-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------quote:Near-Earth asteroid
Near-Earth asteroids (NEAs) are asteroids whose orbits are close to Earth's orbit. Some NEAs' orbits intersect Earth's so they pose a collision danger. On the other hand, NEAs are most easily accessible for spacecraft from Earth; in fact, some can be reached with much less delta-v than it takes to reach the Moon. Two NEAs have been visited by spacecraft: 433 Eros, by NASA's Near Earth Asteroid Rendezvous probe, and 25143 Itokawa, by the JAXA Hayabusa mission.
Roughly 1000 near-Earth asteroids are known, ranging in size up to ~32 kilometres (1036 Ganymed). Tens of thousands probably exist, with estimates placing the number of NEAs larger than one kilometer in diameter at up to 2,000.
NEAs only survive in their orbits for 10 million to 100 million years. They are eventually eliminated by orbital decay and accretion by the Sun, collisions with the inner planets, or by being ejected from the solar system by near misses with the planets. Such processes should have eliminated them all long ago but they are resupplied on a regular basis by orbital migration of objects from the asteroid belt.
Contents1 NEA classification 2 The NEA threat
o 2.1 Projects to minimize the threat3 An example of a recent asteroid impact
NEA classification
Some NEAs with highly eccentric orbits are probably extinct comets that have lost all their volatile constituents, and a few NEAs still show faint comet-like tails. These NEAs were probably derived from the Kuiper belt, a repository of comets residing beyond the orbit of Neptune. The rest of the NEAs appear to be true asteroids, driven out of the asteroid belt by gravitational interactions with Jupiter.
There are three families of NEAs:The Atens, which have average orbital radii closer than one astronomical unit (AU, the distance from the Earth to the Sun) and aphelia of greater than Earth's perihelion, placing them usually inside the orbit of Earth. The Apollos, which have average orbital radii greater than that of the Earth and perihelia less than Earth's aphelion. The Amors, which have average orbital radii in between the orbits of Earth and Mars and perihelia slightly outside Earth's orbit (1.017 - 1.3 AU). Amors often cross the orbit of Mars, but they do not cross the orbit of Earth. The two moons of Mars, Deimos and Phobos, appear to be Amor asteroids that were captured by the Red Planet.
Notice that all Atens and Apollos have eccentric orbits that cross the orbit of the Earth, making them potential threats to our planet, while Amors do not cross Earth's orbit but some may come very close.
Also sometimes used is the Arjuna asteroid classification for asteroids with extremely Earth-like orbits. Near-Earth asteroid is a more restrictive term than near-Earth object.
The NEA threat
NASA illustration of hypothetical asteroid impact
The general acceptance of the Alvarez hypothesis, explaining the Cretaceous-Tertiary extinction event as the result of a large asteroid or comet impact event, has raised the awareness of the possibility of future Earth impacts with asteroids that cross the Earth's orbit.
The threat of an Earth impact was emphasized by the collision of the comet Shoemaker-Levy 9 with Jupiter on July 16, 1994.
On March 23, 1989 the 300 metre (1,000-foot) diameter Apollo asteroid 4581 Asclepius (1989 FC) missed the Earth by 700,000 kilometres (400,000 miles) passing through the exact position where the Earth was only 6 hours before. If the asteroid had impacted it would have created the largest explosion in recorded history.
Asteroids with a 1 kilometre diameter hit the Earth a few times in each million year interval. Large collisions with 5 kilometre objects happen approximately once every ten million years. Small collisions, equivalent to a thousand tonnes of TNT, occur a few times each month.
Although there have been a few false alarms, a number of asteroids are definitely known to be threats to the Earth. Asteroid (29075) 1950 DA was lost after its discovery in 1950 since not enough observations were made to allow plotting its orbit, and then rediscovered on December 31, 2000. DA may have a potential Earth impact on March 16, 2880. It has a diameter of about a kilometer.
On March 18, 2004, LINEAR announced a 30 metre asteroid 2004 FH which would pass the Earth that day at only 42,600 km (26,500 miles), about one-tenth the distance to the moon, and the closest miss ever noticed. They estimated that similar sized asteroids come as close about every two years.
Projects to minimize the threat
Astronomers have been conducting surveys to locate the NEAs. One of the best-known is the LINEAR which began in 1996. By 2004 LINEAR was discovering tens of thousands of objects each year and accounting for 70% of all asteroid detections. LINEAR uses two one-metre telescopes and one half-metre one based in New Mexico.
Spacewatch, which uses 90 centimeter telescope sited at the Kitt Peak Observatory in Arizona, updated with automatic pointing, imaging, and analysis equipment to search the skies for intruders, was set up in 1980 by Tom Gehrels and Dr. Robert S. McMillan of the Lunar and Planetary Laboratory of the University of Arizona in Tucson, and is now being operated by Dr. McMillan. The Spacewatch project has acquired a 1.8 metre telescope, also at Kitt Peak, to hunt for NEAs, and has provided the old 90 centimetre telescope with an improved electronic imaging system with much greater resolution, improving its search capability. These new resources promise to increase the rate of NEA discoveries by Spacewatch from 20 to 30 a year to 200 or more.
Other near-earth asteroid tracking programs include Near-Earth Asteroid Tracking (NEAT), Lowell Observatory Near-Earth-Object Search (LONEOS), Catalina Sky Survey, Campo Imperatore Near-Earth Objects Survey (CINEOS), Japanese Spaceguard Association, and Asiago-DLR Asteroid Survey.
"Spaceguard" is the name for these loosely affiliated programs, some of which receive NASA funding to meet a U.S. Congressional requirement to detect 90% of near-earth asteroids over 1 km diameter by 2008. A 2003 NASA study of a follow-on program suggests spending US$250-450 million to detect 90% of all near-earth asteroids 140 metres and larger by 2028.
Nonetheless, the fact that an impact of an NEA a kilometre or more in size would be a catastrophe unparalleled in human history has kept the idea of a defensive network alive, as well as led to speculations on how to divert objects that might be a threat. Detonating an explosive nuclear device above the surface of an NEA would be one option, with the blast vaporizing part of the surface of the object and nudging it off course with the reaction. This is a form of nuclear pulse propulsion.
However, it is becoming increasingly obvious that many asteroids are "flying rubble piles" that are loosely glued together, and a nuclear detonation might just break up the object without adjusting its course. In some ways, being struck with a loose cloud of smaller asteroids is worse than being struck with just one big one.[citation needed] This has led to a variety of other ideas for dealing with the threat:Setting up "mass drivers" on the object to scoop up dusty material and shoot it away, giving the object a slow, steady nudge. Flying a big sheet of reflective aluminize PET film to wrap itself around the asteroid, acting as a "solar sail" to use the pressure of sunlight to shift the object's orbit. Dusting the object with powdered chalk or soot to perform a similar adjustment, utilising the Yarkovsky effect.
See Asteroid deflection strategies.
An example of a recent asteroid impact
On June 6, 2002 an object with an estimated diameter of 10 metres collided with Earth. The collision occurred over the Mediterranean Sea, between Greece and Libya, at approximately 34°N 21°E and the object detonated in mid-air. The energy released was estimated (from infrasound measurements) to be equivalent to 26 kilotons of TNT, comparable to a small nuclear weapon [1]
Welkom!quote:Op zondag 26 december 2004 04:35 schreef Haener het volgende:
Update:
Kans op inslag nu 1 op 45.
Nog geen tijd om in paniek te raken. (linkie)
(oh ja, dit is mijn first post enzo, hi all )
Nou ja zeg, dat kun je toch niet menen?quote:Op zondag 26 december 2004 02:46 schreef nikky het volgende:
Ik vind het eng als ze zoiets bekend maken.
Wil het eigenlijk liever helemaal niet weten.
space.comquote:The asteroid is named 2004 MN4. It was discovered in June and spotted again this month. It is about a quarter mile (400 meters) wide.
That's bigger than the space rock that carved meteor crater in Arizona, and bigger than one that exploded in the air above Siberia in 1908, flattening thousands of square miles of forest. If an asteroid the size of 2004 MN4 hit the Earth, it would do considerable localized or regional damage. It would not cause damage on a global scale.
De impact wel maar de mogelijke gevolgen kunnen erger zijn.quote:Op zondag 26 december 2004 13:50 schreef Speth het volgende:
Ik ben het eens met de wetenschappers: Waarschijnlijk zal later blijken dat het helemaal niet zo waarschijnlijk is.
Overigens ben ik er stellig van overtuigd dat de mensheid zo'n impact met het grootste gemak overleeft.
Hmz, ik denk eerlijk gezegd dat dat wel meevalt.... De meteoor die de dinosauriers uitroeide was enkele kilometers in doorsnee, als ik me niet vergis. De meeste zoogdieren overleefden de nasleep, dus dat de mens een impact van iets van 400 meter doorsnee overleeft lijkt me grenzen aan zekerheid.quote:Op zondag 26 december 2004 15:16 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
De impact wel maar de mogelijke gevolgen kunnen erger zijn.
daarom staat er ook "mogelijke" en "kunnen".quote:Op zondag 26 december 2004 15:28 schreef Speth het volgende:
[..]
Hmz, ik denk eerlijk gezegd dat dat wel meevalt.... De meteoor die de dinosauriers uitroeide was enkele kilometers in doorsnee, als ik me niet vergis. De meeste zoogdieren overleefden de nasleep, dus dat de mens een impact van iets van 400 meter doorsnee overleeft lijkt me grenzen aan zekerheid.
Bovendien... Een rots van slechts 400 meter doorsnee valt toch wel kapot te nuken?
Dat kan niet Op een losse meteoriet zonder water of atmosfeer kan geen leven in welke vorm dan ook ontstaan zijn, laat staan dat dat leven compatible is met het menselijk lichaam. Bacterien hier zijn evolutionair aangepast aan ons dierlijk leven, exobacterien zouden niet weten wat ze met ons lichaam aanmoeten.quote:Stel dat er op die rots bacterieen zitten (beetje ver gezocht) die de mensheid langzaam maar zeker
naar de knoppen helpt.
Ik denk eerder dat het andersom is: dat je een levensvorm hebt die op zich weinig met ons lichaam "kan", maar je wel degelijk om zeep kan helpen.quote:Op zondag 26 december 2004 15:53 schreef Speth het volgende:
[..]
Dat kan niet Op een losse meteoriet zonder water of atmosfeer kan geen leven in welke vorm dan ook ontstaan zijn, laat staan dat dat leven compatible is met het menselijk lichaam. Bacterien hier zijn evolutionair aangepast aan ons dierlijk leven, exobacterien zouden niet weten wat ze met ons lichaam aanmoeten.
Ik zie niet in hoe... Het aidsvirus is bijvoorbeeld zo geprogrammeerd dat het zich kan voortplanten door een menselijke cel over te nemen en te herprogrammeren zodat die cel nakomelingen produceert. Een micro organisme dat nog nooit in contact is geweest met een menselijk lichaam zal dus waarschijnlijk niets kunnen met onze cellen, zich niet kunnen voortplanten en dus niet kunnen bestaan.quote:Op zondag 26 december 2004 19:24 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Ik denk eerder dat het andersom is: dat je een levensvorm hebt die op zich weinig met ons lichaam "kan", maar je wel degelijk om zeep kan helpen.
De theorie is toch dat het leven op aarde het gevolg is van een inslag door een meteoriet voorzien van blauwalgen of zo?quote:Op zondag 26 december 2004 19:57 schreef Speth het volgende:
[..]
Ik zie niet in hoe... Het aidsvirus is bijvoorbeeld zo geprogrammeerd dat het zich kan voortplanten door een menselijke cel over te nemen en te herprogrammeren zodat die cel nakomelingen produceert. Een micro organisme dat nog nooit in contact is geweest met een menselijk lichaam zal dus waarschijnlijk niets kunnen met onze cellen, zich niet kunnen voortplanten en dus niet kunnen bestaan.
Daarnaast zal je sowieso geen leven op een meteoor aantreffen.
Leven (liever gezegd: slapen), maar niet ontstaan. Daarvoor zijn bepaalde omstandigheden nodig die op meteoren niet te vinden zijn, zoals organische materialen en energie om die te beroeren zodat zich leven kan vormen.quote:Bovendien: Waarom zou er geen leven op een meteoriet kunnen zijn? Of IN een meteoriet? Bacteriën kunnen onder heel rare omstandigheden leven hoor.
maar.. er zijn dan wel complexe moleculen aanwezig.. die niet vergaan...quote:Op zondag 26 december 2004 20:09 schreef Speth het volgende:
[..]
