TV Televisie
Kookprogramma's, Actualiteitenprogramma's, Spelprogramma's en Documentaires. Praat er gezellig over mee, live of achteraf!
Deze film komt zeker wel in de buurt van de film met de langste titel ooit. Zeker voor Amerikaanse maatstavenquote:
The Choices we make, not the chances we take, determine our destiny.
Het is waarschijnlijk ook de film met de langste titel:quote:Op zondag 10 april 2005 12:26 schreef Hare het volgende:
[..]
Deze film komt zeker wel in de buurt van de film met de langste titel ooit. Zeker voor Amerikaanse maatstaven
LONGEST TITLES
(includes spaces/punctuation; letters/numbers only)
1 / 2: Night of the Day of the Dawn of the Son of the Bride of the Return of the Revenge of the Terror of the Attack of the Evil, Mutant, Alien, Flesh Eating, Hellbound, Zombified Living Dead Part 2: In Shocking 2-D (1991, Lowell Mason) - (208 / 161)
2 / 1: The First & Only Unicorn City Combined Kids Carnival Circus Is Coming Soon to Your Local Neighborhood, Neighborhood: Tickets Now at Box Office: Live Menagerie! Talent Audition! Come Early for Early (1978) - (197 / 162)
3 / 3: Un Fatto Di Sangue Nel Commune Di Sculiana Fra Due Uomini Per Causa Di Una Vedova Si Sospetano Moventi Politici. Amore-Morte-Shimmy. Lugano Belle. Tarantelle. Tarallucci È Vino (Lina Wertmüller) - (176 / 144) (full title according to Guinness)
4 / 4: The Mysterious Yearning Secretive Sad Lonely Troubled Confused Loving Musical Gifted Intelligent Beautiful Tender Sensitive Haunted Passionate Talented Mr. Ripley (1999, Anthony Minghella) - (162 / 142)
5 / 6: Shree Shree Rajadhiraja Shree Shree Madana Kamaraja Shree Shree Vilasa Raja Shree Shree Madhubana Raja Shree Shree Krishnadeva Donga Raja (1994) - (155 / 118)
6 / 5: The Persecution and Assassination of Jean-Paul Marat as Performed by the Inmates of the Asylum of Charenton Under the Direction of the Marquis de Sade (1967, Peter Brook) - (150 / 125)
The thoughts of others screech at them like the forced laughs of a billion art house movie patrons.
IMDb Vote History
IMDb Vote History
quote:Op zondag 10 april 2005 12:31 schreef victorinox het volgende:
5 / 6: Shree Shree Rajadhiraja Shree Shree Madana Kamaraja Shree Shree Vilasa Raja Shree Shree Madhubana Raja Shree Shree Krishnadeva Donga Raja (1994) - (155 / 118)
Als dat geen bezoekers naar de bioscoop trekt
The Choices we make, not the chances we take, determine our destiny.
Ju-on: The Grudge 2
Ik zapte gisteravond even langs alle zenders en kwam om 0:00 uur aan bij MTV die Ju-on:The Grudge 2 uitzonden. Gezien ik er van alles over gehoord heb en nog nooit iets ervan heb gezien was ik wel benieuwd opzich. Gelijk vanaf het begin hangt er een best wel creepy sfeertje in de film. En hoewel ik in het begin van de film toch al wat cliché dingen zag bleef het tot het einde opzich wel spannend. Geen hoogstaande film maar opzich wel vermakelijk voor een avondje 'griezelen', maar de film moet het hebben van het sfeertje en een beetje spanning want eng wordt het niet echt.
Ik zapte gisteravond even langs alle zenders en kwam om 0:00 uur aan bij MTV die Ju-on:The Grudge 2 uitzonden. Gezien ik er van alles over gehoord heb en nog nooit iets ervan heb gezien was ik wel benieuwd opzich. Gelijk vanaf het begin hangt er een best wel creepy sfeertje in de film. En hoewel ik in het begin van de film toch al wat cliché dingen zag bleef het tot het einde opzich wel spannend. Geen hoogstaande film maar opzich wel vermakelijk voor een avondje 'griezelen', maar de film moet het hebben van het sfeertje en een beetje spanning want eng wordt het niet echt.
Zivot Je Cudo
Opnieuw een erg vermakelijke en interessante film van Kusturica. Hij begon wat chaotisch en was wat moeilijk in te komen, maar toen het verhaal eenmaal onderweg was kwamen de typische scenes zoals we die van Kusturica kennen, luid vergezeld met de traditionele muziek en de absurde gebeurtenissen. Dit zullen altijd films blijven die me weten te boeien, al zal ik ws nooit volledig begrijpen wat de maker met alle verwijzingen in zijn film bedoelt.
Opnieuw een erg vermakelijke en interessante film van Kusturica. Hij begon wat chaotisch en was wat moeilijk in te komen, maar toen het verhaal eenmaal onderweg was kwamen de typische scenes zoals we die van Kusturica kennen, luid vergezeld met de traditionele muziek en de absurde gebeurtenissen. Dit zullen altijd films blijven die me weten te boeien, al zal ik ws nooit volledig begrijpen wat de maker met alle verwijzingen in zijn film bedoelt.
Where facts are few, experts are many.
Hotel Rwanda 2004)
Hele mooie, goede, indrukwekkende film over de oorlog in Rwanda.
cijfer: 8.5
Tsubaki Sanjûrô (1962)
Misschien iets minder goed dan zijn voorganger, Yojimbo, maar nog steeds een geweldige film. Toshirô Mifune is ook weer lekker op dreef is. En één van de komischste Kurosawa's, die ik heb gezien.
cijfer: 9
Hele mooie, goede, indrukwekkende film over de oorlog in Rwanda.
cijfer: 8.5
Tsubaki Sanjûrô (1962)
Misschien iets minder goed dan zijn voorganger, Yojimbo, maar nog steeds een geweldige film. Toshirô Mifune is ook weer lekker op dreef is. En één van de komischste Kurosawa's, die ik heb gezien.
cijfer: 9
Volgens mij heb je Ju-on: The Grudge gezien. Ju-on: The Grudge 2 staat op 15 April gepland.quote:Op zondag 10 april 2005 12:48 schreef Shogo het volgende:
Ju-on: The Grudge 2
Ik zapte gisteravond even langs alle zenders en kwam om 0:00 uur aan bij MTV die Ju-on:The Grudge 2 uitzonden. Gezien ik er van alles over gehoord heb en nog nooit iets ervan heb gezien was ik wel benieuwd opzich. Gelijk vanaf het begin hangt er een best wel creepy sfeertje in de film. En hoewel ik in het begin van de film toch al wat cliché dingen zag bleef het tot het einde opzich wel spannend. Geen hoogstaande film maar opzich wel vermakelijk voor een avondje 'griezelen', maar de film moet het hebben van het sfeertje en een beetje spanning want eng wordt het niet echt.
quote:Op zondag 10 april 2005 13:28 schreef sampoo het volgende:
[..]
Volgens mij heb je Ju-on: The Grudge gezien. Ju-on: The Grudge 2 staat op 15 April gepland.
Weet ik wel zeker, want ik heb tijdens het zappen ook nog een stukje gezien van Ju-On.
xenofoob, misantroop, antiloop, limonadesiroop.
Die namen bij de cast leken me al niet overeen te komen met die ik in de film gehoord heb... Wat een sukkels er stond een 2 achter bij dat MTV beeldmerkje (die tekst die de hele tijd heen en weer scrolt).quote:Op zondag 10 april 2005 13:28 schreef sampoo het volgende:
[..]
Volgens mij heb je Ju-on: The Grudge gezien. Ju-on: The Grudge 2 staat op 15 April gepland.
Reservoir Dogs
Ondanks dat de film weinig inhoud heeft maken de acteurs, sterke dialogen en geweldige muziek dit tot een geweldige film
Ondanks dat de film weinig inhoud heeft maken de acteurs, sterke dialogen en geweldige muziek dit tot een geweldige film
Reservoir Dogs
De eerste feature film van Quentin Tarantino, waarin ie zelf natuurlijk ook een rol speelt is mijn inziens een instant classic. Alle kenmerken van een typische Tarantino film zitten erin: geweldige dialogen die t werk van QT zo goed kenmerken, moo maar simpel en effectief gefilmd, goed gemonteerd en weer voorzien van een puike soundtrack. Ook de personages zijn erg cool.
Vooral de openingsscene (over Madonna) is subliem . Verder niet veel aan toe te voegen. Gewoon een film die iedereen moet zien en hebben
IMDB Cijfer: 8,3/10
Mijn Cijfer: 9,0/10
De eerste feature film van Quentin Tarantino, waarin ie zelf natuurlijk ook een rol speelt is mijn inziens een instant classic. Alle kenmerken van een typische Tarantino film zitten erin: geweldige dialogen die t werk van QT zo goed kenmerken, moo maar simpel en effectief gefilmd, goed gemonteerd en weer voorzien van een puike soundtrack. Ook de personages zijn erg cool.
Vooral de openingsscene (over Madonna) is subliem . Verder niet veel aan toe te voegen. Gewoon een film die iedereen moet zien en hebben
. Verder niet veel aan toe te voegen. Gewoon een film die iedereen moet zien en hebben IMDB Cijfer: 8,3/10
Mijn Cijfer: 9,0/10
How can you know what things are worth if your hands don`t move `till you do a day`s work?
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
hehe lolquote:
How can you know what things are worth if your hands don`t move `till you do a day`s work?
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
als t goed is, zometeen de Criterion versie van Traffic.quote:
die heb jij ook, toch??
How can you know what things are worth if your hands don`t move `till you do a day`s work?
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
[quote]Op zondag 10 april 2005 13:35 schreef pascalheister het volgende:
Napoleon Dynamite
Een nerd (een echte) die zijn nieuwe mexicaanse vriend gaat helpen class president te worden terwijl er wordt opgepast door Oom "ik leef nog in 1982".
Dit doet hij in anderhalf uur van nietzeggendheid. Eigenlijk is de film dood en doodsaai, maar in zn saaiheid toch wel interessant om naar te kijken. Napoleon doet mij een beetje denken aan de sukkel in de klas die toch een enorm ego had en een grote klootzak kon zijn zodra hij in de aandacht stond.
Aan de ene kant moet je lachen om de situaties, aan de andere kant is het natuurlijk zielig hoor Napoleon (en zn chatzieke broeg Kirk) hun leven doorbrengen.
Aardig, vreemd maar meer niet
En oh, wat is het Waterworld meisje schattig geworden zeg! Wat een lief koppie.
Napoleon Dynamite
Een nerd (een echte) die zijn nieuwe mexicaanse vriend gaat helpen class president te worden terwijl er wordt opgepast door Oom "ik leef nog in 1982".
Dit doet hij in anderhalf uur van nietzeggendheid. Eigenlijk is de film dood en doodsaai, maar in zn saaiheid toch wel interessant om naar te kijken. Napoleon doet mij een beetje denken aan de sukkel in de klas die toch een enorm ego had en een grote klootzak kon zijn zodra hij in de aandacht stond.
Aan de ene kant moet je lachen om de situaties, aan de andere kant is het natuurlijk zielig hoor Napoleon (en zn chatzieke broeg Kirk) hun leven doorbrengen.
Aardig, vreemd maar meer niet
En oh, wat is het Waterworld meisje schattig geworden zeg! Wat een lief koppie.
Too lazy to be an evil genius..
PSN ID: Cheironnl
PSN ID: Cheironnl
ik heb vandaag Robots gekeken
Tijden gaan voorbij, maar de passie blijft!
Winnaar Serie A-toto 2008-2009
Ja, eind april 2007, de mooiste dag van heel m'n leven!
En daarom zing ik nu, bedankt Phillip Cocu!
Winnaar Serie A-toto 2008-2009
Ja, eind april 2007, de mooiste dag van heel m'n leven!
En daarom zing ik nu, bedankt Phillip Cocu!
ja die heb ik ook al een tijdje ja, maar ik heb wat anders gezienquote:Op zondag 10 april 2005 14:45 schreef Timo20 het volgende:
[..]
als t goed is, zometeen de Criterion versie van Traffic.
die heb jij ook, toch??
Lawrence of Aribia
Wat een geweldige film zeg, het is een lange zit. Maar ook zeker de moeite waard. De intro is al geweldig gemaakt.. verder de geweldige beelden van de woestijn in combinatie met een sterk verhaal en mooie muziek en goede scenes maken dit een topper.
Wat een geweldige film zeg, het is een lange zit. Maar ook zeker de moeite waard. De intro is al geweldig gemaakt.. verder de geweldige beelden van de woestijn in combinatie met een sterk verhaal en mooie muziek en goede scenes maken dit een topper.
Paar keer half gezien, dit keer helemaal en zonder bier om het verhaal helemaal te begrijpen: American History X.
K werd er emotioneel van . (en dat gebeurt niet snel bij films )
K werd er emotioneel van . (en dat gebeurt niet snel bij films )
Heb ik vorige week gezien! .quote:Op vrijdag 8 april 2005 19:45 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Hide and seek
Erg warrig,toch een mooie film En een goeie cast,absoluut Jammer alleen dat er 2 eindes zijn
Erg leuke film.
The Dangerous Lives of Altar Boys: wat deze film zo leuk maakt is de frivoliteit, de fantasie en de levendigheid van de hoofdpersonages. Het is dan ook tamelijk jammer dat de film het nodig vindt om er toch maar een zwaar einde aan te binden en drama introduceert dat de fijne alledaagsheid van de film nogal tegenwerkt. Toch een fijn filmpje dat mooie momenten kent en originele animatieseqenties heeft die net dat beetje extra geven. 7,5.
O+ Audrey O+ (en, in iets mindere mate, O+ Gene Tierney O+)
(#168) Week End (Jean-Luc Godard, 1967)
In het begin waren films van Godard vooral het schoppen tegen filmwetten en -tradities. Zo was Alphaville zijn antwoord op de science fiction film, Les carabiniers op de oorlogsfilm en Une femme est une femme op de musical. In zijn latere werk is het steeds vaker de maatschappij wat er aan moet geloven en dat bereikt hier z'n hoogtepunt. De film is geconstrueert als een roadmovie en de protagonisten komen tijdens deze tocht een grote lading bijzondere mensen tegen, elk een groep uit de samenleving symbolerend. De bourgeoisie, de hippies, de Westerse cultuur, het communisme; geen enkele groepering is veilig voor de losgeslagen Godard.
Het resultaat is een film waarin je alles kunt verwachten en waar die verwachtingen ook ingelost worden. Tien minuten lange panning-shots van een verkeersopstopping, prekende allochtonen, brandende auto's met hevig bebloede lijken, kannibalen, sexuele fantasiën, vuurgevechten; alles zit er in. Dat maakt van de film een erg onvoorspelbare, vaak hilarische, maar soms ook haast ondoorkomelijke film die een bijzondere ervaring is. Godard draaft soms door in z'n politieke preken en zijn politieke boodschap komt dan ook beter over wanneer hij de problemen met humor benadert. Niemand lijkt zich bijvoorbeeld druk te maken om de lijken en het eerste waar de upperclass trut zich druk om maakt wanneer ze in een crash terecht komen is haar dure tas.
Tijdens de openingsscene, waarin een vrouw heel rustig aan haar man verteld over haar menage-a-trois met een ander koppel, speelt Godard met de muziek en probeert overduidelijk door middel van deze muziek een valse spanning te creëren die totaal niet op z'n plaats is. De filmverwijzingen ontbreken uiteraard ook niet. Eén van de duidelijk is naar Buñuel's El ángel exterminador, evenals deze film een film die surrealistisch van aard is. Godard weet ook weer leuk gebruik van kleur te maken. Opvallend daarbij is dat de kleuren van de Franse vlag diverse keren terugkeren (bijvoorbeeld doordat in de file een aantal keer een blauwe, witte en rode auto achter elkaar staan). Dit was z'n 15e film in een periode van zeven jaar en het duurde jaren voordat hij nog een film zou maken hierna. De film eindigt dan ook met het statement: "Het einde van de cinema". ****
In het begin waren films van Godard vooral het schoppen tegen filmwetten en -tradities. Zo was Alphaville zijn antwoord op de science fiction film, Les carabiniers op de oorlogsfilm en Une femme est une femme op de musical. In zijn latere werk is het steeds vaker de maatschappij wat er aan moet geloven en dat bereikt hier z'n hoogtepunt. De film is geconstrueert als een roadmovie en de protagonisten komen tijdens deze tocht een grote lading bijzondere mensen tegen, elk een groep uit de samenleving symbolerend. De bourgeoisie, de hippies, de Westerse cultuur, het communisme; geen enkele groepering is veilig voor de losgeslagen Godard.
Het resultaat is een film waarin je alles kunt verwachten en waar die verwachtingen ook ingelost worden. Tien minuten lange panning-shots van een verkeersopstopping, prekende allochtonen, brandende auto's met hevig bebloede lijken, kannibalen, sexuele fantasiën, vuurgevechten; alles zit er in. Dat maakt van de film een erg onvoorspelbare, vaak hilarische, maar soms ook haast ondoorkomelijke film die een bijzondere ervaring is. Godard draaft soms door in z'n politieke preken en zijn politieke boodschap komt dan ook beter over wanneer hij de problemen met humor benadert. Niemand lijkt zich bijvoorbeeld druk te maken om de lijken en het eerste waar de upperclass trut zich druk om maakt wanneer ze in een crash terecht komen is haar dure tas.
Tijdens de openingsscene, waarin een vrouw heel rustig aan haar man verteld over haar menage-a-trois met een ander koppel, speelt Godard met de muziek en probeert overduidelijk door middel van deze muziek een valse spanning te creëren die totaal niet op z'n plaats is. De filmverwijzingen ontbreken uiteraard ook niet. Eén van de duidelijk is naar Buñuel's El ángel exterminador, evenals deze film een film die surrealistisch van aard is. Godard weet ook weer leuk gebruik van kleur te maken. Opvallend daarbij is dat de kleuren van de Franse vlag diverse keren terugkeren (bijvoorbeeld doordat in de file een aantal keer een blauwe, witte en rode auto achter elkaar staan). Dit was z'n 15e film in een periode van zeven jaar en het duurde jaren voordat hij nog een film zou maken hierna. De film eindigt dan ook met het statement: "Het einde van de cinema". ****
The Forgotten
Toen ik de trailer had gezien van deze film leek het me wel een aardige film omdat het gegeven wel aardig origineel was. Ik zette dus met veel zin de film aan.
De film laat goed zien hoe Telly helemaal kapot is omdat ze haar zoon een aantal jaren terug kwijt is geraakt. Ze heeft moeite om het verlies te verwerken en haar relatie met haar man wordt er niet echt beter op. Op een dag lijkt het opeens alsof niemand ooit van het bestaan van haar zoontje afweet. Dan gaat ze dus op onderzoek uit hoe dat komt.
Ik vond het verhaal erg intrigerend. Zoals ik al eerder zei was het idee gewoon wel ok. De uitwerking ook zeker. Julianne Moore laat een echte moeder zien die onvoorwaardelijke moederliefde toont door zich door niets tegen te laten houden. Het verhaal blijft ook goed totdat we aan het einde komen. Het einde is zeker wel logisch alleen past geheel niet bij de film. Het was echt weer duidelijk dat er een "hollywood" goed einde aan moest komen. Dat vond ik eigenlijk het enige jammere. Voor de rest goede film. Een 8.
Toen ik de trailer had gezien van deze film leek het me wel een aardige film omdat het gegeven wel aardig origineel was. Ik zette dus met veel zin de film aan.
De film laat goed zien hoe Telly helemaal kapot is omdat ze haar zoon een aantal jaren terug kwijt is geraakt. Ze heeft moeite om het verlies te verwerken en haar relatie met haar man wordt er niet echt beter op. Op een dag lijkt het opeens alsof niemand ooit van het bestaan van haar zoontje afweet. Dan gaat ze dus op onderzoek uit hoe dat komt.
Ik vond het verhaal erg intrigerend. Zoals ik al eerder zei was het idee gewoon wel ok. De uitwerking ook zeker. Julianne Moore laat een echte moeder zien die onvoorwaardelijke moederliefde toont door zich door niets tegen te laten houden. Het verhaal blijft ook goed totdat we aan het einde komen. Het einde is zeker wel logisch alleen past geheel niet bij de film. Het was echt weer duidelijk dat er een "hollywood" goed einde aan moest komen. Dat vond ik eigenlijk het enige jammere. Voor de rest goede film. Een 8.
Test je filmkennis! Speel mee met FOK! Movie Trivia en win prijzen!
Notorious
Beetje een laatbloeier. De film bouwt zeer langzaam op en er gebeurt gewoon zeer weinig tot de laatste 20 minuten, wanneer het verhaal toch erg interessant begint te worden. Dat dat daarvoor eigenlijk niet lukt is doordat de spanning die er zou moeten zijn tussen Grant en Bergman, en waar een groot deel van de film omdraait niet werkt. Grant speelt de verontwaardige lover die niks meer te maken wilt hebben met de liefde van z'n leven, maar het is gewoon te duidelijk dat het alleen maar spel is. Dat ze uiteindelijk samenkomen is erg obvious. Veel wordt goedgemaakt met het spannende en mooi geschoten einde, waarbij Hitchcock heel normale voorwerpen toch een zeer grote rol kan laten spelen. Echt knap gedaan.
Ow, en ook nog een prachtige docu gezien:
Katharine Hepburn: All About Me
Ik ben niet echt fan van de acteerprestaties van miss Hepburn, ik vind ze vaak erg overdreven overkomen. Maar wat is het toch geweldig deze docu over haar leven te zien. In 1992 gemaakt, ze leefde toen nog, en dus krijgen we haar leven nu te zien en verteld ze met eigen verhalen de homevideo's en fragmenten uit films aan elkaar. Vind het fascinerend om zo'n grote ster nog op zo'n late leeftijd te zien, waarin ze nog zeer actief is met tennis, gardening en weet ik veel wat meer.
Maar het leukste zijn de home video's, waarbij de camera ook vaak werd meegenomen naar de sets, en dus krijgen we wat achter de schermen fragmenten te zien, waarbij het voor mij vooral leuk was om Cary Grant te zien.
Hepburn verteld heel open en eerlijk en zo krijgen we veel leuks te horen. Haar kijk op het leven is een zeer bijzondere, en ze zegt een aantal zeer mooie dingen.
Haar acteren mag me dan een beetje tegenstaan, het is wel een zeer markante vrouw!
[ Bericht 41% gewijzigd door Hare op 11-04-2005 10:36:59 ]
Beetje een laatbloeier. De film bouwt zeer langzaam op en er gebeurt gewoon zeer weinig tot de laatste 20 minuten, wanneer het verhaal toch erg interessant begint te worden. Dat dat daarvoor eigenlijk niet lukt is doordat de spanning die er zou moeten zijn tussen Grant en Bergman, en waar een groot deel van de film omdraait niet werkt. Grant speelt de verontwaardige lover die niks meer te maken wilt hebben met de liefde van z'n leven, maar het is gewoon te duidelijk dat het alleen maar spel is. Dat ze uiteindelijk samenkomen is erg obvious. Veel wordt goedgemaakt met het spannende en mooi geschoten einde, waarbij Hitchcock heel normale voorwerpen toch een zeer grote rol kan laten spelen. Echt knap gedaan.
Ow, en ook nog een prachtige docu gezien:
Katharine Hepburn: All About Me
Ik ben niet echt fan van de acteerprestaties van miss Hepburn, ik vind ze vaak erg overdreven overkomen. Maar wat is het toch geweldig deze docu over haar leven te zien. In 1992 gemaakt, ze leefde toen nog, en dus krijgen we haar leven nu te zien en verteld ze met eigen verhalen de homevideo's en fragmenten uit films aan elkaar. Vind het fascinerend om zo'n grote ster nog op zo'n late leeftijd te zien, waarin ze nog zeer actief is met tennis, gardening en weet ik veel wat meer.
Maar het leukste zijn de home video's, waarbij de camera ook vaak werd meegenomen naar de sets, en dus krijgen we wat achter de schermen fragmenten te zien, waarbij het voor mij vooral leuk was om Cary Grant te zien.
Hepburn verteld heel open en eerlijk en zo krijgen we veel leuks te horen. Haar kijk op het leven is een zeer bijzondere, en ze zegt een aantal zeer mooie dingen.
Haar acteren mag me dan een beetje tegenstaan, het is wel een zeer markante vrouw!
[ Bericht 41% gewijzigd door Hare op 11-04-2005 10:36:59 ]
The Choices we make, not the chances we take, determine our destiny.
Casablanca
http://www.imdb.com/title/tt0034583/
Eindelijk deze klassieker gezien, zodat ik zelf kan oordelen over de mytische status die deze film door velen aangemeten wordt toebedeeld.
Terecht?
Ja, ik vind van wel.
Het biedt veel; uitstekende rolverdeling van zowel hoofdrolspeler als de bijrollen. Het verhaal heeft een interessant gegeven, met name het feit dat de film in 1943, dus nog midden in WOII, is opgenomen is intrigerend. Wat de door mij aanvankelijk gevreesde romantiek betreft, ook dit komt integer over en is niet te zoetgevooisd. Grappig detail is het kettingroken en zuipen door alle acteurs, andere tijden zeg maar.....
