baby geboren zonder gezicht

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 20:33 schreef Vamos het volgende:

[..]

Dit is een onzinnig argument. De zwaar gereformeerden geven hun kind geen polio-vaccin (want het is God's wil als het kind polio krijgt), maar als het kind dan alsnog iets ergs krijgt moet er vervolgens wel alles gedaan worden om het kind te helpen. Dat noem ik hypocriet, want het was ook God's wil om dat kind die ziekte te geven en je mag dan niet alsnog proberen in te grijpen.

God heeft de mensen ook het vermogen tot redeneren en besluiten nemen gegeven en ethiek. Euthenasie is slechts een gevolg van dit vermogen.

Ja, uuh, schat dat hoef je mij niet uit te leggen

Gelovigen hebben altijd van dat soort uitvluchten voor vragen waar ze geen antwoord op hebben.
En als ze zelfs dat niet hebben gooien ze het op "God's wegen zijn ondoorgrondelijk" of "Dát is nu dus een wonder".

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 20:33 schreef Vamos het volgende:


God heeft de mensen ook het vermogen tot redeneren en besluiten nemen gegeven en ethiek.

Precies * eigen verantwoording * durven nemen !

Dat meisje gaat straks door een hel heen. Doe haar een lol, alsjeblieft. Beëindig haar leven zo snel mogelijk. Ik kan me heel goed voorstellen dat het voor de ouders een bijna onmogelijke taak is om het leven van je dochter te nemen, maar die gaat psychisch door een hel wanneer ze ouder wordt.

Ja, hallo daar is het nu wel een beetje te laat voor.

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 17:35 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

Atheïsten hebben vaak een àndere moraal dan gelovigen, maar ze hebben wel degelijk een moraal.

An sich geloof ik dat ook wel, maar juist de reacties van velen in dit topic doen me twijfelen..
Ik ben voor een liberale euthanasie-wetgeving, alswel een abortus-wetgving ... maar dan gericht erop dat mensen een keuze hebben ...

Wat ik hier sterk merk is dat veel mensen dit niet meer als een keuze zien, maar de dood van dit meisje als een soort van verplichting aan de maatschappij, als de 'meerderheid' beslist, zou ze dood moeten? (zie de weggehaalde poll: "moet ze sterven?") ...

Ik vrees sterk de morele afzakking als zo'n houding gemeengoed wordt, als men gaat besluiten over groepen mensen die kennelijk het leven niet waard zijn op basis van algemene inschattingen over hun toekomst ...

Mijn ervaring is wel degelijk dat gelovigen hierin een zekere kracht hebben, natuurlijk kan je die kracht van hen ook laf noemen, omdat ze hun lot inderdaad niet in de hand nemen, maar passief op de mesthoop gaan liggen als waren ze Job ...
Niemand kan leven naar de maatstaven uit de bergrede ("heb uw vijand lief' en 'keert de linkerwang toe', zelfs de meest rabiate gelovigen hebben daar het daar best moeilijk mee) ...

Maar ik heb wel een groot respect voor de 'zin voor noodlot' die gelovigen tonen, niet of ze hun morele en ethische keuzes kunnen onderbouwen met bijbel-quotes, maar wel in de zin dat ze vaak in staat zijn hun individue ook als deel te zien van een groter geheel ...

Ik ben overigens zelf ook niet gelovig, niet in de zin dat ik god erken, of ontken, danwel zelfs aangeef te twijfelen, eerlijk gezegd vind ik dat het mij niet toekomt hierover een uitspraak te doen (misschien een klein verschil met agnosten als Bertrand Russel: die uit hun onmacht om te te kunnen bewijzen, uiteindelijk geloof, bijbel en kerk op hun maatschappelijke waarde beoordeelden en juist op dat punt, als een vorm van ideologie afwezen) ...

Ik ga wel met enige regelmaat naar de kerk, ik houd zeer van missen (zeker paas-missen), het passieverhaal, en ja ik brand erg vaak een kaarsje, als bijna een tik die ik van mijn moeder en enige tantes heb overgenomen (mijn moeder was katholiek uit brabant).
Ergens geven die rituelen ook een zekere steun. Het geeft een prettige gelegenheid om ook aan verstorvenen te denken die erg na aan je stonden, iets wat ik als losstaand individu eigenlijk moeilijk een plaats in mijn leven kan geven.

quote:

Er zouden voldoende morele argumenten zijn geweest om dit kind voor of direct na de geboorte te euthanaseren.

de enige mogelijkheid die hier is, zo zijn een vorm van versterving, oftewel, een keuze om eventuele extra verzorging waarvan een kind afhankelijk is stop te zetten ...

Dat is een keuze die inderdaad vaker voorkomt, een erg moeilijke situatie, war men niet 1-2-3 tot overgaat, het beslissingproces dat daartoe leidt is verschrikkelijk moeilijk en wordt bewust begeleid..

een erg belangrijke afweging die hierbij meespeelt is, welke mogelijkheden tot ontwikkeling een kind heeft, en hierbij speelt juist de geestelijke capaciteit een enorme rol:
In dit geval betwijfel ik sterk het idee dat veel mensen hier schijnen te hebben dat dit meisje geen onafhankelijk, vrij leven kan leiden, ze is geestelijk 100% en na de operaties zal ze waarschijnlijk gewoon bepaalde gezichtsfuncties kunnen gebruiken, ze zal voedsel tot zich kunnen nemen via haar mond, zal een neus hebben, het is zeer goed mogelijk dat haar ogen gewoon prima functioneren en mogelijk kunnen haar oren goed functioneren en ze zelfs een kunnen leren praten (al dan niet met hulpmiddelen, echter dat is gemeengoed in de wereld) ...

het enige argument van geestelijk leed is dan nog dat ze door haar omgeving waarschijnlijk altijd een beetje vreemd wordt aangekeken, en ze inderdaad meer moeite zal doen om in gemeenschappen te worden geaccepteerd, is dat haar fout? verdiend ze niet een kans om zichzelf te bewijzen (het blijkt vaker dat juist achtergesteldheid)

quote:

Nee, niet het geloof op zich. Wel de notie dat iemand blijkbaar kan denken dat God WIL dat dit soort kinderen geboren worden. En ja, DAT vind ik een belachelijke gedachte. Zo'n God mogen ze van mij euthanaseren.

Dat is an sich een hele theologische eigen terrein: mag je god haten, alswel zijn daarop ook zekere godsbeelden gestoeld (namelijk het beeld van de defaistische god der schepping, die toen ook al feitelijk alles vastelegd, de god is dan evenzeer slaaf van zijn schepping) ...

Ik denk zelf echter dat God als punt om woede af te koelen, om je op af te reageren, misschien emtioneel handig is, maar tevens erg beperkt,
Dezelfde god waarvoor je kan bidden voor betere rapportcijfers (persoonlijk zou ik zeggen, die tijd voor bidden kan je dan beter besteden aan leren)..

Het is tekenend voor een heel egoistisch beeld (waarbij ik egoisme niet gebruik om kwad te spreken, maar gewoon aan te geven dat het 'ego' in het midden staat)..
dat self-centrisme is heel populair in de moderne tijd, waarin mensen nergens tijd voor hebben, waarin sociale omgang verwordt tot 'economisch netwerken', ipv betrokkenheid tonen naar de gemeenschap waarbinnen je leeft.

quote:

Prima, fijn voor hen. Maar misschien op de lange duur wel minder fijn voor het meisje. Ze zou niet de eerste zijn die haar ouders aanklaagt omdat zij haar gedwongen hebben te leven.

En weer ontbreekt iedere onderbouwing _waarom_ zij ongelukkig gaat worden (de enigste pogingen die ik in dit topic gezien heb, waren: ".. maar kijk dan toch die foto/dat filmpje aan..", nee sorry maar een lichamelijk handicap kan verschrikkelijk zijn, maar het is ook de wijze waarmee iemand ermee omgaat die iets onleefbaar maakt, of die mogelijk zorgt dat iemand toch in staat is een leven op te bouwen)

Vervolgens ken ik wel een rdelijk aantal rechtzaken over morele keuzes, over 'recht op sterven' e.d.
maar eigenlijk nooit heb ik iets gelezen over een mens die zijn ouders aanklaagde vanwege het feit dat hij leefde ... dat zou een hele interessante zaak zijn, maar als je het mij vraagt per definitie verloren, wat wil de aanklager dan, schadevergoeding?

