Strenge of vrije opvoeding?

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:19 schreef Haushofer het volgende:
Best wel vrij. Eigenlijk vind ik dat mn ouders het niet beter hadden kunnen doen. Veel mocht, weinig niet, heb alle kansen gekregen die ik kon krijgen, ze hebben me altijd gerespecteerd in wat ik doe... geeft je wel een mooi stukje bagage mee voor de rest van je leven.

Ikzelf redelijk vrij, al hebben mijn ouders wel altijd duidelijk laten denken hoe zij over bepaalde dingen dachten, en als dat anders was gaven ze niet de schijn achter me te staan.

Nederland barst van de slechtopgevoede grote bek gevende ongemanierde horken, de hufterigheid en onbeschoftheid is vreselijk.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:05 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

'Kwalijk nemen' heeft niet zoveel zin achteraf, maar je kunt wel tot de conclusie komen dat ze fouten hebben gemaakt en dat jij het anders zou doen. 't Heeft ook zo weinig nut om je ouders te vertellen wat ze fout hebben gedaan, want voor de toekomst hebben ze niks aan zulke opbouwende kritiek. Opvoeden doe je normaal gezien immers maar één keer. Maar je kunt je ouders natuurlijk best vragen waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt o.i.d.

Dat geldt niet voor iedereen. Zo moet je geen ouders hebben met psychologische problematiek. Mijn ouders deden maar wat, omdat ze door hun problemen met zichzelf bezig waren. Zij vinden dat ze het redelijk hebben gedaan, bij confrontatie klopt er nooit iets van wat ik zeg (zei, want ik zie ze al jaren niet meer). Als mensen mij vragen hoe ik ben opgevoed zeg ik dan altijd voor de grap: "niet?!". Heb veel zelf uit moeten zoeken, kreeg geen antwoord op vragen en qua opleiding vroegen ze nooit echt waar ik nu eigenlijk naar school wilden. Vraag mezelf dan ook wel eens af of ik niet van de melkboer ben of zo. Ben goed terecht gekomen (eerlijk gezegd beter dan mijn ouders).

Nou ja, kannie alles hebben he....maar het is goed om te horen dat het ook anders kan

Vrijdenkend gelukkig. Ik ben nu nog steeds pragmatisch ingesteld dankzij mijn opvoeding. Een probleem van zo'n opvoeding is: dat je merkt hoe weinig mensen zelfstandig kunnen nadenken en eigenlijk kuddedieren zijn; daardoor ben ik redelijk ongeduldig en bot (in de algemene opinie).

Kinderen van tegenwoordig zijn zo brutaal omdat ze teveel aandacht krijgen en niet gewoon met rust gelaten worden als ze een keer janken. Als ik vroeger iets had, werd me gewoon verteld dat ik me niet aan moest stellen; het werkte wel.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:20 schreef Alicey het volgende:
Maar de ouders die daar niet in slagen, zijn die zelf wel onafhankelijk, verantwoordelijk en zelfverzekerd?

De kans is groot dat dat idd niet zo is. En dan kun je je natuurlijk afvragen of iemand iets kan doorgeven wat 'ie zelf niet heeft. Maar ja, je hoeft nu eenmaal geen toelatingsexamen te doen om vader of moeder te mogen worden.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:33 schreef Nickthedick het volgende:
Vrijdenkend gelukkig. Ik ben nu nog steeds pragmatisch ingesteld dankzij mijn opvoeding. Een probleem van zo'n opvoeding is: dat je merkt hoe weinig mensen zelfstandig kunnen nadenken en eigenlijk kuddedieren zijn; daardoor ben ik redelijk ongeduldig en bot (in de algemene opinie).

Dat is wel herkenbaar idd. Maar ik vind het ook verbazingwekkend hoe weinig mensen een écht goeie relatie met hun ouders hebben...

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:06 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Dat is wel herkenbaar idd. Maar ik vind het ook verbazingwekkend hoe weinig mensen een écht goeie relatie met hun ouders hebben...

Ik kan wel zeggen dat ik een goeie relatie met m'n ouders heb (maar dat is ook pas geleidelijk gekomen sinds m'n 18e)..

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:29 schreef Nickthedick het volgende:
Ik kan wel zeggen dat ik een goeie relatie met m'n ouders heb (maar dat is ook pas geleidelijk gekomen sinds m'n 18e)..

Bij mij eigenlijk altijd erg goed geweest.

Ik ben vrij streng opgevoed, zeker als je het vergelijkt met mijn 4 jaar jongere broertje.

