R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Sinds twee weken heb contact met iemand waarmee ik een goede klik heb, er komen van beide kanten ook gevoelens bij kijken. Echter, uit een eerdere relatie heb ik twee kinderen, die zijn er en zullen er altijd blijven.
Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.
Deze situatie geeft een soort beklemmend gevoel, zijn er mensen hier met ervaring op dit gebied? Hoe hier mee om te gaan?
Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.
Deze situatie geeft een soort beklemmend gevoel, zijn er mensen hier met ervaring op dit gebied? Hoe hier mee om te gaan?
jullie daten net 2 weken. Daar hoeven de kinderen toch nog niet aan toegevoegd te worden? Ik zou vragen wat precies bedoeld met "beklemmend gevoel"
Gelijk afkappen, want neem aan dat je kinderen voor een nieuwe vriendin gaan. Na twee weken al een beklemmend gevoel, wat na 2 jaar?
Denk aan je kinderen.
Denk aan je kinderen.
Ik zou zo'n topic verwachten vanuit de kant van de vriendin, niet van de vader 
(niet om de sekse, maar omdat het háár aangaat)
(want jij hebt toch niet het beklemmende gevoel, ts? Just to be sure)
(niet om de sekse, maar omdat het háár aangaat)(want jij hebt toch niet het beklemmende gevoel, ts? Just to be sure)
Somebody that I used to know
Eerlijk? Op dit moment zet het mijn gevoelens voor haar stil. Weet niet goed wat ik ermee aan moet.quote:Op zaterdag 25 december 2021 15:18 schreef Postbus100 het volgende:
Ik zou zo'n topic verwachten vanuit de kant van de vriendin, niet van de vader
(want jij hebt toch niet het beklemmende gevoel, ts? Just to be sure)
Ik dacht door de TT dat TS moe werd van zijn eigen kinderen terwijl hij probeert weer op het zadel te klimmen 
Dit is natuurlijk echt iets waar ze zelf mee in het reine moet komen, als ze het al lastig vindt zo vroeg in de relatie. Heeft ze de kinderen al een keer gezien? Je kan natuurlijk ook gewoon lekker lang daten en tegen de tijd dat je relatie stabiel is de volgende fase aangaan en de kinderen betrekken.
Als ze op voorhand al moeite heeft met kinderen omdat eerdere relaties niet lekker werkten, dan beloofd dat weinig goeds.
Dit is natuurlijk echt iets waar ze zelf mee in het reine moet komen, als ze het al lastig vindt zo vroeg in de relatie. Heeft ze de kinderen al een keer gezien? Je kan natuurlijk ook gewoon lekker lang daten en tegen de tijd dat je relatie stabiel is de volgende fase aangaan en de kinderen betrekken.
Als ze op voorhand al moeite heeft met kinderen omdat eerdere relaties niet lekker werkten, dan beloofd dat weinig goeds.
-nee-
Haar probleem. Die kinderen zijn er nu eenmaal, als zij daar om wat voor redden dan ook niet mee kan of wil leven is de relatie niet levensvatbaar.
blablablabla
Preciesquote:Op zaterdag 25 december 2021 15:34 schreef Socios het volgende:
Eerst maar even een paar maanden NEUKEN en dan maar verder kijken.
Dat had ik ook voor ogen, gewoon daten en daarna verder kijken. Alleen het gevoel speelt natuurlijk ook een rol. Omdat er gevoelens bij komen, beginnende verliefdheid, maakt dat onzeker. Wil voorkomen dat ik straks de jankende partij ben omdat ze het toch niet kan. Als ik dat nu al weet, kan ik er beter mee kappen.quote:Op zaterdag 25 december 2021 15:25 schreef Marsenal het volgende:
Ik dacht door de TT dat TS moe werd van zijn eigen kinderen terwijl hij probeert weer op het zadel te klimmen
Dit is natuurlijk echt iets waar ze zelf mee in het reine moet komen, als ze het al lastig vindt zo vroeg in de relatie. Heeft ze de kinderen al een keer gezien? Je kan natuurlijk ook gewoon lekker lang daten en tegen de tijd dat je relatie stabiel is de volgende fase aangaan en de kinderen betrekken.
Als ze op voorhand al moeite heeft met kinderen omdat eerdere relaties niet lekker werkten, dan beloofd dat weinig goeds.
Voor iemand anders zijn kinderen zorgen is een hele grote stap waar je goed over na moet denken. Bij mijn huidige relatie heb ik daar ook goed over na moeten denken maar was ik er niet in de eerste twee weken al mee bezig.
Ja ik vond het een gek idee, zelf was ik een typische vrijgezel. Lekker los en leef de leven. Dat verandert sowieso met een relatie maar bij een waar een kind in voorkomt zeker.
Mijn gevoel zegt afkappen. Dit gaat alleen nog maar harder terug komen wanneer ze merkt dat ze niet op de eerste plaats staat. Dat is ook mijn tip aan iedere toekomstige stiefouder, realiseer jezelf dat jij niet het allerbelangrijkste bent. Dan begrijp je die ander veel beter.
Ja ik vond het een gek idee, zelf was ik een typische vrijgezel. Lekker los en leef de leven. Dat verandert sowieso met een relatie maar bij een waar een kind in voorkomt zeker.
Mijn gevoel zegt afkappen. Dit gaat alleen nog maar harder terug komen wanneer ze merkt dat ze niet op de eerste plaats staat. Dat is ook mijn tip aan iedere toekomstige stiefouder, realiseer jezelf dat jij niet het allerbelangrijkste bent. Dan begrijp je die ander veel beter.
Better to have loved and lost than never loved at all, niet vergeten.quote:Op zaterdag 25 december 2021 15:41 schreef step2step2 het volgende:
[..]
Dat had ik ook voor ogen, gewoon daten en daarna verder kijken. Alleen het gevoel speelt natuurlijk ook een rol. Omdat er gevoelens bij komen, beginnende verliefdheid, maakt dat onzeker. Wil voorkomen dat ik straks de jankende partij ben omdat ze het toch niet kan. Als ik dat nu al weet, kan ik er beter mee kappen.
-nee-
Het lijkt me voor jou toch ook een duidelijke dealbreaker als zij jouw kinderen niet ziet zitten.
The love you take is equal to the love you make.
Een paar keer overheen gaan en als het serieus wordt duidelijk aangeven dat je kinderen altijd op nummer 1 staan.quote:
Zo heeft ieder het pleziertje gehad voor de echte zaken beginnen.
Google is your friend, abuse your friends
Waar komt het idee vandaan dat als je een "relatie" aangaat met iemand met kinderen dat je dan ook voor die kinderen moet zorgen?quote:
Voor iemand anders zijn kinderen zorgen is een hele grote stap waar je goed over na moet denken. Bij mijn huidige relatie heb ik daar ook goed over na moeten denken maar was ik er niet in de eerste twee weken al mee bezig.
Ja ik vond het een gek idee, zelf was ik een typische vrijgezel. Lekker los en leef de leven. Dat verandert sowieso met een relatie maar bij een waar een kind in voorkomt zeker.
Mijn gevoel zegt afkappen. Dit gaat alleen nog maar harder terug komen wanneer ze merkt dat ze niet op de eerste plaats staat. Dat is ook mijn tip aan iedere toekomstige stiefouder, realiseer jezelf dat jij niet het allerbelangrijkste bent. Dan begrijp je die ander veel beter.
Wees eerlijk tegen haar wat betreft het gevoel wat je nu hebt. Niet iedereen ziet het zitten om een partner met kinderen te hebben (en alles wat daar bij komt kijken) en het is eigenlijk juist wel goed dat ze daar nu al eerlijk over is, ook al kennen jullie elkaar pas net.
Mijn man heeft twee kinderen, en hoewel alles nu na meerdere jaren echt heel goed en fijn is, heeft dat bloed zweet en tranen gekost.
Mijn man heeft twee kinderen, en hoewel alles nu na meerdere jaren echt heel goed en fijn is, heeft dat bloed zweet en tranen gekost.
Het is natuurlijk niet alleen de zorg, wat uiteindelijk vaak vanzelf wel verwacht wordt, maar ook alle mogelijke problemen die erbij komen kijken. Kinderen die de nieuwe partner niet accepteren, ex-partners die moeilijk doen enz.quote:
[..]
Waar komt het idee vandaan dat als je een "relatie" aangaat met iemand met kinderen dat je dan ook voor die kinderen moet zorgen?
Waarom voel je je zo aangevallen?quote:
[..]
Waar komt het idee vandaan dat als je een "relatie" aangaat met iemand met kinderen dat je dan ook voor die kinderen moet zorgen?
Wij zijn uiteindelijk gaan samenwonen, hoe zie je dat voor je? Lekker lui in je boxer op de bank en dat kind negeren?
Geen aanval hoor! Ik vind dat je het behoorlijk één kant op trekt. In mijn "wereld" zijn er meer mogelijkheden dan dat iemand de opvoeder wordt van de kinderen van een ander als je een relatie aangaat. Alsof een relatie altijd samenwonen moet betekenen of elkaars leven integreren. Er zijn zoveel vormen dat ik het bijzonder vind dat iemand na 2 weken daten al begint over angstig worden van kinderen terwijl je de vorm van de relatie nog helemaal niet kan voorzien.quote:
[..]
Waarom voel je je zo aangevallen?
Wij zijn uiteindelijk gaan samenwonen, hoe zie je dat voor je? Lekker lui in je boxer op de bank en dat kind negeren?
Dat is aan haar. Als zij vindt dat kinderen uit een eerdere relatie een 'dealbreaker' zijn dan is dat zo. Alleen als ze het accepteert dat die kinderen bestaan en mogelijk ondersteunend zal zijn in de opvoeding heeft een eventuele relatie kans van slagen.quote:
Sinds twee weken heb contact met iemand waarmee ik een goede klik heb, er komen van beide kanten ook gevoelens bij kijken. Echter, uit een eerdere relatie heb ik twee kinderen, die zijn er en zullen er altijd blijven.
Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.
Deze situatie geeft een soort beklemmend gevoel, zijn er mensen hier met ervaring op dit gebied? Hoe hier mee om te gaan?
Hoe oud zijn die kinderen? Als ze nog heel jong zijn dan kun je ze best verlaten, die maken toch nog geen actieve herinneringen aan. Moet de moeder wel meespelen natuurlijk lololol.
[ Bericht 35% gewijzigd door Twiitch op 26-12-2021 09:19:29 ]
"Voor die kinderen zorgen" is nogal een breed begrip. Als vrouw hoef je ze denk ik geen borstvoeding te geven maar het idee dat je (in een langdurige relatie) geen rol hoeft te hebben is naïef en daar moet je van tevoren gewoon goed over nadenken/praten. Als bijvoorbeeld het idee van een dagje oppassen al zware weerstand oproept dan gewoon afkappen want dan gaat het never nooit werken en je brengt je partner ook nog eens in een klote situatie. Al is de leeftijd van de kinderen natuurlijk wel een grote factor in dit hele verhaal.quote:
[..]
Waar komt het idee vandaan dat als je een "relatie" aangaat met iemand met kinderen dat je dan ook voor die kinderen moet zorgen?
[ Bericht 35% gewijzigd door Twiitch op 26-12-2021 09:19:29 ]
In principe vraag ik niet van haar om de 'moeder'-rol over te nemen, maar besef tegelijkertijd ook dat ze wel degelijk een rol zal spelen als we verder gaan. Het vraagstuk komt voor mij simpelweg te vroeg in deze fase. Dat geeft mij dan ook een beklemmend gevoel, omdat ik niet een keuze heb ik deze.quote:Op zondag 26 december 2021 07:50 schreef Twiitch het volgende:
Hoe oud zijn die kinderen? Als ze nog heel jong zijn dan kun je ze best verlaten, die maken toch nog geen actieve herinneringen aan. Moet de moeder wel meespelen natuurlijk lololol.
[..]
"Voor die kinderen zorgen" is nogal een breed begrip. Als vrouw hoef je ze denk ik geen borstvoeding te geven maar het idee dat je (in een langdurige relatie) geen rol hoeft te hebben is naïef en daar moet je van tevoren gewoon goed over nadenken/praten. Als bijvoorbeeld het idee van een dagje oppassen al zware weerstand oproept dan gewoon afkappen want dan gaat het never nooit werken en je brengt je partner ook nog eens in een klote situatie. Al is de leeftijd van de kinderen natuurlijk wel een grote factor in dit hele verhaal.
Mijn gevoelens ontwikkelen maar tegelijkertijd staan deze nu stil door dit onderwerp. Mijn gevoel zegt afkappen, want deze boemerang gaat keihard terugkomen. Aan de andere kant zegt zij, we zien het wel. Het komt allemaal goed.
De kinderen zijn nu 12 en 7.
Klinkt niet alsof zij bereid is om ruimte te maken voor jouw kinderen. En als die bereidheid er niet is, dan houdt het op.
Mijn stiefdochters waren 12 en 9 toen ik ze leerde kennen. Ik ben geen moeder maar eerder een soort tante. Ik bemoei me dus wel vanaf de zijlijn. Soms lastig, want je moet zelf altijd heel veel ruimte geven en anderzijds moet je je zelf altijd afvragen waar je je wel en niet mee bemoeid.
Verder is de band met de moeder van echt doorslaggevend. In mijn geval is die best goed te noemen. Ik erger me wel eens aan haar en dat zal omgekeerd ook zo zijn. Maar we appen wel eens over de meiden.
In mijn vorige relatie waren 2 pubers van 13 en 16. Geen contact met hun moeder want vechtscheiding. En in zo'n relatie zou ik zelf echt nooit meer stappen, getraumatiseerde kinderen, vader en moeder allebei erg onvolwassen naar elkaar dus veel dingen werden negatief of doodgezwegen. Hoop drama.
Mijn stiefdochters waren 12 en 9 toen ik ze leerde kennen. Ik ben geen moeder maar eerder een soort tante. Ik bemoei me dus wel vanaf de zijlijn. Soms lastig, want je moet zelf altijd heel veel ruimte geven en anderzijds moet je je zelf altijd afvragen waar je je wel en niet mee bemoeid.
Verder is de band met de moeder van echt doorslaggevend. In mijn geval is die best goed te noemen. Ik erger me wel eens aan haar en dat zal omgekeerd ook zo zijn. Maar we appen wel eens over de meiden.
In mijn vorige relatie waren 2 pubers van 13 en 16. Geen contact met hun moeder want vechtscheiding. En in zo'n relatie zou ik zelf echt nooit meer stappen, getraumatiseerde kinderen, vader en moeder allebei erg onvolwassen naar elkaar dus veel dingen werden negatief of doodgezwegen. Hoop drama.
Resistance is futile.
Precies dat. Gisterochtend kwam het onderwerp toevalligerwijs, aan de telefoon (stom weet het), op tafel. Heb ook aangegeven dat dit mij niet lekker zit, voor mij is het letterlijk alles of niets (dus ofwel je accepteert het of niet). De gevoelens zijn goed, maar toch stap ik onbewust nu op de rem.quote:Op zondag 26 december 2021 09:52 schreef Seven. het volgende:
Klinkt niet alsof zij bereid is om ruimte te maken voor jouw kinderen. En als die bereidheid er niet is, dan houdt het op.
Zij wil doorgaan op de manier waarop het ging, dus het ontdekken of wij bij elkaar passen etc. Dat vind ik dan nu wel lastig. Als zij überhaupt de ruimte niet wil maken, zou ze ook niet doorgaan. Of verdedig ik haar nu.
Wat mij betreft is de bereidheid om ruimte te maken de basisvoorwaarde. De vraag of ze bereid is om, kun je alleen maar beantwoord zien door zelf heel duidelijk aan te geven dat jij het gevoel hebt dat ze niet bereid is om op termijn een rol te spelen in het leven van jouw kinderen (en andersom moet ze ook ruimte willen geven voor jouw kinderen om een rol te spelen in haar leven op termijn). Als die ruimte er toch wel blijkt te zijn, dan is er niks aan de hand.quote:
[..]
Precies dat. Gisterochtend kwam het onderwerp toevalligerwijs, aan de telefoon (stom weet het), op tafel. Heb ook aangegeven dat dit mij niet lekker zit, voor mij is het letterlijk alles of niets (dus ofwel je accepteert het of niet). De gevoelens zijn goed, maar toch stap ik onbewust nu op de rem.
Zij wil doorgaan op de manier waarop het ging, dus het ontdekken of wij bij elkaar passen etc. Dat vind ik dan nu wel lastig. Als zij überhaupt de ruimte niet wil maken, zou ze ook niet doorgaan. Of verdedig ik haar nu.
En ik snap heel goed dat je dit niet zomaar op z'n beloop wil laten. Maar besef ook goed dat de motivatie om dit snel af te tikken 'm voor jou vooral zit in het vermijden van het risico op een gebroken hart. Daar is niks mee want je bent gewoon heel menselijk. Als het je puur om je kinderen te doen was, dan was het veel makkelijker geweest om te zeggen 'joh, even goede vrienden, maar dan beter niet'. Zij voelt waarschijnlijk ook dat er ruimte is om het zo te regelen dat jij kiest voor haar, terwijl zij geen toezeggingen doet omtrent jouw kinderen.
Alles wat na de bereidheid komt, is grijs gebied, dus vooral een kwestie van aftasten hoe jullie dat zelf in willen vullen.
Ik ben zelf meer een tante. De meiden hebben hier allebei een eigen kamer, de oudste komt alleen nog op visite dus met haar ga ik om de maand een hapje eten of shoppen of zo. De jongste is hier om het weekend, neemt ook vaak een maatje mee enzo.
Resistance is futile.
Het is altijd een kwestie van wennen ook, dus wat ze nu voelt kan eventueel nog veranderen. Dat weet je vantevoren niet. Misschien is ze na een paar maand ook wel zat van jouw lichaamsgeur, wie weet. Relaties ontwikkelen kost tijd en energie, hoe je het ook wendt of keert. En als een langdurige relatie het enige bevredigende einddoel is, dan ja, dan zul je ook veel tijd en energie verspillen uiteindelijk.
Nooit doorzetten met een partner met twijfels.quote:
Sinds twee weken heb contact met iemand waarmee ik een goede klik heb, er komen van beide kanten ook gevoelens bij kijken. Echter, uit een eerdere relatie heb ik twee kinderen, die zijn er en zullen er altijd blijven.
Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.
Deze situatie geeft een soort beklemmend gevoel, zijn er mensen hier met ervaring op dit gebied? Hoe hier mee om te gaan?
En hoe sexistisch dit ook mag klinken, zeker niet met een vrouw.
Dat begint met twijfels en vragen en eindigt met ellende en drama met daartussen in steeds terugkerend gezeik.
Zoek liever iemand van de cattegorie "kinderen geen bezwaar."
Daar doe je jezelf en haar op de lange termijn allebei een groot plezier mee.
Ja niet gaan samenwonen dus. Gewoon blijven LATten. Ik wil graag dat een kind een eigen plekje houdt bij zijn/haar ouder en dat gaat niet als ik met die ouder ga samenwonen. En ik kan prima LATten uit praktische redenen, heb ik 2/3 van mijn huidige relatie ook gedaan.quote:
[..]
Waarom voel je je zo aangevallen?
Wij zijn uiteindelijk gaan samenwonen, hoe zie je dat voor je? Lekker lui in je boxer op de bank en dat kind negeren?
Echt zo kortzichtig om samenwonen altijd maar als de enige mogelijke optie voor een relatie te zien. Denk dat het ook voor veel mensen goed zou zijn als ze dat wat minder als heilige graal zouden beschouwen.
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Het risico op een gebroken hart wil ik natuurlijk voorkomen, helaas kan dat niet altijd (daarvan ben ik mezelf ook bewust). De bereidheid, om ruimte te geven om de kinderen te accepteren, is er. Ze wist dit tenslotte vanaf het begin en heeft desondanks toch gevoelens. Gisteren hebben we het nog kort besproken, ze geeft ook aan misschien 'te moeilijk' te denken.quote:Op zondag 26 december 2021 11:46 schreef Seven. het volgende:
[..]
Wat mij betreft is de bereidheid om ruimte te maken de basisvoorwaarde. De vraag of ze bereid is om, kun je alleen maar beantwoord zien door zelf heel duidelijk aan te geven dat jij het gevoel hebt dat ze niet bereid is om op termijn een rol te spelen in het leven van jouw kinderen (en andersom moet ze ook ruimte willen geven voor jouw kinderen om een rol te spelen in haar leven op termijn). Als die ruimte er toch wel blijkt te zijn, dan is er niks aan de hand.
En ik snap heel goed dat je dit niet zomaar op z'n beloop wil laten. Maar besef ook goed dat de motivatie om dit snel af te tikken 'm voor jou vooral zit in het vermijden van het risico op een gebroken hart. Daar is niks mee want je bent gewoon heel menselijk. Als het je puur om je kinderen te doen was, dan was het veel makkelijker geweest om te zeggen 'joh, even goede vrienden, maar dan beter niet'. Zij voelt waarschijnlijk ook dat er ruimte is om het zo te regelen dat jij kiest voor haar, terwijl zij geen toezeggingen doet omtrent jouw kinderen.
Alles wat na de bereidheid komt, is grijs gebied, dus vooral een kwestie van aftasten hoe jullie dat zelf in willen vullen.
Ik ben zelf meer een tante. De meiden hebben hier allebei een eigen kamer, de oudste komt alleen nog op visite dus met haar ga ik om de maand een hapje eten of shoppen of zo. De jongste is hier om het weekend, neemt ook vaak een maatje mee enzo.
100% eens.quote:
Het is altijd een kwestie van wennen ook, dus wat ze nu voelt kan eventueel nog veranderen. Dat weet je vantevoren niet. Misschien is ze na een paar maand ook wel zat van jouw lichaamsgeur, wie weet. Relaties ontwikkelen kost tijd en energie, hoe je het ook wendt of keert. En als een langdurige relatie het enige bevredigende einddoel is, dan ja, dan zul je ook veel tijd en energie verspillen uiteindelijk.
Je verdedigt haar.quote:
[..]
Precies dat. Gisterochtend kwam het onderwerp toevalligerwijs, aan de telefoon (stom weet het), op tafel. Heb ook aangegeven dat dit mij niet lekker zit, voor mij is het letterlijk alles of niets (dus ofwel je accepteert het of niet). De gevoelens zijn goed, maar toch stap ik onbewust nu op de rem.
Zij wil doorgaan op de manier waarop het ging, dus het ontdekken of wij bij elkaar passen etc. Dat vind ik dan nu wel lastig. Als zij überhaupt de ruimte niet wil maken, zou ze ook niet doorgaan. Of verdedig ik haar nu.
Je weet dondersgoed dat dit geen toekomst heeft.
Maar misschien hoeft het dat ook niet te hebben. Als je dat voor jezelf maar helder hebt.
"Arrogance has to be earned. Tell me what you've done to earn yours." - House MD
"Dear life, when I asked whether or not my day could get any worse, it was meant as a rethorical question, not a challenge!"
"Dear life, when I asked whether or not my day could get any worse, it was meant as a rethorical question, not a challenge!"
Ja maarja, dat zijn dingen die je kunt veranderen of die van een minder groot kaliber zijn dan dat je 2 kinderen hebt die zij dan niet accepteert. Ik vind, zoals papa @Sfancta hier al eerder zegt, dat die kids ten alle tijden voor gaan, en als de acceptatie er vanaf het begin al niet is, zou ik heel erg gaan twijfelen of die er dan nog wel komt.quote:
Het is altijd een kwestie van wennen ook, dus wat ze nu voelt kan eventueel nog veranderen. Dat weet je vantevoren niet. Misschien is ze na een paar maand ook wel zat van jouw lichaamsgeur, wie weet. Relaties ontwikkelen kost tijd en energie, hoe je het ook wendt of keert. En als een langdurige relatie het enige bevredigende einddoel is, dan ja, dan zul je ook veel tijd en energie verspillen uiteindelijk.
Wat ik ook vreemd vind @step2step2, zij wist allang dat jij kids had. En dan nu wel moeilijk gaan doen. Wat ik ook vreemd vind is dat ze zegt dat ze eerder relaties heeft gehad met mannen met kinderen, en daar geen goede ervaring mee heeft. Waar heeft ze dan geen goede ervaringen mee, met die mannen, of met die kinderen
En waarom steeds mannen met kinderen? So many questions...
Het gaat er denk ik ook om dat men ziet hoe men met de kinderen omgaat. Natuurlijk kunnen er vooroordelen zijn op basis van voorgaande ervaringen maar het gaat ook om dat moment.quote:
Sinds twee weken heb contact met iemand waarmee ik een goede klik heb, er komen van beide kanten ook gevoelens bij kijken. Echter, uit een eerdere relatie heb ik twee kinderen, die zijn er en zullen er altijd blijven.
Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.
Deze situatie geeft een soort beklemmend gevoel, zijn er mensen hier met ervaring op dit gebied? Hoe hier mee om te gaan?
Een collega die was gescheiden en een kind had ging weer aan het daten. Elke vrouw die geen kind had wijsde hem af vanwege het kind. Toen ging hij daten met vrouwen met kinderen. Met één vrouw klikte het en hebben ze samen een huis gekocht, getrouwd etc. Haar dochter en zijn zoon zijn dus stiefbroer/zus. Probleem dat hij nu heeft is dat ze beiden op elkaar verliefd zijn.
Klopt, vanaf het begin wist ze dat er kinderen zijn. Ze zegt dat ze twijfelt of het haar gelukkig maakt in de toekomst (een samengesteld gezin). Weet dat ze gehecht is geraakt aan een kind uit een eerdere relatie. Denk dat het haar geraakt heeft, dat ze daar afscheid van moest nemen.quote:
[..]
Wat ik ook vreemd vind @:Step2Step2, zij wist allang dat jij kids had. En dan nu wel moeilijk gaan doen. Wat ik ook vreemd vind is dat ze zegt dat ze eerder relaties heeft gehad met mannen met kinderen, en daar geen goede ervaring mee heeft. Waar heeft ze dan geen goede ervaringen mee, met die mannen, of met die kinderen
-knip-
Spuit 11
Spuit 11
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Los van waar ze haar 'problemen' mee heeft...quote:
Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.
Maar als iemand na twee weken daten al begint over 'haar negatieve ervaringen met eerdere dates' krijg ik het gevoel dat ze een enorme Rugzak aan eerder-bestaande Relatie-misère meebrengt en dat zijn meestal ook niet de beste types om een relatie mee te beginnen.
(Als al die eerdere relaties zo 'negatief' waren, is juist zij de meest constante factor daarin)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Geen probleem toch, zou ik eerder mooi vinden, de kinderen iets gelukkiger door papa en mamaquote:
Probleem dat hij nu heeft is dat ze beiden op elkaar verliefd zijn.
Zeker als het zo'n kinderliefde tussen 2 8 jarigen is, alleen maar schattig
Als ze 16 en 17 zijn alleen maar hopen dat iemand niet zwanger raakt 
Volgens mij denk je met je lul en zie je er tegen op weer te moeten daten.quote:
[..]
Het risico op een gebroken hart wil ik natuurlijk voorkomen, helaas kan dat niet altijd (daarvan ben ik mezelf ook bewust). De bereidheid, om ruimte te geven om de kinderen te accepteren, is er. Ze wist dit tenslotte vanaf het begin en heeft desondanks toch gevoelens. Gisteren hebben we het nog kort besproken, ze geeft ook aan misschien 'te moeilijk' te denken.
Laat haar gaan, haar voorgeschiedenis is al van een moeilijk mens. Beter ga je daten met een moeder met kinderen, kan hier ook op Fok!, misschien past @Avianflu wel bij je
Moeders met kinderen hebben immers dezelfde prioriteiten als jij 
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
[..]
Volgens mij denk je met je lul en zie je er tegen op weer te moeten daten.
Laat haar gaan, haar voorgeschiedenis is al van een moeilijk mens. Beter ga je daten met een moeder met kinderen, kan hier ook op Fok!, misschien past @:Avianflu wel bij je Moeders met kinderen hebben immers dezelfde prioriteiten als jij
[/quote]
Ha Ha! Denk ik eens niet met mijn lul, wordt het verweten dat ik met mijn lul denk. Denk inderdaad dat het geen makkelijk mens is, misschien juist daarom wel de interesse.
Volgens mij denk je met je lul en zie je er tegen op weer te moeten daten.
Laat haar gaan, haar voorgeschiedenis is al van een moeilijk mens. Beter ga je daten met een moeder met kinderen, kan hier ook op Fok!, misschien past @:Avianflu wel bij je
Moeders met kinderen hebben immers dezelfde prioriteiten als jij [/quote]
Ha Ha! Denk ik eens niet met mijn lul, wordt het verweten dat ik met mijn lul denk. Denk inderdaad dat het geen makkelijk mens is, misschien juist daarom wel de interesse.
Oh oke op die manier. Ik miste de context een beetje maar nu snap ik het beter.quote:
[..]
Klopt, vanaf het begin wist ze dat er kinderen zijn. Ze zegt dat ze twijfelt of het haar gelukkig maakt in de toekomst (een samengesteld gezin). Weet dat ze gehecht is geraakt aan een kind uit een eerdere relatie. Denk dat het haar geraakt heeft, dat ze daar afscheid van moest nemen.
Ik denk dat je wel van haar mag verwachten dat zij volwassen genoeg is om hiermee om te gaan, en zo niet, dat jij dan volwassen genoeg bent om het tijdig af te kappen, al is het maar om de kinderen.
Je kan het nog wel proberen denk ik nu ik deze info erbij heb, maar ik kan niet in jullie datingfase kijken (of hoe dat nu dan ook heet), ben slechts een vreemdeling op internet en heb summiere info natuurlijk. Communicatie is in deze (en in alle zaken) heel belangrijk, maar als zij bijv. maar blijft hangen in oude zaken en er niet constructief mee om kan gaan is dat wel een basic red flag.
Maakt toch ook niet uit? Geen bloedbandquote:
Als ze 16 en 17 zijn alleen maar hopen dat iemand niet zwanger raakt
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Het is dat laatste. Volgens mijn zijn ze nu 18 en 19. Ze schijnen het al een keer stiekem te hebben gedaan tot grote ergernis van de pa en ma. En als ik het zo hoor zal het niet bij die ene keer zijn gebleven.quote:
[..]
Geen probleem toch, zou ik eerder mooi vinden, de kinderen iets gelukkiger door papa en mama
Zeker als het zo'n kinderliefde tussen 2 8 jarigen is, alleen maar schattig
[..]
Ha die Lensel, dat is een tijd geleden!quote:
[..]
Maakt toch ook niet uit? Geen bloedband
Biologisch gezien is er niks aan de hand nee. Theoretisch gezien kunnen er morele bezwaren opkomen bij vooral de ouders in dit geval. Ik ken nog een andere situatie van de tandeloze heks waarvan haar stiefbroer verliefd op haar werd en een kind van haar wou (maarja, in haar thuisland wil elke jongen wel 'lossen').
Flauw als zo een ouders er morele bezwaren tegen zouden hebben... zij hebben hun partner toch ook mogen kiezen?quote:
[..]
Ha die Lensel, dat is een tijd geleden!
Biologisch gezien is er niks aan de hand nee. Theoretisch gezien kunnen er morele bezwaren opkomen bij vooral de ouders in dit geval. Ik ken nog een andere situatie van de tandeloze heks waarvan haar stiefbroer verliefd op haar werd en een kind van haar wou (maarja, in haar thuisland wil elke jongen wel 'lossen').
Het enigste wat ik me kan bedenken is het einde van zo een relatie en dan nog gedwongen in hetzelfde huis moeten wonen..
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ja, dit is al een paar jaar aan de hand en de kinderen willen vooruit met elkaar maar de ouders willen dat niet proberen er elke keer een stokje voor te steken. Ergens begrijp ik dat wel maar als ouder moet je ook op een bepaald moment je kind vrij laten in bepaalde dingen als je daar geen invloed op kan of wilt uitoefenen.quote:
[..]
Flauw als zo een ouders er morele bezwaren tegen zouden hebben... zij hebben hun partner toch ook mogen kiezen?
Het enigste wat ik me kan bedenken is het einde van zo een relatie en dan nog gedwongen in hetzelfde huis moeten wonen..
Nuja, hoe harder zij het proberen tegen te houden, hoe sterker die aantrekking wordtquote:
[..]
Ja, dit is al een paar jaar aan de hand en de kinderen willen vooruit met elkaar maar de ouders willen dat niet proberen er elke keer een stokje voor te steken. Ergens begrijp ik dat wel maar als ouder moet je ook op een bepaald moment je kind vrij laten in bepaalde dingen als je daar geen invloed op kan of wilt uitoefenen.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Als het serieuzer wordt – jullie daten pas twee weken –, kan ik mij voorstellen dat jij het gesprek met haar aangaat over de ervaringen die zij eerder heeft opgedaan. Dit kan jou helpen om haar angst te begrijpen. En haar helpen om erop te vertrouwen dat tussen jullie wél goed kan gaan. Ik lees in de OP vooral dat zij het spannend vindt dat jij uit een eerdere relatie al twee kinderen hebt. Niet, dat zij dit een onoverkomelijk probleem vindt. En als single begrijp ik dat wel.
Als ik zou gaan daten met een vrouw die al kinderen heeft, zou ik ook twijfels krijgen. Want áls je samen een relatie aangaat, dan heeft dat ook consequenties voor derden. Dat maakt het complexer en spannender. Ook als het (later) toch mis gaat. Jij hoeft maar aan één nieuw persoon te wennen. Zij moet drie. En maar hopen dat jouw kinderen haar ook accepteren; jou accepteren ze wel. Jullie daten pas twee weken. Kijk gewoon wat het kan worden, geef het tijd en toon een beetje begrip.
[ Bericht 1% gewijzigd door Groepfunder op 29-12-2021 08:21:21 ]
Als ik zou gaan daten met een vrouw die al kinderen heeft, zou ik ook twijfels krijgen. Want áls je samen een relatie aangaat, dan heeft dat ook consequenties voor derden. Dat maakt het complexer en spannender. Ook als het (later) toch mis gaat. Jij hoeft maar aan één nieuw persoon te wennen. Zij moet drie. En maar hopen dat jouw kinderen haar ook accepteren; jou accepteren ze wel. Jullie daten pas twee weken. Kijk gewoon wat het kan worden, geef het tijd en toon een beetje begrip.
[ Bericht 1% gewijzigd door Groepfunder op 29-12-2021 08:21:21 ]
En lieve ouders. Ik begrijp best dat jullie kinderen een verrijking zijn voor jullie leven en vóór alles gaan. Maar dat wil nog niet zeggen dat iedere potentiële partner zichzelf in zijn/haar handjes moet knijpen van geluk bij de wetenschap dat jullie al kinderen hebben. Face it: het is ook gewoon een nadeel. Dus als kinderloze even twijfelen en stilstaan bij de vraag of je dit echt wil/kunt is niet raar.
Kan prima begrijpen dat iemand wat twijfels heeft bij kinderen uit een andere relatie. Sterker nog, ik vind het zelfs vrij gezond dat iemand daar over nadenkt en niet alleen maar aan kusje kroel denkt.
Jullie daten pas kort. Misschien is het handig om vooral ook aan te geven dat jullie eerst maar eens elkaar beter moeten leren kennen en dat contact met de kinderen nu nog helemaal niet aan de orde is. Dat over een gepaste tijd dat rustig aan vanzelf komt. En het contact dan langzaam opgebouwd wordt zodat alle kanten rustig te tijd hebben aan elkaar te wennen en iets te vinden dat voor allen werkt.
Het is niet dat ze zegt absoluut niet. Ze is gewoon voorzichtig hiermee en dat lijkt me een stuk beter dan iemand die zegt het oh zo fantastisch te vinden. Want kinderen uit een vorige relatie maken het ook complexer en maken dat er meer op het spel staat straks. Dat iemand daar serieus over nadenkt en dat ook aangeeft vind ik eerder een pluspunt dan een minpunt.
Jullie daten pas kort. Misschien is het handig om vooral ook aan te geven dat jullie eerst maar eens elkaar beter moeten leren kennen en dat contact met de kinderen nu nog helemaal niet aan de orde is. Dat over een gepaste tijd dat rustig aan vanzelf komt. En het contact dan langzaam opgebouwd wordt zodat alle kanten rustig te tijd hebben aan elkaar te wennen en iets te vinden dat voor allen werkt.
Het is niet dat ze zegt absoluut niet. Ze is gewoon voorzichtig hiermee en dat lijkt me een stuk beter dan iemand die zegt het oh zo fantastisch te vinden. Want kinderen uit een vorige relatie maken het ook complexer en maken dat er meer op het spel staat straks. Dat iemand daar serieus over nadenkt en dat ook aangeeft vind ik eerder een pluspunt dan een minpunt.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Ellende is wat bout gesteld. Maar het maakt het wel complexer. Er is meer om rekening mee te houden, er zijn meer mensen met hun eigen gevoelens en gedachten.quote:
Een samengesteld gezin geeft altijd ellende. Er zijn geen uitzonderingen
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Het gaat hier eigenlijk prima. Er zijn wel eens dingetjes, maar zeker niet meer gezeik dan in een normaal gezin.quote:
Een samengesteld gezin geeft altijd ellende. Er zijn geen uitzonderingen
Resistance is futile.
En ook dat vind ik wel meevallen.quote:
[..]
Ellende is wat bout gesteld. Maar het maakt het wel complexer. Er is meer om rekening mee te houden, er zijn meer mensen met hun eigen gevoelens en gedachten.
Het is wel een kwestie van aftasten wat jouw rol is als stiefouder. Ik heb me eerst op aanraden van m'n eigen moeder (die hier geen ervaring mee heeft) afzijdig gehouden. Dat voelde niet goed en werkte ook niet, ik raakte er gefrustreerd door want er gebeurden dingen in m'n eigen huis waar ik het niet mee eens was. Dus ik heb een iets actievere rol gepakt, die van tante. Sindsdien geen frustraties meer. Dat voelt ook niet complex voor mij. En de meiden lijken zich er goed bij te voelen.
Resistance is futile.
Je kan die ettertjes natuurlijks nog altijd opgeven ter adoptie als ze een relatie in de weg staan...quote:
Dat, Of een vriendin nemen die er voor gaat.
Snap trouwens niet dat dat mens waar je het over hebt aanpapt met vaders als het niks voor haar is.
ikzelf begin niks met single moeders dus ik ga er ook niet mee spelen en gevoelens aanwakkeren.
Laat ieder in zijn of haar waarde maar ga niet met één been in de lift staan.
Of allebei de benen er in of blijf er helemaal uit!
[ Bericht 14% gewijzigd door Werkman op 29-12-2021 15:15:28 ]
Vader, niet stiefvader.quote:
[..]
Je kan die ettertjes natuurlijks nog altijd opgeven ter adoptie als ze een relatie in de weg staan...
Dat, Of een vriendin nemen die er voor gaat.
Snap trouwens niet dat dat mens waar je het over hebt aanpapt met stiefvaders als het niks voor haar is.
ikzelf begin niks met single moeders dus ik ga er ook niet mee spelen en gevoelens aanwakkeren.
Laat ieder in zijn of haar waarde maar ga niet met één been in de lift staan.
Of allebei de benen er in of blijf er helemaal uit!
The love you take is equal to the love you make.
Twee weken gedate. Als je elkaar net kent en leuk vindt, gaan gedachten op de loop. Dan is het alles of niets.
Je kan het een poosje aanzien, wel erop rekende dat ze het in eerste instantie niet aantrekkelijk vindt om met een man die kinderen uit een vorige heeft te daten.
Voor hetzelfde geldt, draait ze daarin bij en gaat het goed.
Maar het kan ook zijn dat je steeds meer signalen gaat oppikken dat het niks wordt.
In dat geval, zie het een poos aan en verwacht er niet teveel van.
Je kan het een poosje aanzien, wel erop rekende dat ze het in eerste instantie niet aantrekkelijk vindt om met een man die kinderen uit een vorige heeft te daten.
Voor hetzelfde geldt, draait ze daarin bij en gaat het goed.
Maar het kan ook zijn dat je steeds meer signalen gaat oppikken dat het niks wordt.
In dat geval, zie het een poos aan en verwacht er niet teveel van.
Bedankt voor je inhoudelijke reactie(s), natuurlijk begrijp ik haar twijfel. Het geeft ook aan dat ze serieus nadenkt over de toekomst, met andere woorden 'investeer ik zoveel tijd om het alleen leuk te hebben of ga ik serieus iets opbouwen'. De randvoorwaarde blijft het openstellen voor de situatie of het accepteren dat je een rol gaat spelen daarin. Niet direct als (stief)moeder maar meer als vriendin van de papa.quote:
En lieve ouders. Ik begrijp best dat jullie kinderen een verrijking zijn voor jullie leven en vóór alles gaan. Maar dat wil nog niet zeggen dat iedere potentiële partner zichzelf in zijn/haar handjes moet knijpen van geluk bij de wetenschap dat jullie al kinderen hebben. Face it: het is ook gewoon een nadeel. Dus als kinderloze even twijfelen en stilstaan bij de vraag of je dit echt wil/kunt is niet raar.
We hebben gisteren IRL er een goed gesprek over gehad. Ze heeft er goed over nagedacht en ziet het niet langer als een probleem. Natuurlijk, er kan nog van alles gebeuren, maar dit geeft mij wel een stukje rust.
Dat lijkt mij een mooie uitkomst van jullie gesprek. Veel date-plezier toegewenst.quote:
We hebben gisteren IRL er een goed gesprek over gehad. Ze heeft er goed over nagedacht en ziet het niet langer als een probleem. Natuurlijk, er kan nog van alles gebeuren, maar dit geeft mij wel een stukje rust.
Ik begrijp haar wel, heb ook niets met kinderen van een ander. Dat zal trouwens niet veranderen, ze is er eerlijk over en zou gewoon de boel afkappen. Jij gaat je kinderen hier niet blij mee maken, krijg je van die situaties die ik ook wel bij vriendinnen zie, geven die kinderen van die steken onder water door. Van die opmerkingen die ze echt wel voelen, je voelt gewoon het gespeelde leuk doen en dan is het niet eens tegen mij, maar ik voel die spanning al laat staan die kinderen, die hebben dat echt wel door.quote:
Sinds twee weken heb contact met iemand waarmee ik een goede klik heb, er komen van beide kanten ook gevoelens bij kijken. Echter, uit een eerdere relatie heb ik twee kinderen, die zijn er en zullen er altijd blijven.
Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.
Deze situatie geeft een soort beklemmend gevoel, zijn er mensen hier met ervaring op dit gebied? Hoe hier mee om te gaan?
Denk wel dat de bereidheid er is, de vraag is echter (wanneer ze van die roze wolk afstapt) haar bereidheid minder gaat worden.quote:
Klinkt niet alsof zij bereid is om ruimte te maken voor jouw kinderen. En als die bereidheid er niet is, dan houdt het op.
Merk aan mezelf dat ik er onzeker van ga worden. Bevestiging zoek, niet meer positief erin sta. Althans, kan mezelf niet meer volledig geven. Denk einde verhaal.
Het zou juist veel griezeliger zijn als die dingetjes er niet zouden zijn, toch?quote:
[..]
Het gaat hier eigenlijk prima. Er zijn wel eens dingetjes, maar zeker niet meer gezeik dan in een normaal gezin.
Samenleven met anderen leidt hoe dan ook weleens tot conflicten. Echter daardoor ontwikkel je je ook als mens zijnde en dat vind ik persoonlijk juist essentieel om er waarde en voldoening aan te kunnen hechten.
Dat is doemdenken.quote:
[..]
Denk wel dat de bereidheid er is, de vraag is echter (wanneer ze van die roze wolk afstapt) haar bereidheid minder gaat worden.
Merk aan mezelf dat ik er onzeker van ga worden. Bevestiging zoek, niet meer positief erin sta. Althans, kan mezelf niet meer volledig geven. Denk einde verhaal.
Ik kan weliswaar zeggen dat je dat niet meer moet doen, maar ik weet uit eigen ervaring dat zulke gedachten zich nou eenmaal opdringen.
Het punt is dat je niet van tevoren kan voorspellen hoe het uitpakt. Het zou best kunnen dat ze er uiteindelijk teveel moeite mee heeft en daarom moet besluiten om niet meer met jou een relatie te hebben.
Maar voor hetzelfde geldt valt het haar uiteindelijk ontzettend mee en is ze dolgelukkig dat ze jou en jouw kinderen heeft leren kennen.
Je kan evenmin voorspellen of jij het leuk blijft vinden met haar. Dat zou kunnen betekenen dat jij het uiteindelijk met haar moet uitmaken en haar hart behoorlijk kan breken.
Als je dat allemaal persé wilt voorkomen, moet je single blijven. Daarmee voorkom je een drama in jouw leven, maar dat gaat ook ten koste van de mogelijkheden om van het leven te kunnen genieten. En je kan je er behoorlijk eenzaam door gaan voelen.
Dus wat wil je?
Bedenk dat ook relaties die uiteindelijk niet gaan werken, je sowieso wel wijsheid en levenservaring opleveren en er hoe dan ook toe bijdragen dat je een sterker en interessanter persoon gaat worden.
Problemen ga je geheid krijgen. Gelukkig bestaat er iets als uitzoeken hoe je problemen met elkaar gaat oplossen.
En waarom moet jij je geheel kunnen geven?
Is zij iemand die verwacht dat je haar als een koningin gaat behandelen? Moet jij alles voor haar gaan oplossen, zodat ze de hele dag haar nagels gaat veilen en zich ontzettend gaat vervelen?
Is zij iemand die verwacht dat je haar als een koningin gaat behandelen? Moet jij alles voor haar gaan oplossen, zodat ze de hele dag haar nagels gaat veilen en zich ontzettend gaat vervelen?
Persoonlijk denk ik dat het te maken heeft met de terughoudendheid. Waar ik eerst onbevangen erin stapte, heeft het mij aan het denken gezet over de mogelijke gevaren. Daarnaast kom ik achter een aantal eigenschappen die mij niet aanstaan.quote:
En waarom moet jij je geheel kunnen geven?
Is zij iemand die verwacht dat je haar als een koningin gaat behandelen? Moet jij alles voor haar gaan oplossen, zodat ze de hele dag haar nagels gaat veilen en zich ontzettend gaat vervelen?
Voorbeeld; haar 'exen' heeft ze echt simpelweg resoluut aan de kant gezet. Ze heeft zelfs screenshots doorgestuurd hoe dat ging, wellicht wil ze daar iets mee zeggen (dat kan). Dat zet mij aan het denken (doe je dit altijd, stuur je mijn berichten ook door), dat mag je doemdenken noemen, ik noem het zelfbescherming. Wellicht wil ze laten zien dat ze in houderhand is, dat ze zelfstandig is en niet kwetsbaar. Dus met andere woorden, als jij iets zegt wat mij niet aanstaat, dan nok ik 'm.
Toevalligerwijs stuurde een eerdere date (van mij) een bericht via Whatsapp toen ik bij mijn nieuwe scharrel was. In dit bericht stond dat ze het jammer vond dat ik haar teleurgesteld had, ik voelde niks en dat heb ik eerlijk gezegd. Voor mij geen geheimen, dus heb eerlijk gezegd wat ik had ontvangen. Haar reactie was 'dan kun je mij dus ook zo aan de kant schuiven'. Waarvan ik dacht, zijn we nu bij jouw onzekerheid?
Persoonlijk staat het mij allemaal niet aan, ik kan er niet meer van genieten en vooral (misschien wel het belangrijkste) niet meer mezelf zijn.
Ah, dat verandert de zaak wel.
Om het cru te verwoorden: je bent bang dat je je inlaat met een rancuneus type met borderline?
Is het een idee om haar met bepaalde dingen die je tegen haar zegt duidelijk te maken wat je wel verlangt van een relatie in het algemeen en waar je vooral niks mee te maken wilt hebben?
Niet dat je met haar expliciet gaat bespreken wat je van haar hoopt. (Omdat ze dan niet eerlijk zou kunnen zijn.) Maar dat je tussen gesprekken door oneliners dropt zoals "Ik vind het fijn om met mijn partner te kunnen genieten van de kleine dingen in het leven. Ik ken genoeg getrouwde mensen die elkaar het leven zuur blijven maken met verwijten in plaats van te zoeken naar oplossingen voor problemen." Of je vertelt over iets wat je meemaakte met jouw ex en je zegt erachteraan "Maar gelukkig is dat nu voorbij en nu jij in mijn leven bent, hoop ik dat nooit meer mee te maken".
Kijk een poosje aan hoe ze erop reageert. Als ze het met jou eens is, is dat een goed teken. Nog beter zou zijn, is als ze vanuit zichzelf over bepaalde situaties begint en zich openlijk tegenover jou gaat afvragen of jij je daarbij ongemakkelijk had gevoeld. Dan heb je meer zekerheid over dat ze qua bepaalde opvattingen op een lijn zit met jou. Of je krijgt meer helderheid over dat zij zelf ook worstelt met het gedrag wat je lastig vindt aan haar.
Als ze er niet op ingaat of juist defensief reageert op jouw uitspraken, dan zijn het duidelijke red flags. En dan is het wellicht verstandig om het zo snel mogelijk af te kappen. Zeg dan dat je het heel jammer vindt en dat je haar alle geluk gunt, maar dat je so far hebt opgemaakt dat jullie teveel verschillen en dat het niet gaat werken.
Als zij jou dan vervolgens toesnauwt dat je de zoveelste klootzak bent die haar als stront behandelt: niet op ingaan en het je niet persoonlijk aantrekken. Je bent haar niks verschuldigd. Tuurlijk is het voor haar klote om afgewezen te worden en tuurlijk voelt ze zich vernederd. Dat blijft daarmee nog steeds haar probleem wat alleen zij zelf kan oplossen. Liefde kan je namelijk niet afdwingen. Als zij dat niet kan inzien, dan is ze te onvolwassen en wordt het sowieso niks.
Om het cru te verwoorden: je bent bang dat je je inlaat met een rancuneus type met borderline?
Is het een idee om haar met bepaalde dingen die je tegen haar zegt duidelijk te maken wat je wel verlangt van een relatie in het algemeen en waar je vooral niks mee te maken wilt hebben?
Niet dat je met haar expliciet gaat bespreken wat je van haar hoopt. (Omdat ze dan niet eerlijk zou kunnen zijn.) Maar dat je tussen gesprekken door oneliners dropt zoals "Ik vind het fijn om met mijn partner te kunnen genieten van de kleine dingen in het leven. Ik ken genoeg getrouwde mensen die elkaar het leven zuur blijven maken met verwijten in plaats van te zoeken naar oplossingen voor problemen." Of je vertelt over iets wat je meemaakte met jouw ex en je zegt erachteraan "Maar gelukkig is dat nu voorbij en nu jij in mijn leven bent, hoop ik dat nooit meer mee te maken".
Kijk een poosje aan hoe ze erop reageert. Als ze het met jou eens is, is dat een goed teken. Nog beter zou zijn, is als ze vanuit zichzelf over bepaalde situaties begint en zich openlijk tegenover jou gaat afvragen of jij je daarbij ongemakkelijk had gevoeld. Dan heb je meer zekerheid over dat ze qua bepaalde opvattingen op een lijn zit met jou. Of je krijgt meer helderheid over dat zij zelf ook worstelt met het gedrag wat je lastig vindt aan haar.
Als ze er niet op ingaat of juist defensief reageert op jouw uitspraken, dan zijn het duidelijke red flags. En dan is het wellicht verstandig om het zo snel mogelijk af te kappen. Zeg dan dat je het heel jammer vindt en dat je haar alle geluk gunt, maar dat je so far hebt opgemaakt dat jullie teveel verschillen en dat het niet gaat werken.
Als zij jou dan vervolgens toesnauwt dat je de zoveelste klootzak bent die haar als stront behandelt: niet op ingaan en het je niet persoonlijk aantrekken. Je bent haar niks verschuldigd. Tuurlijk is het voor haar klote om afgewezen te worden en tuurlijk voelt ze zich vernederd. Dat blijft daarmee nog steeds haar probleem wat alleen zij zelf kan oplossen. Liefde kan je namelijk niet afdwingen. Als zij dat niet kan inzien, dan is ze te onvolwassen en wordt het sowieso niks.
Als ik kinderen had zou ik alleen daten met iemand die daar geen problemen mee heeft.
Het maakt natuurlijk ook uit hoe vaak je die kindere nziet. Heb je ze alleen in het weekend dan is dit wellcht niet zo'n probleem, dan gaat zij maar wat anders doen in het weekend. Heb je ze altijd bij je omdat je b.v. weduwnaar bent, dan horen de kinderen op de 1e plaats te staan.
Het maakt natuurlijk ook uit hoe vaak je die kindere nziet. Heb je ze alleen in het weekend dan is dit wellcht niet zo'n probleem, dan gaat zij maar wat anders doen in het weekend. Heb je ze altijd bij je omdat je b.v. weduwnaar bent, dan horen de kinderen op de 1e plaats te staan.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Bevestigd enkel mn eerste gevoel dat die vrouw écht fikse issue's heeft, en kennelijk ook jou graag daarin betrekt.quote:
[..]
Ze heeft zelfs screenshots doorgestuurd hoe dat ging, wellicht wil ze daar iets mee zeggen (dat kan). Dat zet mij aan het denken (doe je dit altijd, stuur je mijn berichten ook door)
Ik zou verder geen problemen hebben met een partner die al eerdere relatie's had, maar dat idee om alles daarover met jou te gaan bespreken lijkt me echt een verschrikking.
Dan ook zelfs screenshots van private conversaties met anderen, zou voor mij een totale nogo zijn.
Die kinderen is volgens mij een minor issue die pas hooguit zou spelen op de lange termijn en als alles eigenlijk verder goed zit tussen jullie.
Ik neem aan dat je nu verder geen contact tussen je kinderen en een prille date die je net twee weken kent toelaat.
... Maar ik heb eerder een vermoeden dat de kans dat het zover zou komen dat de kinderen werkelijk een rol gaan spelen.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ergens eind december heeft ze aangegeven dat het niet langer een issue was, dat ze het kon los laten. Voor mij was dat het signaal dat ik het los kon laten (onzeker zijn over die situatie), dat we konden kijken wat we voor elkaar voelden. De afgelopen 2 weken heb ik ook serieus laten blijken wat ik voor haar voel en zij heeft dat in mijn optiek ook gedaan.
Zoals ik eerder aangaf, verwacht dat het 'spook' nog wel een keertje naar voren komt. Dinsdag was het zover, daar was weer de twijfel of ze ermee verder moest gaan. Heb ook aangegeven dat ik hier niet op kan vertrouwen / bouwen. Dat ze nu moet gaan kijken wat er tussen ons is, niet wat er in de toekomst nog op ons af gaat komen.
Zij geeft aan dat ze twijfelt omdat ze een toekomst ziet, ze voelt de verliefdheid blijkbaar en gaat nadenken hoe het zou zijn als we samenwonen. Eerlijk, ik weet niet meer wat ik met deze situatie aan moet. Verliefdheid is er zeker, misschien zelf wel echte liefde (voor zover ik dat nu kan beoordelen), maar de onzekerheid / twijfel bij haar laat mij wederom klote voelen.
Laat ik vooropstellen dat mijn kinderen het allerbelangrijkste zijn, daar is geen twijfel over.
[ Bericht 2% gewijzigd door step2step2 op 13-01-2022 16:17:08 (-) ]
Zoals ik eerder aangaf, verwacht dat het 'spook' nog wel een keertje naar voren komt. Dinsdag was het zover, daar was weer de twijfel of ze ermee verder moest gaan. Heb ook aangegeven dat ik hier niet op kan vertrouwen / bouwen. Dat ze nu moet gaan kijken wat er tussen ons is, niet wat er in de toekomst nog op ons af gaat komen.
Zij geeft aan dat ze twijfelt omdat ze een toekomst ziet, ze voelt de verliefdheid blijkbaar en gaat nadenken hoe het zou zijn als we samenwonen. Eerlijk, ik weet niet meer wat ik met deze situatie aan moet. Verliefdheid is er zeker, misschien zelf wel echte liefde (voor zover ik dat nu kan beoordelen), maar de onzekerheid / twijfel bij haar laat mij wederom klote voelen.
Laat ik vooropstellen dat mijn kinderen het allerbelangrijkste zijn, daar is geen twijfel over.
[ Bericht 2% gewijzigd door step2step2 op 13-01-2022 16:17:08 (-) ]
Dus dan ben je volwassen en zit je nog in een een of andere puber relatie? Doe jezelf een plezier en kap dit af.
I solemnly swear i'm up to no good
Na 2 weken?? Mag toch hopen van niet....quote:
Heeft ze de kinderen al een keer gezien?
Everything you want is on the other side of fear.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
30/12 gaf je nog aan dat ze er over nagedacht had en ze er geen problemen meer mee had.quote:
Ergens eind december heeft ze aangegeven dat het niet langer een issue was, dat ze het kon los laten. Voor mij was dat het signaal dat ik het los kon laten (onzeker zijn over die situatie), dat we konden kijken wat we voor elkaar voelden. De afgelopen 2 weken heb ik ook serieus laten blijken wat ik voor haar voel en zij heeft dat in mijn optiek ook gedaan.
Zoals ik eerder aangaf, verwacht dat het 'spook' nog wel een keertje naar voren komt. Dinsdag was het zover, daar was weer de twijfel of ze ermee verder moest gaan. Heb ook aangegeven dat ik hier niet op kan vertrouwen / bouwen. Dat ze nu moet gaan kijken wat er tussen ons is, niet wat er in de toekomst nog op ons af gaat komen.
Zij geeft aan dat ze twijfelt omdat ze een toekomst ziet, ze voelt de verliefdheid blijkbaar en gaat nadenken hoe het zou zijn als we samenwonen. Eerlijk, ik weet niet meer wat ik met deze situatie aan moet. Verliefdheid is er zeker, misschien zelf wel echte liefde (voor zover ik dat nu kan beoordelen), maar de onzekerheid / twijfel bij haar laat mij wederom klote voelen.
Ik zou hier mee stoppen... je kan niet elke 2 weken met dit gezeik van welles nietes zitten.. Daar word je gek van!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Eén ding: je gevoel zit altijd goed. (even kort door de bocht). Neem je twijfels bloedserieus.
Somebody that I used to know
