ja ok, fobie is misschien wat overdreven, maar ik meen wel serieus dat ik niet lekker meer kan eten als iemand bijv zn kauwgom naast zn bord heeft liggen. Ik ging laatst bijv met een paar mensen in de stad eten. Eentje wist niet waar ie z'n kauwgom kwijt moest en ik heb echt de hele tijd tussen het bestellen door en het eten zelf gedacht van: als 'ie het maar niet naast z'n bord legt. Constant opgelet wat hij met dat kauwgompje deed (ermee in je hand rollen is ook vies immers). Uiteindelijk was ik het vergeten en zag ik het kauwgompje niet meerquote:Op zaterdag 21 januari 2006 10:01 schreef nummer_zoveel het volgende:
Dat noem ik geen fobieen, maar meer dingen waar je een hekel aan hebt.
Een fobie is dat je ergens zo'n angst voor hebt dat het je hele leven beheerst. Zelfs als er niks is denk je er nog aan.
Die dingen wat jij noemt zijn vrij standaard, hebben zo veel mensen een hekel aan.
Het beheerst niet je leven, maar bij veel mensen werkt het wel invaliderend op het moment dat zij een spin (denken te) zien.quote:Op zaterdag 21 januari 2006 10:07 schreef Viking84 het volgende:
Angst voor spinnen beheerst ook niet je hele leven.
In klinische zin lijkt het mij geen fobie inderdaad.quote:Dus dan is spinnenangst ook geen echte fobie
Ik moet zeggen dat ik zelf wel vooroordelen heb tegen jongeren die op kauwgom kauwen en daarbij kauwgomballen blazen.quote:Op zaterdag 21 januari 2006 10:18 schreef Falco het volgende:
Dat van die kauwgom heb ik ook. Ik ga altijd een beetje kokhalsen ervan, maar zo heel fobie-achtig heb ik het niet. Ik hoef het alleen niet te zien!
Ohja daar kan ik idd ook niet tegen. Hoe smerig kun je zijnquote:Op zaterdag 21 januari 2006 10:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik moet zeggen dat ik zelf wel vooroordelen heb tegen jongeren die op kauwgom kauwen en daarbij kauwgomballen blazen.
Je studeerd toch Nederlands? Dan kun je toch verdomme wel weten dat waar jij het over hebt in de verste verte geen fobieën zijn?quote:
Qoute mij dan nietquote:Op zaterdag 21 januari 2006 12:00 schreef Rio het volgende:
[..]
Je studeerd toch Nederlands? Dan kun je toch verdomme wel weten dat waar jij het over hebt in de verste verte geen fobieën zijn?
Kotsende mensen heb k nooit zoveel moeite mee.quote:Op zaterdag 21 januari 2006 15:37 schreef Sc0rPi0n het volgende:
Dat met overgeven heb ik ook. Als ik iemand zie kotsen, moet ik wegkijken anders ga ik meedoen
Wat ook zo goor is (niet echt een fobie) is als je op straat loopt en iemand heeft zijn keel geschraapt en daar een mooie rochel van gemaakt die dan lekker op straat ligt. Daar kan ik ook zo van over mijn nek gaan. Spuug het godver dan in de bossen ofzo
Dat heb ik precies hetzelfde. Zelfs bij het lezen van jouw post, krijg ik kippevel!!quote:Op zaterdag 21 januari 2006 15:46 schreef dolledingo het volgende:
Ik heb een fobie voor tandenpoetsende mensen, ik kan niet tegen tandenpoets reclame (of aanverwante producten). Het kippevel staat bij het typen van dit verhaaltje ook weer over mijn hele lijf. Als ik mijn huisgenoten zie tandenpoetsen loop ik weg. 1 huisgenoot poetst zijn tanden ontzettend hard, en als ik afgekauwde tandenborstel bij de wasbak zie liggen begin ik zowat te kokhalzen.
Als ik zelf mijn tandenpoets heb ik overigens nergens last van.![]()
je zal het maar hebben.quote:Op zaterdag 21 januari 2006 16:01 schreef www.marjol3in.com het volgende:
Echte fobieën gaan wel wat verder dan een hekel hebben aan barbiepoppen.
Een voorbeeld van een typische fobie is bijvoorbeeld een slik-fobie. Die mensen durven niet te eten uit angst dat ze stikken.
Of een panische angst om te braken, ook zoiets aparts. Een normaal mens staat daar toch niet bij stil?
Hehe, moet je mij maar niet meemaken met kauwgomquote:Op zaterdag 21 januari 2006 10:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik moet zeggen dat ik zelf wel vooroordelen heb tegen jongeren die op kauwgom kauwen en daarbij kauwgomballen blazen.
Mag ik vragen hoe je hierop komt?quote:Op zaterdag 21 januari 2006 10:07 schreef Viking84 het volgende:
voortdurende angst om over te geven
Dat heb ik dus somsquote:Op zaterdag 21 januari 2006 16:01 schreef www.marjol3in.com het volgende:
Of een panische angst om te braken, ook zoiets aparts.
Bekend ja. Ik heb het altijd als ik ergens anders veel wil eten. Bijv. thuis kan ik zo 4 broodjes kroket wegwerken, terwijl ik ergens anders net 1 broodje weg kan krijgen. Halverwege het broodje krijg ik echt het -volzitten-gevoel, waardoor ik bijna geen hap meer door mijn keel krijgquote:
sinds ik dat nu zelf ook vaker doe kan ik er beter tegen, maar als iemand anders het doet vind ik het alsnog vrij irritantquote:Op zondag 22 januari 2006 00:57 schreef cinnamongirl het volgende:
Oh en tegen mensen die met hun vingers 'knakken'..raaaaaaah ik word echt gek dan.
Ik vertrek mijn gezicht dan ook helemaal, moet er vast heel raar uitzien![]()
Of het een fobie is weet ik niet, maar als ik zoiets in m'n mond voel hoef ik voorlopig niet meer te eten en bestudeer m'n vlees wel altijd. Overigens eet ik niet zo vaak meer vlees, omdat m'n moeder nooit zo'n probleem maakt van dat vetquote:Op zaterdag 21 januari 2006 19:13 schreef Amstaf het volgende:
Waar ik niet tegen kan is vet aan vlees.
Als ik vlees in stukjes snij, haal ik alle witte stukjes er af!
Shoarma vind ik heerlijk, maar ik ben altijd een half uur bezig om alle vette stukjes eruit te halen voor ik het opeet.
Als ik dat vet tussen mijn kiezen voel, dan ga ik dus echt kokhalzen.
Bij iemand eten is ook geen pretje, want ik ben altijd bezig met alle vette stukjes van het vlees af te snijden en die laat ik dus echt liggen.
Als ik iemand kip zie eten en die eet het vel op van een kippenpoot krijg ik ook altijd kokhalsneigingen.
Oh, zo smerig!
Of het nou zacht vet is of van dat smerige rubberachtige, ik kan er echt niet tegen, altijd al gehad en dat raak ik nooit meer kwijt!
Ik ben schuldigquote:Op zaterdag 21 januari 2006 15:37 schreef Sc0rPi0n het volgende:
Wat ook zo goor is (niet echt een fobie) is als je op straat loopt en iemand heeft zijn keel geschraapt en daar een mooie rochel van gemaakt die dan lekker op straat ligt. Daar kan ik ook zo van over mijn nek gaan. Spuug het godver dan in de bossen ofzo
Dat heb ik ook... Of als ik een deur open doequote:Op zondag 22 januari 2006 04:10 schreef clumsy_clown het volgende:
Oh, ik heb trouwens ook altijd de rare angst dat er iemand voor mijn raam staat als ik m'n gordijnen open doe. Belangrijk detail is dat ik op 3 hoog woon.
Ja precies.. ik heb exact hetzeflde.quote:Op zaterdag 21 januari 2006 23:14 schreef Sc0rPi0n het volgende:
[..]
Bekend ja. Ik heb het altijd als ik ergens anders veel wil eten. Bijv. thuis kan ik zo 4 broodjes kroket wegwerken, terwijl ik ergens anders net 1 broodje weg kan krijgen. Halverwege het broodje krijg ik echt het -volzitten-gevoel, waardoor ik bijna geen hap meer door mijn keel krijg
Heb dat zelf wel opgelost door gewoon veel te eten op de plekken waar ik er geen last van heb, om op die andere (openbare) plekken maar iets kleins of makkelijk te kunnen eten. (soep ofzo)
Steven Spielbergs 'IT'quote:Op zondag 22 januari 2006 12:19 schreef DevilsAndDust het volgende:
Ik was vroeger enorm bang voor clowns, na per ongeluk eens een stukje van één of andere film te hebben gezien waar een nogal eng exemplaar in voorkwam.
Altijd heb ik gedacht dat ik de enige Nederlander was die bang was voor kaas. Eindelijk hoor ik van iemand die dezelfde angst heeft! Zelfs het lezen of schrijven van het woord kaas bezorgt me de koude rillingen. Nu ik dit aan het typen ben staan me de nekharen overeind. Alleen het woord al. KAAS. Die langgerekte AA op links geflankeerd met zo'n harde K en afgesloten met die sissende S. Verschrikkelijk.quote:Op zondag 22 januari 2006 00:13 schreef KillerRabbit75 het volgende:
Als kind had ik een nogal uitzonderlijke fobie, ik was namelijk bang van kaas.![]()
Tegenwoordig kunnen een stuk kaas en ik weer in 1 ruimte, maar je zult het me niet zien eten.![]()
herkenbaarquote:Op zondag 22 januari 2006 12:29 schreef Dreuzel het volgende:
Ik kan niet tegen het gevoel van karton tegen mijn nagels, of bv bier viltjes aan je tandenDan krijg ik gelijk kippevel enzo ieuww...
slijm monsters misschien?quote:Op zondag 22 januari 2006 13:36 schreef Mirage het volgende:
doucheputjes... als er geen dekseltje/roostertje (fo hoe noem je zoiets) op zit dan staar ik de hele tijd naar de grond of er niet iets uit komt.
( en ik heb echt geprobeerd te bedenken wat dat dan zou moeten zijn.. spinnenniet bang voor, slangen ook niet... ratten... passen er niet door als ik met mijn verstand denk... dus wàt denk ik dan
)
Whehe, bij ons was er een keer iets mis met de riolering denk ik, want toen door het water onder het putje werd dat dekseltje omhoog geduwd en bewoog dus. Ik ben nog nooit zo snel uit de douche gerendquote:Op zondag 22 januari 2006 13:36 schreef Mirage het volgende:
doucheputjes... als er geen dekseltje/roostertje (fo hoe noem je zoiets) op zit dan staar ik de hele tijd naar de grond of er niet iets uit komt.
( en ik heb echt geprobeerd te bedenken wat dat dan zou moeten zijn.. spinnenniet bang voor, slangen ook niet... ratten... passen er niet door als ik met mijn verstand denk... dus wàt denk ik dan
)
quote:Op zondag 22 januari 2006 14:38 schreef cinnamongirl het volgende:
Ik ben weleens bang als ik op de wc zit, dan denk ik dat er ineens iets uit de pot komt wat me bij mijn kruis grijpt en verwondt haha...dan doe ik er ineens heeeeeel snel over![]()
Ik denk ook altijd dater vogelspinnen uit het doucheputje komen. Ook met gordijnen open doen ben ik altijd bang, ik slaap ook nooit met m'n gezicht naar de muur, altijd naar m'n kamer zelf, dan kan ik die man met dat mes in ieder geval zien aankomen.quote:Op zondag 22 januari 2006 13:36 schreef Mirage het volgende:
doucheputjes... als er geen dekseltje/roostertje (fo hoe noem je zoiets) op zit dan staar ik de hele tijd naar de grond of er niet iets uit komt.
Er is nu alweer genoeg gezegd over It.quote:Op zondag 22 januari 2006 16:57 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Die is van stephen king maargoed we bedoelen dezelfde denk ik
Het is allemaal erg herkenbaar. Ook wat je zegt van het woord "Kaas". Ik heb op de basisschool zelfs een keer een lager punt geriskeerd door het woord verkeerd te spellen in een dictee. En op gebied van spelling was ik de beste in mijn klas! Ook had ik in de eerste vijftien jaar van mijn leven nooit een pizza, tosti of ander kaashoudend voedsel gegeten. Ik verzocht mijn moeder ook altijd vriendelijk om geraspte kaas apart te houden voor het avondeten, omdat ik mijn maal anders zeker niet zou eten.quote:Op zondag 22 januari 2006 13:04 schreef LXIV het volgende:
[..]
Altijd heb ik gedacht dat ik de enige Nederlander was die bang was voor kaas. Eindelijk hoor ik van iemand die dezelfde angst heeft! Zelfs het lezen of schrijven van het woord kaas bezorgt me de koude rillingen. Nu ik dit aan het typen ben staan me de nekharen overeind. Alleen het woord al. KAAS. Die langgerekte AA op links geflankeerd met zo'n harde K en afgesloten met die sissende S. Verschrikkelijk.
Voor iemand die deze fobie niet heeft lijkt het misschien uiterst onwaarschijnlijk dat mensen bang kunnen zijn voor kaas. Maar voor mij is het evengoed onvoorstelbaar dat mensen bang kunnen zijn voor zo'n klein lief muisje dat geen enkel gevaar vormt. Natuurlijk weet ik wel dat kaas niet gevaarlijk is, maar wanneer er een homp kaas in mijn buurt komt lijkt het alsof mijn keel wordt dichtgeknepen. In een klap staat het koude zweet me op de rug. Wanneer ik dan niet weg kan raak ik volledig in paniek. Ik geloof dat ik in staat ben om van een verdieping van 5-hoog te springen wanneer mij geen keuze meer rest tussen kaas en vluchten.
Niet alle soorten kaas jagen me evenveel angst aan. Voor Franse kazen ben ik helemaal niet bang, voor mijn gevoel is dat helemaal geen kaas. Nee, de kaas waar ik bang voor ben is de gewone Nederlandse kaas, van die gele met zo'n oranje korst. Gruwelijk. Wanneer kaas in plakjes gesneden is valt het wel mee. Op de een of andere manier lijkt de macht van kaas dan enigzins gebroken. Het meest verschrikkelijk zijn die grote driehoekige hompen kaas die naar je liggen te loeren vanaf de ontbijttafel. Onvoorstelbaar dat mensen gewoon onbezorgd met elkaar praten terwijl er zo'n homp langs ze ligt. Merken ze dan helemaal niks?
Waar het precies vandaan gekomen is weet ik niet. Zolang ik me kan herinneren heb ik deze angst al. Mijn moeder heeft me verteld dat zelfs al toen ik nog heel klein was, ik af en toe helemaal hysterisch werd aan de ontbijttafel. Pas na enkele maanden kwamen ze erachter dat dit alleen maar gebeurde wanneer er een stuk kaas op tafel werd gezet. Vanaf dat moment kwam ik thuis in ieder geval niet meer met kaas in aanraking.
Mijn ouders hadden de hoop dat het wel minder zou worden naarmate ik ouder werd. Toen ik een jaar of acht was kon ik tenminste begrijpen dat kaas niet daadwerkelijk gevaarlijk was. Het zou mij in ieder geval nooit kunnen verwonden, doden of opeten. Maar het vreemde is dat ondanks dit besef de angst voor kaas eigenlijk nooit minder werd. Gelukkig woonde ik vlakbij de basisschool, zodat ik tussen de middag thuis kon gaan eten. Er was afgesproken met de school dat ik altijd vijf minuten eerder weg mocht in de pauze. Zo kon soms wekenlang voorkomen worden dat ik bij kaas in de buurt kwam of er zelfs maar aan hoefde te denken. Dat waren hele goede weken. Maar diep van binnen bleef de angst voor kaas bestaan, wies zelfs langzaam aan. Het probleem werd niet opgelost maar omzeild.
De problemen begonnen pas echt toen ik op mijn 19e op kamers ging wonen. Pas toen besefte ik me hoezeer mijn ouders me al die tijd beschermt hadden. Vanaf
(Wordt vervolgt bij belangstelling)
en ik maar denken dat het aan mij lag...quote:Op zondag 22 januari 2006 12:04 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Ja precies.. ik heb exact hetzeflde.
Dat heb ik ook! Bij mij komt het vooral omdat ik het zo zielig vind.. het geluid en het feit dat je het wezentje doorsnijd met z'n eigen huisje..quote:Op zondag 22 januari 2006 03:29 schreef clumsy_clown het volgende:
[..]
Verder ben ik als de dood om op een slak te trappen. Naaktslakken doen me kokhalzen (in m'n moeders groentetuin kwamen éng grote exemplaren voor, ik denkt dat het toen begonnen is) maar ook als ik gewone slakken zie loop ik om en blijf naar de grond staren
.
Psst... arachnafobiequote:Op zaterdag 21 januari 2006 10:10 schreef Alicey het volgende:
In klinische zin lijkt het mij geen fobie inderdaad.
Ik heb daar eens met mijn haren in vastgezeten toen ik klein was.quote:Op maandag 23 januari 2006 10:37 schreef ijsmeis het volgende:
Oh, ik heb er nog een!
In een redelijk diep zwembad heb je onderin aan de zijkanten altijd van die tralies waar (denk ik?) het water wordt gezuiverd.
Daar durf ik nooit in de buurt te komen, dankzij een film (ik geloof dat het een james bond film was, waar de haaien eruit kwamen).
Oh, sowieso als je er in de buurt komt, worden je voeten erin gezogen, dat vind ik sowieso al een kutgevoel.
Dus het is niet eens zo raar dat ik het eng vindquote:Op maandag 23 januari 2006 14:40 schreef BloodyLotte het volgende:
[..]
Ik heb daar eens met mijn haren in vastgezeten toen ik klein was.![]()
Die antieke poppen zijn ook heel eng, vooral die ogenquote:Op maandag 23 januari 2006 18:50 schreef Moja het volgende:
Ben ook een hele tijd bang geweest voor van die antieke proselijnen poppen.
quote:Op maandag 23 januari 2006 14:53 schreef Razor21 het volgende:
Kan er niet tegen als iemand een hap uit een appel neemt![]()
En iemand die slurpt onder het eten.
Mijn nekharen gaan rechtopstaan als ik die geluiden hoor![]()
quote:Op maandag 23 januari 2006 20:28 schreef Andoire het volgende:
[..]
Die antieke poppen zijn ook heel eng, vooral die ogenIk kan echt niet langer dan een paar tellen naar zo'n pop kijken, die blik vind ik echt eng
Oh ja en die poppen bestaan dus ook als CLOWNSClowns zijn gewoon eng ( It, kutfilm) . Die porseleinen clowns zijn pas écht eng.
![]()
Gevoelige oren ?quote:Op dinsdag 24 januari 2006 18:52 schreef BtjeFlauw het volgende:
Nieuwjaarsdag is de verschrikkelijkste dag van het jaar. Ik heb een angst voor vuurwerk en andere luide knallen. Het schijnt dat honden het ook vaak hebben. Ben alleen de naam ff kwijt...
Herkenbaar. Vooral als anderen op mijn eetgedrag zitten te letten of als ik het idee heb dat ik niet meteen weg kan, mocht het nodig zijn. Ik probeer bij andere mensen thuis eten en restaurants dan ook zoveel mogelijk te vermijden.quote:Op zaterdag 21 januari 2006 23:14 schreef Sc0rPi0n het volgende:
[..]
Bekend ja. Ik heb het altijd als ik ergens anders veel wil eten. Bijv. thuis kan ik zo 4 broodjes kroket wegwerken, terwijl ik ergens anders net 1 broodje weg kan krijgen. Halverwege het broodje krijg ik echt het -volzitten-gevoel, waardoor ik bijna geen hap meer door mijn keel krijg
Heb dat zelf wel opgelost door gewoon veel te eten op de plekken waar ik er geen last van heb, om op die andere (openbare) plekken maar iets kleins of makkelijk te kunnen eten. (soep ofzo)
Dat had ik ook toen ik een jaar of 16, 17 was. Het kwam denk ik door mijn soort van pleinvrees en een beetje depressief toestandje waarin ik toen verkeerde. Ik moest kotsen elke keer als ik ergens heen moest, maakte niet uit waarheen. Dan werd ik kotsmisselijk. Ik heb echt op de vreemdste plekken genekt. Daardoor werd ik bang om over te geven. Tijdens de les bedacht ik dan waar de meest dichtbijzijnde wc was, dat deed ik bij elk lokaal. En ook als ik ergens fietste, dan wist ik waar er prullenbakken stonden voor het geval dat ik weer moest. Ik was nerveus en dat sloeg op m'n maag ofzo, en daar werd ik weer bang voor 't kotsen van. Van het één kwam 't ander.quote:
Hehe, nee dat is het niet. Ik wordt gek van onverwachte knallen ofzo. Ik heb eigenlijk geen idee waarom precies.quote:
Erg herkenbaar. Dit staat overigens direct in verbinding met mijn angst voor stiltes. En dan bedoel ik van die stiltes terwijl er (groepen) mensen bij me zijn (denk aan examenzalen, klaslokalen, liften). Ik denk dat het een tijdlang een serieuze fobie is geweest, aangezien ik elke kans om onder zo'n situatie uit te komen aanpakte en gewoon bang wasquote:Op dinsdag 24 januari 2006 22:57 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Als ik nu nerveus of gestresst ben slaat het op m'n darmen. Ik weet niet zo wat ik liever heb eigenlijk
Komt er nog een vervolg??quote:Op zondag 22 januari 2006 13:04 schreef LXIV het volgende:
[..]
KAASFOBIE-VERHAAL
(Wordt vervolgt bij belangstelling)
Ik heb precies hetzelfde! Leuk detail is dat ik mezelf wagenziekte aangepraat heb (denk ik) en dus super vaak misselijk benquote:Op woensdag 25 januari 2006 11:51 schreef Daiha het volgende:
Iemand trouwens ook last van het niet kunnen en vooral, niet willen kotsen??
Ik denk dat ik voor het laatst gekotst heb toen ik 5 was ofzo, dus al zo'n 20 jaar niet gekotst![]()
Doe er alles aan om hette voorkomen, liever 3 uur misselijk op de plee zitten dan 1x een vinger in mn keel steken.
good for youquote:Op zaterdag 28 januari 2006 18:22 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik heb geen irrationele angsten, heb dan ook maar zelden respect voor mensen met een fobie.
Dus als jij een vogelspin moet voeden, of the empire state building's glazen moet wassen, of iemand anders kots moet opruimen dan zeg jij dus geen probleem?quote:Op zaterdag 28 januari 2006 18:22 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik heb geen irrationele angsten, heb dan ook maar zelden respect voor mensen met een fobie.
Doe niet zo raar, er zijn genoeg mensen die dat alles zonder problemen kunnen. Het leuk vinden is anders maar een beetje angst is niet meteen een fobie.quote:Op zaterdag 28 januari 2006 18:47 schreef Fokkedop het volgende:
[..]
Dus als jij een vogelspin moet voeden, of the empire state building's glazen moet wassen, of iemand anders kots moet opruimen dan zeg jij dus geen probleem?
Dat kan dus nooit, dus heb geen respect voor jou.![]()
dat heb ik dus andersom. Het is geen fobie of zo, maar als ik bijv. klontjes vet in m'n vlees heb of zo, brrr.quote:Op zondag 29 januari 2006 14:05 schreef Dissolved het volgende:
Ik kan niet tegen harde stukjes in zacht eten. Bijvoorbeeld van die sperziebonen in blik, dan hebben de sperziebonen altijd van die harde stukjes, daar ga ik echt van kokhalzen. Hetzelfde gebeurt met appelmoes met stukjes appel, graten in vis en pitten in mandarijnen. *ril*
Maar dat kokhalzen moet ik dus echt afleren.
Ik kan wel tegen opengesneden buiken maar zodra ze met handen, voeten en ogen gaan kloten ga ik zappenquote:Op zondag 29 januari 2006 19:49 schreef kaspermols282 het volgende:
Ik heb altijd als ik hoor over ziektes of het op tv zie dat word ik helemaal gek dan voel ik het ook (bijvoorbeeld bij van die operatieprogrammas voel ik het in mijn buik)
Klinkt bekend ja... Moet er echt niet aan denken om zo'n glibberige vis langs m'n been te voelen gaan ofzoquote:Op zondag 29 januari 2006 21:35 schreef Videlle het volgende:
Ik ben ook bang voor de zee, of eerder voor alles wat zich in de zee bevindt en wat ik niet kan zien. Zodra er iets langs mijn been strijkt ben ik uit het water!
Hhhh, het laatste restje van de yoghurt of vla. Met van die klontjes.quote:Op zondag 29 januari 2006 23:50 schreef PimD het volgende:
[..]
Klinkt bekend ja... Moet er echt niet aan denken om zo'n glibberige vis langs m'n been te voelen gaan ofzoVerder klinkt het verhaal van "harde brokjes" in eten ook erg bekend, ga ik ook van over m'n nek
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |