Nepverhalen op LinkedIn #19 en we smeren nog meer hersenpoep uit op LI

quote:

nno 2024. Huiswerk voor 5VWO voor het vak Economie:

Opdracht:
“Vrouwen verdienen per uur nog steeds minder dan mannen. Wat zouden Jolanda en Jantine kunnen doen om evenveel als mannen te gaan verdienen?”

Mijn dochters eerste ingeving was, ga dit bespreken met je manager of iemand van personeelszaken. Maar nee, het juiste antwoord volgens het antwoordenboek was:

“Enkele mogelijkheden: fulltime gaan werken, het liefst in goedbetalende bedrijfstakken, en de carriere niet onderbreken door kinderen te krijgen.”

Serieus??? Is dit wat onze kinderen anno 2024 leren???.

quote:

terwijl de man in kwestie bovenop me kwam staan en me niet los liet.
(…)
En ik was ertussen gesprongen.

quote:

Op zaterdag 14 december 2024 10:51 schreef Lospedrosa het volgende:
https://www.linkedin.com/(...)671853771886592-2E5I
[..]
Gaan werken in goedbetalende bedrijfstakken is toch best wel aardig advies?

quote:

Op zondag 15 december 2024 10:43 schreef Meke het volgende:

[..]
Ik vermoed dat de verontwaardiging meer gaat om het advies om geen kinderen te krijgen. En in principe klopt het ook wel dat je per kind denk ik ongeveer een jaar "achterloopt" qua carrière door verlof en herstel. Maar dat lijkt me een maatschappelijk probleem ipv een individueel probleem..

quote:

Op zondag 15 december 2024 10:45 schreef Lospedrosa het volgende:

[..]
Daar dacht ik ook over. Maar als je verongelijkte gelijkheidsdiscussies weglaat dan zal een vrouw een betere echte carrière opbouwen zonder kinderen als je wil horen bij de top.
Dat is gewoon zo omdat je meer input kan leveren met minder afleiding

quote:

We gaan helemaal geen oorlog voeren!

We leven niet meer in de pre-historie, maar in een tijd van bewustzijn.
Meneer Rutte, als je zo graag jezelf mentaal wil voorbereiden op een oorlog, ga zelf even een maandje aan het front staan. Ik heb geen zin in oorlog en om onze kinderen op te offeren voor een kleine groep macht wellustelingen die angst zaaien.

We gaan de wereld mooier maken en normaal met elkaar om. En het geld dat we nu aan al dat oorlogstuig uitgeven, stoppen we in onderwijs, innovatie en armoedebestrijding!

quote:

Op zaterdag 14 december 2024 10:51 schreef Lospedrosa het volgende:
https://www.linkedin.com/(...)671853771886592-2E5I
[..]
Gaan werken in goedbetalende bedrijfstakken is toch best wel aardig advies?

quote:

Na een lange dag trainen zit ik in de trein naar huis. De hoofdconducteur passeert. Ik knik vriendelijk en wens hem een goedenavond. Zichtbaar geëmotioneerd stopt hij en kijkt mij recht aan:

"Meneer, u bent de eerste die vriendelijk tegen mij is. Ik ben op Maastricht opgestapt en niemand heeft mij gedag gezegd. Ze zitten allemaal op de k*ttelefoontjes. Het is ontzettend fijn dat mensen gedag zeggen. Bedankt."

Ik leer daar 2 dingen uit:

1. Een klein gebaar kan veel betekenen. In dit geval zei ik slechts gedag en keek de conducteur aan. Toch had dit een enorme impact op hem.

2. Spreek je dankbaarheid uit. Doet iemand iets waar je blij van wordt? Dat je helpt? Dat je raakt? Spreek het uit. Laat je waardering blijken.

quote:

**Use Your PTO Wisely**

Maximizing your PTO is key, especially around holidays. One of my students recently said, “Two weeks ago, we didn’t see you on the Wednesday before Thanksgiving.”

I explained that I had taken my first vacation day at my new job, combining it with the holiday break for a longer period of rest and relaxation.

I always remind my students: when you start your first full-time job, it’s crucial to pass your probationary period, but it’s just as important to strategically use your PTO. Plan your time off in 2025 wisely so you can recharge and maintain balance. hashtag#goals hashtag#motivation hashtag#newjob

quote:

Op dinsdag 17 december 2024 16:40 schreef Ypmaha het volgende:
Ik word ook wel gek van die foto's bij posts van die kneuzen die met een whiteboard met een geschreven tekst erop poseren.

quote:

Op dinsdag 17 december 2024 13:27 schreef Evangelion het volgende:
Author | Career Expert | People & Culture Lead | Start-up advisor
[ afbeelding ]

Kiddo is 12 of wat

quote:

Op zondag 15 december 2024 13:26 schreef Molo het volgende:

[..]
Mensen die werk verkiezen boven kinderen vind ik bovengemiddeld vaker nare mensen dus niet mee eens. Zulke menstypes zie ik liever niet aan de top van een organisatie staan want dat straalt af op de organisatie en maatschappij

quote:

𝗚𝗶𝘀𝘁𝗲𝗿𝗲𝗻 𝗶𝘀 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗺𝗮𝗻 𝘁𝗵𝘂𝗶𝘀𝗴𝗲𝗸𝗼𝗺𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝘇𝗶𝗷𝗻 𝘄𝗲𝗿𝗸. 𝗠𝗲𝘁 𝘁𝗼𝘁𝗮𝗮𝗹 𝟴 𝗳𝗹𝗲𝘀𝘀𝗲𝗻 𝘄𝗶𝗷𝗻 𝗲𝗻 𝟯 𝗸𝗲𝗿𝘀𝘁𝗽𝗮𝗸𝗸𝗲𝘁𝘁𝗲𝗻. 𝗘𝗻 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝘃𝗮𝗻 𝘇𝗶𝗷𝗻 𝘄𝗲𝗿𝗸𝗴𝗲𝘃𝗲𝗿, 𝗺𝗮𝗮𝗿 𝘃𝗮𝗻 𝘇𝗮𝗸𝗲𝗻𝗿𝗲𝗹𝗮𝘁𝗶𝗲𝘀. Dit was het resultaat van een verdeling onder zijn collega's. De cake van 1,5e meter ligt nog op het werk; die komt wel op tijdens het kerstontbijt 😋 .

Gisteravond is daar nog een kerstpakket aan toegevoegd, van zijn vrijwilligerswerk. En het is nog geen kerst, er komt vast nog meer bij 🎅 .

De 8 flessen wijn staan in de kast; daar doen we serieus het hele jaar mee.
De inhoud van de kerstpakketten past niet in onze voorraadkast. Na het er toch maar in proppen, dacht ik: "nope" .

Ik heb een doos gepakt en gevuld. Samen met nog een tas breng ik deze zo naar de voedselbank. Er zijn zoveel mensen die het zoveel meer kunnen gebruiken dan wij.

Nee, het is geen ondankbaarheid. Maar het is te veel. En voor ons is het overbodig. Er zat werkelijk niets tussen waarvan ik dacht: "supertof!". Totaal 7x chocola, 5x drop/zuurtjes/snoepjes, 6 x chips, 5x koekjes, 4x toastjes, 3x pannenkoekenmix en voor de rest pastasaus, soep, aioli en wat je ook tot 2030 in een blik of pot kunt bewaren. Ik ga het niet gebruiken.

Deze overconsumptie gaat me steeds meer tegenstaan. Wat mij betreft gaan we veel meer over op het steunen van goede doelen en het bedanken van werknemers en zakenrelatie op een manier die er echt toe doet.

quote:

Wat is er gebeurd...?" vroeg ik die onbekende man om 2u 's nachts.
Mijn auto zag er niet uit. Ik bloedde aan mijn hoofd. Mijn jas was gescheurd. Laptop lag op de autostrade. Shit.

Wat er met mij gebeurd was, wist ik zelf niet. Ik moest het aan die mens vragen die achter mij reed.

"Ge zijt vier keer over kop gegaan" zei hij.

De pers maakte gewag van "een zwaargewonde chauffeur". Ze hebben mijn engelbewaarder niet geïnterviewd. Ik had nauwelijks of geen lichamelijke schade. 8u na het ongeval verliet ik het ziekenhuis.

Lessen geleerd:

1. Ik rij nooit meer 's nachts, want dat ik in slaap viel terwijl ik reed, da's akelig

2. Ik coach mensen om anderen hulp te vragen, dus vroeg ik aan Ibrahim Akdogan: "kan ik morgen met u meerijden?" Hulp vragen is niet makkelijk, maar het helpt u vooruit, en laat een ander toe om zelf van betekenis te zijn.

3. Gelukkig werkten de airbags perfect. Airbags en een systeem dat aangeeft dat ge mgl in slaap valt: voortaan zal ik altijd beide hebben. Ik sprak mensen die geen werkende airbags hadden. Die fysieke gevolgen waren loodzwaar.

4. Het was voor mij belangrijk in mijn verwerking om daags nadien de confrontatie met het wrak aan te gaan. Tranen in mijn ogen toen.

Dankbaar voor de airbags en dat ik niet tegen een paal of andere auto ben gevlogen. Ben er nog om 2025 mee te maken..

quote:

Maan: 'Wat is er?'
Cheyenne: 'Ik ben het kwijt.'
Maan: 'Zullen we 't even een keer rustig doornemen?
Cheyenne: 'Ja.'
Maan: 'Kun je dat het beste zelf doen of met iemand van het orkest?'
Cheyenne: 'Van het orkest.'

Dan komt er een man met zo'n ontzettend fijne uitstraling bij haar zitten (Peter Tiehuis - een van 's lands beste gitaristen!) en binnen no time heeft ze 't weer gevonden.

Zullen we komend jaar aan elkaar vragen 'Wat is er?' en niet gaan raden...
Zullen we komend jaar geduld en begrip hebben als we 't kwijt zijn...
Zullen we komend jaar 'Wie kan je hierbij het beste helpen?' vragen en dat alle antwoorden goed zijn...
Zullen we komend jaar het ook weer vinden, wat 't ook is dat we kwijt zijn.

Begrip. Elkaar. Geduld. Oprechtheid.
Hulp vragen. Durven uitreiken.
Vertrouwen hebben.

We zijn allemaal wel eens een Maan, Cheyenne of lieve orkestmeneer.

En zullen we dit niet alleen in 2025 doen...

Ps. Begin 2021 postte ik dit voor het eerst. Elk jaar daarop ook, in de misschien ietwat naïeve hoop dat 't minder nodig zou zijn. Ook nu, voor komend jaar weer minstens zo relevant als toen.

'They say I'm a dreamer, but I'm not the only one.'

quote:

Op dinsdag 24 december 2024 17:01 schreef de_boswachter het volgende:
Marion Castelijn - verbinder (wtf is dat)
[..]
Eerst pochen hoeveel haar oh zo succesvolle man toch allemaal heeft binnen geharkt aan kerstattenties om vervolgens al deze bedrijven een mes in de rug te geven. Blijft bijzonder dit soort mensen…

quote:

Op dinsdag 24 december 2024 17:12 schreef Evangelion het volgende:
8 flessen wijn houdt ze wel, kutwijf.

quote:

Op maandag 16 december 2024 10:14 schreef Ronald het volgende:

[..]
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_desktop

Dikke bullshit natuurlijk maar weer makkelijk likes scoren.

quote:

Op dinsdag 24 december 2024 17:12 schreef Evangelion het volgende:
8 flessen wijn houdt ze wel, kutwijf.

quote:

Op dinsdag 24 december 2024 17:01 schreef de_boswachter het volgende:
verbinder (wtf is dat)

quote:

Op maandag 16 december 2024 10:14 schreef Ronald het volgende:

[..]
https://www.linkedin.com/(...)edium=member_desktop

Dikke bullshit natuurlijk maar weer makkelijk likes scoren.

quote:

Beste meneer de dakdekker,

Vanmorgen trof jij een van onze bewoners
Zij was 'haar' rondje aan het wandelen; 'haar' rondje, want dat rondje is altijd hetzelfde rondje.

Tijdens dat rondje trof ze jouw bus midden op de stoep, omdat jij jouw bus aan het uitladen was. Jouw nieuwe bus; je had hem net opgehaald.

Onze bewoner heeft geleerd dat je op de stoep loopt. Dus jouw bus was voor haar een ingewikkeld obstakel. Ik kan me zo voorstellen dat ze even heeft staan kijken en twijfelen. En toen toch koos voor wat hoorde.

Jij zag haar tussen de huizen en je bus schuifelen. Volgens haar paste dat net. Volgens jou paste dat niet.

Zonder naar haar te kijken, brandde je los. Je eiste haar sleutels op zodat ze niet weg zou gaan. Weg kón gaan. Daarna belde je de politie.

Toen ik aankwam wilde je niet met me praten. Ook kregen we de sleutels niet terug. We moesten onze bewoner met een beperking maar opsluiten, vertelde je ons briesend. En praten deed je niet met mij, dat deed je straks wel met de politie.

Jij zag alleen je bus. Je nieuwe bus.

ik zag alleen onze bewoner. En haar ogen. Haar ogen vol vragen en angst want ze snapte er werkelijk niks van.

De politie kwam en jij deed je verhaal. Volgens jou had ze met haar sleutels jouw bus beschadigd.
Door jouw enorme beschermingsdrang voor je nieuwe bus, zag je niet dat dat er helemaal geen beschadigingen waren. En dat je gedrag onnodig was.

Door mijn beschermingsdrang naar dat wat mij lief is en aan het hart ligt, kon ik je na afloop niet de hand schudden. Ik wilde jou vooral niet meer zien.

Maar... Mocht je ergens de komende tijd met andere ogen, nieuwsgierige en open ogen, naar onze bewoners willen kijken; voel je dan welkom op onze woonlocatie. We zetten de koffie voor je aan en ik schud je de hand. Zo zijn we dan ook wel weer 😉

En die uitnodiging geld voor iedereen. Onze bewoners doen graag mee in de samenleving. Ze willen het echte en gewone leven leven, en hebben ogen nodig die hen willen zien. Zien zoals ze zijn.

quote:

Op dinsdag 31 december 2024 13:07 schreef Lospedrosa het volgende:

[..]
https://www.linkedin.com/(...)479356757172224-z-gc

Ken het verhaal niet, maar zou maar zo eens niet helemaal volledig kunnen zijn.

quote:

Het is vrijdagochtend 27 december. Met een kater rijd ik naar werk. Geen kater van een heftig kerstdiner, maar van wéér een gebroken nacht en al dagenlang niet fit zijn. Die vervelende hoest gaat maar niet over. En nu zit sinds gister ook ‘mijn kop vol snot’.

Als ik op de weg van onze woonlocatie rij, zie ik een bewoonster. Ze staat aan de overkant van de straat bij een werkbusje. Het busje staat op de stoep geparkeerd, strak tegen een huis aan. Ik zie twee werklui bij haar. Ik zet mijn auto stil en kijk in mijn zijspiegel wat er gebeurt. Misschien valt het mee en redt ze zichzelf.

Ik voel het meteen in mijn buik. Het kriebelt, het rommelt, het zeurt. Ik start de auto en rij ernaartoe. Met een heel zacht stemmetje vertelt de bewoonster mij dat hij haar sleutels heeft afgepakt. De werkman, een dakdekker, steekt meteen van wal. Dat ze “haar moeten opsluiten” en dat hij de politie heeft gebeld. Ik probeer een gesprek te voeren, maar het blijkt niet mogelijk.

Eigenlijk ís het ook niet nodig. Want ik weet precies wat er is gebeurd. Onze autistische bewoonster heeft geprobeerd door de smalle ruimte tussen de bus en het huis door te lopen. Want lopen, dat doe je nu eenmaal op de stoep. Obstakel of niet. De dakdekker die beweert dat ze zijn nieuwe bus beschadigde en in boosheid haar sleutelbos heeft afgepakt. Niet wetende dat deze sleutelbos voor onze bewoonster minstens zoveel betekent als zijn bus voor hem. Zeker met de fluffy sleutelhanger eraan die ze net had gekocht.

We wachten op de politie. Onze bewoonster begrijpt er niets van, maar ik weet zeker dat ze de hardheid voelt. Ik zie haar starre houding, de ogenschijnlijke koelheid en haar verwarde blik. Als onze manager aankomt, breek ik. Van verbazing, vermoeidheid, boosheid, van verdriet. Het zijn vooral de woorden “dan moeten ze haar maar opsluiten” die mij raken. Woorden die de dakdekker wel 3x uitspreekt.

Als de politie is geweest en er niks aan de hand blijkt, vervolg ik mijn weg naar werk. In de auto schiet de kersttoespraak van de koning ineens door mijn hoofd. Zei hij niet iets over “de behoefte om gezien te worden" en "ruimte voor begrip”?

Als ik op mijn werkplek aankom, zie en voel ik meteen waar de koning het over had. Medebewoners hebben het al meekregen. Ze delen knuffels uit en er rollen tranen. Ik zie onze vrijwilliger meteen plannen smeden om samen met de bewoonster iets te knutselen. De koffie wordt ingeschonken en collega en manager vragen meerdere keren of het gaat en 'al is gezakt'. Een familielid die zo dankbaar is dat ik haar dierbare zag en kon helpen.

Als we onze koffie drinken, laat de bewoonster mij haar nieuwe fluffy sleutelhanger zien. Hij zit niet meer vast aan haar sleutelbos, maar blijkt te zijn afgebroken toen de dakdekker hem van haar afpakte. Ik slik mijn tranen weg, wetende hoeveel dit voor haar betekent. Heel rustig vertel ik haar dat ik de hanger volgende week voor haar zal maken. Snot of geen snot, ik zal er weer zijn.