Uitgaan was aan zeer strenge regels gebonden. Een half uur te laat thuis was 4 weken niet uitgaan. In mijn puberteit werd ik heel opstandig. Ik ging drugs gebruiken, wat ik redelijk goed verborgen heb kunnen houden voor mijn ouders. Voor mij was drugs een heerlijk vrij experiment, een vlucht uit het harnas. Misschien een beetje dramatisch gesteld, maar het was voor mij zeker een ontsnapping uit het stramien van de dag.
Ik moest vrij veel doen in het huishouden. Nu ik al 6 jaar op mezelf woon, heb ik er nog steeds een gruwelijke hekel aan .
Wat school betreft werd ik redelijk vrij gelaten; dat kon ook gemakkelijk omdat ik een goede leerling was. Ik ging fluitend het VWO door, dus extra regels waren niet nodig om mijn schoolcarrière te bewaken .

Ik ben perfectionistisch en heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel (dat plichtsgetrouwe zit er helemaal ingebakken ). Ik denk dat deze kenmerken zeker voor een deel te "wijten" zijn aan mijn opvoeding.

Wat ik mijn dochter (nu 15 maanden) wil bieden in haar opvoeding, zijn:
* structuur
* consequent gedrag van mijn zijde (en die van haar vader natuurlijk )
* dat ze weet dat ik altijd van haar zal houden
* communicatie is altijd mogelijk; ze mag altijd haar meniing geven en die zal worden meegenomen in de beslissing. Maar uiteindelijk beslissen wij als ouders wat er gaat gebeuren.
* een duidelijke moeder - dochterrol; ik wil niet haar vriendin zijn tegenover wie ze in geuren en kleuren al haar seksavontuurtjes uit de doeken gaat doen .

Heel erg vrij. Ik had wel regels, maar die waren erg rekbaar. Tuurlijk kreeg ik wel eens straf en werden er wel eens fouten gemaakt, maar ik kan al met al zeggen dat mijn ouders het heel goed gedaan hebben. Ik was geen makkelijk kind, ik had veel problemen met school en gedrag. En hoe moeizaam dat was, ze hebben het nooit opgegeven.

Ik mocht veel, er was weinig wat ik niet mocht. Ik moest naar huis als de lantaarnpalen aangingen, ik moest altijd zeggen waar ik heen ging en met wie, ik moest bellen als ik ergens anders at. Dat was vroeger zo. Ik ben er erg tevreden mee.

* BloodyLotte gaat haar pappa en mamma even over hun bol aaien.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:33 schreef MaLo het volgende:
Maar uiteindelijk beslissen wij als ouders wat er gaat gebeuren.

Tot op welke leeftijd en tot op welke hoogte?

quote:

ik wil niet haar vriendin zijn tegenover wie ze in geuren en kleuren al haar seksavontuurtjes uit de doeken gaat doen .

Maar kan ze bij je terecht met onzekerheden en problemen op dat gebied...?

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:37 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

Tot op welke leeftijd en tot op welke hoogte?

Dat ligt aan haar gedrag. Hoe volwassener haar gedrag, hoe meer zeggenschap ze uiteindelijk zal krijgen.

quote:

Maar kan ze bij je terecht met onzekerheden en problemen op dat gebied...?

Dat natuurlijk wel. Ik wil wel open zijn over seks en vragen van haar zal ik uiteraard beantwoorden. Maar voor de giebelverhalen heb ik liever dat ze naar vriendinnen gaat.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:32 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Bij mij eigenlijk altijd erg goed geweest.

Bij mij is het ook nooit 'slecht' geweest, maar je bent nu gelijkwaardig.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:41 schreef MaLo het volgende:
Dat ligt aan haar gedrag. Hoe volwassener haar gedrag, hoe meer zeggenschap ze uiteindelijk zal krijgen.

Dat 'volwassen gedrag' kun je pas leren als je daadwerkelijk verantwoordelijkheid krijgt en ermee mag experimenteren, als je het mij vraagt...

quote:

Dat natuurlijk wel. Ik wil wel open zijn over seks en vragen van haar zal ik uiteraard beantwoorden.

Gelukkig.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:43 schreef Nickthedick het volgende:
Bij mij is het ook nooit 'slecht' geweest, maar je bent nu gelijkwaardig.

Dat ervaar ik als erg prettig. Ik ga gewoon voor de lol regelmatig bij mijn ouders op visite / eten. Niet omdat het moet, maar omdat ik altijd erg veel lol met ze heb.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:44 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Dat 'volwassen gedrag' kun je pas leren als je daadwerkelijk verantwoordelijkheid krijgt en ermee mag experimenteren, als je het mij vraagt...
[..]

