R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Bedankt voor jullie reacties, heeft me wel wat duidelijk gemaakt. En bedankt voor je eigen ervaring.
En dat hij een eenzaam mannetje is en niemand naar hem omgekeken hoe hij de scheiding heeft ervaren, dat is wat ik al snel zag en heb benoemd. Zijn ouders hebben dat allebei niet gezien of op geanticipeerd.
Daar zit inderdaad een moeilijkheid, in hoe verre kan/mag ik me ermee bemoeien.
Bij de andere twee ben ik meer betrokken, vooral ook omdat zij ook zelf naar mij hebben uitgereikt. Zij zijn met praktische zaken en met hun gevoelens naar mij gekomen voor hulp, advies en een luisterend oor. Dat is zo gegroeid.
Omdat hij niet openstaat voor mij en mij afwijst, ben ik juist afstand gaan nemen, ook met de intentie om het voor hem makkelijker te maken.
Ik ben echter wel enorm met hem begaan en de hulpverlening die is opgestart komt ook omdat ik op een gegeven momenten tegen z'n vader heb gezegd dat het niet kan dat z'n ouders allebei hun ogen sluiten en dat ik degene ben die voor hem op moet komen bijv.
Ik ben tegen man voor hem opgekomen dat hij zelf inspraak moet hebben in zijn kledingkeuze.
Dus ik doe dingen voor hem, maar buiten zijn gezichtsveld, omdat ik daar heel erg voel dat hij moeite heeft met mij.
En tuurlijk ben ik geen heilige!
Ik baal er enorm van als hij niet eens goedemorgen terug zegt 's morgens.
Als hij alleen tegen z'n vader antwoord als ik een vraag stel.
Hij negeert mij en reageert alleen als het echt niet anders kan.
Dat doet pijn, maar het roept ook irritatie op. Hij mag allerlei issues hebben, maar hij moet ook respect hebben voor mij. Dus op z'n minst gedag terug zeggen.
En dat hij een eenzaam mannetje is en niemand naar hem omgekeken hoe hij de scheiding heeft ervaren, dat is wat ik al snel zag en heb benoemd. Zijn ouders hebben dat allebei niet gezien of op geanticipeerd.
Daar zit inderdaad een moeilijkheid, in hoe verre kan/mag ik me ermee bemoeien.
Bij de andere twee ben ik meer betrokken, vooral ook omdat zij ook zelf naar mij hebben uitgereikt. Zij zijn met praktische zaken en met hun gevoelens naar mij gekomen voor hulp, advies en een luisterend oor. Dat is zo gegroeid.
Omdat hij niet openstaat voor mij en mij afwijst, ben ik juist afstand gaan nemen, ook met de intentie om het voor hem makkelijker te maken.
Ik ben echter wel enorm met hem begaan en de hulpverlening die is opgestart komt ook omdat ik op een gegeven momenten tegen z'n vader heb gezegd dat het niet kan dat z'n ouders allebei hun ogen sluiten en dat ik degene ben die voor hem op moet komen bijv.
Ik ben tegen man voor hem opgekomen dat hij zelf inspraak moet hebben in zijn kledingkeuze.
Dus ik doe dingen voor hem, maar buiten zijn gezichtsveld, omdat ik daar heel erg voel dat hij moeite heeft met mij.
En tuurlijk ben ik geen heilige!
Ik baal er enorm van als hij niet eens goedemorgen terug zegt 's morgens.
Als hij alleen tegen z'n vader antwoord als ik een vraag stel.
Hij negeert mij en reageert alleen als het echt niet anders kan.
Dat doet pijn, maar het roept ook irritatie op. Hij mag allerlei issues hebben, maar hij moet ook respect hebben voor mij. Dus op z'n minst gedag terug zeggen.
Is het niet mogelijk eens met hem en zijn hulpverlener een gesprek te hebben,
Als je het echt heel goed wil doen eerst met zijn moeder en de hulpverlener en daarna pas de zoon er bij.
Wellicht als hij ziet dat jullie samen het beste voor hem willen dat hij jou gaat accepteren
Als je het echt heel goed wil doen eerst met zijn moeder en de hulpverlener en daarna pas de zoon er bij.
Wellicht als hij ziet dat jullie samen het beste voor hem willen dat hij jou gaat accepteren
Op donderdag 23 mei 2024 23:36 schreef DerRabbit het volgende: Ja oké, daar heb je gelijk in.
Dat is een heel belangrijk punt. Man heeft ook al naar moeder uitgesproken dat zij mogelijk een belangrijke schakel is.quote:Op zondag 24 december 2023 09:38 schreef Mickytjuh het volgende:
Is het niet mogelijk eens met hem en zijn hulpverlener een gesprek te hebben,
Als je het echt heel goed wil doen eerst met zijn moeder en de hulpverlener en daarna pas de zoon er bij.
Wellicht als hij ziet dat jullie samen het beste voor hem willen dat hij jou gaat accepteren
In principe heeft ze geweigerd betrokken te zijn bij de hulp.
Zij heeft geweigerd mij een hand te geven/te ontmoeten en dat weten de kinderen ook.
Dat zorgt bij dat mannetje natuurlijk voor een enorm loyaliteitsconflict.
Ja, dit snap ik. Ook ik ben door onze middelste getest, al was dat niet zo extreemquote:Op zondag 24 december 2023 09:35 schreef Lodelie het volgende:
Bedankt voor jullie reacties, heeft me wel wat duidelijk gemaakt. En bedankt voor je eigen ervaring.
En dat hij een eenzaam mannetje is en niemand naar hem omgekeken hoe hij de scheiding heeft ervaren, dat is wat ik al snel zag en heb benoemd. Zijn ouders hebben dat allebei niet gezien of op geanticipeerd.
Daar zit inderdaad een moeilijkheid, in hoe verre kan/mag ik me ermee bemoeien.
Bij de andere twee ben ik meer betrokken, vooral ook omdat zij ook zelf naar mij hebben uitgereikt. Zij zijn met praktische zaken en met hun gevoelens naar mij gekomen voor hulp, advies en een luisterend oor. Dat is zo gegroeid.
Omdat hij niet openstaat voor mij en mij afwijst, ben ik juist afstand gaan nemen, ook met de intentie om het voor hem makkelijker te maken.
Ik ben echter wel enorm met hem begaan en de hulpverlening die is opgestart komt ook omdat ik op een gegeven momenten tegen z'n vader heb gezegd dat het niet kan dat z'n ouders allebei hun ogen sluiten en dat ik degene ben die voor hem op moet komen bijv.
Ik ben tegen man voor hem opgekomen dat hij zelf inspraak moet hebben in zijn kledingkeuze.
Dus ik doe dingen voor hem, maar buiten zijn gezichtsveld, omdat ik daar heel erg voel dat hij moeite heeft met mij.
En tuurlijk ben ik geen heilige!
Ik baal er enorm van als hij niet eens goedemorgen terug zegt 's morgens.
Als hij alleen tegen z'n vader antwoord als ik een vraag stel.
Hij negeert mij en reageert alleen als het echt niet anders kan.
Dat doet pijn, maar het roept ook irritatie op. Hij mag allerlei issues hebben, maar hij moet ook respect hebben voor mij. Dus op z'n minst gedag terug zeggen.
. Zij had geen zin om te investeren in de zoveelste vriendin van papa en al met al heeft het 5 jaar geduurd voor er echt een fijne band ontstond. Dat veranderde ook toen ik zwanger raakte, daar was zij heel blij mee (de oudste niet trouwens). Het is vaak heel erg ondankbaar maar ik beloof je dat je uiteindelijk beloond wordt. Ooit ga je een ingang vinden, maar jullie hebben inderdaad wel iets te doen aan de respectvolle basis. En ik ben bang dat je daar ook de moeder voor nodig hebt. Zijn moeder wijst jou af en hij is loyaal aan haar (denk ik). Vermoedelijk is zij ook negatief over je schoonouders. Het zou mooi zijn als dit patroon met de professionals doorbroken kan worden, tenzij zijn moeder daar aan mee gaat werken. Hij kan met zijn 10 jaar niet zelfstandig uit dit loyaliteitsconflict komen.
Verder: ik ben een keer in gesprek geweest met mijn man, zijn ex en de kinderpsychologe van de middelste. In jouw geval zou ik zeker ook daar in mee gaan, ook jij bent één van de verantwoordelijke volwassenen die moet zorgen voor veiligheid.
Resistance is futile.
Ik denk dat je het moet blijven proberen. Open blijven staan , blijven praten met hem, neem het vooral niet persoonlijk dat hij jou negeert.quote:
Bedankt voor jullie reacties, heeft me wel wat duidelijk gemaakt. En bedankt voor je eigen ervaring.
En dat hij een eenzaam mannetje is en niemand naar hem omgekeken hoe hij de scheiding heeft ervaren, dat is wat ik al snel zag en heb benoemd. Zijn ouders hebben dat allebei niet gezien of op geanticipeerd.
Daar zit inderdaad een moeilijkheid, in hoe verre kan/mag ik me ermee bemoeien.
Bij de andere twee ben ik meer betrokken, vooral ook omdat zij ook zelf naar mij hebben uitgereikt. Zij zijn met praktische zaken en met hun gevoelens naar mij gekomen voor hulp, advies en een luisterend oor. Dat is zo gegroeid.
Omdat hij niet openstaat voor mij en mij afwijst, ben ik juist afstand gaan nemen, ook met de intentie om het voor hem makkelijker te maken.
Ik ben echter wel enorm met hem begaan en de hulpverlening die is opgestart komt ook omdat ik op een gegeven momenten tegen z'n vader heb gezegd dat het niet kan dat z'n ouders allebei hun ogen sluiten en dat ik degene ben die voor hem op moet komen bijv.
Ik ben tegen man voor hem opgekomen dat hij zelf inspraak moet hebben in zijn kledingkeuze.
Dus ik doe dingen voor hem, maar buiten zijn gezichtsveld, omdat ik daar heel erg voel dat hij moeite heeft met mij.
En tuurlijk ben ik geen heilige!
Ik baal er enorm van als hij niet eens goedemorgen terug zegt 's morgens.
Als hij alleen tegen z'n vader antwoord als ik een vraag stel.
Hij negeert mij en reageert alleen als het echt niet anders kan.
Dat doet pijn, maar het roept ook irritatie op. Hij mag allerlei issues hebben, maar hij moet ook respect hebben voor mij. Dus op z'n minst gedag terug zeggen.
Waarom is het voor jou zo belangrijk dat hij zo zijn respect laat zien?
Ik denk dat respect in andere dingen zit en dat je iets moet doen met de irritatie naar hem toe
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Is het trouwens niet een slecht teken dat je tegen jouw partner in moet gaan om voor de behoeften van zijn zoon op te komen? Wat mensen hier ook over jou speculeren, één ding is wel duidelijk en dat is dat het jou in ieder geval bezig houdt. Houdt het de vader ook in die mate bezig, want het gaat immers over het welzijn van zijn vlees en bloed.
Waarom wil de moeder jou eigenlijk niet ontmoeten? Waren ze al gescheiden voordat jij een rol ging spelen in het leven van jouw man? Of speel jij min of meer in een rol in het stuklopen van hun huwelijk? Mocht het laatste niet het geval zijn en de moeder kan het om welke reden dan ook niet aan om met jou een gesprek aan te gaan over het welzijn van haar eigen zoon, dan heeft het allemaal een opmerkelijk grote impact gemaakt op haar. Aangezien jij haar nooit hebt ontmoet, komt alle informatie die jij over haar weet via jouw man.
Mijn indruk is so far dat jij zijn verantwoordelijkheden op je neemt, met als gevolg dat jij het risico loopt dat jij ook de schuld ervan krijgt als dingen niet verlopen zoals het zou moeten. Buitenstaanders zullen sneller geneigd zijn om jou te verdenken van problemen, omdat mensen over het algemeen het beeld hebben dat biologische ouders meer van de kinderen houden dan stiefouders. De realiteit is dat het per situatie verschillend is. Het zou evengoed kunnen zijn dat de biologische ouders niet naar hun kinderen omkijken en de stiefouders daarentegen net zoveel van de kinderen houden als hun eigen kinderen.
Ik trek verder geen conclusies. Ik denk wel dat het verstandig is voor jou om de situatie in zijn geheel objectief voor jezelf helder te maken.
Het kan een idee zijn dat jij voorstelt een mediator in te schakelen, zodat het mogelijk wordt dat jij, jouw man en zijn ex met elkaar in gesprek kunnen komen, zonder dat wie dan ook zich door de ander bedreigd hoeft te voelen. Het gaat puur over het welzijn van die zoon. Moeder kan dan rustig uitleggen waarom ze wilt dat haar zoon vaker bij jullie is, misschien heeft ze de rust en ruimte nodig om structuur in haar leven op te bouwen. Als zij haar eigen basis niet goed op orde heeft, wordt het voor haar ook veel moeilijker om haar zoon de zorg te geven die hij nodig heeft. Als er zowel stabiliteit is in haar leven als dat van jou en jouw man, dan zou dat hoe dan ook een positieve invloed moeten op het welzijn van die zoon.
Een ander idee is dat je dagjes uit gaat plannen voor alle kinderen samen. Dat ze niet tijdens hun vrije tijd binnen zitten achter hun smartphone of computer, maar naar buiten kunnen. Bijvoorbeeld een boswandeling. Als het guur weer is, trekken jullie een regenjas en laarzen aan. Je kan het ook simpeler aanpakken, door bijvoorbeeld 's avonds een bordspel erbij te pakken. Dan is er interactie tussen iedereen en wordt de band tussen hem en jouw kinderen ook op den duur wat hechter, omdat jullie elkaar op die manier wat beter leren kennen.
Waarom wil de moeder jou eigenlijk niet ontmoeten? Waren ze al gescheiden voordat jij een rol ging spelen in het leven van jouw man? Of speel jij min of meer in een rol in het stuklopen van hun huwelijk? Mocht het laatste niet het geval zijn en de moeder kan het om welke reden dan ook niet aan om met jou een gesprek aan te gaan over het welzijn van haar eigen zoon, dan heeft het allemaal een opmerkelijk grote impact gemaakt op haar. Aangezien jij haar nooit hebt ontmoet, komt alle informatie die jij over haar weet via jouw man.
Mijn indruk is so far dat jij zijn verantwoordelijkheden op je neemt, met als gevolg dat jij het risico loopt dat jij ook de schuld ervan krijgt als dingen niet verlopen zoals het zou moeten. Buitenstaanders zullen sneller geneigd zijn om jou te verdenken van problemen, omdat mensen over het algemeen het beeld hebben dat biologische ouders meer van de kinderen houden dan stiefouders. De realiteit is dat het per situatie verschillend is. Het zou evengoed kunnen zijn dat de biologische ouders niet naar hun kinderen omkijken en de stiefouders daarentegen net zoveel van de kinderen houden als hun eigen kinderen.
Ik trek verder geen conclusies. Ik denk wel dat het verstandig is voor jou om de situatie in zijn geheel objectief voor jezelf helder te maken.
Het kan een idee zijn dat jij voorstelt een mediator in te schakelen, zodat het mogelijk wordt dat jij, jouw man en zijn ex met elkaar in gesprek kunnen komen, zonder dat wie dan ook zich door de ander bedreigd hoeft te voelen. Het gaat puur over het welzijn van die zoon. Moeder kan dan rustig uitleggen waarom ze wilt dat haar zoon vaker bij jullie is, misschien heeft ze de rust en ruimte nodig om structuur in haar leven op te bouwen. Als zij haar eigen basis niet goed op orde heeft, wordt het voor haar ook veel moeilijker om haar zoon de zorg te geven die hij nodig heeft. Als er zowel stabiliteit is in haar leven als dat van jou en jouw man, dan zou dat hoe dan ook een positieve invloed moeten op het welzijn van die zoon.
Een ander idee is dat je dagjes uit gaat plannen voor alle kinderen samen. Dat ze niet tijdens hun vrije tijd binnen zitten achter hun smartphone of computer, maar naar buiten kunnen. Bijvoorbeeld een boswandeling. Als het guur weer is, trekken jullie een regenjas en laarzen aan. Je kan het ook simpeler aanpakken, door bijvoorbeeld 's avonds een bordspel erbij te pakken. Dan is er interactie tussen iedereen en wordt de band tussen hem en jouw kinderen ook op den duur wat hechter, omdat jullie elkaar op die manier wat beter leren kennen.
Hij mag zijn wie hij is, maar respect in de zin van "mij niet heel bewust negeren" dat wordt wel van hem verwacht, ook door z'n vader.quote:
[..]
Ik denk dat je het moet blijven proberen. Open blijven staan , blijven praten met hem, neem het vooral niet persoonlijk dat hij jou negeert.
Waarom is het voor jou zo belangrijk dat hij zo zijn respect laat zien?
Ik denk dat respect in andere dingen zit en dat je iets moet doen met de irritatie naar hem toe
Hij hoeft niet actief zelf een gesprek te beginnen, maar niet antwoorden op een vraag of niet terug groeten dat vind ik respectloos ja. En dat respect verwachten wij van iedereen in huis, ook naar elkaar toe.
Eens, het gebrek aan basis beleefdheid moet je niet accepteren. Maar boos worden of verwijten is precies wat hij probeert te bereiken dus hem op zijn kop geven is niet de manier. Niet makkelijk om een manier te vinden om daar doorheen te prikken op een constructieve manier.quote:
[..]
Hij mag zijn wie hij is, maar respect in de zin van "mij niet heel bewust negeren" dat wordt wel van hem verwacht, ook door z'n vader.
Hij hoeft niet actief zelf een gesprek te beginnen, maar niet antwoorden op een vraag of niet terug groeten dat vind ik respectloos ja. En dat respect verwachten wij van iedereen in huis, ook naar elkaar toe.
Hebben jullie al eens gevraagd waarom hij jou negeert?
Resistance is futile.
Goeie vraag.. als TS in zijn ogen de indringer is in het huis waar hij opgegroeid is met zijn moeder, dan weet ik wel wat ik zou doen om de spanning te doorbreken.quote:Op zondag 24 december 2023 16:14 schreef Leandra het volgende:
Wonen jullie in het huis waar zij als gezin ook woonden of wonen jullie ergens anders?
Resistance is futile.
Jouw positie lijkt me best een lastige en ik lees uit jouw verhaal ook echt wel dat het je raakt.quote:
[..]
Hij mag zijn wie hij is, maar respect in de zin van "mij niet heel bewust negeren" dat wordt wel van hem verwacht, ook door z'n vader.
Hij hoeft niet actief zelf een gesprek te beginnen, maar niet antwoorden op een vraag of niet terug groeten dat vind ik respectloos ja. En dat respect verwachten wij van iedereen in huis, ook naar elkaar toe.
Kinderen kunnen verschillend reageren op een nieuwe relatie van hun ouders. Het ene kind zal blij zijn met de nieuw partner, terwijl het andere kind daar moeite mee heeft.
Jouw partner is wel de schakel in dit stuk . Ik hoop dat hij de band met zoon probeert te herstellen en/of er iig alles aan gaat doen om die te verbeteren. dat hameren op respect eisen vanuit vader vind ik nu wat dubbel , vader zal zelf eerst moeten werken aan de vertrouwensband met zijn zoon. Grote kans dat jouw band met zijn zoon dan ook beter wordt.
In een samengesteld gezin duurt het gemiddeld gezien 3 tot 5 jaar voordat iedereen een beetje gewend is aan zijn nieuwe plek. .
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Nee, hun moeder woont nog in het oorspronkelijke huis.quote:
Wonen jullie in het huis waar zij als gezin ook woonden of wonen jullie ergens anders?
Ja, vader heeft dat al een paar gevraagd. Van ter loops tot een heel serieus gesprek.quote:
[..]
Eens, het gebrek aan basis beleefdheid moet je niet accepteren. Maar boos worden of verwijten is precies wat hij probeert te bereiken dus hem op zijn kop geven is niet de manier. Niet makkelijk om een manier te vinden om daar doorheen te prikken op een constructieve manier.
Hebben jullie al eens gevraagd waarom hij jou negeert?
Jongen praat echt heel moeilijk, duurt echt even voor hij überhaupt iets zegt.
Hij zegt dat hij het niet expres doet en dat hij wel merkt dat het contact moeizaam is.
Hij kan verder er niks over zeggen, geen concrete dingen bijv.
Ook niet in het huis waar hun vader woonde, wij hebben samen een nieuw huis gekocht. Bewuste keuze, nieuw begin en ruimte voor iedereen.quote:
[..]
Nee, hun moeder woont nog in het oorspronkelijke huis.
Wij worden niet boos, maar als hij niks zegt dan tikt z'n vader hem bijv aan of spreekt hem aan van "wat zeg je dan, als iemand je groet".quote:
[..]
Eens, het gebrek aan basis beleefdheid moet je niet accepteren. Maar boos worden of verwijten is precies wat hij probeert te bereiken dus hem op zijn kop geven is niet de manier. Niet makkelijk om een manier te vinden om daar doorheen te prikken op een constructieve manier.
Hebben jullie al eens gevraagd waarom hij jou negeert?
Blijkbaar heeft dat geen enkel effect. En feitelijk zeg je dan ook niks als ouder, je man is wel een beetje natte dweil hoor... Gaan jullie wel eens echt in gesprek waarom hij dat doet?quote:
[..]
Wij worden niet boos, maar als hij niks zegt dan tikt z'n vader hem bijv aan of spreekt hem aan van "wat zeg je dan, als iemand je groet".
Doet hij dat alleen bij jou? Dan kan je man hem aanspreken op pestgedrag en uitleggen dat het kwetsend is, en dat pesten niet OK is. Vermoedelijk kent hij dat wel vanuit de kanjermethode vanuit school. Hier dacht m'n stiefdochter mij goed in de zeik te zetten met een pestliedje toen ze 9 of 10 was. M'n man heeft dat 1x benoemd als pestgedrag/kwetsend/onaardig en daarna was het afgelopen met dergelijk gedrag. Wel andere issues gehad natuurlijk
.
Resistance is futile.
Daar loopt het vast, want zeker heeft man gesprekken met hem gevoerd en hem duidelijk gemaakt dat het niet oké is. Maar een gesprek bestaat uit tegen hem praten, gevoel delen, vragen stellen, ruimte geven en dan komen er maar een paar zinnen waarvan weet ik niet er altijd eentje is.quote:
[..]
Blijkbaar heeft dat geen enkel effect. En feitelijk zeg je dan ook niks als ouder, je man is wel een beetje natte dweil hoor... Gaan jullie wel eens echt in gesprek waarom hij dat doet?
Doet hij dat alleen bij jou? Dan kan je man hem aanspreken op pestgedrag en uitleggen dat het kwetsend is, en dat pesten niet OK is. Vermoedelijk kent hij dat wel vanuit de kanjermethode vanuit school. Hier dacht m'n stiefdochter mij goed in de zeik te zetten met een pestliedje toen ze 9 of 10 was. M'n man heeft dat 1x benoemd als pestgedrag/kwetsend/onaardig en daarna was het afgelopen met dergelijk gedrag. Wel andere issues gehad natuurlijk
Er is dus echt hulp nodig en die komt er gelukkig ook.
En ben het met je eens, man is moet echt meer optreden.. Dat doet hij ook steeds meer, maar is een proces.
@Lodelie Rot voor je dat je zo de feestdagen in moet gaan, Sterkte.
[ Bericht 31% gewijzigd door Joopklepzeiker op 25-12-2023 20:36:51 ]
[ Bericht 31% gewijzigd door Joopklepzeiker op 25-12-2023 20:36:51 ]
Ondertussen is therapie bezig, het is heel complex.
Het is zeer zeker niet makkelijk en het gaat ook niet perse beter.
Maar er is professionele hulp voor hem en daar moeten we op vertrouwen en geduld hebben.
Het is zeer zeker niet makkelijk en het gaat ook niet perse beter.
Maar er is professionele hulp voor hem en daar moeten we op vertrouwen en geduld hebben.
Fijn dat de hulp op gang gekomen is. Is het moeilijker geworden?quote:
Ondertussen is therapie bezig, het is heel complex.
Het is zeer zeker niet makkelijk en het gaat ook niet perse beter.
Maar er is professionele hulp voor hem en daar moeten we op vertrouwen en geduld hebben.
Resistance is futile.
Tussen de regeltjes door en de dingen die jij zegt lees ik vooral dat de vader het allemaal niet zozeer uitmaakt. Volgens mij ben jij aan het trekken aan een dood paard, je zal nooit een leuke relatie kunnen hebben met de zoon zolang hij niet de erkenning en validatie krijgt van zijn vader.
Zo'n kereltje zal zich vooral het derde wiel voelen bij activiteiten met papa en het nieuwe neukertje van papa. Het is vaak ook niet iets waar tieners op zitten te wachten, dus als de relatie nu al bekoeld is verwacht dan niet dat het in de toekomst beter zal worden.
Jouw betrokkenheid zal eerder werken als een rode lap op een stier bij moeder en zoon terwijl de vader zijn handen wast in onschuld. Vader moet natuurlijk gewoon oprechte interesse en tijd willen steken in zijn zoon, kinderen voelen dit al heel goed aan, al kunnen ze het vaak nog niet onder woorden brengen.
Zo'n kereltje zal zich vooral het derde wiel voelen bij activiteiten met papa en het nieuwe neukertje van papa. Het is vaak ook niet iets waar tieners op zitten te wachten, dus als de relatie nu al bekoeld is verwacht dan niet dat het in de toekomst beter zal worden.
Jouw betrokkenheid zal eerder werken als een rode lap op een stier bij moeder en zoon terwijl de vader zijn handen wast in onschuld. Vader moet natuurlijk gewoon oprechte interesse en tijd willen steken in zijn zoon, kinderen voelen dit al heel goed aan, al kunnen ze het vaak nog niet onder woorden brengen.
Als jij je er minder mee bemoeit, wordt het vast makkelijker.quote:
Ondertussen is therapie bezig, het is heel complex.
Het is zeer zeker niet makkelijk en het gaat ook niet perse beter.
Maar er is professionele hulp voor hem en daar moeten we op vertrouwen en geduld hebben.
Nee, dat is het tegengestelde van wat het plan is van de therapeut.quote:
[..]
Als jij je er minder mee bemoeit, wordt het vast makkelijker.
- edit: post die het betrof is gelukkig verwijderd -
[ Bericht 91% gewijzigd door Sally op 02-04-2024 13:03:54 ]
[ Bericht 91% gewijzigd door Sally op 02-04-2024 13:03:54 ]
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
Volgens mij was het vooral de moeder die de verminderde interesse had?quote:
Tussen de regeltjes door en de dingen die jij zegt lees ik vooral dat de vader het allemaal niet zozeer uitmaakt. Volgens mij ben jij aan het trekken aan een dood paard, je zal nooit een leuke relatie kunnen hebben met de zoon zolang hij niet de erkenning en validatie krijgt van zijn vader.
Zo'n kereltje zal zich vooral het derde wiel voelen bij activiteiten met papa en het nieuwe neukertje van papa. Het is vaak ook niet iets waar tieners op zitten te wachten, dus als de relatie nu al bekoeld is verwacht dan niet dat het in de toekomst beter zal worden.
Jouw betrokkenheid zal eerder werken als een rode lap op een stier bij moeder en zoon terwijl de vader zijn handen wast in onschuld. Vader moet natuurlijk gewoon oprechte interesse en tijd willen steken in zijn zoon, kinderen voelen dit al heel goed aan, al kunnen ze het vaak nog niet onder woorden brengen.
Kan me vergissen hoor, want het was al even geleden dat ik alle posts in dit topic had doorgenomen.
Op maandag 12 oktober 2009 00:26 schreef vosss het volgende:
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
:*-je voor Sally, gewoon omdat ik haar lief vind :@
het heeft me veel tijd gekost om alles door te lezen...
de reden dat mij motiveerde dit te doen
omdat ik de vrouw waarmee ik 1+ jaar FWB heb
pas 1 kind heb ontmoet (jongste van 4 en dat gaat helemaal super)
de oudere van 11 en 17 heb ik nog nooit in t echt gezien
heel erg complex waarom dit niet kan en gewenst is...
maar van wat ik hier lees kan ik toch al wat dingetjes meepikken
mocht het ooit verder ontwikkelen...
iets wat ik best wel zou willen, maar momenteel moeder dus niet
(monenteel: lees misschien nooit) waar ik probeer begrip voor te hebben
anyways OnTopic:
vervelend dat je dit moet meemaken er was zelf iemand die zei je moet stoppen
maar daar is het veel te laat voor, zeker nu 2 andere kinderen van hem t wel prima gaat
bijv. ook in mijn situatie had ik dat meteen na de eerst 2-3weken moeten wegrennen
helaas is dat makkelijker gezegd dan gedaan, als je gek bent op iemand!
(in jouw geval is t wel mooi dat die vader ook 100% voor jou gaat, iets dat bij mij ontbreekt)
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 02-04-2024 15:01:41 ]
de reden dat mij motiveerde dit te doen
omdat ik de vrouw waarmee ik 1+ jaar FWB heb
pas 1 kind heb ontmoet (jongste van 4 en dat gaat helemaal super)
de oudere van 11 en 17 heb ik nog nooit in t echt gezien
heel erg complex waarom dit niet kan en gewenst is...
maar van wat ik hier lees kan ik toch al wat dingetjes meepikken
mocht het ooit verder ontwikkelen...
iets wat ik best wel zou willen, maar momenteel moeder dus niet
(monenteel: lees misschien nooit) waar ik probeer begrip voor te hebben
anyways OnTopic:
vervelend dat je dit moet meemaken er was zelf iemand die zei je moet stoppen
maar daar is het veel te laat voor, zeker nu 2 andere kinderen van hem t wel prima gaat
bijv. ook in mijn situatie had ik dat meteen na de eerst 2-3weken moeten wegrennen
helaas is dat makkelijker gezegd dan gedaan, als je gek bent op iemand!
(in jouw geval is t wel mooi dat die vader ook 100% voor jou gaat, iets dat bij mij ontbreekt)
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 02-04-2024 15:01:41 ]
Volgens mij is er niets complex aan als vrouwen hun neukerdjes niet in het leven van hun kinderen betrekken. Dat lijkt me zelfs heel verstandig.quote:
het heeft me veel tijd gekost om alles door te lezen...
de reden dat mij motiveerde dit te doen
omdat ik de vrouw waarmee ik 1+ jaar FWB heb
pas 1 kind heb ontmoet (jongste van 4 en dat gaat helemaal super)
de oudere van 11 en 17 heb ik nog nooit in t echt gezien
heel erg complex waarom dit niet kan en gewenst is...
maar van wat ik hier lees kan ik toch al wat dingetjes meepikken
mocht het ooit verder ontwikkelen...
iets wat ik best wel zou willen, maar momenteel moeder dus niet
(monenteel: lees misschien nooit) waar ik probeer begrip voor te hebben
anyways OnTopic:
vervelend dat je dit moet meemaken er was zelf iemand die zei je moet stoppen
maar daar is het veel te laat voor, zeker nu 2 andere kinderen van hem t wel prima gaat
bijv. ook in mijn situatie had ik dat meteen na de eerst 2-3weken moeten wegrennen
helaas is dat makkelijker gezegd dan gedaan, als je gek bent op iemand!
(in jouw geval is t wel mooi dat die vader ook 100% voor jou gaat, iets dat bij mij ontbreekt)
maar bij mij doet ze dat dus wel... tenmiste voor de jongstequote:
[..]
Volgens mij is er niets complex aan als vrouwen hun neukerdjes niet in het leven van hun kinderen betrekken. Dat lijkt me zelfs heel verstandig.
omdat ze de oudste 2 al 1jaar niet mag zien
wellicht had ik die anders inmiddels ook al ontmoet
Ik vind het niks. Mijn kinderen zien eigenlijk nooit een dame die alleen maar om te neuken is. In geval van een relatie dan kijk ik het ook eerst even een tijd aan voor ik mijn kinderen erbij betrek.quote:
[..]
maar bij mij doet ze dat dus wel... tenmiste voor de jongste
omdat ze de oudste 2 al 1jaar niet mag zien
wellicht had ik die anders inmiddels ook al ontmoet
maar ze is niet alleen om te neuken (en ik ook niet voor haar)quote:
[..]
Ik vind het niks. Mijn kinderen zien eigenlijk nooit een dame die alleen maar om te neuken is. In geval van een relatie dan kijk ik het ook eerst even een tijd aan voor ik mijn kinderen erbij betrek.
we steunen elkaar en als we geen seks zouden hebben
was ze ook een erg leuke vriendin geweest
maar dat ooit nog gescheiden kunnen zien zal erg moeilijk worden
ze zegt ook dat ze geprobeert heeft er meer van te maken
echter lukte dat toen niet, daarom ook acht ik de kans op toekomst klein
toch iets in mij voelt het aan dat t wel zal kunnen
maargoed het meer 'vrienden' punt is genoeg reden
om wel haar kinderen te mogen ontmoeten
juist omdat ze zei het wel echt geprobeert te hebben
wilde ze natuurlijk zien hij ik met haar jongste dochter omga
dat gaat echt perfect die is gek op mij en ik op haar!
|
|
