MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Ik heb Zwart-Wit altijd al het minste nummer van Boeijen gevonden. De hoogte van deze notering verbaasd me wel. Maar wel mooi dat Frank uberhaupt zo hoog komt
Het beste adres voor al uw primeurs!
Zwart Wit is denk ik vooral een stuk directer dan zijn meeste andere liedjes. Voor de liefhebber stoot dat wellicht af.quote:Op maandag 20 oktober 2025 10:12 schreef Scorpion_17 het volgende:
Ik heb Zwart-Wit altijd al het minste nummer van Boeijen gevonden. De hoogte van deze notering verbaasd me wel. Maar wel mooi dat Frank uberhaupt zo hoog komt
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Het patroon zet zich ook dit blok door. Nu alleen Tim Hardin als stemplaat.
No Dyson Barrier is going to stop me!
UI: FlippingCoin in ONZ / Ik bepaal hier welk dier jij bent
UI: FlippingCoin in ONZ / Ik bepaal hier welk dier jij bent
Hoera, Tim ipv Paul. Kom maar op met die lijstclassic die terug moet.
All Day I Dream About Stemlijsten
Dit blokje review ik later, sta nu bij eindbaas Johnny Marr in Maastricht 
Wat dat betreft extra jammer dat Het Lichtje niet net een blokje hoger stond, dan was die precies vandaag besproken!
Wat dat betreft extra jammer dat Het Lichtje niet net een blokje hoger stond, dan was die precies vandaag besproken!
Favoriete nummers uit het blokje 200-176:
199 Keane – Bedshaped: Voor mij niet zo toonaangevend als de twee grote favorieten die we eerder al eens uitzwaaiden, maar als ik een derde favoriet van Keane daaraan moet toevoegen is het zeker deze. Hij is iets minder poppy en heeft een iets meer solide instrumentale opbouw dan veel anderen uit hun oeuvre, dus geen wonder dat-ie het beter doet in lijsten als de V500 en ook hier bij Mex. Als ik daarnaast de tekst goed beluister heb ik altijd het idee dat het nummer over iemand gaat die ernstig en/of chronisch ziek is, maar veel anderen lijken er een break-up song in te horen... toch opmerkelijk. Hoe dan ook, waar het ook precies over gaat, mooi is-ie zeker.
187 Moody Blues - Nights in White Satin: Een van die grote historische klassiekers uit de Top 2000 die helaas langzaam wat wegzakt. Zelfs nog wel eens op gestemd om dit enigszins tegen te gaan, maar de tijd is soms onverbiddelijk. Zo'n orkestrale stijl wordt vaak een beetje versleten voor kitsch, maar ik ga er altijd erg lekker op, net als op die afwisseling van rustige en explosieve stukken.
194 Arctic Monkeys - Do I Wanna Know?: Leuk feitje over dit nummer: mijn buurman speelt basgitaar, en laatst hoorde ik dwars door de muren van ons huis dit heel herkenbare loopje gespeeld worden. Toen appte ik hem meteen 'Do I wanna know?' met een muzieknoot-emoji daarachter. Kon hij wel om lachen. Hoewel de beste man steeds beter wordt in zijn hobby, hoor ik toch wel het liefst dit heerlijke origineel van de Poolaapjes, die net als bij het hierboven beschreven nummer van Keane maar nauwelijks hoeft onder te doen voor de twee favorieten die beide een uitzwaai-alarm verdienden.
Minst favoriete nummers uit het blokje 200-176:
189 Prince & The Revolution - Purple Rain: Heel weinig aan te merken op dit blokje, grosso modo echt wel waardige muziek voor deze regionen. Als ik dan toch eentje moet noemen die ik het minst vind, dan ga ik voor een artiest die het bij mij nooit zo goed heeft gedaan en noem ik deze grote klassieker van Prince. Zeker de albumversie hiervan vind ik wel wat aan de langdradige kant.
176 The Flirtations - Nothing but a heartache: Prima popplaatje, maar niet helemaal op zijn plek bij de bovenste 200 naar mijn smaak. De samenzang is wel lekker op zich. Misschien is het gewoon ook niet helemaal mijn genre, met die stevige soul- en R&B-invloeden.
181 Raymond van het Groenewoud - Twee meisjes: Ik geef toe: het is een verademing vergeleken met dat vreselijke 'je veux de l'amour'. De muzikale opbouw is echt lekker, maar de zangstem en met name de achtergrondvocalen vind ik niet zo mooi. En het is niet alsof er nog veel matigheid te vinden is zo hoog in de lijst, dus dan beland je toch gewoon hier.
199 Keane – Bedshaped: Voor mij niet zo toonaangevend als de twee grote favorieten die we eerder al eens uitzwaaiden, maar als ik een derde favoriet van Keane daaraan moet toevoegen is het zeker deze. Hij is iets minder poppy en heeft een iets meer solide instrumentale opbouw dan veel anderen uit hun oeuvre, dus geen wonder dat-ie het beter doet in lijsten als de V500 en ook hier bij Mex. Als ik daarnaast de tekst goed beluister heb ik altijd het idee dat het nummer over iemand gaat die ernstig en/of chronisch ziek is, maar veel anderen lijken er een break-up song in te horen... toch opmerkelijk. Hoe dan ook, waar het ook precies over gaat, mooi is-ie zeker.
187 Moody Blues - Nights in White Satin: Een van die grote historische klassiekers uit de Top 2000 die helaas langzaam wat wegzakt. Zelfs nog wel eens op gestemd om dit enigszins tegen te gaan, maar de tijd is soms onverbiddelijk. Zo'n orkestrale stijl wordt vaak een beetje versleten voor kitsch, maar ik ga er altijd erg lekker op, net als op die afwisseling van rustige en explosieve stukken.
194 Arctic Monkeys - Do I Wanna Know?: Leuk feitje over dit nummer: mijn buurman speelt basgitaar, en laatst hoorde ik dwars door de muren van ons huis dit heel herkenbare loopje gespeeld worden. Toen appte ik hem meteen 'Do I wanna know?' met een muzieknoot-emoji daarachter. Kon hij wel om lachen. Hoewel de beste man steeds beter wordt in zijn hobby, hoor ik toch wel het liefst dit heerlijke origineel van de Poolaapjes, die net als bij het hierboven beschreven nummer van Keane maar nauwelijks hoeft onder te doen voor de twee favorieten die beide een uitzwaai-alarm verdienden.
Minst favoriete nummers uit het blokje 200-176:
189 Prince & The Revolution - Purple Rain: Heel weinig aan te merken op dit blokje, grosso modo echt wel waardige muziek voor deze regionen. Als ik dan toch eentje moet noemen die ik het minst vind, dan ga ik voor een artiest die het bij mij nooit zo goed heeft gedaan en noem ik deze grote klassieker van Prince. Zeker de albumversie hiervan vind ik wel wat aan de langdradige kant.
176 The Flirtations - Nothing but a heartache: Prima popplaatje, maar niet helemaal op zijn plek bij de bovenste 200 naar mijn smaak. De samenzang is wel lekker op zich. Misschien is het gewoon ook niet helemaal mijn genre, met die stevige soul- en R&B-invloeden.
181 Raymond van het Groenewoud - Twee meisjes: Ik geef toe: het is een verademing vergeleken met dat vreselijke 'je veux de l'amour'. De muzikale opbouw is echt lekker, maar de zangstem en met name de achtergrondvocalen vind ik niet zo mooi. En het is niet alsof er nog veel matigheid te vinden is zo hoog in de lijst, dus dan beland je toch gewoon hier.
De Nederlandse Joe heeft, in navolging van de Belgische evenknie voorgaande weken, deze week haar eigen top 1000.
Het beste adres voor al uw primeurs!
|
|
