Klopt. Maar zoals wel vaker, zijn we in Europa eerder wakker, maar tot aanpakken komt het niet, of te langzaam. Toen Bush z'n tweede State of the Union uitsprak, was het niets dan olie olie olie (misschien z'n 3e, na die bijna-stroomuitval en Enron rommel in California.) De voorlaatste keer was al anders van toon en dit jaar was nog minder pro-olie. Dat is in de VS toch een belangrijke gedachtensprong die een paar jaar geleden in neo-con kringen onmogelijk was. En nu zijn de doelen nog steeds anders dan de Europese doelen, maar de weg er naartoe is via nieuwe technieken. En de kans is groot dat de VS net op tijd het licht helemaal gaan zien en daarin gewoon leider worden. Wat echter alleen maar uitslet is van onttroning door China en India. Die landen zijn simpelweg te groot en hebben teveel voordelen om niet de grootsen te worden.quote:Op dinsdag 7 februari 2006 13:19 schreef Chewie het volgende:
Nee juist niet, de VS heeft nu wel de intentie uitgesproken om daar meer mee te gaan doen.
Het is ook iets te mooi zoals Klez dat beschreef. De handelsbalans tussen de EU en de VS helemaal neit zo heel gek. Wat de VS (een aantal economen) eigenlijk zeiden, was: geef je neutrale balans op om onze uitgaven te dekken opde balans. Niet willen weten dat er niet zoveel te halen valt voor Europa in de VS, elke extra uitgegeven euro gaat voor 95% rechtstreeks naar China.quote:Denk dat je dat fout ziet, werkeloosheid in de EU is nu niet echt te hoog en qua consumentenbestedingen doet de EU het ook helemaal niet slecht. De enige reden dat de verhoudingen wellicht zoek zijn op de monetaire markt komt dan ook alleen door de VS. De enige reden die ik kan bedenken waarom de VS dit als argument zou aanvoeren is de angst voor de Euro wat nu al een serieuze concurent is voor de dollar en waarvan het mij niet zou verbazen dat deze de rol van de dollar in de (nabije) toekomst over gaat nemen.
http://www.nd.nl/Document.aspx?document=nd_artikel&id=67154quote:Een nieuwe Koude Oorlog dreigt in het Oosten
door Jan van Benthem
Het is officieel: de VS zien China als de grootste bedreiging voor de machtspositie van Amerika. Eens in de vier jaar maakt het Pentagon een inschatting van de strategische ontwikkelingen, waarop de VS zich militair dienen voor te bereiden. Dat de strijd tegen het terrorisme hoog zou scoren, leed geen twijfel. Maar China staat nu met stip op de eerste plaats.Het lijkt wel een herinnering aan het verleden van de Koude Oorlog, met de rapporten van het Pentagon over de militaire kracht van de tegenstander. In 1988, het jaar voor de val van de Muur, was het een heus boekwerk, een grote Russische kernonderzeeër op de voorpagina en met de onheilspellende titel Assessment of the Threat (Inschatting van de Dreiging). In de studie stonden uitgebreide analyses over de nucleaire slagkracht van de Sovjet-unie en een heel hoofdstuk over de Ekranoplan, een mengvorm van vliegtuig en schip dat honderden soldaten met een enorme snelheid kon vervoeren. Dit alles gecomplementeerd met artistieke impressies vol dreiging van de Russische wapensystemen.
Met de val van de Muur en de ineenstorting van de USSR leek die tijd voorgoed voorbij. Dat wordt nog eens bevestigd door het vierjaarlijkse rapport dat vrijdag door het Pentagon werd gepresenteerd. Rusland is in een overgangsfase beland en vormt, ondanks dat het nog steeds beschikt over een groot arsenaal kernwapens, volgens het rapport niet meer de bedreiging die het eens was.
Maar toch is wat het Pentagon betreft de dreiging terug. Alleen komen de onderzeeërs nu uit China en is de Ekranoplan vervangen door Chinese landingsvaartuigen.
Aziatische eeuw
Dat China nu wordt gezien als de nieuwe grootmacht die het de VS lastig kan maken, is niet nieuw. Vorig jaar uitte de Amerikaanse minister van Defensie, Donald Rumsfeld, al herhaaldelijk zijn bezorgdheid over de Chinese defensieuitgaven. Die stijgen de laatste tien jaar constant en bedragen nu volgens Amerikaanse schatting grofweg eenzesde tot eenvijfde van het Amerikaanse defensiebudget.
China is druk bezig de strijdkrachten te moderniseren. De ballistische raketten krijgen een grotere reikwijdte en kunnen ook de VS bereiken. Daarnaast investeert China veel geld in het moderniseren van de marine, waardoor het land ook een 'blauw water capaciteit' krijgt en ver van de haven op de zeeën voor de kust van China en in de Grote Oceaan kan opereren. In eerste instantie is dit een bedreiging voor Taiwan, maar ook Japan wordt zenuwachtig van de Chinese marinevaartuigen in combinatie met Chinese claims op delen van de Chinese Zee waar Japan naar gas boort.
China is echter duidelijk van plan, een regionale macht en liefst een wereldmacht te worden. De Chinese premier Wen Jiabao verwoordde dat vorig jaar tijdens zijn bezoek aan India zonder schroom. China wil, eventueel samen met India, de wereld leiden in 'de Aziatische eeuw', aldus de Chinese regeringsleider.
Vanouds hebben de VS veel aandacht voor de Grote Oceaan en de landen die daaraan liggen. De strijd die de Amerikanen in de Tweede Wereldoorlog voerden, speelde zich voor een belangrijk deel af in de Pacific. Daarna zijn de Amerikanen betrokken geweest bij de oorlog in Korea en Vietnam en heeft president Bush vorig jaar nog verzekerd dat de VS Taiwan te hulp zullen komen als dat land wordt aangevallen. Er is maar één land, dat daar plannen voor zou kunnen hebben: China.
Amerikaanse denkers verwachten verder dat Europa en China dichter tot elkaar zullen komen, naarmate er meer landen die geen stevig verankerde democratische traditie kennen, lid worden van de EU. Een rem op deze ontwikkeling vormt de samenwerking binnen de NAVO, iets wat de nieuwe Duitse bondskanselier Merkel ook benadrukt. Evenals de Amerikanen ziet ook zij weinig heil in een eigen Europese defensiemacht en wil ze liever de NAVO versterken en herwaarderen. Daarin wordt ze overigens gesteund door juist de nieuwe lidstaten die het lidmaatschap van de NAVO als een essentieel onderdeel van hun democratisering beschouwen.
Afschrikking
Een dergelijk stevig bondgenootschap bestaat niet op het Aziatische toneel. Er is sprake van veel onderling wantrouwen tussen de democratische landen in de regio. Japan en Zuid-Korea kennen bijvoorbeeld veel wrijvingen, evenals Japan en Taiwan.
Daarom kiest het Pentagon voor een vertrouwde benadering: afschrikking. De VS moeten zich weer wapenen tegen een andere grootmacht, onder andere door een nieuwe generatie 'stealth' schepen en vliegtuigen. Net als indertijd bij de Sovjet-unie moeten de vliegtuigen diep op vijandelijk terrein kunnen doordringen en de schepen lange tijd dichtbij de vijandelijke kust opereren, liefst zonder opgemerkt te worden.
Door zo een nieuwe slagkracht op te bouwen hopen de VS de expansie van de Chinese macht in te dammen. Maar anders dan met de Sovjet-unie, heeft China al zeer sterke economische banden over de hele wereld - en vooral met het Westen. De tegenstelling tussen de VS en China wordt door veel van de westerse bondgenoten van de VS niet meer beleefd als een confrontatie tussen de vrije wereld en een totalitair regime. De toegenomen vervolging van de ondergrondse kerken in China en de overheidscensuur op vrij verkrijgbare informatie veroorzaken geen grote protesten meer. Naast de harde macht van de nieuwe wapens heeft China nog een 'zachte macht': een groot economische potentieel. En zoals het zo vaak gaat, verdoezelt het geld dat daaraan kan worden verdiend veel onrecht en onvrijheid.
Al de factoren die je noemt spelen ook in Nederland alleen een paar jaar later.quote:Op dinsdag 7 februari 2006 13:19 schreef Chewie het volgende:
[..]
Maar je snapt toch ook wel dat dat rendement niet vaststaat? Zeker niet nu de huizenmarkt daar begint over te koken, het consumentenvertrouwen daalt en de economische groei een bijhoorlijk scherpe daling liet zien.
[..]
Ik zie in Amerika veel meer hybrides dan in Europa. Maar goed, ik weet gewoon niet op dit moment hoe de investeringen liggen en kan daar ook geen cijfers over vinden. De kans lijkt me klein dat de EU daar meer aan spendeert, en als het al zo is verdwijnt waarschijnlijk een gedeelte in de inefficientie van de EU.quote:Nee juist niet, de VS heeft nu wel de intentie uitgesproken om daar meer mee te gaan doen.
[..]
[..]
Eu unemployment: 9%quote:Denk dat je dat fout ziet, werkeloosheid in de EU is nu niet echt te hoog en qua consumentenbestedingen doet de EU het ook helemaal niet slecht. De enige reden dat de verhoudingen wellicht zoek zijn op de monetaire markt komt dan ook alleen door de VS. De enige reden die ik kan bedenken waarom de VS dit als argument zou aanvoeren is de angst voor de Euro wat nu al een serieuze concurent is voor de dollar en waarvan het mij niet zou verbazen dat deze de rol van de dollar in de (nabije) toekomst over gaat nemen.
Ik zeg ook China en Rusland, laatstgenoemde is nl. min of meer het achterland van China. Trouwens, de transsiberische spoorlijn is een zeer belangrijke verbindingsroute tussen China en Europa. En dat het over 25 jaar geen inwoners meer heeft is natuurlijk totale onzin...quote:Op dinsdag 7 februari 2006 14:35 schreef en_door_slecht het volgende:
[..]
Hoe graag de Russen ook zullen willen, die hebben hun gloriedagen gehad. Momenteel kunnen ze flik profiteren van de olie, maar dat zal op de lage termijn neit genoeg zijn: grote sociale achterstanden (b.v. opleiding, alcohol (is echt een heel groot probleem)) vormen samen met de bevolkingsomvang de reden. Rusland telt over 25 jaar minder inwoners dan landen als Soedan, Vietnam en Egypte.
De machtsblokken die sommige strategen voorspellen, zal de link eens zoeken, zijn VS-India versus China-Rusland.quote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:51 schreef Scheepschroef het volgende:
[..]
Ik zeg ook China en Rusland, laatstgenoemde is nl. min of meer het achterland van China. Trouwens, de transsiberische spoorlijn is een zeer belangrijke verbindingsroute tussen China en Europa. En dat het over 25 jaar geen inwoners meer heeft is natuurlijk totale onzin...
Als China en Rusland al samen een blok gaan vormen, is dat uit strategische overwegingen rond gas, olie en als pact tegen de VS. Ik zie alleen nog niet waarom dat zou kunnen gebeuren, want deze landen hebben niet veel met elkaar.quote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:51 schreef Scheepschroef het volgende:
Ik zeg ook China en Rusland, laatstgenoemde is nl. min of meer het achterland van China. Trouwens, de transsiberische spoorlijn is een zeer belangrijke verbindingsroute tussen China en Europa. En dat het over 25 jaar geen inwoners meer heeft is natuurlijk totale onzin...
Ja, haal die er maar eens bij, want ik snap wel dat India en China niet zomaar de dikste homies worden, maar zowel de link VS-India als Rusland-China zie ik eigenlijk ook niet. En met een half miljard mensen en vanwege de huidige lagere levensstandaard in het oosten van de EU, snap ik ook niet waarom de EU niet in je rijtje staat. 450 miljoen mensen zijn altijd een belangrijk economisch blok, de EU al helemaal. Waarom geven jullie Rusland met z'n 100 miljoen inwoners tussen 2030 en 2050 toch zoveel credit? Alleen vanwege die olie?quote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:55 schreef klez het volgende:
De machtsblokken die sommige strategen voorspellen, zal de link eens zoeken, zijn VS-India versus China-Rusland.
Voor de VS is India een natuurlijke bondgenoot, en China niet vanwege het communistische karakter. Dit is ook onofficieel lange termijn beleid, ik heb het op de site van het Amerikaanse ministerie van BZ gelezen, maar kan het ff niet terugvinden. Kom ik nog op terug.quote:Op woensdag 8 februari 2006 00:35 schreef en_door_slecht het volgende:
[..]
Ja, haal die er maar eens bij, want ik snap wel dat India en China niet zomaar de dikste homies worden, maar zowel de link VS-India als Rusland-China zie ik eigenlijk ook niet. En met een half miljard mensen en vanwege de huidige lagere levensstandaard in het oosten van de EU, snap ik ook niet waarom de EU niet in je rijtje staat. 450 miljoen mensen zijn altijd een belangrijk economisch blok, de EU al helemaal. Waarom geven jullie Rusland met z'n 100 miljoen inwoners tussen 2030 en 2050 toch zoveel credit? Alleen vanwege die olie?
Niet helemaal, de huizenmarkt hier kent namelijk een totaal andere oorzaak voor het overkoken.quote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:12 schreef klez het volgende:
[..]
Al de factoren die je noemt spelen ook in Nederland alleen een paar jaar later.
Volgens mij zijn er in de EU al veel meer Hybrides verkocht dan in de VS. Verder ga je weer verder op de emotionele tour door de EU per definitie af te doen als inefficient maar vergeet je erbij te vermelden dat qua inefficientie de Amerikaanse overheid er niet veel voor onder doet, iemand die CATO leest zou dat namelijk wel moeten wetenquote:Ik zie in Amerika veel meer hybrides dan in Europa. Maar goed, ik weet gewoon niet op dit moment hoe de investeringen liggen en kan daar ook geen cijfers over vinden. De kans lijkt me klein dat de EU daar meer aan spendeert, en als het al zo is verdwijnt waarschijnlijk een gedeelte in de inefficientie van de EU.
Een verschil maar daarmee is niet gezegd dat de werkeloosheid in de EU te hoog is.quote:Eu unemployment: 9%
US unemployment: 4,7%
Een essentieel verschil.
CATO "republikeins" noemenquote:Are Trade Deficits Really Bad News?
Er zijn talloze geloofwaardige links te vinden, ook van minder Republikeinse instituten als Cato.
Dan raad ik je aan om de "Riverside converstations" (ook bij tegenlicht aan bod geweest) te bekijken, juist de VS werd door Amerikaanse, Europese en Aziatische economen gezien als de zieke man van de wereld van de 21e eeuw (overigens loopt hier ook nog ergens een topic na aanleiding van een tegenlicht uitzending waarin volgens die documentaire de ondergang van de VS al in gang was gezet). Overigens hadden ze ook voldoende kritiek op de EU en ook op China (waarvan de verwachting is dat die nog wel enkele zeer grote recessies zullen krijgen) maar ze waren toch een stuk optimistischer over de EU vooral omdat de nieuwe lidstaten zeer snel op een goed welvaartsniveau komen en de stabiliteit en populariteit van de Euro.quote:Ik heb hier al eerder beschreven een uitzending van tegenlicht een paar weken terug waar Indiase en Chinese zakenmannen Europa als de zieke man van de wereld beschreven, en de 21e eeuw is volgens hun aan China, India en de VS. Een standpunt wat ik deel. Maar dat moge duidelijk zijn.
Daarbij wil ik twee (tegenstrijdige) argumenten aanhalen die de kracht van deze getallen een beetje moet relativeren:quote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:12 schreef klez het volgende:
Eu unemployment: 9%
US unemployment: 4,7%
Een essentieel verschil.
Dankje, ik was na m'n eerste of tweede post even bang dat jij zou vervallen in een 'ik ben blind en knuffel Bush' debater, maar gelukkig draag je bij aan een goede discussie.quote:Ik waardeer overigens dat je in de discussie niet het stereotype "bash de VS" standpunt in neemt, maar zaken op je eigen wijze bekijkt.
Bron? Ik denk het niet.quote:Op woensdag 8 februari 2006 13:29 schreef Chewie het volgende:
Volgens mij zijn er in de EU al veel meer Hybrides verkocht dan in de VS.
quote:Toyota says global sales of its hybrid cars have topped the half-million mark since 1997 and will keep rising. Toyota has sold about 513,000 gasoline-electric hybrids as of the end of October since the Prius -- the first mass-produced hybrid -- was launched in Japan in 1997. It sold 194,800 hybrids in the first 10 months of this year, compared with 134,700 for 2004. Japanese automakers are rushing to meet demand for their gasoline-electric hybrids, particularly in the United States, where interest in fuel-guzzling vehicles has been hit by gas prices. Toyota estimates its production of hybrid vehicles at 240,000 to 250,000 for 2005. "We aim to make [global annual] sales top one million units by an early date in the 2010s," a Toyota spokesman says.
Overheden zijn per definitie inefficient. Maar jij gaat echt niet met droge ogen beweren dat de Amerikaanse en Europese overheden vergelijkbaar zijn qua efficientie. In Amerika is de druk van de bevolking op de overheid om die overheid "mean and lean" te houden een constante factor, itt Europa.quote:Verder ga je weer verder op de emotionele tour door de EU per definitie af te doen als inefficient maar vergeet je erbij te vermelden dat qua inefficientie de Amerikaanse overheid er niet veel voor onder doet, iemand die CATO leest zou dat namelijk wel moeten weten![]()
[..]
Ik denk dat men daar in Frankrijk en Duitsland toch wel anders over denkt.quote:[..]
Een verschil maar daarmee is niet gezegd dat de werkeloosheid in de EU te hoog is.
[..]
Gefeliciteerd.quote:CATO "republikeins" noemen![]()
Laat ze het daar maar niet horen (ik ben er trouwens lid van)
Dat deskundigen zo van mening verschillen en binnen een jaar tijd zo kunnen draaien zou je al te denken moeten geven. Het zijn vooral politieke agendas zo lijkt het die de argumenten sturen.quote:Overigens staat er in de laatste "CATO Policy Report" een aardig stuk over hoe Bush de VS naar bankroet heeft geleid.
[..]
Dan raad ik je aan om de "Riverside converstations" (ook bij tegenlicht aan bod geweest) te bekijken, juist de VS werd door Amerikaanse, Europese en Aziatische economen gezien als de zieke man van de wereld van de 21e eeuw (overigens loopt hier ook nog ergens een topic na aanleiding van een tegenlicht uitzending waarin volgens die documentaire de ondergang van de VS al in gang was gezet). Overigens hadden ze ook voldoende kritiek op de EU en ook op China (waarvan de verwachting is dat die nog wel enkele zeer grote recessies zullen krijgen) maar ze waren toch een stuk optimistischer over de EU vooral omdat de nieuwe lidstaten zeer snel op een goed welvaartsniveau komen en de stabiliteit en populariteit van de Euro.
Qua efficientie ben ik over beide niet te spreken en ik krijg zeker van de laatste 3 presidenten nu niet echt het idee dat die de overheid "mean and lean" hebben weten te houden, integendeel zelfs zoals ook uit verschillende CATO rapporten is gebleken. Dit in tegenstelling tot Europa waar zeker in Noord-west Europa en veel van de nieuwe lidstaten juist meer liberalisering is gekomen wat ook wel is gebleken uit de stijgende welvaart in die landen (Ierland en de UK als beste voorbeelden waarschijnlijk)quote:Op donderdag 9 februari 2006 12:26 schreef klez het volgende:
Overheden zijn per definitie inefficient. Maar jij gaat echt niet met droge ogen beweren dat de Amerikaanse en Europese overheden vergelijkbaar zijn qua efficientie. In Amerika is de druk van de bevolking op de overheid om die overheid "mean and lean" te houden een constante factor, itt Europa.
Oh vast maar de werkeloosheid in de VS is in alle staten ook niet gelijk.quote:Ik denk dat men daar in Frankrijk en Duitsland toch wel anders over denkt.
Verschillende deskundigen, verschillende meningen. Als je op CATO afgaat zien die het nu een stuk somberder in gezien de laatste publicaties (is overigens geen club met allemaal dezelfde meningen) dus dat zou jou te denken moeten geven. Dat de VS veel investeerders weet te trekken is overigens zeer gunstig voor ons en de UK die nog steeds tot de grootste investeerders behoren in de VS maar wat investeringen betreft doen lidstaten als Ierland en enkele nieuwkomers het een stuk beter dan de VS, wat dus aangeeft dat het helemaal niet zo slecht gesteld is met de EU. Verder heeft Europa ook laten zien zeer snel weer tot 1 van de welvarendste regio's te kunnen behoren, bijvoorbeeld de periode na WO2 kun je een economisch wonder noemen want Europa stond in zeer korte tijd weer op eigen benen en konden de door de VS verstrekte leningen snel weer terugbetaald worden.quote:Dat deskundigen zo van mening verschillen en binnen een jaar tijd zo kunnen draaien zou je al te denken moeten geven. Het zijn vooral politieke agendas zo lijkt het die de argumenten sturen.
Ik hou me voorlopig bij de feiten; bijna de helft van het aantal werkelozen, al meer dan honderd jaar een structureel hogere groei, dominantie in vrijwel opzicht en investeerders die blijven komen.
Maar de toekomst zal uitwijzen of Europa nog bij kan komen. Vooralsnog geloven ze er zelf al nauwelijks meer in, gezien de paniek over de Lissabon doelstellingen.
Nou dank je. Ik probeer nog steeds jou wel serieus te nemen.quote:iemand die niet ziet dat er onder deze economie veel valkuilen zitten kan ik niet echt serieus nemen.
Het percentage is gemiddeld genomen gewoon een stuk lager in de VS.quote:Oh vast maar de werkeloosheid in de VS is in alle staten ook niet gelijk.
En daar heb je een heel goed punt. Het 'Oude Europa' mag dan een aantal rotte plekken hebben (Frankrijk en met name Italië en Spanje) maar ook zeker een potentie om te groeien in met name de nieuwe lidstaten en Duitsland.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:08 schreef Chewie het volgende:
... Dat de VS veel investeerders weet te trekken is overigens zeer gunstig voor ons en de UK die nog steeds tot de grootste investeerders behoren in de VS maar wat investeringen betreft doen lidstaten als Ierland en enkele nieuwkomers het een stuk beter dan de VS, wat dus aangeeft dat het helemaal niet zo slecht gesteld is met de EU....
Ik sluit me hier volledig bij aan, met die toevoeging dat het evenzogoed veel te goedkoop is om te stellen dat Bush & co (lees: de VS) alles fout doen wat maar fout gedaan kan worden en dat Zowel Europa als Azië ook geen schone handen hebben.quote:Overigens hoop ik dat het gewoon goed blijft gaan met de VS want dat is alleen maar gunstig voor ons (en onze pensioenen) maar ik erger me dood aan dat negativisme over de EU die nergens op gebasseerd is en het onvoorwaardelijke geloof in de Amerikaanse economie die ook nergens op gebasseerd is, iemand die niet ziet dat er onder deze economie veel valkuilen zitten kan ik niet echt serieus nemen.
Mwoa, ik geloof dat het echte probleem met India en voornamelijk China veel meer van politieke aard zijn: hoe gaat China zich gedragen in de wereld? Dat de VS en daarvoor Europa zich niet altijd netjes hebben gedragen moge duidelijk zijn, maar de wijze waarop China nu corrupt Afrika staat te ondersteunen om maar grondstoffen in handen te kunnen krijgen, baart me veel grotere zorgen.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:23 schreef klez het volgende:
De valkuilen zie ik wel degelijk; maar die bestaan imo vooral uit hoe de verhoudingen met India en China zich gaan uitkristalliseren de komende 100 jaar.
Euh sorry ik bedoelde nu niet echt direct jou hiermeequote:Op donderdag 9 februari 2006 13:23 schreef klez het volgende:
[..]
Nou dank je. Ik probeer nog steeds jou wel serieus te nemen.
Mee eens. Maar waar ik op doelde is of ooit (dat zal wel heel lang duren) deze landen in staat zijn de leidende rol van de VS op het gebied van (en de grootste "moneymaker" in de economie van de toekomst) innovatie patenten en content over te nemen. Gezien het non-individualistische karakter van de Chinese en Indiase samenlevingen moet er dan wel heel veel veranderen.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:30 schreef en_door_slecht het volgende:
[..]
Mwoa, ik geloof dat het echte probleem met India en voornamelijk China veel meer van politieke aard zijn: hoe gaat China zich gedragen in de wereld? Dat de VS en daarvoor Europa zich niet altijd netjes hebben gedragen moge duidelijk zijn, maar de wijze waarop China nu corrupt Afrika staat te ondersteunen om maar grondstoffen in handen te kunnen krijgen, baart me veel grotere zorgen.
quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:43 schreef Chewie het volgende:
[..]
Euh sorry ik bedoelde nu niet echt direct jou hiermee![]()
Overigens is mijn insteek in dit topic ook meer de lange termijn, de komende 2 a 3 decennia blijft de VS zeker millitair maar waarschijnlijk ook economisch de wereldmacht. Europa zal dit millitair ook nooit worden en heeft die intentie ook niet en waarom ook millitair kan Europa gewoon beter samenwerken met de VS, economisch kan het wel maar dat hangt dan vooral van landen zoals Duitsland, Frankrijk en Italie af of deze willen "hervormen" en in welke mate.quote:
Ik heb daarom ook veel meer vertrouwen in India dan in China. In China wordt nog steeds helemaal niks zelf ontwikkeld, alles wordt bijelkaar gejat. Dat kan natuurlijk veranderen, maar tegen de tijd dat China zelf over zoveel gekwalificeerd personeel beschikt dat ze zich kunnen meten (of zelf overklassen) met de EU en de VS, wordt dat volk ook mondiger. Hoelang kan het huidige systeem dan standhouden?quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:44 schreef klez het volgende:
[..]
Mee eens. Maar waar ik op doelde is of ooit (dat zal wel heel lang duren) deze landen in staat zijn de leidende rol van de VS op het gebied van (en de grootste "moneymaker" in de economie van de toekomst) innovatie patenten en content over te nemen. Gezien het non-individualistische karakter van de Chinese en Indiase samenlevingen moet er dan wel heel veel veranderen.
Niet. Ik voorspel een grote clash in China en de eerste signalen zijn er nu al.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:50 schreef en_door_slecht het volgende:
[..]
Ik heb daarom ook veel meer vertrouwen in India dan in China. In China wordt nog steeds helemaal niks zelf ontwikkeld, alles wordt bijelkaar gejat. Dat kan natuurlijk veranderen, maar tegen de tijd dat China zelf over zoveel gekwalificeerd personeel beschikt dat ze zich kunnen meten (of zelf overklassen) met de EU en de VS, wordt dat volk ook mondiger. Hoelang kan het huidige systeem dan standhouden?
Was altijd wel mooi om te zien als Greenspan weer eens een peptalk deed. Dan zag je op CNBC (zo'n financieel nieuwskanaal) naat die beelden ook verschillende indices en fondsen. Tijdens die speech zag je ze gewoon omhoog springen, soms zelfs met 2%.quote:Op donderdag 2 februari 2006 14:15 schreef zakjapannertje het volgende:
[..]
http://www2.rnw.nl/rnw/nl(...)enspan?view=Standard
hoor ook: http://cgi.omroep.nl/cgi-(...)n_klaar_20060126.wma
of
http://cgi.omroep.nl/cgi-(...)laar_20060126_low.rm
Maargoed, de VS laten zien dat signalen niet altijd onmiddelijk leiden tot een crash. Je link heb ik nog niet gelezen, maar ga ik zeker ff doen.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:55 schreef klez het volgende:
Niet. Ik voorspel een grote clash in China en de eerste signalen zijn er nu al.
Zijn we het uiteindelijk toch bijna eens met zijn allen...![]()
Hebben jullie mijn link gelezen? Hoewel sterk Amerikaans gekleurd best overtuigend.
dat laatste denk ik ook de VS heeft de laatste jaren vooral veel geld uitgegeven aan oorlogen en het bezetten van landen.quote:Op donderdag 9 februari 2006 14:17 schreef en_door_slecht het volgende:
[..]
Maargoed, de VS laten zien dat signalen niet altijd onmiddelijk leiden tot een crash. Je link heb ik nog niet gelezen, maar ga ik zeker ff doen.
Maar zo zie je maar weer hoe verhelderend een discussie wel niet kan zijn.
Maar wat ik nog wel graag van je zou willen horen is hoe de VS hun schulden gaan aflossen. (Ja, ik weet dat Japan en delen van de EU ook torenhoge schulden hebben, maar dat is mijn vraag niet.) Want Bush geeft bakken met geld uit met het idee dat dat allemaal weer via extra belastingen gedekt kan worden. Maar tot op heden (En Reagan kreeg het ook niet klaargespeeld, Clinton slechts ten dele met een duidelijk andere koers) zie ik daar nog heel weinig van. En stel je nu voor dat na een paar jaar van extra groei door die uitgaven de economie alsnog een flinke trap krijgt, hoe gaat Bush of Hillary () dat dan rechtzetten?
Ik denk nl. dat het geld dat Bush heeft uitgegeven naar de verkeerde dingen is gegaan om werkelijk die duurzame extra groei te bewerkstelligen die voor die extra inkomsten zouden moeten zorgen.
Het aflossen van de schulden zal niet meer onder Bush gebeuren.quote:Op donderdag 9 februari 2006 14:17 schreef en_door_slecht het volgende:
[..]
Maargoed, de VS laten zien dat signalen niet altijd onmiddelijk leiden tot een crash. Je link heb ik nog niet gelezen, maar ga ik zeker ff doen.
Maar zo zie je maar weer hoe verhelderend een discussie wel niet kan zijn.
Maar wat ik nog wel graag van je zou willen horen is hoe de VS hun schulden gaan aflossen. (Ja, ik weet dat Japan en delen van de EU ook torenhoge schulden hebben, maar dat is mijn vraag niet.) Want Bush geeft bakken met geld uit met het idee dat dat allemaal weer via extra belastingen gedekt kan worden. Maar tot op heden (En Reagan kreeg het ook niet klaargespeeld, Clinton slechts ten dele met een duidelijk andere koers) zie ik daar nog heel weinig van. En stel je nu voor dat na een paar jaar van extra groei door die uitgaven de economie alsnog een flinke trap krijgt, hoe gaat Bush of Hillary () dat dan rechtzetten?
Ik denk nl. dat het geld dat Bush heeft uitgegeven naar de verkeerde dingen is gegaan om werkelijk die duurzame extra groei te bewerkstelligen die voor die extra inkomsten zouden moeten zorgen.