Leven (liever gezegd: slapen), maar niet ontstaan. Daarvoor zijn bepaalde omstandigheden nodig die op meteoren niet te vinden zijn, zoals organische materialen en energie om die te beroeren zodat zich leven kan vormen.
Wat eventueel wel zou kunnen: Een meteoriet die afkomstig is van een hemellichaam waar wel leven voorkomt, en waarop micro organismen in passieve staat op meeliften. Het punt is dat ze dat niet eindeloos volhouden en na een tijdje toch uit elkaar vallen en sterven. Verder zijn er naar alle waarschijnlijkheid geen hemellichamen in ons zonnestelsel waar leven kan zijn ontstaan buiten de aarde. Dan zou het dus een object uit een ander stelsel moeten zijn, maar om ons van zo'n afstand te bereiken zou hij een zeer lange tijd al moeten rondzweven, wat de kans groter maakt dat de eventuele meegelifte bacterien inmiddels dood zijn.
Kortom: aan onmogelijkheid grenzende onwaarschijnlijkheid.
Dat zou eventueel wel kunnen.quote:Op zondag 26 december 2004 20:14 schreef Bensel het volgende:
[..]
maar.. er zijn dan wel complexe moleculen aanwezig.. die niet vergaan...
Nee, het is geen millennium bug; dan is het nog eerder een buitenaardse invasievloot.quote:Op zondag 26 december 2004 20:07 schreef koffiekoekje het volgende:
IS het wel een Asteroide?... misschien wel een vlekje op de lens van een telescope, waarvan een goed verhaal is gemaakt. waardoor de hele wereldbevolking de econmie moet opkrikken door allerlij safety shit te kopen, en andere niet helpende wanproducten. net zoals bij [trommelgeroffel] THE MELENIUM BUG!!!! [/trommelgeroffel]
Adding more evidence to support the theory that life on Earth came from outer space, NASA scientists have discovered another building block of life -- sugar -- in meteorites.quote:Op zondag 26 december 2004 20:09 schreef Speth het volgende:
Leven (liever gezegd: slapen), maar niet ontstaan. Daarvoor zijn bepaalde omstandigheden nodig die op meteoren niet te vinden zijn, zoals organische materialen en energie om die te beroeren zodat zich leven kan vormen.
Uiteraard. Sterker nog: alle deeltjes waar de Aarde uit bestaat zweefden ooit eens in de accretieschijf van ons zonnestelsel rond. Voor de stoffen die je noemt geldt echter dat ze alleen in vaste vorm kunnen bestaan bij oppervlakte (en, naar ik vermoed, interne) temperaturen van meteoren, zodat ze van weinig nut zijn voor eventueel leven.quote:Op zondag 26 december 2004 20:23 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
According to the "life from outer space" theory, meteorites and comets that bombarded the Earth in great numbers from 3.8 billion to 4.5 billion year ago carried with them life-essential organic compounds, such as oxygen, sulfur, hydrogen and nitrogen. These compounds then combined in the hot waters of ancient Earth in just the right quantities and under just the right conditions to spawn life.
Er zitten dus wel substanties in een meteoriet die een eventuele bacterie in leven kunnen houden
De aanwezigheid van suikers is inderdaad frappant te noemen... Echter, ook dat kan per toeval gevormd zijn. Dat acht ik waarschijnlijker dan de toevallige vorming van een DNA molecuul op een kaal rotsblok in vacuum, waar vervolgens leven uit ontstaat dat vervolgens die suikers vormt. Het kan ook een andere oorsprong hebben die ik niet weet, maar ik zie niet in waarom datzelfde proces niet gewoon op Aarde zou hebben kunnen plaatsgevonden, waarom per se op een meteoor?quote:Adding more evidence to support the theory that life on Earth came from outer space, NASA scientists have discovered another building block of life -- sugar -- in meteorites.
Mainly carbon-based units, we humans also have our also sweet side. "Sugar chemistry appears to be involved in life as far back as our records go," said Dr. George Cooper of NASA's Ames Research Center, Moffett Field, California.
Years ago, researchers found meteorites containing carbon and carbon-based compounds that play major roles in life on Earth, such as amino acids and carboxylic acids, but none that contained sugars.
aha dat had ik ook gehoordquote:Op zondag 26 december 2004 02:47 schreef het_fokschaap het volgende:
zover ik begrijp vergaat de wereld december 2012, dus we hoeven ons geen zorgen te maken over deze asteroide !
http://www.xs4all.nl/~mke/exitmundi.htm
De Hidalgo sonde van ESA waar nu aan gewerkt wordt gaat bewapend met wat explosieven proberen een asteroide uit z'n koers te rammen, om te kijken of dat mogelijk is. Als die missie doorgaat komen we sowieso al aardig wat meer te weten.quote:Op zondag 26 december 2004 20:31 schreef Dskedar het volgende:
tegen de tijd dat ie ons gaat raken (als ie dat al doet) hebben we vast al lang een manier uitgevonden om hem te vernietigen/uit koers te brengen.
hoop ik.
dat heb ik ook niet gezegd dat de bacterie actief is op een meteoriet in de ruimtequote:Op zondag 26 december 2004 20:31 schreef Speth het volgende:
Leven kan wel bestaan in zo'n omgeving, maar niet op een actieve manier
klopt, en die mogelijkheid ontken ik ook niet, maar:quote:Op zondag 26 december 2004 20:58 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
dat heb ik ook niet gezegd dat de bacterie actief is op een meteoriet in de ruimte
Als er ergens een planeet (waar ooit ook water was en bacteriel leven ontstaan is), explodeerd
(oorzaak laten we ff terzijde) en een stuk ervan komt richting aarde.
De bacterie zal door de plotselinge (absolute kou) bevriezen zonder dat de structuur van die bacterie er schade van ondervind.
Als dat stuk meteoriet dan in een meer terecht komt zal de bacterie door de aanwezigheid van water, weer tot leven kunnen komen.
Als er schepsels zijn die extreme hitte, hoge (water)druk en koude overleven.quote:Op zondag 26 december 2004 21:35 schreef Speth het volgende:
[..]
klopt, en die mogelijkheid ontken ik ook niet, maar:
Er is in de eerste plaats een leefbare planeet voor nodig die explodeert. Waarom houden sommigen er dan deze moeilijke theorie op na, terwijl het veel waarschijnlijker is dat het proces dat de eerste levensvorm(en) deed ontstaan gewoon op aarde plaatsvond? Of dat nou op onze of op een andere, geexplodeerde planeet gebeurt is even waarschijnlijk. Dat een brokstuk van zo'n planeet echter op Aarde landt met bacterien en al (die de inslag ook nog eens intact moeten overleven) maakt die theorie veel onwaarschijnlijker.
We leven (gelukkig) in een ijstijd, als we niet in een ijstijd zouden leven dan zouden er geen poolkappen zijn!quote:Op zondag 26 december 2004 05:25 schreef Vampier het volgende:
vet een nieuwe ijstijd en tijd voor de aarde om zich te herstellen van de plaag ide mensheid heet (Y)
Ik vind het alleen maar coolquote:Op maandag 27 december 2004 18:12 schreef Haener het volgende:
1 op 37 nu.
Van 1 op 300 naar 1 op 60 naar 1 op 45 naar 1 op 37.
Wordt er al iemand ongerust?
(bron)
tis nog steeds maar iets boven 2,5%quote:Op maandag 27 december 2004 18:12 schreef Haener het volgende:
1 op 37 nu.
Van 1 op 300 naar 1 op 60 naar 1 op 45 naar 1 op 37.
Wordt er al iemand ongerust?
(bron)
Wow, echt superinteressante websitequote:Op zondag 26 december 2004 02:47 schreef het_fokschaap het volgende:
zover ik begrijp vergaat de wereld december 2012, dus we hoeven ons geen zorgen te maken over deze asteroide !
http://www.xs4all.nl/~mke/exitmundi.htm
En nu naar 1 op 55.555quote:Op maandag 27 december 2004 18:12 schreef Haener het volgende:
1 op 37 nu.
Van 1 op 300 naar 1 op 60 naar 1 op 45 naar 1 op 37.
Wordt er al iemand ongerust?
(bron)
Rekenen is ook zo moeilijk voor die jongens: 1/0,000018 is toch echt 1 op 55.555quote:Op dinsdag 28 december 2004 00:57 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Uhm, volgens staat er nu toch echt 1 op 56000...
Dus eigenlijk is het amper spannend te noemen..quote:1 in 56,000 chance
maar volgens die nasa link is het 1 op 56000....quote:Op dinsdag 28 december 2004 01:41 schreef Keromane het volgende:
http://www.space.com/scienceastronomy/asteroid_update_041227.html
1 op 40 of zo'n 2,6%
Hoe "1 op 40 raak" hetzelfde is als "97,4% kans op mis" als "1 op 56000 raak" gaat mijn pet te boven.quote:As of Monday, the chances of an impact on April 13, 2029 stood at about 1-in-40, or 2.6 percent.
Experts point out that means a 97.4 percent chance the giant boulder will miss, and they stress that the odds are likely to go down to zero, eventually, when more detailed observations of its path are made. Significant revision -- if it comes -- probably won't happen soon.
"Slow changes should be expected for the next days and weeks, but probably nothing too dramatic unless the Arecibo [Observatory] radar weighs in late January or early February," Don Yeomans, as asteroid expert at NASA's Jet Propulsion Laboratory, told SPACE.com on Monday.
Misschien omdat het nieuwe cijfer (1 op 56.000) nog niet is doorgedrongen tot alle websites?quote:Op dinsdag 28 december 2004 02:11 schreef Keromane het volgende:
[..]
Hoe "1 op 40 raak" hetzelfde is als "97,4% kans op mis" als "1 op 56000 raak" gaat mijn pet te boven.
2012 is niets bijzonders...het enige wat er in dat jaar gebeurd is het ontdekken van buitenaards levenquote:Op dinsdag 28 december 2004 02:45 schreef Haener het volgende:
Case closed.
(link naar NASA nieuwsbericht)
De asteroide 2004 MN4 is naar nu blijkt al eerder waargenomen en wel in maart 2004. Door deze observaties te betrekken in de calculaties is de kans dat 2004 MN4 de aarde raakt nu zo goed als nul. We kunnen weer rustig gaan slapen, aangenomen dat we 2012 overleven.
Hij zou koers kunnen veranderen doordat hij dicht langs een andere planeet gaat, die de astroide aantrekt met zijn zwaartekracht. Maar zulke factoren zijn waarschijnlijk wel meegenomen in de NASA berekeningen.quote:Op dinsdag 28 december 2004 10:44 schreef MrCrowley het volgende:
Je word niet vrolijk van deze berichten. Kan zo'n ding niet tzt van koers veranderd worden ? Ik weet dat er vluchten door Nasa gemaakt worden naa astroiden.
Ik heb het niet zo gevolgd....quote:Op dinsdag 28 december 2004 10:48 schreef Frutsel het volgende:
[..]
2012 is niets bijzonders...het enige wat er in dat jaar gebeurd is het ontdekken van buitenaards leven
Klinkt leuk. Maar voordat je gaat evacueren moet je wel weten welk gebied leeg moet en dus waar dat stuk steen uitkomt. West-Europa, de Sahara of misschien de Pacific Ocean? Dat maakt voor het evacuatiegebeuren wel veel uit.quote:Op dinsdag 28 december 2004 01:27 schreef Keromane het volgende:
Met de huidige stand van zaken is er niets aan te doen. Zou een asteroide worden ontdekt die 100% zeker gaat rammen in de komende pakweg 15 jaar dan is het tzt afwachten, evacueren, en schietgebedjes prevelen. Men probeert wel geld vrij te maken om voor afdoende afweer te zorgen, mocht het noodzakelijk blijken te zijn.
http://www.xs4all.nl/~mke/exitmundi.htmquote:Op dinsdag 28 december 2004 10:51 schreef Mr_Brownstone het volgende:
[..]
Ik heb het niet zo gevolgd....
Wat is er in 2012 dan?
Wij hebben toch ook gewoon een eindige kalender. Zo ging dat bij hun ook.quote:Op dinsdag 28 december 2004 10:48 schreef Frutsel het volgende:
[..]
