mja ik vind het een moeilijke vraag.quote:Op zondag 28 mei 2006 06:20 schreef hardcorehooligans het volgende:
worden spoken eigenlijk ook overdag waargenomen?
het is namelijk meestal iets dat wordt geassocieerd met donker (nacht).
ja teminste dat heb ik mee gemaakt. het was op een zomerdag.
dat ik ging fietsen toen ik mijn racefiets pakte. zag ik toen ik de gang in keek.
een oude vrouw staan in de deuringang. ik weet zekker wat ik zag.
en ik was die dag alleen thuis. ik geloof niet in geesten of wat dan ook.
maar zag deze vrouw echt.
Dat kan prima heimwee zijn naar je verloren liefde. En die heimwee roept dan de verbeelding op. We zouden versteld staan als we wisten waar de menselijke 'geest' allemaal toe in staat is.quote:Op zondag 9 mei 2004 03:48 schreef Keromane69 het volgende:
Er zijn veel verhalen die zich afspeelden in WO-II.
Iets wat me eraan deed denken (sorry als ik het al eerder postte en nu in herhaling val):
De vader van mijn moeder overleed in 1964. Hij was postbode. Elke middag kwam hij thuis voor het middageten. Na zijn dood heeft mijn oma nog een paar keer de poort gehoord. Alsof haar man thuiskwam. De fiets over de kiezels, de deur, de voetstappen...
Wat een bullshit. Lijkt op dat 'waargebeurde' verhaal van Amityville.quote:Op zondag 22 mei 2005 16:53 schreef Thrilled het volgende:
een aantal jaren geleden ben ik verhuisd met mijn vriendin naar Veere, heel oud dorp, stamt uit de middeleeuwen. Het was zeer warm, zomer , ongeveer in augustus dacht ik. We kwamen in een vrij oude buurt, statige huizen, je kent dat wel. De huizen daar waren gebouwd om en nabij 1850, 1900 , ze zagen er nog goed uit. We kwamen bij ons huis aan en waren zeer positief over het huis. begane grond zeer goede staat maar hier en daar was nog wat verbouwing nodig, vooral de schuur die achterin de tuin van 15 á 20 meter stond. ik heb geen 2 linkerhanden dus ik kon zelf af en toe de handen wel is uit de mouwen steken. nadat wij in het huis onze boel hadden uitgepakt hadden ik en mijnn vriendin even een biertje gepakt en waren allebei zeer blij dat we eindelijk op een dorp woonden. het werd al laat en besloten naar bed te gaan om 's ochtends goed aan de slag te gaan.
We hadden het huis al een keer van te voren gezien en de 1e verdieping was stoffig en moest nodig schoongemaakt worden. maar dit kon nog wel een nachtje wachten. er hing een oude gloeilamp als verlichting. Ik klikte hem aan en stonden allebei vol verbazing. Er was een klein kamertje waarvan de deur openstond. dit hadden wij de vorige keer niet gezien want als de deur dicht is valt hij niet op. niet bij het feit nadenkend dat niemand het huis in kon gingen wij de kamer binnen. er stonden allemaal kleine kinderspullen. poppenhuis, poppen die al zeer lang niet meer gebruikt waren, denk aan weggevreten ogen en spinnen die in de poppen leefde. mijn vriendin vond het allemaal schitterend op de spinnen na. het was een vrij groot kamertje en we ontdekte ook nog een kinderbed. geen ledikantje maar een bed voor een meisje/jongetje van 8 á 9 jaar oud. Ook dit was oud en stoffig een lag keurig opgemaakt wachtend op een schone slaper/slaapster. ik vond het laat zat en fluisterde tegen mn vriendin (ik noem haar even C.) dat we echt naar bed moesten gaan anders kwamen we 's ochtends ons bed niet uit. we gingen allebei gerustgesteld over het huis en tevreden naar bed. ik gaf C. een nachtzoen en we sliepen in. 's nachts had ik een rare droom...alle gebeurtenissen erin was ik vergeten maar herinnerde alleen nog een zacht, vaag, ver weg gehuil.
Ik kwam beneden en C. was blijkbaar al lang wakker want ze had de keuken al een beetje bewoonbaar gemaakt en ze had een heerlijk gebakken eitje voor me gemaakt. we overlegde een beetje wat we zouden gaan doen vandaag. ik zou de schuur achterin de tuin gaan opruimen en een beetje verbouwen. En C. zou vandaag in het huis zoveel mogelijk proberen op te ruimen. Na een lekkere kop koffie en goed ontbijt vertrok ik naar de schuur achterin de tuin. Ook dit gebouwtje van ongeveer 10 bij 3 bij 3 was zeer oud en sommige planken waren aan het wegrotten. voordat ik de schuurdeur open kon doen moest ik een paar spinnenwebben weghalen en flink kracht zetten om de deurkruk in beweging te krijgen want hij zat flink vastgeroest. na eindelijk de deur open gekregen te hebben stapte ik het donker binnen...ik voelde met mn hand naar mn zaklamp aan mn broek. ik knipte hem aan en het verbaasde me eigenlijk dat het niet vol stond met oude troep. er stond een oud karrenwagen wat voortgetrokken moest worden door paarden, een zeer oude step en wat meubilair van vroeger. ik liep door naar achter en liep met mijn gezicht in een spinnenweb. ik stapte snel achteruit en stootte een melkblik om wat een hels kabaal maakte. Toen hoorde ik ineens het zacht gehuil uit mn droom van vannacht...ik luisterde voorzichtig en zag een vage schim schieten achter de wiel van de karrenwagen. ik richtte er mn zaklamp op en zag niets meer. Toen hoorde ik ineens een schreeuw uit het huis. ik rende naar binnen toen en zag C. daar verschrikt staan op een stoel. Ze had een hele grote spin gezien en ik moest hem wegwerken. nadat gedaan te hebben vertelde ik over mn droom en het gehuil uit de schuur. zij schonk er niet zoveel aandacht aan. na het middag eten ging ik weer terug naar de schuur, toch met een beetje voorzichtigheid. ik heb die middag flink kunnen opruimen en er was niks gebeurd.
Na het avond eten rond 10en zaten C. en ik televisie te kijken. we praten een beetje met elkaar over het huis en over wat plannetjes wat we zouden kunnen doen aan het huis. ik besloot om vroeg naar bed te gaan want ik was kapot. om 10:45 lag ik in bed en was aan het wegdromen tot ik ineens een felle witte schim voor mn ogen zag. ik deed mijn ogen helemaal open en het was weg. toch wel geschrokken draaide ik me om en probeerde verder te slapen. na een minuutje of 20 werd ik wakker door zacht gehuil. ik luisterde er een tijdje naar en begon te twijfelen of het nou van een klein meisje was of van een of ander vaag dier. ik draaide me om richting de deur van het kinderkamertje en ontdekte een hele zwakke lichte lichtstreep onder de deur vandaan komend. mn hart ging sneller kloppen en ik besloot om de deur te openen. ik stond voor de deur en het huilen ging nog steeds door. waarom ik dit deed weet ik niet, maar ik klopte op de deur en het huilen stopte abrupt. na even gewacht te hebben wou ik weer terug naar bed toen het huilen weer begon. nu pakte ik de deurkruk heel voorzichtig vast en drukte de deur heel zachtjes open...de deur gaf een luide gil en het huilen werd hard en in de kamer viel het poppenhuis om. ik gooide de deur dicht. rende naar beneden en trof daar C. stil voor zich uitstarend aan. Ze was in lichte shock en vertelde me net dat ze een spook had gezien. Ik besloot om haar niets te vertellen over de kinderkamer en ik stelde haar gerust en we gingen naar bed. die nacht heb ik niks meer gehoord.
De volgende ochtend was ik eerder wakker als C. en ging naar beneden toen ik nog even een blik wierp op de deur van de kinderkamer, hij zat dicht en was onzichtbaar als je niet wist dat hij er zat. toen ik beneden was maakte ik een bak koffie voor mezelf klaar en ging duf voor het raam zitten. na een minuut of 20 - 30 hoorde ik vrij zwaar gestommel boven. C. was wakker en ik ging naar de keuken om voor haar ook een bakkie koffie te zetten. de koffie was klaar en 5 minuten later was ze nog niet beneden. vrouwen zijn wat langzamer als mannen dus ik besteed er geen aandacht aan. het werden 10 minuten, 20, 30 en toen besloot ik te gaan kijken waar ze bleef. toen ik zachtjes de slaapkamer deur open deed zag ik de dekens liggen zoals ik ze achtergelaten had en C. lag nog te slapen alsof ze in coma lag. ik was zeer verbaasd want ik wist zeker dat ik boven iemand had horen lopen. toen gingen mijn ogen de kamer langs en ik zag dat de kinderkamer deur wijd open stond! aangezien ik mijn vrouw niet wakker wou maken ging ik weer naar beneden.
Na ongeveer een uurtje kwam C. naar beneden en vroeg haar of ze vanochtend nog naar de wc was geweest. ze vertelde me dat ze voor het slapen gaan nog een keer was geweest maar daarna niet meer. ze zat stil en duf aan de ontbijt tafel, normaal is ze altijd heel levendig en ik voelde dat er wat iets was. Ik gooide de koude koffie weg en gaf haar een nieuwe kop koffie. ik wachtte tot ze zelf zou beginnen maar dat deed ze niet. ik zelf wou toen een begin maken maar ze begon met. Hey schat, heb jij ook wel eens zacht gehuil gehoord? Ik was blij dat ze erover begon. maar mijn gevoel zei dat ik niks moest zeggen. en ik ontkende en vroeg waarom. C. vertelde me dat ze 's nachts zacht gehuil had gehoord en dat ze ervan wakker werd. Ik begon argwaan te krijgen en ik begon op internet te zoeken over informatie over ons huis.
De volgende dag kreeg ik een envelop van de gemeente met informatie over ons huis. Er bleek vroeger een weeshuis gestaan te hebben op onze plek en het weeshuis was alleen voor kleine meisjes. ik kreeg steeds meer een naar voorgevoel maar wilde er niet aan denken.
's avonds gingen C. en ik tegelijk naar bed. we hadden een goede vrij partij gehad en vielen allebei vrij snel in slaap. 's nachts om 3 uur werd ik licht wakker van iemand die zachtjes in mn zij aan het porren was. ik mompelde tegen C. dat ik geen zin had en doodmoe was, maar het bleef doorgaan. enigszins geiiriteerd duwde ik met mn hand richting het porren maar mistte, en voelde alleen koude lucht aan mn arm. nu werd ik toch wel wakker en zag tot mijn grote schrik een klein meisje op mijn bed zitten. ze zag er zeer verhongerd uit. ik schrok me rot en deed direct het licht aan. ze verdween in de kinderkamer en de deur viel dicht. daarvan werd C. wakker en vroeg wat er aan de hand was. ik stotterde en was zeer bang en vertelde wat er gebeurd was. C. vertelde me dat zei al eerder had gezegd dat het hier niet pluis was. we konden die nacht niet meer slapen en hebben de nacht beneden door gebracht.
Die ochtend werd ik om 11:30 wakker op de bank. ik had pijn in mijn rug en C. lag naast me op de andere bank. blijkbaar tog in slaap gevallen en ik liep naar boven toe om me aan te kleden. ik was even vergeten wat er die nacht gebeurd was en toen ik in de slaapkamer was hoorde ik weer dat gehuil. ik wilde naar de kinderkamer toe maar eenmaal aan de deur gekomen probeerde ik de deur open te doen. tevergeefs, het leek wel of hij helemaal vastgeroest zat. er was geen beweging in te krijgen. ik draaide me om en leunde tegen de deur. het huilen stopte en ik draaide me weer om richting de deur. ik staarde er een tijd naar en ging op het bed zitten. het licht ging ineens uit en een vage schim kwam door de deur heen. ik was als verlamd en kon niks doen. ik wou mn C. roepen maar er kwam alleen een vaag gemompel uit. Het verhongerde meisje "zweefde" langzaam naar me toe en kwam op het bed. toen zat ze een halve meter van me vandaan en staarde me aan...alleen maar staren, niks anders. toen ging ineens de slaapkamer deur open en C. keek doodsbang naar de verschijning op het bed, toen ging het meisje vliegensvlug van het bed af, door de deur en in de kinderkamer hoorde we toen een harde klap en geschreeuw van een meisje. daarna was het dood en doodstil.
toen we beneden zaten vertelde ik alles wat ik had meegemaakt aan C. en zei had blijkbaar ook dingen meegemaakt. We besloten om dit huis te verkopen en te verhuizen. we konden tot die tijd bij onze ouders overnachten... later hoorden we dat het huis al meerdere bewoners gehad had en elke keer bleven ze niet langer als een week of 2....
je gaat niet dood van een beetje tocht hoorquote:Op woensdag 21 juni 2006 11:20 schreef SilentChaos het volgende:
Zelf ben ik totaal niet bijgelovig of geloof ik niet in geesten, maar mijn neef heeft ooit dit meegemaakt:
Hij was met een groep vrienden geesten aan het oproepen en dat scheen dus te lukken. Alleen ging die geest niet weg (het bekende verhaal). Hij bleef één van zijn vrienden achtervolgen en op een dag wou hij oversteken en werd hij door mijn neef tegengehouden omdat er een vrachtwagen aankwam met een noodgang (die die gozer niet had gezien maar mijn neef wel)...In die vrachtwagen zat geen bestuurder...
Verder nog een verhaal waar ik wel actief bij was en wat eigenlijk meer gewoon supervreemd is. Mijn opa lag in het ziekenhuis, ongeveer 12 jaar terug. Hij had suiker, doorligwonden etc. maar verder was'ie nog wel goed (z'n been was net geamputeerd). Aan de overkant van de kamer was een bed wat tegen het raam stond. Elke keer ging degene die daar lag vrij snel dood en dan schoof de hele kamer weer een bed op. Mijn opa zei: "Als ik straks bij dat raam kom te liggen ga ik ook dood".
Hij werd een paar maanden later bij het raam gelegd en weg was'ie...![]()
Toch wel behoorlijk vreemd en dat is de enige keer dat ik toch een beetje bijgelovig werd...maar het zal vast wel wetenschappelijk te verklaren zijn...iets met tocht ofzo of gewoon als je ergens in gelooft dat't gebeurt...
hehequote:Op woensdag 21 juni 2006 20:38 schreef Queen_Bee het volgende:
Keromane69, kom jij nog hier? Ik snap dat kast verhaal nietUitleg svp
quote:Op zondag 9 mei 2004 12:30 schreef Eveli het volgende:
[..]
Dat lijkt me echt kut om mee te maken. Wel zielig voor je oma.
we hebben het al een fotoboekquote:Op donderdag 22 juni 2006 00:19 schreef NorthernStar het volgende:
-slowchat van Thrilled en Queen_Bee verwijderd, tip: er bestaat zoiets als msn-
Inderdaad, als je er toch al niet meer woont waarom geef je ons het adres niet zodat wij ook even kunnen zoeken op interenet naar info over het huisquote:Op dinsdag 20 juni 2006 11:48 schreef PDOA het volgende:
[..]
Wat een bullshit. Lijkt op dat 'waargebeurde' verhaal van Amityville.
quote:Op donderdag 6 mei 2004 21:10 schreef Sabbie het volgende:
[..]
Op zich zit er in mijn ogen wel enig waarheid in. Als mijn spirituele vrouw helemaal uitgeput is, dan gaat ze karaoke'n om haarzelf weer op te laden. Ze vertelde ook dat wij bestonden uit (elektrisch) energie. Ook als je de topic "Online cursus automatisch schrift" leest dan lijkt het ook zo waar.
Als de lampen flikkeren? In de badkamer flikkerden onze halogeen lampen. Na nieuwe lampen er in te hebben gezet werkte het nog niet. We hebben niet kunnen vinden wat de oorzaak was, maar om nou gelijk aan geesten te denken...
Je bedoelt vast 20e eeuw neem ik aan?quote:Op vrijdag 7 juli 2006 00:41 schreef BeejEm het volgende:
Jaren geleden woonde ik samen met mijn dochtertje in een portiekwoning van eind 19e eeuw.
[knip]
Nee, nee, eind 19e, misschien begin 20equote:Op vrijdag 7 juli 2006 13:08 schreef Chanty87 het volgende:
[..]
Je bedoelt vast 20e eeuw neem ik aan?
Je bent te druk met het kijken naar die stomme Naruto filler ^^!quote:Op donderdag 6 juli 2006 16:18 schreef Champloo het volgende:
Bah waarom maak ik nooit iets creepy mee![]()
Je zal wel gelijk hebbenquote:Op vrijdag 7 juli 2006 23:18 schreef ImmovableMind het volgende:
[..]
Je bent te druk met het kijken naar die stomme Naruto filler ^^!
kort maar zeer krachtig... !quote:Op woensdag 21 september 2005 23:11 schreef Mojave het volgende:
Ik was eens alleen met m'n zus thuis, waren nog vrij jong en m'n ouders waren een tijd niet 's avonds weggeweest.
Best spannend was dat, het was winter en pikke donker buiten.
We hadden een oude meterkast met nog van die antieke stoppen.
Ik zei tegen m'n zus '...wat als nou de stoppen er door gaan vanavond?' en echt binnen 1seconde daarna sloegen alle stoppen door!
Zaten we daar in het donker bang te zijn! hoe eng was dat!!!
DUDE...like....WHAT THE F*CK!? ....quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:20 schreef SilentChaos het volgende:
...Hij was met een groep vrienden geesten aan het oproepen en dat scheen dus te lukken. Alleen ging die geest niet weg (het bekende verhaal). Hij bleef één van zijn vrienden achtervolgen en op een dag wou hij oversteken en werd hij door mijn neef tegengehouden omdat er een vrachtwagen aankwam met een noodgang (die die gozer niet had gezien maar mijn neef wel)...In die vrachtwagen zat geen bestuurder...
dit zlde verhaal heeft een collega van mij ook verteld!!! die is afgelopen maand geweest!!!!!! echt psies hetzelde!quote:Op dinsdag 11 mei 2004 14:25 schreef pacandor_ het volgende:
en anders moet je maar es naar schotland gaan... mijn oom en tante zijn er es geweest...
en die liepen daar door een park en zagen ineens een geestverschijning staan op een bruggetje.....
dus hun naar de parkbeheerder om te vragen wat er ooit gebeurd was, haar man scheen daar om het leven te zijn gekomen, en zij heeft daar door verdriet zelfmoord gepleegd, heel vaak schijnt zij daar rond te dwalen en ook heel veel mensen hebben haar daar al es gezien..
en ook barst het daar van haunted hotels..... zoek maar es op het internet naar schotland en haunted zooi... het barst ervan.... sommige verhalen zullen toch wel een kern van waarheid bevatten denk ik.
Is dit een grap ofzo?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 16:09 schreef Reemster het volgende:
ik hoorde / of zag ( tv ) een keer iets dat vet ziek was
het ging allemaal over een jongen in amerika die ergens 50mile ofzo van zijn ouders thuis af studeerde. hij was een jaar of 20 en het was kerst.
Deze jongen ging wel vaker naar huis met de bus maar deze dag was er iets raars.
Bij de bushalte zag hij iemand staan die precies op hem leek, maar met andere kleren aan.
Hij dacht WTF!!. Dus de look-a-like riep de jongen die er vervolgens op afliep, en je raadt het al
hij mist de bus.
De look-a-like zei vervolgens niets en ging weg. De jongen volgde hem maar kon niet bijblijven. Hij besloot een taxi te nemen en zag thuis op tv een ernstig ongeluk op het nieuws met de bus waar hij in zou zitten. Iedereen was dood!.
Hij zei dit tegen zijn ouders waarop die zeiden: je had bij je geboorte een tweelingbroertje maar die is overleden.
Emigreer naar suriname , loop vaak rond in de nacht kijk vooral om je heen in de omgeving van oude bomen.quote:Op donderdag 6 juli 2006 16:18 schreef Champloo het volgende:
Bah waarom maak ik nooit iets creepy mee![]()
quote:Op zondag 25 september 2005 14:36 schreef Mr.G het volgende:
Ik heb ook een ervaring
Ergens lang geleden toen ik nog op de basisschool zat is het gebeurd.
Ik lag te slapen en mijn slaapkamerdeur stond open. Midden in de nacht word ik wakker en ik zie in mn deuropening een zwart-witte man staan. Hij was groot en breed en hij had een geruit overhemd aan. (achteraf deed hij me denken aan een houthakker)
Het voelde alsof iemand een koude hand op mn hart had gelegd. Ik was nog nooit in mn leven zo bang geweest. Ik wilde schreeuwen naar mn ouders die in de kamer ernaast sliepen maar ik kon mijn mond niet eens open doen. De verschijning deed ondertussen niets, hij staarde me aan. Recht in mn ogen. Het enige wat ik kon doen was mn ogen dicht doen, ik probeerde mezelf te overtuigen dat ik het mezelf inbeelde en dat geesten niet bestaan. Maar toen ik mn ogen opendeed was het er nog steeds. Toen deed ik weer mn ogen dicht en toen ik ze vervolgens weer open deed was het weg.
Ik heb er jaren niks over durven te zeggen tegen niemand maar onlangs heb ik het tegen mn ouders verteld maar die geloven me totaal niet. Ik weet zeker dat ik het niet gedroomd kan hebben, voor mijn gevoel was ik klaarwakker. Bovendien herinner ik nooit wat ik gedroomd heb.
Slaapverlamming.quote:Op dinsdag 25 juli 2006 10:21 schreef Tabu het volgende:
[..]
![]()
dit had ik vroeger ook, alleen droomde ik het wel. Ik lag dan verlamd in mn bed, en stonden er overal donkere personen ofzo. dit heeft een naam, die ik even niet meer weet
Wat dacht je van Roemenië?quote:Op dinsdag 25 juli 2006 10:18 schreef PSyCHOBOy het volgende:
[..]
Emigreer naar suriname , loop vaak rond in de nacht kijk vooral om je heen in de omgeving van oude bomen.
Succes verzekerd.
Edit :en als je iemand achter je aan hoort lopen, kijk nooit om. Ze zeggen dat er bepaalde vrouwengeesten die rondwalen (gedaanten zoals in de film the ring wordt beschreven). Soms verschijnen ze op verlaten autowegen en als je echt pech hebt hoor je ze dmv geluiden achter je aan lopen. In de surinaamse gemeenschap speelt het enorm (het betsaan van geesten etc).
Je bedoelt een gehorig huis.quote:Op vrijdag 28 juli 2006 18:40 schreef Teunebeun het volgende:
Meschien een goed horent huis of hoe noem je dat ook al weer.Ik denk dat je de buren hoorden
Fotoquote:Op vrijdag 4 augustus 2006 10:47 schreef E-bit het volgende:
Om dit nou een echt spookverhaal te noemen gaat misschien wat ver maar toch heb ik al het een en ander meegemaakt in een Spookkasteel te Sas v. Gent / Assenede op de Poeldijk. Ik ben er al verschillende keren geweest en de ene keer is er geen fuck te beleven, andere keren voel je je er gewoon echt niet op je gemak en wil je dus echt wel weg. Nu, we waren er een keer naartoe gegaan met een aantal gasten en er was er één bij die beweerde dat hij een beetje paranormaal was (wat ik niet geloofde, maar goed). Op een gegeven moment, na een uur of 2 na aankomst zegt hij ineens: "We moeten hier NU echt weg" en vanaf dat moment kreeg ik echt zo iets over me van: "Hij heeft gelijk". Waarom weet ik niet maar het was gewoon zo, dus voordat we weggingen had ik gauw nog ff een foto'tje gemaakt, waar dus duidelijk een zwart figuur opstond, best wel freaky dus. De laatste keer dat ik er ben geweest is ongeveer zo'n maandje geleden en toen gebeurde er ook iets raars. We stonden dus een beetje naar dat kasteel te kijken, maar op het weiland rond dat kasteel lopen dus koeien, maar al die koeien lagen te slapen, maar op een gegeven moment komt er vollebak een koe naar ons toe gerend, nou je had ons moeten zien rennen als een stelletje apen, haha maargoed, ik heb nog nooit daar iets echt meegemaakt wat me echt overtuigd heeft dat het daar spookt. Ik denk dat het gewoon is dat je jezelf bangmaakt, maar toch is het de moeite waard om er eens een bezoekje aan te brengen. Google maar eens, zoekterm: Spookkasteel Sas van Gent.
Nou, voor zover mijn ervaringen!
Foto van die zwarte vlek heb ik niet, maar heb wel gewoon wat foto's thuis op m'n pc staan van een bezoekje aan het spookkasteel, daar staat nix spannends op hoor. Ben momenteel op m'n werk dus uploaden zit er nu ff niet in, maar als je per se wat foto's wil zien moet je het ff zeggen, dan upload ik ze thuis!quote:
quote:Op vrijdag 4 augustus 2006 10:47 schreef E-bit het volgende:
Om dit nou een echt spookverhaal te noemen gaat misschien wat ver maar toch heb ik al het een en ander meegemaakt in een Spookkasteel te Sas v. Gent / Assenede op de Poeldijk. Ik ben er al verschillende keren geweest en de ene keer is er geen fuck te beleven, andere keren voel je je er gewoon echt niet op je gemak en wil je dus echt wel weg. Nu, we waren er een keer naartoe gegaan met een aantal gasten en er was er één bij die beweerde dat hij een beetje paranormaal was (wat ik niet geloofde, maar goed). Op een gegeven moment, na een uur of 2 na aankomst zegt hij ineens: "We moeten hier NU echt weg" en vanaf dat moment kreeg ik echt zo iets over me van: "Hij heeft gelijk". Waarom weet ik niet maar het was gewoon zo, dus voordat we weggingen had ik gauw nog ff een foto'tje gemaakt, waar dus duidelijk een zwart figuur opstond, best wel freaky dus. De laatste keer dat ik er ben geweest is ongeveer zo'n maandje geleden en toen gebeurde er ook iets raars. We stonden dus een beetje naar dat kasteel te kijken, maar op het weiland rond dat kasteel lopen dus koeien, maar al die koeien lagen te slapen, maar op een gegeven moment komt er vollebak een koe naar ons toe gerend, nou je had ons moeten zien rennen als een stelletje apen, haha maargoed, ik heb nog nooit daar iets echt meegemaakt wat me echt overtuigd heeft dat het daar spookt. Ik denk dat het gewoon is dat je jezelf bangmaakt, maar toch is het de moeite waard om er eens een bezoekje aan te brengen. Google maar eens, zoekterm: Spookkasteel Sas van Gent.
Nou, voor zover mijn ervaringen!
Volgende keer als ik weer eens naar het spookhuis ga zal ik weer eens wat foto's maken en hier posten oke? Trouwens, binnekort ga ik er ook filmen, ben bezig met een paar maten van mij een horrorfilm te produceren!quote:
Sweet, mag ik een spook zijn?quote:Op vrijdag 4 augustus 2006 15:19 schreef E-bit het volgende:
[..]
Volgende keer als ik weer eens naar het spookhuis ga zal ik weer eens wat foto's maken en hier posten oke? Trouwens, binnekort ga ik er ook filmen, ben bezig met een paar maten van mij een horrorfilm te produceren!![]()
Hoe wil je dit verhaal dan noemen?quote:Op vrijdag 4 augustus 2006 10:47 schreef E-bit het volgende:
Om dit nou een echt spookverhaal te noemen gaat misschien wat ver maar toch heb ik al het een en ander meegemaakt in een Spookkasteel te Sas v. Gent / Assenede op de Poeldijk...- eng verhaal -...
Dat laat ik aan jou overquote:Op vrijdag 4 augustus 2006 15:22 schreef Ratelslangetje het volgende:
[..]
Hoe wil je dit verhaal dan noemen?![]()
Sprookje?Drama,comedy?
Wat haat ik die sitequote:Op vrijdag 4 augustus 2006 15:30 schreef E-bit het volgende:
[..]
