Moeite met mijn kinderen uit eerdere relatie

quote:

Op zondag 26 december 2021 10:23 schreef step2step2 het volgende:

[..]
Precies dat. Gisterochtend kwam het onderwerp toevalligerwijs, aan de telefoon (stom weet het), op tafel. Heb ook aangegeven dat dit mij niet lekker zit, voor mij is het letterlijk alles of niets (dus ofwel je accepteert het of niet). De gevoelens zijn goed, maar toch stap ik onbewust nu op de rem.

Zij wil doorgaan op de manier waarop het ging, dus het ontdekken of wij bij elkaar passen etc. Dat vind ik dan nu wel lastig. Als zij überhaupt de ruimte niet wil maken, zou ze ook niet doorgaan. Of verdedig ik haar nu.

Wat mij betreft is de bereidheid om ruimte te maken de basisvoorwaarde. De vraag of ze bereid is om, kun je alleen maar beantwoord zien door zelf heel duidelijk aan te geven dat jij het gevoel hebt dat ze niet bereid is om op termijn een rol te spelen in het leven van jouw kinderen (en andersom moet ze ook ruimte willen geven voor jouw kinderen om een rol te spelen in haar leven op termijn). Als die ruimte er toch wel blijkt te zijn, dan is er niks aan de hand.

En ik snap heel goed dat je dit niet zomaar op z'n beloop wil laten. Maar besef ook goed dat de motivatie om dit snel af te tikken 'm voor jou vooral zit in het vermijden van het risico op een gebroken hart. Daar is niks mee want je bent gewoon heel menselijk. Als het je puur om je kinderen te doen was, dan was het veel makkelijker geweest om te zeggen 'joh, even goede vrienden, maar dan beter niet'. Zij voelt waarschijnlijk ook dat er ruimte is om het zo te regelen dat jij kiest voor haar, terwijl zij geen toezeggingen doet omtrent jouw kinderen.

Alles wat na de bereidheid komt, is grijs gebied, dus vooral een kwestie van aftasten hoe jullie dat zelf in willen vullen.

Ik ben zelf meer een tante. De meiden hebben hier allebei een eigen kamer, de oudste komt alleen nog op visite dus met haar ga ik om de maand een hapje eten of shoppen of zo. De jongste is hier om het weekend, neemt ook vaak een maatje mee enzo.

Het is altijd een kwestie van wennen ook, dus wat ze nu voelt kan eventueel nog veranderen. Dat weet je vantevoren niet. Misschien is ze na een paar maand ook wel zat van jouw lichaamsgeur, wie weet. Relaties ontwikkelen kost tijd en energie, hoe je het ook wendt of keert. En als een langdurige relatie het enige bevredigende einddoel is, dan ja, dan zul je ook veel tijd en energie verspillen uiteindelijk.

quote:

Op zaterdag 25 december 2021 14:57 schreef step2step2 het volgende:
Sinds twee weken heb contact met iemand waarmee ik een goede klik heb, er komen van beide kanten ook gevoelens bij kijken. Echter, uit een eerdere relatie heb ik twee kinderen, die zijn er en zullen er altijd blijven.

Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.

Deze situatie geeft een soort beklemmend gevoel, zijn er mensen hier met ervaring op dit gebied? Hoe hier mee om te gaan?

Nooit doorzetten met een partner met twijfels.
En hoe sexistisch dit ook mag klinken, zeker niet met een vrouw.
Dat begint met twijfels en vragen en eindigt met ellende en drama met daartussen in steeds terugkerend gezeik.

Zoek liever iemand van de cattegorie "kinderen geen bezwaar."

Daar doe je jezelf en haar op de lange termijn allebei een groot plezier mee.

quote:

Op zaterdag 25 december 2021 21:13 schreef Document1 het volgende:

[..]
Waarom voel je je zo aangevallen?

Wij zijn uiteindelijk gaan samenwonen, hoe zie je dat voor je? Lekker lui in je boxer op de bank en dat kind negeren?

Ja niet gaan samenwonen dus. Gewoon blijven LATten. Ik wil graag dat een kind een eigen plekje houdt bij zijn/haar ouder en dat gaat niet als ik met die ouder ga samenwonen. En ik kan prima LATten uit praktische redenen, heb ik 2/3 van mijn huidige relatie ook gedaan.

Echt zo kortzichtig om samenwonen altijd maar als de enige mogelijke optie voor een relatie te zien. Denk dat het ook voor veel mensen goed zou zijn als ze dat wat minder als heilige graal zouden beschouwen.

quote:

Op zondag 26 december 2021 10:23 schreef step2step2 het volgende:

[..]
Precies dat. Gisterochtend kwam het onderwerp toevalligerwijs, aan de telefoon (stom weet het), op tafel. Heb ook aangegeven dat dit mij niet lekker zit, voor mij is het letterlijk alles of niets (dus ofwel je accepteert het of niet). De gevoelens zijn goed, maar toch stap ik onbewust nu op de rem.

