R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mss moet TS het eens allemaal uit gaan rekenen. Omdat ie toch die uren niet meer wil/kan werken.
Met 50/50 en toeslagen kom je misschien ook uit?
Met 50/50 en toeslagen kom je misschien ook uit?
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Stop met die mediator en zoek een goede advocaat. Daar heb je veel aan. Als er met je ex niet meer te praten is, dan heb je niks aan een mediator.
Zij wil de kinderen, weinig werken en jij mag het betalen.
Je wordt kei hard genaaid (zonder vaseline) bij deze "mediator".
Zij wil de kinderen, weinig werken en jij mag het betalen.
Je wordt kei hard genaaid (zonder vaseline) bij deze "mediator".
Ik zou als ik hem was voor 50/50 gaan.quote:Op donderdag 28 april 2022 07:08 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Wat wel handig was om te lezen: TS en zijn ex gaan voor 30/70, geen co-ouderschap.
Dan kan mevrouw meer gaan werken. Kinderen kosten nu eenmaal geld. Dat zei ze zelf ook.
Op de vraag of/waarom co-ouderschap van tafel is, heeft TS geen antwoord gegeven.quote:Op donderdag 5 mei 2022 16:10 schreef Halcon het volgende:
[..]
Ik zou als ik hem was voor 50/50 gaan.
Dan kan mevrouw meer gaan werken. Kinderen kosten nu eenmaal geld. Dat zei ze zelf ook.
The love you take is equal to the love you make.
Ja, dat blijft gissen. Wellicht op aanraden van de mediator? Of om de boel proberen te sussen?quote:
[..]
Op de vraag of/waarom co-ouderschap van tafel is, heeft TS geen antwoord gegeven.
Ik zou altijd voor 50-50 gaan. Desnoods maar wat minder werken. Minder tijd met de kinderen betekent ook vooral meer betalen en minder voordeeltjes.
Ben wel benieuwd waarom 50-50 van tafel is.
Dit komt wat botter over dan misschien bedoeld, maar ik denk dat het in de aard van TS zit om niet alles grondig uit te zoeken en af te maken. Samenwonen is zo gekomen, kinderen erbij, nooit officieel gezag geregeld, vriendin een paar uurtjes werken, hij pakt er wel wat meer uren bij. De makkelijke weg is op de lange termijn vaak niet de beste en zeker nu moet je goede afspraken maken voor de lange termijn. Als je het nu slecht regelt, ga je het later bezuren.
Pak het goed aan, regel iemand die deskundig is (geen gratis advies, maar iemand die betaald wordt en moet leveren) en desnoods namens jou de afspraken vastlegt. Je ex weet precies hoe ze het geregeld wil hebben en doet dat, jij schikt je uiteindelijk toch wel. Dit is niet het moment om de makkelijke weg te kiezen, dit is het moment om het echt goed te regelen.
Pak het goed aan, regel iemand die deskundig is (geen gratis advies, maar iemand die betaald wordt en moet leveren) en desnoods namens jou de afspraken vastlegt. Je ex weet precies hoe ze het geregeld wil hebben en doet dat, jij schikt je uiteindelijk toch wel. Dit is niet het moment om de makkelijke weg te kiezen, dit is het moment om het echt goed te regelen.
Is dit al zwart op wit vastgelegd?quote:
[..]
De kinderen staan bij haar ingeschreven, er is een omgangsregeling van 30/70. Gezamenlijk gezag is in orde gemaakt.
crap in = crap out
TS heeft heel lang de strategie gehanteerd van "haar maar een beetje laten bepalen in de hoop dat ze bijdraait, redelijk wordt, het misschien weer goedkomt, etc".quote:
Dit komt wat botter over dan misschien bedoeld, maar ik denk dat het in de aard van TS zit om niet alles grondig uit te zoeken en af te maken. Samenwonen is zo gekomen, kinderen erbij, nooit officieel gezag geregeld, vriendin een paar uurtjes werken, hij pakt er wel wat meer uren bij. De makkelijke weg is op de lange termijn vaak niet de beste en zeker nu moet je goede afspraken maken voor de lange termijn. Als je het nu slecht regelt, ga je het later bezuren.
Pak het goed aan, regel iemand die deskundig is (geen gratis advies, maar iemand die betaald wordt en moet leveren) en desnoods namens jou de afspraken vastlegt. Je ex weet precies hoe ze het geregeld wil hebben en doet dat, jij schikt je uiteindelijk toch wel. Dit is niet het moment om de makkelijke weg te kiezen, dit is het moment om het echt goed te regelen.
[..]
Is dit al zwart op wit vastgelegd?
Lijkt me een compleet verkeerde inschatting. Dit is geen bevlieging van mevrouw. Ze heeft hier heel goed over nagedacht. En ze weet ook dondersgoed dat haar toekomstplannetjes alleen betaalbaar zijn als TS een flinke alimentatie betaalt.
Niet 63 uur werken, dik anderhalf keer wat een normale werknemer maakt, lijkt me ook geen verwijtbaar inkomensverlies.
Verwijtbaar inkomensverlies is als je je baan als manager opzegt om ergens bollen te gaan pellen. Of je een 36-urige werkweek inruilt voor een part-time dienstverband. Of je baan opzegt om bijstand te gaan trekken. Etc.
Niet als je i.p.v. 63 uur 40 uur gaat werken, wat een normale werkweek is. 63 uur werken in combinatie met nog een leven hebben en zorg hebben voor de kinderen, dat wordt gewoon lastig. TS zal dat wel goed moeten onderbouwen.
Zou overigens voor 50-50 gaan. Dan gaat mevrouw maar wat meer werken.
Nee hoor. Verwijtbaar inkomensverlies is het verlagen van je inkomen als gevolg van een eigen keuze. Dat TS zich daarvoor in een vrij onmogelijke (werk)situatie had gemanoeuvreerd doet daar niets aan af en is ook niet de zaak van de moeder of de kinderen. De factoren die jij noemt zijn wel begrijpelijk - maar niet relevant voor wat verwijtbaar is.quote:
Verwijtbaar inkomensverlies is als je je baan als manager opzegt om ergens bollen te gaan pellen. Of je een 36-urige werkweek inruilt voor een part-time dienstverband. Of je baan opzegt om bijstand te gaan trekken. Etc.
Opinion is the medium between knowledge and ignorance (Plato)
Soms valt er weinig te kiezen. Bijvoorbeeld als je 'n huishouden in je eentje draaiende moet houden. Dat gaat dan al snel ten koste van andere dingen, zoals bijvoorbeeld werk.quote:
[..]
Nee hoor. Verwijtbaar inkomensverlies is het verlagen van je inkomen als gevolg van een eigen keuze. Dat TS zich daarvoor in een vrij onmogelijke (werk)situatie had gemanoeuvreerd doet daar niets aan af en is ook niet de zaak van de moeder of de kinderen. De factoren die jij noemt zijn wel begrijpelijk - maar niet relevant voor wat verwijtbaar is.
Beetje vergelijkbaar met als je geen nachtdiensten meer wilt draaien. Je kunt van iemand redelijkerwijs niet verwachten dat 'ie bijna heel z'n leven werkweken draait van meer dan 60 uur of dagelijks nachtdiensten.
Beetje advocaat kan dat prima onderbouwen.
Bv:
Het hof begrijpt dat de man vanwege de weerslag die het werken in nachtdiensten op zijn gezondheid en welzijn had voor een baan met alleen dagdiensten heeft gekozen. Het hof is van oordeel dat de man zijn keuze voldoende heeft onderbouwd. Daarbij neemt het hof tevens in aanmerking dat het algemeen bekend is dat het werken in nachtdiensten tot lichamelijke klachten kan leiden. Onder de door de man geschetste omstandigheden acht het hof de keuze van de man naar maatschappelijke normen in dit geval dan ook aanvaardbaar. Het hof is aldus van oordeel dat er sprake is van inkomensverlies dat de man niet verweten kan worden. Het hof gaat bij de berekening derhalve uit van het nieuwe (lagere) inkomen van de man.
(bron: ECLI:NL:GHDHA:2020:1971)
Of bv. iemand die minder gaat werken om meer voor de kinderen te kunnen zorgen:
https://intveenadvocaten.(...)aar-inkomensverlies/
Blijft van de zotte dat aan de ene kant van mannen wordt verwacht dat ze de gekste toeren uithalen om hun inkomen op peil te houden, terwijl een vrouw het wel gewoon af mag moeten kunnen met een paar uurtjes werk in de week, de volle mep qua toeslagen en alimentatie.
[ Bericht 13% gewijzigd door Halcon op 06-05-2022 15:41:46 ]
TS neem een buitenlandse bankrekening een Duitse of Engelse. Een deurwaarder mag namelijk niet zomaar bij elke bank informatie opvragen.
If you're easy to get, you are probably easy to forget.
Zo zwart wit is het niet. Er zijn wel rechtvaardigingsgronden om bronnen van inkomsten op te geven zonder dat de rechter dit als verwijtbaar ziet. Als TS een goede advocaat in de arm neemt zou deze dat kunnen onderbouwen. Het risico bestaat immers dat als TS gedwongen wordt om op deze manier door te werken hij terecht komt in een burnout. Dat zou zijn draagkracht voor alimentatie op de lange duur nog harder kunnen raken.quote:
[..]
Nee hoor. Verwijtbaar inkomensverlies is het verlagen van je inkomen als gevolg van een eigen keuze. Dat TS zich daarvoor in een vrij onmogelijke (werk)situatie had gemanoeuvreerd doet daar niets aan af en is ook niet de zaak van de moeder of de kinderen. De factoren die jij noemt zijn wel begrijpelijk - maar niet relevant voor wat verwijtbaar is.
Het gaat niet om man of vrouw, het gaat om de meest verdienende partner. Dat vrouwen nog steeds niet zo veel een loonachterstand hebben ten opzichte van mannen doet daar niets aan af.quote:
Blijft van de zotte dat aan de ene kant van mannen wordt verwacht dat ze de gekste toeren uithalen om hun inkomen op peil te houden, terwijl een vrouw het wel gewoon af mag moeten kunnen met een paar uurtjes werk in de week, de volle mep qua toeslagen en alimentatie.
Opinion is the medium between knowledge and ignorance (Plato)
TS zegt dat hij netto 1700 euro per maand aan inkomen heeft. Stel dat er wordt bepaald dat hij 500 euro aan alimentatie moet betalen. De 1200 euro die hij dan overhoudt zijn met alle vaste lasten nét genoeg om van te leven. Maar er wordt bepaald dat de kinderen dat geld nodig hebben en hij komt er niet onderuit.
Mag hij dan wel als tegeneis stellen dat hij inzicht wil hebben op alle uitgaven bedoeld voor de kinderen? Dus als moeder bijvoorbeeld nieuwe kleding wilt kopen voor de kinderen maar ook de uitgaven voor eten en drinken voor de kinderen, moeten geregistreerd worden in de boekhouding. De totale uitgaven voor de kinderen moet dan uitkomen op 500 euro met een margeverschil van 20 procent. Als blijkt dat moeder over een jaar daar ruim onder blijkt te zitten en de alimentatie vooral voor zichzelf gebruikt, moet ze hem die overige kosten jaarlijks terugbetalen.
Is dit te simpel gedacht?
Mag hij dan wel als tegeneis stellen dat hij inzicht wil hebben op alle uitgaven bedoeld voor de kinderen? Dus als moeder bijvoorbeeld nieuwe kleding wilt kopen voor de kinderen maar ook de uitgaven voor eten en drinken voor de kinderen, moeten geregistreerd worden in de boekhouding. De totale uitgaven voor de kinderen moet dan uitkomen op 500 euro met een margeverschil van 20 procent. Als blijkt dat moeder over een jaar daar ruim onder blijkt te zitten en de alimentatie vooral voor zichzelf gebruikt, moet ze hem die overige kosten jaarlijks terugbetalen.
Is dit te simpel gedacht?
1 Je bedragen kloppen niet (TS heeft zijn netto inkomen genoemd en het bedrag aan kinderalimentatie).quote:
TS zegt dat hij netto 1700 euro per maand aan inkomen heeft. Stel dat er wordt bepaald dat hij 500 euro aan alimentatie moet betalen. De 1200 euro die hij dan overhoudt zijn met alle vaste lasten nét genoeg om van te leven. Maar er wordt bepaald dat de kinderen dat geld nodig hebben en hij komt er niet onderuit.
Mag hij dan wel als tegeneis stellen dat hij inzicht wil hebben op alle uitgaven bedoeld voor de kinderen? Dus als moeder bijvoorbeeld nieuwe kleding wilt kopen voor de kinderen maar ook de uitgaven voor eten en drinken voor de kinderen, moeten geregistreerd worden in de boekhouding. De totale uitgaven voor de kinderen moet dan uitkomen op 500 euro met een margeverschil van 20 procent. Als blijkt dat moeder over een jaar daar ruim onder blijkt te zitten en de alimentatie vooral voor zichzelf gebruikt, moet ze hem die overige kosten jaarlijks terugbetalen.
Is dit te simpel gedacht?
2 De regels liggen vast. Dus nee, die ‘tegeneis’ gaat ‘m niet worden.
The love you take is equal to the love you make.
Nee wettelijk gezien mag dat niet.quote:
TS zegt dat hij netto 1700 euro per maand aan inkomen heeft. Stel dat er wordt bepaald dat hij 500 euro aan alimentatie moet betalen. De 1200 euro die hij dan overhoudt zijn met alle vaste lasten nét genoeg om van te leven. Maar er wordt bepaald dat de kinderen dat geld nodig hebben en hij komt er niet onderuit.
Mag hij dan wel als tegeneis stellen dat hij inzicht wil hebben op alle uitgaven bedoeld voor de kinderen? Dus als moeder bijvoorbeeld nieuwe kleding wilt kopen voor de kinderen maar ook de uitgaven voor eten en drinken voor de kinderen, moeten geregistreerd worden in de boekhouding. De totale uitgaven voor de kinderen moet dan uitkomen op 500 euro met een margeverschil van 20 procent. Als blijkt dat moeder over een jaar daar ruim onder blijkt te zitten en de alimentatie vooral voor zichzelf gebruikt, moet ze hem die overige kosten jaarlijks terugbetalen.
Is dit te simpel gedacht?
Die bedragen waren een voorbeeld.quote:
[..]
1 Je bedragen kloppen niet (TS heeft zijn netto inkomen genoemd en het bedrag aan kinderalimentatie).
2 De regels liggen vast. Dus nee, die ‘tegeneis’ gaat ‘m niet worden.
Rare gang van zaken. Op deze manier kan een rancuneuze ex die een mediator erbij sleept ipv het zelf op een beschaafde manier afhandelen er gewoon mee wegkomen. Die kinderen zijn buiten die financieële kwestie al genoeg de dupe.
Ik ben me ervan bewust dat we alleen kunnen afgaan op wat TS vertelt. We kennen hem niet en het zou kunnen dat hij zich beter voordoet hier dan hij in werkelijkheid is.
Maar zelfs als je daarvan uitgaat dan handelt die moeder niet goed. Ik vind het heel veel over geld gaan en te weinig over hetgeen wat die kinderen nodig hebben. Ik kan er slecht tegen als ouders zich laten leiden door trots en rancune en daarbij niet bedenken hoeveel schade ze hun kinderen daarmee aanrichten.
Als je kinderen hebt, dan staan die op de eerste plaats. Het is als ouder zijnde jouw taak om hen de juiste zorg te geven zodat ze zich kunnen ontwikkelen tot zelfstandige en emotioneel stabiele volwassenen.
Uiteraard krijgen we hier maar een klein gedeelte mee van het hele verhaal. TS is zelf ook niet erg mededeelzaam over het 30/70 ipv 50/50 verhaal. Is zijn goed recht, overigens.quote:
[..]
Die bedragen waren een voorbeeld.
Rare gang van zaken. Op deze manier kan een rancuneuze ex die een mediator erbij sleept ipv het zelf op een beschaafde manier afhandelen er gewoon mee wegkomen. Die kinderen zijn buiten die financieële kwestie al genoeg de dupe.
Ik ben me ervan bewust dat we alleen kunnen afgaan op wat TS vertelt. We kennen hem niet en het zou kunnen dat hij zich beter voordoet hier dan hij in werkelijkheid is.
Maar zelfs als je daarvan uitgaat dan handelt die moeder niet goed. Ik vind het heel veel over geld gaan en te weinig over hetgeen wat die kinderen nodig hebben. Ik kan er slecht tegen als ouders zich laten leiden door trots en rancune en daarbij niet bedenken hoeveel schade ze hun kinderen daarmee aanrichten.
Als je kinderen hebt, dan staan die op de eerste plaats. Het is als ouder zijnde jouw taak om hen de juiste zorg te geven zodat ze zich kunnen ontwikkelen tot zelfstandige en emotioneel stabiele volwassenen.
Ik snap niet goed waar je vandaan haalt dat de kinderen moedwillig door moeder schade wordt toegebracht. Ook heeft die mediator in principe geen macht. Dat hebben andere users ook uitgelegd. En een eigen advocaat die TS heeft geraadpleegd schijnt met dezelfde uitkomst te komen, dus dat lijkt me dan niet iets dat je de ex van TS in de schoenen kunt schuiven.
The love you take is equal to the love you make.
Meerder keren gevraagd in het topic hoe de kinderkosten zijn berekend maar daar geeft de TS ook geen antwoord op.
met de bedragen die hij wel noemt kom je met de beste wil van de wereld niet aan het bedrag aan alimentatie.
verder ziet hij kindgebonden budget en kinderbijslag als haar inkomen, wat onzin is dat is een deel van de kinderkosten (Gezamenlijke kosten).
Ik ben zelf vader en gescheiden betaal ook alimentatie, maar kan niet anders zeggen dat de regels voor kinderalimentatie in Nederland zeer redelijk zijn.
met de bedragen die hij wel noemt kom je met de beste wil van de wereld niet aan het bedrag aan alimentatie.
verder ziet hij kindgebonden budget en kinderbijslag als haar inkomen, wat onzin is dat is een deel van de kinderkosten (Gezamenlijke kosten).
Ik ben zelf vader en gescheiden betaal ook alimentatie, maar kan niet anders zeggen dat de regels voor kinderalimentatie in Nederland zeer redelijk zijn.
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Klopt. In de praktijk is het vaak wel de man die alimentatie betaalt.quote:
[..]
Het gaat niet om man of vrouw, het gaat om de meest verdienende partner. Dat vrouwen nog steeds niet zo veel een loonachterstand hebben ten opzichte van mannen doet daar niets aan af.
Omdat in de praktijk dan vaak de man het hoogste inkomen heeft.quote:
[..]
Klopt. In de praktijk is het vaak wel de man die alimentatie betaalt.
In een hetero doorsnee gezin.
In een gezin van 2 vrouwen of een gezin waar de vrouw een hoger inkomen heeft of man en vrouw een vergelijkbaar inkomen hebben niet.
In een gezin met 2 mannen is het wel altijd de man die moet betalen.
In het voorbeeld van TO is er ook een verdeling van 30/70. Dat zou gewoon 50/50 moeten kunnen zijn. TS wil immers best meer voor z'n kinderen zorgen en minder werken.quote:
[..]
Omdat in de praktijk dan vaak de man het hoogste inkomen heeft.
In een hetero doorsnee gezin.
In een gezin van 2 vrouwen of een gezin waar de vrouw een hoger inkomen heeft of man en vrouw een vergelijkbaar inkomen hebben niet.
In een gezin met 2 mannen is het wel altijd de man die moet betalen.
Als het 50/50 is, dan hebben beide ex-partners de kinderen evenveel tijd en dus evenveel kosten. Kinderalimentatie zou dan gewoon moeten komen te vervallen. Dan gaat de minst verdiende partner maar meer werken of beter betaald werk zoeken.
Eens dat die verdeling gewoon 50/50 zou moeten zijn, dat is ook al jaren het doel bij scheidingen in NL, dus ik weet niet waar die 30/70 vandaan komt, ze kan zoveel willen.quote:
[..]
In het voorbeeld van TO is er ook een verdeling van 30/70. Dat zou gewoon 50/50 moeten kunnen zijn. TS wil immers best meer voor z'n kinderen zorgen en minder werken.
Als het 50/50 is, dan hebben beide ex-partners de kinderen evenveel tijd en dus evenveel kosten. Kinderalimentatie zou dan gewoon moeten komen te vervallen. Dan gaat de minst verdiende partner maar meer werken of beter betaald werk zoeken.
Als de kinderen erkend zijn en er gezamenlijk gezag is dan is er geen reden voor die 30/70 verdeling.
Overigens niet eens dat de kinderalimentatie automatisch zou moeten vervallen als er sprake van 50/50 verdeling is, dan kan het immers zijn dat de kinderen het bij de minst verdienende ouder veel beroerder hebben dan bij de meest verdienende ouder, en dat is dan weer niet de bedoeling.
Meer werken en/of beter betaald werk zoeken is nou eenmaal niet altijd een optie.
Lijkt me ook. Als beide ouders geschikt zijn en er de tijd voor (willen) hebben, dan moet het gewoon 50/50 zijn. Bij 50/50 zou er ook geen kinderalimentatie moeten zijn.quote:
[..]
Eens dat die verdeling gewoon 50/50 zou moeten zijn, dat is ook al jaren het doel bij scheidingen in NL, dus ik weet niet waar die 30/70 vandaan komt, ze kan zoveel willen.
Als de kinderen erkend zijn en er gezamenlijk gezag is dan is er geen reden voor die 30/70 verdeling.
Een man die meer dan 60 uur per week werkt zou ook gewoon minder moeten kunnen werken (zonder dat dat gezanik oplevert) als hij minder wil werken en meer voor de kinderen wil zorgen. Vind het echt onzinnig als hij 60+ uur zou moeten blijven werken om de alimentatie te kunnen betalen, zodat mevrouw meer thuis dan op het werk kan zitten en dan kan rondkomen met haar salaris, allerlei toeslagen en zijn alimentatie.
Dat weten we niet, want hij antwoordt niet echt op hoe dat zit met die 70/30. Maar zou wel stom zijn als hij dat niet wil.quote:
Zou het zo zijn dat TS zelf die 50/50 niet wil?
Niet eens met dat geen alimentatie verhaal.quote:
[..]
Lijkt me ook. Als beide ouders geschikt zijn en er de tijd voor (willen) hebben, dan moet het gewoon 50/50 zijn. Bij 50/50 zou er ook geen kinderalimentatie moeten zijn.
Een man die meer dan 60 uur per week werkt zou ook gewoon minder moeten kunnen werken (zonder dat dat gezanik oplevert) als hij minder wil werken en meer voor de kinderen wil zorgen. Vind het echt onzinnig als hij 60+ uur zou moeten blijven werken om de alimentatie te kunnen betalen, zodat mevrouw meer thuis dan op het werk kan zitten en dan kan rondkomen met haar salaris, allerlei toeslagen en zijn alimentatie.
Om even een bouquetreeksrelatie als voorbeeld te nemen: als een arts en een verpleger een relatie hebben en ze gaan uit elkaar dan kunnen ze de kinderen nog zo mooi 50/50 verdelen, maar het inkomen van mama de arts zal een veelvoud blijven van dat van papa de verpleger, ongeacht hoeveel uur hij gaat werken, en hij kan niet besluiten ook maar even arts te worden.
Leuk idee van dat "meer werken of een betere baan zoeken", maar dat werkt alleen als er geen grote verschillen in verdiencapaciteit zijn.
Het inkomen van mij man is ongeveer 3½ keer mijn inkomen, dat is op geen enkele manier gelijk te trekken.
Hij zou de eerste niet zijn.quote:
[..]
Dat weten we niet, want hij antwoordt niet echt op hoe dat zit met die 70/30. Maar zou wel stom zijn als hij dat niet wil.
Nou, stom. Misschien lijkt het hem vrij zwaar om fulltime te werken én 50% van de tijd ook fulltime de zorg voor twee kleine kinderen te hebben. Is hij niet gewend.quote:
[..]
Dat weten we niet, want hij antwoordt niet echt op hoe dat zit met die 70/30. Maar zou wel stom zijn als hij dat niet wil.
The love you take is equal to the love you make.
Dat het inkomen in beide huishoudens gelijk is, zou wat mij betreft geen doel op zich moeten zijn.quote:
[..]
Niet eens met dat geen alimentatie verhaal.
Om even een bouquetreeksrelatie als voorbeeld te nemen: als een arts en een verpleger een relatie hebben en ze gaan uit elkaar dan kunnen ze de kinderen nog zo mooi 50/50 verdelen, maar het inkomen van mama de arts zal een veelvoud blijven van dat van papa de verpleger, ongeacht hoeveel uur hij gaat werken, en hij kan niet besluiten ook maar even arts te worden.
Leuk idee van dat "meer werken of een betere baan zoeken", maar dat werkt alleen als er geen grote verschillen in verdiencapaciteit zijn.
Het inkomen van mij man is ongeveer 3½ keer mijn inkomen, dat is op geen enkele manier gelijk te trekken.
Als er een groot verschil is in huishoudinkomen dan kom je dus op alimentatie uit, zeker als het gaat om kinderen, en dat is terecht, je kunt kinderen niet heen en weer slingeren tussen steenrijk en straatarm.quote:
[..]
Dat het inkomen in beide huishoudens gelijk is, zou wat mij betreft geen doel op zich moeten zijn.
Het is natuurlijk lekker makkelijk om te doen alsof de kinderalimentatie centjes voor de minst verdienende ouder zijn, maar zo is het simpelweg niet, het is een bijdrage waardoor de kinderen na de scheiding op dezelfde manier kunnen blijven leven als voor de scheiding, bij beide ouders, niet alleen bij de ouder met het hoogste inkomen.
Dan zou je dat anders moeten regelen en zorgen dat dat geld direct bij de kinderen terecht komt. Bijvoorbeeld kleren kopen, schoolbijdrage. Er zijn landen waar je alimentatie "in natura" kunt betalen. En dat er een verschil qua inkomen kan zijn per huishouden, is ook wel 'n beetje het logische gevolg van sommige scheidingen.quote:
[..]
Als er een groot verschil is in huishoudinkomen dan kom je dus op alimentatie uit, zeker als het gaat om kinderen, en dat is terecht, je kunt kinderen niet heen en weer slingeren tussen steenrijk en straatarm.
Het is natuurlijk lekker makkelijk om te doen alsof de kinderalimentatie centjes voor de minst verdienende ouder zijn, maar zo is het simpelweg niet, het is een bijdrage waardoor de kinderen na de scheiding op dezelfde manier kunnen blijven leven als voor de scheiding, bij beide ouders, niet alleen bij de ouder met het hoogste inkomen.
In het geval van TO zou ook zeker de optie dat het 50/50 wordt en dat moeders maar wat meer gaat werken bekeken moeten worden.
Ik vind het veel te simpel dat zij maar een paar dagen werkt, hij werkweken van 60+ moet blijven draaien en zo bijna alles mag blijven betalen.
Het is niet zo dat iedere alimentatie ontvangende ouder een of andere nitwit is die niet met geld kan omgaan of anderszins door de alimentatie betalende ouder bevoogd moet worden.quote:
[..]
Dan zou je dat anders moeten regelen en zorgen dat dat geld direct bij de kinderen terecht komt. Bijvoorbeeld kleren kopen, schoolbijdrage. Er zijn landen waar je alimentatie "in natura" kunt betalen. En dat er een verschil qua inkomen kan zijn per huishouden, is ook wel 'n beetje het logische gevolg van sommige scheidingen.
In het geval van TO zou ook zeker de optie dat het 50/50 wordt en dat moeders maar wat meer gaat werken bekeken moeten worden.
Ik vind het veel te simpel dat zij maar een paar dagen werkt, hij werkweken van 60+ moet blijven draaien en zo bijna alles mag blijven betalen.
Bij een fors inkomensverschil is kinderalimentatie logisch, ook bij een 50/50 verdeling, je hoeft de ontvangende ouder niet nog verder te kleineren door de betaling in natura te doen, de ouder die de alimentatie ontvangt is over het algemeen prima in staat dat zelf op fatsoenlijke en verstandige wijze uit te geven.
Het zal even lekker zijn dat je kind bij jou thuis ook nog eens in kleren rondloopt die je helemaal niets vindt omdat de andere ouder vindt dat het kind die kleren moet hebben, of om je te sarren en je maandelijkse bijdrage dan op is.
En stel dat die in natura te betalen alimentatie dan op ¤ 450 wordt vastgesteld, dan zou de betaler daarvan de kinderen dus fijn in een paar dure merkkleding shirtjes en broeken kunnen stoppen en dan is het wel prima?
Ongeacht het gegeven dat kinderen bij de andere ouder meer nodig hebben dan 3 polo's en een spijkerbroek? Maar ja, alimentatiebudget bereikt.
Als je dat soort dingen akkoord gaat geven, dan zijn er dus mensen die op die manier hun "alimentatieverplichting" gaan vervullen; geld toch uitgegeven, andere ouder alsnog in de problemen omdat het niet voldoende is en de andere ouder van datzelfde bedrag een complete wintergarderobe zou kunnen kopen.
Dat is geen bevogen. Kinderalimentatie is alimentatie voor de kinderen en dat is precies wat je doet. In natura betalen dien je uiteraard wel met beleid te doen. Kind heeft wel meer spulletjes nodig dan alleen schoentjes en een trainingspakje van Philipp Plein natuurlijk. Daar zijn best wel oplossingen voor.quote:
[..]
Het is niet zo dat ieder alimentatie ontvangende ouder een of andere nitwit is die niet met geld kan omgaan of anderszins door de alimentatie betalende ouder bevoogd moet worden.
Bij een fors inkomensverschil is kinderalimentatie logisch, ook bij een 50/50 verdeling, je hoeft de ontvangende ouder niet nog verder te kleineren door de betaling in natura te doen, de ouder die de alimentatie ontvangt is over het algemeen prima in staat dat zelf op fatsoenlijke en verstandige wijze uit te geven.
Het zal even lekker zijn dat je kind bij jou thuis ook nog eens in kleren rondloopt die je helemaal niets vindt omdat de andere ouder vindt dat het kind die kleren moet hebben, of om je te sarren en je maandelijkse bijdrage dan op is.
En stel dat die in natura te betalen alimentatie dan op ¤ 450 wordt vastgesteld, dan zou de betaler daarvan de kinderen dus fijn in een paar dure merkkleding shirtjes en broeken kunnen stoppen en dan is het wel prima?
Ongeacht het gegeven dat kinderen bij de andere ouder meer nodig hebben dan 3 polo's en een spijkerbroek? Maar ja, alimentatiebudget bereikt.
Als je dat soort dingen akkoord gaat geven, dan zijn er dus mensen die op die manier hun "alimentatieverplichting" gaan vervullen; geld toch uitgegeven, andere ouder alsnog in de problemen omdat het niet voldoende is en de andere ouder van datzelfde bedrag een complete wintergarderobe zou kunnen kopen.
Kleren blijven natuurlijk wel een kwestie van smaak. En als de een wel merkkleding kan kopen en de ander niet. Tsja, er zijn genoeg kinderen waarvan de ouders helemaal geen geld hebben om merkkleding te kopen.
En zo zijn er na een scheiding wel meer verschillen tussen huishoudens. Bij de een mogen ze wat meer dan bij de ander. Bij de een gaan ze een uur later naar bed, eten ze vaker friet, mogen ze langer tv kijken, etc.
Beslissen waar een ander geld voor de kinderen aan uitgeeft en het voor die ander doen is zeker wel bevoogden.quote:
[..]
Dat is geen bevogen. Kinderalimentatie is alimentatie voor de kinderen en dat is precies wat je doet. In natura betalen dien je uiteraard wel met beleid te doen. Kind heeft wel meer spulletjes nodig dan alleen schoentjes en een trainingspakje van Philipp Plein natuurlijk. Daar zijn best wel oplossingen voor.
Kleren blijven natuurlijk wel een kwestie van smaak. En als de een wel merkkleding kan kopen en de ander niet. Tsja, er zijn genoeg kinderen waarvan de ouders helemaal geen geld hebben om merkkleding te kopen.
En zo zijn er na een scheiding wel meer verschillen tussen huishoudens. Bij de een mogen ze wat meer dan bij de ander. Bij de een gaan ze een uur later naar bed, eten ze vaker friet, mogen ze langer tv kijken, etc.
Het is dus niet de bedoeling dat als kinderen voor de scheiding in merkkleding lopen dat ze dat dan na de scheiding bij een van de ouders niet meer kunnen.
Punt is dat als je alimentatie in natura gaat toestaan dat degenen die nu het hardst schreeuwen dat het allemaal belachelijk is dat er überhaupt alimentatie betaald moet worden, daar dan misbruik van gaan maken en er van alles aan gaan doen dat de ex de kinderen in zijn/haar huishouden niet op dezelfde manier kan opvoeden.
Wie gaat bepalen dat de alimentatiebetaler dat wel met beleid doet als het in natura kan? Je moet dat helemaal niet willen, dan blijft de een bepalen wat er in het huishouden van de ander gebeurt, en dat is ronduit bizar.
En waarom? Omdat de een (vaak dankzij de ondersteuning van de ander) toevallig een veelvoud verdient?
Dat geld is bedoeld voor de kinderen, dus helemaal niet zo gek als het daar dan naar toe gaat.quote:
[..]
Beslissen waar een ander geld voor de kinderen aan uitgeeft en het voor die ander doen is zeker wel bevoogden.
Het is dus niet de bedoeling dat als kinderen voor de scheiding in merkkleding lopen dat ze dat dan na de scheiding bij een van de ouders niet meer kunnen.
Punt is dat als je alimentatie in natura gaat toestaan dat degenen die nu het hardst schreeuwen dat het allemaal belachelijk is dat er überhaupt alimentatie betaald moet worden, daar dan misbruik van gaan maken en er van alles aan gaan doen dat de ex de kinderen in zijn/haar huishouden niet op dezelfde manier kan opvoeden.
Wie gaat bepalen dat de alimentatiebetaler dat wel met beleid doet als het in natura kan? Je moet dat helemaal niet willen, dan blijft de een bepalen wat er in het huishouden van de ander gebeurt, en dat is ronduit bizar.
En waarom? Omdat de een (vaak dankzij de ondersteuning van de ander) toevallig een veelvoud verdient?
Er kunnen allerlei dingen gebeuren waardoor kinderen opeens niet meer in merkkleding kunnen lopen. Stel dat de onderneming van het huishouden failliet gaat, of er één of ze zelfs allebei werkloos worden. Dan zal er ook teruggeschakeld moet worden. Dat hoort bij het leven.
Ik vind in elk geval niet dat ex-partners aan elkaar moeten gaan betalen, zodat ze allebei merkkleding kunnen blijven kopen.
In het geval van TO bepaalt ex-partner met haar krankzinnige alimentatieeisen en toekomstdromen gebouwd op de centen van haar ex ook wat er bij TO gebeurt, namelijk flinke werkweken blijven draaien om alles te kunnen blijven betalen.
Je bepaalt ook niet wat er in het andere huishouden gebeurt. Je zorgt ervoor dat de kinderen krijgen wat ze nodig hebben.
Ja, het is bedoeld voor de kinderen en de ouder die de kinderen in zijn/haar huis verzorgt is prima in staat zelf te bepalen waar dat aan uitgegeven wordt, de merkkleding was een voorbeeld.quote:
[..]
Dat geld is bedoeld voor de kinderen, dus helemaal niet zo gek als het daar dan naar toe gaat.
Er kunnen allerlei dingen gebeuren waardoor kinderen opeens niet meer in merkkleding kunnen lopen. Stel dat de onderneming van het huishouden failliet gaat, of er één of ze zelfs allebei werkloos worden. Dan zal er ook teruggeschakeld moet worden. Dat hoort bij het leven.
Ik vind in elk geval niet dat ex-partners aan elkaar moeten gaan betalen, zodat ze allebei merkkleding kunnen blijven kopen.
In het geval van TO bepaalt ex-partner met haar krankzinnige alimentatieeisen en toekomstdromen gebouwd op de centen van haar ex ook wat er bij TO gebeurt, namelijk flinke werkweken blijven draaien om alles te kunnen blijven betalen.
Je bepaalt ook niet wat er in het andere huishouden gebeurt. Je zorgt ervoor dat de kinderen krijgen wat ze nodig hebben.
En nee, waarom zou de alimentatie in natura betaald moeten kunnen worden? Het is echt bizar. Je bepaalt daarmee wel wat er in het andere huishouden gebeurt, namelijk dat wat de betaler vindt dat de kinderen nodig hebben, ongeacht wat de andere ouder vindt.
Ik snap niet eens waarom dit onderdeel van de discussie is geworden, de suggestie alleen al is ronduit bizar.
Plus dat het in NL niet speelt, en terecht.
In het geval van TS is het vooral een vreemd verhaal, de zogenaamd "krankzinnige eisen" van zijn ex worden echt niet zomaar door de mediator en zijn eigen advocaat bevestigt.
Ik kom bij proefberekeningen in ieder geval op totaal andere bedragen uit bij de cijfers die TS wel noemt, even los van het 30/70 verhaal waar de ex van TS ook niet zomaar recht op kan doen gelden, maar zelfs dan kom ik met de genoemde cijfers niet op zulke alimentatiebedragen uit.
Het verhaal is dus op een of andere manier niet compleet.
Ik vind dat helemaal niet bizar. Je weet zo ongeveer wat kinderen nodig hebben. Veel andere dingen zijn extra. Als 'n ouder die extraatjes wil kopen, dan gaat 'ie maar (meer) werken i.p.v. teren op toeslagen en alimentatie. Ik zie het niet als een probleem als er verschillen zijn tussen huishoudens. Die zijn er tussen zoveel huishoudens.quote:
[..]
Ja, het is bedoeld voor de kinderen en de ouder die de kinderen in zijn/haar huis verzorgt is prima in staat zelf te bepalen waar dat aan uitgegeven wordt, de merkkleding was een voorbeeld.
En nee, waarom zou de alimentatie in natura betaald moeten kunnen worden? Het is echt bizar. Je bepaalt daarmee wel wat er in het andere huishouden gebeurt, namelijk dat wat de betaler vindt dat de kinderen nodig hebben, ongeacht wat de andere ouder vindt.
Ik snap niet eens waarom dit onderdeel van de discussie is geworden, de suggestie alleen al is ronduit bizar.
Plus dat het in NL niet speelt, en terecht.
In het geval van TS is het vooral een vreemd verhaal, de zogenaamd "krankzinnige eisen" van zijn ex worden echt niet zomaar door de mediator en zijn eigen advocaat bevestigt.
Ik kom bij proefberekeningen in ieder geval op totaal andere bedragen uit bij de cijfers die TS wel noemt, even los van het 30/70 verhaal waar de ex van TS ook niet zomaar recht op kan doen gelden, maar zelfs dan kom ik met de genoemde cijfers niet op zulke alimentatiebedragen uit.
Het verhaal is dus op een of andere manier niet compleet.
Voor wat betreft TS heb ik geen idee. Ik ga maar even af op wat er hier te lezen is. Op vragen geeft hij amper antwoord, terwijl die wel belangrijk zijn om het hele plaatje compleet te krijgen.
Krijg (vooral uit het vorige topic) wel de indruk dat hij veel te lang veel te soft is geweest in de hoop dat het nog goedkomt met haar ex.
Maar dat is/was naïviteit van hem. Zijn ex heeft dit al lang en breed voorbereid. Net zoals haar toekomstplaatje met 'n andere man, wat TS grotendeels mag gaan financieren.
Dat kan, maar het hoeft niet. Ik kan me voorstellen dat zowel moeder, mediator als rechter ook wel een mening hebben over het 50% van de tijd plaatsen van kinderen bij een vader die nooit thuis is.quote:
Zou het zo zijn dat TS zelf die 50/50 niet wil?
Opinion is the medium between knowledge and ignorance (Plato)
Er zijn ook een heleboel ouders die wel bij elkaar zijn en niet met geld om kunnen gaan. Moeten we die ook gaan vertellen waar ze het geld bestemd voor hun kinderen aan uit moeten geven, of is dat alleen als een vrouw geld krijgt van haar ex-man?
Opinion is the medium between knowledge and ignorance (Plato)
Je hebt een punt met jouw uitleg.quote:
Ik snap niet goed waar je vandaan haalt dat de kinderen moedwillig door moeder schade wordt toegebracht.
De kinderen zijn zich denk ik in ieder geval bewust dat er iets specifieks gaande is waarover hun beide ouders het niet met elkaar eens kunnen worden en dat geeft onrust. Als dit jarenlang zo door blijft gaan, dan gaat dit negatieve gevolgen krijgen voor de kinderen. Ik spreek overigens uit eigen ervaring, echter ging het in mijn eigen verleden om precies het tegenovergestelde. Mijn vader betaalde genoeg alimentatie aan mijn moeder, maar juist daarmee hield hij tegenover iedereen een facade op hoe goed hij voor zijn ex-vrouw en zoon zorgde, terwijl hij in werkelijkheid controle over mijn moeder wilde behouden. En ook door zogenaamd zo goed voor haar te blijven zorgen was tegelijkertijd bedoeld om zijn huidige vriendin bang te maken dat hij nog gevoelens zou hebben voor mijn moeder en weer naar haar terug als zijn vriendin teveel voor haar eigen behoeftes opkomt.
Stel dat het TS er alleen maar om gaat om onder zijn verantwoordelijkheden uit te komen (hij kiest er immers zelf voor om zoveel uren te werken, zodat hij te weinig tijd over heeft voor zijn kinderen) dan moet zijn ex zich uiteindelijk afvragen wat het beste is voor de kinderen.
En dat geldt trouwens eveneens voor TS, wat de situatie ook moge zijn. Hij kan zelf bijvoorbeeld voorstellen dat hij een spaarrekening voor de kinderen regelt en daarop maandelijk een deel van de alimentatie stort. Dat zou hem meer het gevoel kunnen geven dat hij specifiek zijn steentje bijdraagt aan de zorg
Wat nou patriarchaat?
Sterkte TS. Ik hoor dit soort verhalen aan de lopende band. Ex-vrouwen / vriendinnen die totaal evil worden en er nog even een lekker zakelijk slaatje uit willen slaan. Totaal oneerlijk.
Als ik jou was zou ik het net zo evil gaan spelen. Vanaf nu alleen nog maar zwart werk aannemen. Geen belasting afdragen en een laag tot nihil inkomen opgeven. Van een kale kip kunnen ze niet plukken.
Sterkte TS. Ik hoor dit soort verhalen aan de lopende band. Ex-vrouwen / vriendinnen die totaal evil worden en er nog even een lekker zakelijk slaatje uit willen slaan. Totaal oneerlijk.
Als ik jou was zou ik het net zo evil gaan spelen. Vanaf nu alleen nog maar zwart werk aannemen. Geen belasting afdragen en een laag tot nihil inkomen opgeven. Van een kale kip kunnen ze niet plukken.
TS heeft zelf ook alles op z'n beloop gelaten en helemaal niks vooraf geregeld, hij had niet eens gezag over z'n eigen kinderen.quote:
Wat nou patriarchaat?
Sterkte TS. Ik hoor dit soort verhalen aan de lopende band. Ex-vrouwen / vriendinnen die totaal evil worden en er nog even een lekker zakelijk slaatje uit willen slaan. Totaal oneerlijk.
Als ik jou was zou ik het net zo evil gaan spelen. Vanaf nu alleen nog maar zwart werk aannemen. Geen belasting afdragen en een laag tot nihil inkomen opgeven. Van een kale kip kunnen ze niet plukken.
crap in = crap out
Persoonlijk vind ik 2700 euro netto vrij laag als dat 36 uur in loondienst is plus 20 uur als zzp'er.
Je hebt het ook over een managementbaan. Wat levert dat zzp werk je dan eigenlijk nog op qua inkomen?
Je hebt het ook over een managementbaan. Wat levert dat zzp werk je dan eigenlijk nog op qua inkomen?
Eerst denken, dan typen
Als mensen niet met geld om kunnen gaan en kinderen daar de dupe van worden? Ja.quote:
Er zijn ook een heleboel ouders die wel bij elkaar zijn en niet met geld om kunnen gaan. Moeten we die ook gaan vertellen waar ze het geld bestemd voor hun kinderen aan uit moeten geven, of is dat alleen als een vrouw geld krijgt van haar ex-man?
Ja, dat kost geld, maar dat kosten schuldsaneringen ook.
Hij kan/wil minder gaan werken. Moeders zal zonder de volle mep qua toeslagen en minder alimentatie meer moeten gaan werken.quote:
[..]
Dat kan, maar het hoeft niet. Ik kan me voorstellen dat zowel moeder, mediator als rechter ook wel een mening hebben over het 50% van de tijd plaatsen van kinderen bij een vader die nooit thuis is.
Dus zo'n rare gedachte is dat niet.
https://intveenadvocaten.(...)aar-inkomensverlies/
Misschien eens met je advocaat delen. Waarom hij een andere mening heeft dan deze rechterlijke uitspraak.
Misschien eens met je advocaat delen. Waarom hij een andere mening heeft dan deze rechterlijke uitspraak.
Eerst denken, dan typen
Ja, je kunt gewoon betogen dat je graag co-ouderschap wilt, dat je nu in je eentje een huishouden draaiende moet zien te houden en dus werkweken van 60+ uur niet vol te houden zijn. Lijkt me een prima argumentatie.quote:
https://intveenadvocaten.(...)aar-inkomensverlies/
Misschien eens met je advocaat delen. Waarom hij een andere mening heeft dan deze rechterlijke uitspraak.
Het is niet zo dat TS om zijn ex te kloten opeens van 60 uur manager spelen naar 12 uur per week bollen pellen gaat.
Is dat gezag inmiddels wel al geregeld?quote:
[..]
TS heeft zelf ook alles op z'n beloop gelaten en helemaal niks vooraf geregeld, hij had niet eens gezag over z'n eigen kinderen.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
3 dagen wordt eigenlijk al als co ouderschap gezien. Als beide minimaal 3 dagen voor de kinderen zorgen.quote:
[..]
Ja, je kunt gewoon betogen dat je graag co-ouderschap wilt, dat je nu in je eentje een huishouden draaiende moet zien te houden en dus werkweken van 60+ uur niet vol te houden zijn. Lijkt me een prima argumentatie.
Het is niet zo dat TS om zijn ex te kloten opeens van 60 uur manager spelen naar 12 uur per week bollen pellen gaat.
Eerst denken, dan typen
Gelukkig wel.quote:
[..]
Is dat gezag inmiddels wel al geregeld?
crap in = crap out
|
|
