OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dit is echt heel herkenbaar. Er komt ook zo weinig uit mijn meiden. Schermpjes, tekenen/schilderen en haken. Dat is alles wat ze doen. Ze komen de deur amper uit.
Schermpjes hebben we ook redelijk losgelaten en daardoor doen ze dan wel een tiktok tutorial of zo (hun feed is vooral gevuld met teken- en knutselvideo's).
Maar ik merk ook dat het afgelopen jaar zo intens was, dat wij ook redelijk uitgeblust zijn. Ik heb gewoon niet de energie om ze overal maar weer naar toe te slepen en de strijd aan te moeten.
We gaan wel wat dingen doen hoor, ik ben straks een weekje vrij en dan wil ik wel wat ondernemen. Ook omdat ik anders zelf gillend gek wordt van onderprikkeling
Schermpjes hebben we ook redelijk losgelaten en daardoor doen ze dan wel een tiktok tutorial of zo (hun feed is vooral gevuld met teken- en knutselvideo's).
Maar ik merk ook dat het afgelopen jaar zo intens was, dat wij ook redelijk uitgeblust zijn. Ik heb gewoon niet de energie om ze overal maar weer naar toe te slepen en de strijd aan te moeten.
We gaan wel wat dingen doen hoor, ik ben straks een weekje vrij en dan wil ik wel wat ondernemen. Ook omdat ik anders zelf gillend gek wordt van onderprikkeling
Wat fijn om in ieder geval te horen dat het herkenbaar is! Hier ook wel met de psycholoog besproken dat schermtijd écht helpt om te ontprikkelen en dus heus niet altijd zo'n ramp is. Maar toch zou ik zo graag willen dat hij ook andere manieren ontdekt om te kunnen ontspannen.
Met Lego spelen vindt hij overigens wel heel leuk. Maar dan alleen nieuwe sets bouwen volgens het boekje, niet zelf iets nieuws bedenken met de kilo's aan blokjes die we hebben. En een uit elkaar gehaalde set opnieuw opbouwen is eveneens een no go. Net als Lego huren. Alleen kunnen we niet elke dag een nieuwe Lego-set kopen natuurlijk
Met Lego spelen vindt hij overigens wel heel leuk. Maar dan alleen nieuwe sets bouwen volgens het boekje, niet zelf iets nieuws bedenken met de kilo's aan blokjes die we hebben. En een uit elkaar gehaalde set opnieuw opbouwen is eveneens een no go. Net als Lego huren. Alleen kunnen we niet elke dag een nieuwe Lego-set kopen natuurlijk
M. is ook moe, ik laat hem maar even doen. Wijzelf ook wel.
Laatste week school was intens. Hij is nog een keer gaan wennen op de nieuwe school. Heeft zijn afscheidsfeestje gehad en hij heeft veel afgesproken. De directeur kon het toch weer niet laten om weer een mail te sturen.
Afscheid van ouders en kinderen was wel heel fijn iedereen heeft moeite gedaan om nog herinneringen te maken.
Laatste week school was intens. Hij is nog een keer gaan wennen op de nieuwe school. Heeft zijn afscheidsfeestje gehad en hij heeft veel afgesproken. De directeur kon het toch weer niet laten om weer een mail te sturen.
Afscheid van ouders en kinderen was wel heel fijn iedereen heeft moeite gedaan om nog herinneringen te maken.
Ow en Amsel, hier bijna 18 en er is geen verandering. Ik hoop nog steeds dat het toch een fase is 
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik probeer me te bedenken hoe dat in het pre-scherm tijdperk geweest is met kinderen met autisme. Zou het niet zo zijn dat ze toen een andere ‘obesessie’ hadden en dat het toen ook lastig zou zijn om ze tot andere dingen te bewegen?
Zou je het bijvoorbeeld minder erg vinden als hij hele dagen mandala’s aan het kleuren was en niks anders zou willen?
Ik probeer te bedenken of het misschien een optie is om het gewoon los te laten. Het is zo zonde als jij de vakantie dagen alleen maar gefrustreerd bent hierover toch? Is de combi mogelijk? Hij op zijn scherm terwijl jullie wel de dingen doen die jullie willen doen?
Neem hem mee, zet hem in een hoekje van Slot Loevestein met zijn scherm terwijl jullie de rondleiding doen? Of onder een parasol op het strand?
Zou je het bijvoorbeeld minder erg vinden als hij hele dagen mandala’s aan het kleuren was en niks anders zou willen?
Ik probeer te bedenken of het misschien een optie is om het gewoon los te laten. Het is zo zonde als jij de vakantie dagen alleen maar gefrustreerd bent hierover toch? Is de combi mogelijk? Hij op zijn scherm terwijl jullie wel de dingen doen die jullie willen doen?
Neem hem mee, zet hem in een hoekje van Slot Loevestein met zijn scherm terwijl jullie de rondleiding doen? Of onder een parasol op het strand?
***
quote:Op dinsdag 22 juli 2025 11:04 schreef BE het volgende:
Ik probeer me te bedenken hoe dat in het pre-scherm tijdperk geweest is met kinderen met autisme. Zou het niet zo zijn dat ze toen een andere ‘obesessie’ hadden en dat het toen ook lastig zou zijn om ze tot andere dingen te bewegen?
Zou je het bijvoorbeeld minder erg vinden als hij hele dagen mandala’s aan het kleuren was en niks anders zou willen?
Ik probeer te bedenken of het misschien een optie is om het gewoon los te laten. Het is zo zonde als jij de vakantie dagen alleen maar gefrustreerd bent hierover toch? Is de combi mogelijk? Hij op zijn scherm terwijl jullie wel de dingen doen die jullie willen doen?
Neem hem mee, zet hem in een hoekje van Slot Loevestein met zijn scherm terwijl jullie de rondleiding doen? Of onder een parasol op het strand?
Ik zat als kind obsessief te schrijven, tekenen, legoën, lezen, leren. Een dag zonder obsessie was een dag niet geleefd. Mijn neefjes zaten obsessief te gamen. Mijn broertje kende alle vlaggen, verkeersborden, hoofdsteden, insecten uit zijn hoofd. Mijn vader was ook altijd aan het tekenen als kind. We waren erg makkelijk als kind allemaal. Zet ons aan en kijk ons gaan.
Onze hele familie is zo ongeveer autistisch. Wij verbazen ons vooral over kinderen die gewoon makkelijk lekker leven zonder dat ze alle dino's op de millimeter moeten natekenen en op volgorde moeten zetten
Maar je wordt niet om de haverklap doodgegooid dat mandala's kleuren of lezen of buiten spelen zo slecht is voor kinderen. Maar zo ongeveer tijdens je eerste bezoek aan het consultatiebureau (of zelfs al daarvoor!) begint men over "schermtijd". Dus ja, natuurlijk is er niet heel veel verschil in gedrag qua obsessie, maar er blijft wel verschilquote:
Zou het niet zo zijn dat ze toen een andere ‘obesessie’ hadden en dat het toen ook lastig zou zijn om ze tot andere dingen te bewegen?
Zou je het bijvoorbeeld minder erg vinden als hij hele dagen mandala’s aan het kleuren was en niks anders zou willen?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Oh ja, maar dat snap ik ook wel! absoluut!quote:Op dinsdag 22 juli 2025 14:04 schreef Troel het volgende:
[..]
Maar je wordt niet om de haverklap doodgegooid dat mandala's kleuren of lezen of buiten spelen zo slecht is voor kinderen. Maar zo ongeveer tijdens je eerste bezoek aan het consultatiebureau (of zelfs al daarvoor!) begint men over "schermtijd". Dus ja, natuurlijk is er niet heel veel verschil in gedrag qua obsessie, maar er blijft wel verschil
Ik probeerde alleen te kijken of het voor Amsel makkelijker zou zijn om het een beetje los te laten als je het met andere ogen bekijkt.
Zo heeft het ons ooit heel erg geholpen dat iemand zei ‘vergis je niet hoeveel energie niet-doorsnee-kinderen kosten, gewoon al voor de dagelijkse dingen, val jezelf dus niet te zwaar als je in het weekend geen puf hebt voor allerlei uitjes die anderen moeiteloos af lijken te gaan’.
Dat een beetje. Ik gun het haar dat ze iig minder die frustratie van ‘we moeten iets maar hij wil niks’ voelt.
(Behalve natuurlijk als het geen ‘moeten’ is maar gewoon zelf heel graag willen’.
)
***
Check.quote:
[..]
Maar je wordt niet om de haverklap doodgegooid dat mandala's kleuren of lezen of buiten spelen zo slecht is voor kinderen. Maar zo ongeveer tijdens je eerste bezoek aan het consultatiebureau (of zelfs al daarvoor!) begint men over "schermtijd". Dus ja, natuurlijk is er niet heel veel verschil in gedrag qua obsessie, maar er blijft wel verschil
Toevallig vandaag moest de oudste mee naar een CB afspraak van de jongste. Boek mee en je hebt er geen kind aan.
Als ik moet afgaan op reacties van de buitenwereld dan hebben we ineens een perfect kind sinds hij boeken leest en we hem in dat soort situaties niet meer rustig houden met een schermpje. Terwijl er eigenlijk geen verschil is want ik neem dat boek mee met dezelfde bedoeling.
[ Bericht 0% gewijzigd door Elleska op 22-07-2025 21:35:17 ]
Ik ging er eigenlijk ook al vanuit dat dat je insteek was, maar moest toch de sitenote makenquote:
[..]
Oh ja, maar dat snap ik ook wel! absoluut!
Ik probeerde alleen te kijken of het voor Amsel makkelijker zou zijn om het een beetje los te laten als je het met andere ogen bekijkt.
Zo heeft het ons ooit heel erg geholpen dat iemand zei ‘vergis je niet hoeveel energie niet-doorsnee-kinderen kosten, gewoon al voor de dagelijkse dingen, val jezelf dus niet te zwaar als je in het weekend geen puf hebt voor allerlei uitjes die anderen moeiteloos af lijken te gaan’.
Dat een beetje. Ik gun het haar dat ze iig minder die frustratie van ‘we moeten iets maar hij wil niks’ voelt.
(Behalve natuurlijk als het geen ‘moeten’ is maar gewoon zelf heel graag willen’.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Bij de Opvoedpoli (jawel, ik heb heel wat instanties afgelopen ook 😅😔 ) zei iemand eens: ‘maar samen gamen met je kind is toch ook samen iets doen! Het hoeft geen ganzenbord te zijn hè!’quote:
[..]
Ik ging er eigenlijk ook al vanuit dat dat je insteek was, maar moest toch de sitenote maken
God, wat een verademing!
En wat zijn we soms streng voor onszelf!
***
Dank voor jullie reacties 
Het wordt er inderdaad zo in gestampt dat schermtijd slecht is, en mensen hebben zo snel hun oordeel klaar. Blijkbaar trek ik me dat toch aan.
En niet-doorsnee-kinderen kosten inderdaad een hoop energie. Ik las ook ooit ergens (weet niet meer waar, dus pin me er niet op vast) dat het percentage ouders met een burn-out of depressie opvallend hoog is wanneer er een kind met autisme in het gezin is. En dat dat percentage hoger is dan bij bijvoorbeeld down of een lichamelijke handicap. Waarmee ik niet wil zeggen dat wij het zwaarder hebben, want het is gewoon niet te vergelijken en brengt allemaal z'n eigen uitdagingen en problemen en verdriet met zich mee. Maar blijkbaar heeft het opvoeden van een kind met autisme wel echt een flinke impact op de psyche van de ouders.
Het wordt er inderdaad zo in gestampt dat schermtijd slecht is, en mensen hebben zo snel hun oordeel klaar. Blijkbaar trek ik me dat toch aan.
En niet-doorsnee-kinderen kosten inderdaad een hoop energie. Ik las ook ooit ergens (weet niet meer waar, dus pin me er niet op vast) dat het percentage ouders met een burn-out of depressie opvallend hoog is wanneer er een kind met autisme in het gezin is. En dat dat percentage hoger is dan bij bijvoorbeeld down of een lichamelijke handicap. Waarmee ik niet wil zeggen dat wij het zwaarder hebben, want het is gewoon niet te vergelijken en brengt allemaal z'n eigen uitdagingen en problemen en verdriet met zich mee. Maar blijkbaar heeft het opvoeden van een kind met autisme wel echt een flinke impact op de psyche van de ouders.
Voor het tegengeluid; wij zijn wel streng met schermtijd. Dirk is erg rigide en de onduidelijkheid tussen wanneer wel en geen scherm leverde elke dag gezeur op. Nu zijn er twee vaste momenten en soms voegen we daar op ons initiatief nog wat aan toe. Twee dagen in de week zijn schermvrij. Dit heeft er ook mee te maken dat wij merkten dat hoe meer scherm er was, hoe minder hij tot spelen kwam zonder scherm. Dat is nu wel beter, maar hij vraagt nog steeds veel nabijheid en sturing. Daarnaast is hij ook nog wel prikkelzoekend en gaan we er dus ook veel op uit. Met wisselend succes, dat wel. Maar een hele dag binnen gaat hier ook niet goed.
Ik herken wel heel veel in het niks willen, hangen, zeuren en hoeveel energie het allemaal kost....
Ik herken wel heel veel in het niks willen, hangen, zeuren en hoeveel energie het allemaal kost....
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Hier ook veel verveling en nergens toe komen inderdaad. Vorig jaar hadden we leuke opvang voor 2 dagen in de week, maar helaas heeft de gemeente de indicatie niet verlengd dus ben ik nu bezig met een bezwaar.
Ik ken het onderzoek niet, maar zou er ook niet een verband zijn in het gegeven dan ASS vaak een erfelijk component heeft en dus 1 of beide ouders ook ASS heeft?quote:Op dinsdag 22 juli 2025 18:54 schreef Amsel het volgende:
Dank voor jullie reacties
En niet-doorsnee-kinderen kosten inderdaad een hoop energie. Ik las ook ooit ergens (weet niet meer waar, dus pin me er niet op vast) dat het percentage ouders met een burn-out of depressie opvallend hoog is wanneer er een kind met autisme in het gezin is. En dat dat percentage hoger is dan bij bijvoorbeeld down of een lichamelijke handicap. Waarmee ik niet wil zeggen dat wij het zwaarder hebben, want het is gewoon niet te vergelijken en brengt allemaal z'n eigen uitdagingen en problemen en verdriet met zich mee. Maar blijkbaar heeft het opvoeden van een kind met autisme wel echt een flinke impact op de psyche van de ouders.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Daar zou best mee kunnen spelen natuurlijk.quote:
Hier ook veel verveling en nergens toe komen inderdaad. Vorig jaar hadden we leuke opvang voor 2 dagen in de week, maar helaas heeft de gemeente de indicatie niet verlengd dus ben ik nu bezig met een bezwaar.
[..]
Ik ken het onderzoek niet, maar zou er ook niet een verband zijn in het gegeven dan ASS vaak een erfelijk component heeft en dus 1 of beide ouders ook ASS heeft?
Fake it till you make it...
Ik ken alleen de uitspraak dat de moeder van een kind met ASS dezelfde stress ervaart als een moeder bij een kind aan het front. Nou snap ik wellicht de stress, maar de vergelijking is denk ik wel echt krom.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
*
En daar dan ook nog trots mee in de krant gaan staan…
*eyerollquote:
https://www.tubantia.nl/e(...)schermtijd~a8615196/
Kijk, dit soort dingen.
En daar dan ook nog trots mee in de krant gaan staan…
***
Dat dus. "Maar ik heb mijn telefoon voor mijn werk nodig".quote:Op woensdag 23 juli 2025 15:15 schreef BE het volgende:
*
[..]
*eyeroll
En daar dan ook nog trots mee in de krant gaan staan…
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Geen idee. Je zou ook kunnen zeggen dat een ouder met ASS een kind met ASS beter begrijpt.quote:
Hier ook veel verveling en nergens toe komen inderdaad. Vorig jaar hadden we leuke opvang voor 2 dagen in de week, maar helaas heeft de gemeente de indicatie niet verlengd dus ben ik nu bezig met een bezwaar.
[..]
Ik ken het onderzoek niet, maar zou er ook niet een verband zijn in het gegeven dan ASS vaak een erfelijk component heeft en dus 1 of beide ouders ook ASS heeft?
Maar dat is ook niet altijd zo. Ligt er maar net aan of je bij elkaar in de buurt op het spectrum zit natuurlijk.quote:
[..]
Geen idee. Je zou ook kunnen zeggen dat een ouder met ASS een kind met ASS beter begrijpt.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
En begrijpen =/= goed mee kunnen omgaan. Ik begrijp Dirks hangen aan ons prima, ik kan regelmatig echt niet goed meer omgaan met de extra prikkels.quote:
[..]
Maar dat is ook niet altijd zo. Ligt er maar net aan of je bij elkaar in de buurt op het spectrum zit natuurlijk.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Op sommige vlakken begrijp ik mijn dochter heel goed, op andere vlakken minder goed.
De ene autist is de andere niet...
En inderdaad van Nanuke hierboven zegt: begrijpen is niet hetzelfde als ermee om kunnen gaan.
De ene autist is de andere niet...
En inderdaad van Nanuke hierboven zegt: begrijpen is niet hetzelfde als ermee om kunnen gaan.
Fake it till you make it...
Heel waar; daar vergis ik mij ook nog weleens inquote:
Op sommige vlakken begrijp ik mijn dochter heel goed, op andere vlakken minder goed.
De ene autist is de andere niet...
En inderdaad van Nanuke hierboven zegt: begrijpen is niet hetzelfde als ermee om kunnen gaan.
"Mam, bij mij werkt dat anders..."
Amsel, ik zag laatst ergens dat je ook je berg Lego kunt scannen en dan bouwtekeningen krijgen voor alle stenen die je hebt, is dat een optie misschien?quote:
Wat fijn om in ieder geval te horen dat het herkenbaar is! Hier ook wel met de psycholoog besproken dat schermtijd écht helpt om te ontprikkelen en dus heus niet altijd zo'n ramp is. Maar toch zou ik zo graag willen dat hij ook andere manieren ontdekt om te kunnen ontspannen.
Met Lego spelen vindt hij overigens wel heel leuk. Maar dan alleen nieuwe sets bouwen volgens het boekje, niet zelf iets nieuws bedenken met de kilo's aan blokjes die we hebben. En een uit elkaar gehaalde set opnieuw opbouwen is eveneens een no go. Net als Lego huren. Alleen kunnen we niet elke dag een nieuwe Lego-set kopen natuurlijk
Voor de rest kan ik me alleen maar aansluiten bij de rest, ik denk dat het bergen energie kost om continue "strijd" te moeten voeren. Ik zou het je gunnen om er iets makkelijker mee om te kunnen gaan.
(dat kon ik overigens zelf ook niet hoor, tot ik zo onvoorstelbaar moe was dat ik geen strijd meer kon voeren. En toen ging alles een stuk makkelijker, toen ik minder "moest" van mezelf)
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Dat is wel zo. De ene autist is de ander niet, natuurlijk.quote:
[..]
Maar dat is ook niet altijd zo. Ligt er maar net aan of je bij elkaar in de buurt op het spectrum zit natuurlijk.
@Kyara, lief dat je het vraagt! Even in een spoiler:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Je bent meer dan welkom om een Lego set te lenen van ons. Neem je dan wel die Gooische hond mee?quote:
Wat fijn om in ieder geval te horen dat het herkenbaar is! Hier ook wel met de psycholoog besproken dat schermtijd écht helpt om te ontprikkelen en dus heus niet altijd zo'n ramp is. Maar toch zou ik zo graag willen dat hij ook andere manieren ontdekt om te kunnen ontspannen.
Met Lego spelen vindt hij overigens wel heel leuk. Maar dan alleen nieuwe sets bouwen volgens het boekje, niet zelf iets nieuws bedenken met de kilo's aan blokjes die we hebben. En een uit elkaar gehaalde set opnieuw opbouwen is eveneens een no go. Net als Lego huren. Alleen kunnen we niet elke dag een nieuwe Lego-set kopen natuurlijk
Maar ik meen het hoor, er staan meerdere sets op onze zolder, in genummerde zakjes met boekje. Ik word ook heel rustig van Lego.
quote:
@:Kyara, lief dat je het vraagt! Even in een spoiler:ik kom even hier om te lezen en te reagerenSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat fijn schanu dat ze zo doortastend zijn en meteen doorpakken met afspraken en connecties leggen tussen alle afdelingen en noodzakelijke externen. Hopelijk gaat het jullie wat opleveren
Ik snap dat je ook wel op ziet tegen de komende tijd. Het zal super intensief zijn. En dan ook in combinatie met werk waarin je moet gaan schuiven. Hopelijk is je werkgever goed meedenkend hierin.
Wat fijn dat jullie je nu gehoord voelen Schanu! En fijn ook dat er meteen doorgepakt wordt. Dat stresslevels mbt werk en de flexibiliteit die je nodig hebt, hoog worden herken ik ook wel.
Wij zitten nu ook in het intakeproces bij een nieuwe praktijk maar omdat de vorige praktijk minder goed heeft doorgepakt zijn we nu niet zo ver als we hadden willen zijn en volgende week begint school weer en we hebben geen idee hoe we daar mee om moeten gaan.
Wij zitten nu ook in het intakeproces bij een nieuwe praktijk maar omdat de vorige praktijk minder goed heeft doorgepakt zijn we nu niet zo ver als we hadden willen zijn en volgende week begint school weer en we hebben geen idee hoe we daar mee om moeten gaan.
Hier nog een update-leester van @Schanu
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.If they say
Why, why, tell her that it's human nature...
Wat lief! Morgen wordt toevallig net de (goedkope) R2D2-set bezorgd (dat wordt een vader-zoon-project) maar daarna zal ik zoon vragen of hij lenen zou zien zitten. Enige probleem is natuurlijk wel dat hij het na afloop weer terug moet gevenquote:
Je bent meer dan welkom om een Lego set te lenen van ons. Neem je dan wel die Gooische hond mee?
Maar ik meen het hoor, er staan meerdere sets op onze zolder, in genummerde zakjes met boekje. Ik word ook heel rustig van Lego.
@Schanu Wat fijn dat de intake zo goed voelde, en die voortvarende aanpak. En over je werk: is het een idee om al preventief met de bedrijfsarts te schakelen? Ik heb dat zelf in ieder geval wel een keer gedaan, met de boodschap "als de werkgever zich niet flexibel opstelt zodat ik naar deze afspraken kan, val ik straks uit door de stress, en dan zijn we allemaal nog veel verder van huis" en toen bleek er ineens een hele hoop flexibiliteit mogelijk.
@Schanu, mijn ervaring is dat als je zaken gewoon aankaart bij de werkgever, dat er dan heel veel mogelijk is. Mijn werkgever dacht heel erg met me mee op dit gebied. Als het goed is werkt het ook gewoon twee kanten op, natuurlijk. Ik was ook wel heel erg gemotiveerd om meer dan mijn best te doen voor mijn werkgever omdat zij mij de benodigde ruimte gaven.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
@Schanu wat klinkt dat fijn! Pittige tijd, maar moet ook wel rust geven zo gehoord te worden.
Hier komt er langzaam meer rust in het hoofd van M. Er is wel een beerput open gegaan. We horen ineens zoveel verhalen over de oude school. Echt ontzettend triest om te horen dat hij niet de enige was.
Hier komt er langzaam meer rust in het hoofd van M. Er is wel een beerput open gegaan. We horen ineens zoveel verhalen over de oude school. Echt ontzettend triest om te horen dat hij niet de enige was.
Wat fijn dat jullie daar weg zijnquote:
@:Schanu wat klinkt dat fijn! Pittige tijd, maar moet ook wel rust geven zo gehoord te worden.
Hier komt er langzaam meer rust in het hoofd van M. Er is wel een beerput open gegaan. We horen ineens zoveel verhalen over de oude school. Echt ontzettend triest om te horen dat hij niet de enige was.
@Schanu drukke tijd voor de boeg, maar fijn dat de eerste indruk een prettige was!
Fake it till you make it...
Dat is inderdaad naar, maar wellicht ook een opluchting? Het ligt dus overduidelijk niet aan jullie?quote:
Echt ontzettend triest om te horen dat hij niet de enige was.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Maakt het veel uit of het ASS of pubergedrag of een combinatie van beiden is, Troel? De oplossing is in alle gevallen hetzelfde in mijn optiek. Dan dekt hij de tafel zelf maar weer opnieuw als dat dat voor hem zo samenhangt met het uitruimen van de afwasmachine. Ik zou rustig de borden en bestek weer van de tafel af halen en het hem opnieuw laten doen, samen met de vaatwasser natuurlijk.
Bij mijn zoon zou het in zo'n geval trouwens vooral de ASS zijn en hij zou dan akkoord gaan met die oplossing. Als het echt pubergedrag is weet ik niet hoe dat zou vallen, natuurlijk.
Bij mijn zoon zou het in zo'n geval trouwens vooral de ASS zijn en hij zou dan akkoord gaan met die oplossing. Als het echt pubergedrag is weet ik niet hoe dat zou vallen, natuurlijk.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
quote:
[..]
Dat is inderdaad naar, maar wellicht ook een opluchting? Het ligt dus overduidelijk niet aan jullie?Lurker hier: Over je spoiler: ik zit op dit moment in een hotel in Zaandam, en in de bar wordt gewoon coca cola geserveerd. In de vending machine hebben ze alleen pepsi in de aanbieding.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mijn hoofd kon dat niet rijmen en ik heb dus ook om uitleg gevraagd.
Het antwoord was: we hebben een pretcontract met pepsi, hoewel we liever echte cola serveren. Daarom zit de pepsi in de machine zodat we bij controle kunnen aantonen dat we echt wel pepsi verkopen.
Ik wil maar zeggen dat sommige dingen in het hoofd van een autist zo nauw verwant aan elkaar kunnen zijn dat als iets niet klopt, je je houvast kwijt bent. En dan kan je je normale routine ook niet meer volgen.Ik heb er één en ik ben er trots op
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
Nouja, ASS zou ik anders benaderen dan pubergedrag. Maar ik snap 'm gewoon echt niet en hoe we het ook formuleren er blijft gedoequote:
Maakt het veel uit of het ASS of pubergedrag of een combinatie van beiden is, Troel? De oplossing is in alle gevallen hetzelfde in mijn optiek. Dan dekt hij de tafel zelf maar weer opnieuw als dat dat voor hem zo samenhangt met het uitruimen van de afwasmachine. Ik zou rustig de borden en bestek weer van de tafel af halen en het hem opnieuw laten doen, samen met de vaatwasser natuurlijk.
Bij mijn zoon zou het in zo'n geval trouwens vooral de ASS zijn en hij zou dan akkoord gaan met die oplossing. Als het echt pubergedrag is weet ik niet hoe dat zou vallen, natuurlijk.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Check. Toch maar verduidelijken dan. En anders inderdaad de tafel opnieuw laten dekken. Vind dat wel een goede @livelinkquote:
[..]
Lurker hier: Over je spoiler: ik zit op dit moment in een hotel in Zaandam, en in de bar wordt gewoon coca cola geserveerd. In de vending machine hebben ze alleen pepsi in de aanbieding.
Mijn hoofd kon dat niet rijmen en ik heb dus ook om uitleg gevraagd.
Het antwoord was: we hebben een pretcontract met pepsi, hoewel we liever echte cola serveren. Daarom zit de pepsi in de machine zodat we bij controle kunnen aantonen dat we echt wel pepsi verkopen.
Ik wil maar zeggen dat sommige dingen in het hoofd van een autist zo nauw verwant aan elkaar kunnen zijn dat als iets niet klopt, je je houvast kwijt bent. En dan kan je je normale routine ook niet meer volgen.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik val zomaar weer eens even binnen…
Hebben jullie tips welke weg te bewandelen richting een onderzoek?
Via de huisarts? Of zelf praktijken benaderen?
Alles wordt altijd gegooid op hb, maar het kind zien we steeds ongelukkiger worden.
Heeft steeds meer tics en angsten, dus ik vermoed echt toch meer…
En ik hoop hem iets stabieler te krijgen voor het VO.
Hebben jullie tips welke weg te bewandelen richting een onderzoek?
Via de huisarts? Of zelf praktijken benaderen?
Alles wordt altijd gegooid op hb, maar het kind zien we steeds ongelukkiger worden.
Heeft steeds meer tics en angsten, dus ik vermoed echt toch meer…
En ik hoop hem iets stabieler te krijgen voor het VO.
quote:
[..]
Dat is inderdaad naar, maar wellicht ook een opluchting? Het ligt dus overduidelijk niet aan jullie?Oh, dat zou L hier precíes zo kunnen hebben. Die zou dan zelf besluiten om de hele tafel af te halen en 'm opnieuw te dekken. (Dat doet ze sowieso regelmatig als er bepaalde kleuren placemats in de was zitten en haar zusje daarom een niet-symmetrische combinatie heeft neergelegd.)SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Misschien is het wel een combinatie, ass met een scheutje pubergedrag? Ik moet zeggen dat ik bij ass wel iets meer geneigd zijn om te zoeken naar een oplossing of wat meer mee te bewegen dan bij pubergedrag.quote:
[..]
Nouja, ASS zou ik anders benaderen dan pubergedrag. Maar ik snap 'm gewoon echt niet en hoe we het ook formuleren er blijft gedoe
Maar ik vind het zoeken soms.
Wij hebben met de oudste afgesproken dat ze tafel dekt, maar ze vindt het onzin en het gaat ook altijd met veel tegenzin. Eerst zou ze koffie en thee maken, maar ze wil alleen voor zichzelf maken, niet voor ons. Dat kunnen we zelf ook wel, vindt ze. Dus we hadden verschillende opties gegeven, toen koos ze tafeldekken, maar liever had ze gewoon geen taak.
@Loj, via het wijkteam of de huisarts. Onze huisarts was er niet zo happig op, die vond dat we via het wijkteam moesten. Maar gemeente betaald, tenzij je zelf wilt bekostigen, dan kan je zelf een praktijk kiezen.
Ik zou wel kijken of je weet waar je terecht zou willen komen, dan kan je dat aangeven.
Wijkteam komt dan voor een gesprek om te inventariseren wat de hulpvraag is en wat dan passende hulp zou kunnen zijn.
Wachttijden zijn wel lang op veel plekken.
Fake it till you make it...
Ja, Js wil het zelf proberen op te lossen t/m december…
Maar inderdaad met oog op lange wachttijden, wil ik zelf nu al actie ondernemen.
Hij kwam net huilend maar me toe omdat de andere twee kids in een spel de gordijnen hadden dicht gedaan…
Maar inderdaad met oog op lange wachttijden, wil ik zelf nu al actie ondernemen.
Hij kwam net huilend maar me toe omdat de andere twee kids in een spel de gordijnen hadden dicht gedaan…
Afzeggen kan altijd nog en als je zelf denkt dat er meer aan de hand is, dan zou ik inderdaad ook overwegen om nu al actie te ondernemenquote:
Ja, Js wil het zelf proberen op te lossen t/m december…
Maar inderdaad met oog op lange wachttijden, wil ik zelf nu al actie ondernemen.
Hij kwam net huilend maar me toe omdat de andere twee kids in een spel de gordijnen hadden dicht gedaan…
Fake it till you make it...
@Loj Wij hebben zelf een praktijk uitgekozen (wel gecheckt of er contracten waren met onze gemeente). In jullie geval zou ik ook alvast zelf kijken naar een praktijk waar ze ook ervaring hebben met HB en combinaties met bv ASS.
Bedankt voor al jullie reacties, alsmede de tips voor wat betreft mijn werkgever. Als ik het gesprek aan ga met mijn manager (tevens directeur), zal hij het echt wel snappen en ik ga de vrijheid die ik daar in nodig heb wel krijgen. Ik heb een hoge maar flexibele functie, hij laat mij best vrij in mijn werkdagen en tijden. Maar gevoelsmatig vind ik het vooral heel lastig. En ik hou van mijn structuur, ben daar echt enorm rigide in en houd er dus totaal niet van als ik op mijn kantoordag opeens (gedeeltelijk) thuis moet werken voor een privé afspraak, of dat ik hierdoor moet tornen aan mijn werktijden omdat ik de uren op een ander moment in wil halen (want ook al kan ik dit onder zorgverlof scharen, ik heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel en bovendien een standalone functie. Ik kan mijn werk niet overdragen, het moet toch gebeuren). Kortom, het is niet zozeer een probleem maar het voelt voor mij als een probleem.
@Loj, wat goed dat je nu al aan de bel trekt en dat je rekening houdt met lange wachttijden. Hopelijk kan je dan het punt van wellicht echt vastlopen voorkomen, aangezien je de problemen dus ziet toenemen. Ik hoop dat je er samen met je huisarts uit kan komen. Ik heb voor mijn doorverwijzing naar onze huidige praktijk gericht gevraagd voor deze praktijk, op basis van aanbevelingen uit mijn omgeving en vanuit school (en op basis van korte wachttijd en samenwerking met onze gemeente). De huisarts is in ons geval, door extra omstandigheden, buiten de gemeente om gegaan waardoor dat proces heel snel ging. Hij gaf wel aan dat dat tegenwoordig eigenlijk altijd via de gemeente moet, dus hoe het er dan uit ziet is voor mij niet bekend (sowieso hebben wij nog nooit contact met onze gemeente gehad. We krijgen elk jaar een evaluatieformulier die we niet invullen, want ja geen contact met ze ...., en ze betalen braaf alle rekeningen aan de praktijk).
Sterkte, ik hoop dat jullie snel ergens terecht kunnen en dat je je gehoord voelt!
@Loj, wat goed dat je nu al aan de bel trekt en dat je rekening houdt met lange wachttijden. Hopelijk kan je dan het punt van wellicht echt vastlopen voorkomen, aangezien je de problemen dus ziet toenemen. Ik hoop dat je er samen met je huisarts uit kan komen. Ik heb voor mijn doorverwijzing naar onze huidige praktijk gericht gevraagd voor deze praktijk, op basis van aanbevelingen uit mijn omgeving en vanuit school (en op basis van korte wachttijd en samenwerking met onze gemeente). De huisarts is in ons geval, door extra omstandigheden, buiten de gemeente om gegaan waardoor dat proces heel snel ging. Hij gaf wel aan dat dat tegenwoordig eigenlijk altijd via de gemeente moet, dus hoe het er dan uit ziet is voor mij niet bekend (sowieso hebben wij nog nooit contact met onze gemeente gehad. We krijgen elk jaar een evaluatieformulier die we niet invullen, want ja geen contact met ze ...., en ze betalen braaf alle rekeningen aan de praktijk
).Sterkte, ik hoop dat jullie snel ergens terecht kunnen en dat je je gehoord voelt!
Dit herken ik heel erg. En dit zijn ook dingen waar je echt compleet op kunt vastlopen (been there, done that). Hou jezelf daarin goed in de gatenquote:
Kortom, het is niet zozeer een probleem maar het voelt voor mij als een probleem.
Qua gemeente of huisarts heb ik eigenlijk nooit iets gezien of gehoord. De huisarts heeft de verwijzing naar praktijk 1 geregeld en praktijk 1 de verwijzing naar praktijk 2. Beiden praktijken hebben contracten met de gemeente dus die regelen dan dat gedeelte. De huisarts wordt wel op de hoogte gehouden maar daar hoor ik verder ook niks van.
@Schanu als er een arts betrokken is, zijn deze niet-planbare zorgafspraken van een naaste mogelijk geen zorgverlof (waarvan je een relatief karig maximum hebt in een jaar), maar calamiteitenverlof. Calamiteitenverlof is altijd betaald en er zit geen maximum aan.
Uit de Wet arbeid en zorgquote:De werknemer heeft recht op verlof met behoud van loon voor een korte, naar billijkheid te berekenen tijd, wanneer hij zijn arbeid niet kan verrichten wegens:
...
zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden;
...
Onder zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden worden in ieder geval begrepen:
...
c. spoedeisend, onvoorzien of redelijkerwijze niet buiten werktijd om te plannen arts- of ziekenhuisbezoek door de werknemer of de noodzakelijke begeleiding daarbij van de personen, bedoeld in artikel 5:1;
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik zie ook op tegen het einde van de zomervakantie om eenzelfde soort reden als bij Schanu. De organisatie die Dirks medicatie voorschrijft wil graag nog eens meekijken in allerlei situaties om te zien waar er hulp ingezet kan worden. Dat zijn dus weer extra afspraken, weer extra zorgen en weer een eigen ritme wat naar de maan is. Mijn werkgever is op zich wel begripvol, maar ik kan mijn werk niet doen in veel minder uren. Thuis inhalen bleek onhaalbaar, en het gaat zoals Vanyel zegt, ook ten koste van mijzelf.
Nouja. Hopelijk kan ik over 8-12 weken in elk geval zeggen dat er iets aan hulp/ondersteuning mogelijk is. Of dat in elk geval gezien word dat het thuis al veel te lang niet goed loopt.
En dat het niet allemaal aan mij ligt.
Nouja. Hopelijk kan ik over 8-12 weken in elk geval zeggen dat er iets aan hulp/ondersteuning mogelijk is. Of dat in elk geval gezien word dat het thuis al veel te lang niet goed loopt.
En dat het niet allemaal aan mij ligt.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Hier ook stress voor de start van het nieuwe schooljaar. Even in een spoiler want heel verhaal.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Oef, dat is ook wel een complexe situatie, Kyara. Kun je al (deels) duidelijkheid bieden? Soms helpt het hier om te geven wat we weten en wat we niet weten te benoemen. Zodat Dirk het dan kan parkeren.
Ik herken het "ik wou dat we verder waren". Ze hadden bij onz ook graag voor de zomervakantie nog op school mee willen kijken, maar dat is niet gelukt. Sowieso krijg ik al buikpijn als ik aan de start van school denk, omdat er inmiddels al zo veel niet loopt en helemaal in de communicatie en erkenning van de problematiek. "Het gaat echt heel goed hier hoor!*@!#!" Maar ondertussen zien we thuis wel anders... Ik ben de eeuwige strijd voor begrip en een fijne plek en hulp en en en alles zo moe.
Ik herken het "ik wou dat we verder waren". Ze hadden bij onz ook graag voor de zomervakantie nog op school mee willen kijken, maar dat is niet gelukt. Sowieso krijg ik al buikpijn als ik aan de start van school denk, omdat er inmiddels al zo veel niet loopt en helemaal in de communicatie en erkenning van de problematiek. "Het gaat echt heel goed hier hoor!*@!#!" Maar ondertussen zien we thuis wel anders... Ik ben de eeuwige strijd voor begrip en een fijne plek en hulp en en en alles zo moe.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
@Vanyel, bedankt! Maar ik wil het juist liever niet onder zorgverlof of calamiteitenverlof gooien, omdat ik mijn uren toch wel moet draaien (niemand die het van mij kan overnemen). Kortom, als ik deze week minder werk door privé afspraken moet ik automatisch volgende week meer werken.
@Nanuke, klinkt als een heftige tijd die je ingaat, terwijl het begin van het nieuwe schooljaar op zichzelf ook al heftig is. Hopelijk levert het iets positiefs op en lukt het daarna om de rust weer terug te vinden. En dat het aan jou zou liggen, ik ken het gevoel (en de beschuldigingen van anderen, inclusief de 'hier gaat het wel goed dus het zal wel aan jullie zelf liggen') maar ik hoop dat je diep van binnen wel weet dat dat absoluut niet het geval is. En dat jij als moeder juist zo enorm je best doet om je kind te helpen. Sterkte
@Kyara, dat klinkt echt heel erg pittig. Wat vervelend dat er zoveel onduidelijkheid is, juist tijdens deze overgang van school. Dat is onzekerheid op onzekerheid. De afweging van waar je goed aan doet, die is zo moeilijk, helemaal als het kiezen uit kwaden lijkt te zijn.
Qua werk, heb je het gevoel dat je op de schopstoel zit of is dat meer je eigen onzekerheid? Ik snap dat het je extra angstig maakt, het gevoel niet genoeg te kunnen geven. Maar meer dan je best kan je niet doen en je moet jezelf er zeker niet in voorbij lopen. Ook voor jou heel veel sterkte
@Nanuke, klinkt als een heftige tijd die je ingaat, terwijl het begin van het nieuwe schooljaar op zichzelf ook al heftig is. Hopelijk levert het iets positiefs op en lukt het daarna om de rust weer terug te vinden. En dat het aan jou zou liggen, ik ken het gevoel (en de beschuldigingen van anderen, inclusief de 'hier gaat het wel goed dus het zal wel aan jullie zelf liggen') maar ik hoop dat je diep van binnen wel weet dat dat absoluut niet het geval is. En dat jij als moeder juist zo enorm je best doet om je kind te helpen. Sterkte
@Kyara, dat klinkt echt heel erg pittig. Wat vervelend dat er zoveel onduidelijkheid is, juist tijdens deze overgang van school. Dat is onzekerheid op onzekerheid. De afweging van waar je goed aan doet, die is zo moeilijk, helemaal als het kiezen uit kwaden lijkt te zijn.
Qua werk, heb je het gevoel dat je op de schopstoel zit of is dat meer je eigen onzekerheid? Ik snap dat het je extra angstig maakt, het gevoel niet genoeg te kunnen geven. Maar meer dan je best kan je niet doen en je moet jezelf er zeker niet in voorbij lopen. Ook voor jou heel veel sterkte
Dat is vaak meer waar omdat je het als werknemer samen met je werkgever waar maakt, dan dat het een vaststaand feit is. Als je volgende week omvalt regelen ze het ook zonder jou. Of niet.quote:
@:Vanyel, bedankt! Maar ik wil het juist liever niet onder zorgverlof of calamiteitenverlof gooien, omdat ik mijn uren toch wel moet draaien (niemand die het van mij kan overnemen). Kortom, als ik deze week minder werk door privé afspraken moet ik automatisch volgende week meer werken.
Dat klinkt vast lullig, maar zo is het echt niet bedoeld. Ik heb zelf onwijs lang met vergelijkbare shit gesappeld en gedacht dat xyz echt niet zonder mij kon. En toen kreeg ik kanker. Nu doen ze het al eeuwen zonder mij. Of gewoon niet. Dat blijken mensen heus niet zo leuk te vinden, maar er is nog niks kapot gegaan.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Opnieuw dit.quote:
Echt. Dat heb ik ook gemerkt, gelukkig om een andere reden. En ja, het is heel vervelend, want je bent tenslotte aangenomen om dat werk te doen, maar er bestaat niet voor niets zo'n regeling. Dat is JUIST om je te beschermen en de balans tussen privé en werk te kunnen houden.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ow kak ik had daar nog achter staan dat het natuurlijk ook gewoon zo kan zijn dat je het zelf echt wil en dat daar ook niks mis mee is, als het maar niet voelt alsof het moet, maar heb dat per ongeluk weggedelete omdat de volgende zin stom was
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Alles wat @Vanyel en @Troel zeggen inderdaad. En goed dat je je dat realiseert . Je kan dit ook benoemen in je gesprek met je directeur he? Dat je aangeeft dat je het lastig vindt hoe hiermee om te gaan omdat je het gevoel hebt dat jij de enige bent die dit werk kan oppakken, en dat als jij minder werkt je daardoor het gevoel hebt dat je de week erop dat weer in moet halen om je werk wel gedaan te krijgen. En hoe hij dat ziet / wat dan de prioritering is en wat er evt af kan als dat voorkomt zodat dat niet het geval gaat zijn.
. Je kan dit ook benoemen in je gesprek met je directeur he? Dat je aangeeft dat je het lastig vindt hoe hiermee om te gaan omdat je het gevoel hebt dat jij de enige bent die dit werk kan oppakken, en dat als jij minder werkt je daardoor het gevoel hebt dat je de week erop dat weer in moet halen om je werk wel gedaan te krijgen. En hoe hij dat ziet / wat dan de prioritering is en wat er evt af kan als dat voorkomt zodat dat niet het geval gaat zijn.
Wat fijn, wij hebben tot nu toe elk jaar een evaluatie in moeten vullen (deden we samen met de begeleiding, die weten altijd veel beter hoe ze iets moeten verwoorden) en vaak kwam er dan nog een gesprek. Soms telefonisch. Waarin ook regelmatig gevraagd werd of we niet meer vanuit het netwerk in konden zetten of gebruik maken van andere "clubjes" (lees: voordeliger voor gemeente).quote:
Qua gemeente of huisarts heb ik eigenlijk nooit iets gezien of gehoord. De huisarts heeft de verwijzing naar praktijk 1 geregeld en praktijk 1 de verwijzing naar praktijk 2. Beiden praktijken hebben contracten met de gemeente dus die regelen dan dat gedeelte. De huisarts wordt wel op de hoogte gehouden maar daar hoor ik verder ook niks van.
Ik heb meegelift op de indicatie van de oudste tot nu toe, maar ze wordt 18 dus aanvraag voor wmo is de deur uit en voor mijzelf ook.
Dat voor mij wordt dan gezien als een nieuwe aanvraag, komende week gesprek. Gelukkig is mijn huidige begeleidster erbij en de bedoeling is ook dat dat gewoon kan doorlopen. Nu nog afwachten of de gemeente daar ook in mee gaat.
En dan zullen we over een paar weken het gesprek voor de oudste hebben, gelukkig ook met begeleiding erbij.
Ik vind het altijd weer spannende momenten... gaan ze verlengen of niet.
Voor behandeling ging er altijd een evaluatie via de behandelende instantie rechtstreeks naar de gemeente.
@Kyara, wat een onzekerheid nog mbt school en net de overgang naar andere hulp.
@Nanuke, herkenbaar dat de communicatie en erkenning op school zo stroef loopt. Sinds mijn oudste op een andere (middelbare) school zit gaat dat zoveel beter.
@Vanyel, wijze woorden goed punt
Fake it till you make it...
quote:
Ik vind het altijd weer spannende momenten... gaan ze verlengen of niet.
Voor behandeling ging er altijd een evaluatie via de behandelende instantie rechtstreeks naar de gemeente.
Herkenbaar. Inmiddels weet ik wel dat ze verlengen, de vraag is alleen altijd hoeveel. Maar ook hier elk jaar ten minste een evaluatie, meestal ook halverwege het jaar een check.
Dit is onze tweede tweejaarsbeschikking, dat is echt fantastisch. Een heel jaar geen geneuzel over verlenging en wat dan precies nodig is en waarom meer of anders. Doe ik de tussentijdse evaluaties met liefde.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Onze beschikking liep tot eind oktober, maar kind wordt begin oktober 18 dus de beschikking loopt af op de dag voor de verjaardag... ach ja...quote:
[..]
Herkenbaar. Inmiddels weet ik wel dat ze verlengen, de vraag is alleen altijd hoeveel. Maar ook hier elk jaar ten minste een evaluatie, meestal ook halverwege het jaar een check.
Dit is onze tweede tweejaarsbeschikking, dat is echt fantastisch. Een heel jaar geen geneuzel over verlenging en wat dan precies nodig is en waarom meer of anders. Doe ik de tussentijdse evaluaties met liefde.
Oh tweejaarsbeschikking, ideaal!
Dit jaar vind ik het wel een beetje spannend, de organisatie die ons begeleid doet dat alleen nog als er een beschikking van 2 uur of meer is. Begeleiding heeft al vaker met dit bijltje gehakt en we hebben in de evaluatie alle punten wat uit elkaar getrokken zodat we meer punten scoren.
Bijzonder... maar goed. We spelen het spelletje wel mee. Oudste is gewend aan haar begeleidster, ik denk dat een nieuwe teveel tijd kost en ook mogelijk zorgt dat ze niet meer open staat voor hulp. Dus wat we nu hebben zou ik het liefst doorzetten in de wmo, fingers crossed.
Ik verwacht in de komende weken wel een telefoontje om een afspraak te maken. Maar nog liever hoop ik dat ze onze uitgebreide evaluatie en plan voor het komende jaar gewoon overzetten. We gaan het zien.
Fake it till you make it...
Wat krijgen jullie dan allemaal vanuit de gemeente?
Ik vind het allemaal zo onduidelijk wat er mogelijk is. Onze jongste zit op het speciaal onderwijs, maar verder hebben we niks voor hem. Er is niet eens meer een psycholoog verbonden, want dat traject was afgerond. De schoolmaatschappelijk werker (zoooo fijn dat die er is) heeft nu voor ons contact gelegd met de gemeente, omdat ik aangaf dat we echt wel hulp nodig hebben, maar ik weet niet wat er allemaal bestaat en dus ook niet weet waar ik naar moet vragen of waar ik moet beginnen.
Ik wou dat er gewoon een standaard aanpak was met een handleiding met "Uw kind heeft autisme. Daarom heeft u vanaf nu een vaste psycholoog en psychiater die tot de 21e verjaardag verbonden blijven aan uw gezin. Intensief of meer op afstand - afhankelijk van wat er speelt. Uw gemeente neem binnen drie weken contact op om verdere ondersteuningsbehoeften in kaart te brengen en te bespreken welke hulp geboden kan worden. En zal dat netjes betalen zonder moeilijk te doen." Zou mooi zijn toch?
Ik vind het allemaal zo onduidelijk wat er mogelijk is. Onze jongste zit op het speciaal onderwijs, maar verder hebben we niks voor hem. Er is niet eens meer een psycholoog verbonden, want dat traject was afgerond. De schoolmaatschappelijk werker (zoooo fijn dat die er is) heeft nu voor ons contact gelegd met de gemeente, omdat ik aangaf dat we echt wel hulp nodig hebben, maar ik weet niet wat er allemaal bestaat en dus ook niet weet waar ik naar moet vragen of waar ik moet beginnen.
Ik wou dat er gewoon een standaard aanpak was met een handleiding met "Uw kind heeft autisme. Daarom heeft u vanaf nu een vaste psycholoog en psychiater die tot de 21e verjaardag verbonden blijven aan uw gezin. Intensief of meer op afstand - afhankelijk van wat er speelt. Uw gemeente neem binnen drie weken contact op om verdere ondersteuningsbehoeften in kaart te brengen en te bespreken welke hulp geboden kan worden. En zal dat netjes betalen zonder moeilijk te doen." Zou mooi zijn toch?
FTFYquote:
Wat krijgen jullie dan allemaal vanuit de gemeente?
Ik vind het allemaal zo onduidelijk wat er mogelijk is. Onze jongste zit op het speciaal onderwijs, maar verder hebben we niks voor hem. Er is niet eens meer een psycholoog verbonden, want dat traject was afgerond. De schoolmaatschappelijk werker (zoooo fijn dat die er is) heeft nu voor ons contact gelegd met de gemeente, omdat ik aangaf dat we echt wel hulp nodig hebben, maar ik weet niet wat er allemaal bestaat en dus ook niet weet waar ik naar moet vragen of waar ik moet beginnen.
Ik wou dat er gewoon een standaard aanpak was met een handleiding met "Uw kind heeft autisme. Daarom heeft u vanaf nu een vaste psycholoog en psychiater die tot zijn of haar dood verbonden blijven aan uw kind. Intensief of meer op afstand - afhankelijk van wat er speelt. Uw gemeente neem binnen drie weken contact op om verdere ondersteuningsbehoeften in kaart te brengen en te bespreken welke hulp geboden kan worden. En zal dat netjes betalen zonder moeilijk te doen." Zou mooi zijn toch?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
@Nijna mijne is daar nog lang niet dus ik heb me er nog niet in verdiept, maar ik dacht dat er ook iets als verlengde jeugdhulp was? Dat de hulp vanuit de gemeente verlengd wordt tot max 21 als het nodig blijkt rond de 18.
Mijn kind heeft overigens geen autisme, maar ik denk dat bovenstaande toch relevant is.
Ik vind t niet zo comfortabel om dat in detail openbaar op het forum te zetten, maar voor mijn kind in elk geval PGBbudget voor verschillende soorten begeleiding, therapie en iets met onderwijs.quote:
Wat krijgen jullie dan allemaal vanuit de gemeente?
Als je echt goede consulenten hebt, kun je de problemen schetsen en denken zij mee in wat er te bieden is. Ik weet niet hoe gebruikelijk dat is (dat ze goed zijn), wij hebben er denk ik nu 4 versleten en 2 daarvan waren allesbehalve helpend, maar de andere 2 echt top.quote:Ik vind het allemaal zo onduidelijk wat er mogelijk is. Onze jongste zit op het speciaal onderwijs, maar verder hebben we niks voor hem. Er is niet eens meer een psycholoog verbonden, want dat traject was afgerond. De schoolmaatschappelijk werker (zoooo fijn dat die er is) heeft nu voor ons contact gelegd met de gemeente, omdat ik aangaf dat we echt wel hulp nodig hebben, maar ik weet niet wat er allemaal bestaat en dus ook niet weet waar ik naar moet vragen of waar ik moet beginnen.
Mijn kind heeft overigens geen autisme, maar ik denk dat bovenstaande toch relevant is.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik gun iedereen 'mijn' jeugdregisseur. Van voorsprong een gezinsvoogd en hij weet gewoon wat er bij ons in het gezin speelt. Hij weet ook dat ik niet om elke scheet aan de bel hang om om hulp te vragen en ook laat weten als het goed gaat. Hier hopen we dat oudste dezelfde WMO-regisseur krijgt als zijn moeder. Dat maakt het weer wat meer één gezin, één aanspreekpunt. Niet dat dat zo is, want de WMO-regisseur doet enkel de begeleiding. Dan is er nog iemand die gaat over de HHO en weer een ander contactpersoon regelt op dit moment mijn scootmobiel. Dus nu zo'n vier gezichten in dit gezin.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Zou mooi zijn, maar is niet de realiteit.quote:
Wat krijgen jullie dan allemaal vanuit de gemeente?
Ik vind het allemaal zo onduidelijk wat er mogelijk is. Onze jongste zit op het speciaal onderwijs, maar verder hebben we niks voor hem. Er is niet eens meer een psycholoog verbonden, want dat traject was afgerond. De schoolmaatschappelijk werker (zoooo fijn dat die er is) heeft nu voor ons contact gelegd met de gemeente, omdat ik aangaf dat we echt wel hulp nodig hebben, maar ik weet niet wat er allemaal bestaat en dus ook niet weet waar ik naar moet vragen of waar ik moet beginnen.
Ik wou dat er gewoon een standaard aanpak was met een handleiding met "Uw kind heeft autisme. Daarom heeft u vanaf nu een vaste psycholoog en psychiater die tot de 21e verjaardag verbonden blijven aan uw gezin. Intensief of meer op afstand - afhankelijk van wat er speelt. Uw gemeente neem binnen drie weken contact op om verdere ondersteuningsbehoeften in kaart te brengen en te bespreken welke hulp geboden kan worden. En zal dat netjes betalen zonder moeilijk te doen." Zou mooi zijn toch?
Wij hebben een tijdje behandeling gehad, intussen alleen nog begeleiding.
Je kan een onafhankelijk cliëntondersteuner vragen, die kan met je meedenken over wat er nodig is en hoe je dat verwoord. Wij hebben al begeleiding enzij helpen ons met zulke gesprekken.
@Vanyel, verlengde jeugdhulp is volgens mij meer voor als je bijvoorbeeld in een behandeltraject zit als je 18 wordt, je dat af kan maken oid. Of misschien ook wel als je begeleiding hebt bij een organisatie die geen volwassenen begeleid en er een soort van zicht is op dat het binnen een bepaalde tijd afgerond kan worden, denk ik.
Geen idee, de organisatie waar wij zitten begeleid ook volwassenen, dus ik hoop dat het gewoon door kan lopen en dat het alleen op papier uit een ander potje komt... Maar ik begreep al van mijn begeleidster dat omdat ik meegelift heb op de indicatie van mijn kind, ik nog wel een intake ga krijgen
. We gaan het zien, zou fijn zijn als begeleidster daarbij kan zijn. Eerst maar gesprek met de gemeente, daar is ze in elk geval wel bij
Fake it till you make it...
Jeetje, ik schrik wel een beetje hoe dat dan geregeld is qua gemeente.
Bij onze vorige praktijk hadden we dus wel zo'n constructie. Als het een tijd goed ging, werd het dossier gesloten en als we weer hulp nodig hadden dan waren 2 telefoontjes nodig, eentje voor een nieuwe verwijzing van de huisarts en eentje naar de behandelaar om het dossier weer te openen.
Bij onze vorige praktijk hadden we dus wel zo'n constructie. Als het een tijd goed ging, werd het dossier gesloten en als we weer hulp nodig hadden dan waren 2 telefoontjes nodig, eentje voor een nieuwe verwijzing van de huisarts en eentje naar de behandelaar om het dossier weer te openen.
Ik begreep dat onze gemeente een van de weinigen is die zo'n constructie heeft met punten en op basis daarvan uren toekennen. Vaag gedoe.
Fake it till you make it...
Behandeling is anders dan begeleiding etc. Als je huisarts verwijst naar een praktijk met een contract met de gemeente is er niet zo veel aan de hand. Zorg in Natura (zorg van een organisatie met vast contract met gemeente) is ook veel makkelijker dan als je zorg krijgt via een PGB of een behandelaar hebt die bijvoorbeeld verder weg zit en geen contract heeft met je gemeente.quote:
Jeetje, ik schrik wel een beetje hoe dat dan geregeld is qua gemeente.
Bij onze vorige praktijk hadden we dus wel zo'n constructie. Als het een tijd goed ging, werd het dossier gesloten en als we weer hulp nodig hadden dan waren 2 telefoontjes nodig, eentje voor een nieuwe verwijzing van de huisarts en eentje naar de behandelaar om het dossier weer te openen.
Dan moet je een goeie reden hebben om die behandelaar te kiezen en kan de gemeente (bij ons iig) een maatwerk contract afgeven.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vanyel op 16-08-2025 22:28:17 ]
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Maar hoe hebben jullie dan allemaal ooit de weg gevonden naar de gemeente en hoe het zit met de WMO en PGB's enzo? Ging dat dan vanuit de huisarts, of de ggz-praktijk waar je met je kind liep? Of heb je het zelf uitgezocht? En hoe wist je dan waar je moest beginnen en hoe het werkte en waar je om moest vragen?
Ik heb soms het idee dat we de afgelopen jaren enorm in ons eentje geworsteld hebben, terwijl er misschien wel hulp bestond maar we daar niets over wisten. Ik heb wel eens bij de gemeente op de website gekeken, maar vond het zo ingewikkeld dat ik daarop vastliep. En daar moet je je eigenlijk niet door laten weerhouden natuurlijk, maar als je al op je tandvlees loopt, is zo'n zoektocht naar de mogelijkheden een stuk lastiger.
[ Bericht 0% gewijzigd door Amsel op 16-08-2025 20:58:59 ]
Ik heb soms het idee dat we de afgelopen jaren enorm in ons eentje geworsteld hebben, terwijl er misschien wel hulp bestond maar we daar niets over wisten. Ik heb wel eens bij de gemeente op de website gekeken, maar vond het zo ingewikkeld dat ik daarop vastliep. En daar moet je je eigenlijk niet door laten weerhouden natuurlijk, maar als je al op je tandvlees loopt, is zo'n zoektocht naar de mogelijkheden een stuk lastiger.
[ Bericht 0% gewijzigd door Amsel op 16-08-2025 20:58:59 ]
Wij hebben hier een loket waar je met dit soort dingen terecht kan en die helpen je dan met je hulpvraag formuleren.quote:
Maar hoe hebben jullie dan allemaal ooit de weg gevonden naar de gemeente en hoe het zit met de WMO en PGB's enzo? Ging dat dan vanuit de huisarts, of de ggz-praktijk waar je met je kind liep? Of heb je het zelf uitgezocht? En hoe wist je dan waar je moest beginnen en hoe het werkte en waar je om moest vragen?
Ik heb soms het idee dat we de afgelopen jaren enorm in ons eentje geworsteld hebben, terwijl er misschien wel hulp bestond maar we daar niets over wisten. Ik heb wel eens bij de gemeente op de website gekeken, maar vond het zo ingewikkeld dat ik daarop vastliep. En daar moet je je eigenlijk niet door laten weerhouden natuurlijk, maar als je al op je tandvlees loopt, is zo'n zoektocht naar de mogelijkheden een stuk lastiger.
Ik weet echt niet meer hoe ik ooit begon, mijn eerste begeleiding begon ergens 15 jaar terug ofzo? Dat was wel meteen via de gemeente.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ouderbegeleiding valt daar wel onder. Of bedoel je iets anders? We hebben eigenlijk alleen maar ouderbegeleiding gehad. Kind ging niet mee.quote:
[..]
Behandeling is anders dan begeleiding etc. Als je huisarts verwijst naar een praktijk met een contract met de gemeenteis we niet zo veel aan de hand. Zorg in Natura (zorg van een organisatie met vast contract met gemeente) is ook veel makkelijker dan als je zorg krijgt via een PGB of een behandelaar hebt die bijvoorbeeld verder weg zit en geen contract heeft met je gemeente.
Dan moet je een goeie reden hebben om die behandelaar te kiezen en kan de gemeente (bij ons iig) een maatwerk contract afgeven.
Ik heb denk ik een keer jeugdhulp of pgb gezocht op de site van de gemeente, gebeld, en over toevallig een ontzettend fijn mens al onze issues uitgekotst.quote:
Maar hoe hebben jullie dan allemaal ooit de weg gevonden naar de gemeente en hoe het zit met de WMO en PGB's enzo? Ging dat dan vanuit de huisarts, of de ggz-praktijk waar je met je kind liep? Of heb je het zelf uitgezocht? En hoe wist je dan waar je moest beginnen en hoe het werkte en waar je om moest vragen?
Ik heb soms het idee dat we de afgelopen jaren enorm in ons eentje geworsteld hebben, terwijl er misschien wel hulp bestond maar we daar niets over wisten. Ik heb wel eens bij de gemeente op de website gekeken, maar vond het zo ingewikkeld dat ik daarop vastliep. En daar moet je je eigenlijk niet door laten weerhouden natuurlijk, maar als je al op je tandvlees loopt, is zo'n zoektocht naar de mogelijkheden een stuk lastiger.
Zij kwam kort daarna bij ons langs om te bespreken wat ons zou kunnen helpen.
En dat werd, eerst in relatief kleine stappen, elk jaar meer.
Als je op je tandvlees loopt is alles moeilijk. Je hoeft ook nog geen antwoorden te hebben als je hulp nodig hebt. Begin met je probleem te delen en hoop dat iemand anders je richting de mogelijkheden kan leiden?
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Wij hebben dan weer geen ouderbegeleiding maar ons kind wordt begeleidt.quote:
[..]
Ouderbegeleiding valt daar wel onder. Of bedoel je iets anders? We hebben eigenlijk alleen maar ouderbegeleiding gehad. Kind ging niet mee.
Maar ging dat via de huisarts? Bij ons speelt die hier geen rol in. Maar wij hebben die vraag ook nooit bij haar neergelegd, dat scheelt.
Verder ook hierbij denk ik t verschil tussen ZiN en PGB.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
@Amsel: als jullie huisarts een poh jeugd ggz heeft, zou ik daar beginnen. Zij kennen de sociale kaart en de mogelijkheden en kunnen doorgaans sneller doorverwijzen dan de gemeente. En meedenken over wat jullie concrete hulpvraag is.
Ook kennen zij de informele zorg, zoals
Buurtgezinnen, of gespreksgroepen met andere ouders met kinderen met ASS.
Uiteindelijk is het wel de gemeente die betaalt, maar dat gaat via codes en berichtenverkeer na verwijzing huisarts/poh (althans in onze gemeente).
Ook kennen zij de informele zorg, zoals
Buurtgezinnen, of gespreksgroepen met andere ouders met kinderen met ASS.
Uiteindelijk is het wel de gemeente die betaalt, maar dat gaat via codes en berichtenverkeer na verwijzing huisarts/poh (althans in onze gemeente).
Onze oudste is begonnen op een zorgboerderij, die tip kregen we toen van de ggz. Was ter ontlasting van ons. Gemeente had geen contract met ze dus dat werd pgb. Het budget werd steeds minder, volgens de gemeente moesten ze het daar maar voor doen. In de praktijk betaalden we zelf een stukje (gelukkig konden we dat).
Ik heb geen idee meer hoe het ging toen ik begeleiding ging aanvragen, maar ik heb wel wat mensen over de vloer gehad waar ik weinig aan had. Lieve dames hoor, maar geen kaas gegeten van autisme.
Daarna ben ik gelukkig bij de huidige organisatie gekomen, erg tevreden over.
Heeft nog wel wat voeten in aarde gehad, ze hadden eerst geen contract met de gemeente, dus dat moest dan vanuit PGB. Na het gesprek kreeg ik te horen dat het afgewezen was.
Terwijl die dame die hier was geweest zei dat het wel in orde zou komen.
Toen hebben we het gespreksverslag opgevraagd en bleek dat het toch toegewezen was
. Heel gedoe, heeft met ontzettend veel energie gekost toen.
Maar intussen helpen zij met de verlenging aanvragen e.d. toch wel fijn als je iemand hebt die weet hoe de paadjes lopen zeg maar.
Ik zou voorstander zijn van levensloopbegeleiding. Minder begeleiding als het kan, meer als dat nodig is.
Zonder elk jaar weer met geknepen billen te moeten afwachten of je beschikking verlengd gaat worden.
Evalueren helemaal goed, maar dan zonder dat zwaard van damocles graag...
Ik vraag me wel eens af hoe mensen dat doen die minder begrijpen van de site van de gemeente (ik heb de indruk dat het een sport voor ze is om het zo vaag mogelijk te maken zodat mensen afhaken ofzo...). De brieven gewoon in begrijpelijk taal schrijven ipv dat statige gewauwel, zou denk ik ook al een hoop helpen voor veel mensen.
Heb ik wel eens als feedback gegeven, maar dat is denk ik in de prullenbak beland.
Maar voor nu loopt het hier gelukkig.
Ik heb geen idee meer hoe het ging toen ik begeleiding ging aanvragen, maar ik heb wel wat mensen over de vloer gehad waar ik weinig aan had. Lieve dames hoor, maar geen kaas gegeten van autisme.
Daarna ben ik gelukkig bij de huidige organisatie gekomen, erg tevreden over.
Heeft nog wel wat voeten in aarde gehad, ze hadden eerst geen contract met de gemeente, dus dat moest dan vanuit PGB. Na het gesprek kreeg ik te horen dat het afgewezen was.
Terwijl die dame die hier was geweest zei dat het wel in orde zou komen.
Toen hebben we het gespreksverslag opgevraagd en bleek dat het toch toegewezen was
. Heel gedoe, heeft met ontzettend veel energie gekost toen.Maar intussen helpen zij met de verlenging aanvragen e.d. toch wel fijn als je iemand hebt die weet hoe de paadjes lopen zeg maar.
Ik zou voorstander zijn van levensloopbegeleiding. Minder begeleiding als het kan, meer als dat nodig is.
Zonder elk jaar weer met geknepen billen te moeten afwachten of je beschikking verlengd gaat worden.
Evalueren helemaal goed, maar dan zonder dat zwaard van damocles graag...
Ik vraag me wel eens af hoe mensen dat doen die minder begrijpen van de site van de gemeente (ik heb de indruk dat het een sport voor ze is om het zo vaag mogelijk te maken zodat mensen afhaken ofzo...). De brieven gewoon in begrijpelijk taal schrijven ipv dat statige gewauwel, zou denk ik ook al een hoop helpen voor veel mensen.
Heb ik wel eens als feedback gegeven, maar dat is denk ik in de prullenbak beland.
Maar voor nu loopt het hier gelukkig.
Fake it till you make it...
Oh gemeentes. Praat me er niet van. Het laatste telefoongesprek met onze vorige consulent heb ik opgehangen na bijna een uur in cirkeltjes praten. Toen ik zei dat het gesprek niks opleverde, over mijn grenzen heen ging en mij tijd en energie kostte die ik niet over heb, en dus het gesprek wilde beeindigen waren haar eerste woorden "ja, maar" waarna ze nogmaals haar kant van het verhaal wilde toelichten en toen hing ik op. :x
Nu hebben we een nieuwe en aan hem moest ik al verantwoorden waarom er nog een instantie wilde gaan meekijken terwijl we al thuisbegeleiding hebben. Die heb ik na korte uitleg verder verwezen naar die instantie. Het kost al mega veel moeite, de zoektocht naar waar je goed aan doet en de juiste hulp. De gemeente met al hun evaluaties en "wij kunnen geen alternatieven toveren" helpt hier in elk geval niets.
Nu hebben we een nieuwe en aan hem moest ik al verantwoorden waarom er nog een instantie wilde gaan meekijken terwijl we al thuisbegeleiding hebben. Die heb ik na korte uitleg verder verwezen naar die instantie. Het kost al mega veel moeite, de zoektocht naar waar je goed aan doet en de juiste hulp. De gemeente met al hun evaluaties en "wij kunnen geen alternatieven toveren" helpt hier in elk geval niets.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Waar je woont maakt idd bizar veel uit voor hoe je jeugdzorg is geregeld en hoe goed het werkt.
Ik woon toevallig in een goede, dat is wel helder als ik hier zo lees.
Ik woon toevallig in een goede, dat is wel helder als ik hier zo lees.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
En dat zou eigenlijk niet zo moeten zijn...quote:
Waar je woont maakt idd bizar veel uit voor hoe je jeugdzorg is geregeld en hoe goed het werkt.
Ik woon toevallig in een goede, dat is wel helder als ik hier zo lees.
maar helaas is de praktijk anders.
Fake it till you make it...
De jeugdhulp kan dan wel goed zijn in de gemeente, ertoe beschikking krijgen is nog een tweede.
Ik lig nu ook in de clinch met de gemeente, ben al bijna een jaar bezig met het verlengen van een indicatie voor dagbesteding tijdens vakanties. Voorheen hadden we een gezinscoach en die kreeg dingen wel voor elkaar maar als je dat niet hebt, heb ik gemerkt althans, dan word je meteen niet serieus genomen.
Ik werk zelf als jurist bij een overheidsorganisatie en ik ben echt niet altijd blij hoe het er bij ons aan toegaat en hoe lang mensen moeten wachten op een reactie. Maar zoals het er nu bij de jeugdhulp van onze gemeente aan toegaat, ik zou me écht kapot schamen. Het is dat ik weet dat personeelsgebrek een grote rol speelt waardoor je naast ernstige vertraging ook vaker met incompetente mensen te maken krijgt, maar anders had ik wel verdere stappen ondernomen.
Ik lig nu ook in de clinch met de gemeente, ben al bijna een jaar bezig met het verlengen van een indicatie voor dagbesteding tijdens vakanties. Voorheen hadden we een gezinscoach en die kreeg dingen wel voor elkaar maar als je dat niet hebt, heb ik gemerkt althans, dan word je meteen niet serieus genomen.
Ik werk zelf als jurist bij een overheidsorganisatie en ik ben echt niet altijd blij hoe het er bij ons aan toegaat en hoe lang mensen moeten wachten op een reactie. Maar zoals het er nu bij de jeugdhulp van onze gemeente aan toegaat, ik zou me écht kapot schamen. Het is dat ik weet dat personeelsgebrek een grote rol speelt waardoor je naast ernstige vertraging ook vaker met incompetente mensen te maken krijgt, maar anders had ik wel verdere stappen ondernomen.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Maar eigenlijk is het raar dat ale je iemand hebt (bv zo'n gezinscoach of zoals wij de begeleiding hebben die ons helpt) die de juiste termen weet, je makkelijker een indicatie verlengd krijgt dan wanneer je het zelf aanvraagt....quote:
De jeugdhulp kan dan wel goed zijn in de gemeente, ertoe beschikking krijgen is nog een tweede.
Ik lig nu ook in de clinch met de gemeente, ben al bijna een jaar bezig met het verlengen van een indicatie voor dagbesteding tijdens vakanties. Voorheen hadden we een gezinscoach en die kreeg dingen wel voor elkaar maar als je dat niet hebt, heb ik gemerkt althans, dan word je meteen niet serieus genomen.
Ik werk zelf als jurist bij een overheidsorganisatie en ik ben echt niet altijd blij hoe het er bij ons aan toegaat en hoe lang mensen moeten wachten op een reactie. Maar zoals het er nu bij de jeugdhulp van onze gemeente aan toegaat, ik zou me écht kapot schamen. Het is dat ik weet dat personeelsgebrek een grote rol speelt waardoor je naast ernstige vertraging ook vaker met incompetente mensen te maken krijgt, maar anders had ik wel verdere stappen ondernomen.
Maar een jaar? Wijzen ze het steeds af of hebben ze zo weinig mensen dat ze het niet kunnen bolwerken.
Waardeloos zeg.
Fake it till you make it...
Dat hoorde ik ook van iemand met zo'n coach. Het voordeel zat er vooral in dat ze dingen te horen kreeg over school waar ze haar voordeel mee kan doen en met bureaucratie bij de gemeente.quote:
[..]
Maar eigenlijk is het raar dat ale je iemand hebt (bv zo'n gezinscoach of zoals wij de begeleiding hebben die ons helpt) die de juiste termen weet, je makkelijker een indicatie verlengd krijgt dan wanneer je het zelf aanvraagt....
Maar een jaar? Wijzen ze het steeds af of hebben ze zo weinig mensen dat ze het niet kunnen bolwerken.
Waardeloos zeg.
Hier ook die ervaring. Ik kan exact hetzelfde zeggen als mijn ambulant begeleider en het is moeilijk. Zij belt 1 keer en het is geregeld. Niet in alle gevallen hoor.
Kwam dit weekend een moeder tegen met een kind op de school waar M naartoe gaat. Meisje met best wat ondersteuningsbehoefte. Ze had nog geen dag gedoe gehad met school. Toch ook wel fijn om te horen.
Kwam dit weekend een moeder tegen met een kind op de school waar M naartoe gaat. Meisje met best wat ondersteuningsbehoefte. Ze had nog geen dag gedoe gehad met school. Toch ook wel fijn om te horen.
Het gaat (hopelijk) zo'n verademing zijn voor jullie, de nieuwe school! Het kán echt andersquote:
Kwam dit weekend een moeder tegen met een kind op de school waar M naartoe gaat. Meisje met best wat ondersteuningsbehoefte. Ze had nog geen dag gedoe gehad met school. Toch ook wel fijn om te horen.
Die ervaring heb ik vooral op de oude school, dat als ik het zeg het overbezorgdheid is en dat wanneer ik de begeleidster of liever nog de behandelaar het laat zeggen, er wel geluisterd wordt...quote:
Hier ook die ervaring. Ik kan exact hetzelfde zeggen als mijn ambulant begeleider en het is moeilijk. Zij belt 1 keer en het is geregeld. Niet in alle gevallen hoor.
Fake it till you make it...
Echt triest. Maar ook zij kennen hem niet in de leersetting. Mochten we het mee doen.quote:
[..]
Die ervaring heb ik vooral op de oude school, dat als ik het zeg het overbezorgdheid is en dat wanneer ik de begeleidster of liever nog de behandelaar het laat zeggen, er wel geluisterd wordt...
Dieptepunt was de kinderpsychiater die belde om te adviseren hem in groep 5 te laten starten en hem rust te gunnen. Dat we niet tegen sbo of so zijn maar wel een zorgvuldig besluit willen nemen. Die kreeg te horen dat hij gewoon niet meer welkom was. Trokken ook haar expertise in twijfel. Uiteindelijk zit hij sowieso beter op zijn nieuwe school, gaat hem veel stress schelen.
Zo'n school kan je beter kwijt zijn. Hopelijk is de nieuwe school heel veel passender en welwillend om mee te veren.quote:
[..]
Echt triest. Maar ook zij kennen hem niet in de leersetting. Mochten we het mee doen.
Dieptepunt was de kinderpsychiater die belde om te adviseren hem in groep 5 te laten starten en hem rust te gunnen. Dat we niet tegen sbo of so zijn maar wel een zorgvuldig besluit willen nemen. Die kreeg te horen dat hij gewoon niet meer welkom was. Trokken ook haar expertise in twijfel. Uiteindelijk zit hij sowieso beter op zijn nieuwe school, gaat hem veel stress schelen.
Wij kregen eerst te horen dat we ons moesten afvragen of ze wel pastte op de eerste middelbare school, omdat we bleven vragen om aanpassingen. Toen we aangaven dat we naar de andere school wilden, toen kregen we van diezelfde dame te horen dat het maar de vraag was of ze daar naartoe kon
.Toevallig heb ik contact met een moeder die haar dochter een jaar voor de mijne de overstap maakte en die is zo enorm tegengewerkt...
Fake it till you make it...
Ik merk dat niet. Misschien ken ik zelf de juiste termen maar ik voel me meestal serieus genomen en eerlijk gezegd krijgen we ook vaker wel dan niet voor elkaar wat we nodig hebben.quote:
[..]
Maar eigenlijk is het raar dat ale je iemand hebt (bv zo'n gezinscoach of zoals wij de begeleiding hebben die ons helpt) die de juiste termen weet, je makkelijker een indicatie verlengd krijgt dan wanneer je het zelf aanvraagt....
Maar een jaar? Wijzen ze het steeds af of hebben ze zo weinig mensen dat ze het niet kunnen bolwerken.
Waardeloos zeg.
Was in het begin (8 jaar geleden?) anders, toen moesten we nog eens komen opdraven voor een gesprek met veel man over of er echt geen andere mogelijkheden zijn, netwerk enzo. Dat voelde echt alsof ze alles van ons wilden weten omdat ze niet vertrouwden dat we echt hulp nodig hadden en dachten alsof we daar voor onze lol zaten te smeken om budget.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Scholen 
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Als ik dit allemaal lees, ben ik zo onwijs blij met onze school. Zij denken ontzettend mee, vragen aan ons wat Jewel nodig heeft maar komen ook zelf met ideeën. Als ik al jullie worstelingen zo lees, tel ik echt mijn zegeningen. Ik gun jullie net zo'n fijne en meedenkende houding vanuit school, dat is zo belangrijk.
Jewel heeft gisteren haar 1e individuele gesprek gehad met dr. Bosman. Het gesprek zelf ging goed, maar even later stortte ze in en gaf ze in tranen aan dat niemand haar kan helpen, dat ze haar eigen hoofd niet eens snapt, dat ze gewoon wil dat alles stopt en dat ze het leven zo vreselijk haat. Dat kwam wel even binnen. Ik snap haar ook. Ze wordt bijna 9 en we lopen als sinds ze ruim 4 is bij hulpverlening. Er hebben al meerdere mensen met haar meegekeken, dus waarom zou er nu opeens wel een oplossing komen, ik snap haar gevoel zo goed. Geprobeerd uit te leggen dat dit de 1e praktijk is die bereid is om met háár te praten en haar te helpen, dat de vorige praktijk vooral gericht was op het óns leren helpen mét haar. Dat lijkt ze alleen moeilijk te begrijpen, is ook lastig op die leeftijd.
Ik heb ondertussen een gesprek gehad met mijn werkgever. En die is heel flexibel. Vindt het goed dat deze trajecten nu lopen en geeft aan dat ik de vrijheid krijg die ik daarvoor nodig heb. Hij kwam er zelfs zelf mee dat de HR manager de dag daarvoor met hem in gesprek was gegaan over de projectgroep diversiteit. Ik heb eens bij mijn collega aangegeven dat ik vind dat er neurodiversiteit ook in die projectgroep vertegenwoordigd zou moeten worden, nu richten ze zich alleen op bijvoorbeeld etniciteit, geloof en geaardheid. Dit balletje is gaan rollen, en daar gaan ze nu dus serieus iets mee doen. En ik voel opluchting en van alles door elkaar heen.
Voor Jewel gaan we vandaag overigens toch maar weer een nieuwe koptelefoon kopen. Ze heeft er al meerdere, allemaal verschillende merken, maar ze blijft klagen dat het geluid er teveel doorheen komt en dat haar hoofd dat niet aan kan. Die ze bij deze winkel hebben gaat tot 35 db, die ze nu heeft gaan tot zo'n 27db. Hopelijk gaat dat dus merkbaar verschil opleveren, want veel zwaarder dan dit bestaan ze denk ik niet...
Jewel heeft gisteren haar 1e individuele gesprek gehad met dr. Bosman. Het gesprek zelf ging goed, maar even later stortte ze in en gaf ze in tranen aan dat niemand haar kan helpen, dat ze haar eigen hoofd niet eens snapt, dat ze gewoon wil dat alles stopt en dat ze het leven zo vreselijk haat. Dat kwam wel even binnen. Ik snap haar ook. Ze wordt bijna 9 en we lopen als sinds ze ruim 4 is bij hulpverlening. Er hebben al meerdere mensen met haar meegekeken, dus waarom zou er nu opeens wel een oplossing komen, ik snap haar gevoel zo goed. Geprobeerd uit te leggen dat dit de 1e praktijk is die bereid is om met háár te praten en haar te helpen, dat de vorige praktijk vooral gericht was op het óns leren helpen mét haar. Dat lijkt ze alleen moeilijk te begrijpen, is ook lastig op die leeftijd.
Ik heb ondertussen een gesprek gehad met mijn werkgever. En die is heel flexibel. Vindt het goed dat deze trajecten nu lopen en geeft aan dat ik de vrijheid krijg die ik daarvoor nodig heb. Hij kwam er zelfs zelf mee dat de HR manager de dag daarvoor met hem in gesprek was gegaan over de projectgroep diversiteit. Ik heb eens bij mijn collega aangegeven dat ik vind dat er neurodiversiteit ook in die projectgroep vertegenwoordigd zou moeten worden, nu richten ze zich alleen op bijvoorbeeld etniciteit, geloof en geaardheid. Dit balletje is gaan rollen, en daar gaan ze nu dus serieus iets mee doen. En ik voel opluchting en van alles door elkaar heen.
Voor Jewel gaan we vandaag overigens toch maar weer een nieuwe koptelefoon kopen. Ze heeft er al meerdere, allemaal verschillende merken, maar ze blijft klagen dat het geluid er teveel doorheen komt en dat haar hoofd dat niet aan kan. Die ze bij deze winkel hebben gaat tot 35 db, die ze nu heeft gaan tot zo'n 27db. Hopelijk gaat dat dus merkbaar verschil opleveren, want veel zwaarder dan dit bestaan ze denk ik niet...
Wat fijn. Hopelijk zorgt dat voor wat minder stress de komende tijdquote:
een gesprek gehad met mijn werkgever. En die is heel flexibel.
Dat tegenwerken is zo bizar. Je wil toch van hem af, laat hem dan gaan.quote:
[..]
Zo'n school kan je beter kwijt zijn. Hopelijk is de nieuwe school heel veel passender en welwillend om mee te veren.
Wij kregen eerst te horen dat we ons moesten afvragen of ze wel pastte op de eerste middelbare school, omdat we bleven vragen om aanpassingen. Toen we aangaven dat we naar de andere school wilden, toen kregen we van diezelfde dame te horen dat het maar de vraag was of ze daar naartoe kon
Toevallig heb ik contact met een moeder die haar dochter een jaar voor de mijne de overstap maakte en die is zo enorm tegengewerkt...
M. is de hele week naar zo'n speelevenement van 9-4. Heel veel kinderen. Hij vindt het echt fantastisch. Hij was zo ongelukkig geworden op die so-school. Ben er echt van geschrokken hoe weinig je als ouder eigenlijk te zeggen hebt en hoeveel verhalen er hierover zijn.
Wat fijn van je werkgever!quote:
Als ik dit allemaal lees, ben ik zo onwijs blij met onze school. Zij denken ontzettend mee, vragen aan ons wat Jewel nodig heeft maar komen ook zelf met ideeën. Als ik al jullie worstelingen zo lees, tel ik echt mijn zegeningen. Ik gun jullie net zo'n fijne en meedenkende houding vanuit school, dat is zo belangrijk.
Jewel heeft gisteren haar 1e individuele gesprek gehad met dr. Bosman. Het gesprek zelf ging goed, maar even later stortte ze in en gaf ze in tranen aan dat niemand haar kan helpen, dat ze haar eigen hoofd niet eens snapt, dat ze gewoon wil dat alles stopt en dat ze het leven zo vreselijk haat. Dat kwam wel even binnen. Ik snap haar ook. Ze wordt bijna 9 en we lopen als sinds ze ruim 4 is bij hulpverlening. Er hebben al meerdere mensen met haar meegekeken, dus waarom zou er nu opeens wel een oplossing komen, ik snap haar gevoel zo goed. Geprobeerd uit te leggen dat dit de 1e praktijk is die bereid is om met háár te praten en haar te helpen, dat de vorige praktijk vooral gericht was op het óns leren helpen mét haar. Dat lijkt ze alleen moeilijk te begrijpen, is ook lastig op die leeftijd.
Ik heb ondertussen een gesprek gehad met mijn werkgever. En die is heel flexibel. Vindt het goed dat deze trajecten nu lopen en geeft aan dat ik de vrijheid krijg die ik daarvoor nodig heb. Hij kwam er zelfs zelf mee dat de HR manager de dag daarvoor met hem in gesprek was gegaan over de projectgroep diversiteit. Ik heb eens bij mijn collega aangegeven dat ik vind dat er neurodiversiteit ook in die projectgroep vertegenwoordigd zou moeten worden, nu richten ze zich alleen op bijvoorbeeld etniciteit, geloof en geaardheid. Dit balletje is gaan rollen, en daar gaan ze nu dus serieus iets mee doen. En ik voel opluchting en van alles door elkaar heen.
Voor Jewel gaan we vandaag overigens toch maar weer een nieuwe koptelefoon kopen. Ze heeft er al meerdere, allemaal verschillende merken, maar ze blijft klagen dat het geluid er teveel doorheen komt en dat haar hoofd dat niet aan kan. Die ze bij deze winkel hebben gaat tot 35 db, die ze nu heeft gaan tot zo'n 27db. Hopelijk gaat dat dus merkbaar verschil opleveren, want veel zwaarder dan dit bestaan ze denk ik niet...
Heftig een 9 jarige die het zo zwaar heeft, ik hoop dat ze over een tijdje meer en meer het idee krijgt dat ze haar wel kunnen helpen.
Koptelefoon weet ik niet, ik heb een noicecancelling koptelefoon van Rolfstone. Met muziek aan vind ik dat het wel redelijk werkt. Filtert niet alles, maar scheelt wel veel. Zonder muziek vind ik het niet veel soeps.
Bij Rolfstone heb je trouwens 30 dagen niet goed geld terug, dus mocht je het overwegen te proberen dan kan die altijd nog terug als het niet bevalt.
Ik hoor over diverse sony ANC koptelefoons ook goede berichten, ik weet niet of dat beter werkt dan zo'n gehoorbeschermer...
@Cygne, wat fijn dat hij het zo naar zijn zin heeft op dat speelevenement!
Fake it till you make it...
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |