Strenge of vrije opvoeding?

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:19 schreef Haushofer het volgende:
Best wel vrij. Eigenlijk vind ik dat mn ouders het niet beter hadden kunnen doen. Veel mocht, weinig niet, heb alle kansen gekregen die ik kon krijgen, ze hebben me altijd gerespecteerd in wat ik doe... geeft je wel een mooi stukje bagage mee voor de rest van je leven.

Ikzelf redelijk vrij, al hebben mijn ouders wel altijd duidelijk laten denken hoe zij over bepaalde dingen dachten, en als dat anders was gaven ze niet de schijn achter me te staan.

Nederland barst van de slechtopgevoede grote bek gevende ongemanierde horken, de hufterigheid en onbeschoftheid is vreselijk.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:05 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

'Kwalijk nemen' heeft niet zoveel zin achteraf, maar je kunt wel tot de conclusie komen dat ze fouten hebben gemaakt en dat jij het anders zou doen. 't Heeft ook zo weinig nut om je ouders te vertellen wat ze fout hebben gedaan, want voor de toekomst hebben ze niks aan zulke opbouwende kritiek. Opvoeden doe je normaal gezien immers maar één keer. Maar je kunt je ouders natuurlijk best vragen waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt o.i.d.

Dat geldt niet voor iedereen. Zo moet je geen ouders hebben met psychologische problematiek. Mijn ouders deden maar wat, omdat ze door hun problemen met zichzelf bezig waren. Zij vinden dat ze het redelijk hebben gedaan, bij confrontatie klopt er nooit iets van wat ik zeg (zei, want ik zie ze al jaren niet meer). Als mensen mij vragen hoe ik ben opgevoed zeg ik dan altijd voor de grap: "niet?!". Heb veel zelf uit moeten zoeken, kreeg geen antwoord op vragen en qua opleiding vroegen ze nooit echt waar ik nu eigenlijk naar school wilden. Vraag mezelf dan ook wel eens af of ik niet van de melkboer ben of zo. Ben goed terecht gekomen (eerlijk gezegd beter dan mijn ouders).

Nou ja, kannie alles hebben he....maar het is goed om te horen dat het ook anders kan

Vrijdenkend gelukkig. Ik ben nu nog steeds pragmatisch ingesteld dankzij mijn opvoeding. Een probleem van zo'n opvoeding is: dat je merkt hoe weinig mensen zelfstandig kunnen nadenken en eigenlijk kuddedieren zijn; daardoor ben ik redelijk ongeduldig en bot (in de algemene opinie).

Kinderen van tegenwoordig zijn zo brutaal omdat ze teveel aandacht krijgen en niet gewoon met rust gelaten worden als ze een keer janken. Als ik vroeger iets had, werd me gewoon verteld dat ik me niet aan moest stellen; het werkte wel.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:20 schreef Alicey het volgende:
Maar de ouders die daar niet in slagen, zijn die zelf wel onafhankelijk, verantwoordelijk en zelfverzekerd?

De kans is groot dat dat idd niet zo is. En dan kun je je natuurlijk afvragen of iemand iets kan doorgeven wat 'ie zelf niet heeft. Maar ja, je hoeft nu eenmaal geen toelatingsexamen te doen om vader of moeder te mogen worden.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:33 schreef Nickthedick het volgende:
Vrijdenkend gelukkig. Ik ben nu nog steeds pragmatisch ingesteld dankzij mijn opvoeding. Een probleem van zo'n opvoeding is: dat je merkt hoe weinig mensen zelfstandig kunnen nadenken en eigenlijk kuddedieren zijn; daardoor ben ik redelijk ongeduldig en bot (in de algemene opinie).

Dat is wel herkenbaar idd. Maar ik vind het ook verbazingwekkend hoe weinig mensen een écht goeie relatie met hun ouders hebben...

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:06 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Dat is wel herkenbaar idd. Maar ik vind het ook verbazingwekkend hoe weinig mensen een écht goeie relatie met hun ouders hebben...

Ik kan wel zeggen dat ik een goeie relatie met m'n ouders heb (maar dat is ook pas geleidelijk gekomen sinds m'n 18e)..

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:29 schreef Nickthedick het volgende:
Ik kan wel zeggen dat ik een goeie relatie met m'n ouders heb (maar dat is ook pas geleidelijk gekomen sinds m'n 18e)..

Bij mij eigenlijk altijd erg goed geweest.

Ik ben vrij streng opgevoed, zeker als je het vergelijkt met mijn 4 jaar jongere broertje.

Uitgaan was aan zeer strenge regels gebonden. Een half uur te laat thuis was 4 weken niet uitgaan. In mijn puberteit werd ik heel opstandig. Ik ging drugs gebruiken, wat ik redelijk goed verborgen heb kunnen houden voor mijn ouders. Voor mij was drugs een heerlijk vrij experiment, een vlucht uit het harnas. Misschien een beetje dramatisch gesteld, maar het was voor mij zeker een ontsnapping uit het stramien van de dag.
Ik moest vrij veel doen in het huishouden. Nu ik al 6 jaar op mezelf woon, heb ik er nog steeds een gruwelijke hekel aan .
Wat school betreft werd ik redelijk vrij gelaten; dat kon ook gemakkelijk omdat ik een goede leerling was. Ik ging fluitend het VWO door, dus extra regels waren niet nodig om mijn schoolcarrière te bewaken .

Ik ben perfectionistisch en heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel (dat plichtsgetrouwe zit er helemaal ingebakken ). Ik denk dat deze kenmerken zeker voor een deel te "wijten" zijn aan mijn opvoeding.

Wat ik mijn dochter (nu 15 maanden) wil bieden in haar opvoeding, zijn:
* structuur
* consequent gedrag van mijn zijde (en die van haar vader natuurlijk )
* dat ze weet dat ik altijd van haar zal houden
* communicatie is altijd mogelijk; ze mag altijd haar meniing geven en die zal worden meegenomen in de beslissing. Maar uiteindelijk beslissen wij als ouders wat er gaat gebeuren.
* een duidelijke moeder - dochterrol; ik wil niet haar vriendin zijn tegenover wie ze in geuren en kleuren al haar seksavontuurtjes uit de doeken gaat doen .

Heel erg vrij. Ik had wel regels, maar die waren erg rekbaar. Tuurlijk kreeg ik wel eens straf en werden er wel eens fouten gemaakt, maar ik kan al met al zeggen dat mijn ouders het heel goed gedaan hebben. Ik was geen makkelijk kind, ik had veel problemen met school en gedrag. En hoe moeizaam dat was, ze hebben het nooit opgegeven.

Ik mocht veel, er was weinig wat ik niet mocht. Ik moest naar huis als de lantaarnpalen aangingen, ik moest altijd zeggen waar ik heen ging en met wie, ik moest bellen als ik ergens anders at. Dat was vroeger zo. Ik ben er erg tevreden mee.

* BloodyLotte gaat haar pappa en mamma even over hun bol aaien.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:33 schreef MaLo het volgende:
Maar uiteindelijk beslissen wij als ouders wat er gaat gebeuren.

Tot op welke leeftijd en tot op welke hoogte?

quote:

ik wil niet haar vriendin zijn tegenover wie ze in geuren en kleuren al haar seksavontuurtjes uit de doeken gaat doen .

Maar kan ze bij je terecht met onzekerheden en problemen op dat gebied...?

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:37 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

Tot op welke leeftijd en tot op welke hoogte?

Dat ligt aan haar gedrag. Hoe volwassener haar gedrag, hoe meer zeggenschap ze uiteindelijk zal krijgen.

quote:

Maar kan ze bij je terecht met onzekerheden en problemen op dat gebied...?

Dat natuurlijk wel. Ik wil wel open zijn over seks en vragen van haar zal ik uiteraard beantwoorden. Maar voor de giebelverhalen heb ik liever dat ze naar vriendinnen gaat.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:32 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Bij mij eigenlijk altijd erg goed geweest.

Bij mij is het ook nooit 'slecht' geweest, maar je bent nu gelijkwaardig.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:41 schreef MaLo het volgende:
Dat ligt aan haar gedrag. Hoe volwassener haar gedrag, hoe meer zeggenschap ze uiteindelijk zal krijgen.

Dat 'volwassen gedrag' kun je pas leren als je daadwerkelijk verantwoordelijkheid krijgt en ermee mag experimenteren, als je het mij vraagt...

quote:

Dat natuurlijk wel. Ik wil wel open zijn over seks en vragen van haar zal ik uiteraard beantwoorden.

Gelukkig.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:43 schreef Nickthedick het volgende:
Bij mij is het ook nooit 'slecht' geweest, maar je bent nu gelijkwaardig.

Dat ervaar ik als erg prettig. Ik ga gewoon voor de lol regelmatig bij mijn ouders op visite / eten. Niet omdat het moet, maar omdat ik altijd erg veel lol met ze heb.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:44 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Dat 'volwassen gedrag' kun je pas leren als je daadwerkelijk verantwoordelijkheid krijgt en ermee mag experimenteren, als je het mij vraagt...
[..]

Ik (eigenlijk moet ik zeggen wij, mijn vriend en ik zijn het hier helemaal over eens ) wil haar niet in één keer een heleboel verantwoordelijkheid geven, maar het gefaseerd "aanbieden".
Het is echt afhankelijk van hoe haar karakter zich zal ontwikkelen. Zoals ik schreef, zal ze altijd haar mening mogen geven. Misschien merken we al heel snel dat ze goed nadenkt en weloverwogen beslissingen neemt. Dat is dan voor mij een signaal dat ze waarschijnlijk meer verantwoordelijkheid aankan.

quote:

Gelukkig.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:48 schreef MaLo het volgende:
Ik (eigenlijk moet ik zeggen wij, mijn vriend en ik zijn het hier helemaal over eens ) wil haar niet in één keer een heleboel verantwoordelijkheid geven, maar het gefaseerd "aanbieden".
Het is echt afhankelijk van hoe haar karakter zich zal ontwikkelen. Zoals ik schreef, zal ze altijd haar mening mogen geven. Misschien merken we al heel snel dat ze goed nadenkt en weloverwogen beslissingen neemt. Dat is dan voor mij een signaal dat ze waarschijnlijk meer verantwoordelijkheid aankan.

Dat klinkt goed.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:05 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

De kans is groot dat dat idd niet zo is. En dan kun je je natuurlijk afvragen of iemand iets kan doorgeven wat 'ie zelf niet heeft. Maar ja, je hoeft nu eenmaal geen toelatingsexamen te doen om vader of moeder te mogen worden.

Helaas niet nee..

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:33 schreef Nickthedick het volgende:
Kinderen van tegenwoordig zijn zo brutaal omdat ze teveel aandacht krijgen en niet gewoon met rust gelaten worden als ze een keer janken. Als ik vroeger iets had, werd me gewoon verteld dat ik me niet aan moest stellen; het werkte wel.

Ja, dat klopt. Mijn moeder begon dan altijd spottende grapjes te maken. Dan was het zo over hoor.

Ik heb ook zo'n hekel aan krijsende/zeurende/zeikende kinderen bijvoorbeeld in de supermarkt omdat ze iets niet mogen hebben. Dat ligt echt aan de ouders, denk ik. Hoe zo'n kind dan reageert en door blijft drammen.

Ik vraag me af waarom kinderen tegenwoordig zo brutaal zijn. Is het omdat ze al zo snel in contact komen met de wereld van volwassenen (door I-net e.d.)? Ik hoop niet dat ik later van die vervelende koters heb.

quote:

[b]Op dinsdag 19 juli 2005 21:33
Ik hoop niet dat ik later van die vervelende koters heb.

Dat heb je zelf in de hand.

Redleijk vrij maar toch wel gericht op mn eigen verantwoordelijkheid.

De belangrijkste dingen waren dat ik me zo gedraag als men dat in Nederland normaal acht (Houden aan wetten en beleefdheidsregels) en dat ik een beetje mn best deed voor school. Niet dat ik per se cum laude alles moest halen. Maar als ik er met de pet naar gooide waren ze niet blijk. Ook qua geld hebben ze het verantwoordleijk gedaan. Als mn zakgeld op was kreeg ik geen geld tot de datum voor nieuw. En ja zo nu en dan eens een klusje opknappen als ze daar om vragen.

En als ik me daar gewoon netjes aan hield allemaal dan kon ik verder gewoon doen waar ik zin in had.
Geen gezever over kleding of muziek. Geen idiote regels over hoelang ik mocht tv kijken of internetten, geen gejank over alcohol of roken (al deed ik dat 2e niet). Geen tijden dat ik eerder thuis moest zijn dan anderen bij het uitgaan, geen irritante verplichtingen, geen trieste straffen, en er was altijd met ze te praten enz. etc.

Wat dat betreft heb ik het prima gehad.

[ Bericht 2% gewijzigd door Hexagon op 19-07-2005 22:24:28 ]

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:33 schreef MaLo het volgende:

Uitgaan was aan zeer strenge regels gebonden. Een half uur te laat thuis was 4 weken niet uitgaan.

Dat soort straffen vind ik dus de plank behoorlijk misslaan. Het is kinderachtig en tiranniek. En je schiet er weinig mee op. Ik vind dat je een tiener op een meer volwassen manier moet benaderen. Hem ook met serieuze argumenten laten merken waarom er die regel is en ook open staan voor zijn/haar mening en daar iets mee doen.

quote:

Ik moest vrij veel doen in het huishouden. Nu ik al 6 jaar op mezelf woon, heb ik er nog steeds een gruwelijke hekel aan .

Ik weet niet hoeveel het was bij je maar ik vind het op zich niet slecht om te laten doen. Ik heb ook geregeld klussen moeten doen. Het is leerzaam en je merkt dat het allemaal niet vanzelf gebeurt. Toen ik nog thuiswoonde moest ik bijvoorbeeld iedere week koken en gemiddeld eens in de 2 weken moesten mn broertje en ik onze kamers en badkamer (we hadden een eigen badkamer) schoonmaken.

Wel haalde mn moeder ooit het rare idee in haar hoofd om ons een tijdschema op te stellen waarin we wat in het huishouden moesten doen in het weekend. Toen hebben mn broertje en ik ook boos gereageerd dat we op die leeftijd niet zo kinderachtig wilden worden benadert. Als mn moeder wil dat ik een klus doe (ik woon er in het weekend nog) dan doe ik dat zonder meer. Maar ik weiger met dingen mee te doen die bedoelt zijn voor kinderen van 6 .

Vrij opgevoed, goed terecht gekomen ( nu 20 ) altijd alleen gewoond met mn moeder, geen echte regels meer richtlijnen opgelegd gekregen.

Ook aan aan het uitgaan waren zo goed als geen regels verbonden als het te laat werd moest ik alleen ff bellen, drank mocht maar als ik teveel zou zuipen dan waren de na affecten men eigen probleem, eigen kots opruimen dus ( nooit gebeurt )

te laat thuis, de volgende dag te laat op werk/school tjah eigen probleem,
drugs nooit gebruikt, naja 1 keer een jointje gehad toen ik 14 was.
rook ook niet en drink op dit moment zo goed als niet, een tijd elk weekend gedaan ( toen nog veel stappen e.d. ) nooit compleet lam geweest van de drank ( ken me eigen limieten wel redelijk )

Zakgeld kreeg ik tot ik een baantje had en daarna was het van als je meer geld nodig hebt ga je meer werken. sim-pel. is het voor iets belangerijks dan is er altijd te praten over een bijdrage, kleding werd gekocht maar dan had me ma dus ook inspraak in wat het werd sinds een jaar of 4 koop ik dus meestal me eigen kleding :]

Nooit echt gestraft door mams meer gestraft door de uitkomst van je eigen keuzes dus. af en toe wat bijgestuurt. op het moment ook nog geen ambitie om het huis uit te gaan, slecht heb ik het hier absoluut niet.

edit* ohjah school, ik ben begonnen op havo/vwo door gebrek aan intresse uiteindelijk mavo gedaan ( toen toch behoorlijk wat discussie gehad over dat ik wel wat beter me best moest gaan doen ) uiteindelijk mavo gehaald nu 4 jaar mbo achter de rug en komen er 3 en half jaar hbo technische informatica aan. uiteindelijk toch goed terecht gekomen dus

[ Bericht 8% gewijzigd door Ra-z op 20-07-2005 00:16:37 ]

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:23 schreef Pietverdriet het volgende:
Nederland barst van de slechtopgevoede grote bek gevende ongemanierde horken, de hufterigheid en onbeschoftheid is vreselijk.

Nou ja, mijn ouders hebben me altijd duidelijk gemaakt dat ik oudere mensen toch maar met U moet aanspreken, en altijd respect voor mensen moet hebben enzo. Maar dat heeft weinig met een vrije of niet-vrije opvoeding te doen. Ikzelf vind dat ik best wel vrij ben opgevoed, maar dat zie ik meer in de dingen die ik graag doe, en zaken als uitgaan, vriendinnetjes ed. Mn moeder heeft me wel duidelijk gemaakt dat als ik als kind ooit iets zou stelen, dat ik flink, maar dan ook echt flink de lul zou zijn.

Vrij.
Mijn ouders hadden eigenlijk vrij weinig 'regeltjes' waar we ons aan moesten houden. Op de een of andere manier hebben ze ons kennelijk zó opgevoed dat het niet nodig was ofzo. We waren idd nogal braaf enzo. Nooit echt 'wilde' kinderen geweest. Rustig en alles.
We werden ook al jong bij beslissingen betrokken en dat is toch best wel prettig. Toen we wat ouder werden was er bijv. ook nooit een uiterlijke tijd dat we thuis moesten zijn. Wel wilden ze graag weten waar we waren en dat we niet alleen naar huis gingen maar gebracht werden door bijv. die groep waar we bij waren.

Over het algemeen een heel fijne, vrije en rustige opvoeding gehad.

Niet streng maar wel aan het handje gehouden.
Nu nog steeds en daar baal ik van. Ik ben helemaal niet 'wild', regels bij het uitgaan ook nooit problemen mee ofzo, maar omdat ik op mn 15e een fout vriendje gehad heb word ik op dat gebied
verschrikkelijk gecontroleerd en dat is heel vervelend. Ik mag toch op mn 19e wel zelf kiezen met wie ik omga? Ik heb het fijn bij papa en mama thuis maar wil zo graag een beetje meer vrijheid.
Misschien ook handig om te vermelden dat noch ik of mn ouders hele erge praters zijn. Met problemen ga ik altijd naar anderen. Niet omdat ze niet willen luisteren, maar omdat ze me niet begrijpen.
Ik heb goed met geld om leren gaan, een (volgens mij) voldoende schulds- en plichtsbesef etc., dus ik mag verder ook niet klagen over mn opvoeding hoor!

Maar, nu we het er toch over hebben, iemand tips?

Mijn eerste tip zou zijn: praat wel met ze en probeer je in hun denkwereld in te leven. Als zij jou niet begrijpen, moet je proberen hen te begrijpen en hen vanuit die hoek te benaderen.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 21:16 schreef hey_jude het volgende:
Niet streng maar wel aan het handje gehouden.
Nu nog steeds en daar baal ik van. Ik ben helemaal niet 'wild', regels bij het uitgaan ook nooit problemen mee ofzo, maar omdat ik op mn 15e een fout vriendje gehad heb word ik op dat gebied
verschrikkelijk gecontroleerd en dat is heel vervelend. Ik mag toch op mn 19e wel zelf kiezen met wie ik omga? Ik heb het fijn bij papa en mama thuis maar wil zo graag een beetje meer vrijheid.
Misschien ook handig om te vermelden dat noch ik of mn ouders hele erge praters zijn. Met problemen ga ik altijd naar anderen. Niet omdat ze niet willen luisteren, maar omdat ze me niet begrijpen.
Ik heb goed met geld om leren gaan, een (volgens mij) voldoende schulds- en plichtsbesef etc., dus ik mag verder ook niet klagen over mn opvoeding hoor!

Maar, nu we het er toch over hebben, iemand tips?

Toch proberen met je ouders te praten over dit soort dingen. Het gaat er je voornamelijk om dat ze de mensen met wie je omgaat niet goedkeuren? Kennen je ouders de mensen met wie je omgaat wel? Als ze een paar keer bij je thuis komen en je ouders merken dat je vrienden je niet bijten , gaat het misschien beter?

De meeste mensen kennen ze wel, anderen niet, studievrienden/vriendinnen enzo. Als ik daar dan ga logeren is het ook van "wie is dat, waar woont ze etc."
Praten wil ik wel, maar hóe? Ik heb sinds kort een nieuwe vriend maar ze weten nog maar nauwelijks dat mn vorige relatie uit is. T makkelijkste is gewoon om mn moeder gewoon mee te laten luistern als ik met mn vriendinnen aan de telefoon zit (dat doet ze, stiekem) Hoef ik het zelf niet te vertellen.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 22:19 schreef hey_jude het volgende:
De meeste mensen kennen ze wel, anderen niet, studievrienden/vriendinnen enzo. Als ik daar dan ga logeren is het ook van "wie is dat, waar woont ze etc."
Praten wil ik wel, maar hóe? Ik heb sinds kort een nieuwe vriend maar ze weten nog maar nauwelijks dat mn vorige relatie uit is. T makkelijkste is gewoon om mn moeder gewoon mee te laten luistern als ik met mn vriendinnen aan de telefoon zit (dat doet ze, stiekem) Hoef ik het zelf niet te vertellen.

Als ze stiekem gesprekken afluistert, dan lijkt het mij dat het niet echt goed zit met de relatie... Vertel hen gewoon wat je dwars zit, probeer het goed uit te leggen. Als je dat in een gesprek lastig vindt, schrijf het dan eerst voor jezelf op, of schrijf ze zelfs een brief...

ok, misschien niet helemaal juiste topic voor dit probleem maar ik zal het er maar uitgooien:
hoe vertel je je ouders (die het met vorige vriend uitstekend konden vinden) dat je nieuwe vriend ruim 10 jaar ouder is??
mn ouders zijn vrij traditioneel, kregen ook pas op zeer late leeftijd kinderen (ik ben ook nog eens de oudste) dus ik ben erg bang voor hun reacties...
nogmaals, ik heb niks te klagen thuis, zou alleen zo graag met ze kunnen praten...

Misschien kun je hier beter even een apart topic over openen...

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 22:31 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Misschien kun je hier beter even een apart topic over openen...

Okidokie!

Ik ben best vrij opgevoed,zo zou ik het bij mijn eigen kinderen als ik die ooit mag krijgen ook willen denk ik.

Ik ben ook best vrij opgevoed, maar ook te soft eigenlijk. Als ik iets niet wilde werd daar over gepraat, maar mijn ouders dwongen mij nooit echt iets om te doen. Waar ik best veel moeite mee heb gehad. Consequent kwam niet in het woordenboek van mijn moeder voor. En dat vind ik zo belangrijk. En dat zal ik later zeker anders doen als ik kinderen krijg.
Ook qua netheid vond ik mijn ouders niet het goede voorbeeld, maar door dat voorbeeld weet ik wel hoe ik het niet wil.
Mijn moeder behandelde ons ook helemaal niet als kinderen. Ze probeerde alles problemen op te lossen zoals volwassen dat doen. En dat mocht best wat strenger.
Maar ja, door die opvoeding ben ik wel wie ik nu ben. En daar ben ik heel gelukkig mee.
Dus ik neem het mijn ouders helemaal niet kwalijk ofzo, maar ik zou wel veel dingen anders doen.

Streng met redelijkheid.

Tot mijn 12e had ik maar gewoon te luisteren. Daarna werd de reden van regels uitgelegd, zodat ik begreep waarom het zo was. En eigenlijk had ik er dan weinig tegen in te brengen. Als ik het er nog niet mee eens was, werd er écht naar me geluisterd en werd er altijd een heroverweging gemaakt. Mijn ouders gaven me ook altijd een punt om naar uit te kijken, bijvoorbeeld dat ik iets wel zou mogen als ik een jaar ouder was. Mijn moeder kon sowieso ziekelijk consequent zijn.
Ze hebben me wél altijd verantwoordelijkheden gegeven. Ik moest steeds meer zelf regelen, verzekeringen, opticien, dokter, huishouden, dat soort dingen. Ook kreeg ik de mogelijkheid om met 18 jaar zelfstandig de wereld over te reizen.
Nu is het opvoeden over, en gebeuren dingen voornamelijk in overleg. Bepaalde regels gelden nog steeds, maar dat is omdat we met zes mensen in één huis wonen en er dan wel bepaalde afspraken moeten zijn wil het een beetje leefbaar blijven.

Hoe ik terecht ben gekomen? Prima. Ik werk hard, heb respect voor anderen, heb zelfdiscipline, ben beleefd, kan prima met geld om gaan, kan me heel goed redden in mijn eentje, heb verantwoordelijkheidsgevoel en ben broodnuchter in de meeste gevallen.

Ik ben héél tevreden met mijn opvoeding, ik ga het zelf ook zo doen. Ik heb me er nóóít slecht onder gevoeld, als ik om me heen kijk merk ik dat ik er voornamelijk de vruchten van pluk. Ik moet eerlijk zeggen dat ik veel leeftijdsgenoten onbeleefde, geldverslindende, ongedisciplineerde, luie monsters geworden vind. Om over de huidige kinderen nog maar niet te spreken in de meeste gevallen. Wat een brutale, agressieve, zeurende en verwende mormels zijn dat zeg!

Interessant topic Ik denk dat ik er een beetje tussenin zit. Ik mocht wel vrij veel, maar aan de andere kant groeide ik wel op in een matig streng christelijk gezin. Toch heb ik dat niet als een belemmering ervaren op mijn vrijetijdsbesteding. Ik werd dus niet zozeer door regeltjes gestuurd (en als die er waren lapte ik die toch aan mijn laars), maar eerder door psychische druk ("God ziet alles, als je dat maar weet"). Maar terugblikkend op mijn jeugd kan ik zeggen dat ik niet mag klagen

ik ben streng opgevoed geweest en maar best ook, met al dat softe gedoe kom je er niet in het leven

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 09:36 schreef SomeBataDude het volgende:

[..]

Intressant topic ja, ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat het nog zoveel response zou krijgen, en het is best boeiend te lezen hoe mensen zijn opgevoed. En dat de huidige jeugd verwende, arrogante mormels zijn....dat is maar al te waar Als dat onze toekomst is dan verhuis ik wel naar Canada ofzo Maar mijn mening is nu: Vrij opgevoede mensen/kinderen zijn over het algemeen verantwoordelijker dan streng opgevoede mensen/kinderen. Tenminste, die indruk krijg ik in dit topic. Maar blijf doorgaan met posten

dat ben ik met je eens. Het kan zijn dat ik met deze post wat off topic ga, maar dat moet je dan maar voor lief nemen
Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt? Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen en ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft. In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten. Ik wil dat ze boven de wereld komen te staan, dat ze verstandiger handelen dan hun mede-wereldburgers (oeh, dat klinkt arrogant ). Maar ik weet niet of mijn kinderen dat zouden begrijpen In ieder geval ook wel interessant om eens te bespreken hoe de Fok!kers hun eigen kinderen zouden opvoeden

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:

[..]

dat ben ik met je eens. Het kan zijn dat ik met deze post wat off topic ga, maar dat moet je dan maar voor lief nemen
Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt? Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen en ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft. In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten. Ik wil dat ze boven de wereld komen te staan, dat ze verstandiger handelen dan hun mede-wereldburgers (oeh, dat klinkt arrogant ). Maar ik weet niet of mijn kinderen dat zouden begrijpen In ieder geval ook wel interessant om eens te bespreken hoe de Fok!kers hun eigen kinderen zouden opvoeden

Ik had het "twijfelen of we kinderen mogen krijgen" laatst nog na een schokkend gesprek met een moeder van een 19 -jarige cliente. Moeder houdt haar kind thuis, omdat moeder bang is om alleen te zijn.

Het kind krijgt 15 euro zakgeld per week en niet de mogelijkheid om over haar eigen studiefinanciering te beschikken. Ze heeft nog nooit gestreken of andere dingen in huis gedaan en begrijpt sociaal-gangbare waarde en normen ( die je moet kennen als je 19 bent, ze gedraagt zich als 12 , 13 jarige) niet. Al verpest op je 19e. Wordt er soms een beetje verdrietig van.

Bijna elke twaalfjarige een racist? Waar wóón jij???

Er wordt steeds minder gerookt, ook onder jongeren.

Wat een pessimisme hier zeg. En geloof me, honderd jaar terug riep men hetzelfde. 'Vroeger' was niet 'beter'.

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:

[..]

dat ben ik met je eens. Het kan zijn dat ik met deze post wat off topic ga, maar dat moet je dan maar voor lief nemen
Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt? Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen en ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft. In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten. Ik wil dat ze boven de wereld komen te staan, dat ze verstandiger handelen dan hun mede-wereldburgers (oeh, dat klinkt arrogant ). Maar ik weet niet of mijn kinderen dat zouden begrijpen In ieder geval ook wel interessant om eens te bespreken hoe de Fok!kers hun eigen kinderen zouden opvoeden

Het klinkt hippie-achtig .
Ik denk niet dat het min of meer afschermen van de samenleving de oplossing is. Kinderen zullen op een gegeven moment toch geconfronteerd worden met alle ellende in de wereld. Het lijkt mij beter om het samen met ze onder ogen te zien, erover te praten en te kijken hoe hij / zij / wij hier mee om zouden kunnen gaan.
(Oké, je gaat niet met een 3 jarige naar een onthoofdingsvideo kijken, maar je snapt denk ik wel een beetje wat ik wil zeggen met "het samen onder ogen zien")

Hoe ik mijn dochtertje op wil voeden, is ergens bovenaan deze pagina te lezen .

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 12:25 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Bijna elke twaalfjarige een racist? Waar wóón jij???

Er wordt steeds minder gerookt, ook onder jongeren.

Wat een pessimisme hier zeg. En geloof me, honderd jaar terug riep men hetzelfde. 'Vroeger' was niet 'beter'.

Er is veel rottigheid in de wereld. Dat is er altijd al geweest, alleen nu worden we er veel meer mee geconfronteerd. Door televisie en internet merken we er veel meer van. En het komt ook steeds dichterbij, door o.a. de aanslagen in de westerse wereld (9/11, Pim Fortuijn, Madrid, Londen, Theo van Gogh).

Toch denk ik dat er nog heel veel moois is in de wereld en dat echt niet iedereen verpest is. De meest extreme gevallen vallen gewoon erg op. Het gros van de mensen (jeugd) is vredelievend en sociaal, maar díe mensen komen niet in het nieuws.

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 12:34 schreef SomeBataDude het volgende:
Er is veel ellende, maar niemand doet er iets aan. Egoisme heerst.....kennelijk

Hoe denk jij dat opvoeding (om maar bij het topic te blijven ) bij kan dragen om de ellende tegen te gaan?

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 10:28 schreef Viking84 het volgende:

[..]

dat ben ik met je eens. Het kan zijn dat ik met deze post wat off topic ga, maar dat moet je dan maar voor lief nemen
Ik zit namelijk ernstig te betwijfelen of wij het recht hebben om kinderen op deze wereld te zetten, zeker als je ziet wat de maatschappij ervan bakt. Hoe kun je kinderen in deze tijd ooit nog opgroeien tot verstandige en betrokken wezens als voortdurend het verderf op de loer ligt?

Tjah als je over zoiets twijfelt kan je beter (nog) geen kinderen nemen (no flame intended)

ze zeggen altijd de maatschappij dat ben jij, maar ook je kinderen die je op de wereld zet ( die nog wel meer) en niets is dan toch mooier om iets in de maatschappij te zetten wat wel goed is?

En ze tot verstandige betrokken wezens laten opgroeien, dat zit voor een deel in de ouders en voor een deel in de kids zelf, het enige wat je kan doen is bijsturen en hopen dat het de goeie kant op gaat,gaat dat goed dat is mooi gaat het slecht, helaas hoop dat het een les is voor iemand anders.

quote:

Ik heb een hoogstaand ideaal over het opvoeden van mijn eventuele toekomstige kinderen.
Ik zou ze op het bijzonder onderwijs doen, ik zou met hen op een boerderij gaan wonen

Persoonlijk zou ik ze in het diepe gooien. op een normale school, midden in "de maatschappij", en hun er zo goed als mogelijk doorheen loodsen. Vroeg of laat komen ze toch in aanraking met "die maatschappij" en als ze dan op de momenten dat ze wat tegenwicht moeten geven dat ook in zich hebben anders loopt het fout af en worden ze verzwolgen.

quote:

en ik zou hen niet met een bepaalde vooringenomenheid opvoeden, dwz: ik zou ze niet met een bepaald geloof opvoeden, ik zou eerder zeggen dat iedereen vanuit zijn of haar positie gelijk kan hebben en dat het gezonde verstand moet uitmaken wie het bij het juiste eind heeft.

niets aan toe te voegen geheel eens

quote:

In ieder geval zou ik mijn kinderen leren te relativeren. Ik denk dat mijn kinderen bij mij in zeker opzicht een vrije jeugd zouden hebben, maar aan de andere kant zou ik hen ook aan banden leggen wat betreft hun voortgang in de grote, boze wereld. Ik zou hen van jongs af aan proberen uit te leggen, waarom ik hen hiertegen zou beschermen, zodat ze niet denken dat ik hen wil pesten. Ik wil dat ze boven de wereld komen te staan, dat ze verstandiger handelen dan hun mede-wereldburgers (oeh, dat klinkt arrogant ). Maar ik weet niet of mijn kinderen dat zouden begrijpen

Ik zou ze geheel vrij laten om hun eigen fouten te maken, door fouten te maken krijg je ervaring, door ze te helpen om een passende oplossing te vinden leer je ze meer dan ze alsmaar te beschermen.

En als ze het priniciepe actie -> reactie begrijpen gaan ze vanzelf wel verstandiger handelen dan hun mede-wereldburger

Wat als je ze altijd maar hebt beschermt? en ze hebben nooit geleerd hoe om te gaan met problemen of fouten? Ik zou dan of wegkruipen in een hoekje of er recht tegeningaan denk ik. dan gaat het juist fout lijkt me

uiteindelijk zijn het de fouten en de oplossingen die je daarvoor vind de dingen die je maken.

_{er zijn uiterraard grenzen aan die vrijheid}

quote:

In ieder geval ook wel interessant om eens te bespreken hoe de Fok!kers hun eigen kinderen zouden opvoeden

_{dis dus mijn mening over opvoeden}


Ff quote van iemand anders

quote:

De racistjes die ik ken, en de arrogante kindjes die ik ken zijn vrij opgevoed. De mensen die ik ken en die streng opgevoed zijn die zijn netjes en beschaafd.

hier in de omgeving ( amsterdam ) ervaar ik dat zelf toch heel anders degenen die vrij zijn opgevoed staan juist veel opener tegen over andere invloeden degen die streng zijn opgevoed komen buiten weten niet wat ze er mee aan moeten en gooien al hun haat richten buitenlanders en zijn juist arrogant en asociaal ( lijkt wel of ze bang zijn oid )

[ Bericht 4% gewijzigd door Ra-z op 21-07-2005 12:49:12 ]