Natuurlijk kan iedereen bij tijd en wijle het idee hebben, 'oh, was ik maar nooit geboren..' maar is dat ooit iets meer dan een manier van afreageren zonder werkelijke grond: depressief klaaggedrag, wat je overigens evengoed ziet bij lichamelijk perfect gezonde mensen, mogelijk zelfs meer, omdat mensen met een handicap vaak veel meer strijdbaarheid hebben moeten aanleren.

quote:

Op vrijdag 17 december 2004 18:33 schreef RM-rf het volgende:

[..]

waaruit haal je dast zij de helft van haar zintuigen niet kan gebruiken? van wat ik zie aan die beelden van de schedel, zijn ze bezig aan de reconstructie van haar complete gezicht en wordt er moeite gedaan haar ogen in gehele staat op de juiste plek te brengen, verder zal men een mond creeren waarmee ze gewoon zal kunnen eten..

het syndroom tast de botten aan (inderdaad 40% van de botstructuur ontbreekt), niet de zintuigen en deze zijn gewoon in goede staat en zullen na verloop van tijd gewoon gebruikt kunnen worden..
natuurlijk krijgt ze een behoorlijk spraak en ook ontwikkelingsachterstand,

qua zintuigen zal inderdaad het gehoor een duidelijke beperking kennen, immers dit is het meest bot-gerlateerd en ik verwacht daar wel grotere schade.. maar voor de rest, onderschat zeker niet de mogelijkheden van de medische wetenschap, die kunnen wel eens een stuk verder zijn dan je zult denken, inclusief het in leven houden van kinderen die vroeger inderdaad een levensverwachting hadden van hooguit een paar dagen ...

Ze kan niet praten....

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 22:23 schreef Yamyam het volgende:

[..]

Ze kan niet praten....

de meeste kinderen van twee jaar hebben zeer beperkte praat-mogelijkheden...

dit meisje heeft een mondholte die niet kan functioneren als'klankholte', ondanks dat haar stembanden zelf wel goed zijn ...
mensen, zelfs mensen die er afzichtelijk uitzien, hebben een bewonderenswaardige flexibiliteit, zeker waar het gaat om het pogen toch methoden tot communicatie te vinden ...
De chirurgen die haar nu begeleiden zullen op de langere termijn juist ook proberen een mondholte te geven, in eerste instantie voornamelijk om hierdoor voedsel te kunnen opnemen, maar mogelijk behoort het gebruik van stembanden tot de mogelijkheden ...

Daarbij zijn er veel medische mogelijkheden voor eventuele andere oplossingen, operaties aan stembanden en modholtes, gericht op stem en taal zijn redelijk gebruikelijk, ik verwacht eerder grote problemen bij haar gehoor, reconstructie van heer gehoorholtes zal lastig blijken en hiervoor is volgens mij minder direkte medische kennis, daarbij is die regio enorm sensitief en heeft verschillende andere functionen (evenwicht, bepaalde neurologische processen) die mogelijk ook verstoord zouden raken door operaties daar.

Misschien, als je weinig te maken hebt met gehandicapten, denk je dat zoiets heel definitief is, en dat mensen hiermee niet leren omgaan: dit meisje is geestelijk niet beperkt en zal wel degelijk een ontwikkeling kennen, en nee, dat is niet op een fotootje te zien, maar ik vermoed dat haar ouders dit ook meekrijgen ..

