als een hark bij . Het is zo pijnlijk en moeilijk om die knop om te zetten .

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 00:59 schreef Xtinction het volgende:
Jagermeister: je moet ECHT kappen met nadenken gozer, je bent jezelf echt een gat aan het indenken dat wil je niet weten. En ja ik weet dat dat zo werkt, maar serieus.... kom onder de andere vrouwen, want dit soort shit heb je echt niet meer nodig nu...

Twinkle: niet doen... oh wacht.. te laat.....

Het gaat alweer wat beter. Ben weer wat sterker geworden in het relativeren. Natuurlijk denk ik nog veel aan haar, maar zodra de gedachten komen probeer ik ze om te buigen. Ik ga dan de negatieve dingen van haar naar voren halen. De dingen waaraan ik me vaak heb gestoord en waardoor uiteindelijk blijkt dat we niet bij elkaar horen.

Vanavond ga ik weer ff naar de kroeg en ben ik weer onder de vrouwen. Door de weeks hou ik me rustig. Het leven is namelijk duur. Zeker als je ineens alles alleen moet ophoesten.

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 08:56 schreef Moja het volgende:

[..]

Het is nu ook net uit met mn vriend en ik kan hem niet eens meer knuffelen of vasthouden, ja het kan wel maar dan staat hij er als een hark bij . Het is zo pijnlijk en moeilijk om die knop om te zetten .

Ik heb dat 'geluk' zoals jij het noemt nog wel. Andere kant van de medaille is dus dat ALS je hem tegen komt, je dan ook bijna zeker weet dat het op knuffelen uitdraait en (Zoals bij mij vorige week) op nog wel iets meer .... Zeker als je beide nog steeds vol zit met gevoelens.

MKaar gisteravond hebben we het beperkt tot knuffelen en ik merk dat ik er wel steeds meer afstand van kan doen. Datgene dat ik gisteren heb gedaan, dat contact, dat heb ik ook met een paar andere hele goede vrienden van me. Dus wat dat betreft ..
En natuurlijk was het weer gezellig als anders...
Fijn bijgekletst enzo. Ik heb echt steeds meer het besef dta hij een gewone vriend van me aan het worden is merk ik. Ik huil er niet meer om dat hij 's avonds naar huis gaat. Ik vind het wel best zo .. omdat ik hem toch nog om me heen heb als vriend. Omdat hij toch degene is die ik het allerallerallermeest vertrouw.. en andersom. Gelukkig is die band niet kapot.

Het gaat goed zo.. en de drang om hem de hele tijd aan te raken en te kussen enzo is een stuk minder. Het gaat goed zo
Ik ben blij dat het zo kon gaan.. beter dan da je mekaar de hersens in slaat en elkaar nooit meer wil zien en hoopt dat diegene zo snel mogelijk uit je leven opdondert.

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 20:58 schreef Twinkle20 het volgende:
Hij belde me zojuist op.. of hij langs kon komen..

Wat een eikel. Maar ja, je maakt het hem dan ook wel makkelijk. Wacht nog maar een paar maanden af, dan ben je helemaal kapot, en je hebt er niks mee bereikt. Het enige wat je zou moeten doen is hem blocken op MSN, hem niet bellen of SMSen en wédden dat hij dan niet eens meer langs wilt komen.

Vrienden na een relatie werkt niet. Niet meteen. Dus ook al denk je (momentopname) dat het nu wel goed gaat, je houdt jezelf alleen maar voor de gek. Wacht maar tot hij een nieuwe vriendin krijgt, eens kijken of je het dan nog wel best vindt.

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 09:10 schreef Twinkle20 het volgende:
Ik ben blij dat het zo kon gaan.. beter dan da je mekaar de hersens in slaat en elkaar nooit meer wil zien en hoopt dat diegene zo snel mogelijk uit je leven opdondert.

Nu wordt je aan het lijntje gehouden. Ben het eens met meneer (of mevrouw ) hierboven. Het is óf volledig voor elkaar gaan en het nogmaals proberen, of zo min mogelijk contact onderhouden lijkt me.

Natuurlijk is het beter om zonder ruzie uit elkaar te gaan. Stel dat mij dat was gelukt, maar ik toch zeker geweten zou hebben dat het niet meer goed zou komen, dan had ik toch ook wel (zeker in het begin) het contact verbroken . Wel in goede harmonie natuurlijk. Dat we, als we elkaar zouden tegenkomen, elkaar gewoon konden aankijken en misschien wel eens een praatje zouden kunnen maken.

Als ik haar nu tegenkom, dan denk ik dat ik haar niet eens aan wil kijken. Denk dat we gewoon dwars door elkaar heenkijken. Kinderachtig? Ja, inderdaad... maar het is nu eenmaal zo gelopen. Ik heb mijn best gedaan om de vrede te herstellen. Niet gelukt

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 09:53 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Ben het eens met meneer (of mevrouw ) hierboven.

Gebruikersnaam: sadisticembrace
Geslacht: Vrouw

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 09:38 schreef sadisticembrace het volgende:

[..]

Wat een eikel. Maar ja, je maakt het hem dan ook wel makkelijk. Wacht nog maar een paar maanden af, dan ben je helemaal kapot, en je hebt er niks mee bereikt. Het enige wat je zou moeten doen is hem blocken op MSN, hem niet bellen of SMSen en wédden dat hij dan niet eens meer langs wilt komen.

Vrienden na een relatie werkt niet. Niet meteen. Dus ook al denk je (momentopname) dat het nu wel goed gaat, je houdt jezelf alleen maar voor de gek. Wacht maar tot hij een nieuwe vriendin krijgt, eens kijken of je het dan nog wel best vindt.

Inderdaad zijn er veel mensen bij wie dit niet werkt, of dat ze denken dat het niet werkt.
Dat wil niet zeggen dat het dan NOOIT werkt.
En ik voel me heir goed bij, dus ik denk dat het bij ons wel werkt.
Hij wil geen nieuwe vriendin, en als ie dat al zou willen ... tjah dan meot het maar zo zijn.

Doet het niet altidj pijn als je hoort dat diegene waar je altijd zo van gehouden hebt ineens een nieuwe vriend/vriendin heef? Voel je je dan niet altijd vervangen?
Of je dan geen contact meer met je ex hebt of wel, zoals in mijn geval.. dat zal toch pijn doen en daar ontkom je bijna niet aan.

Maar kweet niet .. ik voel me hier goed bij en ik vertrouw hem nog altijd. Tis moeilijk om voor jullie een goed beeld te scheppen van hem en van zijn karakter. Maar, ik geloof nog altijd in zijn eerlijkheid, want ik heb noiot aan hem hoeven twijfelen.
Hij heeft geen zin in een nieuw iemand, hij vond alles bij mij wat hij wilde. Hij had even behoefte aan tidj voor zichzelf.. Om weer even aan zichzelf te denken. Dan houdt het op.
En we kwamen samen tot de conclusie, dat als ik hem nog vrijer zou laten dan dat ik al deed, dat er dan geen sprake meer zou zijn van een relatie. Dan zou het toch op datgene eindigen wat het momenteel is.

Ik denk dat het wel degelijk mogelijk is om na een stukgelopen relatie daarna al vrij snel in de 'friendzone' te belanden. Zoals hier nu het geval is.

Dus bedankt voor de waarschuwing. Mocht het toch zo zijn dat jullie geiljk hebben, dan zal ik dat te zijner tijd ook wel laten weten .. Maar nu gaat het goed. Dus ik heb er een goed gevoel over dat het toch kan. Misschien ben ik dan wel een uitzondering daarin.. maja..

Uiteindelijk moet je gewoon altijd zelf doen wat je hart je ingeeft. Adviezen op dit gebied zijn goed bedoeld, maar zelf weet je eigenlijk wel het beste wat je wilt.

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 13:20 schreef jagermeister1 het volgende:
Uiteindelijk moet je gewoon altijd zelf doen wat je hart je ingeeft. Adviezen op dit gebied zijn goed bedoeld, maar zelf weet je eigenlijk wel het beste wat je wilt.

Nou ja, ik heb wel eens van die situaties dat ik niet weet ik wil.

Maar volgens mij wil ik in die gevallen gewoon sex en verder rust aan m'n hoofd.

Natuurlijk, maar een ander kan toch niet voor je bepalen wat jij wilt. Een ander zou je kunnen helpen erachter te komen wat jij wilt... dat wel natuurlijk.

En sex... tja... haha wie niet? Dat wil ik ook wel als ik wel weet wat ik wil

ja das waar... maar er zijn er zoveel die in aanmerking komen voor sex maar waar je verder behalve een soort vriendschap achtig iets echt niets mee zou willen. Zo kom ik soms toch in vreemde situaties terecht.

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 13:38 schreef Pappie_Culo het volgende:
ja das waar... maar er zijn er zoveel die in aanmerking komen voor sex maar waar je verder behalve een soort vriendschap achtig iets echt niets mee zou willen. Zo kom ik soms toch in vreemde situaties terecht.

Klopt. Ik ken eigenlijk geen meiden waar ik wel iets serieus mee zou willen beginnen.

Mwah, weet er nog wel één waar ik wat mee gehad heb. Maar ik krijg een beetje de indruk dat de dame in kwestie er vooral plezier in schept me kwaad te krijgen.

En ergens waardeer ik dat ook nog wel. Raar maar waar.

Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik heb me in mn hele leven echt nog nooit zo ongelukkig gevoeld..

Zoals ik al eerder had gepost is het na 2.5 jaar uit met mijn vriend (2 dagen geleden) we woonden nog geen 3 maanden samen. Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat hij voor zichzelf heeft besloten dat hij op zijn eigen benen wil staan en alleen wil zijn om zichzelf te leren kennen en dat daardoor zijn gevoel voor mij ook minder is geworden. Ik weet gewoon niet wat ik hier van moet geloven hoe kan je gevoel zo snel weg zijn, 4 dagen geleden deed hij nog iets waardoor ik duidelijk kon merken dat hij nog gek op me was. Ik blijf piekeren en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Hij handelt en reageert nu heel rationeel en zakelijk net alsof het een totaal ander persoon is.

ik heb ook de hele tijd de neiging om te bellen, waarom weet ik niet...het antwoord veranderd niet, jezus wat is dit ontzettend kut

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 14:03 schreef Moja het volgende:
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik heb me in mn hele leven echt nog nooit zo ongelukkig gevoeld..

Zoals ik al eerder had gepost is het na 2.5 jaar uit met mijn vriend (2 dagen geleden) we woonden nog geen 3 maanden samen. Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat hij voor zichzelf heeft besloten dat hij op zijn eigen benen wil staan en alleen wil zijn om zichzelf te leren kennen en dat daardoor zijn gevoel voor mij ook minder is geworden. Ik weet gewoon niet wat ik hier van moet geloven hoe kan je gevoel zo snel weg zijn, 4 dagen geleden deed hij nog iets waardoor ik duidelijk kon merken dat hij nog gek op me was. Ik blijf piekeren en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Hij handelt en reageert nu heel rationeel en zakelijk net alsof het een totaal ander persoon is.

ik heb ook de hele tijd de neiging om te bellen, waarom weet ik niet...het antwoord veranderd niet, jezus wat is dit ontzettend kut

Mjah... dat is een apart verhaal. Maar zo gaan die dingen soms.

Tijd, tijd en nog eens tijd.

Tja het zal wel normaal zijn, maar voor mijn gevoel klopt het gewoon niet. Alles in een keer weg, waar komt dat vandaan, het op je eigen benen willen staan en van iemand houden staat in mijn ogen los van elkaar.

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 14:03 schreef Moja het volgende:
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik heb me in mn hele leven echt nog nooit zo ongelukkig gevoeld..

Zoals ik al eerder had gepost is het na 2.5 jaar uit met mijn vriend (2 dagen geleden) we woonden nog geen 3 maanden samen. Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat hij voor zichzelf heeft besloten dat hij op zijn eigen benen wil staan en alleen wil zijn om zichzelf te leren kennen en dat daardoor zijn gevoel voor mij ook minder is geworden. Ik weet gewoon niet wat ik hier van moet geloven hoe kan je gevoel zo snel weg zijn, 4 dagen geleden deed hij nog iets waardoor ik duidelijk kon merken dat hij nog gek op me was. Ik blijf piekeren en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Hij handelt en reageert nu heel rationeel en zakelijk net alsof het een totaal ander persoon is.

ik heb ook de hele tijd de neiging om te bellen, waarom weet ik niet...het antwoord veranderd niet, jezus wat is dit ontzettend kut

Dat zakelijke ineens he... de persoon waar je jaren mee gedeeld hebt doet ineens heel vreemd en afstandelijk. Alsof je een vreemde voor haar bent. Zelf deed ik dat ook naar haar in het begin. Waarom weet ik eigenlijk niet eens.

Die neiging om contact te zoeken had ik ook. Wilde zelfs langs haar huis gaan en zo. Bijna stalkneigingen. Gelukkig kon ik me inhouden. Nu kan ik het wel aardig weerstaan allemaal. Ik weet nu namelijk waar ik aan toe ben. Eerder had nog altijd die valse hoop.

Zorg gewoon dat je van die valse hoop afkomt ( ik weet het ... het is moeilijk) dan wordt het een stuk makkelijker om geen contact te zoeken. Op een gegeven moment kom je er gewoon achter dat het totaal geen zin meer heeft.

Maaruh, zit jij nu alleen in jullie huisje of ben jij weggegaan?

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 14:03 schreef Moja het volgende:
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik heb me in mn hele leven echt nog nooit zo ongelukkig gevoeld..

Zoals ik al eerder had gepost is het na 2.5 jaar uit met mijn vriend (2 dagen geleden) we woonden nog geen 3 maanden samen. Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat hij voor zichzelf heeft besloten dat hij op zijn eigen benen wil staan en alleen wil zijn om zichzelf te leren kennen en dat daardoor zijn gevoel voor mij ook minder is geworden. Ik weet gewoon niet wat ik hier van moet geloven hoe kan je gevoel zo snel weg zijn, 4 dagen geleden deed hij nog iets waardoor ik duidelijk kon merken dat hij nog gek op me was. Ik blijf piekeren en probeer het te begrijpen maar het lukt me niet. Hij handelt en reageert nu heel rationeel en zakelijk net alsof het een totaal ander persoon is.

ik heb ook de hele tijd de neiging om te bellen, waarom weet ik niet...het antwoord veranderd niet, jezus wat is dit ontzettend kut

De drang om te bellen, te smsen en contact te zoeken herken ik. Dat vermindert na een tijdje. Geloof me .. alleen daar ben je nu gewoon nog niet aan toe en ik denk dat het goed is als je nu gewoon even aan je gevoel en verdriet toegeeft.

Bij mij kwam de 'breuk' ook als donderslag bij heldere hemel.
Dag ervoor hebben we 's nachts nog de hele nacht zitten knuffelen, seksen, zoenen .. een en al verlangen naar elkaar.. Ik kon echt niks aan hem merken
Dan kan/wil je ook niet geloven als hij de dag erna zegt dat het uit is.

Tis nu eenmaal zo.. over een tijdje heb jer er vrede mee. Nu niet .. maar dat moment komt nog. Geef het de tijd ..

Heel veel sterkte!!

De meeste pijn of beter gezegt hetgeen klote gevoel oplevert is het missen van dat sexxen, zoenen etc het lichamelijke, verder de aandacht enzo maar opzich de rest de dingen doen enzo kan me niet zo veel schelen ...daarvoor heb ik denk ik een te druk leven.

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 14:41 schreef Kuuke2k5 het volgende:
De meeste pijn of beter gezegt hetgeen klote gevoel oplevert is het missen van dat sexxen, zoenen etc het lichamelijke, verder de aandacht enzo maar opzich de rest de dingen doen enzo kan me niet zo veel schelen ...daarvoor heb ik denk ik een te druk leven.

Whahaha... Daar is onze Kuuk weer.

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 12:46 schreef Twinkle20 het volgende:

[..]
Doet het niet altidj pijn als je hoort dat diegene waar je altijd zo van gehouden hebt ineens een nieuwe vriend/vriendin heef? Voel je je dan niet altijd vervangen?
Of je dan geen contact meer met je ex hebt of wel, zoals in mijn geval.. dat zal toch pijn doen en daar ontkom je bijna niet aan.

Nee hoor. Het zal mij worst wezen of mijn exen (met wie ik overigens allemaal hetzelfde geprobeerd heb als jij, mij daar tijdelijk goed bij voelde, om daarna in een héél groot gat te vallen) een vriendin/vriend krijgen. Hopelijk wel voor ze. Maar vervangen voelen? Nee. Dat betekent dat je het verwerkt hebt.

En geloof me maar; als je dusdanig intensief contact met hem (en hij met jou) blijft houden wordt er op dit moment niemand beter van. Zo wen je nooit eraan dat het uit is. En inderdaad; dan blijft het pijn doen.

Maar ik weet precies hoe het gaat. Je blijft dit (ondanks je eerdere "dikke grote punt" verhaal) voorlopig toch wel zo doen. Net als tig andere mensen. Moet je ook zeker doen. Je ontdekt zelf wel hoe je het het beste kunt doen, straks. Alleen: dit is niet de makkelijkste manier. Wel de manier van de minste weerstand.

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 14:35 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Dat zakelijke ineens he... de persoon waar je jaren mee gedeeld hebt doet ineens heel vreemd en afstandelijk. Alsof je een vreemde voor haar bent. Zelf deed ik dat ook naar haar in het begin. Waarom weet ik eigenlijk niet eens.

Die neiging om contact te zoeken had ik ook. Wilde zelfs langs haar huis gaan en zo. Bijna stalkneigingen. Gelukkig kon ik me inhouden. Nu kan ik het wel aardig weerstaan allemaal. Ik weet nu namelijk waar ik aan toe ben. Eerder had nog altijd die valse hoop.

Zorg gewoon dat je van die valse hoop afkomt ( ik weet het ... het is moeilijk) dan wordt het een stuk makkelijker om geen contact te zoeken. Op een gegeven moment kom je er gewoon achter dat het totaal geen zin meer heeft.

Maaruh, zit jij nu alleen in jullie huisje of ben jij weggegaan?

Valse hoop heb ik niet meer, iedereen zegt wel dat hij er spijt van krijgt..en het is ook wel goed bedoelt maar dat geloof ik niet. En dan nog, hij heeft nu gewoon te veel stuk gemaakt. Ik kon daar wel blijven maar dan ging hij weg. Ik ben dus weggegaan kan daar toch niet in mijn eentje zitten.

quote:

De drang om te bellen, te smsen en contact te zoeken herken ik. Dat vermindert na een tijdje. Geloof me .. alleen daar ben je nu gewoon nog niet aan toe en ik denk dat het goed is als je nu gewoon even aan je gevoel en verdriet toegeeft.

Bij mij kwam de 'breuk' ook als donderslag bij heldere hemel.
Dag ervoor hebben we 's nachts nog de hele nacht zitten knuffelen, seksen, zoenen .. een en al verlangen naar elkaar.. Ik kon echt niks aan hem merken
Dan kan/wil je ook niet geloven als hij de dag erna zegt dat het uit is.

Tis nu eenmaal zo.. over een tijdje heb jer er vrede mee. Nu niet .. maar dat moment komt nog. Geef het de tijd ..

Heel veel sterkte

Bij mij kwam het ook uit het niets, niet verwacht. Klinkt suf maar ik had zelfs ideen over de toekomst van ons samen hij ook maar dat is dus in een maand veranderd. Ik kan er nog steeds niet bij hoe je gevoel zo ontzettend snel kan verdwijnen. Voelt onbegrijpelijk, letterlijk van alles naar niets..

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 14:12 schreef Moja het volgende:
Tja het zal wel normaal zijn, maar voor mijn gevoel klopt het gewoon niet. Alles in een keer weg, waar komt dat vandaan, het op je eigen benen willen staan en van iemand houden staat in mijn ogen los van elkaar.

Iemand anders leren kennen?

quote:

Op vrijdag 31 maart 2006 15:37 schreef Moja het volgende:

Ik kan er nog steeds niet bij hoe je gevoel zo ontzettend snel kan verdwijnen. Voelt onbegrijpelijk, letterlijk van alles naar niets..

Ik wil niet vervelend doen - maar ws. speelde het bij hem al langer gezien zijn "reden". Alleen heeft hij het nooit met je besproken, en kwam het voor jou uit het niets.