Rare fobieën

Oh, ik heb er nog een!

In een redelijk diep zwembad heb je onderin aan de zijkanten altijd van die tralies waar (denk ik?) het water wordt gezuiverd.
Daar durf ik nooit in de buurt te komen, dankzij een film (ik geloof dat het een james bond film was, waar de haaien eruit kwamen)

.

Oh, sowieso als je er in de buurt komt, worden je voeten erin gezogen, dat vind ik sowieso al een kutgevoel.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 10:10 schreef Alicey het volgende:

In klinische zin lijkt het mij geen fobie inderdaad.

_{Psst... arachnafobie}


Zelf heb ik een bijzonder opgejaagd gevoel als ik iemand net achter mij hoor en "voel" stappen, maar ik zie ze niet. Op een gegeven moment moet ik gewoon stoppen en ze voorlaten of ik verlies mn zelfbeheersing en ga flippen...

Oh dat en hoogtevrees

[ Bericht 13% gewijzigd door Genjuro op 23-01-2006 10:47:11 ]

quote:

Op maandag 23 januari 2006 10:41 schreef Genjuro het volgende:

[..]

_{Psst... arachnafobie}

Dat woord had ik al neergezet ja.

quote:

Op maandag 23 januari 2006 10:37 schreef ijsmeis het volgende:
Oh, ik heb er nog een!

In een redelijk diep zwembad heb je onderin aan de zijkanten altijd van die tralies waar (denk ik?) het water wordt gezuiverd.
Daar durf ik nooit in de buurt te komen, dankzij een film (ik geloof dat het een james bond film was, waar de haaien eruit kwamen)

.

Oh, sowieso als je er in de buurt komt, worden je voeten erin gezogen, dat vind ik sowieso al een kutgevoel.

Ik heb daar eens met mijn haren in vastgezeten toen ik klein was.

quote:

Op maandag 23 januari 2006 14:40 schreef BloodyLotte het volgende:

[..]

Ik heb daar eens met mijn haren in vastgezeten toen ik klein was.

Dus het is niet eens zo raar dat ik het eng vind !

Nu weet ik zeker dat ik gelijk had.

GI joe poppen was waarschijnlijk meer jou ding.

Kan er niet tegen als iemand een hap uit een appel neemt
En iemand die slurpt onder het eten.

Mijn nekharen gaan rechtopstaan als ik die geluiden hoor

Ik durfde nooit in water te zwemmen waar ik de bodem niet kon zien, wie weet wat er allemaal onder zat Of dat ik dacht dat mijn hoofdhuid losliet omdat ik de huid op mijn voorhoofd zo makkelijk kon bewegen als ik mijn wenkbrauwen hoog optrok. Ach het houdt je bezig he

Ben ook een hele tijd bang geweest voor van die antieke proselijnen poppen. Mijn oma beschilderde die dingen zelf als hobby en had zelfs een speciale poppenkamer met zo'n eng zwak schemerig lichval erbij ik zal eerlijk zijn ik krijg er nog steeds de kriebels van


gelukkig heb ik nu nergens meer last van

o ja en een doodsogenfobie

Vooral die poppen van Fabeltjeskrant









Man daar had ik schrik voor in mn jeugd Dat mechanische hoe ze bewogen deed er ook geen goed aan

quote:

Op maandag 23 januari 2006 18:50 schreef Moja het volgende:


Ben ook een hele tijd bang geweest voor van die antieke proselijnen poppen.

Die antieke poppen zijn ook heel eng, vooral die ogen Ik kan echt niet langer dan een paar tellen naar zo'n pop kijken, die blik vind ik echt eng

Oh ja en die poppen bestaan dus ook als CLOWNS Clowns zijn gewoon eng ( It, kutfilm) . Die porseleinen clowns zijn pas écht eng.

quote:

Op maandag 23 januari 2006 14:53 schreef Razor21 het volgende:
Kan er niet tegen als iemand een hap uit een appel neemt
En iemand die slurpt onder het eten.

Mijn nekharen gaan rechtopstaan als ik die geluiden hoor

hey die fobie heb ik ook

quote:

Op maandag 23 januari 2006 20:28 schreef Andoire het volgende:

[..]

Die antieke poppen zijn ook heel eng, vooral die ogen Ik kan echt niet langer dan een paar tellen naar zo'n pop kijken, die blik vind ik echt eng

Oh ja en die poppen bestaan dus ook als CLOWNS Clowns zijn gewoon eng ( It, kutfilm) . Die porseleinen clowns zijn pas écht eng.

Aan IT heb ik idd ook nog jaren lang een trauma van gehad, stiekem die film gekeken met vriendinnetjes, nou ik heb het geweten echt maandelang was ik als de dood voor putten, wasbakken en wc's

In een drukke winkelstraat ,bijv Rotterdam', waar één ieder zijn eigen taal spreekt en stug voor zich uit blijft kijken en je afsnijd wil ik het nog wel eens frustrerend vinden.
Dat mensen zo ongezellig doen in de stad snap ik niet en ik kan me hierover behoorlijk opwinden.

Hier in hengelo durven ze je nog vriendelijk aan te kijken als je elkaars paden kruist.

Als je op een bepaalde plek op je pols drukt, komen er bultjes omhoog... Dat kan ik echt niet aanzien!

Nieuwjaarsdag is de verschrikkelijkste dag van het jaar. Ik heb een angst voor vuurwerk en andere luide knallen. Het schijnt dat honden het ook vaak hebben . Ben alleen de naam ff kwijt...

ik kan niet over putdekseltjes heen rijden... krijg ik helemaal rilgevoel van
het is wel lastig als je dan bijv met een paar mensen naast elkaar fietst (nee niet heel asociaal aangezien er een aparte weg voor fietsters naast de gewone weg ligt hier ) en als er dan een putdekseltje voor me op komt doemen moet ik altijd ineens van mun lijn af of moet ik remmen en dan er om heen rijden... kan gewoon niet anders

De zee.

Echt. Met je kop boven water zwemmen, zonder dat je kan zien wat voor beesten er onder je zwemmen... brrrrrr. Ik ga nooit verder dan mijn middel.

Ik kan gewoon niet op een roltrap. Heb het ooit aan de dokter gevraagd en die zei dat mijn reacties (trillen, hyperventileren) lijken op een traumatische ervaring, maar die heb ik nooit gehad. Ik probeer me heel vaak te vermannen, maar toen we op schoolreisje in Londen waren en ik dacht 'doen we effe' in de metro en dat dan die roltrap echt gigaaaantisch lang is, ik viel echt bijna flauw. Ben dus de zeven keer daarna de trappen opgerend, en dat is ver. In sommige stations kun je alleen maar met de roltrap. Wat minder eng is, is tegen de richting in rennen, dus dat is dan het uiterste redmiddel. Of tegen iemands rug aangedrukt staan, ogen stijf dicht. Kan er echt, echt, echt niet tegen.

Claustrofobie

en pleisters. Al bloed ik als een rund, ik zou nooit een pleister om doen. rotdingen. irritant en stinken enzo.

[ Bericht 2% gewijzigd door Fokkedop op 25-01-2006 11:05:29 ]

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 18:52 schreef BtjeFlauw het volgende:
Nieuwjaarsdag is de verschrikkelijkste dag van het jaar. Ik heb een angst voor vuurwerk en andere luide knallen. Het schijnt dat honden het ook vaak hebben . Ben alleen de naam ff kwijt...

Gevoelige oren ?

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 21:36 schreef Bendeleider het volgende:

[..]

Gevoelige oren ?

ja dat kan

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 23:14 schreef Sc0rPi0n het volgende:

[..]

Bekend ja. Ik heb het altijd als ik ergens anders veel wil eten. Bijv. thuis kan ik zo 4 broodjes kroket wegwerken, terwijl ik ergens anders net 1 broodje weg kan krijgen. Halverwege het broodje krijg ik echt het -volzitten-gevoel, waardoor ik bijna geen hap meer door mijn keel krijg

Heb dat zelf wel opgelost door gewoon veel te eten op de plekken waar ik er geen last van heb, om op die andere (openbare) plekken maar iets kleins of makkelijk te kunnen eten. (soep ofzo)

Herkenbaar. Vooral als anderen op mijn eetgedrag zitten te letten of als ik het idee heb dat ik niet meteen weg kan, mocht het nodig zijn. Ik probeer bij andere mensen thuis eten en restaurants dan ook zoveel mogelijk te vermijden.

Nylon.... Als iemand over de beschermhoes van de slaapzak gaat, dat geluid.... En dat moet ik al helemáál niet zelf doen, echt kippevel.... dat geluid is echt verschrikkelijk

Oja, en ik vind Gene Wilder (onze Willy Wonka vent uit de eerste Charlie and the Chocolate factory) ook heel eng.... die man bezorgt me zooo de kriebels! Waarom weet ik niet, maar die film wil ik niet meer zien door hem... brrr

Echte fobieën zijn het niet te noemen, maar wel dingen waar ik een gruwelijke hekel aan heb...

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 21:01 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Dat heb ik dus soms

Dat had ik ook toen ik een jaar of 16, 17 was. Het kwam denk ik door mijn soort van pleinvrees en een beetje depressief toestandje waarin ik toen verkeerde. Ik moest kotsen elke keer als ik ergens heen moest, maakte niet uit waarheen. Dan werd ik kotsmisselijk. Ik heb echt op de vreemdste plekken genekt. Daardoor werd ik bang om over te geven. Tijdens de les bedacht ik dan waar de meest dichtbijzijnde wc was, dat deed ik bij elk lokaal. En ook als ik ergens fietste, dan wist ik waar er prullenbakken stonden voor het geval dat ik weer moest. Ik was nerveus en dat sloeg op m'n maag ofzo, en daar werd ik weer bang voor 't kotsen van. Van het één kwam 't ander.
Als ik nu nerveus of gestresst ben slaat het op m'n darmen. Ik weet niet zo wat ik liever heb eigenlijk

Verder heb ik nu geen fobie. Ja, voor ongelukken. M'n botten breken vrij snel en ik ga dus never nooit niet met dit weer de fiets op, tenzij het echt niet anders kan of het een klein stukje is zonder heuvels of andere ongein. Als er ijs op de stoepen ligt blijf ik de hele dag binnen, laat ik de hond ook niet uit want die kan me ondereind trekken (is ook weleens gebeurd). Als ik met m'n domme kop op 'n muurtje klim raak ik in paniek als ik er niet zomaar weer af kan klimmen en als mensen dan aan me gaan sjorren ofzo dan ga ik echt meppen en schelden. Bang om te vallen dus, denk ik.