Ik ben een god!

damn..

Het kenmerk van een god (bij de oude Grieken en de Romeinen bijvoorbeeld) was niet hun uniekheid, maar hun bovennatuurlijke krachten. Ik zie jou nog niet veranderen in een stier of over de onderwereld heersen.

Maar als je jouw visie volgt, is iedereen een god...
Dan heeft het woord god dus geen waarde meer...

Jeps, Ik ben alwetend.

quote:

Op woensdag 9 maart 2005 12:55 schreef wise het volgende:
hoe ken jij nou god zijn.

ik ben god

Nee er zijn meerderen goden, zo'n 4 miljard ofzo

quote:

Op zaterdag 12 maart 2005 11:24 schreef Xalopalyps het volgende:

[..]

Nee er zijn meerderen goden, zo'n 4 miljard ofzo

maak daar 6 miljard van

quote:

Op donderdag 10 maart 2005 18:24 schreef -Angel- het volgende:
god, wacht nog steeds op het antwoord van Litso ...

En nu vraag je het aan jezelf.. Volgens je eigen redenatie.. Beetje schizofreen aan het worden manneke?

quote:

Op woensdag 9 maart 2005 21:09 schreef Syl68 het volgende:
Dus God is Liefde en Liefde is God.
En ik voel me één met God ..................God............... AL wat is

Inderdaad, maar niet alleen. Liefde is zijn natuur, niet een definitie. Welke onmogelijk is om te geven.

Hij die god gerealiseert heeft:

Beantwoord
haat met liefde,
Vervloekingen met gebedens,
Ongeduld met begrip.

Val een persoon aan, die God gerealiseert heeft aan, en hij zal je niet terug slaan.

"als je geslagen word, op je ene wang, keer dan je andere wang ook toe."
"Pakt iemand je jas af, geef hem ook je shirt"
"Steelt iemand iets uit je huis, laat hem weten dat het een geschenk is aan de dief"

Wees onzelfzuchtig, niets dat bestaat, is niet God. En alles dat bestaat is god. Je herkent God in alles, je bent volkomen gesitueerd in God. Alles wat er op het fysieke plaatsvind, kan je niet aantasten, want jouw bestaan is niet meer afhankelijk van het fysieke. Jou bestaan is gesitueerd in God.

Pas als je dit bereikt hebt, DAN PAS, ben je een god op aarde. Tot die tijd ben je een mens met dierlijke wrede instincten:
Zelfzuchtigheid,
Overlevingsdrang,
Verlangens willen vervullen,
Leven voor zelfgemaakte doelen,
Leven voor jezelf.

Een mens, is wreed, want het heeft nog zijn dierlijke instincten. Elk stukje negativiteit in vorm van een oordeel, gedachte, actie, stamt vanuit zijn dierlijke instincten. Pas zodra je boven deze bent uitgestegen, ben je een God op aarde. Je bent een heilige als Jesus, Boedha, Mohammed, Krishna, Babaji, Sivananda, Yogananda, Sri Yukteswar, en zoveel anderen.

Er zijn meer Goden op aarde dan men denkt.

Een mens die zelfzuchtigheid kent in zijn leven, op wat voor manier dan ook; is dierlijk.
Een mens die onzelfzuchtigheid kent in zijn leven; is zowel dierlijk als goddelijk.
Een mens die Volledig onzelfzuchtig is in zijn leven; is goddelijk.

Onderschat de waarde, en diepgang van deze woorden niet, je zult ze in alle religies terugvinden, in talloze boeken van allerlei zelf gerealiseerde mensen.

Voor één die zichzelf gerealiseerd heeft,
is koud niet koud, is warm niet warm.
Is vrouw niet vrouw, is man niet man.
Is donker niet donker, is licht niet licht.

Voor een die zichzelf gerealiseerd heeft,
is het leven als een droom, een droom waarvan je pas de illusie kan snappen als je ontwaakt. Tot die tijd kan je denken, en peinzen wat je maar wilt, maar tenzij je leeft voor ontwakening, zul je het maar ook nooit snappen.

Hoe wil jij een slak vertellen hoe jou leven in elkaar steekt. Net zomin als dat een slak jou kan begrijpen, zo kan jij God niet begrijpen. Totdat je jezelf gerealiseerd hebt, verlichting hebt bereikt, God-realisatie hebt bereikt, of hoe je het ook wilt noemen. De mens heeft de unieke gave, om zichzelf bewust te maken van limieten, en zich er zodoende overheen te zetten. Een limiet is een limiet, totdat we er bewust van worden. Dat is de gave van de mens, de deur naar het goddelijk. Wat in elk van ons verborgen zit. Verborgen door hebzucht, wreedheid, en leugens.

Ieder mens zoekt naar geluk, en niemand kan ook maar iets van dat geluk verkrijgen. Want zodra we geluk hebben zijn we bang om het kwijt te raken, wat we ook doen. Dus werkelijk geluk kennen er maar weinig. Hoe kan je geluk verkrijgen, wanneer je het laat afhangen van een fysieke wereld waarin alles verandert, alles uiteindelijk wat bestaat, weer vergaat. Als je emoties afhangen van datgeen wat veranderlijk is, zijn je emoties ook veranderlijk. Zo binnen zo buiten, zo buiten zo binnen.

Maar zodra je naar binnen kijkt, realiseer je na een tijdje dat er iets standvastigs schuilt, iets dat niet veranderlijk is. Iets dat er gewoon is. Je kan het defineren op miljoenen manieren, dus ik ga dat hier niet doen. En zodra, je je geluk daarvan af laat hangen, dan ben je gezegend voorbij de beschrijving van woorden.

Maar helaas, gaat dit Direct in tegen de levenswijzen van velen, en zodoende is het niet makkelijk om iets te veranderen, het heeft tijd, maar bovenal; toewijding nodig. 100% bereidheid om jezelf op te geven, en in jezelf te kijken. Het is zo moeilijk om te veranderen op deze wijze, omdat wij ons bestaan af laten hangen van datgeen wat buiten ons verblijft. En om dit alles op te geven, is te moeilijk voor veel mensen. Begrijpelijk.

Om pijn, en sensueel genot, als hetzelfde te zien. Om god in alles te zien, een bevrijding van de ziel jazeker. Maar een opgave om daar te komen, een goddelijke opgave.

Pijn brengt egoistisch denken, sensueel genot ook. Dus moet men boven die zaken uitstijgen, wil men ook maar een glimps van het goddelijke leren kennen. Onzelfzuchtig mensen, onzelfzuchtig, de grootste nobele daad die een mens zich maar kan voorstellen, en nog een velen malen meer nobele levenswijze.

waarom krijg ik het idee dat niemand die lap tekst leest ?

ik ben een god, wij allemaal zijn god, alles is god, god is alles wat er is en wat er altijd zal blijven, wij zijn alles wat er bestaat, I am you, you are me, er bestaat geen tijd, geen afstand, geen locatie, dat alles is een illusie, we are the imagination of ourselves.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2005 13:16 schreef Choices het volgende:
Pijn brengt egoistisch denken, sensueel genot ook. Dus moet men boven die zaken uitstijgen, wil men ook maar een glimps van het goddelijke leren kennen. Onzelfzuchtig mensen, onzelfzuchtig, de grootste nobele daad die een mens zich maar kan voorstellen, en nog een velen malen meer nobele levenswijze.

Egoïstisch denken door genot? Je kan genot toch ook delen, niet egoïstisch. Maargoed, het is nogal vreemd om jezelf als god te verkondigen, als iedereen daar een andere opvatting over heeft. Je noemt nu allemaal dingen op die bij jou en dus bij jouw opvatting van god horen, maar hoorde arrogantie daar ook bij? En jij als Jezus en al die anderen?
Toen Jezus werd geboren ga ik ervanuit dat 'ie niet riep: "Kijk, ik ben Jezus, de almachtige zoon van God! Aanbid mij!"
En dat lijk jij nu wel te doen. Ik denk dat jij pas een god bent als anderen het erkennen dat alleen jij er één bent, en dus niet dat iedereen er een is, dan verliest het woord in mijn ogen zijn betekenis een beetje. Je kan zelf de wereld niet naar je hand zetten, sorry.

En alles opgeven, hou je jezelf dan nog wel over? Je doet àlles voor anderen, maar ik heb altijd geleerd, dat je ook te ver kan gaan, en je moet jezelf niet op de achterste rij zetten als je ook wat meer vooraan kan zitten. Daar ga je op den duur zelf aan onderdoor.

Nu moet ik weg, ciao!

quote:

Op woensdag 9 maart 2005 18:38 schreef knokkels het volgende:
Bedoel je misschien niet te zeggen: Ik ben mijn eigen god, want ik geloof in mijn eigen kunnen...

Dan ga ik er in mee..

Idd.
Want anders kan ik niet anders concluderen dan dat je last hebt van wanen.

quote:

Op woensdag 16 maart 2005 07:31 schreef -Trinity- het volgende:

[..]

Egoïstisch denken door genot? Je kan genot toch ook delen, niet egoïstisch.

Maar je verlangen tot genot word groter na elk genot je hebt ervaren in je leven. Je verlangt naar genot, alleen dat al, is egoistisch.
Je hebt een afkeer voor lijden, alleen dat al is egoistisch.

quote:

Maargoed, het is nogal vreemd om jezelf als god te verkondigen, als iedereen daar een andere opvatting over heeft. Je noemt nu allemaal dingen op die bij jou en dus bij jouw opvatting van god horen, maar hoorde arrogantie daar ook bij? En jij als Jezus en al die anderen?
Toen Jezus werd geboren ga ik ervanuit dat 'ie niet riep: "Kijk, ik ben Jezus, de almachtige zoon van God! Aanbid mij!"
En dat lijk jij nu wel te doen. Ik denk dat jij pas een god bent als anderen het erkennen dat alleen jij er één bent, en dus niet dat iedereen er een is, dan verliest het woord in mijn ogen zijn betekenis een beetje. Je kan zelf de wereld niet naar je hand zetten, sorry.

ik heb ook nergens gezegd, dat je het moet uitschreeuwen. Noch heb ik gezegd dat je moet wachten totdat je erkenning krijgt van mensen.

Wat ik zeg, is dat je god niet kent, totdat jij op dat niveau komt van menselijke evolutie. Waarin jou bestaan, gesmolten is met dat van god. Jou gevoel van identiteit is opgegeven en is samengesmolten. Je kent dan God's gedachten, in je hart. Je bent op dat moment werkelijk 1 met god, je bent dan werkelijk een heilige. En dat is alleen te bereiken, met mijn bovenstaande post. Het staat los van erkenning.

quote:

En alles opgeven, hou je jezelf dan nog wel over? Je doet àlles voor anderen, maar ik heb altijd geleerd, dat je ook te ver kan gaan, en je moet jezelf niet op de achterste rij zetten als je ook wat meer vooraan kan zitten. Daar ga je op den duur zelf aan onderdoor.

Zo werkt niet dit niet, want waar jij over praat is onderdrukking van gevoelens, dat lijd tot slijtage van jezelf. En dat is niet wat ik hier uit. Als je liefde ontwikkelt, moet je het met liefde ontwikkelen. Het is een langzaam en geleidelijk proces. Het is moeilijk om precies hier uit te leggen waarom je er niet aan onderdoor gaat. Maar dit is een proces, waarvoor een devotie, en volledige liefde nodig is. Het opgeven van jezelf, gaat niet zonder pijn, dat is zeker waar. Maar, dit proces heeft ook te maken met het beheersen van jezelf, controle krijgen over je zelf. "mastery over the mind", dit betekent dat je controle krijgt over je gedachtes, en zodoende over je emoties.

