Hè, fijn!quote:Op vrijdag 6 januari 2006 02:01 schreef De-oneven-2 het volgende:
Vooruit, ik zal ook eens een helpende hand bieden.
Bij wijze van uitzondering, uiteraard.
Wat een prachtig understatement.quote:... Maar gelukkig heeft ze mij.
Merci bien, Gajus!quote:Op vrijdag 6 januari 2006 02:19 schreef Gajus het volgende:
Eerder dagboeknotities zijn verschenen in de topics:
Nadine... ik vraag me af of jij de zaken wel door elkaar haaltquote:Op vrijdag 6 januari 2006 02:18 schreef Nadine26 het volgende:
D. maakte vrijwel meteen een U-turn naar Monaco, waar hij zinderende nachten beleefde met de vader van Kim. Of nee, nu haal ik de zaken door elkaar: met KIM, bedoel ik natuurlijk, met Kim.![]()
Ik vermoed Madame, Kim, de kinderen en de schuldeisers. Of Daniël en Nadine elkaar lang blijven boeien en vertrouwen betwijfel ik, maar met hun individuele overlevingsinstincten is volgens mij weinig mis.quote:Op vrijdag 6 januari 2006 02:38 schreef Revolverheld het volgende:
De enige vraag is: wie van de betrokkenen gaat dit spel verliezen?![]()
Mooi, ik ben niet de enige die dat enorm zielig vond voor dat jochie. Die kinderen moeten het sowieso niet hebben van hun oudersquote:
Dan staat je nog heel veel moois te wachten, veel plezier!quote:Op zaterdag 7 januari 2006 04:05 schreef Insomaniac het volgende:
Ik heb nog maar net deze fascinerende reeks ontdekt. Ik ben pas bij deel 3,
Ik belangstellend klikken... (ik ken deze hele reeks tenslotte al)quote:Wil jij mijn tieten zien? Klik dan hier!
Ja, dat is helder. En dat lukt ook heel goed.quote:Op woensdag 4 januari 2006 01:55 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, als het alleen maar therapeutisch was, zou ik er niet zo'n werk van maken. (...)
Ik wil met dit dagboek eigenlijk vooral dát zeggen: géén woordensoep! Het moet een verhaal zijn. Dat wil ik leren. Ik weet wel dat er allerlei 'How To'-boeken op de markt zijn, 'How To Make A Good Story Great' en 'How To write Inspiring Fiction' enzovoort, enzovoort, maar daar geloof ik allemaal niet zo in. Dat abstracte gedoe met oefeningetjes en visualisaties en werkschema's... dat wordt niks. Ik heb er ook het geduld niet voor. Ik vind het leuk om mezelf iets te leren, om het uit te zoeken.
Misschien schrijf je wel snel, maar niet slordig. En inderdaad werkt dat niet nadenken in dit geval ontzettend goed. Voorzover ik er verstand van heb he, want dat heb ik er eigenlijk helemaal niet van.quote:Op woensdag 4 januari 2006 01:55 schreef Nadine26 het volgende:
Het experiment bestaat er dus uit dat ik een verhaal vertel, en dat verhaal speelt nu, in mijn eigen leven, vandaag, en hoewel dat met fictie of literatuur allemaal niks van doen heeft, moet ik er wél een vorm voor vinden. En snel schrijven. Gas, gas! Niet nadenken - nadenken is funest, dan wordt het bedacht en geconstrueerd en vacuümgetrokken, terwijl het er juist om gaat dat er lucht bij zit, dat het kan ontsporen (soms) en dat het tóch boeit. Of niet, maar dan is er morgen weer een nieuwe dag.
Hoe je iets vertelt kan weldegelijk een uitspraak zijn, natuurlijk, maar dat is erg jaren 80, daar doen we dus niet aan. Goed, geschrapt.quote:Op woensdag 4 januari 2006 01:55 schreef Nadine26 het volgende:
Leuk, hoor. Maar dat is nog geen 'uitspraak'. Want een uitspraak moet inhoudelijk zijn, neem ik aan, of thematisch. Een uitspraak zegt iets over wát je vertelt, niet over hóe je het vertelt (ik denk na over dat laatste).
Ho, daar hebben we wat. Hoewel die dood toch eigenlijk maar een bijrolletje krijgt, volgens mij. Een storend intermezzo in het verdere hedonisme. Toch kan het wat worden ja. De dood is tenslotte het thema in alle grote literatuur.quote:Op woensdag 4 januari 2006 01:55 schreef Nadine26 het volgende:
Dus die 'uitspraak', die zal wel daarmee te maken hebben. Gewoon: de dood, hoe dat werkt, wat dat met je doet, hoe gewoon het is, het hoort erbij, niks bijzonders, en tegelijk is het een keerpunt. Piepende remmen. Brekend glas. Chaos en paniek. Kijken: doet alles het nog? Ja. En dan omkeren en verder... verder. Eigenlijk is er niks veranderd. Die ene persoon, toevallig de liefste persoon op de wereld, is er niet meer. That's all. Verder is er niks veranderd.
Dus dat is uiteindelijk de uitspraak? Dat jij je van niemand wat hoeft aan te trekken? Geldt dat dan voor iedereen? Is dat niet wat mager? En misschien met opzet wat mager, zodat je eigenlijk een veelomvattender uitspraak doet, iets van , nou ja, zeg eens wat: lang leve het niks aantrekken van niemand?quote:Op woensdag 4 januari 2006 01:55 schreef Nadine26 het volgende:
(...)(Daniël of mijn zus of broer of vader of Thijs of...) dit zou lezen. Maar hé, dat risico IS er wel. Soms schrik ik 's nachts met bonkend hart wakker, dan denk ik: 'Oh nee, oh nee...' Maar ik heb iets verbetens over me, vraag me niet waar het vandaan komt - iets dat maakt dat het me uiteindelijk niet genoeg kan schelen. Wel een beetje, maar niet genoeg. En natuurlijk heeft dat met de dood te maken, met het voorschot op de toekomst: waar gaat het nou eigenlijk echt om?
Dat weet ik niet!
Voor mezelf, om me op de 'uitspraak' te concentreren, gaat het er uiteindelijk om - en dat is dus het nieuwe, versgebakken inzicht - dat ik geen zin meer heb, totáál geen zin, om me van iemand iets aan te trekken. Het is zinloos. Het hoeft niet. Het leidt tot niets. Dat is misschien niet het mooie, wijze, transcenderende en existentiële inzicht waarop we met z'n allen hadden gehoopt, maar dat kan ik verder ook niet helpen.
Merkwaardig dat D. nu pas belangstelling toont voor deze geschiedenis.quote:Op zaterdag 7 januari 2006 15:02 schreef Nadine26 het volgende:
Gisteren zei D.: "Vertel eens over je moeder."
Ik vroeg wat hij wilde weten.
"Hoe dat gegaan is," zei hij. "Met haar dood. De euthanasie. Hoe ging dat?" ...
Vond ik ook typisch...quote:Op zaterdag 7 januari 2006 15:40 schreef Gajus het volgende:
Merkwaardig dat D. nu pas belangstelling toont voor deze geschiedenis.![]()
Blijkbaar wel. Sjanghai was immers "confession time", zijn leven was een puinhoop, zijn huwelijk was kapot, zijn relatie met Kim een farce en Nadine.. op Nadine is hij verliefd. Op het strand merkte hij al op dat zij zich niet bloor gaf, niet over wilde/durfde te geven, dus nu gaat hij stapje voor stapje op zoek naar de echte Nadine.quote:Op zaterdag 7 januari 2006 15:40 schreef Gajus het volgende:
[..]
Merkwaardig dat D. nu pas belangstelling toont voor deze geschiedenis.![]()
Begint D. eindelijk beseffen dat Nadine meer is dan een lekkere stoeipoes?
Ja, eh... dat is eigenlijk mijn fout. Ik heb die boot een beetje afgehouden. Als je iemand nog niet zo lang kent, en hij weet niks van je familie en je achtergrond, dan is het gemakkelijker om je te concentreren op de leuke dingen. En ook vanzelfsprekender en verstandiger. Les één: nooit meteen je moeilijkheden ter tafel brengen.quote:Op zaterdag 7 januari 2006 15:40 schreef Gajus het volgende:
Merkwaardig dat D. nu pas belangstelling toont voor deze geschiedenis.![]()
Begint D. eindelijk beseffen dat Nadine meer is dan een lekkere stoeipoes?
Welke do's en dont's? (Ben ik echt zo naïef...?)quote:Op zaterdag 7 januari 2006 15:46 schreef Copycat het volgende:
Als de interesse maar niet geboren is uit nietsontziend opportunisme... In de zin van "misschien kan ik er do's en dont's uithalen voor mijn plannen met Madame of (de vader van) Kim."
Zal ik een lekker drankje voor je inschenken?
Nee, die les heeft hij wel geleerd na het Bontjas-incident.quote:Op zaterdag 7 januari 2006 17:36 schreef Xennia het volgende:
Een echte bontmuts?
Euthanasie voor dummies.quote:Op zaterdag 7 januari 2006 21:22 schreef Nadine26 het volgende:
Welke do's en dont's? (Ben ik echt zo naïef...?)
Dat spreekt dan weer wel voor 'm.quote:Op zaterdag 7 januari 2006 21:23 schreef Nadine26 het volgende:
Nee, die les heeft hij wel geleerd na het Bontjas-incident.![]()
Ik ookquote:Op zaterdag 7 januari 2006 17:38 schreef Insomaniac het volgende:
Het lijkt me allemaal erg verwarrend Nadine, ik ben benieuwd wat meneer W. er van vindt.
Oh, op die manier!quote:Op zaterdag 7 januari 2006 21:28 schreef Copycat het volgende:
Euthanasie voor dummies.
Gelukkig maar, die ronde heb jij gewonnen!quote:Op zaterdag 7 januari 2006 21:23 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, die les heeft hij wel geleerd na het Bontjas-incident.![]()
Nee, dat geldt niet voor iedereen. Maar dat hoeft toch ook niet, bij een uitspraak? Ik hoop natuurlijk wel dat de mensen er iets van opstekenquote:Op zaterdag 7 januari 2006 05:52 schreef cioran63 het volgende:
Dus dat is uiteindelijk de uitspraak? Dat jij je van niemand wat hoeft aan te trekken? Geldt dat dan voor iedereen? Is dat niet wat mager? En misschien met opzet wat mager, zodat je eigenlijk een veelomvattender uitspraak doet, iets van , nou ja, zeg eens wat: lang leve het niks aantrekken van niemand?
*wijst naar Nadine zelf*quote:Op zondag 8 januari 2006 00:52 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Er blijft niks over. Ik zou niet weten waar je verder nog in zou kunnen geloven, als het gaat om liefde of vertrouwen of veiligheid of basis, wortel, kern, hoe je het ook wilt noemen.
Verder is er niks.
Dus nee, natuurlijk hoef ik me van niemand iets aan te trekken. Van wie dan? Wijs maar, laat maar zien. Zie je wel: niks.
Van mezelf trek ik me wel iets aan. Denk ik. Waarom denk jij van niet? Misschien, stel ik me zo voor, omdat ik nog geen duidelijk beeld heb van de toekomst. Maar ja, dat komt vanzelf. De controuren van die toekomst worden langzaam zichtbaar, zal ik maar zeggen. Ik kan nog alle kanten uit. Ik kan met D. trouwen om zijn geld. Of toch uit liefde. Of ik kan niet trouwen. Ik kan ook gewoon carrière gaan maken: werken, mijn eigen geld verdienen. Of gaan 'reizen', zoals veel mensen doen, en dan maar hopen dat de juiste weg mij wordt ingefluisterd, terwijl ik op een Indiaase heuvel voor me uit zit te mediteren.quote:Op zondag 8 januari 2006 01:08 schreef Hihat het volgende:
*wijst naar Nadine zelf*
Je moet je van jezelf iets aan trekken! Soms doe je zelfs dat niet, heb ik het idee. En daarvoor moet je toch goed naar jezelf kunnen luisteren.
Nou, je gaf zelf al enkele keren aan dat je je leven maar voort laat denderen zonder rustpunten om niet stil te hoeven staan bij het overlijden van je moeder. Volgens mij weet je diep van binnen ook wel dat dat niet echt gezond is (overigens wel begrijpelijk), toch doe je niet wat rustiger aan.quote:Op zondag 8 januari 2006 01:24 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Van mezelf trek ik me wel iets aan. Denk ik. Waarom denk jij van niet?
Nou, eigenlijk maakt het niets uit welke keuze je maakt. Je kunt inderdaad nog alle kanten uit. Ik denk dat je ook nog alle kanten uit gáátquote:Misschien, stel ik me zo voor, omdat ik nog geen duidelijk beeld heb van de toekomst. Maar ja, dat komt vanzelf. De controuren van die toekomst worden langzaam zichtbaar, zal ik maar zeggen. Ik kan nog alle kanten uit. Ik kan met D. trouwen om zijn geld. Of toch uit liefde. Of ik kan niet trouwen. Ik kan ook gewoon carrière gaan maken: werken, mijn eigen geld verdienen. Of gaan 'reizen', zoals veel mensen doen, en dan maar hopen dat de juiste weg mij wordt ingefluisterd, terwijl ik op een Indiaase heuvel voor me uit zit te mediteren.![]()
Och armequote:Op zondag 8 januari 2006 00:52 schreef Nadine26 het volgende:
Laat ik het dan maar heel simpel formuleren. Het enige waarin ik geloof, is familie. Dat is echt het enige. Maar daar heb ik me in vergist. Er blijft niks over. Ik zou niet weten waar je verder nog in zou kunnen geloven, als het gaat om liefde of vertrouwen of veiligheid of basis, wortel, kern, hoe je het ook wilt noemen.
Nee, rustig aan doen lukt niet. Ik zeg ook steeds tegen iedereen: "Ik ben aan het afbouwen," en dan doel ik op mijn slaapuren - ik zit nu op 4 à 5 uur per nacht, en dat KAN omlaagquote:Op zondag 8 januari 2006 01:42 schreef Hihat het volgende:
Volgens mij weet je diep van binnen ook wel dat dat niet echt gezond is (overigens wel begrijpelijk), toch doe je niet wat rustiger aan.
Maar wel de lucratiefste optiequote:Alleen D. trouwen om zijn geld....lijkt me niet de beste optie.
Trouw met D uit liefde (maar wel in gemeenschap van goederen) en blijf doorleven in dit tempo. D sterft waarschijnlijk over een paar jaar bij je in bed (in het harnas zeg maar) aan een hartstilstand. Jij bent namelijk toch niet bij te houdenquote:Op zondag 8 januari 2006 01:52 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, rustig aan doen lukt niet. Ik zeg ook steeds tegen iedereen: "Ik ben aan het afbouwen," en dan doel ik op mijn slaapuren - ik zit nu op 4 à 5 uur per nacht, en dat KAN omlaag!
[..]
Maar wel de lucratiefste optie(Plus dat ik dan mijn slaap ruimschoots & levenslang kan gaan inhalen).
Ik vind 'm wel mooi hoor. Geloof in jezelf en niet in de rest. Verzamel mensen om je heen waarvan je wilt dat ze in je nabijheid zijn zonder afhankelijk van ze te zijn. Waar heb ik dat toch meer gehoord?quote:Op zondag 8 januari 2006 00:52 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Laat ik het dan maar heel simpel formuleren. Het enige waarin ik geloof, is familie. Dat is echt het enige. Maar daar heb ik me in vergist. Er blijft niks over. Ik zou niet weten waar je verder nog in zou kunnen geloven, als het gaat om liefde of vertrouwen of veiligheid of basis, wortel, kern, hoe je het ook wilt noemen.
Verder is er niks.
quote:Op zondag 8 januari 2006 01:24 schreef Nadine26 het volgende:
... terwijl ik op een Indiaase heuvel voor me uit zit te mediteren.
Ja, daar heb je helemaal gelijk in, zolang je geen kinderen hebt, want als je die eenmaal hebt is de situatie weer anders. Kinderen zijn tenslotte je eigen schuld dikke bult en daar zul je je wat van aan moeten trekken.quote:Op zondag 8 januari 2006 00:52 schreef Nadine26 het volgende:
Verder is er niks.
Dus nee, natuurlijk hoef ik me van niemand iets aan te trekken. Van wie dan? Wijs maar, laat maar zien. Zie je wel: niks.
Nu moet het wel in orde zijn.quote:Op zondag 8 januari 2006 04:06 schreef cioran63 het volgende:
En je plaatje doet het niet, Gajus.
Ik voel aan mijn water dat het spannend gaat worden. Daniël vroeg al voor de vuist weg of Nadine zich volledig aan hem zou kunnen overgeven. Dat is wat hij wil - het diepe in. Hij heeft plannen met haar, maar wie zijn partner wordt, wordt een partner in crime - ook als de grond onder zijn voeten te heet wordt, moet hij op haar kunnen vertrouwen. Dat wordt nog een probleem, want verliefd of niet, Nadine durft er niet aan en gelooft er niet in. Daniël lijkt me te gewiekst om blind op haar te vertrouwen, dus hij zal haar op de proef stellen.quote:Op zondag 8 januari 2006 02:22 schreef Hihat het volgende:
Ik vind 'm wel mooi hoor. Geloof in jezelf en niet in de rest. Verzamel mensen om je heen waarvan je wilt dat ze in je nabijheid zijn zonder afhankelijk van ze te zijn.
Wie wel?quote:Op zondag 8 januari 2006 04:55 schreef dvr het volgende:
Ik zou zelf overigens geen partner willen die ik niet volledig durf te vertrouwen.
Ik denk dat Nadine lang niet de enige is die bij voorbaat uitsluit dat ze een ander ooit volledig zal kunnen vertrouwen.quote:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |