Ik heb heb vorige topic dicht gegooid.Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat - Deel 3
Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat - Deel 2
Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat
Het is je nogal rauw op je dak gevallen, heb ik het idee... het is ook niet de meest slimme manier, hoe deze gyn het gebracht heeft (ik was er niet bij, maar dat gevoel krijg ik een beetje). Je planning zoals je hem had, wordt inderdaad waarschijnlijk onhaalbaar. Ik ben bang dat je daar keuzes in moet maken: trouwen oké, maar geen heeeel groot heeeeel duur feest, bijvoorbeeld. Een koophuis is ook niet per se noodzakelijk, maar ik weet natuurlijk niet hoe je nu woont, dus ik hou een slag om de arm
Mag ik vragen wat je bedoelt met 'de kosten om zwanger te worden'? Moet je in België zelf meebetalen aan behandelingen?Zou je niet eens overwegen om je schoonmoeder op de hoogte te brengen? Ze heeft natuurlijk geen flauw idee wat voor een verdriet het jou doet, mensen staan er vaak niet bij stil dat het niet bij iedereen een-twee-drie goedgaat. Hetzelfde voor je eigen moeder: praat met haar over je gevoel, zeg dat het je pijn doet en je het er moeilijk mee hebt, dan kan ook zij daar rekening mee houden.
Je hebt toch ook weer een nieuw geopend....deeltje 4 alweer, ik had gehoopt dat dit topic niet zo lang nodig zou zijn, maar helaas...
Ik heb allebei jullie verhalen gelezen leonieke en Mariposa, en het lijkt me inderdaad erg moeilijk om zo een tijdsdruk opgelegd te krijgen, terwijl je het je eigenlijk anders had voorgesteld. En al zo jong die druk voelen voor iets wat je eigenlijk pas veel later had gedacht...
leonieke, ik zou me minder focussen op je moeder, zus en schoonmoeder, op wat zij doen en verwachten. Het gaat om jou en je vriend en jullie leven! Vertel je schoonmoeder anders eens dat het niet zo gemakkelijk is, wie weet hoe goed ze jullie dan misschien nog wel kan steunen in de toekomst! Vinden jullie zelf trouwen echt heel belangrijk? en ishet in Belgie niet mogelijk om goedkoop te trouwen, zoals in Nederland? er zijn hier zelfs dagen dat het (vrijwel) gratis is!
Mariposa, jullie hebben het al een beetje uitgedacht zie ik. En inderdaad, als je dadelijk gaat werken en je spaart redelijk, dan kun je heel veel sparen in 2 jaar! En als je dan een leuk iets groter huisje hebt is dat nog netjes voor je 30e!
knuffel voor jullie alletwee
quote:Miss Sly, wat ben je toch liefOp donderdag 4 november 2004 09:23 schreef miss_sly het volgende:
knuffel voor jullie alletwee
Ik moet wel zeggen dat ik al vanaf het begin hier meelees en ook veel aan jouw verhalen heb gehad wat betreft het vriendje dat nog niet wil. Ik ben blij dat er bij de mijne een kentering gaande is, al gaat het nog langzaam maar dat komt helemaal goed. Ik had ook begrepen dat jouw vriend er niet meer zo afwijzend tegenover staat en er al lichtjes over nadenkt dat kinderen ook leuke kanten hebben. Ik hoop dat jullie er ook snel uitkomen
quote:Op donderdag 4 november 2004 10:09 schreef Mariposa het volgende:
[..]
Miss Sly, wat ben je toch lief
Ik moet wel zeggen dat ik al vanaf het begin hier meelees en ook veel aan jouw verhalen heb gehad wat betreft het vriendje dat nog niet wil. Ik ben blij dat er bij de mijne een kentering gaande is, al gaat het nog langzaam maar dat komt helemaal goed. Ik had ook begrepen dat jouw vriend er niet meer zo afwijzend tegenover staat en er al lichtjes over nadenkt dat kinderen ook leuke kanten hebben. Ik hoop dat jullie er ook snel uitkomen
ik ben blij dat jouw vriend al echt aan het bijdraaien is.
Mijn vriend kan al zien dat er ook wel leuke dingen zouden kunnen zijn, maar we zijn er nog lang niet. Hij is daar ook, zelfs als het niet in het gesprek past, erg duidelijk over.
voorbeeldje: we hadden het over het al dan niet tegelijk met de buren bouwen van een schuurtje in de achtertuin. hij heeft daar geen zin in en ziet er ook geen noodzaak toe, mij lijkt het wel wat. na wat heen en weer gepraat heeft hj gezegd het dan wel te willen doen. hij zei letterlijk: " ik wil het eigenlijk niet, maar niet zo heel erg niet, zoals ik nu nog over kinderen denk". dat was toch weer niet zo leuk...
Ik vind het erg moeilijk, en ik ben blij dat het wat dat betreft bij jullie in ieder geval goed lijkt te komen! Gelukkig konden jullie daar dan toch op tijd over praten en denken. Als je dat pas had kunnen doen als het moment daar is om actie te ondernemen, dan kom je nog al meer in tijdnood en wordt de druk nog groter...ik hoop dat het als het zo ver is voor jullie voorspoedig mag verlopen
Wat die keuzes betreft ivm trouwen en huis. Zowel mijn vriend als ik willen echt trouwen en een eigen huis hebben (de toekomst ook wat veilig stellen door niet levenslang te huren) Sowieso zal het geen te duur trouwfeest worden (maar een feest moet er komen ouders van mijn vriend zijn zelfstandig dus dat is als het ware een verplichting, ik had eens al lachend gezegd dat we misschien in het buitenland konden trouwen en dat viel niet echt in goede aarde
...) en het huis dat we gaan kopen zal sowieso kleiner zijn dan hetgeen we allebei hadden gehoopt. Niets aan te doen.. we willen ook allebei kinderen dus er moeten opofferingen voor gebeuren. @mariposa: over het invriezen heeft de gyn mij niets gezegd (waarschijnlijk omdat ik nu nog niet echt aan het proberen ben) en ik ben echt blij dat jouw vriend aan het bijdraaien is (meestal is het inderdaad zo dat bezig zijn met kinderen al een klik kan vormen in de gedachten van iemand)
Aan mijn 'schoonmoeder' durf ik dat echt niet vertellen. Ze vroeg me vorige week of ik 'goedgekeurd' was door de gyn en daar heb ik dan maar volmondig 'ja' op geantwoord. Zo in de aard van: 'ja natuurlijk.. wat kan er nu verkeerd zijn aan mij...' Ik weet echt niet hoe ik er moet mee omgaan soms. Ik had het ook nog niet echt met mijn vriend besproken toen (ivm die vroege menopauze) en echt gepast vond ik het dan niet om er al iets over te zeggen. Die avond heb ik nog gebeld naar mijn ma (we wonen tijdens de week bij mijn vriend thuis) en sprongen de tranen in mijn ogen toen ik het vertelde. Zeker omdat zij dan ook begon over de probeersels van mijn zus om zwanger te raken. (ze doet het niet opzettelijk hoor, ze weet wel hoe ik er me bij voel, maar ik denk dat ze niet goed wist wat ze moest vertellen...)
Ik wou eigenlijk gewoon dat we wat meer tijd hadden, alles doen zoals gepland: eerst paar jaar werken, dan trouwen, dan zien voor een huis en dan pas kinderen... Maar beginnen aan kinderen zonder huis zie ik niet haalbaar. En een huis kopen zonder trouwen wil ik liever niet. Oh ja.. het is een warboel in mijn hoofd voor het ogenblik.
@miss_dynastie: wat ik bedoel met die kosten om zwanger te worden: je krijgt inderdaad een aantal dingen terugbetaald als er problemen zijn om zwanger te worden, maar ik kan me echt niet voorstellen dat ze alles 'gratis' gaan maken. Ik heb er al een aantal dingen over uitgezocht, maar zolang ik niet weet wat ze precies met mij gaan doen (hormonen misschien om eisprong op te wekken...) vind ik het wat moeilijk om info te vinden.
Maar nogmaals: dank u voor de lieve woorden allemaal.. Jullie zijn echt schatjes *knuf*
@sugar: ik had al heel mijn lap tekst getypt en op invoeren gedrukt en toen pas zag ik jouw post
maar nogmaals bedankt [ Bericht 4% gewijzigd door leonieke op 04-11-2004 12:00:11 (De belgen wat verdedigen ;)) ]
Hoewel ik er eigenlijk niets van verwacht, hoop ik stiekem dat er iets gebeurt en ik weer eens ongesteld wordt over een paar weken. Ik ben begonnen met 1 capsule per keer, dus 3 per dag, en mocht het niets doen, kan ik het nog een keer opvoeren naar 2. Ik ben benieuwd...
Vitex agnus castus
Toepassingen:
- Herstelt hormoonbalans (o.a. na pilgebruik)
- Bij onregelmatige en pijnlijke menstruatie
- Tegen overmatig bloeden
- Bij onvruchtbaarheid (Progesteron tekort)
- Bij Premenstrueel Syndroom (PMS)
- Stimuleert de melkproductie
- Libidoversterkend voor man en vrouw
- Bestrijdt depressieve gevoelens (menopauze)
Monnikspeper stimuleert de functie van de hypofyse, de belangrijkste hormoonklier in de hersenen, en brengt zo de vrouwelijke hormonale cyclus in evenwicht. Het heeft een sterk reguleren effect bij onregelmatige en pijnlijke menstruatie en overmatige bloeding.
Monnikspeper helpt de normale ovulatie en menstruatie weer op gang te brengen als deze is verstoord, bijv. door langdurig gebruik van de anticonceptiepil. Ook verhoogt de plant de vruchtbaarheid, door de aanmaak van hormonen in de eierstokken in de tweede helft van de cyclus te stimuleren. Monnikspeper stimuleert daarnaast de melkproductie en versterkt voor zowel mannen als vrouwen het libido. Klachten die samenhangen met PMS, zoals pijnlijke en gevoelige borsten, hoofdpijn en ophoping in gezicht, voeten en handen, kunnen met Monnikspeper doeltreffen worden aangepakt.
Werkzaam plantendeel
Vruchten van de Vitex agnus castus met minimaal 0,2% flavonglycosiden.
Zwangerschap
Na de 3e maand van de zwangerschap het gebruik van Monnikspeper stoppen omdat het, wanneer het in latere maanden wordt toegepast, de melkproductie te vroeg op gang kan brengen.
Opmerking
Gebruiken stoppen bij het begin van In Vitro Fertilisatie (IVF).
-----------------------------------------------
Bovenstaande komt uit het boekje da tik erbij heb gekregen waarin alle producten van Vitelle staan.
Ik gebruik het dus omda tik PCO heb en hoop dat mijn eierstokken weer aan het werk gaan mbv dit.
van de freya-site ( www.freya.nl ):
PCOS is de afkorting van Poly Cysteus Ovarium Syndroom. Normaal komen na de menstruatie bij de vrouw in de eierstokken enkele follikels of eiblaasjes tot ontwikkeling, waarvan er meestal maar één verder groeit en tot eisprong of ovulatie komt. Bij vrouwen die aan PCOS leiden worden in de eierstok meerdere kleine follikels gevormd. Deze kunnen maar moeilijk tot groei en ovulatie komen. Dit wordt veroorzaakt door een verstoring in de natuurlijke hormoonbalans. De onderontwikkelde vochtblaasjes die zo ontstaan, worden cysten genoemd.
Bij mij komen deze follikels niet tot groei en er is geen ovulatie. Ik ben gestopt met de pil en in mei en heb 6 mei mijn laatste menstruatie gehad, de laatste van mijn pilgebruik dus. Daarna niets meer Ik ben nu dus zo'n 6 maanden overtijd
), en dat komt omdat ik geen ovulatie heb. En, zonder ovulatie geen eicel en geen zwangerschap. Slaapmeisje heeft monnikspeper gebruikt en ik meen dat het bij haar wel geholpen heeft, ze heeft uiteindelijk wel weer een cyclus gekregen. quote:Met andere woorden je krijgt dus ook geen eisprong?Op zaterdag 6 november 2004 12:30 schreef miss_sly het volgende:
-PCOS-
Dat is dan misschien ook een beetje hetzelfde probleem als bij mij. Ik heb nog nooit 'zelf' menstruatie gehad. Met zelf bedoel ik dus: zonder dat er extra hormonen mee gemoeid waren. Mijn gyn zei me dat dat kwam omdat ik misschien heel weinig eicellen heb, maar ze sprak niet van PCOS.
Hoe hebben ze eigenlijk bij jou ontdekt wat het precies is? Bestaan er daar testen voor?
quote:ik krijg geen eisprong inderdaad, maar dat is niet altijd zo. Sommige hebben een hele lange cyclus of erg onregelmatig met minder eisprongen dan normaal, maar zo nu en dan toch wel. Sommige hebben wel een cyclus met eisprong.Op zaterdag 6 november 2004 12:51 schreef leonieke het volgende:
[..]
Met andere woorden je krijgt dus ook geen eisprong?
Dat is dan misschien ook een beetje hetzelfde probleem als bij mij. Ik heb nog nooit 'zelf' menstruatie gehad. Met zelf bedoel ik dus: zonder dat er extra hormonen mee gemoeid waren. Mijn gyn zei me dat dat kwam omdat ik misschien heel weinig eicellen heb, maar ze sprak niet van PCOS.
Hoe hebben ze eigenlijk bij jou ontdekt wat het precies is? Bestaan er daar testen voor?
Wat bedoel je met ' extra hormonen'? krijg jij hormonen, of slik je de pil?
Een vroege overgang en weinig eicellen heb ik ook wel eens gehoord, dus dat zou zeker wel kunnen. En heb je nooit gemenstrueerd, ook niet als tiener? Het is ' gewoon' nooit begonnen bij jou?
van Freya:
De diagnose PCOS wordt gesteld aan de hand van de ovulatieproblemen van een vrouw, in combinatie met een echobeeld van de eierstokken, waarin de kralenkrans te zien is. Verdere aanwijzingen kunnen worden gekregen door te kijken naar het gehalte testosteron en de verhouding tussen de concentraties FSH en LH in het bloed.
bij mij hebben ze inderdaad de kralenkrans geconstateerd en ik heb in het verleden al een laparscopie gehad, waarbij ze het ook nog eens via de patholoog hebben geconstateerd omdat ze er een stukje hadden uitgehaald en laten onderzoeken.
Nu neem ik al een aantal jaar de pil, dus dit is ook geen probleem. Het enige negatieve daaraan is dat ik nog steeds geen eisprong heb gehad.
Mijn baarmoeder en eierstokken hebben ze al een paar keer bekeken met een echo en allebei mijn gynaecologen zeiden dat er geen probleem was (ik ben verhuisd dus heb nu een andere gyn) met mijn baarmoeder.
Het meest vervelende voor het ogenblik vind ik eigenlijk dat ik nergens zekerheid over heb. Ik weet niet of ik ooit mijn maandstonden zou krijgen zonder extra hormonen, ik weet niet of ik genoeg eicellen heb, ik weet eigenlijk niets. De gyn veronderstelt gewoon dat ik weinig eicellen heb en dus vroeg in menopauze zou gaan. Maar ik kan dat pas weten -zegt ze- als ik eens probeer zwanger te worden. (maar dat is nu echt nog niet de bedoeling...)
quote:Mijn gyn zei mij dat ze dat pas kan doen als ik een tijd gestopt ben met de pil te nemen. Maar dat is nu nog geen optie. Daarom ook dat ze zei dat ik moest zorgen dat ik al zes maand probeer zwanger te worden tegen dat ik 26 ben. Dan pas zou ze die test kunnen afnemen en zou er misschien nog tijd genoeg zijn om orde op zaken te stellen... zegt zeOp zaterdag 6 november 2004 14:08 schreef miss_sly het volgende:
Hebben ze wel ooit onderzoek gedaan naar je hormoonspiegel enzo? Want vrouwen in de overgang hebben een andere samenstelling van de hormonen dan een jonge vruchtbare (of die je vruchtbaar zou verwachten gezien haar leeftijd) vrouw gedurende de maand.
Waarom trouwens 26, is daar een reden voor?
Trouwens, als je wel al meer wilt weten over hoe je lichaam nu functioneert, kun je natuurlijk stoppen met de pil en condooms gebruiken, zodat je niet zwanger wordt, maar je lichaam wel de kans krijgt om zonder extra hormonen aan de slag te gaan.
Miss-sly, je bent een schatje.
Updatje van mij; donderdag en zaterdag echo+bloedprikken gehad; er zitten 7 follikels klaar met nog een paar kleintjes. Dit viel me een beetje tegen, het worden er nl. steeds minder. Misschien went mijn lichaam aan de hormonen? Anyway, donderdag dacht de gyne dat het maandag al punctiedag zou zijn, maar zaterdag hebben ze besloten mij morgen nog een keer te bekijken, om de kleintjes de kans te geven nog bij te groeien. De eerste keer had ik er 10 eitjes, 4 embryo's, de 2e keer 8 eitjes, 2 embryo's en nu 7 eitjes...., 1 embryo!? Brrr, ik wordt een beetje nerveus. Het hoeft er natuurlijk maar eentje te zijn, maar toch. Verder was mijn baarmoederslijmvlies wel ruim 9mm dit keer en dat is wel positief.
Wel een ongelooflijke klunsdag gehad gisteren(
kan er nu wel om lachen); moest op zaterdagochtend om 8uur in het ziekenhuis zijn. Drukke week gehad, dus op zaterdag om 6:30 mijn bed uit valt niet mee. Het formulier voor bloedprikken klaargelegd op tafel ------> vergeet ik dat dus 
Hoop geharrewar in het ziekenhuis; er wordt niet geprikt zonder formulier. 2 nummertjes getrokken, 1 voor echo en 1 voor bloed. Ben ik tegelijkertijd aan de beurt
Komt normaal natuurlijk nooit voor. Verwarring alom in die wachtkamer...zucht.
Ik helemaal geflipt weer naar huis (kan weinig hebben met die hormoonfabriek
)Afijn, hoogtepunt komt dichterbij; waarschijnlijk woensdag de punctie
mooi dat je baarmoederslijmvlies ruim 9 mm is! dat belooft toch een mooi bedje voor de embryootjes. Ik hoop zo voor je dat de kleinere follikels nog doorgegroeid zijn, dat kan toch best? en misschien zijn er dan toch meer dan 7 woensdag om aan te prikken. Ik ga daarvoor duimen in ieder geval, want je voelt je vast een stukje prettiger als je er meer mooie embryo's zijn, ook al is 1 goede al voldoende.
Sterkte deze dagen
Verder een hele dikke
voor alle meiden hier. Opgelost, slotje.
quote:Het is maar de vraag of jullie hier het alleenrecht hebben om een eenzijdige mening te verkondigen.Op maandag 8 november 2004 12:25 schreef lady-wrb het volgende:
tis maar de vraag of anderen op jouw geweldig onderbouwde mening zitten te wachten
[edit]Josti opmerkingen kunnen dan weer niet niet! Doe nou gewoon niet Krea!
[ Bericht 25% gewijzigd door BE op 08-11-2004 12:34:24 ]
quote:Nee, dan staat het iedereen vrij de natuur een handje te helpen.Op maandag 8 november 2004 12:20 schreef Kreator het volgende:
Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat, dan heeft de natuur het zo gewild.Opgelost, slotje.
Bedankt voor je bijdrage Krea... Ga je nu weer ergens anders spelen?
anyway, om antwoord te geven op je vraag: ja, ik hebhet bij de Tuinen gekocht, maar ze verkopen het ook wel bij andere drogisten of apotheken. Ik heb de capsules van Vitelle. Het viel me in prijs trouwens nogal mee: ¤ 7,25 voor een potje met 50 capsules. Ik heb er intussen al 7 op, en ik zit gek genoeg al gewoon te wachten op een reactie van mijn lichaam of zelfs een menstruatie
de menselijke geest is misschien nog wel gekker dan het lichaam, in mijn geval dan he Ik weet niet precies wat je nu als dosering aanhoudt, maar ik hield 2 x 2 capsules per dag aan en ben er nadat ik eenmaal ongesteld was geworden na ong. 2 maanden mee opgehouden. Hoop echt voor je dat het nu lekker op gang komt 
En ach, eigenlijk verwacht ik er diep in mijn jartje helemaal niets van...zelfs de Clomid deed bij mij niets en de hormooninjecties moeizaam...het is echter een fijn idee om iets te doen, niet alleen maar te blijven wachten tot of mijn lichaam het weer gaat doen of mijn vriendje een positief besluit neemt...
Met angst en beven lees ik soms jullie verhalen...
En zie me zelf laatst staan bij de apotheek, waar zij vroeg een jaar of twee jaar...het eerste wat door mijn hoofd schoot was dan ben ik al 29 geweest.
Jullie zijn al zover verder dan mij.
Ik denk heel veel aan jullie.
Lieve dames, een heel dikke knuffel en
quote:Lieve Jolene, als het een troost kan zijn, ik zal zeker nog niet verder zijn dan jouOp maandag 8 november 2004 15:23 schreef jolene het volgende:
Jullie zijn al zover verder dan mij.
Lieve dames, een heel dikke knuffel en
Ik ben nog maar 23 jaar en weet al een paar jaar dat het voor mij waarschijnlijk niet zo makkelijk zal gaan. Slechts een paar weken geleden heb ik vernomen dat er ook nog eens spoed achter zit bij mij. Maar ik moet eerlijk zijn dat de verhalen van veel mensen hier mij echt wel moed geven, waardoor ik besef dat ik 1. niet alleen ben op deze wereld met dit probleem, 2. er mensen zijn die het stukken erger heben dan mij en 3. er echt wel nog hoop is. In verband met dat stoppen met de pil, ik heb daar ook al over nagedacht. Maar het is echt een tweestrijd in mijn hoofd. Enerzijds wil ik graag weten hoever ik sta, of het echt zo is zoals zowel mijn 2 gyns als mijn huisdokter het voorspeld hebben, maar anderzijds ben ik nu blij dat ik eindelijk eens een cyclus heb, dat ik wéét wanneer ik mijn menstruatie heb en dat ik niet meer elke dag moet afwachten 'zou het vandaag toch zover zijn...?'.
En stiekem heb ik gewoon schrik voor de waarheid. Nu kan ik mij nog altijd optrekken aan het feit dat de dokters misschien verkeerd zijn en dat ik wél makkelijk kinderen ga krijgen en dat ik mij helemaal niet hoef op te winden. Soms voel ik mij gewoon beter als ik mezelf iets wijsmaak, niet verstandig ik weet het, maar het helpt me nu wel een beetje...
Vandaag weer zo'n vervelend voorval. Ga ik naar de apotheek om pillen om mijn haaruitval tegen te gaan.
Apotheek: 'Of bent u zwanger misschien, dan komt dat ook vaak voor? Of ook als je net bevallen bent?'
Ik: 'Nee, zwanger ben ik alleszins niet...'
Apotheek: 'Ja het kon natuurlijk altijd zijn eh, u bent dan ook al 23 gepasseer'
Ik: 'uhu.... *betaal vlug en vertrek*
Trouwens voor iedereen een dikke knuffel! Ik duim voor jullie allemaal
Dit moet echt moeilijk zijn.
Knuffel
quote:Ik voel me al een stuk beter dan een paar weken terug. Maar ik moet eerlijk zijn: mijn vriend steunt me echt door dik en dun. Zou me niet goed kunnen voorstellen hoe ik het zonder hem zou moeten doen.Op maandag 8 november 2004 16:05 schreef jolene het volgende:
Ach Leonieke,
Dit moet echt moeilijk zijn.
Knuffel
Maar knuffels zijn altijd welkom natuurlijk
lieve jolene, ik weet niet zo veel van je achtergrond, maar ik hoop dat als je zover bent, alles voor je fijn een leien dakje gaat! En 29 is nog niet oud
quote:Tot nu toe niks raars alleen en vriendje die nog wil wachten...Op maandag 8 november 2004 16:17 schreef miss_sly het volgende:
leonieke, wat een rot moment
lieve jolene, ik weet niet zo veel van je achtergrond, maar ik hoop dat als je zover bent, alles voor je fijn een leien dakje gaat! En 29 is nog niet oud
quote:van dat soort vriendjes weet ik alles vanOp maandag 8 november 2004 16:43 schreef jolene het volgende:
[..]
Tot nu toe niks raars alleen en vriendje die nog wil wachten...
Katinka, het aantal wil helemaal niks zeggen joh. Ik hoorde vandaag dat de vrouw van een collega van mij zwanger is na IVF. Er waren "slechts" 5 eitjes geoogst en 2 eitjes bevrucht en teruggeplaatst. Ik was echt superblij voor hun en dacht nog aan je dat ik het je moest vertellen.
Katinka, ik duim heel erg voor je mee. Het feit dat er nu minder eitjes zijn, betekent niet dat je geen goeie embroyo's krijgt. Misschien zijn het juist super eitjes. Veel sterkte de komende tijd
Hoe zagen je eitjes er vandaag uit? Heb je idd woensdag de punctie?
Leonieke, heb je al met je schoonmoeder kunnen praten, het lijkt me ook voor jezelf wel fijn als je het uitlegt. Dan hoef je er ook niet mer rot over te voelen. Maar ik snap je terughoudendheid ook wel. Het is zo lastig....
) Het enige waar ik het nog moeilijk mee heb, is erover praten. Zo op een forum heb ik er bitter weinig problemen mee, maar om er irl over te praten *zucht*
Hetzelfde nu met mijn zus. Zoals ik al zei, zijn zij en haar vriend 'aan het proberen'. Maar zij durft er met mij niet over te praten (omdat ze het deels weet over mijn problemen het laatste van de tijdsdruk niet (denk ik)) en ik praat er niet over met haar. Mijn ma speelt zo wat boodschapper denk ik. Want ik weet altijd via mijn ma hoe het met mijn zus is en dus vermoed ik dat mijn zus het ook van mij weet. Mijn toekomstige schoonmoeder is dus sowieso nog een ander paar mouwen. Ik heb het altijd een beetje als een 'falen' van mij gezien...
Katinka, weet je al iets meer? Ik blijf duimen voor jou
*knuf*
go eitjes van kantinka Ik hoop dat er toch nog stiekem een paar verstopt zaten of dat de kleintjes nog een groeispurtje hebben gehad!
Ik dacht toch echt gisteren nog gepost te hebben, maar misschien zat ik in het verkeerde topic?!
Anyway, morgen is PUNCTIETIME
(10:30!) Er zaten gisteren 8 grote follikels klaar en nog 4 kleinere. Die kleinere gaan ze wel aanprikken, maar daar moet ik niet teveel van verwachten. Doe ik ook niet, want met 8 was ik al heel blij! Ik voel me goed, beetje gespannen dat wel, maar da's logisch.Verder doet het me veel goed dat niemand (behalve jullie) het weet; geeft me heel veel rust. Beetje vreemd misschien, maar op de een of andere manier kan ik er zelf ook wat afstandelijker mee omgaan. Hopelijk is dit de succesformule!
Thanx Merisse, succesverhalen zijn altijd zeer welkom!
quote:bij mij waren er de dag voor de punctie ook maar 9 te zien (en een paar kleintjes). Er bleven er 7 (meen ik) over die bruikbaar waren en dat werden 5 embryo's. Van die vijf zijn er twee teruggeplaatst en dat werd een heel mooi kindjeOp dinsdag 9 november 2004 21:57 schreef katinka het volgende:
hey schatjes,
Ik dacht toch echt gisteren nog gepost te hebben, maar misschien zat ik in het verkeerde topic?!
Anyway, morgen is PUNCTIETIME
Verder doet het me veel goed dat niemand het weet; geeft me heel veel rust. Beetje vreemd misschien, maar op de een of andere manier kan ik er zelf ook wat afstandelijker mee omgaan. Hopelijk is dit de succesformule!
Thanx Merisse, succesverhalen zijn altijd zeer welkom!
* mallemeid jompelt ff mee! Succes morgen!succes morgen
Katinka, ik duim met alle meiden hier mee dat de eitjes en zaadjes nu hun best gaan doen en hoop ook dat de punctie meegevallen is.
Lieve Merisse, hele dikke knuffel voor jou. Ik post zo weinig, omdat ik zelf weinig te melden heb, maar ik lees/leef uiteraard erg met je mee en vond het ook heel naar om te lezen over jullie familieruzie. Je schreef zelf geloof ik al dat het kvk-en er nu maar voor moet zorgen dat het weekend alsnog een (heel) mooi staartje krijgt hè?
Slaapmeisje, ik heb zo in mijn hoofd zitten dat aanstaande maandag JULLIE dag is dat ik het niet eens op hoef te schrijven (niet dat ik alles verder wel opschrijf en bijhoudt hoor, maar ALS ik dat zou doen was opschrijven niet nodig). Mmm, ik zit een beetje te zwetsen geloof ik. Veel liefs voor jou in ieder geval!
Leonieke, je verhaal heeft indruk op mij gemaakt, zeker omdat je nog zo jong bent. Ook dikke knuffel voor jou!
Verder veel groetjes aan alle meelevende posters en andere mee-lurkers hier.
*Ma-Maatje springt weer terug in lurkstand*
De punctie zelf is erg meegevallen, maar de pijn erna niet
. Ik heb een geirriteerd buikvlies (de officiele term ben ik al kwijt), wat ongelooflijk pijn doet in je hele bovenlijf. Ik heb de hele nacht niet geslapen, omdat ik niet plat kon liggen. Dus dat was (het is inmiddels flink gezakt) behoorlijk @#!$. Maar! Het resultaat is het enige dat telt; er zijn 8 goeie eicellen gevonden . Zaterdag horen we meer, terugplaatsing is zaterdag of zondag. Dankjullie wel voor het meeleven, dat is echt super om te lezen!! En nu gaat Katinka proberen plat te liggen....
klinkt heel naar. Doe maar lekker rustig aan.Maar YEAH 8 eitjes
dat worden vast een paar mooie grote embryootjes! Maar 8 eitjes, dat is geweldig
nu gaan we jompelen voor de eitjes en zaadjes, dat ze het maar goed kunnen vinden samen en dat er een paar hele mooie embryootjes uit voort komen 8 eitjes Wat een prachtige oogst katinka! Dat geirriteerde buikvlies klinkt daarentegen weer erg griezelig en pijnlijk. Hopelijk gaat dat snel over zodat je buikkie weer helemaal klaar is voor de terugplaatsing van een paar prachtige bevruchte eitjes
Veel beterschap ennuh....
8, wow!!! Sterkte met de pijn
Ik hoop dat het al iets beter gaat met je buik...
wakker geworden, en keutel nu lekker wat aan. quote:8!!!! Eitjes, wat goed zeg! Ben benieuwd hoeveel goed bevruchte embroyo's eruit komen. Wanneer worden de eitjes eigenlijk geplaatst?zaterdag of zondag dus, zal voor je duimen En moet je nog veel spuiten?Op vrijdag 12 november 2004 13:05 schreef katinka het volgende:
Maareh, hier alles een stuk beter hoor, ik kan weer genieten van in bed liggen en rechtopzitten is ook weer fijn. Wilde vandaag eigenlijk weer gaan werken, maar heb dat maar eens niet gedaan (katinka wordt verstandig).Ben om 11:30
Fijn dat je je al wat beter voelt en heel verstandig om lekker thuis te blijven. gezien het weer ook heel verstandig
8 eitjes!! We gaan keihard duimen voor een goede deling!!
Sterkte met de pijn
Nou gaan we jullie maar de twee wachtweken doorjompelen
ik hoop zo ontzettend voor je dat het deze keer lukt en je lekker zwanger kunt gaan zitten zijn!
succes met de wachtweken
* leonieke jubelt mee voor Katinka
Hopelijk verloopt alles goed voor jullie!
dat klinkt echt heel goed! Op naar de zwangerschap! Het duurt nog even ik weet het, maar wanneer mag je testen?
jompel hier even mee voor Katinka Een spannende 2 weken dus, maar met goeie embyo's
Er wordt voor je geduimd en ge-
Ik vroeg me nog iets af, die overige embryo's worden die nog ingevroren of 'gewoon' weggegooid
Ik duim voor je! Je ziet ik ben er niet overdreven sucuur mee bezig nu...ik ben eerlijk gezegd behoorlijk sceptisch hoor, ik moet het eerst zien voor ik het geloof. Maar, ik ben natuurlijk nu gewoon zwanger (ik weet zeker dat ik 2 embryootjes in mijn buikje heb)!
O, trouwens de andere 2 embryo's voldeden niet aan de criteria om in ingevroren te kunnen worden. Dus die worden ...slik, weggegooid. Dus we hebben geen cryo's.
Meris, misschien zijn we wel tegelijk....?!?! Hoe zit dat eigenlijk met jou ook al weer? BEn je nu al aan het spuiten? Want je hebt misschien toch een innestelingsbloeding gehad? En dat spuiten was toch om de innesteling te bevorderen?
Ik hoop echt dat het raak is Katinka!
2 streepjes-mensen zou wel superleuk zijn dus
Merisse en Katinka.....*O*
ff jompelen voor julliewat is een cryo?
Vanonder blad'ren, mos en aard
Plopt plots een roze sliertjesbal
En floep, ineens daar nog zo één
Wat is er dan-'t geval?
Er klonk ver weg een noodsignaal
Dus kruipt vlug uit haar holletje
Een meisje nog besmeurd met zand
Twee staartjes op haar bolletje.
Het is het Jompelmeisje, heus!
Ze komt voor jou speciaal
Want jompels, die verdien je nu
Doe mee dus, allemaal!
Lieve Katinka, ik jompel voor je...
Voor Katinka 
wat een schatjes zijn jullie toch
Heel veel sterkte met afwachten
. tel daar bij op dat ik het helemaal zat ben om te temperaturen en wist het dus ook niet zo heel precies. Nu heb ik een oplossing bedacht, ik heb een cyclusbanner van babybrabbel op zijn bureaublad (pc) gezet, zo kan hij zelf kijken wanneer het wel of niet "veilig" is. Ik heb aangegeven dat die banner eer naast kan zitten, maar we richten ons nu even daar op. Zo de stress over wel of 'vroeg naar bed' is voorbij, nog twee maandjes en we gaan voor het eggie! ja mijn problemen verbleken bij sommige anderen hier, maar dit is denk ik toch het beste topic om dit ff te spuien
ennuh Katinka ik hoop met de anderen mee dat het goed gaat hoor!
super eitjes , doe jullie werk...Duimen kunnen gaan draaien...