Verder zal ze natuurlijk wel een enorme zware ontwikkelingsachterstand krijgen, zowel door de lichamelijke beperking, alsook door de zware operaties ... maar het is onzin om op basis beperkingen van nu, bij een geestelijk gezond meisje net te doen alsof dat altijd zo zal blijven ... ze heeft zeker een kans tot een best goede ontwikkeling,

ik zou zelf heel benieuwd zijn hoe ze er over 5 jaar uitziet, welke handicaps ze wel heeft leren omgaan en op welke manier.. ik verwacht eigenlijk dat er dan weer zo'n documentaire gemaakt kan worden over hoe ver de medische wetenschap op dit moment nu is ...
(eergister zag ik een documentaire over een man wiens onderlijf ontbrak, deze had verkozen om de eerste testpersoon te worden die binnenkort een 'hoofdtransplantatie' zou krijgen, oftewel zijn hoofd zou waarschijnlijk op een ander lichaam getransplanteerd worden, de technieken daarvoor zijn al vergevorderd, meerdere succesvolle hand- en been-transplantaties zijn al uitgevoerd, mensen die een nieuwe hand gekregen hebben)

Dus het is niet alleen maar het innerlijk dat telt? Als dat wel zo was zou niemand zo reageren op haar uiterlijk.
Het kind ziet er anders uit dan gebruikelijk ja, maar aan het einde van het filmpje ben je daar al aan gewend eigenlijk.

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 17:55 schreef pberends het volgende:

[..]

Of het nuttig is of niet, is niet aan jou te bepalen.

Dat heb ik al bepaald en ik heb hem weggehaald.

De rest van je opmerkingen hierover graag in het feedbacktopic.

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 20:53 schreef Disorder het volgende:
Dat meisje gaat straks door een hel heen. Doe haar een lol, alsjeblieft. Beëindig haar leven zo snel mogelijk. Ik kan me heel goed voorstellen dat het voor de ouders een bijna onmogelijke taak is om het leven van je dochter te nemen, maar die gaat psychisch door een hel wanneer ze ouder wordt.

Belachelijke redenering. Wie ben jij? God ofzo.... Doe normaal zeg, dat kind kan prima functioneren als ze later groot is. Ze is verstandelijk 100% in orde, ze zou dus maar zo een leuke baan kunnen vinden en 's avonds lekker de kroeg in duiken. Dit in tegenstelling tot mensen die niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk ernstig gehandicapt zijn en die helemaal NIKS zelf kunnen.... dat is veel triester..

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 21:54 schreef RM-rf het volgende:
[quote]An sich geloof ik dat ook wel, maar juist de reacties van velen in dit topic doen me twijfelen..
Ik ben voor een liberale euthanasie-wetgeving, alswel een abortus-wetgving ... maar dan gericht erop dat mensen een keuze hebben ...

Baby's hebben per definitie geen keuze, maar soms is euthanasie/versterving wel de beste optie. Ik zeg niet dat dat per se in dit geval zo is, maar soms moet je als ouders zo'n keuze maken.

quote:

Wat ik hier sterk merk is dat veel mensen dit niet meer als een keuze zien, maar de dood van dit meisje als een soort van verplichting aan de maatschappij, als de 'meerderheid' beslist, zou ze dood moeten? (zie de weggehaalde poll: "moet ze sterven?") ...

Beste vriend, dit is -zoals alles op dit forum- een hypothetische discussie. Niemand in dit topic heeft er iets over te zeggen of dit kind moet leven of sterven. Het leeft en dat is de status quo. In dit topic stelt men zich de vraag of het beter zou zijn geweest haar te aborteren of in een vroeg stadium te euthanaseren / laten versterven. En sommige mensen praten daar misschien heel makkelijk over, misschien te makkelijk, ik kan je garanderen dat als het hùn kind was, ze minder makkelijk zouden denken. De beste stuurlui staan aan wal enzo.

quote:

Ik vrees sterk de morele afzakking als zo'n houding gemeengoed wordt, als men gaat besluiten over groepen mensen die kennelijk het leven niet waard zijn op basis van algemene inschattingen over hun toekomst ...

Dit gaat niet gebeuren. De doktoren zijn hierin degenen die de meeste macht in handen hebben. Het is niet zo dat we op enig moment referenda zullen gaan houden over wie er mag leven en sterven.

quote:

Niemand kan leven naar de maatstaven uit de bergrede ("heb uw vijand lief' en 'keert de linkerwang toe', zelfs de meest rabiate gelovigen hebben daar het daar best moeilijk mee) ...

Zo kun je wel degelijk leven, zelfs als je niet gelovig bent. Het is namelijk de manier van leven waar je het gelukkigst van wordt. Van haat word je niet echt gelukkig.

quote:

Maar ik heb wel een groot respect voor de 'zin voor noodlot' die gelovigen tonen, niet of ze hun morele en ethische keuzes kunnen onderbouwen met bijbel-quotes, maar wel in de zin dat ze vaak in staat zijn hun individue ook als deel te zien van een groter geheel ...

Bedoel je met die 'zin voor noodlot' de houding van de dingen te nemen zoals ze komen? Zo ja, dan ken ik veel ongelovigen die die houding ook hebben, die nìet denken dat het leven volledig maakbaar is, die ellende in hun eigen voordeel gebruiken, die het leven zien als een leerweg. Maar dat alles betekent niet dat je niet af en toe het heft stevig in eigen hand zou moeten / mogen nemen. Nogmaals, ik zeg niet dat dat in dit specifieke geval zou moeten.

[qupte]Ik ga wel met enige regelmaat naar de kerk, ik houd zeer van missen (zeker paas-missen), het passieverhaal, en ja ik brand erg vaak een kaarsje, als bijna een tik die ik van mijn moeder en enige tantes heb overgenomen (mijn moeder was katholiek uit brabant).
Ergens geven die rituelen ook een zekere steun. Het geeft een prettige gelegenheid om ook aan verstorvenen te denken die erg na aan je stonden, iets wat ik als losstaand individu eigenlijk moeilijk een plaats in mijn leven kan geven.[/quote]

Ik hou ook van dat soort rituelen. Maar daarvoor hoef je niet bij het geloof te zijn. Je kunt ze zelf bedenken, je kunt ze uit een mooi boek halen... Ieder mens heeft zo zijn rituelen.

quote:

Dat is een keuze die inderdaad vaker voorkomt, een erg moeilijke situatie, war men niet 1-2-3 tot overgaat, het beslissingproces dat daartoe leidt is verschrikkelijk moeilijk en wordt bewust begeleid..

Dat heb ik ook erkend in mijn vorige reply naar jou toe. Zoiets is nooit een eenvoudige beslissing. Ik moet eerlijk toegeven dat ik me er maar moeilijk in kan inleven aangezien ik het al moeilijk vind om te begrijpen dat mensen überhaupt kinderen willen krijgen, maar dat daargelaten. Ik kan me wel voorstellen dat ik bij mijn kleine neefje (op wie ik erg gesteld ben) zo'n besluit zou moeten nemen en dat zou een verschrikking zijn.

quote:

een erg belangrijke afweging die hierbij meespeelt is, welke mogelijkheden tot ontwikkeling een kind heeft, en hierbij speelt juist de geestelijke capaciteit een enorme rol:
In dit geval betwijfel ik sterk het idee dat veel mensen hier schijnen te hebben dat dit meisje geen onafhankelijk, vrij leven kan leiden, ze is geestelijk 100% en na de operaties zal ze waarschijnlijk gewoon bepaalde gezichtsfuncties kunnen gebruiken, ze zal voedsel tot zich kunnen nemen via haar mond, zal een neus hebben, het is zeer goed mogelijk dat haar ogen gewoon prima functioneren en mogelijk kunnen haar oren goed functioneren en ze zelfs een kunnen leren praten (al dan niet met hulpmiddelen, echter dat is gemeengoed in de wereld) ...

Dat weten we dus niet, het werd niet gezegd in het filmpje. Als dat allemaal zo is, dan is het een heel ander verhaal. Ikzelf ben uitgegaan van het idee dat je dit zou hebben geweten tijdens de zwangerschap. Ik vermoed dat ik dan voor abortus of versterving na de geboorte zou hebben gekozen. Waarom moeten we toch alles wat in de natuur verre van levensvatbaar zou zijn, kostte wat kost in leven houden? Ik vind dat eigenlijk helemaal geen goede zaak, maar ik realiseer me tegelijk dat ik met die uitspraak gevaarlijk dicht in de buurt kom van eugenetica-achtige praktijken.

quote:

het enige argument van geestelijk leed is dan nog dat ze door haar omgeving waarschijnlijk altijd een beetje vreemd wordt aangekeken,[/qupte]

Een beetje vreemd? Dat lijkt me een understatement. Dit kind is een gedrocht en vrijwel elke vreemde zal haar uit de weg gaan. Zo werkt het nou eenmaal.

