Het Grote Beatles Topic - Deel 8

Ik was vergeten mijn radiowekker uit te zetten, maar dat gaf niet, want daardoor werd ik vanochtend wakker met Imagine.



[ Bericht 17% gewijzigd door Jane op 09-10-2005 14:47:57 ]

Kort vraagje, op welk album staat Rain eigenlijk?!

quote:

Op zondag 9 oktober 2005 14:19 schreef Kolkus het volgende:
Kort vraagje, op welk album staat Rain eigenlijk?!

Rain was de b-kant van Paperback Writer en staat niet op een 'regulier' album. Wel op Past Masters II.

Uit het boekje bij de cd:
The B-side of 'Paperback Writer', and the first released Beatles song to feature a backwards tape (John's final verse). The instrumental recording - played fast and remixed with the tape machine on slow vari-speed - commenced on 14 april 1966 and the song was completed with vocal overdubs two days later, the seventh of eight takes providing the master version.

Rain was de B-kant van de Paperback Writer single, dacht ik. Hij staat iig op Past Masters II.

Dat zeg ik..

Zanderrr en Jane bedankt

Mooi nummer Rain, binnenkort die Past Masters dan maar eens aanschaffen

Ik ben (blijf) altijd geïnteresseerd in de Engelse taal en vond dit wel leuk om te lezen:
BRITGUIDE---an introduction to Britishisms in the Beatles' Lyrics. Gaat over allerlei typisch Britse woorden/uitdrukkingen in Beatlessongteksten. Eigenlijk nooit zo bij stilgestaan dat sommige dingen Amerikanen vreemd in de oren klinken.

-edit- Heb trouwens Past Masters II gelijk maar even opgezet.

[ Bericht 14% gewijzigd door Jane op 09-10-2005 16:36:55 ]

quote:

Op zondag 9 oktober 2005 09:51 schreef Man_in_a_Shed het volgende:

[..]

Ben toevallig maandje geleden geweest. Was best okee. Azing was soms beetje arrogant, maar hij wist wel veel. Alleen waren de bootlegs schrikbarend duur voor een paar kopietjes (vooral de dvd's). Maar goed, hij had Rockshow op dvd en die wilde ik graag! Hij heeft wel toffe dingen daar.

Ja, soms bracht ie het wat van "kijk eens", maar wel leuk natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 8 oktober 2005 11:03 schreef methodmich het volgende:
Jullie zijn zeker ook allemaal wel eens in het Beatle-museum in Alkmaar geweest? Zo nee, dan is het een aanrader!

Waar in Alkmaar is dat?

quote:

Op vrijdag 30 september 2005 18:17 schreef Rasing het volgende:
De nummers van vóór Rubber Soul zijn wat gedateerd. Daarom draai ik ze ook wat minder, hoewel ook daar geweldige nummers op staan, en zeker voor die tijd was het het beste van het beste.

Elke plaat vanaf 1965 had ook anno 2005 uitgebracht kunnen worden, en zou ook nu een meesterwerk zijn.

Tja, soms vind ik het weer leuk om de studio albums te beluisteren, dus vanaf Rubber Soul....
Maar soms grijp ik toch weer naar die oudere albums terug omdat ze lekker ongecompliceerd zijn en veel energie hebben.
Dan kom je weer kleinnoodjes als een "There's A Place" tegen.

Sir Paul McCartney claims he has no intention of buying the Beatles' back catalogue back from Michael Jackson. Jackson recently put the song rights up for sale, but Paul claims he doesn't need to because he still gets royalties.

He revealed to America's Rolling Stone magazine: "Bono rang me up and said, 'Did you hear?! He's selling the songs. You should buy them back!' "The thing is, I get some money from the publishing already. And in a few years more the rights will automatically be reverting to me. It's not like I'm getting nothing at the moment."

However, Paul admits he gets annoyed when he plays old Beatles songs at his concerts - and has to pay for the privilege. He confessed: "The only annoying thing is, when I tour America I have to pay to play my own songs. "But I don't think about that. Because if I did it would be just too
annoying."

Meanwhile, the rocker has revealed wife Heather Mills doesn't know all his big hits. He said: "Once 'Get Back' was playing somewhere. She sort of recognised my voice and said, 'Is this you?' I said, 'Yes, darling. It's called 'Get Back.' It's quite famous.'"

Paul herhaalt alles 10000 keer, dus het hoort er wel bij

Thursday, October 06, 2005
McCARTNEY USES PAPERBACK WRITER GUITAR FOR NEW ALBUM

SIR PAUL McCARTNEY re-tuned the old Epiphone guitar he played on the BEATLES' TAXMAN and PAPERBACK WRITER for a new track on his latest album. Producer NIGEL GODRICH insisted McCartney dig out some of his old instruments for his latest album, CHAOS AND CREATION IN THE BACKYARD, and the rocker dusted-off one of his old favourites, even though he knew it was tough to keep the instrument in tune.

He says, "(I remembered) GEORGE (HARRISON) let me have a go (on it) for the solo (on Taxman) because I had an idea - it was the early JIMI HENDRIX days and I was trying to persuade George to do something... feedback-y and crazy.

"I like to play on it because it's oldish and a bit infirm. It won't stay in tune easily, like Jimi Hendrix's guitar didn't."

McCartney bought the guitar after watching Hendrix perform one night - and called out to pal ERIC CLAPTON to help him tune his axe.

He recalls, "I went to the shop and said, 'What have you got that feeds back great?' That was normally a disadvantage in the old days."

[ Bericht 100% gewijzigd door TheGrandWazoo op 10-10-2005 16:26:40 ]

Rubber Soul en Abbey Road zijn inmiddels binnen.

Nu Sgt. Pepper nog, maar die is nog niet onderweg, dus dat kan nog wel een weekje duren.

quote:

Op maandag 10 oktober 2005 15:57 schreef webfreak het volgende:

[..]

Thanks for posting
Over een paar jaar verlopen de rechten inderdaad, zoiets had ik al begrepen. Ach, zolang ze niet in de verkeerde handen vallen (iemand die beatlenummers voor reclame-doeleinden wil exploiteren ofzo) zal ik er niet wakker van liggen

Ik begreep eerst ook dat er bedoeld werd dat de rechten gewoon helemaal vervallen (dus na 40 jaar ofzo), maar Paul zegt: "And in a few years more the rights will automatically be reverting to me." Dat zou betekenen dat McCartney dus de rechten (weer) in handen krijgt.

Nog een leuk stukje gevonden over de Beatles rechten kwestie:

http://www.snopes.com/music/artists/jackson.htm

Kort samengevat houdt het in dat de schrijver(s) van een nummer 50% krijgt en de publishing rights houder(s) ook 50%. Dit geldt voor de volgende inkomensbronnen:

- Covers door andere artiesten of door de schrijver zelf
- Gebruik in films, op tv, reclame's e.d
- Het gebruik van lyrics (of gedeeltes daarvan) in boeken of op internet of in de vorm van bladmuziek
- Live uitvoeringen en het draaien op de radio

Wordt een Lennon-McCarteny nummer dus op een van de volgende manieren gebruikt dan gaat de opbrengst naar:

25% naar Jackson
25% naar Sony
25% naar McCartney
25% naar Ono

Wordt een Beatles nummer op de radio gedraaid of als er een cd wordt verkocht, dan krijgen alle 4 de Beatles ook nog betaald als uitvoerend artiest. Daarnaast gaat ook nog een gedeelte naar de eigenaar van de opnames (in dit geval EMI en voor het latere werk Apple, voor het latere werk krijgen The Beatles (de eigenaren van Apple) dus nog meer).

Jackson krijgt in feite dus maar een erg klein gedeelte (wat nog steeds erg veel geld is )

quote:

Op zondag 9 oktober 2005 19:12 schreef Angel_of_Dth het volgende:

[..]

Waar in Alkmaar is dat?

www.beatlesmuseum.nl

Kanaalkade

Stukje dat ik las op nu.nl:

Beatles waren invloedrijkste entertainers

Uitgegeven: 15 oktober 2005 07:19

LOS ANGELES - The Beatles waren de meest invloedrijke entertainers van de afgelopen eeuw. De Fab Four kwamen zo uit een onderzoek van het showbizztijdschrift Variety, die zich baseerde op deskundigen en een enquête onder het publiek.

De Beatles zijn volgens het tijdschrift de 'Iconen van de eeuw' omdat ze de grootste invloed op de muziekindustrie en de wereld hebben gehad, meldde Variety ter gelegenheid van zijn 100ste verjaardag.

Het tijdschrift legde aan deskundigen en op zijn internetsite een lijst met honderd namen voor. Naast The Beatles prijkten daarop onder meer jazzmuzikant Louis Armstrong, de filmsterren Humphrey Bogart, Marlon Brando, Charlie Chaplin, James Dean en Marilyn Monroe en de zangers Elvis Presly en Frank Sinatra.

Ook fictieve figuren stonden op de lijst: Mickey Mouse en Lassie kregen niet genoeg stemmen om verder als icoon door het leven te gaan.

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 12:43 schreef Kolkus het volgende:
Stukje dat ik las op nu.nl:

Beatles waren invloedrijkste entertainers

...

Maar dat wisten we natuurlijk allang

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 13:08 schreef MrBadGuy het volgende:

[..]

Maar dat wisten we natuurlijk allang

Toch leuk om zwart-op-wit te zien staan

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 13:11 schreef Kolkus het volgende:

[..]

Toch leuk om zwart-op-wit te zien staan

dat wel natuurlijk

Ik lees op www.brianmay.com (site van de gitarist van Queen) een stuk over een coverband van The Beatles, weet iemand welke coverband dit is?

quote:

**Sun 28 Aug 05**
ALL YOU NEED IS .....

On holiday last week, I was lucky enough to see The Beatles. Well, yes, that's their name, and good on 'em. I feel like I perhaps understood properly for the first time the relevance of a cover band ... a tribute band... or whatever you might call a band who play exclusively the songs of a famous group, and actually study their costumes, personalities, and even humour, and present something which gives the audience a real experience of touching the original. These guys played a whole spectrum of Beatles songs, from early screamers like Love Me Do, Twist and Shout (OK, that was a cover for the Beatles too! But a damn good one !) Please Please Me, and of course She Loves You, to ballads like Michelle, and And I Love Her, all the way up to later songs the Beatles themselves never performed live, like George's Something (beautiful!) I got chills up the spine. I grew up on this material and love it every bit as much now as then. These guys really captured the awesome spirit of The Beatles, which thrilled the world.

I thought about this a lot since, and have been talking about it with my daughter, who was with me at this "Beatles" show. It's interesting that she really DIDN'T want to come and see a Beatles show with me .... she only came because I agreed to accompany her to see the Motown show the night before ! But AFTER the completely live show that night, she was totally converted. She said, "Well, if the Beatles were like THAT, I like them!!" Interesting that she only vaguely knew most of the songs .... and had no feel for what they might have been like live. It seems her generation have heard of the Beatles, and know they are famous to their parents, and maybe they even could hum along to a couple of the songs, but they relate. They seem to bracket The Beatles with a lot of other things that their parents think are cool, like Beethoven, or Frank Sinatra, or Shakespeare for that matter. They don't appear to have adopted the Beatles' music as THEIR OWN. We as Queen have been very fortunate, somehow, in connecting with a new generation like they are our own people - it certainly felt that way on our tour a couple of months ago. I noticed the Beatles anomaly before, in the reaction to Live 8 ... the young people kinda knew that Paul McCartney was part of something that was BIG, (even without the status symbol of being able to pull off opening AND closing the show!) but didn't really feel involved, it seems. I have not much idea how this happened, but when we entered this new place in the Guinness Book Of Records, in the place the Beatles formerly occupied, I began to look at this stuff with interest.

To us, to me, the Beatles are completely awe-inspiring as writers, performers and "Movers of History" - I can think of no-one else who gives that total feeling of centrality. Sure, the Who and Zeppelin and Jimi Hendrix all took the intensity of rock to greater peaks afterwards, and were much more virtuoso-like in the actual playing of their instruments. But for innovation and colour and humour and awareness and sheer bloody jaw-dropping consummate artistry, I can't see anyone within miles. (OK, I hear you, maybe that old Queen group, but it's hard for me to be objective in this area!) In any case, as I say, for US, the Beatles were, and always will be IT. Why are they not exciting the kids of today? I would be very interested to know. I think it just needs a bit of work in the translation. I would actually like to see a real renaissance of the Beatles as voices relevant for today's ebullient youth. My daughter got very misty when these guys played "Let it Be". As it should be.

Hail the Beatles !!!

Bri

P.S. if you want to see these NEW Beatles, watch this space (I'll put their web-site address up as soon as I have it) .

Zo zien ze eruit:

Ik heb ook geen idee, de Bootleg Beatles misschien? Verder generaliseert Brian May natuurlijk wel een beetje, er zijn toch best veel jongeren die van de Beatles houden?

Misschien de huidige generatie tieners niet echt meer, maar goed.. de meeste Beatles-muziek is nu ook alweer 40 jaar oud.

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 13:34 schreef Zanderrr het volgende:
Ik heb ook geen idee, de Bootleg Beatles misschien? Verder generaliseert Brian May natuurlijk wel een beetje, er zijn toch best veel jongeren die van de Beatles houden?

Misschien de huidige generatie tieners niet echt meer, maar goed.. de meeste Beatles-muziek is nu ook alweer 40 jaar oud.

Tja het is natuurlijk generaliserend, maar als ik in mijn omgeving kijk dan weten de meesten wel dat The Beatles een grote band waren, nummers van hun kennen ze meestal niet uit hun hoofd en McCartney en Lennon zijn namen die ze niet eens kennen. (uitzonderingen daar gelaten )

Maar als ik de meesten een nummer laat horen dan vinden ze het wel goede muziek en bij veel nummers zeggen ze ook dat ze ze wel kennen maar niet wisten dat ze van The Beatles waren.

Dit is dan de leeftijdsgroep van begin 20, ik denk dat de TMF-doelgroep nog een stuk erger is, het zou me niet verbazen als een groot gedeelte The Beatles niet eens kennen. Ook valt het me op dat bij jongens The Beatles bekender zijn dan bij meiden en dat jongens ze ook beter kunnen waarderen, maar dat kan ook aan mijn omgeving liggen

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 13:34 schreef Zanderrr het volgende:
Ik heb ook geen idee, de Bootleg Beatles misschien? Verder generaliseert Brian May natuurlijk wel een beetje, er zijn toch best veel jongeren die van de Beatles houden?

Misschien de huidige generatie tieners niet echt meer, maar goed.. de meeste Beatles-muziek is nu ook alweer 40 jaar oud.

Ik heb ook geen idee welke band het is, maar The Bootleg Beatles zijn het iig niet.

En er zijn idd best veel jongeren die van The Beatles houden. In mijn omgeving sta ik elke keer weer verbaasd. Ik denk alleen dat mensen ze tegenwoordig in de regel pas ontdekken als ze de Top 40 leeftijd een beetje gehad hebben en zich voor andere muziek gaan interesseren.
Donderdagavond was ik nog bij een optreden van een Beatlesbandje van een goede kennis van me in een kroeg in Hilversum en daar waren toch redelijk wat begin-twintigers die stonden mee te zingen. Juist grappig om te zien hoe 3 of 4 generaties uit hun dak gingen op dezelfde muziek.

Trouwens, toen ik tiener was (zeg maar in de jaren 80) had ik ook al het gevoel dat ik de enige Beatlesfan was van mijn generatie, terwijl heel veel leeftijdgenoten ze nu ook geweldig blijken te vinden.

-edit-

[* Spam alert * Spam alert *]

Dat bandje heet trouwens The Strawberry Beats en hun site is nog under construction, maar ze zijn 25 november a.s. wel te bewonderen in De Tagrijn in Hilversum.

[ Bericht 13% gewijzigd door Jane op 15-10-2005 14:46:33 ]

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 13:34 schreef Zanderrr het volgende:
Ik heb ook geen idee, de Bootleg Beatles misschien? Verder generaliseert Brian May natuurlijk wel een beetje, er zijn toch best veel jongeren die van de Beatles houden?

Misschien de huidige generatie tieners niet echt meer, maar goed.. de meeste Beatles-muziek is nu ook alweer 40 jaar oud.

Jahoor, de Beatles zijn best populair onder jongeren. En zoals Jane zegt, zijn het vaak jongeren die zich niet zo interesseren voor de top 40, maar die liever eens de cd verzmaling van hun ouders doorzoeken voor leuke muziek.

En daar zullen ook best wat tieners bij zijn. ik ken ook eigenlijk vrijwel niemand die de muziek van de Beatles niet kan waarderen.

Even overgetikt uit de VARA gids van deze week. Review van Mart Smeets.

Lijkt het zo of moeten vele laat vijfitgers en vroeg zestigers ineens aan de wereld bewijzen dat er helemaal niets mis met hun muziek? Rolling Stones, Neil Young, Bonnie Raitt en nu ook Paul McCartney die met Chaos and creation in the back yard een zo leuk schijfje brengt dat de vertedering toeslaat.

Sinds 1973 (pff gaan we weer *noot van de overschrijver*), zeggen ook de fanate Beatle- volgers, sinds Band on the run dus, heeft Macca niet zo'n fijnzinnig werkstuk afgeleverd. Een overweldigend prettige herfstplaat met alles dat McCartney - muziek zo fraai maakt. Bokbier en diffuus licht, zoiets dus.

Het bijna doorzichtige Jenny Wren is een hoogtepunt, zo mooi, zo fragiel, zo teder en zo vreselijk Paul. Hij verklaarde ooit dat hij Ob-La-Di gewoon de namen van Desmond en Molly bedacht had en zo heeft hij het nu weer gedaan met Jenny Wren. De hele schijf staat bol van fijnzinnige overdenkingen, mooi pianospel, aan vroege Beatles herinnerende riffjes (ineens hoorde ik Lady Madonna terug) en intensiteit die je nooit bij Macca gedacht zou hebben.

Ik las dat hij veel gitaarwerk gespeeld had op zijn oude Epiphone gitaar. Kenners weten dat Paperback writer daauit kwam. De foto op de hoes nodigt uit tot inspectie. Het is pa McCartney die dit prentje geknipt heeft, zo lees je in het boekje. Leuk.

De dertien nummers hebben iets met vroeger Beatle - materiaal van doen en Macca is de laatste die zulks zal ontkennen. Hij weet namelijk uit welke backyard hij komt en zal en wil dat niet verloochenen. De toevoeging van producer Nigel Godrich is een godsgeschenk voor Paul. Volgens insiders zei deze Brit (bekend van Radiohead) wel eens 'neen'tegen de grootmeester. En dan krijg je dus zo'n goede cd. Luister vooral goed naar How kind of you. Ouderwetse superklasse. John glimlacht, ergens boven

Ik moet die cd maar eens luisteren, als ik dat zo lees.

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 15:16 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Even overgetikt uit de VARA gids van deze week. Review van Mart Smeets.

Hee, ik was ook al van plan om hem te gaan overtikken, maar je was me dus voor. Dat scheelt weer.

Bedankt TGW!

Trouwens, opvallend positief van Smeets, die mij nooit eerder opgevallen is als uitgesproken Beatlesliefhebber.

[ Bericht 6% gewijzigd door Jane op 15-10-2005 15:56:01 ]

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 15:16 schreef TheGrandWazoo het volgende:
De foto op de hoes nodigt uit tot inspectie. Het is pa McCartney die dit prentje geknipt heeft, zo lees je in het boekje. Leuk.

Btw, staat dat echt in het boekje? (Mijn cd is nog onderweg )
Gaat toch om deze foto?



Ik weet niet beter of die is door broer Mike gemaakt. Zal z'n boek over zijn oude foto's er nog eens bijpakken binnenkort.

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 15:51 schreef Jane het volgende:
Ik weet niet beter of die is door broer Mike gemaakt. Zal z'n boek over zijn oude foto's er nog eens bijpakken binnenkort.

Ja hoor, hij staat zelfs op de kaft van 'Mike Mac's White And Blacks (plus one colour)'.



Met als bijschrift:
The Lone (St)Ranger, home, home on the Allerton range... minus Tonto
A framed picture of brother Paul taken from our Forthlin dining-room window through Mum's curtains, plus washing and clothes prop.

Nou ja, maakt ook niet veel uit natuurlijk, wie die foto gemaakt heeft. Hij's wel mooi iig.
Trouwens ook een aanrader, dat boek, voor wie hem een keer goedkoop (tweedehands) op de kop kan tikken. Mooie oude Beatlesfoto's (de meeste van voor de Grote Roem), mooi afgedrukt.

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 15:19 schreef Angel_of_Dth het volgende:
Ik moet die cd maar eens luisteren, als ik dat zo lees.

En dat ben ik nu ook aan het doen. Klinkt helemaal niet verkeerd, moet ik zeggen.

Yoko Ono claims she was misquoted over McCartney outburst plants the seed of reconciliation in return to Coventry
By Ian Herbert
Published: 15 October 2005
In the famous words of the songwriter about whom she has been made no secret of her feelings, Yoko Ono has evidently decided to 'let it be'.

Three days after declaring the limit of Sir Paul McCartney's musical talent to be his ability to rhyme the word 'spoon' with 'June', John Lennon's widow blamed others for her indiscretion yesterday and claimed her husband's one-time soulmate was not so bad after all.

"I was saying about how humble John was and how human John was and that was all I was saying," Ono declared as she unveiled a sculpture at Coventry Cathedral, which she and Lennon had started to construct in 1968.

Despite the clarity of her original statement, at the Q Awards, Ono claimed to have been misquoted. "It's amusing at best and it's the kind of thing that I've witnessed the press to do many times," she said. "I think Paul's a great songwriter."

Ono's words have gone down like a lead balloon in Liverpool, where many still blame her for permanently removing Lennon from the city.

She recalled how her husband's angst about his talent would lead to him to complain that "they always cover Paul's songs and never mine, and I don't know why". She said she would reply: "You're a good songwriter; it's not June with spoon that you write. You're a good singer, too, and most musicians are probably a little bit nervous about covering your songs."

Her mixed feelings for McCartney were also apparent in an interview with the Liverpool Echo this week in which she said: "Paul was the one who knew how to deal with the world and John was the poet. But when John was doing his individual work, I know he felt that people were not so much into his songs."

Yesterday's ceremony at Coventry did much for Ono's efforts to move things on at a time when Lennon would have been celebrating his 65th birthday. Ono, 72, had arrived in the city to dedicate two Japanese oak trees in celebration of her life and work with Lennon. The gesture was inspired by the couple's 1968 trip to Coventry to submit a piece to a British sculpture exhibition.

Consisting of two acorns planted in white pots in an east-west axis beneath a white wrought-iron bench, the work was subsequently targeted by souvenir hunters who dug up the nuts, leaving the work unfinished.

Primary school children joined the ceremony, reading words from Grow Old With Me, a song written by Lennon expressing his love for Yoko, and Let Me Count the Ways, written by Ono after Lennon was killed.

Ono's words about McCartney have served to revive one of Liverpool's oldest debates. The city seems to have concluded that McCartney deserves more respect, since he was the dominant creative force from the time of Sgt Pepper onwards. Lennon, it has been pointed out, wrote his fair share of sugary songs, too.

Ono limited herself to the subject of harmony, yesterday. "I hope that this ceremony will help the healing process of the world and that these trees standing next to each other will symbolise something that was intrinsic to the work that John and I did," she said. "We both had a desire for harmony, integration and peace."

In the famous words of the songwriter about whom she has been made no secret of her feelings, Yoko Ono has evidently decided to 'let it be'.

Three days after declaring the limit of Sir Paul McCartney's musical talent to be his ability to rhyme the word 'spoon' with 'June', John Lennon's widow blamed others for her indiscretion yesterday and claimed her husband's one-time soulmate was not so bad after all.

"I was saying about how humble John was and how human John was and that was all I was saying," Ono declared as she unveiled a sculpture at Coventry Cathedral, which she and Lennon had started to construct in 1968.

Despite the clarity of her original statement, at the Q Awards, Ono claimed to have been misquoted. "It's amusing at best and it's the kind of thing that I've witnessed the press to do many times," she said. "I think Paul's a great songwriter."

Ono's words have gone down like a lead balloon in Liverpool, where many still blame her for permanently removing Lennon from the city.

She recalled how her husband's angst about his talent would lead to him to complain that "they always cover Paul's songs and never mine, and I don't know why". She said she would reply: "You're a good songwriter; it's not June with spoon that you write. You're a good singer, too, and most musicians are probably a little bit nervous about covering your songs."

Her mixed feelings for McCartney were also apparent in an interview with the Liverpool Echo this week in which she said: "Paul was the one who knew how to deal with the world and John was the poet. But when John was doing his individual work, I know he felt that people were not so much into his songs."
Yesterday's ceremony at Coventry did much for Ono's efforts to move things on at a time when Lennon would have been celebrating his 65th birthday. Ono, 72, had arrived in the city to dedicate two Japanese oak trees in celebration of her life and work with Lennon. The gesture was inspired by the couple's 1968 trip to Coventry to submit a piece to a British sculpture exhibition.

Consisting of two acorns planted in white pots in an east-west axis beneath a white wrought-iron bench, the work was subsequently targeted by souvenir hunters who dug up the nuts, leaving the work unfinished.

Primary school children joined the ceremony, reading words from Grow Old With Me, a song written by Lennon expressing his love for Yoko, and Let Me Count the Ways, written by Ono after Lennon was killed.

Ono's words about McCartney have served to revive one of Liverpool's oldest debates. The city seems to have concluded that McCartney deserves more respect, since he was the dominant creative force from the time of Sgt Pepper onwards. Lennon, it has been pointed out, wrote his fair share of sugary songs, too.

Ono limited herself to the subject of harmony, yesterday. "I hope that this ceremony will help the healing process of the world and that these trees standing next to each other will symbolise something that was intrinsic to the work that John and I did," she said. "We both had a desire for harmony, integration and peace."

Paul McCartney's new album gets personal
Fri Oct 14, 2005 08:38 AM ET

By Matt Hurwitz
LOS ANGELES (Reuters) - With a little help from his friends, Paul McCartney has released what he calls his most "publicly personal" album, and has just begun a U.S. tour that will keep him in the public eye through the end of November.

While the former Beatle has been famous for most of his life and given hundreds of interviews, he has usually managed to stick to prepared sound bites, while maintaining a friendly facade complete with wide grin and thumbs aloft.

But in "Chaos and Creation in the Backyard" (Capitol), his 20th studio album since 1970, the year the Fab Four broke up, he broaches such topics as recovering from the death of his first wife, Linda, and finding a new love in second wife, Heather Mills McCartney.

In an interview, McCartney said it took a few years after Linda's death from cancer in 1998 to bring those kinds of emotions out publicly.

"It wasn't hard, privately. It's easy to experience it. But, you know, you have to think about how to write this stuff down. It took a little while to find its way into the songs, for the dust to settle. How to make it art."

McCartney's first venture after Linda's death, 1999's "Run Devil Run, was anything but the emotion-laden, sad album the public was expecting. A tribute to the rockers of Paul's youth, the album was loaded with tunes by Little Richard, Gene Vincent, Chuck Berry and others.

"It was the only way I could go, really, to make that kind of record. And Linda had always said to me, 'You must do a rock and roll album,' which is what I did."

DRIVING RAIN

His 2001 follow-up, "Driving Rain," got him back in the studio with a band of young players, leading to two American tours and one in Europe. But while fans got to connect with McCartney through live performances, they still yearned for a more personal connection in his music.

In "Chaos," he sings about personal grief and recovery ("Too Much Rain"), the support of friends ("How Kind of You"), his relationship with Heather, an anti-landmine activist ("A Certain Softness") and former friendships ("Riding to Vanity Fair").

Some fans have speculated the latter track is a preemptive strike against former publicist Geoff Baker, who is reported to be writing a 'tell-all' book. Baker denies such a book is in the works.

Critics were generally effusive, with Rolling Stone dubbing it "the freshest-sounding McCartney album in years," while Entertainment Weekly praised his "quiet little hymns." But as the Rolling Stones are finding with their new album, critical acclaim does not convert into retail success for artists of a certain age. "Chaos" was down at No. 32 on the Billboard's U.S. album charts in its fourth week of release.

McCartney, working with producer Nigel Godrich, noted for his work with English rock group Radiohead, recorded about 30 songs. Among those that didn't make the cut were "Modern Dance," which McCartney describes as "more of a dancey tune, a really cool thing," while another, "I Want You to Fly," has more of a Motown R & B sound.

The simplest of productions features McCartney on his acoustic guitar, such as on "Jenny Wren," a track many have likened to "Blackbird" from The Beatles' so-called 1968 White Album. He credits his acoustic style to an unsuccessful attempt at emulating a favorite player or two.

"A lot of times, even in singing, we were just trying to do our favorite people, like me trying to do Little Richard or John trying to be Dylan, like on 'You've Got to Hide Your Love Away.' And it ends up just becoming your style.

"OUT OF LEFT FIELD"

"So my acoustic playing sort of comes out of left field. I'm probably trying to emulate Chet Atkins and failing at the style I'm trying to achieve.

While live, McCartney switches back and forth from guitar to bass to piano. On the album, he ended up, with a few exceptions, playing all of the instruments himself, just as he did on his first solo album, "McCartney," from 1970.

On the tour, which began September 16 in Florida, McCartney offers a set that spans his entire career, boasting such Beatles nuggets as "Magical Mystery Tour," "Eleanor Rigby," and "Let It Be," and Wings-era classics like "Live and Let Die" and "Jet."

He also serves some rarities as the pre-Beatles "In Spite of All The Danger," the wistful "I Will" from the so-called "White Album" and "Please Please Me," the group's first No. 1 single.

So what's it like playing old tracks he hasn't played in 40 years -- some since the day they were recorded?

"It's astounding, and very refreshing," he says. "You're transported back to then, just by the song. Just by the chords and arrangement, 'cause we keep it pretty faithful. What changes is that it's now a big, loud band playing."

In de nieuwe Q staat een hoop over Lennon!

http://www.q4music.com/nav?page=q4music.about.currentissue

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 17:16 schreef TheGrandWazoo het volgende:
...
McCartney, working with producer Nigel Godrich, noted for his work with English rock group Radiohead, recorded about 30 songs. Among those that didn't make the cut were "Modern Dance," which McCartney describes as "more of a dancey tune, a really cool thing," while another, "I Want You to Fly," has more of a Motown R & B sound.
...

Zit er een kans in dat we een aantal van deze nummers binnen een korte tijd kunnen beluisteren? Of moeten we wachten op een McCartney Anthology? Ik ben iig erg benieuwd hier naar

Even een tip, stemmen voor de Top 2000 kan weer op: http://top2005.radio2.nl/2005/stempagina/

mijn stemmen zijn gegaan naar:

Beatles - A day in the life
Beatles - Eleanor Rigby
David Bowie - Ziggy Stardust
Queen - Innuendo
Metallica - One
Guns n' Roses - November rain
Kinks - Waterloo sunset
Golden Earrings - Sound of the screaming day
John Lennon - Imagine
Paul McCartney & Wings - Band on the run

En mijn toegevoegde keuze:

Queen - The march of the black Queen

Altijd moeilijk om een top 10 (elf in dit geval) te maken, maar ik vind hem redelijk geslaagd

Innuendo zou inderdaad wel eens in al die top zoveel lijstjes boven Bohemian Rhapsody mogen komen. Die laatste kennen we nu wel, Innuendo is gewoon veel toffer.

Mooi lijstje.

Jenny Wren op single?
Goed werk, vind het een fantastisch liedje. Wordt geen hit natuurlijk, maar dat is misschien ook maar beter. Vind het inzetten van de basdrum ook weer zo mooi gedaan in dit nummer, en natuurlijk de blackbird gitaarlijn. En wat kan hij nog zingen.

Nou, live is Jenny Wren een ramp

Stukkie bootleg gehoord van zijn laatste tour en tijdens dat nummer is het echt even slikken haha. Maar verder fantastisch natuurlijk

Nu ook op de FP: 'The Beatles iconen van de 20e eeuw'

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 22:16 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Nou, live is Jenny Wren een ramp

Stukkie bootleg gehoord van zijn laatste tour en tijdens dat nummer is het echt even slikken haha. Maar verder fantastisch natuurlijk

misschien moet Paul nog ff oefenen

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 20:24 schreef webfreak het volgende:

[..]

Of het worden B-kantjes natuurlijk!
Zo zal de single van Jenny Wren (komt in November uit) de volgende B-kantjes bevatten:

-I Want You To Fly
-This Loving Game
-Summer Of 59

dan maar singeltjes kopen

quote:

McCartney's sixty-four dilemma


25/10/2005 - 08:39:02

Paul McCartney's children have begged him to go into hiding when he turns 64 next year, so he can avoid the cringe-worthy media references to The Beatles hit When I'm Sixty-Four.

But the singer is tempted to revel in the moment - and he has even discussed revamping the song.

He says: "My kids have told me: 'Dad, you must not be on the face of the planet next year.'

"Or else I'll be in the thick of it. I'm taking suggestions."

Earlier this year, McCartney joked about updating the song: "I was on holiday and there was this lady and she said: 'I do one of your songs… When I'm Sixty-Four. I hope you don't mind, I've had to rewrite it to When I'm Eighty-Four because the people don't think that 64's very old.

"I might be taking a hint from her next year."

bron: http://breakingnews.iol.ie/entertainment/story.asp?j=160276120&p=y6xz768z6

En als hij 84 is zingt hij gewoon 'When I'm a hundred-and-four'