Zij wil doorgaan op de manier waarop het ging, dus het ontdekken of wij bij elkaar passen etc. Dat vind ik dan nu wel lastig. Als zij überhaupt de ruimte niet wil maken, zou ze ook niet doorgaan. Of verdedig ik haar nu.

Je verdedigt haar.
Je weet dondersgoed dat dit geen toekomst heeft.

Maar misschien hoeft het dat ook niet te hebben. Als je dat voor jezelf maar helder hebt.

quote:

Op zaterdag 25 december 2021 14:57 schreef step2step2 het volgende:
Sinds twee weken heb contact met iemand waarmee ik een goede klik heb, er komen van beide kanten ook gevoelens bij kijken. Echter, uit een eerdere relatie heb ik twee kinderen, die zijn er en zullen er altijd blijven.

Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.

Deze situatie geeft een soort beklemmend gevoel, zijn er mensen hier met ervaring op dit gebied? Hoe hier mee om te gaan?

Het gaat er denk ik ook om dat men ziet hoe men met de kinderen omgaat. Natuurlijk kunnen er vooroordelen zijn op basis van voorgaande ervaringen maar het gaat ook om dat moment.

Een collega die was gescheiden en een kind had ging weer aan het daten. Elke vrouw die geen kind had wijsde hem af vanwege het kind. Toen ging hij daten met vrouwen met kinderen. Met één vrouw klikte het en hebben ze samen een huis gekocht, getrouwd etc. Haar dochter en zijn zoon zijn dus stiefbroer/zus. Probleem dat hij nu heeft is dat ze beiden op elkaar verliefd zijn.

-knip-
Spuit 11

quote:

Op zaterdag 25 december 2021 14:57 schreef step2step2 het volgende:
Zij geeft aan dat ze hierover twijfelt, vooral door haar negatieve ervaringen in het verleden. Met mannen die kinderen hebben uit een eerdere relatie waarmee ze gedate heeft.

Los van waar ze haar 'problemen' mee heeft...
Maar als iemand na twee weken daten al begint over 'haar negatieve ervaringen met eerdere dates' krijg ik het gevoel dat ze een enorme Rugzak aan eerder-bestaande Relatie-misère meebrengt en dat zijn meestal ook niet de beste types om een relatie mee te beginnen.
(Als al die eerdere relaties zo 'negatief' waren, is juist zij de meest constante factor daarin)

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 14:40 schreef stokj het volgende:
Probleem dat hij nu heeft is dat ze beiden op elkaar verliefd zijn.

Geen probleem toch, zou ik eerder mooi vinden, de kinderen iets gelukkiger door papa en mama

Zeker als het zo'n kinderliefde tussen 2 8 jarigen is, alleen maar schattig Als ze 16 en 17 zijn alleen maar hopen dat iemand niet zwanger raakt

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 13:10 schreef step2step2 het volgende:

[..]
Het risico op een gebroken hart wil ik natuurlijk voorkomen, helaas kan dat niet altijd (daarvan ben ik mezelf ook bewust). De bereidheid, om ruimte te geven om de kinderen te accepteren, is er. Ze wist dit tenslotte vanaf het begin en heeft desondanks toch gevoelens. Gisteren hebben we het nog kort besproken, ze geeft ook aan misschien 'te moeilijk' te denken.

Volgens mij denk je met je lul en zie je er tegen op weer te moeten daten.

Laat haar gaan, haar voorgeschiedenis is al van een moeilijk mens. Beter ga je daten met een moeder met kinderen, kan hier ook op Fok!, misschien past @Avianflu wel bij je Moeders met kinderen hebben immers dezelfde prioriteiten als jij

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 15:51 schreef Godshand het volgende:
Als ze 16 en 17 zijn alleen maar hopen dat iemand niet zwanger raakt

Maakt toch ook niet uit? Geen bloedband

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 15:51 schreef Godshand het volgende:

[..]
Geen probleem toch, zou ik eerder mooi vinden, de kinderen iets gelukkiger door papa en mama

Zeker als het zo'n kinderliefde tussen 2 8 jarigen is, alleen maar schattig Als ze 16 en 17 zijn alleen maar hopen dat iemand niet zwanger raakt
[..]

Het is dat laatste. Volgens mijn zijn ze nu 18 en 19. Ze schijnen het al een keer stiekem te hebben gedaan tot grote ergernis van de pa en ma. En als ik het zo hoor zal het niet bij die ene keer zijn gebleven.

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 17:28 schreef Lenny77 het volgende:

[..]
Maakt toch ook niet uit? Geen bloedband

Ha die Lensel, dat is een tijd geleden!
Biologisch gezien is er niks aan de hand nee. Theoretisch gezien kunnen er morele bezwaren opkomen bij vooral de ouders in dit geval. Ik ken nog een andere situatie van de tandeloze heks waarvan haar stiefbroer verliefd op haar werd en een kind van haar wou (maarja, in haar thuisland wil elke jongen wel 'lossen').

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 19:23 schreef stokj het volgende:

[..]
Ha die Lensel, dat is een tijd geleden!
Biologisch gezien is er niks aan de hand nee. Theoretisch gezien kunnen er morele bezwaren opkomen bij vooral de ouders in dit geval. Ik ken nog een andere situatie van de tandeloze heks waarvan haar stiefbroer verliefd op haar werd en een kind van haar wou (maarja, in haar thuisland wil elke jongen wel 'lossen').

Flauw als zo een ouders er morele bezwaren tegen zouden hebben... zij hebben hun partner toch ook mogen kiezen?
Het enigste wat ik me kan bedenken is het einde van zo een relatie en dan nog gedwongen in hetzelfde huis moeten wonen..

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 19:25 schreef Lenny77 het volgende:

[..]
Flauw als zo een ouders er morele bezwaren tegen zouden hebben... zij hebben hun partner toch ook mogen kiezen?
Het enigste wat ik me kan bedenken is het einde van zo een relatie en dan nog gedwongen in hetzelfde huis moeten wonen..

Ja, dit is al een paar jaar aan de hand en de kinderen willen vooruit met elkaar maar de ouders willen dat niet proberen er elke keer een stokje voor te steken. Ergens begrijp ik dat wel maar als ouder moet je ook op een bepaald moment je kind vrij laten in bepaalde dingen als je daar geen invloed op kan of wilt uitoefenen.

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 19:27 schreef stokj het volgende:

[..]
Ja, dit is al een paar jaar aan de hand en de kinderen willen vooruit met elkaar maar de ouders willen dat niet proberen er elke keer een stokje voor te steken. Ergens begrijp ik dat wel maar als ouder moet je ook op een bepaald moment je kind vrij laten in bepaalde dingen als je daar geen invloed op kan of wilt uitoefenen.

Nuja, hoe harder zij het proberen tegen te houden, hoe sterker die aantrekking wordt

Als het serieuzer wordt – jullie daten pas twee weken –, kan ik mij voorstellen dat jij het gesprek met haar aangaat over de ervaringen die zij eerder heeft opgedaan. Dit kan jou helpen om haar angst te begrijpen. En haar helpen om erop te vertrouwen dat tussen jullie wél goed kan gaan. Ik lees in de OP vooral dat zij het spannend vindt dat jij uit een eerdere relatie al twee kinderen hebt. Niet, dat zij dit een onoverkomelijk probleem vindt. En als single begrijp ik dat wel.

Als ik zou gaan daten met een vrouw die al kinderen heeft, zou ik ook twijfels krijgen. Want áls je samen een relatie aangaat, dan heeft dat ook consequenties voor derden. Dat maakt het complexer en spannender. Ook als het (later) toch mis gaat. Jij hoeft maar aan één nieuw persoon te wennen. Zij moet drie. En maar hopen dat jouw kinderen haar ook accepteren; jou accepteren ze wel. Jullie daten pas twee weken. Kijk gewoon wat het kan worden, geef het tijd en toon een beetje begrip.

[ Bericht 1% gewijzigd door Groepfunder op 29-12-2021 08:21:21 ]

En lieve ouders. Ik begrijp best dat jullie kinderen een verrijking zijn voor jullie leven en vóór alles gaan. Maar dat wil nog niet zeggen dat iedere potentiële partner zichzelf in zijn/haar handjes moet knijpen van geluk bij de wetenschap dat jullie al kinderen hebben. Face it: het is ook gewoon een nadeel. Dus als kinderloze even twijfelen en stilstaan bij de vraag of je dit echt wil/kunt is niet raar.

Kan prima begrijpen dat iemand wat twijfels heeft bij kinderen uit een andere relatie. Sterker nog, ik vind het zelfs vrij gezond dat iemand daar over nadenkt en niet alleen maar aan kusje kroel denkt.

Jullie daten pas kort. Misschien is het handig om vooral ook aan te geven dat jullie eerst maar eens elkaar beter moeten leren kennen en dat contact met de kinderen nu nog helemaal niet aan de orde is. Dat over een gepaste tijd dat rustig aan vanzelf komt. En het contact dan langzaam opgebouwd wordt zodat alle kanten rustig te tijd hebben aan elkaar te wennen en iets te vinden dat voor allen werkt.

Het is niet dat ze zegt absoluut niet. Ze is gewoon voorzichtig hiermee en dat lijkt me een stuk beter dan iemand die zegt het oh zo fantastisch te vinden. Want kinderen uit een vorige relatie maken het ook complexer en maken dat er meer op het spel staat straks. Dat iemand daar serieus over nadenkt en dat ook aangeeft vind ik eerder een pluspunt dan een minpunt.