Nou, die schulden van de overheid zullen moeten worden terugbetaald. En bedenk dat het allemaal dubbelop gaat: Bush is jarenlang de big spender geweest, in economisch redelijk tot goede tijden. Wat als de VS in die recessie terechtkomen? Dan moet de overheid tegen hogere rentes opnieuw lenen, zal er vanwege tegenvallende belastinginkomsten nog eens extra bezuiningd moeten worden en dat bij een begroting die nu al voor geen meter klopt. En dat terwijl de VS op veel punten afhankelijk zijn van het buitenland, waardoor bij een dalende dollarkoers (zonder dat dat echt spectaculair hoeft te zijn) in elk geval de uitgavenkant op de handelsbalans weinig verbetering zal laten zien. (Normaal wel, omdat je bij een recessie niet alleen de binnenlandse bestedingen terug ziet lopen, maar ook de vraag naar buitenlandse producten.) En nu kan er in je link wel gesteld worden dat het allemaal wel meevalt, ik kan dat stuk niet anders lezen dan dat het leiderschap niet onderuit gehaald zal worden, zoals sommige doemdenkers beweren. Nu wil ik dat nog wel geloven, mijn vraag is: zijn de VS op de lange termijn beter af met Bush' beleid, of was Gerrit heilzamer geweest voor het land? Ik denk dat Bush, hoe ongunstig dat electoraal wellicht ook zou zijn, de conjunctuur zijn werk had moeten laten doen. Nu zijn, mede dankzij Bush en Greenspan, de schulden van overheid en particulier aanzienlijk, schulden die gemaakt zijn om de comsumptie op peil te houden, niet om te vernieuwen.*quote:Op donderdag 9 februari 2006 21:08 schreef klez het volgende:
Het aflossen van de schulden zal niet meer onder Bush gebeuren.
Maar zoals jullie bekend is de schuldpositie van de VS vooral een probleem voor de particulieren, niet van de overheid. Aangezien de schulden van de Europese en Japanse overheden respectievelijk net zo hoog en veel hoger zijn.
Kortom, men wacht de correctie af en verder zal het ze worst wezen. Amerikanen hebben zoveel vertrouwen in eigen kunnen dat ze zo'n correctie als een tijdelijk noodzakelijk kwaad beschouwen.
CIA:quote:Handelstekort VS meer toegenomen dan verwacht
Het handelstekort van de Verenigde Staten is in december gegroeid tot 65,68 miljard dollar. Dat bedrag ligt boven de verwachting van analisten.
725 miljard
Zij gingen uit van een tekort van 64,70 miljard dollar. In november was het tekort nog 64,69 miljard dollar. Over heel 2005 kwam het totale tekort op de handelsbalans uit op een record van 725,76 miljard dollar. Dat was een stijging van 17,5% ten opzichte 2004, toen het het tekort 617,58 miljard dollar bedroeg.
Terugdringen
Het handelstekort van de VS wordt gezien als oorzaak van de daling van de dollar ten opzichte van de euro. Inmiddels heeft predisent Bush gezegd dat hij het tekort wil terugdringen.
http://www.theglobalist.com/storyid.aspx?StoryId=5114quote:India’s Eau de Cologne and Europe’s Stench
By Ashutosh Sheshabalaya | Friday, February 10, 2006
Europe's business and political establishment has been shocked by the unsolicited $24 billion bid by Indian-owned giant Mittal Steel for its European rival Arcelor. Ashutosh Sheshabalaya describes what he sees as the Europeans’ self-defeating protectionist instinct. For a proper response, he drafted an imaginary speech that Mr. Mittal should deliver to the shareholders of Arcelor.
Dear Shareholders:
"My name is Lakshmi Mittal. Many of you may only recently have heard of me. But what is going on right now, in fact, will become a familiar challenge of the 21st century — where far-away forces and people will increasingly impact, unexpectedly, upon our everyday lives.
"I am from India, where we have sought to cope with such forces for centuries. In our own industry, steel, I would like to note a statement by Sir Thomas Holland, the (British) Chairman of the Industrial Commission (in India), who in 1908 admired the 'high quality' of Indian iron. He even gave Indians credit for 'the early anticipation of the process now employed in Europe for the manufacture of high-class steels.'
"India, however, has many more such stories to tell. For those of you who are interested, I recommend British historian William Dalrymple's book 'White Mughals.' A reviewer in the Los Angeles Times (July 13, 2003) said this book explains that 'rather than being an insulated civilization overripe for colonial picking and conquest,' India was a commercially, culturally and militarily-advanced one, 'in many respects, more advanced and refined' than Europe's, which had therefore to be won over 'from the inside.'
"Indeed, we in India believe that we have been lucky to absorb the best from everywhere — and are now ready to return the favor. For it is not only in steel that India is rising to become a global force. Information technology, pharmaceuticals and biotech, electronics and telecoms, chemicals, cars and trucks, energy, diamonds, textiles, films — these are all areas where the world is seeing more of us.
"Today, other than a fringe who riot and burn in the name of 'alien values and cultures,' most of us welcome the immense new opportunities in a world where neither capability nor success is measured by caste and religion, or hopefully by color and origin. This is what, to me at least, is the meaning of globalization.
"In several ways, I am simply a citizen of the world. I was born in India. I live in London. Mittal Steel's headquarters are in the Netherlands. We have research labs in the United States and Europe, staff and operations in four continents.
"Here in Europe, we have been called Indian, British, Dutch, American — and various combinations of these. No one has said what we really are — a 'global' company. We wish to imagine that we are the shape of the future, an end to the territorial, tribal absolutes of "us versus them" — and hopefully, a small example for the larger world.
"So I wish to pose one question. Instead of Lakshmi Mittal, had I been Laurent Michel, born in Orleans, France, and had Michel Steel been exactly what Mittal is today, a high-performance success story across the globe, would you be hearing protests about our 'values' and 'industrial concepts?' And would you be resisting everything else which is credited to us?
"All of us are impressed by the logic of European unification. Your own company Arcelor is an example of how steel businesses in three different countries joined forces to open up new roads to the future. Indeed, this is the essence of both the values and vision of Mittal Steel.
"But, like us, you too must begin to look beyond the frontiers of Europe, especially to Asia, where, astonishingly, you have hardly any presence at all. For it is in Asia where history's great wheel is turning, as China and India return to their 19th century status, when they accounted for half the world's economic output.
"China now consumes 30% of global steel consumption. India is voraciously building new manufacturing plants — and is on track to attain the steel production capacity of our two companies put together.
"It is, therefore, clearly in Asia, where we have to succeed, in order to maintain jobs and remain relevant, everywhere. But it is not going to be an easy ride. For Asia too has ambitious players, old and new, seeking to go beyond their roots, just like I did.
"Nor is a foot in that Asian door going to be easy. Last year, as you know, China's steel industry over-produced as much as 43 million tons (or one-seventh of its entire consumption).
"In the face of such complex and dynamic challenges, you may still hope that you can go it on your own. I believe we would best achieve this together. To take a new lesson from Dalrymple's book, we must fight and win 'from the inside,' everywhere, as indeed we will, if we ride the tide of globalization together.
"Your only alternative is to turn your backs on the future. This will be painful and futile. Today, even the great Talleyrand may have rephrased his words 'Non, il n'est pas urgent d'attendre.' (No, it's not urgent to wait.) For the world is moving ahead."
In hoeverre kan het congres daar wat over beslissen als de beide partijen een accoord bereikt hebben voodat het dus naar buiten gebracht wordt?quote:Op zaterdag 11 februari 2006 14:48 schreef zakjapannertje het volgende:
[..]
http://www.theglobalist.com/storyid.aspx?StoryId=5114
ditzelfde geldt voor Amerika, laatste voorbeeld daarvan was dat een bod door een Chinees oliebedrijf op een Amerikaans energiebedrijf vrijwel zeker geblokkeerd zou worden door het Congres en daarom werd teruggetrokken
niets zou ik denken, als ze ook in Europa zaten hooguit de Europese mededingingsautoriteit, in de VS hebben ze aan zoiets nog geen behoefte dacht ikquote:Op zaterdag 11 februari 2006 17:55 schreef Richie_Rich het volgende:
[..]
In hoeverre kan het congres daar wat over beslissen als de beide partijen een accoord bereikt hebben voodat het dus naar buiten gebracht wordt?
