Strenge of vrije opvoeding?

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 12:19 schreef SomeBataDude het volgende:
De wereld van nu is een wereld van haat, oorlog en onverdraagzaamheid. Toen ik 12 was kende ik het begrip racisme niet eens, nu is bijna elke 12 jarige wel racist, of althans, veel van hen.

Nou ja, toen je dan 13 of max 14 was, wist je in ieder geval wel wat het inhield....

quote:

Op maandag 18 juli 2005 18:17 schreef SomeBataDude het volgende:
Nou heb ik vrij weinig serieuze fouten gemaakt met ernstige consequenties...behalve dan dat ik 2 jaar racistisch was ... En even voor de duidelijkheid, ik ben pas 16 .

quote:

Toen ik 12 was kende ik alleen WO2 en nu is er constant nieuws over oorlog.

Onder welke steen heb je dan gezeten? Er zijn zat oorlogen geweest hoor in de afgelopen jaren...

Voor zover je dat kan moet je zorgen dat je kinderen met de juiste mensen omgaan, dit kan bv. door op de juiste plek te gaan wonen; neem het verschil tussen Amsterdam West of de Konijnenlaan in Wassenaar (niet dat daar geen foute mensen wonen hoor, maar ik bedoel maar.)

Ook is het beter om ze te geven wat ze nodig hebben denk ik, maar je moet ze wel leren verantwoordelijk te zijn. Pff lastig gedoe, ik denk dat je toch voor 75% puur geluk moet hebben met je kind, ongeacht opvoeding

Redelijk vrij opgevoed, jongste van vier broers thuis. (Oudste 11 jaar ouder).
(Mede daardoor vrij opgevoed. Zij mochten bepaalde dingen, ik dus ook).

Zolang dingen niet tever gingen mochten ze,
maar sommige dingen stonden ook gewoon min of meer vast.
Werd vrij veel gerekent op gezond verstand van ons zelf,
ben niet echt type dat de grenzen opzoekt (door opvoeding? geen idee ).

Als ik iets wou was dat meestal ook wel mogelijk,
uitgaan - feestje in de tuin.
Als het mis ging kreeg ik natuurlijk wel nodige preken/gezeik
En op zo'n manier dat het duidelijk was waarom enz.

Als ik kijk naar vrienden enz, vind ik de opvoeding van me ouders vrij goed.
Maar moet wel veel hebben van me oudere broers, das ook enigzins een controle en voordeel.
Verhalen van hen over dingen hebben ook invloed op de 'nieuwsgieirg naar' - drang

Streng, zoals het hoort . Ik kots op de mensen hier die zo verontwaardigd zijn over het feit dat zij een strenge opvoeding hebben gehad. Wat denk je dan? Dat de maatschappelijke en sociale vorming koek en ei is? Stelletje respectloze zwijnen! Een opvoeding hoort gepaard te gaan met duidelijke regels, beperkingen en bij overtreding behoort bestraffing, een tik, huisarrest en "naar je kamer!"

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 08:36 schreef FuifDuif het volgende:
Streng, zoals het hoort . Ik kots op de mensen hier die zo verontwaardigd zijn over het feit dat zij een strenge opvoeding hebben gehad. Wat denk je dan? Dat de maatschappelijke en sociale vorming koek en ei is? Stelletje respectloze zwijnen! Een opvoeding hoort gepaard te gaan met duidelijke regels, beperkingen en bij overtreding behoort bestraffing, een tik, huisarrest en "naar je kamer!"

Ik dacht dat je veranderd was, Duif.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 08:39 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Ik dacht dat je veranderd was, Duif.

Er zijn grenzen . Wat betreft maatschappelijke vormgeving en daaraan verbonden de opvoeding denk ik nog wel hetzelfde hoor . Individuele vrijheid is in het openbare leven ondergeschikt aan de maatschappelijke moraal als je het mij vraagt.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 17:40 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Autoritaire stijl:
- responsiveness = laag, demandingness = hoog
- bestraffend
- regels opleggend
- veel plichten, weinig rechten hanterend

Effect op persoonlijkheid:
- gebrekkige omgangsvaardigheden (meer vijandig en verlegen tegenover leeftijdsgenoten)
- gebrek aan initiatief (weinig spontaniteit, teruggetrokken)
- ondoelmatig sociaal functioneren
- traag ingroeien in volwassen sociale rollen

Responsiveness = de mate waarin ouders hun opvoedingsgedrag afstemmen op de adolescent

Demandingness = de mate waarin ouders eisen stellen aan en controle uitoefenen op het gedrag van de adolescent

Lijkt me in jouw geval aardig kloppen Duiffie, dus ik weet niet of je zo blij moet zijn met je strenge opvoeding...

Waar is zoiets op gebaseerd behalve op de idealen van een aantal geitenwollensokken bomenknuffelaars?

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 08:51 schreef FuifDuif het volgende:
Waar is zoiets op gebaseerd behalve op de idealen van een aantal geitenwollensokken bomenknuffelaars?

Het heeft niets met idealen te maken. Dit is gewoon wat blijkt uit onderzoek. En het feit dat het voor wat jou betreft aardig in de richting komt, is al een indicatie dat het misschien niet helemaal uit de lucht gegrepen is.

Overigens ben jij in dit topic degene die zich onbeschoft gedraagt ( "stelletje respectloze zwijnen!"), heb je dat ook thuis geleerd? Ik zou mijn medemensen nooit op dergelijke wijze bejegenen, ondanks het feit dat ik erg vrij ben opgevoed.

Dat was misschien een wat te overdreven opmerking, dat van die zwijnen. Maar ik kan er zo slecht tegen dat iemand zijn of haar ouders bekritiseerd vanwege het vrijheidsaspect van de opvoeding. Ik vind dat best zielig eigenlijk. Zonder je ouders was je niet eens op deze wereld, dus wat denk je dan wel niet om je ouders zo zonder respect te bekritiseren?

Maar verder, dat het aardig in de richting komt, dat klopt inderdaad wel een beetje. Ik zou mijzelf op veel vlakken niet als sociaal willen bestempelen. Maar ik geloof niet dat het door mijn opvoeding komt, als ik dat lijstje zo lees.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 09:04 schreef FuifDuif het volgende:
Dat was misschien een wat te overdreven opmerking, dat van die zwijnen. Maar ik kan er zo slecht tegen dat iemand zijn of haar ouders bekritiseerd vanwege het vrijheidsaspect van de opvoeding. Ik vind dat best zielig eigenlijk. Zonder je ouders was je niet eens op deze wereld, dus wat denk je dan wel niet om je ouders zo zonder respect te bekritiseren?

Je mag niet zeggen dat je ouders fouten hebben gemaakt? Ik heb je al eerder gezegd dat dat niet hoeft te betekenen dat je ze iets kwalijk neemt. Het kan gewoon zijn dat jij er gaandeweg achterkomt dat bepaalde zaken voor jou geen positief effect hebben gehad. Maar dan kun je nog steeds ervan overtuigd zijn dat je ouders het beste gedaan hebben wat ze konden, maar dat ze gewoon niet beter wisten. Nou, nou, wat erg, en wat een gebrek aan respect. Moeten kinderen die mishandeld worden van jou ook respect hebben voor hun ouders? Never bite the hand that feeds you?

En waarom moeten mensen hun ouders dankbaar zijn dat ze bestaan? Ze hebben er toch niet om gevraagd? Ze kunnen het hun ouders met hetzelfde recht kwalijk nemen dat ze bestaan.

quote:

Maar verder, dat het aardig in de richting komt, dat klopt inderdaad wel een beetje. Ik zou mijzelf op veel vlakken niet als sociaal willen bestempelen. Maar ik geloof niet dat het door mijn opvoeding komt, als ik dat lijstje zo lees.

Nee, als het aan jou ligt komt niets door jouw opvoeding. Blijkbaar heeft die geen enkel effect op jou gehad, behalve dan dat je nu zo'n fijne, beleefde en vooral warme persoonlijkheid bent.

Lupa, ik zou heel graag een fijne, beleefde en warme persoonlijkheid zijn, maar ik ben erachter gekomen dat dat kennelijk en helaas niet meer mogelijk is in deze wereld. In deze maatschappij is alleen plaats voor je als je voldoet aan de heersende eisen en anders is het gebeurd. Mijn visie op de mensheid is simpelweg: het is een zielige soort, te bespottelijk voor woorden. De enige manier om deze maatschappij te overleven is hard te zijn en andere mensen onderdrukken.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 09:14 schreef FuifDuif het volgende:
Lupa, ik zou heel graag een fijne, beleefde en warme persoonlijkheid zijn, maar ik ben erachter gekomen dat dat kennelijk en helaas niet meer mogelijk is in deze wereld. In deze maatschappij is alleen plaats voor je als je voldoet aan de heersende eisen en anders is het gebeurd. Mijn visie op de mensheid is simpelweg: het is een zielige soort, te bespottelijk voor woorden. De enige manier om deze maatschappij te overleven is hard te zijn en andere mensen onderdrukken.

Complete bullshit. Ik ken in mijn omgeving vele fijne, beleefde en warme mensen en zij redden zich prima. Je doet toch echt iets verkeerd. En of dat wel of niet iets is wat met je opvoeding te maken heeft zal me uiteindelijk een rotzorg zijn; ik weet alleen maar dat jij jezelf op deze manier steeds ongelukkiger gaat maken.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 09:14 schreef FuifDuif het volgende:
Lupa, ik zou heel graag een fijne, beleefde en warme persoonlijkheid zijn, maar ik ben erachter gekomen dat dat kennelijk en helaas niet meer mogelijk is in deze wereld. In deze maatschappij is alleen plaats voor je als je voldoet aan de heersende eisen en anders is het gebeurd. Mijn visie op de mensheid is simpelweg: het is een zielige soort, te bespottelijk voor woorden. De enige manier om deze maatschappij te overleven is hard te zijn en andere mensen onderdrukken.

Je kunt toch beleefd en warm zijn en tévens niet over je heen laten lopen in deze maatschappij? Het een sluit het ander toch niet uit?
Ik denk niet dat je het zo zwart wit kunt stellen. De wereld bestaat uit meer groepen dan onderdrukkers en onderdrukten. Er is een grote groep mensen die zelfstandig en wijs leeft zonder daarbij anderen voor de voeten te lopen en zonder zelf onder de voeten gelopen te worden.

ik word nu erg vrij opgevoed. dat is ook pas sinds 3/4 jaar na de scheiding van mijn ouders. mijn moeder voedt mijn broer en mij op en we mogen in principe doen en laten wat we willen zolang ze maar weet waar we zijn en met wie. We mogen alleen geen criminele dingen doen enzo
ik vind een vrije opvoeding ook veel beter dan een strenge, want dan krijg je geen zin om dingen te doen die je niet mag doen van je ouders en kom je dus ook minder in de problemen (naar mijn mening). ik ken ook veel andere mensen die wel streng opgevoed worden en die doen vaak dingen achter de rug van hun ouders om en hebben ook meer en vaker ruzie met hun ouders. maar ik vind ook dat je als ouder grenzen moet stellen en die grenzen duidelijk moet maken aan je kinderen.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 09:36 schreef Imberr het volgende:
ik word nu erg vrij opgevoed. dat is ook pas sinds 3/4 jaar na de scheiding van mijn ouders. mijn moeder voedt mijn broer en mij op en we mogen in principe doen en laten wat we willen zolang ze maar weet waar we zijn en met wie. We mogen alleen geen criminele dingen doen enzo
ik vind een vrije opvoeding ook veel beter dan een strenge, want dan krijg je geen zin om dingen te doen die je niet mag doen van je ouders en kom je dus ook minder in de problemen (naar mijn mening). ik ken ook veel andere mensen die wel streng opgevoed worden en die doen vaak dingen achter de rug van hun ouders om en hebben ook meer en vaker ruzie met hun ouders. maar ik vind ook dat je als ouder grenzen moet stellen en die grenzen duidelijk moet maken aan je kinderen.

Dat klopt bij mij qua uitgaan heel erg. Ik ben dus met name op dat gebied autoritair opgevoed. Gevolg was, dat ik allerlei logeerpartijtjes ging verzinnen en dan nachtenlang (weekendenlang) uitging, drugs gebruikte, gewoon compleet los ging.
Ik denk als mijn ouders wat redelijker waren geweest op het gebied van uitgaan, ik dan minder opstandig was geweest.

Dat is iets wat wel vrij algemeen geldend is. In de VS rust er een enorm taboe op weed-gebruik en er is geen land waar zoveel tieners aan de weed zijn. In Nederland rust er helemaal geen taboe op en dus is het gebruik hier lager dan in de ons omringende landen.

Ik zou het heel erg vinden om te moeten liegen tegen mijn ouders. Ik heb nog nooit tegen ze gelogen en het zou me opvreten als ik het wel zou doen...

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 09:14 schreef FuifDuif het volgende:
De enige manier om deze maatschappij te overleven is hard te zijn en andere mensen onderdrukken.

Dat valt reuze mee. Wanneer je jezelf oprecht opstelt, doen veel mensen die je tegenkomt dat ook.

Wat je geeft krijg je terug. En de maatschappij, dat ben jij.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:02 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Wat je geeft krijg je terug. En de maatschappij, dat ben jij.

je krijgt niet altijd terug wat je geeft hoor. je kan nog zo aardig doen tegen iemand, maar als die persoon gewoon gemeen is krijg je echt geen aardigheid terug.
en de maatschappij is ook niet alles...

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 09:41 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Dat is iets wat wel vrij algemeen geldend is. In de VS rust er een enorm taboe op weed-gebruik en er is geen land waar zoveel tieners aan de weed zijn. In Nederland rust er helemaal geen taboe op en dus is het gebruik hier lager dan in de ons omringende landen.

Ik zou het heel erg vinden om te moeten liegen tegen mijn ouders. Ik heb nog nooit tegen ze gelogen en het zou me opvreten als ik het wel zou doen...

Dat is ook heel erg. Maar in mijn ogen lieten ze me geen keus. Ik wilde gewoon hetzelfde als mijn vrienden en vriendinnen mochten. Lekker uitgaan, niet al naar huis moeten terwijl het net leuk werd.
Ik snap best dat ze ongeveer wilden weten hoe laat ik thuis zou zijn, maar om dat op de minuut nauwkeurig te moeten naleven?
Uitgaan en drugsgebruik is het enige waarover ik tegen ze gelogen heb.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:05 schreef Imberr het volgende:
je krijgt niet altijd terug wat je geeft hoor. je kan nog zo aardig doen tegen iemand, maar als die persoon gewoon gemeen is krijg je echt geen aardigheid terug.

Hm, ik krijg eigenlijk altijd terug wat ik geef. Maar andersom geldt het ook: tegen iemand die gemeen is tegen mij (komt eigenlijk maar zelden voor), ga ik niet poeslief doen. Ook niet gemeen trouwens; ik mijd diegene simpelweg.

quote:

en de maatschappij is ook niet alles...

Wat bedoel je daar precies mee? Om eerlijk te zijn houd ik me niet zo bezig met de maatschappij. Ik houd me bezig met mijn eigen leventje en mijn directe omgeving. 'De maatschappij' is een abstract en nietsbetekenend begrip.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:05 schreef Imberr het volgende:

[..]

je krijgt niet altijd terug wat je geeft hoor. je kan nog zo aardig doen tegen iemand, maar als die persoon gewoon gemeen is krijg je echt geen aardigheid terug.
en de maatschappij is ook niet alles...

Het begint echter wel door zelf een positieve houding aan te nemen. Er zullen altijd personen zijn die dat negatief beantwoorden. Die personen kun je echter links laten liggen, en jezelf richten op de andere personen.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:08 schreef MaLo het volgende:
Uitgaan en drugsgebruik is het enige waarover ik tegen ze gelogen heb.

Weten ze het nu nog steeds niet, of heb je het achteraf wel verteld?

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:16 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Weten ze het nu nog steeds niet, of heb je het achteraf wel verteld?

Ze weten het nog steeds niet .
Ik zie er het nut niet van in om het ze nu nog te vertellen. Daar worden zij niet blijer van en ik ook niet.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:18 schreef MaLo het volgende:
Ze weten het nog steeds niet .
Ik zie er het nut niet van in om het ze nu nog te vertellen. Daar worden zij niet blijer van en ik ook niet.

Nou, misschien dat ze dan inzien dat hun strategie niet bevorderlijk was voor de vertrouwensband tussen kind en ouders. Maar misschien heeft dat geen nut.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 08:45 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

Er zijn grenzen . Wat betreft maatschappelijke vormgeving en daaraan verbonden de opvoeding denk ik nog wel hetzelfde hoor . Individuele vrijheid is in het openbare leven ondergeschikt aan de maatschappelijke moraal als je het mij vraagt.

au, zijn we het daar even flink niet met elkaar eens ga je weer rellen? ik vind juist dat het individu zich niet hoeft te schikken naar de maatschappelijke moraal, aangezien deze kunstmatig is en het individu het enige echte is in deze kunstmatige, door regels en wetjes geregeerde wereld

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:21 schreef Viking84 het volgende:
au, zijn we het daar even flink niet met elkaar eens ga je weer rellen? ik vind juist dat het individu zich niet hoeft te schikken naar de maatschappelijke moraal, aangezien deze kunstmatig is en het individu het enige echte is in deze kunstmatige, door regels en wetjes geregeerde wereld

In een latere post geeft FD ook al aan dat hij zich eigenlijk liever niet zou schikken naar de maatschappij, maar dat hij zich daartoe gedwongen ziet. Hij moet mijn sig misschien nog eens goed lezen.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:20 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Nou, misschien dat ze dan inzien dat hun strategie niet bevorderlijk was voor de vertrouwensband tussen kind en ouders. Maar misschien heeft dat geen nut.

Ach, ze hoeven nu toch geen kinderen meer groot te brengen .

Edit: ik verwijt ze ook niks. Ze hebben gewoon gehandeld zoals zij dachten dat goed was. Ik weet alleen wel dat ik het zelf anders ga doen.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 09:16 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Complete bullshit. Ik ken in mijn omgeving vele fijne, beleefde en warme mensen en zij redden zich prima. Je doet toch echt iets verkeerd. En of dat wel of niet iets is wat met je opvoeding te maken heeft zal me uiteindelijk een rotzorg zijn; ik weet alleen maar dat jij jezelf op deze manier steeds ongelukkiger gaat maken.

ik ben het met fuifduif eens dat je in deze maatschappij hard moet zijn en ik ben dan ook van mening dat dat lieve, zachte, aardige in mensen een laagje vernis is over een harde grondlaag...
In alles waarin mensen anderen op een respectvolle manier behandelen, schijnt hun egoïsme door. Wanneer ze zich zelf niet goed zouden voelen bij sociale contacten, zouden ze niet de behoefte hebben om tegen anderen aan te lopen slijmen (zoals ik dus), wanneer ze zich niet prettig/trots zouden voelen bij het helpen van een ander, zouden ze anderen niet helpen. Wanneer ze geen prettig Jezus-gevoel zouden krijgen bij het geven aan de armen, zouden ze het niet doen. Uiteindelijk is zelfs de meest barmhartige daad een egoïstische daad als je erover nadenkt
Om met instemming Nick Cave te citeren :

It ain't that in their hearts they're bad
They can comfort you, some even try
They nurse you when you're ill of health
They bury you when you go and die
It ain't that in their hearts they're bad
They'd stick by you if they could
But that's just bullshit
People just ain't no good

* viking84 heeft gesproken

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:

[..]

ik ben het met fuifduif eens dat je in deze maatschappij hard moet zijn en ik ben dan ook van mening dat dat lieve, zachte, aardige in mensen een laagje vernis is over een harde grondlaag...
In alles waarin mensen anderen op een respectvolle manier behandelen, schijnt hun egoïsme door. Wanneer ze zich zelf niet goed zouden voelen bij sociale contacten, zouden ze niet de behoefte hebben om tegen anderen aan te lopen slijmen (zoals ik dus), wanneer ze zich niet prettig/trots zouden voelen bij het helpen van een ander, zouden ze anderen niet helpen. Wanneer ze geen prettig Jezus-gevoel zouden krijgen bij het geven aan de armen, zouden ze het niet doen. Uiteindelijk is zelfs de meest barmhartige daad een egoïstische daad als je erover nadenkt
Om met instemming Nick Cave te citeren :

It ain't that in their hearts they're bad
They can comfort you, some even try
They nurse you when you're ill of health
They bury you when you go and die
It ain't that in their hearts they're bad
They'd stick by you if they could
But that's just bullshit
People just ain't no good

* viking84 heeft gesproken

Dan noem je ook wel een enorme doemdenker .

Ik denk dat ouders onbaatzuchtig zijn in hun gedrag tegenover hun kinderen. Oké, je neemt een kind voor je eigen geluk. Maar als het kind er een keer is, stel je hun geluk boven het jouwe. En niet omdat je je daar zelf beter door voelt, maar omdat je gewoon meer waarde hecht aan hun geluk.

Jezus, Viking. Ben jij gelukkig?

Natuurlijk is ieder mens egoïstisch, maar dat is helemaal niet slecht. En het betekent ook niet dat vriendelijkheid, beleefdheid en andere prettige eigenschappen geveinsd zijn... Ja, het geeft een prettig gevoel om iemand te helpen, maakt dat de hulp minder waard?

Ikzelf heb een redelijk vrije opvoeding gehad, op drugs na, want daarover verschillen onze meningen nogal. Maar op andere gebieden hebben ze me altijd erg veel vrijheid gegeven. Gelukkig wel, want ik heb zo op eigen houtje ervaringen op kunnen doen. Nu ik zelf moeder ben, zal mijn zoon ook vrij worden opgevoed, waarschijnlijk nog meer dan ik

_{en mooie quote Viking!!}

Ik ben redelijk vrij opgevoed. . Natuurlijk zijn er grenzen wat bepaalde dingen betreft en die worden dan ook aangegeven, maar voor de rest was ik eigenlijk vrij om te doen wat ik wou. Zoals ik al zei; lang niet altijd, maar vaak wel. . Ik zou niet willen dat het anders was gegaan, hoewel ik in sommige dingen toch wat meer vrijheid zou willen hebben gehad.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:30 schreef MaLo het volgende:

[..]

Dan noem je ook wel een enorme doemdenker .

Ik denk dat ouders onbaatzuchtig zijn in hun gedrag tegenover hun kinderen. Oké, je neemt een kind voor je eigen geluk. Maar als het kind er een keer is, stel je hun geluk boven het jouwe. En niet omdat je je daar zelf beter door voelt, maar omdat je gewoon meer waarde hecht aan hun geluk.

dat is waar. Liefde is onbaatzuchtig. Maar ik heb het over de maatschappij in het algemeen, niet over mensen die door een bloedband of liefde aan elkaar zijn verbonden

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 10:33 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Jezus, Viking. Ben jij gelukkig?

Natuurlijk is ieder mens egoïstisch, maar dat is helemaal niet slecht. En het betekent ook niet dat vriendelijkheid, beleefdheid en andere prettige eigenschappen geveinsd zijn... Ja, het geeft een prettig gevoel om iemand te helpen, maakt dat de hulp minder waard?

nee, ik kan niet zeggen dat ik gelukkig ben, maar op een schaal van tevredenheid over mijn leven geef ik mezelf momenteel een 7 nee, als je een prettig gevoel krijgt van het helpen van anderen, dan maakt dat de hulp niet direct minder waard, maar wel moet je even stil staan bij je motieven mensen zeggen vaak dat ze graag anderen willen helpen, maar intussen doen ze het gewoon voor hun eigen gemoedstoestand dus niet de hulp op zich is minder waard (en ach, de meeste mensen staan toch niet bij hun motieven stil, dus wat boeit het ook), maar het motief dat erachter schuilt ik geloof dat er weinig mensen zijn geweest die écht onbaatzuchtig waren jegens wie dan ook. Ik noem een Jezus en een moeder Theresa. Nog meer nominaties?

Moeder Theresa was helemaal niet onbaatzuchtig. Die wilde die kinderen indoctrineren met het christendom. Ze voerde kinderen rundvlees in een land waar de koe heilig is.

Maar met zo'n houding als in je vorige post verbaast het me niet echt dat je niet gelukkig bent...

Zelf was/ben ik enig kind en heb helaas de vruchten ervan mogen plukken.
Het was niet leuk om hele vakanties met je ouders opgescheept te zijn.

Mijn vader was streng/ autoritair en perfektionistisch. Hij was academisch opgeleid en doceerde ook op de universiteit.
Natuurlijk pushde hij mij om ook naar de universiteit te gaan. Zo gaf hij van de 1e tot aan de 4e Atheneum bijles, maar daarna mocht ik het zelf uit zoeken.

Vanaf toen is het misgegaan. 10 jaar van zitten blijven en studie, na studie doen.
Ik was 20 toen ik de HAVO afronde en 30 toen ik de MTS afmaakte...

Mijn moeder legde mij juist in de watten. Veels te veel. Dat is echt frustrerend geweest, want ik werd verwend met eten,drinken en soms aandacht.

Wat ik bij mijn vader miste nl. aandacht en respekt, dat kreeg ik weer van mijn moeder teveel...

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 11:42 schreef Viking84 het volgende:

[..]

nee, ik kan niet zeggen dat ik gelukkig ben, maar op een schaal van tevredenheid over mijn leven geef ik mezelf momenteel een 7 nee, als je een prettig gevoel krijgt van het helpen van anderen, dan maakt dat de hulp niet direct minder waard, maar wel moet je even stil staan bij je motieven mensen zeggen vaak dat ze graag anderen willen helpen, maar intussen doen ze het gewoon voor hun eigen gemoedstoestand dus niet de hulp op zich is minder waard (en ach, de meeste mensen staan toch niet bij hun motieven stil, dus wat boeit het ook), maar het motief dat erachter schuilt ik geloof dat er weinig mensen zijn geweest die écht onbaatzuchtig waren jegens wie dan ook. Ik noem een Jezus en een moeder Theresa. Nog meer nominaties?

Naja, behalve dat de twee die je noemt voortkomen uit religie en dus ter discussie kunnen staan of ze echt zo waren.
Ben het deels wel met je eens, maar groot deel ook niet.
Maar dat heeft te maken dat je zo enorm negatief bent over alles dat ik het gewoon niet eens WIL zijn .

Als je overal iets achter zoekt, bij elke actie van mensen denkt aan hun motieven,
hoe kan je dan ooit genieten van het leven?
Misschien is het maar goed dat mensen niet altijd stilstaan bij anderen hun motieven,
en dingen gewoon laten gebeuren en ervaren zoals ze waarschijnlijk bedoeld zijn.
Denk niet dat iedereen altijd bewust bezig is met haar of zijn baat bij iets,
ik iniedergeval niet. Echt puur onbaatzuchtig is niemand.

Maar in een wereld die niet perfect is, zijn er genoeg dingen die toch wel zo voelen.
Jammer dat je dat niet ziet..

[ Bericht 1% gewijzigd door Paeromius op 22-07-2005 13:35:59 (typo) ]

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 12:19 schreef SomeBataDude het volgende:
De wereld van nu is een wereld van haat, oorlog en onverdraagzaamheid. Toen ik 12 was kende ik het begrip racisme niet eens, nu is bijna elke 12 jarige wel racist, of althans, veel van hen. Toen ik 12 was kende ik alleen WO2 en nu is er constant nieuws over oorlog. De wereld gaat snel bergafwaards en ik wil dan ook geen kinderen. De gedachte alleen al dat er een WO3 op de loer ligt, dat Nederland ten onder gaat aan racisme (er is een zeer sterke opkomst) en dat daar dan een kind in op moet groeien is geen fijne gedachte. Ook roken is de normaalste zaak van de wereld tegenwoordig, en veel jeugd doet het stiekem. Mijn eigen broertje heeft nu al 4x geld van me gejat om sigaretten te kopen. Of drugs, toen ik 12 was was ik bang voor drugsgebruikers, nu gaat de jeugd veelal om met dat soort tuig. Ik bedoel, waar gaat het heen met de wereld van tegenwoordig?

Alsjeblieft zeg, van deze post zakt mn broek toch echt af

Typisch vroeger-is-alles-beter-gezever zonder duidelijke kennis over dat vroeger. Zelf Geert Wilders zou dit nog niet uit zn mond kunnen krijgen. Het lijkt erop dat je jaren in een soort geisoleerde kooi bent opgevoed en nu ineens de wereld ziet.

Bijna elke 12-jarige is racist volgens jou. Je doet nu zelf iets wat bij racoisme in de buurt komt. Maar het is gewoon dom gegeneraliseer. En weet je dat jongeren in de jaren 60 veel meer rookten dan wij nu doen? En qua drugsgebruik was het toen ook ongeveer hetzelfde.

Trouwens op mn 12e wist ik ook wel dat er oorlogen e.d. waren. Mn vader keek immers iedere avond het nieuws. Het is niet iets dat leuk is. Maar het hoort bij de mensheid. En is niet iets van nu.

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:

[..]

dat ben ik met je eens. Het kan zijn dat ik met deze post wat off topic ga, maar dat moet je dan maar voor lief nemen
Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt?

Oh Bitch please...

Is dat niet gewoon iets wat altijd al bestaan heeft. En wat de maatschappij er van bakt. Is dat een ding ofzo. Natuurlijk is er een onderkant van deze maatschappij maargoed daar moet je je bij neer legen en er niet de complete mensheid op afrekenen. Waarom zouden we geen recht hebben op het krijgen van kinderen?

quote:

Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen en ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft. In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten.

Op deze manier zet je een stel wereldvreemde figuren op deze wereld die niet ver zullen komen. Het gaat goed zolang ze bij je wonen. Maar eens wordt je zelfstandig en dan kom je toch in die "boze" wereld en zijn ze niets gewend en kunnen ze waarschijnlijk amper voor zichzelf opkomen. Of ze zijn je regime zo dzat dat ze zich storten op alles wat ze vroeger nooit mochten. Bij opvoeding hoort ook het alert worden op mogelijke gevaren en de klappen van de zweep kennen. Van fouten leer je.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 13:34 schreef Paeromius het volgende:

[..]

Naja, behalve dat de twee die je noemt voortkomen uit religie en dus ter discussie kunnen staan of ze echt zo waren.
Ben het deels wel met je eens, maar groot deel ook niet.
Maar dat heeft te maken dat je zo enorm negatief bent over alles dat ik het gewoon niet eens WIL zijn .

Als je overal iets achter zoekt, bij elke actie van mensen denkt aan hun motieven,
hoe kan je dan ooit genieten van het leven?
Misschien is het maar goed dat mensen niet altijd stilstaan bij anderen hun motieven,
en dingen gewoon laten gebeuren en ervaren zoals ze waarschijnlijk bedoeld zijn.
Denk niet dat iedereen altijd bewust bezig is met haar of zijn baat bij iets,
ik iniedergeval niet. Echt puur onbaatzuchtig is niemand.

Maar in een wereld die niet perfect is, zijn er genoeg dingen die toch wel zo voelen.
Jammer dat je dat niet ziet..

dat is het nadeel van teveel nadenken vind ik. Want dan word je keihard geconfronteerd met de zinloosheid van het leven... En hoe cliché het ook mag klinken, soms word je teleurgesteld door je medemens en dan vertrouw je geen mens meer op de wereld. Erg jammer.
Dus ik ben een rasechte pessimist. Doch niet direct een ongelukkige als je overal pessimistisch tegenaan kijkt, kan het alleen nog maar meevallen Alleen goede vrienden en familie dringen tot mij door. Anderen zullen moeten bewijzen dat ze te vertrouwen zijn en dat ze oprecht zijn.

Je laatste opmerking over dat ik geen dingen zie die perfect voelen is niet waar.
Ik kan wel degelijk intens genieten, maar misschien wel niet van dingen waar de doorsnee mens van geniet... alhoewel, ik kan genieten van een mooi muziekstuk, van de natuur, van een goed gesprek, van dieren, van mooie mensen goh, nu lijk ik toch best wel heel normaal he

quote:

Op vrijdag 22 juli 2005 14:17 schreef Viking84 het volgende:

[..]

dat is het nadeel van teveel nadenken vind ik. Want dan word je keihard geconfronteerd met de zinloosheid van het leven... En hoe cliché het ook mag klinken, soms word je teleurgesteld door je medemens en dan vertrouw je geen mens meer op de wereld. Erg jammer.
Dus ik ben een rasechte pessimist. Doch niet direct een ongelukkige als je overal pessimistisch tegenaan kijkt, kan het alleen nog maar meevallen Alleen goede vrienden en familie dringen tot mij door. Anderen zullen moeten bewijzen dat ze te vertrouwen zijn en dat ze oprecht zijn.

Je laatste opmerking over dat ik geen dingen zie die perfect voelen is niet waar.
Ik kan wel degelijk intens genieten, maar misschien wel niet van dingen waar de doorsnee mens van geniet... alhoewel, ik kan genieten van een mooi muziekstuk, van de natuur, van een goed gesprek, van dieren, van mooie mensen goh, nu lijk ik toch best wel heel normaal he

Hier verder?
Denk jij positief of negatief - Voordelen / Nadelen

[On topic]

Is er een ideale manier van opvoeden?
Volgens mij namelijk niet echt, omdat je met zoveel dingen rekening moet houden.
Vooral ook met verschillende karakters.

Bijvoorbeeld mijn ouders zijn allebei vrij rustig en stralen dit ook uit.
En worden ook alleen boos als dat echt nodig is/was en hebben vaak handige tip en adviezen.
En in zekere mate neem je dit als kind ook over

Denk dat misschien wel belangrijkste is, is dat ik kan zeggen dat als ik later getrouwd ben,
kids heb en de hele mik mak erbij. Dat ik het niet erg zou vinden zoals me ouders te worden.
Natuurlijk wel op mijn eigen manier.. maar in grote lijnen? Ik zou er geen probleem mee hebben .
Dus zou bijna zeggen: Game - Set en Match voor mijn ouders

niet streng maar ook niet vrij,
ben de oudste thuis, en ben erg beschermend opgevoed naar mijn idee.
er was naar mijn idee te veel ruimte om de "regels" te buigen, en weinig dicipline.(behalve als het om het bescherm gedeelte ging)
Merk dat nu ook bij mijn broertje en ik vind dan dat ze het anders moeten aanpakken.
Maar ik mag me daar niet mee bemoeien. terwijl ik gewoon een herhaling zie van mijn jeugd en ruimte zie voor verbetering.

Wij zijn niet van die praters thuis. Kon wel met alles bij ze terecht enzo. maar echt problemen uitpraten gebeurt niet zo. Ik probeer zelf meestal wel uit te leggen wat mijn probleem is of mijn standpunt en daar laat ik het dan bij. (ben 21)

Vind het ook wel prima zo , we kunnen nu beter met elkaar overweg , mede omdat ik vaak bij mijn vriend slaap. als ik ze niet 24/7 zie gaat het stukken beter en word er ook meer interesse getoont naar hoe het met me gaat.

al met al ben ik wel goed terecht gekomen. maar vind wel dat ik mezelf nog wat dingen moet bijleren.

Ben toch wie ik ben dankzij hun

[ Bericht 7% gewijzigd door kruimel_20 op 22-07-2005 15:31:06 (conclusie toegevoegd :)) ]

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 12:19 schreef SomeBataDude het volgende:
De wereld van nu is een wereld van haat, oorlog en onverdraagzaamheid. Toen ik 12 was kende ik het begrip racisme niet eens, nu is bijna elke 12 jarige wel racist, of althans, veel van hen. Toen ik 12 was kende ik alleen WO2 en nu is er constant nieuws over oorlog. De wereld gaat snel bergafwaards en ik wil dan ook geen kinderen. De gedachte alleen al dat er een WO3 op de loer ligt, dat Nederland ten onder gaat aan racisme (er is een zeer sterke opkomst) en dat daar dan een kind in op moet groeien is geen fijne gedachte. Ook roken is de normaalste zaak van de wereld tegenwoordig, en veel jeugd doet het stiekem. Mijn eigen broertje heeft nu al 4x geld van me gejat om sigaretten te kopen. Of drugs, toen ik 12 was was ik bang voor drugsgebruikers, nu gaat de jeugd veelal om met dat soort tuig. Ik bedoel, waar gaat het heen met de wereld van tegenwoordig?

Uh jah, onder welke steen heb jij gelegen?

Racisme is niet iets van nu, toen ik een jaar of tien was (tien jaar terug dus) had je de opkomst van de Christen Democraten en Neo Nazi's, die in Duitsland huizen van allochtonen in de fik staken.

Daarnaast zijn er altijd oorlogen geweest. Denk aan Bosnië, 1992 tot 1995, nu dus meer dan 10 jaar geleden. Denk aan Rwanda, met een genocide waarin bijna een miljoen mensen het leven lieten in 1994. Denk aan Vietnam, Korea... Twee gruwelijke oorlogen die ná WO II zijn geweest, en als je die gemist hebt dan heb je écht niet opgelet.

De kans op WO III is nu een stuk kleiner dan, zeg, 25 jaar geleden, in een tijd waarin twee atoomnati's tegen elkaar aan het opruien waren en er momenten zijn geweest dat de druk op de knop om de bommen los te laten niet ver meer was (denk aan de Cubacrisis).

Terroristische dreiging is niet nieuw, in de jaren '80 en '90 werden veel grote steden opgeschrikt door bomaanslagen. Londen door die van de IRA, in Spanje was de ETA actief, in japan werd gifgas losgelaten in de metro, in Parijs hetzelfde verhaal, in New York was er een aanslag op het WTC...

En zoals gezegd, het aantal rokenden neemt af, rond 1950 rookte bijna de helft van de nederlanders, nu is dat minder dan een derde.

Waar baseer je de wijsheid op dat de jeugd van tegenwoordig veelal om gaat met drugsgebruikend tuig? Ik heb een hele schare familieleden van rond de 12, en geen daarvan gaat om met drugsgebruikers (de ouderen ook niet, ik ben zo'n beetje de oudste van 17 kinderen in mijn generatie). Wat ik om mij heen zie, zijn twaalfjarige meisjes die graag ouder willen zijn en zich vol smeren met make-up, maar verder nog lief en naïef zijn, jongens die nog steeds vliegtuigje spelen op hun fietsjes....

Je hebt enigszins een vertekend beeld... Dat je geen kinderen wilt, best, maar je hele verhaal slaat nergens op.

Ik ben niet streng, maar ook niet vrij opgevoed. Ben vooral door m'n ma opgevoed (vanwege scheiding). Er waren een aantal regels om aan te houden (zoals op zaterdag op tijd thuiskomen van het uitgaan) en op school had ze ook liever dat ik alles in een keer haalde....
Voor de rest liet ze me zelf de wereld een beetje verkennen.

Als ik dan eens iets deed waar ze het niet mee eens was (een keer zwaar te laat thuisgekomen na het stappen), dan werd er over gesproken, maar echt straf kreeg ik nooit.
Ik heb het prima gehad thuis en toch leer je van je moeder en dat neem ik nog altijd mee nu ik op mezelf woon.

Behoorlijk vrij, maar wel consequent. Dat laatste is een van de belangrijkste zaken in de opvoeding van een kind denk ik.

quote:

Op maandag 18 juli 2005 18:25 schreef DarkElf het volgende:
mijn ouders waren erg streng weinig vrijheid, weinig keuzes en veel regels.

Welkom bij de club. De littekens staan op m'n rug & dijen door hun "strenge opvoeding" en dat terwijl bij m'n broertjes maar wat aangemodderd werd wat dus resulteerde dat ik ze niet meer wil zien en zij thuis twee incarnaties van Adolf Hitler hebben rondlopen met al dat gedoe erbij . . .

Ik ben nooit erg streng opgevoed (basisregeltjes/bedtijden als kind). Naarmate ik ouder werd steeds vrijer en losser. Met 14 jaar mocht ik zo ongeveer volledig mijn bedtijd bepalen bijvoorbeeld, en vanaf ongeveer 15 jaar had ik toch wel alle vrijheden die je kan hebben als je nog wel bij je ouders woont. Ik woon nu nog steeds bij mijn ouders, ben 18, zeeer ruim denkend...
Ben daarvoor ook dankbaar, moet er niet aan denken dat ik streng gelovig opgevoed zou zijn bijvoorbeeld...
En volgens de meeste mensen is mijn opvoeding slecht uitgepakt

quote:

Op zondag 24 juli 2005 12:28 schreef ThunderChild het volgende:
Welkom bij de club. De littekens staan op m'n rug & dijen door hun "strenge opvoeding" en dat terwijl bij m'n broertjes maar wat aangemodderd werd wat dus resulteerde dat ik ze niet meer wil zien en zij thuis twee incarnaties van Adolf Hitler hebben rondlopen met al dat gedoe erbij . . .

Dat klinkt wel érg extreem.

quote:

Op maandag 25 juli 2005 10:51 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Dat klinkt wel érg extreem.

Je weet de helft niet . . .

quote:

Op maandag 25 juli 2005 16:53 schreef ThunderChild het volgende:
Je weet de helft niet . . .

Ik denk dat ik me er genoeg bij kan voorstellen. Triest, als het zo gaat...

ik heb niet echt een super vrije opvoeding gehad. Ik had wel zeker regels en verplichtingen. Ook al waren ze zeerr soepel.
En daar ben ik best blij om.
Als ik om me heen kijk naar vrienden die vroeger nog meer losgelaten werden als ik.
Ben ik er toch een stuk beter van af gekomen.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 13:06 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Ik denk dat ik me er genoeg bij kan voorstellen. Triest, als het zo gaat...

Sommige mensen hadden beter niet aan kinderen kunnen beginnen, mijn ouders zijn er twee van en dat terwijl er stellen zijn die liefdevol hun kinderen willen en kunnen opvoeden, maar ze niet kunnen krijgen . . .

Interessant topique Heb dit al vele malen besproken met mensen, en blijft leuk om te zien hoe het bij iedereen thuis er aan toegaat en wat voor gevolgen dat op een persoon kan hebben.

Zelf ben ik behoorlijk vrij opgevoed, misschien ook wel een beetje verwend. Nooit rare dingen gedaan, we mochten practisch alles. Maar daarom juist deed ik nooit rare dingen denk ik, was altijd behoorlijk braaf, wil graag presteren op school, denk goed na en hoor vaak dat ik vroeg volwassen was. Dit komt ook voort uit respect ten opzichte van mijn ouders. Ik vind gewoon dat ik en mijn zus goed opgevoed zijn, we zijn sociaal, netjes, respectvol enz.

Wij hadden thuis nooit veel regels zoals tijden om thuis te zijn. Toen ik klein was en bijvoorbeeld bij iemand ging spelen wist ik dat we tegen 6en gingen eten dus was ik gewoon tegen die tijd thuis. Later met uitgaan had ik niet echt een avondklok ofzo, mijn ouders sliepen toch dus wat maakt het hun uit of ik om half 2 of om 4 uur thuis kom. Al zal dit misschien juist bij meisjes wel iets bepalender zijn geweest, maar aangezien m'n zus niet zo'n feestbeest was weet ik het niet precies. Tuurlijk vonden ze bepaalde dingen maar dit uitten ze nooit met regels, het was eerder zo van "Wouter, veel plezier maar voorzichtig en drink niet zo veel" En al hield ik me daar natuurlijk niet altijd aan maar toch. Ik ben zelf ook van mening dat regels vaker het averechtse effect heeft.

Ook zijn m'n ouders altijd positief en liefdevol geweest, ook hebben ze een prima huwelijk en denk gewoon dat daarom het met ons ook wel goed gekomen is

Zelf ben ik wel erg streng opgevoed, en het resultaat is een extreme verlegenheid, en een sociale fobie.

Tjezus wat een kick

quote:

Op zondag 18 november 2007 23:34 schreef ThunderChild het volgende:
Tjezus wat een kick

Ik wil liever gewoon hier verder ipv een nieuw topic aan te maken.

Ik ben nu 39 jaar,en heb vind ik zelf een streng maar rechtvaardige en absoluut liefdevolle opvoeding gehad.
Grotendeels van mijn moeder en oma,mijn vader was 15 jaar van mijn leven in en uit het ziekenhuis.
Met hem had ik helaas de meeste ''woorden'',wat weer botste met mijn moeder die tenslotte het opvoeden deed.
Doordat je een vrouw als opvoeder hebt leer je al heel snel hoe alles moet in en om het huis (huishouden bv),iets waar ik nog steeds veel aan te danken heb.
Nadeel ervan is (volgens velen) dat ik niet echt weet hoe je vrienden moet maken (word vaak gezien als opdringerig) en dat ik geen ''jongens-in-de-kleedkamer''gevoel voor humor heb,vind ik al gauw onzin en grof.
In conclusie vind ik dat mijn opvoeding mij wel een enorm zelfvertrouwen heeft gegeven en ik zie mijzelf wel als een vader verder gaan.

[ Bericht 3% gewijzigd door dborhem op 19-11-2007 10:42:18 ]

Eerste deel van mijn opvoeding leek wel een strafkamp, kwam volledig door die biobak (lees: biologische vader) die niet zo goed kon omgaan met drank, drugs, autoriteiten en andere mensen in z'n directe omgeving.
En die bovenstaande zaken gaan niet zo lekker samen i.c.m een vrouw en kind, dat heb ik wel ervaren in die jaren.
Toen nog woonachtig in een typische volksbuurt in Rotterdam en daarna heeft m'n moeder me van de ene op andere dag meegenomen naar een opvangtehuis in Arnhem.
Dág vriendjes en vriendinnetjes, maar logischerwijs de beste beslissing die genomen kan worden als je zelf op de IC beland na mishandelingen en er bij je moeder een doorgeladen wapen op d'r hoofd gezet wordt door manlief, die enkele dagen later met een handgranaat in z'n hand staat en dreigt ons op te blazen.

Hoe dan ook, ik kan me enkel dat strenge herinneren uit die periode, gegarandeerd dat m'n moeder en oma - waar ik veel aanwezig was - mij in die tijd gewoon 'normaal' opgevoed hebben.
In Arnhem zelf had ik het die periode in de opvang wel goed, me moeder zorgde echt dat er zoveel mogelijk naar mij toe ging en ik kan me bepaalde dingen nu echt niet meer voorstellen.
Enkel een bakje chips op zondag, de tv alleen aan voor éen programma en hele dagen op siroop en water omdat er gewoon simpelweg niet voldoende geld was voor mijn huidige dagelijkse vreetkick-indeling.

Later in Arnhem zelf gaan wonen met m'n moeder zonder daar iemand te kennen verder en de enige die we toen zagen was m'n oma (van je familie moet je het hebben) en toen al mocht ik op veel fronten meer als leeftijdsgenootjes, vast om 'iets' te compenseren waar ze zelf weinig aan kon doen.
Eenmaal terug richting de regio Rotterdam is de opvoeding alleen maar vrijer geworden naar mijn mening, mocht vrij lang buiten hangen om te ouwehoeren met anderen, kreeg vrij veel materialistische zaken en er kon meer door de beugel dan bij andere vrienden.
En ja daar heb ik misbruik van gemaakt en niet zo'n beetje ook destijds als opstandige vervelende kutpuber.

Heb sowieso nooit een tijd gehad om naar binnen te moeten, vrijwel iedereen kon blijven slapen en ik kon dat andersom ook gewoon, eten wat de pot schaft werd al snel vervangen door iets wat ik lekker vond en als de politie eens voor de deur stond werd dat met wat boze woorden opgelost.
Als ik ergens heen ging en niet wist hoe laat het kon worden was dat geen probleem en drank, drugs of roken bij voorkeur niet maar moeilijk werd ook daar niet over gedaan eigenlijk.
Komt vermoedelijk ook wel door de jeugd van m'n moeder die het seks, drugs en rock&roll in volle glorie beleefde en het rebelse dat zij had tegen haar ouders.
Te losse/vrije opvoeiding? Ja, dat lijkt me wel duidelijk, en al ga je geregeld hard op je bek en zijn niet alle ervaringen even prettig geweest, ik ben blij dat het zo verlopen is.

Dat veranderde overigens wel enigzins toen mijn stiefvader eenmaal in de picture kwam en al helemaal toen er ook nog een broertje aan zat te komen, daar zijn thuis nogal eens wat botsingen over geweest.
Op verschillende fronten, zeker toen bleek dat er iemand in huis geweest was vanuit mijn vriendenkring die er nogal extreem rechtse gedachtes op na hield en die de deur geweigert zou worden als me vader zou weten wie het was.
En verder het zelf klaarmaken van iets anders als het me niet smaakte, de muziek die enigzins hard stond of als er weer eens een ruit sneuvelde met voetballen.
Moeders was vrij makkelijk en relaxt en hij moest daar niets van hebben en had meer het met gezag en heers principe.
En dát werkt niet bepaald lekker als je al zoveel jaar op een andere manier je dag in kon/mocht delen en je weet dat je moeder het met je eens is, kortom .. genoeg ruzies gehad.
Heeft tevens nog haast voor een echtscheiding gezorgt destijds nadat we vechtend in de hal lagen en dat natuurlijk nogal wat herinneringen naar boven haalde.

Hoe dan ook, ik ben verdomde vrij opgevoed en ben mede daardoor in aanraking gekomen met bijzonder afwijkende, interessante en minder prettige personen én instanties.
Tuurlijk, een standaard gezinnetje waarbij je stipt op tijd thuis moet zijn voor het eten, dan z'n huiswerk moet maken en daarna nog even mag computeren had vast meer structuur en duidelijkheid geschept, maar dan had ik nooit de dingen beleeft en meegemaakt die ik nu kon/mocht meemaken.

Excuus voor het uitwijden en afwijken van het ontopic-pad trouwens.

quote:

Op zaterdag 1 december 2007 23:46 schreef Lastpost het volgende:

Tuurlijk, een standaard gezinnetje waarbij je stipt op tijd thuis moet zijn voor het eten, dan z'n huiswerk moet maken en daarna nog even mag computeren had vast meer structuur en duidelijkheid geschept, maar dan had ik nooit de dingen beleeft en meegemaakt die ik nu kon/mocht meemaken.

Dat weet je ook niet helemaal zeker, er bestaat ook zoiets als compensatiegedrag.