Kortom, het overtrof mijn verwachtingen en de status van absolute klassieker is wat mij betreft gerechtvaardigd.
http://www.imdb.com/title/tt0034583/
Eindelijk deze klassieker gezien, zodat ik zelf kan oordelen over de mytische status die deze film door velen aangemeten wordt toebedeeld.
Terecht?
Ja, ik vind van wel.
Het biedt veel; uitstekende rolverdeling van zowel hoofdrolspeler als de bijrollen. Het verhaal heeft een interessant gegeven, met name het feit dat de film in 1943, dus nog midden in WOII, is opgenomen is intrigerend. Wat de door mij aanvankelijk gevreesde romantiek betreft, ook dit komt integer over en is niet te zoetgevooisd. Grappig detail is het kettingroken en zuipen door alle acteurs, andere tijden zeg maar.....
Kortom, het overtrof mijn verwachtingen en de status van absolute klassieker is wat mij betreft gerechtvaardigd.
Max
Max Rothmann (john Cusack) is een oorlogsveteraan uit WO1. hij heeft een arm verloren in de loopgraven. na de oorlog is hij kunsthandelaar in munchen geworden.
hij komt in kontakt met een jonge, beginnende schilder: Adolf Hitler. deze AH heeft wel talent, maar ook aparte ideeen. mede door andere oorlogsveteranen wordt AH opgedweept zich met politiek bezig te gaan houden. MR probeert hem echter aan te moedigen de energie die hij in zijn speeches steekt te gebruiken voor zijn schilderwerk.
de film is zeker niet slecht, maar het komt nooit echt los. alleen de speech in de kroeg is echt sterk.
ook kon JC mij niet overtuigen van een eenarmig bestaan....
Max Rothmann (john Cusack) is een oorlogsveteraan uit WO1. hij heeft een arm verloren in de loopgraven. na de oorlog is hij kunsthandelaar in munchen geworden.
hij komt in kontakt met een jonge, beginnende schilder: Adolf Hitler. deze AH heeft wel talent, maar ook aparte ideeen. mede door andere oorlogsveteranen wordt AH opgedweept zich met politiek bezig te gaan houden. MR probeert hem echter aan te moedigen de energie die hij in zijn speeches steekt te gebruiken voor zijn schilderwerk.
de film is zeker niet slecht, maar het komt nooit echt los. alleen de speech in de kroeg is echt sterk.
ook kon JC mij niet overtuigen van een eenarmig bestaan....
Once Upon A Time In China (Tsui Hark, 1991)
Had hier geen verwachtingen van maar vond dit toch een behoorlijke tegenvaller. Plaatjes zien er prima uit, evenals de tof in beeld gebrachte vechtscènes. Het grootste probleem vond ik eigenlijk dat er geen touw was vast te knopen aan het verhaal, voor zover dat aanwezig was. Verhaal fungeerde eigenlijk alleen als kapstok voor de werkelijk eindeloze vechtscènes. Nu is dat niet zo'n probleem, ik noem een Kill Bill 1 of een Hardboiled die beide meer dan prima te pruimen zijn. Grote verschil is denk ik dat daar niet zulke gruwelijk flauwe grappen in zitten. Ook de zoetsappige muziek werd trouwens vrij irritant na een tijdje. Al met al op zich best vermakelijke onzin, maar in het tijdperk van de helden en de vliegende dolken gewoon niet echt meer een hele goede film...; **1/2
Autumn Sonata (Bergman, 1978)
Had de film al gezien, maar had gisteravond het grote genoegen hem op het grote witte doek te mogen bewonderen. De eerste keer vond ik dit al een uitstekende film, echter zo diep onder de indruk als ik gisteravond was was ik toen bij lange na niet. In het kort gaat de film over de jonge Eva (Liv Ullman) die haar moeder en concertpianiste Charlotte (Ingrid Bergman) uitnodigt nadat ze elkaar 7 jaar niet meer gezien hebben. Al snel blijkt dat dit het gevolg was van een ernstig verstoorde relatie tussen de twee, als gevolg van emotionele verwaarlozing in Eva's jeugd. Ok, de film moet even op gang komen zoals de meeste films van Bergman, maar al snel ontwikkelt de film zich tot een door Sven Nykwist intens in beeld gebrachte emotionele strijd die diep inzicht geeft in beider karakters. Ingrid Bergman op leeftijd zet hier een meer dan uitstekende rol weg, maar degene die echt indruk op mij maakte was Liv Ullman. Vooral tijdens de ruzie tegen het eind van de film is haar acteerwerk werkelijk bespottelijk goed, diepe indruk heeft zij op mij gemaakt. Absoluut een van mijn Bergman-favorieten, deze herstachtige sonata... ****1/2
[ Bericht 0% gewijzigd door fractalis op 11-04-2005 16:21:32 ]
Had hier geen verwachtingen van maar vond dit toch een behoorlijke tegenvaller. Plaatjes zien er prima uit, evenals de tof in beeld gebrachte vechtscènes. Het grootste probleem vond ik eigenlijk dat er geen touw was vast te knopen aan het verhaal, voor zover dat aanwezig was. Verhaal fungeerde eigenlijk alleen als kapstok voor de werkelijk eindeloze vechtscènes. Nu is dat niet zo'n probleem, ik noem een Kill Bill 1 of een Hardboiled die beide meer dan prima te pruimen zijn. Grote verschil is denk ik dat daar niet zulke gruwelijk flauwe grappen in zitten. Ook de zoetsappige muziek werd trouwens vrij irritant na een tijdje. Al met al op zich best vermakelijke onzin, maar in het tijdperk van de helden en de vliegende dolken gewoon niet echt meer een hele goede film...; **1/2
Autumn Sonata (Bergman, 1978)
Had de film al gezien, maar had gisteravond het grote genoegen hem op het grote witte doek te mogen bewonderen. De eerste keer vond ik dit al een uitstekende film, echter zo diep onder de indruk als ik gisteravond was was ik toen bij lange na niet. In het kort gaat de film over de jonge Eva (Liv Ullman) die haar moeder en concertpianiste Charlotte (Ingrid Bergman) uitnodigt nadat ze elkaar 7 jaar niet meer gezien hebben. Al snel blijkt dat dit het gevolg was van een ernstig verstoorde relatie tussen de twee, als gevolg van emotionele verwaarlozing in Eva's jeugd. Ok, de film moet even op gang komen zoals de meeste films van Bergman, maar al snel ontwikkelt de film zich tot een door Sven Nykwist intens in beeld gebrachte emotionele strijd die diep inzicht geeft in beider karakters. Ingrid Bergman op leeftijd zet hier een meer dan uitstekende rol weg, maar degene die echt indruk op mij maakte was Liv Ullman. Vooral tijdens de ruzie tegen het eind van de film is haar acteerwerk werkelijk bespottelijk goed, diepe indruk heeft zij op mij gemaakt. Absoluut een van mijn Bergman-favorieten, deze herstachtige sonata... ****1/2
[ Bericht 0% gewijzigd door fractalis op 11-04-2005 16:21:32 ]
Reprogram. Restructure. Resistance is futile. You will be assimilated.
Cheongpung myeongwol (Sword in the Moon)(2003)
Het plot in het kort: Held moet nieuwe koning beschermen tegen aanslagen. Maar dan blijkt dat degene achter de aanslagen zijn oude krijgsmakker is. Wat te doen, wat te doen.
Ik vond de film het eerst half uur simpelweg slecht.Al zitten er ook dan al een paar gave vechtscenés in. Maar als het verhaal dan iets meer op gang komt, wordt het nog best aardig. Al is de film echt een gevalletje "net niet". Zo is bijvoorbeeld de muziek net verkeerd gekozen voor sommige scene's. Is het nog best een vermakelijke film voor de liefhebbers van wu xia.
cijfer: 6
Het plot in het kort: Held moet nieuwe koning beschermen tegen aanslagen. Maar dan blijkt dat degene achter de aanslagen zijn oude krijgsmakker is. Wat te doen, wat te doen.
Ik vond de film het eerst half uur simpelweg slecht.Al zitten er ook dan al een paar gave vechtscenés in. Maar als het verhaal dan iets meer op gang komt, wordt het nog best aardig. Al is de film echt een gevalletje "net niet". Zo is bijvoorbeeld de muziek net verkeerd gekozen voor sommige scene's. Is het nog best een vermakelijke film voor de liefhebbers van wu xia.
cijfer: 6
