Als TS zal ik maar beginnen met antwoorden
. Ik werd in het begin matig/streng opgevoed, allemaal regeltjes en ouderlijke wetten ( 
) maar toen mijn ouders zagen dat dat niet echt werkte hebbe ze gekozen voor een vrije opvoeding, ik mocht vrijwel alles doen en laten en als het mis ging moest ik de fouten maar zelf onder ogen zien. Nou heb ik vrij weinig serieuze fouten gemaakt met ernstige consequenties...behalve dan dat ik 2 jaar racistisch was 
Maar ondanks mijn racisme bleef ik vriendelijk en beleefd. Nu ben ik niet racistisch meer, ben ik zelfstandig en weet ik wat wel en niet goed voor me is. Ik had een beetje last van agressie en dingen doen zonder nadenke maar daar heeft mijn schat van een vriendin een einde aan gemaakt 
En even voor de duidelijkheid, ik ben pas 16 . Ik moet dus nog veel obstakels in mijn leven tegenkomen en veel problemen overwinnen maar het gaat in ieder geval de goede kant op 
.[ Bericht 1% gewijzigd door SomeBataDude op 18-07-2005 18:50:43 ]
Zoals ik hierboven schrijf grijp ik nu erg snel naar me eigen persoonlijkheid en die ook gevormt is door me opvoeding. Ik denk daarom dat er niet speciaal een goede manier van opvoeden is. Aangezien ieder persoon dingen op zijn eigen manier gedaan krijgt. De ene keer pakt dit beter uit als de andere keer.
Mijn broertje trouwens word ook vrij opgevoed, zit in de 1e klas VMBO en is nu al zo'n meelopracistje zonder enige kennis van de Nederlandse cultuur en taal. Vandaag bijvoorbeeld, hij zei dat ik er vergaaid uitzag en dat mijn vader er klam uitzag, toen we vroegen of hij wist wat die woorden betekenden liep ie weg met de woorden da we tomeks waren, en ik zou echt niet weten wat dat moest betekenen. Vergaaid = er een rommelig uitzien (volgens mij) en klam betekend zweterig/plakkerig. Wat meer regels zouden voor hem geen overbodige luxe zijn .Ik heb een vrij onorthodoxe opvoeding gehad met regels waar ik me nu op mijn bijna 31e nog van afvraag waar die goed voor waren. Aan de ene kant lieten ze me heel erg vrij, wat bij mij erg goed werkte, aan de andere kant namen ze alle verantwoordelijkheden die er maar konden zijn, dus lieten ze me niet vrij...... ( over tegenspreken gesproken, je had er bij moeten zijn...
)[ Bericht 21% gewijzigd door SomeBataDude op 18-07-2005 21:37:44 ]
volgens mn moeders regels omdat ik mn vader nog nooit gekent heb.
Met de hoop dat goed voorbeeld goed volgen doet,
verloopt nog steeds erg goed, ben pas 14 jaar.
Ik doe 4 HAVO omdat ik te lui ben voor VWO,
geen stress van mn moeders kant dus verloopt ook erg goed.
Wel subtiele hints voor huiswerk en toetsen enzo.
Ik zie 't wel over een paar jaar
.
.Straf heb ik echt nooit. Nou moet ik wel toegeven dat ik altijd wel erg braaf was/ben
Maar ach, het kan erger. Als ik af en toe verhalen hoor van mensen die een redelijk strenge opvoeding hebben/hadden lijk me dat veel erger
daar moet ik dan ook weer niet aan denken. wat gezellig, kun jij de rest misschien wat vertellen over mijn persoonlijk een jaar geleden? Kunne ze leze hoe ik was en nu ben, en dat kun jij beter vertelle da ikzelf denk ik . Maar blijf komen met reacties, 100 keer bekeken en 9 posts....dat kan wel meer worden . Schaam je niet voor je opvoeding en vertel ons hoe het was (streng of vrij).Ruzie werd thuis vermeden en problemen en pijn ook. Problemen moeten over gediscusieerd kunnen worden. Kortom we moesten altijd flink en groot zijn. Problemen heeft iedereen en mag soms best over gepraat worden(is juist goed nietwaar). Angst,verdriet en alledaagse probleempjes in de hersentjes heb ik vroeger altijd opgekropt en nu hoe ouder ik word merk ik dat dit een grote fout was betreffende de opvoeding van mijn ouders.
Een eigen mening hebben is goed, maar als ik m'n eigen mening tegen hen vertelde en ze waren het er niet mee eens, had ik dus geen gelijk. Denken volgens de ouders is goed(volgens hen) etc...
. Ik kreeg te vreten en een hoop gezeik aan me kop, dat is mijn ouders idee van opvoeden. en sindsdien nooit geen regels meer. kan doen en laten wat ik wil.ben nu overigens bijna 17. (nog 3 weken)Sowieso leuk om te lezen hoe volstrekt onbekenden met hun jankbek meteen uithuilen op dit forum. Het boeit me enorm, echt waar.
.Het was ook weer niet zo dat alles maar kon. Mijn nichtje ging een keer mee op vakantie en die liep toen de hele tijd te klagen dat we van mijn ouders zo vroeg thuis moesten zijn van het uitgaan, maar daar had ik zelf minder problemen mee. Het is dus maar hoe je het ervaart en wat je wil en wat je gewend bent.
Ik denk ook dat dat het beste werkt, want als ik kijk naar de mensen die een strenge opvoeding hebben gekregen dan zie ik toch dat ze vaak juist tegen regels ingaan. Dat hoeven overigens niet eens regels te zijn die men van huis uit mee heeft gekregen, maar gewoon tegen regels in het algemeen.
Ik ga dus later mijn kinderen ook een vrije opvoeding geven, dat weet ik zeker
quote:Explain!Op maandag 18 juli 2005 20:36 schreef boekenworm het volgende:
Dat tegen de regels ingaan klopt niet altijd...
[ Bericht 91% gewijzigd door DarkElf op 18-07-2005 20:47:31 ]
quote:Zelf ben ik altijd erg streng opgevoed, bijv. en ik ben eigelijk nooit tegendraads geworden. En zo ken ik veel meer mensen met ouders die van aanpakken wisten en wel met regels om kunnen gaan. Terwijl ik juist mensen met een vrije opvoeding ken die zich ook maar nooit aan een regel kunnen aanpassen. Het eeuwig en altijd praten met kinderen werkt niet bij ieder een. Het ene kind is de andere niet.
Keep going Het is wel intressant te lezen hoe mensen opgevoed zijn, misshien zitten er wel tips bij voor als je later kinderen wilt Jongste zusje is nu 16 en gaat bijna elk weekend tot diep in de nacht chillen en uit, weet ik het. Zondag heeft ze wel standaard dat ze huiswerk doet uit zichzelf en op school gaat het zeer goed. Dus tja het gaat gewoon goed. Het kan ook wel aan de persoon liggen natuurlijk. Ik zat vanochtend brak in de tram van 05 days off. Was er een gozer van begin 20 (simpel type) met een vriend, en die hadden het over zijn kind. Wat een randdebiel was dat, als dat jochie even in zijn kamer komt s'ochtends kreeg hij een pak slaag. Hij vertelde het ook op een manier dat het leek alsof hij het gewoon nog leuk vond ookj. Ik had echt zoiets van
, dat zulke mensen kinderen hebben.[ Bericht 26% gewijzigd door Jed1Gam op 18-07-2005 21:58:14 ]
. Een 13 jarige racist die niet eens fatsoenlijk Nederlands kent, het is gewoon te zielig voor woorden 
Soms schaam ik me gewoon voor hem, zo erg is hij. Hij is ook nog eens gezakt voor 1e jaar VMBO en gaat nu ipv VMBO-s 2e jaar naar VMBO-v 2e jaar, en dat is het op 1 na slechtste wat er is 
ik ben ook de jongste heb nog twee oudere broers dus dat scheelt ook wel weer
In de pubertijd was ik wat rustiger, op tijd thuis met uitgaan etc. Warme en fijne jeugd gehad dus.
Ik heb geen moeite met het volgen van regels of wetten, aangezien ik inzie wat het nut ervan is, ik hoef mij niet af te zetten tegen autoriteit.
Verder is het gewoon leuk om met je ouders meer dan een baas-knecht relatie te hebben.
Ik had nooit een bepaalde tijd wanneer ik thuis moest komen, had geen verplichte huiswerktijden en huisarrest deden we echt niet aan.
Wel was ik opzich redelijk op tijd thuis, want vriendjes en vriendinnen moesten wel vroeg thuis zijn, haha, maar op mijn 14e ging ik mede daardoor al met oudere mensen om en ben ik toch nachten weggebleven en drugs gaan gebruiken.
Ik had al zoveel soorten drugs gebruikt en nog nooit alcohol gedronken, beetje apart.
Wel ben ik redelijk goed met die drugs om gegaan als je dat zo kan noemen.
Gebruikte heel weinig en alleen "goed spul"en alleen als ik al een goede bui had.
En zoals iemand anders al het voorbeeld van het schoolreisje gaf, zo heb ik ook vaak mensen gezien die thuis niks mochten en zich helemaal lieten gaan als ze een keer de kans hadden.
Dus wat nou beter is, ligt vast ook aan de persoon zelf, maar kinderen krijgen altijd kans om dit soort dingen te doen.
Ik vind dat ik met scholen beter geholpen had kunnen worden, had me toch veel verder kunnen brengen.
Ik spijbelde enorm en moest daardoor vaak van school wisselen.
Waar ik enorm blij om was/ben is dat ik wist dat ik altijd thuis kon komen, wat ik ook gedaan had, wat er ook was gebeurd. Als het moest kon ik haar bellen enz.
Ik had altijd medelijden met de kinderen die niet naar huis durfden omdat ze ziek waren geworden van de drugs of alcohol, of omdat er iets was gebeurd, of ze konden nergens terecht voor hun mogelijke zwangerschappen, of gewoon dat ze aan de pil wilden.
Lijkt me zo'n vreselijk gevoel dat je dat soort dingen niet kwijt kan thuis of er zelfs niet heen durft te gaan.
Of het goed was of niet, ik heb leuke dingen meegemaakt, het heeft me gemaakt tot wat ik nu ben en het bevalt me prima.
.Mijn moeder heeft geen regels. Wij zijn nooit extreem uit de band gesprongen. Ik vind dat mijn moeder het goed heeft gedaan. Het enige wat je ervan krijgt is luie kinderen, ik leer niet graag bijvoorbeeld.
Volgend schooljaar begin ik aan mijn studie. Ik zal mezelf echt een flinke schop onder mijn kont moeten geven. En waarschijnlijk meer dan eenmaal.... Maar ik zie het in, dat is al iets.
Voor mij pakte dit goed uit, mijn broer is niet zo goed terecht gekomen, maar ik vind het te makkelijk om dit allemaal op de opvoeding te schuiven.
Mocht ik ooit kinderen krijgen, zou ik het ook zo doe. Ik weet van mezelf dat kinderen/pubers bepaalde dingen toch gaan doen. Ze zullen sex hebben, ze zullen met drank experimenteren en in sommige gevallen ook met drugs. Ik heb dan liever dat ik weet waar ze mee bezig zijn, dat ik ze kan voorlichten en dat ze open naar mij toe zijn, dan dat ik ineens een telefoontje krijgt dat mijn kind 16 pillen heeft geslikt en nu dood is. (Extreem voorbeeld)
Ik zeg overigens niet dat ik het zou goedkeuren wanneer ze aan het experimenteren slaan, maar je doet er niets tegen. Ik heb bijvoorbeeld van mijzelf altijd geweten dat drugs me boeiden, dat ik ooit bepaalde drugs zou willen proberen. Ik heb dan liever een huishouden waarin de informatie om zulke dingen veilig te proberen geen taboe is, dan dat het stiekem en dus gevaarlijker zou gebeuren.
quote:Zou dat echter ook voor iedereen gelden? Is er bijvoorbeeld voor factoren als verantwoordelijkheidsgevoel en onafhankelijkheid geen erfelijke factor in het spel?Op dinsdag 19 juli 2005 17:17 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Ik ben erg vrij opgevoed en dat heeft heel goed uitgepakt. Ik heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel, ben onafhankelijk, heb veel zelfvertrouwen en ik ben heel gelukkig.
quote:Dat weet ik niet, ik lees het wel veel in dit topic. Ikzelf leg heel duidelijk de link tussen mijn opvoeding en hoe ik nu ben.Op dinsdag 19 juli 2005 17:21 schreef Alicey het volgende:
Zou dat echter ook voor iedereen gelden? Is er bijvoorbeeld voor factoren als verantwoordelijkheidsgevoel en onafhankelijkheid geen erfelijke factor in het spel?
Wat interessante materie uit een boek over ontwikkelingspsychologie over de invloed van de opvoedingsstijl op het gedrag van adolescenten:
Democratische stijl:
- responsiveness = hoog / demandingness = hoog
- betrokkenheid
- structuur biedend
- open communicerend
- rechten en plichten hanterend
Effect op persoonlijkheid:
- zelfvertrouwen (onafhankelijk, weinig vijandig, vriendelijk)
- sociaal bekwaam
- verantwoordelijkheidsgevoel
- relatief makkelijk ingroeien in volwassen sociale rollen
Toegeeflijke stijl:
- responsiveness = hoog / demandingness = laag
- betrokkenheid
- open communicerend
Effect op persoonlijkheid:
- impulsief gedrag (zich niet aan regels kunnen houden)
- onzelfstandig gedrag
- moeilijkheden met verantwoordelijkheid nemen
Autoritaire stijl:
- responsiveness = laag, demandingness = hoog
- bestraffend
- regels opleggend
- veel plichten, weinig rechten hanterend
Effect op persoonlijkheid:
- gebrekkige omgangsvaardigheden (meer vijandig en verlegen tegenover leeftijdsgenoten)
- gebrek aan initiatief (weinig spontaniteit, teruggetrokken)
- ondoelmatig sociaal functioneren
- traag ingroeien in volwassen sociale rollen
Onverschillige stijl:
- responsiveness = laag, demandingness = laag
- afstandelijk
- verwaarlozend
Effect op persoonlijkheid:
- gebrek aan zelfcontrole (onwilligheid, crimineel gedrag)
- maximale agressiviteit
Responsiveness = de mate waarin ouders hun opvoedingsgedrag afstemmen op de adolescent
Demandingness = de mate waarin ouders eisen stellen aan en controle uitoefenen op het gedrag van de adolescent
Ik vind deze bevindingen allemaal vrij logisch en ik zie ze ook terug. Natuurlijk is dit allemaal vrij generaliserend en gaat het vooral over je gedrag als adolescent. Je kunt je over een opvoeding heenzetten en heel anders worden.
quote:Ik ook, ik denk dat dat mede komt doordat je heel jong leert dat bepaalde keuzes, bepaalde consequenties hebben. Vrij opgevoed houdt in mijn geval namenlijk ook in, niet te beschermd opgevoed.Op dinsdag 19 juli 2005 17:17 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Ik ben erg vrij opgevoed en dat heeft heel goed uitgepakt. Ik heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel, ben onafhankelijk, heb veel zelfvertrouwen en ik ben heel gelukkig.
quote:Idd. Ik mocht al heel jong mijn eigen keuzes maken en dat heb ik altijd als zeer zinvol ervaren. Ik kreeg wel advies van mijn ouders, maar ik werd niet in een bepaalde richting geduwd. Mijn ouders hebben ook het motto: "Als jij denkt dat je er gelukkig van wordt, dan moet je het vooral doen". Zo stonden ze bijvoorbeeld óók achter me toen ik op mijn achttiende besloot om toe te treden tot de Hare Krishna-beweging. Van dat besluit ben ik weliswaar na twee jaar weer teruggekomen, maar het is een zeer waardevolle ervaring geweest en ik had 't nooit willen missen. Ik ben heel blij dat mijn ouders mij respecteren als een onafhankelijk persoon en dat ze mij niet proberen te manipuleren in een richting die zij graag zouden zien, zoals ik erg vaak zie gebeuren helaas...Op dinsdag 19 juli 2005 17:42 schreef Igraine het volgende:
Ik ook, ik denk dat dat mede komt doordat je heel jong leert dat bepaalde keuzes, bepaalde consequenties hebben. Vrij opgevoed houdt in mijn geval namenlijk ook in, niet te beschermd opgevoed.
quote:Toch denk ik wel dat er betere en minder goede manieren van opvoeden zijn. Als je op een minder goede manier bent opgevoed, kost het je veel meer moeite om op een bepaald punt te komen (het punt waarop je je eigen draai eraan kunt geven) dan wanneer je op een betere manier bent opgevoed. Een opvoeding zou imo tot doel moeten hebben van een kind een onafhankelijke, zelfverantwoordelijke en zelfverzekerde persoon te maken.Op dinsdag 19 juli 2005 17:46 schreef DarkElf het volgende:
ach ouders doen gewoon hun best en voeden op zoals zij denken dat goed is voor je. niet iets wat je ze echt kwalijk kan nemen ofzo. tis een leidraad en als je volwassen bent ga je je eigen draaien eraan geven.
quote:'Kwalijk nemen' heeft niet zoveel zin achteraf, maar je kunt wel tot de conclusie komen dat ze fouten hebben gemaakt en dat jij het anders zou doen. 't Heeft ook zo weinig nut om je ouders te vertellen wat ze fout hebben gedaan, want voor de toekomst hebben ze niks aan zulke opbouwende kritiek. Opvoeden doe je normaal gezien immers maar één keer. Maar je kunt je ouders natuurlijk best vragen waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt o.i.d.Op dinsdag 19 juli 2005 18:02 schreef DarkElf het volgende:
tuurlijk zijn er betere en mindere manieren maar ik vind niet dat (als het niet extreem uit de klauwen is gelopen natuurlijk) dat je hen dat kwalijk kan nemen achteraf. je kan dan alleen jezelf verder vormen zoals je zelf graag zou willen zien.
quote:Maar de ouders die daar niet in slagen, zijn die zelf wel onafhankelijk, verantwoordelijk en zelfverzekerd?Op dinsdag 19 juli 2005 17:48 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Een opvoeding zou imo tot doel moeten hebben van een kind een onafhankelijke, zelfverantwoordelijke en zelfverzekerde persoon te maken.
quote:Ikzelf redelijk vrij, al hebben mijn ouders wel altijd duidelijk laten denken hoe zij over bepaalde dingen dachten, en als dat anders was gaven ze niet de schijn achter me te staan.Op dinsdag 19 juli 2005 18:19 schreef Haushofer het volgende:
Best wel vrij. Eigenlijk vind ik dat mn ouders het niet beter hadden kunnen doen. Veel mocht, weinig niet, heb alle kansen gekregen die ik kon krijgen, ze hebben me altijd gerespecteerd in wat ik doe... geeft je wel een mooi stukje bagage mee voor de rest van je leven.
quote:Dat geldt niet voor iedereen. Zo moet je geen ouders hebben met psychologische problematiek. Mijn ouders deden maar wat, omdat ze door hun problemen met zichzelf bezig waren. Zij vinden dat ze het redelijk hebben gedaan, bij confrontatie klopt er nooit iets van wat ik zeg (zei, want ik zie ze al jaren niet meer). Als mensen mij vragen hoe ik ben opgevoed zeg ik dan altijd voor de grap: "niet?!". Heb veel zelf uit moeten zoeken, kreeg geen antwoord op vragen en qua opleiding vroegen ze nooit echt waar ik nu eigenlijk naar school wilden. Vraag mezelf dan ook wel eens af of ik niet van de melkboer ben of zo. Ben goed terecht gekomen (eerlijk gezegd beter dan mijn ouders).Op dinsdag 19 juli 2005 18:05 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
'Kwalijk nemen' heeft niet zoveel zin achteraf, maar je kunt wel tot de conclusie komen dat ze fouten hebben gemaakt en dat jij het anders zou doen. 't Heeft ook zo weinig nut om je ouders te vertellen wat ze fout hebben gedaan, want voor de toekomst hebben ze niks aan zulke opbouwende kritiek. Opvoeden doe je normaal gezien immers maar één keer. Maar je kunt je ouders natuurlijk best vragen waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt o.i.d.
Nou ja, kannie alles hebben he....maar het is goed om te horen dat het ook anders kan
Kinderen van tegenwoordig zijn zo brutaal omdat ze teveel aandacht krijgen en niet gewoon met rust gelaten worden als ze een keer janken. Als ik vroeger iets had, werd me gewoon verteld dat ik me niet aan moest stellen; het werkte wel.
quote:De kans is groot dat dat idd niet zo is. En dan kun je je natuurlijk afvragen of iemand iets kan doorgeven wat 'ie zelf niet heeft. Maar ja, je hoeft nu eenmaal geen toelatingsexamen te doen om vader of moeder te mogen worden.Op dinsdag 19 juli 2005 18:20 schreef Alicey het volgende:
Maar de ouders die daar niet in slagen, zijn die zelf wel onafhankelijk, verantwoordelijk en zelfverzekerd?
quote:Dat is wel herkenbaar idd. Maar ik vind het ook verbazingwekkend hoe weinig mensen een écht goeie relatie met hun ouders hebben...Op dinsdag 19 juli 2005 18:33 schreef Nickthedick het volgende:
Vrijdenkend gelukkig. Ik ben nu nog steeds pragmatisch ingesteld dankzij mijn opvoeding. Een probleem van zo'n opvoeding is: dat je merkt hoe weinig mensen zelfstandig kunnen nadenken en eigenlijk kuddedieren zijn; daardoor ben ik redelijk ongeduldig en bot (in de algemene opinie).
quote:Ik kan wel zeggen dat ik een goeie relatie met m'n ouders heb (maar dat is ook pas geleidelijk gekomen sinds m'n 18e)..Op dinsdag 19 juli 2005 19:06 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Dat is wel herkenbaar idd. Maar ik vind het ook verbazingwekkend hoe weinig mensen een écht goeie relatie met hun ouders hebben...
quote:Bij mij eigenlijk altijd erg goed geweest.Op dinsdag 19 juli 2005 19:29 schreef Nickthedick het volgende:
Ik kan wel zeggen dat ik een goeie relatie met m'n ouders heb (maar dat is ook pas geleidelijk gekomen sinds m'n 18e)..
Uitgaan was aan zeer strenge regels gebonden. Een half uur te laat thuis was 4 weken niet uitgaan. In mijn puberteit werd ik heel opstandig. Ik ging drugs gebruiken, wat ik redelijk goed verborgen heb kunnen houden voor mijn ouders. Voor mij was drugs een heerlijk vrij experiment, een vlucht uit het harnas. Misschien een beetje dramatisch gesteld, maar het was voor mij zeker een ontsnapping uit het stramien van de dag.
Ik moest vrij veel doen in het huishouden. Nu ik al 6 jaar op mezelf woon, heb ik er nog steeds een gruwelijke hekel aan
.Wat school betreft werd ik redelijk vrij gelaten; dat kon ook gemakkelijk omdat ik een goede leerling was. Ik ging fluitend het VWO door, dus extra regels waren niet nodig om mijn schoolcarrière te bewaken
.Ik ben perfectionistisch en heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel (dat plichtsgetrouwe zit er helemaal ingebakken
). Ik denk dat deze kenmerken zeker voor een deel te "wijten" zijn aan mijn opvoeding.Wat ik mijn dochter (nu 15 maanden) wil bieden in haar opvoeding, zijn:
* structuur
* consequent gedrag van mijn zijde (en die van haar vader natuurlijk
)* dat ze weet dat ik altijd van haar zal houden
* communicatie is altijd mogelijk; ze mag altijd haar meniing geven en die zal worden meegenomen in de beslissing. Maar uiteindelijk beslissen wij als ouders wat er gaat gebeuren.
* een duidelijke moeder - dochterrol; ik wil niet haar vriendin zijn tegenover wie ze in geuren en kleuren al haar seksavontuurtjes uit de doeken gaat doen
.Ik mocht veel, er was weinig wat ik niet mocht. Ik moest naar huis als de lantaarnpalen aangingen, ik moest altijd zeggen waar ik heen ging en met wie, ik moest bellen als ik ergens anders at. Dat was vroeger zo. Ik ben er erg tevreden mee.
* BloodyLotte gaat haar pappa en mamma even over hun bol aaien.
quote:Tot op welke leeftijd en tot op welke hoogte?Op dinsdag 19 juli 2005 19:33 schreef MaLo het volgende:
Maar uiteindelijk beslissen wij als ouders wat er gaat gebeuren.
quote:Maar kan ze bij je terecht met onzekerheden en problemen op dat gebied...?ik wil niet haar vriendin zijn tegenover wie ze in geuren en kleuren al haar seksavontuurtjes uit de doeken gaat doen
quote:Dat ligt aan haar gedrag. Hoe volwassener haar gedrag, hoe meer zeggenschap ze uiteindelijk zal krijgen.Op dinsdag 19 juli 2005 19:37 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Tot op welke leeftijd en tot op welke hoogte?
quote:Dat natuurlijk wel. Ik wil wel open zijn over seks en vragen van haar zal ik uiteraard beantwoorden. Maar voor de giebelverhalen heb ik liever dat ze naar vriendinnen gaat.Maar kan ze bij je terecht met onzekerheden en problemen op dat gebied...?
quote:Bij mij is het ook nooit 'slecht' geweest, maar je bent nu gelijkwaardig.Op dinsdag 19 juli 2005 19:32 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Bij mij eigenlijk altijd erg goed geweest.
quote:Dat 'volwassen gedrag' kun je pas leren als je daadwerkelijk verantwoordelijkheid krijgt en ermee mag experimenteren, als je het mij vraagt...Op dinsdag 19 juli 2005 19:41 schreef MaLo het volgende:
Dat ligt aan haar gedrag. Hoe volwassener haar gedrag, hoe meer zeggenschap ze uiteindelijk zal krijgen.
quote:Gelukkig.Dat natuurlijk wel. Ik wil wel open zijn over seks en vragen van haar zal ik uiteraard beantwoorden.
quote:Op dinsdag 19 juli 2005 19:43 schreef Nickthedick het volgende:
Bij mij is het ook nooit 'slecht' geweest, maar je bent nu gelijkwaardig.
Dat ervaar ik als erg prettig. Ik ga gewoon voor de lol regelmatig bij mijn ouders op visite / eten. Niet omdat het moet, maar omdat ik altijd erg veel lol met ze heb.quote:Ik (eigenlijk moet ik zeggen wij, mijn vriend en ik zijn het hier helemaal over eensOp dinsdag 19 juli 2005 19:44 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Dat 'volwassen gedrag' kun je pas leren als je daadwerkelijk verantwoordelijkheid krijgt en ermee mag experimenteren, als je het mij vraagt...
[..]
) wil haar niet in één keer een heleboel verantwoordelijkheid geven, maar het gefaseerd "aanbieden". Het is echt afhankelijk van hoe haar karakter zich zal ontwikkelen. Zoals ik schreef, zal ze altijd haar mening mogen geven. Misschien merken we al heel snel dat ze goed nadenkt en weloverwogen beslissingen neemt. Dat is dan voor mij een signaal dat ze waarschijnlijk meer verantwoordelijkheid aankan.
quote:Gelukkig.
quote:Dat klinkt goed.Op dinsdag 19 juli 2005 19:48 schreef MaLo het volgende:
Ik (eigenlijk moet ik zeggen wij, mijn vriend en ik zijn het hier helemaal over eens
Het is echt afhankelijk van hoe haar karakter zich zal ontwikkelen. Zoals ik schreef, zal ze altijd haar mening mogen geven. Misschien merken we al heel snel dat ze goed nadenkt en weloverwogen beslissingen neemt. Dat is dan voor mij een signaal dat ze waarschijnlijk meer verantwoordelijkheid aankan.
quote:Helaas niet nee..Op dinsdag 19 juli 2005 19:05 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
De kans is groot dat dat idd niet zo is. En dan kun je je natuurlijk afvragen of iemand iets kan doorgeven wat 'ie zelf niet heeft. Maar ja, je hoeft nu eenmaal geen toelatingsexamen te doen om vader of moeder te mogen worden.
quote:Ja, dat klopt. Mijn moeder begon dan altijd spottende grapjes te maken. Dan was het zo over hoor.Op dinsdag 19 juli 2005 18:33 schreef Nickthedick het volgende:
Kinderen van tegenwoordig zijn zo brutaal omdat ze teveel aandacht krijgen en niet gewoon met rust gelaten worden als ze een keer janken. Als ik vroeger iets had, werd me gewoon verteld dat ik me niet aan moest stellen; het werkte wel.
Ik heb ook zo'n hekel aan krijsende/zeurende/zeikende kinderen bijvoorbeeld in de supermarkt omdat ze iets niet mogen hebben. Dat ligt echt aan de ouders, denk ik. Hoe zo'n kind dan reageert en door blijft drammen.
Ik vraag me af waarom kinderen tegenwoordig zo brutaal zijn. Is het omdat ze al zo snel in contact komen met de wereld van volwassenen (door I-net e.d.)? Ik hoop niet dat ik later van die vervelende koters heb.
quote:Dat heb je zelf in de hand.[b]Op dinsdag 19 juli 2005 21:33
Ik hoop niet dat ik later van die vervelende koters heb.
De belangrijkste dingen waren dat ik me zo gedraag als men dat in Nederland normaal acht (Houden aan wetten en beleefdheidsregels) en dat ik een beetje mn best deed voor school. Niet dat ik per se cum laude alles moest halen. Maar als ik er met de pet naar gooide waren ze niet blijk. Ook qua geld hebben ze het verantwoordleijk gedaan. Als mn zakgeld op was kreeg ik geen geld tot de datum voor nieuw. En ja zo nu en dan eens een klusje opknappen als ze daar om vragen.
En als ik me daar gewoon netjes aan hield allemaal dan kon ik verder gewoon doen waar ik zin in had.
Geen gezever over kleding of muziek. Geen idiote regels over hoelang ik mocht tv kijken of internetten, geen gejank over alcohol of roken (al deed ik dat 2e niet). Geen tijden dat ik eerder thuis moest zijn dan anderen bij het uitgaan, geen irritante verplichtingen, geen trieste straffen, en er was altijd met ze te praten enz. etc.
Wat dat betreft heb ik het prima gehad.
[ Bericht 2% gewijzigd door Hexagon op 19-07-2005 22:24:28 ]
quote:Dat soort straffen vind ik dus de plank behoorlijk misslaan. Het is kinderachtig en tiranniek. En je schiet er weinig mee op. Ik vind dat je een tiener op een meer volwassen manier moet benaderen. Hem ook met serieuze argumenten laten merken waarom er die regel is en ook open staan voor zijn/haar mening en daar iets mee doen.Op dinsdag 19 juli 2005 19:33 schreef MaLo het volgende:
Uitgaan was aan zeer strenge regels gebonden. Een half uur te laat thuis was 4 weken niet uitgaan.
quote:Ik weet niet hoeveel het was bij je maar ik vind het op zich niet slecht om te laten doen. Ik heb ook geregeld klussen moeten doen. Het is leerzaam en je merkt dat het allemaal niet vanzelf gebeurt. Toen ik nog thuiswoonde moest ik bijvoorbeeld iedere week koken en gemiddeld eens in de 2 weken moesten mn broertje en ik onze kamers en badkamer (we hadden een eigen badkamer) schoonmaken.Ik moest vrij veel doen in het huishouden. Nu ik al 6 jaar op mezelf woon, heb ik er nog steeds een gruwelijke hekel aan
Wel haalde mn moeder ooit het rare idee in haar hoofd om ons een tijdschema op te stellen waarin we wat in het huishouden moesten doen in het weekend. Toen hebben mn broertje en ik ook boos gereageerd dat we op die leeftijd niet zo kinderachtig wilden worden benadert. Als mn moeder wil dat ik een klus doe (ik woon er in het weekend nog) dan doe ik dat zonder meer. Maar ik weiger met dingen mee te doen die bedoelt zijn voor kinderen van 6 .
( nu 20 ) altijd alleen gewoond met mn moeder, geen echte regels meer richtlijnen opgelegd gekregen. Ook aan aan het uitgaan waren zo goed als geen regels verbonden als het te laat werd moest ik alleen ff bellen, drank mocht maar als ik teveel zou zuipen dan waren de na affecten men eigen probleem, eigen kots opruimen dus ( nooit gebeurt )
te laat thuis, de volgende dag te laat op werk/school tjah eigen probleem,
drugs nooit gebruikt, naja 1 keer een jointje gehad toen ik 14 was.
rook ook niet en drink op dit moment zo goed als niet, een tijd elk weekend gedaan ( toen nog veel stappen e.d. ) nooit compleet lam geweest van de drank ( ken me eigen limieten wel redelijk )
Zakgeld kreeg ik tot ik een baantje had en daarna was het van als je meer geld nodig hebt ga je meer werken. sim-pel. is het voor iets belangerijks dan is er altijd te praten over een bijdrage, kleding werd gekocht maar dan had me ma dus ook inspraak in wat het werd
sinds een jaar of 4 koop ik dus meestal me eigen kleding :] Nooit echt gestraft door mams meer gestraft door de uitkomst van je eigen keuzes dus. af en toe wat bijgestuurt.
op het moment ook nog geen ambitie om het huis uit te gaan, slecht heb ik het hier absoluut niet. edit* ohjah school, ik ben begonnen op havo/vwo door gebrek aan intresse uiteindelijk mavo gedaan ( toen toch behoorlijk wat discussie gehad over dat ik wel wat beter me best moest gaan doen ) uiteindelijk mavo gehaald nu 4 jaar mbo achter de rug en komen er 3 en half jaar hbo technische informatica aan. uiteindelijk toch goed terecht gekomen dus
[ Bericht 8% gewijzigd door Ra-z op 20-07-2005 00:16:37 ]
quote:Nou ja, mijn ouders hebben me altijd duidelijk gemaakt dat ik oudere mensen toch maar met U moet aanspreken, en altijd respect voor mensen moet hebben enzo. Maar dat heeft weinig met een vrije of niet-vrije opvoeding te doen. Ikzelf vind dat ik best wel vrij ben opgevoed, maar dat zie ik meer in de dingen die ik graag doe, en zaken als uitgaan, vriendinnetjes ed. Mn moeder heeft me wel duidelijk gemaakt dat als ik als kind ooit iets zou stelen, dat ik flink, maar dan ook echt flink de lul zou zijn.Op dinsdag 19 juli 2005 18:23 schreef Pietverdriet het volgende:
Nederland barst van de slechtopgevoede grote bek gevende ongemanierde horken, de hufterigheid en onbeschoftheid is vreselijk.
Mijn ouders hadden eigenlijk vrij weinig 'regeltjes' waar we ons aan moesten houden. Op de een of andere manier hebben ze ons kennelijk zó opgevoed dat het niet nodig was ofzo. We waren idd nogal braaf enzo. Nooit echt 'wilde' kinderen geweest. Rustig en alles.
We werden ook al jong bij beslissingen betrokken en dat is toch best wel prettig. Toen we wat ouder werden was er bijv. ook nooit een uiterlijke tijd dat we thuis moesten zijn. Wel wilden ze graag weten waar we waren en dat we niet alleen naar huis gingen maar gebracht werden door bijv. die groep waar we bij waren.
Over het algemeen een heel fijne, vrije en rustige opvoeding gehad.
Nu nog steeds en daar baal ik van. Ik ben helemaal niet 'wild', regels bij het uitgaan ook nooit problemen mee ofzo, maar omdat ik op mn 15e een fout vriendje gehad heb word ik op dat gebied
verschrikkelijk gecontroleerd en dat is heel vervelend. Ik mag toch op mn 19e wel zelf kiezen met wie ik omga? Ik heb het fijn bij papa en mama thuis maar wil zo graag een beetje meer vrijheid.
Misschien ook handig om te vermelden dat noch ik of mn ouders hele erge praters zijn. Met problemen ga ik altijd naar anderen. Niet omdat ze niet willen luisteren, maar omdat ze me niet begrijpen.
Ik heb goed met geld om leren gaan, een (volgens mij) voldoende schulds- en plichtsbesef etc., dus ik mag verder ook niet klagen over mn opvoeding hoor!
Maar, nu we het er toch over hebben, iemand tips?
quote:Toch proberen met je ouders te praten over dit soort dingen. Het gaat er je voornamelijk om dat ze de mensen met wie je omgaat niet goedkeuren? Kennen je ouders de mensen met wie je omgaat wel? Als ze een paar keer bij je thuis komen en je ouders merken dat je vrienden je niet bijtenOp woensdag 20 juli 2005 21:16 schreef hey_jude het volgende:
Niet streng maar wel aan het handje gehouden.
Nu nog steeds en daar baal ik van. Ik ben helemaal niet 'wild', regels bij het uitgaan ook nooit problemen mee ofzo, maar omdat ik op mn 15e een fout vriendje gehad heb word ik op dat gebied
verschrikkelijk gecontroleerd en dat is heel vervelend. Ik mag toch op mn 19e wel zelf kiezen met wie ik omga? Ik heb het fijn bij papa en mama thuis maar wil zo graag een beetje meer vrijheid.