Ik (eigenlijk moet ik zeggen wij, mijn vriend en ik zijn het hier helemaal over eens ) wil haar niet in één keer een heleboel verantwoordelijkheid geven, maar het gefaseerd "aanbieden".
Het is echt afhankelijk van hoe haar karakter zich zal ontwikkelen. Zoals ik schreef, zal ze altijd haar mening mogen geven. Misschien merken we al heel snel dat ze goed nadenkt en weloverwogen beslissingen neemt. Dat is dan voor mij een signaal dat ze waarschijnlijk meer verantwoordelijkheid aankan.

quote:

Gelukkig.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:48 schreef MaLo het volgende:
Ik (eigenlijk moet ik zeggen wij, mijn vriend en ik zijn het hier helemaal over eens ) wil haar niet in één keer een heleboel verantwoordelijkheid geven, maar het gefaseerd "aanbieden".
Het is echt afhankelijk van hoe haar karakter zich zal ontwikkelen. Zoals ik schreef, zal ze altijd haar mening mogen geven. Misschien merken we al heel snel dat ze goed nadenkt en weloverwogen beslissingen neemt. Dat is dan voor mij een signaal dat ze waarschijnlijk meer verantwoordelijkheid aankan.

Dat klinkt goed.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:05 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

De kans is groot dat dat idd niet zo is. En dan kun je je natuurlijk afvragen of iemand iets kan doorgeven wat 'ie zelf niet heeft. Maar ja, je hoeft nu eenmaal geen toelatingsexamen te doen om vader of moeder te mogen worden.

Helaas niet nee..

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:33 schreef Nickthedick het volgende:
Kinderen van tegenwoordig zijn zo brutaal omdat ze teveel aandacht krijgen en niet gewoon met rust gelaten worden als ze een keer janken. Als ik vroeger iets had, werd me gewoon verteld dat ik me niet aan moest stellen; het werkte wel.

Ja, dat klopt. Mijn moeder begon dan altijd spottende grapjes te maken. Dan was het zo over hoor.

Ik heb ook zo'n hekel aan krijsende/zeurende/zeikende kinderen bijvoorbeeld in de supermarkt omdat ze iets niet mogen hebben. Dat ligt echt aan de ouders, denk ik. Hoe zo'n kind dan reageert en door blijft drammen.

Ik vraag me af waarom kinderen tegenwoordig zo brutaal zijn. Is het omdat ze al zo snel in contact komen met de wereld van volwassenen (door I-net e.d.)? Ik hoop niet dat ik later van die vervelende koters heb.

quote:

[b]Op dinsdag 19 juli 2005 21:33
Ik hoop niet dat ik later van die vervelende koters heb.

Dat heb je zelf in de hand.

Redleijk vrij maar toch wel gericht op mn eigen verantwoordelijkheid.

De belangrijkste dingen waren dat ik me zo gedraag als men dat in Nederland normaal acht (Houden aan wetten en beleefdheidsregels) en dat ik een beetje mn best deed voor school. Niet dat ik per se cum laude alles moest halen. Maar als ik er met de pet naar gooide waren ze niet blijk. Ook qua geld hebben ze het verantwoordleijk gedaan. Als mn zakgeld op was kreeg ik geen geld tot de datum voor nieuw. En ja zo nu en dan eens een klusje opknappen als ze daar om vragen.

En als ik me daar gewoon netjes aan hield allemaal dan kon ik verder gewoon doen waar ik zin in had.
Geen gezever over kleding of muziek. Geen idiote regels over hoelang ik mocht tv kijken of internetten, geen gejank over alcohol of roken (al deed ik dat 2e niet). Geen tijden dat ik eerder thuis moest zijn dan anderen bij het uitgaan, geen irritante verplichtingen, geen trieste straffen, en er was altijd met ze te praten enz. etc.

Wat dat betreft heb ik het prima gehad.

[ Bericht 2% gewijzigd door Hexagon op 19-07-2005 22:24:28 ]

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 19:33 schreef MaLo het volgende:

Uitgaan was aan zeer strenge regels gebonden. Een half uur te laat thuis was 4 weken niet uitgaan.

Dat soort straffen vind ik dus de plank behoorlijk misslaan. Het is kinderachtig en tiranniek. En je schiet er weinig mee op. Ik vind dat je een tiener op een meer volwassen manier moet benaderen. Hem ook met serieuze argumenten laten merken waarom er die regel is en ook open staan voor zijn/haar mening en daar iets mee doen.

quote:

Ik moest vrij veel doen in het huishouden. Nu ik al 6 jaar op mezelf woon, heb ik er nog steeds een gruwelijke hekel aan .

Ik weet niet hoeveel het was bij je maar ik vind het op zich niet slecht om te laten doen. Ik heb ook geregeld klussen moeten doen. Het is leerzaam en je merkt dat het allemaal niet vanzelf gebeurt. Toen ik nog thuiswoonde moest ik bijvoorbeeld iedere week koken en gemiddeld eens in de 2 weken moesten mn broertje en ik onze kamers en badkamer (we hadden een eigen badkamer) schoonmaken.

Wel haalde mn moeder ooit het rare idee in haar hoofd om ons een tijdschema op te stellen waarin we wat in het huishouden moesten doen in het weekend. Toen hebben mn broertje en ik ook boos gereageerd dat we op die leeftijd niet zo kinderachtig wilden worden benadert. Als mn moeder wil dat ik een klus doe (ik woon er in het weekend nog) dan doe ik dat zonder meer. Maar ik weiger met dingen mee te doen die bedoelt zijn voor kinderen van 6 .

Vrij opgevoed, goed terecht gekomen ( nu 20 ) altijd alleen gewoond met mn moeder, geen echte regels meer richtlijnen opgelegd gekregen.

Ook aan aan het uitgaan waren zo goed als geen regels verbonden als het te laat werd moest ik alleen ff bellen, drank mocht maar als ik teveel zou zuipen dan waren de na affecten men eigen probleem, eigen kots opruimen dus ( nooit gebeurt )

te laat thuis, de volgende dag te laat op werk/school tjah eigen probleem,
drugs nooit gebruikt, naja 1 keer een jointje gehad toen ik 14 was.
rook ook niet en drink op dit moment zo goed als niet, een tijd elk weekend gedaan ( toen nog veel stappen e.d. ) nooit compleet lam geweest van de drank ( ken me eigen limieten wel redelijk )

Zakgeld kreeg ik tot ik een baantje had en daarna was het van als je meer geld nodig hebt ga je meer werken. sim-pel. is het voor iets belangerijks dan is er altijd te praten over een bijdrage, kleding werd gekocht maar dan had me ma dus ook inspraak in wat het werd sinds een jaar of 4 koop ik dus meestal me eigen kleding :]

Nooit echt gestraft door mams meer gestraft door de uitkomst van je eigen keuzes dus. af en toe wat bijgestuurt. op het moment ook nog geen ambitie om het huis uit te gaan, slecht heb ik het hier absoluut niet.

edit* ohjah school, ik ben begonnen op havo/vwo door gebrek aan intresse uiteindelijk mavo gedaan ( toen toch behoorlijk wat discussie gehad over dat ik wel wat beter me best moest gaan doen ) uiteindelijk mavo gehaald nu 4 jaar mbo achter de rug en komen er 3 en half jaar hbo technische informatica aan. uiteindelijk toch goed terecht gekomen dus

[ Bericht 8% gewijzigd door Ra-z op 20-07-2005 00:16:37 ]

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 18:23 schreef Pietverdriet het volgende:
Nederland barst van de slechtopgevoede grote bek gevende ongemanierde horken, de hufterigheid en onbeschoftheid is vreselijk.

Nou ja, mijn ouders hebben me altijd duidelijk gemaakt dat ik oudere mensen toch maar met U moet aanspreken, en altijd respect voor mensen moet hebben enzo. Maar dat heeft weinig met een vrije of niet-vrije opvoeding te doen. Ikzelf vind dat ik best wel vrij ben opgevoed, maar dat zie ik meer in de dingen die ik graag doe, en zaken als uitgaan, vriendinnetjes ed. Mn moeder heeft me wel duidelijk gemaakt dat als ik als kind ooit iets zou stelen, dat ik flink, maar dan ook echt flink de lul zou zijn.

Vrij.
Mijn ouders hadden eigenlijk vrij weinig 'regeltjes' waar we ons aan moesten houden. Op de een of andere manier hebben ze ons kennelijk zó opgevoed dat het niet nodig was ofzo. We waren idd nogal braaf enzo. Nooit echt 'wilde' kinderen geweest. Rustig en alles.
We werden ook al jong bij beslissingen betrokken en dat is toch best wel prettig. Toen we wat ouder werden was er bijv. ook nooit een uiterlijke tijd dat we thuis moesten zijn. Wel wilden ze graag weten waar we waren en dat we niet alleen naar huis gingen maar gebracht werden door bijv. die groep waar we bij waren.

Over het algemeen een heel fijne, vrije en rustige opvoeding gehad.