En dat is het hele punt, je moet jezelf opgeven, om God te leren kennen. Je moet ontwaken vanuit de droom, wil je de illusie van de droom snappen. Hoe wil je ontwaken, als je geen controle hebt over jezelf. Hoe wil je jezelf opgeven, als je geen controle hebt over jezelf?
dat leid alleen maar tot gekte, en onstabiliteit.

Dit opgeven van jezelf, heeft niet enkel te maken met oppervlakkige acties, maar met je hele wezen. Niet alleen je intelect, maar je hele wezen.

Maar ik zei ook met nadruk, dat het een moeilijk process is.

hallo boeddhist!

quote:

Op woensdag 16 maart 2005 09:44 schreef Choices het volgende:

Maar ik zei ook met nadruk, dat het een moeilijk process is.

Ja, en dat proces is maar voor weinigen weggelegd

(waarom gebeurt het toch zo vaak dat mensen die 't spirituele pad opgaan eindigen met torenhoge ego's?)

quote:

Op woensdag 9 maart 2005 12:45 schreef -Angel- het volgende:
Nee, ik verricht geen wonderen, of doorbreek de wetten van de natuur. Ik ben slechts barmhartig, genadig, vergevingsgezind, liefdevol en rechtvaardig waar dit nodig is.

Je kunt zeggen dat ik een uniek wezen ben in dit universum. Slechts door overreding en niet door dwang handel ik in deze wereld. Ik inspireer en creëer mogelijkheden.

Zijn hier nog meer mensen die zichzelf zien als een god, en dus ook geloven in het eigen kunnen? Of is het begrip god maar een betekenloos iets voor je?

Als je God bent, vind ik het belachelijk dat je Angel heet

quote:

Op zaterdag 19 maart 2005 23:52 schreef joshus_cat het volgende:

[..]

Ja, en dat proces is maar voor weinigen weggelegd

(waarom gebeurt het toch zo vaak dat mensen die 't spirituele pad opgaan eindigen met torenhoge ego's?)

Wat is de bedoeling van je vraag eigenlijk? leg eens verder uit.

quote:

Op zondag 20 maart 2005 10:01 schreef Choices het volgende:

[..]

Wat is de bedoeling van je vraag eigenlijk? leg eens verder uit.

In de spirituele hoek waar jij het over hebt wordt over het algemeen redelijk negatief geoordeeld over het ego. Een grotere auto kopen omdat de buurman een nieuwe auto heeft is een no-no. Jezelf wegcijferen om daarmee slachtofferpunten te scoren ('kijk mij eens zielig zijn') wordt ook niet echt positief bevonden En da's op zich best terecht.

Het valt mij op dat een hoop mensen die het spirituele pad opgaan, doen alsof dat iets speciaals is; iets wat alleen voor een clubje uitverkorenen haalbaar is, als ze maar lang en hard genoeg mediteren, en waarbij er een onzichtbare pikorde is op basis van hoe lang je al op weg bent naar verlichting.

Wat natuurlijk een beetje onzinnig is, want de lol is nou net dat *iedereen* verlicht kan zijn, dat pikordes op die basis niet deugen, en dat het ronduit tegenstrijdig is om te denken dat je 'verlichter' bent omdat je zo braaf mediteert. En dat laatste is bij uitstek een valkuil van je ego.

Duidelijk?

Mijn wereldbeeld, wat doe je?

quote:

Op woensdag 16 maart 2005 09:44 schreef Choices het volgende:

[..]
Maar, dit proces heeft ook te maken met het beheersen van jezelf, controle krijgen over je zelf. "mastery over the mind", dit betekent dat je controle krijgt over je gedachtes, en zodoende over je emoties.

Het gaat er niet zozeer om dat je controle krijgt over je gedachtes; het gaat erom dat je je gedachtes accepteert, en dat je door dat proces vrijer in het leven staat. Een bijeffect daarvan is dat je meer controle krijgt over je emoties.
Bewuste controle over je zelf of over je gedachtes krijgen is iets waar je uiteindelijk heel veel sores mee krijgt.

God is voor mij wel betekenloos ja. Het woord dan. Ik hecht niet veel waarde aan woorden. Maar als je God bedoelt in de vorm van 'goddelijk', een soort collectief geheel waar we allemaal deel van uitmaken, dan heeft het wel betekenis.

Maar dan vind ik GOD nog steeds een slecht woord omdat dat, in mijn ogen, relatie legt met een individu, en 'goddelijk' legt meer de nadruk op dat iedereen hetzelfde is omdat je deel uitmaakt van het goddelijke.

Dan wordt god dus gezien als een soort energiebron waar je zelf ook een beetje energie van bent.
Godverdomme

quote:

Op zondag 20 maart 2005 12:34 schreef joshus_cat het volgende:

[..]

Het gaat er niet zozeer om dat je controle krijgt over je gedachtes; het gaat erom dat je je gedachtes accepteert, en dat je door dat proces vrijer in het leven staat. Een bijeffect daarvan is dat je meer controle krijgt over je emoties.
Bewuste controle over je zelf of over je gedachtes krijgen is iets waar je uiteindelijk heel veel sores mee krijgt.

Acceptatie, leidt tot controle. Door acceptatie hebben gedachtes geen nut meer om te blijven hangen, vrede en gedachtes gaan niet samen. Want gedachtes zijn altijd zorgen, maakt niet uit wat je denkt, het draait altijd om een zorg.

Dus het gaat wel om controle van je gedachtes, alleen er zijn miljoenen manieren om dat te bereiken. Verdiep je maar eens in de leren van grote meesters uit india, het is werkelijk zo.

Bewuste controle over je gedachtes, geeft geen sores. Want bewuste controle over je gedachte, betekent bewuste controle over je staat van zijn, het betekent het bereiken van perfecte vrede.

bijvoorbeeld een uur geen gedachtes hebben, of dagen geen gedachtes hebben, dat is werkelijk een staat van bliss.

quote:

Op zondag 20 maart 2005 12:28 schreef joshus_cat het volgende:

[..]

In de spirituele hoek waar jij het over hebt wordt over het algemeen redelijk negatief geoordeeld over het ego. Een grotere auto kopen omdat de buurman een nieuwe auto heeft is een no-no. Jezelf wegcijferen om daarmee slachtofferpunten te scoren ('kijk mij eens zielig zijn') wordt ook niet echt positief bevonden En da's op zich best terecht.

Het valt mij op dat een hoop mensen die het spirituele pad opgaan, doen alsof dat iets speciaals is; iets wat alleen voor een clubje uitverkorenen haalbaar is, als ze maar lang en hard genoeg mediteren, en waarbij er een onzichtbare pikorde is op basis van hoe lang je al op weg bent naar verlichting.

Wat natuurlijk een beetje onzinnig is, want de lol is nou net dat *iedereen* verlicht kan zijn, dat pikordes op die basis niet deugen, en dat het ronduit tegenstrijdig is om te denken dat je 'verlichter' bent omdat je zo braaf mediteert. En dat laatste is bij uitstek een valkuil van je ego.

Duidelijk?

Klopt helemaal.
Maar meditatie is niet het enige dat er voor nodig is, alhoewel essentieel natuurlijk. je werkelijke levenstijl moet je aanpassen. Wat is meditatie nou, als je blijft leven zoals je altijd leeft. dat geeft hoogstens een wat rustiger belevenis van je dagelijks leven, en net even wat meer beheersing van jezelf. Maar werkelijk verlichting in de samenleving is erg moeilijk, heel erg moeilijk. Niet onmogelijk, er zijn in india genoeg verlichte mensen die dat gepromoot hebben, zoals; Lahiri. Hele grote meester uit india. Lahiri wiens guru Babaji was, en wiens discipel; Sri Yukteswar was.

Allemaal meesters van hetgeen wat wij nog niet kunnen bevatten.

Waarom moest ik in Godsnaam op dit topic klikken?

Jong je bent gewoon een Yogameester die denkt dat hij god is;-)