Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel LXXVII

The Picture of Dorian Gray (Albert Lewin, 1945)
Boeiende verfilming van het verhaal van Oscar Wilde. Hurd Hatfield is erg goed gecaste met z'n emotieloze, jeugdige blik die perfect bij z'n rol past. Het sterkste punt van de film is de sfeer die gecreëerd wordt met de mooie zwart/wit beelden. Het klassieke verhaal van Oscar Wilde zit natuurlijk ook goed in elkaar, waardoor de aandacht nooit verslapt. ****

Au revoir les enfants (Louis Malle, 1987)
Mooie, gevoelige film over een kostschool in Frankrijk ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, waar onderdak geboden wordt voor een aantal joodse kinderen. De twee jonge hoofdrolspelers doen het erg goed en geven hun bijzondere vriendschap mooi gestalte, waardoor het moment waarop de schijnbare vrede in de kostschool verbroken wordt des te wranger is. ****

The I Inside (Roland Suso Richter, 2003)
Vernieuwend is een dergelijke film lang niet meer en het later gemaakte The Butterfly Effect is bijvoorbeeld een betere uitwerking van hetzelfde principe. Vermakelijk is het echter wel, daar kunnen ook de matige acteerprestaties geen verandering in brengen. Anderhalf uur vermaak, niet meer, niet minder. ***

War of the worlds Spielberg versie

Het is natuurlijk heel erg flauw dat dat ventje het op het einde overleefd, en het was niet allemaal even kloppend. Maar er zaten stukjes filmtovenarij in Wow die onge-evenaard zijn: zoals de rit/vlucht met de auto: met open mond versteld staan.
Prachtig uitgevoerd, als verhaal allemaal wat minder.

Hooligans
Nog een kabouter-film. Ik las dat hier en fdaar het acteer-werk werd geprezen wat ik erg vreemd vind aangezien ik een paar keer in de lacg schoot waar het niet hoorde. Pub-cultuur wordt wel goed weergegeven, maar geweld wordt verheerlijkt. Plus nog een ontzettend lul-verhaaltje over Woods en een hele slecht, maar ook rijke studie-genoot. Geen goede film.
Ik wil The Firm weer eens zien.

Honogurai mizu no soko kara



Oftwel Dark Water, Hideo Nakata 2002

Wel een beetje een slow starter, deze film, maar opzich is dat wel lekker. Zo kom je er goed in en krijg je de nodige sympathie voor de moeder en 't kind. Leuke film vond ik wel, maar niet een enorme hoogvlieger (in dit genre vind ik de Ju-On The Grudge serie interessanter).

Toch heb ik me best vermaakt met deze film.

Mijn: 7,5 ImdB: 7,1


Dare mo shiranai

Nobody Knows, Hirokazu Koreeda 2004.



Zo. Vanmorgen bekeken. Erg mooi en boeiende film. Je hebt bijna het idee naar een documentaire te kijken, zo realistisch vind ik het. De kinderen acteren niet, ze zijn gewoon zichzelf.

Mijn: 8,5 ImdB: 8,2

Tja wat kan je er van nog zeggen.Jimmy Cagney als Codey .De beste gangster film .
Made it, Ma! Top of the world!

[ Bericht 7% gewijzigd door dvdfreak op 31-10-2005 13:55:55 ]

quote:

Op zondag 30 oktober 2005 09:31 schreef Gorro het volgende:
Au revoir les enfants (Louis Malle, 1987)
Mooie, gevoelige film over een kostschool in Frankrijk ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, waar onderdak geboden wordt voor een aantal joodse kinderen. De twee jonge hoofdrolspelers doen het erg goed en geven hun bijzondere vriendschap mooi gestalte, waardoor het moment waarop de schijnbare vrede in de kostschool verbroken wordt des te wranger is. ****

Ook gezien. Mooie film, maar ik werd te weinig gegrepen om het een meesterwerk te vinden. 7½.

Zo eindelijk weer eens een film gezien

Crash

Sterke film, met sterk acteerwerk en goede muziek, verder ook mooi camerawerk. Sommige scenes zijn wat te overkill (o.a. racisme) en te amerikaans wat de film niet te goede komt. Maar zeker een aanrader om te zien

Ik heb pas I love Huckabees gezien.

Leuke film, leuk akteerwerk, prima muziek, erg vaag. Heerlijk vaag. Grappig, idioot. Vaag. Grappig vaag.

Gisteravond The Exorcist gezien. Het verhaal is wel bij iedereen bekend denk ik zo.. Blijft een goeie film vind ik, ondanks ik hem al 4x heb gezien
Ik snap trouwens niet waarom zoveel mensen hem zo eng vinden, ik ben een vreselijke schijterd maar deze film vind ik dus echt totaal niet eng..

Gisteravond samen met m`n ma gekeken

Down With Love
Iedere keer als ik deze film zie krijg ik vanzelf weer goede zin. Wat een vrolijke film is dit!! Kleurrijke kostuums, coole decors met heerlijk neppe en dik aangezette achtergronden. De muziek en de geluidseffecten zijn erg cool gemonteerd, het acteerwerk is erg cool. Alle rollen zijn perfect gecast. Erg leuke woordgrappen en een origineel script maken dit dus tot een van de vrolijkste en grappigste films die ik heb gezien

IMDB Cijfer: 6,5/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

Matchstick Men (2003), geregisseerd door Ridley Scott. Een film met flinke plottwists vind ik altijd heerlijk, en als Nicholas Cage, Sam Rockwell en een of ander geil mokkel dan nog de hoofdrollen spelen, kan er al weinig meer mis gaan. Coole montage en toffe muziek maken het vervolgens helemaal af. Ik heb genoten vanavond.

Gisteren gezien

Land of the Dead - Uncut

Leuke zombiefilm van de godfather van de zombiefilms , uncut versie is net iets bloederiger en heeft volgens mij welgeteld maar 1 extra scene (die dan wel weer grappig is )
ik had hem al gezien in de bios zelfs , maar hij blijft zeer vermakelijk het is geen dawn of the dead, maar schopt toch meer kont als alle andere zombie troep die de afgelopen 10 jaar is uitgekomen.

Doom
tja... valt weinig op aan te merken je weet van te voren wat voor film je gaat kijken aangezien ik een spelletjes freak ben en doom fan van het eerste uur kon ik hem stiekem toch wel waarderen, vooral de FPS scenes

Saw 2
leuke film maar zeker niet beter dan het eerste deel, soms is hij wat voorspelbaar aan het raken maar al met al zeker geen vervelende film. al vind ik het zeer jammer dat er weer geen echt einde aan zit..

Zatôichi abare tako (Zatoichi's Flashing Sword) (Kazuo Ikehiro, 1964)
Het zevende deel van de Zatoichi films bevat meer humor dan de vorige delen. Over het algemeen werkt dat best goed en dat geeft de serie weer een nieuwe impuls, waardoor deze weer iets beter is. Verder is het weer een vergelijkbaar verhaal met de nodige gevechten waarin Katsu zijn zwaardvecht-kunsten kan tonen. Niet origineel, wel vermakelijk. ***½

Madagascar (Eric Darnell & Tom McGrath, 2005)
Best leuke animatiefilm uit de koker van Dreamworks. De voice acting is leuk gedaan, vooral David Schwimmer als de giraffe, maar ook Stiller, Rock en Pinkett doen het leuk. Uiteindelijk haalt de film het echter niet bij de gemiddelde Pixar-film, daarvoor zijn de grappen niet spitsvondig genoeg. ***

(#440) Get Carter (Mike Hodges, 1971)
Michael Caine is erg cool in deze wraakfilm, die volgens een poll van Total Film onder filmcritici de beste Britse film ooit zou zijn. Dat is wat te veel eer, maar de film is zeker de moeite waard. Het realistische karakter, de stoere one-liners, de wijze waarop mondjesmaat gehoor gegeven wordt aan de honger naar informatie van de kijker en vooral het einde maken er een memorabele thriller van. ****

quote:

Op zondag 30 oktober 2005 17:41 schreef pascalheister het volgende:
Zo eindelijk weer eens een film gezien

Crash

Sterke film, met sterk acteerwerk en goede muziek, verder ook mooi camerawerk. Sommige scenes zijn wat te overkill (o.a. racisme) en te amerikaans wat de film niet te goede komt. Maar zeker een aanrader om te zien

[afbeelding]

racisme is de main theme van de film ... het zet jezelf aan het denken over je eigen vooroordelen.

Dogville

Prachtig

quote:

Op zondag 30 oktober 2005 17:41 schreef pascalheister het volgende:
Zo eindelijk weer eens een film gezien

Crash

Sterke film, met sterk acteerwerk en goede muziek, verder ook mooi camerawerk. Sommige scenes zijn wat te overkill (o.a. racisme) en te amerikaans wat de film niet te goede komt. Maar zeker een aanrader om te zien

-plaatje-

Die heb ik gisteravond ook gezien Ik was blij verrast, vond het een goede film met mooie samenlopen van de verschillende verhaallijnen. Zeker een aanrader!

Ik weet niet of mijn reactie onder spoiler valt of niet... dus pas op als je Crash nog niet gezien hebt!

quote:

Op maandag 31 oktober 2005 08:59 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

racisme is de main theme van de film ... het zet jezelf aan het denken over je eigen vooroordelen.

Ik weet dat dat over het algemeen gezegd wordt van deze film, maar daar ben ik het dus niet mee eens... Racisme speelt wel een grote rol, maar naar mijn mening gaat het over mensen met bepaalde problemen, die daarom op een bepaalde manier handelen, schrikken van hun gedrag en daardoor tot inkeer komen. Ze komen erachter dat ze niet moeten handelen op basis van hun eigen vooroordelen en dat er achterliggende redenen zijn waarom mensen op een bepaalde manier handelen... De verschillende personages ontwikkelen zich

Racisme lijkt het grote thema door de gebeurtenissen tussen blank/zwart en politie/zwarte gangsters. Maar bij de gebeurtenissen tussen Sandra Bullock en de slotenmaker en de gebeurtenissen tussen de slotenmaker en de Arabische winkelhouder speelt dat imo niet...

De main theme van de film is denk ik het handelen op basis van vooroordelen.

Ontopic:
Crash
The Jacket

Pride and Prejudice (Joe Wright, 2005)
Ik vond dit een erg leuke film, misschien komt dat omdat ik het boek gelezen heb en dan wel zo lang geleden dat niet-kloppende details me niet gaan irriteren. Het is zeker mooi gefilmd en als je het leuk vindt om naar Keira Knightley te kijken dan moet je zeker gaan, want de film is vanuit haar perspectief dus ze komt in elke scene voor. Ze speelt Elisabeth en in het boek is haar zus knapper dan zijzelf, dus dat wilde de regisseur er hier ook een beetje indoen, totaal mislukt!! Gelukkig maar zou ik zeggen.

In oktober komt m`n aantal gekeken films op 29
De beste was Ben-Hur en Hitler: The Rise Of Evil, beiden met een 9,0/10
De slechtste was Four Brothers met een 6,3/10 _{hij was niet echt slecht, maar de minste van de films die ik deze maand heb gezien}

THE LOST CONTINENT

Zondermeer de meest 'Psychotronic' flick uit de Hammerstudios compleet met papiermaché monsters en een dame met dikke tieten.

Voor fans van THE LAND THAT TIME FORGOT

HEERLIJK!

Maandlijstje .

Aantal films gezien: alsof ik dat weet

1. Riri Shushu no Subete - Shunji Iwai (2001)
2. Dare Mo Shiranai - Hirokazu Koreeda (2004)
3. Sciuscià - Vittorio De Sica (1946)
4. Mysterious Skin - Gregg Araki (2004)
5. Mean Creek - Jacob Aaron Estes (2004)
6. Das Testament des Dr. Mabuse - Fritz Lang (1933)
7. Die Ehe der Maria Braun - Rainer Werner Fassbinder (1979)
8. Viridiana - Luis Buñuel (1961)
9. Wu Jian Dao 2 - Wai Keung Lau & Siu Fai Mak (2003)
10. Bangrajan - Tanit Jitnukul (2000)

-ste films waren Birth, The Hot Chick, House of Wax, Resident Evil: Apocalypse en Vanity Fair, waarbij Birth waarschijnlijk nog de minste was.

Besluit ik wat minder Aziatische dingen te gaan kijken, staan er toch weer 4 in.

Oh ja, maandlijstjes. In september 63 films gezien, waaronder een paar shorts en 8 al eens eerder. Al met al was het een beetje een matige maand.

De beste "nieuwe" films waren:
1. Saw (James Wan, 2004)
2. Im Juli. (Fatih Akin, 2000)
3. Dekalog, siedem (Kieslowski, 1988)
4. Dekalog, cztery (Kieslowski, 1988)
5. Carne Trémula (Almodóvar, 1997)
6. Dekalog, dziesiec (Kieslowski, 1989)
7. Three... Extremes (Miike, Chan en Park, 2004)
8. Akahige (Kurosawa, 1965)
9. Dekalog, jeden (Kieslowski, 1988)
10. Dekalog, szesc (Kieslowski, 1988)

Hm, 't is allemaal wel heel erg nieuw. Tja, de Hitchcocks, Godards, Buñuels, Antonioni's en zelfs de Fellini's waren deze maand wel aardig, maar niet verpletterend ofzo.

Overigens kwam niets van dit alles ook maar in de buurt van Mulholland Drive, die ik voor de tweede keer zag en sindsdien in mijn top-20 staat.

Bij de slechtste films zit wat spul wat ik op TV heb gekeken en Re-Animator, waarvan ik niet kon bedenken wat ik er leuk aan zou moeten vinden. Maar ja, hij werd genoemd in American Beauty en ik heb 'm nu wel gezien

quote:

Op maandag 31 oktober 2005 23:56 schreef Sokolsky het volgende:
Re-Animator

Smaken verschillen natuurlijk, maar het blijft een van mijn favoriete horrorfilms.

Kun je misschien aangeven waarom?

totaal afgelopen maand:

1. Before Sunrise *nieuw*
2. Before Sunset *nieuw*
3. Happy Gilmore *nieuw*
4. Psycho *herkeken*
5. Hersenhonger *nieuw*
6. No Direction Home *nieuw*
7. Dogma *herkeken*
8. Broken Flowers *nieuw*
9. Once Upon a time in the West *herkeken*
10. Fargo *herkeken*
11. Europa *nieuw*
12. Big Fish *herkeken*
13 Saw x 3...1 keer alleen, 1 keer met broertje, 1 keer met vriend uit Engeland *herkeken*
14. A Knife in the Water *herkeken*
15. The Shining *herkeken*
16. BTTF *herkeken*
17. BTTF II*herkeken*
18. BTTF III *herkeken*
19. Gouttes d'eau sur pierres brûlantes *herkeken*
20. Goodbye Lenin! *herkeken*
21. Zombiegore *herkeken*
22. Troma's War *nieuw*
23. The Life Aquatic with Steve Zissou x2 1 keer met moeder, 1 keer met Engelse vriend *herkeken*
24. The Thing *herkeken*
25. Lost in Translation x2 1 keer alleen, 1 keer met Engelse vriend *herkeken*
26. Pahts of Glory *herkeken*
27. Cube x2 1 keer alleen, 1 keer met Engelse vriend *herkeken*
28. Collateral *herkeken*
29. Fear and Loathing in Las Vegas *herkeken*
30. Adaptation *herkeken*
31. Salò o le 120 giornate di Sodoma *herkeken*
32. Akira *herkeken*
33. Barry Lyndon *herkeken*
34. Eternal Sunshine of the Spotless Mind *herkeken*
35. Repulsion *herkeken*
36. O Brother, Where Art Thou? *herkeken*
37. The Fifth Element *herkeken*
38. Southpark Bigger, Longer and Uncut *herkeken*
39. Les Valseuses *nieuw*
40. Boccaccio '70 *nieuw*
41. Ohayô (Good Morning) *nieuw*
42. Hellboy *herkeken*
43. American Beauty *herkeken*
44. The Negotiator*herkeken*
45. A History of Violence *nieuw*
46. Sullivan's Travels *herkeken*
47. Last Days *nieuw*
48. Gangs of New York *herkeken*
49. The Devils Advocate *herkeken*
50. Monty Python and the Holy Grail *herkeken*
51. The Goonies *herkeken*

Dat was het de afgelopen maand, voorzover ik me kan herineren.

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 00:14 schreef Sokolsky het volgende:
Kun je misschien aangeven waarom?

Uiteraard.
Ik heb zo ontzettend veel horrorfilms gezien waarbij ik zowat in slaap viel. Bij Re-Animator was het omgekeerde geval: elke keer gebeurde er weer iets bizars waardoor ik met open mond zat te kijken. Die dokter die met zijn hoofd in zijn hand dat meisje seksueel lastig valt vind ik tevens een meest memorable scenes uit de horror-geschiedenis.
Dus ik denk dat deze film voor mij gewoon de juiste mix van humor en horror had.

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 00:14 schreef RuneRose het volgende:
totaal afgelopen maand:

-waslijst-

Dat was het de afgelopen maand, voorzover ik me kan herineren.

heb je ook nog een sociaal leven verder
51:30=1,7 film per dag...

heb vanmiddag/vanavond four brothers gekeken in de (thuis) bioscoop

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 00:21 schreef Wepeel2 het volgende:

[..]

Uiteraard.
Ik heb zo ontzettend veel horrorfilms gezien waarbij ik zowat in slaap viel. Bij Re-Animator was het omgekeerde geval: elke keer gebeurde er weer iets bizars waardoor ik met open mond zat te kijken. Die dokter die met zijn hoofd in zijn hand dat meisje seksueel lastig valt vind ik tevens een meest memorable scenes uit de horror-geschiedenis.
Dus ik denk dat deze film voor mij gewoon de juiste mix van humor en horror had.

Zelfs die scène viel me tegen...
Het zal wel aan mij liggen. Ik ben werkelijk niks tegengekomen wat ik grappig vond. En wat ik verder leuk moet vinden aan rondrennende lijken, tja, ik zie dat niet zo... spanning zit er ook niet in, en dat zoek ik toch wel in horror.

De Evil Dead serie vind ik ook helemaal niets, maar Braindead kon ik bij vlagen wel waarderen.

Ik hou het voorlopig maar bij de thrillerkant van het horrorgenre en laat de slapstickkant links liggen.

RuneRose, kun je niet ook wat kwaliteitsaanduidingen geven?

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 00:23 schreef ikJur het volgende:

[..]

heb je ook nog een sociaal leven verder
51:30=1,7 film per dag...

heb vanmiddag/vanavond four brothers gekeken in de (thuis) bioscoop

Jawoor, een dag bestaat uit 24 uur, volgens mij neemt 1.7 film daarvan ongeveer 3 en een half uur in beslag. Nog 20 en een half uur om andere dingen te doen, maar toch aardig dat je zo bezorgd bent hoor.

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 00:32 schreef Sokolsky het volgende:
RuneRose, heb je dit nu gesorteerd op kwaliteit of chronologisch?

Chronologisch, maar onderling zit er dan ook nog verschil, sinds ik dit van een adner forum heb gehaald waar ik alles telkens gepost had.

The Royal Tenenbaums *nieuw* ben ik trouwens vergeten.

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 00:32 schreef Sokolsky het volgende:
RuneRose, kun je niet ook wat kwaliteitsaanduidingen geven?

Oké zal wel even een top lijst maken.

Hey, je quote mij twee keer maar er staat iets heel anders. Da's ook apart...

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 00:38 schreef Sokolsky het volgende:
Hey, je quote mij twee keer maar er staat iets heel anders. Da's ook apart...

moet je je posts niet wijzigen he!

1. Ohayô
2. The Royal Tenenbaums
3. Before Sunrise
4. Before Sunset
5. Broken Flowers
6. Europa
7. Last Days
8. Les Valseuses
9. No Direction Home
10. A History of Violence
11. Happy Gilmore
12. Boccaccio ‘70
13. Hersenhonger

Da's het nieuwe spul. De rest doe ik morgen wel.

* gaat meteen kijken wat Ohayo is

Oh, Ozu. Hm.

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 00:44 schreef Sokolsky het volgende:
* gaat meteen kijken wat Ohayo is

Ohayo is een wat latere Ozu film, volgens mij zijn eerste in kleur...Het gaat over de verwestering van een klein dorpje in Japan in de jaren 50. Prachtige film, ik heb er echt ontzettend van genoten. En het ging in een sneltreinvaard, dat zijn we niet gewend van Ozu.

* Maandlijstje

In deze maand 25 films gezien. Het gemiddelde ligt op een 7,58 en het is daarmee denk ik kwalitatief één van de beste film maanden in lange tijd. Denk niet dat ik in één maand zo veel 8.5s, 9s en 9.5s heb uitgedeeld. Misschien verlies ik door dat warme oktober weer wel veels te veel mijn cynische kant.

Top 10:

1. Dare mo shiranai (Nobody Knows) (2004) 9,5
2. La Haine (1995) 9,5
3. Raging Bull (1980) 9,5
4. Das Boot (1981) 9,5
5. No Direction Home: Bob Dylan - A Martin Scorsese Picture (2005) 9,5
6. Batman Begins (2005) 9
7. Who's Afraid of Virginia Woolf? (1966) 9
8. Platoon (1986) 9
9. Marathon (2005) 8,5
10. The Game (1997) 8,5

Flop 3:
3. Tokyo Tower (2005) 4
2. Jing mo gaa ting (House of Fury) (2005) 3
1. Blue Streak (1999) 2

[ Bericht 13% gewijzigd door Lonewolf2003 op 01-11-2005 00:53:18 ]

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 00:47 schreef Lonewolf2003 het volgende:
5. No Direction Home: Bob Dylan - A Martin Scorsese Picture (2005) 9,5

Oh ja... die was vanavond op TV. Weer gemist.

Eorin shinbu (aka My Little Bride) (2004, South Korea)



Enkele generaties geleden hebben de grootouders van Park Sang-min en Boeun besloten dat hun beide kinderen met elkaar gaan trouwen. Doordat ze beiden een zoon kregen, is deze afspraak niet nageleefd. Nu één van de grootouders op zijn sterfbed ligt, wil hij dat de kleindochter en -zoon met elkaar gaan trouwen. Park Sang-min is een leraar in opleiding, terwijl Boeun nog een 15-jarige studente is. Een redelijke film die mee probeert te liften op de succesformule van My Sassy Girl, maar dit bij lange na niet haalt. Slecht is ie niet, maar het verhaal wordt niet overtuigend genoeg gebracht om je mee te laten voeren in het verhaal.

Zonder dat ik het doorhad, was dit overigens film #1000 sinds ik een lijst bij ben gaan houden, net iets meer dan 3 jaar geleden. De afgelopen maand heb ik 25 films gezien, waarbij ik één al eerder had gezien. De beste waren Batman Begins en Hwal.

Van het weekend DOOM gezien. Wel lachen

quote:

Op zondag 30 oktober 2005 17:41 schreef pascalheister het volgende:
Zo eindelijk weer eens een film gezien

Crash

Sterke film, met sterk acteerwerk en goede muziek, verder ook mooi camerawerk. Sommige scenes zijn wat te overkill (o.a. racisme) en te amerikaans wat de film niet te goede komt. Maar zeker een aanrader om te zien

[afbeelding]

Ik heb deze in de sneak gezien met een vriend van me...
Het concept is precies dat van Magnolia. Alleen regent het geen padden maar valt er sneeuw

Leuke film hoor, maar het "alles is met elkaar verbonden en we moeten eens lief voor elkaar zijn nu het nog kan" concept was te dik.

En ja, Mangnolia bevat veel meer symboliek etc maar je kent het plot he...

Vanavond naar Crash geweest, het zet je wel aan het denken, geen enkele persoon kent standaard gedrag en benadering. het alles is met elkaar verbonden is meer een stijlkenmerk dan dat het een belangrijk thema van het verhaal is. Gelukkig kwam niet alles bij elkaar in een grote apocalipse, maar bleef het bij een wirwar aan verbindingen. Ik ben niet van mening dat de film voornamelijk om racisme draait, maar meer over hoe men in een wereld met verschillende bevolkingsgroepen men met elkaar omgaat en mensen hieropo reageren. In principe had dit ook kunnen verfilmd worden tussen verschillende lagen van een bevolking waarin iedereen van het zelfde ras is.
Misschien kende de film iets teveel personages/verhalen waardoor sommige hiervan wel heel erg kort en bondig belicht werden. (met name het verhaal rond Sandra bullock & Brendan Fraser was wel erg summier en bondig verteld). Maar wie weet dat Paul Haggis ons in de toekomst verrast met een extra lange uncut versie op DVD.

Het acteerwerk is wel een van de allersterkste punten van de film, een aantal hebben mij in positieve zin heel erg verrast. Ook filmtechnisch vind ik deze film erg sterk. Heel realistisch ggeschoten en waarheidsgetrouw weergegeven.

Al met al weer eens een film om eens lekker over na te praten (jamer dat de kroegen op maandag al om 2 uur dicht zijn).

8.5/10

crash is inderdaad wel een goeie film

Kingdom of Heaven
Deze film kon mij niet echt boeien. Niet vanwege hetgeen getoond werd, er is duidelijk genoeg geld uitgegeven aan de sets en het aankleden van de duizenden figuranten. Het verhaal zat gewoon niet goed in elkaar. Het begon veelbelovend in Middeleeuws Frankrijk met Liam Neeson. Daarna ontspoort het verhaal. De hoofdpersoon ontpopt zich in 5 minuten van blacksmith tot expert zwaardvechter. 10 minuten na aankomst in Jeruzalem heeft hij al een (belangrijke) vrouw verleid en wordt hij uitgeroepen tot hoofd van het leger. De laatste (en enige) veldslag aan het einde van de film is boeiend maar deed mij de hele tijd aan een minder spectaculaire versie van Helm's Deep denken. Verder mist Orlando Bloom gewoon charisma om een hele film te dragen. Tenslotte was er voor deze tijd, op de tempeliers na, wel een erg goede verhouding tussen Christenen en Moslims.

Spongebob: the movie
Erg leuk voor de zondagmiddag. In feite gewoon een extra lange aflevering met alle bekende belachelijke humor.

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 07:25 schreef Strolie75 het volgende:
Kingdom of Heaven
... Daarna ontspoort het verhaal. De hoofdpersoon ontpopt zich in 5 minuten van blacksmith tot expert zwaardvechter. 10 minuten na aankomst in Jeruzalem heeft hij al een (belangrijke) vrouw verleid en wordt hij uitgeroepen tot hoofd van het leger. ...

dit komt (waarschijnlijk) omdat er meer dan een uur geknipt is uit de film, normaal gezien komt er binnen een paar maand een director's cut op dvd (nee toch, niet alweer) die +3u zou zijn
ik kijk er wel naar uit, maar eerst toch even wat reviews afwachten

Ow, dat is wel goed nieuws.

Entre Tinieblas

verhaal over een klein klooster ergens in de binnenstad van madrid.
de 5 nonnen houden er een eigen mores op na. zo is er een verslaafd aan schoonmaken, een ander aan heroine en een schrijft boeken onder pseudoniem.
eigenlijk zijn ze een opvanghuis voor meisjes die van t rechte pad af (dreigen te) gaan. maar sinds tijden is er geen gast meer. dan zoekt een vrouw onderdak, nadat haar vriend een overdosis heeft genomen.

het leven van de nonnen staat op zijn kop en ze proberen allen bevriend te raken met de gaste.

aardige film van almodovar, maar geen topper. ondanks dat de film leuke en mooie momenten heeft.
en chus lampreave speelt weer heel sterk.

Deze maand 27 films gezien, waarvan 4 in de bioscoop.

Top 10

1. Crash (Paul Haggis, 2004) ****½
2. Au revoir les enfants (Louis Malle, 1987) ****
3. Manderlay (Lars von Trier, 2005) ****
4. Lakposhtha hâm parvaz mikonand (Turtles Can Fly) (Bahman Ghobadi, 2004) ****
5. The Devil's Rejects (Rob Zombie, 2005) ****
6. The Picture of Dorian Gray (Albert Lewin, 1945) ****
7. Get Carter (Mike Hodges, 1971) ****
8. Lord of War (Andrew Niccol, 2005) ***½
9. Wallace & Gromit: The Curse of the Were-Rabbit (Steve Box & Nick Park, 2005) ***½
10. Zatôichi abare tako (Zatoichi's Flashing Sword) (Kazuo Ikehiro, 1964) ***½

Flop 5

1. Man with the Screaming Brain (Bruce Campbell, 2005) *½
2. Herbie: Fully Loaded (Angela Robinson, 2005) *½
3. Bewitched (Nora Ephron, 2005) **
4. Stealth (Rob Cohen, 2005) **
5. Hooligans (Lexi Alexander, 2005) **

Gemiddelde: 6,33

Gisteravond in de bios gezien: Crash (Haggis, 2004)

Een volbloed Hollywood-productie met als belangrijkste thema's discriminatie en racisme. Bij voorbaat een uitermate interessant gegeven natuurlijk. De film volgt een groep mensen van verschillende rassen en komaf in de straten van Los Angeles, terwijl hun levens elkaar hier en daar kruisen. Uiteraard levert dit de nodige spanningen op. De rode draad is een moordzaak, en de detective (Don Cheadle) die belast is met het onderzoek.
Op papier een aardig verhaaltje en vooral in deze moderne tijden van verharding mijns inziens een welkom onderwerp, zeker voor een Hollywood productie van dergelijk formaat. Daar komt bij een interessante cast en een scenarist (Paul Haggis) die bewezen heeft dat hij goed uit de voeten kan met gevoelig liggende thema's (Million Dollar Baby). Klinkt allemaal prima, toch zitten aan het uiteindelijke resultaat helaas behoorlijk wat gemene haken en ogen mijns inziens…

Laat ik direct beginnen te zeggen dat ik dit absoluut geen hele slechte film vind, maar simpelweg ook geen hoogvlieger zoals vele boze en minder boze tongen beweren. Ik vind het absoluut dapper dat Haggis dergelijke gevoelig liggende onderwerpen aankaart en ik vind het absoluut een goede zaak dat zijn film ondanks de behoorlijke dosis maatschappijkritiek zo goed ontvangen is in Amerika. Toch maakt het juiste onderwerp op het juiste moment helaas nog geen goede film, wat mij betreft althans.
Om te beginnen vond ik het persoonlijk haast onmogelijk om lekker in de film te komen. Dit valt met name te wijten aan het scenario van Haggis. Gedurende het eerste half uur probeert Haggis namelijk de kijker werkelijk alle mogelijk denkbare stereotypen, clichés en vooroordelen op het gebied van racisme en discriminatie zo snel mogelijk om de oren te slingeren. Als in een rollercoaster trekken de vele personages in mozaïekvorm (zie ook Short Cuts, Magnolia, Hawaï, Oslo) aan de kijker voorbij. De ene discriminerende situatie is nog niet afgelopen of de volgende staat al weer op touw. Een vloedgolf aan clichés en voorspelbaarheid. Ik snap ook wel dat niet elke met tatoeages beklede Mexicaanse (?) slotenmaker een bendelid hoeft te zijn, laat staan dat ik zit te wachten op 10 van dergelijke situaties van “uitleggerigheid”... Een beetje moe werd ik ervan.
Een ander groot probleem met deze film is dan ook dat haast iedere scène tot op de letter uitgespeld wordt, opdat de boodschap als het ware met lepel en al door de strot kan worden geduwd. In veel scènes poogt Haggis bij de kijker vragen op te roepen omtrent morele kwesties en aan te zetten tot zelfreflectie, echter door de vele volkomen ondubbelzinnige, voorkauwende mono-/dialogen blijft er simpelweg te weinig ruimte over voor eigen interpretatie. Daar komt nog eens bij dat veel personages te oppervlakkig in beeld gebracht worden, en daardoor hier en daar ook wat ongeloofwaardig en onovertuigend overkomen. Waar Paul Anderson met zijn mozaïekvertelling in Magnolia de verschillende karakters perfect wist uit te balanceren en tevens een behoorlijke karakterdiepgang wist te bereiken, blijven de meeste personages in Crash helaas beperkt tot oppervlakkige eendimensionale karakters. Haggis verdeelt de koek ongelijk waardoor meerdere acteurs tezamen overkomen als door elkaar gehusselde beeldvulling. Waar Anderson zijn boodschap subtiel en met gevoel overbracht, bedient Haggis zich van voorspelbaarheid en goedkoop sentiment, met name tegen het einde van de film. Die scène met die Perzier en dat meisje bijvoorbeeld, mijn tenen gingen er krom van staan en mijn oren begonnen te klapperen... De pathetische muziek draagt hier overigens bij vlagen nog eens flink aan bij.

Ik besef mij terdege dat het maar al te makkelijk is om op deze film af te geven. Ik vond absoluut niet alles slecht aan deze film, integendeel, ik heb me bij vlagen erg vermaakt. Ondanks zijn mankementen is de film namelijk best de moeite waard. Enkele scènes vond ik zelfs uitermate sterk, met name de twee scènes met Matt Dillon en die donkere vrouw en de spanning die dit oplevert in haar relatie. Ook de scène van Ryan Philip en de lifter vond ik ondanks de behoorlijke voorspelbaarheid erg indrukwekkend. Ook is het camerawerk bij vlagen om door een ringetje te halen, aardig wat mooie plaatjes en keurige helicoptershots. Verder lof voor Don Cheadle, die zich tussen de vele nietszeggende karakters uitstekend staande weet te houden. Hij toont zich een acteur van bovengemiddelde klasse die ondanks de relatief weinige ruimte die hij krijgt het onderste uit de kan weet te halen. Matt Dillon toont zich helaas geen steracteur hier, maar doet desalniettemin (evenals Bullock overigens) uitstekend zijn ding.
Het vervelendste aan deze film is dat de belangrijke boodschap zowel het grootste pluspunt als het grootste minpunt van de film is. Enerzijds doet de film een edelmoedige poging doet om sociale problemen als vervreemding, toenemend individualisme, discriminatie en stereotypering aan de kaak te stellen (waar ik alles behalve iets tegen heb). Anderzijds draagt de film mijns inziens juist bij aan de instandhouding van dergelijke vooroordelen door zijn overdreven gebruik van stereotypering en zijn weinig subtiele, belerende houding. Ook het nadrukkelijk aanwezige sentiment werkte wat mij betreft niet erg bevorderlijk. Ik kan me absoluut voorstellen dat veel mensen dit juist mooi vinden, echter in plaats van emotioneel betrokken raakte ik door irritatie juist vervreemd van de gebeurtenissen op het scherm. Het had allemaal wat suggestiever gemogen. Al met al geen hele slechte film, maar simpelweg ook geen erg goede. Overdaad schaadt nu eenmaal, in Crash zowel qua vorm als qua boodschap…

PS. Mocht Haggis overigens in een volgende film nogmaals een dergelijk thema behandelen, misschien moet ie dan maar eens goed kijken naar iemand als bijvoobeeld Spike Lee. Die heeft tenslotte al meerdere malen bewezen dat je ook binnen het Hollywoodsysteem op uitermate subtiele wijze het thema discriminatie aan kan kaarten...

Heb van de week Be Cool gekeken, en vond deze film toch echt wel geweldig. Je moet uiteraard wel van deze humor houden(en dat doe ik ), want heb ook veel negatieve reacties gehoord.




Vince Vaugn
Cedric the Entertainer
Andre 3000
The Rock

ze spelen echt geweldig

Ze zeggen trouwens "starring Danny deVito", maar die is misschien net 10 sec. in beeld en zegt 2 zinnetjes ofzo.. beetje overdreven..

Het lijkt hier wel het Crash topic ipv wat heb je vandaag gezien.

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 16:25 schreef fractalis het volgende:
Gisteravond in de bios gezien: Crash (Haggis, 2004)

Een volbloed Hollywood-productie met als belangrijkste thema's discriminatie en racisme. Bij voorbaat een uitermate interessant gegeven natuurlijk. De film volgt een groep mensen van verschillende rassen en komaf in de straten van Los Angeles, terwijl hun levens elkaar hier en daar kruisen. Uiteraard levert dit de nodige spanningen op. De rode draad is een moordzaak, en de detective (Don Cheadle) die belast is met het onderzoek.
Op papier een aardig verhaaltje en vooral in deze moderne tijden van verharding mijns inziens een welkom onderwerp, zeker voor een Hollywood productie van dergelijk formaat. Daar komt bij een interessante cast en een scenarist (Paul Haggis) die bewezen heeft dat hij goed uit de voeten kan met gevoelig liggende thema's (Million Dollar Baby). Klinkt allemaal prima, toch zitten aan het uiteindelijke resultaat helaas behoorlijk wat gemene haken en ogen mijns inziens…

Laat ik direct beginnen te zeggen dat ik dit absoluut geen hele slechte film vind, maar simpelweg ook geen hoogvlieger zoals vele boze en minder boze tongen beweren. Ik vind het absoluut dapper dat Haggis dergelijke gevoelig liggende onderwerpen aankaart en ik vind het absoluut een goede zaak dat zijn film ondanks de behoorlijke dosis maatschappijkritiek zo goed ontvangen is in Amerika. Toch maakt het juiste onderwerp op het juiste moment helaas nog geen goede film, wat mij betreft althans.
Om te beginnen vond ik het persoonlijk haast onmogelijk om lekker in de film te komen. Dit valt met name te wijten aan het scenario van Haggis. Gedurende het eerste half uur probeert Haggis namelijk de kijker werkelijk alle mogelijk denkbare stereotypen, clichés en vooroordelen op het gebied van racisme en discriminatie zo snel mogelijk om de oren te slingeren. Als in een rollercoaster trekken de vele personages in mozaïekvorm (zie ook Short Cuts, Magnolia, Hawaï, Oslo) aan de kijker voorbij. De ene discriminerende situatie is nog niet afgelopen of de volgende staat al weer op touw. Een vloedgolf aan clichés en voorspelbaarheid. Ik snap ook wel dat niet elke met tatoeages beklede Mexicaanse (?) slotenmaker een bendelid hoeft te zijn, laat staan dat ik zit te wachten op 10 van dergelijke situaties van “uitleggerigheid”... Een beetje moe werd ik ervan.
Een ander groot probleem met deze film is dan ook dat haast iedere scène tot op de letter uitgespeld wordt, opdat de boodschap als het ware met lepel en al door de strot kan worden geduwd. In veel scènes poogt Haggis bij de kijker vragen op te roepen omtrent morele kwesties en aan te zetten tot zelfreflectie, echter door de vele volkomen ondubbelzinnige, voorkauwende mono-/dialogen blijft er simpelweg te weinig ruimte over voor eigen interpretatie. Daar komt nog eens bij dat veel personages te oppervlakkig in beeld gebracht worden, en daardoor hier en daar ook wat ongeloofwaardig en onovertuigend overkomen. Waar Paul Anderson met zijn mozaïekvertelling in Magnolia de verschillende karakters perfect wist uit te balanceren en tevens een behoorlijke karakterdiepgang wist te bereiken, blijven de meeste personages in Crash helaas beperkt tot oppervlakkige eendimensionale karakters. Haggis verdeelt de koek ongelijk waardoor meerdere acteurs tezamen overkomen als door elkaar gehusselde beeldvulling. Waar Anderson zijn boodschap subtiel en met gevoel overbracht, bedient Haggis zich van voorspelbaarheid en goedkoop sentiment, met name tegen het einde van de film. Die scène met die Perzier en dat meisje bijvoorbeeld, mijn tenen gingen er krom van staan en mijn oren begonnen te klapperen... De pathetische muziek draagt hier overigens bij vlagen nog eens flink aan bij.

Ik besef mij terdege dat het maar al te makkelijk is om op deze film af te geven. Ik vond absoluut niet alles slecht aan deze film, integendeel, ik heb me bij vlagen erg vermaakt. Ondanks zijn mankementen is de film namelijk best de moeite waard. Enkele scènes vond ik zelfs uitermate sterk, met name de twee scènes met Matt Dillon en die donkere vrouw en de spanning die dit oplevert in haar relatie. Ook de scène van Ryan Philip en de lifter vond ik ondanks de behoorlijke voorspelbaarheid erg indrukwekkend. Ook is het camerawerk bij vlagen om door een ringetje te halen, aardig wat mooie plaatjes en keurige helicoptershots. Verder lof voor Don Cheadle, die zich tussen de vele nietszeggende karakters uitstekend staande weet te houden. Hij toont zich een acteur van bovengemiddelde klasse die ondanks de relatief weinige ruimte die hij krijgt het onderste uit de kan weet te halen. Matt Dillon toont zich helaas geen steracteur hier, maar doet desalniettemin (evenals Bullock overigens) uitstekend zijn ding.
Het vervelendste aan deze film is dat de belangrijke boodschap zowel het grootste pluspunt als het grootste minpunt van de film is. Enerzijds doet de film een edelmoedige poging doet om sociale problemen als vervreemding, toenemend individualisme, discriminatie en stereotypering aan de kaak te stellen (waar ik alles behalve iets tegen heb). Anderzijds draagt de film mijns inziens juist bij aan de instandhouding van dergelijke vooroordelen door zijn overdreven gebruik van stereotypering en zijn weinig subtiele, belerende houding. Ook het nadrukkelijk aanwezige sentiment werkte wat mij betreft niet erg bevorderlijk. Ik kan me absoluut voorstellen dat veel mensen dit juist mooi vinden, echter in plaats van emotioneel betrokken raakte ik door irritatie juist vervreemd van de gebeurtenissen op het scherm. Het had allemaal wat suggestiever gemogen. Al met al geen hele slechte film, maar simpelweg ook geen erg goede. Overdaad schaadt nu eenmaal, in Crash zowel qua vorm als qua boodschap…

PS. Mocht Haggis overigens in een volgende film nogmaals een dergelijk thema behandelen, misschien moet ie dan maar eens goed kijken naar iemand als bijvoobeeld Spike Lee. Die heeft tenslotte al meerdere malen bewezen dat je ook binnen het Hollywoodsysteem op uitermate subtiele wijze het thema discriminatie aan kan kaarten...

Ben het helemaal met je review eens. Dit is precies hoe ik ook over de film dacht. Vooral je vergelijking met Magnolia vind ik erg goed en terecht.

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 17:35 schreef Lonewolf2003 het volgende:

[..]

Ben het helemaal met je review eens. Dit is precies hoe ik ook over de film dacht. Vooral je vergelijking met Magnolia vind ik erg goed en terecht.

Ik ook. Goede review. Ben het er helemaal mee eens.

Ik vind Crash duidelijk een geval van 'overschatting'.

Jesus Christ Vampire Hunter (2001)
De titel zegt het al: Jezus (geheel gemoderniseerd met kort haar en sportschoenen) neemt het op tegen een groep vampiers, die het in dit geval op de lokale lesbische gemeenschap voorzien heeft. In de tussentijd bevecht hij ook nog een horde kung-fu atheïsten, doet God zich voor als pratende schaal ijs en krijgt hij hulp van een Mexicaanse worstelaar. Kortom: een ontzettend maffe film, maar wel erg leuk. Aanrader voor wie van B-films houdt.

cijfer: 7, IMDB: 5.5

DIVIDED INTO ZERO

Een surrealistische horrorfilm over een man die een trauma heeft opgelopen doordat zijn vader stierf in de auto en hij als kleine jongen op de passagiersstoel zat.

De film bestaat uit een aantal schijnbaar losse scenes maar mischien ben ik niet snob genoeg om de diepere betekenis te zien.

Hoe gruwelijk de scenes soms ook zijn, het word nergens maagomdraaiend

INCIDENT ON AND OFF A MOUNTAIN ROAD

De eerste uit de Masters Of Horror tv serie is deze door Don Coscarelli geregisseeerde film die nogal lijkt op JEEPERS CREEPERS en consorten

Aardig maar niet echt speciaal. Angus Scrimm heeft een geinige rol

LA CASA DALLE FINESTRE CHE RIDONO

THE HOUSE WITH LAUGHING WINDOWS

Typische Pupi Avati die ook al het hele mooie ZEDER maakte, al is deze nog wat 'fijner' vind ik. Traag en mooi, opbouwend naar een knaller van een finale. Love it or hate it

Hé Kinky Queen hoelang duren dat soort filmpjes van jou nou eigenlijk. Ik kan me niet voorstellen dat dat langer dan een half uur duurt op zijn max. Of niet?

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 16:25 schreef fractalis het volgende:PS. Mocht Haggis overigens in een volgende film nogmaals een dergelijk thema behandelen, misschien moet ie dan maar eens goed kijken naar iemand als bijvoobeeld Spike Lee. Die heeft tenslotte al meerdere malen bewezen dat je ook binnen het Hollywoodsysteem op uitermate subtiele wijze het thema discriminatie aan kan kaarten...

Spike Lee en subtiel is als kaas en hagelslag: het gaat zelden samen, en als het toch lukt ligt dat waarschijnlijk aan een flinke kater.

quote:

Op dinsdag 1 november 2005 23:50 schreef Lonewolf2003 het volgende:
Hé Kinky Queen hoelang duren dat soort filmpjes van jou nou eigenlijk. Ik kan me niet voorstellen dat dat langer dan een half uur duurt op zijn max. Of niet?

Runtime: 110 min
(die laatste dan)

Een tamelijke kutweek, en dus heel veel films gezien. Films zijn gewoon de beste drug ever; ik heb er bijna geen cocaïne meer door nodig.

Enfin:

The Nun's Story (Fred Zinneman, 1959): horrorfilm waarin Audrey Hepburn het klooster ingaat en dus nooit een romantische noch komische affaire zal beginnen met Cary Grant, Gregory Peck of zelfs maar George Peppard. Rating: één Audrey Hepburn.
Escape To Burma (Allen Dwan, 1955): intens voorspelbare en formulistische avonturenfilm met een verrassend irritante Barbara Stanwyck. Rating: drie Technicolor-strips.
Exorcist II: The Heretic (John Boorman, 1977): typisch een geval van een script dat zo intens zuigt dat zelfs Stanley Kubrick met Conrad Hall als cinematograaf, Thelma Schoonmaker als editor en Toshiro Mifune, Spencer Tracy en Audrey Hepburn als cast er niets van hadden kunnen maken. Okay, misschien had dát eigenlijk wel een verdomd toffe film opgeleverd, maar in zijn huidige vorm zuigt dit gewoon als een een beer die ontzettend zuigt. Rating: één trauma van John Boorman.
The Big Parade (King Vidor, 1925): gezellige anti-oorlogsfilm. Aan die zin zie je al dat deze film niet helemaal uitgebalanceerd is. Desondanks gezellig. Rating: één vijfde Sunrise.
Science Fiction (Danny Deprez, 2002): best okaye sfeeroefening van anderhalf uur. Wat teveel van het goede. Rating: zestien groene filters (over elkaar).
Repossesed (Bob Logan, 1990): Linda Blair weet meer sympathie op te roepen dan in The Exorcist II. Ze is dan ook wel heel zielig om hieraan mee te werken. Rating: twee-en-een-halve geslaagde grap.
In Her Shoes (Curtis Hanson, 2005):
"Dus heeft er echt niemand een origineel idee voor een nieuwe film?"
"Nou, wat dacht je van een film over twee zussen? Één is heel netjes en komt erachter dat het ook wel eens goed is wild te zijn en de ander is heel wild en komt erachter dat het ook wel eens goed is netjes te zijn?"
"Dat is al honderd keer gedaan."
"Oh, èn ze hebben dezelfde schoenmaat."
"BRILJANT!"
Rating: Cameron Diaz in string.
La Promesse (De Dardennes, 1996): schitterende film van de Dardennes. Haalt het net niet bij het wat ingetogener Rosetta, maar uitstekend geacteerd en het plot balanceert personages en drama meesterlijk. Rating: qunst.

Rebound

Tja, Martin Lawrence is een goeie coach, heeft alles en dan ineens word ie ontslagen. Dan neemt ie maar een kinderteam op zich.... Leuke film, martin was wel oke, en de humor erin vond ik zeker wel leuk... Einde etc is wat voorspelbaar, maar lekker boeiend

Ondanks de 3.8 op IMDB vond ik hem beter

_{IMDB heeft het niet zo op comdey's he}

quote:

Op woensdag 2 november 2005 02:01 schreef neggix het volgende:
_{IMDB heeft het niet zo op comdey's he}

Dat komt omdat de stemmers het niet zo op Martin Lawrence hebben. En daar kan ik goed inkomen.

quote:

Op woensdag 2 november 2005 01:28 schreef Sai het volgende:

[..]

Spike Lee en subtiel is als kaas en hagelslag: het gaat zelden samen, en als het toch lukt ligt dat waarschijnlijk aan een flinke kater.

Ok ik overdrijf, maar een tikkeltje subtieler en vooral een stukje intelligenter gemaakt vind ik films als Do The Right Thing toch echt wel. Was trouwens ook maar het eerste voorbeeld dat me te binnen schoot...

Saving Private Ryan (Steven Spielberg, 1998)
Goede oorlogsfilm. ****½

Elizabethtown (Cameron Crowe, 2005)
De eerste helft is, op de opening na, intens saai. De film wil maar niet op gang komen en Kirsten Dunst is in het vliegtuig vreselijk irritant. Gelukkig komt er in de tweede helft wat meer schot in de film en ontluikt zich een leuke feel good film, waarin Dunst en Bloom een leuke chemistry hebben. Echter het gevoel van onevenwichtigheid blijft gedurende de hele film hangen. Er gaan nogal wat scenes te lang door. De muziek, zeker tijdens de roadtrip, het beste stuk van de film, is wel erg geslaagd. ***

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2005 15:47 schreef dolle_hond het volgende:
Crash

die hoge positie bij imdb is zwaar overdreven, helaas.

Helemaal mee eens. Ik vond 'm niet vreselijk slecht, maar wel erg sentimenteel. Lijkt weer een film die speciaal voor Amerikanen gemaakt te zijn (vgl Fahrenreit 9/11) De boodschap moet er duimendik op liggen, met zware middelen wordt de kijker bestookt zodat hij de boodschap niet meer kan missen al zou hij het willen.
Jammer, wanneer hij subtieler zou zijn, was hij waarschijnlijk beter te pruimen geweest. Wat niet wegneemt dat er een paar sterke scenes in zitten, maar die onderstrepen in dit geval nog meer de gemiste kans die deze film uiteindelijk blijkt te zijn geworden.
Crash is daarnaast nogal schatplichtig aan Magnolia, maar benadert op geen enkel vlak de kwaliteit van die film, daar kan ook de diepzinnigheid suggererende soundtrack (die ook doet denken aan de muziek van Aimee Mann) niets aan veranderen.

Ik heb Serenity gezien over vage planeten en levende mensen opetende 'creatures' was wel leuk.

Tevens heb ik Wallace en Gromit gezien, best een leuke film. Zekers prachtig gemaakt!!!

quote:

Op woensdag 2 november 2005 12:40 schreef Sasandra het volgende:

[..]

Helemaal mee eens. Ik vond 'm niet vreselijk slecht, maar wel erg sentimenteel. Lijkt weer een film die speciaal voor Amerikanen gemaakt te zijn (vgl Fahrenreit 9/11) De boodschap moet er duimendik op liggen, met zware middelen wordt de kijker bestookt zodat hij de boodschap niet meer kan missen al zou hij het willen.
Jammer, wanneer hij subtieler zou zijn, was hij waarschijnlijk beter te pruimen geweest. Wat niet wegneemt dat er een paar sterke scenes in zitten, maar die onderstrepen in dit geval nog meer de gemiste kans die deze film uiteindelijk blijkt te zijn geworden.

Het lijkt bij de nuchtere Hollanders en Crash en beetje hit or miss te zijn. Ik moest er haast bij janken, sprak gister een meisje die hetzelfde had en weet van ten minste één andere Fok!ker dat ook hij het met moeite droog hield.

quote:

Crash is daarnaast nogal schatplichtig aan Magnolia, maar benadert op geen enkel vlak de kwaliteit van die film, daar kan ook de diepzinnigheid suggererende soundtrack (die ook doet denken aan de muziek van Aimee Mann) niets aan veranderen.

Ja, en Magnolia is weer schatplichtig aan Short Cuts en Short Cuts is weer schatplichtig aan weet ik veel enzovoorts. Crash behandelt een maatschappelijk thema, Magnolia niet. Dat vind ik verschil genoeg om het 'jatten' van het ensemble-genre te rechtvaardigen.

quote:

Op woensdag 2 november 2005 12:59 schreef Sai het volgende:

[..]

Het lijkt bij de nuchtere Hollanders en Crash en beetje hit or miss te zijn. Ik moest er haast bij janken, sprak gister een meisje die hetzelfde had en weet van ten minste één andere Fok!ker dat ook hij het met moeite droog hield.
[..]

Ja, en Magnolia is weer schatplichtig aan Short Cuts en Short Cuts is weer schatplichtig aan weet ik veel enzovoorts. Crash behandelt een maatschappelijk thema, Magnolia niet. Dat vind ik verschil genoeg om het 'jatten' van het ensemble-genre te rechtvaardigen.

Tja, daar ben ik het dan weer niet mee eens. Ik zie liever een film over mensen waarmee ik mee kan leven. Dat miste ik een beetje in Crash. Het hart zit op de juiste plaats enz, maar het belang van het thema overschaduwt hier (maar da's mijn mening) de geloofwaardigheid van de personages. Ik was op aanraden van vrienden naar deze film geweest en ik had er heel wat van verwacht. Ik vond het dan ook erg jammer dat ik er gewoon niet veel aan vond.

Met schatplichtig aan Magnolia bedoelde ik trouwens niet zozeer het genre ensemblefilm, ik vond eerder dat geprobeerd werd de sfeer te benaderen en een soort diepzinnigheid aan de film mee te geven die ik niet begreep (kan natuurlijk ook aan mij liggen)

Ik zag deze maand trouwens 30 films, waarvan 11 in de bioscoop.

Zeven besten:
1. La Promesse (Dardennes, 1996) - 8,5
2. Week-End (Godard, 1967) - 8
3. Ehe der Maria Braun (Fassbinder, 1979) - 8
4. Oliver Twist (Polanski, 2005) - 8-
5. Notting Hill (Roger Michell, 1999) - 8-
6. Le Conseguenze dell'Amore (Paolo Sorrentino, 2004) - 7,5
7. Paradise Now (Hany Abu-Assad, 2005) - 7,5

Vijf slechtsten:
5. Mr. Frost (Philippe Setbon, 1990) - 4
4. The Astronaut's Wife (Rand Ravich, 1999) - 4
3. Repossessed (Bob Logan, 1990) - 4
2. The Exorcist II: The Heretic (John Boorman, 1977) - 4-
1. Fools Rush In (Andy Tennant, 1997) - 3,5

Gemiddelde cijfer: 6,11

Elizabethtown
Deze gisteravond in de sneak gezien. Ik hoopte eigenlijk op A History Of Violence dus toen ik Orlando Bloom zag zat ik ff zwaar te balen. Toch werd de film maar beter en beter naarmate de film vorderde. Er komen lekkere maffe figuren langs. Ook kon ik op een gegeven echt chemie en liefde voelden tussen Orlando Bloom en Kirsten Dunst die er btw erg goed uitzag in deze film. Later besefte ik me dat dit denk ik de tweede film is waar Orlando Bloom echt in zijn rol past. De herdenkingsceremonie is trouwens hartverwarmend en superkomisch. De film komt niet 100% uit zijn verf door het rustige tempo en dingen die niet helemaal kunnen vermaken.
Echter, op sommige momenten is hij geniaal. Daarom van mij een 8,5.

Afgelopen vrijdag Domino gezien. (www.dominodefilm.nl)



Snel, hip, grof, noem het maar op, typisch Tony Scott.

8.5/10

quote:

Op woensdag 2 november 2005 12:59 schreef Sai het volgende:

Ja, en Magnolia is weer schatplichtig aan Short Cuts en Short Cuts is weer schatplichtig aan weet ik veel enzovoorts. Crash behandelt een maatschappelijk thema, Magnolia niet. Dat vind ik verschil genoeg om het 'jatten' van het ensemble-genre te rechtvaardigen.

Om me nog maar even in de discussie te mengen, met schatplichtigheid of heb ik doorgaans in principe geen probleem, zolang het maar goed gebeurt. Van jatwerk heb ik de film met mijn Magnolia-referenties tot nu toe ook (nog) nergens beticht... Persoonlijk heb ik de vergelijking met Magnolia enkel gebruikt om te illustreren waarom ik vind dat Crash simpelweg geen erg goede film is.

Maar nu we trouwens toch bezig zijn, Sai, vind jij niet dat we de eindscene van Crash toch wel enigzins kunnen beschouwen als een minder geslaagde kopie van de eindscene in Magnolia? Ik noem dit zelf in ieder geval geen schatplichtigheid meer maar een schaamteloze kopie die tekenend is voor gebrek aan originaliteit, en dat vind ik wel een probleem....

quote:

Het lijkt bij de nuchtere Hollanders en Crash en beetje hit or miss te zijn. Ik moest er haast bij janken, sprak gister een meisje die hetzelfde had en weet van ten minste één andere Fok!ker dat ook hij het met moeite droog hield.

Op dit punt kan ik niet anders dan het volledig met je eens zijn. Haggis' aanpak werkt, of werkt juist averechts. Overigens moet ik bekennen dat ik binnen mijn vriendenkring haast de enige ben die deze film slecht te verteren vind. Moet ook zeggen dat ik me gedurende de film haast een emotieloze lul begon te voelen, heb oprecht gepoogd om me te laten meeslepen door het verhaal maar Haggis bood mij simpelweg die kans niet. Zou maar al te graag tot een positievere eindconclusie komen (zoals als bijvoorbeeld de recensist op filmtotaal... ), echter het zat er gewoon niet in....

quote:

Op woensdag 2 november 2005 14:13 schreef hornage het volgende:
Elizabethtown
Ik hoopte eigenlijk op A History Of Violence dus toen ik Orlando Bloom zag zat ik ff zwaar te balen.

snap ik. ik heb vorige week HoV gezien en tjonge jonge... aanrader! koude rillingen en kippenvel! en voor het eerst van mn leven vond ik Viggo echt eng; ik durfde bijna niet naar hem te kijken. tering wat een superfilm. over geweld, dat wel. dus als je in bent voor een romcom moet je HoV vooral niet gaan bekijken.
Als je een goede film over geweld en het effect daarvan op mensen wil zien, ga vooral wel naar HoV.

quote:

Toch werd de film maar beter en beter naarmate de film vorderde. Er komen lekkere maffe figuren langs. Ook kon ik op een gegeven echt chemie en liefde voelden tussen Orlando Bloom en Kirsten Dunst die er btw erg goed uitzag in deze film.

ik had haar nog niet eerder gezien als volwassene. ik moet zeggen dat ze mij behoorlijk meeviel.
_{ik ben nog steeds jaloers op haar omdat ze brad pitt zoende. ook al was ze toen maar 11 jaar}

quote:

De herdenkingsceremonie is trouwens hartverwarmend en superkomisch.

wij hebben echt dubbel gelegen. wat wij ook leuk vonden was de scene waarin de kist zakt. echt lachen gieren brullen lmao rotf enzo. ik zag de film vorige week in new york. ik moet zeggen, bij de kist-scene bleven de amerikanen doodstil en wij 4 hollanders maar lachen. tzal wel het beroemde verschil in humor zijn.

kortom: absolute aanrader voor elke filmfan: A history of violence
een leuke fatsoenlijke romcom: Elizabethtown

Kijk, voor mij is 't simpel. Cinema is emotie, gevoel, instinct, etcetera... Bij Crash spat de geforceerde berekendheid er van af en daardoor krijg ik een beetje een vieze nasmaak in m'n mond.

Het Crash topic is daar


Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964)


Als er op de middelbare school zoiets zo zijn als een film vak en je daarvoor enkele verplichte films op je lijst zou moeten hebben. Dan zou deze film daar zeker één van moeten zijn.
cijfer: 10

Mr & Mrs Smith



Best wel een leuke film. Leuk en vermakelijk als je met griep op de bank ligt en lekker kastje wil gluren.
Ik ga zo 4 brothers kijken!

Ik zie nu pas dat er al lang een Crash-discussie aan de gang was voordat ik me erin mengde en dat alles wat ik zei al (beter) gezegd was. Volgende keer 'ns beter lezen.

Laatste trouwens ook The Upside of Anger gezien. Mooie film. Joan Allen speelt prachtig een erg boze vrouw.

THE CANDY SNATCHERS

Wat ben ik blij dat ik deze film niet blind gekocht heb zeg, wat een tegenvaller.

Think FARGO, maar dan met nóg dommere en ongeloofwaardigere kidnappers

Pluspuntje is het slot waarin iets gebeurde wat ik AB-SO-LUUT niet zag aankomen

"Mask" met Cher en Eric Stoltz heb ik laatst op dvd gekocht. Dit is écht een van de allermooiste films die ik ooit gezien heb. Echte aanrader voor mensen die waargebeurde verhalen-films mooi vinden. KIPPENVEL!

Het gaat over een jongen met een zwaar misvormt gezicht. Hij en zijn moeder hebben nogal wat problemen dankzij z'n moeders' drugsverslaving, maar ook door de problemen wat zijn handicap veroorzaken. Deze film je echt zien!







[ Bericht 31% gewijzigd door Erick1985 op 02-11-2005 21:13:21 ]

Vase de Noces

Moeilijke film dit. Hij duurt een 80-tal minuten, de hele film speelt zich af op één locatie, er doet maar één acteur mee en de film heeft geen dialoog. Op de geluidsband staan alleen natuurgeluiden en een vreemd soort orgelmuziek. Erg listig. Vrij uniek en apart.

The Pig Fucking Movie

. Kerel "neemt" z'n varken, samen krijgen ze 3 biggetjes. Biggetjes hangen erg aan hun moeder, man doodt biggetjes. Mama big kan dit niet aan en pleegt zelfmoord. Ondertussen brengt de man z'n dagen door met het binnenwerken van z'n eigen stront.

The 40 Year Old Virgin

Veel te lange komedie die eigenlijk ook niet echt vaak grappig is. Dan kijk ik nog liever naar een kerel die z'n varken "neemt", samen krijgen ze 3 biggetjes. Biggetjes hangen erg aan hun moeder, man doodt biggetjes. Mama big kan dit niet aan en pleegt zelfmoord. Ondertussen brengt de man z'n dagen door met het binnenwerken van z'n eigen stront.

[ Bericht 0% gewijzigd door Wepeel2 op 02-11-2005 21:34:52 ]

SoK:

quote:

Op woensdag 2 november 2005 21:17 schreef SaintOfKillers het volgende:

Nu ik iemand ken die hem ook heeft gezien: Geloof jij dat deze film is gemaakt in '74? Hij ziet er veel meer begin '80 uit vind je niet?

quote:

Op woensdag 2 november 2005 21:17 schreef SaintOfKillers het volgende:
...

Hoe kom je er op om die films te kijken?
Volgens mij moet je echt op zoek gaan om dat soort films tegen te komen.

quote:

Op woensdag 2 november 2005 22:08 schreef 0 het volgende:

[..]

Hoe kom je er op om die films te kijken?
Volgens mij moet je echt op zoek gaan om dat soort films tegen te komen.

Stel je niet aan. Bij de kassa van het Kruidvat, twee voor tien euro.

quote:

Op woensdag 2 november 2005 22:07 schreef kinky_queen het volgende:

[..]

Nu ik iemand ken die hem ook heeft gezien: Geloof jij dat deze film is gemaakt in '74? Hij ziet er veel meer begin '80 uit vind je niet?

De kwaliteit is nogal bedenkelijk, waardoor hij er vrij tijdloos uitziet. Maar als ik geen jaartal had, dan zou ik ook eerder op de jaren '80 gokken.

Verder vind ik dat ik als Belg dit stukje Belgische filmgeschiedenis toch wel moet gezien hebben.

quote:

Op woensdag 2 november 2005 22:22 schreef SaintOfKillers het volgende:

Verder vind ik dat ik als Belg dit stukje Belgische filmgeschiedenis toch wel moet gezien hebben.

OF THE DEAD is ook van die vent en die is nog veel .... ehm... 'aparter' dan WEDDING TROUGH

Heb je die ook gezien?

Revolver

Nieuwe Creatie van Guy Ritchie, als ongeveer een vervolg op snatch.... Statham is wel goed neergezet, maar het heeft toch iets raars. De dialogen zijn soms erg wazig maar als je ze eenmaal begrijpt wel erg goed...... Wederom na 4 brothers weer een goeie rol van Andre 3000

Tja, geen snatch of Lock stock, maar wel weer een redelijk leuke creatie... Erg boeiend

Ghoulies

Errug lame film met zwarte magie en Gremlins-achtige poppetjes. Dwergen, slechte kostuums, moordende clowns en slechte acteerprestatties. Kortom, goede B-fil. Dat dachten meer mensen, want er zijn 3 vervolgen op gekomen.

Mischief Masters: A new master

Errug leuke komedie van Nederlandse komaf. Veel slapstick achtige humor en goede woordspelingen. Het duurt wel een beetje kort, maar de tijd die er is, is goed besteed. een van de betere films van de afgelopen jaren.

quote:

Op woensdag 2 november 2005 14:30 schreef PBateman1978 het volgende:
Afgelopen vrijdag Domino gezien. (www.dominodefilm.nl)



Snel, hip, grof, noem het maar op, typisch Tony Scott.

8.5/10

Klinkt goed! True Romance was ook van Tony, toch? Ook aardige film.. Heerlijk, die scene dat dat wijf die gozer helemaal de tering in schiet.

Die fetten Jahre sind vorbei (Hans Weingartner, 2004)
Leuke film over drie idealisten die verstrikt raken in hun eigen rebelse daden. De personages krijgen volop de ruimte om hun denkbeelden te spuien en ook voor een weerwoord is er ruimte. Het verhaal wisselt spannende en grappige momenten goed af met deze serieuze boodschappen, hoewel de film wellicht iets te lang is. ***½

Stalingrad (Joseph Vilsmaier, 1993)
Best goede oorlogsfilm die eens de Duitse kant van de Tweede Wereldoorlog belicht. De film geeft goed de ontberingen weer waaraan de soldaten aan het oosterse front blootgesteld werden. Er zijn echter wel wat minpuntjes. Zo zijn de meeste personages nogal één-dimensionaal en is het acteerwerk ook niet van iedereen even sterk. Dat zorgt er voor dat de film uiteindelijk niet zo'n impact maakt als mogelijk was geweest. ***½

Poltergeist 3
En toen nummer 3 uit de serie. Ik vond 2 al stukken minder dan 1 dus bij nummer 3 had ik niet al teveel verwachtingen. Gelukkig hoefde dat ook niet want deze film is echt niet tof. Het deed me een beetje denken aan The Neverending Story 3, dat is ook zo'n film die totaal uit z'n verband gerukt is en eigenlijk weinig meer van de magie van het origineel heeft.
Het verhaal is gewoon hetzelfde als bij 2 alleen is het nu een groot flatcomplex. Voor de rest is het irritant hoe vaak de naam Carol Anne genoemd wordt. Dit was hem dus totaal niet. Een 4,5.

Das Experiment
Ik vond der Untergang een erg fijne film van deze regisseur dus ik was benieuwd wat deze film zou brengen. Het verhaal is origineel en de uitvoering is zeer realistisch. Wat je krijgt voorgeschoteld is een man die zich voor flink wat geld laat opsluiten in een gevangenis samen met wat anderen. De bewakers zijn ook een aantal mannen die zich hebben aangemeld voor het experiment. Allebei de groepen hoeven maar een paar dingen te doen om de twee weken vol te houden maar in korte tijd loopt alles uit de hand.
De film kon mij zeer boeien. De tijd was zo voorbij en de spanning aan het einde kon ik ook zeker voelen. Voor de rest kan ik eigenlijk geen minpuntje noemen. Toppertje, een 9.

Pi

Over een computerspecialist die op zoek is naar een getal van 216 cijfers dat alles in het universum zou kunnen/moeten verklaren. Tijdens die zoektocht wordt hij stevig paranoide...
Een zwart-wit film met een stevige korrel in het beeld, waarbij ik op verschillende momenten een geeuw niet kon onderdrukken. Ondanks het goeie verhaal vind ik deze film wat benadeeld door het donkere beeld en dikwijls bizarre montage en beeldflitsen. De opdruk op de dvd-box "de briljante debuutfilm van Darren Aronofsky" is dan ook niet waargemaakt imo. Een 5.

REVOLVER

Grootste manco aan deze fillm is dat Ritchie zichzelf overdoet en daardoor komt de film erg rommelig over en komt in de verste verten niet in de buurt van zijn magnum opus SNATCH., maar dattie wel op de goede weg terug is na zijn 'uitstapje' wat SWEPT AWAY heet mag duidelijk zijn.

Ritchie, doe maar gewoon, dan...

MY SWEET SATAN

Een van de oudere films van Jim van Bebber over een 2 tal Satanisten die in de bak zitten waarvan er één zelfmoord pleegt. In flashbacks krijgen we te zien waarom ze daarin terecht zijn gekomen en dan is het nogal begrijpelijk.

Kozure Ôkami: Oya no kokoro ko no kokoro (Lone Wolf and Cub:Baby Cart iIn Peril) (1972)
In dit vierde deel raakt Diagora zijn vader kwijt en moet in zijn eentje weten te ontsnappen aan een vlammenzee. Moet Ogami het opnemen tegen een Yagyu clanlid, die hem ooit al eens versloeg in een duel. Wordt hij ingehuurd om een getatoeerde vrouw te vermoorden. Slacht verder nog een gross ninja's en anderekansloze samurai's af. En staat hij uiteindelijk voor het eerst oog in oog met Retsudo Yagyu.

Allemaal weer zeer vermakelijk, dus. Al moet ik zeggen dat ik dit absoluut het minste deel van allen tot nu toe vind. Buichi Saito doet het als regisseur toch een stukken minder dan Kenji Misumi. Die gelukkig de volgende film weer terug keert.
cijfer: 7.5

Dead or Alive



Wederom een heerlijke film van Takashi Miike! Een yakuza film welteverstaan. met een zeer onverwacht plot