TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
worden spoken eigenlijk ook overdag waargenomen?
het is namelijk meestal iets dat wordt geassocieerd met donker (nacht).
ja teminste dat heb ik mee gemaakt. het was op een zomerdag.
dat ik ging fietsen toen ik mijn racefiets pakte. zag ik toen ik de gang in keek.
een oude vrouw staan in de deuringang. ik weet zekker wat ik zag.
en ik was die dag alleen thuis. ik geloof niet in geesten of wat dan ook.
maar zag deze vrouw echt.
het is namelijk meestal iets dat wordt geassocieerd met donker (nacht).
ja teminste dat heb ik mee gemaakt. het was op een zomerdag.
dat ik ging fietsen toen ik mijn racefiets pakte. zag ik toen ik de gang in keek.
een oude vrouw staan in de deuringang. ik weet zekker wat ik zag.
en ik was die dag alleen thuis. ik geloof niet in geesten of wat dan ook.
maar zag deze vrouw echt.
they not gonna get us
mja ik vind het een moeilijke vraag.quote:Op zondag 28 mei 2006 06:20 schreef hardcorehooligans het volgende:
worden spoken eigenlijk ook overdag waargenomen?
het is namelijk meestal iets dat wordt geassocieerd met donker (nacht).
ja teminste dat heb ik mee gemaakt. het was op een zomerdag.
dat ik ging fietsen toen ik mijn racefiets pakte. zag ik toen ik de gang in keek.
een oude vrouw staan in de deuringang. ik weet zekker wat ik zag.
en ik was die dag alleen thuis. ik geloof niet in geesten of wat dan ook.
maar zag deze vrouw echt.
ik denk dat het met de vraag "moeten geesten er moeite voor doen om zich zichtbaar te maken" te maken heeft.
misschien zijn er overdag wel heel veel geesten... als je over de markt loopt dat 1 op de 4 een geest is ofzo ik heb nog noooit overdag iets bijzonders gezien. maar waarschijnlijk kan het wel
ik heb nog noooit overdag iets bijzonders gezien. maar waarschijnlijk kan het wel
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
ik hoorde / of zag ( tv ) een keer iets dat vet ziek was
het ging allemaal over een jongen in amerika die ergens 50mile ofzo van zijn ouders thuis af studeerde. hij was een jaar of 20 en het was kerst.
Deze jongen ging wel vaker naar huis met de bus maar deze dag was er iets raars.
Bij de bushalte zag hij iemand staan die precies op hem leek, maar met andere kleren aan.
Hij dacht WTF!!. Dus de look-a-like riep de jongen die er vervolgens op afliep, en je raadt het al
hij mist de bus.
De look-a-like zei vervolgens niets en ging weg. De jongen volgde hem maar kon niet bijblijven. Hij besloot een taxi te nemen en zag thuis op tv een ernstig ongeluk op het nieuws met de bus waar hij in zou zitten. Iedereen was dood!.
Hij zei dit tegen zijn ouders waarop die zeiden: je had bij je geboorte een tweelingbroertje maar die is overleden.
het ging allemaal over een jongen in amerika die ergens 50mile ofzo van zijn ouders thuis af studeerde. hij was een jaar of 20 en het was kerst.
Deze jongen ging wel vaker naar huis met de bus maar deze dag was er iets raars.
Bij de bushalte zag hij iemand staan die precies op hem leek, maar met andere kleren aan.
Hij dacht WTF!!. Dus de look-a-like riep de jongen die er vervolgens op afliep, en je raadt het al
hij mist de bus.
De look-a-like zei vervolgens niets en ging weg. De jongen volgde hem maar kon niet bijblijven. Hij besloot een taxi te nemen en zag thuis op tv een ernstig ongeluk op het nieuws met de bus waar hij in zou zitten. Iedereen was dood!.
Hij zei dit tegen zijn ouders waarop die zeiden: je had bij je geboorte een tweelingbroertje maar die is overleden.
Sinterhenk!
Dat kan prima heimwee zijn naar je verloren liefde. En die heimwee roept dan de verbeelding op. We zouden versteld staan als we wisten waar de menselijke 'geest' allemaal toe in staat is.quote:Op zondag 9 mei 2004 03:48 schreef Keromane69 het volgende:
Er zijn veel verhalen die zich afspeelden in WO-II.
Iets wat me eraan deed denken (sorry als ik het al eerder postte en nu in herhaling val):
De vader van mijn moeder overleed in 1964. Hij was postbode. Elke middag kwam hij thuis voor het middageten. Na zijn dood heeft mijn oma nog een paar keer de poort gehoord. Alsof haar man thuiskwam. De fiets over de kiezels, de deur, de voetstappen...
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
of het een droom is of niet weet ik niet
mijn buurvrouw is een paar jaar geleden overleden nadat ze bevallen is van haar dochter. vorig jaar zomer meen ik in een roes wakker geworden te zijn omdat er iemand over mijn hand wreef. door een of andere reden voelde dit niet eng aan. het was niet pikkedonker op m'n kamer maar ik zag m'n buurvrouw op m'n bed zitten en ze keek naar me. ik werd heel erg rustig maar ik vond het raar dat ze nog steeds zwanger was. toen ik dit aan m'n moeder vertelde hoorde ik dat bij de echoscopie een tweeling gezien was. omdat mijn buurvrouw niet lang daarna begon te bloeden dacht iedereen dat er sprake was van een miskraam.
mijn buurvrouw is een paar jaar geleden overleden nadat ze bevallen is van haar dochter. vorig jaar zomer meen ik in een roes wakker geworden te zijn omdat er iemand over mijn hand wreef. door een of andere reden voelde dit niet eng aan. het was niet pikkedonker op m'n kamer maar ik zag m'n buurvrouw op m'n bed zitten en ze keek naar me. ik werd heel erg rustig maar ik vond het raar dat ze nog steeds zwanger was. toen ik dit aan m'n moeder vertelde hoorde ik dat bij de echoscopie een tweeling gezien was. omdat mijn buurvrouw niet lang daarna begon te bloeden dacht iedereen dat er sprake was van een miskraam.
Wat een bullshit. Lijkt op dat 'waargebeurde' verhaal van Amityville.quote:Op zondag 22 mei 2005 16:53 schreef Thrilled het volgende:
een aantal jaren geleden ben ik verhuisd met mijn vriendin naar Veere, heel oud dorp, stamt uit de middeleeuwen. Het was zeer warm, zomer , ongeveer in augustus dacht ik. We kwamen in een vrij oude buurt, statige huizen, je kent dat wel. De huizen daar waren gebouwd om en nabij 1850, 1900 , ze zagen er nog goed uit. We kwamen bij ons huis aan en waren zeer positief over het huis. begane grond zeer goede staat maar hier en daar was nog wat verbouwing nodig, vooral de schuur die achterin de tuin van 15 á 20 meter stond. ik heb geen 2 linkerhanden dus ik kon zelf af en toe de handen wel is uit de mouwen steken. nadat wij in het huis onze boel hadden uitgepakt hadden ik en mijnn vriendin even een biertje gepakt en waren allebei zeer blij dat we eindelijk op een dorp woonden. het werd al laat en besloten naar bed te gaan om 's ochtends goed aan de slag te gaan.
We hadden het huis al een keer van te voren gezien en de 1e verdieping was stoffig en moest nodig schoongemaakt worden. maar dit kon nog wel een nachtje wachten. er hing een oude gloeilamp als verlichting. Ik klikte hem aan en stonden allebei vol verbazing. Er was een klein kamertje waarvan de deur openstond. dit hadden wij de vorige keer niet gezien want als de deur dicht is valt hij niet op. niet bij het feit nadenkend dat niemand het huis in kon gingen wij de kamer binnen. er stonden allemaal kleine kinderspullen. poppenhuis, poppen die al zeer lang niet meer gebruikt waren, denk aan weggevreten ogen en spinnen die in de poppen leefde. mijn vriendin vond het allemaal schitterend op de spinnen na. het was een vrij groot kamertje en we ontdekte ook nog een kinderbed. geen ledikantje maar een bed voor een meisje/jongetje van 8 á 9 jaar oud. Ook dit was oud en stoffig een lag keurig opgemaakt wachtend op een schone slaper/slaapster. ik vond het laat zat en fluisterde tegen mn vriendin (ik noem haar even C.) dat we echt naar bed moesten gaan anders kwamen we 's ochtends ons bed niet uit. we gingen allebei gerustgesteld over het huis en tevreden naar bed. ik gaf C. een nachtzoen en we sliepen in. 's nachts had ik een rare droom...alle gebeurtenissen erin was ik vergeten maar herinnerde alleen nog een zacht, vaag, ver weg gehuil.
Ik kwam beneden en C. was blijkbaar al lang wakker want ze had de keuken al een beetje bewoonbaar gemaakt en ze had een heerlijk gebakken eitje voor me gemaakt. we overlegde een beetje wat we zouden gaan doen vandaag. ik zou de schuur achterin de tuin gaan opruimen en een beetje verbouwen. En C. zou vandaag in het huis zoveel mogelijk proberen op te ruimen. Na een lekkere kop koffie en goed ontbijt vertrok ik naar de schuur achterin de tuin. Ook dit gebouwtje van ongeveer 10 bij 3 bij 3 was zeer oud en sommige planken waren aan het wegrotten. voordat ik de schuurdeur open kon doen moest ik een paar spinnenwebben weghalen en flink kracht zetten om de deurkruk in beweging te krijgen want hij zat flink vastgeroest. na eindelijk de deur open gekregen te hebben stapte ik het donker binnen...ik voelde met mn hand naar mn zaklamp aan mn broek. ik knipte hem aan en het verbaasde me eigenlijk dat het niet vol stond met oude troep. er stond een oud karrenwagen wat voortgetrokken moest worden door paarden, een zeer oude step en wat meubilair van vroeger. ik liep door naar achter en liep met mijn gezicht in een spinnenweb. ik stapte snel achteruit en stootte een melkblik om wat een hels kabaal maakte. Toen hoorde ik ineens het zacht gehuil uit mn droom van vannacht...ik luisterde voorzichtig en zag een vage schim schieten achter de wiel van de karrenwagen. ik richtte er mn zaklamp op en zag niets meer. Toen hoorde ik ineens een schreeuw uit het huis. ik rende naar binnen toen en zag C. daar verschrikt staan op een stoel. Ze had een hele grote spin gezien en ik moest hem wegwerken. nadat gedaan te hebben vertelde ik over mn droom en het gehuil uit de schuur. zij schonk er niet zoveel aandacht aan. na het middag eten ging ik weer terug naar de schuur, toch met een beetje voorzichtigheid. ik heb die middag flink kunnen opruimen en er was niks gebeurd.
Na het avond eten rond 10en zaten C. en ik televisie te kijken. we praten een beetje met elkaar over het huis en over wat plannetjes wat we zouden kunnen doen aan het huis. ik besloot om vroeg naar bed te gaan want ik was kapot. om 10:45 lag ik in bed en was aan het wegdromen tot ik ineens een felle witte schim voor mn ogen zag. ik deed mijn ogen helemaal open en het was weg. toch wel geschrokken draaide ik me om en probeerde verder te slapen. na een minuutje of 20 werd ik wakker door zacht gehuil. ik luisterde er een tijdje naar en begon te twijfelen of het nou van een klein meisje was of van een of ander vaag dier. ik draaide me om richting de deur van het kinderkamertje en ontdekte een hele zwakke lichte lichtstreep onder de deur vandaan komend. mn hart ging sneller kloppen en ik besloot om de deur te openen. ik stond voor de deur en het huilen ging nog steeds door. waarom ik dit deed weet ik niet, maar ik klopte op de deur en het huilen stopte abrupt. na even gewacht te hebben wou ik weer terug naar bed toen het huilen weer begon. nu pakte ik de deurkruk heel voorzichtig vast en drukte de deur heel zachtjes open...de deur gaf een luide gil en het huilen werd hard en in de kamer viel het poppenhuis om. ik gooide de deur dicht. rende naar beneden en trof daar C. stil voor zich uitstarend aan. Ze was in lichte shock en vertelde me net dat ze een spook had gezien. Ik besloot om haar niets te vertellen over de kinderkamer en ik stelde haar gerust en we gingen naar bed. die nacht heb ik niks meer gehoord.
De volgende ochtend was ik eerder wakker als C. en ging naar beneden toen ik nog even een blik wierp op de deur van de kinderkamer, hij zat dicht en was onzichtbaar als je niet wist dat hij er zat. toen ik beneden was maakte ik een bak koffie voor mezelf klaar en ging duf voor het raam zitten. na een minuut of 20 - 30 hoorde ik vrij zwaar gestommel boven. C. was wakker en ik ging naar de keuken om voor haar ook een bakkie koffie te zetten. de koffie was klaar en 5 minuten later was ze nog niet beneden. vrouwen zijn wat langzamer als mannen dus ik besteed er geen aandacht aan. het werden 10 minuten, 20, 30 en toen besloot ik te gaan kijken waar ze bleef. toen ik zachtjes de slaapkamer deur open deed zag ik de dekens liggen zoals ik ze achtergelaten had en C. lag nog te slapen alsof ze in coma lag. ik was zeer verbaasd want ik wist zeker dat ik boven iemand had horen lopen. toen gingen mijn ogen de kamer langs en ik zag dat de kinderkamer deur wijd open stond! aangezien ik mijn vrouw niet wakker wou maken ging ik weer naar beneden.
Na ongeveer een uurtje kwam C. naar beneden en vroeg haar of ze vanochtend nog naar de wc was geweest. ze vertelde me dat ze voor het slapen gaan nog een keer was geweest maar daarna niet meer. ze zat stil en duf aan de ontbijt tafel, normaal is ze altijd heel levendig en ik voelde dat er wat iets was. Ik gooide de koude koffie weg en gaf haar een nieuwe kop koffie. ik wachtte tot ze zelf zou beginnen maar dat deed ze niet. ik zelf wou toen een begin maken maar ze begon met. Hey schat, heb jij ook wel eens zacht gehuil gehoord? Ik was blij dat ze erover begon. maar mijn gevoel zei dat ik niks moest zeggen. en ik ontkende en vroeg waarom. C. vertelde me dat ze 's nachts zacht gehuil had gehoord en dat ze ervan wakker werd. Ik begon argwaan te krijgen en ik begon op internet te zoeken over informatie over ons huis.
De volgende dag kreeg ik een envelop van de gemeente met informatie over ons huis. Er bleek vroeger een weeshuis gestaan te hebben op onze plek en het weeshuis was alleen voor kleine meisjes. ik kreeg steeds meer een naar voorgevoel maar wilde er niet aan denken.
's avonds gingen C. en ik tegelijk naar bed. we hadden een goede vrij partij gehad en vielen allebei vrij snel in slaap. 's nachts om 3 uur werd ik licht wakker van iemand die zachtjes in mn zij aan het porren was. ik mompelde tegen C. dat ik geen zin had en doodmoe was, maar het bleef doorgaan. enigszins geiiriteerd duwde ik met mn hand richting het porren maar mistte, en voelde alleen koude lucht aan mn arm. nu werd ik toch wel wakker en zag tot mijn grote schrik een klein meisje op mijn bed zitten. ze zag er zeer verhongerd uit. ik schrok me rot en deed direct het licht aan. ze verdween in de kinderkamer en de deur viel dicht. daarvan werd C. wakker en vroeg wat er aan de hand was. ik stotterde en was zeer bang en vertelde wat er gebeurd was. C. vertelde me dat zei al eerder had gezegd dat het hier niet pluis was. we konden die nacht niet meer slapen en hebben de nacht beneden door gebracht.
Die ochtend werd ik om 11:30 wakker op de bank. ik had pijn in mijn rug en C. lag naast me op de andere bank. blijkbaar tog in slaap gevallen en ik liep naar boven toe om me aan te kleden. ik was even vergeten wat er die nacht gebeurd was en toen ik in de slaapkamer was hoorde ik weer dat gehuil. ik wilde naar de kinderkamer toe maar eenmaal aan de deur gekomen probeerde ik de deur open te doen. tevergeefs, het leek wel of hij helemaal vastgeroest zat. er was geen beweging in te krijgen. ik draaide me om en leunde tegen de deur. het huilen stopte en ik draaide me weer om richting de deur. ik staarde er een tijd naar en ging op het bed zitten. het licht ging ineens uit en een vage schim kwam door de deur heen. ik was als verlamd en kon niks doen. ik wou mn C. roepen maar er kwam alleen een vaag gemompel uit. Het verhongerde meisje "zweefde" langzaam naar me toe en kwam op het bed. toen zat ze een halve meter van me vandaan en staarde me aan...alleen maar staren, niks anders. toen ging ineens de slaapkamer deur open en C. keek doodsbang naar de verschijning op het bed, toen ging het meisje vliegensvlug van het bed af, door de deur en in de kinderkamer hoorde we toen een harde klap en geschreeuw van een meisje. daarna was het dood en doodstil.
toen we beneden zaten vertelde ik alles wat ik had meegemaakt aan C. en zei had blijkbaar ook dingen meegemaakt. We besloten om dit huis te verkopen en te verhuizen. we konden tot die tijd bij onze ouders overnachten... later hoorden we dat het huis al meerdere bewoners gehad had en elke keer bleven ze niet langer als een week of 2....
Zelf ben ik totaal niet bijgelovig of geloof ik niet in geesten, maar mijn neef heeft ooit dit meegemaakt:
Hij was met een groep vrienden geesten aan het oproepen en dat scheen dus te lukken. Alleen ging die geest niet weg (het bekende verhaal). Hij bleef één van zijn vrienden achtervolgen en op een dag wou hij oversteken en werd hij door mijn neef tegengehouden omdat er een vrachtwagen aankwam met een noodgang (die die gozer niet had gezien maar mijn neef wel)...In die vrachtwagen zat geen bestuurder...
Verder nog een verhaal waar ik wel actief bij was en wat eigenlijk meer gewoon supervreemd is. Mijn opa lag in het ziekenhuis, ongeveer 12 jaar terug. Hij had suiker, doorligwonden etc. maar verder was'ie nog wel goed (z'n been was net geamputeerd). Aan de overkant van de kamer was een bed wat tegen het raam stond. Elke keer ging degene die daar lag vrij snel dood en dan schoof de hele kamer weer een bed op. Mijn opa zei: "Als ik straks bij dat raam kom te liggen ga ik ook dood".
Hij werd een paar maanden later bij het raam gelegd en weg was'ie...
Toch wel behoorlijk vreemd en dat is de enige keer dat ik toch een beetje bijgelovig werd...maar het zal vast wel wetenschappelijk te verklaren zijn...iets met tocht ofzo of gewoon als je ergens in gelooft dat't gebeurt...
Hij was met een groep vrienden geesten aan het oproepen en dat scheen dus te lukken. Alleen ging die geest niet weg (het bekende verhaal). Hij bleef één van zijn vrienden achtervolgen en op een dag wou hij oversteken en werd hij door mijn neef tegengehouden omdat er een vrachtwagen aankwam met een noodgang (die die gozer niet had gezien maar mijn neef wel)...In die vrachtwagen zat geen bestuurder...
Verder nog een verhaal waar ik wel actief bij was en wat eigenlijk meer gewoon supervreemd is. Mijn opa lag in het ziekenhuis, ongeveer 12 jaar terug. Hij had suiker, doorligwonden etc. maar verder was'ie nog wel goed (z'n been was net geamputeerd). Aan de overkant van de kamer was een bed wat tegen het raam stond. Elke keer ging degene die daar lag vrij snel dood en dan schoof de hele kamer weer een bed op. Mijn opa zei: "Als ik straks bij dat raam kom te liggen ga ik ook dood".
Hij werd een paar maanden later bij het raam gelegd en weg was'ie...
Toch wel behoorlijk vreemd en dat is de enige keer dat ik toch een beetje bijgelovig werd...maar het zal vast wel wetenschappelijk te verklaren zijn...iets met tocht ofzo of gewoon als je ergens in gelooft dat't gebeurt...
A morning of awkwardness is far better than a night of loneliness...
I won't go down in history, but I will go down on your sister...
Freedom is just another word for missing someone...
Satisfaction is the death of desire...
I won't go down in history, but I will go down on your sister...
Freedom is just another word for missing someone...
Satisfaction is the death of desire...
tvp, zal straks mijn ervaringen en/of van bekenden hier es neerzetten
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
je gaat niet dood van een beetje tocht hoor maar wel scary...quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:20 schreef SilentChaos het volgende:
Zelf ben ik totaal niet bijgelovig of geloof ik niet in geesten, maar mijn neef heeft ooit dit meegemaakt:
Hij was met een groep vrienden geesten aan het oproepen en dat scheen dus te lukken. Alleen ging die geest niet weg (het bekende verhaal). Hij bleef één van zijn vrienden achtervolgen en op een dag wou hij oversteken en werd hij door mijn neef tegengehouden omdat er een vrachtwagen aankwam met een noodgang (die die gozer niet had gezien maar mijn neef wel)...In die vrachtwagen zat geen bestuurder...
Verder nog een verhaal waar ik wel actief bij was en wat eigenlijk meer gewoon supervreemd is. Mijn opa lag in het ziekenhuis, ongeveer 12 jaar terug. Hij had suiker, doorligwonden etc. maar verder was'ie nog wel goed (z'n been was net geamputeerd). Aan de overkant van de kamer was een bed wat tegen het raam stond. Elke keer ging degene die daar lag vrij snel dood en dan schoof de hele kamer weer een bed op. Mijn opa zei: "Als ik straks bij dat raam kom te liggen ga ik ook dood".
Hij werd een paar maanden later bij het raam gelegd en weg was'ie...
Toch wel behoorlijk vreemd en dat is de enige keer dat ik toch een beetje bijgelovig werd...maar het zal vast wel wetenschappelijk te verklaren zijn...iets met tocht ofzo of gewoon als je ergens in gelooft dat't gebeurt...
Keromane69, kom jij nog hier? Ik snap dat kast verhaal niet Uitleg svp
Uitleg svp 
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
hehequote:Op woensdag 21 juni 2006 20:38 schreef Queen_Bee het volgende:
Keromane69, kom jij nog hier? Ik snap dat kast verhaal niet Uitleg svp
quote:Op zondag 9 mei 2004 12:30 schreef Eveli het volgende:
[..]
Dat lijkt me echt kut om mee te maken. Wel zielig voor je oma.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
we hebben het al een fotoboekquote:Op donderdag 22 juni 2006 00:19 schreef NorthernStar het volgende:
-slowchat van Thrilled en Queen_Bee verwijderd, tip: er bestaat zoiets als msn-
Inderdaad, als je er toch al niet meer woont waarom geef je ons het adres niet zodat wij ook even kunnen zoeken op interenet naar info over het huisquote:Op dinsdag 20 juni 2006 11:48 schreef PDOA het volgende:
[..]
Wat een bullshit. Lijkt op dat 'waargebeurde' verhaal van Amityville.
"If you harbor a terrorist, if you support a terrorist, if you feed a terrorist, you're just as guilty as the terrorists." - US President George W Bush
Dat huis bestaat wel. Gaat toch over die van Thrilled?:+
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
pff, en ik vind deja vu's al eng! ik droom veel en heel levendig+ dat ik ze vaak nog herinner. Dit zal er wel mee te maken hebben dat ik geregeld deja vu's heb. Dat is dan 1 moment waarop ALLES hetzelfde is als je al eens eerder hebt gedroomd. De lokatie, de personen, de sfeer, het licht, wat er gezegd wordt.. etc.. ALLES..
Ik maak het een 1 a 2 x p maand mee, maar it freaks me out every time.
Mijn spookverhaal daarentegen gaat over een vrouwtje bij wie ik moest schoonmaken. De sfeer was daar ZOOOOO akelig. Over het voelen van aanwezigheid van geesten, nou als het als IETS aanvoelt is het zo! Deze vrouw stond ernstig onder toezicht, maar woonde nog zelfstandig. Terwijl ze zelf niets meer kon. Ze was heeel klein, niet langer dan 1.55, heel mager, had moeite met zichzelf staande te houden, ook lopen ging moeilijk. Kracht zetten kon absoluut niet, ik moest haar helpen met alles openen en optillen. alleen koffie inschenken kon ze. Maar het ergste was dat ze mentaal/geestelijk compleet in de war. Ontzettend ranzig appartement. De slaapkamer, al jaren ongebruikt (met tweepersoonsbed, hele oude spiegels en kasten) en GEEN verlichting. Doordat ze rookte als een ketter, de muren dus letterlijk DONKERbruin waren (denk aan kersenhout), was het zowieso nooit LICHT in dat appartement. Ze vertelde verhalen over haar man, waarvan ik wist dat deze dood was. Dit realiseerde zij zich maar ten dele. Zo hing zijn jas nog altijd klaar inclusief AL zijn kleren in zijn kledingkast (ja, ik heb een keer de kasten opengetrokken). En verhalen van 3 tot 4 jaar terug over haar man, waren geen uitzondering. Toen ging ik checken wanneer deze overleden was, dat was al ruim 10 jaar geleden en mevrouw was nooit meer buiten geweest sindsdien! (brrrr) kinderen had ze niet, familie en kennissen hadden contact verbroken met de vrouw.
Extreem tochtig appartement en ik kreeg er af en toe enorm de kriebels van, als een lamp het weer begaf, OF als mevrouw weer mensen in haar appartement zag. (haar overleden man, een compleet kinderkoor, noem het maar op, vaak zat).
Uiteraard had ik mijn conclusie al lang getrokken: deze vrouw was zooo verschrikkelijk in de war geestelijk, het was gewoon een ranzig slecht onderhouden appartement. 1+1 = 2.
Totdat ik een keer s'ochtends bij haar moest werken en er kwam geen gehoor (ik dacht gelijk dat ze dood was). Ik mocht de sleutel ophalen en opendoen, als ik dat alleen durfde tenminste (NO WAY). Dus iemand ging met me mee. We doen die deur open, maar dat lukte maar half, omdat de deur compleet gebariccadeerd werd door een ENORME ouderwetse houten stoel inclusief de kussens die eraf getrokken waren. Bedenk ff aan het lompste model boerenstoel wat er in een woonkamer kan staan, met van die brede leuningen van op zijn minst 20 cm, massief HOUT! ontzettend zwaar.
wij ons naar binnen gekregen en naar mevrouw zoeken die compleet onverstoorbaar zit te zitten. (niets anders)
Alles goed mevrouw?
Zijn jullie er nu pas?
Wat is er gebeurd mevrouw, waarom ligt de stoel daar?
Ja, dat hebben ZIJ gedaan! (lichtelijk overstuur nu)
na een kort gesprekje bedachten we dat we ff die stoel op zijn oude plek in de woonkamer gingen zetten.
Met zijn 2en (forse, geen slappe vrouwtjes) hebben wij daar ruim 20 minuten over gedaan! Het was een stoel die GEEN van beiden in ons eentje kon dragen, te zwaar! en de DEUR, hij moest door een deur! maar dat paste niet! op ruim 10 cm na niet! alleen als je hem in een bepaalde hoek een halve meter BOVEN de grond SCHAARDE (wat alleen kon als wij nog 2 kasten verplaatsten die dicht bij de deur stonden).
Uiteraard hebben we gecheckt of er iemand anders is geweest sinds de laatst check 9 uur de avond ervoor. Maar dat is niet zo geweest. Ik hou mezelf maar voor dat dat mens ZO buiten zichzelf van woede was dat ze blijkbaar haar laatste levenskracht nog voor dat nuttige doel heeft gebruikt
Maar als ik heel eerlijk ben: het kán gewoon ÉCHT niet!
Ik maak het een 1 a 2 x p maand mee, maar it freaks me out every time.
Mijn spookverhaal daarentegen gaat over een vrouwtje bij wie ik moest schoonmaken. De sfeer was daar ZOOOOO akelig. Over het voelen van aanwezigheid van geesten, nou als het als IETS aanvoelt is het zo! Deze vrouw stond ernstig onder toezicht, maar woonde nog zelfstandig. Terwijl ze zelf niets meer kon. Ze was heeel klein, niet langer dan 1.55, heel mager, had moeite met zichzelf staande te houden, ook lopen ging moeilijk. Kracht zetten kon absoluut niet, ik moest haar helpen met alles openen en optillen. alleen koffie inschenken kon ze. Maar het ergste was dat ze mentaal/geestelijk compleet in de war. Ontzettend ranzig appartement. De slaapkamer, al jaren ongebruikt (met tweepersoonsbed, hele oude spiegels en kasten) en GEEN verlichting. Doordat ze rookte als een ketter, de muren dus letterlijk DONKERbruin waren (denk aan kersenhout), was het zowieso nooit LICHT in dat appartement. Ze vertelde verhalen over haar man, waarvan ik wist dat deze dood was. Dit realiseerde zij zich maar ten dele. Zo hing zijn jas nog altijd klaar inclusief AL zijn kleren in zijn kledingkast (ja, ik heb een keer de kasten opengetrokken). En verhalen van 3 tot 4 jaar terug over haar man, waren geen uitzondering. Toen ging ik checken wanneer deze overleden was, dat was al ruim 10 jaar geleden en mevrouw was nooit meer buiten geweest sindsdien! (brrrr) kinderen had ze niet, familie en kennissen hadden contact verbroken met de vrouw.
Extreem tochtig appartement en ik kreeg er af en toe enorm de kriebels van, als een lamp het weer begaf, OF als mevrouw weer mensen in haar appartement zag. (haar overleden man, een compleet kinderkoor, noem het maar op, vaak zat).
Uiteraard had ik mijn conclusie al lang getrokken: deze vrouw was zooo verschrikkelijk in de war geestelijk, het was gewoon een ranzig slecht onderhouden appartement. 1+1 = 2.
Totdat ik een keer s'ochtends bij haar moest werken en er kwam geen gehoor (ik dacht gelijk dat ze dood was). Ik mocht de sleutel ophalen en opendoen, als ik dat alleen durfde tenminste (NO WAY). Dus iemand ging met me mee. We doen die deur open, maar dat lukte maar half, omdat de deur compleet gebariccadeerd werd door een ENORME ouderwetse houten stoel inclusief de kussens die eraf getrokken waren. Bedenk ff aan het lompste model boerenstoel wat er in een woonkamer kan staan, met van die brede leuningen van op zijn minst 20 cm, massief HOUT! ontzettend zwaar.
wij ons naar binnen gekregen en naar mevrouw zoeken die compleet onverstoorbaar zit te zitten. (niets anders)
Alles goed mevrouw?
Zijn jullie er nu pas?
Wat is er gebeurd mevrouw, waarom ligt de stoel daar?
Ja, dat hebben ZIJ gedaan! (lichtelijk overstuur nu)
na een kort gesprekje bedachten we dat we ff die stoel op zijn oude plek in de woonkamer gingen zetten.
Met zijn 2en (forse, geen slappe vrouwtjes) hebben wij daar ruim 20 minuten over gedaan! Het was een stoel die GEEN van beiden in ons eentje kon dragen, te zwaar! en de DEUR, hij moest door een deur! maar dat paste niet! op ruim 10 cm na niet! alleen als je hem in een bepaalde hoek een halve meter BOVEN de grond SCHAARDE (wat alleen kon als wij nog 2 kasten verplaatsten die dicht bij de deur stonden).
Uiteraard hebben we gecheckt of er iemand anders is geweest sinds de laatst check 9 uur de avond ervoor. Maar dat is niet zo geweest. Ik hou mezelf maar voor dat dat mens ZO buiten zichzelf van woede was dat ze blijkbaar haar laatste levenskracht nog voor dat nuttige doel heeft gebruikt
Maar als ik heel eerlijk ben: het kán gewoon ÉCHT niet!
Dromen zijn voorgevoelens van dingen die je in staat bent daadwerkelijk te verwerkelijken
Nou ik zou daar echt schijtens benauwd zijn
Zo'n vrouwke krijgt da toch niet voor elkaar
Zo'n vrouwke krijgt da toch niet voor elkaar
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
quote:Op donderdag 6 mei 2004 21:10 schreef Sabbie het volgende:
[..]
Op zich zit er in mijn ogen wel enig waarheid in. Als mijn spirituele vrouw helemaal uitgeput is, dan gaat ze karaoke'n om haarzelf weer op te laden. Ze vertelde ook dat wij bestonden uit (elektrisch) energie. Ook als je de topic "Online cursus automatisch schrift" leest dan lijkt het ook zo waar.
Als de lampen flikkeren? In de badkamer flikkerden onze halogeen lampen. Na nieuwe lampen er in te hebben gezet werkte het nog niet. We hebben niet kunnen vinden wat de oorzaak was, maar om nou gelijk aan geesten te denken...
In het huis waar ik woon met mijn ouders heb ik ook al een aantal keren wat dingen gehoord die niet gezond zijn. Het is geen speciaal huis ofzo, gewoon een hoek-rijtjeshuis waar wij de eerste bewoners van zijn. Ik kan de keren niet meer tellen dat ik 's avonds in bed lag, en ik iemand de trap op hoorde komen lopen.
Ik heb geen broertjes of zusjes, en mijn ouders lagen tegen die tijd al lang in bed. Ik heb ook vaak genoeg gehad dat ik niets hoorde omdat ik al sliep, maar wel dat mijn moeder de dag erna vertelde dat ze iemand op de trap had gehoord. We hebben het ook vaak genoeg samen gehoord.
Verder hebben wij beneden in de kamer een grote houten kast, met 2 grote deuren. Als je die deuren open doet kraken de scharnieren, wat dat hele typische deur-die-kraakt-in-een-oud-landhuis-geluid oplevert. Ik ken het geluid uit duizenden, ik herken het direct. Ik heb 2x gehad of zo dat ik 's nachts in bed lag en dat ik dat geluid beneden hoorde. Wederom lagen mijn ouders toen al in bed. Doodsbang was ik. De dag erna 's morgens kijken, maar de deuren zaten op slot dus ze kunnen nooit open zijn gegaan.
Er was ook niet ingebroken, dus er heeft ook niemand die deuren open kunnen doen. Nooit verklaard, en op die 2x na ook nooit meer gehoord, maar ik weet zeker dat ik dat toen gehoord heb...
Ik heb geen broertjes of zusjes, en mijn ouders lagen tegen die tijd al lang in bed. Ik heb ook vaak genoeg gehad dat ik niets hoorde omdat ik al sliep, maar wel dat mijn moeder de dag erna vertelde dat ze iemand op de trap had gehoord. We hebben het ook vaak genoeg samen gehoord.
Verder hebben wij beneden in de kamer een grote houten kast, met 2 grote deuren. Als je die deuren open doet kraken de scharnieren, wat dat hele typische deur-die-kraakt-in-een-oud-landhuis-geluid oplevert. Ik ken het geluid uit duizenden, ik herken het direct. Ik heb 2x gehad of zo dat ik 's nachts in bed lag en dat ik dat geluid beneden hoorde. Wederom lagen mijn ouders toen al in bed. Doodsbang was ik. De dag erna 's morgens kijken, maar de deuren zaten op slot dus ze kunnen nooit open zijn gegaan.
Er was ook niet ingebroken, dus er heeft ook niemand die deuren open kunnen doen. Nooit verklaard, en op die 2x na ook nooit meer gehoord, maar ik weet zeker dat ik dat toen gehoord heb...
Breitling - Instruments for Professionals
Jaren geleden woonde ik samen met mijn dochtertje in een portiekwoning van eind 19e eeuw.
Voor- en achterkamer waren gescheiden door een schuifdeur met glas-in-loodraam en links en rechts kasten.
De achterkamer was mijn slaapkamer, waar ik samen met mijn dochtertje, die toen pas een paar maanden oud was, sliep.
Ik lag op een avond in mijn bed te lezen, toen er in de woonkamer opeens iets met een doffe dreun tegen het glas-in-loodraam plofte, gevolgd door het geluid van scherpe nagels die van boven naar beneden over het glas krasten en toen niets meer.
Het klonk als een grote vogel, of een kat die tegen de deur werd gegooid en dan, met de nagels houvast zoekende aan het glas-in-lood, naar beneden gleed. Omdat ik in mijn slaapkamer een gordijn voor de schuifdeur had hangen, kon ik niet zien wat het was.
Na een paar minuten verlamd van schrik te hebben gezeten, belde ik mijn zus en vertelde hevig geschrokken wat ik had gehoord.
Toen ik na een tijdje praten voldoende moed had verzameld, heb ik de hoorn naast te telefoon gelegd en ben ik via de gang naar de voorkamer gegaan. Ondertussen luid pratend ("ik sta nu in de gang!", "ik loop nu naar de voorkamer!", enz.) tegen mijn zus, met wie ik had afgesproken, dat zodra ik in de voorkamer was, ik daar de telefoon zou opnemen.
Na een paar keer diep adem te hebben gehaald, heel voorzichtig de deur van de voorkamer op een kiertje opengedaan en het licht aangeknipt. Deur stukje verder open en naar binnen gegluurd... Niets te zien... Toen voorzichtig de kamer ingelopen en bij de schuifdeur gekeken: niets te zien... Snel de telefoon in de woonkamer opgenomen, om weer tegen m'n zus te kunnen praten.
Onder bank en tafel gekeken... De hele kamer afgezocht, overal onder en achter gekeken, maar er was helemaal niets te vinden.
Ik ben er ook nooit achtergekomen, wat het geweest is.
En het heeft lang geduurd, voor ik me weer een beetje op m'n gemak voelde als ik in bed lag.
Voor- en achterkamer waren gescheiden door een schuifdeur met glas-in-loodraam en links en rechts kasten.
De achterkamer was mijn slaapkamer, waar ik samen met mijn dochtertje, die toen pas een paar maanden oud was, sliep.
Ik lag op een avond in mijn bed te lezen, toen er in de woonkamer opeens iets met een doffe dreun tegen het glas-in-loodraam plofte, gevolgd door het geluid van scherpe nagels die van boven naar beneden over het glas krasten en toen niets meer.
Het klonk als een grote vogel, of een kat die tegen de deur werd gegooid en dan, met de nagels houvast zoekende aan het glas-in-lood, naar beneden gleed. Omdat ik in mijn slaapkamer een gordijn voor de schuifdeur had hangen, kon ik niet zien wat het was.
Na een paar minuten verlamd van schrik te hebben gezeten, belde ik mijn zus en vertelde hevig geschrokken wat ik had gehoord.
Toen ik na een tijdje praten voldoende moed had verzameld, heb ik de hoorn naast te telefoon gelegd en ben ik via de gang naar de voorkamer gegaan. Ondertussen luid pratend ("ik sta nu in de gang!", "ik loop nu naar de voorkamer!", enz.) tegen mijn zus, met wie ik had afgesproken, dat zodra ik in de voorkamer was, ik daar de telefoon zou opnemen.
Na een paar keer diep adem te hebben gehaald, heel voorzichtig de deur van de voorkamer op een kiertje opengedaan en het licht aangeknipt. Deur stukje verder open en naar binnen gegluurd... Niets te zien... Toen voorzichtig de kamer ingelopen en bij de schuifdeur gekeken: niets te zien... Snel de telefoon in de woonkamer opgenomen, om weer tegen m'n zus te kunnen praten.
Onder bank en tafel gekeken... De hele kamer afgezocht, overal onder en achter gekeken, maar er was helemaal niets te vinden.
Ik ben er ook nooit achtergekomen, wat het geweest is.
En het heeft lang geduurd, voor ik me weer een beetje op m'n gemak voelde als ik in bed lag.
Je bedoelt vast 20e eeuw neem ik aan?quote:Op vrijdag 7 juli 2006 00:41 schreef BeejEm het volgende:
Jaren geleden woonde ik samen met mijn dochtertje in een portiekwoning van eind 19e eeuw.
[knip]
シ
Nee, nee, eind 19e, misschien begin 20equote:Op vrijdag 7 juli 2006 13:08 schreef Chanty87 het volgende:
[..]
Je bedoelt vast 20e eeuw neem ik aan?
Edit: opgezocht tussen omstreeks 1901 en 1910 gebouwd Begin 20e eeuw, dus, foutje ... Was oud huis, naar en oud
Je bent te druk met het kijken naar die stomme Naruto filler ^^!quote:Op donderdag 6 juli 2006 16:18 schreef Champloo het volgende:
Bah waarom maak ik nooit iets creepy mee
Wie met niets tevreden is, bezit alles.
Je zal wel gelijk hebbenquote:Op vrijdag 7 juli 2006 23:18 schreef ImmovableMind het volgende:
[..]
Je bent te druk met het kijken naar die stomme Naruto filler ^^!
Misschien moet ik maar in een eng oud huis gaan wonen.
kort maar zeer krachtig... !quote:Op woensdag 21 september 2005 23:11 schreef Mojave het volgende:
Ik was eens alleen met m'n zus thuis, waren nog vrij jong en m'n ouders waren een tijd niet 's avonds weggeweest.
Best spannend was dat, het was winter en pikke donker buiten.
We hadden een oude meterkast met nog van die antieke stoppen.
Ik zei tegen m'n zus '...wat als nou de stoppen er door gaan vanavond?' en echt binnen 1seconde daarna sloegen alle stoppen door!
Zaten we daar in het donker bang te zijn! hoe eng was dat!!!
DUDE...like....WHAT THE F*CK!? ....quote:Op woensdag 21 juni 2006 11:20 schreef SilentChaos het volgende:
...Hij was met een groep vrienden geesten aan het oproepen en dat scheen dus te lukken. Alleen ging die geest niet weg (het bekende verhaal). Hij bleef één van zijn vrienden achtervolgen en op een dag wou hij oversteken en werd hij door mijn neef tegengehouden omdat er een vrachtwagen aankwam met een noodgang (die die gozer niet had gezien maar mijn neef wel)...In die vrachtwagen zat geen bestuurder...
(bestuurder misschien ondergedoken, wilde misschien in vlaag van verstandsverbijstering iets pakken oid...?)
EDIT: hmmm.... Ik blijf nog ff op totdat de licht tevoorschijn komt
[ Bericht 21% gewijzigd door Dragonetti op 22-07-2006 05:26:40 ]
dit zlde verhaal heeft een collega van mij ook verteld!!! die is afgelopen maand geweest!!!!!! echt psies hetzelde!quote:Op dinsdag 11 mei 2004 14:25 schreef pacandor_ het volgende:
en anders moet je maar es naar schotland gaan... mijn oom en tante zijn er es geweest...
en die liepen daar door een park en zagen ineens een geestverschijning staan op een bruggetje.....
dus hun naar de parkbeheerder om te vragen wat er ooit gebeurd was, haar man scheen daar om het leven te zijn gekomen, en zij heeft daar door verdriet zelfmoord gepleegd, heel vaak schijnt zij daar rond te dwalen en ook heel veel mensen hebben haar daar al es gezien..
en ook barst het daar van haunted hotels..... zoek maar es op het internet naar schotland en haunted zooi... het barst ervan.... sommige verhalen zullen toch wel een kern van waarheid bevatten denk ik.
Is dit een grap ofzo?quote:Op vrijdag 2 juni 2006 16:09 schreef Reemster het volgende:
ik hoorde / of zag ( tv ) een keer iets dat vet ziek was
het ging allemaal over een jongen in amerika die ergens 50mile ofzo van zijn ouders thuis af studeerde. hij was een jaar of 20 en het was kerst.
Deze jongen ging wel vaker naar huis met de bus maar deze dag was er iets raars.
Bij de bushalte zag hij iemand staan die precies op hem leek, maar met andere kleren aan.
Hij dacht WTF!!. Dus de look-a-like riep de jongen die er vervolgens op afliep, en je raadt het al
hij mist de bus.
De look-a-like zei vervolgens niets en ging weg. De jongen volgde hem maar kon niet bijblijven. Hij besloot een taxi te nemen en zag thuis op tv een ernstig ongeluk op het nieuws met de bus waar hij in zou zitten. Iedereen was dood!.
Hij zei dit tegen zijn ouders waarop die zeiden: je had bij je geboorte een tweelingbroertje maar die is overleden.
Emigreer naar suriname , loop vaak rond in de nacht kijk vooral om je heen in de omgeving van oude bomen.quote:Op donderdag 6 juli 2006 16:18 schreef Champloo het volgende:
Bah waarom maak ik nooit iets creepy mee
Succes verzekerd.
Edit :en als je iemand achter je aan hoort lopen, kijk nooit om. Ze zeggen dat er bepaalde vrouwengeesten die rondwalen (gedaanten zoals in de film the ring wordt beschreven). Soms verschijnen ze op verlaten autowegen en als je echt pech hebt hoor je ze dmv geluiden achter je aan lopen. In de surinaamse gemeenschap speelt het enorm (het betsaan van geesten etc).
[ Bericht 28% gewijzigd door PSyCHOBOy op 25-07-2006 10:24:42 ]
quote:Op zondag 25 september 2005 14:36 schreef Mr.G het volgende:
Ik heb ook een ervaring
Ergens lang geleden toen ik nog op de basisschool zat is het gebeurd.
Ik lag te slapen en mijn slaapkamerdeur stond open. Midden in de nacht word ik wakker en ik zie in mn deuropening een zwart-witte man staan. Hij was groot en breed en hij had een geruit overhemd aan. (achteraf deed hij me denken aan een houthakker)
Het voelde alsof iemand een koude hand op mn hart had gelegd. Ik was nog nooit in mn leven zo bang geweest. Ik wilde schreeuwen naar mn ouders die in de kamer ernaast sliepen maar ik kon mijn mond niet eens open doen. De verschijning deed ondertussen niets, hij staarde me aan. Recht in mn ogen. Het enige wat ik kon doen was mn ogen dicht doen, ik probeerde mezelf te overtuigen dat ik het mezelf inbeelde en dat geesten niet bestaan. Maar toen ik mn ogen opendeed was het er nog steeds. Toen deed ik weer mn ogen dicht en toen ik ze vervolgens weer open deed was het weg.
Ik heb er jaren niks over durven te zeggen tegen niemand maar onlangs heb ik het tegen mn ouders verteld maar die geloven me totaal niet. Ik weet zeker dat ik het niet gedroomd kan hebben, voor mijn gevoel was ik klaarwakker. Bovendien herinner ik nooit wat ik gedroomd heb.
dit had ik vroeger ook, alleen droomde ik het wel. Ik lag dan verlamd in mn bed, en stonden er overal donkere personen ofzo. dit heeft een naam, die ik even niet meer weet
Twee dagen geleden ging mijn tv spontaan uit terwijl ik aan het afwassen was, heb nog naar de afstandsbediening gekeken of er iets op lag maar dat was niet het geval. Vooralsnog ga ik er vanuit dat er misschien een soort van stroomstoring aan de gang was. Alleen was er voor de rest niets aan de hand met de klokken in huis. Ow well.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Slaapverlamming.quote:Op dinsdag 25 juli 2006 10:21 schreef Tabu het volgende:
[..]
dit had ik vroeger ook, alleen droomde ik het wel. Ik lag dan verlamd in mn bed, en stonden er overal donkere personen ofzo. dit heeft een naam, die ik even niet meer weet
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Bij ons is er in de familie ook een gebeurtenis die pas onthuld werd toen mijn opa overleden was. Hij woonde als kind in een zijstraatje van de oudste straat van ons dorp. Inmiddels bestaat dit straatje niet meer, het huis ook niet. Altijd als hij 's avonds in bed lag, hoorden zijn ouders (mijn overgrootouders, heb ik nooit gekend) hem altijd maar huilen.
Ze werden het op een gegeven moment beu en vroegen aan hem waarom hij nou altijd zat te huilen. Hij vertelde toen dat hij elke keer in de hoek van zijn kamer een (oude) vrouw met een bijl zag staan. Zijn ouders hebben het toen uitgezocht bij de gemeentelijke archieven en wat bleek: er had ooit een echtpaar gewoond waarvan de vrouw haar man had omgebracht met een bijl.
Mijn tante en mijn vader hebben ons dit bewust nooit verteld, omdat ze het gewoon te eng vonden om over te praten.
en wtf! ik zit zo in dit verhaal, dat ik me net he-le-maal lam schrok toen een collega mijn kamer in kwam onder een luid Hallo..pffff ik ben weer onder de levenden nu...
Ze werden het op een gegeven moment beu en vroegen aan hem waarom hij nou altijd zat te huilen. Hij vertelde toen dat hij elke keer in de hoek van zijn kamer een (oude) vrouw met een bijl zag staan. Zijn ouders hebben het toen uitgezocht bij de gemeentelijke archieven en wat bleek: er had ooit een echtpaar gewoond waarvan de vrouw haar man had omgebracht met een bijl.
Mijn tante en mijn vader hebben ons dit bewust nooit verteld, omdat ze het gewoon te eng vonden om over te praten.
en wtf! ik zit zo in dit verhaal, dat ik me net he-le-maal lam schrok toen een collega mijn kamer in kwam onder een luid Hallo..pffff ik ben weer onder de levenden nu...
Hebban olla vogala nestas hagunnan, hinase hic anda thu
{o,o}
|)__)
-"-"-
{o,o}
|)__)
-"-"-
Wat dacht je van Roemenië?quote:Op dinsdag 25 juli 2006 10:18 schreef PSyCHOBOy het volgende:
[..]
Emigreer naar suriname , loop vaak rond in de nacht kijk vooral om je heen in de omgeving van oude bomen.
Succes verzekerd.
Edit :en als je iemand achter je aan hoort lopen, kijk nooit om. Ze zeggen dat er bepaalde vrouwengeesten die rondwalen (gedaanten zoals in de film the ring wordt beschreven). Soms verschijnen ze op verlaten autowegen en als je echt pech hebt hoor je ze dmv geluiden achter je aan lopen. In de surinaamse gemeenschap speelt het enorm (het betsaan van geesten etc).
AFC Ajax - SS Lazio
29 Aug. Mystery Land 2009
29 Aug. Mystery Land 2009
Schopje dan maar, schoot me ineens iets te binnen.
Ik was een tijd geleden twee nachten alleen thuis, m'n ouders en broertje en zusje waren naar familie. De nacht zelf gebeurde er verder niks, heb als een blok geslapen. Maar toen ik die ochtend na het krantenlopen in de kamer tv zat te kijken hoorde ik opeens iemand in volle vaart de trap af denderen. Ik schrok me de tyfus en ben keihard naar buiten gerend Dacht dat het een of andere inbreker was ofzo. Maar toen er na een paar minuten niks gebeurde, ben ik weer naar binnnegegaan en heb het hele huis doorzocht. Er was niemand te bekennen, maar ik weet 100% zeker dat ik iemand op de trap hoorde. Zeer vaag...
Ik was een tijd geleden twee nachten alleen thuis, m'n ouders en broertje en zusje waren naar familie. De nacht zelf gebeurde er verder niks, heb als een blok geslapen. Maar toen ik die ochtend na het krantenlopen in de kamer tv zat te kijken hoorde ik opeens iemand in volle vaart de trap af denderen. Ik schrok me de tyfus en ben keihard naar buiten gerend Dacht dat het een of andere inbreker was ofzo. Maar toen er na een paar minuten niks gebeurde, ben ik weer naar binnnegegaan en heb het hele huis doorzocht. Er was niemand te bekennen, maar ik weet 100% zeker dat ik iemand op de trap hoorde. Zeer vaag...
Amen.
Je bedoelt een gehorig huis.quote:Op vrijdag 28 juli 2006 18:40 schreef Teunebeun het volgende:
Meschien een goed horent huis of hoe noem je dat ook al weer.Ik denk dat je de buren hoorden
Giftig, Fel
Agressief en
Razendsnel
Agressief en
Razendsnel
tvp-tje mijn ervaringen volgen als ik meer tijd heb (en niet weer mijn tijd besteed in alles lezen hier )
)
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
Om dit nou een echt spookverhaal te noemen gaat misschien wat ver maar toch heb ik al het een en ander meegemaakt in een Spookkasteel te Sas v. Gent / Assenede op de Poeldijk. Ik ben er al verschillende keren geweest en de ene keer is er geen fuck te beleven, andere keren voel je je er gewoon echt niet op je gemak en wil je dus echt wel weg. Nu, we waren er een keer naartoe gegaan met een aantal gasten en er was er één bij die beweerde dat hij een beetje paranormaal was (wat ik niet geloofde, maar goed). Op een gegeven moment, na een uur of 2 na aankomst zegt hij ineens: "We moeten hier NU echt weg" en vanaf dat moment kreeg ik echt zo iets over me van: "Hij heeft gelijk". Waarom weet ik niet maar het was gewoon zo, dus voordat we weggingen had ik gauw nog ff een foto'tje gemaakt, waar dus duidelijk een zwart figuur opstond, best wel freaky dus. De laatste keer dat ik er ben geweest is ongeveer zo'n maandje geleden en toen gebeurde er ook iets raars. We stonden dus een beetje naar dat kasteel te kijken, maar op het weiland rond dat kasteel lopen dus koeien, maar al die koeien lagen te slapen, maar op een gegeven moment komt er vollebak een koe naar ons toe gerend, nou je had ons moeten zien rennen als een stelletje apen , haha maargoed, ik heb nog nooit daar iets echt meegemaakt wat me echt overtuigd heeft dat het daar spookt. Ik denk dat het gewoon is dat je jezelf bangmaakt, maar toch is het de moeite waard om er eens een bezoekje aan te brengen. Google maar eens, zoekterm: Spookkasteel Sas van Gent.
Nou, voor zover mijn ervaringen!
Nou, voor zover mijn ervaringen!
Fotoquote:Op vrijdag 4 augustus 2006 10:47 schreef E-bit het volgende:
Om dit nou een echt spookverhaal te noemen gaat misschien wat ver maar toch heb ik al het een en ander meegemaakt in een Spookkasteel te Sas v. Gent / Assenede op de Poeldijk. Ik ben er al verschillende keren geweest en de ene keer is er geen fuck te beleven, andere keren voel je je er gewoon echt niet op je gemak en wil je dus echt wel weg. Nu, we waren er een keer naartoe gegaan met een aantal gasten en er was er één bij die beweerde dat hij een beetje paranormaal was (wat ik niet geloofde, maar goed). Op een gegeven moment, na een uur of 2 na aankomst zegt hij ineens: "We moeten hier NU echt weg" en vanaf dat moment kreeg ik echt zo iets over me van: "Hij heeft gelijk". Waarom weet ik niet maar het was gewoon zo, dus voordat we weggingen had ik gauw nog ff een foto'tje gemaakt, waar dus duidelijk een zwart figuur opstond, best wel freaky dus. De laatste keer dat ik er ben geweest is ongeveer zo'n maandje geleden en toen gebeurde er ook iets raars. We stonden dus een beetje naar dat kasteel te kijken, maar op het weiland rond dat kasteel lopen dus koeien, maar al die koeien lagen te slapen, maar op een gegeven moment komt er vollebak een koe naar ons toe gerend, nou je had ons moeten zien rennen als een stelletje apen , haha maargoed, ik heb nog nooit daar iets echt meegemaakt wat me echt overtuigd heeft dat het daar spookt. Ik denk dat het gewoon is dat je jezelf bangmaakt, maar toch is het de moeite waard om er eens een bezoekje aan te brengen. Google maar eens, zoekterm: Spookkasteel Sas van Gent.
Nou, voor zover mijn ervaringen!
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
Foto van die zwarte vlek heb ik niet, maar heb wel gewoon wat foto's thuis op m'n pc staan van een bezoekje aan het spookkasteel, daar staat nix spannends op hoor. Ben momenteel op m'n werk dus uploaden zit er nu ff niet in, maar als je per se wat foto's wil zien moet je het ff zeggen, dan upload ik ze thuis!quote:
quote:Op vrijdag 4 augustus 2006 10:47 schreef E-bit het volgende:
Om dit nou een echt spookverhaal te noemen gaat misschien wat ver maar toch heb ik al het een en ander meegemaakt in een Spookkasteel te Sas v. Gent / Assenede op de Poeldijk. Ik ben er al verschillende keren geweest en de ene keer is er geen fuck te beleven, andere keren voel je je er gewoon echt niet op je gemak en wil je dus echt wel weg. Nu, we waren er een keer naartoe gegaan met een aantal gasten en er was er één bij die beweerde dat hij een beetje paranormaal was (wat ik niet geloofde, maar goed). Op een gegeven moment, na een uur of 2 na aankomst zegt hij ineens: "We moeten hier NU echt weg" en vanaf dat moment kreeg ik echt zo iets over me van: "Hij heeft gelijk". Waarom weet ik niet maar het was gewoon zo, dus voordat we weggingen had ik gauw nog ff een foto'tje gemaakt, waar dus duidelijk een zwart figuur opstond, best wel freaky dus. De laatste keer dat ik er ben geweest is ongeveer zo'n maandje geleden en toen gebeurde er ook iets raars. We stonden dus een beetje naar dat kasteel te kijken, maar op het weiland rond dat kasteel lopen dus koeien, maar al die koeien lagen te slapen, maar op een gegeven moment komt er vollebak een koe naar ons toe gerend, nou je had ons moeten zien rennen als een stelletje apen , haha maargoed, ik heb nog nooit daar iets echt meegemaakt wat me echt overtuigd heeft dat het daar spookt. Ik denk dat het gewoon is dat je jezelf bangmaakt, maar toch is het de moeite waard om er eens een bezoekje aan te brengen. Google maar eens, zoekterm: Spookkasteel Sas van Gent.
Nou, voor zover mijn ervaringen!
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
echt bizare verhalen, hier één van mij
Toen ik een jaar of 10/11 was, speelde ik graag altijd buiten zoals ieder kind op die leeftijd, anyway.. we speelden verstoppertje ik en een vriendje verstopte ons in de bosjes bij een vijver.. vanuit mijn ooghoek zag ik iemand daar zitten op een bankje (dacht aan eendjes voeren) maar die persoon zag er best vreemd uit.. dus ik zei tegen dat vriendje iets in de zin van: ''kijk eens die gekke meneer daar zitten'' we keken allebei en hij zat er niet meer het was gewoon 1sec dat we omdraaiden om te kijken..en die persoon was echt nergens meer te bekennen.. vriendje dacht dat ik dus zat te geinen, maar ik had het daadwerkelijk echt iemand zien zitten..
Ik ben toen huilend naar huis gegaan
ik krijg nog steeds rillingen als ik eraan terug denk
Toen ik een jaar of 10/11 was, speelde ik graag altijd buiten zoals ieder kind op die leeftijd, anyway.. we speelden verstoppertje ik en een vriendje verstopte ons in de bosjes bij een vijver.. vanuit mijn ooghoek zag ik iemand daar zitten op een bankje (dacht aan eendjes voeren) maar die persoon zag er best vreemd uit.. dus ik zei tegen dat vriendje iets in de zin van: ''kijk eens die gekke meneer daar zitten'' we keken allebei en hij zat er niet meer het was gewoon 1sec dat we omdraaiden om te kijken..en die persoon was echt nergens meer te bekennen.. vriendje dacht dat ik dus zat te geinen, maar ik had het daadwerkelijk echt iemand zien zitten..
Ik ben toen huilend naar huis gegaan
ik krijg nog steeds rillingen als ik eraan terug denk
Capoeira is like fire...some people can hold on to it and encompass it and it will be a part of their life...and some people, they touch it and get too hot and they drop it.
Volgende keer als ik weer eens naar het spookhuis ga zal ik weer eens wat foto's maken en hier posten oke? Trouwens, binnekort ga ik er ook filmen, ben bezig met een paar maten van mij een horrorfilm te produceren!quote:
Sweet, mag ik een spook zijn?quote:Op vrijdag 4 augustus 2006 15:19 schreef E-bit het volgende:
[..]
Volgende keer als ik weer eens naar het spookhuis ga zal ik weer eens wat foto's maken en hier posten oke? Trouwens, binnekort ga ik er ook filmen, ben bezig met een paar maten van mij een horrorfilm te produceren!
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
