Het ouderschap niet leuk vinden

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:09 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Mooi verhaal! Het laat goed zien dat je - wie niet eigenlijk? - nog een hele ontwikkeling te gaan hebt. Kinderen zijn niet af, maar doen nieuwe ervaringen op en kunnen je verbazen. Ik was ook een introvert kind en nu vind ik het leuk om voor grote collegezalen te spreken. Maar er zijn dingen die ik nog steeds niet fijn vind, zoals interviews geven of het boegbeeld zijn van iets. Dat zeg ik ook gewoon: dat doe ik niet.

Thanks

Knap! Dat is nog eens publiek!
Nou dat dus. Dat zeg ik ook.
En mensen begrijpen niet dat ik dan niet wil. “Maar je zou dat echt goed kunnen!”
Nee, dank u.

Met de disc-test ( ja, komt hij weer ) was ik ook de enige blauwe van het hele team. iedereen had verwacht dat ik rood was

Mijn dochter is overigens Mega(!) extravert. Zo erg dat ik soms denk. Neeee stop

Maar ze is wel fatsoenlijk hoor. Zeker niet op een brutale manier.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:05 schreef LadyTagliatelle het volgende:

[..]
ik snap je helemaal!
Het is goed dat je dit van jezelf weet. Je zou ze de kost moeten geven die voor kinderen kiezen omdat het erbij zou horen.

Mensen moeten gewoon eens accepteren dat er ook mensen zijn die gewoon écht geen kinderen wíllen.

Ik had voorheen een collega die gewoon echt geen kinderen wilde. En zij kreeg continu gezeik van: “komt nog wel” .. “ik spreek je over 2 jaar nog wel”.
Of hun pasgeboren baby op schoot zette bij haar en dan zeiden: “nou door dit schatje wil je vast toch wel kinderen straks, geef maar toe”.

Walgelijk!

Zij vond kinderen van een ander heel leuk. Om af en toe mee te spelen of eens op te passen. Maar zelf? Absoluut niet!

Nou dat heb ik ook. De kids van een goeie vriendin van me kan ik heel leuk mee. Maar de kids van andere vrienden van me zijn vlees geworden duivels.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:13 schreef OxygeneFRL het volgende:

[..]
Nou dat heb ik ook. De kids van een goeie vriendin van me kan ik heel leuk mee. Maar de kids van andere vrienden van me zijn vlees geworden duivels.

Daarbij komt ook dat ik af en toe genoeg aan mezelf (en partner) heb om mee te dealen.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:13 schreef OxygeneFRL het volgende:

[..]
Nou dat heb ik ook. De kids van een goeie vriendin van me kan ik heel leuk mee. Maar de kids van andere vrienden van me zijn vlees geworden duivels.

Begrijpelijk. Er zit ook echt veel verschil tussen, hoe klein ze soms ook zijn.

Ik voed dus op sommige vlakken best streng op (fatsoen en etiquette) maar niet extreem en op andere vlakken volgens sommige waarschijnlijk heel laks. Zo praat ik met mijn 3 jarige ipv meteen te straffen en mag hij best wel kiezen wat we eten. Ik hou het laatste woord uiteraard maar als hij vraagt of we X gaan eten zeg ik ja als dat past. Klassieke straf zoals in de hoek staan krijgt hij ook niet. Heel soms even gaan afkoelen maar als hij rustig is ga ik dan even een gesprek aan.
Autoritair opvoeden in de zin van "Doe wat ik zeg omdat ik het zeg en daarmee uit" past gewoon niet bij mij.

We zitten ook in een zware periode (3 en 1) maar voor mij valt de balans nog altijd positief uit. Ja ik heb vaak ook tijd voor mezelf nodig en die kan ik steeds meer nemen. Nog altijd weinig maar er komt verbetering. Het scheelt enorm dat ik spelen met mijn kinderen ook echt leuk kan vinden. Als je alles als een belasting ervaart is het ook enorm zwaar want ze vragen wel veel van je.

Qua verzorging kan ik zeker veel uit handen geven, dat maakt het ook makkelijker. Alleen de mental load zou wat beter verdeeld kunnen worden. Vaak komt het toch nog op mij neer om bv te zorgen dat er luiers gekocht worden, kleren in de volgende maat, alle afspraken.

Het is beslist niet zo dat wanneer je zelf (een) kind(eren) hebt, je alle kinderen leuk vindt. Ik vind echt heel veel kinderen nog steeds niet leuk. En omdat ik toevallig zelf een kind heb, betekent dat niet dat ik baby's op schoot wil of het leuk vind met andermans kinderen bezig te zijn. Als ik nu een baby zie, voel ik weer hetzelfde als voor ik zelf een kind kreeg: "wat klein, wat kwetsbaar, wat een zorg heeft zo'n kleintje nodig, ik geloof nooit dat ik dat kan."

Hoewel ik dan moet zeggen dat ik nu kinderen van rondom de leeftijd van mijn dochter wel leuker vind dan vroeger de kleuters en klasgenootjes van school. Je kunt er leuke gesprekken mee hebben, ze hebben een mening over dingen, doen allerlei activiteiten die leuk zon om over te praten, hebben ideeën over de toekomst.

Een kind is toch geen must? Sommigen hebben een sterke kinderwens, anderen minder en er zijn genoeg mensen die bewust kinderloos zijn.
Zolang je met respect met elkaar omgaat en rekening houdt met elkaar.

Zo zal je ons als gezin nooit in een wat duurder restaurant treffen. Wij hebben kinderen die niet stil kunnen zitten, dat is echt niet leuk als je een tafel verderop zit.

Ik ken genoeg kinderen die ik minder leuk vind en zover ik kan beoordelen ligt dat vaak niet aan de opvoeding. Zo is de overbuurjongen een sloopkogel maar zijn 2 broers zijn heel rustig. Als ik porselein zou hebben, zou het achter slot en grendel gaan als de buurjongen komt spelen. Het is zo'n lieve jongen, maar hij heeft zijn emoties niet goed in bedwang. Je ziet dat echter pas als je een kind beter leert kennen en de ouders ook. Ik denk dat velen posters hier hem als klotekind zouden omschrijven. Dat is het makkelijkste.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:20 schreef exode het volgende:
Een kind is toch geen must?

Je zult je verbazen over wat voor stigma er heerst over mensen die bewust geen kinderen willen. Schaar ik een beetje in hetzelfde hoekje als "geen alcohol drinken". Het hoort er toch bij??

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:20 schreef miss_sly het volgende:
Het is beslist niet zo dat wanneer je zelf (een) kind(eren) hebt, je alle kinderen leuk vindt. Ik vind echt heel veel kinderen nog steeds niet leuk. En omdat ik toevallig zelf een kind heb, betekent dat niet dat ik baby's op schoot wil of het leuk vind met andermans kinderen bezig te zijn. Als ik nu een baby zie, voel ik weer hetzelfde als voor ik zelf een kind kreeg: "wat klein, wat kwetsbaar, wat een zorg heeft zo'n kleintje nodig, ik geloof nooit dat ik dat kan."

Hoewel ik dan moet zeggen dat ik nu kinderen van rondom de leeftijd van mijn dochter wel leuker vind dan vroeger de kleuters en klasgenootjes van school. Je kunt er leuke gesprekken mee hebben, ze hebben een mening over dingen, doen allerlei activiteiten die leuk zon om over te praten, hebben ideeën over de toekomst.

de spijker op z’n kop!


Vanaf het moment dat je vriendinnetjes van je dochter ( of vriendjes of je zoon of alles door elkaar) in je auto hebt, en met z’n alle lekker meezingen op alles wat geen k3 of Bert en Ernie is..etc voelde ik echt dat er energie bij kwam Ipv af ging. Zo reed ik een extra rondje na het kinderfeestje Ipv de snelste weg naar huis. Begin ik er plezier van dingen te krijgen waar ik eerst tegenop zag.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:26 schreef Jor_Dii het volgende:

[..]
Je zult je verbazen over wat voor stigma er heerst over mensen die bewust geen kinderen willen. Schaar ik een beetje in hetzelfde hoekje als "geen alcohol drinken". Het hoort er toch bij??

Ik drink geen alcohol maar heb wel kinderen. Dat wordt ingewikkeld

Ik heb meerdere kinderloze vrienden, soms bewust soms ongewild. Ze hebben echt wel een ander leven dan wij hebben, maar we komen elkaar altijd halverwege tegen in onze wensen en manier van de vriendschap inrichten.

Ik vraag ook wel eens wat m’n dochter wil eten. Dan laat ik naar kiezen tussen optie 1. 2. Of 3. Maar ze maakt hier niet de dienst uit. Dat is overigens ook niet iets wat ze zou proberen

Er zijn ( want ik ken ze ) mensen die gewoon vrijwel alle keuzes door de kinderen laten bepalen of onderhandelingen aan gaan. Daar kan ik me gewoonweg niet in vinden met kleine kinderen.

Qua straffen, ik sla sowieso niet. Heb haar ooit 3 of 4 keer op de gang gezet. Ik ga ook wel een gesprek aan, maar niet betuttelend.

De man van m’n zus corrigeerde hun vier jarige altijd met een betuttelende stem ( je kent het wel) “niet doen meisje, papa vindt dat niet fijn” wanneer ze koekjes van de salontafel pakte.
Werkte natuurlijk niet, want het kind bleef haar arm uitstrekken. Hij op dezelfde toon: “meisje als je dat echt blijft doen, word papa echt boos hè”
Kind bleef aan de gang.
Hij: “naam, meisje stop nu alsjeblieft “

X10

Daar kan ik gewoon niet tegen.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:26 schreef Jor_Dii het volgende:

[..]
Je zult je verbazen over wat voor stigma er heerst over mensen die bewust geen kinderen willen. Schaar ik een beetje in hetzelfde hoekje als "geen alcohol drinken". Het hoort er toch bij??

Eh, wat voor stigma is er ten aanzien van geen alcohol drinken?

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:42 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Eh, wat voor stigma is er ten aanzien van geen alcohol drinken?

https://www.metronieuws.n(...)aar-naar-je-gekeken/

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:42 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Eh, wat voor stigma is er ten aanzien van geen alcohol drinken?

“Ah toe nou, ongezellig zeg.”

“Maar ik rij wel!”

“Mag je niet van je vriendin/vriend”

“ ben je ex-alcoholist of zo”

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:43 schreef Jor_Dii het volgende:

[..]
https://www.metronieuws.n(...)aar-naar-je-gekeken/

Nooit iets van gemerkt. Ook niet van een stigma t.a.v. het al dan niet krijgen van kinderen trouwens.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:49 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Nooit iets van gemerkt. Ook niet van een stigma t.a.v. het al dan niet krijgen van kinderen trouwens.

Het bestaat wel degelijk en vrij ernstig zelfs in bepaalde kringen/regio's.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:49 schreef Jor_Dii het volgende:

[..]
Het bestaat wel degelijk en vrij ernstig zelfs in bepaalde kringen/regio's.

Wat voor kringen en regio's?

Woon je in de Bible Belt ofzo?

Ik krijg de vraag ook regelmatig hoor, waarom ik niet drink. Zeker als ik voor een 0.0 alternatief ga. Dan antwoord ik standaard met 'waarom drink jij wel?'

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:51 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Wat voor kringen en regio's?

Moet ik dat nou echt uitleggen?

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:37 schreef LadyTagliatelle het volgende:
Ik vraag ook wel eens wat m’n dochter wil eten. Dan laat ik naar kiezen tussen optie 1. 2. Of 3. Maar ze maakt hier niet de dienst uit. Dat is overigens ook niet iets wat ze zou proberen

Er zijn ( want ik ken ze ) mensen die gewoon vrijwel alle keuzes door de kinderen laten bepalen of onderhandelingen aan gaan. Daar kan ik me gewoonweg niet in vinden met kleine kinderen.

Qua straffen, ik sla sowieso niet. Heb haar ooit 3 of 4 keer op de gang gezet. Ik ga ook wel een gesprek aan, maar niet betuttelend.

De man van m’n zus corrigeerde hun vier jarige altijd met een betuttelende stem ( je kent het wel) “niet doen meisje, papa vindt dat niet fijn” wanneer ze koekjes van de salontafel pakte.
Werkte natuurlijk niet, want het kind bleef haar arm uitstrekken. Hij op dezelfde toon: “meisje als je dat echt blijft doen, word papa echt boos hè”
Kind bleef aan de gang.
Hij: “naam, meisje stop nu alsjeblieft “

X10

Daar kan ik gewoon niet tegen.

Je haalt wel de extremen aan, hoor.

Wat betekent dat volgens jou, dat een kind 'de dienst uitmaakt'?
En waarom zouden ouders zonder overleg, praten of onderhandelen maar altijd 'de dienst uit moeten maken'? Wat is er verkeerd aan onderhandelen met je kind?

'De dienst uitmaken' daar struggle ik wel eens mee. Want in hoeverre moet je 'moeders wil is wet' doorvoeren?

Mogen kinderen geen eigen mening hebben en moeten ze in alles hun ouders volgen? Dat is iets wat ik ook niet helemaal ok vind.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 10:07 schreef Jor_Dii het volgende:

[..]
Moet ik dat nou echt uitleggen?

Het was oprechte interesse. Maar nee, natuurlijk hoef je het niet uit te leggen.

quote:

Op woensdag 15 februari 2023 09:00 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Als ik naar mezelf kijk, heb ik gewoon moeten ervaren dat een ander natuurlijk net zo goed voor mijn kind kan zorgen als ikzelf. Inclusief mijn man. Hij heeft in het eerste jaar een dag ouderschapsverlof gehad en die dag zorgde hij dus alleen voor onze dochter, want ik was dan werken. En dan zie je iedere keer weer dat ze allebei nog leven als je thuiskomt

Dit is een erg belangrijke ervaring voor zowel jou als moeder, als ook voor hem als vader. Het vertrouwen opbouwen dat je partner een volwaardige ouder is en dat je het prima aan de ander kan overlaten, kost tijd voor de meeste moeders. Vaak is die gelegenheid er niet, omdat de vader nauwelijks alleen voor zijn kind zorgt, maar de moeder er altijd bij is. Dan bouw je dit niet op en blijft het moeilijk als je een keer weg wil.

Daarom is het zo belangrijk om hierin te investeren in het begin. Ik ben blij met alle nieuwe regelingen die er zijn voor vaders, die had je in mijn tijd nog niet. Wij hebben het zelf moeten betalen en regelen. Nu zijn er gelukkig veel meer mogelijkheden.