Het blijft bijzonder om op FOK een topic te zien met de namen van je zoon en dochter. (Trots
![]()
)
Het gaat goed met Cas en Liz. Ze zijn nu ruim anderhalve week thuis en ze zijn goed gegroeid. Dat spekjes kweken gaat ze goed af. Ik mee zelfs af en toe (als ik goed kijk) te zien dat er dikke beentjes en mollige vingertjes aan zitten te komen.
Met mijzelf gaat het redelijk. Vorige week nog een nacht in het ziekenhuis geweest, omdat ik placentaresten verloor. Dat was een reden voor een na-curretage. En jullie zullen begrijpen; daar was ik niet blij mee. Weer onder narcose en weer kans op bloedverlies. Maarja, het idee dat we een keuze hadden was utopie. Waar ik nog wel veel last van heb is mijn bekken. Alsof het na de zwangerschap pas instabiel is geworden. Het kraakt en doet zeer. Ik weet dat ik eigenlijk rust zou moeten nemen, maar dat gaat zo moeilijk met 2 kleintjes die om de 3 uur de fles moeten hebben.
En het zijn kindjes van de klok. Exact op tijd geven ze aan dat de 3 uur om zijn, ook 's nachts. Dus moe? Ja.
Vooral Liz wenst 's nachts niet in haar eigen bed te slapen (huilen), dus die ligt in de bak van de wandelwagen tussen ons in, in bed te slapen. Zij blij, wij blij. Zo is het goed te doen.
Cas is een prachtig kereltje dat een enorme keel kan opzetten, maar hij doet dat alleen als hij honger heeft of een poepluier. Geweldig toch?
Kortom: ik ben nog steeds hartstikke verliefd op mijn 2 kleine schatjes. Ik smelt
![]()
helemaal als ik die bolletjes boven de dekentjes uit zie komen. Ik kan niet vaak genoeg even gaan kijken.