Jelief, heel begrijpelijk hoor.
Dikke knuffel
Het is inderdaad lastig als je vriend net zo bezig is met het niet-raak-schieten als jij bezig zou willen zijn met het wel proberen gericht te klussen
Ik vind je oplossing erg goed; hij kan het zelf in de gaten houden, wat meer kan hij nog willen? en jouw tijd komt gauw genoeg, die paar maanden zijn zo over! Vrijdag zou ik met mijn moeder en zusje en schoonzusje naar de sauna gaan. Jens zou bij mijn vader blijven, dus na mijn werk verzamelen en eten bij mijn ouders, met Jens als stralend middelpunt natuurlijk
De schat heeft een hele tijd bij me op schoot gezeten, was in een goede bui en heeft gelachen en gebrabbeld en lief scheel gekeken, tot iedereen nog meer verliefd op hem was dan we al waren Toen ik na het eten mijn monnikspeper-capsules innam, moest ik dat natuurlijk een beetje verklaren, dus heb verteld dat ik in mei gestopt ben met de pil maar nog niet ongesteld enzo. Mijn zusje keek helemaal blij en vroeg of ik heeeeel zeker wist dat ik toch niet zwanger was, want dat was toch niet helemaal onmogelijk? Ze keek zo lief blij
In de sauna babbelen we altijd honderduit met z'n vieren (niet in de cabines waar iemand er last van kan hebben natuurlijk!) en over van alles. En het was zo verleidelijk om met ze te praten over mijn kinderwens en het (nog) niet willen van mijn vriendje. Ik kon dat alleen niet doen, want ik weet hoe ze dan, met hele goede bedoelingen, het gesprek ook naar mijn vriend toe daarop zullen brengen, en ik geloof nooit dat dat een positieve invloed zou hebben; hij zou dat toch als dwang voelen.
Later zat ik in mijn eentje in de saunatuin af te koelen en na te denken, en ineens werd ik zo bang! Stel je voor dat mijn vriend wel een poging wil wagen, en we door die nare mmm gaan, en we ons allerlei ellende en verdriet op de hals halen en het lukt niet?
Ik durf dat eigenlijk niet met mijn vriendje te bespreken, want dan is hij in staat uit bescherming te blijven zeggen dat hij het niet wil proberen, om te voorkomen dat ik verdriet heb. Maar ja, eigenlijk kwam ik tot de conclusie dat ik, om mijn vriendje te beschermen tegen goedbedoelde inmenging, ik er met helemaal niemand behalve mijn hartsvriendin en hier op FOK! over kan praten...vandaar dus eventjes mijn klaagzang, wilde het even kwijt....
En je vriendje ja, dat is gewoon moeilijk.
Knuffel
miss_sly ook voor jou is het even doorbijten af en toe. Maak je alsjeblieft niet zoveel zorgen over de mmm. Ik zit er nu middenin die medische malle molen maar het is gewoon 1 stap tegelijk hoor en dan is het heel goed te overzien, dat is wel het laatste waar je je nu zorgen om hoeft te maken. Hou je taai meissie
[ Bericht 0% gewijzigd door Slaapmeisje op 15-11-2004 11:23:28 ]
quote:kan ja maar dat is door vriendlief als niet prettig ervaren en hij wil daar dus niet meer aan. Ik wil geen pil want mijn lijf heeft al problemen genoeg... vandaar dat we al een tijdje aan het temperaturen waren.Op maandag 15 november 2004 11:18 schreef sjak het volgende:
Jelief, je kunt toch condooms gebruiken?
En ja als je zou besluiten ervoor te gaan is er een risico dat het niet lukt en dat je daar verdriet van gaat krijgen maar niet geschoten is altijd mis.
Jelief kan me ook voorstellen dat het voor jou frustrerend is. Maar goeie oplossing, nu hoef jij het niet steeds te zeggen, ligt niet alle verantwoording voor de anticonceptie bij jou. Nog twee maandjes...
sorry wist even niet waar ik het anders neer moest zetten
Jelief ik tel met je mee af
Merisse ik wil jou gewoon een hele dikke knuffel en
gevenknuffel voor je
Ja, gek is dat he dat dat zo bij je blijft ondanks dat je daarna een volledige zwangerschap hebt meegemaakt en een mooie zoon hebt gekregen. Ik weet dat o.a. van mijn zus. Die heeft ook een miskraam gehad (missed abortion) en een jaar later beviel ze van een gezonde dochter. Enkele dagen erna kreeg ze nabloedingen en ze heeft toen zo ontzettend gehuild om haar eerdere miskraam.
Ik heb een dipje, bijna oncontroleerbare zin in lekkere dingen en, het belangrijkste: lichte krampjes in mijn onderbuik! die heb ik in geen maaaaanden gehad! ik kan niet geloven dat zoiets simpels het wel zou doen, terwijl de diverse hormoonpreparaten van de gyn. er zo'n moeite mee hadden, maar ik ben weer begonnen met broekloeren
Ik ga voor je duimen joh
quote:Ik weet alle data nogOp maandag 15 november 2004 23:55 schreef Merisse het volgende:
* Anitra knuffelt Anitra terug
Ja, gek is dat he dat dat zo bij je blijft ondanks dat je daarna een volledige zwangerschap hebt meegemaakt en een mooie zoon hebt gekregen. Ik weet dat o.a. van mijn zus. Die heeft ook een miskraam gehad (missed abortion) en een jaar later beviel ze van een gezonde dochter. Enkele dagen erna kreeg ze nabloedingen en ze heeft toen zo ontzettend gehuild om haar eerdere miskraam.
Het is zo raar gevoel. En juist omdat ik een pracht van een zoon heb vond ik dat ik niet mocht treuren. Maar toch het verdriet sloop gister binnen. Miss-sly dat gaat de goeie kant op volgens mij
Ik hoop dat er resultaat komt met het broekenloeren
de pijntjes zijn weg, de puistjes trekken weg en het hormonale dipje wordt ook al minder...
dan ga ik maar over op 3 maal daags 2 capsules...
morgen eerst een nieuw potje kopen. Er zitten er 50 in, en dat leek nogal wat, maar dat is zo op als je er 4 per dag slikt
misschien maar 2 potjes meteen meenemen!Dikke
quote:Of het hele potje in een keer slikkenOp donderdag 18 november 2004 20:34 schreef miss_sly het volgende:
Ach ja, Slaapmeisje, ik hou me ook maar vast aan het positive idee dat mijn lichaam wel reageerde! dus wie weet
morgen eerst een nieuw potje kopen. Er zitten er 50 in, en dat leek nogal wat, maar dat is zo op als je er 4 per dag slikt
niet echt doen hoor
ik zit ermee dat ik het op mijn werk vaak vergeet in de lunch, dus daarom heb ik hiervoor gekozen. Maar misschien 3 ipv 2?
Ach, ik vond het ook vrij snel, maar de tekenen waren zo duidelijk! soms...soms haat ik mijn lichaam echt...je hebt er werkelijk helemaal niets aan
quote:joh! dat wordt een zevenling of een waar bloedbad!Op donderdag 18 november 2004 20:42 schreef snoopy het volgende:
[..]
Of het hele potje in een keer slikken
niet echt doen hoor
of ik wordt een ongelofelijk hormonster!!!
quote:Miss_Sly, geef het nog ff.Op donderdag 18 november 2004 20:51 schreef miss_sly het volgende:
Ach, ik vond het ook vrij snel, maar de tekenen waren zo duidelijk! soms...soms haat ik mijn lichaam echt...je hebt er werkelijk helemaal niets aan
Ik heb geen idee hou jij je moet voelen.
Maar ik hoop dat dit misschien toch gaat werken
dus, op naar de
Ik ga voor een menstruatie in 2004!! 
in 2004!Nu nog eventjes duimen; voor mij hopelijk pas weer
in het najaar 2005...De eerste wachtweek zit er op; 'k heb geprobeerd er zo weinig mogelijk mee bezig te zijn en ben dus ook zo weinig mogelijk hier geweest. Nu breekt echter het moeilijkste stuk aan...
'k Heb de hele week al afwisselend zere boobs, buikpijn, rugpijn...en nu een iets serieuzere buikpijn...Zo moeilijk om mezelf voor te houden dat het ook positief kan zijn! Ik voel niks positiefs...
Aan de ene kant wil ik het liefst de hele dag met mijn handen op mijn buik zitten en verder de hele dag niks doen; aan de andere slaat de schrik me om het hart als ik mezelf toesta heel even te fantaseren...kappe nou! Zie eerst de 14 dagen maar te halen....
Ik wou dat ik een week slapend door kon brengen.
Sorry dames; een zeer onzekere Katinka vandaag
Ik duim voor je!!!
een weblog vriendin van mij dacht ook dat ze nooit een positieve test zou krijgen, na een aantal ivf pogingen is ze nu zwanger en zij heeft dus ook predictorfobie
Zo moeilijk, dat niet en toch wel willen fantaseren. weekje slapen zou wel gemakkelijk zijn he? zonder dat je je er bewust van bent gewoon die tijd overbruggen....als dat toch eens zou kunnen!
meis, ik ga gewoon voor je
hoor! het moet gewoon goed zijn dit keer! wanneer is je NOD?
Katinka, kan me zo goed voorstellen hoe je moet voelen. Hou vol, hang in there, veel afleiding zoeken en af en toe STOP! tegen jezelf zeggen als je weer door gaat draven. Sterkte meis
jompeltjes voor jou Lief dat je aan me gedacht hebt; ik lees trouwens met veel belangstelling over jouw monnikspeperavontuur hoor. Mijn NOD is trouwens zaterdag.
Precies Merisse, ik heb een groot STOP bord om mijn nek hangen
gearriveerd. ik zag echt bloed, niet eens een roze waas...als dat toch eens waar zou zijn.... Katinka: bij jou ga ik gewoon ouderwets aanmoedigen dat het wegblijft. Spannend!
quote:Op dinsdag 23 november 2004 15:15 schreef miss_sly het volgende:
ik durf het niet te geloven, en het is nog niet echt losgebarsten, maar volgens mij zijn de
Miss-Sly, ik hoop het zo...de tranen staan in mijn ogen...Stiekum ff
ga zo nog eens kijken... Ik hoop het zo
volgens mij ben ik niet zo heel vaak in mijn leventje zo enthousiast geweest over een ongesteldheid
Draag je er geen dan is het een nieuwe transparante kleur..
Maar ik jompel ff door en wacht geduldig af
miss-sly wat spannend: zet 'm op!!!
en nu....snel nog ff broekloeren!!! ik hoop het zo!
en dat zonder hormonen of nare toestanden.Had niet gedacht dat ik een ongesteldheid nog eens zo'n goed nieuws zou vinden.
Nog even een jompeltje ertegenaan gooien opdat het maar flink los moge breken
*jompel gewoon nog wat mee*
Miss_sly het zet nog niet echt door, maar wat ik vanmiddag zag, was echt hoopgevend. Ik slik dus gewoon nog even verder en ga ervan uit dat het een dezer dagen doorzet. Maar goed ook dat het vandaag op mijn werk niet ernstig werd, want ik geloofde er zo totaal niet in, dat ik niet eens een inlegkruisje ofzo bij me had
Ik voel me helemaal happy, hoe gek kan een mens worden
Ik ben echt benieuwd hoe het nu met je is en of ze aangekomen zijn! Als het zo is zou het echt gewoon te mooi zijn! Goed spul dan dat monikspeper. van de week hoorde ik trouwens dat men dit vroeger ook aan homo's gaf in de hoop dat ze dan weer 'normaal' zouden worden, het schijnt de hormonen iig erg te beïnvloeden, maar goed ik moest toen ik dit hoorde echt meteen aan jou denkenKatinka, spannend zeg, ik duim de komende week ook weer voor je mee!
de tekenen zien er hoopvol uit!
Wel een contrast hoor; zo vurig als ik hoop dat ze NIET komen, zo graag zie jij ze...
't Gaat hier niet zo lekker; vanmorgen flink buikpijn gehad; waar ik erg overstuur van raakte (ben ff op de wc gaan zitten om te kalmeren). Ik mag natuurlijk niet panikeren, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Nog even volhouden (heb ik pas 1000x tegen mezelf gezegd), hopelijk houd mijn lijf me flink voor de gek.
Lief dat jullie aan me denken.
ik hoop van harte dat je lichaam je voor de gek houdt of zo hard bezig is om een embryootje een goed bedje te geven, dat het dat is wat je voelt! het moet gewoon goed gaan deze keer!
Afijn, nu hou ik op met mijn gezeur
gewoon spuien die hap...sterkte met wachten
Sterkte met de laatste loodjes je mag hier alles neerkalken wat je kwijt wilt, maar je hoeft niets neer te zetten als je daar geen zin in hebt!
paar daagjes nog....
Ventje en ik hebben er gisteren weer over gepraat; want ik heb mijn grens wel bijna bereikt. Hij nog niet, maar hij vind dat het voor hem makkelijker is, omdat hij niet dagelijks voelt wat ik voel. Hij komt zijn dagen wel door, vaak zelfs zonder er aan te denken. En dat is voor mij wel anders. Hij heeft dat 'oergevoel' (wat wij vrouwen schijnen te hebben) niet zo zegt hij. Maar hij is zo leuk met kinderen...echt een superpappa zou hij zijn.
En zo praat ik mezelf weer lekker de put in, dus schrijf ik het hier maar op, dan kunnen jullie me weer even tot te orde roepen, zodat ik nog even normaal kan doen en rustig op een wondertje wacht.
Eigenlijk zouden ze nu nog wat moeten uitvinden om niet die 14 dagen zou door te hoeven komen.
Dat het meteen raak kon zijn, dat je het meteen weet...
Misschien is er niks aan de hand en maak je je druk voor niks, dat is ook zonde
Ik snap het wel hoor!! Maar probeer lekker wat leuks te doen
Dikke kus en veel kracht gewenst!
Helaas kun je niets aan de uitslag veranderen, dat maakt het wellicht ook wel het moeilijkste onderdeel van het verhaal. Je hebt er zelf geen invloed op en je bent overgeleverd aan de grillen van het lot. Huil dan maar lekker, schop tegen alles aan wat je kunt vinden, praat er zoveel over als je zelf wilt. Jij moet het allemaal maar doorstaan en het is niet niks. Ik roep je dus niet tot de orde, maar wil je alleen heel veel geduld en kracht sturen om die laatste paar dagen door te komen.
Liefs,
Slaapmeisje
quote:Katinka, het is absoluut niet mijn bedoeling je "tot de orde te roepen". Het spijt me heel erg als dat zo over is gekomen. Maar net als jij weet ik ook wel een heel klein beetje hoe je jezelf helemaal kunt op lopen fokken en gaat malen over dingen waar je toch niks aan kan veranderen tot het punt dat je niks anders meer kan dan gillen/huilen/vloeken. En uiteraard mag je huilen en vloeken en kwaad worden maar toch ... je moet weer door en soms moet je jezelf dan weer even bij elkaar pakken en moed inpraten en dat is wat ik probeerde. Ik weet niet goed hoe ik het moet uitdrukken. Anyway, het was goed bedoeld.Op woensdag 24 november 2004 14:01 schreef Slaapmeisje het volgende:
Ik roep je dus niet tot de orde, maar wil je alleen heel veel geduld en kracht sturen om die laatste paar dagen door te komen.
Sterkte
Dus neem jezelf niks kwalijk, het was precies zoals je dacht.
dankjewel dus.
meisje toch, het is zo oneerlijk
dikke knuffel
quote:He wat! Nu al?Op woensdag 24 november 2004 16:49 schreef katinka het volgende:
helaas
Klotezooi Dikke
Och, ik had het zo graag anders gezien.
Heb net gelezen dat je al zo lang aan het proberen bent.. Oh dit vind ik zo jammer voor jou. Ik had het jou echt gegund
Ik vind het zo erg voor je
dikke voor jou en je mannetje Wat vind ik dat enorm verdrietig Katinka, ik heb er geen woorden voor
dankjullie voor 't meeleven, dat doet me echt veel hoor.
katinka, wat ongelofelijk lullig nou weer. Wat moet doet toch loodzwaar voor je zijn allemaal.
Wat moet dit moeilijk voor je zijn. Heel veel sterkte
Ik hoop dat je mannetje je een beetje kan troosten, maar zoals ik heb gelezen staat hij je heel goed bij. Ook sterkte voor hem, het raakt hem net zo goed. Wat erg voor jullie.. Sterkte... Het spijt me dat ik al even niet meer heb gereageerd. Mijn moeder is vorige week zondag omgekomen bij een motor ongeluk.
Gisteren hebben wij haar naar haar laatste plekkie gebracht.
Uiteraard stelt dit het hele kinderen krijgen gebeuren op een heel ander pitje...
Zodra dit allemaal weer gaat spelen, zal ik zeker weer eens komen kijken hier. Tot die tijd, bedankt voor alle steun tot nu toe.
Sannah, jij ook heel veel sterkte....
Ik hoop,dat je er ook deze keer weer doorheenkomt en kan me voorstellen,dat je er ff de balen van hebt.Dikke knuf,
Groetjes,Minoes
Heel veel sterkte met dit grote verlies.
quote:Och Sannah wat doet me dat verdriet om je berichtje te lezenOp zaterdag 27 november 2004 22:51 schreef Sannah het volgende:
Uiteraard stelt dit het hele kinderen krijgen gebeuren op een heel ander pitje...
Ik kan me zo goed voorstellen dat jullie prioriteiten op dit moment even heel ergens anders liggen. Heel veel sterkte met het verwerken van dit immense verdriet *dikke knuffel*
Ik ben Vera en ben 20 jaar,ik heb op mijn jonge leeftijd onverwachts wat mee moeten maken.
15 november heb ik een test gedaan..waaruit bleek dat ik zwanger was..niet met opzet gedaan, en als het nu onveilig was gebeurd dan was het ook nog te verwachten.. De schrik was erg groot en ik heb meteen de dokter gebelt!
Een week geleden heb ik mijn eerste (hoop laatste) miskraam gehad. Ik was zes weken zwanger. Het was een hele nare vooral pijnlijke ervaring..Rugweeen, ontsluiting...veel bloedverlies.. en erg door de war..
Omdat ik nog niet alles verloren ben heb ik vandaag opnieuw medicijnen ingenomen om mijn lichaam te stimuleren het laatste beetje er ook uit te drijven. Dus nu heb ik weer last van heftige krampen..
Graag zou ik van jullie wat advies willen hebben hoe ik hier nu verder mee moet leven
. Waar ik rekening mee moet houden en waar ik voor moet oppassen. Wat ik met mn lichaam vooral wel of helemaal niet moet doen... Ik krijg natuurlijk wel in het ziekenhuis advies, maar ik hoor het ook graag van vrouwen die hetzelfde meegemaakt hebben.Ik hoop dat er iemand is die mij hiermee wilt helpen..
Groetjes Vera
Ik heb een heel ander verhaal als jullie. Maar wat een vrouw meemaakt bij een miskraam, gewenst of niet gewenst, zijn echt vreselijk.
Ik wens jullie allemaal erg veel sterkte!
Ik heb dit niet meegemaakt en kan je dus geen advies geven,maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen en je krijgt vast tips van andere dames,want die zijn er helaas wel,die dit ook hebben meegemaakt.
Heel veel sterkte met het verlies van je kindje,ik hoop dat je het snel een plekje kunt geven.Vraag maar raak hier hoor,we zijn er voor je,knuf vanuit hier,
Groetjes,Minoes
Volgens mij is er lichamelijk niet iets wat je moet doen/laten...gewoon doen wat goed voelt ofzo.
Neem je tijd om het te verwerken, ook al vind men dat 'het nu wel eens over moet zijn' etc.
Sterkte!
quote:De mensen die dat zeggen moet je gewoon heel hard voor hun schenen schoppenOp dinsdag 30 november 2004 19:35 schreef mallemeid het volgende:
Neem je tijd om het te verwerken, ook al vind men dat 'het nu wel eens over moet zijn' etc.
En als ze dan kwaad worden schop je ze nog eens Dikke
), heb vorige week een (ultramegavage) positieve test gedaan, vanmorgen weer een...nouja, negatief natuurlijk.Hoe dichter we bij 25 december (dé datum zeg maar, waarop ik uitgerekend zou zijn) komen hoe moeilijker ik het krijg. Ik zie zo tegen oud&nieuw op...
Vrijdag ga ik de gyn bellen, dit kan zo niet langer doorsukkelen, het moet nu maar eens goed onderzocht worden vind ik.
en nu wil ik niet over V-tje heenwalsen, dit wil ik al een tijdje kwijt....
Er is denk ik niet echt iets dat je moet doen of laten, lichamelijk gezien. Wel is het belangrijk dat je lichaam helemaal schoon wordt, maar dat kan de gyn. eventueel zien.
Verder is het denk ik vooral emotioneel, dat is tenminste mijn ervaring. Het is een verdrietige ervaring en eigenlijk ga je door een periode van rouw om het te verwerken. Wees dus een beetje lief voor jezelf en zoals mallemeid al zegt: neem de tijd, wat anderen ook zeggen. En zoals Spindizzy zegt: schop ze maar als ze ververvelend worden
en dat je nu zo opziet tegen oud en nieuw kan ik me goed voorstellen. je had het je zo anders voorgesteld!
Over het lichamelijke kun je inderdaad misschien maar beter even met de gyn. praten. misschien kunnen ze met primolut ofzo je lichaam weer aan het werk zetten.
ow, en je walst niet over V-tje heen hoor! zij begrijpt vast ook wel dat ook jij je verhaal kwijt moet, meis!
Ook een dikke
voor jou. Of zullen we gewoon weer gaan grouphuggen?*zoekt grouphug-pic....help ?
geven. quote:Op dinsdag 30 november 2004 20:14 schreef miss_sly het volgende:
ja, grouphug!!
*zoekt grouphug-pic....help ?
mijn eerste grouphug ... *knuffel*
. Hoe werkt de monnikspeper eigenlijk bij jou miss_sly? Misschien handig om dat eerst eens te proberen voor ik naar een gyn ga.
quote:Op dinsdag 30 november 2004 20:16 schreef leonieke het volgende:
Ik blijf het nog een tijdje proberen (heb 2 potjes gekocht, dus die moeten eerst leeg) en als er alsnog niets komt, ga ik over op eenhoornwortel (van hetzelfde merk, in het bijbehorende boekje gevonden). Als dat ook neit werkt, moet ik toch een keer naar de ha, want nooit ongesteld worden is wel handig (als je tenminste niet zwanger wilt worden) maar niet gezond.
quote:Dat is ook de reden waarom ik de eerste keer doorverwezen werd naar een gyn toen ik 17-18 jaar was ofzo en de reden waarom ik al hormonen ben beginnen nemen op zo'n jonge leeftijd (dufaston, hormonen die mensen nemen als ze bijna in menopauze zijn) en op mijn 21e moest kiezen tussen verder hormonen nemen of de pil. Al was het maar om maandelijks eens 'gekuist' te worden (zo zei mijn toenmalige gyn het tochOp dinsdag 30 november 2004 20:28 schreef miss_sly het volgende:
want nooit ongesteld worden is wel handig (als je tenminste niet zwanger wilt worden) maar niet gezond.
)maar nu ga ik mij toch in de zetel gaan nestelen tegen mijn vriend om nog een beetje te genieten van ons anderhalf jaar samenzijn. Tot morgen mensjes
[ Bericht 14% gewijzigd door leonieke op 30-11-2004 20:43:52 (away-msg toegevoegd ;)) ]
Even over dat ongesteld zijn: het is helemaal niet noodzakelijk om iedere maand ongesteld te worden, hoor. Dat heeft men heel lang gedacht, maar dat blijkt niet zo te zijn. Wel is het noodzakellijk om soms ongesteld te worden. Doorgaans als men de pil fulltime zou slikken, zou men gemiddeld 2 keer per jaar door het slikken van de pil heen, een bloeding krijgen, zei mijn huisarts. Dit is voldoende om schoon te blijven. Helemaal nooit ongesteld worden is wel ongezond, dus dat moet wel geholpen worden.
Ik moet zeggen dat ik het wel vroeg vind om iemand al aan hormonen te zetten, 17-18 jaar. Ik ken mensen, waaronder een tante van mij, die pas op 18 jarige leeftijd voor het eerst ongesteld werden. Die was gewoon niet zo vroeg. Waarom moest je al zo vroeg die hormonen gebruiken? als ik te brutaal ben, moet je dat gewoon zeggen hoor, maar ik vroeg het me gewoon af
. Nadat ik gestopt was dacht ik eindelijk normaal ongesteld te zijn (iig regelmatig), bleek niet zo te zijn dus. 5 maanden niet ongesteld, daarna om de week wel-niet-wel-niet etc. Toen raakte ik zwanger en nu is het weer niet goed dus . Misschien kan ik er ook maar beter niet te lang nog mee doorkloten...Nog verder ff nagedacht.... vanaf toen ik begon met de pil tot nu is mijn ongesteldheid niet regelmatig geweest.. Het is dus ruim drie jaar geleden dat ik normaal ongesteld ben geweest, regelmatig
.. Ik begin best bang te worden nu Waar ben je bang voor?
ik moet ook mijn mond houden en niet zo klagen, ik wilde niemand ongerust maken ofzo
Je reactie las ik pas nadat ik mijn berichtje al gepost had Ik ben gewoon bang dat ik onvruchtbaar ben ofzo, of héél erg moeilijk zwanger kan worden en dat ik mijn kans gemist heb.
Niet heel bang worden hoor. Je bent nog een jonkie en er ligt nog een wereld van kansen voor je. Echt waar. Deze kans is je afgenomen maar er komen er nog zoveel en één daarvan is die ene goeie prachtige kans die echt niet aan je neus voorbij zal laten gaan. quote:Op dinsdag 30 november 2004 22:20 schreef mallemeid het volgende:
Neejoh je maakt mij niet ongerust
Ik ben gewoon bang dat ik onvruchtbaar ben ofzo, of héél erg moeilijk zwanger kan worden en dat ik mijn kans gemist heb.
mutsentutsie alles komt goed!!
Jouw grote geluk komt nog, het wachten is alleen zo zwaar!
Het is gewoon bij vlagen dat ik heel onzeker word. Door jullie lieve woorden gaat het wel weer wat beter hoor! En miss_sly Dikke kus,
Slaapmeisje
Mallemeid, je hebt al bewezen zwanger te kunnen worden en da's een heel groot pluspunt. Verder ben je hartstikke jong. En er zijn er meer die een handje hulp nodig hadden om hun cyclus op gang te krijgen. Niet wanhopen hoor
maar idd wel goed om dat handje hulp van een gyn te vragen. Katinka, gaat het een beetje meisje? Ik denk aan je
Sjips, heb ik de grouphug gemist
en die kon ik ook wel gebruiken want ik ben de moed een beetje kwijt aan 't raken dat het nog ooit gaat lukken bij mij... Ik zit nu in de eisprongtijd en we hebben al geklust maar met mixed emotions...
[ Bericht 0% gewijzigd door Merisse op 01-12-2004 09:22:42 ]
speciaal voor Merisse
je zat in de eerste grouphug ook gewoon bij hoor, maar omdat je het kan gebruiken, bij deze nog een keer! en voor iedereen die er behoefte aan heeft hoor!
Ik weet zeker dat jij mama word
En geef de moed aub niet op. Ik ga heel hard duimen en als de moed toch in je schoenen is gezonken dan stuur ik je een nieuw portie moed op. Hele dikke knuffel en voor jou ,Geef de moed niet op, jullie zijn nu al zover.
We gaan gewoon duimen en hopen dat je binnenkort positief test.
Ik kan wil jullie veel sterkte wensen
Vtje sterkte!
Lieve Malle en Merisse. Jullie wil ook even heel stevig knuffelen
)Onze tijd komt ook nog wel,dat moet gewoon lukken,joh
En je hebt al een paar keer bewezen dat je zwanger kunt worden,dus de volgende keer borduren we t kindje gewoon lekker vast en hangen we jou onderste boven,ok?
hou vol,knuffies.
Groetjes,Minoes
quote:Eindelijk terugOp dinsdag 30 november 2004 21:42 schreef miss_sly het volgende:
Gefeliciteerd leonieke! anderhalf jaar is al een hele tijd
Ik moet zeggen dat ik het wel vroeg vind om iemand al aan hormonen te zetten, 17-18 jaar. Ik ken mensen, waaronder een tante van mij, die pas op 18 jarige leeftijd voor het eerst ongesteld werden. Die was gewoon niet zo vroeg. Waarom moest je al zo vroeg die hormonen gebruiken? als ik te brutaal ben, moet je dat gewoon zeggen hoor, maar ik vroeg het me gewoon af
Eerst en vooral: je bent zeker en vast niet te brutaal. Ik ben blij dat ik andere meningen kan horen.
Nou, ik vond het op die leeftijd ook vroeg hoor die hormonen, maar wat doe je als een gyn ze jou voorschrijft eh. Nu is het wel zo dat ik die hormonen 2 maand moest nemen (werd ik ongesteld) en dat ik dan 6 maand moest stoppen en afwachten wanneer ik mijn maandstonden kreeg (nooit gebeurd...) na 6 maand een nieuwe kuur: 2 maand hormonen -> ongesteld, 6 maanden niet.. nooit ongesteld
Dus ja, je kan het zo een beetje stellen dat het niet echt 'in gang schiet' bij mij. Waarom wel die hormonen eh? Ik weet het eigenlijk zelf niet, denk dat ze gewoon wilden testen of alles wel werkte bij mij. En mijn lichaamsstructuur (ik kom echt niet op het goede woord
wees er eigenlijk op dat ik al lang ongesteld moest geweest zijn. Daarom was de gyn waarschijnlijk wat bezorgd en gaf ze mij die dufaston. en nu eens verder bijlezen eerst...
Merisse, ik denk aan je..
Met mij gaat alles weer beter hoor, gisteravond had ik blijkbaar gewoon een megadip. Het doet me ook goed jullie lieve berichtjes te lezen
Merisse, heb je de moed alweer een beetje gevonden? moeten we even allemaal helpen zoeken, dan heb je hem vast zo teruggevonden!!
Katinka, hoe gaat het nou met jou?
leonieke, natuurlijk doe je wat een arts je voorschrijft, zeker als je nog zo jong bent! Ik heb natuurlijk ook geen flauw idee hoe men in Belgie tegen zulke problematiek aankijkt en wat de gangbare behandelingen zijn. Soms denk ik dat in Nl men iig PCO begint te vermoeden zodra iemand niet menstrueert, en dat houdt bepaalde manieren van behandelen in. Ik zou iig toch eens zelf meer info zoeken, internet is daar een geweldig medium voor. Ik had gisteren gezocht naar dufaston, maar kon daarover niets anders vinden dan een vermelding ivm overgangsproblemen. Werd er op basis van bloedonderzoek enzo gedacht aan vroege overgang ofzo?
Ik kreeg gisteren info van een meisje dat ook PCO heeft en dat via een homeopaat druppeltjes had gekregen waarmee ze nu al een dik jaar redeiljk regelmatig ongesteld is!
* miss_sly zoekt weer een ander excuus om de ha/gyn voor zich uit te schuiven...
quote:Op donderdag 2 december 2004 09:09 schreef miss_sly het volgende:
Zijn er hier ook mensen die wel eens bj een homeopaat geweest zijn?
Ik kreeg gisteren info van een meisje dat ook PCO heeft en dat via een homeopaat druppeltjes had gekregen waarmee ze nu al een dik jaar redeiljk regelmatig ongesteld is!
* jolene zoekt weer een ander excuus om de ha/gyn voor zich uit te schuiven...
Miss_Sly, je zou het kunnen proberen misschien werkt het.
Alle lieverds die me moed ingepraat hebben, bedankt weer, speciaal Anitra, Ladybos en Minoes. We zijn weer volop aan 't klussen geslagen. Ik heb zo'n beetje voor mezelf besloten dat ik nog één keer zwanger wil raken ongeacht de afloop...
Meissie,al zie je het nu nog somber in,probeer toch door te gaan en wie weet,wat het nieuwe jaar ons brengen gaat.
Ben je nu op dit moment trouwens nog met behandelingen bezig of niet?.
Dikke knuf vanuit hier
Groetjes,Minoes
! Ik slik bloedverdunners (lage dosering aspirine) wat ervoor zou moeten zorgen dat bij een evt. zwangerschap de innesteling beter verloopt. Zodra ik zwanger ben mag ik bloedverdunners gaan spuiten (soort heparine). Maar beiden hebben geen invloed op het zwanger worden, alleen op het zwanger blijven. In principe hoef ik me alleen te melden bij de gyn of de stollingsarts zodra ik weer zwanger ben. Ik ben nu bijna 2 jaar bezig met zwanger worden maar sinds het moment dat ik voor de 1e keer zwanger ben geraakt, een jaar geleden, ben ik er heel erg intensief mee bezig. Geobsedeerd bijna. Drie miskramen, doktersbezoeken, een paar maanden niet zwanger mogen worden, wel een oorzaak gevonden en nu alweer 4 cyclussen niet zwanger geraakt... Elke keer als ik weer ongesteld word lijkt het alsof ik weer een miskraam krijg. En dat wordt alleen maar erger i.p.v. minder...
We hebben het erover gehad helemaal te stoppen omdat we ook de voordelen van een leven zonder kinderen inzien, ons realiseren dat het voor oudere ouders niet makkelijk is, en mijn geestelijke gezondheid er momenteel onder te lijden heeft. Maar daar voelde ik me toch ook niet lekker bij, ik bedoel een half jaar geleden raakte ik nog zwanger, waarom zou het niet nog een keer kunnen lukken? Ik denk alleen dat de limiet ligt bij nog één zwangerschap. Mocht dat eindigen in een miskraam dan denk ik dat ik aan mijn plafonnetje zit. Mocht het lukken, tja, dat zou helemaal geweldig zijn
We hebben dus niks opgegeven. We gaan er helemaal voor. Ik realiseer me alleen dat er wel ergens een grens is.
sorry als dit misschien wel pijnlijk is voor sommigen van jullie, als jullie willen dat ik een apart topic open dan doe ik dat. Ben alleen niet dol op nieuwe topics want daar duiken zoveel botte puberknulletjes op.
quote:Op donderdag 2 december 2004 11:43 schreef Merisse het volgende:
sorry als dit misschien wel pijnlijk is voor sommigen van jullie, als jullie willen dat ik een apart topic open dan doe ik dat. Ben alleen niet dol op nieuwe topics want daar duiken zoveel botte puberknulletjes op.
Hier blijven hoor
Als jouw verhaal al niet meer in dit topic 'hoort' dan weet ik het ook niet meer. Alle verhalen zijn welkom hier want het verdriet is hetzelfde.Misschien praat ik wel weer voor mijn beurt hoor maar word je niet heel kriegel van de opmerkingen als "Ik weet zeker dat je gauw je eigen kindje kunt vasthouden"? Die heb ik in dit topic al een paar keer voorbij zitten komen en ik vraag me dan altijd af hoe ze dat dan zo zeker weten
Ik vind het zo'n vreselijke dooddoener... Een zoethoudertje voor de zielige sterieltjes. Maar dat zal wel weer aan mij liggen
quote:Op donderdag 2 december 2004 11:49 schreef Spindizzy het volgende:
word je niet heel kriegel van de opmerkingen als "Ik weet zeker dat je gauw je eigen kindje kunt vasthouden"? Die heb ik in dit topic al een paar keer voorbij zitten komen en ik vraag me dan altijd af hoe ze dat dan zo zeker weten
Ow Spindizzy meid dat snijdt me door merg en been, "zielige sterieltjes". Wat klinkt dat ...kweenie... ouch!
Maar ik heb dat dus helemaal niet. Integendeel zelfs. Soms als ik het helemaal niet meer zie zitten vind ik het ZO FIJN als iemand zegt dat ie het WEL ziet zitten. Dat heb ik soms echt nodig zo'n peptalk. Keep 'm coming
quote:
Nou gelukkig dan maar
Waar ik nogal eens tegenaan loop is dat mensen niet geloven dat de wachtlijst echt zo lang is. Dat we echt nog wel minstens 4 jaar moeten wachten. Dan krijg je dus ook opmerkingen als dat ze zeker weten dat het nu gauw onze beurt is
Verschrikkelijk vind ik dat. Ik snap wel dat mensen graag iets bemoedigends willen zeggen maar ik kan hier niks mee. Het komt op me over als een "ja ja, heel zielig voor je maar laten we het nu maar weer over iets gezelligers hebben" opmerking.Spin??
Wat wil je dan graag dat iemand in zo'n situatie zou zeggen?
quote:Op donderdag 2 december 2004 12:06 schreef kozakken het volgende:
Wat wil je dan graag dat bv. ik in zo'n situatie zou zeggen?
Als ik in een verdrietige bui ben is een "Wat ontzettend kut/oneerlijk/klote" genoeg. Het gaat me er dan vaak alleen om dat ik even mijn verhaal kan doen. Meer niet
Ach, en iedereen gaat met al die goedbedoelde opmerkingen anders om. Kan me wel voorstellen dat het een nieuwe boost kan geven in de soms zo ver te zoeken hoop dat het ooit wel gaat lukken. Ik ben zelf allergisch voor sommige opmerkingen (zoals soms even duidelijk wordt
) bijv. dat het leven met kinderen ook erg leuk kan zijn en dat kinderen hebben ook niet altijd leuk is enzo. sure, gemakkelijk praten vanuit je positie met kinderen.... Spindizzy, het is ook moeilijk te bevatten voor mensen, denk ik. De meeste van die mensen zijn waarschijnlijk redelijk makkelijk zwanger geworden en kunnen zich niet voorstellen dat je er zoveel moeite voor moet doen en er zo lang op moet wachten.
quote:Op donderdag 2 december 2004 12:09 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Als ik in een verdrietige bui ben is een "Wat ontzettend kut/oneerlijk/klote" genoeg. Het gaat me er dan vaak alleen om dat ik even mijn verhaal kan doen. Meer niet
Veel mensen kunnen dat niet he? Ze willen dan graag die ene juiste opmerking maken die je kan troosten terwijl die soms gewoon niet bestaat.
Maar weet je, het is soms zo moeilijk om als meelevende je mond te houden. Alsof alleen maar doorpraten dat verdriet een beetje kan worden weggenomen. stom natuurlijk. -mental note: af en toe
-quote:Op donderdag 2 december 2004 12:12 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Veel mensen kunnen dat niet he? Ze willen dan graag die ene juiste opmerking maken die je kan troosten terwijl die soms gewoon niet bestaat.
Yup... Zoals ik dat nu graag tegenover Merisse wil doen. Een opmerking maken die alles weer goed maakt. Maar zelf kom ik ook niet verder dan Wat Klote en Wat dapper en heel veel wensen en hoop.
sprak zij even voor haar beurt..
-edit- sprak helemaal niet voor mijn beurt, sprak spuit elferig enorm mosterd na de maaltijd. sowwy.
quote:Op donderdag 2 december 2004 12:13 schreef kozakken het volgende:
ja, ik denk dat je gelijk hebt.
Maar weet je, het is soms zo moeilijk om als meelevende je mond te houden. Alsof alleen maar doorpraten dat verdriet een beetje kan worden weggenomen. stom natuurlijk. -mental note: af en toe
En om het simpel te houden werkt het voor iedereen anders
Sommigen willen dan inderdaad wel graag een peptalk horen. Weet je nog niet wat je nou moet...Ach, het blijft moeilijk. En soms knalt het dan even, dat moet ook kunnen, vind ik.
[ Bericht 94% gewijzigd door kozakken op 02-12-2004 14:26:36 ]
[ Bericht 48% gewijzigd door V-tje op 02-12-2004 23:52:58 ]
quote:Op donderdag 2 december 2004 17:17 schreef V-tje het volgende:
Hebben jullie er misschien ookal naar gekeken of het misschien geestelijk kan zijn?
Mijn zus en de moeder van mijn exvriend hebben hierdoor vroeger geen kinderen kunnen krijgen...omdat ze ALTIJD en ALLEEN maar met kinderen bezig waren.
Oh nou... Gooi het topic maar dicht. We hebben DE tip gekregen
[ Bericht 73% gewijzigd door Martineke op 02-12-2004 17:45:48 ]
Tja, ik leg het effe naast me neer als je het niet erg vindt.
quote:Op donderdag 2 december 2004 17:17 schreef V-tje het volgende:
Hebben jullie er misschien ookal naar gekeken of het misschien geestelijk kan zijn?
Mijn zus en de moeder van mijn exvriend hebben hierdoor vroeger geen kinderen kunnen krijgen...omdat ze ALTIJD en ALLEEN maar met kinderen bezig waren.
De doktoren gaven het van alles de schuld en ze hadden alles geprobeerd. Toen ze eenmaal de moed opgegeven haddden..mijn zus bv...werd ze zwanger...de kleine was 3 maanden oud en ze was weer zwanger, dit wees ernaaruit door onderzoeken dat het toch door -> iets <- in de hersenen is geweest wat het allemaal veroorzaakt heeft.
Ik had hier iets heel cynisch neergetypt, maar dat zeg ik ook maar niet, want ik ben er niet op uit om je te kwetsen. Besef je wel dat je mensen hiermee ontzettend kunt kwetsen. Zwanger worden is niet iets dat niet lukt door er veel mee bezig te zijn. Het zou eerder aannemelijk zijn dat er veel mee bezig zijn wél beter is, want hoe vaker geschoten, hoe groter de kans dat het raak is beetje banaal, magoe Eigenlijk is het met alles zo in het leven (werk, studie, sport) dat meer aandacht en er mee bezig zijn een positieve invloed hebben i.p.v. negatief.
Want het er wel of niet veel mee bezig zijn,heeft niks te maken dat je wel of niet snel zwanger bent.Niet dat ik boos ben hoor,gewoon ff een tip
MERISSE......gewoon hier blijven hoor,daar is dit topic voor
Heel veel sterkte met je twijfels en beslissingen,ik twijfel met je mee.Heb nl.zelf ook eraan gedacht,om de handdoek in de ring te gooien,maar da's weer zo definitief,hé?
Dikke knuf,
Groetjes,Minoes
Ik merk dat ik mijn grens zo'n beetje bereikt heb en er heel sterk toe neig om met alles te stoppen en er een punt achter (proberen) te zetten. Na alle behandelingen die we hebben gedaan zijn we nog geen steek verder gekomen en het wordt wel een keer tijd om onder ogen te zien dat het er voor ons waarschijnlijk niet in zit. Ik heb er in iedergeval geen vertrouwen meer in. Als mijn hoofd er al geen vertrouwen in heeft, wat moet mijn lichaam dan? Dit klinkt misschien een beetje bevestigend naar het berichtje van V-tje toe en dat is niet mijn bedoeling. Ik kan nog steeds ongelooflijk kwaad worden als iemand dat tegen me zegt, dus daar zeg ik nu ook maar niks meer over.
Vanmorgen heb ik (pas) gebeld met het ziekenhuis, om het resultaat van de behandeling door te geven. Eerder kon ik me er niet toe zetten. De sercretaresse dacht dus dat ik goed nieuws kwam melden. Oei, misschien omdat ik niet dramatisch genoeg klonk? Heb de grootste schok al verwerkt denk ik. 21 december hebben we een evaluatiegesprek en dan hoop ik dat er nog alternatieven zijn. Misschien aspirine net als Merisse? Ik ga me er in eens in verdiepen!
Want nog een IVF, op precies dezelfde manier ga ik (denk ik) niet meer doen. Dat zie ik niet meer zitten. Dus mijn handoek gaat elke dag meer richting de ring....mits..
Merisse, ik weet even niet goed wat ik tegen je kan zeggen alleen maar dat ik aan je denk, met je meeleef en hoop dat je gewoon lekker hier blijft kletsen. Het is absoluut niet confronterend of wat dan ook, want ook jouw verhaal draagt bij aan dit alles en juist van elkaar kunnen we leren. Hele dikke knuffel voor jou!
Handoek in de ring en op reis gaan?
Weetje, ik kan het (sinds deze week) ook wat meer proberen te relativeren; het kan nog zoveel erger allemaal he. Stel je voor dat je je partner verliest (wat ook gebeurd) of ernstig ziek wordt, of een miskraam (heb ik nog niet meegemaakt gelukkig) krijgt. Allemaal dingen die veelveel erger zijn.
Daar put ik nu wel kracht uit hoor. tja en het is nu eenmaal zo dat er mensen zijn die kinderen krijgen, en mensen die ze niet krijgen. Dankvoor je knuffel. Hier heb je een dikke terug
Ik ben bang dat ze geen aspirine zullen voorschrijven m.n. omdat er pas een onderzoek is geweest over aspirine bij IVF en dat dat geen invloed had op het percentage zwangerschappen. Bron
maar er is uiteraard niemand die je ervan kan weerhouden 100mg aspirientjes van Bayer, vrij verkrijgbaar bij elke drogist, te gebruiken
Dikke knuffel
en wat dapper (dapper is niet helemaal het juiste woord wat ik zoek, maar benadert 't wel een beetje) dat je er zo realistisch mee bezig bent. Maar juist dat maakt 't ook weer zo moeilijk, het verdriet zal er niet minder om worden.
Ik hoop iig voor je dat er bij de evaluatie iets meer uit komt dan alleen maar 'vette pech' en verder wens ik je heel veel sterkte en wijsheid toe
bij Freya is er trouwens een mailinglist die 'samen verder' heet.. bedoeld voor stellen die uitbehandeld zijn
Ik wil nu alleen maar mijn (leuke) leven terug en even niet meer alles overheersend met kindjes krijgen/niet krijgen meer bezig zijn. We zien wel.
Eneh Merisse, misschien ga ik het (aspirine) nog wel doen ook met of zonder IVF.
Mijn eileiders zitten niet dicht, ik heb een eisprong, dus in theorie moet het kunnen bij ons.
Ik klink misschien sterk; zo voel ik me nu ook. Heft weer in eigen hand nemen noem ik het maar.
dikke knuffel
[ Bericht 35% gewijzigd door katinka op 03-12-2004 21:49:58 ]
Gisteravond kreeg ik buikpijn en vandaag had ik licht bloedverlies. Wat is dat nu?
Het is cyclusdag 12 vandaag! Er spookt weer vanalles door mijn hoofd...
Is het soms een hormonale storing? Is het een follikel die wil springen (op dag 12?!) en er moeite mee heeft doordat de stokkies door de punctie nog wat gevoelig zijn?
Ben ik toch zwanger?
Dat kan toch niet? Na de hevige (normale) menstruatie vorige week?
Als je echt twijfelt of je zwanger bent misschien toch een testje doen om zeker te zijn?
Is er bij jullie trouwens nog een kansje dat je ooit spontaan zwanger raakt? Mij lijkt dat als je zou besluiten op te houden met behandelingen dat niet inhoudt dat je anticonceptie gaat gebruiken. Maar ga je je dan niet aan strohalmen vastklampen.... Moeilijk hoor
'k Heb nog steeds bloedverlies (eerst waterig rose toen wat bruinig maar 't zet niet door volgens mij).
Tja innestelingsbloeding is volgens mij niet mogelijk (veel te laat; 23 dagen na de terugplaatsing). Misschien eissprong bloeding; meest waarschijnlijk denk ik. Door de hormonen zullen mijn eitjes nog wel sneller gegroeid zijn. En door de punctie kan dat natuurlijk wel wat bloeding geven.
Als ik me niet meer kan beheersen doe ik een test ('k heb nog 1 romed ofzoiets liggen).
Misschien zouden we nu juist moeten KvK-en....hm.
Zoals je merkt sla ik toch weer op hol hierdoor (gek mens). Als we stoppen met de behandelingen, kan ik toch nog wel op de natuurlijke manier zwanger worden hoor. Al is dat niet erg waarschijnlijk met mijn kleine baarmoeder en DES-achtergrond. Ik ga in ieder geval geen anticonceptie meer gebruiken. Ik heb al het gevoel 10 jaar voor de kat z'n ... te hebben geslikt. Als we stoppen; dan beslist geen kunstmatige hormonen meer in mijn lijf
. En die strohalm, dat is een groot probleem. Die moet ik gewoon afmaaien denk ik anders heb je toch geen leven meer? Ik wil er dan niet meer mee bezig zijn. Maarja ongesteld worden dat blijft.Hm. eerst maar even zien waar dit heen gaat. Vaag gedoe!
Hoe voel jij je eigenlijk? Ik denk veel aan jou hoor; jij bent tenslotte al meerder keren zwanger geweest. Ik nog nooit.
Geen echte 2e streep, maar een heel lichte. Verbeeld ik me dat nu? Ik ben net thuis, ga zo eerst een clearblue halen. Niet dat ik verwacht dat ik daar wel een streep extra zie, maar ik wil het zeker weten. Vanochtend al even gebeld met het ziekenhuis en daar zei ze dat het waarschijnlijk nog een restje is wat er niet goed uiit is gekomen. Kan zijn, ik heb ook nog steeds een beetje buikpijn.
Niet misselijk, geen zere boops dus ik ga echt niet denken dat er misschien wel iets anders aan de hand is. Maar die romed test vertrouw ik niet, dus toch nog maar even bevestiging zoeken.
Anders durf ik geen wijn meer te drinken en ik heb een etentje vanavond.
quote:Katinka, wat raar succesOp woensdag 8 december 2004 14:31 schreef katinka het volgende:
Het bloedverlies is nog niet gestopt, dus vanochtend een dipstickwaardelozetest gedaan.
Geen echte 2e streep, maar een heel lichte. Verbeeld ik me dat nu? Ik ben net thuis, ga zo eerst een clearblue halen. Niet dat ik verwacht dat ik daar wel een streep extra zie, maar ik wil het zeker weten. Vanochtend al even gebeld met het ziekenhuis en daar zei ze dat het waarschijnlijk nog een restje is wat er niet goed uiit is gekomen. Kan zijn, ik heb ook nog steeds een beetje buikpijn.
Niet misselijk, geen zere boops dus ik ga echt niet denken dat er misschien wel iets anders aan de hand is. Maar die romed test vertrouw ik niet, dus toch nog maar even bevestiging zoeken.
Anders durf ik geen wijn meer te drinken en ik heb een etentje vanavond.
Ik weet dat Xanthe, ook elke keer van die rare uitslagen had met romed.
romed is indd niet echt betrouwbaar, ik heb ook elke keer 2 streepjes op die dingen gezien (geen echte 2e streep maar een hele lichte) en begon ook te twijfelen aan mezelf of ik dat wel goed zag of nie
uiteindelijk was ik niet zwanger toen Met mij is het goed hoor. Ik heb effe zoiets van we zien wel. Ik probeer het een beetje los te laten en dat gaat best. Zeg ik nu, maar over een week zit mijn NOD er weer aan te komen
Deze week een zware beslissing genomen. Normaalgezien stop ik morgen met mijn pil (strip is dan leeg) en wacht ik af of ik mijn maandstonden krijg of niet.
Vanaf nu dus geprul met condooms enzo en elke dag stiekem afwachten tot die maandstonden er door komen.
Iemand een idee trouwens hoe lang ik normaalgezien zeker moet wachten? Een paar maand misschien... of moet dat normaalgezien vanaf volgende maand lukken op voorwaarde dat alles in orde is.
quote:Precies ik ook, daarom ben ik een clearblue gaan halen en die was natuurlijk negatief 'niet zwanger'. Nog steeds buikpijn. Getverdemme, blijkbaar toch weer van alles in mijn hoofd gehaald. Wat ben ik toch een muts.Op woensdag 8 december 2004 15:05 schreef Martineke het volgende:
succes katinka
romed is indd niet echt betrouwbaar, ik heb ook elke keer 2 streepjes op die dingen gezien (geen echte 2e streep maar een hele lichte) en begon ook te twijfelen aan mezelf of ik dat wel goed zag of nie
quote:Ik heb verschillende verhalen gehoord Leonieke, van meteen na een maand weer ongesteld tot enkel maanden wachten... Ik kan je ook geen ander advies geven dan je lichaam goed in de gaten te houden. succes!Op woensdag 8 december 2004 17:27 schreef leonieke het volgende:
Iemand een idee trouwens hoe lang ik normaalgezien zeker moet wachten? Een paar maand misschien... of moet dat normaalgezien vanaf volgende maand lukken op voorwaarde dat alles in orde is.
een heel logische reactie hoor!
quote:Lief van je ET, ja logisch is het misschien wel, maar ik had me zo voorgenomen om het pas weer toe te laten als ik 2 strepen zou hebben. 'k Ben gewoon een beetje boos op mezelf.Op woensdag 8 december 2004 22:14 schreef E.T. het volgende:
katinka.
een heel logische reactie hoor!
quote:Ik denk dat je dit soort gevoelens altijd zult blijven houden in zulke situaties. Dat altijd toch weer die stomme hoop om de hoek komt kijken. Ook als je denk dat je alles geaccepteerd hebt.Op woensdag 8 december 2004 22:50 schreef katinka het volgende:
[..]
Lief van je ET, ja logisch is het misschien wel, maar ik had me zo voorgenomen om het pas weer toe te laten als ik 2 strepen zou hebben. 'k Ben gewoon een beetje boos op mezelf.
Sterkte!
quote:Ik denk dat ik anderhalf jaar lang wel bijna elka maand minsten 1 keer getest hebOp donderdag 9 december 2004 10:46 schreef E.T. het volgende:
[..]
Ik denk dat je dit soort gevoelens altijd zult blijven houden in zulke situaties. Dat altijd toch weer die stomme hoop om de hoek komt kijken. Ook als je denk dat je alles geaccepteerd hebt.
Sterkte!
Om razend op jezelf te worden: Trap er dan ook niet in!! Maar ja, zolang niets zeker is.......grrrrr. Als ik dit topic dan weer lees, komen heel veel oude gevoelens ook wel weer los.quote:Dat heb ik dus ook.. vandaar dat dit topic mijn aandacht ook blijft houden; ik kan me zo veel dingen zo goed voorstellen of er komt bji andere dingen een 'vergelijkbare' ervaring boven.. (hoewel zulke dingen nooit echt goed vergelijkbaar zijn natuurlijk)Op donderdag 9 december 2004 17:08 schreef Catootje het volgende:
[..]
Ik denk dat ik anderhalf jaar lang wel bijna elka maand minsten 1 keer getest heb
En je gaat je idd.van alles in je hoofd halen,want je hoort:dit en dit zijn zwangerschapskwalen....heej,dat voel/heb ik ook.
Dus jij testen,braaf na 1 dag overtijd te zijn.........een MIN.......en 's avonds natuurlijk ongi........
En dan hoor je weer:dat en dat kunnen ook ongi kwalen zijn...........grrrrrrrrrrrr............dát had je inmiddels ook wel door
Weer dat lijf dat je voor de gek houdt,bleh............
Ik heb de laatste maanden niet getest,omdat ik eerder(1 dag)ongi werdt,dus dat scheelde een test,maar ik heb er afgelopen 2 jaar ook zeker zo'n 8 testen doorheen gejast,dus ik weet,hoe duur het is,maar je wilt toch zekerheid,hé?
En idd.,flink balen ,als je toch die min ziet,dan kan je je wel voor je kop slaan,dat je tóch getest hebt
Voor allemaal een dikke knuf,
Groetjes,Minoes
Twee jaar geleden is ze een keer zwanger geweest en heeft weken in het ziekenhuis gelegen vanwege extreem zwangerschapsbraken. Helaas eindigde die zwangerschap in een miskraam. Een paar maanden geleden zijn ze bij ons geweest net voor een nieuwe IVF terugplaatsing. We wisten ook niet of ze zwanger was toen we er zaterdag naar toe gingen, we durfden niet te bellen. Maar ja hoor ik zag het meteen: een dikke buik! Helemaal te gek natuurlijk! En een vlekkeloos verlopende zwangerschap, helemaal niet ziek geweest. Een klein wondertje dus.De hele avond ging het over zwangerschappen en kinderen aangezien de meeste mensen daar aanwezig tussen de 30 en de 40 waren. Vlak voordat we naar huis gingen heb ik nog aan haar buik mogen voelen en ik heb het kindje voelen schoppen
Van alle emoties had ik veel te veel gedronken en op de terugweg in de auto heb ik een gigantische huilbui gekregen. Ik was zo verdrietig. Ondanks dat ik het haar zo ontzettend gun...