Nu in ieder geval 25 nummers zonder Freek. Wel met wat sentiment. Al valt het qua tranentrekkers mee.
125 Procol Harum - Grand HotelVan veel geld ga je vanzelf ook luxe leven en overdreven veel uitgeven. Procol Harum had voldoende verdiend met die grote zomerhit en de opvolger en besloot die veel te luxe hotels eens in een liedje te omschrijven. In dit nummer probeerde de band de sfeer van Salty Dog nogmaals neer te zetten en dat lukt eigenlijk wel heel goed. En daarbij wordt ook nog even de kitsch van zo'n immens hotel keurig neergezet. Wel een beetje 'kijk eens hoe goed wij het hebben'-muziek, dat is niet wat je wil horen, het mag wel menselijker. Maar verder is het eigenlijk wel heerlijk, vooral de versnelling richting het einde en dit soort overdreven muziek levert natuurlijk wel ruimte voor veel instrumenten en harmonieën. Ik snap wel dat dit de lijst niet meer haalt, maar jammer is het wel, want het is wel een partijtje mooi. In 2000 op 782 en daarna van 2002 tot 2015 in de lijst.
124 The Rolling Stones - Play with Fire
Ik noemde al een keer dat er nog een Stones-verrassing zou komen en dat is deze ballad van de groep genaamd Play With Fire, waar we alleen Mick Jagger en Keith Richards horen van de bekende leden. Phil Spector speelde op een gitaar de bas en zijn toenmalig partner Jack Nitzsche, later bekend als filmcomponist en pianist in Crazy Horse, bediende de klavecimbel. Daar komt de aap uit de mouw, want het zal weer eens niet een lied met dat instrument zijn dat bij ondergetekende scoort. Er schijnt ook een snelle versie te zijn, maar die hebben we helaas nooit gehoord. We moeten het doen met Mick die zowaar best mooi zingt, een waarschuwing aan zijn 'vriendin'. Een rustig nummer, maar ook een beangstigende waarschuwing, gesterkt door het donkere klavecimbelspel. Wat een instrument. Toen ik deze in 2013 in de Top 2000 hoorde werd het meteen een van mijn Stonesfavorieten. Dat was ook de laatste deelname op 1930, 3 jaar daarvoor stond ie op 1955. In 2000 stond ie eenmalig wat hoger, op 1519. Niet de meest bekendse Stonesplaat, maar wel een hele mooie.
123 Porcupine Tree - Arriving Somewhere But Not Here
Meestal heb ik het toch gewoon het liefst over de impact van een liedje zelf, maar ditmaal wil ik vooral de artiest bespreken. Porcupine Tree, de progband rond Steven Wilson, staat er namelijk maar 1 keer in. Ik kende de naam in 2007 al wel, progmetal was anno 2006-2007 wel een favoriet genre, maar ik had nog niets gehoord. Fear of a Blank Planet was mijn eerste kennismaking. De singleversie, jammer, want die mist het fantastische einde dat ik later leerde kennen. Maar die tekst kwam wel even binnen. Ik zat toen toch al een paar jaar eigenlijk wel in de rotzooi, het leven na het overlijden van mijn vader was niet geweldig. Ik kwam weinig buiten en had het liefst de gordijnen dicht, ik at niet veel en deed weinig in huis, ik zat het liefst de hele dag achter TV, computer of
Playstation en nam ook wel eens iets te veel pilletjes (al was ik daar toen gelukkig wel een tijdje mee gestopt). Toch voelde wat ik allemaal deed vrij leeg. Iets wat dat nummer wel aardig beschreef, die kwam wel binnen. Het was niet per se dat nummer dat de omslag leverde, die was zonder dit lied ook wel gekomen, maar het was wel een beetje een reality check en gelijk een van mijn favorieten. Dat nodigde uit naar meer van de band en ik hoorde echt wel een aantal hele fijne songs. Gek genoeg heb ik net het album met dit Arriving Somewhere But Not Here links laten liggen. Die leerde ik pas kennen nadat ik begreep dat dit goed scoorde onder de fans met noteringen in de Snob 2000 en andere toplijsten. En dat is wel terecht, Arriving is een geweldige trip van 12 minuten met heerlijke prog. Wat is het beste stuk? Toch wel het echte progdeel zo rond 5-6 minuten. In 2023 op 1478 en vorig jaar terecht naar 799 gestegen. Ook bij mij is deze door de jaren heen langzaam gestegen, net als steeds meer solowerk van Steven Wilson dat ik eerst ook niet helemaal op waarde schatte. Het blijft alleen wel een markante man, maar ach. Dat zijn er zoveel.
SPOILER: 122-101
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mexicanobakker op 25-10-2025 12:27:02 ]
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]