TDF Tour de France 2025
Op naar Parijs. Wie gaat er winnen? Wie gaat er gepakt worden met doping? Genoeg te bespreken dus. :)
Etappe 17: Saint-Gervais Mont-Blanc - Courchevel Altiport, 165,7 km
Wat moet ik in hemelsnaam vertellen over deze tijdrit? Ik kan beginnen bij het begin, dat meerdere renners van DSM te laat vertrokken en dat wat andere renners van DSM in de eerste bocht vielen, maar uiteindelijk draaide het natuurlijk allemaal om de ongekende demonstratie van Jonas Vingegaard. De Deen leverde de allerbeste tijdrit ooit af. Miguel Indurain was een prutser vergeleken met Vingegaard. Omdat een plaatje soms meer zegt dan duizend woorden:
Vingegaard reed Tadej Pogacar op bijna twee minuten, hij haalde hem aan het eind zelfs bijna in. Pogacar op zijn beurt reed dan weer Van Aert op een dikke minuut, dus we kunnen ook moeilijk beweren dat Pogacar een slechte dag had. Het meest bizarre aan deze uitslag is toch wel het volgende: het was een korte tijdrit. Het was een tijdrit van 22,4 kilometer. Een inspanning van 36 minuten, was de verwachting van de organisatie. Nou, die 36 minuten had Vingegaard niet nodig. Hij had genoeg aan 32 minuten, zo ongeveer. Per kilometer reed hij een seconde of vijf sneller dan Pogacar, dat is absurd. Deels kon je het onderweg al zien aan de manier waarop Vingegaard door de bochten ging. Hij kende het parcours van binnen en van buiten en hij ging met vertrouwen op ieder obstakel af, maar dat verklaart alsnog niet dit grote verschil. Als er überhaupt een verklaring te vinden is. Als ik er een tikje cynisch naar kijk, en dat doe ik, dan kan ik wel een paar verklaringen verzinnen. Voor de sport zijn dat geen goede verklaringen. Vingegaard heeft gisteren huisgehouden op een ongeziene manier. Dit heb ik nog nooit van m'n leven gezien. Op een inspanning van net iets meer dan een half uur de tegenstand op zo'n manier degraderen is ongekend. Het is niet normaal, het is lachwekkend en het is absurd. Hij dacht onderweg dat zijn powermeter stuk was, zo hoog waren de cijfertjes die hij te zien kreeg. Op het juiste moment zijn beste dag ooit op de fiets, en daarmee lijkt de Tour ineens beslist.
Wat we daarvan moeten vinden laat ik aan de lezer over. Het lijkt me een goed moment om nog eens naar de uitslag te kijken en alles te laten bezinken. We hebben geschiedenis meegemaakt, zo'n tijdrit gaan we waarschijnlijk nooit meer zien. Of het standbeeldgeschiedenis wordt of brandstapelgeschiedenis, dat zal nog moeten blijken. Ik ben er in ieder geval nog steeds een beetje behoorlijk stil van, en ontzettend enorm ontdaan. Ooit zagen we Tadej Pogacar de wereld verbazen op La Planche des Belles Filles, maar die tijdrit was kinderspel vergeleken met deze tijdrit. Hallucinant.
Na deze bizarre tijdrit gaan we door met de koninginnenrit van deze Tour. Ik ben benieuwd welke stratosferische prestaties we vandaag weer te zien krijgen. Het blijft toch een gemuteerde sport, he?
Het is al de derde rit op rij dat we ons in dezelfde omgeving bevinden, de 17e rit gaat van start in Saint-Gervais Mont-Blanc, ook wel Saint-Gervais-les-Bains. Dat is een gemeente in het departement Haute-Savoie. Het dorp is gelegen in de Alpen aan de voet van de Mont Blanc en vormt hierdoor een uitvalsbasis voor skiërs en wandelaars. In het centrum vertrekt de Tramway du Mont Blanc. Ja, de Mont Blanc, die komt opnieuw maar weer eens in beeld. In Saint-Gervais wonen ongeveer 5800 mensen, de geschiedenis van het dorp gaat blijkbaar terug tot de Romeinse tijd. Dit charmante stadje (het voelt te groot om nog als dorp aangemerkt te worden) ligt aan de entree van het dal van Chamonix en is, wat onhandig, verbonden met Evasion Mont-Blanc. Statige gebouwen en thermale baden zorgen al eeuwenlang voor een stroom aan toeristen, meer dan de paar pistes die je boven dit dorp vindt. In Saint-Gervais vind je genoeg winkels, restaurants en barretjes voor een lange vakantie. Ook qua accommodatie vind je alles. Van fijne, ruime (en dure) chalets tot etages, gîtes en appartementen. Als je ook af en toe in Chamonix wilt skiën dan is dit een prima uitgangsplek. Aldus wintersport.nl, een geweldige bron. De Mont Blanc (Frans voor witte berg, Italiaans: Monte Bianco) is de hoogste top van de Alpen, in het naar hem genoemde Mont Blancmassief. Het is tevens de hoogste berg in Europa buiten de Kaukasus. De Mont Blanc is 4807,81 meter hoog inclusief de sneeuw op de top. Zonder die sneeuw werd in 2004 een hoogte van 4792 meter bepaald. Ja, goh, als ze iedere keer de naam Mont-Blanc overal tussendoor proppen dan gooi ik er wel even deze informatie in hoor. De top ligt op de grens tussen Frankrijk en Italië. Cartografen uit Frankrijk en Zwitserland plaatsen het terreingedeelte rond de top in Frankrijk. Deze opvatting is omstreden: de Italianen beweren dat dit op een fout van een Franse cartograaf in 1865 berust en dat de grens precies over de top loopt. Intens. Het skigebied hier luistert naar de naam Evasion Mont-Blanc, een skigebied met 400 kilometer aan piste, verdeeld over een aantal skigebieden. De bekendste dorpen van Evasion Mont-Blanc zijn Megève, Combloux, La Giettaz en Saint Gervais. Waar deze dorpen zich onderscheiden van andere Franse skidorpen zijn hun uitstraling, sfeer en authenticiteit. De betonmolens zijn hier slechts voor de fundaties van de skiliften gebruikt, want je vindt hier bijna alleen maar sfeervolle (houten) chalets en hotels. Nou, we hebben ondertussen al die dorpen wel gezien, er staan nogal wat chaletjes inderdaad. Niet elk skigebied is met liften aan elkaar verbonden, maar er is een goed netwerk van gratis skibussen die je heenbrengen waar je maar wil. De après-ski is vooral in Megève en Saint Gervais aanwezig. Hier vind je geen ordinaire toestanden met polonaises en Anton aus Tirol, maar je hebt bijvoorbeeld een rumbar en een pianobar, of een cocktailbar met exclusieve hapjes zoals oesters en caviaar. In Saint Gervais is ook een casino. wintersportlive.nl strooit ook met fantastische feitjes, geweldige sites heb je toch. We bevinden ons in Saint-Gervais blijkbaar in het iets duurdere segment, de rich and famous komt hier blijkbaar ook graag op bezoek. Kunnen ze als ze zin hebben mooi een tripje maken met de Tramway du Mont-Blanc (afgekort TMB). Dit is een metersporige tandradbaan in de Franse Alpen in de regio Haute-Savoie. De lijn start in Le Fayet, gelegen op het grondgebied van de gemeente Saint-Gervais, op een hoogte van 580 meter en bereikt via enkele tussenstations onderweg het eindstation Nid d'Aigle op 2372 meter hoogte. Hiermee is het het hoogste treinstation van Frankrijk. Nou, kijk aan. Het is dus verder ook gewoon een thermenstadje, dat les bains is vastgeplakt aan Saint-Gervais gaf ongetwijfeld al het een en ander weg. Ze hebben er ook nog een cultuurcentrum en na drie dagen in deze omgeving heb ik zelf vooral zin om andere oorden op te zoeken.
Vorig jaar reden de renners tijdens de 10e rit van de Tour van Morzine naar het altiport van Megève, in de finale van die etappe reden de renners door Saint-Gervais Mont-Blanc over een grote weg omhoog naar Megève. Voor de verandering een keer geen Côte de Domancy, nee, de doorgaande weg tussen beide plaatsen werd gekozen. En verhip, dat gaan we nu weer doen. De weg tussen Saint-Gervais en Megève loopt een aantal kilometer vrij merkbaar omhoog, maar het lastige gedeelte van de klim tussen beide plaatsen zal geneutraliseerd verreden worden. In het gehucht Les Choseaux gaat Prudhomme met de vlag zwaaien en hier is de klim afgezwakt naar vals plat. In de eerste vijf officiële kilometers van de rit gaan we met een vals platte klim te maken krijgen, na vijf geneutraliseerde kilometers waarin het veel stevig omhoog ging. Over een brede weg gaat het in de eerste kilometer van de rit aan 3% omhoog, daarna volgt er een tweede kilometer aan 2%, een derde kilometer aan 2,5%, een kilometer aan 3%, een kilometer aan 3,5% en dan bereiken we na vijf kilometer koers Megève, waar het wat vlakker wordt. De klim aan het begin van de rit stelt vrij weinig voor, we hadden er baat gehad bij een kortere neutralisatie en dus een langere klim. Maar goed, het is alleszins beter dan een volledig vlak begin, het is iets. De weg vals plat omhoog is vrij bochtig en brengt ons in eerste instantie naar Combloux, daar waar de hallucinante tijdrit eindigde. Hier slaan we bij een rotonde linksaf, voorbij de finish van de tijdrit, en dan rijden we rechtdoor naar Megève. Onderweg naar Megève komen we ontzettend veel rotondes en bloembakken in het midden van de weg tegen, het is een route vol boobytraps. Wel een bekende route, een paar dagen geleden reden we hier nog in de tegengestelde richting op weg naar Le Bettex. En in de Tour van 2021 reden we dan juist weer wel door Megève op weg naar Tignes. Die rit begon met een rondje over de Domancy, maar ter hoogte van Combloux sluiten we aan op dezelfde weg als toen en dus kennen de meeste renners de route die we nu gaan volgen wel. Van Megève gaat het vijf kilometer vals plat omlaag richting Praz-sur-Arly, een route die technisch wordt omdat we een aantal rotondes en vooral een hoop vluchtheuvels tegenkomen. Als we even de bebouwde kom verlaten moeten we ons ook door wat bochten wringen, maar de brede weg is daarbij wel een uitkomst. In de bebouwde kom is het gewoon vervelend fietsen, door al dat straatmeubilair. Na de technische doortocht in Praz-sur-Arly rijden de renners nog eens vier kilometer vals plat omlaag verder over een brede weg die vooral in het begin om de haverklap is voorzien van vluchtheuvels. Na een tijd wordt het beter, de brede weg loopt dan zonder verdere hindernissen via wat flauwe bochtjes omlaag naar Flumet, een dorpje waar we voor de rustdag ook nog doorheen zijn gefietst. Al gaan we Flumet net niet helemaal bereiken, bij een kruispunt aan de rand van het dorp gaat het schuin naar links en dan beginnen we aan de eerste echte klim van de dag, de Col des Saisies.
De Col des Saisies is een ontzettend bekende klim, de afgelopen jaren zijn we hier eigenlijk iedere keer geweest, alleen steeds wel op een andere manier. In de Tour van 2021 reden we ook over de Col des Saisies, maar dan via Crest-Voland. Een andere variant, de kant die we nu volgen is de klassieke kant. In 2020 reden we dan weer omlaag over deze weg, er liggen nog steeds stukjes Marc Hirschi op het asfalt. In totaal ging de Tour hier een keer of 13 omhoog, en dan rekenen ze de variant via de Bisanne niet mee. In 2021, weliswaar via een andere weg, was Woutje Poels als eerste boven. Dat was een beetje een tragische Tour van hem, hij ging tevergeefs op zoek naar de bergtrui en een ritzege. Dit jaar was hij minder hardnekkig op zoek, leek het, en daardoor lukte het misschien juist wel. De weg omhoog brengt de renners door Notre-Dame-de-Bellecombe, een tamelijk nietszeggend dorpje dat wel heel mooi ligt. In de eerste drie kilometer van de klim rijden de renners over een brede weg omhoog aan 6%, dan bereiken ze Note-Dame-de-Bellecombe waar heel wat bloembakken het wegdek versieren. Het loopt hier een kilometer of twee aan 6,5% omhoog, de Col des Saisies is niet meteen de meest gruwelijke beklimming. In totaal gaat het 13,4 kilometer aan 5,1% omhoog naar de top van deze klim van eerste categorie, dat het gemiddelde wat zakt heeft onder meer met de volgende kilometer te maken, na het op zich nog redelijk lastige begin gaat het een tijdje aan 3% omhoog. Brede weg, brede bochten, redelijk veel chaletjes continu en gemiddeld gezien toch best een mooi zicht in de verte. Na het makkelijk stuk van de klim gaat het in de buurt van het skidorpje Le Planay weer een kilometer omhoog aan 7%, daarna zwakt de brede weg weer af naar 3 à 4%. We gaan naar Les Saisies, een behoorlijk populair oord, en dus is de weg omhoog een fatsoenlijke. Na het stuk aan 3 à 4% volgt er zelfs een klein stukje in dalende lijn, het gaat rechtdoor vals plat omlaag. Tot we een bruggetje en een bocht naar rechts bereiken, hierna wordt de Col des Saisies dan toch nog even interessant. Het gaat een kilometer aan 6% omhoog, nouja, goed, een beetje interessant. Daarna gaat het nog drie kilometer aan 4% omhoog en dan bereiken we na een vals plat uitlopertje na 28,4 kilometer de top van de Col des Saisies. Direct na de top rijden we door het wintersportoord Les Saisies, gelegen in een gebied met een paar 100 kilometer aan piste. Vooral downhill en cross-country, op dat gebied schijnt het zelfs een stronghold te zijn. Verder toch vooral een wielerstronghold, de Tour passeert hier bijna jaarlijks en ene Egan Bernal won hier ook ooit een rit in de Tour de l'Avenir.
Boven in Les Saisies staan gigantisch veel hotelletjes, chaletjes en appartementen. Tussen al deze gebouwen door loopt de weg al naar beneden, we gaan 15 kilometer omlaag richting Beaufort en die afdaling begint direct na de top. In de bebouwde kom van Les Saisies komen we kort achter elkaar liefst vier rotondes tegen, waarna de afdaling buiten het dorp echt gaat beginnen. Een kilometer of 15 omlaag aan een procent of zes. In de eerste zes kilometer gaat het vrij fors naar beneden, met in het begin een paar pittige haarspeldbochten. De weg is wel breed en goed, dat maakt het leven makkelijker. De renners die in de Tours van 2021 en 2018 aanwezig waren kennen deze afdaling, in 2021 gingen we hier naar beneden na de beklimming van de Saisies via Crest-Voland, in 2018 gingen we hier dan weer omlaag na een beklimming van de Montée de Bisanne. Bij beide gelegenheden zouden we beneden in Beaufort via de Col du Pré naar de Cormet de Roselend gaan, dat zal nu anders zijn. Na twee lastige haarspeldbochten in het begin van de afdaling is het een paar kilometer wat lastiger, we komen even verderop nog een haarspeldbocht tegen en dan gaat het in de buurt van Hauteluce zelfs een halve kilometer licht omhoog, toch een hinderlijke onderbreking van het ritme. Vervolgens gaat het verder naar beneden richting Villard-sur-Dolon, voorlopig nog op een redelijk makkelijke manier. Even later wordt de afdaling wel wat bochtiger, met onder meer een stuk of zes haarspeldbochten. Wel enorm makkelijke bochten, vooral met dank aan de brede weg. Eenmaal in de buurt van Villard-sur-Dolon slaan de renners linksaf, waarna ze over een nog bredere weg een aantal kilometer volledig rechtdoor richting Beaufort rijden, dwars door de vallei. Het gaat lichtjes naar beneden, maar het stelt aan het eind niets meer voor. Al met al een vrij makkelijke afdaling. Paar haarspeldbochten onderweg die door de breedte van de weg niet al te moeilijk zouden moeten zijn, dat is het verder wel. Na 46 kilometer komen de renners uit in het pittoreske Beaufort, waar de tussensprint van de dag ligt. Bij het betreden van het dorp volgt die tussensprint meteen, voorbij de tussensprint komen de renners een aantal rotondes tegen. In 2021 en 2018 sloegen ze vervolgens voorbij de tweede rotonde rechtsaf, om via de loodzware Col du Pré naar de Cormet de Roselend te fietsen. Dat doen we nu niet, we gaan rechtdoor en zodoende rijden we op de klassieke manier naar de Cormet de Roselend. Dat hebben we al een tijd niet meer gedaan. In 2019 was het de bedoeling dat we op deze manier omhoog zouden rijden onderweg naar Val Thorens, maar enkele modderstromen zorgden ervoor dat de 20e rit van die Tour stevig werd ingekort. De Cormet de Roselend werd geschrapt, net als de klim daarna.
De Tour keert altijd terug, zeker in het geval van zulke onvoorziene omstandigheden. Dus gaan we weer eens een keer op de klassieke manier omhoog naar Cormet de Roselend, en de andere geschrapte klim van 2019, die van Longefoy, komt hierna ook nog eens voorbij. Maar eerst de Cormet de Roselend, in Beaufort loopt de weg al licht omhoog, maar buiten het dorp begint de klim echt. Over een brede weg rijden we omhoog, meteen door een bos. De komende 19,9 kilometer loopt de weg omhoog aan 6%, maar we doen er goed aan om de klim in tweeën te knippen. Eerst gaat het 12,2 kilometer aan 7,2% omhoog naar de top van de Col du Méraillet. De klim begint meteen met twee kilometer aan 7%, terwijl we over de brede weg relatief rechtdoor omhoog rijden. Twee kleine haarspeldbochtjes, meer niet. Af en toe een houten hutje langs de kant, maar er is hier vooral ruimte voor de natuur. In de derde kilometer wordt het wat steiler, het gaat tijdelijk aan 9% omhoog. Maar daarna vlakt het dan weer af, na een stuk aan 6% volgt er een kilometer aan 3%. We beginnen steeds meer door een mooie kloof te fietsen, de natuur neemt in schoonheid toe, we scheren langs rotswanden en we fietsen onder een lawinegalerij door. Na de wat makkelijkere kilometer komen we uit in een zone vol haarspeldbochten, hier wordt de klim weer wat meer de moeite waard. Het gaat twee kilometer omhoog aan 8%, inmiddels weer in een donker bos. Na die twee lastige kilometers gaat het nog even aan 7% omhoog, waarna er een adempauze volgt met een kilometer aan 5%. De weg blijft breed en goed en de haarspeldbochten blijven elkaar opvolgen, daardoor wordt het vlak voor de top van de Col du Méraillet opnieuw heel interessant. Nog eens twee kilometer aan 8%, met tussendoor een kilometer aan 6%. Althans, volgens climbfinder. Iedere bron is weer een andere mening toegedaan, dat blijft me toch altijd mateloos fascineren als het over beklimmingen gaat. Hoe dan ook, een klim die qua lengte, gemiddeld stijgingspercentage en omgeving meer dan de moeite waard is. En dan zijn we er nog niet eens, op de top van de Col du Méraillet. In de buurt van de top van deze klim is het uitzicht wel weer even extra mooi, je kijkt zo de vallei in. Maar op de top krijgen we dan weer een ander beeld aangeboden, we kijken zo het Lac de Roselend in. Ergens aan de rechterkant zien we een smalle weg liggen, dat is de weg waar de renners in 2018 en 2021 vandaan kwamen na het beklimmingen van de Col du Pré. We zitten nu op het traditionele traject, we volgen het meer van Roselend en langs dat meer is het en vlak. Sterker nog, het gaat zelfs een kilometer naar beneden. De weg blijft breed, dus de paar bochten die we tegenkomen zijn prima te doen. Uiteraard rijden we ook weer langs het iconische kapelletje, gelegen langs de kant van de weg aan het stuwmeer. Als het korte afdalinkje gedaan is loopt de weg direct weer omhoog. We gaan beginnen aan het laatste deel van de Cormet de Roselend. We haspelen nog even de laatste zes kilometer af, gemiddeld gaat het aan 6,6% omhoog. Door een schilderachtige omgeving gaat het een kilometer omhoog aan 6%, waarna het twee kilometer lang aan ongeveer 8% omhoog gaat. In de laatste kilometers richting de top wordt het aanzienlijk minder lastig. Steeds een procentje minder, van 6,5% naar 5,5% om af te sluiten met een laatste kilometer aan 4,3%. Was althans mijn bevinding in 2021, toen kwam ASO zelf met een mooi profielkaartje en nu niet, dus staat hieronder een profiel van climbfinder dat totaal wat anders zegt. Hoe dan ook, na 66,7 kilometer bereiken we de top van deze klim van eerste categorie.
Cormet de Roselend is een klim met een stevige Tourgeschiedenis, al hebben ze dus in de recente geschiedenis ervoor gekozen om vooral omhoog te gaan via de veel steilere Col du Pré. En toen ze een keer net als nu via de klassieke kant omhoog wilden gaan lag er dan weer een modderstroom op de weg. Tussendoor kwam de klim ook nog eens in 2020 voor, al gingen we toen via de andere kant omhoog, vanuit Bourg-Saint-Maurice. Nu gaan we juist afdalen richting deze plaats, het wordt een afdaling om we leven bij stil te staan. Maar niet voordat we hebben vermeld dat kleppers als Claudio Chiappucci, Alex Zülle en Alejandro Valverde ooit als eerste boven wisten te komen op deze klim. Of Michael Rasmussen in 2007, bij nader inzien niet de meest absurde Deen die we ooit hebben zien fietsen. In 2021 was het de inmiddels in de vergetelheid geraakte Nairo Quintana die hier als eerste boven was, met wat tramadol in z'n hol. Na de klim begint een lange afdaling van een kleine 20 kilometer naar Bourg-Saint-Maurice-les-Arcs. Een afdaling die in het verleden nog wel eens voor problemen heeft gezorgd. Zo reed Johan Bruyneel in 1996 tijdens de afdaling van de Roselend rechtdoor het skoekeloen in. De afdaling begint nochtans makkelijk, het gaat eerst een kilometer rechtdoor naar beneden, daarna komen de bochten pas. In vijf kilometer tijd krijgen we te maken een aantal haarspeldbochten en andere bochtjes, maar dit stelt relatief weinig voor omdat de weg behoorlijk breed is en het terrein vrij kaal. Daardoor is alles overzichtelijk, net zoals het in de laatste kilometers van de klim enorm kaal en overzichtelijk zal zijn. Na dit stuk wordt de weg weer wat rechter en wordt het ook wat vlakker. Een tussenstuk van een kilometer of drie, waarna het echte werk gaat beginnen. Voorbij Crêt Bettex wordt de weg ineens een stuk smaller en gaat het veel steiler naar beneden. We komen nu uit bij het deel waar Johan Bruyneel nog wel eens wakker van zal schrikken. Vrij snel bereiken we zijn bocht en toegegeven, dat is ook best een lastige bocht. Daarna komen er nog wat lastige bochten, waaronder een aantal haarspeldbochten. De renners rijden inmiddels door een bos, waardoor het overzicht wat minder is. Ook het feit dat de weg dus een stuk smaller is helpt niet mee. In latere tijden zijn hier nog wel eens wat renners in het skoekeloen gesukkeld, David Arroyo en Michael Rogers onder meer. Uiteraard gaan er in deze bewezen gevaarlijke afdaling geen matrassen en/of andere beschermende elementen staan, want alleen de laatste afdaling van een etappe kan gevaarlijk zijn. De afdaling van de Col de la Loze zal ingepakt zijn in bubbelplastic, de rest van de rit zoeken de renners het maar lekker uit. Het lastige stuk van de afdaling duurt zes kilometer, we kunnen geld inzetten op nieuwe memorabele valpartijen. Daarna daalt het nog een aantal kilometer verder richting Bourg-Saint-Maurice, maar dat stelt minder voor. We komen na 85,5 kilometer uit in Bourg-Saint-Maurice, waar wat drempeltjes liggen. Vanuit Bourg-Saint-Maurice kun je aan allerlei beklimmingen beginnen. In 2018 reden we naar La Rosière, waar Geraint Thomas zou winnen. Je kan ook naar La Plagne, wat we zometeen gedeeltelijk gaan doen. Je kunt ook gewoon in Bourg-Saint-Maurice zelf blijven, in de Tour van 2009 won Mikel Astarloza hier een etappe. Die werd helaas afgepakt omdat hij stout was geweest, maar in onze harten is Astarloza nog steeds de man die ooit won in Bourg-Saint-Maurice. In de plaats waar in de Tour van 2018 nog een rit van start ging slaan de renners komen de renners een stuk of vier rotondes tegen, we rijden dwars door het centrum om vervolgens buiten de stad een tijd door de vallei te rijden op weg naar de volgende klim.
Na de Saisies en de Cormet de Roselend praktisch meteen achter elkaar zonder een vlakke meter tussendoor volgt er nu voorbij Bourg-Saint-Maurice een vlak stuk in de vallei van liefst 13 kilometer. We gaan op weg naar Aime en na twee kilometer heel licht vals plat in Bourg-Saint-Maurice loopt de weg buiten de stad een kilometer of 11 vals plat omlaag. Het is een enorm brede weg, eentje die zo nu en dan een beetje bochtig is. Daar gaan de renners weinig van merken, het is een enorm makkelijk stuk van de rit. Een moment om even op adem te komen, om de schade op te meten na de beklimming en de afdaling van de Roselend. Een moment om een scheve situatie recht te zetten, want die kan zomaar zijn ontstaan. Onderweg naar Aime is er soms een mooi uitzicht, verder is het echt een saai stukje rit. Af en toe opletten voor wat vluchtheuvels, dat is het enige. De enorm brede weg gaat na 98,5 kilometer eindigen in Aime, waar de renners rechtsaf een wat smallere afslag nemen. Aan het eind van de afslag volgt er een bocht van 180 graden naar links en daarna rijden de renners via een brug over de Isère. Na een tocht door de vallei van de Isère fietsen we nu over de rivier, aan de andere kant van het water beginnen we direct aan de volgende klim van de dag. Na een tussenfase in de rit loopt de weg nu weer omhoog. Als we vanaf nu niet afwijken van de doorgaande weg komen we uit in... La Plagne! Een naam die voor ons Nederlanders klinkt als een klok, we denken dan meteen terug aan de Tour van 2002. Een epische solo van Michael Boogerd leverde boven op La Plagne een schitterende ritzege op. Sindsdien is de Tour er niet meer geweest, maar de Dauphiné dan weer wel. In de editie van 2021 won het enigma Mark Padun hier zijn eerste van twee bergritten, dat blijft ontzettend bevreemdend. Maar goed, uiteindelijk gaan we vandaag niet naar La Plagne. We rijden wel een aantal meter over de weg naar dat wintersportoord boven op de berg, maar in het gehucht Bonnegarde slaan we rechtsaf in plaats van linksaf en derhalve gaan we op weg naar een andere klim. Een klim die had moeten debuteren in de Tour van 2019. Tijdens de 20e rit van de Tour van 2019 zouden we via de Cormet de Roselend en de Côte de Longefoy naar Val Thorens rijden, maar door modderstromen op de Cormet de Roseland werd die klim geschrapt en daardoor werd het ook ineens een moeilijke opgave om de Côte de Longefoy te bereiken. Die klim verviel ook, en we hielden een ultrakorte unipuerto over. Nu, zoveel jaar later, wordt het schrappen van die beklimmingen rechtgezet. We beklimmen de Cormet de Roselend weer eens van de traditionele kant en we gaan nu dan toch eindelijk het debuut zien van de Côte de Longefoy. De Côte de Longefoy is een van de vele onbekende klimmetjes die hier voor het oprapen liggen in de vallei. Je hoeft ergens maar een keer rechts- of linksaf te slaan en het is meteen klimmen geblazen. Meestal blijven we netjes in de vallei, maar nu volgt er dan toch eindelijk een keer zo'n tussendoorklimmetje op weg naar het grotere werk. Blij om dit soort ontdekkingen te zien, het mogen er in de toekomst meer zijn. Richting de top van de Côte de Longefoy gaat het 6,6 kilometer aan 7,5% omhoog. Het zijn vaak kortere klimmetjes, maar ze zijn lastig genoeg. Een andere naam voor deze klim is overigens Col du Tra, wat ik persoonlijk een veel leukere naam vind. De eerste kilometer van de Col du Tra volgen we de weg naar La Plagne, het gaat aan 6% omhoog. Na de bocht naar rechts verlaten we dat traject en nadien loopt de weg een kilometer rechtdoor aan 9% omhoog. Lijkt helemaal niet zo steil, maar dat is het dus wel. We fietsen een bos in en in het bos volgt een wat makkelijkere kilometer aan 6%, vooraleer we in een fase vol haarspeldbochten terecht gaan komen. De weg omhoog is breed, maar door al die haarspeldbochten wel bochtig en in die bochtenrijke fase gaat het twee kilometer aan 8,5% omhoog. Hierna gaat het een kilometer aan 7% omhoog, terwijl we ons door de laatste haarspeldbochten wringen. Nadien gaat het aan 5% omhoog verder naar de top van de Côte de Longefoy, de bergpunten worden na 105,7 kilometer verdeeld in het dorpje Longefoy. Op 60 kilometer van de finish bevinden we ons nu, de grap is dat we nog niet boven zijn. Nee, volgens de organisatie zijn we klaar en eindigt de klim van tweede categorie hier, maar de praktijk is anders. We rijden dwars door Longefoy, waar het een kilometer zo goed als vlak is. Daarna gaat het na een bocht naar rechts buiten het dorp even kort omlaag, amper een kilometer, toch komen we een paar listige bochtjes tegen. Heel snel rijden we over een brug en dat is altijd een duidelijk signaal, er gaat opnieuw geklommen worden. Het gaat nog eens 2,5 kilometer omhoog naar de top van de Col du Tra, een klim waarvan de top zicht bevindt in het dorpje Notre-Dame-du-Pré. Over een iets smallere weg gaat het door een bos en langs wat rotswanden een kilometer aan 4% omhoog, wat op zich niet heel spannend is. De kilometer daarna aan 3% is dat ook niet, maar in de laatste halve kilometer van de klim gaat het wel nog even aan 7% omhoog. Het is vooral het deel tot in Longefoy dat pijn gaat doen aan de benen, maar met het verlengstukje erbij komen we toch tot een klim van 11,5 kilometer aan 5,7% gemiddeld. Een slopende dag wordt het hoe dan ook.
Na 110,4 kilometer bereiken we Notre-Dame-du-Pré en hier passeren we ook de top van de Col du Tra. De afdaling begint direct, meteen, gelijk. Zodra de eerste huizen van Notre-Dame-du-Pré in beeld verschijnen gaat het omlaag, in eerste instantie tussen de huizen door. We komen in het dorp meteen een paar haarspeldbochten tegen, terwijl de niet gigantisch brede weg vrij steil omlaag loopt. De afdaling is meteen gevaarlijk. In totaal gaat het tien kilometer omlaag aan 8%, we mogen onze borst gaan natmaken voor wellicht een bepalend onderdeel van deze etappe. De klim was al niet makkelijk, maar de afdaling is eigenlijk het echte probleem. Draaien en keren in Notre-Dame-du-Pré, met heel wat krappe haarspeldbochten erbij, waarna we buiten het dorp in een bos terechtkomen. In dit bos komen de renners de ene na de ander haarspeldbocht tegen, het zijn er wel 30 in totaal. Om de paar hectometer volgt er een nieuwe haarspeldbocht, allemaal zijn ze niet bepaald breed. Geen soepele bochten, ze zijn allemaal kort maar krachtig. Je kunt ook zien hoe steil het hier omlaag gaat, vaak aan meer dan 10%. Een ontzettend lastige afdaling gaat dit worden, de remmen zullen warm worden. De weg is niet heel erg smal, twee auto's kunnen elkaar hier makkelijk passeren, maar het is een minder brede weg dan we in de Tour gewoon zijn. En we fietsen het grootste gedeelte van de tijd in het bos, waar niet iedere bocht ruim op tijd zichtbaar is. Buiten de krankzinnig grote hoeveelheid haarspeldbochten om komen we nog een aantal andere bochten tegen, de renners moeten continu alert zijn. Weer een afdaling waar we Adam Hansen niet over hebben gehoord, want het is niet de laatste afdaling. Ik vind dat een beetje belachelijk. Deze afdaling is overduidelijk heel technisch en lastig, als je een punt wil maken van veiligheid dan moeten er hier ook voorzorgsmaatregelen worden genomen. Ik word een beetje tureluurs van deze afdaling, het is echt continu draaien en keren. Een haarspeldbocht naar links en dan 20 meter later weer een haarspeldbocht naar rechts, met direct daarna weer zo'n ding naar links en dan nog een naar links en dan weer naar rechts, godsallemachtig. Een systeem valt er niet direct in te ontdekken, het is heel willekeurig en dus lastig. Een goede daler kan hier ontzettend veel tijd pakken, een slechte daler eindigt ontegenzeggenlijk in het skoekeloen. Het zal wellicht de reden zijn dat we deze klim nog niet vaak hebben gezien. Het was ergens logischer geweest om deze kant te beklimmen en dan de andere kant af te dalen, want dan kon er afgedaald worden over een bredere weg met minder haarspeldbochten, maar ik vind dit ook wel leuk. De goede dalers kunnen hier echt een keer hun kunsten vertonen. Absoluut een must om in het peloton enigszins vooraan te beginnen, anders zit je beneden op een groot gat. Bijna beneden rijden we door het gehucht Les Plaines, hier moeten de renners zich weer een weg zien te banen tussen de huizen door. Ga je rechtdoor dan eindig je in een schuur of bij iemand op het terras, zie ik zomaar gebeuren. Het uitzicht is gedurende de afdaling wel steeds mooier geworden, maar het piekt in Les Plaines. Er is hier een imponerende rots te zien, met boven op die rots een kapelletje. Amai. Zodra dit spectaculaire beeld te zien is komen we nog één laatste haarspeldbocht tegen om het af te leren, daarna rijden we over een bruggetje en als we over een bruggetje rijden zijn we beneden. Dit gaat gewoon leuker worden dan de klim, echt heel goed.
De renners zijn via een brug over de Isère gefietst en aan de andere kant van de rivier loopt de weg nu een halve kilometer vrij stevig omhoog. Een kort knikje na de gevaarlijke afdaling, maar we slaan heel snel linksaf en dan komen we op de snelweg richting Moûtiers terecht. Vier kilometer lang volgen we de snelweg, de brede weg loopt vooral rechtdoor en in het begin gaat het wat vals plat omlaag. We rijden door een schitterende vallei, overal komen de imponerende bergen op ons af. Voor de renners is het vooral een momentje om even op adem te komen, en even de schade op te meten. Als er gaten zijn ontstaan in de afdaling van de Col du Tra kan het hier wel eens hard gaan. Na een tijd wordt de weg helemaal vlak en dan rijden we langs de Isère Moûtiers tegemoet. In dit plaatsje gaat de volgende rit van start, dus ik ga mooi even niets melden over Moûtiers. Bij het bereiken van dit dorp gaan we de snelweg verlaten, we houden de linkerkant van de weg aan en komen uit bij een rotonde, waar we linksaf slaan. We gaan nu direct op weg naar de voet van de Col de la Loze, die klim gaat over vijf kilometer officieel beginnen. Alhoewel de weg nu al gewoon omhoog loopt, daar niet van. Voor de Col de la Loze echt begint komen we in het stuk van vijf kilometer tussen Moûtiers en Brides-les-Bains een meter of 120 hoger uit, het gaat dus net iets meer dan vals plat omhoog. Net wat meer dan 2%, kinderspel in vergelijking met wat er zometeen allemaal nog gaat komen. Door een bijzonder fraaie omgeving fietsen de renners naar Brides-les-Bains, we fietsen langs een mooi riviertje en we zien heel wat bergen liggen. Dat er ook wat industrie is nemen we dan maar op de koop toe. Na een tijd duiken de renners linksaf een weggetje in en dan gaat het een paar meter omlaag naar het centrum van Brides-les-Bains, een centrum dat we na 130 kilometer bereiken. Nog een kleine 36 kilometer fietsen tot de finish, het begint spannend te worden. Brides-les-Bains is ondertussen een thermenstadje, je schijnt hier vooral de lokale baden te moeten bezoeken als je wil afvallen. Tijdens de Olympische Winterspelen van 1992 was er in Brides-les-Bains wat te doen, blijkbaar, verder moeten ze het vooral hebben van de spa, een casino en de nabijheid van een groot skigebied. En laten we daar nu net naartoe gaan.
Voor de tweede keer in de Tourgeschiedenis gaan we naar de Col de la Loze. Maar we gaan wel op een andere manier omhoog dan de vorige keer. Toen reden we ook dwars door Brides-les-Bains, maar buiten het dorp reden we via Les Allues omhoog naar Méribel, om vervolgens de moordende laatste kilometers van de Col de la Loze af te werken. We spraken toen over een klim van 21,5 kilometer aan 7,8% gemiddeld. Nu gaan we vanuit Brides-les-Bains eerst richting Courchevel, om vervolgens via een andere weg naar Méribel te fietsen en uiteindelijk wel dezelfde laatste kilometers van de Loze af te werken. Op deze manier is de klim iets makkelijker, het gaat 28,1 kilometer aan 6,6% gemiddeld omhoog. De klim is op deze manier langer, maar het gemiddelde stijgingspercentage zakt flink. Dat heeft weinig met het eerste deel van de klim te maken, bij het verlaten van Brides-les-Bains loopt de weg direct twee kilometer aan 7% omhoog, daarna gaat het zelfs een kilometer aan 8% omhoog. Over een brede weg, voorzien van heel wat haarspeldbochten, gaat het omhoog naar Courchevel. Daar gaan we uiteindelijk finishen op het vliegveld, maar wel met een omweg. Na een makkelijkere kilometer aan een kleine 5% komen de renners ter hoogte van het gehucht Le Grand Carrey uit bij een rotonde. Hier slaan ze rechtsaf en dan bevinden ze zich op de Route de Saint-Bon, er gaat geklommen worden richting Saint-Bon-Tarentaise. Dit stuk begint met een kilometer aan 6%, waarna er een kilometer volgt aan bijna 8,5%. Nadien gaat het twee kilometer aan 7% omhoog en dan zijn we in Saint-Bon. De renners rijden vooral omhoog door de bossen, continu over een brede weg. Ze komen redelijk wat haarspeldbochten tegen, waar het nog redelijk pittig omhoog zal gaan. Dit is de 'makkelijkere' kant van de Col de la Loze, maar dat wil niet zeggen dat het echt makkelijk is. Vooral niet omdat we eenmaal in Saint-Bon geconfronteerd worden met een kilometer aan bijna 9%. In dit dorpje komen we ook een rotonde tegen, rotondes bergop vind ik altijd een leuk fenomeen. Minder leuk is wellicht dat we van Saint-Bon naar Courchevel fietsen en dat we dan een simpelere kilometer tegenkomen waarin het slechts aan een procent of vijf stijgt. Goed, daarna gaat het dan weer even aan 8% omhoog. Als we Courchevel bereiken, ook wel Courchevel Le Praz, is het eerste deel van de klim voorbij. We hebben negen kilometer geklommen aan 7%, nu volgt er een tussenstuk van ongeveer zes kilometer. Een tussenstuk waarin er amper geklommen hoeft te worden, het stuk dat de reden is dat we beter dezelfde weg als in 2020 hadden kunnen volgen. Het eerste deel van de klim is prima, dit deel verpest de sfeer een heel klein beetje. In Courchevel slaan we rechtsaf en na die bocht is het een kilometer volledig vlak. Vervolgens gaat het een kilometer aan 5,5% omhoog, en daarna volgt een kilometer aan 3,5%. Gezapige percentages, niet het terrein waar renners in de problemen komen. Vooral niet als het in de kilometer nadien kort naar beneden gaat, over een brede weg zonder al teveel gekke bochten. We rijden door het skidorpje La Tania en buiten dit dorp waar vooral veel vluchtheuvels liggen gaat het kort omlaag op een manier die niet spannend valt te noemen. De weg is breed en best goed, het feit dat we door een bos fietsen vormt geen belemmering. We moeten alleen even opletten voor de hoge vluchtheuvel aan het eind van dit afdalinkje, waarna we Méribel betreden. De weg is een kilometer wat vlakker en dan gaat het nog eens omlaag, wat steiler. Paar listige bochtjes, maar al snel komen we uit bij een rotonde. Bij deze rotonde gaat het naar links en direct daarna loopt de weg opnieuw omhoog. We sluiten nu aan op de route van 2020, het restant van de Col de la Loze werken we af op dezelfde manier als toen.
We bevinden ons nu in het gigantische wintersportoord Méribel, hier gaat het laatste, lastige deel van de Col de la Loze beginnen. In de resterende 11 kilometer van de klim gaat het gemiddeld aan 8,5% omhoog, dat is even een ander verhaal. We kennen dit deel van de klim wellicht nog van 2020, het debuut van de Col de la Loze was in ieder geval memorabel genoeg om te onthouden. Na de rotonde waar we naar links gaan komen we tussen de lokale blokhutten terecht, het gaat in eerste instantie niet heel steil omhoog. Een stukje aan 3,5%, dat overleven de renners nog wel. Even verderop gaat het naar links en dan gaan we vrij snel aan de laatste tien kilometer van de klim beginnen, het leukste zit er nu dan toch echt aan te komen. Na de bocht naar links slingeren we ons een weg omhoog tussen de chalets door, we komen een stuk of acht brede haarspeldbochten tegen in dit toeristische oord. In dit bebouwde gebied gaat het een kilometer omhoog aan 7%, daarna volgt er na een kilometer aan 7,5% zelfs een kilometer aan 8%. Als we in de buurt van de laatste chalets zijn gaat het tijdelijk omhoog aan 6%, we nemen nu wat bochtjes en gaan op weg naar het laatste gedeelte van de klim, een noviteit in 2020. De weg was toen pas net geasfalteerd, als onderdeel van een project om de verschillende wintersportoorden met elkaar te verbinden. Courchevel en Méribel moesten met elkaar verbonden worden, maar dan wel met een weg speciaal voor fietsers. Het gedeelte waar we nu aan gaan beginnen is verboden terrein voor auto's. Aan de andere kant van Méribel, richting Les Ménuires en Val Thorens, hebben ze ook al zo'n weg neergelegd. Op termijn kunnen we een rit ontwerpen die alle bekende oorden met elkaar zal verbinden. Het kan nooit lang duren voor de klim naar Tougnète ook in de Tour zal verschijnen. Dit geheel terzijde, de weg omhoog naar Col de la Loze is er niet alleen voor de fietsers. Het is er ook voor de wintersporters, de weg waarover we ons de laatste zeven kilometer van de klim omhoog gaan hijsen wordt in de winter gebruikt als piste. Dat er geen auto's mogen komen houdt wel in dat er geen Street View is, maar als ons geheugen nog een beetje werkt halen we ons zo de beelden van 2020 voor de geest. Het mag geen verrassing heten dat het meteen bijzonder steil omhoog gaat, een kilometer aan 9% is het eerste wapenfeit van het fietspad van Col de la Loze. Want dat is het eigenlijk wel, een veredeld fietspad. We hebben ook kunnen zien dat de klim ontzettend onregelmatig is. Het is amper te doen, iedere keer gaat het 100 meter steil omhoog, dan vlakt het weer af, dan gaat het weer aan 20% omhoog, maar dan is het weer even vlak, het is een soort eeuwigdurende achtbaan. Gemiddeld gezien kom je in de volgende kilometer uit op 7,6%, maar dat vertelt op de Col de la Loze dus niet het hele verhaal. Wel grappig: in 2020 zou de volgende kilometer er een zijn geweest aan 6,6%, het nieuwe profiel van deze editie maakt er een kilometer aan 9,1% van. Klein verschil. Heel veel maakt het overigens niet uit, juist door de wisselvalligheid van de klim. Enorm steile stroken worden afgewisseld door vlakkere stukken, het is lastig om hier in je ritme te komen. Daar komt de hoogte nog bij, we begeven ons richting de grens van 2000 meter en gaan daar een heel stuk boven. Op 4,5 kilometer van de top wordt het pas echt lastig. Het gaat aan 11% omhoog, gemiddeld. Ook de kilometer daarna, 11% gemiddeld. Waarbij gemiddeld het toverwoord is, want we komen pentes tot 24% tegen. Op een kilometer of twee van het top slaan we linksaf, daarna gaat het praktisch rechtdoor tot we boven zijn. Je kan de ellende dus voor je zien liggen, want ellende is het. Dat leverde wel fascinerende beelden op in 2020, je kon de renners elkaar steeds bijna zien aanraken, maar dan raakten ze elkaar even later toch weer kwijt. Richting de top komen we nog een kilometer aan 9% tegen, maar die is ook weer verschrikkelijk onregelmatig. De gemiddeldes zeggen echt niets over deze klim, het wordt simpelweg krasselen voor de renners. Af en toe is er een kort moment van verpozing als de weg even een paar meter omlaag loopt, maar dan gaat het daarna meteen weer vrolijk omhoog aan 18%. In de laatste kilometer van de klim kruipt het gemiddelde weer richting de 10%, met uiteraard hogere pieken. Het blijft lastig tot op de top, terwijl we ons inmiddels op 2300 meter hoogte bevinden. Niet alleen de percentages zijn hier dodelijk, ook het gebrek aan zuurstof. Degene die na 28 kilometer klimmen en 159 kilometer koers als eerste boven weet te komen op de Col de la Loze neemt ook meteen de Souvenir Henri Desgrange mee. De hoogste top van deze Tour, een geldbedrag van een euro of 5000 euro voor de winnaar.
Ik kan moeilijk kiezen, alle plaatjes zijn de moeite waard. Het is een unieke col, zo'n beklimming met om de tien meter een verandering van stijgingspercentage zie je eigenlijk nergens. Als hebben ze dus aan de andere kant van Méribel nog zo'n weg aangelegd, richting Tougnète. Dat is eigenlijk precies hetzelfde verhaal, prop die twee ooit samen in een rit en je kunt helemaal je lol op. Op 6,5 kilometer van de finish bereiken de renners de top van de Col de la Loze, uiteraard een beklimming van de buitencategorie. Op de top ligt een bonussprint op de renners te wachten, eentje waarvan je voor de tijdrit nog kon denken dat ie best belangrijk ging worden. Het wordt de derde keer dat we Col de la Loze in een koers zien verschijnen. De klim debuteerde in 2019 in de Tour de l'Avenir, amper een paar maanden nadat de boel was geasfalteerd. ASO maakte meteen gebruik van deze asfaltering om in de Ronde van de Toekomst een test uit te voeren. Het was een bijzondere test, want de rit was slechts 23,5 kilometer lang. Van Brides-les-Bains reden de renners via Les Allues omhoog naar Col de la Loze en ondanks de geringe lengte werd het een veldslag. Mauri Vansevenant ging aan de leiding, maar hij had behoorlijk veel moeite met de Col de la Loze. Wild zigzaggend kwam hij amper boven op de klim. Alexander Evans had daar minder moeite mee. Een pure klimmer, iemand die op ieder ander gebied volledig ongeschikt was. Deze rit was ideaal voor hem, hij domineerde en het leverde hem een contract op bij Intermarche, waar hij snel weer vertrok omdat bleek dat niet iedere etappe 23 kilometer lang is en naar de top van een berg leidt. De klim leidt vooral langs skiliften en sneeuwkanonnen, verder is er een eindeloze leegheid te bewonderen. En dus een geitenpad dat continu op en af gaat, waarbij de stukken op maar al te vaak richting de 20% gaan. Bij ASO waren ze op slag verliefd, en dus kwam de Tour de France een jaar later op bezoek. Net als nu tijdens de 17e rit. Tijdens de Tour van 2020 reden we van Grenoble naar Col de la Loze en op de Col de la Loze was het Miguel Angel Lopez die in de aanval ging. De verketterde Superman, zegekoning van 2023, kwam zijn geliefkoosde terrein tegen. Een lange klim op grote hoogte, hij doet niets liever. Kuss probeerde zijn karretje aan te haken, maar uiteindelijk waren het zoals te verwachten viel alleen Roglic en Pogacar die enigszins in de buurt van Lopez konden blijven. Maar ze konden hem nooit meer inhalen, op hoogte stond er geen maat op Superman. De zege was voor hem, terwijl we ons toch vooral aan het focussen waren op het duel tussen Pogacar en Roglic. En dat duel was fascinerend. Roglic was de betere die dag, maar hij kon Pogacar nooit helemaal lossen. Iedere keer leek Pogacar naar Roglic toe te rijden, maar dan knalde Roglic er weer een paar meter van weg. En dan leek Pogacar weer terug te komen, maar reed Roglic weer weg. Het verschil tussen de twee werd grotendeels bepaald door de grilligheid van de Col de la Loze. Iedere keer die knikjes, waardoor je iedere keer optisch een ander effect creëert. Richting de top van de klim reed Roglic dan toch definitief weg van Pogacar. Hij droeg al de gele leiderstrui en hij verstevigde daar zijn leidende positie. Hij leek de Tour te gaan winnen, tot die ene verduivelde tijdrit op La Planche des Belles Filles. Sindsdien hebben ze bij Jumbo besloten om niets meer aan het toeval over te laten en daar waren we gisteren dan weer getuige van. Maar goed, dat was het debuut van de Col de la Loze in een notendop. Een afgetekende zege van Superman Lopez, die vroeg in de aanval ging en nooit meer werd teruggezien. En daarachter een titanenstrijd tussen Roglic en Pogacar, beslecht in het voordeel van Roglic. Hij pakte 15 seconden op Pogacar, na zo'n beest van een klim kunnen de verschillen dus alsnog vrij beperkt blijken te zijn.
In 2020 eindigden we op de top van de Col de la Loze, nu volgt er nog een toetje. De andere kant van de berg is ook geasfalteerd, op dezelfde manier. Vrij smal, vooral bedoeld voor fietsers. Verboden terrein voor auto's. Ook verboden terrein voor zeepkisten, toch is Adam Hansen hier gepasseerd. Zijn beelden zijn behoorlijk nuttig, want van Streetview is geen sprake hier. Om de afdaling in te kunnen schatten moeten we het dus hebben van andere bronnen. Als we de beelden van Adam bekijken zien we dat de afdaling gelijk begint met een aantal stevige bochten, waarbij het voordeel wel is dat je in het gras eindigt als je een foutje maakt. De afdaling is onderhand net zo grillig als de klim, het gaat zo nu en dan bizar steil omlaag, maar dan is het ineens weer een stuk vlakker. Ook omlaag is het moeilijk om een ritme te pakken te krijgen, wat ook met het aantal bochten te maken heeft. Na een tijd volgt er een haarspeldbocht om een mooie rots heen, met even daarna een bocht die wat vervaarlijk door blijft lopen naar rechts. Hierna lijkt de afdaling een tijd vrij makkelijk te zijn, pas op vijf kilometer van de finish komen we weer een serieuze bocht tegen. Even later volgt er een wat listige naar rechts, maar daarna gaat het dan weer op een vrij eenvoudige manier verder. Dat idee krijg ik althans als ik kijk naar de werken van Hansen. De weg is niet gigantisch breed, maar hij had nog smaller kunnen zijn. Het asfalt is in ieder geval onberispelijk, niet gek als het zo'n nieuwe weg is. De omgeving is volledig open, dat helpt enorm. Met iets minder dan vier kilometer te gaan komen de renners kort achter elkaar twee haarspeldbochten tegen, het gaat hier steil omlaag en dat maakt deze bochten lastig. Na deze haarspeldbochten loopt de weg op de typische Col de la Loze-manier verder omlaag, je ziet de steile strookjes en de wat vlakkere stukken elkaar afwisselen. De renners komen nog wat bochten tegen, maar het grote probleem heb ik nog altijd niet gezien. Een leuke verrassing is nog wel dat met minder dan drie kilometer te gaan een kort knikje omhoog volgt van 400 meter aan 7%. De renners komen gelanceerd aan en dus vliegen ze er waarschijnlijk vrij eenvoudig overheen, maar Adam Hansen komt hier bijna tot stilstand. Voorbij het opmerkelijke skistation van Les Verdons is het nog 2,5 kilometer fietsen tot de finish. De weg loopt nu eigenlijk een kilometer behoorlijk rechtdoor omlaag, dit stuk van de afdaling is het probleem ook weer niet. Paar flauwe bochtjes, maar niets om bang van te worden. Op 1,5 kilometer van de finish volgt er dan wel weer een enge bocht, althans, Adam Hansen schatte deze bocht in ieder geval volledig verkeerd in. Een haarspeldbocht naar rechts, met wat extra asfalt toegevoegd aan de randen, het was alsnog amper genoeg voor Hansen. Na deze lastige bocht, waar ze ter bescherming een aantal matrassen hebben geplaatst, rijden we behoorlijk rechtdoor de slotkilometer binnen. Uiteraard staan de matrassen nog verkeerd ook, aan het eind van de bocht ontbreken ze, maar afijn. We zitten in de slotkilometer en in die slotkilometer gaan we ook nog een hoop meemaken. Tot op 800 meter van het eind blijft de weg dalen, maar we komen geen rare bochten meer tegen. Pas helemaal aan het eind van de afdaling volgt er nog een bocht, eentje die werd gemist door Hansen. De renners moeten schuin naar rechts, onder een tunneltje door. Ze rijden na het eerste tunneltje een tweede tunnel in, het wordt donker en het gaat meteen steil omhoog. Aan het eind van de etappe volgt nog een uitsmijter, een klim van 800 meter aan 11% gemiddeld, met in de laatste 400 meter een piek tot 18%. Buiten de tunnel blijft de weg heel steil omhoog lopen, een paar meter later slaan de renners scherp linksaf richting een nieuw weggetje dat speciaal voor deze gelegenheid is aangelegd. Ze rijden naar het altiport van Courchevel en op 400 meter van de finish bereiken ze dit vliegveld, ze slaan linksaf en daarna gaat het op de landingsbaan in de laatste 400 meter aan 15% gemiddeld omhoog. We kennen de beelden van het altiport van Peyragudes in de Tour van vorig jaar, dit gaat die beelden waarschijnlijk nog overtreffen. Een muur van jewelste in de laatste paar meter van de rit, we gaan stervende zwanen te zien krijgen op het vliegveld van Courchevel. Allemachtig, dit gaat wel even een ontknoping worden.
Na een kleine 166 kilometer eindigt de koninginnenrit van deze Tour op het vliegveld van Courchevel. Een vliegveld waar we wel iets over kunnen vertellen: Het vliegveld Courchevel (Frans: Altiport de Courchevel) is een vliegveld in de Franse Alpen bij de plaats Courchevel gelegen op een hoogte van 2.000 meter. Het beschikt over een korte start- en landingsbaan van slechts 525 meter. Ook heeft de baan een helling van 18,5% omhoog; er kunnen geen doorstarts gedaan worden op het vliegveld. Door de heuvels, kliffen en bergen is het erg moeilijk om te landen op het vliegveld. Een tientallen meters diepe kloof aan de ene zijde van de landingsbaan en een heuvel aan de andere zijde zorgen voor extra gevaar. Er kan maar vanaf één kant gestart worden en vanaf de andere kant kan enkel geland worden. Alleen piloten die een speciale training hebben gevolgd mogen op dit vliegveld landen. Courchevel geldt als op 6 na gevaarlijkste luchthaven ter wereld. Tegenwoordig wordt het vliegveld enkel nog gebruikt voor helikopters en kleine Cessna's, terwijl vroeger ook twin otters en Dash 7's landden. Een van de gevaarlijkste luchthavens ter wereld! Ronduit fascinerend. In het verleden is de Tour wel al vaker op dit vliegveld te vinden geweest, drie keer eerder kwam er een rit aan in Courchevel. In 1997 gooiden Jan Ullrich en Richard Virenque het op een akkoordje. Virenque mocht tegen betaling de rit winnen van Jan, die op dat moment al twee ritten op zak had en op weg was om op z'n gemakje de Tour te winnen. Ullrich zou die Tour ook winnen, meteen zijn enige eindzege. Drie jaar later keerde de Tour terug naar Courchevel en toen waren we getuige van een van de laatste straffe stoten van Marco Pantani. Zijn laatste profzege boekte hij hier. Hij reed in de finale weg van Jose Maria Jimenez, nog zo'n tragische figuur. Twee godstalenten, maar allebei kwamen ze op een tragische manier aan hun einde. Pantani was in 2000 nogal op z'n pik getrapt. Op de Mont Ventoux kreeg hij de zege 'cadeau' van Armstrong, dus wilde hij nog even aan de wereld tonen dat hij ook op eigen kracht kon winnen. Dat lukte. Missie geslaagd, hij verliet vrij snel daarna de Tour en in Frankrijk zagen ze hem nooit meer terug. Eigenlijk zagen ze hem nergens meer terug, amper vier jaar later was zijn leven voorbij. In 2005 waren we op het vliegveld van Courchevel dan weer getuige van de ontplooiing van een ander talent, Alejandro Valverde boekte hier zijn eerste ritzege in de Tour. In de Vuelta had hij al geschitterd, maar op zijn Tourdebuut moesten we wat langer wachten. Toen het moment eindelijk daar was won hij gelijk. In een sprintje bergop was hij Lance Armstrong de baas. Valverde kijkt daar zelf nog altijd met heel veel plezier op terug, bleek uit El Dia Menos Pensado. Opa vertelt, het liefst over die ene keer dat hij 'de Amerikaan' de oren wist te wassen op Courchevel. Valverde zou in de jaren daarna nog krankzinnig veel winnen, maar die zege op Courchevel was er eentje voor de eeuwigheid. Hij gaat 18 jaar later een opvolger krijgen. Virenque, Pantani, Valverde, wie voegt er zich in dit iconische rijtje? Wat we verder nog kunnen melden over het iets lager gelegen Courchevel: Courchevel is een wintersportgebied in de Franse Alpen, meer bepaald in de Tarentaisevallei in het departement Savoie. Het ligt op het grondgebied van de gelijknamige gemeente. Courchevel is een van de drie oorspronkelijke valleien van het megaskigebied Les 3 Vallées en heeft de naam een exclusief en mondain skioord te zijn. Het skigebied omvat een aantal skidorpen. Het grootste en hoogst gelegen is Courchevel 1850 of kortweg Courchevel. Daaronder liggen Courchevel Moriond (1650), Courchevel Village (1550) en Courchevel Le Praz (1300). Verder westwaarts ligt La Tania. Nog lager ligt het historische dorp Saint-Bon-Tarentaise. Courchevel is een van de oudste Franse skigebieden; de hoger gelegen skistations van Courchevel werden uit het niets opgebouwd vanaf de jaren 1930. Les 3 Vallées, over een tijdje zijn ze allemaal met elkaar verbonden door Col de la Loze-achtige fietspaden. 's Werelds grootste aaneengesloten wintersportgebied, met 600 kilometer aan piste, en over een tijd ook 600 kilometer aan fietspad. Dit jaar organiseren Courchevel en Méribel samen overigens het WK alpineskiën, voor de liefhebber.
Wat moet ik in hemelsnaam vertellen over deze tijdrit? Ik kan beginnen bij het begin, dat meerdere renners van DSM te laat vertrokken en dat wat andere renners van DSM in de eerste bocht vielen, maar uiteindelijk draaide het natuurlijk allemaal om de ongekende demonstratie van Jonas Vingegaard. De Deen leverde de allerbeste tijdrit ooit af. Miguel Indurain was een prutser vergeleken met Vingegaard. Omdat een plaatje soms meer zegt dan duizend woorden:
Vingegaard reed Tadej Pogacar op bijna twee minuten, hij haalde hem aan het eind zelfs bijna in. Pogacar op zijn beurt reed dan weer Van Aert op een dikke minuut, dus we kunnen ook moeilijk beweren dat Pogacar een slechte dag had. Het meest bizarre aan deze uitslag is toch wel het volgende: het was een korte tijdrit. Het was een tijdrit van 22,4 kilometer. Een inspanning van 36 minuten, was de verwachting van de organisatie. Nou, die 36 minuten had Vingegaard niet nodig. Hij had genoeg aan 32 minuten, zo ongeveer. Per kilometer reed hij een seconde of vijf sneller dan Pogacar, dat is absurd. Deels kon je het onderweg al zien aan de manier waarop Vingegaard door de bochten ging. Hij kende het parcours van binnen en van buiten en hij ging met vertrouwen op ieder obstakel af, maar dat verklaart alsnog niet dit grote verschil. Als er überhaupt een verklaring te vinden is. Als ik er een tikje cynisch naar kijk, en dat doe ik, dan kan ik wel een paar verklaringen verzinnen. Voor de sport zijn dat geen goede verklaringen. Vingegaard heeft gisteren huisgehouden op een ongeziene manier. Dit heb ik nog nooit van m'n leven gezien. Op een inspanning van net iets meer dan een half uur de tegenstand op zo'n manier degraderen is ongekend. Het is niet normaal, het is lachwekkend en het is absurd. Hij dacht onderweg dat zijn powermeter stuk was, zo hoog waren de cijfertjes die hij te zien kreeg. Op het juiste moment zijn beste dag ooit op de fiets, en daarmee lijkt de Tour ineens beslist.
Wat we daarvan moeten vinden laat ik aan de lezer over. Het lijkt me een goed moment om nog eens naar de uitslag te kijken en alles te laten bezinken. We hebben geschiedenis meegemaakt, zo'n tijdrit gaan we waarschijnlijk nooit meer zien. Of het standbeeldgeschiedenis wordt of brandstapelgeschiedenis, dat zal nog moeten blijken. Ik ben er in ieder geval nog steeds een beetje behoorlijk stil van, en ontzettend enorm ontdaan. Ooit zagen we Tadej Pogacar de wereld verbazen op La Planche des Belles Filles, maar die tijdrit was kinderspel vergeleken met deze tijdrit. Hallucinant.
Na deze bizarre tijdrit gaan we door met de koninginnenrit van deze Tour. Ik ben benieuwd welke stratosferische prestaties we vandaag weer te zien krijgen. Het blijft toch een gemuteerde sport, he?
Het is al de derde rit op rij dat we ons in dezelfde omgeving bevinden, de 17e rit gaat van start in Saint-Gervais Mont-Blanc, ook wel Saint-Gervais-les-Bains. Dat is een gemeente in het departement Haute-Savoie. Het dorp is gelegen in de Alpen aan de voet van de Mont Blanc en vormt hierdoor een uitvalsbasis voor skiërs en wandelaars. In het centrum vertrekt de Tramway du Mont Blanc. Ja, de Mont Blanc, die komt opnieuw maar weer eens in beeld. In Saint-Gervais wonen ongeveer 5800 mensen, de geschiedenis van het dorp gaat blijkbaar terug tot de Romeinse tijd. Dit charmante stadje (het voelt te groot om nog als dorp aangemerkt te worden) ligt aan de entree van het dal van Chamonix en is, wat onhandig, verbonden met Evasion Mont-Blanc. Statige gebouwen en thermale baden zorgen al eeuwenlang voor een stroom aan toeristen, meer dan de paar pistes die je boven dit dorp vindt. In Saint-Gervais vind je genoeg winkels, restaurants en barretjes voor een lange vakantie. Ook qua accommodatie vind je alles. Van fijne, ruime (en dure) chalets tot etages, gîtes en appartementen. Als je ook af en toe in Chamonix wilt skiën dan is dit een prima uitgangsplek. Aldus wintersport.nl, een geweldige bron. De Mont Blanc (Frans voor witte berg, Italiaans: Monte Bianco) is de hoogste top van de Alpen, in het naar hem genoemde Mont Blancmassief. Het is tevens de hoogste berg in Europa buiten de Kaukasus. De Mont Blanc is 4807,81 meter hoog inclusief de sneeuw op de top. Zonder die sneeuw werd in 2004 een hoogte van 4792 meter bepaald. Ja, goh, als ze iedere keer de naam Mont-Blanc overal tussendoor proppen dan gooi ik er wel even deze informatie in hoor. De top ligt op de grens tussen Frankrijk en Italië. Cartografen uit Frankrijk en Zwitserland plaatsen het terreingedeelte rond de top in Frankrijk. Deze opvatting is omstreden: de Italianen beweren dat dit op een fout van een Franse cartograaf in 1865 berust en dat de grens precies over de top loopt. Intens. Het skigebied hier luistert naar de naam Evasion Mont-Blanc, een skigebied met 400 kilometer aan piste, verdeeld over een aantal skigebieden. De bekendste dorpen van Evasion Mont-Blanc zijn Megève, Combloux, La Giettaz en Saint Gervais. Waar deze dorpen zich onderscheiden van andere Franse skidorpen zijn hun uitstraling, sfeer en authenticiteit. De betonmolens zijn hier slechts voor de fundaties van de skiliften gebruikt, want je vindt hier bijna alleen maar sfeervolle (houten) chalets en hotels. Nou, we hebben ondertussen al die dorpen wel gezien, er staan nogal wat chaletjes inderdaad. Niet elk skigebied is met liften aan elkaar verbonden, maar er is een goed netwerk van gratis skibussen die je heenbrengen waar je maar wil. De après-ski is vooral in Megève en Saint Gervais aanwezig. Hier vind je geen ordinaire toestanden met polonaises en Anton aus Tirol, maar je hebt bijvoorbeeld een rumbar en een pianobar, of een cocktailbar met exclusieve hapjes zoals oesters en caviaar. In Saint Gervais is ook een casino. wintersportlive.nl strooit ook met fantastische feitjes, geweldige sites heb je toch. We bevinden ons in Saint-Gervais blijkbaar in het iets duurdere segment, de rich and famous komt hier blijkbaar ook graag op bezoek. Kunnen ze als ze zin hebben mooi een tripje maken met de Tramway du Mont-Blanc (afgekort TMB). Dit is een metersporige tandradbaan in de Franse Alpen in de regio Haute-Savoie. De lijn start in Le Fayet, gelegen op het grondgebied van de gemeente Saint-Gervais, op een hoogte van 580 meter en bereikt via enkele tussenstations onderweg het eindstation Nid d'Aigle op 2372 meter hoogte. Hiermee is het het hoogste treinstation van Frankrijk. Nou, kijk aan. Het is dus verder ook gewoon een thermenstadje, dat les bains is vastgeplakt aan Saint-Gervais gaf ongetwijfeld al het een en ander weg. Ze hebben er ook nog een cultuurcentrum en na drie dagen in deze omgeving heb ik zelf vooral zin om andere oorden op te zoeken.
Vorig jaar reden de renners tijdens de 10e rit van de Tour van Morzine naar het altiport van Megève, in de finale van die etappe reden de renners door Saint-Gervais Mont-Blanc over een grote weg omhoog naar Megève. Voor de verandering een keer geen Côte de Domancy, nee, de doorgaande weg tussen beide plaatsen werd gekozen. En verhip, dat gaan we nu weer doen. De weg tussen Saint-Gervais en Megève loopt een aantal kilometer vrij merkbaar omhoog, maar het lastige gedeelte van de klim tussen beide plaatsen zal geneutraliseerd verreden worden. In het gehucht Les Choseaux gaat Prudhomme met de vlag zwaaien en hier is de klim afgezwakt naar vals plat. In de eerste vijf officiële kilometers van de rit gaan we met een vals platte klim te maken krijgen, na vijf geneutraliseerde kilometers waarin het veel stevig omhoog ging. Over een brede weg gaat het in de eerste kilometer van de rit aan 3% omhoog, daarna volgt er een tweede kilometer aan 2%, een derde kilometer aan 2,5%, een kilometer aan 3%, een kilometer aan 3,5% en dan bereiken we na vijf kilometer koers Megève, waar het wat vlakker wordt. De klim aan het begin van de rit stelt vrij weinig voor, we hadden er baat gehad bij een kortere neutralisatie en dus een langere klim. Maar goed, het is alleszins beter dan een volledig vlak begin, het is iets. De weg vals plat omhoog is vrij bochtig en brengt ons in eerste instantie naar Combloux, daar waar de hallucinante tijdrit eindigde. Hier slaan we bij een rotonde linksaf, voorbij de finish van de tijdrit, en dan rijden we rechtdoor naar Megève. Onderweg naar Megève komen we ontzettend veel rotondes en bloembakken in het midden van de weg tegen, het is een route vol boobytraps. Wel een bekende route, een paar dagen geleden reden we hier nog in de tegengestelde richting op weg naar Le Bettex. En in de Tour van 2021 reden we dan juist weer wel door Megève op weg naar Tignes. Die rit begon met een rondje over de Domancy, maar ter hoogte van Combloux sluiten we aan op dezelfde weg als toen en dus kennen de meeste renners de route die we nu gaan volgen wel. Van Megève gaat het vijf kilometer vals plat omlaag richting Praz-sur-Arly, een route die technisch wordt omdat we een aantal rotondes en vooral een hoop vluchtheuvels tegenkomen. Als we even de bebouwde kom verlaten moeten we ons ook door wat bochten wringen, maar de brede weg is daarbij wel een uitkomst. In de bebouwde kom is het gewoon vervelend fietsen, door al dat straatmeubilair. Na de technische doortocht in Praz-sur-Arly rijden de renners nog eens vier kilometer vals plat omlaag verder over een brede weg die vooral in het begin om de haverklap is voorzien van vluchtheuvels. Na een tijd wordt het beter, de brede weg loopt dan zonder verdere hindernissen via wat flauwe bochtjes omlaag naar Flumet, een dorpje waar we voor de rustdag ook nog doorheen zijn gefietst. Al gaan we Flumet net niet helemaal bereiken, bij een kruispunt aan de rand van het dorp gaat het schuin naar links en dan beginnen we aan de eerste echte klim van de dag, de Col des Saisies.
De Col des Saisies is een ontzettend bekende klim, de afgelopen jaren zijn we hier eigenlijk iedere keer geweest, alleen steeds wel op een andere manier. In de Tour van 2021 reden we ook over de Col des Saisies, maar dan via Crest-Voland. Een andere variant, de kant die we nu volgen is de klassieke kant. In 2020 reden we dan weer omlaag over deze weg, er liggen nog steeds stukjes Marc Hirschi op het asfalt. In totaal ging de Tour hier een keer of 13 omhoog, en dan rekenen ze de variant via de Bisanne niet mee. In 2021, weliswaar via een andere weg, was Woutje Poels als eerste boven. Dat was een beetje een tragische Tour van hem, hij ging tevergeefs op zoek naar de bergtrui en een ritzege. Dit jaar was hij minder hardnekkig op zoek, leek het, en daardoor lukte het misschien juist wel. De weg omhoog brengt de renners door Notre-Dame-de-Bellecombe, een tamelijk nietszeggend dorpje dat wel heel mooi ligt. In de eerste drie kilometer van de klim rijden de renners over een brede weg omhoog aan 6%, dan bereiken ze Note-Dame-de-Bellecombe waar heel wat bloembakken het wegdek versieren. Het loopt hier een kilometer of twee aan 6,5% omhoog, de Col des Saisies is niet meteen de meest gruwelijke beklimming. In totaal gaat het 13,4 kilometer aan 5,1% omhoog naar de top van deze klim van eerste categorie, dat het gemiddelde wat zakt heeft onder meer met de volgende kilometer te maken, na het op zich nog redelijk lastige begin gaat het een tijdje aan 3% omhoog. Brede weg, brede bochten, redelijk veel chaletjes continu en gemiddeld gezien toch best een mooi zicht in de verte. Na het makkelijk stuk van de klim gaat het in de buurt van het skidorpje Le Planay weer een kilometer omhoog aan 7%, daarna zwakt de brede weg weer af naar 3 à 4%. We gaan naar Les Saisies, een behoorlijk populair oord, en dus is de weg omhoog een fatsoenlijke. Na het stuk aan 3 à 4% volgt er zelfs een klein stukje in dalende lijn, het gaat rechtdoor vals plat omlaag. Tot we een bruggetje en een bocht naar rechts bereiken, hierna wordt de Col des Saisies dan toch nog even interessant. Het gaat een kilometer aan 6% omhoog, nouja, goed, een beetje interessant. Daarna gaat het nog drie kilometer aan 4% omhoog en dan bereiken we na een vals plat uitlopertje na 28,4 kilometer de top van de Col des Saisies. Direct na de top rijden we door het wintersportoord Les Saisies, gelegen in een gebied met een paar 100 kilometer aan piste. Vooral downhill en cross-country, op dat gebied schijnt het zelfs een stronghold te zijn. Verder toch vooral een wielerstronghold, de Tour passeert hier bijna jaarlijks en ene Egan Bernal won hier ook ooit een rit in de Tour de l'Avenir.
Boven in Les Saisies staan gigantisch veel hotelletjes, chaletjes en appartementen. Tussen al deze gebouwen door loopt de weg al naar beneden, we gaan 15 kilometer omlaag richting Beaufort en die afdaling begint direct na de top. In de bebouwde kom van Les Saisies komen we kort achter elkaar liefst vier rotondes tegen, waarna de afdaling buiten het dorp echt gaat beginnen. Een kilometer of 15 omlaag aan een procent of zes. In de eerste zes kilometer gaat het vrij fors naar beneden, met in het begin een paar pittige haarspeldbochten. De weg is wel breed en goed, dat maakt het leven makkelijker. De renners die in de Tours van 2021 en 2018 aanwezig waren kennen deze afdaling, in 2021 gingen we hier naar beneden na de beklimming van de Saisies via Crest-Voland, in 2018 gingen we hier dan weer omlaag na een beklimming van de Montée de Bisanne. Bij beide gelegenheden zouden we beneden in Beaufort via de Col du Pré naar de Cormet de Roselend gaan, dat zal nu anders zijn. Na twee lastige haarspeldbochten in het begin van de afdaling is het een paar kilometer wat lastiger, we komen even verderop nog een haarspeldbocht tegen en dan gaat het in de buurt van Hauteluce zelfs een halve kilometer licht omhoog, toch een hinderlijke onderbreking van het ritme. Vervolgens gaat het verder naar beneden richting Villard-sur-Dolon, voorlopig nog op een redelijk makkelijke manier. Even later wordt de afdaling wel wat bochtiger, met onder meer een stuk of zes haarspeldbochten. Wel enorm makkelijke bochten, vooral met dank aan de brede weg. Eenmaal in de buurt van Villard-sur-Dolon slaan de renners linksaf, waarna ze over een nog bredere weg een aantal kilometer volledig rechtdoor richting Beaufort rijden, dwars door de vallei. Het gaat lichtjes naar beneden, maar het stelt aan het eind niets meer voor. Al met al een vrij makkelijke afdaling. Paar haarspeldbochten onderweg die door de breedte van de weg niet al te moeilijk zouden moeten zijn, dat is het verder wel. Na 46 kilometer komen de renners uit in het pittoreske Beaufort, waar de tussensprint van de dag ligt. Bij het betreden van het dorp volgt die tussensprint meteen, voorbij de tussensprint komen de renners een aantal rotondes tegen. In 2021 en 2018 sloegen ze vervolgens voorbij de tweede rotonde rechtsaf, om via de loodzware Col du Pré naar de Cormet de Roselend te fietsen. Dat doen we nu niet, we gaan rechtdoor en zodoende rijden we op de klassieke manier naar de Cormet de Roselend. Dat hebben we al een tijd niet meer gedaan. In 2019 was het de bedoeling dat we op deze manier omhoog zouden rijden onderweg naar Val Thorens, maar enkele modderstromen zorgden ervoor dat de 20e rit van die Tour stevig werd ingekort. De Cormet de Roselend werd geschrapt, net als de klim daarna.
De Tour keert altijd terug, zeker in het geval van zulke onvoorziene omstandigheden. Dus gaan we weer eens een keer op de klassieke manier omhoog naar Cormet de Roselend, en de andere geschrapte klim van 2019, die van Longefoy, komt hierna ook nog eens voorbij. Maar eerst de Cormet de Roselend, in Beaufort loopt de weg al licht omhoog, maar buiten het dorp begint de klim echt. Over een brede weg rijden we omhoog, meteen door een bos. De komende 19,9 kilometer loopt de weg omhoog aan 6%, maar we doen er goed aan om de klim in tweeën te knippen. Eerst gaat het 12,2 kilometer aan 7,2% omhoog naar de top van de Col du Méraillet. De klim begint meteen met twee kilometer aan 7%, terwijl we over de brede weg relatief rechtdoor omhoog rijden. Twee kleine haarspeldbochtjes, meer niet. Af en toe een houten hutje langs de kant, maar er is hier vooral ruimte voor de natuur. In de derde kilometer wordt het wat steiler, het gaat tijdelijk aan 9% omhoog. Maar daarna vlakt het dan weer af, na een stuk aan 6% volgt er een kilometer aan 3%. We beginnen steeds meer door een mooie kloof te fietsen, de natuur neemt in schoonheid toe, we scheren langs rotswanden en we fietsen onder een lawinegalerij door. Na de wat makkelijkere kilometer komen we uit in een zone vol haarspeldbochten, hier wordt de klim weer wat meer de moeite waard. Het gaat twee kilometer omhoog aan 8%, inmiddels weer in een donker bos. Na die twee lastige kilometers gaat het nog even aan 7% omhoog, waarna er een adempauze volgt met een kilometer aan 5%. De weg blijft breed en goed en de haarspeldbochten blijven elkaar opvolgen, daardoor wordt het vlak voor de top van de Col du Méraillet opnieuw heel interessant. Nog eens twee kilometer aan 8%, met tussendoor een kilometer aan 6%. Althans, volgens climbfinder. Iedere bron is weer een andere mening toegedaan, dat blijft me toch altijd mateloos fascineren als het over beklimmingen gaat. Hoe dan ook, een klim die qua lengte, gemiddeld stijgingspercentage en omgeving meer dan de moeite waard is. En dan zijn we er nog niet eens, op de top van de Col du Méraillet. In de buurt van de top van deze klim is het uitzicht wel weer even extra mooi, je kijkt zo de vallei in. Maar op de top krijgen we dan weer een ander beeld aangeboden, we kijken zo het Lac de Roselend in. Ergens aan de rechterkant zien we een smalle weg liggen, dat is de weg waar de renners in 2018 en 2021 vandaan kwamen na het beklimmingen van de Col du Pré. We zitten nu op het traditionele traject, we volgen het meer van Roselend en langs dat meer is het en vlak. Sterker nog, het gaat zelfs een kilometer naar beneden. De weg blijft breed, dus de paar bochten die we tegenkomen zijn prima te doen. Uiteraard rijden we ook weer langs het iconische kapelletje, gelegen langs de kant van de weg aan het stuwmeer. Als het korte afdalinkje gedaan is loopt de weg direct weer omhoog. We gaan beginnen aan het laatste deel van de Cormet de Roselend. We haspelen nog even de laatste zes kilometer af, gemiddeld gaat het aan 6,6% omhoog. Door een schilderachtige omgeving gaat het een kilometer omhoog aan 6%, waarna het twee kilometer lang aan ongeveer 8% omhoog gaat. In de laatste kilometers richting de top wordt het aanzienlijk minder lastig. Steeds een procentje minder, van 6,5% naar 5,5% om af te sluiten met een laatste kilometer aan 4,3%. Was althans mijn bevinding in 2021, toen kwam ASO zelf met een mooi profielkaartje en nu niet, dus staat hieronder een profiel van climbfinder dat totaal wat anders zegt. Hoe dan ook, na 66,7 kilometer bereiken we de top van deze klim van eerste categorie.
Cormet de Roselend is een klim met een stevige Tourgeschiedenis, al hebben ze dus in de recente geschiedenis ervoor gekozen om vooral omhoog te gaan via de veel steilere Col du Pré. En toen ze een keer net als nu via de klassieke kant omhoog wilden gaan lag er dan weer een modderstroom op de weg. Tussendoor kwam de klim ook nog eens in 2020 voor, al gingen we toen via de andere kant omhoog, vanuit Bourg-Saint-Maurice. Nu gaan we juist afdalen richting deze plaats, het wordt een afdaling om we leven bij stil te staan. Maar niet voordat we hebben vermeld dat kleppers als Claudio Chiappucci, Alex Zülle en Alejandro Valverde ooit als eerste boven wisten te komen op deze klim. Of Michael Rasmussen in 2007, bij nader inzien niet de meest absurde Deen die we ooit hebben zien fietsen. In 2021 was het de inmiddels in de vergetelheid geraakte Nairo Quintana die hier als eerste boven was, met wat tramadol in z'n hol. Na de klim begint een lange afdaling van een kleine 20 kilometer naar Bourg-Saint-Maurice-les-Arcs. Een afdaling die in het verleden nog wel eens voor problemen heeft gezorgd. Zo reed Johan Bruyneel in 1996 tijdens de afdaling van de Roselend rechtdoor het skoekeloen in. De afdaling begint nochtans makkelijk, het gaat eerst een kilometer rechtdoor naar beneden, daarna komen de bochten pas. In vijf kilometer tijd krijgen we te maken een aantal haarspeldbochten en andere bochtjes, maar dit stelt relatief weinig voor omdat de weg behoorlijk breed is en het terrein vrij kaal. Daardoor is alles overzichtelijk, net zoals het in de laatste kilometers van de klim enorm kaal en overzichtelijk zal zijn. Na dit stuk wordt de weg weer wat rechter en wordt het ook wat vlakker. Een tussenstuk van een kilometer of drie, waarna het echte werk gaat beginnen. Voorbij Crêt Bettex wordt de weg ineens een stuk smaller en gaat het veel steiler naar beneden. We komen nu uit bij het deel waar Johan Bruyneel nog wel eens wakker van zal schrikken. Vrij snel bereiken we zijn bocht en toegegeven, dat is ook best een lastige bocht. Daarna komen er nog wat lastige bochten, waaronder een aantal haarspeldbochten. De renners rijden inmiddels door een bos, waardoor het overzicht wat minder is. Ook het feit dat de weg dus een stuk smaller is helpt niet mee. In latere tijden zijn hier nog wel eens wat renners in het skoekeloen gesukkeld, David Arroyo en Michael Rogers onder meer. Uiteraard gaan er in deze bewezen gevaarlijke afdaling geen matrassen en/of andere beschermende elementen staan, want alleen de laatste afdaling van een etappe kan gevaarlijk zijn. De afdaling van de Col de la Loze zal ingepakt zijn in bubbelplastic, de rest van de rit zoeken de renners het maar lekker uit. Het lastige stuk van de afdaling duurt zes kilometer, we kunnen geld inzetten op nieuwe memorabele valpartijen. Daarna daalt het nog een aantal kilometer verder richting Bourg-Saint-Maurice, maar dat stelt minder voor. We komen na 85,5 kilometer uit in Bourg-Saint-Maurice, waar wat drempeltjes liggen. Vanuit Bourg-Saint-Maurice kun je aan allerlei beklimmingen beginnen. In 2018 reden we naar La Rosière, waar Geraint Thomas zou winnen. Je kan ook naar La Plagne, wat we zometeen gedeeltelijk gaan doen. Je kunt ook gewoon in Bourg-Saint-Maurice zelf blijven, in de Tour van 2009 won Mikel Astarloza hier een etappe. Die werd helaas afgepakt omdat hij stout was geweest, maar in onze harten is Astarloza nog steeds de man die ooit won in Bourg-Saint-Maurice. In de plaats waar in de Tour van 2018 nog een rit van start ging slaan de renners komen de renners een stuk of vier rotondes tegen, we rijden dwars door het centrum om vervolgens buiten de stad een tijd door de vallei te rijden op weg naar de volgende klim.
Na de Saisies en de Cormet de Roselend praktisch meteen achter elkaar zonder een vlakke meter tussendoor volgt er nu voorbij Bourg-Saint-Maurice een vlak stuk in de vallei van liefst 13 kilometer. We gaan op weg naar Aime en na twee kilometer heel licht vals plat in Bourg-Saint-Maurice loopt de weg buiten de stad een kilometer of 11 vals plat omlaag. Het is een enorm brede weg, eentje die zo nu en dan een beetje bochtig is. Daar gaan de renners weinig van merken, het is een enorm makkelijk stuk van de rit. Een moment om even op adem te komen, om de schade op te meten na de beklimming en de afdaling van de Roselend. Een moment om een scheve situatie recht te zetten, want die kan zomaar zijn ontstaan. Onderweg naar Aime is er soms een mooi uitzicht, verder is het echt een saai stukje rit. Af en toe opletten voor wat vluchtheuvels, dat is het enige. De enorm brede weg gaat na 98,5 kilometer eindigen in Aime, waar de renners rechtsaf een wat smallere afslag nemen. Aan het eind van de afslag volgt er een bocht van 180 graden naar links en daarna rijden de renners via een brug over de Isère. Na een tocht door de vallei van de Isère fietsen we nu over de rivier, aan de andere kant van het water beginnen we direct aan de volgende klim van de dag. Na een tussenfase in de rit loopt de weg nu weer omhoog. Als we vanaf nu niet afwijken van de doorgaande weg komen we uit in... La Plagne! Een naam die voor ons Nederlanders klinkt als een klok, we denken dan meteen terug aan de Tour van 2002. Een epische solo van Michael Boogerd leverde boven op La Plagne een schitterende ritzege op. Sindsdien is de Tour er niet meer geweest, maar de Dauphiné dan weer wel. In de editie van 2021 won het enigma Mark Padun hier zijn eerste van twee bergritten, dat blijft ontzettend bevreemdend. Maar goed, uiteindelijk gaan we vandaag niet naar La Plagne. We rijden wel een aantal meter over de weg naar dat wintersportoord boven op de berg, maar in het gehucht Bonnegarde slaan we rechtsaf in plaats van linksaf en derhalve gaan we op weg naar een andere klim. Een klim die had moeten debuteren in de Tour van 2019. Tijdens de 20e rit van de Tour van 2019 zouden we via de Cormet de Roselend en de Côte de Longefoy naar Val Thorens rijden, maar door modderstromen op de Cormet de Roseland werd die klim geschrapt en daardoor werd het ook ineens een moeilijke opgave om de Côte de Longefoy te bereiken. Die klim verviel ook, en we hielden een ultrakorte unipuerto over. Nu, zoveel jaar later, wordt het schrappen van die beklimmingen rechtgezet. We beklimmen de Cormet de Roselend weer eens van de traditionele kant en we gaan nu dan toch eindelijk het debuut zien van de Côte de Longefoy. De Côte de Longefoy is een van de vele onbekende klimmetjes die hier voor het oprapen liggen in de vallei. Je hoeft ergens maar een keer rechts- of linksaf te slaan en het is meteen klimmen geblazen. Meestal blijven we netjes in de vallei, maar nu volgt er dan toch eindelijk een keer zo'n tussendoorklimmetje op weg naar het grotere werk. Blij om dit soort ontdekkingen te zien, het mogen er in de toekomst meer zijn. Richting de top van de Côte de Longefoy gaat het 6,6 kilometer aan 7,5% omhoog. Het zijn vaak kortere klimmetjes, maar ze zijn lastig genoeg. Een andere naam voor deze klim is overigens Col du Tra, wat ik persoonlijk een veel leukere naam vind. De eerste kilometer van de Col du Tra volgen we de weg naar La Plagne, het gaat aan 6% omhoog. Na de bocht naar rechts verlaten we dat traject en nadien loopt de weg een kilometer rechtdoor aan 9% omhoog. Lijkt helemaal niet zo steil, maar dat is het dus wel. We fietsen een bos in en in het bos volgt een wat makkelijkere kilometer aan 6%, vooraleer we in een fase vol haarspeldbochten terecht gaan komen. De weg omhoog is breed, maar door al die haarspeldbochten wel bochtig en in die bochtenrijke fase gaat het twee kilometer aan 8,5% omhoog. Hierna gaat het een kilometer aan 7% omhoog, terwijl we ons door de laatste haarspeldbochten wringen. Nadien gaat het aan 5% omhoog verder naar de top van de Côte de Longefoy, de bergpunten worden na 105,7 kilometer verdeeld in het dorpje Longefoy. Op 60 kilometer van de finish bevinden we ons nu, de grap is dat we nog niet boven zijn. Nee, volgens de organisatie zijn we klaar en eindigt de klim van tweede categorie hier, maar de praktijk is anders. We rijden dwars door Longefoy, waar het een kilometer zo goed als vlak is. Daarna gaat het na een bocht naar rechts buiten het dorp even kort omlaag, amper een kilometer, toch komen we een paar listige bochtjes tegen. Heel snel rijden we over een brug en dat is altijd een duidelijk signaal, er gaat opnieuw geklommen worden. Het gaat nog eens 2,5 kilometer omhoog naar de top van de Col du Tra, een klim waarvan de top zicht bevindt in het dorpje Notre-Dame-du-Pré. Over een iets smallere weg gaat het door een bos en langs wat rotswanden een kilometer aan 4% omhoog, wat op zich niet heel spannend is. De kilometer daarna aan 3% is dat ook niet, maar in de laatste halve kilometer van de klim gaat het wel nog even aan 7% omhoog. Het is vooral het deel tot in Longefoy dat pijn gaat doen aan de benen, maar met het verlengstukje erbij komen we toch tot een klim van 11,5 kilometer aan 5,7% gemiddeld. Een slopende dag wordt het hoe dan ook.
Na 110,4 kilometer bereiken we Notre-Dame-du-Pré en hier passeren we ook de top van de Col du Tra. De afdaling begint direct, meteen, gelijk. Zodra de eerste huizen van Notre-Dame-du-Pré in beeld verschijnen gaat het omlaag, in eerste instantie tussen de huizen door. We komen in het dorp meteen een paar haarspeldbochten tegen, terwijl de niet gigantisch brede weg vrij steil omlaag loopt. De afdaling is meteen gevaarlijk. In totaal gaat het tien kilometer omlaag aan 8%, we mogen onze borst gaan natmaken voor wellicht een bepalend onderdeel van deze etappe. De klim was al niet makkelijk, maar de afdaling is eigenlijk het echte probleem. Draaien en keren in Notre-Dame-du-Pré, met heel wat krappe haarspeldbochten erbij, waarna we buiten het dorp in een bos terechtkomen. In dit bos komen de renners de ene na de ander haarspeldbocht tegen, het zijn er wel 30 in totaal. Om de paar hectometer volgt er een nieuwe haarspeldbocht, allemaal zijn ze niet bepaald breed. Geen soepele bochten, ze zijn allemaal kort maar krachtig. Je kunt ook zien hoe steil het hier omlaag gaat, vaak aan meer dan 10%. Een ontzettend lastige afdaling gaat dit worden, de remmen zullen warm worden. De weg is niet heel erg smal, twee auto's kunnen elkaar hier makkelijk passeren, maar het is een minder brede weg dan we in de Tour gewoon zijn. En we fietsen het grootste gedeelte van de tijd in het bos, waar niet iedere bocht ruim op tijd zichtbaar is. Buiten de krankzinnig grote hoeveelheid haarspeldbochten om komen we nog een aantal andere bochten tegen, de renners moeten continu alert zijn. Weer een afdaling waar we Adam Hansen niet over hebben gehoord, want het is niet de laatste afdaling. Ik vind dat een beetje belachelijk. Deze afdaling is overduidelijk heel technisch en lastig, als je een punt wil maken van veiligheid dan moeten er hier ook voorzorgsmaatregelen worden genomen. Ik word een beetje tureluurs van deze afdaling, het is echt continu draaien en keren. Een haarspeldbocht naar links en dan 20 meter later weer een haarspeldbocht naar rechts, met direct daarna weer zo'n ding naar links en dan nog een naar links en dan weer naar rechts, godsallemachtig. Een systeem valt er niet direct in te ontdekken, het is heel willekeurig en dus lastig. Een goede daler kan hier ontzettend veel tijd pakken, een slechte daler eindigt ontegenzeggenlijk in het skoekeloen. Het zal wellicht de reden zijn dat we deze klim nog niet vaak hebben gezien. Het was ergens logischer geweest om deze kant te beklimmen en dan de andere kant af te dalen, want dan kon er afgedaald worden over een bredere weg met minder haarspeldbochten, maar ik vind dit ook wel leuk. De goede dalers kunnen hier echt een keer hun kunsten vertonen. Absoluut een must om in het peloton enigszins vooraan te beginnen, anders zit je beneden op een groot gat. Bijna beneden rijden we door het gehucht Les Plaines, hier moeten de renners zich weer een weg zien te banen tussen de huizen door. Ga je rechtdoor dan eindig je in een schuur of bij iemand op het terras, zie ik zomaar gebeuren. Het uitzicht is gedurende de afdaling wel steeds mooier geworden, maar het piekt in Les Plaines. Er is hier een imponerende rots te zien, met boven op die rots een kapelletje. Amai. Zodra dit spectaculaire beeld te zien is komen we nog één laatste haarspeldbocht tegen om het af te leren, daarna rijden we over een bruggetje en als we over een bruggetje rijden zijn we beneden. Dit gaat gewoon leuker worden dan de klim, echt heel goed.
De renners zijn via een brug over de Isère gefietst en aan de andere kant van de rivier loopt de weg nu een halve kilometer vrij stevig omhoog. Een kort knikje na de gevaarlijke afdaling, maar we slaan heel snel linksaf en dan komen we op de snelweg richting Moûtiers terecht. Vier kilometer lang volgen we de snelweg, de brede weg loopt vooral rechtdoor en in het begin gaat het wat vals plat omlaag. We rijden door een schitterende vallei, overal komen de imponerende bergen op ons af. Voor de renners is het vooral een momentje om even op adem te komen, en even de schade op te meten. Als er gaten zijn ontstaan in de afdaling van de Col du Tra kan het hier wel eens hard gaan. Na een tijd wordt de weg helemaal vlak en dan rijden we langs de Isère Moûtiers tegemoet. In dit plaatsje gaat de volgende rit van start, dus ik ga mooi even niets melden over Moûtiers. Bij het bereiken van dit dorp gaan we de snelweg verlaten, we houden de linkerkant van de weg aan en komen uit bij een rotonde, waar we linksaf slaan. We gaan nu direct op weg naar de voet van de Col de la Loze, die klim gaat over vijf kilometer officieel beginnen. Alhoewel de weg nu al gewoon omhoog loopt, daar niet van. Voor de Col de la Loze echt begint komen we in het stuk van vijf kilometer tussen Moûtiers en Brides-les-Bains een meter of 120 hoger uit, het gaat dus net iets meer dan vals plat omhoog. Net wat meer dan 2%, kinderspel in vergelijking met wat er zometeen allemaal nog gaat komen. Door een bijzonder fraaie omgeving fietsen de renners naar Brides-les-Bains, we fietsen langs een mooi riviertje en we zien heel wat bergen liggen. Dat er ook wat industrie is nemen we dan maar op de koop toe. Na een tijd duiken de renners linksaf een weggetje in en dan gaat het een paar meter omlaag naar het centrum van Brides-les-Bains, een centrum dat we na 130 kilometer bereiken. Nog een kleine 36 kilometer fietsen tot de finish, het begint spannend te worden. Brides-les-Bains is ondertussen een thermenstadje, je schijnt hier vooral de lokale baden te moeten bezoeken als je wil afvallen. Tijdens de Olympische Winterspelen van 1992 was er in Brides-les-Bains wat te doen, blijkbaar, verder moeten ze het vooral hebben van de spa, een casino en de nabijheid van een groot skigebied. En laten we daar nu net naartoe gaan.
Voor de tweede keer in de Tourgeschiedenis gaan we naar de Col de la Loze. Maar we gaan wel op een andere manier omhoog dan de vorige keer. Toen reden we ook dwars door Brides-les-Bains, maar buiten het dorp reden we via Les Allues omhoog naar Méribel, om vervolgens de moordende laatste kilometers van de Col de la Loze af te werken. We spraken toen over een klim van 21,5 kilometer aan 7,8% gemiddeld. Nu gaan we vanuit Brides-les-Bains eerst richting Courchevel, om vervolgens via een andere weg naar Méribel te fietsen en uiteindelijk wel dezelfde laatste kilometers van de Loze af te werken. Op deze manier is de klim iets makkelijker, het gaat 28,1 kilometer aan 6,6% gemiddeld omhoog. De klim is op deze manier langer, maar het gemiddelde stijgingspercentage zakt flink. Dat heeft weinig met het eerste deel van de klim te maken, bij het verlaten van Brides-les-Bains loopt de weg direct twee kilometer aan 7% omhoog, daarna gaat het zelfs een kilometer aan 8% omhoog. Over een brede weg, voorzien van heel wat haarspeldbochten, gaat het omhoog naar Courchevel. Daar gaan we uiteindelijk finishen op het vliegveld, maar wel met een omweg. Na een makkelijkere kilometer aan een kleine 5% komen de renners ter hoogte van het gehucht Le Grand Carrey uit bij een rotonde. Hier slaan ze rechtsaf en dan bevinden ze zich op de Route de Saint-Bon, er gaat geklommen worden richting Saint-Bon-Tarentaise. Dit stuk begint met een kilometer aan 6%, waarna er een kilometer volgt aan bijna 8,5%. Nadien gaat het twee kilometer aan 7% omhoog en dan zijn we in Saint-Bon. De renners rijden vooral omhoog door de bossen, continu over een brede weg. Ze komen redelijk wat haarspeldbochten tegen, waar het nog redelijk pittig omhoog zal gaan. Dit is de 'makkelijkere' kant van de Col de la Loze, maar dat wil niet zeggen dat het echt makkelijk is. Vooral niet omdat we eenmaal in Saint-Bon geconfronteerd worden met een kilometer aan bijna 9%. In dit dorpje komen we ook een rotonde tegen, rotondes bergop vind ik altijd een leuk fenomeen. Minder leuk is wellicht dat we van Saint-Bon naar Courchevel fietsen en dat we dan een simpelere kilometer tegenkomen waarin het slechts aan een procent of vijf stijgt. Goed, daarna gaat het dan weer even aan 8% omhoog. Als we Courchevel bereiken, ook wel Courchevel Le Praz, is het eerste deel van de klim voorbij. We hebben negen kilometer geklommen aan 7%, nu volgt er een tussenstuk van ongeveer zes kilometer. Een tussenstuk waarin er amper geklommen hoeft te worden, het stuk dat de reden is dat we beter dezelfde weg als in 2020 hadden kunnen volgen. Het eerste deel van de klim is prima, dit deel verpest de sfeer een heel klein beetje. In Courchevel slaan we rechtsaf en na die bocht is het een kilometer volledig vlak. Vervolgens gaat het een kilometer aan 5,5% omhoog, en daarna volgt een kilometer aan 3,5%. Gezapige percentages, niet het terrein waar renners in de problemen komen. Vooral niet als het in de kilometer nadien kort naar beneden gaat, over een brede weg zonder al teveel gekke bochten. We rijden door het skidorpje La Tania en buiten dit dorp waar vooral veel vluchtheuvels liggen gaat het kort omlaag op een manier die niet spannend valt te noemen. De weg is breed en best goed, het feit dat we door een bos fietsen vormt geen belemmering. We moeten alleen even opletten voor de hoge vluchtheuvel aan het eind van dit afdalinkje, waarna we Méribel betreden. De weg is een kilometer wat vlakker en dan gaat het nog eens omlaag, wat steiler. Paar listige bochtjes, maar al snel komen we uit bij een rotonde. Bij deze rotonde gaat het naar links en direct daarna loopt de weg opnieuw omhoog. We sluiten nu aan op de route van 2020, het restant van de Col de la Loze werken we af op dezelfde manier als toen.
We bevinden ons nu in het gigantische wintersportoord Méribel, hier gaat het laatste, lastige deel van de Col de la Loze beginnen. In de resterende 11 kilometer van de klim gaat het gemiddeld aan 8,5% omhoog, dat is even een ander verhaal. We kennen dit deel van de klim wellicht nog van 2020, het debuut van de Col de la Loze was in ieder geval memorabel genoeg om te onthouden. Na de rotonde waar we naar links gaan komen we tussen de lokale blokhutten terecht, het gaat in eerste instantie niet heel steil omhoog. Een stukje aan 3,5%, dat overleven de renners nog wel. Even verderop gaat het naar links en dan gaan we vrij snel aan de laatste tien kilometer van de klim beginnen, het leukste zit er nu dan toch echt aan te komen. Na de bocht naar links slingeren we ons een weg omhoog tussen de chalets door, we komen een stuk of acht brede haarspeldbochten tegen in dit toeristische oord. In dit bebouwde gebied gaat het een kilometer omhoog aan 7%, daarna volgt er na een kilometer aan 7,5% zelfs een kilometer aan 8%. Als we in de buurt van de laatste chalets zijn gaat het tijdelijk omhoog aan 6%, we nemen nu wat bochtjes en gaan op weg naar het laatste gedeelte van de klim, een noviteit in 2020. De weg was toen pas net geasfalteerd, als onderdeel van een project om de verschillende wintersportoorden met elkaar te verbinden. Courchevel en Méribel moesten met elkaar verbonden worden, maar dan wel met een weg speciaal voor fietsers. Het gedeelte waar we nu aan gaan beginnen is verboden terrein voor auto's. Aan de andere kant van Méribel, richting Les Ménuires en Val Thorens, hebben ze ook al zo'n weg neergelegd. Op termijn kunnen we een rit ontwerpen die alle bekende oorden met elkaar zal verbinden. Het kan nooit lang duren voor de klim naar Tougnète ook in de Tour zal verschijnen. Dit geheel terzijde, de weg omhoog naar Col de la Loze is er niet alleen voor de fietsers. Het is er ook voor de wintersporters, de weg waarover we ons de laatste zeven kilometer van de klim omhoog gaan hijsen wordt in de winter gebruikt als piste. Dat er geen auto's mogen komen houdt wel in dat er geen Street View is, maar als ons geheugen nog een beetje werkt halen we ons zo de beelden van 2020 voor de geest. Het mag geen verrassing heten dat het meteen bijzonder steil omhoog gaat, een kilometer aan 9% is het eerste wapenfeit van het fietspad van Col de la Loze. Want dat is het eigenlijk wel, een veredeld fietspad. We hebben ook kunnen zien dat de klim ontzettend onregelmatig is. Het is amper te doen, iedere keer gaat het 100 meter steil omhoog, dan vlakt het weer af, dan gaat het weer aan 20% omhoog, maar dan is het weer even vlak, het is een soort eeuwigdurende achtbaan. Gemiddeld gezien kom je in de volgende kilometer uit op 7,6%, maar dat vertelt op de Col de la Loze dus niet het hele verhaal. Wel grappig: in 2020 zou de volgende kilometer er een zijn geweest aan 6,6%, het nieuwe profiel van deze editie maakt er een kilometer aan 9,1% van. Klein verschil. Heel veel maakt het overigens niet uit, juist door de wisselvalligheid van de klim. Enorm steile stroken worden afgewisseld door vlakkere stukken, het is lastig om hier in je ritme te komen. Daar komt de hoogte nog bij, we begeven ons richting de grens van 2000 meter en gaan daar een heel stuk boven. Op 4,5 kilometer van de top wordt het pas echt lastig. Het gaat aan 11% omhoog, gemiddeld. Ook de kilometer daarna, 11% gemiddeld. Waarbij gemiddeld het toverwoord is, want we komen pentes tot 24% tegen. Op een kilometer of twee van het top slaan we linksaf, daarna gaat het praktisch rechtdoor tot we boven zijn. Je kan de ellende dus voor je zien liggen, want ellende is het. Dat leverde wel fascinerende beelden op in 2020, je kon de renners elkaar steeds bijna zien aanraken, maar dan raakten ze elkaar even later toch weer kwijt. Richting de top komen we nog een kilometer aan 9% tegen, maar die is ook weer verschrikkelijk onregelmatig. De gemiddeldes zeggen echt niets over deze klim, het wordt simpelweg krasselen voor de renners. Af en toe is er een kort moment van verpozing als de weg even een paar meter omlaag loopt, maar dan gaat het daarna meteen weer vrolijk omhoog aan 18%. In de laatste kilometer van de klim kruipt het gemiddelde weer richting de 10%, met uiteraard hogere pieken. Het blijft lastig tot op de top, terwijl we ons inmiddels op 2300 meter hoogte bevinden. Niet alleen de percentages zijn hier dodelijk, ook het gebrek aan zuurstof. Degene die na 28 kilometer klimmen en 159 kilometer koers als eerste boven weet te komen op de Col de la Loze neemt ook meteen de Souvenir Henri Desgrange mee. De hoogste top van deze Tour, een geldbedrag van een euro of 5000 euro voor de winnaar.
Ik kan moeilijk kiezen, alle plaatjes zijn de moeite waard. Het is een unieke col, zo'n beklimming met om de tien meter een verandering van stijgingspercentage zie je eigenlijk nergens. Als hebben ze dus aan de andere kant van Méribel nog zo'n weg aangelegd, richting Tougnète. Dat is eigenlijk precies hetzelfde verhaal, prop die twee ooit samen in een rit en je kunt helemaal je lol op. Op 6,5 kilometer van de finish bereiken de renners de top van de Col de la Loze, uiteraard een beklimming van de buitencategorie. Op de top ligt een bonussprint op de renners te wachten, eentje waarvan je voor de tijdrit nog kon denken dat ie best belangrijk ging worden. Het wordt de derde keer dat we Col de la Loze in een koers zien verschijnen. De klim debuteerde in 2019 in de Tour de l'Avenir, amper een paar maanden nadat de boel was geasfalteerd. ASO maakte meteen gebruik van deze asfaltering om in de Ronde van de Toekomst een test uit te voeren. Het was een bijzondere test, want de rit was slechts 23,5 kilometer lang. Van Brides-les-Bains reden de renners via Les Allues omhoog naar Col de la Loze en ondanks de geringe lengte werd het een veldslag. Mauri Vansevenant ging aan de leiding, maar hij had behoorlijk veel moeite met de Col de la Loze. Wild zigzaggend kwam hij amper boven op de klim. Alexander Evans had daar minder moeite mee. Een pure klimmer, iemand die op ieder ander gebied volledig ongeschikt was. Deze rit was ideaal voor hem, hij domineerde en het leverde hem een contract op bij Intermarche, waar hij snel weer vertrok omdat bleek dat niet iedere etappe 23 kilometer lang is en naar de top van een berg leidt. De klim leidt vooral langs skiliften en sneeuwkanonnen, verder is er een eindeloze leegheid te bewonderen. En dus een geitenpad dat continu op en af gaat, waarbij de stukken op maar al te vaak richting de 20% gaan. Bij ASO waren ze op slag verliefd, en dus kwam de Tour de France een jaar later op bezoek. Net als nu tijdens de 17e rit. Tijdens de Tour van 2020 reden we van Grenoble naar Col de la Loze en op de Col de la Loze was het Miguel Angel Lopez die in de aanval ging. De verketterde Superman, zegekoning van 2023, kwam zijn geliefkoosde terrein tegen. Een lange klim op grote hoogte, hij doet niets liever. Kuss probeerde zijn karretje aan te haken, maar uiteindelijk waren het zoals te verwachten viel alleen Roglic en Pogacar die enigszins in de buurt van Lopez konden blijven. Maar ze konden hem nooit meer inhalen, op hoogte stond er geen maat op Superman. De zege was voor hem, terwijl we ons toch vooral aan het focussen waren op het duel tussen Pogacar en Roglic. En dat duel was fascinerend. Roglic was de betere die dag, maar hij kon Pogacar nooit helemaal lossen. Iedere keer leek Pogacar naar Roglic toe te rijden, maar dan knalde Roglic er weer een paar meter van weg. En dan leek Pogacar weer terug te komen, maar reed Roglic weer weg. Het verschil tussen de twee werd grotendeels bepaald door de grilligheid van de Col de la Loze. Iedere keer die knikjes, waardoor je iedere keer optisch een ander effect creëert. Richting de top van de klim reed Roglic dan toch definitief weg van Pogacar. Hij droeg al de gele leiderstrui en hij verstevigde daar zijn leidende positie. Hij leek de Tour te gaan winnen, tot die ene verduivelde tijdrit op La Planche des Belles Filles. Sindsdien hebben ze bij Jumbo besloten om niets meer aan het toeval over te laten en daar waren we gisteren dan weer getuige van. Maar goed, dat was het debuut van de Col de la Loze in een notendop. Een afgetekende zege van Superman Lopez, die vroeg in de aanval ging en nooit meer werd teruggezien. En daarachter een titanenstrijd tussen Roglic en Pogacar, beslecht in het voordeel van Roglic. Hij pakte 15 seconden op Pogacar, na zo'n beest van een klim kunnen de verschillen dus alsnog vrij beperkt blijken te zijn.
In 2020 eindigden we op de top van de Col de la Loze, nu volgt er nog een toetje. De andere kant van de berg is ook geasfalteerd, op dezelfde manier. Vrij smal, vooral bedoeld voor fietsers. Verboden terrein voor auto's. Ook verboden terrein voor zeepkisten, toch is Adam Hansen hier gepasseerd. Zijn beelden zijn behoorlijk nuttig, want van Streetview is geen sprake hier. Om de afdaling in te kunnen schatten moeten we het dus hebben van andere bronnen. Als we de beelden van Adam bekijken zien we dat de afdaling gelijk begint met een aantal stevige bochten, waarbij het voordeel wel is dat je in het gras eindigt als je een foutje maakt. De afdaling is onderhand net zo grillig als de klim, het gaat zo nu en dan bizar steil omlaag, maar dan is het ineens weer een stuk vlakker. Ook omlaag is het moeilijk om een ritme te pakken te krijgen, wat ook met het aantal bochten te maken heeft. Na een tijd volgt er een haarspeldbocht om een mooie rots heen, met even daarna een bocht die wat vervaarlijk door blijft lopen naar rechts. Hierna lijkt de afdaling een tijd vrij makkelijk te zijn, pas op vijf kilometer van de finish komen we weer een serieuze bocht tegen. Even later volgt er een wat listige naar rechts, maar daarna gaat het dan weer op een vrij eenvoudige manier verder. Dat idee krijg ik althans als ik kijk naar de werken van Hansen. De weg is niet gigantisch breed, maar hij had nog smaller kunnen zijn. Het asfalt is in ieder geval onberispelijk, niet gek als het zo'n nieuwe weg is. De omgeving is volledig open, dat helpt enorm. Met iets minder dan vier kilometer te gaan komen de renners kort achter elkaar twee haarspeldbochten tegen, het gaat hier steil omlaag en dat maakt deze bochten lastig. Na deze haarspeldbochten loopt de weg op de typische Col de la Loze-manier verder omlaag, je ziet de steile strookjes en de wat vlakkere stukken elkaar afwisselen. De renners komen nog wat bochten tegen, maar het grote probleem heb ik nog altijd niet gezien. Een leuke verrassing is nog wel dat met minder dan drie kilometer te gaan een kort knikje omhoog volgt van 400 meter aan 7%. De renners komen gelanceerd aan en dus vliegen ze er waarschijnlijk vrij eenvoudig overheen, maar Adam Hansen komt hier bijna tot stilstand. Voorbij het opmerkelijke skistation van Les Verdons is het nog 2,5 kilometer fietsen tot de finish. De weg loopt nu eigenlijk een kilometer behoorlijk rechtdoor omlaag, dit stuk van de afdaling is het probleem ook weer niet. Paar flauwe bochtjes, maar niets om bang van te worden. Op 1,5 kilometer van de finish volgt er dan wel weer een enge bocht, althans, Adam Hansen schatte deze bocht in ieder geval volledig verkeerd in. Een haarspeldbocht naar rechts, met wat extra asfalt toegevoegd aan de randen, het was alsnog amper genoeg voor Hansen. Na deze lastige bocht, waar ze ter bescherming een aantal matrassen hebben geplaatst, rijden we behoorlijk rechtdoor de slotkilometer binnen. Uiteraard staan de matrassen nog verkeerd ook, aan het eind van de bocht ontbreken ze, maar afijn. We zitten in de slotkilometer en in die slotkilometer gaan we ook nog een hoop meemaken. Tot op 800 meter van het eind blijft de weg dalen, maar we komen geen rare bochten meer tegen. Pas helemaal aan het eind van de afdaling volgt er nog een bocht, eentje die werd gemist door Hansen. De renners moeten schuin naar rechts, onder een tunneltje door. Ze rijden na het eerste tunneltje een tweede tunnel in, het wordt donker en het gaat meteen steil omhoog. Aan het eind van de etappe volgt nog een uitsmijter, een klim van 800 meter aan 11% gemiddeld, met in de laatste 400 meter een piek tot 18%. Buiten de tunnel blijft de weg heel steil omhoog lopen, een paar meter later slaan de renners scherp linksaf richting een nieuw weggetje dat speciaal voor deze gelegenheid is aangelegd. Ze rijden naar het altiport van Courchevel en op 400 meter van de finish bereiken ze dit vliegveld, ze slaan linksaf en daarna gaat het op de landingsbaan in de laatste 400 meter aan 15% gemiddeld omhoog. We kennen de beelden van het altiport van Peyragudes in de Tour van vorig jaar, dit gaat die beelden waarschijnlijk nog overtreffen. Een muur van jewelste in de laatste paar meter van de rit, we gaan stervende zwanen te zien krijgen op het vliegveld van Courchevel. Allemachtig, dit gaat wel even een ontknoping worden.
Na een kleine 166 kilometer eindigt de koninginnenrit van deze Tour op het vliegveld van Courchevel. Een vliegveld waar we wel iets over kunnen vertellen: Het vliegveld Courchevel (Frans: Altiport de Courchevel) is een vliegveld in de Franse Alpen bij de plaats Courchevel gelegen op een hoogte van 2.000 meter. Het beschikt over een korte start- en landingsbaan van slechts 525 meter. Ook heeft de baan een helling van 18,5% omhoog; er kunnen geen doorstarts gedaan worden op het vliegveld. Door de heuvels, kliffen en bergen is het erg moeilijk om te landen op het vliegveld. Een tientallen meters diepe kloof aan de ene zijde van de landingsbaan en een heuvel aan de andere zijde zorgen voor extra gevaar. Er kan maar vanaf één kant gestart worden en vanaf de andere kant kan enkel geland worden. Alleen piloten die een speciale training hebben gevolgd mogen op dit vliegveld landen. Courchevel geldt als op 6 na gevaarlijkste luchthaven ter wereld. Tegenwoordig wordt het vliegveld enkel nog gebruikt voor helikopters en kleine Cessna's, terwijl vroeger ook twin otters en Dash 7's landden. Een van de gevaarlijkste luchthavens ter wereld! Ronduit fascinerend. In het verleden is de Tour wel al vaker op dit vliegveld te vinden geweest, drie keer eerder kwam er een rit aan in Courchevel. In 1997 gooiden Jan Ullrich en Richard Virenque het op een akkoordje. Virenque mocht tegen betaling de rit winnen van Jan, die op dat moment al twee ritten op zak had en op weg was om op z'n gemakje de Tour te winnen. Ullrich zou die Tour ook winnen, meteen zijn enige eindzege. Drie jaar later keerde de Tour terug naar Courchevel en toen waren we getuige van een van de laatste straffe stoten van Marco Pantani. Zijn laatste profzege boekte hij hier. Hij reed in de finale weg van Jose Maria Jimenez, nog zo'n tragische figuur. Twee godstalenten, maar allebei kwamen ze op een tragische manier aan hun einde. Pantani was in 2000 nogal op z'n pik getrapt. Op de Mont Ventoux kreeg hij de zege 'cadeau' van Armstrong, dus wilde hij nog even aan de wereld tonen dat hij ook op eigen kracht kon winnen. Dat lukte. Missie geslaagd, hij verliet vrij snel daarna de Tour en in Frankrijk zagen ze hem nooit meer terug. Eigenlijk zagen ze hem nergens meer terug, amper vier jaar later was zijn leven voorbij. In 2005 waren we op het vliegveld van Courchevel dan weer getuige van de ontplooiing van een ander talent, Alejandro Valverde boekte hier zijn eerste ritzege in de Tour. In de Vuelta had hij al geschitterd, maar op zijn Tourdebuut moesten we wat langer wachten. Toen het moment eindelijk daar was won hij gelijk. In een sprintje bergop was hij Lance Armstrong de baas. Valverde kijkt daar zelf nog altijd met heel veel plezier op terug, bleek uit El Dia Menos Pensado. Opa vertelt, het liefst over die ene keer dat hij 'de Amerikaan' de oren wist te wassen op Courchevel. Valverde zou in de jaren daarna nog krankzinnig veel winnen, maar die zege op Courchevel was er eentje voor de eeuwigheid. Hij gaat 18 jaar later een opvolger krijgen. Virenque, Pantani, Valverde, wie voegt er zich in dit iconische rijtje? Wat we verder nog kunnen melden over het iets lager gelegen Courchevel: Courchevel is een wintersportgebied in de Franse Alpen, meer bepaald in de Tarentaisevallei in het departement Savoie. Het ligt op het grondgebied van de gelijknamige gemeente. Courchevel is een van de drie oorspronkelijke valleien van het megaskigebied Les 3 Vallées en heeft de naam een exclusief en mondain skioord te zijn. Het skigebied omvat een aantal skidorpen. Het grootste en hoogst gelegen is Courchevel 1850 of kortweg Courchevel. Daaronder liggen Courchevel Moriond (1650), Courchevel Village (1550) en Courchevel Le Praz (1300). Verder westwaarts ligt La Tania. Nog lager ligt het historische dorp Saint-Bon-Tarentaise. Courchevel is een van de oudste Franse skigebieden; de hoger gelegen skistations van Courchevel werden uit het niets opgebouwd vanaf de jaren 1930. Les 3 Vallées, over een tijdje zijn ze allemaal met elkaar verbonden door Col de la Loze-achtige fietspaden. 's Werelds grootste aaneengesloten wintersportgebied, met 600 kilometer aan piste, en over een tijd ook 600 kilometer aan fietspad. Dit jaar organiseren Courchevel en Méribel samen overigens het WK alpineskiën, voor de liefhebber.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Ik lees dat Courchevel een van de meest luxueuze wintersportoorden op aarde zou moeten zijn. Vooral Courchevel 1850 spant de kroon, naar het schijnt. Courchevel is een van de weinige skigebieden in de Alpen waar je met kleine vliegtuigen midden in het skigebied kunt landen. De jet-set maakt hier in de winter graag gebruik van. Dat gaat ook wel eens mis, het is een gevaarlijke landingsbaan en dus komen er zelfs wel eens mensen om het leven. In 2021 stortte er nog een vliegtuigje neer, zoals we vandaag ook wel een paar renners gaan zien instorten. Ook heel wat Russische oligarchen hebben of hadden hier een optrekje, walgelijk. Maar goed, we gaan de boel maar eens afronden. In Saint-Gervais Mont-Blanc zou het vandaag overdag een graad of 29 moeten worden. Er is wat kans op regeren gedurende de dag, al zegt meteofrance dat het droog blijft en die kunnen het weten. Een beetje wind uit het westen, noordwesten, maar dat stelt vrij weinig voor. In Courchevel zou het een graad of 25 worden, wellicht op het altiport een paar graden minder. Droog aldaar, volgens meteofrance, andere bronnen houden er rekening mee dat het ook nog wel eens een klein beetje zou kunnen gaan regenen. Wind nog steeds uit het noordwesten, al is die zwak tot heel erg matig. Wel het grootste gedeelte van de dag wind redelijk in de rug, dat kan deze zware etappe met haast 5400 hoogtemeters wat sneller voorbij laten gaan. De rit begint om 12:20, na een neutralisatie van 10 minuten gaan we om 12:30 buiten Saint-Gervais van start. Deze belangrijke rit wordt integraal uitgezonden door de NOS en Sporza, al zappen we ons wel weer een ongeluk als we naar Sporza kijken. Beginnen op VRT1, dan een stukje Canvas, en dan weer terug naar VRT1. Eurosport is er ook bij, maar wie gaat er voor z'n lol naar Jan en Bobbie luisteren als je alternatieven hebt? De aankomst van deze rit wordt verwacht tussen 17:03 en 17:45.
Ja, probeer deze rit nu nog maar eens te voorspelling. Ik had nooit verwacht dat de verschillen na de tijdrit zo groot zouden zijn. Het leek me dat alles nog op een zakdoek zou liggen en dat dit dé rit bij uitstek zou worden om het verschil te maken. Deze rit ging gecontroleerd worden door Jumbo, waarna Vingegaard vandaag toe had moeten slaan. Ze kunnen dat plan alsnog uitvoeren, maar het hoeft niet meer. Het zou kunnen dat ze bij Jumbo tevreden zijn met deze voorsprong en dat ze weer wat behoudend gaan koersen. Dat zou gunstig zijn voor de kansen van de vluchters. Die vluchters moeten überhaupt wel over goede klimmersbenen beschikken, met alle beklimmingen onderweg en dan ook nog de Col de la Loze aan het eind heb je een flinke voorsprong nodig. Tenzij er niemand gaat rijden in het peloton, maar dat lijkt me uiteindelijk toch ook weer niet. Pogacar geeft nooit op en dus zal UAE vandaag wel aan de bak gaan om de verschillen toch enigszins beperkt te houden. Jumbo zal misschien nog wel de genadeklap willen uitdelen en in dat geval zouden ze alsnog hun oorspronkelijke plan uitvoeren. De hele dag op kop, nul kansen latend aan de vluchters. Ik denk dat ze dat echt weer wilden gaan doen, maar waarom zou je eigenlijk afwijken van dat plan? De voorsprong van Vingegaard is gigantisch, maar toch nog steeds te overbruggen. Het liefst staat Pogacar op een minuut of vijf, en dit is wel de rit om dat voor elkaar te krijgen. Het was nog mooier geweest als we over de Col du Pré waren gegaan en als we over dezelfde weg als in 2020 naar de top van de Loze waren gegaan, maar alsnog is dit een slopende rit. Bijna drie weken achter de kiezen en dan dit voorgeschoteld krijgen, het gaat doorwegen. Wel echt een rit voor een coup ook, benieuwd of UAE nog een leuk plannetje weet te bedenken, bijvoorbeeld in de afdaling van de Côte de Longefoy. Ik ga in ieder geval uit van een strijd tussen de klassementsrenners, al was het maar omdat er in Courchevel geen matige renner mag winnen. Het rijtje moet aangevuld worden met een nieuwe mutant, met minder dan Pogacar en Vingegaard nemen we geen genoegen. Logischerwijs gaat de koers wel pas losbranden op het steile deel van de Loze, ik waag het te betwijfelen of iemand zin heeft om er eerder aan te beginnen. Een kamikazeaanval van Pogacar zou leuk zijn, maar het ligt meer voor de hand dat men wacht op het fietspadgedeelte van de Loze. Dan kan het evenwel alsnog een leuke koers worden.
1. Vingegaard. Even de puntjes op de i zetten. Staat dadelijk in het klassement vier minuten voor op Pogacar en meer dan tien minuten op de derde. Wat allemaal volkomen normaal is, want hij heeft nu eenmaal een hoge VO2max. Gelezen op twitter. En dan klopt het.
2. Pogacar. Een mutant, maar soms loop je een gemuteerde mutant tegen het lijf. Het is toch wel heel bijzonder allemaal. Hij gaat het weer proberen, hij kent alleen die modus, maar hij zal tegen de uppercut aanlopen. Bedankt voor de show, we hopen dat Iñigo San Millán tegen volgend jaar de Jumbocode heeft gekraakt.
3. Rodriguez. De beste van de rest, dus die ga ik de rest van de tijd gewoon op de derde plaats zetten. Al viel zijn tijdrit een klein beetje tegen, maar toch.
4. Yates. Die ene.
5. Yates. Die ander.
Ja, probeer deze rit nu nog maar eens te voorspelling. Ik had nooit verwacht dat de verschillen na de tijdrit zo groot zouden zijn. Het leek me dat alles nog op een zakdoek zou liggen en dat dit dé rit bij uitstek zou worden om het verschil te maken. Deze rit ging gecontroleerd worden door Jumbo, waarna Vingegaard vandaag toe had moeten slaan. Ze kunnen dat plan alsnog uitvoeren, maar het hoeft niet meer. Het zou kunnen dat ze bij Jumbo tevreden zijn met deze voorsprong en dat ze weer wat behoudend gaan koersen. Dat zou gunstig zijn voor de kansen van de vluchters. Die vluchters moeten überhaupt wel over goede klimmersbenen beschikken, met alle beklimmingen onderweg en dan ook nog de Col de la Loze aan het eind heb je een flinke voorsprong nodig. Tenzij er niemand gaat rijden in het peloton, maar dat lijkt me uiteindelijk toch ook weer niet. Pogacar geeft nooit op en dus zal UAE vandaag wel aan de bak gaan om de verschillen toch enigszins beperkt te houden. Jumbo zal misschien nog wel de genadeklap willen uitdelen en in dat geval zouden ze alsnog hun oorspronkelijke plan uitvoeren. De hele dag op kop, nul kansen latend aan de vluchters. Ik denk dat ze dat echt weer wilden gaan doen, maar waarom zou je eigenlijk afwijken van dat plan? De voorsprong van Vingegaard is gigantisch, maar toch nog steeds te overbruggen. Het liefst staat Pogacar op een minuut of vijf, en dit is wel de rit om dat voor elkaar te krijgen. Het was nog mooier geweest als we over de Col du Pré waren gegaan en als we over dezelfde weg als in 2020 naar de top van de Loze waren gegaan, maar alsnog is dit een slopende rit. Bijna drie weken achter de kiezen en dan dit voorgeschoteld krijgen, het gaat doorwegen. Wel echt een rit voor een coup ook, benieuwd of UAE nog een leuk plannetje weet te bedenken, bijvoorbeeld in de afdaling van de Côte de Longefoy. Ik ga in ieder geval uit van een strijd tussen de klassementsrenners, al was het maar omdat er in Courchevel geen matige renner mag winnen. Het rijtje moet aangevuld worden met een nieuwe mutant, met minder dan Pogacar en Vingegaard nemen we geen genoegen. Logischerwijs gaat de koers wel pas losbranden op het steile deel van de Loze, ik waag het te betwijfelen of iemand zin heeft om er eerder aan te beginnen. Een kamikazeaanval van Pogacar zou leuk zijn, maar het ligt meer voor de hand dat men wacht op het fietspadgedeelte van de Loze. Dan kan het evenwel alsnog een leuke koers worden.
1. Vingegaard. Even de puntjes op de i zetten. Staat dadelijk in het klassement vier minuten voor op Pogacar en meer dan tien minuten op de derde. Wat allemaal volkomen normaal is, want hij heeft nu eenmaal een hoge VO2max. Gelezen op twitter. En dan klopt het.
2. Pogacar. Een mutant, maar soms loop je een gemuteerde mutant tegen het lijf. Het is toch wel heel bijzonder allemaal. Hij gaat het weer proberen, hij kent alleen die modus, maar hij zal tegen de uppercut aanlopen. Bedankt voor de show, we hopen dat Iñigo San Millán tegen volgend jaar de Jumbocode heeft gekraakt.
3. Rodriguez. De beste van de rest, dus die ga ik de rest van de tijd gewoon op de derde plaats zetten. Al viel zijn tijdrit een klein beetje tegen, maar toch.
4. Yates. Die ene.
5. Yates. Die ander.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Als Jumbo slim is delen ze vandaag de genadeklap uit
There are 2 Situations that drives an man Crazy: With and without wife
Wanneer een man de deur van zijn auto voor zijn vrouw openhoud is of de auto nieuw of zijn vrouw
Sorry, mind closed until further notice🍷
Wanneer een man de deur van zijn auto voor zijn vrouw openhoud is of de auto nieuw of zijn vrouw
Sorry, mind closed until further notice🍷
Als Jumbo écht slim is veinzen ze vandaag een slechte dag.quote:Op woensdag 19 juli 2023 07:14 schreef crv het volgende:
Als Jumbo slim is delen ze vandaag de genadeklap uit
Put these foolish ambitions to rest.
Tja.. en nu. Moet nog steeds bijkomen van gisteren. Heb echt een nare bijsmaak eraan overgehouden.
Als je gewoon puur naar de cijfers kijkt kán het gewoon niet.
Enfin.. hopelijk heeft Pogi nog wat ontraceerbare bloedzakken de hele nacht tot zich genomen, krijgen we een pak regen en zijn we getuige van een epische etappe.
Als je gewoon puur naar de cijfers kijkt kán het gewoon niet.
Enfin.. hopelijk heeft Pogi nog wat ontraceerbare bloedzakken de hele nacht tot zich genomen, krijgen we een pak regen en zijn we getuige van een epische etappe.
Ik verwacht eerder een implosiequote:Op woensdag 19 juli 2023 07:34 schreef Szura het volgende:
Zin in een thermobarische explosie van Pogi
Naar welke cijfers kijk jij?quote:
Tja.. en nu. Moet nog steeds bijkomen van gisteren. Heb echt een nare bijsmaak eraan overgehouden.
Als je gewoon puur naar de cijfers kijkt kán het gewoon niet.
Enfin.. hopelijk heeft Pogi nog wat ontraceerbare bloedzakken de hele nacht tot zich genomen, krijgen we een pak regen en zijn we getuige van een epische etappe.
BlaBlaBla
Kijk hoever Pogacar afwijkt tov de rest.quote:
Kijk dan hoever Vingegaard afwijkt van Pogacar.
Kijk naar het vermogen dat getrapt is, de snelheid van Vingegaard vergeleken bij 170 andere topsporters. Hij trapt gewoon 4/5 km/h sneller dan de rest (ex Pogacar).
Dat haal je niet alleen uit een foodcoach-app. Hij is de Lance van het moment, de juiste aanleg hebben, topbegeleiding voor marginal gains én bepaalde middelen tot in perfectie gebruiken.
Welke middelen zijn dat dan waar hij (en Pogi?) wel toegang toe hebben en de rest, inclusief zijn eigen teamgenoot, niet?quote:
[..]
Kijk hoever Pogacar afwijkt tov de rest.
Kijk dan hoever Vingegaard afwijkt van Pogacar.
Kijk naar het vermogen dat getrapt is, de snelheid van Vingegaard vergeleken bij 170 andere topsporters. Hij trapt gewoon 4/5 km/h sneller dan de rest (ex Pogacar).
Dat haal je niet alleen uit een foodcoach-app. Hij is de Lance van het moment, de juiste aanleg hebben, topbegeleiding voor marginal gains én bepaalde middelen tot in perfectie gebruiken.
Die middelen kennen wij niet, want anders konden ze er wel op trsten.quote:
[..]
Welke middelen zijn dat dan waar hij (en Pogi?) wel toegang toe hebben en de rest, inclusief zijn eigen teamgenoot, niet?
Lance had ook dezelfde middelen als de rest. Maar als ik EPO inspuit ben ik niet direct een topper.
Je moet er wel de juiste natuurlijke aanleg voor hebben, daarnaast de middelen ook op en top gebruiken zoals Lance ook deed tov de rest.
En Jumbo heeft gewoon topbegeleiding ook voor decrest van de zaken, ze hebben het erg goed op orde qua voeding, materiaal etc. Daar halen ze ook een voorsprong tov veel andere teams.
Ik bedoel Danny Nelissen ging ook niet voor de ritwinst in een bergetappe tijdens de Tour.
@Slobeend en Ik hebben heel weinig zin in al het gezeik over ongeloofwaardigheid, doping, valsspelerij, marginal gains, etc.
Ik zie het hier nu al.
Ik zie het hier nu al.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Ja ik hou mijn mond verder, eens. Focus op de etappe vandaag weer.quote:
@:Slobeend en Ik hebben heel weinig zin in al het gezeik over ongeloofwaardigheid, doping, valsspelerij, marginal gains, etc.
Ik zie het hier nu al.
Hebben we niet nog ergens een topic lopen waar we wel iets kunnen posten. Houden we het hier schoon.
Maak het vooraal aan zou ik zeggen! Ik snap het overigens best hoor, dit is ook een 'bijzondere' prestatie. Maar niet zoveel behoefte om de hele dag vooral daarover scepsis te lezen. Laat me maar lekker een beetje naief zijn.quote:
[..]
Ja ik hou mijn mond verder, eens. Focus op de etappe vandaag weer.
Hebben we niet nog ergens een topic lopen waar we wel iets kunnen posten. Houden we het hier schoon.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Naief moeten we ook wel een beetje zijn, anders kunnen we nooit meer genieten van de koers. Ik hoop op een prachtige etappe vandaag en ga er maar weer eens goed voor zittenquote:
[..]
Maak het vooraal aan zou ik zeggen! Ik snap het overigens best hoor, dit is ook een 'bijzondere' prestatie. Maar niet zoveel behoefte om de hele dag vooral daarover scepsis te lezen. Laat me maar lekker een beetje naief zijn.
Zon schijnt alweer en droog weer voor rest van de dag voorspeld.quote:
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
quote:
[..]
Naief moeten we ook wel een beetje zijn, anders kunnen we nooit meer genieten van de koers. Ik hoop op een prachtige etappe vandaag en ga er maar weer eens goed voor zitten
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Slouches towards Bethlehem to be born?
Precies, voor dat geneuzel kun je maar beter naar Instagram etc. gaan.quote:
@:Slobeend en Ik hebben heel weinig zin in al het gezeik over ongeloofwaardigheid, doping, valsspelerij, marginal gains, etc.
Ik zie het hier nu al.
Vingegaard is op dit moment gewoon beter dam Pogi. 2 jaar terug dachten we allemaal dat de Tour voor de komende decennia gedomineerd zou worden door Pogi.
Die gedachtes zijn nu al weer passé (gelukkig), hoe saai was de Tour wel niet geweest als we geen Vingegaard hadden.
BlaBlaBla
Nou als ik naar de verschillende weermodellen kijk in de regio zie ik de hele dag wel buitjes ontstaan.quote:
[..]
Zon schijnt alweer en droog weer voor rest van de dag voorspeld.
Geen garantie dat het droog blijft hoor.
apart eigenlijk. iedereen is doodsbang over twee jaar voor blij naïef ei te worden versleten (hertesten van stalen is altijd na twee jaar ivm nieuwe opsporing) dus begint men nu alvast met voorsorteren. ook goed, hoef ik het niet te doen. ik wacht nog even met toorts en hooivork tot in 2025 het slechte nieuws vanuit de wada mocht komen 
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
quote:
[..]
Precies, voor dat geneuzel kun je maar beter naar Instagram etc. gaan.
Vingegaard is op dit moment gewoon beter dam Pogi. 2 jaar terug dachten we allemaal dat de Tour voor de komende decennia gedomineerd zou worden door Pogi.
Die gedachtes zijn nu al weer passé (gelukkig), hoe saai was de Tour wel niet geweest als we geen Vingegaard hadden.
Het is een forum. Alleen moeten we niet ieder topic bevuilen, eens. Maar waarom zouden we naar instagram (alsof ik dat heb..) moeten gaan en niet op een forum wat mogen zeggen.
Het is geen geneuzel overigens. Doping en wielersport gaan - helaas - hand in hand. Al weet ik hoe lang.
Jullie gaan allemaal nog huilend terugverlangen naar het tijdperk-Vingegaard als straks Evenepoel aan zijn zegereeks begint. 
(Behalve de enkele Belgen hier)
(Behalve de enkele Belgen hier)
Wat zou de Poog moeten doen?
Lijkt me dat ze proberen Vingegaard te isoleren voor de valleien (waar Pogacar licht voordeel heeft).
Demarreren op de Cornet de Roselend? En daarvoor alles dichthouden zodat een Benoot of van Aert niet op voorsprong kunnen beginnen?
Lijkt me dat ze proberen Vingegaard te isoleren voor de valleien (waar Pogacar licht voordeel heeft).
Demarreren op de Cornet de Roselend? En daarvoor alles dichthouden zodat een Benoot of van Aert niet op voorsprong kunnen beginnen?
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Ze missen een type opgevoerde McNulty, of Yates moet zijn klassement compleet gaan opofferen. Maar in zo'n geval zit Kuss er waarschijnlijk ook nog wel bij.quote:
Wat zou de Poog moeten doen?
Lijkt me dat ze proberen Vingegaard te isoleren voor de valleien (waar Pogacar licht voordeel heeft).
Demarreren op de Cornet de Roselend? En daarvoor alles dichthouden zodat een Benoot of van Aert niet op voorsprong kunnen beginnen?
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ik zou het volle bak proberen, Yates in Kuss zijn wiel en gewoon gaan. Er zijn 2 flinke valleien.quote:
[..]
Ze missen een type opgevoerde McNulty, of Yates moet zijn klassement compleet gaan opofferen. Maar in zo'n geval zit Kuss er waarschijnlijk ook nog wel bij.
Ja, het is alles of niks. Maar volgens mij vindt Pogacar dat prima.
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Kuss is vorige week wel gevallen dus wellicht is hij nu iets minder. Je kan het proberen.quote:
[..]
Ze missen een type opgevoerde McNulty, of Yates moet zijn klassement compleet gaan opofferen. Maar in zo'n geval zit Kuss er waarschijnlijk ook nog wel bij.
Ik verwacht de bruggenhoofdentactiek.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Eindigde in diezelfde rit nog als 5e klassementsrenner en reed gisteren een prima tijdrit. Maar is wellicht het proberen waard.quote:
[..]
Kuss is vorige week wel gevallen dus wellicht is hij nu iets minder. Je kan het proberen.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Probleem is wel dat Yates al een eeuwigheid achterstand heeft, het zou anders zijn als hij op 3/4 minuten staat. Denk niet dat Jumbo zich dan heel druk maakt (en Ineos zal daar ook niet blij mee zijn)quote:
[..]
Eindigde in diezelfde rit nog als 5e klassementsrenner en reed gisteren een prima tijdrit. Maar is wellicht het proberen waard.
Mja oke. Pogacar en Yates vallen vroeg aan. Vingegaard gaat mee. Kuss wellicht. Die twee blijven alleen in het wiel. Pogacar / Yates rijden zich dan helemaal naarvde klote voor de finale. Doen ze dat niet komt er gewoon een forse groep terug incl UAE en Jumbo.
Te vroeg is ook geen optie.. op z'n vroegst op de Longefoy. Al laat ik me graag verrassen.
Te vroeg is ook geen optie.. op z'n vroegst op de Longefoy. Al laat ik me graag verrassen.
Op de ski's wel paar keer bij dat vliegveld geweest, blijft een bizarre locatie 
Jack does it in real time...
Ja de Longefoy lijkt me ook het punt om er vol voor te gaan. Alles of niks.quote:
Mja oke. Pogacar en Yates vallen vroeg aan. Vingegaard gaat mee. Kuss wellicht. Die twee blijven alleen in het wiel. Pogacar / Yates rijden zich dan helemaal naarvde klote voor de finale. Doen ze dat niet komt er gewoon een forse groep terug incl UAE en Jumbo.
Te vroeg is ook geen optie.. op z'n vroegst op de Longefoy. Al laat ik me graag verrassen.
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Slouches towards Bethlehem to be born?
nouja alles of tweede is het meerquote:
[..]
Ja de Longefoy lijkt me ook het punt om er vol voor te gaan. Alles of niks.
zie hem niet 7 minuten verliezen op aids
Groot fan van User Wotte
Op
Gister genoten van de tijdrit. vandaag hopelijk genieten in het hooggebergte!
Ik ben een echte jumbo fan en zie ze graag iedereen op een hoop rijden, maar als Pogi vandaag terug weet te komen dan is het helemaal feest...
Zo gaaf zijn als het op de platterwaltz beslist gaat worden ;-)
Ik ben een echte jumbo fan en zie ze graag iedereen op een hoop rijden, maar als Pogi vandaag terug weet te komen dan is het helemaal feest...
Zo gaaf zijn als het op de platterwaltz beslist gaat worden ;-)
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Volgens jouw theorie is elke topsporter die dus veel beter is dan zijn concurenten bij voorbaat verdacht…..quote:
[..]
Ja ik hou mijn mond verder, eens. Focus op de etappe vandaag weer.
Hebben we niet nog ergens een topic lopen waar we wel iets kunnen posten. Houden we het hier schoon.
There are 2 Situations that drives an man Crazy: With and without wife
Wanneer een man de deur van zijn auto voor zijn vrouw openhoud is of de auto nieuw of zijn vrouw
Sorry, mind closed until further notice🍷
Wanneer een man de deur van zijn auto voor zijn vrouw openhoud is of de auto nieuw of zijn vrouw
Sorry, mind closed until further notice🍷
Een aanval voor de Col de la Loze - ik kan het mij eerlijk gezegd uberhaupt niet voorstellen dat hij Vingegaard nog los kan rijden - lijkt mij kansloos met de sterkste van Jumbo tegenover UAE. Ik denk dat het wachten wordt tot de laatste 10 kilometer van de klim. Een paar keer aanvallen en de doodsteek van Vingegaard iets onder de top.
Pogi moet gewoon zo vroeg mogelijk aanvallen, zodat de Djumbo knechten snel afhaken en het een 1 tegen 1 gevecht zal worden. Wachten tot de laatste klim heeft geen zin, dan kunnen de knechten nog wat betekenen en 2 minuten winnen op Vlinderbaard is sowieso bijna onmogelijk.
Wat heeft hij te verliezen? In het slechtste geval wordt hij 2e.
Wat heeft hij te verliezen? In het slechtste geval wordt hij 2e.
Als Pogi het vroeg probeert, zit Vingegaard vast meteen in het wiel. Ook al is de ploeg dan mogelijk sterk genoeg om het op te lossen, gaat hij dat vast niet riskerenquote:
Pogi moet gewoon zo vroeg mogelijk aanvallen, zodat de Djumbo knechten snel afhaken en het een 1 tegen 1 gevecht zal worden. Wachten tot de laatste klim heeft geen zin, dan kunnen de knechten nog wat betekenen en 2 minuten winnen op Vlinderbaard is sowieso bijna onmogelijk.
Wat heeft hij te verliezen? In het slechtste geval wordt hij 2e.
Als de verschillen zo groot zijn als gisteren, ja dat is op z'n minst "verdacht". Enfin, daar hebben we een ander topic voor.quote:
[..]
Volgens jouw theorie is elke topsporter die dus veel beter is dan zijn concurenten bij voorbaat verdacht…..
Ben ook wel benieuwd hoe Yates hierin staat. Als UAE nog all in wil gaan voor de eindzege hebben ze Yates ook nodig. Maar die heeft zelf een (unieke?) kans op het Tourpodium, gaat hij dat opofferen voor een kleine kans op de eindzege van een ploeggenoot?
Daar betalen ze hem al die olie-bloeddollars voor dus als dat ploeg dat wil is dat precies wat hij moet doen. Als je dat niet wilt, moet je daar niet gaan rijden.quote:
Ben ook wel benieuwd hoe Yates hierin staat. Als UAE nog all in wil gaan voor de eindzege hebben ze Yates ook nodig. Maar die heeft zelf een (unieke?) kans op het Tourpodium, gaat hij dat opofferen voor een kleine kans op de eindzege van een ploeggenoot?
In potentie een schitterende rit maar ik vrees dat het in de praktijk kan gaan tegenvallen. Denk dat UAE net niet sterk genoeg is ten opzichte van Jumbo.
Tenzij bijvoorbeeld Yates (al vroeg) vooruit wordt gestuurd. Of UAE een Jumboiaanse poets pakt zoals Jumbo vorig jaar met Rogliç en Vingegaard deed.
Of Pogaçar een Landisiaanse vlucht in werking stelt (no pun intended, geen verwijzing naar de "whiskey/bier"-inname van wie dan ook uiteraard).
Laten we hopen op een mooie rit vandaag en zaterdag.
Tenzij bijvoorbeeld Yates (al vroeg) vooruit wordt gestuurd. Of UAE een Jumboiaanse poets pakt zoals Jumbo vorig jaar met Rogliç en Vingegaard deed.
Of Pogaçar een Landisiaanse vlucht in werking stelt (no pun intended, geen verwijzing naar de "whiskey/bier"-inname van wie dan ook uiteraard).
Laten we hopen op een mooie rit vandaag en zaterdag.
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
Ja, ik hoop dat er nog wel een alles of niks poging komt, al zal Pogi kende hij zeker het niet maar laten berusten.quote:
In potentie een schitterende rit maar ik vrees dat het in de praktijk kan gaan tegenvallen. Denk dat UAE net niet sterk genoeg is ten opzichte van Jumbo.
Tenzij bijvoorbeeld Yates (al vroeg) vooruit wordt gestuurd. Of UAE een Jumboiaanse poets pakt zoals Jumbo vorig jaar met Rogliç en Vingegaard deed.
Of Pogaçar een Landisiaanse vlucht in werking stelt (no pun intended, geen verwijzing naar de "whiskey/bier"-inname van wie dan ook uiteraard).
Laten we hopen op een mooie rit vandaag en zaterdag.
Ja, eens, maar bij alle ritten waar hij aan het werk moest, had hij daarna nog genoeg energie over om zelf een goede uitslag te rijden (en zelfs een rit te winnen). Die is toch ook wel bezig met zichzelfquote:
[..]
Daar betalen ze hem al die olie-bloeddollars voor dus als dat ploeg dat wil is dat precies wat hij moet doen. Als je dat niet wilt, moet je daar niet gaan rijden.
(Dat geldt in iets mindere mate ook wel voor Kuss trouwens)
denk niet dat ze daar intrappen. Volgens mij was het meer de overschatting van Pogi waar ze dankbaar gebruik van maakte. Hij dacht dat ie elk gaatje dicht kon en moest rijden.quote:
In potentie een schitterende rit maar ik vrees dat het in de praktijk kan gaan tegenvallen. Denk dat UAE net niet sterk genoeg is ten opzichte van Jumbo.
Tenzij bijvoorbeeld Yates (al vroeg) vooruit wordt gestuurd. Of UAE een Jumboiaanse poets pakt zoals Jumbo vorig jaar met Rogliç en Vingegaard deed.
Of Pogaçar een Landisiaanse vlucht in werking stelt (no pun intended, geen verwijzing naar de "whiskey/bier"-inname van wie dan ook uiteraard).
Laten we hopen op een mooie rit vandaag en zaterdag.
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
En de factor Wout die daar nog voor reed en Roglic of Vingegaard mee kon nemen. Die factor heeft UAE niet.quote:
[..]
denk niet dat ze daar intrappen. Volgens mij was het meer de overschatting van Pogi waar ze dankbaar gebruik van maakte. Hij dacht dat ie elk gaatje dicht kon en moest rijden.
klotp, wat dat betreft was de ploeg van UAE nogal smal. Weet niet hoe dat dit jaar is...quote:
[..]
En de factor Wout die daar nog voor reed en Roglic of Vingegaard mee kon nemen. Die factor heeft UAE niet.
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Zo'n rit in dit weer rijden is nou niet bepaald mijn idee van pret eigenlijkquote:
Tevens hoi 
Salivili hipput tupput tapput äppyt tipput hilijalleen
Ik denk ook niet dat Jumbo daar intrapt, maar hoop het vooral (dat UAE in ieder geval iets probeert).quote:
[..]
denk niet dat ze daar intrappen. Volgens mij was het meer de overschatting van Pogi waar ze dankbaar gebruik van maakte. Hij dacht dat ie elk gaatje dicht kon en moest rijden.
Denk ook dat Pogaçar dit jaar net niet zo sterk is als in voorgaande jaren en als dat we (willen) denken. Maar goed, eens mens mag hopen en dromen. Jumbo heeft sowieso het (veel) sterkere team.
Of.. het weer gaat roet in het eten gooien voor de een of de ander.
Maar voor weerberichten hebben we altijd @Momo
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
En JV zal geen fuck geven, want staat toch 9 minuten achterquote:
Yates zal vandaag op het offerblok gelegd worden
yes, dit dus... ik hoop op een titanengevecht, door stortbuien bergopquote:
[..]
Ik denk ook niet dat Jumbo daar intrapt, maar hoop het vooral (dat UAE in ieder geval iets probeert).
Denk ook dat Pogaçar dit jaar net niet zo sterk is als in voorgaande jaren en als dat we (willen) denken. Maar goed, eens mens mag hopen en dromen. Jumbo heeft sowieso het (veel) sterkere team.
Of.. het weer gaat roet in het eten gooien voor de een of de ander.
Maar voor weerberichten hebben we altijd @:Momo
(en ben blij dat ik niet die klim op hoef
)
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Bergop vind ik hem eigenlijk juist sterker ogen dan vorig jaar. Hij had 1 slechte dag, maar verder is hij nergens door Vingegaard gelost en pakte hij zelfs meerdere malen tijd. Dat is hem vorig jaar nergens gelukt.quote:
[..]
Ik denk ook niet dat Jumbo daar intrapt, maar hoop het vooral (dat UAE in ieder geval iets probeert).
Denk ook dat Pogaçar dit jaar net niet zo sterk is als in voorgaande jaren en als dat we (willen) denken. Maar goed, eens mens mag hopen en dromen. Jumbo heeft sowieso het (veel) sterkere team.
Of.. het weer gaat roet in het eten gooien voor de een of de ander.
Maar voor weerberichten hebben we altijd @:Momo
Er staan wat buien op de voorspelling voor het gebied, wat dat betreft kan het vriezen of dooien om zo te zeggen, kan ook droog blijven. Maar wat als er een bui wat wil Pogi doen als een gek naar beneden in een afdaling?quote:
[..]
Ik denk ook niet dat Jumbo daar intrapt, maar hoop het vooral (dat UAE in ieder geval iets probeert).
Denk ook dat Pogaçar dit jaar net niet zo sterk is als in voorgaande jaren en als dat we (willen) denken. Maar goed, eens mens mag hopen en dromen. Jumbo heeft sowieso het (veel) sterkere team.
Of.. het weer gaat roet in het eten gooien voor de een of de ander.
Maar voor weerberichten hebben we altijd @:Momo
Zoals ik in het geloofwaardigheidstopic al gezegd heb, wel heel toevallig dat Vingegard precies in de eerste bergrit weg kon rijden (even een voorsprong opbouwen in het klassement) en vervolgens zogenaamd net niet kan volgens steeds? Maar wel er naartoe rijden als het teveel wordt. Allemaal geregisseerd denk ik na gisteren.quote:
[..]
Bergop vind ik hem eigenlijk juist sterker ogen dan vorig jaar. Hij had 1 slechte dag, maar verder is hij nergens door Vingegaard gelost en pakte hij zelfs meerdere malen tijd. Dat is hem vorig jaar nergens gelukt.
Un dann rettet kein Kavallerie,
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
Klopt, maar ik het het lichte idee dat Pogi dit jaar meer op karakter rijdt en minder op pure souplesse zeg maar. Misschien heeft ie zelfs nog last van fysiek ongemak, zoals zijn pols. Nergens op gebaseerd, maar puur een gevoel.quote:
[..]
Bergop vind ik hem eigenlijk juist sterker ogen dan vorig jaar. Hij had 1 slechte dag, maar verder is hij nergens door Vingegaard gelost en pakte hij zelfs meerdere malen tijd. Dat is hem vorig jaar nergens gelukt.
Geen idee eigenlijk.
Geen idee. Ik hoef die beslissing(en) niet te maken gelukkig.quote:
[..]
Er staan wat buien op de voorspelling voor het gebied, wat dat betreft kan het vriezen of dooien om zo te zeggen, kan ook droog blijven. Maar wat als er een bui wat wil Pogi doen als een gek naar beneden in een afdaling?
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
Cort maar krachtigquote:
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Mja, Pogacar was zelf die dag ook duidelijk minder, die werd bijgehaald door een heleboel anderen die hij in andere etappes op een hoopje reed. Of hoorde dat ook bij het plan?quote:Op woensdag 19 juli 2023 12:37 schreef Zorro het volgende:
[..]
Zoals ik in het geloofwaardigheidstopic al gezegd heb, wel heel toevallig dat Vingegard precies in de eerste bergrit weg kon rijden (even een voorsprong opbouwen in het klassement) en vervolgens zogenaamd net niet kan volgens steeds? Maar wel er naartoe rijden als het teveel wordt. Allemaal geregisseerd denk ik na gisteren.
De vorm van Pogacar is een variable die ze niet in de hand hebben. Dat betekent alleen maar dat Vingegard de ene dag een groter verschil met Pogacar heeft dan de andere. Waar het mij om gaat is dat ik er van overtuigd ben dat Vingegard veel sterker is dan de rest maar dat niet zo duidelijk wil laten zien. Waar dat door komt laat ik in het midden.quote:
[..]
Mja, Pogacar was zelf die dag ook duidelijk minder, die werd bijgehaald door een heleboel anderen die hij in andere etappes op een hoopje reed. Of hoorde dat ook bij het plan?
Un dann rettet kein Kavallerie,
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
Wie rijdt er nou steeds dicht? Gewoon geïnteresseerden?
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Domme Soler neemt zn eigen mannen niet mee. Gras is groen.
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Dan zou ik zeggen dat hij op de Tourmalet beter iets meer had kunnen laten zien en daar de Tour te beslissen. Of hij denkt echt aan ons als tv-kijker!quote:
[..]
De vorm van Pogacar is een variable die ze niet in de hand hebben. Dat betekent alleen maar dat Vingegard de ene dag een groter verschil met Pogacar heeft dan de andere. Waar het mij om gaat is dat ik er van overtuigd ben dat Vingegard veel sterker is dan de rest maar dat niet zo duidelijk wil laten zien. Waar dat door komt laat ik in het midden.
Benieuwd of Ciccone eventueel slim genoeg is om krachten te sparen voor de Col de la Loze.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Mezgec
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Flopgroep
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Wanneer zal de motor van Julian oververhit raken, halverwege de Roseland?quote:
Citius, Altius, Fortius.
Volgens de NOS was het Asgreen
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Bruggenhoofd Marcootje
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
De motor lijkt nu al te zijn geploft.quote:
[..]
Wanneer zal de motor van Julian oververhit raken, halverwege de Roseland?
Bahrein heeft er gewoon niet zo'n zin in vandaag
Salivili hipput tupput tapput äppyt tipput hilijalleen
Pogi zelf kan ook kamikaze doen. Dan kan ie in een slecht geval nog 7 minuten verliezen zonder een plekje te zakken.quote:
Yates zal vandaag op het offerblok gelegd worden
Inderdaad een chute. Vingegaard er net omheen, jeetje.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Knap dat de regie dat volledig mist danquote:
[ afbeelding ]
Daar ligt de witte trui.
Mislukte aanslag op Vingegaard.
Voor de dagelijkse Trumprotzooi: https://reportersonline.nl/auteur/kirsten-verdel/
Kijk live hoe Trump zijn eigen land sloopt: https://www.project2025.observer/
Kijk live hoe Trump zijn eigen land sloopt: https://www.project2025.observer/
Pogacar was ooit iemand die nooit viel, inmiddels is de brokkenpilootwatch geopend.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Weggezaptquote:
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Joris........
Ga nu toch maar de petitie #FreeAndries starten. Maat is vol
Ga nu toch maar de petitie #FreeAndries starten. Maat is vol
Oud Wereldkampioen
4-voudig Nederlands Kampioen
je mag me aanraken
4-voudig Nederlands Kampioen
je mag me aanraken
Volgens Joris was het "Eentje van AG2R" maar cam zoomt in op knieën van Pogi.quote:
Salivili hipput tupput tapput äppyt tipput hilijalleen
Joris doet nu alsof het een ander moment was
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stop er maar mee Joris
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Kan iemand een cv voor Joris maken en hem op Indeed aanmelden?
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Naar welke beelden kijkt de NOS eigenlijk?
Voor de dagelijkse Trumprotzooi: https://reportersonline.nl/auteur/kirsten-verdel/
Kijk live hoe Trump zijn eigen land sloopt: https://www.project2025.observer/
Kijk live hoe Trump zijn eigen land sloopt: https://www.project2025.observer/
Gewoon de goede, Joris is gewoon een idioot.quote:
Naar welke beelden kijkt de NOS eigenlijk?
Ja het is Pogi!
Zo zo. Vierhonderd camera's en na een kwartier horen we ook eens wat
Zo zo. Vierhonderd camera's en na een kwartier horen we ook eens wat
Salivili hipput tupput tapput äppyt tipput hilijalleen
Ach Joris
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Joris had eerder ook wel echt domme momenten. In de rit dat Mathieu vooruit reed, was er Mathieu en Amador daarachter nog een groepje. Rijdt Mathieu weg bij Amador, was het ook van kan Mathieu eindelijk naar die groep toe rijden.
Ach, de NOS.
Ach, mensen die kijken naar de NOS.
Ach, mensen die kijken naar de NOS.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
De ag2r voor hem zwalkte nogal met het achterwiel dus de vraag of hij enige kans had of dat zijn voorwiel direct een flinke tik kreeg.quote:
Pogacar was ooit iemand die nooit viel, inmiddels is de brokkenpilootwatch geopend.
*Bleep bleep * Come on heh, tak tak. *bleep bleep*.quote:
Het teamradio geluidje is wel de budgetversie van de F1 onboard aankondiging.
Even onthouden voor als de radiomannen weer komen babbelen bij Sporza vanmiddagquote:
Ach, de NOS.
Ach, mensen die kijken naar de NOS.
In Luik viel ook iemand voor hem, maar door dit soort feitelijkheden laten we ons niet beïnvloeden. Slechte stuurman, waardeloos.quote:
[..]
De ag2r voor hem zwalkte nogal met het achterwiel dus de vraag of hij enige kans had of dat zijn voorwiel direct een flinke tik kreeg.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
quote:
[..]
In Luik viel ook iemand voor hem, maar door dit soort feitelijkheden laten we ons niet beïnvloeden. Slechte stuurman, waardeloos.
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
quote:
Pidcock is ook de eeuwige loze belofte zeg
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Sporza is ook geen groot succes deze Tour toch?quote:
Ach, de NOS.
Ach, mensen die kijken naar de NOS.
Maar kijk ook voornamelijk voor Boogerd, ondanks Joris dus
Hadden we maar de keuze om 1 microfoon te muten, zou zowel voor de NOS als Sporza beter zijnquote:
[..]
Sporza is ook geen groot succes deze Tour toch?
Maar kijk ook voornamelijk voor Boogerd, ondanks Joris dus
Heeft hij de stand wel eens bekeken? Als Jonas als eerste boven komt op de laatste klim heeft hij een stevige optie op de bollenquote:
Nou nee, hij is vooral heel onregelmatigquote:
Pidcock is ook de eeuwige loze belofte zeg
Volgend jaar de superknecht van R.EVquote:
[..]
Het Landismo is failliet
Maar die gaat weg.quote:
[..]
Volgend jaar de superknecht van R.EV
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Zonde wel ja..quote:
[..]
Het Landismo is failliet
Jumbo gaat de koers dus weer vermorzelen. Na vandaag iedereen op een kwartier van Vingegaard.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Waarschijnlijk moeten we concluderen dat Jan en Bobbie er het beste kijk op hebben van de commentaar duo's in deze Tour. Alleen haat ik het taalgebruik van Bobbie.
Zat ook een stukje wensdenken bijquote:
[..]
Nou nee, hij is vooral heel onregelmatig
Salivili hipput tupput tapput äppyt tipput hilijalleen
Gewissje met Wout, Jonas en Seppquote:
Jumbo gaat de koers dus weer vermorzelen. Na vandaag iedereen op een kwartier van Vingegaard.
Laten we het hopen, dan hoeft er dan ook geen twijfel meer te bestaan over dat Jumbo = US Postal & Jonas = Lance.quote:
Jumbo gaat de koers dus weer vermorzelen. Na vandaag iedereen op een kwartier van Vingegaard.
Wat ís dit?
Stukje professionaliteit. Wagens op het dak. Weegschaal.
Stukje professionaliteit. Wagens op het dak. Weegschaal.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Erg mooiquote:
Jumbo gaat de koers dus weer vermorzelen. Na vandaag iedereen op een kwartier van Vingegaard.
Op
Hetquote:
Waar zit ik in moedergods naam naar te kijken?
Nieuwe
Wielrennen
Ik heb oprecht geen flauw idee waar ik naar aan het kijken ben.
US Postal en Sky deden dit nooit, zelfs die ploegen hadden nog grenzen.
US Postal en Sky deden dit nooit, zelfs die ploegen hadden nog grenzen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
quote:
Ik heb oprecht geen flauw idee waar ik naar aan het kijken ben.
US Postal en Sky deden dit nooit, zelfs die ploegen hadden nog grenzen.
die ineos auto had ze nog zo gewaarschuwd....
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
Dit is er niet een beetje over... gewoon alles aan je laars lappen. Nucleaire ketonen, bakpoedered, Foodcoached. Etc
Tiesj zat zondag ook opeens bij de beste 8 bergop.quote:
Tiesj lost gewoon 90% van de klimmers
The owls are not what they seem
Ontbijt met lijntjes bakpoederquote:
Dit is er niet een beetje over... gewoon alles aan je laars lappen. Nucleaire ketonen, bakpoedered, Foodcoached. Etc
Met Niermann aan het roer, rijden we de tegenstanders naar de mallemoer!
Jack does it in real time...
Laten we heel Jumbo maar direct opsluiten achter slot en grendel.quote:
[..]
Jij hebt dit vaker gezien?
Ik hoop op een gruwelijke politie-inval vanavond bij Jumbo. Wel weer zin in drama zoals 17 jaar gelden.
Graag.quote:
[..]
Laten we heel Jumbo maar direct opsluiten achter slot en grendel.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Kom on he hup hup hupquote:
Met Niermann aan het roer, rijden we de tegenstanders naar de mallemoer!
Dit is echt totaal uniek hoor. Er is in de hele geschiedenis van wielersport nog nooit een ploeg geweest die zo ver over de schreef ging als Jumbo. Ik bedoel, je weet dat je per definitie bedrogen wordt, dat accepteert iedereen inmiddels wel. Maar zelfs Sky en US-Postal zouden dit een beetje te extreem vinden.
Doe op zijn minst een heel klein beetje moeite om de schijn hoog te houden zou je zeggen.
Doe op zijn minst een heel klein beetje moeite om de schijn hoog te houden zou je zeggen.
Volgend jaar podiumkandidaatquote:
[..]
Tiesj zat zondag ook opeens bij de beste 8 bergop.
Nee daar won een Hincapie gewoon een bergetappequote:
Ik heb oprecht geen flauw idee waar ik naar aan het kijken ben.
US Postal en Sky deden dit nooit, zelfs die ploegen hadden nog grenzen.
Santi Perez en José Enrique Gutierrez vinden dit leukquote:Op woensdag 19 juli 2023 13:24 schreef Pistolero het volgende:
Dit is echt totaal uniek hoor. Er is in de hele geschiedenis van wielersport nog nooit een ploeg geweest die zo ver over de schreef ging als Jumbo. Ik bedoel, je weet dat je per definitie bedrogen wordt, dat accepteert iedereen inmiddels wel. Maar zelfs Sky en US-Postal zouden dit een beetje te extreem vinden.
Heeft Wout nooit gedaan inderdaadquote:
[..]
Nee daar won een Hincapie gewoon een bergetappe
Daar ben ik nog steeds ziedend om. De hele klim in het wiel en dan laf het sprintje winnen, de klootzak.quote:
[..]
Nee daar won een Hincapie gewoon een bergetappe
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Nou nou nou, we moeten nog even wachten tot Vingegaard, Van Aert en, laten we zeggen, Van Hooydonck, straks wegrijden en gedrieeën een dikke minuut op de rest pakken.quote:
Dit is echt totaal uniek hoor. Er is in de hele geschiedenis van wielersport nog nooit een ploeg geweest die zo ver over de schreef ging als Jumbo. Ik bedoel, je weet dat je per definitie bedrogen wordt, dat accepteert iedereen inmiddels wel. Maar zelfs Sky en US-Postal zouden dit een beetje te extreem vinden.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Gelukkig zitten de controleurs er boenk op!
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Proberen ze Pogacar nu al af te matten?
Kan verder ook niks bedenken.
Kan verder ook niks bedenken.
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Als ze zouden willen doen ze dat gewoon hoor.quote:
[..]
Nou nou nou, we moeten nog even wachten tot Vingegaard, Van Aert en, laten we zeggen, Van Hooydonck, straks wegrijden en gedrieeën een dikke minuut op de rest pakken.
Mensen hebben heer hele korte geheugens. Ik kan me by Sky ook nog de meest onwaarschijnlijke treintjes herinneren. En ook nog bij andere ploegen, kan me nog een tour herinneren dat Cancellara alles en iedereen aan het lossen was bergop.
Plugge juicht het toe, die weet dus dat het niet op te sporen is met die controlesquote:
[ twitter ]
Gelukkig zitten de controleurs er boenk op!
Bij DSM komen ze nooit langsquote:
[ twitter ]
Gelukkig zitten de controleurs er boenk op!
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Dit soort gedoe ook altijdquote:
[ twitter ]
Gelukkig zitten de controleurs er boenk op!
Alsof iemand gelooft dat teams als Jumbo en UAE zo dom zijn om hun renners nu, tijdens de koers, aan de troep te laten zitten. Even los van of ze wel of niet uit de verboden pot snoepen, áls ze dat doen zullen ze dat toch in principe niet tijdens de koers doen lijkt me
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Verboden houding Alaphilippe, uit de wedstrijd
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
W52?quote:
Dit is echt totaal uniek hoor. Er is in de hele geschiedenis van wielersport nog nooit een ploeg geweest die zo ver over de schreef ging als Jumbo. Ik bedoel, je weet dat je per definitie bedrogen wordt, dat accepteert iedereen inmiddels wel. Maar zelfs Sky en US-Postal zouden dit een beetje te extreem vinden.
Doe op zijn minst een heel klein beetje moeite om de schijn hoog te houden zou je zeggen.
alleen jammer dat Jan en Bobbie gisteren vrolijk drie minuten door bleven praten terwijl er meerdere herhalingen van vallende dsm renners te zien waren "oh, en ehh daar ligt Degenkolb op het asfalt" pas minuten na dat momentquote:
Waarschijnlijk moeten we concluderen dat Jan en Bobbie er het beste kijk op hebben van de commentaar duo's in deze Tour. Alleen haat ik het taalgebruik van Bobbie.
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
Klimmer Jens Voigtquote:
Mensen hebben heer hele korte geheugens. Ik kan me by Sky ook nog de meest onwaarschijnlijke treintjes herinneren. En ook nog bij andere ploegen, kan me nog een tour herinneren dat Cancellara alles en iedereen aan het lossen was bergop.
Citius, Altius, Fortius.
Maar wat nou het idee is van die versnelling? Anders dan Pogacar afmatten kan ik niet echt een reden bedenken.
Landis vindt dit leukquote:
[..]
Dit soort gedoe ook altijd
Alsof iemand gelooft dat teams als Jumbo en UAE zo dom zijn om hun renners nu, tijdens de koers, aan de troep te laten zitten. Even los van of ze wel of niet uit de verboden pot snoepen, áls ze dat doen zullen ze dat toch in principe niet tijdens de koers doen lijkt me
Plugge mongool. Die weet ook dat het niet met deze bloedcontroles te traceren gaat zijn. En maar juichen voor de bühnequote:
[ twitter ]
Gelukkig zitten de controleurs er boenk op!
Deden ze bij het langlaufen wel.quote:
[..]
Dit soort gedoe ook altijd
Alsof iemand gelooft dat teams als Jumbo en UAE zo dom zijn om hun renners nu, tijdens de koers, aan de troep te laten zitten. Even los van of ze wel of niet uit de verboden pot snoepen, áls ze dat doen zullen ze dat toch in principe niet tijdens de koers doen lijkt me
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Stukje gendoping.quote:
[..]
Plugge juicht het toe, die weet dus dat het niet op te sporen is met die controles
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Van Baarle die ineens met de beste 20 mee omhoog ging genotquote:
Mensen hebben heer hele korte geheugens. Ik kan me by Sky ook nog de meest onwaarschijnlijke treintjes herinneren. En ook nog bij andere ploegen, kan me nog een tour herinneren dat Cancellara alles en iedereen aan het lossen was bergop.
Xbox Live Gamertag : ThaD16
Jury was even koffie halen.quote:
Verboden houding Alaphilippe, uit de wedstrijd
Ineos terug
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Ciccone moet op deze manier wel hopen dat de punten op de Loze naar renners gaan die niet meedoen in het bergklassement
Koninginnerit winnen? Beter dit dan 100k achtervolgen.quote:
Maar wat nou het idee is van die versnelling? Anders dan Pogacar afmatten kan ik niet echt een reden bedenken.
Je weet nooit, Nairo en Contador zijn door de mand gevallen middels een vervuild bloedzakje. Het kan altijd.quote:
[..]
Dit soort gedoe ook altijd
Alsof iemand gelooft dat teams als Jumbo en UAE zo dom zijn om hun renners nu, tijdens de koers, aan de troep te laten zitten. Even los van of ze wel of niet uit de verboden pot snoepen, áls ze dat doen zullen ze dat toch in principe niet tijdens de koers doen lijkt me
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Jonas die in 48 uur liefst vier bloedcontroles vind ik dan ook weer overdreven
Elke dag 1 zou toch genoeg moeten zijn?
Elke dag 1 zou toch genoeg moeten zijn?
❤️🐤🐤🐤🐤🐤🐤🐤🐤❤️
Doet rubber om staven
Doet rubber om staven
Dat biefstukje, daar kon Bertje echt niets aan doen!quote:
[..]
Je weet nooit, Nairo en Contador zijn door de mand gevallen middels een vervuild bloedzakje. Het kan altijd.
Gewiss-us postal-sky-jumbo.quote:
Ik heb oprecht geen flauw idee waar ik naar aan het kijken ben.
US Postal en Sky deden dit nooit, zelfs die ploegen hadden nog grenzen.
Allemaal 1 pot nat.
"You know, boys, a nuclear reactor is a lot like a woman. You just have to read the manual and press the right buttons."
Nieuwe tactiek, zo veel controles dat volume en hematocriet af neemtquote:
Jonas die in 48 uur liefst vier bloedcontroles vind ik dan ook weer overdreven
Elke dag 1 zou toch genoeg moeten zijn?
En volgens mij is de gemiddelde Visafslag brandschoonquote:
[..]
Dat biefstukje, daar kon Bertje echt niets aan doen!
Pogchamp nog net binnen het half uurquote:
Iedereen behalve Pogi op drie kwartier in het algemeen na vandaag
Dat deed hij overigens bij Sky ook wel eens toch?quote:
[..]
Van Baarle die ineens met de beste 20 mee omhoog ging genot
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Dat bedoelde ik ook. Zelfs de Van Baarle van Jumbo is niet zo goed als bij Sky.quote:
[..]
Dat deed hij overigens bij Sky ook wel eens toch?
Xbox Live Gamertag : ThaD16
Daar refereerde hij ook aan, denk ikquote:
[..]
Dat deed hij overigens bij Sky ook wel eens toch?
Ah ja, had even terug moeten lezenquote:
[..]
Dat bedoelde ik ook. Zelfs de Van Baarle van Jumbo is niet zo goed als bij Sky.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
"one day when the tunning is done we take our leave and go"quote:
[..]
En volgens mij is de gemiddelde Visafslag brandschoon
* tunning of tonning was het aftappen van traan
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Dat was wel een van de beste dopingmomenten ooit, de politie die de hotelkamer binnen komt - met fotograaf - terwijl je met het infuus aan je arm zitquote:
Maar goed, de begeleiding van het Oostenrijkse langlaufen lijkt me wel wat minder bijzonder/slim dan van Jumbo of UAE
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
En dan moeten blijven zittenquote:
[..]
Dat was wel een van de beste dopingmomenten ooit, de politie die de hotelkamer binnen komt - met fotograaf - terwijl je met het infuus aan je arm zit
Maar goed, de begeleiding van het Oostenrijkse langlaufen lijkt me wel wat minder bijzonder/slim dan van Jumbo of UAE
Een van de renners van UAE was klant bij dezelfde dokter als die langlaufers, dus ach.quote:
[..]
Dat was wel een van de beste dopingmomenten ooit, de politie die de hotelkamer binnen komt - met fotograaf - terwijl je met het infuus aan je arm zit
Maar goed, de begeleiding van het Oostenrijkse langlaufen lijkt me wel wat minder bijzonder/slim dan van Jumbo of UAE
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Geschke heeft zijn Tourvorm van 2022 (en Romandië 2022) ook wel achter gelaten hè?quote:
Bauhaus in zijn eentje 4 minuten achter de bus. Tussen de bus en Bauhaus ook nog Geschke en Frison.
Ja wat anders, ik zou zo'n infuus niet direct uit mijn arm trekken. Je bent er toch bij, dan maar zo fit mogelijk de bajes in.quote:
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Oei. Nou ja, het zal allemaal ook wel, als je er niet al te naïef naar kijkt wordt je ook niet al te veel in je bek gescheten, dus we gaan verder gewoon genieten van hopelijk eens wat flinke aanvallenquote:
[..]
Een van de renners van UAE was klant bij dezelfde dokter als die langlaufers, dus ach.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Niet zolang wereldklimmer Benoot er bij zit hoor. Die haalt ze gewoon terug, niks ervan.quote:
[..]
Oei. Nou ja, het zal allemaal ook wel, als je er niet al te naïef naar kijkt wordt je ook niet al te veel in je bek gescheten, dus we gaan verder gewoon genieten van hopelijk eens wat flinke aanvallen
Xbox Live Gamertag : ThaD16
Die werd al eens 2e in PN hè! Bij het immer cleane Sunwebquote:
[..]
Niet zolang wereldklimmer Benoot er bij zit hoor. Die haalt ze gewoon terug, niks ervan.
Misschien heeft die vandaag ook wel heel toevallig '1 van zijn beste dagen op een fiets'. Die hoor je ook ineens vaak de laatste jaren!quote:
[..]
Die werd al eens 2e in PN hè! Bij het immer cleane Sunweb
Xbox Live Gamertag : ThaD16
Was dat die dokter die Bernie Kohl aan de wondertour van '08 hielp?quote:
[..]
Een van de renners van UAE was klant bij dezelfde dokter als die langlaufers, dus ach.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Gaan zo weer bergop, dus dan zal Laporte wel alles terughalen.quote:
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
De stemming is hier nogal omgeslagen na gisteren.
That's history. I say history because it happened in the past.
Murray Walker
Murray Walker
Absoluut. De heer Mark Schmidt, voormalig dokter van het fantastische Gerolsteiner, die de apparatuur van de heer Matschiner overnam en zijn eigen handeltje begon. Met onder meer heel IAM als klant, heel Slovenië, Hondo, Petacchi, Preidler en de Kroaat Durasek van UAE.quote:
[..]
Was dat die dokter die Bernie Kohl aan de wondertour van '08 hielp?
De fraud Iñigo San Millán zou de sport verlaten als er ook maar één dopinggeval zou zijn bij UAE, dat Durasek voor vier jaar werd geschorst al rijdende voor UAE is hem even ontgaan.
Maar afijn.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Laport lijkt wel een rustig tempo te doen, mensen rijden weg en de voorsprong loopt vlot op
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
iedereen gooit het er vast lekker uit opdat ze niet naïef genoemd kunnen worden. ik ben als opportunist gewoon blij dat Jonas nu veel punten pakt in Fok Premier Cycling Leaguequote:
De stemming is hier nogal omgeslagen na gisteren.
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
das knap als je de hele vorige week achterstevoren op een fiets zat
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
Dat wordt Bauh-aus
Un dann rettet kein Kavallerie,
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
10 seconden verloren in 2-3km 8%, noem het maar vlotquote:
Laport lijkt wel een rustig tempo te doen, mensen rijden weg en de voorsprong loopt vlot op
Xbox Live Gamertag : ThaD16
Matxin genot
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Mark Schmidt was dan wel een fraud want al die wielrenner klanten bakte er met zijn masjientje helemaal niks van.quote:
[..]
Absoluut. De heer Mark Schmidt, voormalig dokter van het fantastische Gerolsteiner, die de apparatuur van de heer Matschiner overnam en zijn eigen handeltje begon. Met onder meer heel IAM als klant, heel Slovenië, Hondo, Petacchi, Preidler en de Kroaat Durasek van UAE.
De fraud Iñigo San Millán zou de sport verlaten als er ook maar één dopinggeval zou zijn bij UAE, dat Durasek voor vier jaar werd geschorst al rijdende voor UAE is hem even ontgaan.
Maar afijn.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Stefan Denifl vindt dit geen leuke opmerking want jij kunt je Los Machucos nog heel goed herinneren.quote:
[..]
Mark Schmidt was dan wel een fraud want al die wielrenner klanten bakte er met zijn masjientje helemaal niks van.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
"Sympathieke man!"
Werken bij de NOS
Werken bij de NOS
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Oke dat is een valide punt.quote:
[..]
Stefan Denifl vindt dit geen leuke opmerking want jij kunt je Los Machucos nog heel goed herinneren.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Wat een afschuwelijke dag.quote:
[..]
Stefan Denifl vindt dit geen leuke opmerking want jij kunt je Los Machucos nog heel goed herinneren.
Nepwinnaar. Betonplaten onwaardig.
Citius, Altius, Fortius.
De totale Jumbo-dominantie; de koers zwaar controleren en dan ook nog doodleuk mannetjes meesturen. Dit is erover.quote:
[..]
Lutsenko die demarreert terwijl de Jumbo's op kop rijden?
Weten jullie dat nog, dat we hier Jumbo uitlachten omdat ze er niks van bakten nadat Belkin net was vertrokken?
That's history. I say history because it happened in the past.
Murray Walker
Murray Walker
Dit zijn geen poursuivants meer, dit zijn hele brigades
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
De Jotto-Lumbo dagenquote:
Weten jullie dat nog, dat we hier Jumbo uitlachten omdat ze er niks van bakten nadat Belkin net was vertrokken?
Citius, Altius, Fortius.