2012 is niets bijzonders...het enige wat er in dat jaar gebeurd is het ontdekken van buitenaards leven
Onzekerheden in de berekening optellen bij elkaar denk ik.quote:Op woensdag 29 december 2004 18:13 schreef Dzenos het volgende:
Maar kans 1 op zoveel? Hoe wordt dat dan bepaalt? Ik bedoel, gaan ze dan op de asteroide dobbelen ofzo?
Zwans! Lees eerst ff de links door voordat gaat zitten zeiken.quote:Op dinsdag 28 december 2004 01:02 schreef Errabee het volgende:
[..]
Rekenen is ook zo moeilijk voor die jongens: 1/0,000018 is toch echt 1 op 55.555
quote:Impact Probability: 3.7e-05
0.003700000% chance of Earth impact
or
1 in 27,000 chance
or
99.99630000% chance the asteroid will miss the Earth
Voordat je iemand gaat uitschelden, kan je je misschien wel eens afvragen of de oorspronkelijke gegevens niet gewijzigd zijn. Er staat NU inderdaad weer een ander getal. Op het moment dat ik het postte was het 0,000018 oftewel 1 op 55.555.quote:Op woensdag 29 december 2004 18:37 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Zwans! Lees eerst ff de links door voordat gaat zitten zeiken.
http://neo.jpl.nasa.gov/cgi-bin/ip?3.7e-05
[..]
Wetenschappers zijn zich juist beginnen bedenken dat als er water was op Mars er dan mss ook wel bacteriën waren op Mars. Het probleem is dat de brokstukken die ze naar de aarde halen dus in quarantaine vervoerd moeten worden omdat ze bang zijn voor rare ziektes.quote:Op zondag 26 december 2004 21:35 schreef Speth het volgende:
[..]
klopt, en die mogelijkheid ontken ik ook niet, maar:
Er is in de eerste plaats een leefbare planeet voor nodig die explodeert. Waarom houden sommigen er dan deze moeilijke theorie op na, terwijl het veel waarschijnlijker is dat het proces dat de eerste levensvorm(en) deed ontstaan gewoon op aarde plaatsvond? Of dat nou op onze of op een andere, geexplodeerde planeet gebeurt is even waarschijnlijk. Dat een brokstuk van zo'n planeet echter op Aarde landt met bacterien en al (die de inslag ook nog eens intact moeten overleven) maakt die theorie veel onwaarschijnlijker.
36,350 KM... is nog "net" geen rondje om de Aarde.quote:Op dinsdag 8 februari 2005 12:56 schreef Frutsel het volgende:
Asteroid flyby a once in a lifetime event
-KNIP-
On April 13, 2029, it will be about 22,600 miles (36,350 kilometers) from Earth's center. That is just below the altitude of geosynchronous satellites, which hover in fixed perches above the planet to communicate with and collect data on half the globe at all times.
-KNIP-
Absoluut niet, maar er is weinig aandacht voorquote:Op woensdag 28 juni 2006 23:43 schreef Monocultuur het volgende:
Als je echt bang wilt worden. Op jupiter is een paar jaar geleden wel een komeet ingeslagen. de levy-shoemaker ofzoiets heette die komeet.
Hij heeft een krater achter gelaten ter grootte van de aarde.
Het is absoluut geen ver van je bed show.
Tis alweer 12 jaar geleden dat shoemaker-levy "insloeg" op Jupiter.quote:Op woensdag 28 juni 2006 23:43 schreef Monocultuur het volgende:
Als je echt bang wilt worden. Op jupiter is een paar jaar geleden wel een komeet ingeslagen. de levy-shoemaker ofzoiets heette die komeet.
Hij heeft een krater achter gelaten ter grootte van de aarde.
De kans is er altijd....quote:Op zondag 27 augustus 2006 17:13 schreef -skippybal- het volgende:
Is er niet eens een kansje dat zo'n steen tegen de maan aan dendert?? Dat is natuurlijk wel spektakel om dat te gaan kijken. Boeiender als een felle ster die langsvliegt...
En als er een grote asteroide/komeet/meteor de Maan aan gruzelementen knalt.quote:IMPACT MOON:
In only 30 hours of observing, astronomers at the Marshall Space Flight Center have recently photographed seven explosions of light on the Moon. Each one, they believe, was caused by a meteoroid falling from the sky and hitting the ground.
Above: Candidate meteoroid impact sites
The flashes seen by the Marshall group ranged in brightness from 7th to 9th magnitude, which means they were invisible to the human eye, but easy targets for backyard telescopes. Amateur astronomers are thus invited to join the hunt.
FAQ: The Moon has no oxygen to support fires or explosions. So what causes these flashes of light?
Answer: The source of the light is not combustion, which would require oxygen, but rather the simple heating of rocks and soil at the impact site. Even small meteoroids carry a lot of kinetic energy because they travel so fast, some in excess of 100,000 mph. When they hit the ground, all that kinetic energy gets converted into thermal energy. Rocks and soil are heated to such high temperatures that they glow--hence the flash of light.
ja zoiets las ik ook al dat er al 2x een meteoriet was ingeslagen waardoor veel beesten doodgingen..quote:Op zondag 19 november 2006 20:26 schreef Frutsel het volgende:
wat ik me uit bovenstaande bericht afvroeg :" Hoezo twee keer al het leven uitgeroeid?"
Was het niet één keer, ten tijde van de dino's, was dat niet de inslag in Mexico? Wat is dan de andere?
Dit heb ik laatst nog ergens gelezen (maar de link weet ikzo niet meer)quote:Op zondag 19 november 2006 20:26 schreef Frutsel het volgende:
wat ik me uit bovenstaande bericht afvroeg :" Hoezo twee keer al het leven uitgeroeid?"
Was het niet één keer, ten tijde van de dino's, was dat niet de inslag in Mexico? Wat is dan de andere?
quote:How Australia was born
Email Print Normal font Large font Frank Walker
June 4, 2006
Advertisement
AdvertisementSCIENTISTS believe they have finally solved one of Earth's greatest mysteries:
what caused the great extinction of life hundreds of millions of years ago.
The answer was revealed yesterday when an American team announced it had discovered the
world's biggest meteor crater almost two kilometres under the ice in Antarctica.
They say a meteor almost 50 kilometres wide caused a 500-kilometre-wide crater deep under
the Wilkes Land region of Antarctica, directly south of Australia.
The massive explosion from the impact probably created the continent of Australia,
forcing it to break away from the existing land mass.
The incredible discovery caused huge excitement among Australian scientists last night.
It could be the missing link in the geological formation of the continents.
It would also answer why life on Earth was almost completely wiped out hundreds of millions of years ago.
The meteor the size of Sydney struck 250 million years ago and must have been the
biggest explosion ever seen on the planet, far bigger than the 10-kilometre-wide meteor
which hit east of Mexico 65 million years ago, wiping out the dinosaurs.
Ohio State University scientists who found the crater said the massive Antarctic crater
could explain the global extinction in the Permian-Triassic period when all animal life on Earth died out,
clearing the way for the dinosaurs.
The massive impact probably broke up the ancient continent of Gondwanaland, pushing Australia out
on its long drift north to its current position. The landmass that became India shot off first,
while Africa and South America broke off later.
"This Wilkes Land impact is much bigger than the impact that killed the dinosaurs, and probably
would have caused catastrophic damage at the time," said Ralph von Frese, professor of geological
sciences at Ohio State University.
Professor von Frese and Laramie Potts, a postdoctoral researcher in geological sciences,
led the team of Ohio University, NASA, Russian and Korean scientists that discovered the crater.
They reported their preliminary results yesterday to the American Geophysical
Union joint assembly meeting at Baltimore.
The scientists used gravity fluctuations measured by satellites to peer beneath Antarctica's icy surface,
and found a 321-kilometre-wide plug of mantle material - a "mascon" in geological parlance -
that had risen up into the Earth's crust.
Mascons are the planetary equivalent of a bump on the head. They form where large objects slam
into a planet's surface. When the scientists overlaid their gravity image with airborne radar
images of the ground beneath the ice,
they found the mascon perfectly centred inside a circular ridge 482 kilometres wide.
"Based on what we know about the geologic history of the region,
this Wilkes Land mascon formed recently by geologic standards -
probably about 250 million years ago," Professor von Frese said.
Professor Michael Archer, dean of the Faculty of Science at University of NSW,
said the crater could prove to be the missing link science has been waiting for.
"A meteor that size would have punctured right through the crust of the Earth and caused enormous
damage to the planet," he said.
In that period 95 per cent of life on Earth was destroyed, he said.
"It's possible this is the missing key to what caused it."
quote:Op dinsdag 28 december 2004 10:40 schreef Frutsel het volgende:
Possibility of an Earth Impact in 2029 Ruled Out for Asteroid 2004 MN4
Don Yeomans, Steve Chesley and Paul Chodas
NASA's Near Earth Object Program Office
December 27, 2004
Over the past week, several independent efforts were made to search for pre-discovery observations of 2004 MN4. These efforts proved successful today when Jeff Larsen and Anne Descour of the Spacewatch Observatory near Tucson, Arizona, were able to detect and measure very faint images of asteroid 2004 MN4 on archival images dating to 15 March 2004. These observations extended the observed time interval for this asteroid by three months allowing an improvement in its orbit so that an Earth impact on 13 April 2029 can now be ruled out.
As is often the case, the possibility of future Earth impacts for some near-Earth objects cannot be entirely ruled out until the uncertainties associated with their trajectories are reduced as a result of either future position observations, or in this case, heretofore unrecognized, pre-discovery observations. When these additional observations were used to update the orbit of 2004 MN4, the uncertainties associated with this object's future positions in space were reduced to such an extent that none of the object's possible trajectories can impact the Earth (or Moon) in 2029.
[afbeelding]
Hij komt dus niet
ff wat simulaties gedaan met Starry Night Pro 6.0.3. (13 en 14 april 2029)quote:Apophis (planetoïde)
Bron : Wikipedia
(99942) Apophis, voorheen 2004 MN4 genoemd, is een Aardscheerder die eind 2004 verontrusting veroorzaakte. De eerste waarnemingen van de planetoïde wezen op een relatief grote kans dat 2004 MN4 in 2029 de aarde zou raken. Latere waarnemingen lieten de kans op een inslag op de aarde of maan variëren van 1,6% tot praktisch 0.
Er wordt verwacht dat het object op vrijdag 13 april 2029 zo dicht zal passeren dat het met een schijnbare magnitude van 3,3 met het blote oog zichtbaar zal zijn in Europa, Afrika en west-Azië. Er zijn geen andere objecten bekend waarvoor dit het geval is geweest.
De passage in 2029 scoort een 1 op de Schaal van Torino. Dit door de kleine kans op inslag volgens de laatste berekeningen voor 2029, 2035, 2036, 2037 en 2049. Echter door de nauwe passage in 2029 kan de baan aanzienlijk gewijzigd worden, waardoor de toekomstige inslagkansen pas na die gebeurtenis berekend kunnen worden.
NASA heeft laatst bekend gemaakt dat de planetoïde de Aarde zal raken in 2036. Dit blijkt uit een onderzoek dat ontdekt heeft dat de koers wel degelijk is veranderd. NASA werkt al tijden aan een plan om deze te stoppen door een bemand ruimteschip naar de asteroïde te sturen en deze m.b.v bommen een andere koers te geven zodat het onze woonplaneet niet zal raken.
Inhoud
* 1 Basisgegevens
* 2 Ontdekking
* 3 Mogelijke inslageffecten
Basisgegevens
2004 MN4 behoort tot de groep der "Aten-planetoïden", planetoïden met een halve as van minder dan 1 astronomische eenheid. Deze planetoïde draait in 323 dagen om de zon, waarbij haar baan 2 maal / jaar die van de aarde snijdt.
Op basis van de helderheid werd de diameter op 410 meter geschat, later werd de afmeting bijgesteld naar 320 meter. De massa wordt geschat op 9.5×1010 kg. Bij een - onwaarschijnlijke - inslag in 2029 zou de inslag snelheid 12.59 km/s zijn.
Ontdekking
2004 MN4 werd op 19 juni 2004 ontdekt door Roy Tucker, David J. Tholen en Fabrizio Bernardi van het door de NASA-betaalde Universiteit van Hawaï planetoïde onderzoek van Kitt Peak National Observatory in Arizona. Deze groep observeerde de planetoïde gedurende 2 nachten.
Op 18 december werd het object opnieuw ontdekt vanuit Australië door Gordon Garradd van de Siding Spring Survey, een ander door de NASA betaald NEA onderzoek. Verdere wereldwijde observaties gedurende de hierop volgende dagen stelden het Minor Planet Center in staat om de relatie met de juniwaarnemingen te bevestigen.
Op dit punt werd de inslagkans op aarde op 13 april 2029 berekend door het automatische SENTRY systeem van NASA's Near-Earth Object Program Office. NEODyS, een vergelijkbaar automatisch systeem op de Universiteit van Pisa in Italië en de Universiteit van Valladolid in Spanje berekenden eveneens de inslagkans met vergelijkbare voorspellingen.
Gedurende de volgende dagen maakten additionele waarnemingen het de astronomen mogelijk om de foutmarge te reduceren. Hierdoor steeg de berekende inslagkans tot een top van 2,7 procent (1 op 37). Gecombineerd met zijn afmeting leidde dit tot een classificatie van 2004 MN4 van niveau 4 op de schaal van Torino en van 1.10 op de schaal van Palermo, Voor beide schalen waren dit de hoogste ooit toegekende waarden.
De planetoïde werd met terugwerkende kracht herontdekt tot 15 maart 2004. Op basis hiervan werd op 27 december 2004 een verbeterde baanberekening gepubliceerd. Volgens deze berekening was er geen gevaar voor een inslag in 2029, en de gezamenlijke kans op een inslag in de 21e eeuw werd teruggebracht tot 0.0041 procent (1 op 24.000).
Mogelijke inslageffecten
Omdat de inslagkans nu op nihil wordt geschat, zijn de mogelijke effecten van een inslag grotendeels oninteressant geworden. Maar gedurende enige dagen in december 2004, toen de inslagkans op 2,4% werd geschat, waren er veel internetdiscussies over de mogelijke inslageffecten.
NASA schatte oorspronkelijk de energie die bij de inslag van 2004 MN4 zou vrijkomen op het equivalent van 1480 megaton TNT. Dat is 114.000 duizend keer de energie van de atoombom Little Boy, die door de Verenigde Staten bij de aanval op Hiroshima gebruikt is. Een latere verfijndere schatting kwam op 850 megaton uit. De inslag die de Barringer meteoorkrater veroorzaakte of de Toengoeska-explosie worden geschat op 10 tot 20 megaton. De 1883 uitbarsting van de Krakatau had het equivalent van 200 megaton.
De precieze effecten van een inslag zouden afhangen van de samenstelling van de planetoïde, de plaats en de hoek van de inslag. Een inslag zou aanzienlijke verwoesting aanrichten in een gebied van duizenden vierkante kilometers, maar geen blijvende klimatologische verandering veroorzaken.
Gebaseerd op het tijdstip van inslag, (0.89 van een dag, 21:21 UTC) en het feit dat de planetoïde vanaf de buitenzijde van de aardbaan zou benaderen, zou een inslag ergens op het oostelijk halfrond plaats vinden. De snelheid zou 12.59 km/s bedragen.
Het leven is wel zes of zeven keer bijna uitgeroeid. Niet elke keer door meteorietinslagen overigens, maar het is allicht vaker dan de ene keer in het Krijt gebeurd.quote:Op zondag 19 november 2006 20:26 schreef Frutsel het volgende:
wat ik me uit bovenstaande bericht afvroeg :" Hoezo twee keer al het leven uitgeroeid?"
Was het niet één keer, ten tijde van de dino's, was dat niet de inslag in Mexico? Wat is dan de andere?
Jawel hoor, je orginele OP staat er nog onder (zoals het hoort). Dit was ooit een [WFL]-topic voor de verhuizing. Alleen ik heb er zelf een uitgebreidere OP ervoor gezet (na de merge met een [DE]-topic).quote:Op dinsdag 30 januari 2007 01:03 schreef Keromane het volgende:
Beste Fok, neem me niet kwalijk, maar dit topic is toch echt niet door mij gestart. Laat ik ooit 1 reactie hebben geschreven.
Zie dat je nog niet zo lang geleden geregistreerd hebt... want je Avatar is ook al bezet, maar ja, das bijzaakquote:Op zondag 4 februari 2007 21:19 schreef sanni het volgende:
Mag ik ff een ander geluid laten horen dan tot dusver gepost is?
Ik vind al die Doomsday scenarios wel leuk en informatief maar ik
denk dat de soep niet zo heet wordt gegeten als datie wordt opgediend.
Wat ik ermee wil zeggen is dat wij nu al jaaaren dit soort verhalen
hebben moeten aanhoren en tot dusver is er niets gebeurt. Ik weet
ook wel dat de aarde elk moment bedreigt wordt door meteorieten maar
vergeten wij niet dat onze aarde ook vrij goed 'beschermd' wordt door
de befaamde 'ring' die alles wat voordat dat de aarde bereikt verpulvert?
Tuurlijk zijn er momenten die vermeldingswaardig zijn maar ik denk dat
veel van deze Doomsday verhalen ook voortkomen uit sensatie om
de bladen van tijd tot tijd te vullen. Immers angst is het beste middel om
mensen iets wijs te maken. Kijk maar naar George W.
Geweldig dit.quote:Op zaterdag 17 februari 2007 21:18 schreef Frutsel het volgende:
Asteroid (2007 CC27) kwam op 11 februari jongsleden op 0,9 LD langs de aarde. Dat wil zeggen, op minder dan de afstand aarde maan...
12 x 26 meter in doorsnee... een kleine 11 km/s... Had toch nog een lekkere klap gegeven
Kijk hier voor een 'near miss simulatie' --> http://neo.jpl.nasa.gov/cgi-bin/db_shm?sstr=2007%20CC27
En dan te bedenken dat deze pas op 13 februari is ontdekt terwijl hij op 11 februari op zijn dichtst langs de aarde kwam... zo zie je dat we het nog altijd niet in kaart hebben
Grappig. Dan sta je ook vreemd te kijken vanuit je cockpit raampje.quote:Op donderdag 29 maart 2007 08:24 schreef Frutsel het volgende:
[knip]
Ik denk dat SG-1 van Stargate weer een Goauld schip vernietigt heeftquote:Op donderdag 29 maart 2007 10:53 schreef Drugshond het volgende:
[..]
Grappig. Dan sta je ook vreemd te kijken vanuit je cockpit raampje.
Bacterieen kunnen wel degelijk overleven in vacuum, kou en droogte.quote:Op zondag 26 december 2004 15:53 schreef Speth het volgende:
Dat kan niet Op een losse meteoriet zonder water of atmosfeer kan geen leven in welke vorm dan ook ontstaan zijn, laat staan dat dat leven compatible is met het menselijk lichaam. Bacterien hier zijn evolutionair aangepast aan ons dierlijk leven, exobacterien zouden niet weten wat ze met ons lichaam aanmoeten.
Je verwart microorganismen en virussen.quote:Op zondag 26 december 2004 19:57 schreef Speth het volgende:
Ik zie niet in hoe... Het aidsvirus is bijvoorbeeld zo geprogrammeerd dat het zich kan voortplanten door een menselijke cel over te nemen en te herprogrammeren zodat die cel nakomelingen produceert. Een micro organisme dat nog nooit in contact is geweest met een menselijk lichaam zal dus waarschijnlijk niets kunnen met onze cellen, zich niet kunnen voortplanten en dus niet kunnen bestaan.
Daarnaast zal je sowieso geen leven op een meteoor aantreffen.
De bovenstaande gif is van 28 maartquote:Op zondag 1 april 2007 18:42 schreef Frutsel het volgende:
Killer-Asteroide scheert langs de Aarde
Als een asteroïde van deze klasse de aarde raakt, dan vernietigt het per direct het omringende gebied met een grootte van enkele honderden kilometers. Daarnaast verandert het klimaat drastisch met onvoorspelbare gevolgen.
Locked and Load.quote:the Earth orbits the sun in a sort of cosmic shooting gallery
Het vreemde is dat als ik tijdstip en datum invoer in SN 6.0 ik geen match zie met een mogelijke collisioin.quote:Op donderdag 12 april 2007 08:38 schreef Frutsel het volgende:
[knip]
Mjah, volgens mij is er op dit moment ook geen collision gevaar. Echter als de asteroide voor de eerste keer langs komt (in 2029 dacht ik), dan wordt hij waarschijnlijk 'verbogen' door de aantrekkingskrachten van aarde, maan, zon en hebben ze geen idee wat dat voor gevolgen heeft voor 2036.quote:Op donderdag 12 april 2007 09:22 schreef Drugshond het volgende:
[..]
Het vreemde is dat als ik tijdstip en datum invoer in SN 6.0 ik geen match zie met een mogelijke collisioin.
Wellicht doet de aantrekkingskracht van de aarde iets of wat met dat stukje steen.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 23:19 schreef Drugshond het volgende:
[knip]
Zie eerdere posting. (MN4 2004 = Apophis)
2029 Close encounter 13-14 april.
De dag ervoor zat er nog eentjequote:Op woensdag 18 april 2007 08:15 schreef Frutsel het volgende:
Asteroide 2007 HA
Weer zo eentje, pas net ontdekt... terwijl die de aarde al voorbij is. En een flinke ook nog, van 300m doorsnee... Wat meer informatie + animatie
http://www.spaceweather.com/
http://neo.jpl.nasa.gov/cgi-bin/db_shm?sstr=2007%20HA
Is die te zien met het blote oog?quote:Op maandag 29 oktober 2007 20:42 schreef Frutsel het volgende:
In januari 2008 krijgen we trouwens ook een joekel zeg
http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=2007%20TU24;orb=1
1.4 LD (1,4 x afstand aarde maan), 250x560 meter groot
ik ben bang van niet... misschien met een goede verrekijker of een simpele sterrekijkerquote:
We weten dat hij voorbij vliegt aan Mars en hoogst waarschijnlijk mist, maar er is een kans op een inslag.quote:"We know that it's going to fly by Mars and most likely going to miss, but there's a possibility of an impact," he said.
Zo'n "kleintje" niet...quote:Op vrijdag 21 december 2007 12:02 schreef NED het volgende:
Zou zo een ding Mars uit zn baan kunnen knallen overigens?
Ja, dat er bijvoorbeeld net eentje uit een richting komt die we niet goed in de gaten houdenquote:Op vrijdag 21 december 2007 13:28 schreef NED het volgende:
Of dat het gewoon in een keer einde oefening is. Ze ontdekken er immers ook vaak pas eentje die de aarde al voorbij is
En als mars te zien is boven de horizon uiteraardquote:Op maandag 29 oktober 2007 20:53 schreef Frutsel het volgende:
[..]
ik ben bang van niet... misschien met een goede verrekijker of een simpele sterrekijker
als je maar weet waar je moet kijken
Als we vandaag ontdekken dat er over 5 jaar een inslaat, zullen we nog niet veel kunnen doen om het te stoppenquote:Op vrijdag 21 december 2007 12:15 schreef Frutsel het volgende:
[..]
Zo'n "kleintje" niet...
Wat ik vooral opmerkelijk vind is dat ze het 'ding' pas in november hebben ontdekt.
Zoiets kan ons ook te wachten staan... Vandaag ontdekken en met valentijnsdag doomsday voor aarde
We kunnen het allicht wel proberen. Het enige probleem dat ik voorzie is samenwerking. Ik zie het er in zo'n geval nog van komen dat de EU, VS en China ieder hun eigen oplossing gaan ontvouwen en uitvoeren. Ik zie asteroiden echt als een urgent probleem maar helaas zijn velen het niet echt met mij eens, ik vind het raar dat men in bijvoorbeeld de VN geen afspraken maakt over de aanpak van dit probleem dat rampzalige gevolgen kan hebben.quote:Op zondag 23 december 2007 20:08 schreef Pek het volgende:
Als we vandaag ontdekken dat er over 5 jaar een inslaat, zullen we nog niet veel kunnen doen om het te stoppen
Klopt, maar volgens mij is het technisch onmogelijk om iets binnen vijf jaar op touw te zetten, hoe cru het ook klinkt. Discovery heeft daar eens een docu aan gewijd, volgens mij hebben we op zijn minst 10 jaar nodig.quote:Op zondag 23 december 2007 21:05 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
We kunnen het allicht wel proberen. Het enige probleem dat ik voorzie is samenwerking. Ik zie het er in zo'n geval nog van komen dat de EU, VS en China ieder hun eigen oplossing gaan ontvouwen en uitvoeren. Ik zie asteroiden echt als een urgent probleem maar helaas zijn velen het niet echt met mij eens, ik vind het raar dat men in bijvoorbeeld de VN geen afspraken maakt over de aanpak van dit probleem dat rampzalige gevolgen kan hebben.
Ow jawel, z'eker wel. Herinner je de race naar de maan nog? Binnen 4 jaar een raketsysteem ontwikkelen waarmee je naar de maan gaat terwijl er uberhaupt nog vrijwel geen ervaring met ruimtereizen, ruimteschepen koppelen, communicatie op grote afstand was, sterker nog, we wisten niet eens hoe de achterkant van de maan er uit zag. Ik zit zelf in die sector, maar het is een verbijsterende prestatie. Als geld geen issue is hebben we binnen 2 jaar een raket die een asteroide kan raken en staan we binnen 5 jaar, bemand op Mars.quote:Op zondag 23 december 2007 21:26 schreef Frutsel het volgende:
Klopt, maar volgens mij is het technisch onmogelijk om iets binnen vijf jaar op touw te zetten, hoe cru het ook klinkt. Discovery heeft daar eens een docu aan gewijd, volgens mij hebben we op zijn minst 10 jaar nodig.
Maar goed, proberen kan altijd
Precies, zo denk ik er ook over. Ik vind het een beetje wrang dat men de urgentie van dit probleem niet in zit en er dus geen geld voor beschikbaar stelt, en zich vooral met aardse problemen bezig houdt. Eenzelfde probleem geldt overigens voor energieopwekking door kernfusie.quote:Op zondag 23 december 2007 23:33 schreef Autoreply het volgende:
Ow jawel, z'eker wel. Herinner je de race naar de maan nog? Binnen 4 jaar een raketsysteem ontwikkelen waarmee je naar de maan gaat terwijl er uberhaupt nog vrijwel geen ervaring met ruimtereizen, ruimteschepen koppelen, communicatie op grote afstand was, sterker nog, we wisten niet eens hoe de achterkant van de maan er uit zag. Ik zit zelf in die sector, maar het is een verbijsterende prestatie. Als geld geen issue is hebben we binnen 2 jaar een raket die een asteroide kan raken en staan we binnen 5 jaar, bemand op Mars.
En die op 29 januari is ook pas zeer recentelijk ontdektquote:Op maandag 24 december 2007 13:47 schreef -CRASH- het volgende:
On December 24, 2007 there were 912 potentially hazardous asteroids.
ASTEROID FLYBY:
Mark your calendar: On Jan. 29, 2008, one night before a Tunguska-class (50m-wide) asteroid threatens to strike Mars, an even larger asteroid will fly past our own planet. At closest approach, 2007 TU24 will be 1.4 lunar distances from Earth. There's no danger of a collision, but the 400m-wide space rock will be close enough to phtograph through backyard telescopes as it speeds through the constellation Cassiopeia glowing like a 10th magnitude star.
En vandaag komt er eentje (2007 XH16) voorbij van 565 meter groot
op een afstand van 8.1 x de maan/aarde
Dat is vlakbij voor zo'n groot ding!quote:Op maandag 24 december 2007 14:50 schreef -CRASH- het volgende:
29 Januarie
De ongeveer 320 meter grote aardscheerder 2007 TU24 nadert onze planeet tot op 0,004 AE (600.000 km!).
http://www.spaceweather.com/quote:ASTEROID FLYBY: On Jan. 10th, asteroid 2005 WJ56 will fly past Earth only 2.6 million miles away. There's no danger of a collision, but the kilometer-wide space rock will be close enough for experienced amateur astronomers to photograph as it glides through the constellation Taurus glowing like an 11th magnitude star. Last night, Gunnar Glitscher of Darmstadt, Germany, made this movie of 2005 WJ56. "On Jan. 8th at 23:30 UTC, the fast-moving asteroid can be observed with mid-sized telescopes less than 1o northwest of the bright star cluster M36," he notes. [ephemeris] [3D orbit]
Nee, die had een diameter van ongeveer 10 km.quote:Op zaterdag 29 december 2007 10:16 schreef SeLang het volgende:
[..]
Dat is vlakbij voor zo'n groot ding!
320 meter, dat is toch zo'n beetje het formaat dat de dinosauriers deed uitsterven?
quote:New Observations Slightly Decrease Mars Impact Probability
by Don Yeomans, Paul Chodas and Steve Chesley
Pasadena CA (JPL) Jan 03, 2008
Updated Uncertainty Region for 2007 WD5 at encounter with Mars,
shown as white dots. The thin white line is the orbit of Mars.
The blue line traces the motion of the center of the uncertainty region,
which is the most likely position of the asteroid. Note that the scale is
considerably finer than it has been in past diagrams.
Additional position observations for asteroid 2007 WD5 taken on
December 29 through January 2 have been used to improve the
accuracy of the asteroid's orbit
As a result, the range of possible paths past Mars has narrowed by
a factor of 3 and the most likely path has moved a little farther away from the planet,
causing the Mars impact probability to decrease slightly to 3.6%
(about one chance in 28).
The new positional observations were made using the 2.4 meter telescope at New Mexico
Tech's Magdalena Ridge Observatory and reported by astronomer Bill Ryan.
It seems likely that as additional observations further shrink the uncertainty region of this asteroid,
the region will no longer intersect Mars and the impact probability will quickly drop to zero.
quote:2007 WD5 Mars Collision Effectively Ruled Out As Impact Odds Widen To 1 In 10000
by Steve Chesley, Paul Chodas and Don Yeomans
forNASA/JPL Near-Earth Object Program Office
Pasadena CA (SPX) Jan 10, 2008
Since our last update, we have received numerous tracking measurements of asteroid 2007 WD5 from four different observatories. These new data have led to a significant reduction in the position uncertainties during the asteroid's close approach to Mars on Jan. 30, 2008. As a result, the impact probability has dropped dramatically, to approximately 0.01% or 1 in 10,000 odds, effectively ruling out the possible collision with Mars.
Our best estimate now is that 2007 WD5 will pass about 26,000 km from the planet's center (about 7 Mars radii from the surface) at around 12:00 UTC (4:00 am PST) on Jan. 30th. With 99.7% confidence, the pass should be no closer than 4000 km from the surface.
The sequence of updates over the last few weeks has been typical of past potential impact scenarios, with the odds of impact initially surging and later plummeting towards zero. Early on, the uncertainty region is very large and the probability of impact is rather low.
As the uncertainty narrows, but still includes the planet, the probability initially increases. But eventually, as in this case, the uncertainty region shrinks to the point that it no longer overlaps the planet, and the probability of impact begins a precipitous decline.
This rise and fall of the computed hazard was most notably seen in Dec. 2004 when asteroid 99942 Apophis briefly reached a 2.7% chance of impact with Earth in April 2029. In every case, the height and the timing of the peak probability - and the subsequent decline - cannot be known until the uncertainty region has shrunk to the point where it no longer intersects the planet.
NASA's Spaceguard Survey continues searching for Near-Earth Asteroids such as 2007 WD5, endeavoring to discover 90% of those larger than 1 km in size, a goal that should be met within the next few years. Each discovered asteroid is continually monitored for the possibility of impact. For 2007 WD5, these analyses show there is no possibility of impact with either Mars or Earth in the next century.
This unfolding story and the present results have been made possible by the tracking efforts of many astronomers at several observatories around the world:
+ 2007 WD5 was discovered using the Mt. Lemmon 1.5-meter telescope by Andrea Boattini of the University of Arizona's Catalina Sky Survey, which is led by Steve Larson.
+ Follow-up from archival images taken by the 1.8-meter telescope on Kitt Peak in Arizona were provided by Terrence H. Brezzi of the University of Arizona's Spacewatch Project, which is led by Robert McMillan.
+ Andy Puckett of the Univ. of Alaska obtained pre-discovery measurements from archival images of the Sloan Digital Sky Survey"s 2.5-meter telescope on Apache Point, NM.
+ Bill Ryan of New Mexico Tech's Magdalena Ridge Observatory observed 2007 WD5 on several crucial nights, with critical support from university and observatory staff.
+ Observations from the 6.5-meter Multi-Mirror Telescope (MMT) Observatory in Arizona were provided by a team consisting of Holger Israel (Univ. Bonn), Matt Holman (Harvard/CfA), Steve Larson (Univ. Ariz.), Faith Vilas (MMTO), Cesar Fuentes (Harvard/CfA), David Trilling (Univ. Ariz.) and Maureen Conroy (Harvard/CfA).
+ The 3.5-meter telescope at the Calar Alto Observatory in Spain provided follow-up through a team consisting of Adriano Campo Bagatin (Univ. Alicante), Gilles Bergond (Calar Alto Obs.), Rene Duffard (Inst. de Astrofisica de Andalucia), Jose Luis Ortiz (Inst. de Astrofisica de Andalucia), Reiner Stoss (Obs. Astronomico de Mallorca and Astronomisches Rechen-Institut) and Javier Licandro (Inst. de Astrofisica de Canarias).
+ Fabrizio Bernardi, Marco Micheli and Dave Tholen of the Univ. of Hawaii Institute for Astronomy observed the asteroid at its faintest using the 2.2-meter UH telescope on Mauna Kea in Hawaii.
quote:2008 AF3 - departing
Approximate diameter: 20 meters (H=26.177)
Closest Earth approach: 0.98 LD at 0913 UTC today
Inside ten LD of Earth: 30 Dec. until 27 Jan.
Inside Earth's Hill sphere: 8 to 18 Jan.
Closest Moon approach: 1.72 LD at 0535 UTC today
Data based on: JPL SSD orbit solution #3 downloaded today
based on 31 observations spanning 1 day
Optical observation: observed from 5 locations during 1.6422 days
discovered at 0525 UTC on 10 Jan. by the Catalina Sky Survey
last observed at 2050 UTC on 11 Jan. by Dresden Obs.
Planetoïde mist aarde 'op haar na'quote:Een kleine planetoïde, met de naam 2007TU24, scheert op dinsdag 29 januari vlak langs de aarde. Hij passeert op een afstand van ongeveer 500.000 kilometer. In kosmische termen betekent dit dat hij de aarde op een haar na mist.
Dat heeft sterrenkundige Theo Jurriëns van de Rijksuniversiteit Groningen (RuG) vandaag bevestigd naar aanleiding van een bericht in het AD. ''Dat is overigens twee keer de afstand van de aarde naar de maan'', relativeert hij meteen. ''Dus veel merken we er uiteindelijk niet van.'' De planetoïde is een paar kilometer groot, "oftewel de doorsnede van een klein Nederlands dorp".
Het gebeurt regelmatig dat zulke voorwerpen de aarde passeren. ''In 1908 was het laatste incident met grote gevolgen", vertelt Jurriëns. In dat jaar schampte een planeetje de aarde en stortte neer boven Siberië. Het hemellichaam ontplofte toen op 10 kilometer hoogte. "De schokgolf die dat teweeg bracht, had het effect van een modale atoombom", aldus de sterrenkundige. "Gelukkig vond de explosie plaats boven onbewoond gebied."
Statistisch gezien, slaat er volgens de wetenschapper eens in de 100 à 200 jaar daadwerkelijk een planetoïde in op aarde. De meeste brokken uit de ruimte die op aarde dreigen te belanden, verpulveren in de dampkring.
2 keer afstand aarde - maan klopt natuurlijk niet, het is bij lange na nog niet eens 1,5 keer. Afstand is 384.000 kilometer, hoe ze dan bij 2x komen als het 500.000 is, is me een raadsel.quote:Op donderdag 24 januari 2008 13:04 schreef Frutsel het volgende:
[..]
Planetoïde mist aarde 'op haar na'
Inderdaad... NEO meld ook 1.4 LDquote:Op donderdag 24 januari 2008 13:06 schreef Saekerhett het volgende:
[..]
2 keer afstand aarde - maan klopt natuurlijk niet, het is bij lange na nog niet eens 1,5 keer. Afstand is 384.000 kilometer, hoe ze dan bij 2x komen als het 500.000 is, is me een raadsel.
quote:Op donderdag 24 januari 2008 13:19 schreef Frutsel het volgende:
[..]
Inderdaad... NEO meld ook 1.4 LD
http://neo.jpl.nasa.gov/ca/
Slechte bron denk ik
En hij is pas in oktober ontdekt. Die hadden we nooit op tijd weg kunnen koppen
Right... weet je hoe groot die dingen zijn: http://nl.wikipedia.org/wiki/Planetoidequote:Statistisch gezien, slaat er volgens de wetenschapper eens in de 100 à 200 jaar daadwerkelijk een planetoïde in op aarde. De meeste brokken uit de ruimte die op aarde dreigen te belanden, verpulveren in de dampkring.
Naja, Tunguska was een 'zware' .. dus vanaf 2006 kunnen we weer wat verwachtenquote:Op donderdag 24 januari 2008 13:25 schreef Saekerhett het volgende:
[..]
Trouwens:
[..]
Right... weet je hoe groot die dingen zijn: http://nl.wikipedia.org/wiki/Planetoide
Als er echt elke 100 tot 200 jaar zo'n ding inslaat, dan waren we hier nu niet. Natuurlijk zijn er ook kleintjes, maar die slaan elke dag meerdere malen in.
Dat wordt gezegd voor de gemoedsrust van onwetende mensen...quote:Op donderdag 24 januari 2008 13:06 schreef Saekerhett het volgende:
[..]
2 keer afstand aarde - maan klopt natuurlijk niet, het is bij lange na nog niet eens 1,5 keer. Afstand is 384.000 kilometer, hoe ze dan bij 2x komen als het 500.000 is, is me een raadsel.
Ghehe.. weliswaar weer een kleintje, maar pas veels te laat ontdekt, 0.35 LD is wel dichtbijquote:2008 CT1 - departing
Approximate diameter: 10 meters (H=27.557)
Closest Earth approach: 0.35 LD at 0703 UTC on 5 Feb.
Inside Earth-Moon system: 2348 UTC on 4 Feb. until 1417 UTC on 5 Feb.
Inside Earth's Hill sphere: 4 to 6 Feb.
Inside ten LD of Earth: 2 Feb. until today
Closest Moon approach: 0.96 LD at 1341 UTC 5 Feb.
Inside one LD of Moon: 1123-1601 UTC on 5 Feb.
Data based on: JPL SSD orbit solution #1 downloaded 5 Feb.
based on 13 observations
Optical observation: observed from 3 locations during 0.6489 days
discovered at 0802 UTC on 3 Feb. by LINEAR
last observed at 2336 UTC on 3 Feb. by KLENOT
Note: risk listed
dacht dat het misschien iets te maken had met die asteroide.quote:Op vrijdag 8 februari 2008 12:52 schreef Frutsel het volgende:
Heb nog altijd geen idee Jodelaar... leek me meer een aardbevingsplaatje
dan een asteroide plaatje
[..]
Ghehe.. weliswaar weer een kleintje, maar pas veels te laat ontdekt, 0.35 LD is wel dichtbij
Minder dan een half LD... best weer dichtbij en weer erg laat ontdektquote:2008 FP
Approximate diameter: 18 meters (H=26.378)
Closest Earth approach: 0.44 LD at 1138 UTC on 29 March
Inside Earth-Moon system: 0842-1434 UTC on 29 March
Inside Earth's Hill sphere: 28 March until yesterday
Inside ten LD of Earth: 28 March until yesterday
Closest Moon approach: 0.95 LD at 1027 UTC 29 March
Inside one LD of Moon: 0930-1125 UTC on 29 March
quote:Record spin for newfound asteroid
The fastest spinning natural object in the Solar System has been discovered by a British amateur astronomer.
The compact stony asteroid 2008 HJ - completes a full rotation once every 42.7 seconds, according to its discoverer Richard Miles.
That measurement smashes the previous record held by the asteroid 2000 DO8, which spins once every 78 seconds.
The new finding was made by the amateur astronomer while operating the Faulkes Telescope South in Australia.
2008 HJ is estimated to be some 12m by 24m in size - smaller than a tennis court. Yet it probably has a mass in excess of 5,000 tonnes.
It was moving at almost 162,000km/h (100,000 mph) when it hurtled past the Earth in late April. Despite being classified as a "near-Earth asteroid", it came no closer than one million km and never posed a threat to our planet.
But the discovery adds to astronomers' sparse understanding of very small asteroids in near-Earth orbits.
Dr Petr Pravec, an astronomer at the Ondrejov Observatory in the Czech Republic, and an expert in the field, commented: "A period of 42.7 seconds for an asteroid with a size of about 20 meters is perfectly consistent with theory.
"There may be a significant population of asteroids measuring up to a few tens of metres across, rotating in less than a minute, that have not been observed until now."
Mr Miles made the discovery while operating the Australian telescope remotely, via the internet, from his home in Dorset.
wat heeft dat met asteroides te maken?quote:Op maandag 2 juni 2008 22:24 schreef Saekerhett het volgende:
Wedden dat pas diep in de nacht Twente met die onweer te maken krijgt? Dan schrik je je natuurlijk wakker, je ligt klam in je bed en bent morgen zo brak als een garnaal omdat je niet kan slapen!
Canadian Meteor Update: 10-Ton Rock Responsiblequote:Op dinsdag 25 november 2008 00:04 schreef Drugshond het volgende:
De werkelijke afmetingen schijnen niet groter te zijn geweest als een melkpak (bron : BNR).
quote:The search is on for fragments of a 10-ton rock that lit the sky over western Canada last Thursday evening. Scientists estimate that at the time it hit Earth's atmosphere, the asteroid fragment weighed approximately 10 tons and was probably about the size of a desk. It exploded with the force of 300 tons of dynamite, and hundreds of fragments of the meteorite weighing more than 50 grams (1.76 ounces) are likely strewn over a wide area. The speed of entry was relatively slow, about 14 kilometers (8.7 miles) per second, well below the average 20 kilometers (12.4 miles) per second of most meteorites, said University of Calgary researcher Alan Hildebrand. Amateur astronomers, meteorite hunters and rock hounds have been combing the prairies in western Canada for a 10-ton meteorite that lit the sky and exploded with the force of 300 tons of dynamite, according to experts from the Canadian Space Agency.
The fireball first appeared approximately 80 kilometers above and just east of the border city of Lloydminster, Alberta/Saskatchewan, and traveled SSE towards the Battle River valley fragmenting spectacularly in a series of explosions. Researchers were able to estimate it's size and energy from infrasound recordings, said Dr. Peter Brown, Canada Research Chair in Meteor Physics at the University of Western Ontario. Infrasound is very low frequency sound produced by explosions that can travel thousands of kilometers.
"At least half a dozen infrasound stations ranging from Greenland to Utah, including Canada's Lac Du Bonnett, Manitoba and Elgin Field, Ontario stations, recorded energy from the fireball's explosions. The indicated energy is approximately one third of a kiloton of TNT," Brown said.
Dr. Brown also says that a fireball this size only occurs over Canada once every five years on average. About ten fireballs of this size occur somewhere over the Earth each year.
The fireball penetrated the atmosphere at a steep angle of approximately 60 degrees from the horizontal and lasted about five seconds from 17:26:40 to 17:26:45 MST with the largest explosion at 17:26:44. The fireball was recorded on all-sky and security cameras scattered across Saskatchewan and Alberta in addition to being witnessed by tens of thousands of people who saw it streak across the sky, and may be one of the best documented meteorite falls.
But the researchers are looking for any additional information they can find.
"We are now trying to get all the transient information about the fireball before it is lost. Many motels and gas stations only keep their security recordings for one week or less, so we urge everyone to check their systems to see if they recorded the fireball or the moving shadows that it cast," Hildebrand said. "Three gas stations and motels in Lloydminster, Lashburn and Maidstone are known to have records, but dozens of other businesses in the area probably have the fireball or its shadows recorded."
If fireball images are found, he suggests immediately saving a copy and contacting him. "With the security camera footage we can compute the fireball's trajectory in the sky to calculate the prefall orbit. Meteorites have only ever been recovered from known orbits nine times previously and we want to make that ten. "
Source: PhysOrg
quote:'Maan mogelijk halve slag gedraaid door asteroïde'
AMSTERDAM - De maan is miljarden jaren geleden mogelijk een halve slag gedraaid ten opzichte van de aarde door de inslag van een grote asteroïde. Dat hebben natuurkundigen uit Parijs ontdekt.
De onderzoekers van het Geofysisch Instituut van Parijs (IPGP) bestudeerden de leeftijd en de grootte van 46 kraters op het maanoppervlak, die waarschijnlijk zijn gevormd door rondvliegende brokstukken in de ruimte.
Volgens computerberekeningen zou het merendeel van alle kraters zich op het westelijk halfrond van de maan moeten bevinden.
quote:Planetoïde scheert langs de aarde
AMSTERDAM - Maandagmiddag rond 14.40 uur scheert de kleine planetoïde 2009 DD45 langs onze planeet. Gevaar voor een botsing is er niet, want het kosmische rotsblok komt niet dichterbij dan 72.000 kilometer.
Naar astronomische begrippen is een afstand van 72.000 kilometer een nipte misser. De hoogste satellieten die om de aarde draaien bevinden zich op een afstand van 36.000 kilometer.
Met afmetingen van enkele tientallen meters is 2009 DD45 van vergelijkbare omvang als het object dat in 1908 in de dampkring boven Siberië explodeerde en grote schade toebracht aan het landschap.
Het gebeurt wel vaker dat een kleine planetoïde vlak langs de aarde scheert. Op 31 maart 2004 miste 2004 FU162 onze planeet op slechts 6500 kilometer.
Idd... en sneller dan we denken/hopen ben ik bangquote:
quote:NOS.nl - Vanmiddag scheert een brokstuk langs de aarde. Volgens voorspellingen passeert de asteroïde rond 14.45 uur onze planeet op een hoogte van 70.000 kilometer. Met die hoogte bevindt het rotsblok zich binnen de baan van de maan. Er is dan geen gevaar voor de satellieten, die zweven een stuk lager.
Onderzoekers uit Australië hebben foto's genomen van het brokstuk, dat twee dagen geleden ontdekt werd. Het ruimtepuin heeft een doorsnede van dertig meter.
Bekijken
Hoogstwaarschijnlijk vliegt hij ter hoogte van Tahiti. Mensen in Australië, Japan en mogelijk Hawaï maken daarom de meeste kans om de ruimtevoorstelling te bekijken.
Volgens de wetenschappers is het brokstuk met een huis-tuin-en-keukentelescoop goed te zien.
Eerder dit jaar wist een meteoriet in onze dampkring binnen te dringen. Toen vielen de brokstukken letterlijk uit de lucht en werden er beelden gemaakt.
LD is lunar distance = 384.000 km.quote:Op zondag 22 maart 2009 14:58 schreef Sandertje21 het volgende:
Wat is dat LD precies?
Wat houdt het dus in als iets 1.6 LD langs de aarde scheert?
Jep. 1 LD = 1x Afstand Aarde - Maan (Lunar Distance) dus 1 LD = 384.000 kmquote:Op zondag 22 maart 2009 14:58 schreef Sandertje21 het volgende:
Wat is dat LD precies?
Wat houdt het dus in als iets 1.6 LD langs de aarde scheert?
Ik verbaas me d'r over dat zo'n "grote" niet eerder ontdekt is. Raken zal die niet, denk niet dat ze dat voor die tijd gaan aankondigen. Aangezien al deze asteroides pas in 2009 zijn ontdekt, kan het zo zijn dat er eentje op ons afkomt die we niet zien aankomen, zoals die kleine in Sudan vorig jaar. Maar ja..time will tell.quote:Op zaterdag 21 maart 2009 00:17 schreef Kerol het volgende:
Is het zeker dat die niet de Aarde gaat raken Frutsel? Ze komen wel aldoor dichterbij en worden ook alsmaar groter
quote:Op zondag 22 maart 2009 17:01 schreef Dunckie het volgende:
Iemand die beelden gezien van die inslag in Scandinavië ergens?
van wanneer?quote:Op zondag 22 maart 2009 17:01 schreef Dunckie het volgende:
Iemand die beelden gezien van die inslag in Scandinavië ergens?
De techniek waarmee asteroiden worden opgespoord wordt steeds efficienter. Daardoor lijkt het zo dat er steeds meer langs de aarde komen. Maar we zien er dus veel meer. Kan je nagaan wat we dus nog niet zien komenquote:Op zondag 22 maart 2009 18:36 schreef Kerol het volgende:
Ligt het trouwens aan mij of komen er nu steeds meer asteroiden langs de Aarde gescheerd?
Kunnen het ook brokstukken zijn van een gigantische asteroide die richting Aarde komt?
http://video.msn.com/?mkt=nl-nl&playlist=videoByUuids:uuids:9d9adf05-52ec-43c4-a4dc-eec24e043790%2C07d71824-cbbe-4a01-9267-c7416708c365&tab=m1225796917521quote:Op zondag 22 maart 2009 17:01 schreef Dunckie het volgende:
Iemand die beelden gezien van die inslag in Scandinavië ergens?
Het was zelfs zondag nog een programma de Duitse TV te zien.quote:Op zondag 22 maart 2009 17:01 schreef Dunckie het volgende:
Iemand die beelden gezien van die inslag in Scandinavië ergens?
quote:80-ton asteroid impact reported
Scientists from Queen's University in Belfast have become the first to study an asteroid before it impacts with Earth.
The asteroid in question, 2008 TC3, weighed 80 tonnes and had a diameter of four metres.
It landed in the Nubian Desert in Sudan last October, where it scattered after exploding at an altitude of 37km.
Filmpje en Bron: BBC [/
Astronomers from Queen's Astrophysics Research Centre observed the asteroid as it hurtled toward Earth and captured the only spectrum of it before it exploded in our atmosphere.
"This was the first ever predicted impact of an asteroid with the Earth and the very first time an asteroid of any size has been studied before impact," said Professor Alan Fitzsimmons, from Queen's.
The faint observed brightness implied a small size, which in turn meant there was little advance warning.
"It was important to try and figure out what type of asteroid it was before impact in order to give us a better idea of its size and where it came from."
The scientists were only able to track the 2008 TC3 thanks to a lucky coincidence which saw astronomers from two institutions in Northern Ireland at the William Herschel Telescope on La Palma at the same time.
They were Sam Duddy and Dr Henry Hsieh from Queen's and Dr Gavin Ramsay from The Armagh Observatory.
"Dr Gavin Ramsay from the Armagh Observatory was scheduled to use the telescope that night," said Sam.
"When we realised this was an unusual event, Dr Ramsay agreed to help us observe it.
quote:Tracked asteroid debris collected
Debris from an asteroid tracked as it fell to Earth has been recovered by scientists for the first time, says a report in the science journal Nature.
Nearly 50 fragments of the asteroid were collected from the desert in Sudan where it fell last October.
Scientists say the discovery offers a unique opportunity to study the asteroid's route and chemical make-up.
It will also give new insights into how to tackle any larger asteroids heading towards Earth in the future.
The car-sized lump of rock, known as 2008 TC3, was detected by astronomers in the US state of Arizona in October last year.
It was tracked by telescopes around the world until it disintegrated in the atmosphere above the Nubian desert region of Sudan.
Peter Jenniskens, author of the report and a scientist at the Seti Institute in California, then travelled to Sudan with a team of researchers to try to locate what remained of the asteroid.
An extensive ground search turned up 47 meteorite fragments for analysis.
"This asteroid was made of a particularly fragile material that caused it to explode at a high 37km (23 miles) altitude, before it was significantly slowed down," said Dr Jenniskens.
"This was a meteorite that was not in our collection, a completely new material."
The trails left by the space rock as it descended were clear to see
Een aardig vloedgolfje dacht ik zo, als die in zee zou komenquote:Op maandag 11 mei 2009 21:25 schreef Frutsel het volgende:
(2009 JF1) 2009-May-05 0.0020 0.8 10.0 m - 22 m 27.1 24.00
Damn, zo die snelheid
24 kilometer per seconde
en maar 0,8 LD langs de aarde... zou hij door die snelheid nauwelijks te traceren zijn geweest?
vraag me af wat een rotsblok met die afmetingen op aarde zou aanrichten als hij met 24 km/s zou raken
quote:Nieuwe NASA-website volgt naderende planetoïden
AMSTERDAM - NASA's Jet Propulsion Laboratory heeft een nieuwe website gelanceerd waar informatie bijeen wordt gebracht over kometen en planetoïden die in de buurt van de aarde kunnen komen.
De website 'Asteroid Watch' geeft daarnaast informatie over ruimtemissies naar deze objecten en over verwante onderwerpen, zoals de recente inslag op de planeet Jupiter.
Actuele informatie over nieuwe ontdekkingen en de eerstvolgende planetoïden die min of meer dicht langs de aarde scheren, wordt aangeboden in de vorm van een downloadbare widget en een RSS-feed.
Een near miss?quote:Heldere meteoor boven Nederland
GRONINGEN - Diverse Nederlandse sterrenwachten hebben zaterdagavond een heldere meteoor waargenomen. Dat heeft wetenschapper Theo Jurriëns van de Rijksuniversiteit Groningen zondag gemeld.
Jurriëns verzamelt meldingen van opmerkelijke hemelobjecten boven Nederland.
De vuurbol werd onder meer waargenomen boven Groningen, Drenthe, Zeeuws-Vlaanderen en Utrecht. De waarnemers, die hun meldingen plaatsen op de website hemelwacht.net, waren vooral verrast door de traagheid waarmee de vallende ster zich voortbewoog.
Het fenomeen was bijna vijf seconden te aanschouwen.
Volgens Jurriëns is er medio augustus altijd verhoogde activiteit van meteoren zichtbaar. De aarde doorkruist in haar baan om de zon dan gruis dat is achtergelaten door de komeet Swift-Tuttle.
Nah, valt wel mee denk ik.quote:
Twintig jaar...quote:‘Ruimteschip kan aarde beschermen tegen asteroïde’
AMSTERDAM – Britse wetenschappers hebben een ruimteschip ontworpen, dat een eventuele inslag van een asteroïde op aarde moet voorkomen.
De onderzoekers van het bedrijf EADS Astrium in Hertfordshire noemen hun uitvinding een ‘zwaartekracht-trekker’.
Het ruimteschip – dat alleen nog op papier bestaat - moet worden gelanceerd, zodra er een asteroïde op ramkoers met de aarde komt te liggen.
Het gevaarte heeft op papier een gewicht van 10 ton en een lengte van 30 meter. Het is de bedoeling dat het ruimteschip na de lancering naast een gevaarlijke asteroïde gaat vliegen, op minder dan 50 meter afstand.
Uit koers
Door de zwaartekracht die het voertuig dan zal uitoefenen op de asteroïde, moet de ruimtesteen uit koers raken, zodat een botsing met de aarde wordt afgewend.
Volgens de onderzoekers is het een kwestie van tijd voordat de aarde zal worden getroffen door een ruimtesteen van formaat.
“Alle asteroïden met een doorsnede van meer dan 30 meter zijn een bedreiging voor de aarde”, zo verklaart hoofdonderzoeker Ralph Cordey in de Britse krant The Daily Telegraph. “Onfortuinlijk genoeg is het niet de vraag of we zullen worden geraakt, maar wanneer het zal gebeuren.”
Natuurkunde
De werking van de ‘zwaartekracht-trekker’ is natuurkundig gezien vrij eenvoudig. “Elk object met een massa heeft een eigen zwaartekracht, die andere objecten in de omgeving beïnvloedt”, legt Cordey uit.
“De zwaartekracht-trekker kan daardoor behoorlijk grote objecten van 400 tot 300 meter verplaatsen. De asteroiden waar we over praten vliegen met 10 kilometer per seconde door ons zonnestelsel", aldus Cordey. "Ze hebben maar een klein duwtje nodig om uit koers te raken.”
Op tijd
Het nieuw ontworpen ruimteschip is volgens de onderzoekers op korte termijn en met bestaande technologie te bouwen.
De asteroïden die een bedreiging vormen voor de aarde, moeten wel op tijd worden gelokaliseerd.
‘De zwaartekracht-trekker’ kan zijn werk alleen doen als de lancering 20 jaar voordat een ruimtesteen de aarde zou raken, al plaatsvindt.
quote:NASA zwakt gevaar van botsing asteroïde met Aarde af
De NASA heeft het risico dat de asteroïde Apophis in 2036 met de Aarde botst naar beneden herzien. Apophis werd in 2004 ontdekt en is 2,5 keer zo groot als een voetbalveld. Het hemellichaam kreeg veel aandacht omdat de mogelijkheid van een botsing met onze planeet in 2036 bestond.
Volgens nieuwe berekeningen van de NASA is die kans nu 1 op 250.000. Vooraf luidde het één op 45.000. Ook was eerst gedacht dat er 2,7 procent kans was dat Apophis in 2029 tegen ons zal knallen. Maar verdere observaties leerden snel dat die kans nul was.
De steenklomp zal op 13 april 2029 op 22.208 km voorbijscheren. Dat is een nooit geziene kleine afstand in de moderne tijden.
Apophis zal wel dicht langs de aarde scheren. Dichter dan bijv de satellieten staan. Vast met het blote oog te zien Zon Killerasteroide zou fataal zijn voor de mensheidquote:Asteroid misses in 2036, but what's with 2068?
WASHINGTON: There is some good news and some bad news for doomsday pundits, in the sense that the chances of asteroid Apophis colliding with Earth
in 2036 has been reduced, but a new impact possibility of the same asteroid has come up in the year 2068.
University of Hawaii asteroid-hunter Dr David Tholen has made the prediction.
The good news that Tholen came up with is that the estimated probability of asteroid Apophis colliding with Earth in 2036 has been reduced from 1 chance in about 45,000 to 1 chance in about 250,000.
The bad news is that the improved orbit determination for Apophis has revealed a new impact possibility in 2068.
The new estimates are based on an extensive set of observations obtained at Mauna Kea Observatories and analyzed by Tholen, former UH postdoctoral researcher Dr Fabrizio Bernardi, and current UH graduate students Marco Micheli and Garrett Elliott.
quote:Op donderdag 8 oktober 2009 12:27 schreef Frutsel het volgende:
[..]
Zon Killerasteroide zou fataal zijn voor de mensheid
Is dat genoeg voor een totale whipe-out van de aardbevolking dan? Ik weet het niet hoor, maar 't lijkt me zo weinig.quote:2,5 keer zo groot als een voetbalveld
Lang niet genoeg.quote:Op donderdag 8 oktober 2009 15:12 schreef Whiskey_Tango het volgende:
[..]
[..]
Is dat genoeg voor een totale whipe-out van de aardbevolking dan? Ik weet het niet hoor, maar 't lijkt me zo weinig.
Ah dat dacht ik al, vond het al zo vreemd dat een steen van 300 meter al het leven zou uitroeien. Toch bedankt voor de uitleg (en stiekem maar hopen dat dat ding ergens in de middle of nowhere neerstort).quote:Op donderdag 8 oktober 2009 15:18 schreef Gripper het volgende:
[..]
Lang niet genoeg.
De asteroide die in Yucatan insloeg en verantwoordelijk wordt gehouden voor de uitsterving van de dino's was naar schatting 10 km in doorsnee. Dus nee, een bonk steen van 300 meter is niet voldoende om iedereen uit te roeien. t is wel kut als ie bovenop jouw stadje valt, dat wel.
vermoedelijk niet idd... schattingen lopen op een inslag van 850 megaton. Tunguska was 10 megaton.quote:Op donderdag 8 oktober 2009 15:12 schreef Whiskey_Tango het volgende:
[..]
Is dat genoeg voor een totale whipe-out van de aardbevolking dan? Ik weet het niet hoor, maar 't lijkt me zo weinig.
Wat zou zo'n inslag doen op globaal niveau dan?quote:Op donderdag 8 oktober 2009 15:48 schreef Frutsel het volgende:
[..]
vermoedelijk niet idd... schattingen lopen op een inslag van 850 megaton. Tunguska was 10 megaton.
Zon 68000 keer de atoombom op Hirosjima. Destijds zou een inslag op het oostelijkhalfrond met 12,5 km/s waarschijnlijk zijn. En dan nog is de vraag: op land, of in de oceaan. Maar idd, de hele mensheid niet, maar de gevolgen zijn misschien onderschat.
Zon apophis asteroid of een killer asteroid?quote:Op donderdag 8 oktober 2009 21:24 schreef Whiskey_Tango het volgende:
[..]
Wat zou zo'n inslag doen op globaal niveau dan?
Oprecht geïnteresseerd, maar m'n kennis hierover is echt 0,0
Mooi.quote:Op woensdag 14 oktober 2009 20:46 schreef -CRASH- het volgende:
Hij was gisteren op de juiste tijd buiten..... That lucky bastard
Foto Credits: Robert Mikaelyan
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
ohnee w8, ik vergis me, dat was een andere, een met inslagkraterquote:Op donderdag 29 oktober 2009 14:39 schreef Dunckie het volgende:
[..]
Is toch ontmaskerd als een hoax van tele2?
jaquote:Op donderdag 29 oktober 2009 14:40 schreef Dunckie het volgende:
[..]
ohnee w8, ik vergis me, dat was een andere, een met inslagkrater
Ooggetuige verslagquote:November 18th, 2009 @ 10:08pm
SALT LAKE CITY -- A fast-moving meteor lit up the night skies over most of Utah just after midnight Wednesday. Moments later, the phones lit up at KSL as people across the state called to tell us what they saw and ask what it was.
Scientists are calling it a "remarkable midnight fireball." The source of all the excitement was basically a rock, falling from space.
In addition to KSL, witnesses to the meteor quickly began call 911.
"I'm currently driving, but I just saw a giant blue flash in the sky, and it came down into the city," a caller from Ogden said.
A caller in Bountiful told dispatchers, "It flashed from the west, and it lit up the whole freakin' neighborhood."
A Salt Lake City caller said, "Ma'am, I'm not kidding you. I am terrified."
Professor David Kieda is chair of the University of Utah's astronomy department. He said the energy of the meteor coming into Earth's atmosphere was so powerful it has to be measured in Terawatts.
"It's almost like the consumption of the United States all at once. It was a fraction of a second," Kieda said.
When a meteor enters the atmosphere, it gives off a lot of heat and light. Folks at the Clark Planetarium say this rock was big--between the size of a microwave and washer-dryer unit.
"I mean this thing lit up the sky, literally. It was like daylight." - Patrick Wiggins, NASA Solar AmbassadorAt exactly 12:07, people from all over the western United States watched as the bolide meteor crashed into Earth's atmosphere. In some areas, the flash of light was so bright it caused light-sensor street lamps to shut off.
Clark Planetarium Director Seth Jarvis said the stony meteorite was probably traveling 80,000 miles an hour when it hit our atmosphere. He said it happened 100 miles up in the air; so despite the brightness, Utah was never in any danger.
"These collisions can do damage, but they are extremely rare; and literally once in a century do you observe something that's actually doing damage," he said.
Witness Andy Bailey said, "Oh, it lit up the whole sky, like almost brighter than the day. It was bright."
Don White was in Wyoming and told KSL Newsradio for a moment he suspected a nuclear strike. "With something that brilliant and that fast, it was like, whoa, did we just get hit or something? It would have been some bigger noise I guess if a nuclear device had gone off," he said.
"I've seen falling stars before, but nothing like that before," said witness James Albin.
KSL received reports that the light show was picked up as far away as Tucson, Santa Fe, Butte and Frisco Peak near Milford in southwest Utah.
The University of Utah has an observatory at 9,500 feet on Frisco Peak, which captured images of the fireball itself.
"All of the sudden the whole entire sky turned blue almost like lightning was striking." - Jon OlschewskiEveryone who saw it has a once-in-a-lifetime story.
Resident Jon Olschewski said, "I noticed to the left something streaking through the sky. It was this meteor that was exploding. It was breaking off into at least five big chunks."
Many surveillance systems captured the spectacular blast of light.
"When you got this mass coming through the atmosphere, and these things are going fast, it's like if you could travel that fast on I-15, you could get from Salt Lake to St. George in a matter of 5 seconds. So these things are really going, hits the atmosphere and it makes so much pressure on its leading edge that it just shatters itself," Jarvis explained.
Roy Merrell also saw the light. He said, "There was this flash in the room, the room basically just lit up."
Others recorded a sequence of shadows as fantastic as any Hollywood studio could create.
Patrick Wiggins, NASA Solar System Ambassador to Utah, said, "To realize it was up so high--people are thinking it's right close--but the thing was up so high it was seen between L.A., Las Vegas and, of course, all over Utah. I mean, this thing was way up there."
Scientists believe it was not part of the famous Leonid debris stream; instead a sporadic asteroid, a midnight fireball, which exploded in the atmosphere with an energy equivalent of up to one kiloton of TNT.
"It was almost, I could say, like celestial," Olschewski said. "You know what I mean? One of those kind of moments like 'oh my gosh,' like 'I'm not ready' kind of thing."
In Tooele County, residents reported that they felt that moment when the meteor shattered. Wiggins said it took about 5 minutes for the sonic boom, but said he's not surprised people felt it.
"Most meteors, you don't hear them, but this one was close enough and big enough that, yeah, you definitely heard the thing. It was exciting," he said.
In fact, seismology monitors at the University of Utah picked up the rumble from the air.
Wiggins said, from his calculations, the pieces of the meteor likely fell over Dugway. He said it's possible meteorites could also be found elsewhere. He said it can't hurt to look around your yard; if you happen to find one it could be worth thousands of dollars.
KSL also received video clips of the meteor from Utah residents. Click on the video links to the right to watch the clips.
Duitse Linkquote:Weekend discovery will make close flyby tomorrow
An unusual object will make a close flyby of Earth on Wednesday, coming within only 128,000 km (about 80,000 miles), or at a distance about three times less than the moon’s orbit. The object, named 2010 AL30, is about 10-15 meters long, and asteroid watchers say there is no chance it will hit the planet. But is it an asteroid or perhaps a piece of space junk, like a spent rocket booster?
According to Italian astronomers Ernesto Guido and Giovanni Sostero of the Remanzacco Observatory, who took this image (above) of 2010 AL30, it has an orbital period of almost exactly one year and might be a man-made object.
However, Alan Harris, senior researcher at the Space Science Institute said the object has a perfectly ordinary Earth-crossing orbit.
“Unlikely to be artificial, its orbit doesn’t resemble any useful spacecraft trajectory, and its encounter velocity with Earth is not unusually low,” he said.
The object make its closest approach at 12:48 GMT on Wednesday, and and amateur astronomers are encouraged to observe 2010 AL30 as a 14th magnitude star in the constellations of Orion, Taurus, and Pisces. Check here to get the ephemeris of the object from the Solar System Dynamics website.
Several observatories, including the Goldstone Radar will be observing NEO 2010 AL30 during its Earth flyby. After the January 13 close flyby, it will go too close to the Sun to be observed.
Ooit zal hij wel gelijk krijgenquote:Astronoom waarschuwt voor vernietiging aarde
Topastronoom Chris Impey waarschuwt voor het einde van de wereld. De man is ervan overtuigd dat een enorme asteroïde vroeg af laat afstevent op onze planeet, en dat het dan gedaan is met de mensheid.
Alle dieren dood
Een inslag van een grote ruimtesteen zou immers aardbevingen en monsterlijke vloedgolven veroorzaken, waardoor alle grote landdieren de pijp uit gaan. Zeedieren zouden snel volgen, aangezien triljoenen tonnen gevaporiseerde rots de planeet drastisch zouden doen afkoelen, en het proces van fotosynthese om zeep zouden helpen.
Voor elk moment
De laatste keer dat dat gebeurde was 65 miljoen jaar geleden, en dergelijke inslagen komen om de 100 miljoen jaar voor, weet Impey. "Dat lijkt misschien een veilige buffer, maar de volgende inslag kan voor elk moment zijn," waarschuwt hij in The Independent. De man heeft ook schrik voor een hypernova van dichter dan 1.000 lichtjaren. Dat zou onze planeet immers in vuur en vlam zetten, voorspelt de wetenschapper.
Buitenverblijf
Impey raadt aan elders te zoeken naar vastgoed. "Titan ziet er veelbelovend uit", besluit hij.
Een stad als Utrecht zou denk ik wel van de kaart zijn. De echt grote joekels die zorgen voor het uitsterven van de mensheid hebben een diameter van enkele km's. Dit is dus eigenlijk maar een kleintjequote:Op maandag 23 augustus 2010 19:37 schreef Frutsel het volgende:
op 30 oktober van dit jaar zal asteroide 2003 UV11 dicht in onze buurt komen.
Nu gebeurd dit wel vaker, maar deze asteroide heeft een afmeting van ca 350 bij 800 meter.en heeft maar liefst een snelheid van ruim 25 kilometer per seconde.
Wat zou een inslag op aarde aanrichten van dit formaat met zon snelheid?
de "nearmiss" op 30 oktober zal trouwens 5 LD zijn... dat is vijf keer de afstand aarde-maan.
Astronomisch gezien bijzonder dichtbij, voor ons nog erg ver weg... aangezien 1 LD ca 384.000 km is.
quote:Asteroïden worden geclassificeerd in een aantal types in overeenstemming met hun spectra (en dus ook hun chemische samenstelling) en albedo:
C-type:
Bevat meer dan 75% van de gekende asteroïden: extreem donker (albedo 0,03); gelijkende op koolstofhoudende chondriet meteorieten; ongeveer dezelfde samenstelling als de zon maar geen waterstof, helium en andere vluchtige stoffen;
S-type:
Bevat 17%: tamelijk helder (albedo 0,10- 0,22); deze bestaan uit metallisch nikkel-ijzer gemengd met ijzer- en magnesiumsilicaten;
M-type:
Bevat het meeste van de rest : helder (albedo 0,10- 0,18); zuiver nikkelijzer.
Er zijn ook een dozijn aantal andere minder voorkomende types.
Omdat sommigen moeilijker waar te nemen zijn (bijvoorbeeld de donkere C-types ), komen de hierboven vermelde percentages niet overeen met de reële verdeling van de asteroïden.
dan zou ik niet naar titan maar naar europa gaanquote:
quote:MUST-SEE ASTEROID VIDEO: Astronomer and programmer Scott Manley, formerly of the Armagh Observatory in Northern Ireland, has created a movie showing 30 years of asteroid discoveries in only 3 minutes. Warning: Feelings of claustrophobia have been reported among some viewers. It's crowded out there
Jawel toch? Er stort er af en toe wel 1 neer. Of zijn dat allemaal hele grote in dat filmpje?quote:Op zondag 29 augustus 2010 11:39 schreef Ermanon het volgende:
[..]
Dat we dan nog niet geraakt zijn is dan best wel bijzonder
Je moet je wel indenken dat dit een 1 demensionale video is.quote:Op zondag 29 augustus 2010 11:39 schreef Ermanon het volgende:
[..]
Dat we dan nog niet geraakt zijn is dan best wel bijzonder
wat denk jij, krijgen we impact ?quote:Op maandag 6 september 2010 16:43 schreef Frutsel het volgende:
Woensdag: Asteroiden scheren langs de aarde
twee asteroides komen er aan... heel dichtbij... nog maar net ontdekt
(2010 RX30) 2010-Sep-08 0.0017 0.6 9.9 m - 22 m 27.1 10.00
(2010 RF12) 2010-Sep-08 0.0005 0.2 6.3 m - 14 m 28.1 6.00
Zie ook http://neo.jpl.nasa.gov/ca/
Mazzel dat het van die kleintjes zijn
Gelukkig zijn er 3 dimensies in plaats van 2.quote:Op zondag 29 augustus 2010 11:39 schreef Ermanon het volgende:
[..]
Dat we dan nog niet geraakt zijn is dan best wel bijzonder
Ze komen beiden binnen de maanbaan voorbijquote:
NASA zegt dat ze gaan missen en dat ze te zien zijn:quote:Op dinsdag 7 september 2010 14:43 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
Ze komen beiden binnen de maanbaan voorbij
2010 RF12 op een afstand van 77,000 km
2010 RX30 op een afstand van 231,000 km.
quote:Two asteroids are expected to pass within 154,000 miles of Earth on Wednesday -- closer than the distance between the Earth and the moon, NASA announced.
Neither will hit the planet, NASA was quick to add.
Asteroid 2010 RX30 is estimated to be approximately 32 to 65 feet in size and will pass within approximately 154,000 miles of Earth at 5:51 a.m. ET Wednesday. The second object, 2010 RF12, estimated to be 20 to 46 feet in size, will pass within approximately 49,000 miles at 5:12 p.m. ET.
NASA said the Catalina Sky Survey near Tucson, Ariz., discovered both objects on Sunday. The Minor Planet Center in Cambridge, Mass., reviewed the observations and determined the preliminary orbits. The center's personnel concluded both objects would pass within the distance of the moon to Earth, approximately 240,000 miles.
The asteroids should be visible with moderate-sized amateur telescopes.
Magnetude 15/16quote:Op woensdag 8 september 2010 11:13 schreef kahaarin het volgende:
NASA zegt dat ze gaan missen en dat ze te zien zijn:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |