Nederlandse rugbybond staat transvrouwen toe.

Nederlandse rugbybond staat transvrouwen toe, tegen internationale richtlijn in

Nederlandse rugbybond staat transvrouwen toe, tegen internationale richtlijn in

In de sport verhardt het debat over transgenders. Met name over de vraag of transvrouwen mee mogen doen in vrouwencompetities. De Nederlandse rugbybond heeft na intensief en lang overleg vandaag de knoop doorgehakt: in de ereklasse zijn transvrouwen onder bepaalde voorwaarden welkom om mee te spelen in vrouwenteams.

Het is een opvallend besluit in een tijd waarin juist steeds meer internationale sportfederaties ervoor kiezen om transvrouwen uit te sluiten. "Rugby is een geweldige teamsport waarbij veiligheid, eerlijkheid en inclusiviteit hoog in het vaandel staan", zegt Friso Horstmeier, voorzitter van Rugby Nederland. "En met het aangescherpte beleid zorgen wij dat transgenders ook veilig in Nederland mee kunnen spelen."

Krachtsverschil

De Nederlandse rugbybond gaat hiermee in tegen de richtlijnen van de internationale rugbybond. Die vindt dat het krachtsverschil en de daaraan verbonden risico's te groot zijn en besloot al in 2020 dat transvrouwen niet mogen meespelen op topniveau.

Fysioloog en sportwetenschapper Ross Tucker adviseerde de bond hierin. "Vrouwen hebben het recht op eerlijk en veilig sporten. Vooral bij rugby, met al dat fysieke contact en het risico op blessures. is dat heel belangrijk." Tucker is van mening dat het spel onveiliger wordt wanneer transvrouwen mogen meedoen. "Dan heb je een groep transvrouwen die een deel of veel van hun mannelijke voordeel meenemen."

Elena King scheurde haar kruisband en binnenband na een botsing met een trans rugbyspeelster. Voor haar is duidelijk dat de ernst van haar blessure is veroorzaakt door de 'mannelijke' kracht van haar tegenstander. De transvrouw die Elena tackelde, ontkent dat ze sterker is dan de gemiddelde rugbyspeelster:

Over de vraag of transvrouwen fysiek in het voordeel zijn en een extra risico vormen op het veld, is geen wetenschappelijke consensus. De gedachte was dat testosteronverlagende middelen het mogelijke voordeel van transvrouwen teniet zouden kunnen doen. Tucker: "Maar in de laatste 5 tot 8 jaar zijn er studies verschenen die dat ontkrachten. Als het verschil in kracht tussen mannen en vrouwen bijvoorbeeld 30 procent is, neemt een testosteronverlaging daar maar 10 procent van weg."

Maar critici wijzen er weer op dat die onderzoeken niet zijn uitgevoerd met grote aantallen transgender personen, en dat ze geen lange periode beslaan.

Politiek

De discussie is onderdeel van een groter wereldwijd debat over de positie van transpersonen in sport. Met name deelname van transvrouwen in de vrouwensport roept de laatste jaren steeds meer weerstand op. Meerdere sportbonden hebben hierop hun beleid aangepast en sluiten transgender vrouwen uit van deelname.

En de kwestie heeft ook de politiek bereikt. Na zijn aantreden tekende de Amerikaanse president Donald Trump een decreet waardoor transvrouwen worden geweerd uit vrouwelijke sportcompetities. Dit jaar staat ook voor het eerst in het PVV-verkiezingsprogramma dat transvrouwen niet mogen meedoen aan vrouwensporten.

Maurizio IJzerman, hoofdcoach bij de Lowlanders, de enige LHBTI+ rugbyclub van Nederland, maakt zich zorgen over deze ontwikkeling. "Het conservatieve gedachtegoed komt steeds meer naar Nederland en de rest van de wereld, en om de een of andere reden hoort afgunst voor transvrouwen in de sport daar bij."

IJzerman wijst erop dat fysieke verschillen tussen vrouwen onderling vaak minstens zo groot zijn als tussen een cisvrouw en een transvrouw. "We spelen in een sport van uitersten. Er zijn vrouwen van 60 kilo en van 120 kilo. Een transvrouw valt prima binnen de regels."

Voorwaarden

De Nederlandse rugbybond kiest er vandaag dus voor om transvrouwen - volgens de bond niet meer dan een handvol - nog steeds mee te laten spelen in de vrouwencompetitie, maar wel onder bepaalde voorwaarden: de transvrouw moet aangeven of en hoe lang ze een hormonale therapie volgt en hoe hoog haar testosteronwaarde is. Deze mag niet teveel afwijken van die van een vrouw. En een coach moet beoordelen of iemand qua kracht, lichaamsbouw, maar ook qua rugbyervaring en de manier van spelen in de vrouwencompetitie past.

Voorzitter Horstmeier: "Met deze aangescherpte maatregelen - waarin ook een verduidelijking zit: wat is een transgender? In welke fase van de transitie bevindt zij zich? - verwachten wij dat het heel veilig en eerlijk kan."

De voorzitter voegt toe dat voortschrijdend inzicht het uitgangspunt is voor het beleid. "In de toekomst zullen er weer nieuwe wetenschappelijk onderzoeken komen. Als die andere resultaten geven, zullen we het beleid weer aanpassen."

Komende zondag begint de rugbycompetitie, maar sommige transvrouwen kunnen niet direct meedoen. Voor hen moet eerst worden bepaald of ze aan de voorwaarden voldoen.

https://nos.nl/nieuwsuur/(...)tionale-richtlijn-in

Dit moeten we niet willen.