[quote] en ze inderdaad meer moeite zal doen om in gemeenschappen te worden geaccepteerd, is dat haar fout? verdiend ze niet een kans om zichzelf te bewijzen

Ja, dat is de lastige vraag in deze. Maar als je zo redeneert dan zou je dus nooit mogen laten versterven. Je wéét niet hoe iemands leven zal zijn, je kunt er hooguit naar gissen. Maar als je haar wel had laten versterven, had je haar dan kwaad gedaan? Klinkt misschien heel hard, maar wat niet weet, wat niet deert. Ik zou liever niet het risico lopen dat ik iemand een levende hel instuur voor de rest van zijn/haar leven. Want lijden aan het leven is in de VS in ieder geval géén reden voor euthanasie. En heel eerlijk: ik zou zelf niet zo'n kind willen en dat zou ook meespelen. Egoïsme ja. Maar goed, ik zei al, ik wil helemaal geen kinderen dus voor die keuze zal ik nooit komen te staan.

quote:

En weer ontbreekt iedere onderbouwing _waarom_ zij ongelukkig gaat worden (de enigste pogingen die ik in dit topic gezien heb, waren: ".. maar kijk dan toch die foto/dat filmpje aan..", nee sorry maar een lichamelijk handicap kan verschrikkelijk zijn, maar het is ook de wijze waarmee iemand ermee omgaat die iets onleefbaar maakt, of die mogelijk zorgt dat iemand toch in staat is een leven op te bouwen)

Je weet het dus niet. Ik kan me alleen proberen voor te stellen hoe het zou zijn om eruit te zien zoals zij. Ik ben zelf vroeger ook altijd als 'anders' gezien. Niet door mijn uiterlijk, maar gewoon omdat ik een beetje een rare ben. Ik ben op de basisschool verschrikkelijk gepest. Was ik dit meisje geweest, zou het vele malen erger zijn geweest. Ik weet niet of ik zou willen leven als ik er zo uitzag...

quote:

eigenlijk nooit heb ik iets gelezen over een mens die zijn ouders aanklaagde vanwege het feit dat hij leefde ... dat zou een hele interessante zaak zijn, maar als je het mij vraagt per definitie verloren, wat wil de aanklager dan, schadevergoeding?

Ja, ze wilde inderdaad een schadevergoeding. Het ging geloof ik om een lilliputter. Ik zou je niet met zekerheid kunnen zeggen of zij die schadevergoeding ook heeft gekregen.

quote:

Natuurlijk kan iedereen bij tijd en wijle het idee hebben, 'oh, was ik maar nooit geboren..' maar is dat ooit iets meer dan een manier van afreageren zonder werkelijke grond: depressief klaaggedrag, wat je overigens evengoed ziet bij lichamelijk perfect gezonde mensen, mogelijk zelfs meer, omdat mensen met een handicap vaak veel meer strijdbaarheid hebben moeten aanleren.

Tuurlijk heeft iedereen wel eens zoiets. Maar er zijn ook mensen die dit altijd hebben, die nooit enig plezier in het leven hebben gevonden en die echt zouden willen dat ze nooit bestaan hadden. Dit kun je allemaal niet weten van tevoren, maar mij bekruipt het idee dat de kans hierop in dit geval toch wel erg groot is.

Ik vraag me af of het wel zeker is dat het kind geestelijk 100 % is zoals hier wordt gezegd. Ze is pas 2 jaar oud, is niet in staat om te praten en haar gehoor is op zijn best erg slecht te noemen.
Vanwaar dan die zekerheid dat haar intelligentie * normaal * is ? Hoe is dat bepaald

quote:

Op zondag 19 december 2004 12:48 schreef deedeetee het volgende:
Ik vraag me af of het wel zeker is dat het kind geestelijk 100 % is zoals hier wordt gezegd. Ze is pas 2 jaar oud, is niet in staat om te praten en haar gehoor is op zijn best erg slecht te noemen.
Vanwaar dan die zekerheid dat haar intelligentie * normaal * is ? Hoe is dat bepaald

Ja, dat vraag ik me ook af. Je kunt natuurlijk kijken of haar hersenen intact zijn enzo, maar dat zegt niet alles lijkt mij. Misschien ontwikkelt ze zich normaal en kun je het daaraan aflezen. Maar bij de geboorte weet je zoiets niet. Maar ik zei eerder ook al dat het voor het meisje waarschijnlijk een stuk minder erg was als ze inderdaad geestelijk gestoord was.

Zien kan ze waarschijnlijk ook niet zo goed want daarvoor staan haar oogjes niet goed in haar gezicht. IK ken een jongen met schisis waarbij de ogen ook veel te ver uit elkaar staan en dat gaf dus ook problemen. Hij is inmiddels geopereerd in weet niet in hoeverre het verbeterd is.

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 22:46 schreef Quickie_Bat het volgende:

[..]

Belachelijke redenering. Wie ben jij? God ofzo.... Doe normaal zeg, dat kind kan prima functioneren als ze later groot is. Ze is verstandelijk 100% in orde, ze zou dus maar zo een leuke baan kunnen vinden en 's avonds lekker de kroeg in duiken. Dit in tegenstelling tot mensen die niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk ernstig gehandicapt zijn en die helemaal NIKS zelf kunnen.... dat is veel triester..

Nee, ik ben God niet, maar ik gebruik mijn verstand wel. Ik denk dat jij, als stugge idealist, niet inziet wat voor problemen dit meisje later gaat meemaken. Nee, het innerlijk is niet het enige wat telt. In zo'n wereld leven we niet.

Ze zal vast wat achterlopen door haar handicaps, maar haar motoriek en gedrag doen toch vermoeden dat ze normale geestelijke vermogens bezit als ik het zo zie.

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 22:23 schreef Yamyam het volgende:

[..]

Ze kan niet praten....

een beetje doofstom kind ook niet...

quote:

Op zondag 19 december 2004 13:11 schreef Mwanatabu het volgende:
Ze zal vast wat achterlopen door haar handicaps, maar haar motoriek en gedrag doen toch vermoeden dat ze normale geestelijke vermogens bezit als ik het zo zie.

Hat filmpje is veel te kort om daar conclusies uit te kunnen trekken lijkt me. En haar motoriek en gedrag ( waar je dus weinig van te zien krijgt) rechtvaardigen echt niet de aanname dat haar geestelijke vermogens in orde zijn.

quote:

Op zondag 19 december 2004 13:29 schreef deedeetee het volgende:
Hat filmpje is veel te kort om daar conclusies uit te kunnen trekken lijkt me. En haar motoriek en gedrag ( waar je dus weinig van te zien krijgt) rechtvaardigen echt niet de aanname dat haar geestelijke vermogens in orde zijn.

Volgens mij kun je dat pas echt weten op het moment dat een kind gaat praten e.d. En dat kan dit kind dus niet en ik vraag me ten zeerste af of er een dag komt dat ze dit wèl kan...

Het zit Juliana op sommige gebieden niet mee, maar volgens mij is ze hard op weg rijk te worden. Google maar eens op 'Juliana Wetmore'.

Ook leuk. Op deze site verwijzen ze in het artikel over de Wetmores naar de Nederlandse praktijk van 'baby-killing':

http://www.prisonplanet.c(...)1204withoutaface.htm

Ah, we zijn in Nederland kennelijk "sick bastards"...

She eats through her stomach and she has a trach to breathe Dat klinkt IMO niet gezond.

Ik heb ook nog eens naar het filmpje gekeken met iemand die er ook in geïnteresseerd was en ik vind haar motoriek voor een kind van twee jaar oud echt niet uitstekend. Maar nogmaals in zo'n kort filmpje kun je niet veel zien......

quote:

Op zondag 19 december 2004 18:56 schreef deedeetee het volgende:
She eats through her stomach and she has a trach to breathe Dat klinkt IMO niet gezond.

Ik heb ook nog eens naar het filmpje gekeken met iemand die er ook in geïnteresseerd was en ik vind haar motoriek voor een kind van twee jaar oud echt niet uitstekend. Maar nogmaals in zo'n kort filmpje kun je niet veel zien......

Joh, meen je dat?

Hoezo