TS trapt af:
1) barbiepoppen. Ik heb altijd een hekel gehad aan barbiepoppen, vanwege het materiaal waaruit ze bestaan. Het voelt vies en zweterig aan. Bah.
2) zilveren en gouden kettinkjes. Ik heb deze dingen nooit zelf willen dragen (hoewel ringen, armbanden en oorbellen geen probleem zijn) en ik merk dat iemand anders die ze wel draagt flink in mijn achting daalt.
3) uitgekauwde kauwgom. Als je uitgekauwd ben, spuug je je kauwgom in de prullenbak. Je legt het niet op tafel (nog erger: naast je bord als je gaat eten *ril*) en je speelt er al helemáál niet mee.
4) vooral vroeger kon ik heel erg flippen als iemand etensresten naast zijn mond had zitten. Nu heb ik er beter mee leren leven, maar ik probeer oogcontact met die ander dan toch te vermijden totdat deze zijn mond heeft afgeveegd
Hebben jullie ook van die eigenzinnige fobieën? Post ze hier, of vertel hoe knettergek ik wil niet ben
Een fobie is dat je ergens zo'n angst voor hebt dat het je hele leven beheerst. Zelfs als er niks is denk je er nog aan.
Die dingen wat jij noemt zijn vrij standaard, hebben zo veel mensen een hekel aan.
quote:ja ok, fobie is misschien wat overdreven, maar ik meen wel serieus dat ik niet lekker meer kan eten als iemand bijv zn kauwgom naast zn bord heeft liggen. Ik ging laatst bijv met een paar mensen in de stad eten. Eentje wist niet waar ie z'n kauwgom kwijt moest en ik heb echt de hele tijd tussen het bestellen door en het eten zelf gedacht van: als 'ie het maar niet naast z'n bord legt. Constant opgelet wat hij met dat kauwgompje deed (ermee in je hand rollen is ook vies immers). Uiteindelijk was ik het vergeten en zag ik het kauwgompje niet meerOp zaterdag 21 januari 2006 10:01 schreef nummer_zoveel het volgende:
Dat noem ik geen fobieen, maar meer dingen waar je een hekel aan hebt.
Een fobie is dat je ergens zo'n angst voor hebt dat het je hele leven beheerst. Zelfs als er niks is denk je er nog aan.
Die dingen wat jij noemt zijn vrij standaard, hebben zo veel mensen een hekel aan.
quote:Het beheerst niet je leven, maar bij veel mensen werkt het wel invaliderend op het moment dat zij een spin (denken te) zien.Op zaterdag 21 januari 2006 10:07 schreef Viking84 het volgende:
Angst voor spinnen beheerst ook niet je hele leven.
quote:In klinische zin lijkt het mij geen fobie inderdaad.Dus dan is spinnenangst ook geen echte fobie
. Ik ga altijd een beetje kokhalsen ervan, maar zo heel fobie-achtig heb ik het niet. Ik hoef het alleen niet te zien!quote:Ik moet zeggen dat ik zelf wel vooroordelen heb tegen jongeren die op kauwgom kauwen en daarbij kauwgomballen blazen.Op zaterdag 21 januari 2006 10:18 schreef Falco het volgende:
Dat van die kauwgom heb ik ook
quote:Ohja daar kan ik idd ook niet tegen. Hoe smerig kun je zijnOp zaterdag 21 januari 2006 10:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik moet zeggen dat ik zelf wel vooroordelen heb tegen jongeren die op kauwgom kauwen en daarbij kauwgomballen blazen.
.quote:
quote:Je studeerd toch Nederlands? Dan kun je toch verdomme wel weten dat waar jij het over hebt in de verste verte geen fobieën zijn?
quote:Qoute mij dan nietOp zaterdag 21 januari 2006 12:00 schreef Rio het volgende:
[..]
Je studeerd toch Nederlands? Dan kun je toch verdomme wel weten dat waar jij het over hebt in de verste verte geen fobieën zijn?
quote:Oeps, nu doe ik het weer!
En ik kan niet tegen die strakke leren handschoenen.
.Wat ook zo goor is (niet echt een fobie) is als je op straat loopt en iemand heeft zijn keel geschraapt en daar een mooie rochel van gemaakt die dan lekker op straat ligt. Daar kan ik ook zo van over mijn nek gaan. Spuug het godver dan in de bossen ofzo
Als ik zelf mijn tandenpoets heb ik overigens nergens last van.
quote:Kotsende mensen heb k nooit zoveel moeite mee.Op zaterdag 21 januari 2006 15:37 schreef Sc0rPi0n het volgende:
Dat met overgeven heb ik ook. Als ik iemand zie kotsen, moet ik wegkijken anders ga ik meedoen
Wat ook zo goor is (niet echt een fobie) is als je op straat loopt en iemand heeft zijn keel geschraapt en daar een mooie rochel van gemaakt die dan lekker op straat ligt. Daar kan ik ook zo van over mijn nek gaan. Spuug het godver dan in de bossen ofzo
Ik ga er soms wel eens bij staan, beetje aanwijzen wat ze hebben gegeten etc..
Vaak moeten ze daar alleen maar meer door kotsen
Enkele jaren lang durfde ik het bos niet in (ook niet vanwege een andere fobie, loslopende honden)
Bizar, maar toen wel echt voor mij.
Uiteindelijk is het overgegaan. Inmiddels is ook de angst voor honden een stuk minder.
quote:Dat heb ik precies hetzelfde. Zelfs bij het lezen van jouw post, krijg ik kippevel!!Op zaterdag 21 januari 2006 15:46 schreef dolledingo het volgende:
Ik heb een fobie voor tandenpoetsende mensen, ik kan niet tegen tandenpoets reclame (of aanverwante producten). Het kippevel staat bij het typen van dit verhaaltje ook weer over mijn hele lijf. Als ik mijn huisgenoten zie tandenpoetsen loop ik weg. 1 huisgenoot poetst zijn tanden ontzettend hard, en als ik afgekauwde tandenborstel bij de wasbak zie liggen begin ik zowat te kokhalzen.
Als ik zelf mijn tandenpoets heb ik overigens nergens last van.
Voor de rest heb ik geen fobie.
Collega van me heeft een fobie voor clowns, althans: mensen in een pak waarvan ze niet weet wie het zijn. Zwarte pieten of de mascotte van (bijvoorbeeld) PSV vindt ze ook verschrikelijk!
Een voorbeeld van een typische fobie is bijvoorbeeld een slik-fobie. Die mensen durven niet te eten uit angst dat ze stikken.
Of een panische angst om te braken, ook zoiets aparts. Een normaal mens staat daar toch niet bij stil?
quote:je zal het maar hebben.Op zaterdag 21 januari 2006 16:01 schreef www.marjol3in.com het volgende:
Echte fobieën gaan wel wat verder dan een hekel hebben aan barbiepoppen.
Een voorbeeld van een typische fobie is bijvoorbeeld een slik-fobie. Die mensen durven niet te eten uit angst dat ze stikken.
Of een panische angst om te braken, ook zoiets aparts. Een normaal mens staat daar toch niet bij stil?
quote:Hehe, moet je mij maar niet meemaken met kauwgomOp zaterdag 21 januari 2006 10:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik moet zeggen dat ik zelf wel vooroordelen heb tegen jongeren die op kauwgom kauwen en daarbij kauwgomballen blazen.
Bij anderen kan ik het nog net hebben, maar bij mezelf knip ik het echt zo kort mogelijk.
maar dat heeft iedereen wel denk ik.Als ik vlees in stukjes snij, haal ik alle witte stukjes er af!
Shoarma vind ik heerlijk, maar ik ben altijd een half uur bezig om alle vette stukjes eruit te halen voor ik het opeet.
Als ik dat vet tussen mijn kiezen voel, dan ga ik dus echt kokhalzen.
Bij iemand eten is ook geen pretje, want ik ben altijd bezig met alle vette stukjes van het vlees af te snijden en die laat ik dus echt liggen.
Als ik iemand kip zie eten en die eet het vel op van een kippenpoot krijg ik ook altijd kokhalsneigingen.
Oh, zo smerig!
Of het nou zacht vet is of van dat smerige rubberachtige, ik kan er echt niet tegen, altijd al gehad en dat raak ik nooit meer kwijt!
P.s. jajaja, ik weet dat er geen kaboutertjes wonen, dat paddestoelen me niet kunnen aanvallen of zoiets.
Ikzelf word panisch bij de gedachten een zakdoek (schone) in mn mond te hebben. T idee dat je bek totaal uitdroogt en het geluid als je dr dan in bijt maakt me hier achter mn pc redelijk panisch.
Mocht ik bij een overval dus worden gekneveld, zal ik dat hoe dan ook niet overleven.
quote:Mag ik vragen hoe je hierop komt?Op zaterdag 21 januari 2006 10:07 schreef Viking84 het volgende:
voortdurende angst om over te geven
quote:Dat heb ik dus somsOp zaterdag 21 januari 2006 16:01 schreef www.marjol3in.com het volgende:
Of een panische angst om te braken, ook zoiets aparts.
quote:Bekend ja. Ik heb het altijd als ik ergens anders veel wil eten. Bijv. thuis kan ik zo 4 broodjes kroket wegwerken, terwijl ik ergens anders net 1 broodje weg kan krijgen. Halverwege het broodje krijg ik echt het -volzitten-gevoel, waardoor ik bijna geen hap meer door mijn keel krijg
Heb dat zelf wel opgelost door gewoon veel te eten op de plekken waar ik er geen last van heb, om op die andere (openbare) plekken maar iets kleins of makkelijk te kunnen eten. (soep ofzo)
Gelukkig heb ik daar zelf geen last van, wél durf ik niet onder water te zwemmen en kan ik niet tegen piepschuim en oase, dat groene spul dat onderin kerststukjes zit.
Tegenwoordig kunnen een stuk kaas en ik weer in 1 ruimte, maar je zult het me niet zien eten.
voor de rest heeft mn moeder me een gasfobie aangepraat en ben ik sinds mensheugenis schijtbang voor geel-zwarte insecten en de dood.
Daarom zit ik op mijn werk ook niet in de kantine.
Sommige mensen smakken...brrr...
Bij andere mensen hoor ik het eten duidelijk vermaald worden en vermengd worden met speeksel...zo'n vies zompig geluidje iieieiek.
En bij andere mensen hoor ik het dan vacuum gaan en loskomen van het verhemelte..geeft zo'n walgelijk 'tchomp' geluidje...hahaha het klinkt zo debiel..maar ik walg daar zo van en de adrenaline schiet dan door mijn lijf, ergernis ten top!
Ik vertrek mijn gezicht dan ook helemaal, moet er vast heel raar uitzien
quote:sinds ik dat nu zelf ook vaker doe kan ik er beter tegen, maar als iemand anders het doet vind ik het alsnog vrij irritantOp zondag 22 januari 2006 00:57 schreef cinnamongirl het volgende:
Oh en tegen mensen die met hun vingers 'knakken'..raaaaaaah ik word echt gek dan.
Ik vertrek mijn gezicht dan ook helemaal, moet er vast heel raar uitzien
quote:Of het een fobie is weet ik niet, maar als ik zoiets in m'n mond voel hoef ik voorlopig niet meer te eten en bestudeer m'n vlees wel altijd. Overigens eet ik niet zo vaak meer vlees, omdat m'n moeder nooit zo'n probleem maakt van dat vetOp zaterdag 21 januari 2006 19:13 schreef Amstaf het volgende:
Waar ik niet tegen kan is vet aan vlees.
Als ik vlees in stukjes snij, haal ik alle witte stukjes er af!
Shoarma vind ik heerlijk, maar ik ben altijd een half uur bezig om alle vette stukjes eruit te halen voor ik het opeet.
Als ik dat vet tussen mijn kiezen voel, dan ga ik dus echt kokhalzen.
Bij iemand eten is ook geen pretje, want ik ben altijd bezig met alle vette stukjes van het vlees af te snijden en die laat ik dus echt liggen.
Als ik iemand kip zie eten en die eet het vel op van een kippenpoot krijg ik ook altijd kokhalsneigingen.
Oh, zo smerig!
Of het nou zacht vet is of van dat smerige rubberachtige, ik kan er echt niet tegen, altijd al gehad en dat raak ik nooit meer kwijt!
. Verder ben ik als de dood om op een slak te trappen
. Naaktslakken doen me kokhalzen (in m'n moeders groentetuin kwamen éng grote exemplaren voor, ik denkt dat het toen begonnen is) maar ook als ik gewone slakken zie loop ik om en blijf naar de grond staren . quote:Ik ben schuldigOp zaterdag 21 januari 2006 15:37 schreef Sc0rPi0n het volgende:
Wat ook zo goor is (niet echt een fobie) is als je op straat loopt en iemand heeft zijn keel geschraapt en daar een mooie rochel van gemaakt die dan lekker op straat ligt. Daar kan ik ook zo van over mijn nek gaan. Spuug het godver dan in de bossen ofzo
Ik heb dus zelf nooit van die poppen gehad, en sliep niet graag in kamers met zulke poppen. En het heeft een hele tijd geduurd voordat ik chuckie durfde te kijken
Die fobie ben ik ondertussen wel kwijt
Mijn grootste fobie, is een leeg zwembad, oftewel, leeg behalve mij. Met sluitingstijd bij zwembaden zorg ik altijd dat ik niet de laatste ben enzo. Heel vreemd, zelfs als ik de bodem kan zien, ben ik bang dat er onverwachts iets uit het water komt
Had het vroeger ook met bad trouwens, zekers als al het schuim weg was
[ Bericht 2% gewijzigd door Vampess op 22-01-2006 04:20:31 ]
quote:Dat heb ik ook... Of als ik een deur open doeOp zondag 22 januari 2006 04:10 schreef clumsy_clown het volgende:
Oh, ik heb trouwens ook altijd de rare angst dat er iemand voor mijn raam staat als ik m'n gordijnen open doe. Belangrijk detail is dat ik op 3 hoog woon.
Vroeg had ik ook een Poppenfobie
Vond ze niet echt leuk 
En nu heb ik een fobie voor trappen en vissen
En ook voor drukke ruimte's of winkels met veel mensen...quote:Ja precies.. ik heb exact hetzeflde.Op zaterdag 21 januari 2006 23:14 schreef Sc0rPi0n het volgende:
[..]
Bekend ja. Ik heb het altijd als ik ergens anders veel wil eten. Bijv. thuis kan ik zo 4 broodjes kroket wegwerken, terwijl ik ergens anders net 1 broodje weg kan krijgen. Halverwege het broodje krijg ik echt het -volzitten-gevoel, waardoor ik bijna geen hap meer door mijn keel krijg
Heb dat zelf wel opgelost door gewoon veel te eten op de plekken waar ik er geen last van heb, om op die andere (openbare) plekken maar iets kleins of makkelijk te kunnen eten. (soep ofzo)
Ook ben ik eens gillend bij m'n huis weggerend en op een veilige afstand van minstens 300 meter huilend m'n vriendje gebeld om te zeggen dat er een kikker voor de achterdeur zat. Toen hij vroeg: "Maar hoe groot IS ie dan?", moest ik bekennen dat 2 cm nog een vrij hoge schatting was.
Ook ben ik bang voor witte bestelbusjes, vampieren, 's avonds in de spiegel kijken en onze voordeur als ik in het donker alleen thuis ben.
Ik klink als een neuroot
.quote:Steven Spielbergs 'IT'Op zondag 22 januari 2006 12:19 schreef DevilsAndDust het volgende:
Ik was vroeger enorm bang voor clowns, na per ongeluk eens een stukje van één of andere film te hebben gezien waar een nogal eng exemplaar in voorkwam.
Dan krijg ik gelijk kippevel enzo ieuww...En als er iemand achter mij aan gaat rennen, niet als in volgen, maar om mij vast te grijpen. Dan wordt ik helemaal panisch
Zélfs al weet ik dat het voor de gein is.. quote:Altijd heb ik gedacht dat ik de enige Nederlander was die bang was voor kaas. Eindelijk hoor ik van iemand die dezelfde angst heeft! Zelfs het lezen of schrijven van het woord kaas bezorgt me de koude rillingen. Nu ik dit aan het typen ben staan me de nekharen overeind. Alleen het woord al. KAAS. Die langgerekte AA op links geflankeerd met zo'n harde K en afgesloten met die sissende S. Verschrikkelijk.Op zondag 22 januari 2006 00:13 schreef KillerRabbit75 het volgende:
Als kind had ik een nogal uitzonderlijke fobie, ik was namelijk bang van kaas.
Tegenwoordig kunnen een stuk kaas en ik weer in 1 ruimte, maar je zult het me niet zien eten.
Voor iemand die deze fobie niet heeft lijkt het misschien uiterst onwaarschijnlijk dat mensen bang kunnen zijn voor kaas. Maar voor mij is het evengoed onvoorstelbaar dat mensen bang kunnen zijn voor zo'n klein lief muisje dat geen enkel gevaar vormt. Natuurlijk weet ik wel dat kaas niet gevaarlijk is, maar wanneer er een homp kaas in mijn buurt komt lijkt het alsof mijn keel wordt dichtgeknepen. In een klap staat het koude zweet me op de rug. Wanneer ik dan niet weg kan raak ik volledig in paniek. Ik geloof dat ik in staat ben om van een verdieping van 5-hoog te springen wanneer mij geen keuze meer rest tussen kaas en vluchten.
Niet alle soorten kaas jagen me evenveel angst aan. Voor Franse kazen ben ik helemaal niet bang, voor mijn gevoel is dat helemaal geen kaas. Nee, de kaas waar ik bang voor ben is de gewone Nederlandse kaas, van die gele met zo'n oranje korst. Gruwelijk. Wanneer kaas in plakjes gesneden is valt het wel mee. Op de een of andere manier lijkt de macht van kaas dan enigzins gebroken. Het meest verschrikkelijk zijn die grote driehoekige hompen kaas die naar je liggen te loeren vanaf de ontbijttafel. Onvoorstelbaar dat mensen gewoon onbezorgd met elkaar praten terwijl er zo'n homp langs ze ligt. Merken ze dan helemaal niks?
Waar het precies vandaan gekomen is weet ik niet. Zolang ik me kan herinneren heb ik deze angst al. Mijn moeder heeft me verteld dat zelfs al toen ik nog heel klein was, ik af en toe helemaal hysterisch werd aan de ontbijttafel. Pas na enkele maanden kwamen ze erachter dat dit alleen maar gebeurde wanneer er een stuk kaas op tafel werd gezet. Vanaf dat moment kwam ik thuis in ieder geval niet meer met kaas in aanraking.
Mijn ouders hadden de hoop dat het wel minder zou worden naarmate ik ouder werd. Toen ik een jaar of acht was kon ik tenminste begrijpen dat kaas niet daadwerkelijk gevaarlijk was. Het zou mij in ieder geval nooit kunnen verwonden, doden of opeten. Maar het vreemde is dat ondanks dit besef de angst voor kaas eigenlijk nooit minder werd. Gelukkig woonde ik vlakbij de basisschool, zodat ik tussen de middag thuis kon gaan eten. Er was afgesproken met de school dat ik altijd vijf minuten eerder weg mocht in de pauze. Zo kon soms wekenlang voorkomen worden dat ik bij kaas in de buurt kwam of er zelfs maar aan hoefde te denken. Dat waren hele goede weken. Maar diep van binnen bleef de angst voor kaas bestaan, wies zelfs langzaam aan. Het probleem werd niet opgelost maar omzeild.
De problemen begonnen pas echt toen ik op mijn 19e op kamers ging wonen. Pas toen besefte ik me hoezeer mijn ouders me al die tijd beschermt hadden. Vanaf
(Wordt vervolgt bij belangstelling)
quote:herkenbaarOp zondag 22 januari 2006 12:29 schreef Dreuzel het volgende:
Ik kan niet tegen het gevoel van karton tegen mijn nagels, of bv bier viltjes aan je tanden
Maar het is bij mij geen angst.Waar ik ook totaal niet tegen kan is plastic of stof in mn mond, tegen mn tanden... dan krijg ik kokhalsneigingen.
( en ik heb echt geprobeerd te bedenken wat dat dan zou moeten zijn.. spinnen
niet bang voor, slangen ook niet... ratten... passen er niet door als ik met mijn verstand denk... dus wàt denk ik dan 
) quote:slijm monsters misschien?Op zondag 22 januari 2006 13:36 schreef Mirage het volgende:
doucheputjes... als er geen dekseltje/roostertje (fo hoe noem je zoiets) op zit dan staar ik de hele tijd naar de grond of er niet iets uit komt.
( en ik heb echt geprobeerd te bedenken wat dat dan zou moeten zijn.. spinnen
quote:Whehe, bij ons was er een keer iets mis met de riolering denk ik, want toen door het water onder het putje werd dat dekseltje omhoog geduwd en bewoog dus. Ik ben nog nooit zo snel uit de douche gerendOp zondag 22 januari 2006 13:36 schreef Mirage het volgende:
doucheputjes... als er geen dekseltje/roostertje (fo hoe noem je zoiets) op zit dan staar ik de hele tijd naar de grond of er niet iets uit komt.
( en ik heb echt geprobeerd te bedenken wat dat dan zou moeten zijn.. spinnen
. Maar ja, ik was nog niet klaar dus moest wel terug naar binnen. Heb toen de hele tijd met m'n hoofd naar het putje toe gestaan en zo snel mogelijk eruit gestapt. quote:Op zondag 22 januari 2006 14:38 schreef cinnamongirl het volgende:
Ik ben weleens bang als ik op de wc zit, dan denk ik dat er ineens iets uit de pot komt wat me bij mijn kruis grijpt en verwondt haha...dan doe ik er ineens heeeeeel snel over
Dat had ik vroeger ook quote:Ik denk ook altijd dater vogelspinnen uit het doucheputje komen. Ook met gordijnen open doen ben ik altijd bang, ik slaap ook nooit met m'n gezicht naar de muur, altijd naar m'n kamer zelf, dan kan ik die man met dat mes in ieder geval zien aankomen.Op zondag 22 januari 2006 13:36 schreef Mirage het volgende:
doucheputjes... als er geen dekseltje/roostertje (fo hoe noem je zoiets) op zit dan staar ik de hele tijd naar de grond of er niet iets uit komt.
Daarom check ik ook altijd 3 keer alle sleutels en deuren in m'n kamer. Maar dat is weer een dwangneurose, wat heel anders
.quote:Die is van stephen king maargoed we bedoelen dezelfde denk ik
quote:Er is nu alweer genoeg gezegd over It.Op zondag 22 januari 2006 16:57 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Die is van stephen king maargoed we bedoelen dezelfde denk ik
Brr. * DevilsAndDust ziet de clown alweer zitten...quote:Het is allemaal erg herkenbaar. Ook wat je zegt van het woord "Kaas". Ik heb op de basisschool zelfs een keer een lager punt geriskeerd door het woord verkeerd te spellen in een dictee. En op gebied van spelling was ik de beste in mijn klas! Ook had ik in de eerste vijftien jaar van mijn leven nooit een pizza, tosti of ander kaashoudend voedsel gegeten. Ik verzocht mijn moeder ook altijd vriendelijk om geraspte kaas apart te houden voor het avondeten, omdat ik mijn maal anders zeker niet zou eten.Op zondag 22 januari 2006 13:04 schreef LXIV het volgende:
[..]
Altijd heb ik gedacht dat ik de enige Nederlander was die bang was voor kaas. Eindelijk hoor ik van iemand die dezelfde angst heeft! Zelfs het lezen of schrijven van het woord kaas bezorgt me de koude rillingen. Nu ik dit aan het typen ben staan me de nekharen overeind. Alleen het woord al. KAAS. Die langgerekte AA op links geflankeerd met zo'n harde K en afgesloten met die sissende S. Verschrikkelijk.
Voor iemand die deze fobie niet heeft lijkt het misschien uiterst onwaarschijnlijk dat mensen bang kunnen zijn voor kaas. Maar voor mij is het evengoed onvoorstelbaar dat mensen bang kunnen zijn voor zo'n klein lief muisje dat geen enkel gevaar vormt. Natuurlijk weet ik wel dat kaas niet gevaarlijk is, maar wanneer er een homp kaas in mijn buurt komt lijkt het alsof mijn keel wordt dichtgeknepen. In een klap staat het koude zweet me op de rug. Wanneer ik dan niet weg kan raak ik volledig in paniek. Ik geloof dat ik in staat ben om van een verdieping van 5-hoog te springen wanneer mij geen keuze meer rest tussen kaas en vluchten.
Niet alle soorten kaas jagen me evenveel angst aan. Voor Franse kazen ben ik helemaal niet bang, voor mijn gevoel is dat helemaal geen kaas. Nee, de kaas waar ik bang voor ben is de gewone Nederlandse kaas, van die gele met zo'n oranje korst. Gruwelijk. Wanneer kaas in plakjes gesneden is valt het wel mee. Op de een of andere manier lijkt de macht van kaas dan enigzins gebroken. Het meest verschrikkelijk zijn die grote driehoekige hompen kaas die naar je liggen te loeren vanaf de ontbijttafel. Onvoorstelbaar dat mensen gewoon onbezorgd met elkaar praten terwijl er zo'n homp langs ze ligt. Merken ze dan helemaal niks?
Waar het precies vandaan gekomen is weet ik niet. Zolang ik me kan herinneren heb ik deze angst al. Mijn moeder heeft me verteld dat zelfs al toen ik nog heel klein was, ik af en toe helemaal hysterisch werd aan de ontbijttafel. Pas na enkele maanden kwamen ze erachter dat dit alleen maar gebeurde wanneer er een stuk kaas op tafel werd gezet. Vanaf dat moment kwam ik thuis in ieder geval niet meer met kaas in aanraking.
Mijn ouders hadden de hoop dat het wel minder zou worden naarmate ik ouder werd. Toen ik een jaar of acht was kon ik tenminste begrijpen dat kaas niet daadwerkelijk gevaarlijk was. Het zou mij in ieder geval nooit kunnen verwonden, doden of opeten. Maar het vreemde is dat ondanks dit besef de angst voor kaas eigenlijk nooit minder werd. Gelukkig woonde ik vlakbij de basisschool, zodat ik tussen de middag thuis kon gaan eten. Er was afgesproken met de school dat ik altijd vijf minuten eerder weg mocht in de pauze. Zo kon soms wekenlang voorkomen worden dat ik bij kaas in de buurt kwam of er zelfs maar aan hoefde te denken. Dat waren hele goede weken. Maar diep van binnen bleef de angst voor kaas bestaan, wies zelfs langzaam aan. Het probleem werd niet opgelost maar omzeild.
De problemen begonnen pas echt toen ik op mijn 19e op kamers ging wonen. Pas toen besefte ik me hoezeer mijn ouders me al die tijd beschermt hadden. Vanaf
(Wordt vervolgt bij belangstelling)
Tegenwoordig heb ik deze angst niet echt meer. Als de kaas gesmolten is en onderhevig aan een andere smaak heb ik er geen problemen meer mee. Maar als ik iemand zie kauwen op zo'n harde gele plak draait mijn maag echt om
En je mag je verhaal trouwens vervolgen.
Ik heb het ook op het werk bij collega's die ik al 3 jaar ken, iedereen zit naar mij te kijken en dan vraagt er iemand hoe het met me gaat enzo, ik ga dan zweten en ik vind het zeer onprettig.
quote:en ik maar denken dat het aan mij lag...Op zondag 22 januari 2006 12:04 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Ja precies.. ik heb exact hetzeflde.
Ik kan dus ook niet echt gezellig in een restaurant uit eten gaan
Ik moet wel zeggen dat ik vroeger wel eens 1 keer te veel heb gegeten in een restaurant en dat de hele inhoud van mijn maag bij thuiskomst er weer uitkwam. Ik heb het sterke vermoeden dat het daar gewoon door komt.
Van die hoge gladde gebouwen. Als ik iets verder weg sta is het geen probleem, maar als ik vanaf beneden langs een glad gebouw omhoog kijk kan ik bijna k.o. gaan. Gek genoeg is het in het gebouw niet eng, zelfs op het dak is het niet eng. Hoogtevrees is het dus ook niet.
Het gebouw wordt van binnen wel eng als ik te lang buiten blijf staan, maar het zou ook kunnen dat ik dan al zo panisch ben als ik binnenkom dat alles wat ik zou doen eng zou zijn.
Wat ook eng is is een tribune. Als ik vanaf een tribune langs het plafond van een sporthal kan kijken, dan heb ik de neiging van de tribune naar beneden te springen. Verschrikkelijk eng is dat. Was vroeger wel eens vervelend, vertel maar eens aan je sportvriendjes dat je echt zo snel mogelijk van die tribune af wil, terwijl je naar een wedstrijd aan het kijken bent.
wie heeft dat ook?
quote:Dat heb ik ook! Bij mij komt het vooral omdat ik het zo zielig vind.. het geluid en het feit dat je het wezentje doorsnijd met z'n eigen huisje..Op zondag 22 januari 2006 03:29 schreef clumsy_clown het volgende:
[..]
Verder ben ik als de dood om op een slak te trappen
Ik voel me daar dan echt een week schuldig over. Een fobie wil ik het eigenlijk niet noemen.Verder ben ik ook een keer in paniek het huis uitgerend omdat er in de keuken krabben (vastgebonden) op een bord lagen. (om later gekookt te worden) Waar het vandaan kwam weet ik niet, want vroeger heb ik er zelf nog mee gespeeld. De mini-versies doen me echter niets.
In een redelijk diep zwembad heb je onderin aan de zijkanten altijd van die tralies waar (denk ik?) het water wordt gezuiverd.
Daar durf ik nooit in de buurt te komen, dankzij een film (ik geloof dat het een james bond film was, waar de haaien eruit kwamen)
.Oh, sowieso als je er in de buurt komt, worden je voeten erin gezogen, dat vind ik sowieso al een kutgevoel.
quote:Psst... arachnafobieOp zaterdag 21 januari 2006 10:10 schreef Alicey het volgende:
In klinische zin lijkt het mij geen fobie inderdaad.
Zelf heb ik een bijzonder opgejaagd gevoel als ik iemand net achter mij hoor en "voel" stappen, maar ik zie ze niet. Op een gegeven moment moet ik gewoon stoppen en ze voorlaten of ik verlies mn zelfbeheersing en ga flippen...
Oh dat en hoogtevrees
[ Bericht 13% gewijzigd door Genjuro op 23-01-2006 10:47:11 ]
quote:Dat woord had ik al neergezet ja.
quote:Ik heb daar eens met mijn haren in vastgezeten toen ik klein was.Op maandag 23 januari 2006 10:37 schreef ijsmeis het volgende:
Oh, ik heb er nog een!
In een redelijk diep zwembad heb je onderin aan de zijkanten altijd van die tralies waar (denk ik?) het water wordt gezuiverd.
Daar durf ik nooit in de buurt te komen, dankzij een film (ik geloof dat het een james bond film was, waar de haaien eruit kwamen)
Oh, sowieso als je er in de buurt komt, worden je voeten erin gezogen, dat vind ik sowieso al een kutgevoel.
quote:Dus het is niet eens zo raar dat ik het eng vindOp maandag 23 januari 2006 14:40 schreef BloodyLotte het volgende:
[..]
Ik heb daar eens met mijn haren in vastgezeten toen ik klein was.
!GI joe poppen was waarschijnlijk meer jou ding.
En iemand die slurpt onder het eten.
Mijn nekharen gaan rechtopstaan als ik die geluiden hoor
. Verder ben ik écht als de dood om brandwonend op te lopen. Ben altijd extreem behoedzaam bij koken, enz. Als je die twee dingen bij elkaar optelt kun je je voorstellen hoe mijn oudejaardavond eruit ziet . Of dat ik dacht dat mijn hoofdhuid losliet omdat ik de huid op mijn voorhoofd zo makkelijk kon bewegen als ik mijn wenkbrauwen hoog optrok. Ach het houdt je bezig he Ben ook een hele tijd bang geweest voor van die antieke proselijnen poppen. Mijn oma beschilderde die dingen zelf als hobby en had zelfs een speciale poppenkamer met zo'n eng zwak schemerig lichval erbij
ik zal eerlijk zijn ik krijg er nog steeds de kriebels van gelukkig heb ik nu nergens meer last van
Vooral die poppen van Fabeltjeskrant
Man daar had ik schrik voor in mn jeugd
Dat mechanische hoe ze bewogen deed er ook geen goed aanquote:Die antieke poppen zijn ook heel eng, vooral die ogenOp maandag 23 januari 2006 18:50 schreef Moja het volgende:
Ben ook een hele tijd bang geweest voor van die antieke proselijnen poppen.
Ik kan echt niet langer dan een paar tellen naar zo'n pop kijken, die blik vind ik echt eng Oh ja en die poppen bestaan dus ook als CLOWNS
Clowns zijn gewoon eng ( It, kutfilm) . Die porseleinen clowns zijn pas écht eng. quote:Op maandag 23 januari 2006 14:53 schreef Razor21 het volgende:
Kan er niet tegen als iemand een hap uit een appel neemt
En iemand die slurpt onder het eten.
Mijn nekharen gaan rechtopstaan als ik die geluiden hoor
hey die fobie heb ik ookquote:Op maandag 23 januari 2006 20:28 schreef Andoire het volgende:
[..]
Die antieke poppen zijn ook heel eng, vooral die ogen
Oh ja en die poppen bestaan dus ook als CLOWNS
Aan IT heb ik idd ook nog jaren lang een trauma van gehad, stiekem die film gekeken met vriendinnetjes, nou ik heb het geweten echt maandelang was ik als de dood voor putten, wasbakken en wc's Dat mensen zo ongezellig doen in de stad snap ik niet en ik kan me hierover behoorlijk opwinden.
Hier in hengelo durven ze je nog vriendelijk aan te kijken als je elkaars paden kruist.
Dat kan ik echt niet aanzien!. Ben alleen de naam ff kwijt...het is wel lastig als je dan bijv met een paar mensen naast elkaar fietst (nee niet heel asociaal aangezien er een aparte weg voor fietsters naast de gewone weg ligt hier
) en als er dan een putdekseltje voor me op komt doemen moet ik altijd ineens van mun lijn af of moet ik remmen en dan er om heen rijden... kan gewoon niet anders Echt. Met je kop boven water zwemmen, zonder dat je kan zien wat voor beesten er onder je zwemmen... brrrrrr. Ik ga nooit verder dan mijn middel.
en pleisters. Al bloed ik als een rund, ik zou nooit een pleister om doen. rotdingen. irritant en stinken enzo.
[ Bericht 2% gewijzigd door Fokkedop op 25-01-2006 11:05:29 ]
quote:Gevoelige oren ?Op dinsdag 24 januari 2006 18:52 schreef BtjeFlauw het volgende:
Nieuwjaarsdag is de verschrikkelijkste dag van het jaar. Ik heb een angst voor vuurwerk en andere luide knallen. Het schijnt dat honden het ook vaak hebben
quote:
ja dat kanquote:Herkenbaar. Vooral als anderen op mijn eetgedrag zitten te letten of als ik het idee heb dat ik niet meteen weg kan, mocht het nodig zijn. Ik probeer bij andere mensen thuis eten en restaurants dan ook zoveel mogelijk te vermijden.Op zaterdag 21 januari 2006 23:14 schreef Sc0rPi0n het volgende:
[..]
Bekend ja. Ik heb het altijd als ik ergens anders veel wil eten. Bijv. thuis kan ik zo 4 broodjes kroket wegwerken, terwijl ik ergens anders net 1 broodje weg kan krijgen. Halverwege het broodje krijg ik echt het -volzitten-gevoel, waardoor ik bijna geen hap meer door mijn keel krijg
Heb dat zelf wel opgelost door gewoon veel te eten op de plekken waar ik er geen last van heb, om op die andere (openbare) plekken maar iets kleins of makkelijk te kunnen eten. (soep ofzo)
En dat moet ik al helemáál niet zelf doen, echt kippevel.... dat geluid is echt verschrikkelijk Oja, en ik vind Gene Wilder (onze Willy Wonka vent uit de eerste Charlie and the Chocolate factory) ook heel eng.... die man bezorgt me zooo de kriebels! Waarom weet ik niet, maar die film wil ik niet meer zien door hem... brrr
Echte fobieën zijn het niet te noemen, maar wel dingen waar ik een gruwelijke hekel aan heb...
quote:Dat had ik ook toen ik een jaar of 16, 17 was. Het kwam denk ik door mijn soort van pleinvrees en een beetje depressief toestandje waarin ik toen verkeerde. Ik moest kotsen elke keer als ik ergens heen moest, maakte niet uit waarheen. Dan werd ik kotsmisselijk. Ik heb echt op de vreemdste plekken genekt. Daardoor werd ik bang om over te geven. Tijdens de les bedacht ik dan waar de meest dichtbijzijnde wc was, dat deed ik bij elk lokaal. En ook als ik ergens fietste, dan wist ik waar er prullenbakken stonden voor het geval dat ik weer moest. Ik was nerveus en dat sloeg op m'n maag ofzo, en daar werd ik weer bang voor 't kotsen van. Van het één kwam 't ander.
Als ik nu nerveus of gestresst ben slaat het op m'n darmen. Ik weet niet zo wat ik liever heb eigenlijk
Verder heb ik nu geen fobie. Ja, voor ongelukken. M'n botten breken vrij snel en ik ga dus never nooit niet met dit weer de fiets op, tenzij het echt niet anders kan of het een klein stukje is zonder heuvels of andere ongein. Als er ijs op de stoepen ligt blijf ik de hele dag binnen, laat ik de hond ook niet uit want die kan me ondereind trekken (is ook weleens gebeurd). Als ik met m'n domme kop op 'n muurtje klim raak ik in paniek als ik er niet zomaar weer af kan klimmen en als mensen dan aan me gaan sjorren ofzo dan ga ik echt meppen en schelden. Bang om te vallen dus, denk ik.
quote:Hehe, nee dat is het niet. Ik wordt gek van onverwachte knallen ofzo. Ik heb eigenlijk geen idee waarom precies.
quote:Erg herkenbaar. Dit staat overigens direct in verbinding met mijn angst voor stiltes. En dan bedoel ik van die stiltes terwijl er (groepen) mensen bij me zijn (denk aan examenzalen, klaslokalen, liften). Ik denk dat het een tijdlang een serieuze fobie is geweest, aangezien ik elke kans om onder zo'n situatie uit te komen aanpakte en gewoon bang wasOp dinsdag 24 januari 2006 22:57 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Als ik nu nerveus of gestresst ben slaat het op m'n darmen. Ik weet niet zo wat ik liever heb eigenlijk
. Ziek worden tijdens tentamens, vragen of ik even naar de wc mag als het me te stil werd, noem het maar op, ik heb het allemaal gedaan . Dit is dus begonnen door m'n maag en darmen die raar gaan doen, gaan rommelen ed. als ik nerveus word. Het idee van zo'n grommend buikje terwijl het helemaal stil is stond me niet aan . Wel balen dat ik er bijna door ben gezakt; halverwege je examen weggaan omdat blijven zitten simpelweg niet meer lukt is niet bevordelijk voor je cijfers .quote:Komt er nog een vervolg??Op zondag 22 januari 2006 13:04 schreef LXIV het volgende:
[..]
KAASFOBIE-VERHAAL
(Wordt vervolgt bij belangstelling)
Ik dacht dat ik een kaasfobie heb maar als ik jouw verhaal lees, pffft. Zo erg heb ik het gelukkig niet. Maar wel heel wat problemen gehad met het walgen van kaas. Op de basisschool werd er een keer een stuk kaas in mijn broodtrommeltje gedaan. Brood niet opgegeten. Ik kreeg ook eens een aanbieding voor 50 guldens een plak kaas op te eten. Heb het stuk zowaar in mijn mond gestopt, maar toen ik realiseerde wat voor schimmel
zich in mijn mond bevond wist ik niet hoe snel ik die zooi uit mijn mond moest spugen. Geen 50 gulden verdiend, had het door moeten slikken Mensen willen vaak niet snappen hoeveel moeite ik met kaas heb, denken ze dat het een grap is of dat het wel meevalt. Er schiet me nu nog wat te binnen, een paar jaar geleden heeft een goede vriend een blok kaas in mijn koffie gestopt, gelukkig kwam ik er op tijd achter. Ik ben me toch uit mn slof geschoten, woest was ik. Sindsdien hebben ze wel door dat het menens is.
Het enige product waarin kaas verwerkt is wat ik lust is Hamka's chips
Ik denk dat ik voor het laatst gekotst heb toen ik 5 was ofzo, dus al zo'n 20 jaar niet gekotst
Doe er alles aan om het
te voorkomen, liever 3 uur misselijk op de plee zitten dan 1x een vinger in mn keel steken. Ik ben er nu niet meer bang voor, nu gooi ik het er gewoon uit. Ik denk dat ik vroeger meer bang was om te kotsen in het openbaar dan 't kotsen zelf misschien. Bloedprikken is altijd een hele beleving bij mij
quote:Ik heb precies hetzelfde! Leuk detail is dat ik mezelf wagenziekte aangepraat heb (denk ik) en dus super vaak misselijk benOp woensdag 25 januari 2006 11:51 schreef Daiha het volgende:
Iemand trouwens ook last van het niet kunnen en vooral, niet willen kotsen??
Ik denk dat ik voor het laatst gekotst heb toen ik 5 was ofzo, dus al zo'n 20 jaar niet gekotst
Doe er alles aan om het
Ik vermijd ook situaties waarbij andere mensen eventueel zouden moeten kotsen. Als iemand al aangeeft dattie misselijk is, moet ik me al bijna uit de voeten maken. Voor het geval dat
Ik wil er vanaf
Als er besproekn word hoe de vrienden naar een kroeg gaan, dan wordt hij stil, nergens meer zin in, hij beschrijft dat als moe. Als hij dan naar huis gaat, en ik moet later ook nog thuis komen, dan kan hij dus niet slapen, omdat hij de angst heeft dat ik bezopen thuis zou komen, terwijl hij weet dat het irreel is. Hij was eens gaan darten, en iemand was er dronken geweest, en had zich misdragen. Niet gevochten of handtastelijk, slechts een grote bek. Hij kwam helemaal trillend thuis.
quote:good for youOp zaterdag 28 januari 2006 18:22 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik heb geen irrationele angsten, heb dan ook maar zelden respect voor mensen met een fobie.
quote:Dus als jij een vogelspin moet voeden, of the empire state building's glazen moet wassen, of iemand anders kots moet opruimen dan zeg jij dus geen probleem?Op zaterdag 28 januari 2006 18:22 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik heb geen irrationele angsten, heb dan ook maar zelden respect voor mensen met een fobie.
Dat kan dus nooit, dus heb geen respect voor jou.
quote:Doe niet zo raar, er zijn genoeg mensen die dat alles zonder problemen kunnen. Het leuk vinden is anders maar een beetje angst is niet meteen een fobie.Op zaterdag 28 januari 2006 18:47 schreef Fokkedop het volgende:
[..]
Dus als jij een vogelspin moet voeden, of the empire state building's glazen moet wassen, of iemand anders kots moet opruimen dan zeg jij dus geen probleem?
Dat kan dus nooit, dus heb geen respect voor jou.
over kotsen, ik denk dat ik vanaf m'n 10e tot m'n 18e niet een keer gekotst heb, toen ging ik studeren en sindsdien in een jaar ineens een paar keer (8 keer op een nacht bij de laatste keer)
en NEE niet omdat ik teveel gezopen had, ik heb in m'n hele leven net 1 biertje op denk ik, en ik vind het gewoon vies.
Stom hè. Eerst had ik er gewoon een enorme hekel aan, nu krijg ik letterlijk de rillingen als ik grote vissen zie. Goudvissen in een kom of mooie tropische visjes kan nog wel, maar dingen als karpers of zeevissen of... *ril*Maar dat kokhalzen moet ik dus echt afleren.
Ben ook 'gewoon' bang voor spinnen, maar heb wel es een vogelspin op m'n hand gehad en die vond ik dan weer heel lief
Van die harde stukjes in sperziebonen ga ik idd ook kokhalzen, maar das gewoon ranzig, niet eng
quote:dat heb ik dus andersom. Het is geen fobie of zo, maar als ik bijv. klontjes vet in m'n vlees heb of zo, brrr.Op zondag 29 januari 2006 14:05 schreef Dissolved het volgende:
Ik kan niet tegen harde stukjes in zacht eten. Bijvoorbeeld van die sperziebonen in blik, dan hebben de sperziebonen altijd van die harde stukjes, daar ga ik echt van kokhalzen. Hetzelfde gebeurt met appelmoes met stukjes appel, graten in vis en pitten in mandarijnen. *ril*
Maar dat kokhalzen moet ik dus echt afleren.
En het erge is dat ik het niet kan laten om even naar de handen te kijken ... terwijl ik dat beter niet kan doen.
Ik zou er misselijk van kunnen worden wanneer dat soort handen mij aan zouden raken ergens op de blote huid.
)quote:Ik kan wel tegen opengesneden buiken maar zodra ze met handen, voeten en ogen gaan kloten ga ik zappenOp zondag 29 januari 2006 19:49 schreef kaspermols282 het volgende:
Ik heb altijd als ik hoor over ziektes of het op tv zie dat word ik helemaal gek dan voel ik het ook (bijvoorbeeld bij van die operatieprogrammas voel ik het in mijn buik
En vlees dat nog herkenbaar is, zeg maar een hele kip, of een kippenpootje met bot enzo erin, en pezen enzo. Dan eet ik echt helemaal niks meer
Ik ben ook bang voor de zee, of eerder voor alles wat zich in de zee bevindt en wat ik niet kan zien. Zodra er iets langs mijn been strijkt ben ik uit het water!
Gelukkig ben ik ouder geworden, en ben ik daar niet bang meer voor.
Ik heb nu alleen wel een hele andere rare fobie. Ik krimp altijd helemaal ineen als iemand zijn vinger in zijn navel stopt. Ook als iemand zijn hand bij zijn navel houd komt voel ik me rot.
Als reactie begin ik vervolgens met mijn hand over mijn eigen navel te wrijven ( nu ook weer bij de gedachte
).Echt erg. en ook flink irritant soms.
quote:Klinkt bekend ja... Moet er echt niet aan denken om zo'n glibberige vis langs m'n been te voelen gaan ofzoOp zondag 29 januari 2006 21:35 schreef Videlle het volgende:
Ik ben ook bang voor de zee, of eerder voor alles wat zich in de zee bevindt en wat ik niet kan zien. Zodra er iets langs mijn been strijkt ben ik uit het water!
Verder klinkt het verhaal van "harde brokjes" in eten ook erg bekend, ga ik ook van over m'n nek quote:Hhhh, het laatste restje van de yoghurt of vla. Met van die klontjes.Op zondag 29 januari 2006 23:50 schreef PimD het volgende:
[..]
Klinkt bekend ja... Moet er echt niet aan denken om zo'n glibberige vis langs m'n been te voelen gaan ofzo
En ook verschrikkelijk is als er in je eten een haar zit, zit je brood te kauwen en dan voel je die haar zitten en je trekt eraan en dan blijft het eten eraan vast zitten , als ik eraan denk word ik al misselijk
Die film kan ik ook echt niet naar kijken. Geen idee waarom maar ik kan daar echt niet naar kijken. Veel dingen onder water niet trouwens, haaien en andere grote beesten, brrrr. Het zweet breekt me al uit nu ik dit typ.quote:ja daar heb ik ook last van, als ik het dan probeer duidelijk te maken, begrijpt niemand mij.. fijn om te lezen dat ik niet de enige benOp maandag 23 januari 2006 14:53 schreef Razor21 het volgende:
Kan er niet tegen als iemand een hap uit een appel neemt
En iemand die slurpt onder het eten.
Mijn nekharen gaan rechtopstaan als ik die geluiden hoor
quote:Ik ook nietOp maandag 30 januari 2006 10:36 schreef Manson het volgende:
Ik kan om de 1 of andere reden niet tegen de onderkant van schepen / boten. Gezonken dingen enzo, bah.
Misschien ben je in je vorig leven ook wel gekielhaald (of hoe heet dat) Dat lijkt me nou echt verschrikkelijk quote:Wat dacht je dan van Australian ijs uit een bakje, met een houten lepeltje!!! Brrr, splinters in je tong en het smaakt vies. Dan hoef ik dus ook niet meer.Op maandag 30 januari 2006 03:54 schreef DarkMinded het volgende:
ohja en yoghert of ei eten met een ijzeren lepeltje... de combinatie van de smaak van dat eten gemengd met de smaak van dat metaal.
.... Onder andere de reden dat ik ben begonnen met roken op de middelbare school, want buiten in het rokershol werd geen brood gegeten... Van de lucht moest ik destijds echt kokhalsen... Nu went ik m'n hoofd af, kijk er niet naar en probeer de geur te ontwijken, maar krijg wel kippenvel ... (Zelf ben ik verwend en lust ik enkel brood met chocopasta... maar ook dit durf ik thuis alleen bij het ontbijt te eten..... Daarnaast wel gewone bolletjes met luxe beleg als kip kerrie en filet americain enzo whehehe)Ikzelf ben min of meer bang voor mensen in pakken. En dan niet met een stropdasje enzo, maar bijvoorbeeld Wally in het Dolfinarium, Pardoes in de Efteling. Van die wandelende poppen waarvan je niet weet wie of wat erin schuilgaat.
Verder kan ik niet tegen droge handen. Wat sommige mensen met piepschuim hebben heb ik met droge handen. Van mezelf, maar ook van anderen. Eelthanden.. *brrrr* Ik heb bijna altijd een potje handcrème bij me.
Last but not least: smakkende mensen. Krijg er kippenvel van en hoor alleen nog maar dat ranzig gesmak van mijn tafelgenoot. Vies!
ja, die inelkaar genaaide pop Ik heb nog nooit een film van hem gezien, maar als ik op tv zn hoofd voorbij zie komen schrik ik me kapot en kan ik niet meer slapen En ik kan niet tegen mensen die geluid maken als ze eten, mn ouders kunnen echt niet met eten om gaan en krijgen het zelfs voor elkaar om tijdens het eten van aardappels te slurpen. Ik word dr vooral verschikkelijk chagarijnig van en heb geen zin meer om verder te eten, het enige waar ik dan tijdens het eten nog op let zijn de geluiden die zij weten te produceren
quote:Emetofobie. Kun je voor in therapie.Op zaterdag 28 januari 2006 13:57 schreef meami het volgende:
[..]
Ik heb precies hetzelfde! Leuk detail is dat ik mezelf wagenziekte aangepraat heb (denk ik) en dus super vaak misselijk ben
Ik vermijd ook situaties waarbij andere mensen eventueel zouden moeten kotsen. Als iemand al aangeeft dattie misselijk is, moet ik me al bijna uit de voeten maken. Voor het geval dat
Ik wil er vanaf
Die films hebben het hele ''genieten van het horror-genre" aardig verpest voor mij
Oh en droge handen inderdaad ook, en droge vaatdoekjes, en dingen van kurk.. daar krijg ik ook kippevel van. Niet dat het fobieen zijn hoor, maar wel dingen die ik naar vind
quote:Net zoals voor de meeste angsten en fobieën.Op maandag 30 januari 2006 22:51 schreef Penny_Lane het volgende:
[..]
Emetofobie. Kun je voor in therapie.
Ik geloof dat fobieën van "psychische dingen" vaak het makkelijkst te behandelen zijn, dus als je echt veel last hebt van je fobie, doe er wat aan en zoek hulp.
quote:australian ijs?? maar ik snap wel wat je bedoeld met die vieze houten lepeltjes en zoals iemand al eerder zei: ijsstokjes die opgedroogd zijn dat geeft me ook het gevoel van nagels over een schoolbord (rilt)Op maandag 30 januari 2006 19:24 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Wat dacht je dan van Australian ijs uit een bakje, met een houten lepeltje!!! Brrr, splinters in je tong en het smaakt vies. Dan hoef ik dus ook niet meer.
quote:Angst voor een vogelspin voeden of voor het wassen van de glazen van het Empire State Building (aannemende dat we het hebben over de hogere verdiepingen), lijken me geen irrationele angsten. Waarom je denkt dat het nooit kan dat iemand niet (al dan niet irrationeel) bang is voor kots opruimen, snap ik niet.Op zaterdag 28 januari 2006 18:47 schreef Fokkedop het volgende:
[..]
Dus als jij een vogelspin moet voeden, of the empire state building's glazen moet wassen, of iemand anders kots moet opruimen dan zeg jij dus geen probleem?
Dat kan dus nooit, dus heb geen respect voor jou.
Eindelijk hoor ik eens dat ik niet de enige ben met zo'n vreemde fobie. Mensen denken vaak dat ik me aanstel, op verjaardagen houden ze dan expres een blokje kaas voor mijn neus of ze lachen me hard uit omdat ik niet een stukje worst durf te pakken dat naast de kaas heeft gelegen.
Niemand begrijpt het als ik probeer uit te leggen dat het een soort doodsangst is die samengaat met een enorme walging. Het woord alleen al roept een enorme walging op. Heel herkenbaar is ook dat wat er staat over Franse kazen, daar heb ik ook geen moeite mee, al lust ik het niet. Voor mij is echte kaas geel en met zo'n akelige korst is het helemaal om hysterisch van te worden. Jonge kaas is ook iets minder erg dan van die oude stinkende, zeker als die ook nog een beetje zweet. Nu ik er alleen maar aan denk wordt ik al misselijk en heb alsmaar het idee dat ik mijn mond af moet vegen, net ofdat ik alleen maar door die gedachten het spul in mijn mond heb ofzo.
Mijn moeder deed vroeger in iedergeval haar best mij te begrijpen en ging er zo goed mogelijk mee om. Toch durfde ik op school mijn brood niet op te eten dat door haar was klaargemaakt, stel je voor dat zij toch per ongeluk mijn brood had gesneden met het mes waar zij eerder het brood (met misschien wel kaas erop!!) van mijn broer had gesneden.
Het is bij mij ook al op jonge leeftijd ontstaan. Als een kind van een jaar of vijf heeft mijn moeder geprobeerd mij kaas te leren eten, ze kocht dan hele jonge kaas bij een boer een deed er wat mayonaise op.Dat leek heel even te lukken maar het duurde maar heel kort. De nare gedachten over kaas werden steeds heftiger.Als er op de lagere school kaas getrakteerd werd was ik de hele dag van slag. Al die kindermondjes en handen vervuild met dat vieze stinkende spul, ik durfde niemand en ook niets in de klas meer aan te raken. Overal kon iemand wel met zijn kaashanden aangezeten hebben.Als ik er nu weer aan terugdenk voel ik gewoon weer de walging maar ook de eenzaamheid die ik toen voelde. Want aan wie kun je zoiets nu uitleggen als iedereeen rondom je lekker zit te genieten van dat wat mijn grootste angst was. Bang voor spinnen mag je zijn maar een kaasfobie is niet sociaal geaccepteerd.
In mijn pubertijd was het denk ik het ergst en totaal onbeheersbaar.
Nu is het sterk wisselend, ik ben nu 31, heb een dochtertje van twee en als haar moeder zijnde heb ik werkelijk alles voor haar over. Alles? Nee, bijna alles. Als het moet dan zou ik haar ontlasting nog opeten (wat een smerige vergelijking!) maar haar een stukje kaas geven dat lukt me niet. Mijn dochtertje kon vanaf heer geboorte niet goed tegen melk, dus dat was een mooie reden om haar geen kaas te geven. Gelukkig voor haar kan ze nu toch steeds meer melkproducten verdragen, daar gaat mijn reden om haar geen kaast te geven. Een vriendin van me stopte pas zo'n smerig blokje in mijn dochters mondje en midden in een groep mensen sla ik dus helemaal door! Voor mezelf ben ik vaak voorbereid en heb ik manieren gevonden om het te ontwijken en ook er niet aan denken helpt me vaak. Maar nu moet ik dus ook m'n kind nog in de gaten gaan houden ofdat er geen kaaseters zijn die haar willen besmetten. Zo voel ik het, ik weet dat het ziek is maar ik kan mijn angsten en gevoelens op dit gebied nog niet helemaal onder controle houden. Ik weet dat een stuk kaas je niet besmet en je ook niet kan doden maar het voelt vaak nog steeds zo.
Ik heb ooit hulp gehad hiervoor, toen moest ik elke dag een minuutje meer naar zo'n vreselijk goor blok kaas kijken. Een erg confronterende techniek die me niets meerheeft opgeleverd dan heel veel onrust en angst.
Ik vraag me af hoeveel mensen last hebben van deze fobie en ofdat het binnen de psychologie een erkende fobie is. Hoe ontwikkel je nu zoiets en waarom? Voor veel fobieeen bestaat een uitleg, wij hebben deze neem ik aan toch ook niet zomaar ontwikkeld?
Groetjes en heel veel sterkte, Trude
quote:Op zondag 22 januari 2006 13:04 schreef LXIV het volgende:
[..]
Altijd heb ik gedacht dat ik de enige Nederlander was die bang was voor kaas. Eindelijk hoor ik van iemand die dezelfde angst heeft! Zelfs het lezen of schrijven van het woord kaas bezorgt me de koude rillingen. Nu ik dit aan het typen ben staan me de nekharen overeind. Alleen het woord al. KAAS. Die langgerekte AA op links geflankeerd met zo'n harde K en afgesloten met die sissende S. Verschrikkelijk.
Voor iemand die deze fobie niet heeft lijkt het misschien uiterst onwaarschijnlijk dat mensen bang kunnen zijn voor kaas. Maar voor mij is het evengoed onvoorstelbaar dat mensen bang kunnen zijn voor zo'n klein lief muisje dat geen enkel gevaar vormt. Natuurlijk weet ik wel dat kaas niet gevaarlijk is, maar wanneer er een homp kaas in mijn buurt komt lijkt het alsof mijn keel wordt dichtgeknepen. In een klap staat het koude zweet me op de rug. Wanneer ik dan niet weg kan raak ik volledig in paniek. Ik geloof dat ik in staat ben om van een verdieping van 5-hoog te springen wanneer mij geen keuze meer rest tussen kaas en vluchten.
Niet alle soorten kaas jagen me evenveel angst aan. Voor Franse kazen ben ik helemaal niet bang, voor mijn gevoel is dat helemaal geen kaas. Nee, de kaas waar ik bang voor ben is de gewone Nederlandse kaas, van die gele met zo'n oranje korst. Gruwelijk. Wanneer kaas in plakjes gesneden is valt het wel mee. Op de een of andere manier lijkt de macht van kaas dan enigzins gebroken. Het meest verschrikkelijk zijn die grote driehoekige hompen kaas die naar je liggen te loeren vanaf de ontbijttafel. Onvoorstelbaar dat mensen gewoon onbezorgd met elkaar praten terwijl er zo'n homp langs ze ligt. Merken ze dan helemaal niks?
Waar het precies vandaan gekomen is weet ik niet. Zolang ik me kan herinneren heb ik deze angst al. Mijn moeder heeft me verteld dat zelfs al toen ik nog heel klein was, ik af en toe helemaal hysterisch werd aan de ontbijttafel. Pas na enkele maanden kwamen ze erachter dat dit alleen maar gebeurde wanneer er een stuk kaas op tafel werd gezet. Vanaf dat moment kwam ik thuis in ieder geval niet meer met kaas in aanraking.
Mijn ouders hadden de hoop dat het wel minder zou worden naarmate ik ouder werd. Toen ik een jaar of acht was kon ik tenminste begrijpen dat kaas niet daadwerkelijk gevaarlijk was. Het zou mij in ieder geval nooit kunnen verwonden, doden of opeten. Maar het vreemde is dat ondanks dit besef de angst voor kaas eigenlijk nooit minder werd. Gelukkig woonde ik vlakbij de basisschool, zodat ik tussen de middag thuis kon gaan eten. Er was afgesproken met de school dat ik altijd vijf minuten eerder weg mocht in de pauze. Zo kon soms wekenlang voorkomen worden dat ik bij kaas in de buurt kwam of er zelfs maar aan hoefde te denken. Dat waren hele goede weken. Maar diep van binnen bleef de angst voor kaas bestaan, wies zelfs langzaam aan. Het probleem werd niet opgelost maar omzeild.
De problemen begonnen pas echt toen ik op mijn 19e op kamers ging wonen. Pas toen besefte ik me hoezeer mijn ouders me al die tijd beschermt hadden. Vanaf
(Wordt vervolgt bij belangstelling)
quote:Hoi Trude.Op zaterdag 11 maart 2006 09:14 schreef Trude het volgende:
Eindelijk erkenning!!!!
(...)
Ik vraag me af hoeveel mensen last hebben van deze fobie en ofdat het binnen de psychologie een erkende fobie is. Hoe ontwikkel je nu zoiets en waarom? Voor veel fobieeen bestaat een uitleg, wij hebben deze neem ik aan toch ook niet zomaar ontwikkeld?
Groetjes en heel veel sterkte, Trude
[..]
Wat lijkt jouw angst voor kaas veel op die van mij.Ik heb deze angst als 'turosfobie' genoemd. En er lopen nog wel meer mensen rond hiermee op ditforum, tenminste vier.
Ik ben bezig om een uitleg voor deze angst te bedenken, en ben al een eindje op weg. Ik wil er echter niet te snel mee komen, want ik moet wel zeker zijn van mijn zaak.
Veel sterkte ,
LXIV
Dan moet ik mijn theorie over turosfobie helemaal overboord gooien. Die was namelijk gebaseerd op enkel mannen. hmmm..
A
Ablutophobia- Fear of washing or bathing.
Acarophobia- Fear of itching or of the insects that cause itching.
Acerophobia- Fear of sourness.
Achluophobia- Fear of darkness.
Acousticophobia- Fear of noise.
Acrophobia- Fear of heights.
Aerophobia- Fear of drafts, air swallowing, or airbourne noxious substances.
Aeroacrophobia- Fear of open high places.
Aeronausiphobia- Fear of vomiting secondary to airsickness.
Agateophobia- Fear of insanity.
Agliophobia- Fear of pain.
Agoraphobia- Fear of open spaces or of being in crowded, public places like markets. Fear of leaving a safe place.
Agraphobia- Fear of sexual abuse.
Agrizoophobia- Fear of wild animals.
Agyrophobia- Fear of streets or crossing the street.
Aichmophobia- Fear of needles or pointed objects.
Ailurophobia- Fear of cats.
Albuminurophobia- Fear of kidney disease.
Alektorophobia- Fear of chickens.
Algophobia- Fear of pain.
Alliumphobia- Fear of garlic.
Allodoxaphobia- Fear of opinions.
Altophobia- Fear of heights.
Amathophobia- Fear of dust.
Amaxophobia- Fear of riding in a car.
Ambulophobia- Fear of walking.
Amnesiphobia- Fear of amnesia.
Amychophobia- Fear of scratches or being scratched.
Anablephobia- Fear of looking up.
Ancraophobia- Fear of wind. (Anemophobia)
Androphobia- Fear of men.
Anemophobia- Fear of air drafts or wind.(Ancraophobia)
Anginophobia- Fear of angina, choking or narrowness.
Anglophobia- Fear of England or English culture, etc.
Angrophobia - Fear of anger or of becoming angry.
Ankylophobia- Fear of immobility of a joint.
Anthrophobia or Anthophobia- Fear of flowers.
Anthropophobia- Fear of people or society.
Antlophobia- Fear of floods.
Anuptaphobia- Fear of staying single.
Apeirophobia- Fear of infinity.
Aphenphosmphobia- Fear of being touched. (Haphephobia)
Apiphobia- Fear of bees.
Apotemnophobia- Fear of persons with amputations.
Arachibutyrophobia- Fear of peanut butter sticking to the roof of the mouth.
Arachnephobia or Arachnophobia- Fear of spiders.
Arithmophobia- Fear of numbers.
Arrhenphobia- Fear of men.
Arsonphobia- Fear of fire.
Asthenophobia- Fear of fainting or weakness.
Astraphobia or Astrapophobia- Fear of thunder and lightning.(Ceraunophobia, Keraunophobia)
Astrophobia- Fear of stars or celestial space.
Asymmetriphobia- Fear of asymmetrical things.
Ataxiophobia- Fear of ataxia. (muscular incoordination)
Ataxophobia- Fear of disorder or untidiness.
Atelophobia- Fear of imperfection.
Atephobia- Fear of ruin or ruins.
Athazagoraphobia- Fear of being forgotton or ignored or forgetting.
Atomosophobia- Fear of atomic explosions.
Atychiphobia- Fear of failure.
Aulophobia- Fear of flutes.
Aurophobia- Fear of gold.
Auroraphobia- Fear of Northern lights.
Autodysomophobia- Fear of one that has a vile odor.
Automatonophobia- Fear of ventriloquist's dummies, animatronic creatures, wax statues - anything that falsly represents a sentient being.
Automysophobia- Fear of being dirty.
Autophobia- Fear of being alone or of oneself.
Aviophobia or Aviatophobia- Fear of flying.
B
Bacillophobia- Fear of microbes.
Bacteriophobia- Fear of bacteria.
Ballistophobia- Fear of missiles or bullets.
Bolshephobia- Fear of Bolsheviks.
Barophobia- Fear of gravity.
Basophobia or Basiphobia- Inability to stand. Fear of walking or falling.
Bathmophobia- Fear of stairs or steep slopes.
Bathophobia- Fear of depth.
Batophobia- Fear of heights or being close to high buildings.
Batrachophobia- Fear of amphibians, such as frogs, newts, salamanders, etc.
Belonephobia- Fear of pins and needles. (Aichmophobia)
Bibliophobia- Fear of books.
Blennophobia- Fear of slime.
Bogyphobia- Fear of bogeys or the bogeyman.
Botanophobia- Fear of plants.
Bromidrosiphobia or Bromidrophobia- Fear of body smells.
Brontophobia- Fear of thunder and lightning.
Bufonophobia- Fear of toads.
C
Cacophobia- Fear of ugliness.
Cainophobia or Cainotophobia- Fear of newness, novelty.
Caligynephobia- Fear of beautiful women.
Cancerophobia or Carcinophobia- Fear of cancer.
Cardiophobia- Fear of the heart.
Carnophobia- Fear of meat.
Catagelophobia- Fear of being ridiculed.
Catapedaphobia- Fear of jumping from high and low places.
Cathisophobia- Fear of sitting.
Catoptrophobia- Fear of mirrors.
Cenophobia or Centophobia- Fear of new things or ideas.
Ceraunophobia or Keraunophobia- Fear of thunder and lightning.(Astraphobia, Astrapophobia)
Chaetophobia- Fear of hair.
Cheimaphobia or Cheimatophobia- Fear of cold.(Frigophobia, Psychophobia)
Chemophobia- Fear of chemicals or working with chemicals.
Cherophobia- Fear of gaiety.
Chionophobia- Fear of snow.
Chiraptophobia- Fear of being touched.
Chirophobia- Fear of hands.
Cholerophobia- Fear of anger or the fear of cholera.
Chorophobia- Fear of dancing.
Chrometophobia or Chrematophobia- Fear of money.
Chromophobia or Chromatophobia- Fear of colors.
Chronophobia- Fear of time.
Chronomentrophobia- Fear of clocks.
Cibophobia- Fear of food.(Sitophobia, Sitiophobia)
Claustrophobia- Fear of confined spaces.
Cleithrophobia or Cleisiophobia- Fear of being locked in an enclosed place.
Cleptophobia- Fear of stealing.
Climacophobia- Fear of stairs, climbing, or of falling downstairs.
Clinophobia- Fear of going to bed.
Clithrophobia or Cleithrophobia- Fear of being enclosed.
Cnidophobia- Fear of stings.
Cometophobia- Fear of comets.
Coimetrophobia- Fear of cemeteries.
Coitophobia- Fear of coitus.
Contreltophobia- Fear of sexual abuse.
Coprastasophobia- Fear of constipation.
Coprophobia- Fear of feces.
Coulrophobia- Fear of clowns.
Counterphobia- The preference by a phobic for fearful situations.
Cremnophobia- Fear of precipices.
Cryophobia- Fear of extreme cold, ice or frost.
Crystallophobia- Fear of crystals or glass.
Cyberphobia- Fear of computers or working on a computer.
Cyclophobia- Fear of bicycles.
Cymophobia or Kymophobia- Fear of waves or wave like motions.
Cynophobia- Fear of dogs or rabies.
Cypridophobia or Cypriphobia or Cyprianophobia or Cyprinophobia - Fear of prostitutes or venereal disease.
D
Decidophobia- Fear of making decisions.
Defecaloesiophobia- Fear of painful bowels movements.
Deipnophobia- Fear of dining or dinner conversations.
Dementophobia- Fear of insanity.
Demonophobia or Daemonophobia- Fear of demons.
Demophobia- Fear of crowds. (Agoraphobia)
Dendrophobia- Fear of trees.
Dentophobia- Fear of dentists.
Dermatophobia- Fear of skin lesions.
Dermatosiophobia or Dermatophobia or Dermatopathophobia- Fear of skin disease.
Dextrophobia- Fear of objects at the right side of the body.
Diabetophobia- Fear of diabetes.
Didaskaleinophobia- Fear of going to school.
Dikephobia- Fear of justice.
Dinophobia- Fear of dizziness or whirlpools.
Diplophobia- Fear of double vision.
Dipsophobia- Fear of drinking.
Dishabiliophobia- Fear of undressing in front of someone.
Domatophobia- Fear of houses or being in a house.(Eicophobia, Oikophobia)
Doraphobia- Fear of fur or skins of animals.
Doxophobia- Fear of expressing opinions or of receiving praise.
Dromophobia- Fear of crossing streets.
Dutchphobia- Fear of the Dutch.
Dysmorphophobia- Fear of deformity.
Dystychiphobia- Fear of accidents.
E
Ecclesiophobia- Fear of church.
Ecophobia- Fear of home.
Eicophobia- Fear of home surroundings.(Domatophobia, Oikophobia)
Eisoptrophobia- Fear of mirrors or of seeing oneself in a mirror.
Electrophobia- Fear of electricity.
Eleutherophobia- Fear of freedom.
Elurophobia- Fear of cats. (Ailurophobia)
Emetophobia- Fear of vomiting.
Enetophobia- Fear of pins.
Enochlophobia- Fear of crowds.
Enosiophobia or Enissophobia- Fear of having committed an unpardonable sin or of criticism.
Entomophobia- Fear of insects.
Eosophobia- Fear of dawn or daylight.
Ephebiphobia- Fear of teenagers.
Epistaxiophobia- Fear of nosebleeds.
Epistemophobia- Fear of knowledge.
Equinophobia- Fear of horses.
Eremophobia- Fear of being oneself or of lonliness.
Ereuthrophobia- Fear of blushing.
Ergasiophobia- 1) Fear of work or functioning. 2) Surgeon's fear of operating.
Ergophobia- Fear of work.
Erotophobia- Fear of sexual love or sexual questions.
Euphobia- Fear of hearing good news.
Eurotophobia- Fear of female genitalia.
Erythrophobia or Erytophobia or Ereuthophobia- 1) Fear of redlights. 2) Blushing. 3) Red.
F
Febriphobia or Fibriphobia or Fibriophobia- Fear of fever.
Felinophobia- Fear of cats. (Ailurophobia, Elurophobia, Galeophobia, Gatophobia)
Francophobia- Fear of France or French culture. (Gallophobia, Galiophobia)
Frigophobia- Fear of cold or cold things.(Cheimaphobia, Cheimatophobia, Psychrophobia)
G
Galeophobia or Gatophobia- Fear of cats.
Gallophobia or Galiophobia- Fear France or French culture. (Francophobia)
Gamophobia- Fear of marriage.
Geliophobia- Fear of laughter.
Geniophobia- Fear of chins.
Genophobia- Fear of sex.
Genuphobia- Fear of knees.
Gephyrophobia or Gephydrophobia or Gephysrophobia- Fear of crossing bridges.
Germanophobia- Fear of Germany or German culture.
Gerascophobia- Fear of growing old.
Gerontophobia- Fear of old people or of growing old.
Geumaphobia or Geumophobia- Fear of taste.
Glossophobia- Fear of speaking in public or of trying to speak.
Gnosiophobia- Fear of knowledge.
Graphophobia- Fear of writing or handwriting.
Gymnophobia- Fear of nudity.
Gynephobia or Gynophobia- Fear of women.
H
Hadephobia- Fear of hell.
Hagiophobia- Fear of saints or holy things.
Hamartophobia- Fear of sinning.
Haphephobia or Haptephobia- Fear of being touched.
Harpaxophobia- Fear of being robbed.
Hedonophobia- Fear of feeling pleasure.
Heliophobia- Fear of the sun.
Hellenologophobia- Fear of Greek terms or complex scientific terminology.
Helminthophobia- Fear of being infested with worms.
Hemophobia or Hemaphobia or Hematophobia- Fear of blood.
Heresyphobia or Hereiophobia- Fear of challenges to official doctrine or of radical deviation.
Herpetophobia- Fear of reptiles or creepy, crawly things.
Heterophobia- Fear of the opposite sex. (Sexophobia)
Hierophobia- Fear of priests or sacred things.
Hippophobia- Fear of horses.
Hippopotomonstrosesquippedaliophobia- Fear of long words.
Hobophobia- Fear of bums or beggars.
Hodophobia- Fear of road travel.
Hormephobia- Fear of shock.
Homichlophobia- Fear of fog.
Homilophobia- Fear of sermons.
Hominophobia- Fear of men.
Homophobia- Fear of sameness, monotony or of homosexuality or of becoming homosexual.
Hoplophobia- Fear of firearms.
Hydrargyophobia- Fear of mercurial medicines.
Hydrophobia- Fear of water or of rabies.
Hydrophobophobia- Fear of rabies.
Hyelophobia or Hyalophobia- Fear of glass.
Hygrophobia- Fear of liquids, dampness, or moisture.
Hylephobia- Fear of materialism or the fear of epilepsy.
Hylophobia- Fear of forests.
Hypengyophobia or Hypegiaphobia- Fear of responsibility.
Hypnophobia- Fear of sleep or of being hypnotized.
Hypsiphobia- Fear of height.
I
Iatrophobia- Fear of going to the doctor or of doctors.
Ichthyophobia- Fear of fish.
Ideophobia- Fear of ideas.
Illyngophobia- Fear of vertigo or feeling dizzy when looking down.
Iophobia- Fear of poison.
Insectophobia - Fear of insects.
Isolophobia- Fear of solitude, being alone.
Isopterophobia- Fear of termites, insects that eat wood.
Ithyphallophobia- Fear of seeing, thinking about or having an erect penis.
J
Japanophobia- Fear of Japanese.
Judeophobia- Fear of Jews.
K
Kainolophobia or Kainophobia- Fear of anything new, novelty.
Kakorrhaphiophobia- Fear of failure or defeat.
Katagelophobia- Fear of ridicule.
Kathisophobia- Fear of sitting down.
Kenophobia- Fear of voids or empty spaces.
Keraunophobia or Ceraunophobia- Fear of thunder and lightning.(Astraphobia, Astrapophobia)
Kinetophobia or Kinesophobia- Fear of movement or motion.
Kleptophobia- Fear of stealing.
Koinoniphobia- Fear of rooms.
Kolpophobia- Fear of genitals, particularly female.
Kopophobia- Fear of fatigue.
Koniophobia- Fear of dust. (Amathophobia)
Kosmikophobia- Fear of cosmic phenomenon.
Kymophobia- Fear of waves. (Cymophobia)
Kynophobia- Fear of rabies.
Kyphophobia- Fear of stooping.
L
Lachanophobia- Fear of vegetables.
Laliophobia or Lalophobia- Fear of speaking.
Leprophobia or Lepraphobia- Fear of leprosy.
Leukophobia- Fear of the color white.
Levophobia- Fear of things to the left side of the body.
Ligyrophobia- Fear of loud noises.
Lilapsophobia- Fear of tornadoes and hurricanes.
Limnophobia- Fear of lakes.
Linonophobia- Fear of string.
Liticaphobia- Fear of lawsuits.
Lockiophobia- Fear of childbirth.
Logizomechanophobia- Fear of computers.
Logophobia- Fear of words.
Luiphobia- Fear of lues, syphillis.
Lutraphobia- Fear of otters.
Lygophobia- Fear of darkness.
Lyssophobia- Fear of rabies or of becoming mad.
M
Macrophobia- Fear of long waits.
Mageirocophobia- Fear of cooking.
Maieusiophobia- Fear of childbirth.
Malaxophobia- Fear of love play. (Sarmassophobia)
Maniaphobia- Fear of insanity.
Mastigophobia- Fear of punishment.
Mechanophobia- Fear of machines.
Medomalacuphobia- Fear of losing an erection.
Medorthophobia- Fear of an erect penis.
Megalophobia- Fear of large things.
Melissophobia- Fear of bees.
Melanophobia- Fear of the color black.
Melophobia- Fear or hatred of music.
Meningitophobia- Fear of brain disease.
Menophobia- Fear of menstruation.
Merinthophobia- Fear of being bound or tied up.
Metallophobia- Fear of metal.
Metathesiophobia- Fear of changes.
Meteorophobia- Fear of meteors.
Methyphobia- Fear of alcohol.
Metrophobia- Fear or hatred of poetry.
Microbiophobia- Fear of microbes. (Bacillophobia)
Microphobia- Fear of small things.
Misophobia or Mysophobia- Fear of being contaminated with dirt or germs.
Mnemophobia- Fear of memories.
Molysmophobia or Molysomophobia- Fear of dirt or contamination.
Monophobia- Fear of solitude or being alone.
Monopathophobia- Fear of definite disease.
Motorphobia- Fear of automobiles.
Mottephobia- Fear of moths.
Musophobia or Muriphobia- Fear of mice.
Mycophobia- Fear or aversion to mushrooms.
Mycrophobia- Fear of small things.
Myctophobia- Fear of darkness.
Myrmecophobia- Fear of ants.
Mythophobia- Fear of myths or stories or false statements.
Myxophobia- Fear of slime. (Blennophobia)
N
Nebulaphobia- Fear of fog. (Homichlophobia)
Necrophobia- Fear of death or dead things.
Nelophobia- Fear of glass.
Neopharmaphobia- Fear of new drugs.
Neophobia- Fear of anything new.
Nephophobia- Fear of clouds.
Noctiphobia- Fear of the night.
Nomatophobia- Fear of names.
Nosocomephobia- Fear of hospitals.
Nosophobia or Nosemaphobia- Fear of becoming ill.
Nostophobia- Fear of returning home.
Novercaphobia- Fear of your step-mother.
Nucleomituphobia- Fear of nuclear weapons.
Nudophobia- Fear of nudity.
Numerophobia- Fear of numbers.
Nyctohylophobia- Fear of dark wooded areas or of forests at night
Nyctophobia- Fear of the dark or of night.
O
Obesophobia- Fear of gaining weight.(Pocrescophobia)
Ochlophobia- Fear of crowds or mobs.
Ochophobia- Fear of vehicles.
Octophobia - Fear of the figure 8.
Odontophobia- Fear of teeth or dental surgery.
Odynophobia or Odynephobia- Fear of pain. (Algophobia)
Oenophobia- Fear of wines.
Oikophobia- Fear of home surroundings, house.(Domatophobia, Eicophobia)
Olfactophobia- Fear of smells.
Ombrophobia- Fear of rain or of being rained on.
Ommetaphobia or Ommatophobia- Fear of eyes.
Oneirophobia- Fear of dreams.
Oneirogmophobia- Fear of wet dreams.
Onomatophobia- Fear of hearing a certain word or of names.
Ophidiophobia- Fear of snakes. (Snakephobia)
Ophthalmophobia- Fear of being stared at.
Opiophobia- Fear medical doctors experience of prescribing needed pain medications for patients.
Optophobia- Fear of opening one's eyes.
Ornithophobia- Fear of birds.
Orthophobia- Fear of property.
Osmophobia or Osphresiophobia- Fear of smells or odors.
Ostraconophobia- Fear of shellfish.
Ouranophobia or Uranophobia- Fear of heaven.
P
Pagophobia- Fear of ice or frost.
Panthophobia- Fear of suffering and disease.
Panophobia or Pantophobia- Fear of everything.
Papaphobia- Fear of the Pope.
Papyrophobia- Fear of paper.
Paralipophobia- Fear of neglecting duty or responsibility.
Paraphobia- Fear of sexual perversion.
Parasitophobia- Fear of parasites.
Paraskavedekatriaphobia- Fear of Friday the 13th.
Parthenophobia- Fear of virgins or young girls.
Pathophobia- Fear of disease.
Patroiophobia- Fear of heredity.
Parturiphobia- Fear of childbirth.
Peccatophobia- Fear of sinning or imaginary crimes.
Pediculophobia- Fear of lice.
Pediophobia- Fear of dolls.
Pedophobia- Fear of children.
Peladophobia- Fear of bald people.
Pellagrophobia- Fear of pellagra.
Peniaphobia- Fear of poverty.
Pentheraphobia- Fear of mother-in-law. (Novercaphobia)
Phagophobia- Fear of swallowing or of eating or of being eaten.
Phalacrophobia- Fear of becoming bald.
Phallophobia- Fear of a penis, esp erect.
Pharmacophobia- Fear of taking medicine.
Phasmophobia- Fear of ghosts.
Phengophobia- Fear of daylight or sunshine.
Philemaphobia or Philematophobia- Fear of kissing.
Philophobia- Fear of falling in love or being in love.
Philosophobia- Fear of philosophy.
Phobophobia- Fear of phobias.
Photoaugliaphobia- Fear of glaring lights.
Photophobia- Fear of light.
Phonophobia- Fear of noises or voices or one's own voice; of telephones.
Phronemophobia- Fear of thinking.
Phthiriophobia- Fear of lice. (Pediculophobia)
Phthisiophobia- Fear of tuberculosis.
Placophobia- Fear of tombstones.
Plutophobia- Fear of wealth.
Pluviophobia- Fear of rain or of being rained on.
Pneumatiphobia- Fear of spirits.
Pnigophobia or Pnigerophobia- Fear of choking of being smothered.
Pocrescophobia- Fear of gaining weight. (Obesophobia)
Pogonophobia- Fear of beards.
Poliosophobia- Fear of contracting poliomyelitis.
Politicophobia- Fear or abnormal dislike of politicians.
Polyphobia- Fear of many things.
Poinephobia- Fear of punishment.
Ponophobia- Fear of overworking or of pain.
Porphyrophobia- Fear of the color purple.
Potamophobia- Fear of rivers or running water.
Potophobia- Fear of alcohol.
Pharmacophobia- Fear of drugs.
Proctophobia- Fear of rectums.
Prosophobia- Fear of progress.
Psellismophobia- Fear of stuttering.
Psychophobia- Fear of mind.
Psychrophobia- Fear of cold.
Pteromerhanophobia- Fear of flying.
Pteronophobia- Fear of being tickled by feathers.
Pupaphobia - Fear of puppets.
Pyrexiophobia- Fear of Fever.
Pyrophobia- Fear of fire.
R
Radiophobia- Fear of radiation, x-rays.
Ranidaphobia- Fear of frogs.
Rectophobia- Fear of rectum or rectal diseases.
Rhabdophobia- Fear of being severely punished or beaten by a rod, or of being severely criticized. Also fear of magic.(wand)
Rhypophobia- Fear of defecation.
Rhytiphobia- Fear of getting wrinkles.
Rupophobia- Fear of dirt.
Russophobia- Fear of Russians.
S
Samhainophobia: Fear of Halloween.
Sarmassophobia- Fear of love play. (Malaxophobia)
Satanophobia- Fear of Satan.
Scabiophobia- Fear of scabies.
Scatophobia- Fear of fecal matter.
Scelerophibia- Fear of bad men, burglars.
Sciophobia Sciaphobia- Fear of shadows.
Scoleciphobia- Fear of worms.
Scolionophobia- Fear of school.
Scopophobia or Scoptophobia- Fear of being seen or stared at.
Scotomaphobia- Fear of blindness in visual field.
Scotophobia- Fear of darkness. (Achluophobia)
Scriptophobia- Fear of writing in public.
Selachophobia- Fear of sharks.
Selaphobia- Fear of light flashes.
Selenophobia- Fear of the moon.
Seplophobia- Fear of decaying matter.
Sesquipedalophobia- Fear of long words.
Sexophobia- Fear of the opposite sex. (Heterophobia)
Siderodromophobia- Fear of trains, railroads or train travel.
Siderophobia- Fear of stars.
Sinistrophobia- Fear of things to the left or left-handed.
Sinophobia- Fear of Chinese, Chinese culture.
Sitophobia or Sitiophobia- Fear of food or eating. (Cibophobia)
Snakephobia- Fear of snakes. (Ophidiophobia)
Soceraphobia- Fear of parents-in-law.
Social Phobia- Fear of being evaluated negatively in social situations.
Sociophobia- Fear of society or people in general.
Somniphobia- Fear of sleep.
Sophophobia- Fear of learning.
Soteriophobia - Fear of dependence on others.
Spacephobia- Fear of outer space.
Spectrophobia- Fear of specters or ghosts.
Spermatophobia or Spermophobia- Fear of germs.
Spheksophobia- Fear of wasps.
Stasibasiphobia or Stasiphobia- Fear of standing or walking. (Ambulophobia)
Staurophobia- Fear of crosses or the crucifix.
Stenophobia- Fear of narrow things or places.
Stygiophobia or Stigiophobia- Fear of hell.
Suriphobia- Fear of mice.
Symbolophobia- Fear of symbolism.
Symmetrophobia- Fear of symmetry.
Syngenesophobia- Fear of relatives.
Syphilophobia- Fear of syphilis.
T
Tachophobia- Fear of speed.
Taeniophobia or Teniophobia- Fear of tapeworms.
Taphephobia Taphophobia- Fear of being buried alive or of cemeteries.
Tapinophobia- Fear of being contagious.
Taurophobia- Fear of bulls.
Technophobia- Fear of technology.
Teleophobia- 1) Fear of definite plans. 2) Religious ceremony.
Telephonophobia- Fear of telephones.
Teratophobia- Fear of bearing a deformed child or fear of monsters or deformed people.
Testophobia- Fear of taking tests.
Tetanophobia- Fear of lockjaw, tetanus.
Teutophobia- Fear of German or German things.
Textophobia- Fear of certain fabrics.
Thaasophobia- Fear of sitting.
Thalassophobia- Fear of the sea.
Thanatophobia or Thantophobia- Fear of death or dying.
Theatrophobia- Fear of theatres.
Theologicophobia- Fear of theology.
Theophobia- Fear of gods or religion.
Thermophobia- Fear of heat.
Tocophobia- Fear of pregnancy or childbirth.
Tomophobia- Fear of surgical operations.
Tonitrophobia- Fear of thunder.
Topophobia- Fear of certain places or situations, such as stage fright.
Toxiphobia or Toxophobia or Toxicophobia- Fear of poison or of being accidently poisoned.
Traumatophobia- Fear of injury.
Tremophobia- Fear of trembling.
Trichinophobia- Fear of trichinosis.
Trichopathophobia or Trichophobia- Fear of hair. (Chaetophobia, Hypertrichophobia)
Triskaidekaphobia- Fear of the number 13.
Tropophobia- Fear of moving or making changes.
Trypanophobia- Fear of injections.
Tuberculophobia- Fear of tuberculosis.
Tyrannophobia- Fear of tyrants.
U
Uranophobia or Ouranophobia- Fear of heaven.
Urophobia- Fear of urine or urinating.
V
Vaccinophobia- Fear of vaccination.
Venustraphobia- Fear of beautiful women.
Verbophobia- Fear of words.
Verminophobia- Fear of germs.
Vestiphobia- Fear of clothing.
Virginitiphobia- Fear of rape.
Vitricophobia- Fear of step-father.
W
Walloonphobia- Fear of the Walloons.
Wiccaphobia: Fear of witches and witchcraft.
X
Xanthophobia- Fear of the color yellow or the word yellow.
Xenoglossophobia- Fear of foreign languages.
Xenophobia- Fear of strangers or foreigners.
Xerophobia- Fear of dryness.
Xylophobia- 1) Fear of wooden objects. 2) Forests.
Xyrophobia-Fear of razors.
Z
Zelophobia- Fear of jealousy.
Zeusophobia- Fear of God or gods.
Zemmiphobia- Fear of the great mole rat.
Zoophobia- Fear of animals.
The Phobia List
quote:Kaas staat er niet eens bij. Bizar dat mensen daar zoveel walging voor kunnen hebben!
Zelf kan ik absoluut niet tegen ruw hout. Zo heb ik grote moeite met het eten van ijsjes die op zo'n houten stokje zitten. Ik wil het stokje niet vasthouden, dus vouw ik altijd eerst het papiertje eromheen en ik wil al helemaal niet met mijn tanden of tong aan dat hout komen, dus het laatste stukje ijs laat ik er lekker omheen zitten.
Waar ik ook niet tegen kan zijn van die vieze zeebeesten.
Krabben, kwallen, vreemde vissen, garnalen. *ril*Als er zoiets op tv komt dan zet ik gelijk iets anders op. Of ik doe gewoon mijn ogen dicht tot het voorbij is.
Gewone vissen gaan nog wel, mits ze geen uitpuilende ogen hebben.
ik moet nog aan een paar "angsten" denken die ik heb.. nog niet fobisch, maar waar ik wel rillingen van krijg. Aangezien ik ongelooflijk bang ben voor de dood, ben ik recentelijk ook bang geworden voor geestverschijningen. Vroeger was ik daar nooit bang voor, ik vond het zelfs een lachertje wanneer mensen dachten dat er een "spook" rondwandelde. Maar toen een aantal jaren geleden heb ik in een huis geleefd waarvan een van de bewoners (die er was opgegroeid en alles) echt een spook had gezien..... (het was ook een huis met een historie) tóen begon het. Langzaam maar zeker.
Nu ziet/zag mn vriend ook regelmatig geestverschijningen, ook een in zijn huis waar ik nu in woon, en iedere keer als ik snachts moet plassen, angst!
IK WIL HET NIET ZIEN!! En andere angst, die gelukkig steeds minder wordt, zijn maskers, maar dan van die tribal achtige dingen, rituele maskers.. Toen ik bijna zeven was gingen we verhuizen en ging ik met mn vader nog ff langs het oude huis en ik zag daar voor de eerste keer in mn leven een tribal masker, uit hout gesneden, in de kamer hangen! O.O;; Wat werd ik bang!
Iedere keer als ik zo'n ritueel masker zie dan krijg ik rillingen. Maar dat komt zelden voor, en in het museum voel ik me veilig.
Ook had ik vroeger een angst voor De Maan ontwikkeld. Als ie gewoon klein aan de hemel hing, prima, maar een grote, gele opkomende maan.... Die "angst" heb ik pas leren overwinnen toen ik me begon te interesseren in het heelal en whats out there, en hoe mooi het allemaal wel niet is.. Toch vind ik het iedere keer nog wel ff schrikken als ik em plotseling zie, maar dan kijk ik er naar en denk ik, wow! Prachtig!
Conker's Bad Fur Day kan ik niet spelen, ik krijg de kriebels van al dat water in't begin, en alhoewel 't geen kwaad kan, hou ik m'n hart vast als ik naar beneden stort. Idem met gewoon open water waar je in een game doorheen moet zwemmen, best erg eigenlijk.
quote:Durf je in real life wel te zwemmen?Op zaterdag 11 maart 2006 13:40 schreef Vampess het volgende:
Owja.. Ik heb het dus ook met computerspellen
Conker's Bad Fur Day kan ik niet spelen, ik krijg de kriebels van al dat water in't begin, en alhoewel 't geen kwaad kan, hou ik m'n hart vast als ik naar beneden stort. Idem met gewoon open water waar je in een game doorheen moet zwemmen, best erg eigenlijk.
Wat ik tegenwoordig heel vaak heb is dat ik ineens heel bang wordt dat ik een familielid of vriend(in) dood aantref.
quote:Angst voor spinnen en ANGST voor spinnen zijn twee verschillende dingen. Ik leef samen met iemand die een fobie heeft voor spinnen en neem van mij aan dat beheerst haar leven wel degelijk (en dat van mij ook) Als rationeel denkend mens heb ik het daar best wel lastig mee, mens stel je niet aan... Tja zij denkt daar waarschijnlijk anders over . . .Op zaterdag 21 januari 2006 10:07 schreef Viking84 het volgende:
Angst voor spinnen beheerst ook niet je hele leven. Ik ben ook bang voor spinnen, maar ik denk echt niet constant: ieihieieh, misschien zit er wel een spinnetje hier. Dat wordt pas geactiveerd als ik echt een spin zie. Dus dan is spinnenangst ook geen echte fobie en kun je pas van een fobie spreken als het echt je hele leven beheerst, bijv. voortdurende angst om over te geven, pleinvrees etc.
)Wat ik ook verschrikkelijk vind zijn restjes eten in de gootsteen, blegh, nat en papperig, die kan ik er echt niet met m`n blote handen uithalen, verschrikkelijk vind ik dat, moet het altijd met een stukje keukenpapier pakken ! Als ik mensen dat ook zie doen lopen de rillingen over mn rug !
Spinnen, kakkerlakken en andere gore insecten en houten lepeltjes/stokjes ben ik nou ook niet zo`n fan van, maar dat is niet zo ongewoon.
quote:Wahaha hoodie!Op zondag 12 maart 2006 14:36 schreef Chav het volgende:
Idd ook spelletjes met water, mario bijvoorbeeld met zo`n enge zeeslang in het diepe (die moest mn broertje dan altijd voor me doen
Wat ik ook verschrikkelijk vind zijn restjes eten in de gootsteen, blegh, nat en papperig, die kan ik er echt niet met m`n blote handen uithalen, verschrikkelijk vind ik dat, moet het altijd met een stukje keukenpapier pakken ! Als ik mensen dat ook zie doen lopen de rillingen over mn rug !
Spinnen, kakkerlakken en andere gore insecten en houten lepeltjes/stokjes ben ik nou ook niet zo`n fan van, maar dat is niet zo ongewoon.
Slaat helemaal nergens op, maar ja
Voor de rest heb ik zoals vele hier een kotsfobie. Ik moet vooral mensen het niet zien doen.
Als mijn vriend zegt ik ben misselijk moet ie mijn huis uit a la minute.
Als iemand meld dat ie misselijk is ga ik er zonder pardon vandoor.
Ooit midden in de nacht bij een bushalte getsaan waar iemand moest kotsen en vervolgens in de bus stapte die ik ook moest hebben. Ik ben mooi niet ingestapt, dan maar een uur lopen naar het station.
Ooit met iemand op vakantie geweest die ziek werd. De laatste drie nachten niet meer in de hotelkamer geslapen, maar veel gewndeld door dat liefelijkse griekse dorpje.
De laatste vakantie met vriendlief in Egypte en ja hoor hij werd ziek heb ik voor 150 dollar per nacht een andere kamer genomen.
Dronken mensen daar wil ik ook niks mee van doen hebben om deze reden.
Dat van die kots fobie had ik vroeger ook altijd. Ik had toen ik 8 was 1 x overgegeven en daarnaa was ik er zo panisch voor dat ik tot me 19e niet meer heb overgegevn. Toen op een zaterdag avond ik toch iets teveel baco genuttigd had kwam al mijn shoarma er via mijn neus uit. Daarna was het eigenlijk over.
quote:Zo een ken ik er ook. Ook al zit er maar 1 cm lucht tussen met daaronder al gewoon grond, hij loopt er echt niet overheen.Op maandag 13 maart 2006 11:59 schreef Toeps het volgende:
Van die roosters, je weet wel, waar je overheen kan lopen. Meestal met de meest enge dingen er onder, zoals treinsporen of zo. Vind die dingen zo eng, want zul je net zien dat ze instorten als ik er op loop. Brrr!
quote:Er zijn heel veel mensen die als de dood zijn voor veren (en nog meer mensen die bij iedere vogel die ze tegenkomen op straat volledig door het lint gaan). Ook mensen met een vlinderfobie kunnen enorm schrikken van een veertje dat op de grond valt - het doet ze sterk denken aan het gefladder van vlinders of motten.Op dinsdag 14 maart 2006 12:28 schreef Duiveltja het volgende:
Een nicht van me heeft wel een hele rare fobie. Zij heeft angst voor veren.
- De zee inderdaad met het risico dat er zaken langs je benen zwemmen. Zwembaden eigenlijk ook. En dan vooral als ik pleisters e.d. in het water zie liggen, of vuil in de kleedhokjes enzo.
- Roofvogels in dierentuinen enzo. Die klauwen en die veren en die ogen.
- Vroeger had ik ook die kotsfobie. Het is overgegaan toen ik echt dágen lang misselijk was (net op het randje zeg maar) en van pure ellende een vinger in m'n keel stak. Tegenwoordig als ik (kots)misselijk ben, dan laat ik mezelf meteen overgeven. Ben je er lekker meteen vanaf. (Nou ja, vaak wel pas na 2 keer, maar goed.)
- Wc's in treinen. Ik doe het nog liever in m'n broek.
- En hoogtes. Maakt niet uit; als ik de A2 op ga en die maakt een bocht over andere snelwegen, in vliegtuigen, gebouwen, achtbanen (vooral zo'n 'terror toren', oh god dan word ik helemaal hysterisch), bergen. Alles boven de 5 meter ofzo zorgt voor paniek.
- Grote honden. Vooral van die bloedhonden met die hoektanden bloot of herdershonden (vroeger gebeten).
- En verder de welbekende schoolkrijt over borden of bestek langs het bord raspen.
Erge is: ik kan ook binnen no-time mezelf misselijk 'denken'.. En dat gaat gepaard met groot drama, terwijl ik niet eens echt hóef te kotsen dan.
Ik heb geen idee hoe ik eraan kom, maar ik heb het ook echt al heeel lang, als klein meisje vond ik het al eng.
quote:Oh ja, vreselijk of gewoon over hout ofzo.Op maandag 13 maart 2006 19:29 schreef Flyingdutchman het volgende:
Nagels over het schoolbord...houd ik ook niet zo van
voor de rest.
* sommige honden, al schrikken ze soms net zo erg van mij
, waarschijnlijk omdat ik ze aankijk van 'waag het niet', ondertussen bang en denkend 'help, ik wil niet aangevallen worden' en vandaar uit helemaal verstijfd en zo'n enge hond (vele vind ik wel lief) ook misschien . * spinnen, maar wie niet
* water vond ik ook niet altijd even veilig aanvoelen (te lang in diep water last van druk op borstkas (angst ofzo)) maar als ik erop drijf, dan voel ik mezelf juist weer als een vis in of op het water
, dus tja.meer weet ik (even) niet
quote:Ik niet. Ik erger me altijd dood aan van die (meestal) vrouwen die gaan zitten gillen als ergens een spin zit. Alsof een beest van een paar milimeter groot je kop er opeens afbijt.Op dinsdag 14 maart 2006 15:22 schreef sweetgirly het volgende:
* spinnen, maar wie niet
Ik durf geen lucifers of aanstekers te gebruiken. Sterretjes durf ik ook niet vast te houden. Bij mijn ouders hebben ze gas met zo'n reactieknopje, zelf steek ik het gas aan met zo'n gasaansteker.
Voor electriciteit ben ik ook als de dood, ik ben altijd bang als ik iets in het stopcontact steek, en ik zit me altijd af te vragen of er niet per ongeluk een waterdrupje op de uiteinden zit, en of de stekker nog wel helemaal goed is, of het niet naar m'n handen geleid, etc.
quote:Die twee heb ik ook. Zelf heb ik trouwens geen probleem met kotsen en mijn eigen kots, alleen met andermans kots.Op maandag 13 maart 2006 11:54 schreef cora4034 het volgende:
In de zee zwemmen vind ik lastig vooral als je niks kunt zien. Ik ben namelijk bang dat ik op een kwal ga staan.
Voor de rest heb ik zoals vele hier een kotsfobie. Ik moet vooral mensen het niet zien doen.
quote:
paar jaar terug ben ik behoorlijk op me bek gegaan toen het flink gesneeuwd en geijzelt had.
sindsdien blijf ik echt liever thuis en kom ik alleen buiten als het echt echt echt moet !
En dat is best klote nu rond deze maanden...
ik durf nu weer weg te gaan zonder ik eerst het weerbericht heb gevolgt
en als ik in een sneeuwbui terecht kom flip ik ook niet direct meer door...
Langzaam aan begint t af te nemen
maar leuk vind ik het nog steeds absoluut niet
quote:Heb ik ook. Ben opgegroeid in een houten huis, en ik werd telkens gewaarschuwd dat ik niet met vuur moest spelen, want dan zou het hele huis wel af kunnen branden.Op dinsdag 14 maart 2006 23:20 schreef Syytön het volgende:
Een fobie zou ik het niet willen noemen, maar ik ben wel bang voor vuur.
Ik durf geen lucifers of aanstekers te gebruiken. Sterretjes durf ik ook niet vast te houden. Bij mijn ouders hebben ze gas met zo'n reactieknopje, zelf steek ik het gas aan met zo'n gasaansteker.
Stond op mijn zestiende aardig voor gek toen ik bij natuurkunde voor de klas zo'n gasbrandertje aan moest steken, ik durfde die lucifer niet eens vast te houden. Nu is het iets minder, maar toch, ben blij dat ik op inductie kook.
quote:hier ook, als ik er alleen al aan denk dan krijg ik al rillingen! ook het gevoel/geluid als je met je vingers in hard zand graaft zegmaar =/Op maandag 23 januari 2006 14:53 schreef Razor21 het volgende:
Kan er niet tegen als iemand een hap uit een appel neemt
en kaas is ook een soortvan fobie voor mij
. Het is vooral meer de angst voor brandwonden eigenlijk. Mijn zus heeft kokend water over haar arm gekregen waardoor haar vel aan haar wollen trui vastschroeide. Ze heeft daar nog een lelijke wond van, misschien dat het daaraan ligt ofzo, ik weet het niet. Ik ben in ieder geval érg op m'n hoede als er vuur in de buurt is en keek altijd klasgenootjes lief aan tijdens scheikunde als de gasbrander aan moest .quote:Hey, eindelijk iemand met hetzelfde probleem. Als het heeft gesneeuwd zit ik er uren tegenaan te hikken als ik naar buiten moet. Fietsen doe ik zowieso niet door de sneeuw, veel te vaak en te hard gevallen, en lopen is gewoon vervelend en glibberig. Misschien heb ik het in iets mindere mate maar ik ben een grote schijtlaars als het sneeuwtOp dinsdag 14 maart 2006 23:43 schreef Ereshkigal het volgende:
Sneeuw !! zodra ik er aan denk word ik al helemaal benauwd.
paar jaar terug ben ik behoorlijk op me bek gegaan toen het flink gesneeuwd en geijzelt had.
sindsdien blijf ik echt liever thuis en kom ik alleen buiten als het echt echt echt moet !
En dat is best klote nu rond deze maanden...
ik durf nu weer weg te gaan zonder ik eerst het weerbericht heb gevolgt
en als ik in een sneeuwbui terecht kom flip ik ook niet direct meer door...
Langzaam aan begint t af te nemen
maar leuk vind ik het nog steeds absoluut niet
. Ik ben ook altijd zo jaloers op die mensen die zo moeiteloos zonder te vallen door de sneeuw heen kunnen fietsen
quote:zo es jij heb veel fobieen grapjasOp zondag 22 januari 2006 09:47 schreef Esto het volgende:
[..]
Dat heb ik ook... Of als ik een deur open doe
Vroeg had ik ook een Poppenfobie
En nu heb ik een fobie voor trappen en vissen
quote:ik heb het juist andersom bedenk ik het nu, als ik de neiging krijg te kotsen (ik kots dus ook nooit, nouja, 3x gedaan in m'n leven) doe ik dat koste wat het kost proberen te vermijden, maar als iemand anders moet kotsen ga ik daar rustig bijstaan, geruststellend klopje op de schouder geven, lange haren opzij houden zodat diegene drzelf niet onderkotst etc..Op dinsdag 14 maart 2006 23:21 schreef Syytön het volgende:
[..]
Die twee heb ik ook. Zelf heb ik trouwens geen probleem met kotsen en mijn eigen kots, alleen met andermans kots.
1. Polo-shirts. Ik denk dat het komt door de knoopjes die er boven in zitten, in combinatie met het kraagje
. Ik heb echt een afkeer van mensen die een polo dragen, en het gaat zelfs zover dat ik m'n vriend vraag ze niet te dragen in mijn bijzijn (alhoewel ik liever heb dat hij ze helemaal niet draagt ) Draagt hij ze wel, dan blijf ik bij hem uit de buurt, en vermijdt ik ieder lichamelijk contact. (toevallig hoorde ik laatst iemand op de radio die precies hetzelfde had bij polo's)2. Toen ik klein was, was ik al best een moeilijke eter. De laatste jaren heb ik echter een patroon ontdekt in de dingen die ik écht niet lust/wil eten! Alle natuurlijke dingen die klein en rond zijn, lust ik niet! Dus bijvoorbeeld rozijnen, olijven, alle soorten bonen, maïs, bessen, kersen
Het is echt absurd en ook best lastig, en ik heb een tijdje geprobeerd me er over heen te zetten (door bijvoorbeeld wél maïs te eten als ik burrito's at) maar het zorgt er echt voor dat ik niet van het eten geniet. Ik vraag me af waarom het alleen voor natuurlijke kleine ronde dingen geld! ( 'natuurlijke' dingen, omdat ik bewerkte dingen, zoals M&MS, wel lust. Terwijl die wel klein en rond zijn.) Oh ja, ik vind het vreselijk hoe de meeste kleine ronde dingen een stevige buitenkant hebben, maar een zachte binnenkant. Dus dat het een soort van 'openspat' als je je tanden er in zet. Bah!quote:Dat heb ik ook ja (afgezien van die pisbakken dan), was een tijdje geleden nog een heel topic overOp vrijdag 24 maart 2006 16:50 schreef Aneurism het volgende:
Heb zelf een fobie als ik aan het pissen ga, op het moment dat ik pis is het geen probleem... Maar als ik als man naast iemand ga staan om in een pisbak te pissen, kan ik niet pissen tot die ander weg is of er een geluid is wat overstemt... Echt heel vaag, maar hoorde laatst dat het een fobie was.
quote:Komt me bekend voor, maar is vrij algemeen. Als ik het goed heb, heeft ongeveer 60 procent van de mannen hier problemen mee.Op vrijdag 24 maart 2006 16:50 schreef Aneurism het volgende:
Heb zelf een fobie als ik aan het pissen ga, op het moment dat ik pis is het geen probleem... Maar als ik als man naast iemand ga staan om in een pisbak te pissen, kan ik niet pissen tot die ander weg is of er een geluid is wat overstemt... Echt heel vaag, maar hoorde laatst dat het een fobie was.
Is nog niet zo lang geleden een topic over geweest, maar kan m nie vinden.
ik heb geen moeite met vliegen, ik vind het juist schitterend en kijk ook altijd naar buiten.
Een beetje vreemd.
quote:Ik heb juist het omgekeerde.Op vrijdag 24 maart 2006 13:54 schreef Laura 2000 het volgende:
Alle natuurlijke dingen die klein en rond zijn, lust ik niet! Dus bijvoorbeeld rozijnen, olijven, alle soorten bonen, maïs, bessen, kersen
Ik zal niet gauw dingen eten als M&M's, muisjes (daar walg ik al bijna van als ik ze zie), tic tac en dergelijke, ronde kleine bolletjes, zeker als ze plakkerig zijn, ook kleine kraaltjes en kogelagertjes mijd ik het liefst.
Het schijnt met autisme te maken te hebben.
Als kind had ik het erg met oorbellen en knopen in kleding en lichtschijnsels op het plafond of muur als het donker is, dat is wel weer weggegaan.
groot open water: ik durfde vroeger nooit in zee of in een meer te zwemmen, ik denk vooral omdat je dan niet kan zien wat er onder je is. ook had ik het bekende watervrees gevoel dat wanneer je aan de kant staat dat het water je erin probeert te trekken. (ook dromen over gehad dat ik opeens van het strand heel diep de oceaan werd gesleurd). tegenwoordig heb ik er vrij weinig problemen mee, toch blijf ik het liefst dicht bij de kust.
vissenangst: gaat waarschijnlijk hand in hand met het watervrees, kleine vissen doen me vrij weinig maar als ik door een dierentuin loop en dan van die grote vissen en schildpadden zie zwemmen krijg ik altijd de rillingen en krijg ik steeds van die gedachtes dat ik in die bak ga vallen.
poppenangst: god wat heb ik een schijthekel aan poppen, niet te geloven. ik was vroeger altijd overtuigd dat poppen mij op gruwelijke wijze zouden vermoorden en om eerlijk te zijn vertrouw ik ze nog steeds niet
.hoogtevrees: sinds ik ooit in frankrijk van een heeeeeeeeele hoge rots het water insprong en daarbij bijna me nek brak heb ik last van hoogtevrees. alhoewel ik geen problemen heb hoge gebouwen zul je mij nooit tegen een railing op zo'n hoogte zien leunen, ik krijg al de kriebels als ik het iemand anders zie doen. en dan heb je ook nog van die gekken die er doodleuk op gaan zitten terwijl ze een sjekkie draaien
.spinnenangst: Ik liep ooit als klein bobje met een kort broekje door een spinnenweb met duizenden babyspinnetjes die vervolgens over mijn hele lichaam krioelden
.nu heb ik er wat minder moeite mee zolang ze niet al te groot zijn. ik check wel voor het slapen gaan even de muur en het plafon om te kijken of er geen grote spin zit die snachts in mn mond gaat kruipen
een rare vorm van smetvrees: ik was mijn handen iets van 50x per dag, als iemand mijn toetsenbord of muis heeft aangeraakt maak ik die schoon en ik kijk altijd heeeel goed of er geen rare dingen aan een glas/mes/vork zitten voordat ik het gebruik om te eten/drinken. mijn eigen hygiene boeit me verder vrij weinig en ik eet zelfs dingen van mn vloer
.het rare ervan is, als ik bij andere mensen ben heb ik helemaal nergens last van.
vergeetangst: dit heeft zich net zoals smetvrees pas in de laatste jaren ontwikkeld, ik ben bang om dingen te vergeten en schreef daarom miljarden briefjes aan mezelf voor het slapen gaan. als ik dat niet deed kon ik niet slapen, zelfs dingen als: "morgen je nagels knippen" schreef ik op. (ja ik schrijf in de 3e persoon aan mezelf
) nu heb ik het wat minder en typ ik veel dingen in mn pc agenda-ding (rainlendar) een stuk makkelijker, bovendien begonnen mn ouders zich zorgen te maken over al die debiele briefjes die overal in mn kamer lagen. (ik las ze eigenlijk ook nooit want wist toch wel wat erop stond)vroeger was ik trouwens ook bang voor lucifers en luide knallen (ballonnen, vuurwerk)
volgens mij heb ik het nu ongeveer wel weer gehad.
oh wacht, ik kan er ook niet tegen als ik iemand heel sloom een pc zie gebruiken (je kent ze wel, de mensen die ALLES lezen wat op het beeldscherm staat en vervolgens gaan nadenken waar ze op moeten klikken en die muis heeeeeel langzaam bewegen en niet normaal kunnen dubbelklikken)
daar word ik echt hélèmaal gestoord van.
edit: nu ik de topic heb doorgelezen bedenk ik me net dat ik de laatste 2 weken snachts steeds denk dat wanneer ik een deur open doe daar een klein meisje staat (a la 'the ring')
ohja ik vertrouw snachts in de spiegel kijken ook nooit
[ Bericht 0% gewijzigd door Mustard_Man op 25-03-2006 01:19:49 ]
quote:Aaaw, wat schattig, ik zie het al helemaal voor me dat als jij als klein kind een stukje kaas aangeboden kreeg, je dan huilend schreeuwde om je mama!Op zondag 22 januari 2006 00:13 schreef KillerRabbit75 het volgende:
Als kind had ik een nogal uitzonderlijke fobie, ik was namelijk bang van kaas.
Tegenwoordig kunnen een stuk kaas en ik weer in 1 ruimte, maar je zult het me niet zien eten.
En dat de kaasboer ofzo je dan verontwaardigd nakeek. quote:HerkenbaarOp zaterdag 25 maart 2006 00:54 schreef Mustard_Man het volgende:
<<<knip>>>
oh wacht, ik kan er ook niet tegen als ik iemand heel sloom een pc zie gebruiken (je kent ze wel, de mensen die ALLES lezen wat op het beeldscherm staat en vervolgens gaan nadenken waar ze op moeten klikken en die muis heeeeeel langzaam bewegen en niet normaal kunnen dubbelklikken)
daar word ik echt hélèmaal gestoord van.
Ik heb geen idee waar het vandaan komt maar die dingen vind ik gewoon niet prettig. Bah!
En natuurlijk heb ik nog normale een normale fobie namelijk arachnafobie. Ik heb echt een doodsangst voor spinnen, als ik een spin ergens zie zitten raak ik compleet in paniek, het zweet breekt me uit, ik krijg kippenvel en begin ik zwaar te rillen.
Spinnen
quote:Op vrijdag 24 maart 2006 16:50 schreef Aneurism het volgende:
Heb zelf een fobie als ik aan het pissen ga, op het moment dat ik pis is het geen probleem... Maar als ik als man naast iemand ga staan om in een pisbak te pissen, kan ik niet pissen tot die ander weg is of er een geluid is wat overstemt... Echt heel vaag, maar hoorde laatst dat het een fobie was.
verrek!! heel herkenbaar, hoe nodig ik ook moet ik heb het zelfs als ik bij andere mensen thuis moet pissen en mensen staan op de gang op me te w88, dat er geen druppel uitkomt het is absoluut geen schaamte oid, maar wat het wel is geen idee...
zelf heb ik alleen een gruwelijke fobie voor kleine tropische wezens zoals beesten die eitjes onder je huid leggen etc. mgoed daar hebben we hier gelukkig geen last van...
quote:zo bizar vind ik het niet, ik vind kaas ook walgelijk, daarom eet ik het ook niet, maar het probleem met kaas is dat het zo gruwelijk stinkt, daar gaat je eetlust...Op zaterdag 11 maart 2006 12:37 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Kaas staat er niet eens bij. Bizar dat mensen daar zoveel walging voor kunnen hebben!
meer een kwestie van smaak lijkt me dan een kaasfobie
En heel toepasselijk hebben ze dat eibofobie genoemd, ook een palindroom dus. En je kunt een fobie hebben voor je eigen taal of een buitenlandse taal.
Op Wikipedia staan er nog wel een aantal.
Wtf
!Zelf heb ik niet echt angsten alleen krijg ik wel de rillingen van gedachten aan een tosti waar een papieren servetje aanvastgeplakt zit of een snack met een servetje waarbij je per ongeluk een stukje servet op je tong krijgt
!Interessant om te lezen dat mensen een fobie voor kaas hebben!
[ Bericht 2% gewijzigd door hp22 op 05-04-2006 11:41:21 ]
Ook als ze geen H5N1 hebben.
Bij preparen van eten ofzo moet je dr dan ook echt geen geintjes mee uithalen want ik flip hem.
En die haat komt voor uit een fobie vermoed ik.
Die ik denk ik heb gekregen toen ik 'It' zag toen ik 6 of 7 jaar oud was.
Ik ben ongelooflijk bang voor poppen !
Ik denk er wel eens over na waaromnu precies, ze zijn zo zielloos en gewoon ranzig... Ik heb nooit met poppen gespeeld (jakkes) alleen met knuffelberen
En als mn kleine zusje perongeluk met dr pop bij me, of zelfs aan me kwam, dan ga ik echt 5 keer douchen op zn minst, al mn haren staan overeind en het prikt en kriebelt en bah ik ga er zowat van over mn nek! Ook heb ik jaaaaaaaaren lang geen winkel in gedurfd waar etalagepoppen waren! Tegenwoordig gaat het iets beter, alleen als ik er dicht langs moet of als ze bijv in de etalage vlak naast de deur staan, dan ga ik er liever niet in!
Het is met alle soorten poppen, van barbi tot etalage pop dus, knuffelberen vind ik helemaal niet eng, die vind ik juist lief
Maar poppen..... weet niet wie ze uitgevonden heeft, maar het is een ramp! Bah ik snap niet dat mensen het aan durven te raken of er zelfs maar naar durven kijken!
Als ik een pop op tv langs zie komen, of op plaatje, ik word er al helemaal naar van! (zoals die foto ergens hier boven)
Verder hou ik niet van losse haren en pluizen.. Overal waar ze zitten, ik ril ervan! Ik blaas altijd mn glas uit voordat ik er drinken in doe, ik eet nooit het bovenste plakje van de kaas.. En zodra er een haar/pluisje in mn eten zit, eet ik de rest van de dag niks meer! jakkes jakkes jakkes, maar deze angst is nog niet zo heel groot dat het echt mn leven beheerst, dat van die poppen is wel erger...
quote:shit, die fobie had ik verdrongen manOp donderdag 6 april 2006 00:14 schreef Domai het volgende:
En ik háát clowns
En die haat komt voor uit een fobie vermoed ik.
Die ik denk ik heb gekregen toen ik 'It' zag toen ik 6 of 7 jaar oud was.
clowns in het openbaar moeten worden afgeschaft
Tegenwoordig is die fobie redelijk onder controle.
quote:CuteHypochondriaGirlOp donderdag 6 april 2006 22:40 schreef CuteSanDiegoGrl het volgende:
Ik heb echt een fobie voor ziekten. Zodra ik een pijntje of steekje voel, ben ik overtuigd van een hartaanval, hersenbloeding, andere inwendige bloeding, kanker of andere enge ziekte. Er waren tijden dat ik hele potten vitaminepillen per week leegvrat, om te voorkomen dat ik iets kreeg. Ik werd er alleen maar ziek van
Tegenwoordig is die fobie redelijk onder controle.
quote:Dat laatste komt mij bekend voor.Op zondag 22 januari 2006 03:52 schreef Vampess het volgende:
Ik had vroeger een poppen-fobie, niet barbies, maar van die poppen waarvan de ogen dicht gaan als ze liggen
Ik heb dus zelf nooit van die poppen gehad, en sliep niet graag in kamers met zulke poppen. En het heeft een hele tijd geduurd voordat ik chuckie durfde te kijken
Die fobie ben ik ondertussen wel kwijt
Mijn grootste fobie, is een leeg zwembad, oftewel, leeg behalve mij. Met sluitingstijd bij zwembaden zorg ik altijd dat ik niet de laatste ben enzo. Heel vreemd, zelfs als ik de bodem kan zien, ben ik bang dat er onverwachts iets uit het water komt
Had het vroeger ook met bad trouwens, zekers als al het schuim weg was
Nu is het wel een beetje weg, maar ik kan nog altijd een raar gevoel krijgen met zulke omgevingen:
quote:Ook bekend.Op donderdag 6 april 2006 01:43 schreef Johnny_Footballhero het volgende:
Ik kan niet tegen menselijke teleurstellingen op televisie. Dingen als All you need is love enz. Kan er niet naar kijken.
Ik heb een hekel aan verborgen-camera-programma's a la bananasplit. Dan ga ik liever iets anders doen dan televisie kijken. Wegmisbruikers kijk ik vreemd genoeg wel. Verder krijg ik van leedvermaak, zoals 'De Leukste Thuis' ook de kriebels.
bv. een theedoek, maar ook veel andere soorten stof en glazen die net uit de vaatwasser komen.
zelfs als ik er nu aan denk krijg ik de kriebels :S
oja en geweld.
veel mensen vinden het leuk om mensen te zien vechten, en knock out zien gaan enz.
ik schrik me altijd het lazureus en heb het gevoel dat ze elkaar letterlijk dood/blijvend letsel bezorgen
[ Bericht 36% gewijzigd door oelewappers op 08-04-2006 00:34:33 ]
quote:eindelijk iemand die het ook heeft!Op zaterdag 8 april 2006 00:15 schreef oelewappers het volgende:
het is geen fobie maar ik krijg van sommige (aparte) stoffen een raar gevoel., soort van rilling over me hele lichaam.
bv. een theedoek, maar ook veel andere soorten stof en glazen die net uit de vaatwasser komen.
zelfs als ik er nu aan denk krijg ik de kriebels :S
knakkende vingers,
spinnen iewlll... :S
karnemelk...die geur alleen al, pff..
En bloedprikken vind ik ook maar niks...
Of het echte fobieen zijn ,weet ik niet, maar meot er echt nix van hebben.
Eigenlijk is het onzin dat weet ik nu ook wel, maar toch...toch blijft het eng.
En verder een fobie voor insekten, maar dat is niet zo'n vreemde fobie geloof ik.
quote:Als je met je nagels er overheen gaatOp zaterdag 8 april 2006 01:08 schreef Falco het volgende:
Glazen uit een vaatwasser zijn idd eng ja, sowieso alles wat uit een vaatwasser komt heeft zo'n 'viezig' gevoel.
Ik word al naar als ik aand at geluid en gevoel denk.
Er zijn zowieso veel geluiden waar ik de laatste tijd niet tegen kan. Zoals dus nagels over glazen uit de vaatwasser, nagels over het schoolbord (had ik vroeger geen last van), remmende treinen, knarsende tanden, pannen die op elkaar gestapeld worden... ik krijg er al kippenvel van als ik eraan denk.
dat gedwongen gezellig doen...van mij mogen ze allemaal afgeschaft worden!!!
gezellig ben ik he??
oftewel angst voor spinnen. Ook kan ik er niet tegen als mensen een servet gebruiken of voor de grap, om mij te plagen, een servet verfrommelen en in hun mond doen. Ditzelfde geldt voor watjes, bijvoorbeeld bij boren bij de tandarts. Ook hou ik er niet van om bijvoorbeeld een volle klas binnen te gaan of vlak langs mensen te lopen die bezig zijn of met elkaar praten. Dat als ik langsloop, ik ze dan stoor en ze me aan gaan spreken.
Vooral van dat laatste heb ik nog wel eens last.
ik wacht altijd op zo'n hokje
quote:hmm volgens mij had ik dit vroeger als klein menneke een beetje, die strepen waren nl. donker en dat was dan "eng" ofzo..Op dinsdag 11 april 2006 13:37 schreef ModeLiefje het volgende:
Een meisje dat ik ken heeft een fobie voor de plaatjes en strepen die je op een zwembad bodem ziet staan. Ze durft echt het water niet in als er van die dingen op de tegels staan. Best irritant.
nu geen last meer van iig
quote:Ik heb exact hetzelfde! Ik heb het al zo lang ik me kan herrineren, en ik schaam me er eigenlijk nogal voor, dus heb ik het zelfs aan m'n beste vriendinnen niet verteld. Als we samen gaan eten is dat nogal een probleem. Ik heb ze wijsgemaakt dat ik geen champignons lust, maar dan moet ik er omheen eten, en zelfs dat vind ik al erg.Op zaterdag 21 januari 2006 19:55 schreef superpoedel het volgende:
De fobie die ik heb is waarschijnlijk de meest vreemde ooit, ik ben ontzettend bang voor paddestoelen.Zodra de herst begint is het weer paniek. Het ergst zijn vliegenzwammen, de gedachte dat ik eentje kan zien maakt me gek. Vorig jaar (was toen 23) groeide er eentje langs de kant van de weg. Ik moest er van mezelf heen om van de angst af te komen, halverwege kon ik nog alleen maar huilen en bij kei hard weggelopen. Niemand weet waar dit vandaan komt, maar zou er graag vanaf zijn.
P.s. jajaja, ik weet dat er geen kaboutertjes wonen, dat paddestoelen me niet kunnen aanvallen of zoiets.
Ook bladerde ik laatst een tijdschrift door, en ineens kwam ik bij een paar pagina's waar levensgroot de meest vreemde paddestoelen stonden (knalblauw e.d.). Ik schrok me wild en legde het tijdschrift meteen weg. Om de een of andere reden - waarschijnlijk om voor mezelf te bewijzen dat ik het kon - probeerde ik later weer te kijken, maar ik kon het echt niet.
Bosspellen zijn ook een ramp. Laatst was ik op kamp met een clubje, en toen gingen ze een spel doen waarbij je geblinddoekt door het bos geleid moest worden. Gelukkig kon ik me daaruit redden en gewoon over het pad teruglopen, maar ik was wel behoorlijk bang...
We hebben thuis ook katten, die af en toe naar buiten mogen. Normaal heb ik daar geen problemen mee, maar laatst zag ik een enorme paddestoel in de tuin, en toen durfde ik de katten een paar dagen niet aan te raken, uit angst dat ze een paddestoel hadden aangeraakt.
Ook ik heb trouwens geen idee waar mijn fobie vandaan komt.
Ik haat de confrontatie met dode, bleekwitte, stijve mensen.
quote:ja, maar ik word er echt hysterisch van.Op zondag 14 mei 2006 23:34 schreef requiem4adream het volgende:
Ik denk dat iedereen daar eigenlijk wel een heel naar gevoel bij heeft?
-thuiskomen in een donker huis en iemand dan binnen verwachten.
-insekten....((word ik zwaar panisch van, ja van allemaal))
-liften, en dan woon ik op tien hoog dus ik moet wel
ben es 2 verdiepingen gevallen met de lift.... tottie eindelijk tot stilstand kwam.
-michael meyers-achtige personen zoals mijn broer.
emotieloze psycho moordenaars.
- harde knallen, duik meteen onder de tafel of sluit mezelf op in de douche
- idd jah, het beroemde doucheputje.... dankzij de film it. door deze film had ik als kind zijnde een fobie voor de wc, hij maakte slurpende geluiden, nog steeds, ouwe stortbak. toen er es een wasmand omviel in de badkamer heb ik het uitgegild... IT, brrr jeugdtraumas.
-naar buiten gaan, doe ik liever niet. ga met moeite 2 tot 3 keer naar buiten op een dag.
en dan nog maar een uurtje of 2 ofzo.
- verdrinkingsangst, bang voor water, zelfs douchwater, kan nooit met mn gezicht er onder.
zo heb ik nog tienduizend andere fobieeen.... mja... life is tough, deal with it.
Vroeger ook liften.
quote:zoals ik al ergens hierboven zei maanden terug:Op maandag 6 november 2006 23:03 schreef IHVK het volgende:
poppen, robots(of iets dat op een mens lijkt maar het niet is), wespen
Vroeger ook liften.
pediophobia/Automatonophobia: fear of anything that falsly represents a sentient being.
brrr
Verder ook beetje standaard nagels die over een schoolbord gaan en ook als ik m'n nagels heel kort heb geknipt over droog materiaal zoals papier of een spijkerbroek.
Als je daar dan overheen gaat...
AAARG dat geluid + gevoel in je vingers. Als ik er aan denk krijg ik altijd kippenvel..
Gek genoeg kan je de hele middag over het bord gaan krassen met je nagels, intereseert me niks.
morgen moet ik weer
.ik ben panish bang voor ophanging dmv verstikking (dus niet dmv nek breken zo zeer)
ik ben panish bang voor ganzen
ik ben panish bang om nog eens seksueel geweld tegen mij mee te maken
ik ben echt bang voor harde geluiden en grote mensenmassa's (net niet panish, maar ik houd niet van uitgaan, al probeer ik mezelf er wel zo veel mogelijk mee te confronteren)
ook onder de categorie niet panish maar wel ernstig: ik ben bang om iemand anders seksueel geweld aan te doen, te ver te gaan of zo.
ik ben bang voor graatjes in mijn vis
ik ben bang dat ik s nachts ga slaapwandelen en uit mijn bed val, maar alleen wanneer ik dronken ben (anders niet vreemd genoeg)
ik ben bang dat de wereld om me heen niet echt is (matrix of zo)
ik ben bang om kopje onder te gaan (niet specifiek verdrinken, niet specifiek water, echt kopje onder, water over m'n hoofd).
[ Bericht 33% gewijzigd door Sessy op 07-11-2006 00:52:00 ]
En als ik in een auto zit of bus stel ik me altijd voor hoe pijnlijk het is als ik met m'n tanden zo langs de muur schuur terwijl de bus rijdt. Ah dat lijkt me zo erg
.quote:Heb ik ook.Op zondag 9 april 2006 18:43 schreef baskabel4 het volgende:
ik heb een fobie voor alle feest en verjaardagen...
dat gedwongen gezellig doen...van mij mogen ze allemaal afgeschaft worden!!!
gezellig ben ik he??
Overigens, een compleet lege ijsbaan heb ik geen bezwaar tegen. Met zwembaden en meertjes ben ik dan wel bang, maar zwembaden durf ik ueberhaupt niet in
quote:Poppen! pasgeleden was op televisie een documentaire over "The Island of the dolls", een of ander Mexicaans eiland dat compleet volhing met poppen. Je zag ze overal, tot in de hoogste boomtoppen. Stuk voor stuk zagen ze er verwaarloosd uit - ze hingen er in weer en wind. En eng dat ik het vond! Waarom weet ik niet eens.Op maandag 6 november 2006 23:03 schreef IHVK het volgende:
poppen, robots(of iets dat op een mens lijkt maar het niet is), wespen
Vroeger ook liften.
quote:Haha ik ook niet, kan me echt zo goed inleven of voorstellen hoe het dan echt zou zijnOp woensdag 8 november 2006 19:16 schreef Remzz het volgende:
Ik kan totaal niet tegen programma's zoals Gotcha, Boobytrap en Punk'd ik weet niet waarom maar ik kan er gewoon niet naar kijken geeneens naar luisteren
En ik ben ook bang om trappen op te lopen. Van trappen af vind ik niet eng, op een balkon staan vind ik niet eng, alleen de trap op. Is dit een vorm van hoogtevrees?
Als iemand kartonnen dozen in elkaar vouwt en die wanden schuren langs elkaar, krijg ik kippevel en word ik helemaal trippy. Daar kan ik echt niet tegen dat geluid. Das denk ik de raarste.
Ten slotte houd ik niet van grote mensenmassa's, maar dat is niet echt een fobie.
quote:Ben je dan bang om achterover te vallen ofzow?Op woensdag 8 november 2006 19:54 schreef Marijke236 het volgende:
Ik ben bang voor voedsel dat in mn beugel kan blijven plakken... Ik ben een tijdje geleden bijna gestikt in een spagettisliertje en sinds die tijd hoef ik dat soort spul niet meer.
En ik ben ook bang om trappen op te lopen. Van trappen af vind ik niet eng, op een balkon staan vind ik niet eng, alleen de trap op. Is dit een vorm van hoogtevrees?
Mijn angst is nog een stuk erger geworden nadat ze mij ook een paar x gebeten hebbenEigelijk heb ik deze reactie geschreven omdat ik net ook weer met mn fobie geconfronteerd ben. Er zat er namelijk eentje op mijn stoel, en beet me met dat tangedingetje
Het is compleet idioot..maar zodra ik zo'n beest zie breekt het zweet me uit en krijg ik totale paniek, met gillen en al erbij...
quote:Mario 64 met die aalOp zaterdag 11 maart 2006 13:40 schreef Vampess het volgende:
Owja.. Ik heb het dus ook met computerspellen
Conker's Bad Fur Day kan ik niet spelen, ik krijg de kriebels van al dat water in't begin, en alhoewel 't geen kwaad kan, hou ik m'n hart vast als ik naar beneden stort. Idem met gewoon open water waar je in een game doorheen moet zwemmen, best erg eigenlijk.
Toen ik een jaar of 5 was, heb ik Neverending Story gezien en als ik me niet vergis kwamen daar "kwade en goede lichten" in voor. Sindsdien ben ik bang
:- Agorafobie
- Geluidsfobie (Vuurwerk vind ik zo eng en zelfs als er alleen nog maar een ballon in de buurt is.)
- Laagtevrees (Bijvoorbeeld als er ergens een hoog plafond is dan heb ik het gevoel dat ik bijna omval. Vroeger op de basisschool bij gym durfde ik ook niet een koprol aan de touwen de maken omdat ik het plafond te hoog vond.
Iets later (ook nog op de basisschool) ben ik het wel gaan durven.)- Roltrapfobie (Al is dat nu íets minder sinds kort omdat ik (al wel met veel moeite) de leuning weer durf aan te raken.)
- Sociale fobie
- Telefoonangst (Ik durf de telefoon niet op te nemen en niemand te bellen.
). Of van vogels die zo op je af gevlogen komen, van die putten in de grond waar dan zon ijzeren rekje overheen gelegd is, insecten die hier en daar wat ledematen missen enz .En ik haat hoogte. Lees; Mich klampt zich vast aan degene die naast haar staat als ze een trap op loopt.
edit; en alles wat met je rug/nek te maken heeft. Alsof het elk moment kan breken/knakken enzo
.[ Bericht 13% gewijzigd door Mich92 op 15-08-2008 23:01:53 ]
En dan die smaak
Moeders deed er dan wat suiker bij maar dat hielp ook niet echt
Nu kan ik nog steeds panisch worden van insecten om me heen, zoals wespen, al heb ik over de pijn/irritatie van wespensteken gelachen wanneer me dat overkwam. Ik kan gewoon echt niet tegen gezoem, ik moet echt weg als er een wesp om me heen vliegt. Ik ben ook bang voor honden, maar dat is niet zo ernstig als een fobie, en ook niet zo zeldzaam... verder heb ik eigenlijk niks speciaals te melden hier. Sowieso is angst voor insecten al niet heel speciaal. Oh well.
Edit: Schiet me een debiele angst/fobie te binnen hier. Ik dronk altijd Yogo (soort fristi dacht ik) tot ik op m'n vijfde op de verpakking van zo'n pak Yogo-drank een zeemeermin zag staan. Ik was ervan overtuigd dat er zeemeermin in zat, en moet nu nog steeds kokhalzen als ik yoghodrank of fristi zie. Of me voorstel het te drinken.
quote:Laagtevrees heb ik ook.Op vrijdag 15 augustus 2008 17:35 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
Op alfabetische volgorde, anders weet ik niet wat ik bovenaan moet zetten etc.
- Agorafobie
- Geluidsfobie (Vuurwerk vind ik zo eng en zelfs als er alleen nog maar een ballon in de buurt is.)
- Laagtevrees (Bijvoorbeeld als er ergens een hoog plafond is dan heb ik het gevoel dat ik bijna omval. Vroeger op de basisschool bij gym durfde ik ook niet een koprol aan de touwen de maken omdat ik het plafond te hoog vond.
- Roltrapfobie (Al is dat nu íets minder sinds kort omdat ik (al wel met veel moeite) de leuning weer durf aan te raken.)
- Sociale fobie
- Telefoonangst (Ik durf de telefoon niet op te nemen en niemand te bellen.
Ik dacht alleen dat ik het woord zelf verzonnen had.
quote:Altijd als we vroeger om wat voor reden dan ook naar de kerk gingen, durfde ik bij het binnengaan niet omhoog te kijken want dan had ik het gevoel dat de kerk over me heen vielOp zaterdag 16 augustus 2008 02:04 schreef IHVK het volgende:
[..]
Laagtevrees heb ik ook.
Ik dacht alleen dat ik het woord zelf verzonnen had.
Inclusief zweten, trillen, verhoogde hartslag en benauwdheid.
Ik schuw dit soort types het liefst.
quote:ja die is hier ook herkenbaar idd, vooral lege bassins, volgens mij hebben veel mensen dit, maar waar het vandaan komt..Op vrijdag 7 april 2006 01:35 schreef Ridocar het volgende:
[..]
Dat laatste komt mij bekend voor.
Nu is het wel een beetje weg, maar ik kan nog altijd een raar gevoel krijgen met zulke omgevingen:
[ afbeelding ]
openbare toiletten als je uitgaat, deuren niet aanraken, trek altijd door met mijn hak
schone handen, was mijn handen om het uur
verder vies huis, het mag een rommel zijn als het maar niet smerig is
geen fobie maar ontwijkpunt: mensen die heel luid en veel praten, mannen met harde stemmen
quote:wat grappig, daar kan ik me niets bij voorstellenOp zaterdag 8 april 2006 00:15 schreef oelewappers het volgende:
het is geen fobie maar ik krijg van sommige (aparte) stoffen een raar gevoel., soort van rilling over me hele lichaam.
bv. een theedoek, maar ook veel andere soorten stof en glazen die net uit de vaatwasser komen.
zelfs als ik er nu aan denk krijg ik de kriebels :S
quote:Aaah ja, dat heb ik ookOp zaterdag 8 april 2006 00:15 schreef oelewappers het volgende:
het is geen fobie maar ik krijg van sommige (aparte) stoffen een raar gevoel., soort van rilling over me hele lichaam.
bv. een theedoek, maar ook veel andere soorten stof en glazen die net uit de vaatwasser komen.
zelfs als ik er nu aan denk krijg ik de kriebels :S
. Verschrikkelijk, zo'n theedoek. Het is zo stroef. Moet je voor de aardigheid eens met je tong een droge theedoek aanraken, kippenvel gegarandeerd. In mijn geval in ieder geval .En ik ben nog steeds bang voor monsters
. Als ik ga slapen dan durf ik niet met mijn rug te liggen naar de open kant van mijn bed. Mijn gedachten dwalen dan direct af naar het idee dat er zich een eng wezen achter mij bevindt en dan draai ik mij snel om, doe het licht even aan om het te checken. Ik check ook nog wel eens onder het bed . Horrorfilms kijk ik graag, maar zijn slecht voor mijn nachtrust. Zo heb ik de hele nacht niet geslapen nadat ik voor het eerst de film The Ring had gezien. Oooh, wat was ik bang .Onder het mom van "stel je niet zo stom aan, wat kan je nou helemaal gebeuren" ging ik er een paar jaar geleden toch in.
Dat gaf niet het gewenste "in vivo exposure"-resultaat.
De twee karretjes voor ons knalden tegen elkaar en vielen van de kabel af.
Ons karretje slingerde bijna horizontaal en ik kon me nog net genoeg vasthouden om niet tegen het deurtje aan te vallen (in een van de andere karretjes was iemand wel tegen de deur aangekomen en uit het karretje gevallen).
Ik heb (samen met mijn vriendin en een enorm grote hond) drie en een half uur vast gezeten, bang dat ik er met een helicopter uitgehaald zou worden (ik heb ook vliegangst), maar dat hoefde gelukkig niet.
Nu hoef ik van mezelf nooit meer in een kabelbaan!
Behalve in mijn dromen natuurlijk, en dat is een keer of twee in de week.
Het enige waar ik "last" van heb zijn (kleine) spinnen.
Niet zo zeer er naar kijken (want dat doe ik gerust), maar het kriebelende gevoel als ze over mijn lichaam lopen.
Ik kan met gemak (en plezier) kijken naar horrorfilms, thrillers en operaties, maar iets zien breken (al is het nep) bezorgt mij kippenvel en als het al gebroken is heb ik er geen last van (het gaat echt om het moment van breken zelf).
Ik zal dus ook nooit in de zee gaan zwemmen omdat ik niet tegen die leegte kan, wie weet ligt er wel een wrak of zwemt er een walvis (ik ben totaal niet bang van walvissen in films of plaatjes).
Ook op het droge kan ik echt niet tegen die dingen: opgezette walvissen in natuurmusea... op het land getrokken schepen, schroeven van schepen ......
Ook in computerspelletjes vind ik die dingen gewoon eng
*ril*
Daarom zal ik ook nooit in een meer of in de zee zwemmen. Stel je voor dat er een vis langs mijn been gaat
. Heb op Mallorca wel een keer heel dapper pootjegebaad aan het strand. Toen zag ik opeens allemaal van die kleine visjes in de buurt zwemmen. Ik ben letterlijk gillend het water uitgerend en mijn hart vloog zowat mijn borstkas uit .Ik ben zó vies van dat glibberige, die schubben, de ogen, die bekjes van vissen...
Mijn ergste nachtmerries gaan altijd over dat ik gedwongen word vissen aan te raken. Dan sta ik in een ondiepe rivier op een eilandje, en die rivier zit boordevol met glibberige vissen, en om te overleven moet ik door de rivier naar de kant lopen.
Ik durf zelfs geen dode haring aan te raken
.Met gebakken vis heb ik dan weer geen probleem, dat eet ik ook wel. Dan glibbert het niet meer, het heeft geen schubben meer en zijn de ogen eruit.
quote:Die heb ik ook. Vet eng als ik de gordijnen dicht vergeet te doen en ineens ontdek dat het donker is.Op zondag 22 januari 2006 04:10 schreef clumsy_clown het volgende:
Oh, ik heb trouwens ook altijd de rare angst dat er iemand voor mijn raam staat als ik m'n gordijnen open doe. Belangrijk detail is dat ik op 3 hoog woon.
Daarnaast heb ik een geluidsfobie. Alles wat plotseling geluid maakt of kan maken vermijd ik.
Verjaardagen met ballonnen, oud en nieuw, honden die plots kunnen gaan blaffen, 't is echt een
ramp. Misschien toch eens zo'n hondentraining volgen die ze krijgen voor oud en nieuw
Als ik een spin zie, begin ik te trillen en te huilen en dan duurt het ongeveer twee uur voordat ik weer een beetje normaal kan functioneren.
Als ik dan 's avonds ik bed lig, denk ik de hele tijd aan dat moment dat ik die spin zag, en denk dan constant aan het feit dat spinnen meestal met z'n tweeen rondkruipen. (Zelfs nu ik dit typ lopen de rillingen over mijn rug). Dan doe ik meestal het licht aan en kijk voor de zekerheid dat er geen spin in mijn slaapkamer is.
Mensen zeggen al heel gauw: "Ik ben bang voor spinnen."
Maar ik ben zó bang voor spinnen, dat het mijn hele leven beinvloedt.
quote:Even mijn angsten bold gemaakt.Op vrijdag 15 augustus 2008 17:35 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
Op alfabetische volgorde, anders weet ik niet wat ik bovenaan moet zetten etc.
- Agorafobie
- Geluidsfobie (Vuurwerk vind ik zo eng en zelfs als er alleen nog maar een ballon in de buurt is.)
- Laagtevrees (Bijvoorbeeld als er ergens een hoog plafond is dan heb ik het gevoel dat ik bijna omval. Vroeger op de basisschool bij gym durfde ik ook niet een koprol aan de touwen de maken omdat ik het plafond te hoog vond.
- Roltrapfobie (Al is dat nu íets minder sinds kort omdat ik (al wel met veel moeite) de leuning weer durf aan te raken.)
- Sociale fobie
- Telefoonangst (Ik durf de telefoon niet op te nemen en niemand te bellen.
Vuurwerk vind ik supermooi, maar dan moet het niet te dichtbij en onverwacht zijn en moet ik hele harde muziek op hebben. Op 31 december durf ik nauwelijks naar buiten, overal van die kutjochies met rotjes....aargh. Met ballonnen ben ik ook altijd bang dat ze knallen, ze delen vaak ballonnen uit in de stad en dan lopen al die kindjes met hun ballon over straat te slepen...
Ben niet specifiek bang voor roltrappen, maar dat is meer onderdeel van hoogtevrees. Omdat een roltrap niet zo breed is sta je altijd veel te dicht bij de 'rand'. En ik durfde eerst de leuning nooit aan te raken omdat ik dan zo vaak schokken kreeg.
Maar ik ga altijd wel gewoon met de roltrap.Ik vind mijn hoogtevrees zo dom en soms doe ik dingen die ik eigenlijk niet durf, maar dat levert alleen maar stress op en het wordt daarna nooit minder.
Zo ben ik in Cambodja na enig wikken en wegen toch zo'n trap in het binnenste van Angkor Wat opgeklommen, maar toen durfde ik niet meer terug. Huilen, huilen...maarja, er zat niks anders op dus ik ben uiteindelijk krankzinnig mompelend weer naar beneden gegaan. Telefoonangst is ook zoiets. Waar ben je nou eigenlijk bang voor??? Geen idee, en toch is bellen ontzettend eng.
quote:Dus omdat jij ergens geen last van hebt, heb je geen respect voor hen die er wèl last van hebben? Wat ben je? Een contactgestoorde achterlijke, ofzo?Op zaterdag 28 januari 2006 18:22 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik heb geen irrationele angsten, heb dan ook maar zelden respect voor mensen met een fobie.
quote:Iemand met angst voor mensen met irreële angsten? Een fobiefoob?Op woensdag 20 augustus 2008 09:24 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Dus omdat jij ergens geen last van hebt, heb je geen respect voor hen die er wèl last van hebben? Wat ben je? Een contactgestoorde achterlijke, ofzo?
Ik ben ook licht claustrofobisch. Tijdens de werkweek in frankrijk moesten we door grotten heen en de meest nauwe gangetjes. Vond die leider het ook nog leuk om zonder zaklamp door zo'n nauw gat terug te kruipen... dat was echt een hel.Voor de rest kan ik niet echt iets bedenken.
quote:Op donderdag 6 april 2006 22:40 schreef CuteSanDiegoGrl het volgende:
Ik heb echt een fobie voor ziekten. Zodra ik een pijntje of steekje voel, ben ik overtuigd van een hartaanval, hersenbloeding, andere inwendige bloeding, kanker of andere enge ziekte. Er waren tijden dat ik hele potten vitaminepillen per week leegvrat, om te voorkomen dat ik iets kreeg. Ik werd er alleen maar ziek van
Tegenwoordig is die fobie redelijk onder controle.
Die heb ik ook heel erg. Dan denk ik meteen dat ik een tumor heb enzo, bij een beetje hoofdpijn.En daar ben ik dan ook echt van overtuigd.
[ Bericht 26% gewijzigd door -Strawberry- op 20-08-2008 20:27:19 ]
quote:Dat had ik andersomOp zaterdag 16 augustus 2008 00:01 schreef Syheriat het volgende:
Ik was altijd te bang dat er iets zou gebeuren of misschien zelfs verschijnen als ik m'n ogen dicht deed. Dit betekend dus dat het uren duurde voordat ik m'n ogen liet zakken om te gaan slapen, en altijd brandende shampoo in m'n ogen liet stromen tijdens het douchen. Een soort wantrouwen, angst of drang naar controle zou het geweest kunnen zijn.
Dan dacht ik, als ik niet snel mijn ogen dicht deed en in bed lag wanneer het licht uit ging, zo'n wezen mij zou vinden of zou verschijnen.. En dan ademde ik ook heel zachtjes en langzaam.Ohja, en belangrijk....theedoek tussen je tanden hebben!
*rilt*quote:Op zaterdag 25 maart 2006 00:54 schreef Mustard_Man het volgende:
vergeetangst: dit heeft zich net zoals smetvrees pas in de laatste jaren ontwikkeld, ik ben bang om dingen te vergeten en schreef daarom miljarden briefjes aan mezelf voor het slapen gaan. als ik dat niet deed kon ik niet slapen, zelfs dingen als: "morgen je nagels knippen" schreef ik op. (ja ik schrijf in de 3e persoon aan mezelf
oh wacht, ik kan er ook niet tegen als ik iemand heel sloom een pc zie gebruiken (je kent ze wel, de mensen die ALLES lezen wat op het beeldscherm staat en vervolgens gaan nadenken waar ze op moeten klikken en die muis heeeeeel langzaam bewegen en niet normaal kunnen dubbelklikken)
daar word ik echt hélèmaal gestoord van.
Heel herkenbaar
Ik heb toch wel veel fobies blijkt nu...
[ Bericht 12% gewijzigd door -Strawberry- op 20-08-2008 20:30:13 ]
[ Bericht 15% gewijzigd door Manono op 21-08-2008 04:15:46 ]
quote:Hypochondrie; komt volgens mij veel voor.Op woensdag 20 augustus 2008 20:02 schreef -Strawberry- het volgende:
En daar ben ik dan ook echt van overtuigd.
Als je wat leest of op tv ziet over een bepaalde ziekte direct de symptomen van die ziekte bij jezelf herkennen had ik toen ik klein was vaak last van.
quote:Heb je dan last van duizeligheid als je op de roltrap stapt?!Op dinsdag 24 januari 19:30 schreef Twinky het volgende:
Ik kan gewoon niet op een roltrap. Heb het ooit aan de dokter gevraagd en die zei dat mijn reacties (trillen, hyperventileren) lijken op een traumatische ervaring, maar die heb ik nooit gehad. Ik probeer me heel vaak te vermannen, maar toen we op schoolreisje in Londen waren en ik dacht 'doen we effe' in de metro en dat dan die roltrap echt gigaaaantisch lang is, ik viel echt bijna flauw. Ben dus de zeven keer daarna de trappen opgerend, en dat is ver. In sommige stations kun je alleen maar met de roltrap. Wat minder eng is, is tegen de richting in rennen, dus dat is dan het uiterste redmiddel. Of tegen iemands rug aangedrukt staan, ogen stijf dicht. Kan er echt, echt, echt niet tegen.
Ik heb het namelijk ook, maar ik kan evengoed niet tegen de lopende band op de sportschool.
(Soms vind ik het wel grappig om erop te stappen en vreselijk draaiierig er weer af te komen
)O ja, vroeger vond ik boosaardige graffiti vreselijk. Ik weet nog dat ik als kind de metro uitstapte, het hele metrostation voor renovatie bedekt was met houten muren.
Alles was ondergekalkt met donkere tekeningen, en waar ik precies langs moest lopen was er een enorme tekening van een doodskop en allemaal kwade figuren.
En dat komt ook nog een levensgroot op je over als je zelf nog maar één meter zoveel bent
Nu ik toch bezig ben
: ik kon vroeger ook niet tegen lage viaducten en tunneltjes met een laag plafond.En de koprol, want ik was bang om te blijven hangen op mijn nek en dat beeld van een omgekeerde zaal te zien
En dan nog iets geks: ik had ook een pauwenfobie. Het idee dat zo´n kreng achter je aanzit en zijn veren uitzet, gruwelijk.. En klasgenootjes die met een pauwenveer in je gezicht zaten te kriebelen.
Ik had ook een boekje, en sloeg het precies open waar een pauw paginagroot met zijn veren in stond..brrrr.
[ Bericht 16% gewijzigd door Countess op 21-08-2008 12:17:03 ]
quote:Op zaterdag 16 augustus 2008 00:01 schreef Syheriat het volgende:
Ik was altijd te bang dat er iets zou gebeuren of misschien zelfs verschijnen als ik m'n ogen dicht deed. Dit betekend dus dat het uren duurde voordat ik m'n ogen liet zakken om te gaan slapen, en altijd brandende shampoo in m'n ogen liet stromen tijdens het douchen. Een soort wantrouwen, angst of drang naar controle zou het geweest kunnen zijn.
Ik heb heel lang een erg serieuze angst gehad om mijn ogen dicht te doen. Het was bij mij niet zo dat ik dacht dat er iets zou gebeuren, waarom ik er zo bang voor was kon ik zelf niet eens echt uitleggen. Ik ging er op letten wat ik allemaal zag als ik mijn ogen dichtdeed en daarover nadenken
. Als ik er rationeel over na ging denken kwam ik tot de conclusie dat het volslagen onzin was, maar toch was ik er dagelijks mee bezig en was het altjd eng om naar bed te gaan en te gaan slapen. 
Maar dat is al erg lang voorbij.Verder krijg ik rillingen bij het idee een vis vast te pakken. Vooral van die koi karpers
. Ik had eens guppen en die sprongen over de kom, panisch dat ik was En zwemmen in diep, donker water. De zee gaat nog wel omdat die niet donker is, maar een meertje ofzo, brr...
. Ook al genoemd is de onderkant van een schip, dat vind ik ook eng. En hele massale schepen of gebouwen, daar word ik duizelig van. Maar die angsten zijn er eigenlijk alleen als die dingen in de buurt zijn, dus veel minder heftig.toen dacht ik dat et een heks was die naar me toe kwam lopen om me op te eten of zow
maar ze heeft me gelukkig nooit te pakken gehad want ik dacht dan altijd maar dat als ze aan de andere kant van de wereld stond ze nooit zo snel bij mij zou kunnen komen
Kaasfobie:
Wat was ik blij om te lezen dat meer mensen dit hadden!
Mensen hebben me altijd raar aangestaard als ik hun vertelde dat ik minstens een meter van kaas af moest zitten. Ik heb nu zelf nog moeite met het opschrijven van het woord. Het is gewoon vies. Ik had vroeger heel vaak van die dictee-toetsen, en als ik het woord-dat-niet-genoemd-mag-worden moest opschrijven, schreef ik daar altijd 'NEE'. Veel mensen doen ook echt alsof ik me aanstel en gek ben, maar ik heb dan zoiets als ja, jij bent bang voor de boogieman. Ik heb al sinds mijn 4e geen kaas gegeten. Op mijn vierde realiseerde ik me opeens dat het echt eng spul was. Tot mijn tiende kon ik niet aan tafel eten als er kaas op tafel stond, histerisch werd ik! Ik ging helemaal gillen en boos worden. Mijn vriendin had een keer een stukje kaas tegen mijn broek gegooid, ik werd HELEMAAL gek. XD zij lachen. Maar die broek heb ik wel 3 keer gewassen eer ik hem weer aan durfde te doen. Nu is dat gelukkig een stuk minder geworden. Maar vandaag was er weer iets stoms. Mijn broer heeft een tosti-maker, en ik een broodrooster (zodat er geen kaas in de mijne komt). Wat denk je? Heeft ie tostis proberen te maken in de broodrooster. IK WERD GEK. Ik weet dat ik nooit meer brood uit die broodrooster zal eten...Happen uit brood-angst en broodangst:
Deze fobie is minder bij mij dan die kaasfobie, maar toch best sterk. Het heeft zich ontwikkeld in de eerste, en aangezien ik nu in de derde zit, is het er nog steeds. Happen uit brood, die tandafdrukken, uhl. Ik kon eerst niet eens dicht in de buurt van zon broodje komen. Nu heb ik dat alleen nog maar met broodjes met kaas.
Zee-angst:
IIEEH. Ik vind de zee echt eng. Al drijft er iets tegen mn been ofzo, of ik voel een schelpje, ren ik echt meteen weg. Mijn broer is een x aangevallen door krabben. Ik heb het gevoel dat die zijn bloed lekker vonden en achter mij aankomen. (Drinken krabben bloed? XD)
Angst voor de kleur geel:
Deze is nu gelukkig over, maar had ik vroeger heel erg. Waarschijnlijk kwam dat door kaas XD
Deze smilies vind ik nog steeds vies:
ze zijn geel. WAAROM?Voorderest heb ik misschien nog wat kleine fobietjes, maar niet echt denk ik. Ik vind clowns echt stoer, heb totaal geen hoogtevrees, vind spinnen niet eng,... Tja.
quote:Dat heb ik ook. Als ik ooit kinderen krijg moet m'n vriend maar met ze naar Sinterklaas.Op zaterdag 21 januari 2006 15:58 schreef Typmuts het volgende:
Collega van me heeft een fobie voor clowns, althans: mensen in een pak waarvan ze niet weet wie het zijn. Zwarte pieten of de mascotte van (bijvoorbeeld) PSV vindt ze ook verschrikelijk!
Een paar jaar geleden liep ik rond kerst door de stad. Het was druk en ik was niet aan het opletten. Voor ik het wist had een kerstman me aan m'n arm gepakt om met me te dansen. En daarna werd hij afgetikt door een vent in rendierpak.
Eerste paar minuten vond ik het verschrikkelijk en heb ik me nog los proberen te wurmen. Stomme angst.
- Vroeger moest ik weleens wat ophalen van zolder, en was dan altijd als de dood daarvoor. Met belachelijke snelheid altijd naar beneden rennen
- Het eerder genoemde gordijnen open doen, of deur open doen en dan iemand zien (zal wel door de grote hoevelheid horror-films komen
)- Een slang in de wc/kussen/onder je bed ofzo
- Zwemmen in een heel leeg zwembad
- In zo'n ouderwetse coupé van een trein zitten. Altijd bang dat er een of andere leip naar binnenkomt die die deur gaat dichthouden
[ Bericht 14% gewijzigd door Urquhart op 10-02-2009 21:53:48 ]
Ik weet waar me fobie vandaan komt, het is ook de reden dat ik niet zo even tv ga kijken (meer zeg ik er niet over, kwil geen dingen triggeren ofzo ) . Opgehangen mensen kan ik ook niet tegen...helemaal niet als ze blauw zijn, dan krijg ik een totale paniekaanval
Dat gaat zelfs soms zo ver dat ik ga hyperventileren van schrik..Ook ben ik doodsbang voor trappenhallen, en gewoon een trap oplopen in het donker. Hier in huis is maar 1 toilet, en die is helemaal beneden, en aangezien mijn kamer op de zolder zit is dat nog een heel probleem soms
Ik ren dan als een gek de trap op, met als gevolg dat de buren weer hier aan de deur staan om te vragen waar dat gebonk bij ons vandaan komt quote:Bellen zelf ben ik nooit zo bang voor ik vind alleen het opnemen zwaar kut. Ik denk dan altijd direct na of er wat ergs is gebeurd met iemand die ik ken.Op woensdag 20 augustus 2008 09:20 schreef Anyanka het volgende:
[..]
Even mijn angsten bold gemaakt.
Vuurwerk vind ik supermooi, maar dan moet het niet te dichtbij en onverwacht zijn en moet ik hele harde muziek op hebben. Op 31 december durf ik nauwelijks naar buiten, overal van die kutjochies met rotjes....aargh. Met ballonnen ben ik ook altijd bang dat ze knallen, ze delen vaak ballonnen uit in de stad en dan lopen al die kindjes met hun ballon over straat te slepen...
Ben niet specifiek bang voor roltrappen, maar dat is meer onderdeel van hoogtevrees. Omdat een roltrap niet zo breed is sta je altijd veel te dicht bij de 'rand'. En ik durfde eerst de leuning nooit aan te raken omdat ik dan zo vaak schokken kreeg.
Ik vind mijn hoogtevrees zo dom en soms doe ik dingen die ik eigenlijk niet durf, maar dat levert alleen maar stress op en het wordt daarna nooit minder.
Telefoonangst is ook zoiets. Waar ben je nou eigenlijk bang voor??? Geen idee, en toch is bellen ontzettend eng.
quote:bellen is voor mij ook altijd een hele opgave. Gebeld worden eigenlijk niet, maar als ik iemand zelf moet bellen sta ik eerst een hele lange tijd te wikken en te wegen voordat ik het doeOp dinsdag 10 februari 2009 22:36 schreef Banthum het volgende:
[..]
Bellen zelf ben ik nooit zo bang voor ik vind alleen het opnemen zwaar kut. Ik denk dan altijd direct na of er wat ergs is gebeurd met iemand die ik ken.
Zelfs met beste vrienden
quote:Als je bang bent om te bellen kun je een kleine notitie maken zodat je weet wat je moet zeggen. Kennis van mij doet dat ook en het schijnt te helpen!Op dinsdag 10 februari 2009 22:37 schreef DjinN het volgende:
[..]
bellen is voor mij ook altijd een hele opgave. Gebeld worden eigenlijk niet, maar als ik iemand zelf moet bellen sta ik eerst een hele lange tijd te wikken en te wegen voordat ik het doe
quote:Ik heb ook iets met bellen. Niet bang, maar ik heb gewoon echt een gigantisch hekel eraan. Geen idee waarom... Ik laat ook altijd mn vriend bellen overal heen en of de telefoon opnemen , haha.Op dinsdag 10 februari 2009 22:47 schreef Maisnon het volgende:
Bellen is voor mij ook heel eng
Zelfs met beste vrienden
LXIV Heb precies hetzelfde. Benieuwd hoe het verhaal dat je erover schreef verder ging.
Aan de andere kant heb ik naast angst een fascinatie voor het produkt. misschien dus ook wel omdat ik er niet echt van houd. tenminste gewoon "rauw" niet echt. gesmolten heb ik er geen probleem mee.
Daarom probeer ik mijn angst voor kaas juist aan te gaan door in de supermarkt bij de kaasafdeling toch een blokje te nemen en te proeven. Is altijd een heel vreemde sensatie in mijn mond. Maar eigenlijk smaakt jong wel een beetje naar Roombrie of Port salut. dus dat gaat nog wel. Nou nog de confrontatie met belegen tot overjarig durven aangaan.
Om me met mijn angst voor kaas te confronteren probeer ik nu ook een zaterdagjob juist in een kaas/deli winkel te krijgen. Mócht iemand in de buurt van Haarlem dus nog vrienden / kennissen of vage vrienden hebben die mensen kennen die zo'n winkel hebben en nog wel een hulpkracht kunnen gebruiken PB me gerust.
[ Bericht 3% gewijzigd door Haarlemmer73 op 05-06-2011 12:43:29 ]
vooral javaanse schaduwpoppen of enge maskers op een smalle gang waar je echt wel langs moet..quote:Op dinsdag 10 februari 2009 22:33 schreef Banthum het volgende:
Dingen die je aanstaren met een te grote glimlach. Die afbeeldingen die je even aan kijkt waarna ze in je hoofd blijven steken.