Voor de goede orde: Bridas en Uncal in Afganistan, Unocal volgens Wikipediaquote:...One of the consultants to Unocal at that time was Zalmay Khalilzad, now US ambassador to Iraq...
http://www.fd.nl/ShowKrantArtikel.asp?KrantArtikelId=533214quote:Handelsconflict tussen EU en VS laait weer op
VAN ONZE REDACTEUR
BRUSSEL - Europees commissaris Peter Mandelson van handel dreigt met miljarden dollars aan handelssancties tegen de Verenigde Staten als dat land niet binnen negentig dagen het oordeel volgt van de Wereldhandelsorganisatie (WTO). De WTO heeft maandag de Europese Unie in het gelijk gesteld in een geschil rond belastingvoordeeltjes voor Amerikaanse exporteurs.
Het betreft een uitspraak in een slepende kwestie, de wetgeving rond Foreign Sales Corporation (FSC). Eerder al was de WTO, na klachten van de EU, tot de conclusie gekomen dat deze subsidies de internationale handel verstoren. Onder meer vliegtuigbouwer Boeing en softwareconcern Microsoft profiteerden ervan.
De Amerikanen hebben hun wetten intussen aangepast, maar een aantal bedrijven profiteert van zeer langdurige overgangsregelingen. Daar heeft de Europese Unie opnieuw bezwaar tegen gemaakt. Maandag gaf de WTO de Europeanen ook in hoger beroep gelijk: de Verenigde Staten moeten de FSC helemaal afschaffen, ook de overgangsmaatregelen. In theorie kan de EU voor een waarde van wel $ 4 mrd handelssancties opleggen.
In maart 2004 maakte Brussel daar ook al een begin mee, maar de sancties werden begin 2005 opgeschort in afwachting van een definitieve WTO-uitspraak, zoals die gisteren kwam.
De Verenigde Staten deden gisteren alvast een beroep op de Europese Unie om niet opnieuw sancties in te stellen. Maar Brussel houdt vast aan die optie. 'We willen niets anders dan dat bedrijven (in de VS en EU, red.), gelijke kansen krijgen', aldus Mandelson.
Copyright (c) 2006 Het Financieele Dagblad
http://www.wereldomroep.nl/achtergronden/europa/mittal060217quote:Weerstand tegen overname
Door Wendy Braanker
17-02-2006
De handelsrelatie tussen India en Europa zou kunnen bekoelen als gevolg van de overnamestrijd tussen het Indiase Mittal Steel en het Frans-Luxemburgse Arcelor. De Indiase minister van handel en industrie ergert zich aan de afwijzende houding van Europese politici. Vooral vanuit Frankrijk, Luxemburg en Spanje klinken bedenkingen. Zouden die bezwaren er ook zijn als het om een overname door een Europees of Amerikaans bedrijf zou gaan?
Europese politici staan op hun achterste benen sinds de Indiase staalgigant Lakshmi Mittal ruim twee weken geleden aankondigde dat hij de Europese branchegenoot Arcelor wil overnemen. Mittal Steel, 's werelds grootste staalbedrijf, wil de nummer twee in de wereld inlijven. Een logische stap volgens Els Ankum van het beleggingsadviesbedrijf IMS. De auto-industrie is een grote afnemer van staal. En die auto-industrie telt nog maar een paar spelers als gevolg van fusies en overnames. Logisch dat de toeleveranciers ook moeten consolideren, vindt zij.
Vijandig
Maar de weerstand is groot. Frankrijk en Luxemburg bestempelen het bod als vijandig. Tal van Europese landen zeggen bang te zijn dat het banen gaat kosten. Volgens Els Ankum gaat het ook om andere gevoelens. Het heeft ook te maken met het feit dat Mittal een Aziatisch bedrijf is. "Mondialisering gaat vanuit het westen naar het oosten. En wanneer het omgekeerd is, voelt het als een soort omgekeerd kolonialisme. Dat vinden mensen hier toch een beetje wennen."
Heftige reacties
Globalisering gaat dus niet alleen van west naar oost, maar ook andersom. Volgens Ankum is het een trend dat steeds meer Aziatische bedrijven overnames doen in de VS en Europa. Een jaar of twee geleden was er de overname van de pc-divisie van IBM door het Chinese Lenovo. Amerika schrok wakker als gevolg van deze overname en er kwam een discussie op gang. De reactie was nog heftiger toen in 2005 het Chinese olieconcern CNOOC de Amerikaanse branchegenoot Unocal wilde overnemen. Deze poging mislukte. CNOOC staakte de overnamestrijd toen het Amerikaanse Congres met een nieuwe wet kwam die de Chinese overname in de praktijk zo goed als onmogelijk maakte.
Kroes niet tegen
In Europa kan de Europese Commissaris van mededinging Neelie Kroes een dam opwerpen. Maar Els Ankum verwacht niet dat dit gebeurt. "Formeel is er helemaal geen reden dat ze ertegen hoeft te zijn. Want Mittal en Arcelor zitten in verschillende landen. Ze zitten op verschillende productpakketten", aldus Els Ankum.
Loopgravenoorlog
Samen hebben Mittal en Arcelor een dikke tien procent van de staalmarkt in handen. Mittal is een internationaal bedrijf. Het hoofdkantoor staat, op papier, in Rotterdam. Mittal is groot geworden dankzij overnames overal in de wereld. Els Ankum denkt dat de overname van Arcelor gaat slagen, ondanks de huidige weerstand. "Het is nu al een politieke loopgravenoorlog geworden. Wat je ziet, is dat de financiële markten hierin een rol kunnen gaan spelen. Die zullen waarschijnlijk aan de kant van Mittal staan."
Weerstand
Els Ankum verwacht dat hedge funds aandelen Arcelor zullen opkopen en doorverkopen aan Mittal. Toch hoopt ze dat politici in Europa, voordat het zover is, hun weerstand zullen laten varen. "Het huidige belang is dat er een politiek akkoord wordt gevonden. Lakshmi Mittal zegt: 'jongens, snap nou dat dit een fatsoenlijk, zakelijk voorstel van mij is. Ik betaal jullie bovendien een bijzonder grote premie op je aandelen. Ik ben gewoon een internationaal bedrijf."
http://www.trouw.nl/hetni(...)tnerschap+in+Azi%EB+quote:Nucleair akkoord / VS hopen op stabiel partnerschap in Azië
door Gert Jan Rohmensen
Economische samenwerking, de kwestie-Kashmir, maar vooral een omstreden nucleair partnerschap zijn onderwerpen van gesprek tijdens het bezoek van VS-president Bush aan India.
Steeds meer Amerikaanse bedrijven richten hun blik op India. Niet zonder reden want er valt goed geld te verdienen. Een groot reservoir van gemotiveerde, goed opgeleide en Engelssprekende jongeren en de algemene ondernemersgeest gelden als aantrekkelijke factoren.
Een groeiend aantal Amerikaanse ondernemers besteedt er werk uit, met name in de informatietechnologie en andere diensten. Dat leverde India vorig jaar tientallen miljarden euro's op. De Indiase economie is over de afgelopen vijftien jaar gemeten de snelstgroeiende ter wereld na China. De groei bedroeg vorig jaar 7,5 procent en de verwachting is dat die zal doorzetten.
Op het politieke vlak liggen de zaken ingewikkelder. De Amerikaanse president Bush komt vooral naar New Delhi om te praten over een nucleair partnerschap. De principe-overeenkomst werd vorig jaar juli gesloten en zou nu definitief moeten worden beklonken, maar de zaak heeft vertraging opgelopen.
Volgens het akkoord mag het energiearme India in de VS civiele nucleaire technologie en brandstof kopen. In ruil daarvoor moet de verklaarde kernmacht zijn sterk verweven civiele en militaire nucleaire programma opsplitsten. De civiele tak – kernenergie – komt dan onder internationaal toezicht te staan.
De overeenkomst is onder vuur komen te liggen van Indiase politici en strategen. Voor hen staat de deal gelijk aan het uit handen geven van een deel van de soevereiniteit van het land. De tegenstanders zijn bang dat er te veel installaties op de civiele lijst terechtkomen, die dan allemaal aan internationale inspecties zullen worden onderworpen. Anderen zien het als een opzetje om het Indiase kernwapenprogramma aan banden te leggen, of om India af te houden van het plan om Iraans gas te importeren via een nieuwe pijpleiding door Pakistan.
De tegenstanders – ook binnen de regeringscoalitie – voeren de druk op premier Manmohan Singh op om geen water bij de wijn te doen. Die zei tegen het parlement dat er geen sprake is van verkwanseling van de onafhankelijkheid. Volgens de premier zal „ruwweg 65 procent” van de nucleaire installaties onder internationaal toezicht komen.
Over hoe de ontvlechting precies moet plaatsvinden zijn nu moeizame onderhandelingen gaande. Volgens premier Singh is dit zuiver een Indiase aangelegenheid: „De beslissing over welke faciliteiten zullen worden aangewezen als civiel zal alleen door India worden genomen en door niemand anders”. Een eerste Indiase lijst met civiele installaties is door de VS afgewezen als niet „geloofwaardig”.
Of het eventueel afketsen van het akkoord over het nucleaire partnerschap de goede relaties tussen beide landen in de weg zullen staan mag worden betwijfeld. India en de VS werken al intensief samen op veel terreinen, waaronder defensie en handel. Ook de weinig hartelijke band met de opkomende grootmacht China maakt het voor de VS des te belangrijker een goede vriend in de Aziatische regio te hebben.
Dat is altijd al zo geweest; het gaat er niet om of je zaken bij kunt houden, het gaat erom dat je slimmer bent dan je tegenstanders. Die kans is vrij reeel gezien de kwaliteiten van die tegenstanders.quote:Op woensdag 1 maart 2006 22:40 schreef -scorpione- het volgende:
De VS kan nooit haar positie behouden. Er gebeurt teveel, dat kunnen ze nooit bijhouden.
De VS is zeker niet slimmer.quote:Op donderdag 2 maart 2006 10:01 schreef klez het volgende:
[..]
Dat is altijd al zo geweest; het gaat er niet om of je zaken bij kunt houden, het gaat erom dat je slimmer bent dan je tegenstanders. Die kans is vrij reeel gezien de kwaliteiten van die tegenstanders.
quote:
Het bewijs van de slimme blanke "rechtse" man (vrij gepikt van een andere user) is toch elke dag zichtbaar? Of wou je beweren dat we het zo slecht hebben hier, vergeleken met de landen die je opnoemt?quote:Op donderdag 2 maart 2006 12:00 schreef -scorpione- het volgende:
[..]
Jij gelooft serieus dat de VS een land is vol intelligente ubermenschen? De VS is absoluut niet slimmer dan landen als China, Japan, Iran, Rusland, etc. Die houding mogen ze wel hebben, maar het is niet zo.
http://www.theglobalist.com/StoryId.aspx?StoryId=5154quote:The Case for Europe’s Economic Conservatism
By Martin Hutchinson | Thursday, March 02, 2006
Many U.S.-based commentators are currently writing off Europe as demographically declining, without viable growth — and no future really. Martin Hutchinson explains why the current wave of gloating in the United States may prove premature — and why European economic performance may not be so lackluster after all.
The report decrying economic performance in Europe was received with gloating by the bulls of Wall Street and U.S. commentariat.
Yet, they should not be so quick to gloat: The European economic model is stronger than it appears — and the U.S. model weaker.
The OECD’s principal gripes relate to European living standards, which over the past two decades “have fallen further behind the best performers.”
True enough, but the past two decades have also seen the liberation of Eastern Europe. That monumental event was bound to be an expensive proposition for Western Europe — particularly Germany — given the appallingly expensive way in which East and West Germany were united.
Benefiting from East European labor
However, that cost is now paid — and Europe is coming to benefit from a substantial pool of East European labor with high skills and relatively low wage levels.
The OECD noted that European living standards were lower than in the United States, even taking into account the greater European level of leisure time. It also said that anybody with a strong aversion to income inequality would find the gap between the two systems lessened.
Differences between European and U.S. models
The differences between the European and U.S. economic models are well known. The European model involves a higher level of public spending than the U.S. one.
It also requires greater income support at the lower income levels, socialization of the increasingly important healthcare sector, and has a lower remuneration of top management (and somewhat higher taxes on that remuneration), a greater level of unionization as well as a lower level of entrepreneurship (although the small business sectors as a whole are comparable in size.)
Even so, Europe’s model does not today involve markedly higher public ownership of the corporate sector than in the United States. Privatization in Europe has greatly reduced public ownership in the power and telecom sectors. In fact, some assets — such as airports — are publicly owned in the United States, but privately owned in some European countries.
Pension provision
It is also true that savings in continental Europe are more directed to bonds than in the United States. As a result, the continent avoided most of the late 1990s’ stock market bubble — and the core countries of the EU have avoided a housing bubble.
On the other hand, pension provision is largely through public-sector schemes. That raises the cost of low-skill labor markedly and provides a looming actuarial problem as populations age and move into retirement.
U.S. problems
The standard U.S. conservative criticism of the European model notes the high level of unionization, higher social security contributions (for public sector pensions and healthcare), shorter working week, longer vacations and lower entrepreneurship. U.S. conservatives conclude that Europe is hopelessly uncompetitive against the emerging Asian economies — and doomed to become more so as European social security systems slip ever further into deficit.
There’s just one problem. It is the United States, not Europe, that persistently runs balance of payments deficits with the rest of the world.
And it is the United States, not Europe, whose public finances appear to be slipping ever further out of control. President George W. Bush’s request of February 17, 2006, for an additional $92 billion for the war on terror and Hurricane Katrina recovery — over and above the budget submitted only two weeks before — demonstrates how feeble U.S. controls over spending have become.
Typically, the request was submitted on a Friday before a holiday weekend, to minimize news coverage and market impact.
Sluggish — but not uncompetitive
Looked at in reality, and not in rhetoric, the European economies appear sluggish — but not uncompetitive. Nor is there any real sign that their competitive position is in danger of erosion.
The euro is expected by most commentators to strengthen— not weaken — against the dollar in the near future. The comparison between Europe and the United States tilts even further towards Europe when you take into account that Europe does not use the “hedonic pricing” which has artificially suppressed U.S. inflation.
That practice has boosted reported U.S. growth over the last decade. True European and U.S. economic growth rates, adjusted also to reflect higher U.S. population growth, are much closer than they appear.
The Solution to Europe's woes
This is not to say that Europe’s economic future is assured, far from it. The solution to Europe’s problems incessantly offered from across the Atlantic, to become more like the United States, is however unlikely to work. American industrial traditions are very different from those in Europe.
To summarize a complex subject, European business successes tend not to be based on supreme manufacturing efficiency, but on quality, branding and features.
In such cases, there is a much greater role than in a more routinized business for highly-experienced workers with a deep knowledge of the company’s operations, and for capable middle management with specialist knowledge.
European management and incentive structures reflect this need. Operationally, this is a generalization with many exceptions, but it is a key to European corporate culture and prevents the simple adoption of an American economic model.
Assuring the future
Rather than imitating the United States, there are a number of policies which Europe could follow to assure its future.
The continent is somewhat overcrowded, having a high population density and a low level of natural resources per capita.
The current very low European fertility rates will remedy this, but they must be given time to do so. Accordingly, retirements must be delayed, and pensions trimmed, so that the burden of the retiree population does not fall too heavily on the younger generation.
Restricting immigration
Concurrent with this, immigration to Europe must be tightly restricted, in order for the benefits of declining population to be obtained.
Fantasies that youthful immigrants will pay the pensions of elderly native-born residents must be avoided. In reality, a tide of youthful immigrants will cause the population to continue to increase, while at the same time changing its ethnic and religious mix, thus rendering the old age of the baby boomers both impoverished and troubled.
With the entry into the EU of ten new countries in 2004 — and the potential entry of Romania, Bulgaria and Croatia in 2007-08 — there is an ample supply of low cost labor for the foreseeable future.
This renders the economic arguments for opening the borders further to non-Europeans invalid. Indeed, absorption of nearly 100 million new relatively impoverished citizens will take a long time, probably a generation. After all, East Germany — with a population of only 16 million — is still not fully integrated 16 years after unification.
Effects of EU expansion
Thus, further expansion of the EU (other than to the small countries of former Yugoslavia) should be avoided until at least 2030 — or more safely 2050.
Both Ukraine and Turkey have large populations, and Turkey in addition brings cultural and ethnic questions that are difficult to solve. Therefore, the rapid entry of either country into the EU is only too likely to destabilize the economies and politics of existing members.
The Achilles’ heel
The Achilles’ heel of the European model is its government sector, which tends to grow uncontrollably until economic growth is stalled by its expansion.
Here the Stability and Growth Pact, necessary for the creation of the euro, has been very useful indeed, since it limited the growth of government, unless financed by always unpopular direct tax increases.
Countries such as Italy and Greece, with a tendency to fiscal indiscipline, particularly benefited from its strictures. Germany too, which attempted to solve the problems of East German integration by a tsunami of government spending, has been brought back under control in the last few years and now appears likely to resume growth on a healthy basis.
Fiscal discipline, not just in maintaining balanced budgets, but in forcing the state sector to decline as a percentage of the total except in moments of acute crisis, is an important part of the policy mix.
Principal advantage
Finally, one of Europe’s principal cost advantages over the emerging markets is its relatively high availability and low cost of capital.
This advantage is minimized in periods of high world liquidity such as the present, when everybody has access to borrowed capital. It is maximized in periods such as the 1950s, when real interest rates are high, money supply is tightly controlled and most investment is financed by well-rewarded domestic savings.
Restrictive practices lead to advantage
Tight money and restrictive lending practices have an additional advantage in preventing real estate bubbles.
Thus, Germany — with a restrictive housing finance sector and a low level of stock exchange speculation — will benefit enormously in the years to come from having missed out on the world real estate bubble of 2001-05. With population trending downwards, real estate costs can be expected to decline throughout the EU. This will become another significant competitive advantage.
This policy package — of restricted immigration, moderate protectionism, deregulation, opposition to rapid economic restructuring and tight control of state spending and the money supply — is not the one currently pursued by EU policymakers, still less is it that favored by the United States.
It is close to the policy followed by West German Chancellor Konrad Adenauer (1949-63). He was the father of modern Europe and the instigator of the “Wirtschaftswunder”, the most impressive period of rapid economic growth any large European economy has ever enjoyed.
British dilemma
Finally, Britain under Tony Blair has enjoyed the best of European and U.S. policies — or has it? With a huge real estate bubble, a heavy trade deficit, resurging inflation and public spending that has shot up to European levels, rising by 5% of GDP in only a few years, Britain has the worst of both worlds.
It is likely to suffer an asset-price-deflation slump similar to that impending in the United States. It will also find its recovery blighted by an overgrown and unresponsive public sector as well as accompanying fiscal strains.
Tony Blair and Gordon Brown may have a very different style to the pipe-smoking populist Harold Wilson (1964-70, 1974-76), but their policies are in the next few years likely to end in the same place — economic collapse.
Allemachtig, wat een naiviteit.quote:Op donderdag 2 maart 2006 12:17 schreef klez het volgende:
[..]
Het bewijs van de slimme blanke "rechtse" man (vrij gepikt van een andere user) is toch elke dag zichtbaar? Of wou je beweren dat we het zo slecht hebben hier, vergeleken met de landen die je opnoemt?![]()
Vertel eens. Of wordt dit weer zo'n typerende argumentloze flame-actie van je.quote:
stats ?quote:Op donderdag 2 maart 2006 13:22 schreef zakjapannertje het volgende:
de Europese (fiscaal-)conservatieven hebben weer een vlaggendrager:
[..]
http://www.theglobalist.com/StoryId.aspx?StoryId=5154
http://www.trouw.nl/hetni(...)+lekker+in+haar+vel+quote:Europese auto-industrie zit lang niet lekker in haar vel
door Guido Goudsmit
De autofabrikanten zitten met klamme handen aan het stuur. De verkoop van auto’s in Europa en Amerika stokt, de marges worden kleiner.
Maar het grootste Europese autofeest vindt doorgang: voor de Geneefse Motorshow hebben de toplieden hotelsuites gehuurd, en ook toeleveranciers en Italiaanse ontwerpers zijn in Zwitserland.
De expositie toont de gepolijste façade van de autoindustrie. „Je moet erbij zijn om mee te tellen. In Genève worden de nieuwe concepten ontvouwd”, zegt Kees Boutens van de Rai Vereniging. Maar de industrie zit slecht in haar vel, erkent hij. General Motors, de grootste autofabrikant ter wereld, is bijna failliet. Bij Ford zijn tienduizenden ontslagen gevallen.
„Dit is een industrie die geen fout meer mag maken”, schreef Chris Benko, auto-industrie-expert van PricewaterhouseCoopers onlangs onheilspellend. Dat grote automerken van het toneel verdwijnen, is in zijn ogen echter onwaarschijnlijk. Zelfs als een bedrijf als GM failliet gaat, zou het een doorstart maken en overleven. Het geheim van de giganten is beproefd: zij wentelen hun ellende af op de zwakste schakel in de keten, de toeleveranciers van onderdelen. „We staan aan het begin van een grote reorganisatie onder toeleveranciers”, aldus Benko.
„De autofabrikanten proberen scherper in te kopen. De gevolgen zie je bijvoorbeeld bij uitlatenfabrikant Bosal”, zegt Boutens van de RAI. De winstmarges van onderdelenleveranciers – vooral die van schroefjes, lampen, velgen en uitlaten – zijn flinterdun. Fabrikanten proberen bovendien het aantal toeleveranciers te beperken. Het maakt wel uit of je wielmoertjes maakt met weinig toegevoegde waarde of boordcomputers en elektronische systemen; als je iets ingewikkelders maakt, ben je niet zo makkelijk af te knijpen, constateert Boutens.
Een auto kan hoe langer hoe meer worden beschouwd als een bouwpakket, dat voor 60 procent van zijn toegevoegde waarde bestaat uit onderdelen en accessoires. Deze ontwikkeling is onstuitbaar: fabrikanten die de productie uitbesteden, kunnen mooie besparingen boeken. Ze hoeven minder voorraden aan te houden en hun materiaalkosten dalen. Sterker nog, Ford en GM hebben uit kostenoverwegingen hun onderdelendivisies afgestoten. Visteon en Delphi zijn nu zelfstandig. „Het belangrijkste voor het automerk blijft het uiterlijk van de auto, het imago: dat zal de fabrikant in eigen hand houden”, zegt Boutens.
De redding van de toeleveranciers, zeker de grote, lijkt echter nabij. Ze denken mee met de autofabrikant, en delen zijn risico. Daarom moet een autofabrikant ervoor waken niet in eigen vlees te snijden, meent Boutens. „Als hij de toeleverancier te veel uitperst, boet diens product aan kwaliteit in. Dan kan deze niet meer investeren in onderzoek en ontwikkeling, en dat is funest. Er is een kritische grens.”
Voor de toeleveranciers ligt een ander gevaar op de loer: de pijlsnelle opkomst van de Chinese assemblage-industrie. Westerse bedrijven worden gedwongen goedkoper te produceren – sommige hebben hun productie al naar het Verre Oosten verhuisd – omdat autofabrikanten dreigen te gaan shoppen in China.
De Chinezen worstelen nog met de westerse kwaliteitseisen, maar dat lijkt een kwestie van tijd. Een bestuurder van Peugeot Citroën zei vorige week ’zeer onder de indruk’ te zijn van de Chinese kunde.
Dat had ik je toch allang verteld...quote:
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |