R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dat is het hem juist. Je hebt geen relatie meer met dr. Dus je hoeft het er ook niet meer over te hebben.
Gewoon doen alsof je neus bloed en laat haar er maar voor werken als jij er gek van word. Indien ze dat niet doet. shift-delete alles van dr and move on.
Gewoon doen alsof je neus bloed en laat haar er maar voor werken als jij er gek van word. Indien ze dat niet doet. shift-delete alles van dr and move on.
ja idd zo is het eigenlijk ook, bedankt. Echt relaxed dat ik hier zo me ei kwijt kan en dat andere mensen met gezond verstand naar mijn problemen kijken en me adviseren. Dankje mensen
Off-topic:
Madski, waar studeer je Bedrijfskundige Informatica? Ik in Arnhem...
Off-topic:
Madski, waar studeer je Bedrijfskundige Informatica? Ik in Arnhem...
"Damn you, vile woman!"
Wat doet bij jullie nou het meeste pijn als je aan je ex denkt?
Ik heb sterk het vermoeden dat mijn ex al een tijdje een nieuwe liefde heeft. Mijn moeder sprak laatst met mijn schoonmoeder welke een beetje schrikachtig vroeg of mijn moeder mijn ex laatst zag lopen? Mijn moeder zei dat ze haar niet had gezien, maar vroeg wel meteen waarom ze dat wilde weten. Nou toen kwam het erop neer dat mijn ex mijn moeder heeft gezien terwijl ze uit haar werk naar een café ging met een collega. Mijn moeder was daar op dat moment in de buurt maar had ze gezien. Mijn ex was blijkbaar geschrokken en dacht dat mijn moeder ze dus zag lopen. Mijn schoonmoeder had toen nog aan mij ex gevraagd of ze dan arm in arm liepen ofzo... "Nee dat niet hoor" had ze gezegd. Anyway mijn schoonmoeder er gelijk achteraan: "Maaruh.. hij is al 32 hoor.....*grinnik* " (ex is 22). Daarmee wilde ze dus zeggen dat het slechts om een vriendschap gaat.
Zou dus kunnen, maar aan de andere kant zet het mij wel weer aan het denken. De manier waarop ze mijn e-mailtjes genegeerd heeft, haar laatste ijskoude en botte mailtje met de boodschap dat het echt over is voor haar, het niet willen praten, het ineens heel erg vaak op stap zijn. Allemaal dingen die het er niet gemakkelijker op hebben gemaakt. Ze laat me in de twijfel zitten. Eigenlijk maakt het natuurlijk ook geen kont meer uit wat ze doet. Ze is mijn vriendin tenslotte niet meer. Alleen het idee dat ze haar liefde aan iemand anders geeft. Dat er misschien iemand anders met zijn snufferd tussen haar benen ligt... aargh... dat is zoooo fucked up. Als ik zou weten dat ze niemand heeft en ook voorlopig niet van plan is om te klooien met iemand, had ik het toch echt wel makkelijker.
Kortom... ik flip van het idee dat er misschien iemand anders is. Een gast van 32 notabene. Hoeft natuurlijk niet.... maar het lijkt er wel op.
Ik heb sterk het vermoeden dat mijn ex al een tijdje een nieuwe liefde heeft. Mijn moeder sprak laatst met mijn schoonmoeder welke een beetje schrikachtig vroeg of mijn moeder mijn ex laatst zag lopen? Mijn moeder zei dat ze haar niet had gezien, maar vroeg wel meteen waarom ze dat wilde weten. Nou toen kwam het erop neer dat mijn ex mijn moeder heeft gezien terwijl ze uit haar werk naar een café ging met een collega. Mijn moeder was daar op dat moment in de buurt maar had ze gezien. Mijn ex was blijkbaar geschrokken en dacht dat mijn moeder ze dus zag lopen. Mijn schoonmoeder had toen nog aan mij ex gevraagd of ze dan arm in arm liepen ofzo... "Nee dat niet hoor" had ze gezegd. Anyway mijn schoonmoeder er gelijk achteraan: "Maaruh.. hij is al 32 hoor.....*grinnik* " (ex is 22). Daarmee wilde ze dus zeggen dat het slechts om een vriendschap gaat.
Zou dus kunnen, maar aan de andere kant zet het mij wel weer aan het denken. De manier waarop ze mijn e-mailtjes genegeerd heeft, haar laatste ijskoude en botte mailtje met de boodschap dat het echt over is voor haar, het niet willen praten, het ineens heel erg vaak op stap zijn. Allemaal dingen die het er niet gemakkelijker op hebben gemaakt. Ze laat me in de twijfel zitten. Eigenlijk maakt het natuurlijk ook geen kont meer uit wat ze doet. Ze is mijn vriendin tenslotte niet meer. Alleen het idee dat ze haar liefde aan iemand anders geeft. Dat er misschien iemand anders met zijn snufferd tussen haar benen ligt... aargh... dat is zoooo fucked up. Als ik zou weten dat ze niemand heeft en ook voorlopig niet van plan is om te klooien met iemand, had ik het toch echt wel makkelijker.
Kortom... ik flip van het idee dat er misschien iemand anders is. Een gast van 32 notabene. Hoeft natuurlijk niet.... maar het lijkt er wel op.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Geen probleem.quote:Op donderdag 30 maart 2006 10:57 schreef Gi1337 het volgende:
ja idd zo is het eigenlijk ook, bedankt. Echt relaxed dat ik hier zo me ei kwijt kan en dat andere mensen met gezond verstand naar mijn problemen kijken en me adviseren. Dankje mensen
Off-topic:
Madski, waar studeer je Bedrijfskundige Informatica? Ik in Arnhem...
Ik studeer aan het Saxion in Deventer en loop op dit moment stage in Raalte bij een internet veiling/verkoopsite
Anders zeg je je moeder even dat je totaal geen informatie meer wilt over je vriendin en ex-schoonmoeder. Anders blijf je info krijgen en blijf je doordenken. Wat niet de bedoeling is.quote:Op donderdag 30 maart 2006 10:59 schreef jagermeister1 het volgende:
Wat doet bij jullie nou het meeste pijn als je aan je ex denkt?
Ik heb sterk het vermoeden dat mijn ex al een tijdje een nieuwe liefde heeft. Mijn moeder sprak laatst met mijn schoonmoeder welke een beetje schrikachtig vroeg of mijn moeder mijn ex laatst zag lopen? Mijn moeder zei dat ze haar niet had gezien, maar vroeg wel meteen waarom ze dat wilde weten. Nou toen kwam het erop neer dat mijn ex mijn moeder heeft gezien terwijl ze uit haar werk naar een café ging met een collega. Mijn moeder was daar op dat moment in de buurt maar had ze gezien. Mijn ex was blijkbaar geschrokken en dacht dat mijn moeder ze dus zag lopen. Mijn schoonmoeder had toen nog aan mij ex gevraagd of ze dan arm in arm liepen ofzo... "Nee dat niet hoor" had ze gezegd. Anyway mijn schoonmoeder er gelijk achteraan: "Maaruh.. hij is al 32 hoor.....*grinnik* " (ex is 22). Daarmee wilde ze dus zeggen dat het slechts om een vriendschap gaat.
Zou dus kunnen, maar aan de andere kant zet het mij wel weer aan het denken. De manier waarop ze mijn e-mailtjes genegeerd heeft, haar laatste ijskoude en botte mailtje met de boodschap dat het echt over is voor haar, het niet willen praten, het ineens heel erg vaak op stap zijn. Allemaal dingen die het er niet gemakkelijker op hebben gemaakt. Ze laat me in de twijfel zitten. Eigenlijk maakt het natuurlijk ook geen kont meer uit wat ze doet. Ze is mijn vriendin tenslotte niet meer. Alleen het idee dat ze haar liefde aan iemand anders geeft. Dat er misschien iemand anders met zijn snufferd tussen haar benen ligt... aargh... dat is zoooo fucked up. Als ik zou weten dat ze niemand heeft en ook voorlopig niet van plan is om te klooien met iemand, had ik het toch echt wel makkelijker.
Kortom... ik flip van het idee dat er misschien iemand anders is. Een gast van 32 notabene. Hoeft natuurlijk niet.... maar het lijkt er wel op.
Tja..ze had het al een tijdje voor me achter gehouden. Ze zei het van de week pas. Aan de ene kant heb je gelijk, maar aan de andere kant wil je het toch weten. En bovendien... Ik blijf toch wel doordenken en scenario's verzinnen.quote:Op donderdag 30 maart 2006 11:06 schreef Madski het volgende:
Anders zeg je je moeder even dat je totaal geen informatie meer wilt over je vriendin en ex-schoonmoeder. Anders blijf je info krijgen en blijf je doordenken. Wat niet de bedoeling is.
Eigenlijk zou het me niet meer moeten boeien allemaal, maar ja... m'n ego heeft een flinke deuk opgelopen na dit alles. Het verbreken van de relatie, het verdelen van de spullen, het verbreken van alle contact, de ruzie's, het genegeerd worden en dan nu het idee dat ik gewoon ben ingeruild en dat ik niet leuk genoeg voor haar ben. Pfff.... houdt dit gevoel nou nooit op.
Sorry hoor luitjes... ben weer ff in een dipje beland (zoals iedere dag). Ik moet gewoon blij zijn dat ik van dat teringwijf verlost ben.... alleen het lukt me gewoon niet.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Dat is idd vervelend... Het gevoel dat ze je niet meer wil. Dat ze je niet leuk genoeg vindt. En dat ze andere jongens wel vindt of gaat vinden. Dan ga je echt aan jezelf twijfelen. Dat is echt slecht voor je ego.quote:Op donderdag 30 maart 2006 10:59 schreef jagermeister1 het volgende:
Alleen het idee dat ze haar liefde aan iemand anders geeft. Dat er misschien iemand anders met zijn snufferd tussen haar benen ligt... aargh... dat is zoooo fucked up.
Ik wordt ook echt misselijk bij de gedachte dat iemand anders dan ik haar heerlijk neemt en dat ze daar van geniet..
"Damn you, vile woman!"
voor jij der was ging dat net zo...quote:Op donderdag 30 maart 2006 11:48 schreef Gi1337 het volgende:
[..]
Dat is idd vervelend... Het gevoel dat ze je niet meer wil. Dat ze je niet leuk genoeg vindt. En dat ze andere jongens wel vindt of gaat vinden. Dan ga je echt aan jezelf twijfelen. Dat is echt slecht voor je ego.
Ik wordt ook echt misselijk bij de gedachte dat iemand anders dan ik haar heerlijk neemt en dat ze daar van geniet..
hoort er allemaal bij.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Vervelend? Ronduit tergend is die gedachte.quote:Op donderdag 30 maart 2006 11:48 schreef Gi1337 het volgende:
[..]
Dat is idd vervelend... Het gevoel dat ze je niet meer wil. Dat ze je niet leuk genoeg vindt. En dat ze andere jongens wel vindt of gaat vinden. Dan ga je echt aan jezelf twijfelen. Dat is echt slecht voor je ego.
Ik wordt ook echt misselijk bij de gedachte dat iemand anders dan ik haar heerlijk neemt en dat ze daar van geniet..
Ronduit tergend is die gedachte.Ja.. je wordt in een klap een stuk minder zeker. Ik weet niet of dat voor meerdere mensen geldt of dat dit nu ligt aan de kutperiode waarin ik nu zit, maar mét vriendin voelde ik me een stuk zekerder. Neem aan dat dat opzich normaal is. Er is tenslotte iemand die jou wil...
Nu is er dus iemand die je niet wil, maar wel een ander....
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Zo werkt dat bij iedereen wel een beetje denk ik...quote:Op donderdag 30 maart 2006 13:43 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Vervelend? Ronduit tergend is die gedachte.
Ja.. je wordt in een klap een stuk minder zeker. Ik weet niet of dat voor meerdere mensen geldt of dat dit nu ligt aan de kutperiode waarin ik nu zit, maar mét vriendin voelde ik me een stuk zekerder. Neem aan dat dat opzich normaal is. Er is tenslotte iemand die jou wil...
Nu is er dus iemand die je niet wil, maar wel een ander....
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Ik heb soms nog wel het gevoel dat ik 'ingewisseld' word..
Normaal op woensdagavond was mijn ex vaak bij mij.
Nu hoopte ik gisteren stiekem dat ik een telefoontje van hem zou krijgen met de vraag of hij langs mocht komen. Maar dat gebeurde dus niet..
Ik sprak hem even later op msn, hij was bij een vriend.
Opzich stelt het me gerust dat hij bij zijn vrienden is.. want ik weet dat hij het gewoon razend druk heeft met alles en tuurlijk moet er ook tijd over zijn om met je andere vrienden wat af te spreken.
Daar kan ik mee leven.
Vorige week zaterdagavond stuurde ik hem een sms of hij mee uit ging met mij en mijn vriendengroep. Hij kon dan bij mij op de bank wel slapen (liever bij mij in bed maja... dat heb ik er maar niet in gezet maar die hint begreep hij zelf waarschijnlijk ook wel).
Ik kreeg een sms van hem terug dat hij met een andere vriend uit ging (die een paar straten bij mij vandaan woont) en dat hij daar zou blijven slapen.
Allemaal logisch natuurlijk .. maar je voelt je echt zo 'vervangen'.
Later heb ik hem nog wel gesproken, kweet dat hij het niet kwaad bedoelde.. maar zulke dingen komen gewoon hard aan. Je komt niet meer op de eerste (of tweede..) plaats. Je bent 'gewoon' een van die personen die hij kent.
Dat je er maanden mee hebt geknuffeld, gezoend en gesekst is dan bijzaak.
En al dit soort zaken stapelen zich alleen maar meer op en ik krijg er echt steeds meer een schijthekel aan. Er komt gewoon een dag dat ik hem niet meer hoef te zien omdat ie me zoveel pijn heeft gedaan.
Het lukt me gelukkig steeds beter om mijn eigen dingen te doen en ik heb minder tranen om hem. Maar dat neemt niet weg dat ik hem niet mis.. of dat ik niet meer van hem houd.. Want dat doe ik nog iedere dag.
Normaal op woensdagavond was mijn ex vaak bij mij.
Nu hoopte ik gisteren stiekem dat ik een telefoontje van hem zou krijgen met de vraag of hij langs mocht komen. Maar dat gebeurde dus niet..
Ik sprak hem even later op msn, hij was bij een vriend.
Opzich stelt het me gerust dat hij bij zijn vrienden is.. want ik weet dat hij het gewoon razend druk heeft met alles en tuurlijk moet er ook tijd over zijn om met je andere vrienden wat af te spreken.
Daar kan ik mee leven.
Vorige week zaterdagavond stuurde ik hem een sms of hij mee uit ging met mij en mijn vriendengroep. Hij kon dan bij mij op de bank wel slapen (liever bij mij in bed maja... dat heb ik er maar niet in gezet maar die hint begreep hij zelf waarschijnlijk ook wel).
Ik kreeg een sms van hem terug dat hij met een andere vriend uit ging (die een paar straten bij mij vandaan woont) en dat hij daar zou blijven slapen.
Allemaal logisch natuurlijk .. maar je voelt je echt zo 'vervangen'.
Later heb ik hem nog wel gesproken, kweet dat hij het niet kwaad bedoelde.. maar zulke dingen komen gewoon hard aan. Je komt niet meer op de eerste (of tweede..) plaats. Je bent 'gewoon' een van die personen die hij kent.
Dat je er maanden mee hebt geknuffeld, gezoend en gesekst is dan bijzaak.
En al dit soort zaken stapelen zich alleen maar meer op en ik krijg er echt steeds meer een schijthekel aan. Er komt gewoon een dag dat ik hem niet meer hoef te zien omdat ie me zoveel pijn heeft gedaan.
Het lukt me gelukkig steeds beter om mijn eigen dingen te doen en ik heb minder tranen om hem. Maar dat neemt niet weg dat ik hem niet mis.. of dat ik niet meer van hem houd.. Want dat doe ik nog iedere dag.
Mja weet hoe je je voelt Twinkle. Misschien moet je wat posts van mij eens doorlezen uit het vorige topic. Gaat daar precies over.
Jah ik lees gewoon met dit topic mee ne lees jouw posts dus ook.
Soms komen ze bot op me over .. maar ik weet dat je het goed bedoelt.
Vanbinnen weet ik ook dat je heel erg gelijk hebt. Soms wil ik dat inzien. Soms niet.
Ben nu thuis.. ik voel me opzich goed. Vanochtend naar school geweest, gelachen met medestudenten. Daar voel ik me fijn, daar word ik gewaardeerd, daar kan ik lachen maar ook praten over dingen waarmee ik zit. Daar krijg ik weer vertrouwen in mijzelf, net als wanneer ik bij mijn vrienden ben.
Ik vind mezelf weer terug
En weet weer wat ik echt belangrijk vind en waar ik voor sta.
Hij was een mooi persoon die helemaal bij het plaatje pastte, maar hij heeft er zelf voor gekozen om uit dat plaatje weg te sluipen
Misschien leer ik ooit wel weer van iemand anders te houden.. nu nog even niet want daar ben ik nu gewoon nog even niet aan toe. Ik wil nog even niemand anders..
Maar het moeilijke vind ik gewoon dat we echt een hele goede relatie. En na 4 weken durf ik dat nog steeds te beweren. Hij beaamt dit ook als ik met hem praat.
En dan vraag ik nog steeds af waarom hij dan in godsnaam weg gaat. Was het gevoel weg/minder? Nee.. dat was het niet.. en hij zegt ook heel vaak dat het niet aan mij ligt, dat het probleem bij hem ligt.
Dan moet ik er maar mee leren leven. Maar het gaat beter met me
Soms komen ze bot op me over .. maar ik weet dat je het goed bedoelt.
Vanbinnen weet ik ook dat je heel erg gelijk hebt. Soms wil ik dat inzien. Soms niet.
Ben nu thuis.. ik voel me opzich goed. Vanochtend naar school geweest, gelachen met medestudenten. Daar voel ik me fijn, daar word ik gewaardeerd, daar kan ik lachen maar ook praten over dingen waarmee ik zit. Daar krijg ik weer vertrouwen in mijzelf, net als wanneer ik bij mijn vrienden ben.
Ik vind mezelf weer terug
En weet weer wat ik echt belangrijk vind en waar ik voor sta.
Hij was een mooi persoon die helemaal bij het plaatje pastte, maar hij heeft er zelf voor gekozen om uit dat plaatje weg te sluipen
Misschien leer ik ooit wel weer van iemand anders te houden.. nu nog even niet want daar ben ik nu gewoon nog even niet aan toe. Ik wil nog even niemand anders..
Maar het moeilijke vind ik gewoon dat we echt een hele goede relatie. En na 4 weken durf ik dat nog steeds te beweren. Hij beaamt dit ook als ik met hem praat.
En dan vraag ik nog steeds af waarom hij dan in godsnaam weg gaat. Was het gevoel weg/minder? Nee.. dat was het niet.. en hij zegt ook heel vaak dat het niet aan mij ligt, dat het probleem bij hem ligt.
Dan moet ik er maar mee leren leven. Maar het gaat beter met me
Mja niet dit topic, maar de vorige bedoel ik dan. Daar zette ik mijn gedachten gangen toen neer. En zal wel kloppen dat ik bot overkom. Ben ik ook wel bewust van. Maar ben het gewoon zat om zielig te doen voor mezelf bijv weer. Het is stukken prettiger om met een dikke vuist op tafel te slaan van: basta.quote:Op donderdag 30 maart 2006 15:59 schreef Twinkle20 het volgende:
Jah ik lees gewoon met dit topic mee ne lees jouw posts dus ook.
Soms komen ze bot op me over .. maar ik weet dat je het goed bedoelt.
Vanbinnen weet ik ook dat je heel erg gelijk hebt. Soms wil ik dat inzien. Soms niet.
Goed bezigquote:Dan moet ik er maar mee leren leven. Maar het gaat beter met me
Heb zelf ook dat het stukken beter gaat. Mede door mezelf meer te kietelen en lak aan bepaalde dingen te krijgen.
Begin daar zo langzamerhand ook achter te komen, al komt het met vlagen.quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:24 schreef Madski het volgende:
[..]
Mja niet dit topic, maar de vorige bedoel ik dan. Daar zette ik mijn gedachten gangen toen neer. En zal wel kloppen dat ik bot overkom. Ben ik ook wel bewust van. Maar ben het gewoon zat om zielig te doen voor mezelf bijv weer. Het is stukken prettiger om met een dikke vuist op tafel te slaan van: basta.
Zo van: "GENOEG NU!! Wat zit je nou zielig te doen man. Het leven gaat door en houdt niet op bij een of ander dom wijf dat je niet meer ziet staan. Ze laat je schieten... dom van haar, maar daar komt ze zeker nog wel achter. Ze is dit alles gewoon niet waard! Over een tijdje ben je gewoon blij dat ze is opgedonderd en zie je gewoon in dat het niet werkte tussen ons. Wil je je hele leven met iemand doorbrengen waarbij je diep in je hart altijd al twijfels hebt gehad??"
Dit soort shit zit ik mezelf nu af en toe aan te praten. En tot nu toe lijkt het wel opbeurend te werken.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
waarom is het dom van haar dat je ze laat schieten ? wat een ego heb jij zeg .quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:34 schreef jagermeister1 het volgende:
Ze laat je schieten... dom van haar, maar daar komt ze zeker nog wel achter. Ze is dit alles gewoon niet waard!
.
Tsja, goed punt! Jullie pasten gewoon niet bij elkaar, that's it. 'T is gewoon effe 'passen en meten' voordat je de ware tegenkomt. Life is a journey, not a destination!quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:41 schreef maaike78 het volgende:
[..]
waarom is het dom van haar dat je ze laat schieten ? wat een ego heb jij zeg .
Jullie pasten gewoon niet bij elkaar, that's it. 'T is gewoon effe 'passen en meten' voordat je de ware tegenkomt. Life is a journey, not a destination!
Omdat ik de beste benquote:Op donderdag 30 maart 2006 16:41 schreef maaike78 het volgende:
[..]
waarom is het dom van haar dat je ze laat schieten ? wat een ego heb jij zeg .
Nee... omdat we 2.5 jaar hebben samengewoond (5.5 jaar relatie) en we al een boel hadden opgebouwd en ik gewoon weet dat ik een goede kerel voor haar ben. Dat vond zij ook altijd, op enkele incidentjes na natuurlijk, totdat ik niet lekker in mijn vel kwam te zitten en ging twijfelen aan onze toekomst. Toen zijn we uitelkaar gegaan en ben ik dom geweest de boel te verzieken... zodanig dat ze nu zoiets heeft van..."Voorgoed over, geen contact meer". Spijtbetuigingen van mijn kant mochten niet baten en werden compleet genegeerd.... ik denk... dat als haar woede voorbij is en ze er achter komt dat ze weer helemaal opnieuw moet beginnen..(misschien nu nog spannend enzo dat stappen) ze nog weleens terug denkt aan wat we hadden. Ook omdat ik weet dat ze absoluut geen makkelijk persoontje is waar wellicht veel mannen op een gegeven moment van zullen afschrikken. Zo slecht was ik niet voor haar.. daar ben ik van overtuigd! Ook al heb ik haar soms ook niet correct behandeld.
Whaha... je hebt ook gelijk. Ik probeer mezelf gewoon een beetje moed in te lullen en mijn ego op te krikken en dan gaan mensen het weer af zitten zeiken. Het is ook nooit goed he.quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:46 schreef Developersrus het volgende:
Tsja, goed punt! Jullie pasten gewoon niet bij elkaar, that's it. 'T is gewoon effe 'passen en meten' voordat je de ware tegenkomt. Life is a journey, not a destination!
Maaruh.. je hebt gelijk.... rationeel bekeken passen we niet bij elkaar.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
waarom zeg je eigenlijk duizenden keren in dit topic dat jullie niet bij elkaar passen, om dan TOCH steeds te zeggen dat je de beste bent, dat ze spijt zal hebben, en dat het toch zo erg is dat het over is.quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:54 schreef jagermeister1 het volgende:
ik denk... dat als haar woede voorbij is en ze er achter komt dat ze weer helemaal opnieuw moet beginnen..(misschien nu nog spannend enzo dat stappen) ze nog weleens terug denkt aan wat we hadden.
ik begrijp er geen bal van . Je past niet bij elkaar, wat wil je eigenlijk in godsnaam ?
[ Bericht 0% gewijzigd door maaike78 op 30-03-2006 17:15:23 ]
Ik zal het vorige topic ookn og eens doorlezen.. kan ik ook meteen kijken naar de gedachtegangen die ik toen had .. toen alles nog vers was.quote:Op donderdag 30 maart 2006 16:24 schreef Madski het volgende:
[..]
Mja niet dit topic, maar de vorige bedoel ik dan. Daar zette ik mijn gedachten gangen toen neer. En zal wel kloppen dat ik bot overkom. Ben ik ook wel bewust van. Maar ben het gewoon zat om zielig te doen voor mezelf bijv weer. Het is stukken prettiger om met een dikke vuist op tafel te slaan van: basta.
[..]
Goed bezig
Heb zelf ook dat het stukken beter gaat. Mede door mezelf meer te kietelen en lak aan bepaalde dingen te krijgen.
Haha...ja, daar ben ik zelf nog niet uit joh. Gevoel vecht tegen verstand. Zoiets.quote:Op donderdag 30 maart 2006 17:07 schreef maaike78 het volgende:
[..]
waarom zeg je eigenlijk duizenden keren in dit topic dat jullie niet bij elkaar passen, om dan TOCH steeds te zeggen dat je de beste bent, dat ze spijt zal hebben, en dat het toch zo erg is dat het over is.
ik begrijp er geen bal van . Je past niet bij elkaar, wat wil je eigenlijk in godsnaam ?
Ennuh.. steeds te zeggen dat ik de beste ben? 1 keer gezegd en dat was sarcastisch bedoeld lieverd. Ik ben juist de bescheidenheid zelve en vaak zo onzeker als de neten.
Maar goed.. ik ben het met je eens dat ik soms naar links neig en dan weer naar rechts. Kijk... ik hou van die meid. Best lang mee omgegaan en veel leuke en minder leuke dingen mee meegemaakt. Toch werkt het niet tussen ons. We konden best goed samen, maar het was het toch net niet zeg maar. Niet zo heel raar toch? Je moest eens weten hoeveel mensen er bij elkaar blijven ondanks dat ze zelf weten dat ze niet bij elkaar passen.
En dat ik haar dan toch kan missen, ondanks dat we niet helemaal bij elkaar passen.... vind ik ook niet vreemd hoor. Toch 2.5 jaar in 1 huis gewoond en van de een op de andere dag is ze er niet meer. Ik wilde haar op een gegeven moment terug... nog steeds weet ik niet of ik haar nu terug wil, of dat ik juist die genegenheid mis. Iemand om je heen. Ik denk een mix van beiden. Het is een tweestrijd.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Hij belde me zojuist op.. of hij langs kon komen..
*denkt: Ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af ... *
Aaaaaaarhgh die fucking verliefdheid
*denkt: Ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af .. ik blijf van hem af ... *
Aaaaaaarhgh die fucking verliefdheid
Twinkle sterkte,
Jagermeister Je doet het prima hoor! Verwerken gaat met ups en downs en met gemixte gevoelens.
Ik heb ze ook en ik heb niks te twijfelen. Nu weet ik eigelijk niet of het zo slecht is om uit elkaar te zijn en dan toch nog even bij elkaar te wonen. Je woede zakt maar de situatie blijft het zelfde dus ik kan niet idialiseren. En dan wordt het wel duidelijk waarom je uit elkaar gaat.
Maar het gemis van een relatie dat denk ik dat je laat twijfelen.
Volgende week heb ik m'n nieuwe huisje...hierperdepiep
Jagermeister Je doet het prima hoor! Verwerken gaat met ups en downs en met gemixte gevoelens.
Ik heb ze ook en ik heb niks te twijfelen. Nu weet ik eigelijk niet of het zo slecht is om uit elkaar te zijn en dan toch nog even bij elkaar te wonen. Je woede zakt maar de situatie blijft het zelfde dus ik kan niet idialiseren. En dan wordt het wel duidelijk waarom je uit elkaar gaat.
Maar het gemis van een relatie dat denk ik dat je laat twijfelen.
Volgende week heb ik m'n nieuwe huisje...hierperdepiep
Ik hoop het. Iedereen doet het weer op zijn eigen manier denk ik.quote:Op donderdag 30 maart 2006 21:18 schreef kopvoltwijfels het volgende:
Twinkle sterkte,
Jagermeister Je doet het prima hoor! Verwerken gaat met ups en downs en met gemixte gevoelens.
Ik heb ze ook en ik heb niks te twijfelen. Nu weet ik eigelijk niet of het zo slecht is om uit elkaar te zijn en dan toch nog even bij elkaar te wonen. Je woede zakt maar de situatie blijft het zelfde dus ik kan niet idialiseren. En dan wordt het wel duidelijk waarom je uit elkaar gaat.
Maar het gemis van een relatie dat denk ik dat je laat twijfelen.
Volgende week heb ik m'n nieuwe huisje...hierperdepiep
Tja.. wat jij zegt daar zit ook wat in. Er valt dan weinig te idealiseren omdat je hem nog iedere dag ziet en meemaakt. Ik denk inderdaad dat het bij mij een groot gedeelte gemis is. Gewoon afkicken van een jaren durende relatie.
Leuk!! Een nieuw huisje en een nieuw begin! Dat je maar snel happy mag worden
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
