Ik zal maar proberen neer te zetten waar het volgens mij misgaat en waarom men de aandrang voelt om te demonstreren voor Palestina.
Dan moeten we eigenlijk in mijn ogen kijken naar waarom en wanneer demonstreren de mensen. We hebben afgelopen jaren nogal wat demonstraties gezien; dan gaat het om Zwarte Piet, milieubeleid, lerarentekort, Black Lives Matter, Occupy, en recent uiteraard klimaatprotesten (snelwegblokkades) en boerenprotesten (ook snelwegblokkades). Meestal is er dan iets waar ze het niet mee eens zijn en daar kan je je dan collectief over tegen uitspreken.
Wanneer men dus voelt dat ze serieus worden genomen en er serieuze stappen in worden gezet dan zal er daar geen tot minder demonstraties over zijn.
En dan is het natuurlijk een bewuste keuze om vandaag te demonstreren, ook vanuit pro-Palestina demonstraties. Je wil bij je demonstraties namelijk een zo groot mogelijke impact maken. Je wil immers aandacht naar je toe trekken. Net als KOZP demonstreert op 5 december bij Sinterklaasintocht, net als de boeren die precies de snelwegen pakken om daar blokkades op te werpen. Net als Extinction Rebellion die A10 pakt of dat stukje bij Den Haag. Als we het breder gaan beschouwen staken de mensen bij voor een beter CAO of dergelijke ook meestal op werkdagen en niet in weekend. Je wil immers impact maken en je impact is groter als het de anderen raakt.
Nogmaals; als men voelt dat ze serieus worden genomen dan zal motivatie om te demonstreren kleiner worden. Ik zal maar even de historie van Israel - Palestina achterwege laten want daar kunnen we ook weken over discussieren. Sinds 7 oktober maakt Israel enorm veel burgerslachtoffers in Gaza. De ophef is daar in de maanden daarna steeds groter geworden. Mark Rutte zei dat er een rode lijn was die Israel niet mocht overschrijden. Echter wou hij niet aangeven wat de rode lijn was. Wel zo makkelijk want dan kan je dat uitgummen en opnieuw tekenen.
We mogen ook erkennen dat Nederland als een schoothondje achter Amerika aanloopt wat betreft de harde woorden tegenover Israel. Helaas wil het dus zo zijn dat Amerika straks hun verkiezingen heeft en is er vanuit Democratische kamp geen aandrang om hier een harde opstelling in te nemen want zij zijn bang om hun kiezers te verliezen.
Ondertussen hebben we in Nederland ook een politieke verschuiving gehad naar kabinet-Schoof, waarvan ik dus welgeteld NUL keer heb gehoord dat ze de Palestijnse zaak steunen. Dat gaat ook lastig want PVV en VVD voeren hier sterk een pro-Israel beleid in. Het maakt des te vreemder dat in regeerakkoord staat dat er een tweestatenoplossing moet komen. Hebben we kabinet-Schoof afgelopen weken of maanden iets gehoord van steun aan de Palestijnse zaak? Nee.
Andermaal, men demonstreert voor iets als ze voelen dat ze niet gehoord worden. Dit kabinet en dit land heeft afgelopen maanden niets gedaan om op te komen voor de Palestijnse zaak. En dan zijn jullie boos dat men opkomt voor de Palestijnse zaak?????
Demonstranten verwijten van verheerlijken van terrorisme. Demonstranten antisemieten noemen. Demonstranten ongevoelig noemen. Allemaal lachwekkend. Wijs naar de juiste mensen; onze politici doen geen zak aan om polarisatie te verminderen. Wel roepen er moet staakt-het-vuren komen in Libanon, maar geen woord over Gaza.
Als de politiek dit probleem serieus nam en hier een stevig standpunt inneemt dan haal je de angel uit de demonstraties weg. Dan denkt men hopelijk 'hehe mijn vertegenwoordiging komt op voor waar ik voor sta'. Zolang ze daar niet voor staan is het goed recht van de mensen om te gaan demonstreren. Dit afkeuren of zelfs willen verbieden (Yesilgoz en co) is het afbreken van demonstratierecht, is het verergeren van de polarisatie, is het minimaliseren van de levens van de Palestijnen.