Armoede in Nederland

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 19:38 schreef Idiosincrasico het volgende:

[..]

Dat betekent tevens dat armoede in Nederland héél erg meevalt. Veel van deze 'armen' hebben tv, breedbandverbinding, ... , .... etc etc
In de westerse wereld denkt iedereen automatisch recht te hebben op allerhande luxe-goederen.

Dat valt wel mee. Een vriendin van mij is op haar 22ste arbeidsongeschikt geraakt. En ook in een dusdanige vorm dat ze constante pijnen heeft en de rest van haar leven niet meer kan werken. Omdat ze zo jong was heeft niets opgebouwd en dus recht op de laagste uitkering die je maar kunt bedenken. 70% van haar laatste loon. En dat was een minimum loon. Dan zit je dus ver onder de 1000 euro netto. Precieze bedragen weet ik niet. En ze weet nu op haar 22ste al dat ze nooit meer te besteden zal gaan krijgen. Want werken zal ze nooit meer kunnen, en die uitkering zal nooit meer worden.

En van die 800 of 900 of whatever euro moet ze huur, belastingen, verzekeringen, telefoonkosten, onkosten vanwege haar ziekte, etc betalen, de enige luxe die ze zich veroorloofd is een abonnement op de kabel, je moet wat als je de hele dag gedwongen thuis zit. Al met al houdt ze 100 euro per maand over om van rond te komen: dus daar moeten eten en huishoudelijke producten van gekocht worden, bij de Aldi. Ik kan je mededelen dat ze na 3 weken door die 100 euro heen is. Dan hou je dus een week over waarin je restjes zit te eten of maar hoopt dat je bij vrienden of familie kunt meeeten. Of je eet gewoon een paar dagen niet, dat komt ook regelmatig voor.

Dingen als kleding kan ze dus niet betalen. Ze moet het doen met kleding die ze kado krijgt van anderen. 8 maanden geleden is haar bed gesneuveld, ze slaapt nog steeds met een matras op de grond, lekker als je gehandicapt bent. God mag weten hoe ze het moet rooien als haar wasmachine sneuveld, of haar koelkast, of haar gasfornuis....

Dan hebben we het over een 25 jarige. Die gewoon altijd geleerd en gewerkt heeft. En die nu al weet dat ze de rest van haar leven 1 week per maand honger zal moeten lijden. Die nu al weet dat ze een ernstig probleem heeft als haar antieke wasmachine of koelkast het begeeft. Maar ook iemand die nooit eens een avondje naar de bioscoop kan, of eens uiteten kan, als is het maar naar de McDonalds, iemand die nooit eens leuk een cdtje kan kopen van Robbie Wiliams. Iemand gedwongen op de grond moet slapen. Iemand die nooit eens taart kan eten op haar verjaardag. Iemand die al niet meer rondkomt met haar geld als ze een nieuw peertje moet kopen omdat er 1 gesprongen is....

Ja, ze is beter af dan doodhongeren in een Afrikaanse woestijn. Maar dit is wel Nederland, niet donker Afrika. Gaan wij nou echt dood als we haar uitkering met 50 of 100 euro ophogen? Zodat ze wel 4 ipv van 3 weken te eten heeft nadat haar uitkering is gestort. En zodat ze als ze een heel jaar zuinig aandoet misschien een koelkast kan kopen bij de kringloopwinkel. Of is noemen we dit geen armoede en stelt ze zich aan? Moet ze maar in een betonnen hok op water en brood gaan leven?

Werken, verdomme, werken!

Zij die niet werken zullen ook niet eten. Eigenlijkk zouden die luie varkens dus al uitgestorven moeten zijn.

Als je in dit land normaal presteerd en een normale baan hebt hoef je geen honger/armoede te lijden.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 03:04 schreef pieter_pontiac het volgende:
Werken, verdomme, werken!

Zij die niet werken zullen ook niet eten. Eigenlijkk zouden die luie varkens dus al uitgestorven moeten zijn.

Als je in dit land normaal presteerd en een normale baan hebt hoef je geen honger/armoede te lijden.

En wat nou als je niet kunt werken? Omdat je onder een vrachtwagen hebt gelegen of een hersentumor hebt gehad? Omdat je kanker hebt of omdat je doof en blind geboren bent?

quote:

Op woensdag 30 november 2005 03:06 schreef Sack_Blabbath het volgende:

[..]

En wat nou als je niet kunt werken? Omdat je onder een vrachtwagen hebt gelegen of een hersentumor hebt gehad? Omdat je kanker hebt of omdat je doof en blind geboren bent?

Dan krijg je een uitkering waardoor je sobertjes toch de eindjes aan elkaar kunt knopen.

En dan hebben we het niet over een Turkje met 'auwie auwie' maar over serieus WAO-ers.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 03:08 schreef pieter_pontiac het volgende:

[..]

Dan krijg je een uitkering waardoor je sobertjes toch de eindjes aan elkaar kunt knopen.

En dan hebben we het niet over een Turkje met 'auwie auwie' maar over serieus WAO-ers.

Lees m'n verhaal hierboven eens....

quote:

Op woensdag 30 november 2005 03:13 schreef Steijn het volgende:
Maar de situatie waar zij in zit geldt voor maar voor heel weinig Nederlanders,

Dat zal je nog vies tegenvallen. Je weet alleen niet van hun bestaan omdat vanwege hun omstandigheden zich weinig in het sociale leven bevinden: of hun ziektes/handicaps verhinderen dat. Of gewoon het feit dat ze geen geld hebben gebruikt maken van sociale gelegenheden en het vervoer daar heen. Of gewoon omdat ze zich schamen om zich met hun Zeemanvodden en plastic Aldi-tas buiten te vertonen. Of omdat hun probleem psychisch is en ze zich daarom thuis opsluiten, denk aan straatvrees, ernstige depressies....

Dat is de pest met deze mensen: je ziet ze niet.

En je hoort ze niet, ze hebben namelijk de middelen niet om zich te laten horen.

Ik denk dat je je heel erg vergist in hoeveel mensen in vergelijkbare situaties zitten. Maar ja, die 5 mensen die aan huis gekluistert zitten bij jou in de straat zie je niet en ken je niet. Dan ken je nog wel die ene van de overkant die een been mist, een zielig geval, maar wel raar dat daar geen aangepast werk voor te vinden is. En die ene buurman die zwart bijverdient zie natuurlijk wel op straat lopen. En dus zijn alle arbeidongeschikten die jij kent fraudeurs natuurlijk.

Ik wil mij best laten horen hoor Sack_Blabbath. Maar het verschil is, dat diegene die het wel laten horen niet gehoord worden. Er wil gewoon niemand luisteren, want in Nederland is er geen armoede. Dat is ook wat hier een aantal keren gezegd wordt.

En inderdaad, je ziet ze weinig in het sociale leven. Omdat ze toch voornamelijk met mensen omgaan die in dezelfde problemen zitten. Je gaat als je weinig geld hebt niet om met een stelletje geldsmijters omdat ze zo'n leuke dikke baan hebben. Ten eerste krijg je dan al ruzie, want meneer geldsmijter begrijpt niet dat jij niet mee kan met uitgaan omdat je geen geld hebt. Daarna komt de minderwaarde, hij gaat minderwaardig over je denken. Je stelt je aan en weet ik het allemaal wat nog meer. Dus daar begin je niet aan, en zo wel, dan is het weer snel voorbij!!

En daarnaast is er inderdaad nog het feitje wat jij zelf al schreef. Als er geen of weinig geld is, dan ga je ook niet naar de sportschool of lekker stappen. Dus daardoor kom je ze dan ook weer minder tegen.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 03:30 schreef Steijn het volgende:
...
Heeft iemand cijfers uit andere landen wat betreft het aantal mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering? Dat zou wel interessant zijn om naar te kijken, dan kun je denk ik een aardige schatting maken van naar wel niveau het aantal WAO'ers zou kunnen dalen. Voordeel van deze schoonmaak zou zijn dat de echte WAO'ers een hogere uitkering kunnen krijgen.

Europese cijfers zijn terug te vinden in Eurostat. Maar welke conclusies wil je hier aan verbinden? Ik denk dat met de huidige herkeuringen de profiteurs geen kans meer maken, maar dat dit wel ten koste gaat van mensen die wel willen maar echt niet kunnen.

Steijn, de open deur die hierboven al is ingetrapt doe ik nog maar weer een keertje over. Waar zit je nou precies over te zwammen? De WAO regels zijn al ontzettend aangescherpt met als resultaat dat het overgrote deel van de twijfelgevallen hun uitkering kwijtraken. En afgezien van wat ouderen bij wie het sowieso geen zin heeft om ze nog de arbeidsmarkt op te schoppen wordt {b]iedereen[/b] herkeurd volgens de strengere regels.

Daarnaast wordt over pakweg vijf weken de WIA ingevoed en die zit zo in elkaar dat als je niet zo'n beetje stervend in bed ligt, je geen uitkering voor arbeidsongeschiktheid meer krijgt als je niet ook werkt.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 02:49 schreef Steijn het volgende:
Ik kan er echt niet over uit dat je dat armoede noemt. Nederland, met al zijn voorzieningen, het is veilig, er zijn sociale voorzieningen, er is goed onderwijs, er zijn mogelijkheden om aan een baan te komen tegen in ieder geval een minimumloon, er is huisvestingsbeleid, er is goede gezondheidszorg voor iedereen. Oke, je zult heel erg op de centen moeten passen, je hebt veel zorgen, je kunt moeilijk leuke dingen ondernemen maar die basis is er in ieder geval wel. Bedenk dat heel veel mensen op de wereld die basis niet eens hebben en al heel blij zouden zijn als hun kinderen al onderwijs zouden kunnen volgen.

Dat is ook wat ik niet begrijp aan deze discussie: de interpretatie van het begrip 'armoede'. Als ik het goed begrijp zou ik volgens het gros van de posters hier zijn opgegroeid in armoede. Maar ik heb dat zelf nooit zo ervaren. En mijn ouders ook niet. Ze konden moeilijk de eindjes aan elkaar knopen, we konden niet op vakantie, hadden geen auto, gingen niet uit eten of naar de bioscoop. Dat is geen armoede, dat is 'het niet zo breed hebben' en tja, heel vervelend dat veel mensen het niet zo breed hebben maar het is nu eenmaal niet anders. Ik weiger de 'armoede' in Nederland te zien als een schrijnend iets waar dringend wat aan gedaan moet worden, en ik weet zeker dat mijn ouders diep beledigd zouden zijn geweest als men hun situatie zo had geinterpreteerd.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 03:30 schreef Steijn het volgende:
Ik bedoel meer dat ik 900000 arbeidsongeschikten een bijzonder eigenaardig aantal vind, ik maak me er sterk voor dat dat aantal minstens gehalveerd kan worden, overigens is dat wel gebaseerd op beeld dat ik van WAO'ers heb (er zitten volgens mij best wat aanstellers in). Heeft iemand cijfers uit andere landen wat betreft het aantal mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering? Dat zou wel interessant zijn om naar te kijken, dan kun je denk ik een aardige schatting maken van naar wel niveau het aantal WAO'ers zou kunnen dalen. Voordeel van deze schoonmaak zou zijn dat de echte WAO'ers een hogere uitkering kunnen krijgen.

Zoals eerder gezegd zijn de keuringen dusdanig aangescherpt dat je inderdaad nog net niet hoeft te werken als je halfdood aan de beademing ligt. 't Is nu zelfs zo ver dat er mensen onterrecht weer aan het werk gezet worden. Gewoon omdat de keuringsartsen een percentage hebben wat ze verplicht zijn te halen. Dat lijkt me nou ook niet de bedoeling, maar goed dat zullen de kinderziektes zijn van het strengere beleid.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 10:24 schreef thaleia het volgende:

[..]

Dat is ook wat ik niet begrijp aan deze discussie: de interpretatie van het begrip 'armoede'. Als ik het goed begrijp zou ik volgens het gros van de posters hier zijn opgegroeid in armoede. Maar ik heb dat zelf nooit zo ervaren. En mijn ouders ook niet. Ze konden moeilijk de eindjes aan elkaar knopen, we konden niet op vakantie, hadden geen auto, gingen niet uit eten of naar de bioscoop. Dat is geen armoede, dat is 'het niet zo breed hebben' en tja, heel vervelend dat veel mensen het niet zo breed hebben maar het is nu eenmaal niet anders. Ik weiger de 'armoede' in Nederland te zien als een schrijnend iets waar dringend wat aan gedaan moet worden, en ik weet zeker dat mijn ouders diep beledigd zouden zijn geweest als men hun situatie zo had geinterpreteerd.

Je hebt toch een baan en een opleiding kunnen verkrijgen zonder in een uitzichtloze situatie te zijn beland? Niemand die je hier arm noemt (Ik neem even aan dat je op mijn definitie doelt). Ik probeer enkel te stellen dat slechts een dak en voedsel nog niet het einde van armoede kan betekenen voor iemand. Geen ruimte overhouden voor andere dingen (door sommigen bestempeld als luxezaken) zorgt ervoor dat de situatie uitzichtloos is. Dat noem ik inderdaad armoede: een leven lang veel moeite moeten doen om rond te komen, zonder in jezelf te kunnen investeren of een stukje ontspanning te kennen. Dat is wat anders dan het krap hebben.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 10:24 schreef thaleia het volgende:

[..]

Dat is ook wat ik niet begrijp aan deze discussie: de interpretatie van het begrip 'armoede'. Als ik het goed begrijp zou ik volgens het gros van de posters hier zijn opgegroeid in armoede. Maar ik heb dat zelf nooit zo ervaren. En mijn ouders ook niet. Ze konden moeilijk de eindjes aan elkaar knopen, we konden niet op vakantie, hadden geen auto, gingen niet uit eten of naar de bioscoop. Dat is geen armoede, dat is 'het niet zo breed hebben' en tja, heel vervelend dat veel mensen het niet zo breed hebben maar het is nu eenmaal niet anders. Ik weiger de 'armoede' in Nederland te zien als een schrijnend iets waar dringend wat aan gedaan moet worden, en ik weet zeker dat mijn ouders diep beledigd zouden zijn geweest als men hun situatie zo had geinterpreteerd.

Heel knap en bewonderenswaardig van je ouders. Maar er zijn momenteel mensen die gewoon niets raars doen en toch niet rondkomen. Mensen wiens geld gewoon op is na 3 weken en die dan nog 1 week op een houtje moeten bijten. Mensen die zich geen nieuwe koelkast kunnen veroorloven, zelfs geen kringloopje. En dat gaat met alle extra kosten voor energie en ziektekosten, etc, volgend jaar nog erger worden naar alle waarschijnlijkheid. Dat noem ik toch echt armoede, want we hebben het hier in heel veel gevallen niet over auto's of supersonische DVD-spelers die onbereikbaar zijn, we hebben het echt over niet meer kunnen eten en op de grond moeten slapen.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 10:32 schreef Sack_Blabbath het volgende:
Zoals eerder gezegd zijn de keuringen dusdanig aangescherpt dat je inderdaad nog net niet hoeft te werken als je halfdood aan de beademing ligt.

Behalve als je met psychische klachten thuis zit. Dan word je over het algemeen gewoon nog afgekeurd. Als artsen inderdaad een bepaald percentage moeten halen zullen mensen met lichamelijke klachten daar dus de dupe van worden. Da's lullig, want mijn ervaring is dat mensen vrij gemakkelijk overspannen worden verklaard en die blijven dus wel gewoon in de WAO.

Maar goed, los daarvan: als je nog kunt werken ben je gewoon niet arbeidsongeschikt. Dat het MOEILIJK is om werk te vinden omdat werknemers liever een 100% fit iemand aannemen klopt, maar als je wel kunt werken, maar niks kunt vinden hoor je in de bijstand thuis, niet in de WAO. Het is ook moeilijker om werk te vinden als je zwart bent, extreem klein of extreem dik bent, of gewoon niet zo slim bent. Of als je de indruk wekt (terecht of onterecht) dat je binnenkort wel eens zwanger zou kunnen gaan worden. Dat zijn dingen waar je net zo min iets aan kunt doen als aan een wat mindere gezondheid, en die zwarten, kleinen, dikken en dommen zitten ook niet in de WAO...dus 'gammel zijn' vind ik geen reden om in de WAO te zitten...ALS je kunt werken dus he. Als je helemaal niets kunt is het anders. Als iemand niet anders kan dan platliggen lijkt het mij volstrekt onredelijk te verwachten dat ie nog envelopjes vouwt.

[ Bericht 2% gewijzigd door thaleia op 30-11-2005 10:48:46 ]

quote:

Op woensdag 30 november 2005 10:37 schreef Sack_Blabbath het volgende:
Maar er zijn momenteel mensen die gewoon niets raars doen en toch niet rondkomen.

Ik geloof dat dat er in Nederland maar verdomd weinig kunnen zijn. Maar misschien ga ik teveel af op de verhalen van mijn vriendin bij de Sociale Dienst, die Bijzondere Bijstand moet verstrekken voor de aanschaf van een koelkast aan mensen die die koelkast niet kunnen betalen omdat ze het geld van die maand in rap tempo hebben opgezopen of besteed aan een coole nieuwe mobiel.

Overigens staan er hier alweer twee mooie voorbeelden van die verschillende interpretatie onder elkaar: jij hebt het over 'niets raars doen en toch niet rondkomen', degene boven (of onder?) je vindt het al armoede als iemand 'moeilijk kan rondkomen'.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 10:42 schreef thaleia het volgende:

[..]

Behalve als je met psychische klachten thuis zit. Dan word je over het algemeen gewoon nog afgekeurd. Als artsen inderdaad een bepaald percentage moeten halen zullen mensen met lichamelijke klachten daar dus de dupe van worden. Da's lullig, want mijn ervaring is dat mensen vrij gemakkelijk overspannen worden verklaard en die blijven dus wel gewoon in de WAO.

't Vervelende van psychische klachten is dat je het niet aan mensen af ziet. Als je door een rietje moet eten begrijpen mensen wel waarom je thuis zit. Als je een zware depressie hebt dan ben je al snel een aansteller. Verder heb ik geen idee hoe makkelijk je wordt afgekeurd voor dat soort klachten. Bij de paar die die ik ken kan ik je vertellen dat het terrecht is.

quote:

Maar goed, los daarvan: als je nog kunt werken ben je gewoon niet arbeidsongeschikt. Dat het MOEILIJK is om werk te vinden omdat werknemers liever een 100% fit iemand aannemen klopt, maar als je wel kunt werken, maar niks kunt vinden hoor je in de bijstand thuis, niet in de WAO. Het is ook moeilijker om werk te vinden als je zwart bent, extreem klein of extreem dik bent, of gewoon niet zo slim bent. Of als je de indruk wekt (terecht of onterecht) dat je binnenkort wel eens zwanger zou kunnen gaan worden. Dat zijn dingen waar je net zo min iets aan kunt doen als aan een wat mindere gezondheid, en die zwarten, kleinen, dikken en dommen zitten ook niet in de WAO...dus 'gammel zijn' vind ik geen reden om in de WAO te zitten...ALS je kunt werken dus he. Als je helemaal niets kunt is het anders. Als iemand niet anders kan dan platliggen lijkt het mij volstrekt onredelijk te verwachten dat ie nog envelopjes vouwt.

Natuurlijk moet je werken als dat kan. Al is het maar op een beperkte manier. En geloof me, dat willen de meesten die we arm noemen ook. We hebben het dan niet over iemand die altijd gewerkt heeft voor een goed salaris en die nu lekker thuis zit met 70% van zijn laatste loon. We hebben het over mensen die weinig tot geen mogelijkheden hebben om wat voor 'n leuks dan ook te ondernemen en die thuis de muren op zich af zien komen. Dat zijn de mensen die arm zijn, die willen best werken om hun situatie te verbeteren.

En of je mensen nou in de WAO of de WW zet maakt niet veel uit. Ik weet niet hoe het nieuwe WIA-systeem gaat werken, daar heb ik me nog niet in verdiept. Maar ook als je in de huidige WAO zit kun je verplicht worden om (aangepast) werk te zoeken. En je wordt regelmatig gekeurd, en als je dan beter bent mag je gewoon (terug) naar de WW.

Het probleem ligt ook bij de werkgevers. Die laten een vacature liever nog een paar maanden onvervult dan dat ze een "stumper" aannemen. Of nemen toch maar een studentje of een scholiertje in dienst via een uitzendbureau. Die kosten niet zo veel.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sack_Blabbath op 30-11-2005 11:35:50 ]

quote:

Op woensdag 30 november 2005 10:46 schreef thaleia het volgende:

[..]

Ik geloof dat dat er in Nederland maar verdomd weinig kunnen zijn.

Ik kan je er wel aan een paar voorstellen. En dan verkeer ik toch echt niet heel erg in de allerarmste kringen. Zie ook mijn eerdere punt: je ziet dit soort mensen ook niet of nauwelijks in het sociale/openbare leven. Armoede gaat in het merendeel van de gevallen ook samen met een sociaal isolement.

quote:

Maar misschien ga ik teveel af op de verhalen van mijn vriendin bij de Sociale Dienst, die Bijzondere Bijstand moet verstrekken voor de aanschaf van een koelkast aan mensen die die koelkast niet kunnen betalen omdat ze het geld van die maand in rap tempo hebben opgezopen of besteed aan een coole nieuwe mobiel.

Vergeet niet dat alcoholisme en andere verslavingen ook eigenlijk een ernstige ziekte zijn. Dat zijn dingen waar je echt niet 1, 2, 3 van af bent. Daarnaast zal je vriendin inderdaad het één en ander aan dubieuse gevallen tegenkomen. Stel dat ze 10 mensen per dag helpt en 2 daarvan zijn dat soort gevallen dan kan ik me voor stellen dat ze het idee heeft dat ze heel de dag oplichters aan het helpen is en vergeet dat er 8 man waren die het wel heel erg nodig hebben.

quote:

Overigens staan er hier alweer twee mooie voorbeelden van die verschillende interpretatie onder elkaar: jij hebt het over 'niets raars doen en toch niet rondkomen', degene boven (of onder?) je vindt het al armoede als iemand 'moeilijk kan rondkomen'.

Ach, wat mij betreft valt "moeilijk rondkomen" ook onder armoede. Maar zolang er ook "niet rondkomen" bestaat vind ik dat nu even prioriteit nummer 1.

Het lastige is dat als je de echte schrijnende gevallen probeert te repareren met algemene wetgeving dit al snel een aanzuigende werking heeft voor mensen die gewoon "niet willen".

Het lijkt me daarom beter om te accepteren dat er een aantal mensen er wat betreft algemene regelingen gewoon wat bekaaid vanaf komen en die vervolgens als het nodig blijkt te zijn door middel van maatwerk te helpen.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 11:30 schreef Sack_Blabbath het volgende:
Vergeet niet dat alcoholisme en andere verslavingen ook eigenlijk een ernstige ziekte zijn.

Ja zeg, zo valt er weinig te discussieren. Als we het begrip 'eigen verantwoordelijkheid' helemaal terzijde schuiven, en de begrippen 'geluk' en 'pech', kunnen we niet anders dan concluderen dat iedereen recht heeft op een prachtig luxe leventje, ongeacht hoe slim of dom hij de dingen aanpakt en ongeacht hoe hard ie wil werken of hoe graag ie op de bank wil hangen.

Maar sommige mensen hebben nu eenmaal de pech dat ze in de Sahel geboren worden, en andere mensen hebben nu eenmaal geen zin om veel uit te voeren, en andere mensen hebben het geluk dat hun rijke pa de dingen goed voor ze regelt, en andere mensen hebben het geluk dat ze een top-gezondheid hebben, en andere mensen zijn gewoon zelf erg ondernemend en pakken de dingen handig aan.

Niet iedereen heeft evenveel mazzel, en niet iedereen is even bereid hard te werken. Als jij een manier weet om voor al die categorieen op de hele wereld een prachtig luxe leven te regelen, juich ik het van harte toe. Zolang dat niet lijkt te kunnen lukken, zullen er verschillen bestaan, en zal de een riant rondkomen en de ander slechts met heel veel moeite. Zo is het nu eenmaal....wat wil je dan?

Het gezin wat ze gisteren op tv lieten zien bestond uit twee ouders met 5 kinderen. Vader heeft een vaste baan en verdient hiermee 1200 euro netto. (heftruckchauffeur)
Het stel had eerst twee kinderen en kreeg er toen spontaan, geen ivf of zo, een drieling bij. Die drieling is nog te jong voor school, dus werken voor ma is er nog niet bij. Kinderopvang voor drie kinderen hele dag en twee naschools is namelijk niet te betalen. Dat zou gekkenwerk zijn.

Het gezin moet dus rondkomen van 1200 euro, met 7 personen. Als ik mijn eigen vaste lasten bij elkaar tel, zit ik al aan 1000 euro per maand. Dan heb ik het nog niet over verenigingen, internet, abonnementen e.d. maar echt noodzakelijke vaste lasten.
Als je dan als gezin van 200 euro nog moet zien te leven, dan heb je het niet gemakkelijk.

Wat me echter wel opviel was dat die moeder schijnbaar van veel en lekker eten houdt en die vader rookte. Dat zijn natuurlijk wel de eerste bezuinigingen.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 13:05 schreef thaleia het volgende:

[..]

Ja zeg, zo valt er weinig te discussieren. Als we het begrip 'eigen verantwoordelijkheid' helemaal terzijde schuiven, en de begrippen 'geluk' en 'pech', kunnen we niet anders dan concluderen dat iedereen recht heeft op een prachtig luxe leventje, ongeacht hoe slim of dom hij de dingen aanpakt en ongeacht hoe hard ie wil werken of hoe graag ie op de bank wil hangen.

Maar sommige mensen hebben nu eenmaal de pech dat ze in de Sahel geboren worden, en andere mensen hebben nu eenmaal geen zin om veel uit te voeren, en andere mensen hebben het geluk dat hun rijke pa de dingen goed voor ze regelt, en andere mensen hebben het geluk dat ze een top-gezondheid hebben, en andere mensen zijn gewoon zelf erg ondernemend en pakken de dingen handig aan.

Niet iedereen heeft evenveel mazzel, en niet iedereen is even bereid hard te werken. Als jij een manier weet om voor al die categorieen op de hele wereld een prachtig luxe leven te regelen, juich ik het van harte toe. Zolang dat niet lijkt te kunnen lukken, zullen er verschillen bestaan, en zal de een riant rondkomen en de ander slechts met heel veel moeite. Zo is het nu eenmaal....wat wil je dan?

Dat van dat alcoholisme was een kanttekening, dat was niet heel belangrijk. Daarnaast ontken ik nergens dat er misbruik gemaakt wordt en dat er gewoon altijd mensen zijn die pech zullen hebben. Ik pleit er alleen voor dat de standaard voor de allerarmsten best iets omhoog kan. Ondanks dat er een groep, voor zover ik kan beoordelen een duidelijke minderheid , is die er misschien misbruik van kan maken. Ik vind niet dat de goeden in dit soort situaties onder de slechten moeten lijden. In een land als Nederland horen de schrijnende situaties die zich nu voordoen gewoon niet voor te komen, we zitten hier niet in een vervallen Oost-blokland of in donker Afrika. We wonen in een ontwikkeld en welvarend land, daar moet iedereen gewoon de hele maand gezond kunnen eten. Een huis, een bed, een koelkast, fatsoenlijke kleding en wat mij betreft ook een tv kunnen hebben. Daar moet iedereen zijn verzekeringen en ziektekosten gewoon probleemloos kunnen betalen.

En wat mij betreft mag iedereen ook nog wel taart kunnen eten op zijn verjaardag. Een chocoladeletter krijgen van de Sint, mee op schoolreisje en wie weet zelfs 1 of 2 keer per jaar naar de bioscoop. Maar goed, laten we eerst dat bovenstaande maar eens regelen.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 13:10 schreef Gia het volgende:
Het gezin wat ze gisteren op tv lieten zien bestond uit twee ouders met 5 kinderen. Vader heeft een vaste baan en verdient hiermee 1200 euro netto. (heftruckchauffeur)
Het stel had eerst twee kinderen en kreeg er toen spontaan, geen ivf of zo, een drieling bij.

En drie kinderen zou wel te betalen zijn?

Je kan toch ook wel een beetje nadenken en tot de conclusie komen dat als je een laag betaalde baan hebt, dat je dan niet 5 mensen moet willen onderhouden daarmee.

Het is wel allemaal zielig hoor, dit soort verhalen, maar veel van de situaties zijn ontstaan door keuzes die mensen maken: teveel kinderen, teveel drinken, niet met geld om kunnen gaan etc.

Een simpel rekensommetje:


Het normbedrag voor een alleenstaande is 850,- per maand.

Het is duidelijk dat je best goed kan leven:
- lekker huisje van 300,- wat niet weinig is
- genoeg te eten want je kan ook eten voor 100,- per maand of minder
- maar liefst 50,- per maand voor kleding, dat is meer dan ik had toen ik student was.

En dan nog hou je 60 euro per maand over.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 13:36 schreef IntroV het volgende:

- lekker huisje van 300,- wat niet weinig is

In de bewoonde wereld heb je daar net een studentenkamer voor

Parkdreef 72
Zoetermeer (Seghwaert)
HAT-woning, 2 kamers
Huurprijs: ¤ 302,17


Drogersdijk 23
Den Haag (Scheveningen)
Benedenwoning, 2 kamers
Huurprijs: ¤ 275,65


Vissershof 24
Den Haag (Geuzen- en Statenkwartier)
Eengezinswoning, 1 kamer
Huurprijs: ¤ 225,42


Wieringsestraat 30
Den Haag (Duindorp)
Portiekwoning, 3 kamers
Huurprijs: ¤ 285,26


En dan is er ook nog huursubsidie.