Misschien ook handig om te vermelden dat noch ik of mn ouders hele erge praters zijn. Met problemen ga ik altijd naar anderen. Niet omdat ze niet willen luisteren, maar omdat ze me niet begrijpen.
Ik heb goed met geld om leren gaan, een (volgens mij) voldoende schulds- en plichtsbesef etc., dus ik mag verder ook niet klagen over mn opvoeding hoor!
Maar, nu we het er toch over hebben, iemand tips?
, gaat het misschien beter?Praten wil ik wel, maar hóe? Ik heb sinds kort een nieuwe vriend maar ze weten nog maar nauwelijks dat mn vorige relatie uit is. T makkelijkste is gewoon om mn moeder gewoon mee te laten luistern als ik met mn vriendinnen aan de telefoon zit (dat doet ze, stiekem) Hoef ik het zelf niet te vertellen.
quote:Als ze stiekem gesprekken afluistert, dan lijkt het mij dat het niet echt goed zit met de relatie... Vertel hen gewoon wat je dwars zit, probeer het goed uit te leggen. Als je dat in een gesprek lastig vindt, schrijf het dan eerst voor jezelf op, of schrijf ze zelfs een brief...Op woensdag 20 juli 2005 22:19 schreef hey_jude het volgende:
De meeste mensen kennen ze wel, anderen niet, studievrienden/vriendinnen enzo. Als ik daar dan ga logeren is het ook van "wie is dat, waar woont ze etc."
Praten wil ik wel, maar hóe? Ik heb sinds kort een nieuwe vriend maar ze weten nog maar nauwelijks dat mn vorige relatie uit is. T makkelijkste is gewoon om mn moeder gewoon mee te laten luistern als ik met mn vriendinnen aan de telefoon zit (dat doet ze, stiekem) Hoef ik het zelf niet te vertellen.
hoe vertel je je ouders (die het met vorige vriend uitstekend konden vinden) dat je nieuwe vriend ruim 10 jaar ouder is??
mn ouders zijn vrij traditioneel, kregen ook pas op zeer late leeftijd kinderen (ik ben ook nog eens de oudste) dus ik ben erg bang voor hun reacties...
nogmaals, ik heb niks te klagen thuis, zou alleen zo graag met ze kunnen praten...
quote:Okidokie!Op woensdag 20 juli 2005 22:31 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Misschien kun je hier beter even een apart topic over openen...
Ook qua netheid vond ik mijn ouders niet het goede voorbeeld, maar door dat voorbeeld weet ik wel hoe ik het niet wil.
Mijn moeder behandelde ons ook helemaal niet als kinderen. Ze probeerde alles problemen op te lossen zoals volwassen dat doen. En dat mocht best wat strenger.
Maar ja, door die opvoeding ben ik wel wie ik nu ben. En daar ben ik heel gelukkig mee.
Dus ik neem het mijn ouders helemaal niet kwalijk ofzo, maar ik zou wel veel dingen anders doen.
Tot mijn 12e had ik maar gewoon te luisteren. Daarna werd de reden van regels uitgelegd, zodat ik begreep waarom het zo was. En eigenlijk had ik er dan weinig tegen in te brengen. Als ik het er nog niet mee eens was, werd er écht naar me geluisterd en werd er altijd een heroverweging gemaakt. Mijn ouders gaven me ook altijd een punt om naar uit te kijken, bijvoorbeeld dat ik iets wel zou mogen als ik een jaar ouder was. Mijn moeder kon sowieso ziekelijk consequent zijn.
Ze hebben me wél altijd verantwoordelijkheden gegeven. Ik moest steeds meer zelf regelen, verzekeringen, opticien, dokter, huishouden, dat soort dingen. Ook kreeg ik de mogelijkheid om met 18 jaar zelfstandig de wereld over te reizen.
Nu is het opvoeden over, en gebeuren dingen voornamelijk in overleg. Bepaalde regels gelden nog steeds, maar dat is omdat we met zes mensen in één huis wonen en er dan wel bepaalde afspraken moeten zijn wil het een beetje leefbaar blijven.
Hoe ik terecht ben gekomen? Prima. Ik werk hard, heb respect voor anderen, heb zelfdiscipline, ben beleefd, kan prima met geld om gaan, kan me heel goed redden in mijn eentje, heb verantwoordelijkheidsgevoel en ben broodnuchter in de meeste gevallen.
Ik ben héél tevreden met mijn opvoeding, ik ga het zelf ook zo doen. Ik heb me er nóóít slecht onder gevoeld, als ik om me heen kijk merk ik dat ik er voornamelijk de vruchten van pluk. Ik moet eerlijk zeggen dat ik veel leeftijdsgenoten onbeleefde, geldverslindende, ongedisciplineerde, luie monsters geworden vind. Om over de huidige kinderen nog maar niet te spreken in de meeste gevallen. Wat een brutale, agressieve, zeurende en verwende mormels zijn dat zeg!
Ik denk dat ik er een beetje tussenin zit. Ik mocht wel vrij veel, maar aan de andere kant groeide ik wel op in een matig streng christelijk gezin. Toch heb ik dat niet als een belemmering ervaren op mijn vrijetijdsbesteding. Ik werd dus niet zozeer door regeltjes gestuurd (en als die er waren lapte ik die toch aan mijn laars), maar eerder door psychische druk ("God ziet alles, als je dat maar weet"). Maar terugblikkend op mijn jeugd kan ik zeggen dat ik niet mag klagen quote:Intressant topic ja, ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat het nog zoveel response zou krijgen, en het is best boeiend te lezen hoe mensen zijn opgevoed. En dat de huidige jeugd verwende, arrogante mormels zijn....dat is maar al te waar
Als dat onze toekomst is dan verhuis ik wel naar Canada ofzo Maar mijn mening is nu: Vrij opgevoede mensen/kinderen zijn over het algemeen verantwoordelijker dan streng opgevoede mensen/kinderen. Tenminste, die indruk krijg ik in dit topic. Maar blijf doorgaan met posten quote:Op donderdag 21 juli 2005 09:36 schreef SomeBataDude het volgende:
[..]
Intressant topic ja, ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat het nog zoveel response zou krijgen, en het is best boeiend te lezen hoe mensen zijn opgevoed. En dat de huidige jeugd verwende, arrogante mormels zijn....dat is maar al te waar
dat ben ik met je eens. Het kan zijn dat ik met deze post wat off topic ga, maar dat moet je dan maar voor lief nemen Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt? Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen en ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft. In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten. Ik wil dat ze boven de wereld komen te staan, dat ze verstandiger handelen dan hun mede-wereldburgers (oeh, dat klinkt arrogant
). Maar ik weet niet of mijn kinderen dat zouden begrijpen In ieder geval ook wel interessant om eens te bespreken hoe de Fok!kers hun eigen kinderen zouden opvoeden quote:Ik had het "twijfelen of we kinderen mogen krijgen" laatst nog na een schokkend gesprek met een moeder van een 19 -jarige cliente. Moeder houdt haar kind thuis, omdat moeder bang is om alleen te zijn.Op donderdag 21 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:
[..]
Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt? Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen en ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft. In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten. Ik wil dat ze boven de wereld komen te staan, dat ze verstandiger handelen dan hun mede-wereldburgers (oeh, dat klinkt arrogant
Het kind krijgt 15 euro zakgeld per week en niet de mogelijkheid om over haar eigen studiefinanciering te beschikken. Ze heeft nog nooit gestreken of andere dingen in huis gedaan en begrijpt sociaal-gangbare waarde en normen ( die je moet kennen als je 19 bent, ze gedraagt zich als 12 , 13 jarige) niet. Al verpest op je 19e. Wordt er soms een beetje verdrietig van.
Waar wóón jij???Er wordt steeds minder gerookt, ook onder jongeren.
Wat een pessimisme hier zeg. En geloof me, honderd jaar terug riep men hetzelfde. 'Vroeger' was niet 'beter'.
Edit: Ik woon in Brabant, en (het stond in de kranten) in Brabant en Limburg is de laatste tijd veel racisme. Ik ben het zelf ook 2 jaar geweest maar ik hield het bij kistjes dragen en niks tegen allochtonen zeggen. Maar nu luisteren ze naar zinloze hardcore, dragen ze bomberjacks, maken ze Lonsdale ten schande en kennen ze geen correct Nederlands meer
quote:Het klinkt hippie-achtigOp donderdag 21 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:
[..]
Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt? Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen en ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft. In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten. Ik wil dat ze boven de wereld komen te staan, dat ze verstandiger handelen dan hun mede-wereldburgers (oeh, dat klinkt arrogant
. Ik denk niet dat het min of meer afschermen van de samenleving de oplossing is. Kinderen zullen op een gegeven moment toch geconfronteerd worden met alle ellende in de wereld. Het lijkt mij beter om het samen met ze onder ogen te zien, erover te praten en te kijken hoe hij / zij / wij hier mee om zouden kunnen gaan.
(Oké, je gaat niet met een 3 jarige naar een onthoofdingsvideo kijken, maar je snapt denk ik wel een beetje wat ik wil zeggen met "het samen onder ogen zien")
Hoe ik mijn dochtertje op wil voeden, is ergens bovenaan deze pagina te lezen
.quote:Er is veel rottigheid in de wereld. Dat is er altijd al geweest, alleen nu worden we er veel meer mee geconfronteerd. Door televisie en internet merken we er veel meer van. En het komt ook steeds dichterbij, door o.a. de aanslagen in de westerse wereld (9/11, Pim Fortuijn, Madrid, Londen, Theo van Gogh).Op donderdag 21 juli 2005 12:25 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Bijna elke twaalfjarige een racist?
Er wordt steeds minder gerookt, ook onder jongeren.
Wat een pessimisme hier zeg. En geloof me, honderd jaar terug riep men hetzelfde. 'Vroeger' was niet 'beter'.
Toch denk ik dat er nog heel veel moois is in de wereld en dat echt niet iedereen verpest is. De meest extreme gevallen vallen gewoon erg op. Het gros van de mensen (jeugd) is vredelievend en sociaal, maar díe mensen komen niet in het nieuws.
quote:Hoe denk jij dat opvoeding (om maar bij het topic te blijvenOp donderdag 21 juli 2005 12:34 schreef SomeBataDude het volgende:
Er is veel ellende, maar niemand doet er iets aan. Egoisme heerst.....kennelijk
) bij kan dragen om de ellende tegen te gaan?quote:Tjah als je over zoiets twijfelt kan je beter (nog) geen kinderen nemen (no flame intended)Op donderdag 21 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:
[..]
Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt?
ze zeggen altijd de maatschappij dat ben jij, maar ook je kinderen die je op de wereld zet ( die nog wel meer) en niets is dan toch mooier om iets in de maatschappij te zetten wat wel goed is?
En ze tot verstandige betrokken wezens laten opgroeien, dat zit voor een deel in de ouders en voor een deel in de kids zelf, het enige wat je kan doen is bijsturen en hopen dat het de goeie kant op gaat,gaat dat goed dat is mooi gaat het slecht, helaas hoop dat het een les is voor iemand anders.
quote:Persoonlijk zou ik ze in het diepe gooien. op een normale school, midden in "de maatschappij", en hun er zo goed als mogelijk doorheen loodsen. Vroeg of laat komen ze toch in aanraking met "die maatschappij" en als ze dan op de momenten dat ze wat tegenwicht moeten geven dat ook in zich hebben anders loopt het fout af en worden ze verzwolgen.Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen
quote:niets aan toe te voegen geheel eensen ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft.
quote:Ik zou ze geheel vrij laten om hun eigen fouten te maken, door fouten te maken krijg je ervaring, door ze te helpen om een passende oplossing te vinden leer je ze meer dan ze alsmaar te beschermen.In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten. Ik wil dat ze boven de wereld komen te staan, dat ze verstandiger handelen dan hun mede-wereldburgers (oeh, dat klinkt arrogant
En als ze het priniciepe actie -> reactie begrijpen gaan ze vanzelf wel verstandiger handelen dan hun mede-wereldburger
Wat als je ze altijd maar hebt beschermt? en ze hebben nooit geleerd hoe om te gaan met problemen of fouten? Ik zou dan of wegkruipen in een hoekje of er recht tegeningaan denk ik. dan gaat het juist fout lijkt me
uiteindelijk zijn het de fouten en de oplossingen die je daarvoor vind de dingen die je maken.
er zijn uiterraard grenzen aan die vrijheid
quote:In ieder geval ook wel interessant om eens te bespreken hoe de Fok!kers hun eigen kinderen zouden opvoeden
dis dus mijn mening over opvoeden
Ff quote van iemand anders
quote:hier in de omgeving ( amsterdam ) ervaar ik dat zelf toch heel anders degenen die vrij zijn opgevoed staan juist veel opener tegen over andere invloeden degen die streng zijn opgevoed komen buiten weten niet wat ze er mee aan moeten en gooien al hun haat richten buitenlanders en zijn juist arrogant en asociaal ( lijkt wel of ze bang zijn oid )De racistjes die ik ken, en de arrogante kindjes die ik ken zijn vrij opgevoed. De mensen die ik ken en die streng opgevoed zijn die zijn netjes en beschaafd.
[ Bericht 4% gewijzigd door Ra-z op 21-07-2005 12:49:12 ]
quote:Alleen jammer dat ze het woord racisme niet kennen, laat staan spellen…Op donderdag 21 juli 2005 12:19 schreef SomeBataDude het volgende:
De wereld van nu is een wereld van haat, oorlog en onverdraagzaamheid. Toen ik 12 was kende ik het begrip racisme niet eens, nu is bijna elke 12 jarige wel racist, of althans, veel van hen.
quote:Stiekem? Tot op zekere hoogte dan. _Hier_ (jaja, aan de andere kant van het land) zitten ze tot laat in de avond op straat, ze hangen op hun scooters, draaien nog een jointje etc. Of erger, ik weet het niet, want ik schud mn hoofd en loop er voorbij.Ook roken is de normaalste zaak van de wereld tegenwoordig, en veel jeugd doet het stiekem.
En om dan maar meteen op deze vraag in te gaan:
quote:Die ‘kinderen’ een thuis geven, een thuis wíllen geven. Ik vraag me serieus af wat de ouders van die 12-jarigen denken als hun zoon/dochter elke avond om 11 uur thuiskomt. Je moet toch blind/stom/onverschillig zijn wil je niet doorhebben dat je kind de verkeerde vrienden krijgt, besluit te stoppen met school en uiteindelijk in de goot belandt? Machteloosheid van die ouders is ook een optie, maar als je op 12-jarige leeftijd al geen zeggenschap meer over je koter hebt, heb je het al éérder fout gedaan, naar mijn mening.Op donderdag 21 juli 2005 12:36 schreef MaLo het volgende:
Hoe denk jij dat opvoeding (om maar bij het topic te blijven
Ik ben redelijk streng opgevoed, maar ben nu geen racist, integendeel. En de jongetjes en meisjes waar ik het over heb, zijn vanuit mijn standpunt nooit gecorrigeerd. Niet alleen thuis, maar het gebeurt ook op school. Leraren hebben niets meer te vertellen over kinderen die van hun ouders al niet leren dat alles twee kanten heeft:
De kant die het kind ziet en de kant die het niet ziet.
Ik wil mijn kinderen opvoeden met het besef dat er andere mensen in deze maatschappij leven die over sommige dingen heel anders kunnen denken/doen/voelen en dat je je daar niet meteen tegen hoeft af te zetten, hetzij door een grote mond, laat thuis komen, of drugs gebruiken.
quote:Nou ja, toen je dan 13 of max 14 was, wist je in ieder geval wel wat het inhield....Op donderdag 21 juli 2005 12:19 schreef SomeBataDude het volgende:
De wereld van nu is een wereld van haat, oorlog en onverdraagzaamheid. Toen ik 12 was kende ik het begrip racisme niet eens, nu is bijna elke 12 jarige wel racist, of althans, veel van hen.
quote:Op maandag 18 juli 2005 18:17 schreef SomeBataDude het volgende:
Nou heb ik vrij weinig serieuze fouten gemaakt met ernstige consequenties...behalve dan dat ik 2 jaar racistisch was
quote:Toen ik 12 was kende ik alleen WO2 en nu is er constant nieuws over oorlog.
Onder welke steen heb je dan gezeten? Er zijn zat oorlogen geweest hoor in de afgelopen jaren...
Ook is het beter om ze te geven wat ze nodig hebben denk ik, maar je moet ze wel leren verantwoordelijk te zijn. Pff lastig gedoe, ik denk dat je toch voor 75% puur geluk moet hebben met je kind, ongeacht opvoeding
(Mede daardoor vrij opgevoed. Zij mochten bepaalde dingen, ik dus ook).
Zolang dingen niet tever gingen mochten ze,
maar sommige dingen stonden ook gewoon min of meer vast.
Werd vrij veel gerekent op gezond verstand van ons zelf,
ben niet echt type dat de grenzen opzoekt (door opvoeding? geen idee
).Als ik iets wou was dat meestal ook wel mogelijk,
uitgaan - feestje in de tuin.
Als het mis ging kreeg ik natuurlijk wel nodige preken/gezeik
En op zo'n manier dat het duidelijk was waarom enz.
Als ik kijk naar vrienden enz, vind ik de opvoeding van me ouders vrij goed.
Maar moet wel veel hebben van me oudere broers, das ook enigzins een controle en voordeel.
Verhalen van hen over dingen hebben ook invloed op de 'nieuwsgieirg naar' - drang
. Ik kots op de mensen hier die zo verontwaardigd zijn over het feit dat zij een strenge opvoeding hebben gehad. Wat denk je dan? Dat de maatschappelijke en sociale vorming koek en ei is? Stelletje respectloze zwijnen! Een opvoeding hoort gepaard te gaan met duidelijke regels, beperkingen en bij overtreding behoort bestraffing, een tik, huisarrest en "naar je kamer!"quote:Ik dacht dat je veranderd was, Duif.Op vrijdag 22 juli 2005 08:36 schreef FuifDuif het volgende:
Streng, zoals het hoort
quote:Er zijn grenzenOp vrijdag 22 juli 2005 08:39 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Ik dacht dat je veranderd was, Duif.
. Wat betreft maatschappelijke vormgeving en daaraan verbonden de opvoeding denk ik nog wel hetzelfde hoor . Individuele vrijheid is in het openbare leven ondergeschikt aan de maatschappelijke moraal als je het mij vraagt.quote:Lijkt me in jouw geval aardig kloppen Duiffie, dus ik weet niet of je zo blij moet zijn met je strenge opvoeding...Op dinsdag 19 juli 2005 17:40 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Autoritaire stijl:
- responsiveness = laag, demandingness = hoog
- bestraffend
- regels opleggend
- veel plichten, weinig rechten hanterend
Effect op persoonlijkheid:
- gebrekkige omgangsvaardigheden (meer vijandig en verlegen tegenover leeftijdsgenoten)
- gebrek aan initiatief (weinig spontaniteit, teruggetrokken)
- ondoelmatig sociaal functioneren
- traag ingroeien in volwassen sociale rollen
Responsiveness = de mate waarin ouders hun opvoedingsgedrag afstemmen op de adolescent
Demandingness = de mate waarin ouders eisen stellen aan en controle uitoefenen op het gedrag van de adolescent
quote:Het heeft niets met idealen te maken. Dit is gewoon wat blijkt uit onderzoek. En het feit dat het voor wat jou betreft aardig in de richting komt, is al een indicatie dat het misschien niet helemaal uit de lucht gegrepen is.Op vrijdag 22 juli 2005 08:51 schreef FuifDuif het volgende:
Waar is zoiets op gebaseerd behalve op de idealen van een aantal geitenwollensokken bomenknuffelaars?
Overigens ben jij in dit topic degene die zich onbeschoft gedraagt ( "stelletje respectloze zwijnen!"), heb je dat ook thuis geleerd? Ik zou mijn medemensen nooit op dergelijke wijze bejegenen, ondanks het feit dat ik erg vrij ben opgevoed.
Maar verder, dat het aardig in de richting komt, dat klopt inderdaad wel een beetje. Ik zou mijzelf op veel vlakken niet als sociaal willen bestempelen. Maar ik geloof niet dat het door mijn opvoeding komt, als ik dat lijstje zo lees.
quote:Je mag niet zeggen dat je ouders fouten hebben gemaakt? Ik heb je al eerder gezegd dat dat niet hoeft te betekenen dat je ze iets kwalijk neemt. Het kan gewoon zijn dat jij er gaandeweg achterkomt dat bepaalde zaken voor jou geen positief effect hebben gehad. Maar dan kun je nog steeds ervan overtuigd zijn dat je ouders het beste gedaan hebben wat ze konden, maar dat ze gewoon niet beter wisten. Nou, nou, wat erg, en wat een gebrek aan respect. Moeten kinderen die mishandeld worden van jou ook respect hebben voor hun ouders? Never bite the hand that feeds you?Op vrijdag 22 juli 2005 09:04 schreef FuifDuif het volgende:
Dat was misschien een wat te overdreven opmerking, dat van die zwijnen. Maar ik kan er zo slecht tegen dat iemand zijn of haar ouders bekritiseerd vanwege het vrijheidsaspect van de opvoeding. Ik vind dat best zielig eigenlijk. Zonder je ouders was je niet eens op deze wereld, dus wat denk je dan wel niet om je ouders zo zonder respect te bekritiseren?
En waarom moeten mensen hun ouders dankbaar zijn dat ze bestaan?
Ze hebben er toch niet om gevraagd? Ze kunnen het hun ouders met hetzelfde recht kwalijk nemen dat ze bestaan.quote:Nee, als het aan jou ligt komt niets door jouw opvoeding. Blijkbaar heeft die geen enkel effect op jou gehad, behalve dan dat je nu zo'n fijne, beleefde en vooral warme persoonlijkheid bent.Maar verder, dat het aardig in de richting komt, dat klopt inderdaad wel een beetje. Ik zou mijzelf op veel vlakken niet als sociaal willen bestempelen. Maar ik geloof niet dat het door mijn opvoeding komt, als ik dat lijstje zo lees.
quote:Complete bullshit. Ik ken in mijn omgeving vele fijne, beleefde en warme mensen en zij redden zich prima. Je doet toch echt iets verkeerd. En of dat wel of niet iets is wat met je opvoeding te maken heeft zal me uiteindelijk een rotzorg zijn; ik weet alleen maar dat jij jezelf op deze manier steeds ongelukkiger gaat maken.Op vrijdag 22 juli 2005 09:14 schreef FuifDuif het volgende:
Lupa, ik zou heel graag een fijne, beleefde en warme persoonlijkheid zijn, maar ik ben erachter gekomen dat dat kennelijk en helaas niet meer mogelijk is in deze wereld. In deze maatschappij is alleen plaats voor je als je voldoet aan de heersende eisen en anders is het gebeurd. Mijn visie op de mensheid is simpelweg: het is een zielige soort, te bespottelijk voor woorden. De enige manier om deze maatschappij te overleven is hard te zijn en andere mensen onderdrukken.
quote:Je kunt toch beleefd en warm zijn en tévens niet over je heen laten lopen in deze maatschappij? Het een sluit het ander toch niet uit?Op vrijdag 22 juli 2005 09:14 schreef FuifDuif het volgende:
Lupa, ik zou heel graag een fijne, beleefde en warme persoonlijkheid zijn, maar ik ben erachter gekomen dat dat kennelijk en helaas niet meer mogelijk is in deze wereld. In deze maatschappij is alleen plaats voor je als je voldoet aan de heersende eisen en anders is het gebeurd. Mijn visie op de mensheid is simpelweg: het is een zielige soort, te bespottelijk voor woorden. De enige manier om deze maatschappij te overleven is hard te zijn en andere mensen onderdrukken.
Ik denk niet dat je het zo zwart wit kunt stellen. De wereld bestaat uit meer groepen dan onderdrukkers en onderdrukten. Er is een grote groep mensen die zelfstandig en wijs leeft zonder daarbij anderen voor de voeten te lopen en zonder zelf onder de voeten gelopen te worden.
ik vind een vrije opvoeding ook veel beter dan een strenge, want dan krijg je geen zin om dingen te doen die je niet mag doen van je ouders en kom je dus ook minder in de problemen (naar mijn mening). ik ken ook veel andere mensen die wel streng opgevoed worden en die doen vaak dingen achter de rug van hun ouders om en hebben ook meer en vaker ruzie met hun ouders. maar ik vind ook dat je als ouder grenzen moet stellen en die grenzen duidelijk moet maken aan je kinderen.
quote:Dat klopt bij mij qua uitgaan heel erg. Ik ben dus met name op dat gebied autoritair opgevoed. Gevolg was, dat ik allerlei logeerpartijtjes ging verzinnen en dan nachtenlang (weekendenlang) uitging, drugs gebruikte, gewoon compleet los ging.Op vrijdag 22 juli 2005 09:36 schreef Imberr het volgende:
ik word nu erg vrij opgevoed. dat is ook pas sinds 3/4 jaar na de scheiding van mijn ouders. mijn moeder voedt mijn broer en mij op en we mogen in principe doen en laten wat we willen zolang ze maar weet waar we zijn en met wie. We mogen alleen geen criminele dingen doen enzo
ik vind een vrije opvoeding ook veel beter dan een strenge, want dan krijg je geen zin om dingen te doen die je niet mag doen van je ouders en kom je dus ook minder in de problemen (naar mijn mening). ik ken ook veel andere mensen die wel streng opgevoed worden en die doen vaak dingen achter de rug van hun ouders om en hebben ook meer en vaker ruzie met hun ouders. maar ik vind ook dat je als ouder grenzen moet stellen en die grenzen duidelijk moet maken aan je kinderen.
Ik denk als mijn ouders wat redelijker waren geweest op het gebied van uitgaan, ik dan minder opstandig was geweest.
Ik zou het heel erg vinden om te moeten liegen tegen mijn ouders. Ik heb nog nooit tegen ze gelogen en het zou me opvreten als ik het wel zou doen...
quote:Dat valt reuze mee. Wanneer je jezelf oprecht opstelt, doen veel mensen die je tegenkomt dat ook.Op vrijdag 22 juli 2005 09:14 schreef FuifDuif het volgende:
De enige manier om deze maatschappij te overleven is hard te zijn en andere mensen onderdrukken.
quote:je krijgt niet altijd terug wat je geeft hoor. je kan nog zo aardig doen tegen iemand, maar als die persoon gewoon gemeen is krijg je echt geen aardigheid terug.Op vrijdag 22 juli 2005 10:02 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Wat je geeft krijg je terug. En de maatschappij, dat ben jij.
en de maatschappij is ook niet alles...
quote:Dat is ook heel erg. Maar in mijn ogen lieten ze me geen keus. Ik wilde gewoon hetzelfde als mijn vrienden en vriendinnen mochten. Lekker uitgaan, niet al naar huis moeten terwijl het net leuk werd.Op vrijdag 22 juli 2005 09:41 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Dat is iets wat wel vrij algemeen geldend is. In de VS rust er een enorm taboe op weed-gebruik en er is geen land waar zoveel tieners aan de weed zijn. In Nederland rust er helemaal geen taboe op en dus is het gebruik hier lager dan in de ons omringende landen.
Ik zou het heel erg vinden om te moeten liegen tegen mijn ouders. Ik heb nog nooit tegen ze gelogen en het zou me opvreten als ik het wel zou doen...
Ik snap best dat ze ongeveer wilden weten hoe laat ik thuis zou zijn, maar om dat op de minuut nauwkeurig te moeten naleven?
Uitgaan en drugsgebruik is het enige waarover ik tegen ze gelogen heb.
quote:Hm, ik krijg eigenlijk altijd terug wat ik geef. Maar andersom geldt het ook: tegen iemand die gemeen is tegen mij (komt eigenlijk maar zelden voor), ga ik niet poeslief doen. Ook niet gemeen trouwens; ik mijd diegene simpelweg.Op vrijdag 22 juli 2005 10:05 schreef Imberr het volgende:
je krijgt niet altijd terug wat je geeft hoor. je kan nog zo aardig doen tegen iemand, maar als die persoon gewoon gemeen is krijg je echt geen aardigheid terug.
quote:Wat bedoel je daar precies mee? Om eerlijk te zijn houd ik me niet zo bezig met de maatschappij. Ik houd me bezig met mijn eigen leventje en mijn directe omgeving. 'De maatschappij' is een abstract en nietsbetekenend begrip.en de maatschappij is ook niet alles...
quote:Het begint echter wel door zelf een positieve houding aan te nemen. Er zullen altijd personen zijn die dat negatief beantwoorden. Die personen kun je echter links laten liggen, en jezelf richten op de andere personen.Op vrijdag 22 juli 2005 10:05 schreef Imberr het volgende:
[..]
je krijgt niet altijd terug wat je geeft hoor. je kan nog zo aardig doen tegen iemand, maar als die persoon gewoon gemeen is krijg je echt geen aardigheid terug.
en de maatschappij is ook niet alles...
quote:Weten ze het nu nog steeds niet, of heb je het achteraf wel verteld?Op vrijdag 22 juli 2005 10:08 schreef MaLo het volgende:
Uitgaan en drugsgebruik is het enige waarover ik tegen ze gelogen heb.
quote:Ze weten het nog steeds nietOp vrijdag 22 juli 2005 10:16 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Weten ze het nu nog steeds niet, of heb je het achteraf wel verteld?
.Ik zie er het nut niet van in om het ze nu nog te vertellen. Daar worden zij niet blijer van en ik ook niet.
quote:Nou, misschien dat ze dan inzien dat hun strategie niet bevorderlijk was voor de vertrouwensband tussen kind en ouders. Maar misschien heeft dat geen nut.Op vrijdag 22 juli 2005 10:18 schreef MaLo het volgende:
Ze weten het nog steeds niet
Ik zie er het nut niet van in om het ze nu nog te vertellen. Daar worden zij niet blijer van en ik ook niet.
quote:au, zijn we het daar even flink niet met elkaar eensOp vrijdag 22 juli 2005 08:45 schreef FuifDuif het volgende:
[..]
Er zijn grenzen
ga je weer rellen? ik vind juist dat het individu zich niet hoeft te schikken naar de maatschappelijke moraal, aangezien deze kunstmatig is en het individu het enige echte is in deze kunstmatige, door regels en wetjes geregeerde wereld quote:In een latere post geeft FD ook al aan dat hij zich eigenlijk liever niet zou schikken naar de maatschappij, maar dat hij zich daartoe gedwongen ziet. Hij moet mijn sig misschien nog eens goed lezen.Op vrijdag 22 juli 2005 10:21 schreef Viking84 het volgende:
au, zijn we het daar even flink niet met elkaar eens
quote:Ach, ze hoeven nu toch geen kinderen meer groot te brengenOp vrijdag 22 juli 2005 10:20 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Nou, misschien dat ze dan inzien dat hun strategie niet bevorderlijk was voor de vertrouwensband tussen kind en ouders. Maar misschien heeft dat geen nut.
.Edit: ik verwijt ze ook niks. Ze hebben gewoon gehandeld zoals zij dachten dat goed was. Ik weet alleen wel dat ik het zelf anders ga doen.
quote:ik ben het met fuifduif eens dat je in deze maatschappij hard moet zijn en ik ben dan ook van mening dat dat lieve, zachte, aardige in mensen een laagje vernis is over een harde grondlaag...Op vrijdag 22 juli 2005 09:16 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Complete bullshit. Ik ken in mijn omgeving vele fijne, beleefde en warme mensen en zij redden zich prima. Je doet toch echt iets verkeerd. En of dat wel of niet iets is wat met je opvoeding te maken heeft zal me uiteindelijk een rotzorg zijn; ik weet alleen maar dat jij jezelf op deze manier steeds ongelukkiger gaat maken.
In alles waarin mensen anderen op een respectvolle manier behandelen, schijnt hun egoïsme door. Wanneer ze zich zelf niet goed zouden voelen bij sociale contacten, zouden ze niet de behoefte hebben om tegen anderen aan te lopen slijmen (zoals ik dus), wanneer ze zich niet prettig/trots zouden voelen bij het helpen van een ander, zouden ze anderen niet helpen. Wanneer ze geen prettig Jezus-gevoel zouden krijgen bij het geven aan de armen, zouden ze het niet doen. Uiteindelijk is zelfs de meest barmhartige daad een egoïstische daad als je erover nadenkt
Om met instemming Nick Cave te citeren
:It ain't that in their hearts they're bad
They can comfort you, some even try
They nurse you when you're ill of health
They bury you when you go and die
It ain't that in their hearts they're bad
They'd stick by you if they could
But that's just bullshit
People just ain't no good
* viking84 heeft gesproken
quote:Dan noem je ook wel een enorme doemdenkerOp vrijdag 22 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:
[..]
ik ben het met fuifduif eens dat je in deze maatschappij hard moet zijn en ik ben dan ook van mening dat dat lieve, zachte, aardige in mensen een laagje vernis is over een harde grondlaag...
In alles waarin mensen anderen op een respectvolle manier behandelen, schijnt hun egoïsme door. Wanneer ze zich zelf niet goed zouden voelen bij sociale contacten, zouden ze niet de behoefte hebben om tegen anderen aan te lopen slijmen (zoals ik dus), wanneer ze zich niet prettig/trots zouden voelen bij het helpen van een ander, zouden ze anderen niet helpen. Wanneer ze geen prettig Jezus-gevoel zouden krijgen bij het geven aan de armen, zouden ze het niet doen. Uiteindelijk is zelfs de meest barmhartige daad een egoïstische daad als je erover nadenkt
Om met instemming Nick Cave te citeren
It ain't that in their hearts they're bad
They can comfort you, some even try
They nurse you when you're ill of health
They bury you when you go and die
It ain't that in their hearts they're bad
They'd stick by you if they could
But that's just bullshit
People just ain't no good
* viking84 heeft gesproken
.Ik denk dat ouders onbaatzuchtig zijn in hun gedrag tegenover hun kinderen. Oké, je neemt een kind voor je eigen geluk. Maar als het kind er een keer is, stel je hun geluk boven het jouwe. En niet omdat je je daar zelf beter door voelt, maar omdat je gewoon meer waarde hecht aan hun geluk.
Natuurlijk is ieder mens egoïstisch, maar dat is helemaal niet slecht. En het betekent ook niet dat vriendelijkheid, beleefdheid en andere prettige eigenschappen geveinsd zijn... Ja, het geeft een prettig gevoel om iemand te helpen, maakt dat de hulp minder waard?
en mooie quote Viking!!
. Natuurlijk zijn er grenzen wat bepaalde dingen betreft en die worden dan ook aangegeven, maar voor de rest was ik eigenlijk vrij om te doen wat ik wou. Zoals ik al zei; lang niet altijd, maar vaak wel. . Ik zou niet willen dat het anders was gegaan, hoewel ik in sommige dingen toch wat meer vrijheid zou willen hebben gehad.quote:Op vrijdag 22 juli 2005 10:30 schreef MaLo het volgende:
[..]
Dan noem je ook wel een enorme doemdenker
Ik denk dat ouders onbaatzuchtig zijn in hun gedrag tegenover hun kinderen. Oké, je neemt een kind voor je eigen geluk. Maar als het kind er een keer is, stel je hun geluk boven het jouwe. En niet omdat je je daar zelf beter door voelt, maar omdat je gewoon meer waarde hecht aan hun geluk.
dat is waar. Liefde is onbaatzuchtig. Maar ik heb het over de maatschappij in het algemeen, niet over mensen die door een bloedband of liefde aan elkaar zijn verbonden quote:Op vrijdag 22 juli 2005 10:33 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Jezus, Viking. Ben jij gelukkig?
Natuurlijk is ieder mens egoïstisch, maar dat is helemaal niet slecht. En het betekent ook niet dat vriendelijkheid, beleefdheid en andere prettige eigenschappen geveinsd zijn... Ja, het geeft een prettig gevoel om iemand te helpen, maakt dat de hulp minder waard?
nee, ik kan niet zeggen dat ik gelukkig ben, maar op een schaal van tevredenheid over mijn leven geef ik mezelf momenteel een 7 nee, als je een prettig gevoel krijgt van het helpen van anderen, dan maakt dat de hulp niet direct minder waard, maar wel moet je even stil staan bij je motieven mensen zeggen vaak dat ze graag anderen willen helpen, maar intussen doen ze het gewoon voor hun eigen gemoedstoestand dus niet de hulp op zich is minder waard (en ach, de meeste mensen staan toch niet bij hun motieven stil, dus wat boeit het ook), maar het motief dat erachter schuilt ik geloof dat er weinig mensen zijn geweest die écht onbaatzuchtig waren jegens wie dan ook. Ik noem een Jezus en een moeder Theresa. Nog meer nominaties? Maar met zo'n houding als in je vorige post verbaast het me niet echt dat je niet gelukkig bent...
Het was niet leuk om hele vakanties met je ouders opgescheept te zijn.
Mijn vader was streng/ autoritair en perfektionistisch. Hij was academisch opgeleid en doceerde ook op de universiteit.
Natuurlijk pushde hij mij om ook naar de universiteit te gaan. Zo gaf hij van de 1e tot aan de 4e Atheneum bijles, maar daarna mocht ik het zelf uit zoeken.
Vanaf toen is het misgegaan. 10 jaar van zitten blijven en studie, na studie doen.
Ik was 20 toen ik de HAVO afronde en 30 toen ik de MTS afmaakte...
Mijn moeder legde mij juist in de watten. Veels te veel. Dat is echt frustrerend geweest, want ik werd verwend met eten,drinken en soms aandacht.
Wat ik bij mijn vader miste nl. aandacht en respekt, dat kreeg ik weer van mijn moeder teveel...
quote:Naja, behalve dat de twee die je noemt voortkomen uit religie en dus ter discussie kunnen staan of ze echt zo waren.Op vrijdag 22 juli 2005 11:42 schreef Viking84 het volgende:
[..]
Ben het deels wel met je eens, maar groot deel ook niet.
Maar dat heeft te maken dat je zo enorm negatief bent over alles dat ik het gewoon niet eens WIL zijn
.Als je overal iets achter zoekt, bij elke actie van mensen denkt aan hun motieven,
hoe kan je dan ooit genieten van het leven?
Misschien is het maar goed dat mensen niet altijd stilstaan bij anderen hun motieven,
en dingen gewoon laten gebeuren en ervaren zoals ze waarschijnlijk bedoeld zijn.
Denk niet dat iedereen altijd bewust bezig is met haar of zijn baat bij iets,
ik iniedergeval niet. Echt puur onbaatzuchtig is niemand.
Maar in een wereld die niet perfect is, zijn er genoeg dingen die toch wel zo voelen.
Jammer dat je dat niet ziet..
[ Bericht 1% gewijzigd door Paeromius op 22-07-2005 13:35:59 (typo) ]
quote:Alsjeblieft zeg, van deze post zakt mn broek toch echt afOp donderdag 21 juli 2005 12:19 schreef SomeBataDude het volgende:
De wereld van nu is een wereld van haat, oorlog en onverdraagzaamheid. Toen ik 12 was kende ik het begrip racisme niet eens, nu is bijna elke 12 jarige wel racist, of althans, veel van hen. Toen ik 12 was kende ik alleen WO2 en nu is er constant nieuws over oorlog. De wereld gaat snel bergafwaards en ik wil dan ook geen kinderen. De gedachte alleen al dat er een WO3 op de loer ligt, dat Nederland ten onder gaat aan racisme (er is een zeer sterke opkomst) en dat daar dan een kind in op moet groeien is geen fijne gedachte. Ook roken is de normaalste zaak van de wereld tegenwoordig, en veel jeugd doet het stiekem. Mijn eigen broertje heeft nu al 4x geld van me gejat om sigaretten te kopen. Of drugs, toen ik 12 was was ik bang voor drugsgebruikers, nu gaat de jeugd veelal om met dat soort tuig. Ik bedoel, waar gaat het heen met de wereld van tegenwoordig?
Typisch vroeger-is-alles-beter-gezever zonder duidelijke kennis over dat vroeger. Zelf Geert Wilders zou dit nog niet uit zn mond kunnen krijgen. Het lijkt erop dat je jaren in een soort geisoleerde kooi bent opgevoed en nu ineens de wereld ziet.
Bijna elke 12-jarige is racist volgens jou. Je doet nu zelf iets wat bij racoisme in de buurt komt. Maar het is gewoon dom gegeneraliseer. En weet je dat jongeren in de jaren 60 veel meer rookten dan wij nu doen? En qua drugsgebruik was het toen ook ongeveer hetzelfde.
Trouwens op mn 12e wist ik ook wel dat er oorlogen e.d. waren. Mn vader keek immers iedere avond het nieuws. Het is niet iets dat leuk is. Maar het hoort bij de mensheid. En is niet iets van nu.
quote:Oh Bitch please...Op donderdag 21 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:
[..]
Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt?
Is dat niet gewoon iets wat altijd al bestaan heeft. En wat de maatschappij er van bakt. Is dat een ding ofzo. Natuurlijk is er een onderkant van deze maatschappij maargoed daar moet je je bij neer legen en er niet de complete mensheid op afrekenen. Waarom zouden we geen recht hebben op het krijgen van kinderen?
quote:Op deze manier zet je een stel wereldvreemde figuren op deze wereld die niet ver zullen komen. Het gaat goed zolang ze bij je wonen. Maar eens wordt je zelfstandig en dan kom je toch in die "boze" wereld en zijn ze niets gewend en kunnen ze waarschijnlijk amper voor zichzelf opkomen. Of ze zijn je regime zo dzat dat ze zich storten op alles wat ze vroeger nooit mochten. Bij opvoeding hoort ook het alert worden op mogelijke gevaren en de klappen van de zweep kennen. Van fouten leer je.Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen en ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft. In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten.
quote:Op vrijdag 22 juli 2005 13:34 schreef Paeromius het volgende:
[..]
Naja, behalve dat de twee die je noemt voortkomen uit religie en dus ter discussie kunnen staan of ze echt zo waren.
Ben het deels wel met je eens, maar groot deel ook niet.
Maar dat heeft te maken dat je zo enorm negatief bent over alles dat ik het gewoon niet eens WIL zijn
Als je overal iets achter zoekt, bij elke actie van mensen denkt aan hun motieven,
hoe kan je dan ooit genieten van het leven?
Misschien is het maar goed dat mensen niet altijd stilstaan bij anderen hun motieven,
en dingen gewoon laten gebeuren en ervaren zoals ze waarschijnlijk bedoeld zijn.
Denk niet dat iedereen altijd bewust bezig is met haar of zijn baat bij iets,
ik iniedergeval niet. Echt puur onbaatzuchtig is niemand.
Maar in een wereld die niet perfect is, zijn er genoeg dingen die toch wel zo voelen.
Jammer dat je dat niet ziet..
dat is het nadeel van teveel nadenken vind ik. Want dan word je keihard geconfronteerd met de zinloosheid van het leven... En hoe cliché het ook mag klinken, soms word je teleurgesteld door je medemens en dan vertrouw je geen mens meer op de wereld. Erg jammer. Dus ik ben een rasechte pessimist. Doch niet direct een ongelukkige
als je overal pessimistisch tegenaan kijkt, kan het alleen nog maar meevallen Alleen goede vrienden en familie dringen tot mij door. Anderen zullen moeten bewijzen dat ze te vertrouwen zijn en dat ze oprecht zijn.Je laatste opmerking over dat ik geen dingen zie die perfect voelen is niet waar.
Ik kan wel degelijk intens genieten, maar misschien wel niet van dingen waar de doorsnee mens van geniet... alhoewel, ik kan genieten van een mooi muziekstuk, van de natuur, van een goed gesprek, van dieren, van mooie mensen
goh, nu lijk ik toch best wel heel normaal he 
quote:Hier verder?Op vrijdag 22 juli 2005 14:17 schreef Viking84 het volgende:
[..]
Dus ik ben een rasechte pessimist. Doch niet direct een ongelukkige
Je laatste opmerking over dat ik geen dingen zie die perfect voelen is niet waar.
Ik kan wel degelijk intens genieten, maar misschien wel niet van dingen waar de doorsnee mens van geniet... alhoewel, ik kan genieten van een mooi muziekstuk, van de natuur, van een goed gesprek, van dieren, van mooie mensen
Denk jij positief of negatief - Voordelen / Nadelen
[On topic]
Is er een ideale manier van opvoeden?
Volgens mij namelijk niet echt, omdat je met zoveel dingen rekening moet houden.
Vooral ook met verschillende karakters.
Bijvoorbeeld mijn ouders zijn allebei vrij rustig en stralen dit ook uit.
En worden ook alleen boos als dat echt nodig is/was en hebben vaak handige tip en adviezen.
En in zekere mate neem je dit als kind ook over
Denk dat misschien wel belangrijkste is, is dat ik kan zeggen dat als ik later getrouwd ben,
kids heb en de hele mik mak erbij. Dat ik het niet erg zou vinden zoals me ouders te worden.
Natuurlijk wel op mijn eigen manier.. maar in grote lijnen? Ik zou er geen probleem mee hebben
.Dus zou bijna zeggen: Game - Set en Match voor mijn ouders
ben de oudste thuis, en ben erg beschermend opgevoed naar mijn idee.
er was naar mijn idee te veel ruimte om de "regels" te buigen, en weinig dicipline.(behalve als het om het bescherm gedeelte ging)
Merk dat nu ook bij mijn broertje en ik vind dan dat ze het anders moeten aanpakken.
Maar ik mag me daar niet mee bemoeien. terwijl ik gewoon een herhaling zie van mijn jeugd en ruimte zie voor verbetering.
Wij zijn niet van die praters thuis. Kon wel met alles bij ze terecht enzo. maar echt problemen uitpraten gebeurt niet zo. Ik probeer zelf meestal wel uit te leggen wat mijn probleem is of mijn standpunt en daar laat ik het dan bij. (ben 21)
Vind het ook wel prima zo , we kunnen nu beter met elkaar overweg , mede omdat ik vaak bij mijn vriend slaap. als ik ze niet 24/7 zie gaat het stukken beter en word er ook meer interesse getoont naar hoe het met me gaat.
al met al ben ik wel goed terecht gekomen. maar vind wel dat ik mezelf nog wat dingen moet bijleren.
Ben toch wie ik ben dankzij hun
[ Bericht 7% gewijzigd door kruimel_20 op 22-07-2005 15:31:06 (conclusie toegevoegd :)) ]
quote:Uh jah, onder welke steen heb jij gelegen?Op donderdag 21 juli 2005 12:19 schreef SomeBataDude het volgende:
De wereld van nu is een wereld van haat, oorlog en onverdraagzaamheid. Toen ik 12 was kende ik het begrip racisme niet eens, nu is bijna elke 12 jarige wel racist, of althans, veel van hen. Toen ik 12 was kende ik alleen WO2 en nu is er constant nieuws over oorlog. De wereld gaat snel bergafwaards en ik wil dan ook geen kinderen. De gedachte alleen al dat er een WO3 op de loer ligt, dat Nederland ten onder gaat aan racisme (er is een zeer sterke opkomst) en dat daar dan een kind in op moet groeien is geen fijne gedachte. Ook roken is de normaalste zaak van de wereld tegenwoordig, en veel jeugd doet het stiekem. Mijn eigen broertje heeft nu al 4x geld van me gejat om sigaretten te kopen. Of drugs, toen ik 12 was was ik bang voor drugsgebruikers, nu gaat de jeugd veelal om met dat soort tuig. Ik bedoel, waar gaat het heen met de wereld van tegenwoordig?
Racisme is niet iets van nu, toen ik een jaar of tien was (tien jaar terug dus) had je de opkomst van de Christen Democraten en Neo Nazi's, die in Duitsland huizen van allochtonen in de fik staken.
Daarnaast zijn er altijd oorlogen geweest. Denk aan Bosnië, 1992 tot 1995, nu dus meer dan 10 jaar geleden. Denk aan Rwanda, met een genocide waarin bijna een miljoen mensen het leven lieten in 1994. Denk aan Vietnam, Korea... Twee gruwelijke oorlogen die ná WO II zijn geweest, en als je die gemist hebt dan heb je écht niet opgelet.
De kans op WO III is nu een stuk kleiner dan, zeg, 25 jaar geleden, in een tijd waarin twee atoomnati's tegen elkaar aan het opruien waren en er momenten zijn geweest dat de druk op de knop om de bommen los te laten niet ver meer was (denk aan de Cubacrisis).
Terroristische dreiging is niet nieuw, in de jaren '80 en '90 werden veel grote steden opgeschrikt door bomaanslagen. Londen door die van de IRA, in Spanje was de ETA actief, in japan werd gifgas losgelaten in de metro, in Parijs hetzelfde verhaal, in New York was er een aanslag op het WTC...
En zoals gezegd, het aantal rokenden neemt af, rond 1950 rookte bijna de helft van de nederlanders, nu is dat minder dan een derde.
Waar baseer je de wijsheid op dat de jeugd van tegenwoordig veelal om gaat met drugsgebruikend tuig? Ik heb een hele schare familieleden van rond de 12, en geen daarvan gaat om met drugsgebruikers (de ouderen ook niet, ik ben zo'n beetje de oudste van 17 kinderen in mijn generatie). Wat ik om mij heen zie, zijn twaalfjarige meisjes die graag ouder willen zijn en zich vol smeren met make-up, maar verder nog lief en naïef zijn, jongens die nog steeds vliegtuigje spelen op hun fietsjes....
Je hebt enigszins een vertekend beeld... Dat je geen kinderen wilt, best, maar je hele verhaal slaat nergens op.
Voor de rest liet ze me zelf de wereld een beetje verkennen.
Als ik dan eens iets deed waar ze het niet mee eens was (een keer zwaar te laat thuisgekomen na het stappen), dan werd er over gesproken, maar echt straf kreeg ik nooit.
Ik heb het prima gehad thuis en toch leer je van je moeder en dat neem ik nog altijd mee nu ik op mezelf woon.
quote:Welkom bij de club. De littekens staan op m'n rug & dijen door hun "strenge opvoeding" en dat terwijl bij m'n broertjes maar wat aangemodderd werd wat dus resulteerde dat ik ze niet meer wil zien en zij thuis twee incarnaties van Adolf Hitler hebben rondlopen met al dat gedoe erbij . . .Op maandag 18 juli 2005 18:25 schreef DarkElf het volgende:
mijn ouders waren erg strengweinig vrijheid, weinig keuzes en veel regels.
Ben daarvoor ook dankbaar, moet er niet aan denken dat ik streng gelovig opgevoed zou zijn bijvoorbeeld...
En volgens de meeste mensen is mijn opvoeding slecht uitgepakt
quote:Dat klinkt wel érg extreem.Op zondag 24 juli 2005 12:28 schreef ThunderChild het volgende:
Welkom bij de club. De littekens staan op m'n rug & dijen door hun "strenge opvoeding" en dat terwijl bij m'n broertjes maar wat aangemodderd werd wat dus resulteerde dat ik ze niet meer wil zien en zij thuis twee incarnaties van Adolf Hitler hebben rondlopen met al dat gedoe erbij . . .
quote:Je weet de helft niet . . .
quote:Ik denk dat ik me er genoeg bij kan voorstellen.
Triest, als het zo gaat...En daar ben ik best blij om.
Als ik om me heen kijk naar vrienden die vroeger nog meer losgelaten werden als ik.
Ben ik er toch een stuk beter van af gekomen.
quote:Sommige mensen hadden beter niet aan kinderen kunnen beginnen, mijn ouders zijn er twee van en dat terwijl er stellen zijn die liefdevol hun kinderen willen en kunnen opvoeden, maar ze niet kunnen krijgen . . .Op dinsdag 26 juli 2005 13:06 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Ik denk dat ik me er genoeg bij kan voorstellen.
Heb dit al vele malen besproken met mensen, en blijft leuk om te zien hoe het bij iedereen thuis er aan toegaat en wat voor gevolgen dat op een persoon kan hebben.Zelf ben ik behoorlijk vrij opgevoed, misschien ook wel een beetje verwend. Nooit rare dingen gedaan, we mochten practisch alles. Maar daarom juist deed ik nooit rare dingen denk ik, was altijd behoorlijk braaf, wil graag presteren op school, denk goed na en hoor vaak dat ik vroeg volwassen was. Dit komt ook voort uit respect ten opzichte van mijn ouders. Ik vind gewoon dat ik en mijn zus goed opgevoed zijn, we zijn sociaal, netjes, respectvol enz.
Wij hadden thuis nooit veel regels zoals tijden om thuis te zijn. Toen ik klein was en bijvoorbeeld bij iemand ging spelen wist ik dat we tegen 6en gingen eten dus was ik gewoon tegen die tijd thuis. Later met uitgaan had ik niet echt een avondklok ofzo, mijn ouders sliepen toch dus wat maakt het hun uit of ik om half 2 of om 4 uur thuis kom. Al zal dit misschien juist bij meisjes wel iets bepalender zijn geweest, maar aangezien m'n zus niet zo'n feestbeest was weet ik het niet precies. Tuurlijk vonden ze bepaalde dingen maar dit uitten ze nooit met regels, het was eerder zo van "Wouter, veel plezier maar voorzichtig en drink niet zo veel" En al hield ik me daar natuurlijk niet altijd aan maar toch. Ik ben zelf ook van mening dat regels vaker het averechtse effect heeft.
Ook zijn m'n ouders altijd positief en liefdevol geweest, ook hebben ze een prima huwelijk en denk gewoon dat daarom het met ons ook wel goed gekomen is
Regels had ik ook niet bijzonder veel. Het standaardpakketje a la zeggen waar je naartoe gaat, hoe laat je thuis bent en meer natuurlijk wel, maar dat zie ik meer als praktisch gegeven. Naarmate ik ouder werd mocht ik ook later naar bed en werd er steeds meer verantwoordelijkheid naar mij toegeschoven. Geen problemen mee gehad. Wat wél voor probleempjes soms zorgde was de principiele houding van mijn ouders. Ik was (en ben nog steeds) voor het experiment, maar mijn ouders niet. Een jointje roken was uit den boze, dat was zogenaamd slecht. Toen ik ze vroeg waarom dat dan zo slecht was kwamen ze niet verder dat je er mogelijk aan 'verslaafd' kon raken.
Nam m'n ouders op dat punt ook niet zo serieus, gezien hun argumenten niet verder kwamen dan dat.Qua uitgaan waren m'n ouders wel èrg relaxed. Op m'n 15de moest ik om drie uur thuiskomen, paar keer gedaan ook, maar daarna geloofden ze het wel. Veel ouders durven op dat punt gewoon niet toe te geven dat ze egoistisch zijn en omwille dat onprettige gevoel in hun onderbuik hun kinderen zo vroeg mogelijk thuis willen hebben. M'n moeder zei ook ooit eens het volgende: "Tsja, het maakt voor mij niet veel verschil of ik om 3 uur 's nachts of 7 uur 's ochtends hoor dat m'n dochter verkracht is. Hoogstens een paar uur extra slaap." Want inderdaad, alle ouders gruwelen van dat beeld en in feite ligt het altijd buiten hun controle. Je kàn niet alles controleren als ouder, je kàn niet alles voorkomen en je kàn je kinderen niet voor 'het kwaad' behoeden. Kinderen moeten de ruimte krijgen om hun eigen fouten te maken.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 19-11-2007 05:29:50 ]
quote:Herkenbaar.Op dinsdag 26 juli 2005 22:03 schreef PsychoDude_666 het volgende:
"Wouter, veel plezier maar voorzichtig en drink niet zo veel" En al hield ik me daar natuurlijk niet altijd aan maar toch.
quote:Ik wil liever gewoon hier verder ipv een nieuw topic aan te maken.
Grotendeels van mijn moeder en oma,mijn vader was 15 jaar van mijn leven in en uit het ziekenhuis.
Met hem had ik helaas de meeste ''woorden'',wat weer botste met mijn moeder die tenslotte het opvoeden deed.
Doordat je een vrouw als opvoeder hebt leer je al heel snel hoe alles moet in en om het huis (huishouden bv),iets waar ik nog steeds veel aan te danken heb.
Nadeel ervan is (volgens velen) dat ik niet echt weet hoe je vrienden moet maken (word vaak gezien als opdringerig) en dat ik geen ''jongens-in-de-kleedkamer''gevoel voor humor heb,vind ik al gauw onzin en grof.
In conclusie vind ik dat mijn opvoeding mij wel een enorm zelfvertrouwen heeft gegeven en ik zie mijzelf wel als een vader verder gaan.
[ Bericht 3% gewijzigd door dborhem op 19-11-2007 10:42:18 ]
En die bovenstaande zaken gaan niet zo lekker samen i.c.m een vrouw en kind, dat heb ik wel ervaren in die jaren.
Toen nog woonachtig in een typische volksbuurt in Rotterdam en daarna heeft m'n moeder me van de ene op andere dag meegenomen naar een opvangtehuis in Arnhem.
Dág vriendjes en vriendinnetjes, maar logischerwijs de beste beslissing die genomen kan worden als je zelf op de IC beland na mishandelingen en er bij je moeder een doorgeladen wapen op d'r hoofd gezet wordt door manlief, die enkele dagen later met een handgranaat in z'n hand staat en dreigt ons op te blazen.
Hoe dan ook, ik kan me enkel dat strenge herinneren uit die periode, gegarandeerd dat m'n moeder en oma - waar ik veel aanwezig was - mij in die tijd gewoon 'normaal' opgevoed hebben.
In Arnhem zelf had ik het die periode in de opvang wel goed, me moeder zorgde echt dat er zoveel mogelijk naar mij toe ging en ik kan me bepaalde dingen nu echt niet meer voorstellen.
Enkel een bakje chips op zondag, de tv alleen aan voor éen programma en hele dagen op siroop en water omdat er gewoon simpelweg niet voldoende geld was voor mijn huidige dagelijkse vreetkick-indeling.
Later in Arnhem zelf gaan wonen met m'n moeder zonder daar iemand te kennen verder en de enige die we toen zagen was m'n oma (van je familie moet je het hebben) en toen al mocht ik op veel fronten meer als leeftijdsgenootjes, vast om 'iets' te compenseren waar ze zelf weinig aan kon doen.
Eenmaal terug richting de regio Rotterdam is de opvoeding alleen maar vrijer geworden naar mijn mening, mocht vrij lang buiten hangen om te ouwehoeren met anderen, kreeg vrij veel materialistische zaken en er kon meer door de beugel dan bij andere vrienden.
En ja daar heb ik misbruik van gemaakt en niet zo'n beetje ook destijds als opstandige vervelende kutpuber.
Heb sowieso nooit een tijd gehad om naar binnen te moeten, vrijwel iedereen kon blijven slapen en ik kon dat andersom ook gewoon, eten wat de pot schaft werd al snel vervangen door iets wat ik lekker vond en als de politie eens voor de deur stond werd dat met wat boze woorden opgelost.
Als ik ergens heen ging en niet wist hoe laat het kon worden was dat geen probleem en drank, drugs of roken bij voorkeur niet maar moeilijk werd ook daar niet over gedaan eigenlijk.
Komt vermoedelijk ook wel door de jeugd van m'n moeder die het seks, drugs en rock&roll in volle glorie beleefde en het rebelse dat zij had tegen haar ouders.
Te losse/vrije opvoeiding? Ja, dat lijkt me wel duidelijk, en al ga je geregeld hard op je bek en zijn niet alle ervaringen even prettig geweest, ik ben blij dat het zo verlopen is.
Dat veranderde overigens wel enigzins toen mijn stiefvader eenmaal in de picture kwam en al helemaal toen er ook nog een broertje aan zat te komen, daar zijn thuis nogal eens wat botsingen over geweest.
Op verschillende fronten, zeker toen bleek dat er iemand in huis geweest was vanuit mijn vriendenkring die er nogal extreem rechtse gedachtes op na hield en die de deur geweigert zou worden als me vader zou weten wie het was.
En verder het zelf klaarmaken van iets anders als het me niet smaakte, de muziek die enigzins hard stond of als er weer eens een ruit sneuvelde met voetballen.
Moeders was vrij makkelijk en relaxt en hij moest daar niets van hebben en had meer het met gezag en heers principe.
En dát werkt niet bepaald lekker als je al zoveel jaar op een andere manier je dag in kon/mocht delen en je weet dat je moeder het met je eens is, kortom .. genoeg ruzies gehad.
Heeft tevens nog haast voor een echtscheiding gezorgt destijds nadat we vechtend in de hal lagen en dat natuurlijk nogal wat herinneringen naar boven haalde.
Hoe dan ook, ik ben verdomde vrij opgevoed en ben mede daardoor in aanraking gekomen met bijzonder afwijkende, interessante en minder prettige personen én instanties.
Tuurlijk, een standaard gezinnetje waarbij je stipt op tijd thuis moet zijn voor het eten, dan z'n huiswerk moet maken en daarna nog even mag computeren had vast meer structuur en duidelijkheid geschept, maar dan had ik nooit de dingen beleeft en meegemaakt die ik nu kon/mocht meemaken.
Excuus voor het uitwijden en afwijken van het ontopic-pad trouwens.
quote:Dat weet je ook niet helemaal zeker, er bestaat ook zoiets als compensatiegedrag.Op zaterdag 1 december 2007 23:46 schreef Lastpost het volgende:
Tuurlijk, een standaard gezinnetje waarbij je stipt op tijd thuis moet zijn voor het eten, dan z'n huiswerk moet maken en daarna nog even mag computeren had vast meer structuur en duidelijkheid geschept, maar dan had ik nooit de dingen beleeft en meegemaakt die ik nu kon/mocht meemaken.