Dat laat ik aan jou over![]()
Neem hier maar eens een kijkje voor een indruk van het huis: http://members.lycos.nl/paranormalactivities/experiences3.html
even mijn verhalen, als reactie hierop..quote:Op dinsdag 25 juli 2006 10:22 schreef jogy het volgende:
Twee dagen geleden ging mijn tv spontaan uit terwijl ik aan het afwassen was, heb nog naar de afstandsbediening gekeken of er iets op lag maar dat was niet het geval. Vooralsnog ga ik er vanuit dat er misschien een soort van stroomstoring aan de gang was. Alleen was er voor de rest niets aan de hand met de klokken in huis. Ow well.
Toch leuk dat je, net als ik, in '88 geboren bent en dit meemaakte toen je een aantal jaren geleden verhuisde met je vriendin.quote:Op zondag 22 mei 2005 16:53 schreef Thrilled het volgende:...
Wat wil je daarmee zeggen? Ik heb tijdje terug al aangegeven dat ik dat verhaal op een regenachtige zondagmiddag heb geschreven, en niet gebaseerd is op mijn eigen ervaringenquote:Op maandag 20 november 2006 23:25 schreef HetUltiemeKonijntjuh het volgende:
[..]
Toch leuk dat je, net als ik, in '88 geboren bent en dit meemaakte toen je een aantal jaren geleden verhuisde met je vriendin.
Misschien is onderzoek doen of die boerderij bekend is.quote:Op dinsdag 21 november 2006 16:04 schreef sandertjuh het volgende:
Ik heb vroeger ook wel is wat meegemaakt op vakantie, hier in nederland, in ommen.
Camping de kleine wolf, daar zijn we ongeveer 5 jaar achtereen op vakantie geweest. Hele mooi omgeving, mooi bos rondom.
Beetje buiten de camping had je een weg naar harderberg of ommem, 1 van de 2 waar je een zijweg had met een boerderij die niet meer bewoond was. Overdag was er weinig te merken maar we zijn daar een keer savonds geweest en dat staat me altijd bij.
We gingen met een groepje daarheen. Paar jongens en een paar meisjes. We hadden een zaklamp mee en hoe dichter we bij het huis kwamen hoe zwakker het lampje werd. Eenmaal bij het huis deed deze lamp het niet meer. Het voelde daar zo eng en zo niet oké dat ik niet besloten had om naar binnen te gaan. We hoorden serieus rare geluiden uit het huis, net of iemand met een hamer ergens op stond te rammen en hierdoor besloten we om maar niet naar binnen te gaan.
Toen we de weg afliepen kwam er in 1x uit het niets een auto te voorschijn die vol op ons in kwam rijden. Je zag niks door de ramen, die waren 100% zwart en de auto zag eruit of deze uit de sloot gevist was. Wij rennen natuurlijk en de auto stopte zo 100m achterons om vervolgens niks meer van te zien en te horen.
Dit staat me nog steeds bij (3-4 jaar geleden).
Wat ik ook nog heb meegemaakt is dat een oom van mij vorige week zaterdag (11 november) is overleden. Die avond waren wij allemaal aanwezig bij hem toen hij ze laatste adem uitblies. Toen ik eenmaal savonds naar de wc liep en terug kwam voelde ik op de gang zo nadrukkelijk zijn aanwezigheid.. maar dit voelde heel vertrouwd en goed, ik kreeg er spontaan een glimlach van op me gezicht terwijl het toch echt een hele trieste avond was.
Sindsdien heb ik het gevoel dat hij over me waakt. Een haal raar gevoel maar toch ook wel weer een heel veilig gevoel.
Mission accomplishedquote:Op maandag 12 februari 2007 17:19 schreef Jivis het volgende:
[..]
Ik schrik me dood, ineens dit topic bovenaan in m'n actieve topics
quote:Op maandag 12 februari 2007 17:19 schreef Jivis het volgende:
[..]
Ik schrik me dood, ineens dit topic bovenaan in m'n actieve topics
Je gelooft nog echt dat die film komt?quote:Op maandag 12 februari 2007 17:41 schreef Kevin1Bravo het volgende:
Dat dacht ik ook, die video wil ik nu echt eens zien Keromane !
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |