Nene :
Onyx :
[ Bericht 54% gewijzigd door mvdejong op 21-12-2021 12:19:15 ]
De vacht lijkt idd een vaag streepjes patroon te hebben.
quote:
Jij bent ook echt een kattenpapaquote:Op dinsdag 21 december 2021 21:27 schreef mvdejong het volgende:
Het nieuwe wicht heeft haar eerste maaltje zachtvoer verwerkt (met gegrom naar de beide broertjes die toevallig langsliepen), en ligt nu op het dressoir luidruchtig te spinnen. Volgens mij is ze wel gelukkig met de hervonden status van binnenkat.
En dan heb je er opeens 7!
"Verloren katten" kruisen ook vaak mijn pad (of is het dat ik daar een neus voor heb?).
Ik heb net als jij even op Amivedi gekeken maar geen vermiste poes gevonden die op haar lijkt. Haar kleur is trouwens op Amivedi moeilijk te omschrijven.
Het kan ook zo zijn dat poes jouw huisje als tweede huisje ziet, dat zij het bij jou gewoon gezellig(er) vindt
Lief dat je voor haar zorgt en dat de jongens het oké vinden.
Wat vindt Nene van de nieuwe poes?
[ Bericht 3% gewijzigd door Pippi op 21-12-2021 21:49:15 ]
Ja, 7 is wel wat overdreven, ik zie 4 als het optimum, eventueel 5 (ik dacht na Onyx er eventueel nog een poesje bij te nemen).quote:Op dinsdag 21 december 2021 21:42 schreef Pippi het volgende:
[..]
Jij bent ook echt een kattenpapa
En dan heb je er opeens 7!
"Verloren katten" kruisen ook vaak mijn pad (of is het dat ik daar een neus voor heb?).
Ik heb net als jij even op Amivedi gekeken maar geen vermiste poes gevonden die op haar lijkt. Haar kleur is trouwens op Amivedi moeilijk te omschrijven.
Het kan ook zo zijn dat poes jouw huisje als tweede huisje ziet, dat zij het bij jou gewoon gezellig(er) vindt
Lief dat je voor haar zorgt en dat de jongens het oké vinden.
Wat vindt Nene van de nieuwe poes?
Ze staat nu op Amivedi, met de 2 foto's.
Maar met 2 teken, zo laat in het jaar, heeft Hoba duidelijk heel wat nachtjes buiten moeten slapen. Bovendien suggereert haar gedrag dat ze een warm en veilig huishouden gewend is geweest, dus ik denk niet dat ze weet waar ze ooit woonde. Ze is ook, voor zover ik weet, vandaag nog niet naar buiten geweest. Ze lijkt vooral gelukkig dat ze warm en veilig kan slapen, en lekker kan eten (hoewel het eten buiten ook de keuze biedt tussen droogvoer van Royal Canin en Natural Health).
Gelukkig reageert Nene ongeveer net als de katers, enigzins geinteresseerd, maar niet geirriteerd. Dat was wel even mijn vrees, want poezen zijn over het algemeen territorialer dan (gecastreerde) katers. Iedereen is wel wat verwonderd over deze nieuwe huisgenoot, maar Hoba is nog beschaafder dan Nene in het begin. Alleen Diesel is wat gestresst, maar dat was hij al door Nene, hij voelt als leider dat er nu teveel te snel buiten zijn controle is gebeurd.
Zojuist komt Nene terug van een wandelingetje, en springt nietsvermoedend op het dressoir. Beide dames reageren wat gespannen, maar Nene snuffelt kort aan Hoba, en springt weer naar beneden. Geen geblaas, geen gegrom.
[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 21-12-2021 22:29:08 ]
Ik ben blij, ik ben toch beter in het determineren van katten dan ik dacht. Hoba is niet het beestje waar mijn groep al een paar weken vriendjes mee is, want toen ik vanochtend de oud-papier kliko aan de straat ging zetten zag ik dat beestje, echt een cypers met wit, en inderdaad met een halsbandje zoals ik me dacht te herinneren; het is ook een veel robuuster ogend geval. Dus ik heb nu 2 vragen :
• Bij welke buur hoort dat cypers met wit gevalletje thuis ?
• En waar komt Hoba dan vandaan ?
Het is dus nu veel waarschijnlijker dat Hoba pas dit weekeinde op straat is beland, en onmiddelijk de eerste mogelijkheid heeft gevonden om warm en veilig te zitten. Ze moet wel minstens 1 nachtje buiten geslapen hebben, 2 teken loop je niet zo snel op met dit weer.
Hoba heeft vannacht de hogere verdiepingen van het huis lopen verkennen, maar was duidelijk ook naar mij op zoek, ze liep soms erg te mauwen, dus ik ben maar een paar keer even op de overloop met haar gaan kroelen. Ik heb haar ook een keertje de slaapkamer laten verkennen. Hummeltje zat gefascineerd, maar ook erg onzeker, naar haar te kijken, en daar werd zij toch niet blij van, en wilde weer weg.
[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 22-12-2021 12:48:20 ]
Zo heb je maanden maar 3 katten en zo opeens 7!
Als we er niet in slagen erachter te komen waar ze echt thuishoort (en gezien haar gedrag was ze daar gelukkig), dan blijft ze hier. Ik zou er niet op zitten te wachten om nog een exemplaar te socialiseren (met mij of de andere katten), of nog een keer de spanning te hebben van een kat die moet leren hoe de buitenwereld functioneert, maar dat is met haar allemaal al in orde, dus ze kost geen moeite.quote:
Hoba blijft bij jou? Of gaat ze naar dierenasiel?
Zo heb je maanden maar 3 katten en zo opeens 7!
En ja, nadat ik er vorig jaar 2 verloor, vond ik 3 wat weinig, dus deed ik een 4e, en ik dacht er mogelijk nog een poesje bij te nemen. En toen kreeg ik er plotseling 2 bij waarvan altijd de afspraak was dat die bij mij zouden komen als er iets met mijn vriend gebeurde. En nu heb ik er nog eentje bij volgens de meest klassieke manier om aan een kat te komen : "Hallo, jij bent nu mijn nieuwe kat-slaaf.".
Ik was achter de computer gaan zitten, en Nene nestelde zich weer op de rugleuning, en toen hoorde ik Hoba roepen, dus ik roep terug en die kwam ook de zolderkamer in, maar toen begon Nene toch te blazen en te grommen; blijkbaar voelde ze zich toch wat bedreigd in wat voor haar het meest veilige plekje in huis is. Maar Nene is nu weg, en Hoba ligt op het bureau. Ik heb de teek die ik gisteren had laten zitten uit haar gehaald, en er nog eentje verwijderd, dus dat zijn er al 3, en ik heb het idee dat er nog eentje op haar achterpoot zit, maar ze vond het niet leuk toen ik aan dat pootje zat, en ze ligt nu te slapen. Dat komt nog wel.
Toen alles hing ging ik op de bank zitten, en kreeg vrij snel de broertjes naast me, en tot mijn verbazing kwam Nene op de leuning van de bank liggen, direct boven de jongens; mooi dat ze hun nabijheid geen probleem meer vindt als ze wil doezelen. Hoba kwam ook even langs, sprong op de bank, snuffelde wat aan Diesel, en ging maar weer op het kinderstoeltje liggen, dat is toch haar favoriete plekje. Daarna kwam Cayok ook nog tegen me aanliggen, dus zat ik een tijdje met 4 van de 7 om me heen.
Ik merk wel dat het nu wat meer denkwerk kost om te bepalen of iedereen binnen is, en zo niet, wie er dan ontbreekt. En dan zijn er nog maar 6 van de 7 los.
Ja, dat slaat inderdaad op mij, alleen rij ik geen motor.quote:
mvdjong, je staat goed bekend in je buurtje! Hieronder een berichtje op facebook 😀
[ afbeelding ]
Met Nene gaat het wat minder, voor het eerst in mijn leven hebben er 2 vrouwen ruzie over mij. Hoba trekt zich nu om te slapen op zolder terug, blijkbaar vindt ze dat toch wat rustiger dan al die katers om zich heen, maar dat doet, of deed, Nene ook. Bovendien vinden ze het allebei fijn om vlak bij mij te zijn als ik achter mijn computer zit, maar als Nene op de rugleuning van mijn stoel zit, vindt ze Hoba op de schapenvacht-mand op mijn bureau toch te dichtbij, en begint te blazen, waarop Hoba weer terugblaast; Nene vertrekt dan meestal. Het gevolg is dat Nene nu meer in de huiskamer te vinden is, als ik op de bank zit ligt ze graag op de rugleuning, en vanochtend lag ze op mijn plekje op de bank. Dat is dan weer frustrerend voor Cayok, die daar graag ligt, en vaak Diesel als gezelschap krijgt,
Met 7 katten moeten ze nou eenmaal even hun plekje gaan vinden, tussen de dames zal het ook wel weer beter gaan, het is ook niet elke keer blazen als ze elkaar ontmoeten, en er lijkt geen neiging om daadwerkelijk te gaan vechten.
Begin januari ga ik Hummeltje ook de vrijheid geven, ik denk niet dat hij me op korte termijn veel meer gaat vertrouwen dan nu, en dan kunnen de dames 's nachts ook even langskomen, dat lijken ze allebei wel te willen. Het is ook nodig voor Hummeltje dat hij buiten de slaapkamer, want hij lijkt soms wat problemen met zijn ademhaling te hebben, en dat kan komen doordat mijn slaapkamer zo droog is door het grit in de kattenbak, ik merk dat ook wel.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 25-12-2021 21:57:04 ]
Ze heeft het grootste deel van de nacht weer eens op mijn slaapkamer doorgebracht. Toen ik naar bed ging, het moment dat Hummeltje ook zijn snoepjes krijgt, liep ze mee, dus ik gaf haar ook nog wat, maar ze at er niet veel van. Ze heeft zich op een van haar (voormalige) slaapplekjes opgerold, en is daar rustig blijven pitten. Pas toen ik rond half zeven even naar het toilet moest, stond ze klaar om weer weg te gaan toen ik terug kwam. Het bevestigt mijn vermoeden dat ze ook 's nachts wel bij mij in de buurt wil kunnen zijn.
Hoba begint wat rustiger te worden naar de heren, hoewel ze het vannochtend naar Pepe zo bont maakte dat hij toch even een schijn-aanvalletje inzette om haar op haar plaats te zetten. Tussen de dames gaat het nog niet zo best, maar het is gewoonlijk Nene die begint met onvriendelijkheden. Ook zo gisterenavond, toen zat ik op de bank met Cayok rechts tegen me aan, en Nene op haar plekje links, en Hoba kwam van buiten en wilde ook even bij me zitten. Ze sprong op de bank, en eindigde daarbij op een paar cm van Nene; Nene begon de blazen en te grommen, waarop Hoba ook even gromde en maar weer van de bank af sprong.
Ik verwacht dat alles wel tot rust zal komen, nog een kat erbij is voor Nene natuurlijk ook best belastend terwijl ze anderhalve maand geleden nog werd geconfronteerd met een ander huis met 3 grote katers.
quote:
voor het eerst in mijn leven hebben er 2 vrouwen ruzie over mij.
Radiator-bevochtigers willen wel wat helpen om de lucht minder droog te maken.quote:
Het is ook nodig voor Hummeltje dat hij buiten de slaapkamer, want hij lijkt soms wat problemen met zijn ademhaling te hebben, en dat kan komen doordat mijn slaapkamer zo droog is door het grit in de kattenbak, ik merk dat ook wel.
SPOILER
Blijft bijzonder, opeens 7 katten te hebben! 😀quote:
Ik verwacht dat alles wel tot rust zal komen, nog een kat erbij is voor Nene natuurlijk ook best belastend terwijl ze anderhalve maand geleden nog werd geconfronteerd met een ander huis met 3 grote katers.
Alleen staat de radiator daar zelden aan. Ik hou de temperatuur in de gaten, als die onder de 15o komt draai ik hem open, voor een paar uur, totdat het 17o is. Ik zou een vernevelaar kunnen zoeken, maar nog een dikke week, dan mag hij los.quote:
[..]
Radiator-bevochtigers willen wel wat helpen om de lucht minder droog te maken.SPOILER[ afbeelding ]
Even ingelezen, maar de meest voorkomende luchtbevochtigers zijn ultrasoon, en dat horen wij niet, maar katten wel. Andere typen zijn luidruchtig in voor ons hoorbare frequenties.quote:
[..]
Alleen staat de radiator daar zelden aan. Ik hou de temperatuur in de gaten, als die onder de 15o komt draai ik hem open, voor een paar uur, totdat het 17o is. Ik zou een vernevelaar kunnen zoeken, maar nog een dikke week, dan mag hij los.
Ik denk dat ik gewoon met een plantensproeier aan de slag ga.
Daarmee kan Nene nu in de huiskamer wonen, en zit 's avonds dus ook bij me in de buurt, terwijl Hoba voorlopig het grootste deel van de dag op de zolder verblijft, ver van de andere katten, maar voldoende aandacht van me kan krijgen als ik achter de computer zit. Als Hoba actief wil zijn, of merkt dat het tijd is voor zachtvoer, komt ze wel gewoon naar beneden, dus er is wel tijd voor haar om te wennen aan haar groepsgenootjes. Ze is nu bijna een week hier, en ze reageert al veel minder vaak op de heren.
Ik woon in Delft en hoor regelmatig knallen van vuurwerk in mijn wijk. 1 kat van mij (Koen) is erg bang voor vuurwerk, hoewel hij graag buiten is blijft hij nu binnen. Vanaf 29 december gaat het kattenluik uit veiligheid op slot. Hoe reageren jou katten op vuurwerk?
Diesel is erg bang voor vuurwerk, Pepe minder, de nieuwelingen nog het minst (van Onyx verbaast me dat niet meer, die is volkomen onverstoorbaar). Cayok is een gek geval, de knallen zo in de aanloop van het nieuwe jaar kan hij aan, maar van de volle herrie rond de jaarwisseling raakte hij in blinde paniek, en hij is een keer om 00:05 door het kattenluik gebroken.quote:
Mooi hoe de dames een plekje in huis vinden om te ontspannen. Ook mooi dat jij ze alle tijd hiervoor geeft 🙂
Ik woon in Delft en hoor regelmatig knallen van vuurwerk in mijn wijk. 1 kat van mij (Koen) is erg bang voor vuurwerk, hoewel hij graag buiten is blijft hij nu binnen. Vanaf 29 december gaat het kattenluik uit veiligheid op slot. Hoe reageren jou katten op vuurwerk?
Rotterdam heeft ook dit jaar weer een vuurwerkverbod, en ik woon aan een grote, goed verlichte parkeerplaats, dus in de directe omgeving wordt zelden vuurwerk afgestoken behalve echt rond de jaarwisseling.
Maar nog steeds, van 31 dec 15:00 tot 1 jan 03:00 gaan de kattenluiken op slot, en dit keer met nog zwaardere planken ervoor. Ik heb nu al 3 van die plastic deurtjes zien sneuvelen.
Overigens is ook vanavond Hoba na het eten naar boven teruggekeerd, maar is ergens rond negen uur weer naar beneden gekomen, en gaat soms even naar buiten, komt dan even een aaitje halen en ligt verder in het kinderstoeltje waar ze de eerste 2 dagen ook veel lag. Zo verkeert ze toch wel een paar uurtjes per dag in het gezelschap van de rest van de groep, zodat ze toch wel aan elkaar wennen.
[ Bericht 6% gewijzigd door mvdejong op 26-12-2021 23:22:23 ]
En later met Diesel :
Dit allemaal zonder enig geluid. Maar er zijn ook nog wel grenzen, op een gegeven moment (met de situatie zoals in de tweede foto) kwam Hoba langs om aangehaald te worden, en wilde weer op haar plekje gaan liggen. Ze zag beide andere beestjes en begon aan Nene te snuffelen. Dat kwam haar toch op een mep (gemist), blazen en grommen te staan, dus ze vertrok maar weer.
Hoba zoekt duidelijk wel contact met Nene, maar die is nog niet helemaal zo ver. Ook vanochtend was het weer even bonje omdat Hoba achter Nene aanliep.
Nene heeft vannacht weer in mijn slaapkamer geslapen, dat doet ze niet elke nacht, maar dan heeft ze ook weer even tijd voor een uitgebreide kroel-ronde op mijn kussen.
[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 27-12-2021 12:57:29 ]
Als ik Onyx tegenkom, dan blijft hij stilstaan in afwachting van wat krabbelen; als we elkaar een dag lang ontlopen hebben, dan staat hij wel plotseling achter me.quote:
Doet Onyx ook nog pogingen om je op te zoeken? Of houd hij afstand met alle nieuwkomers?
Hij zoekt zelf geen contact met de nieuwkomers, maar doet wel wat opjaag-spelletjes met Diesel en Pepe. Nene en Hoba snuffelen wel voorzichtig aan zijn achterkantje als ze op de stereokast springen, zonder reactie, en ik heb Hoba en Onyx ook wel neusje aan neusje zien staan.
Dat alle 7 katten het maar goed met elkaar kunnen vinden
Een heel prettig 2022 voor alle meelezertjes.quote:
Zijn jullie de jaarwisseling veilig doorgekomen ? Hier was volop vuurwerk te horen en te zien. Dat zal voor je katten toch wel geen pretje zijn, die moet je dan binnen houden immers.
Ik heb tegen 4 uur 's middags de kattenluiken dichtgedaan, vooral Nene was het daar niet mee eens, die is een hele tijd heen en weer gelopen tussen voor en achter.
Tegen de tijd dat mijn broer langskwam zaten de 3 oude rotten steun bij elkaar te zoeken onder de bank. Toen mijn broer kwam dribbelde Nene onmiddelijk van de trap af om te kijken wie dat was, en dat leek wel te bevallen. Hij is toen ook even Hoba (op zolder) gaan aanhalen, heeft in mijn slaapkamer even met Hummeltje kennis gemaakt (die even aan zijn vingers snuffelde), en hij heeft in de huiskamer ook Onyx even een krabbeltje gegeven.
Ik ging toen eten maken, maar we bleven een mauwende kat horen, maar konden niet bepalen waar het geluid vandaan kwam. Ik ben toen ook even buiten gaan kijken, en deed de deur niet goed achter me dicht. Die waaide open, waarna Onyx dat kans aangreep om er vandoor te gaan. Hij was niet te overtuigen om weer naar binnen te komen, dus ik heb het kattenluik voor weer even opengemaakt, in "alleen naar binnen". Als er dan eentje rond 7 uur buiten moest lopen, dan het liefst inderdaad Zijne Onverstoorbaarheid, en inderdaad kwam hij na een half uurtje rustig binnenwandelen en installeerde zich op de stereokast; toen kon ik ook dat luik weer blokkeren.
Het mauwende beestje bleek uiteindelijk Nene te zijn, die erin geslaagd was zich te laten opsluiten in de badkamer. De dame heeft zich de rest van de avond vooral in de huiskamer op de bank bij mijn broer op schoot bevonden, terwijl ze bij mij alleen op zolder op schoot klom.
Nene en Onyx reageerden verder weinig op het vuurwerk, ik ben Hoba een paar keer gezelschap gaan houden op zolder, en die kwam dan altijd naar me toen, maar ze schoot bij een echter harde knal dan toch weer naar de overloop om zich daar helemaal achteraan te verstoppen.
Hummeltje leek niet al te veel problemen te hebben met vuurwerk, maar die heeft dan ook de eerste jaren van zijn leven veel op straat doorgebracht.
Cayok heeft 2 of 3 keer zijn hele klagelijke mauw gegeven, maar heeft niet geprobeerd uit te breken, die bleef onder de bank.
Pas tegen 5 uur hebben we de kattenluiken weer vrijgegeven, tot die tijd was er geen interesse om het pand te verlaten.
Al met al een redelijk rustige jaarwisseling gehad.
En als er geen gekke dingen gebeuren gaat morgen de deur van mijn slaapkamer open, Hummeltje gaat toch niet meer vertrouwen in me krijgen, dus we gaan het proberen. Het is zijn oude buurt, dus hij redt zich wel. En hij is erg gefocust op eten, dus eventueel zal ik hem met het geluid van de kattensnoepjes wel kunnen lokken. Ik zal de huidige bewoners van zijn geboortehuis even waarschuwen dat mogelijk een zwart katertje gaat proberen hun huis te betreden.
Ik heb veel plezier om Onyx want dat is echt een heel aparte persoonlijkheid gebleken. Wat goed dat je juist hem er uit pikte en in huis - bij de groep - hebt gehaald.
Nu maar afwachten hoe de andere nieuwe groepsleden het gaan doen dit jaar.
Vanochtend stonden mijn broer en ik even buiten te kijken naar een paar van de heren en dames die in de tuin aan het rondklooien waren, en op een gegeven moment kwam Onyx van het dak af en begon tegen mijn kuiten te strijken. Dus ik gaf hem een aaitje, en hij ging weer zijn eigen ding doen, en een paar minuten later kreeg mijn broer ook die behandeling. Blijkbaar had het aanhalen van gisterenavond toch een positieve indruk op meneer achterlaten.quote:
Fijn om te lezen dat alles vannacht goed is gegaan.
Ik heb veel plezier om Onyx want dat is echt een heel aparte persoonlijkheid gebleken. Wat goed dat je juist hem er uit pikte en in huis - bij de groep - hebt gehaald.
Nu maar afwachten hoe de andere nieuwe groepsleden het gaan doen dit jaar.
Voor mijn broer zijn de nieuwe aanwinsten een zegen, want de 4 heren waarmee ik de groep startte waren alleen de eerste jaarwisseling in hem geinteresseerd, daarna ontliepen ze hem. Blackie was wel lief, maar die raakte ik vorig jaar kwijt, dus vorig jaar niemand wilde contact met hem. En nu heeft hij bij zijn bezoek tenminste weer katten die zijn aanwezigheid waarderen.
Ik heb vandaag ook het deurtje in het kattenluik voor vervangen, zodat dat weer netjes open en dicht kon; dan duurt het even voordat Hummeltje, als hij weer in de huiskamer komt, ook doorheeft dat dat de weg naar buiten is. En hij kan het gaan proberen, want de deur van de slaapkamer staat open. Alleen, toen ik zojuist, na een dikke 2 uur, weer boven kwam, zat hij in de slaapkamer. Ik weet niet of hij ondertussen wel de overloop, of misschien de zolder, heeft verkend, maar hij is nog niet beneden geweest. Spannend ...
Hopelijk ook mooie vooruitgang met Hummeltje
Hummeltje is duidelijk gisteren niet de slaapkamer uit geweest, hij vind het nu te eng, en duikt onder het bed als ik binnenkom. Ik heb vannacht de deur weer dichtgehouden, zodat hij zich veiliger voelt; ook heb ik er liever zicht op als hij zijn angst overwint. Vanochtend heb ik de deur weer opengedaan, uiteindelijk zal zijn nieuwsgierigheid zijn angst wel overwinnen, het is een kat.quote:
2022, een jaar vol nieuwe gebeurtenissen en het begint al met Nene op schoot
Hopelijk ook mooie vooruitgang met Hummeltje
Toch zie ik langzaam iets verbetering, vanochtend is hij tweemaal de badkamer ingelopen toen ik daar was terwijl de deur van de slaapkamer openstond. De tweede keer kwam Hoba langs en die ging enthousiast de badkamer verkennen, de aanwezigheid van Hummeltje negeerde ze (hij probeerde wel voorzicht aan haar te snuffelen). Maar omdat Hoba op zolder woont vermoed ik dat ze wel eens vaker 's avonds de slaapkamer is ingelopen onderweg naar beneden, en dus al voldoende kennis heeft gemaakt. Misschien moet ik er 's avonds even bij blijven, dat hij zich aan mij kan optrekken bij het verkennen van de wijdere wereld.
Hummeltje komt 's avonds een lange tijd kroelen als ik naar bed ben gegaan, en ook 's ochtends wil hij dat wel. En vannacht is hij voor het eerst op mijn bed blijven slapen, dus ook wat dat betreft krijgt hij wat meer (zelf)vertrouwen.
Het is momenteel nog wat drukker als ik achter mijn computer zit, want Cayok wil nu ook weer daar aangehaald worden (en blijven doezelen). Nene had geen probleem met Cayok (als zij op de rugleuning van mijn stoel lag), maar wel met Hoba, maar zojuist lag Nene achter me, en Hoba springt op het bureau voor wat aandacht, en voor het eerst werden er geen boze geluiden uitgewisseld, ze liggen nu beide vlak bij me.
Oeps, Hoba wilde zojuist weg, en bleef nog even staan voor een laatste aaitje, met haar kopje op 2 cm van dat van Nene. Die lag te doezelen, schrok wakker, dus toen was het weer blazen, en dan blaast Hoba ook terug. Maar geen vechtpartijen, en het wordt rustiger.
Pepe heeft wat leuks bedacht : hij wil graag door het kattenluik naar buiten kijken, en doet dat nu door er soms echt vlak voor te gaan liggen, waardoor het kattenluik niet meer naar binnen open kan (krijg die 9 kg maar opzij). Naar buiten kan meestal nog wel, en ik zag tijdens de lunch Nene naar buiten gaan, waarbij ze de dikke kop van Pepe gewoon even opzij ramde.
En Nene is een echte kattenkop!
Ook al is hij veel katten gewend, hij krijgt in jouw huis natuurlijk te maken met kattengeuren van een hoop onbekende katten. Blijkbaar moet hij daar erg aan wennen. Toch laat hij zien dat hij jou wel steeds meer gaat vertrouwen
Nene is gewoon een bitch, mijn ervaring: zoals veel poezen
Met Cayok, Pepe en Hoba lijkt het mij goed gaan
Wel gek dat niemand zich gemeld heeft voor Hoba, het lijkt mij een leuke poes.
Wat Pepe en het kattenluik betreft: ik heb er hier ook zo een. Mijn kater Daan gebruikt het kattenluik als raam om naar buiten te kijken. Als het regent gaat hij ook wel eens met zijn kop en voorpoten door het luik naar buiten (afdakje) en blijft dan met zijn achterpoten en kont binnen
[ Bericht 2% gewijzigd door Pippi op 08-01-2022 23:26:30 ]
Dat is een positieve ontwikkeling, Nene accepteert blijkbaar nu Hoba, zelfs als die nog wat fel reageert. Nu moet alleen Hoba nog even leren dat Nene ook zo'n kwaaie meid niet is.
Ik kwam gisterenavond pas tegen 8 uur terug van een dagje fietsen, en toen ik mijn fiets naar binnen reed wilde de hele meute steeds in en uit het huis via de voordeur, dus die heb ik toen maar even vergrendeld op een kier waar een kat doorheen pas (ooit gebouwd voor Blackie, zodat die naar binnen kon zonder via het kattenluik direct midden in de katers te belanden). En dat ben ik verder wat vergeten.
Ik had ook weer bij het neerzetten van het zachtvoer voor Hummeltje de deur van mijn slaapkamer opengelaten, en toen ik naar bed ging en de laatste dingetjes deed kwam Hoba weer even in de badkamer kijken, liep ook even de slaapkamer in en vertrok naar beneden. Ik ging daarna de slaapkamer in, deed de deur dicht zodat Hummeltje zich gedurende de nacht weer wat veiliger zou voelen. En toen zag ik boven mijn bed een kattenkopje verschijnen dat aan geen mijn 7 beestjes toebehoorde. Even beter gekeken, en het was het cypers-witte vriendje dat regelmatig in mijn voortuin opduikt, en door mijn jongens en meisjes genegeerd wordt (hij heeft netjes kennisgemaakt, dan is hij verder welkom). Helaas is het beestje niet bereid om met mij kennis te maken.
Ik heb dus de deur van de slaapkamer weer opengedaan en aan het gordijn achter het bed geschud, zodat hij de slaapkamer uitvluchtte, en ben naar bed gegaan. Ik was te slaperig om me af te vragen of hij, met de voordeur dicht, wel de weg naar buiten via de huiskamer en het kattenluik kon vinden. Rond 4 uur hoorde ik wat katten-gekrijs,. Toen ik ging kijken zag ik Nene ontspannen op de trap naar zolder zitten, en Hoba liep op de overloop rond. Toch even de voordeur opengezet en op zolder gekeken of de indringer zich daar nog bevond (dat is nooit zeker, daar zijn verstopplekjes die me een half uur kosten om te bereiken), toen weer de voordeur dichtgedaan en gaan slapen.
Het lijkt erop dat meneer wel naar buiten is gekomen, of hij zit nog steeds ergens goed verstopt. De kans is groot dat hij al eerder binnen is geweest, zeker in de tijd dat er geen deurtje in het kattenluik aan de voorkant zat, dus dat hij de weg in mijn huis min of meer wel kent. Ik heb ook geen idee hoe lang hij gisteren in mijn huis heeft rondgehangen, het kan zijn dat hij net binnen was en mijn slaapkamer invluchtte toen ik naar bed ging, maar voor hetzelfde geld was hij al een paar uurtjes aan het verkennen.
Ik was in ieder geval wel blij dat het een kat was waarvan ik wist dat dit niet op zoek was naar een thuis, ik zit niet op nummer 8 te wachten.
[ Bericht 4% gewijzigd door mvdejong op 11-01-2022 10:48:03 ]
Met voldoende kattenbakken, die voldoende worden schoongehouden, ruik je weinig (katten hebben weinig lijfgeur, in tegenstelling tot honden). Ik heb nu even een probleempje dat mijn grote leider wat gestressed is (4 nieuwe katten binnen een jaar, waarvan 3 binnen anderhalve maand), en die sproeit af en toe, gelukkig op plekjes waar een sponsje met wat schoonmaakmiddel het probleem oplost, maar dat is binnenkort ook wel weer over. Ik ben in huizen geweest waar de situatie met de kattenbakken niet afdoende was, dan gaan die dus stinken, en loop je ook het risico dat sommige katten weigeren nog hun behoefte op een bak te doen; en dat is ook voor mij walgelijk.quote:Op dinsdag 11 januari 2022 10:39 schreef Leonos het volgende:
Oja, dat ruik je zelf natuurlijk niet meer, zeggen je gasten niks?
[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 11-01-2022 10:57:21 ]
Dinsdag en woensdag was ze weinig op zolder, en de keren dat ze op de rugleuning van mijn bureaustoel lag en Hoba langskwam, kreeg deze onmiddelijk een haal. En zelfs 's avonds lag ze niet op de rugleuning of zitting van de bank, maar op het zitblok aan de andere kant van de huiskamer.
Donderdag was ze plotseling heel klef, ze heeft bijna de hele dag op de zolderkamer doorgebracht, en twee maal lang op mijn schoot gelegen terwijl ik aan het werk was. Beide keren kwam Hoba ook langs, maar daar reageerde Nene alleen maar op door even om te kijken, zodat ik heel wat tijd met beide dames tegelijk kon doorbrengen.
Ze heeft ook het grootste deel van de avond op mijn schoot doorgebracht, en de beide keren dat Diesel even langskwam leverde ook geen problemen op. De eerste keer lag ze luidruchtig te spinnen, keek even om, en draaide haar kopje weer terug zonder dat het spinnen stopte, de tweede keer reageerde ze niet eens. Alleen Diesel was gefrustreerd, omdat hij half op mijn schoot wilde liggen, maar daar was geen plaats meer.
Toen ik begin van de avond eten aan het maken was gebeurde er nog wat aparts, Onyx en Nene hebben een behoorlijke tijd vlak bij elkaar op de grond in de huiskamer gezeten, met wat onderling gesnuffel, maar ook af en toe een dreigend voorpootje. Het lijkt alsof de twee voorzichtig proberen vriendjes te worden. Het is so-wie-so zeldzaam dat Onyx gewoon maar ergens op de grond zit, meestal is hij dan ergens naar onderweg.
Vanochtend gebeurde nog wat verrassends. Toen ik mijn onbijt aan het maken was kwam Onyx even langs om aandacht te krijgen, en toen hij voldoende had gehad ging hij wat droogvoer eten. Dat is op zich al merkwaardig, omdat ik gewend ben dat hij nog steeds op de 1e verdieping eet, ook al staat er ook in de keuken een bakje met Hill's Adult Chicken. Maar echt apart was dat hij met het andere bakje bezig was, de Royal Canin Outdoor. Dat is voor het eerst dat hij afwijkt van zijn eenkennige eetgewoonte, en bereid is iets anders te proberen. Het geeft aan dat hij steeds meer zijn verleden achter zich laat, en het is voor mij een geruststelling dat hij ook iets anders kan eten als de Hill's per ongeluk op zou raken (ik heb voor de zekerheid een 1kg zakje van de Hill's in reserve).
Hoba begint ook meer lef te krijgen. Meestal schiet ze op weg naar eten of kattenluik door de huiskamer heen, zoveel mogelijk de andere katten mijdend, en komt pas later op de avond naar beneden voor zachtvoer. Gisterenavond kwam ze met me mee naar beneden, en bleef in de keuken rondhangen om direct aan te kunnen vallen; alleen toen Pepe langskwam moest ze even blazen, maar die negeerde dat. Ze had ook geen problemen toen Cayok uit het bakje naast haar begon te eten. Nene wacht ook altijd even totdat de grote drukte van de grote katers voorbij is, en toen ze ging kijken welk bakje het lekkerst vind, en tijdens die verkenning kwam ze ook vlak bij Hoba, zonder problemen.
Ik begin met af te vragen of Hoba echt heel jong is. Ze heeft de afgelopen weken fel aangevallen op het zachtvoer, en ze is nou niet meer zo rank en slank als ze eerst was. Maar ook is de uitdrukking in haar kopje veranderd, ze ziet er nu rustiger uit, maar ook wat volwassener. Het zou wel eens kunnen zijn dat ze toch wat langer dan ik eerst dacht buiten heeft rondgezworven, en dus eigenlijk behoorlijk ondervoed was voordat ze bij mij binnenliep. Ik moet binnenkort met haar naar de dierenarts voor prikken en een chip, dus dan ook eens vragen wat zij denken over haar leeftijd.
Hummeltje moet ook nog een chip krijgen, maar die komt momenteel nog niet verder dan de overloop van de eerste verdieping, en hem oppakken zou vermoedelijk alle voortgang weer teniet doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 14-01-2022 11:20:49 ]
Die boze blik kwam doordat ik aan het flitsen was, die was er eerst niet. Dus Diesel heeft Onyx nu definitief geaccepteerd als groepslid.
Cayok lijkt nog een probleem te hebben, want terwijl hij zondag-ochtend naast me op de bank lag is hij tweemaal duidelijk agressief naar het kattenluik gesprint toen Onyx binnen probeerde te komen, en hij dreigde ook achter Nene aan te gaan toen die de huiskamer binnenliep. Hoba lokte geen reactie uit. Echter, toen ik van mijn fietstochtje terugkwam ging hij ook weer naast me liggen, en toen negeerde hij Onyx en Nene terwijl deze druk in en uit liepen.
Hoba woont op zolder, en komt meestal alleen beneden om zachtvoer te eten of naar buiten te gaan, maar vanochtend wilde ze gewoon naar buiten kijken :
En ik betrap Hummeltje er nu af en toe op een stukje de trap naar zolder op, of naar het halletje af, te gaan, dus heel, heel langzaam gaat hij wat verder op verkenning.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 16-01-2022 19:42:45 ]
Hummeltje begint langzamerhand meer lef te krijgen. Sinds een paar weken is de deur van de slaapkamer nu altijd open, en hij is nu een paar keer heel kort in de huiskamer geweest. Wat hem echt fascineert is de buitendeur, als die openstaat (wat hij vanaf de overloop van de eerste verdieping kan zien), dan komt hij verrassend snel omlaag. Maar ik wil dat hij eerst in de huiskamer durft rond te lopen, en dan de kattenluiken leert snappen, want dan kan hij tenminste altijd naar binnen.
Onyx is nu erg geinteresseerd in Nene, als zij buiten is gaat hij vaak vlak bij haar in de buurt rondhangen. Dat levert hem af en toe een pets op als zij zich aan hem ergert, maar meestal gebeurt er niets. Toch leuk dat die solitaire meneer sociale neigingen naar de rest van de groep begint te vertonen.
Nene is helemaal thuis, ze heeft geen serieuze problemen meer met de grote jongens. Ik zat onlangs op de bank met haar op schoot, en toen kwam Diesel ook langs, en die heeft een dik kwartier naast me gezeten, zonder gemekker van een van beide. Ze heeft nu ook besloten dat de hoek van de bank soms nog teveel afstand van me is, dus ze zit nu ook daar vaak direct achter me op de leuning. Ook bij het eten van zachtvoer en snoepjes heeft ze er geen problemen mee als de kop van Pepe een decimetertje verder hetzelfde doet.
En natuurlijk, als baas iets aan het doen is moeten we dat goed kunnen bekijken, dus toen ik onlangs de rits van een jas weer in het spoor probeerde te krijgen :
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 31-01-2022 00:23:48 ]
En fijn dat de balans in de groep begint toe te nemen. Toch wel spannend, in korte tijd 4 nieuwelingen! Hopelijk zet Hummeltje de trend voort en gaat hij steeds meer durven.
Fijn dat ze allemaal hun eigen draai beginnen te vinden!
Nene is plotseling een stuk minder "klef" geworden. Ze hoeft niet meer de hele dag om me heen te hangen, en slaapt meestal op mijn plekje op de bank als ik daar niet zit (qua geur het dichtste bij mijn aanwezigheid). Ze komt soms nog wel even op zolder langs, maar is dan meestal na een half uurtje weer weg. 's Avonds komt ze meestal wel een tijdje op schoot zitten, maar soms komt ze ook gewoon naast me op de bank zitten. Ze is ook volkomen vertrouwd met de heren, Diesel en Pepe hadden een weekje de neiging om samen vlak achter het kattenluik te liggen, en als ze dan binnenkwam sprong ze (net als Onyx) gewoon over die barricade.
Doordat Nene meestal niet op zolder is, heeft Hoba de kans gekregen om niet langer op een doos op de overloop te slapen, maar in het kozijn :
Ze is nog steeds het grootste deel van de nacht buiten, hoewel ik gemerkt heb dat ze soms ook midden in de nacht weer binnenkomt om te eten of te slapen. Dat merk ik dan omdat Hummeltje contact met haar zoekt als ze de trap opgaat, wat op geblaas en gegrom uitdraait omdat Hummeltje blijkbaar alle tekenen van afstand negeert en doorzet. Ze heeft ook nog absoluut geen zin in contact met de andere heren, soms blijft ze buiten voor de deur rondhangen (vooral als Diesel en Pepe samen vlak achter het kattenluik liggen) totdat ik even de voordeur opendoe en ze naar boven kan sprinten.
Onyx leeft nog steeds zijn eigen leventje, maar zoekt toch een of twee keer per dag even contact. Aanhalen blijft voor hem een bevestiging van onze relatie, dat het op zich prettig zou kunnen zijn lijkt bij hem niet echt door te dringen. Wat ik wel zie is dat Onyx en Nene iets van een band krijgen. Als ze allebei buiten zijn zie ik ze soms elkaar opzoeken, en dan zitten ze geruime tijd een paar decimeter van elkaar af. Soms ontaardt dat in wederzijds gemep met voorpoten, waarna ze uit elkaar gaan, maar vaak zie ik ze dan een kwartiertje later weer bij elkaar in de buurt.
Hummeltje boekt vooruitgang, maar het gaat heel traag. Een paar keer per week komt hij nu 's avonds de huiskamer in, maar is vrij snel weer weg. Ik zie hem ook niet, want hij beperkt zich tot het stukje bij de deur naar het trappenhuis en loopt soms even de keuken in, maar het getik van zijn (te) lange nagels is onmiskenbaar.
En, wat mijn broer en ik allebei zo fijn vinden aan Hoba : ze heeft een kleurstelling die verder niet in mijn groep voorkomt, nog een zwarte of zwart-met-witte zou een beetje teveel zijn. Nu nog een rode ?
Een half uurtje later ging ik nog een keer kijken, maar zag haar niet, maar de rest (behalve natuurlijk Hummeltje) was ondertussen ook buiten, en wat hyperactief vanwege de harde wind. Op een gegeven moment nam Onyx een sprintje richting Nene, en sprong bovenop haar. Ik vreesde voor oorlog, maar nadat ze 10 seconden een rollende bal hadden gevormd liep Nene rustig weg, en reageerde nauwelijks toen een minuutje later Onyx rustig langs haar banjerde om nog even een kroeltje van mij te krijgen. Blijkbaar spelen ze dus vaker stoei-spelletjes, dat had ik niet van Nene verwacht (ook niet omdat zij iets van 3 kg is, en Onyx tegenwoordig een forse 5 kg).
En toen ik weer binnen was en de deur dicht had gedaan zag ik 2 witte voorpootjes tegen, en glinsterende oogjes achter het glas, dus ik deed de deur weer open zodat Hoba naar zolder kon sprinten.
Ik verheug me op de lente, als het weer tijd wordt om naar de singel te lopen. 5 gaan me dan zeker volgen, en als Hummeltje tegen die tijd naar buiten kan doet hij ook mee, hij liep vroeger ook al met zijn toenmalige baas naar het Metro-station. Met Hoba wordt het afwachten in hoeverre zij het groeps-gevoel gaat krijgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-02-2022 20:53:51 ]
Ik hoop het niet, 4 is mijn ideale groeps-grootte (3 katers, 1 poes). De huidige 7 waren overmacht.quote:
@mvdejong Lapjeskattenquote:
Of een (bijna) helemaal witte.quote:
Lapjes zijn bijna altijd poezen, en ik merk nu al wat er gebeurt als je 2 niet-verwante poezen hebt rondlopen.
Vanavond kwam Hummeltje zowaar de huiskamer in terwijl ik heen en weer liep, en bleef even rondhangen. Voor mij even spannend omdat de deur van keuken naar achtertuin openstond omdat ik mijn fiets daar had schoongemaakt, maar ik kon die deur sluiten zonder Hummeltje schrik aan te jagen. Hij kwam Diesel tegen, wat tot beschaafd wederzijds snuffelwerk leidde. Na nog een paar minuten schrok hij toch weer ergens van en schoot weer naar mijn slaapkamer.
En toen ik later op de avond net in bed was gaan liggen kwam Hoba naar beneden, op weg naar buiten, maar besloot even mijn slaapkamer te gaan verkennen. Aanvankelijk volgde Hummeltje haar, met blazen en grommen tot gevolg, maar hij zag daar toch maar verder van af, zodat Hoba rustig over mijn bed kon stappen, en nog wat verder kon rondsnuffelen.
Toch apart dat er net op de dag dat ik even een status-rapportje plaats er ook van alles gebeurt.
En nog een pluspuntje dat ik vergeten was eerder te vermelden : sinds een week of twee gebruikt Hummeltje de kattenbak in mijn slaapkamer niet meer, maar doet alles op de bak in het kleine kamertje waar verder alleen wat kasten staan.
Tijd om je sig aan te passen.quote:
Ik hoop het niet, 4 is mijn ideale groeps-grootte (3 katers, 1 poes). De huidige 7 waren overmacht.
Schrijf ik een week geleden over Onyx :
is hij sinds woensdag plotseling wel aanhalig, komt vaker naar me toe, en gaat bij het aanhalen ook gericht de plekjes onder de aandacht duwen die hij wil. En hij maakt ook kleine piepende geluidjes als hij naar me toekomt.quote:
Aanhalen blijft voor hem een bevestiging van onze relatie, dat het op zich prettig zou kunnen zijn lijkt bij hem niet echt door te dringen.
Maar, elk voordeel heb z'n nadeel, en in dit geval leidt zijn grotere behoefte om bij me te zijn tot het terugkeren van zijn neiging om met me mee te willen lopen als ik boodschappen ga doen. En het is nu nog erger geworden : als ik vertrek, en Onyx loopt mee, dan wil Nene ook niet meer achterblijven, dus stuiteren er plotseling 2 van die beesten achter me aan. Dat maakt boodschappen doen een uitdaging. Maar dat belooft wat als het straks weer weer wordt om naar de singel te lopen.
Het wordt drukker in mijn tuin, want naast het grijs-cypers-met-witte katertje dat ik eerst voor Nene aanzag (en dat geen klein katertje meer is, maar een forse meneer met wangen die suggereren dat hij niet gecastreerd is) liep er vanmiddag een zwart-met-wit poesje rond. Net als het katertje is zij ook bang voor me, hoewel ik denk dat zij nog wel kan gaan ontspannen. En blijkbaar is ze sociaal vaardig, want Pepe (tuinbank) en Diesel (dak van de berging) waren niet geinteresseerd, en Onyx en Nene wel geinteresseerd maar niet op een vijandige manier.
De kat hier loopt ook wel eens een stukje mee, maar nooit helemaal naar de winkels gelukkigquote:
Onyx en Nene zijn echte ravot-maatjes geworden. Als ze beide buiten zijn, zitten ze meestal vlak bij elkaar, en anders hoef je maar een minuutje te wachten. Vrijdag-avond was er een incidentje in de buurt dat tot massale politie-aanwezigheid leidde, en toen ik met een buurman buiten dat stond te bekijken, zat Nene steeds vlak bij ons, het is nou eenmaal een mens-georienteerd beestje. Onyx was een eindje verderop motten aan het vangen, en als hij af en toe eventjes naar ons toekwam, dook Nene ineen, en na wat overdreven kont-gewiegel stormde ze dan op Onyx af, die dan ook haar kant op kwam. Dat leverde dan 10-15 seconden een zwarte bal vechtende beestjes op, waarna ze weer uit elkaar gingen, en het scenario zich een 10-15 minuten later herhaalde. En dat alles zonder blazen of krijsen, het is duidelijk van beide kanten zo bedoeld.
Schrijf ik een week geleden over Onyx :
[..]
is hij sinds woensdag plotseling wel aanhalig, komt vaker naar me toe, en gaat bij het aanhalen ook gericht de plekjes onder de aandacht duwen die hij wil. En hij maakt ook kleine piepende geluidjes als hij naar me toekomt.
Maar, elk voordeel heb z'n nadeel, en in dit geval leidt zijn grotere behoefte om bij me te zijn tot het terugkeren van zijn neiging om met me mee te willen lopen als ik boodschappen ga doen. En het is nu nog erger geworden : als ik vertrek, en Onyx loopt mee, dan wil Nene ook niet meer achterblijven, dus stuiteren er plotseling 2 van die beesten achter me aan. Dat maakt boodschappen doen een uitdaging. Maar dat belooft wat als het straks weer weer wordt om naar de singel te lopen.
Het wordt drukker in mijn tuin, want naast het grijs-cypers-met-witte katertje dat ik eerst voor Nene aanzag (en dat geen klein katertje meer is, maar een forse meneer met wangen die suggereren dat hij niet gecastreerd is) liep er vanmiddag een zwart-met-wit poesje rond. Net als het katertje is zij ook bang voor me, hoewel ik denk dat zij nog wel kan gaan ontspannen. En blijkbaar is ze sociaal vaardig, want Pepe (tuinbank) en Diesel (dak van de berging) waren niet geinteresseerd, en Onyx en Nene wel geinteresseerd maar niet op een vijandige manier.
Vanmiddag heb ik wat in de voortuin lopen klussen, en daarbij heel veel aandacht van 6 katten gehad, want zelfs Hoba liep regelmatig langs om te kijken wat ik allemaal deed. Ze reageerde ook niet toen ze in de berging rondklauterde en Nene ook binnenliep, maar toen Cayok zich erbij voegde werd er wel geblazen.
Ik zie duidelijk dat Hoba wat rustiger begint te reageren op de rest van de groep, dus dat gaat ook de goede kant op.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 28-02-2022 23:22:50 ]
En even later ging Diesel er ook gewoon naast liggen :
Je kunt zien dat Nene en Pepe ondertussen met hun kontjes tegen elkaar aan lagen.
Hummeltje maakt vordering, maar o zo traag. Hij loopt nu af en toe een paar minuutjes door de huiskamer, maar schrikt van alles en vliegt weer omhoog. Maar als hij een andere kat tegenkomt loopt hij daar onmiddelijk op af om neusjes te gaan snuffelen, dus hij gedraagt zich heel netjes, en Diesel heeft ook geen problemen met hem. Hij wil nog steeds heel graag naar buiten, maar via de voordeur; als ik naar buiten ga hoor ik hem vaak al de trap af rennen, en als ik weer naar binnen wil moet ik goed opletten of er geen zwarte schim achter de ruit van de deur te zien is. Hij mag van mij naar buiten, maar moet dat via de kattenluiken doen zodat hij leert dat hij ook zo naar binnen kan.
Onyx blijft een heerlijke relaxede kat, maar hij bezorgt mij soms ook wel stress. Gewoonlijk is hij een paar uurtjes buiten, maar komt weer naar binnen om te slapen. Maar een weekje geleden was hij niet binnen toen ik ging ontbijten, en kwam ook niet binnen tijdens mijn ontbijt. Ik heb hem ook de verdere dag niet gezien, ook niet buiten, en uiteindelijk ben ik om 10 uur 's avonds toch maar een rondje gaan lopen om te kijken of hij op zijn naam wilde reageren. Niets, dus ik ging uiteindelijk maar naar boven om (onrustig) te slapen. Ik zag dat het droogvoer voor Hummeltje op de 1e en Hoba op zolder bijna op was, dus ik liep nog even naar beneden om dat bij te vullen ... en struikelde zowat over Onyx.
Hoba loopt nu ook soms overdag buiten, maar gaat vooral ergens halverwege de avond naar buiten en is pas de volgende ochtend terug, en wacht bij voorkeur buiten totdat ik de voordeur opendoe, dan hoeft ze niet door de huiskamer, wat ze nog eng vindt vanwege een paar aanvalletjes van Pepe en Cayok. Pepe laat haar ondertussen met rust, en Cayok lijkt ook gestopt zijn intimidaties, dus ik hoop dat Hoba ook wat tot rust komt. Een probleem voor haar is ook dat als ze naar beneden wil, ze mijn slaapkamer passeert en dan Hummeltje op haar af gaat om vriendschap te sluiten, wat zij toch nog als een bedreiging ziet. Maar ik verwacht dat zij ook uiteindelijk wat meer ontspannen met de andere katten omgaat. Overigens heeft zij het ook gepresteerd een keer al vroeg in de middag te vertrekken, en die dag niet meer binnen te komen. Dat sliep dus ook niet lekker, gelukkig stond zij na mijn ontbijt te wachten om via de voordeur naar binnen te kunnen.
Ik krijg het idee dat tenminste een deel van zijn angstige gedrag komt omdat dat rechteroog niet helemaal deugt, hij laat zich heel vaak verrassen. Mogelijk heeft hij ooit een dreun tegen zijn kop gehad, en het zou zelfs kunnen dat zijn gehoor aan die kant ook niet helemaal is wat het zou moeten. Ik wil hem graag eens naar de dierenarts brengen, hij moet toch nog een keer gechipt worden, maar op dit moment ben ik bang dat dat alle gewonnen vertrouwen in mij weer teniet zou doen.
Hij is nu al zover gekomen dat hij zich ook af en toe buiten de tuin begeeft, en toen hij wat los zand ontdekte verloor hij geen tijd om zichzelf vuil te maken :
De andere beestjes vinden het lekkere weer ook steeds meer reden om buiten rond te hangen :
Het is nu bijna een jaar sinds ik Onyx uit het dierenasiel ophaalde, en wat een verschil in uitstraling met toen :
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-05-2022 15:54:12 ]
Ik ken de achtergrond van Onyx niet, dus het lijkt dat er "iets" is gebeurd waardoor hij getraumatiseerd is geraakt. Misschien is dat alleen maar het probleem geweest dat hij verdwaald is, misschien speelde er meer, maar qua karakter is hij rustig en zelfverzekerd gebleken.quote:
Heerlijk om te zien dat zelfs Hummeltje heel langzaam een beetje uit zijn schulp begint te kruipen! Dan was Onyx inderdaad wel echt een snelle aanpasser...
Hummeltje is, zolang ik hem ken (en dat is bijna zijn hele leven van iets van 10 jaar), een heel onzeker beestje, dus het verbaasde me niets dat het zolang duurde. Maar nu hij weer buiten kan lopen wordt hij steeds onderzoekender, hij stond zojuist al weer 4 huizen verder in de struiken te snuffelen (ik had hem voor het eerst naar buiten gelaten zonder mee te lopen). En hij loopt nu ook rustiger door de huiskamer, springt al op dingen, en raakt ook niet meer echt in paniek als ik plotseling vlak naast hem sta. Het zal nooit meer een held worden, maar hij heeft blijkbaar na een half jaartje toch wat zelfvertrouwen opgebouwd.
Ik was zover dat ik Hummeltje ook af en toe naar buiten liet gaan door de voordeur, die ik op een kier kan vergrendelen (dat stamt nog uit de tijd van zijn moeder Blackie). Dan was hij gewoonlijk een kwartiertje of zo weg om zich daarna weer snel in mijn slaapkamer terug te trekken.
Op dinsdag bleek hij, toen ik naar bed wilde, niet op mijn slaapkamer te zijn, en ik vond hem uiteindelijk buiten, op de bank die de buren een paar huizen verder voor het huis hebben staan. Toen ik hem naderde ging hij er snel vandoor. Ik kon de voordeur niet open laten staan, maar ik heb toen het deurtje van het kattenluik voor open vastgezet, hij had zowel van binnen als van buiten ernaar staan staren, dus ik verwachtte dat hij zonder het deurtje er wel gebruik van kon maken.
Woensdag-ochtend en woensdag-middag zag ik hem achter de geparkeerde auto's lopen, maar hij bleef me ontlopen. Woensdag-avond ging ik weer op zoek, net zoals de vorige keren begeleid door 3 of 4 andere katten, en op een gegeven moment liep hij in het groepje mee (hij was duidelijk geinteresseerd in de groep). Uiteindelijk kwam hij zelfs weer op me af, snuffelde aan mijn hand, en liet zich aanhalen. Ik besloot toen om hem te pakken, met het idee om hem even huisarrest te geven totdat ik hem had laten chippen en inenten. Alleen had ik hem in een voor hem vrij onprettige houding vast, dus vlak bij huis pakte ik hem even over; en dat gaf hem de mogelijkheid om beide achterpoten te gebruiken om zich los te werken.
Mijn verwachting was dat het dus wel een week, waarschijnlijk meer, kon gaan duren voordat hij weer binnen bereik zou komen, en donderdag-middag vond hij inderdaad een struik-partij en een auto (in de lengte) tussen ons niet voldoende afstand en trok zich verder terug, dus de knoop in mijn maag bleef. Ik was dus heel verrast toen ik einde van de dag na het werk van zolder omlaag kwam en hem op mijn bed zag zitten. Ik ben toen rustig de slaapkamer ingelopen, en heb hem aan mijn hand laten ruiken; hij leek nog gespannen, dus ik heb me weer teruggetrokken. Toen ik naar bed ging lag hij in een mand (waar hij al minstens 2 maanden niet in had gelegen), en toen had hij ook geen problemen met krabbelen in zijn nek en onder zijn kin. Hij kwam niet op mijn kussen liggen toen ik nog wat door Wikipedia aan het bladeren was, maar zelfs dat ging op vrijdag-ochtend weer zoals voorheen.
En vrijdag-avond zat ik te eten op de bank, en hij stond plotseling naast me en begon naar de schaal te hengelen met zijn voorpootje. Helaas, ik zat zelf aardig te zweten omdat de rijst/gehakt/courgette-schotel ook verrijkt was met een complete habanero-peper, dus ik heb hem maar niet laten meeeten.
En ondertussen struint hij vrolijk door de huiskamer, en door het (nog openstaande) kattenluik naar buiten en naar binnen. Over een paar weken zal ik, als ik weet dat hij binnen is, het deurtje van het kattenluik weer dichtdoen, dan mag hij uitvinden hoe hij er dan doorheen komt.
Ik heb geen idee waarom hij anderhalve dag niet binnen wilde komen, maar ik ben blij dat hij zo snel kon vergeven dat ik hem in zijn nekvel gepakt had. Vroeger was dat anders, maar toen was ik niet "zijn mens", hij is zich het afgelopen halve jaar natuurlijk wel meer aan me gaan binden.
Hij moet nog een keer naar de dierenarts voor chippen en prikken, maar dat moet nog maar even wachten. Ik wil hem dan ook grondig laten nakijken, meerdere van zijn familieleden zijn overleden aan talloze gezwelletjes door het hele lichaam, dat lijkt erfelijk. Bovendien beet hij toen ik hem had gepakt in mijn pols, zonder schade achter te laten, dus een gebits-controle lijkt ook niet overbodig (hij stinkt niet uit zijn bek, maar dat zegt niet alles).
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 07-05-2022 21:21:58 ]
Hij lijkt een beetje op Cayok in het begin (en eigenlijk nu nog steeds een beetje) : hij heeft duidelijk een mens nodig in zijn leven, maar aan de andere kant wil hij eigenlijk niets en niemand vertrouwen. Maar nu hij vrij toegang tot de buitenwereld heeft lijkt hij daar ook zelfvertrouwen uit te putten, en gelukkig heeft hij met de jongens geen enkel probleem. Met de meisjes gaat het minder : Hoba heeft een afkeer van iedereen behalve Onyx, en Nene heeft echt een grote hekel aan haar voormalige speelkameraadje gekregen, geen idee waar dat vandaan is gekomen.quote:
Jeetje, wat een avontuur! Blij dat het goed is afgelopen en dat hij je toch echt wel lijkt te vertrouwen, op zijn manier.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 08-05-2022 16:11:34 ]
Plusje : ik doe het rondje kattensnoepjes tegenwoordig weer buiten, en dan zijn gewoonlijk Diesel, Pepe, Cayok en Nene van de partij; Onyx en Hoba zijn niet geinteresseerd, Hummeltje krijgt ze gewoonlijk als ik naar bed ga. Maar maandagavond kwam halverwege het rondje Hummeltje weer thuis. Hij liep eerst de tuin in richting kattenluik, maar hoorde daarna het geluid van het bakje met snoepjes, en sloot netjes aan bij het rijtje en snoepte mee; toch weer iets meer vertrouwen ook buiten de deur. Alleen, toen de snoepje op waren, ging hij even rondsnuffelen of er nog ergens eentje lag, kwam een millimeter te dicht bij Nene, en kreeg een pets om zijn oren.
Oepsje : ik ben voor het eerst sinds jaren weer op mijn racefiets gestapt, dus die haalde ik zondagmiddag uit de berging om even na te lopen en proef te rijden, en stalde die toen tijdelijk in het halletje, maandag heb ik een serieus rondje gereden. Na de snoepjes maandagavond ging ik de racefiets weer in de berging ophangen, maar toen ik de deur opendeed was het een rommeltje : verschillende planken en mijn fatbike waren omgevallen. En de reden daarvan kwam ook snel tevoorschijn : Hoba. De arme dame had dus een uurtje of 30 in die berging door moeten brengen, ik had zondag niet gemerkt dat ze naar binnen was geglipt. Ze heeft eerst snel een hoop droogvoer naar binnen gewerkt, en ging toen op haar gemakje weer op stap.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 10-05-2022 09:48:48 ]
Oeps! Gelukkig was je niet op fietsvakantie gegaan!quote:
Plusje en oepsje :
Plusje : ik doe het rondje kattensnoepjes tegenwoordig weer buiten, en dan zijn gewoonlijk Diesel, Pepe, Cayok en Nene van de partij; Onyx en Hoba zijn niet geinteresseerd, Hummeltje krijgt ze gewoonlijk als ik naar bed ga. Maar maandagavond kwam halverwege het rondje Hummeltje weer thuis. Hij liep eerst de tuin in richting kattenluik, maar hoorde daarna het geluid van het bakje met snoepjes, en sloot netjes aan bij het rijtje en snoepte mee; toch weer iets meer vertrouwen ook buiten de deur. Alleen, toen de snoepje op waren, ging hij even rondsnuffelen of er nog ergens eentje lag, kwam een millimeter te dicht bij Nene, en kreeg een pets om zijn oren.
Oepsje : ik ben voor het eerst sinds jaren weer op mijn racefiets gestapt, dus die haalde ik zondagmiddag uit de berging om even na te lopen en proef te rijden, en stalde die toen tijdelijk in het halletje, maandag heb ik een serieus rondje gereden. Na de snoepjes maandagavond ging ik de racefiets weer in de berging ophangen, maar toen ik de deur opendeed was het een rommeltje : verschillende planken en mijn fatbike waren omgevallen. En de reden daarvan kwam ook snel tevoorschijn : Hoba. De arme dame had dus een uurtje of 30 in die berging door moeten brengen, ik had zondag niet gemerkt dat ze naar binnen was geglipt. Ze heeft eerst snel een hoop droogvoer naar binnen gewerkt, en ging toen op haar gemakje weer op stap.
Gelukkig maar dat je maandagavond alweer de deur opendeedquote:
Plusje en oepsje :
Plusje : ik doe het rondje kattensnoepjes tegenwoordig weer buiten, en dan zijn gewoonlijk Diesel, Pepe, Cayok en Nene van de partij; Onyx en Hoba zijn niet geinteresseerd, Hummeltje krijgt ze gewoonlijk als ik naar bed ga. Maar maandagavond kwam halverwege het rondje Hummeltje weer thuis. Hij liep eerst de tuin in richting kattenluik, maar hoorde daarna het geluid van het bakje met snoepjes, en sloot netjes aan bij het rijtje en snoepte mee; toch weer iets meer vertrouwen ook buiten de deur. Alleen, toen de snoepje op waren, ging hij even rondsnuffelen of er nog ergens eentje lag, kwam een millimeter te dicht bij Nene, en kreeg een pets om zijn oren.
Oepsje : ik ben voor het eerst sinds jaren weer op mijn racefiets gestapt, dus die haalde ik zondagmiddag uit de berging om even na te lopen en proef te rijden, en stalde die toen tijdelijk in het halletje, maandag heb ik een serieus rondje gereden. Na de snoepjes maandagavond ging ik de racefiets weer in de berging ophangen, maar toen ik de deur opendeed was het een rommeltje : verschillende planken en mijn fatbike waren omgevallen. En de reden daarvan kwam ook snel tevoorschijn : Hoba. De arme dame had dus een uurtje of 30 in die berging door moeten brengen, ik had zondag niet gemerkt dat ze naar binnen was geglipt. Ze heeft eerst snel een hoop droogvoer naar binnen gewerkt, en ging toen op haar gemakje weer op stap.
Hij kwam onlangs weer eens kijken of hij mee kon eten, en dit keer had ik biefstuk, dus hij heeft twee avonden achter elkaar daar wat stukjes van meegegeten. En hij komt nu ook al bij mijn ontbijt kijken of er wat te schranzen valt. En als dat niet zo is, blijft hij soms gewoon even liggen om aangehaald te worden, en hij is ook al een paar keer gewoon op de bank gesprongen voor een krabbeltje.
's Avonds kattensnoepjes meeeten is ook standaard, even rammelen met het doosje en hij komt aandribbelen.
En toen ik gisterenavond van een lange fietstocht terugkeerde bestond mijn welkoms-comite uit 6 katten, want Hummeltje was ook buiten, en sloot zich aan bij de groep, hij is wel een echt groeps-diertje. Alleen Hoba ontbrak (die bleek nog op zolder te slapen). Ik plofte zoals gewoonlijk even tegen het tuinhek aan om bij te komen, en een tijdje later kwam de buurman ook even een praatje maken. We hadden het over Hummeltje, en ik sprak de verwachting uit dat hij dat bange jongetje voorlopig niet zou kunnen aanhalen, en mogelijk nooit. Die uitspraak werd een paar minuten later ontkracht doordat Hummeltje even bij mij een krabbeltje kwam halen, en toen de buurman zijn hand uitstak besloot om daar ook even aan te snuffelen, en zich te laten krabbelen. Hij is wat dat betreft blijkbaar net als Cayok en Onyx, die ook vinden dat als ik iemand vertrouw, zij dat ook kunnen,
Voor de oude rotten was het business as usual, af en toe even bij de baas langs, en dan weer verder in de struiken klooien.
Onyx bleef eerst een kwartiertje op de rand van de struiken en het grasveldje zitten, en kwam toen, voor zijn doen, lang kroelen (hij vindt tegenwoordig ook zijn staartwortel een lekker plekje, hij reageert niet meer met een aanval als ik hem daar krabbel). Dat lange kroelen was vermoedelijk weer een teken van onzekerheid, daarna ging hij echt op onderzoek in de struiken aan de andere kant van het grasveldje, en onder de boom daar.
Nene werd op een gegeven moment erg onrustig, liep plotseling uit zicht, maar kwam weer terug. Ik kreeg even het idee dat ze overwogen had op eigen houtje weer naar huis te gaan. Toen ik uiteindelijk opstond en de groep bijeenriep liep ze vooraan om thuis te komen. Maar voor haar was het dan ook het eerste wandelingetje naar de singel, ook Onyx had het vorig jaar al meegemaakt.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 18-05-2022 22:21:22 ]
Dat valt wel op! Een man met zijn kudde katten!quote:
Dinsdagavond voor het eerst weer naar de singel geweest. Hoba en Hummeltje waren niet in zicht, dus met de 3 oude rotten, Onyx en Nene gegaan.
Voor de oude rotten was het business as usual, af en toe even bij de baas langs, en dan weer verder in de struiken klooien.
Onyx bleef eerst een kwartiertje op de rand van de struiken en het grasveldje zitten, en kwam toen, voor zijn doen, lang kroelen (hij vindt tegenwoordig ook zijn staartwortel een lekker plekje, hij reageert niet meer met een aanval als ik hem daar krabbel). Dat lange kroelen was vermoedelijk weer een teken van onzekerheid, daarna ging hij echt op onderzoek in de struiken aan de andere kant van het grasveldje, en onder de boom daar.
Nene werd op een gegeven moment erg onrustig, liep plotseling uit zicht, maar kwam weer terug. Ik kreeg even het idee dat ze overwogen had op eigen houtje weer naar huis te gaan. Toen ik uiteindelijk opstond en de groep bijeenriep liep ze vooraan om thuis te komen. Maar voor haar was het dan ook het eerste wandelingetje naar de singel, ook Onyx had het vorig jaar al meegemaakt.
Ik trek best wat bekijks, er zijn trouwens ook voldoende mensen die absoluut niet weten wat ze overkomt als ze een ouwe vent op een grasveldje bij de singel zien zitten met een assortiment katten om zich heen.quote:
[..]
Dat valt wel op! Een man met zijn kudde katten!
Gisteren had ik weer een dagje op kantoor, en toen ik thuiskwam was het ontvangst-comite weer 5 mannen en 1 vrouw sterk. Ze hadden trouwens wat opwinding gehad, want toen ik naar binnen ging zag ik op de mat in het halletje wat veren liggen, en net over de drempel van mijn slaapkamer lagen de resten van een spreeuw. Die locatie suggereert dat het beestje of door Nene was gesnaaid, die op de vlucht was geslagen voor de belangstellende andere katten, of door Hummeltje, want alleen die twee zouden de slaapkamer als toevluchtsoord gebruiken. Ik denk ook dat Hummeltje wel met zijn prooi onder het bed zou zijn geschoten, dus ik vermoed dat Nene een goede dag had, ze heeft ook eerder al eens meesje of musje weten buit te maken. Het lijkt trouwens al 's ochtends gebeurd te zijn, want het rook niet echt fris in mijn slaapkamer, dus de rest van de avond maar even de ramen wijd open gelaten.
Rond de lunch vandaag werd het beestenweer buiten, dus ik had snel 6 katten in de huiskamer. Hummeltje kwam een paar keer op de bank om aangehaald te worden, zelfs toen ondertussen Diesel ook naast me op de bank was gaan. Hummeltjes beschaafde gedrag heeft ervoor gezorgd dat hij probleemloos geaccepteerd is, dus de grote leider maakte zich er ook niet druk om.
Het lijkt nu ook dat Hummeltje, als hij binnen is, zich meer in de huiskamer beneden ophoudt dan in de slaapkamer. Ik weet echter nog niet wat hij doet als hij binnen echt wil gaan slapen, ik heb hem tot nu alleen in de huiskamer gezien als hij actief was.
Update : Hummeltje heeft vanavond een paar uurtjes in de huiskamer liggen pitten. Als hij dat een weekje volhoudt kan ik het voer en water uit mijn slaapkamer weghalen. Dan is ook mijn slaapkamer beschikbaar voor het opnemen van een poes van iemand die naar een flat gaat verhuizen, als daar echt geen andere oplossing voor is te vinden. Liever niet, want de twee huidige poezen leveren al voldoende strijd op, en Diesel zou het ook niet echt waarderen (hoewel dat ook erg afhangt van het gedrag van de nieuweling).
[ Bericht 10% gewijzigd door mvdejong op 19-05-2022 23:44:57 ]
quote:Het gewenste aantal katten is het huidige aantal katten +1. Herhaal.
En Hummeltje liet even zien dat hij sociaal vaardig was. Tot tweemaal toe liep hij naar Diesel toe, schuurde zijdelings langs hem en draaide dan voor zijn borst langs, echt wel een teken van respect. En de twee de keer leek het er zelfs op dat Diesel hem een likje gaf, maar in ieder geval had Diesel er geen enkel probleem mee, dus de leider heeft Hummeltje echt wel als groepslid geaccepteerd.
Daarna deed Hummeltje hetzelfde bij Nene, en waar ik verwacht had dat hij direct een draai om zijn oren zou krijgen, liet Nene het gewoon gebeuren, dus de relatie tussen die twee is ook wat rustiger geworden. Ik heb nu echt een verbonden groep van 6 katten.
Daarna liet Hummeltje nog even zien hoever zijn zelfvertrouwen is gegroeid. Hij was op een gegeven moment wat afgedwaald, en kwam toen weer aandraven. Op hetzelfde moment liep er een man langs, en hun paden zouden iets van 3 dm langs elkaar leiden. Hummeltje week uit, maar niet meer dan 1 dm zodat de afstand 4 dm was, waar de oude rotten toch echt wel een hele boog om de tegenligger zouden maken.
En Hummeltje woont nu echt in de huiskamer, hij slaapt op de bank, en als hij naar zijn plekje gaat en ik zit ook op de bank komt hij meestal eerst even wat kroelen.
De integratie van Hoba gaat nog wel wat tijd vergen. De meeste ochtenden hoor ik tussen 6 en 7 het geroffel van 8 pootjes op de trap, Hoba die naar boven gaat, achterna gezeten door Nene; zodra Hoba een plekje gevonden heeft sjokt Nene weer weg, dus het lijkt niet echte agressie te zijn, meer ergens tussen spelen en intimideren. Dit wordt vermoedelijk uitgelokt door de angstige manier waarop Hoba door de huiskamer sluipt en dan naar boven sprint, want als Hoba een keer buiten in de buurt komt terwijl de rest ook voor het huis rondhangt gaat niemand haar opjagen. Het zal wat tijd kosten totdat Hoba met wat meer zelfvertrouwen de andere dame en heren tegemoet treedt. Maar ik ben wel blij dat ze, ondanks dat spitsroeden lopen om binnen te komen en een rustig slaapplekje te vinden, volhardt in haar beslissing om hier te wonen.
Toen we gingen verhuizen hadden we 5 katten en eentje nam mijn dochter mee dus 4 bleven er over.
Dag voor de verhuizing is er eentje overleden, toen nog 3.
Na de verhuizing zijn ze 2 maand binnen gebleven toen mochten ze gedoseert buiten maar na nog eens 2 maand is er eentje weggelopen of is er iets anders mee gebeurd want ze was gechipt, nooit wat van weer gehoord.
Toen hadden we er dus 2 en vonden dat ok, misschien een hondje?
Nog geen maand later komt er een rood jong poesje aangestrompeld en we waren net op tijd bij de dierenarts omdat het staartje geamputeerd moest worden, a 400 euro, voor een kat waarvan we de eigenaar niet kenden.
Die eigenaar is nooit gevonden, vrouw aan het eind van de straat had er ook eentje die volgens haar uit een auto was gegooit, leek sprekend op die van ons. toen hadden we weer 3.
Na een tijdje kreeg het staartloze poesje plots een jonkie, nooit gemerkt dat ze zwanger was. Nummer 4. Ook rood.
Dit jaar zouden nummer 3 en 4 worden gesterilliseert maar dat was te laat, op 1 april jl kregen we 3 rode jonkies erbij die nu 6 weken zijn.
We wonen tijdelijk in een stacaravan met kattenluik en dat gaat eigenlijk wel prima, de jonkies mogen al naar buiten, onder toeziend ook van 4 volwassen katten. Hier zit ook een buizerd en we waren bang dat die een jonkie zou snaaien maar de oudjes passen goed op. Sterillisatie van mama is op 3 juni gepland en dat weekend worden de jonkies ook opgehaald. Helaas, want het zijn geweldige grappige sociale dikke rode katers. Maar heb ze allemaal weggegeven.
Dan komen we weer uit op 4. En daar blijft het bij. Ze zijn belangrijk hier op de boerderij om de muizen te vangen. Volgens de buurvrouw worden er wel vaker katten uit de auto gezet in onze straat dus ik vrees wel het ergste voor de toekomst.
Net als toendertijd met Onyx lijkt er een klik-moment te zijn geweest, waardoor hij voldoende zelfvertrouwen heeft gekregen om daarop verder te bouwen. Het lijkt al haast alsof hij nu met meer zelfvertrouwen rondloopt dan toen hij nog bij zijn vorige baasje was.quote:
Wat een heerlijke chaos.quote:
Het kan soms raar lopen, wij hebben momenteel toevallig ook 7 katten.
Toen we gingen verhuizen hadden we 5 katten en eentje nam mijn dochter mee dus 4 bleven er over.
Dag voor de verhuizing is er eentje overleden, toen nog 3.
Na de verhuizing zijn ze 2 maand binnen gebleven toen mochten ze gedoseert buiten maar na nog eens 2 maand is er eentje weggelopen of is er iets anders mee gebeurd want ze was gechipt, nooit wat van weer gehoord.
Toen hadden we er dus 2 en vonden dat ok, misschien een hondje?
Nog geen maand later komt er een rood jong poesje aangestrompeld en we waren net op tijd bij de dierenarts omdat het staartje geamputeerd moest worden, a 400 euro, voor een kat waarvan we de eigenaar niet kenden.
Die eigenaar is nooit gevonden, vrouw aan het eind van de straat had er ook eentje die volgens haar uit een auto was gegooit, leek sprekend op die van ons. toen hadden we weer 3.
Na een tijdje kreeg het staartloze poesje plots een jonkie, nooit gemerkt dat ze zwanger was. Nummer 4. Ook rood.
Dit jaar zouden nummer 3 en 4 worden gesterilliseert maar dat was te laat, op 1 april jl kregen we 3 rode jonkies erbij die nu 6 weken zijn.
We wonen tijdelijk in een stacaravan met kattenluik en dat gaat eigenlijk wel prima, de jonkies mogen al naar buiten, onder toeziend ook van 4 volwassen katten. Hier zit ook een buizerd en we waren bang dat die een jonkie zou snaaien maar de oudjes passen goed op. Sterillisatie van mama is op 3 juni gepland en dat weekend worden de jonkies ook opgehaald. Helaas, want het zijn geweldige grappige sociale dikke rode katers. Maar heb ze allemaal weggegeven.
Dan komen we weer uit op 4. En daar blijft het bij. Ze zijn belangrijk hier op de boerderij om de muizen te vangen. Volgens de buurvrouw worden er wel vaker katten uit de auto gezet in onze straat dus ik vrees wel het ergste voor de toekomst.
Geloof je het zelf ?quote:Dan komen we weer uit op 4. En daar blijft het bij.
Maar dat is tegenwoordig in een woonwijk ook noodzakelijk, het is tegenwoordig zo normaal om etensresten (halfvolle chipzakken, brood) gewoon maar op straat te gooien dat de ratten welig tieren in wijken waar weinig of geen zwerfkatten en buitenlopende huis-katten zijn. Mijn jongens hebben trouwens ook een mollenplaag de kop ingedrukt, tot grote bewondering van de tuin-bezitters.quote:Ze zijn belangrijk hier op de boerderij om de muizen te vangen.
Geloof je het zelf ?
Ik hoop het want mijn man voelt zich enorm verantwoordelijk voor de katten en het kost hem soms nachtrust als hij weer wat hoort. Nemen ze wel eens mee naar bed maar als het regenachtig is smeren ze het hele bed eronder en dat is weer wat minder leuk. Vroeger toen ik alleenstaand was mochten ze allemaal mee naar bed en werd ik ooit wakker en stapte uit bed en stapte ergens op en dat glibberde tussen mijn tenen door. Bleek een kikker te zijn. Dat vind ik wel minder. Had ook ooit een stank in huis, dode muis lucht, kon ik niet vinden, bleek dat ze die in de bank hadden gestopt via een scheur onder de bank. Het houd je wel bezig hoor die poezels.
[..]
Maar dat is tegenwoordig in een woonwijk ook noodzakelijk, het is tegenwoordig zo normaal om etensresten (halfvolle chipzakken, brood) gewoon maar op straat te gooien dat de ratten welig tieren in wijken waar weinig of geen zwerfkatten en buitenlopende huis-katten zijn. Mijn jongens hebben trouwens ook een mollenplaag de kop ingedrukt, tot grote bewondering van de tuin-bezitters.
[/quote]
Ja, wij hebben een broedende merel die de hele dag de katten bij de jonkies probeert weg te lokken, best veel lawaai ook. De zwaluwen hebben er verder geen last van en de vlaamse gaaien maken overal ruzie mee maar die krijgen ze ook niet te pakken. Gaat met de vogels goed, af en toe eentje maar ze vangen vooral muizen.
Maar hij mag van mij zijn gang gaan, want ik kon er vanuit gaan dat hij, als het weer te slecht werd, toch wel weer binnen zou komen, en dat heeft hij ondertussen bewezen. Ik was afgelopen zondag de hele dag van huis om even een neef thuis te brengen (in Duitsland), en toen ik rond 9 uur snoepjes ging uitdelen regende het nog steeds, dus dat deed ik even bij de voordeur, zodat ik Hummeltje ook erbij kon roepen. Tot mijn verbazing (en vreugde) kwam hij niet van buiten, maar stommelde de trap af, blijkbaar was het natte weer al voldoende voor hem om toch maar weer thuis te slapen. Ik verwachtte eigenlijk dat hij zich dan op mijn slaapkamer had teruggetrokken, omdat dat toch een paar maandjes zijn honk was geweest, maar vanochtend trof ik hem aan op zolderkamer, op mijn bureaustoel. Hoba lag trouwens ook op mijn zolderkamer, languit in het kozijn, dus daarmee heeft ze weer wat "samenzijn" met een van de andere katten gehad, dus dat vergroot de kans dat ze uiteindelijk echt in de groep gaat integreren.
Dat bleek ook zaterdag al, want toen ben ik weer eens naar de singel gelopen. Toen ik vertrok zat Onyx zich nog binnen te wassen, maar Hummeltje was wel in de buurt, dus ik kreeg toen aanvankelijk Diesel, Pepe, Cayok, Nene en Hummeltje achter me aan. Toen ik een minuut of 10 in het gras had gezeten zag ik Cayok wat verstrakken, en toen ik omkeek zag ik dat Hoba op de rand van het grasveldje zat, ze gaf een paar mauwtjes, alsof ze eigenlijk naar met toe wilde komen, maar toen Cayok haar kant op leek te komen trok ze zich terug achter de bloempotten tegen de huizen (waar Blackie ook vroeger haar heil zocht). Ze was ons dus gevolgd toen we naar de singel liepen, de groep trekt haar toch ergens wel.
En een tijdje later meldde Onyx zich ook, die was duidelijk op zoek gegaan naar ons. Ik had dus op dat moment alle 7 katten bij me in de buurt, en toen ik weer naar huis ging liepen ze ook alle 7 een tijdje achter me aan. Alleen haakte Hoba af toen Cayok weer dreigde haar kant op te komen.
Later moest ik mijn auto verder inladen, en daarvan heeft Hoba gebruik gemaakt om die uitgebreid te verkennen. Daar was ook Nene in de buurt, en op een gegeven moment zaten ze op iets meer dan een meter van elkaar zonder dat er iets voorviel tussen beide dames. Ik had ook al eerder gehad dat Hoba in de keuken zachtvoer was gaan eten, en dat Nene op een afstandje ging zitten kijken zonder verder moeilijk te doen. Alleen als Hoba naar zolder spurt vindt Nene het nog nodig om haar op te jagen, maar zelfs dat lijkt minder vaak voor te komen.
Het was dus wat de katten betreft een prima weekje, allemaal signalen dat de nieuwelingen zich steeds meer thuisvoelen en hun plekje vinden, en toch wel tekenen dat Hoba uiteindelijk ook echt onderdeel van de groep gaat uitmaken.
Diesel lijkt ook steeds meer tot rust te komen, maar hij sproeit nog wel, al is het wel veel minder. Met Onyx en Hummeltje is hij nu wel vriendjes, alleen Hoba vormt nog een probleem. Een andere keer dat die in de keuken zat te eten (het komt niet al te vaak voor) kwam Diesel erbij, en Hoba begon toen te grommen. Ik ben toen Hoba even gaan aanhalen, en uiteindelijk liep Diesel naar de krabpaal en liet daar echt even een fors straaltje los, hij kan er echt niet tegen dat een kat in zijn huis vervelende tegen hem doet. Hopelijk ontspant Hoba verder.
Zondagavond wilden Diesel en Pepe toch even buiten liggen, maar door de stromende regen gingen ze toch maar op de deurmat in het portiek liggen :
En vandaag bleek ook maar weer hoe goed de huidige 6 in de groep met elkaar omgaan, Onyx en Pepe konden gezellig bij elkaar liggen :
Onyx is niet meer bepaald een kleine kater, maar vergeleken met Pepe lijkt hij een dwergras.
Toen ik een uurtje geleden op de bank ging zitten kwam Cayok direct tegen mijn heup aanliggen, en na wat aarzelingen durfde Nene het ook aan om op mijn schoot te kruipen, en Cayok reageerde er niet op. Dus hij ziet Nene echt wel als een deel van de groep; nu moet hij Hoba nog accepteren.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 06-06-2022 21:27:56 ]
• Hummeltje zit niet meer onder de korstjes. Toen hij nog binnenzat waren de nagels van zijn achterpootjes tot ware kromzwaarden uitgegroeid, en het normale krabbelen leidde tot talloze wondjes. En aangezien hij in paniek raakt als hij het idee heeft vastgepakt te worden, was nagelknippen geen optie, zeker niet in de tijd dat ik probeerde zijn vertrouwen te herwinnen. Hij vond het wel lekker als ik de loszittende korstjes wegkrabbelde.
• En eindelijk, na een jaar (Onyx kwam Hemelvaartsdag vorig jaar, en aansluitend kwamen op 3 november Nene en Hummeltje), kan Diesel 's ochtendsvroeg weer bij me op bed springen, een grote wasbeurt doen en tevreden tussen mijn benen in slaap vallen. En deze week is zowaar ook zijn broertje er een keer bij komen liggen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 06-06-2022 21:28:43 ]
Hij lijkt ook een serieuze vechtpartij achter de rug te hebben, zijn linkeroor zag er smerig uit, wat uiteindelijk korstjes bleken te zijn, hij had aan beide kanten een wondje dat ontstoken was (dus hoogstwaarschijnlijk een bijtwond van een andere kat, de beide hoektanden aan een kant). Ik heb de korstjes eraf mogen krabbelen, waardoor het nu goed lijkt te genezen.
Ik moest gisteren even een pakje afgeven bij een andere buur, en dan wordt ik altijd gevolgd door wat haarballen, waaronder dit keer ook Hummeltje. Het dochtertje van die buur wilde een kat aanhalen, maar probeerde dat bij de verkeerde, dus ik suggereerde dat ze, als ze het rustig deed, kon proberen Hummeltje aan te halen, en dat ging zowaar goed.
En het lijkt erop dat Nene niet zoveel behoefte meer heeft om Hoba na te jagen als die naar de zolder gaat, waardoor Hoba zich weer wat meer op haar gemak voelt. Ik hoop dat ze naast Onyx nog een andere uit de groep gaat vinden waar ze zich veilig bij voelt.
En een van de 7, vermoedelijk Nene, heeft woensdag een duif te pakken gehad en naar mijn slaapkamer gesleept, want die zag eruit alsof een kussen ontploft was. Alleen heb ik niets meer dan veren gevonden, en zelfs als het beest opgegeten wordt verwacht ik toch wel wat botjes te vinden, zeker de poten. Het is onwaarschijnlijk dat het beest ontsnapt is (dan zou die een verdieping omlaag moeten gaan, en door 2 kattenluiken (wel beide zondere deurtje) moeten zien te komen. Dus ofwel heeft iemand dat beest heel grondig opgegeten (kan wel, ik heb een keer een volwassen konijn zien verdwijnen zonder resten), of er ligt nog ergens een lijk, dat ruik ik dan binnenkort wel.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 10-06-2022 10:37:19 ]
Been there, done that.quote:
Dat laatst.....ieuw....ik duim dat het gewoon grondig is opgegeten
Julius, een van de 2 Burmezen die ik had voordat ik een complete kolonie stichtte, zag jagen als een manier om zijn status tegenover mij te bevestigen, en kwam altijd zijn prooien naar me toe brengen, en gooide ze dan heel demonstratief voor mijn voeten, zo van "Waarom denk jij dat je de baas bent, ik kan net zo goed jagen ?".
Hij had een keer een half-dode muis meegenomen naar mijn slaapkamer, en die is daar ontsnapt, achter mijn klerenkast gekropen, en overleden. Het ontruimen, ontmantelen en weer opbouwen van die kast had me een dag of twee gekost, en die tijd had ik toen niet, dus ik spoot 's ochtends insecticide achter de kast tegen de vliegen, en 's avonds deodorant tegen de geur. Dat was een dagje of 5 nodig. Een paar jaar later verving ik die kast, en kon toen eindelijk het uitgedroogde lijkje opruimen.
Hij heeft het meerdere malen op zolder gedaan, meestal kreeg hij ze wel te pakken, of kon ik het slachtoffer terugvinden, maar ik heb ook wel eens een weekje in de stank gezeten omdat ik niet wist waar het lijk lag (er staan tientallen computers op en onder tafels, gigantisch kabelbundels overal). Ook later teruggevonden, helemaal gemummificeerd.
En zojuist gooide ik iets in de kliko buiten, en had binnen een paar minuten alle 6 om me heen staan. Hummeltje begroette Diesel weer even door langs hem te strijken, en kreeg als beloning zowaar 2 likjes van de leider; die band is dus nu ook bezegeld. Alleen Nene is nog niet zover om Diesel op die manier als leider te erkennen, maar dat was te verwachten voor een poesje, maar ze doet verder ook niet vervelend tegen hem.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 12-06-2022 20:29:42 ]
Wie liep er nou nog niet mee? Hoba? Zij trekt nog steeds eigen plan?quote:
Ook zondagavond weer met 6 katten heen en terug naar de singel gegaan. Onyx liep naar de andere kant van het grasveld zonder eerst even aangehaald te moeten worden, en Hummeltje heeft maar een keertje gemauwd voordat hij Onyx volgde. Dus weer wat meer zelfvertrouwen.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
De groep bestaat nu uit de 3 die over zijn van de oorspronkelijke groep (Diesel, Pepe en Cayok), de jongen die ik Hemelvaartsdag 2020 uit het asiel heb gehaald (Onyx), en de 2 die ik geerfd heb van mijn ex-buurman (Nene en Hummeltje). Hoba loopt zeker nog niet mee als lid van die groep, een vorige keer heeft ze ons wel stiekum gevolgd, maar dit keer lag ze nog op zolder te slapen. Toch begint ze meer zelfvertrouwen te krijgen, als ze nu door de huiskamer loopt is dat niet meer zo buikschuiverig als voorheen, ze loopt ook vaker in en uit, en ze hangt toch vaak om het huis. Nene lijkt minder de behoefte te hebben om haar op te jagen, wat het voor haar ook makkelijker maakt.quote:
[..]
Wie liep er nou nog niet mee? Hoba? Zij trekt nog steeds eigen plan?
Hoba loopt nu vaak begin van de avond naar binnen om in de keuken zachtvoer te gaan eten. Gisteren leverde dat een confrontatie op, omdat Cayok kort daarna ook zachtvoer wilde hebben, en hij geschokt bleef staan toen hij Hoba zag zitten. Ik heb hem toen aangehaald, en hij heeft geen neiging vertoond om Hoba aan te vallen, wat hij buiten wel soms deed. Hoba blies eerst, maar toen Cayok achter haar langs liep om uit een ander bakje te gaan eten ging zij er toch vandoor. Toch ben ik blij met de situatie, want Cayok weet nu dat ik haar binnen tolereer, en de kans is groot dat hij haar nu meer gaat accepteren, en Hoba heeft toch meegemaakt dat Cayok vlak bij haar is maar niet vervelend doet..
En de laatste dagen blijkt Hummeltje steeds vaker op zolder, in mijn bureaustoel, te slapen. En vanochtend sprong hij weer een keertje op de bank voor wat kroelwerk.
[ Bericht 4% gewijzigd door mvdejong op 23-06-2022 19:01:20 ]
Die krat is opgebouw uit een frame van latten met hardboard aan binnen- en buitenkant, zodat er een aardige isolatie is, en er ligt een pak kranten en een fleecedekentje in (soms een oude te kleine wollen trui i.p.v. dat dekentje). De bovenkant is half afgedekt, en op dat dek staan de bakjes met droogvoer, zodat de egels er niet bijkunnen (egels hebben de neiging om in het ene bakje te zitten terwijl ze uit het andere eten, en schijten dan in dat bakje waarin ze zitten; denk je dat kattenpoep erg is, probeer eens een egel). Ik heb de krat heel veel jaren geleden neergezet voor een bepaalde zwerver, die het nooit heeft gebruikt (die zag ik rond die tijd nauwelijks nog). Mijn opeenvolgende katten hebben er ook nooit in geslapen.
Zijn gedrag is tegenwoordig ook meer ontlopen dan echt vluchten. Hij ging zojuist onder een auto zitten, ik ging een metertje of 3 verderop zitten, en deed steeds langzaam mijn ogen dicht, en keek ook regelmatig een andere kant op. Hij beantwoorde dat uiteindelijk ook met diezelfde acties. Heel, heel misschien gaat dit nummer 8 worden. Ik ben wel blij dat hij het nogal strak zittende halsbandje ondertussen kwijt is (het zat vorig jaar niet te strak, maar toen was hij duidelijk nog een half kitten, nu is hij aardig volgroeid).
Het is een mooi beestje, en de vorm van zijn kop suggereert dat het ook echt een "hij" is, en dat hij nog in het bezit is van wat lichaamsdelen die niet wenselijk zouden zijn als hij een huiskat zou zijn. Hij kan het verder goed vinden met mijn jongens, dus in principe is hij welkom.
[ Bericht 5% gewijzigd door mvdejong op 23-06-2022 18:14:19 ]
Heb je geen dagtaak aan de kattenbakken met 7 katten?
De meeste doen het momenteel in de struiken voor het huis. Maar verder is dat een kwestie van het plaatsen van voldoende kattenbakken, en die regelmatig schoonmaken, een paar keer per dag de vaste dingen eruit scheppen (drollen, en als je klonterend grit gebruikt de klonters). En dat wil zeggen 3x per dag als ik op kantoor werk (voordat ik vertrek, kort nadat ik terugkom, en voordat ik naar bed ga), en soms nog tijdens de lunchpauze als ik thuis werk. In het weekeinde vervang ik dan het grit in alle bakken en maak ik dan de helft van de bakken schoon met bleekmiddel. Ik heb ook reserve-bakken, zodat ook tijdens het schoonmaken voldoende bakken beschikbaar zijn.quote:
Nummer 8! Maar geen rode kater dus....
Heb je geen dagtaak aan de kattenbakken met 7 katten?
Overigens zou ik volgens Jackson Galaxy (van My Cat from Hell) er N+1 moeten plaatsen, en dat is natuurlijk niet echt houdbaar, maar dat is eigenlijk alleen nodig als de katten geen groep vormen en dus elkaars geur niet als "onze geur" zien. Toen ik mijn kwartet net uit het asiel had, had ik er 4, en nu nog maar 2. Die 4 waren wel fors (40x50 cm), en de 2 die ik nu heb staan zijn gigantisch (45x65 cm, ik had de grootste maat besteld en verwachtte nog wat van die andere, maar het bleek groter te kunnen).
Overigens begint nummer 8 wel steeds waarschijnlijker te worden. Ik had hem een paar maanden geleden al een keer in mijn slaapkamer aangetroffen, maar toen vluchtte hij in paniek. Vanochtend kwam hij de huiskamer binnenlopen, en was enigzins geschokt door mijn aanwezigheid op de bank. Ik zei toen "Goedenmorgen, jochie" en bleef rustig verder TV kijken, waarop hij op zijn gatje naar me ging zitten kijken. Ik zei wat later nog een keer "Welkom in mijn huis", wat verder geen effect had, en na een paar minuutjes liep hij rustig, en zonder om te kijken, weer het kattenluik uit. Nene lag rustig op iets van 1,5 meter van waar hij ging zitten, en was niet onder de indruk, ze liep hem wel na toen hij vertrok. Het is dus waarschijnlijk dat hij veel vaker het huis binnenloopt, vermoedelijk om zachtvoer uit de keuken te schranzen, en als zelfs Nene daar geen probleem mee heeft is dat wel een teken dat hij goed sociaal is. Maar hij lijkt mij steeds meer te vertrouwen minder te wantrouwen.
[ Bericht 1% gewijzigd door mvdejong op 26-06-2022 12:40:57 ]
Gisteren ben ik weer met de 6 katten van de groep naar de singel geweest. Diesel kwam op een gegeven moment even wat kroelen en ging daarna grazen. Plotseling schoot hij in zijn waakse stand, en leek wat onzeker wat hij moest gaan doen. Toen ik omkeek zag ik dat het grijs-witte zwervertje (mijn mogelijke 8e groepslid) langs was komen lopen en op het fietspad naar ons zat te kijken. Hij is een hele tijd blijven zitten, dus hij heeft echt wel interesse in ons, en hij lijkt te overwegen of deze mens misschien toch de moeite waard is. Onyx ging ook weer even naar hem toe, maar kreeg geen respons. Het zwervertje is ook eerder deze week weer eens binnen komen lopen terwijl ik op de bank zit, en ook als ik hem stoor als hij in de voortuin zit te eten of drinken loopt hij weg, het is duidelijk geen vluchten meer.
Onyx vindt hem erg interessant (ze zijn ongeveer dezelfde leeftijd en grootte), en die probeert hem aan het ravotten te krijgen. Toen hij onlangs weer wegliep dribbelde Onyx met hem op en tikte steeds met een poot op zijn achterwerktje in de hoop reactie te krijgen.
Onyx begint ook meer richting een normale kat te gaan :
• Ik heb hem deze week al tweemaal betrapt op het eten van Royal Canin Outdoor, dus zijn absolute fixatie op Hills Adult Chicken begint iets te verminderen. Ik ben daar blij mee, want variatie is goed, en het toont aan dat zijn verleden, wat er ook is gebeurd, steeds minder invloed heeft.
• Aanvankelijk was aanhalen voor hem alleen iets kortstondigs, met als enige doel om onze relatie te bevestigen, iets waar hij zelfvertrouwen uit putte. De laatste weken begint hij het aanhalen op zich te waarderen, en beweegt om mijn vingers op de juiste plekjes te krijgen. Hij komt nu ook af en toe met kleine mauw-geluidjes om te vragen om aangehaald te worden.
Hoba is nog steeds heel gelukkig dat ze veilig en rustig op zolder kan slapen, maar de relatie met beide zwart-witte gevallen (meisje Nene en oude man Cayok) is nog wat gespannen. Toch gaat het tussen Hoba en Nene steeds beter. Hoba is wisselvallig in haar behoefte aan aandacht, ik kan 2 dagen de hele dag werken zonder dat ik haar zie, en dan ben ik soms bang dat ze een ander huisje gevonden heeft, en de volgende dag ligt ze uren naast me op het bureau, regelmatig zeurend om krabbelen. Haar ideaal zou zijn dat ze de hele dag tegen mijn arm, of zelfs om mijn arm heen gerold, kan slapen. Nene komt ook soms op zolder, en gaat dan ook bij mij in de buurt zitten of liggen, zonder dat er spanning lijkt te ontstaan tussen de dames. Vanochtend ging Nene zelfs in het mandje liggen, waardoor er maar iets meer dan 10 cm tussen de voorpootjes was :
Diesel is ook deze week een keertje op zolder langsgekomen, maar na een korte krabbel vertrok hij weer. Hij wil haar eigenlijk kwijt omdat ze zich (nog) niet als groepslid gedraagt, maar ziet ook dat ik haar wel binnen accepteer, en ik ben de baas.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 16-07-2022 14:01:53 ]
Nene had even tijd nodig, maar wist vervolgens niet hoe ze haar aandacht tussen neef en mij moest verdelen, we zaten op een gegeven moment naast elkaar op de bank en ze verkaste elke 10 minuten van schoot. Ook vanochtend was ze constant of bij hem of bij mij aan het zeuren om gekroeld te worden.
Hij is weer weg, ze gaat hem missen. En hij haar ook, want het was voor hem weer even genieten van een kat die dolgraag bij hem in de buurt wilde zijn.
Nene toch! Leuk voor je neef dat hij zijn dosis kat bij jou kan ophalenquote:
Gisteren kwam een neef van mij een nachtje logeren, en hij is ook een katten-liefhebber, maar zijn vrouw minder, ze hebben konijnen. De vraag was dus hoeveel van mijn katten hij te zien zou krijgen, en hoeveel zich zouden laten aanraken. Goede score, hij heeft ze allemaal gezien, zelfs het zwervertje, en 6 kunnen aanhalen, op Pepe en het zwervertje na. Pepe was vermoedelijk niet in een al te toeschietelijke bui omdat het zo warm was.
Nene had even tijd nodig, maar wist vervolgens niet hoe ze haar aandacht tussen neef en mij moest verdelen, we zaten op een gegeven moment naast elkaar op de bank en ze verkaste elke 10 minuten van schoot. Ook vanochtend was ze constant of bij hem of bij mij aan het zeuren om gekroeld te worden.
Hij is weer weg, ze gaat hem missen. En hij haar ook, want het was voor hem weer even genieten van een kat die dolgraag bij hem in de buurt wilde zijn.
Vanochtend zat ze in de achtertuin, en ik deed de keukendeur even open, waarna ze onmiddelijk naar binnen liep en zachtvoer begon te eten uit een van de bakjes die op de deurmat stond. Nene liep naar buiten, vlak langs Hoba, en de beide dames negeerden elkaar. Het "de trap op jagen" lijkt toch meer een kwestie van een spelletje (gezien vanuit Nene, niet vanuit Hoba).
Woensdag, wat later op de avond, kwam Hoba ook zachtvoer eten in de keuken, maar toen liep het even storm. Dwergje Nene en reus Pepe lokten geen reactie uit, maar toen Cayok de keuken naderde kwam er een diepe keelgrom uit Hoba. Ik heb de oude man even weggejaagd, maar even later kwam hij weer terug en school achter een container met kattenvoer, duidelijk van plan om haar te belagen, dus ik heb hem maar even ook echt het kattenluik uit gejaagd. Tussen Diesel en Hoba lijken er ook geen problemen meer te zijn, en de beide zwarte beestjes Onyx en Hummeltje zijn veel te sociaal om problemen te veroorzaken.
Overigens heb ik nu ook meegemaakt dat Hoba daadwerkelijk een kattenluik gebruikt, dus daar hoef ik me geen zorgen over te maken als het kouder wordt; voor is het deurtje van het kattenluik nog steeds omhoog vastgezet, omdat ik niet wist of ze het concept snapte.
Nu mijn slaapkamerdeur weer open is komt Diesel de meeste dagen ergens tussen half 6 en half 7 bij me liggen, waarbij hij in tegenstelling tot vroeger niet direct tussen mijn benen gaat liggen, maar eerst hogerop komt voor een langere partij aanhalen. En waar Pepe vroeger heel af en toe erbij kwam, waarbij het mijn idee was dat het hem meer om zijn broertje ging, is die nu al een paar dagen rond 4 uur bij me komen liggen. Als dan Diesel zich er later bijvoegt wordt het wat krap op mijn bed.
Nog even een vraagje:
Hoe is het uiteindelijk opgelost met de poes waarvan het baasje naar een flat ging verhuizen?
quote:
Dan is ook mijn slaapkamer beschikbaar voor het opnemen van een poes van iemand die naar een flat gaat verhuizen, als daar echt geen andere oplossing voor is te vinden. Liever niet, want de twee huidige poezen leveren al voldoende strijd op, en Diesel zou het ook niet echt waarderen (hoewel dat ook erg afhangt van het gedrag van de nieuweling).
[ Bericht 0% gewijzigd door Pippi op 28-07-2022 19:06:06 ]
Daar heb ik niets meer van gehoord.quote:
Wat een leuke uitgebreide update weer
Nog even een vraagje:
Hoe is het uiteindelijk opgelist met de poes waarvan het baasje naar een flat ging verhuizen?
[..]
Er kwam nog een ander beestje waarvoor ik gevraagd was, omdat de eigenaresse haar had meegenomen naar een verzorgingsflat. Dat beestje was tevreden als ze af en toe over de galerij kon struinen, maar dat ging mis omdat daar ook iemand zat die moeilijk doen als hobby had. Binnengehouden ging het arme ding 24 uur per dag krijsen. Ik had aangegeven die week echt geen tijd te hebben, maar de volgende week wel een intake-gesprek te willen doen (om te beoordelen of deze kandidaat zou kunnen aarden in mijn, nog niet gestabiliseerde, groep) maar de eigenaresse kon het niet meer aan en het beestje is in het weekeinde verhuisd naar een opvang die eigenlijk alleen echt onplaatsbare katten neemt. Daar kan ze buitenlopen wanneer ze wil op een fors terrein, en heeft beschutting en eten.
Ik werd gisterenavond verrast door de mate waarin Nene in de groep geintegreerd blijkt. Ik zat op de bank, en Diesel kwam half over mijn schoot heenhangen voor wat kroelwerk. Na een kwartiertje verdween hij richting de keuken om te eten, en ik ging op mijn zij liggen. Vrij snel kwam Nene langs, en ging ongeveer ter hoogte van mijn borst op de bank liggen slapen. Wat later kwam Diesel weer terug, en stond op het tafeltje even te kijken wat hij van de nieuwe configuratie moest denken, maar stapte uiteindelijk op de bank en ging liggen, waarbij hij klem lag tussen mijn opgetrokken bovenbenen en Nene; deels lag hij zelfs op haar heupjes. En tot mijn verbazing reageerde Nene er niet op dat 6,5 kg aan ronkende kater tegen haar aan lag. Ik was echt verbaasd door het vertrouwen wat ze had. Helaas was het maar van korte duur omdat er in de keuken een zuignap losliet waardoor er iets kletterend in de wasbak viel, zodat beide beestjes direct omhoog schoten.
Toen ik Onyx opnam, heb ik in mijn slaapkamer naast het rek bij het voeteneinde van mijn bed een plank geplaatst die tot aan het plafond komt, met 2 nylon deurmatten eromheen gespijkerd zodat het als krab- en klimplank werkt; ik heb de bovenkant van het rek ontruimd en een kussentje daar neergelegd. Onyx heeft dat ding nooit gebruikt, en toen hij beneden ging wonen heb ik die plank voor iets anders gebruikt en de deurmatten opgeslagen.
Toen Nene en Hummeltje hun opwachting maakten heb ik weer een plank geplaatst, en de deurmatten er weer omheen gespijkerd. En de plank werd weer volkomen genegeerd. Tot de afgelopen week, Nene komt nu vaak 's ochtends vroeg de slaapkamer in, loopt wat rond en klimt dan omhoog om bovenop het rek te gaan slapen. Naar beneden komt ze door de anderhalve meter omlaag op het voeteneinde te springen. Vanochtend was dat even interessant, omdat ondertussen Diesel en Pepe het grootste deel van dat voeteneinde in beslag namen, maar ze vond een gaatje en de heren waren niet onder de indruk.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 01-08-2022 14:14:48 ]
Tussen Hoba en Cayok is het nu echt mis, donderdag-avond hoorde ik, toen ik in bed wilde stappen, de geluiden van een fel gevecht, en toen ik weer beneden kwam trof ik de oude man geagiteerd in de huiskamer, en in de keuken was de deurmat verschoven en lagen de beide etensbakjes die daarop stonden ondersteboven. Blijkbaar had Cayok Hoba verrast toen ze zat te eten.
De volgende ochtend was het weer raak, en nu kon ik Cayok wel begrijpen. Hoba komt nu vaak vanuit de achtertuin naar binnen, maar verblijft ook langer in de achtertuin, en gaat dan in een tuinstoel liggen, en Cayok is gewend einde van de nacht in een tuinstoel op te rollen, dus dat is een perfecte plek voor onenigheid. Wat ik wel prettig vond was dat Hoba in de stoel bleef liggen toen ik de ruzie verstoorde, ze blijft zich gedragen alsof ze hier ook al jaren woont. Later kwam ze ook weer even op zolder, en kreeg daar nog ruzie met Nene, maar dat is minder dramatisch, ze zitten alleen met beide voorpoten naar de ander te maaien.
En nog een derde korte vechtpartij toen ik vrijdag-avond snoepjes aan het uitdelen was. Nummer 8 was weer in de buurt en Hummeltje wilde even kennismaken, maar deed dat veel te opdringerig, waarop 8 voluit aanviel. Het duurde maar kort, en er vloog hoofdzakelijk wit haar door de lucht. Daarna kwam Hummeltje naar mij toe, en ging Onyx nog even bij 8 kijken, maar hij deed dat zo rustig dat het niet tot problemen leidde. Ik ging daarna met het zestal even naar de singel, en Diesel schoot op een gegeven moment de bosjes in met een duidelijk agressieve bedoeling, en ik hoorde een andere kat vluchten. Ik denk dat de Grote Leider het eerdere gedrag van 8 niet waardeerde.
Update 22:45 : Hummeltje komt zojuist trots met een forse rat naar binnen lopen. Dus ondanks dat hij volgens mij rechts problemen met zien en/of horen heeft is hij een goed jagertje. En blijkbaar ziet hij, ondanks dat hij het grootste deel van de dag bij de buren een paar huizen verder doorbrengt, mijn huis toch als de veiligste plaats om zijn prooi verder te verwerken. Dat versterkt mijn vertrouwen dat hij, als het kouder wordt, meer binnen zal komen wonen.
[ Bericht 5% gewijzigd door mvdejong op 06-08-2022 22:54:49 ]
Brrrrrr, een rat!
Sorry voor de late reactie, ik lag even in het ziekenhuis.quote:
O, zit Hummeltje dan echt bij hun binnen of gewoon in de tuin?
Brrrrrr, een rat!
Ik heb in het halletje een tuinhandschoen liggen met als enige doel om kadavers in de kliko te gooien. En ik was zo trots op dat graatmagere jochie die liet zien een volwaardige kat te zijn.
Hummeltje woont het grootste deel van de tijd bij de buren voor de deur, ze hebben geen voortuin, maar er staat wel een bank waar hij op of onder kan slapen. Naar binnen mag hij niet, ze hebben een grote pers die niet van andere katten houdt. In de loop van de middag komt hij richting mijn huis om met de rest te socialiseren.
Hij blijft me verrassen met zijn vertrouwen in mensen. Toen ik vanmiddag even de deur uit stapte kreeg ik de gebruikelijke bestorming over me heen : uit alle hoeken en gaten kwamen er katten opduiken. Even later kwam er een buurvrouw langs met 2 kliko's en twee kinderen, maar alle 6 kennen haar voldoende om net voldoende uit de weg te stappen. En even later stond Hummeltje te genieten van 4 kinderhandjes op zijn ruggetje.
Toen Nene en Hummeltje bij hun vorige eigenaar woonden waren het speelkameraadjes, maar om een of andere reden wilde Nene niets meer van hem weten toen ze bij mij kwamen; als hij maar in de buurt kwam was het blazen en meppen. Ze leek de afgelopen weken al wat rustiger naar hem te worden, en toen Hummeltje zojuist klaar was met aangehaald worden door de kinderen liep hij naar Nene toe, ging recht voor haar zitten en begon haar kopje te wassen zonder dat ze boos deed. Na een paar minuutjes liep ze rustig weg en ging hij zichzelf wassen.
Zelfs dat stukje spanning is nu uit de groep. Ik denk dat het komt doordat Nene nu besloten heeft Hoba te accepteren. Nene likte zich ook al een tijdje kaal, en daar is ze ook mee gestopt.
Update 23:00 : Ik liep nog even naar buiten om iets in de kliko te gooien, waarbij ik weer wat katten meekreeg en moest krabbelen. Hummeltje liep uiteindelijk weer naar Nene, en dit keer gaf ze hem wat likjes. Ze zijn weer helemaal vriendjes.
[ Bericht 5% gewijzigd door mvdejong op 10-08-2022 23:09:14 ]
O, jee! Ineens in het ziekenhuis!? Beterschap!quote:
[..]
Sorry voor de late reactie, ik lag even in het ziekenhuis.
Ik heb in het halletje een tuinhandschoen liggen met als enige doel om kadavers in de kliko te gooien. En ik was zo trots op dat graatmagere jochie die liet zien een volwaardige kat te zijn.
Hummeltje woont het grootste deel van de tijd bij de buren voor de deur, ze hebben geen voortuin, maar er staat wel een bank waar hij op of onder kan slapen. Naar binnen mag hij niet, ze hebben een grote pers die niet van andere katten houdt. In de loop van de middag komt hij richting mijn huis om met de rest te socialiseren.
Hij blijft me verrassen met zijn vertrouwen in mensen. Toen ik vanmiddag even de deur uit stapte kreeg ik de gebruikelijke bestorming over me heen : uit alle hoeken en gaten kwamen er katten opduiken. Even later kwam er een buurvrouw langs met 2 kliko's en twee kinderen, maar alle 6 kennen haar voldoende om net voldoende uit de weg te stappen. En even later stond Hummeltje te genieten van 4 kinderhandjes op zijn ruggetje.
Toen Nene en Hummeltje bij hun vorige eigenaar woonden waren het speelkameraadjes, maar om een of andere reden wilde Nene niets meer van hem weten toen ze bij mij kwamen; als hij maar in de buurt kwam was het blazen en meppen. Ze leek de afgelopen weken al wat rustiger naar hem te worden, en toen Hummeltje zojuist klaar was met aangehaald worden door de kinderen liep hij naar Nene toe, ging recht voor haar zitten en begon haar kopje te wassen zonder dat ze boos deed. Na een paar minuutjes liep ze rustig weg en ging hij zichzelf wassen.
Zelfs dat stukje spanning is nu uit de groep. Ik denk dat het komt doordat Nene nu besloten heeft Hoba te accepteren. Nene likte zich ook al een tijdje kaal, en daar is ze ook mee gestopt.
Update 23:00 : Ik liep nog even naar buiten om iets in de kliko te gooien, waarbij ik weer wat katten meekreeg en moest krabbelen. Hummeltje liep uiteindelijk weer naar Nene, en dit keer gaf ze hem wat likjes. Ze zijn weer helemaal vriendjes.
Fijn dat Nene en Hummeltje weer vriendjes zijn!
Ziekenhuis is al weer over, ik kreeg zondag mijn boezemflutter weer even terug, maar tijdens een serieuze inspanning, dan zit je plotseling met te weinig zuurstof. En in het ziekenhuis dachten ze dat ik mogelijk ook een klein hartinfarct had gehad, dus ik moest verder onderzocht worden. Maar dat bleek niet het geval, dus ik was maandag-avond weer thuis.quote:
[..]
O, jee! Ineens in het ziekenhuis!? Beterschap!
Fijn dat Nene en Hummeltje weer vriendjes zijn!
En ik vond het schattig dat die twee elkaar plotseling weer gingen wassen.
Dat Hummeltje en Nene elkaar weer gingen wassen kan ook te maken hebben met het feit dat Nene Hummeltje interessant vond ruiken door al die kinderhandjes die hem hadden geaaid. 😀
Apart is dat met dit snikhete weer de 5 heren allemaal buiten onder struiken slapen, maar beide dames op de overloop van de zolder. Ik ben begin deze week druk bezig geweest met wassen, en had daarvoor wat beddegoed van het droogrek gehaald en op een doos gelegd; Nene heeft die stapel direct ingepikt als overdag-slaapplek. Het probleem voor Hoba was toen dat die doos haar doorgang is naar de hoek achterin de overloop, maar gelukkig voor haar kwam ze een wasmand met ondergoed en sokken tegen, dus de dames slapen nu urenlang op een anderhalve meter van elkaar, wel met de deur van de zolderkamer tussen ze in.
Toen Hoba gisterenavond vrij laat weer naar buiten kwam, ging Nene achter haar aan, maar het was nu duidelijk een speels bedoelde achtervolging, en zodra ze er mee stopte ging Hoba nog even naar me zitten mauwen, zodat ik even naar haar toe kon komen voor een krabbeltje.
Het zou iets te maken kunnen hebben met het probleem dat de buren waar hij voor de deur "woonde" een weekje naar hun dochter in Oostenrijk zijn, en hij daar dus niet meer dagelijks een bakje voer krijgt, maar hij leek al meer en meer rond mijn huis te hangen.
En Nene lijkt nu zelfs wel een voorkeur te hebben voor de beide broertjes. Ik zie haar de laatste tijd buiten al opvallend vaak op een half metertje van Pepe liggen. Gisterenochtend had ik beide broertjes bij me op bed, en Nene kwam er ook bij liggen. In plaats van dat ze op mijn kussen ging liggen, schoof ze richting mijn heup waar ze op iets van 1 dm vanaf de kop van Diesel lag, en ze gaat nu ook vaak overdag op mijn bed liggen terwijl Pepe daar ligt.
Hoba woont dus nu weer op zolder, maar waar ze voorheen altijd helemaal naar buiten ging om haar behoefte te doen, heeft ze nu de kattenbak op de 1e verdieping gevonden, dat scheelt ook weer "spitsroeden lopen" door de huiskamer.
Ik heb hem deze week nog wel een keertje gezien. Maar het wordt pas interessant als het kouder wordt. Dan zal hij meer motivatie hebben om binnen te willen wonen.quote:
En hoe gaat het met kat nummer 8? Is die nog binnen geweest?
Vanochtend kwam ik hem weer tegen toen ik naar mijn auto liep. Hij liep wel voor me weg, en ging een paar auto's verderop naar me zitten kijken. Toen ik op mijn hurken ging zitten en wat tegen hem begon te praten ging hij liggen, toch een teken van vertrouwen.quote:
[..]
Ik heb hem deze week nog wel een keertje gezien. Maar het wordt pas interessant als het kouder wordt. Dan zal hij meer motivatie hebben om binnen te willen wonen.
Ik was al van plan om even een update te plaatsen.quote:
Hi mvdejong hoe gaat het met de katten en in het bijzonder met aanloop-schooiertje?
Allereerst het schooiertje, die zie ik iets van eens per week, maar het is nog niet echt koud buiten voor een beestje dat als een dikke anderhalf jaar buiten leeft. Als hij besluit om erbij te komen wordt hij "Octo".
Voor de rest geldt wel dat het herfst is geworden, en dus heb ik nu regelmatig de situatie dat alle 7 binnen zijn, de groep van 6 in de huiskamer en Hoba nog op zolder.
De kletsnatte vrijdag van 2 weken geleden was het echte breekpunt, en Onyx, die de hele zomer buiten heeft geslapen, is nu ook weer binnen tenzij hij actief is. Waar hij voor de zomer altijd op een klein ladenkastje sliep, heeft hij nu een tas van mij geclaimed als ligplaats.
Hummeltje heeft wat geexperimenteerd met ligplekjes, ook op de bank, maar zijn definitieve slaapplaats is nu een schapenvachtmandje op een stoel naast te TV.
Hoewel Nene tegenwoordig ook wel op zolder gaat liggen als ik er niet ben, en dus samen met Hoba daar ligt. Echte vijandigheid is er duidelijk niet vanuit haar, meer speels en/of intimidatie/rangorde bepalen. Soms heeft Hoba pech. Onlangs kwam ze 's ochtends binnen na een nachtje rondspoken, en wilde naar zolder. Ik hoorde dat vanuit bed omdat ze halverwege de trap naar de 1e verdieping Cayok tegenkwam, die haar natuurlijk blokkeerde. Dat leverde een duet in diep keelgegrom op, en toen ik opstond om in te grijpen kwam Pepe, die op het voeteneinde lag, ook mee, zodat ze nog meer in de verdediging wilde schieten. Ik joeg Cayok even op, die schoot langs haar naar beneden, en zij schoot toen langs Pepe omhoog ,,, en kwam op de trap naar zolder de tweede zwart-witte blokkade tegen : Nene, dus Hoba weer blazen. Nene deed verder niet moeilijk en uiteindelijk kon Hoba naar haar veilige zolder.
Er staat nu een luxe sta-op stoel in mijn kamer (FitForm Vario 571), die van een overleden oom was, en die ik nu probeer te verkopen voor mijn neef. Natuurlijk is zoiets fascinerend voor katten, en de beide broertjes hebben hem geclaimed :
Afgeschermd met dekens tegen kattenhaar en ophaaltjes van kattennagels. En ook tegen het sproeien wat Diesel eerder dit jaar nog deed; gelukkig is dat nu over, hij heeft weer vertrouwen in zijn controle over zijn omgeving.
Hummeltje heeft er ook wel in gelegen, en Nene gaat nog regelmatig op de rugleuning zitten, vooral als Pepe als enige in de stoel ligt. Ze lijkt nu wat naar hem toe te trekken, ook buiten zie ik haar vaak in zijn buurt zitten; een mooi contrast, een poesje van nog geen 3 kg en een kater van tegen de 9.
Maar een gebruikelijk uitzicht vanaf mijn bank 's avonds is :
De kop van Diesel op de voorgrond links, Cayok op het tafeltje, Hummie in zijn mandje rechts en Pepe nog steeds in de stoel. Nene zit ergens links, nog wel in zicht voor me, en Onyx ligt op mijn tas links, onzichtbaar voor me achter een dressoir.
Hummeltje begint steeds meer zelfvertrouwen te krijgen, hij kan nog wel schrikken, maar het gebeurt steeds minder. Er zijn buurtgenoten die bij een avondwandelingetje altijd langs mijn huis lopen om de katten te zien (per slot van rekening zie je niet zo vaak een half dozijn katten midden op de stoep liggen), en vooral ook om Hummie aan te halen. En het is hun ook opgevallen dat hij er steeds beter uitziet. Hij is nog steeds wel mager, maar je kunt nu niet meer zijn ribbetjes tellen, en zijn vacht glanst ook meer; er zijn wat onsjes bijgekomen. Omdat er nu blijkbaar een vetlaagje onder zijn huid zit beschadigt dat ook wat minder als hij krabbelt, dus heeft hij steeds minder korstjes over zijn hele lichaam. Verder komt hij altijd kijken als ik mogelijk iets doe wat met eten te maken heeft, maar hij komt soms ook gewoon op de bank zitten of liggen om aangehaald te worden. Dat geeft wat problemen omdat Diesel ook weer regelmatig bij me wil zitten; Diesel heeft geen problemen als Hummeltje er ook ligt, die geeft hem een paar likjes en gaat ietsje verder liggen, maar dat vindt Hummie toch nog niet prettig en vertrekt.
Ik weet niet waarom Hummeltje zo verbetert, zijn vorige eigenaar was ook dol op katten (al kon hij het laatste jaar nauwelijks nog de kattenbakken schoon houden). Mogelijk is hij zo opgeleefd omdat hij nu in een groep katten is opgenomen die hem accepteren; zelfs Cayok, die best fel kan uithalen, loopt gewoon weg als Hummeltje te opdringerig onderdanig tegen hem gaat lopen doen. Hij is wel geboren in een grote chaotische groep.
[ Bericht 3% gewijzigd door mvdejong op 22-09-2022 16:56:09 ]
En wat ziet het er gezellig bij jou uit met alle katten op een eigen plekje in je woonkamer
Ze lijken allemaal zo hun draai te hebben gevonden in de groep omdat ze elkaar respecteren.
Wie weet maakt Hoba nog wat stapjes vooruit en durft ze op den duur zich ook meer van zolder te komen om andere veilige plekjes in huis te vinden.
Ben benieuwd hoe het met Octa gaat de komende maanden!
Die sta-op stoel ziet er comfortabel uit, volgens mij moet ie blijven 😂
Superleuke update @mvdejong !
Het is een mooi jongetje, compact en mollig, en duidelijk nog niet gecastreerd.
Hummeltje blijft een maf beestje. Nadat hij in oktober verschillende slaapplekjes in de huiskamer heeft afgelopen, heeft hij in november weer besloten een buitenkat te zijn. Hij komt binnen voor eten en kroelen, maar slaapt op de bank in mijn voortuin, ook als de temperatuur onder de 5oC is, en ook als het regent. Ik heb hem wel een keer naar binnen gedragen toen hij in de regen op de drijfnatte kussens van de bank lag, maar binnen 10 seconden was hij weer buiten.
Onyx lag begin dit jaar altijd op een klein ladenkastje te slapen, maar vond het helemaal prachtig als de deur van de kast onder de trap open was, en ging daar dan liggen. In de zomer is hij echter bijna uitsluitend buiten gaan slapen, en toen heb ik die kast volgestouwd met dozen. Toen hij weer begon binnen te slapen keek hij heel teleurgesteld als de kastdeur open was. Ik heb uiteindelijk een van de stapels dozen opgetild en daar een transportmand met een handdoek geplaatst, en daar was hij heel gelukkig mee. Maar later begon hij op andere plekken in de huiskamer te liggen, en nu is hij weer terug naar het kleine ladenkastje.
En Nene slaapt nu weer hoofdzakelijk op zolder, daar is ze een paar weken geleden al mee begonnen, het heeft niets met Hoba's overlijden te maken.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 16-11-2022 16:29:40 ]
Fijn dat het wel goed gaat met de andere katten en hun eigenaardigheden
Er zijn grenzen aan de weerbestendigheid van Hummeltje, hij ligt nu toch binnen op een kussentje, wel vlak bij het kattenluik.quote:
Hummeltje blijft een maf beestje. Nadat hij in oktober verschillende slaapplekjes in de huiskamer heeft afgelopen, heeft hij in november weer besloten een buitenkat te zijn. Hij komt binnen voor eten en kroelen, maar slaapt op de bank in mijn voortuin, ook als de temperatuur onder de 5oC is, en ook als het regent. Ik heb hem wel een keer naar binnen gedragen toen hij in de regen op de drijfnatte kussens van de bank lag, maar binnen 10 seconden was hij weer buiten.
Het is dan ook wel heel nat vandaag!quote:
[..]
Er zijn grenzen aan de weerbestendigheid van Hummeltje, hij ligt nu toch binnen op een kussentje, wel vlak bij het kattenluik.
Hummeltje had een goede zaterdag, een rat wat minder :
De foto is niet best, hij wist niet wat hij aan moest met zijn prooi, hij liep rondjes door de huiskamer en liep een paar keer weer naar buiten. Uiteindelijk kwam hij zonder de rat binnen, en kwam naast me liggen, maar hij bleef onrustig. Pas na een half uurtje ging hij op het tafeltje naast mijn voeten liggen, en heeft daar een paar uur liggen slapen totdat ik naar bed ging. Ik ben er nu wel zeker van dat hij zelf deze rat heeft gesnaaid. Bij de vorige had ik nog twijfel, omdat zijn eerste "prooi" die hij binnenbracht een muis was die al duidelijk een paar dagen dood was.
Hummeltje heeft nu wel zijn draai gevonden. Eind van de herfst heeft hij een paar weken lang verschillende mandjes en kussentjes in de huiskamer uitgeprobeerd, maar daarna heeft hij toch weer een paar weken ongeacht weer en wind buiten gewoond. Met de vorstperiode werd hem dat toch teveel, en kwam toen weer binnen slapen, maar dit keer op de bank, vlak bij me, of op het tafeltje naast mijn voeten. Dat laatste gebeurde met name als ik hem een paar seconden te lang aanhaalde, maar ik weet nu beter de tekenen te herkennen wanneer hij genoeg heeft gehad; hij kan nu heel lang, hard spinnend naast me liggen. Hij is ook nauwelijks nog schrikachtig, en ik mag nu ook vuiltjes uit zijn ene ooghoek verwijderen; aan zijn gedrag is hij niet meer te herkennen als dat beestje dat ik binnenhaalde. Ik weet niet waarom hij zoveel meer zelfvertrouwen heeft gekregen, ook zijn vorige baas zorgde echt goed voor hem. Mogelijk is hij gelukkig nu hij in een groep met andere katten leeft waarin hij gewoon rustig geaccepteerd wordt; de groep waarin hij geboren was functioneerde totaal niet. Ik denk dat dat ook verklaart waarom hij zo lang nauwelijks nog binnen was, in zijn jeugd had zijn baas geen kattenluiken, en toen moesten de katten elke avond (als baas naar bed ging) en elke ochtend (als baas naar zijn werk ging) besluiten of ze de komend uren binnen of buiten wilden doorbrengen, en Hummeltje wilde niet in de chaos binnen zijn. Hij heeft nu door dat hij bij mij altijd naar binnen of naar buiten kan. Hij is zelfs niet meer zo onderdanig naar de andere katten, hij heeft door dat hij gewoon geaccepteerd wordt.
Wat ook mij, en de mensen die hem regelmatig voeren, opvalt dat hij nog wel mager is, maar dat je zijn ribbetjes niet meer kan zien, dus hij is toch wat onsjes vet en spieren aangekomen over het afgelopen jaar. Bijkomend voordeel daarvan is dat hij zijn huid niet meer kapotkrabt, eerder zat hij onder de korstjes.
Onyx
Onyx laat even zien dat katten een ander idee hebben over comfortabel liggen dan wij mensen :
Onyx begint ook nog wat te veranderen. Hij vertrouwt me, en heeft ook regelmatig fysiek contact nodig, maar hij leek voorheen krabbelen en aanhalen op zich niet als plezierig te ervaren. Maar de laatste maanden probeert hij ook mijn handen op de beste plekjes te krijgen, en ook de druk van mijn vingers te versterken door zelf ook druk uit te oefenen. Dat ging ook een keertje te snel voor hem, toen schrok hij zelf van de mate waarin hij zich overgaf aan het krabbelen, en toen had ik wat kattennagels in mijn handen. Onyx komt nog wel eens op zolder kijken (ik geloof met name om Nene of wijlen Hoba te vinden), en hij is nu twee keer een lange tijd naast mijn toetsenbord komen liggen. Hij lijkt me toch meer te gaan opzoeken, straks wordt het nog een knuffelkat.
Onyx ligt niet meer op het ladenkastje, maar op de klim-constructie tussen huiskamer en keuken. Ik kwam een keer na het wekelijkse dagje op kantoor thuis, en toen lag hij daar. Het ladenkastje was een paar cm verschoven, dus ik vermoed dat toen Diesel of Pepe op de lage Billy-kasten wilden springen er iets mis is gegaan waardoor een van deze zeer zware heren op Onyx is beland, en Onyx het geen veilig plekje meer vindt.
Hij is nog steeds eenkennig wat voedsel betreft, alle Hill's Adult Chicken, maar hij is ook gek op melk. Als ik 's middags voor de lunch naar beneden kom, wil hij eerst via de voordeur naar buiten gelaten worden (vermoedelijk een herinnering aan de begintijd toen hij 's middags onder begeleiding naar buiten mocht), daarna springt hij op het tafeltje bij de bank om te wachten op het bakje melk (eerst slebberde hij het uit mijn mok).
Het blijft een raadsel hoe zijn leven eruit zag voordat hij in het asiel belandde. Hij was duidelijk wel mensen gewend, maar niet veel, vermoedelijk alleen mannen, maar waarom is hij dan niet echt gewend aan aanhalen ?
Nene
Nene is nog aan het uitvinden waar ze nou eigenlijk wil liggen. Ze was eerst veel op zolder te vinden, toen is ze wekenlang gaan slapen op het rek in mijn slaapkamer (waar ze naar toe moest klimmem via een plank met 2 deurmatten eromheen gespijkerd), nu is ze weer terug op zolder. Eerst kwam ze 's avonds alleen maar naar beneden als het tijd voor snoepjes was, maar de laatste weken is ze het grootste deel van de avond beneden, ligt dan vaak uren bij me op schoot, of gaat op het plankje over de televisie liggen :
Nu Hummeltje wat minder opdringerig is heeft ze geen probleem meer met zijn aanwezigheid, en ik zit vaak lange tijd op de bank met Nene op schoot en Hummeltje naast me. Diesel heeft nu ook beide nieuwelingen geaccepteerd en hij kan ook naast me komen liggen als Nene op schoot ligt, en geen van beide maakt dan mekker-geluidjes om onvrede over de aanwezigheid van de ander te uiten.
Cayok
Mijn oude mannetje, 18+, begint nu echt tekenen van ouderdom te vertonen, en ik verwacht dat hij binnen een paar maandjes afscheid van ons gaat nemen. Hij is veel minder actief, en zijn argwaan richting mij is een tijdje veel erger geweest, hoewel dat nu weer wat herstelt. Hij is ook door het huis aan het zwerven geweest voor een slaapplaats, eerst op het katten-kasteel dat in mijn slaapkamer achter de deur staat, daarna op zolder, waar hij achter de lakens is gaan liggen die aan het droogrek hangen en bijna de grond raken. Dat laatste was voor mij onverwacht, en ik heb op vrijdag de 13e januari daardoor een rotdag gehad. Ik was laat uit mijn bed (vakantie) en verwachtte daarom Cayok al in mijn slaapkamer aan te treffen. Daar lag hij niet, en ook op alle andere plekjes waar ik ging kijken was hij niet te vinden. Ik heb 2 keer een lange zoektocht door de wijk gelopen om hem te vinden, de tweede keer in de schemering het plaatselijk groen-gebied, waar ik eigenlijk alleen nog maar hoopte hem dood aan te treffen. Maar rond 8 uur 's avonds hoorde ik het kattenluik in de keuken op typische Cayok-manier klapperen, en daarna geluiden van het eten van natvoer die alleen van Cayok en Hummeltje afkomstig konden zijn, en Hummeltje lag naast me. Even later liep Cayok inderdaad door de huiskamer op weg naar het kattenluik voor.
Ondetussen slaapt hij weer in het kozijn van het raam in de huiskamer. Hij wil nog steeds regelmatig aangehaald worden, en probeert met name 's ochtends als ik onder de douche vandaan kom, en 's avonds als ik naar bed ga, op de overloop te zijn. Dan ga ik in de slaapkamer op de grond zitten, een metertje van de drempel vandaan, en kan hij aangehaald worden met de zekerheid dat hij kan ontsnappen als hij het niet meer vertrouwt. En deze week is hij al weer twee keer naast me op de bank geklommen om daar aangehaald te worden, een teken van toenemend vertrouwen. Voordat hij naar boven verdween heeft hij in de huiskamer ook op de hoge Billy-kasten, en daarna het stereo-meubel gelegen, maar hij viel er een paar keer vanaf, en dat gebeurde later ook toen hij op het tafeltje naast mijn voeten lag (met Hummeltje aan de andere kant). Het lijkt erop dat hij af en toe een stuiptrekking in zijn ene achterpoot krijgt, en dat hij de keer toen hij van het tafeltje viel mij dit kwalijk heeft genomen, en dat daar zijn argwaan door is toegenomen. Ik heb nu het hangmandje onder de radiator zo verschoven dat het direct onder de plaats zit waar hij in het kozijn ligt, in de hoop hem op te vangen als het weer foutgaat. Ik zou hem naar de dierenarts willen brengen, maar dat is voor hem een heel traumatische belevenis, want hij is panisch bij het idee vastgepakt te worden.
Gek genoeg vallen de tijdstippen van de verplaatsingen van Nene en Cayok door het huis min of samen. Ik zou haast gaan denken dat Nene wel bij Cayok in de buurt wil zijn, ware het niet dat die elkaar juist opjoegen omdat de territorialiteit van Cayok en de eigenwijsheid van Nene botsten. Gelukkig is ook Nene nu wat rustiger naar Cayok toe, anders zou de foto hierboven ook niet mogelijk zijn geweest omdat Nene dan vanaf haar plekje zou hebben uitgehaald naar de oude man.
[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 23-01-2023 22:27:09 ]
Maar wat Yinny zegt ja, leuk om te lezen hoe alle karakters zich ontwikkelen en hoe ze samen functioneren.
Met Octo, het zwervertje waarvan ik hoop de hij zich bij de groep voegt, is er nu een probleempje. Hij reageert nogal fel op de soms wat minder subtiele toenaderingen van Hummeltje, wat tot vechtpartijtjes leidt. En dat heeft tot gevolg gehad dat hij door Diesel en Pepe als bedreiging voor de groep wordt gezien, en die willen hem nu verjagen als ze doorkrijgen dat hij in de buurt is. Hummeltje hoort dus voor die twee ook volledig bij de groep.
Ik zie ook op het gebied van eten, een belangrijk deel van het leven van Hummeltje, dat hij steeds meer zelfvertrouwen, en vertrouwen in zijn omgeving, krijgt :
- Als hij naar een bakje eten of melk gaat, en er is al een andere kat mee bezig, dan drukt hij niet meer zijn neusje alsnog in het bakje, maar gaat rustig zitten wachten totdat de andere klaar is.
- Als ik aan het eten ben, en hij ziet dat ik wat vlees aan het fijnsnijden ben op een schoteltje, dan wacht hij ook rustig totdat ik het schoteltje naar hem toe schuif, waar hij vroeger mijn vingers opzij probeerde te duwen; dat was ook vervelend als het nog te heet was, want als ik schoteltje wegtrok bleef hij erachtaan lopen.
- Als ik 's ochtends de rosbief voor de katten aan het fijnsnijden ben, en hij heeft dat door, komt hij achter me zitten. Als ik hem dan alvast een stukje aanrijk, pakt hij het nu heel beschaafd uit mijn vingers, waar ik eerder mijn vingers blootstelde met tanden en nagels.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-02-2023 15:14:24 ]
Hij is geloof ik ook nog vrij jong ? Dan kan hij nog veel leren nu hij veilig in de groep is bij jou woont.
Nee, hij is ook al ruim 10. Hij is hier in de buurt in de chaotische groep op de andere hoek geboren, en toen hij jongvolwassen was (1-1,5 jaar) meeverhuisd met zijn baas naar een anderhalve bovenverdieping. Toen die baas eind 2021 overleed is hij samen met Nene bij mij beland, weer in zijn oude buurt. En die voormalige baas verhuisde in de herfst van 2013, toen ik de groep met Diesel en Pepe nog geen jaartje had. Dus hij is vermoedelijk ergens in 2012 geboren.quote:Op donderdag 2 februari 2023 15:06 schreef deedeetee het volgende:
Keurige manieren heeft Hummeltje nu.
Hij is geloof ik ook nog vrij jong ? Dan kan hij nog veel leren nu hij veilig in de groep is bij jou woont.
Soms springt hij even naast me op de bank, doet een grote wasbeurt van 10 minuten doet en vertrekt weer, soms blijf hij wel een tijdje liggen. De afgelopen avonden heeft hij op een paar kleine uitstapjes naast mijn enkels doorgebracht, maar de temperatuur ging dan ook weer richting nulpunt. Hij lijkt nu toch de balans tussen binnen- en buitenkat gevonden te hebben. Als het richting zomer gaat zal hij wel veel minder binnen zijn, maar dat geldt ook voor de rest, dan brengen ze allemaal hun dag liever in de voortuin of op het dak van de berging door.
Cayok heeft weer een nieuw slaapplekje : het voeteneinde van mijn bed. En tot mijn grote verbazing houdt hij dit nu ook vol als ik ga slapen, dat is voor het eerst sinds ik hem heb. En zowaar kwam vanaf de eerste nacht dat hij bij me sliep ook Diesel erbij liggen, en zelfs Pepe komt er soms bij. Diesel kwam wel vaker in de loop van de ochtend bij me, maar dat is ook al weer meer dan een jaar geleden. Met alle drie, een kleine 20 kg, begint mijn bed wel wat klein te worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 07-02-2023 14:50:22 ]
Toen Hummeltje hier op de andere hoek geboren werd (zoontje van wijlen mijn Blackie, achterkleinzoon van stammoeder Snip), had die eigenaar geen kattenluiken, dus de hele groep moest tweemaal per dag, 's ochtends als baas naar zijn werk ging en 's avonds als baas naar bed ging, besluiten waar ze de komende ca. 8 uur wilden doorbrengen, binnen of buiten. Hummeltje is een heel zachtaardig beestje en kon echt niet tegen het opgesloten zitten met die chaotische dysfunctionele groep, dus die koos er bijna altijd voor om buiten te blijven. Blijkbaar heeft dat zo'n effect op hem gehad dat hij dat ook volhield toen hij weer terug in zijn oude buurt kwam en bij mij moest gaan wonen. Maar hij heeft nu blijkbaar doorgekregen dat mijn kattenluiken altijd open staan (behalve tussen ca. 3 uur 's middags op oudjaarsdag en ca. 3 uur 's ochtends op nieuwjaarsdag). Ik tref hem nu heel vaak binnen aan terwijl de rest buiten loopt, ook bij temperaturen boven de 10oC.
Eerst lag hij nog wel regelmatig op de bank :
maar hij is daarna verhuisd naar het zitblok bij mijn boekenkasten, om vervolgens het kinderstoeltje te ontdekken :
Hij vindt nog wel eens andere plekken om te liggen, ik heb hem zelfs een keer op een hele klassieke plaats gevonden : in de spoelbak van het aanrecht. Daar sprong hij helaas uit voordat ik de camera te pakken had, maar ik maakte hem ook een keer wakker toen hij op een ovenwant op het aanrecht lag :
Ik heb me steeds afgevraagd waarom dat ooit zo timide beestje zoveel zelfvertrouwen heeft gekregen sinds hij bij mij moest intrekken, en ik denk de oplossing gevonden te hebben. Het enige echte verschil met zijn vorige twee woonsituaties is dat hij nu in een goed functionerende, sociale groep katten leeft. In het begin liep hij ook steeds heel onderdanig aandacht te vragen van de andere katten, dat doet hij nu nog maar zelden. Hij lijkt behoefte te hebben aan een aantal rustige vriendjes om hem heen.
Onyx
Ik probeer altijd van katten waarvan ik de achtergrond niet ken een beeld te vormen van hoe hun verleden eruit heeft gezien op basis van hun gedragingen. Dat helpt me dan weer om meer hun vertrouwen te winnen. Met Onyx bleef dat lastig, maar ik heb nu iets bedacht dat past bij een aantal karakteristieken :
• Een kat die mensen gewend is, maar meer een mannen-kat dan een vrouwen-kat.
• Niet gewend om langere tijd aangehaald te worden, begint pas nu te leren dat aanhalen op zich lekker is, niet alleen maar een bevestiging van onze vertrouwens-relatie.
• Grote moeite met nieuwe dingen/omgevingen.
• Gewend aan electrische gereedschap.
Ik krijg het idee dat hij als kitten/jong katertje een of andere werkplaats is ingelopen, en daar mocht blijven en gevoerd is. Hij hing dan wel rond met mensen, maar werd niet echt gekroeld, en mocht vermoedelijk de muizen en ratten onder controle houden.
Mijn katten slopen niet veel omdat ze buiten hun energie wel kwijt kunnen, maar een eetkamer-fauteuil met een grove textiel-bekleding is wel als krabpaal in gebruik genomen. Ik kwam erachter dat ze nog meer aan die stoel gesloopt hebben, en ontdekte dat toen ik me zorgen begon te maken omdat Onyx al uren uit zicht was geweest terwijl het weer beroerd was :
Cayok
Een maandje of 2 geleden begon ik het idee te krijgen dat Cayok de zomer niet meer zou gaan halen, omdat hij zich de hele dag terugtrok op mijn slaapkamer. Daar kreeg hij toen Diesel bij zich omdat die het wel prettig vindt om bij Cayok te liggen, en Pepe kwam dan weer achter zijn broertje aan. Cayok sliep zelfs aanvankelijk op het voeteneinde van mijn bed, maar ging op een gegeven moment op de stoel liggen als ik in bed lag (overdag lag hij nog steeds op het bed). Ik denk dat ik een keertje mijn been de verkeerde kant op strekte en de oude man van het bed af lanceerde. Na een kleine twee weken kwam hij weer op mijn bed liggen, maar dan ter hoogte van mijn heupen, maar dat beviel niet, en uiteindelijk is hij op mijn kussen tegen mijn gezicht aan komen slapen.
Maar dat heeft ook maar twee weken geduurd, nu loopt hij 's nachts weer het grootste deel van de tijd buiten, ook bij slecht weer, en bij slecht weer overdag ligt hij in de huiskamer. Waarom hij zich begin dit jaar niet lekker voelde weet ik niet, maar hij is er weer bovenop gekomen. En omdat Cayok niet meer op mijn slaapkamer komt, zijn Diesel en Pepe daar ook niet meer de hele dag; Diesel komt nog wel sommige ochtenden bij me liggen, maar dat deed hij vroeger ook wel.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 01-04-2023 18:18:15 ]
Onyx lijkt nu zijn verantwoordelijkheid als groepslid serieus te nemen. Eerder deze week hoorde ik plotseling een fel gekrijs van een kattengevecht in de binnentuinen (vermoedelijk was Cayok daar bij betrokken). Zoals gebruikelijk kwam de grote leider Diesel via het kattenluik voor naar binnen, en ging door het kattenluik achter. Hij bleef halverwege staan, met het deurtje op zijn rug, omdat hij zag dat zijn broertje Pepe al in de achtertuin zat te kijken of er een dreiging was. Wat ik niet verwachtte dat Onyx ook van de voortuin binnenkwam en op de klimconstructie sprong om de achtertuin in de gaten te houden, waarbij hij zelfs aan het grommen was.
En het was niet eenmalig, gisterenavond sprong Nene van de stoel af waar ze sliep, en stond oog in oog met Hummeltje die op een kussentje onder die stoel lag. Nene is, vermoedelijk door het voorjaar, wat sneller geprikkeld, en het liep uit op grommen en krijsen tussen die twee (geen daadwerkelijke meppen of zo), en Onyx kwam direct uit de gesloopte fauteuil om poolshoogte te nemen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 09-04-2023 19:39:01 ]
Hummeltje begint trouwens wel erg standaard-gedrag te vertonen, nadat ik hem eerder al in de wasbak in de keuken betrapte, maakte hij onlangs mij het overzetten van gegevens naar mijn nieuwe tablet wel lastig, en dit keer kon ik hem vastleggen :
Diesel en Pepe laten nog steeds het standaard-gedrag zien van de fascinatie die katten met dozen enz. hebben :
Soms heb ik het idee dat Cayok wat last van zijn gewrichten heeft, artrose is niet ongebruikelijk voor een kat, maar als hij op het dak van de berging zit en naar beneden wil, springt hij de 2 meter direct naar de tegels omlaag, terwijl hij het ook via wat plankjes met maximaal 1 meter kan, dus dat lijkt wel mee te vallen.
Ik kwam Octo ook weer tegen deze week, hij zat rustig buiten de tuin. Hummeltje kwam mij begroeten, maar begon toch wat gefrustreerde mauwtjes te maken toen hij het zwervertje zag. Het is ook weer tekentijd, ik heb er al weer meer dan een half dozijn uit mijn jongens en meisje mogen trekken, en bij Octo zag ik ook een volgezogen exemplaar zitten; die eruit trekken is echter nog lang niet aan de orde.
Toen ik weer richting keuken liep zag ik een plak lever op de grens van huiskamer en keuken liggen, en op het plankje lag nog maar 1 plakje, dus iemand heeft het 3e plakje weggemaakt. Nou zou mijn eerste verdachte Hummeltje zijn, maar die zat op dat moment vlak bij dat plakje droogvoer te knabbelen, dus dat is wat minder waarschijnlijk.
Geen idee wie een extra lekker avondmaaltje heeft weten te scoren.
Allereerst moet je de beestjes natuurlijk in de transportmand krijgen, maar dat ging verrassend soepel. Nene zat toen het tijd was al bij me op zolder, en liep mee naar de eerste verdieping waar haar mandje klaarstond, dus die was ingepakt voordat ze het wist. Hummeltje was niet binnen, en ook niet in de tuin, maar ik ben even om de hoek gelopen en hij zat bij de buren op het matje te zonnen. Hij kwam direct mijn richting op toen hij me zag, en liep netjes mee het halletje binnen, en daar stond zijn mandje, dus ook dat was makkelijk. Wel daarna veel gemekker in de auto, waarbij ze elkaar ook duidelijk aanstaken.
Nene was als eerste aan de beurt, en liet zich probleemloos onderzoeken, en ging daarna in haar mandje stil in een hoekje zitten. Mogelijke oorzaken van haar kaalheid zijn zoal een voedsel-allergie en een vlooien-allergie. Dat eerste is lastig uit te zoeken, want daarvoor moet zij op een hypo-allergeen dieet, en dat is niet echt haalbaar. Haar een week opsluiten is niet te doen, en alle 6 op hetzelfde dieet kan ook niet, want dan hongert Onyx zichzelf dood. Wel nu een ander vlooienmiddel genomen, mogelijk zijn de vlooien in mijn buurt resistent tegen het huidige middel (dat is me al een keer eerder overkomen).
Hummeltje wist eerst nog van de behandel-tafel op de grond te springen, en ging buikschuivend op onderzoek. Opgepakt, en toen liet hij al het onderzoek en behandeling zonder veel problemen over zich heenkomen, zeker omdat hij af en toe een dotje pasta uit een zakje kreeg, wat hij met veel genoegen oplikte. Toen hij weer in zijn mandje was geplaatst bleef hij met zijn pootje door het deurtje hengelen, dus we hebben hem maar even zijn vrijheid gegeven terwijl wij nog wat dingen afrondden, zoals de chipregistratie en vaccinatie-boekjes. Hij kwam snel zijn mandje uit, en ging weer op onderzoek uit, maar nu recht op zijn poten en met zijn staartje omhoog. Hij zat al snel op het kastje/sta-bureau, en zat een tijdje verlangend naar het raampje hoog boven het kastje te kijken. Dat gaf hij toch maar op, en vond bij verder onderzoek een open bakje met recovery food (bedoeld om katten na een operatie er snel bovenop te helpen, geconcentreerde voedingswaarde, en met sterke geur en smaak om ze te overtuigen te eten). Dat viel bij hem zeker in de smaak, en hij heeft er aardig wat van weggewerkt, maar ging daarnaast ook weer verder rondkijken. Ook voor hem is nog niet precies duidelijk wat er aan de hand is, bij de booster-vaccinaties die ze over een paar weken moeten krijgen gaan we bloed afnemen en onderzoeken.
Hummeltje had ook weinig problemen nadat we weer thuis waren, bij de lunch kwam hij al weer naast me op de bank, Nene heb ik de rest van de ochtend en middag niet meer gezien, maar 's avonds is ze weer tweemaal meer dan een half uur op schoot komen liggen, dus die heeft het me ook weer vergeven.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 19-05-2023 21:28:05 ]
Hoe gaat het met de katten?
Er gebeurt eigenlijk vrij weinig, een paar puntjes :quote:
Ik heb gemerkt dat Hummeltje kattenluiken niet snapt. Van het luik aan de voorkant heb ik het deurtje omhoog gefixeerd, maar het viel me onlangs op dat Hummeltje vol verwondering staat te kijken hoe andere katten plotseling uit de achtertuin verschijnen, maar hij snapt het trucje niet. Doe ik de deur open, dan gaat loopt hij geinteresseerd de achtertuin in. Ik moet daar rekening mee houden als ik het deurtje aan de voorkant ooit weer wil laten zakken. Hummeltje is niet de meest snuggere, Onyx keek het trucje wel vrij snel af van de andere katten.
Hummeltje is behoorlijk lactose-intolerant. Ik had een paar maanden geleden plotseling het kopje van Onyx in mijn beker melk, en aangezien ik blij ben met alles was hij tot zich neemt dat niet Hill's Adult Chicken en water is, zette ik tijdens de lunch een bakje melk neer. Dat vond Onyx lekker, hij nam wat slokjes, maar Hummeltje bleek uiteindelijk de meeste dagen het meeste op te drinken. Het begon merkbaar te worden dat Hummeltje de paar onsjes die hij gewonnen had weer kwijtraakte, dus ik zette kattenmelk neer, maar dat vindt Onyx dat weer ondrinkbaar. Ik heb nu een plekje gevonden waar ik "echte" melk kan neerzetten voor Onyx, terwijl Hummeltje blij is met de kattenmelk, en Hummeltje lijkt weer wat aan te komen. En tot groot enthousiasme van wat voorbijgangers kwam Hummeltje gisteravond rond 9 uur met een grote muis aanzetten (Pepe heeft de afgelopen weken weer wat jonge ratten aangesleept).
En ik zag gisterenavond een van mijn katten iets uit een bakje op straat lebberen. Dat was heel interessant, omdat dat Onyx was. Het bleek mayonaise te zijn, en ook thuis bleek Onyx een paar likjes mayonaise wel te kunnen waarderen. Mijn eerdere vermoeden dat hij een werkplaats-kat was lijkt aangevuld te kunnen worden met het vermoeden dat hij geen fatsoenlijk kattenvoer kreeg, maar mocht meelunchen met de mensen in de werkplaats.
Arme Hummeltje, mysterieuze kattenluik
Het gekke is dat Onyx ook niet echt interesse lijkt te hebben in mijn eten, dus dat spreekt het weer een beetje tegen.quote:
Onyx mist dis al dat mensen eten!?
Arme Hummeltje, mysterieuze kattenluik
Hummeltje zit soms door het kattenluik naar de achtertuin te kijken, en snapt er dan niets van dat een van zijn groepsgenoten plotseling voor zijn neus staat. Ik probeer hem te trainen door het luikje open te houden voor hem, maar hij is niet een van de slimste uit de groep (Onyx is veel leergieriger).
• Diesel liep plotseling te niezen, duidelijk met een compleet verstopte neus, terwijl hij verder wel vrolijk was en goed at. Toen dat aanhield toch maar even naar de dierenarts, en inderdaad had hij toch niesziekte. Niet duidelijk waar hij dat van heeft (hij heeft al geen maanden contact met een kat buiten de groep gehad), maar de dierenarts vertelde ook dat dat maandenlang latent kan zijn en plotseling kan opkomen. Even wat orale antibiotica en meneer is weer fit.
• Hummeltje had op een zaterdagochtend anderhalve week geleden plotseling een grote smerige kale plek met krassen op zijn linkerschouder. Het zag eruit als een schaafwond, en dan denk je aan een aanrijding, maar hij leek verder geen kneuzingen of zo te hebben, en zelfs de wond leek hem niet te deren. Aangezien de wond netjes droog was, en hij er ook niet constant aan zat te likken, heb ik hem ook maar niet mee naar de dierenarts genomen, maar wel heel goed in de gaten gehouden. Hij heeft vorige week een tijdje een grote korst gehad (ook van het soort dat ik van mijn eigen schaafwonden ken), en ondertussen is de wond al weer de halve grootte, en nog steeds netjes droog. Ondanks zijn skeletachtige voorkomen geneest hij dus fantastisch, hij is duidelijk zeer gezond.
Wat plaatjes van de beschadiging (even als spoiler om niemands eetlust te bederven) :
Nu het af en toe slechter weer wordt komen ook de katten die 's zomers eigenlijk alleen voor eten binnenkomen, zoals Diesel, toch ook maar weer binnen, en tot mijn tevredenheid heeft Hummeltje niet meer de neiging om bij weer en wind buiten te blijven, die komt bij (zware) regen toch ook maar binnen slapen.SPOILER
En de relatie met het zwervertje Octo lijkt ook te verbeteren, ik heb nu al tweemaal Octo en Pepe vreedzaam vlak bij elkaar zien zitten :
• De eerste keer ging ik einde van de avond even iets in een kliko gooien, en ik zag Octo een metertje of 5 verderop zitten, terwijl Pepe op anderhalve meter van hem op de grond lag. Octo liep toen rustig weg, en Pepe sukkelde nog even achter hem aan, zonder enig spoor van agressie.
• De tweede keer kwam ik rond 10 uur van een bedrijfs-BBQ thuis, en toen ik de hoek van de straat inreed, zag ik Octo en Pepe vlak naast elkaar zitten, ze lijken elkaar wel te mogen. Pepe liep daarna wel achter mijn auto aan, baasje begroeten was toch belangrijker.
Wie weet gaat het toch nog lukken om Octo bij de groep te krijgen.
[ Bericht 1% gewijzigd door mvdejong op 19-09-2023 11:30:56 ]
Onyx wordt nu steeds aanhaliger, en hij maakt geluidjes om de aandacht te trekken. Als ik op zolder werk hoor ik plotseling een vragende prrr-geluidje, en voel hem langs mijn benen strijken, en als ik op de bank zit springt hij met datzelfde geluidje op het tafeltje en komt op me aflopen. Als dat zo doorgaat wordt hij nog een schootkat (over een jaar of vijf ,,,). Blijft een raadsel hoe zijn jeugd eruit zag, wel gewend aan een beperkte groep mensen, maar niet aan fysiek contact. En ik ben benieuwd of ik hem ooit ga horen spinnen (het zou kunnen zijn dat hij dat nu al doet maar een stille spinner is).
Ik zie ook Octo vaker rondhangen, zaterdag zat hij in mijn tuin toen ik van boodschappen terugkwam, en hij liet zich even rustig besnuffelen door Onyx, en ook Nene en Hummeltje kwamen in de buurt zonder problemen. Eerder had ik al Pepe en Cayok zonder conflicten bij hem in de buurt zien zitten, dus nu is nog de vraag of Diesel hem ook weer tolereert. In ieder geval heb ik weer wat meer hoop dat hij ooit bij me komt wonen.
[ Bericht 4% gewijzigd door mvdejong op 15-10-2023 14:23:03 ]
En het ging vandaag nog een stapje verder met Onyx. Nadat ik hem in mijn lunchpauze buiten al even had gekrabbeld, kwam hij mee naar binnen, sprong op het tafeltje bij de bank en wilde meer. En hij stond me toe om mijn arm een beetje om hem heen te slaan en mijn oor tegen zijn borstkas te leggen. Tot voor kort was dat veel te overdonderend.quote:
Mooie vooruitgang van Hummeltje en Onyx!
Maar de conclusie was wel dat hij (nog) niet spint. Hij is nog jong, er is een hoop om naar uit te kijken. Het heeft wijlen Chester 8 jaar gekost om voldoende (zelf)vertrouwen op te bouwen om naar me toe te komen om aangehaald te worden, i.p.v. dat hij alleen aangehaald werd als ik naar hem toeging.
Hier een kat 8 jaar geleden uit het asiel gehaald. Van alleen kijken naar hem is al blazen naar iedere ochtend bovenop je proberen te liggen en spinnen...gekke katquote:
[..]
En het ging vandaag nog een stapje verder met Onyx. Nadat ik hem in mijn lunchpauze buiten al even had gekrabbeld, kwam hij mee naar binnen, sprong op het tafeltje bij de bank en wilde meer. En hij stond me toe om mijn arm een beetje om hem heen te slaan en mijn oor tegen zijn borstkas te leggen. Tot voor kort was dat veel te overdonderend.
Maar de conclusie was wel dat hij (nog) niet spint. Hij is nog jong, er is een hoop om naar uit te kijken. Het heeft wijlen Chester 8 jaar gekost om voldoende (zelf)vertrouwen op te bouwen om naar me toe te komen om aangehaald te worden, i.p.v. dat hij alleen aangehaald werd als ik naar hem toeging.
De boze gezichten zijn omdat ik ze verstoorde met mijn camera, niet omdat ze elkaars gezelschap niet kunnen waarderen.
Plaatje bij oude provider, oude stijl (over HTTP, met "www.") :
Plaatje bij oude provider, nieuwe stijl (over HTTPs, zonder "www.") :
Plaatje bij nieuwe provider :
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 26-10-2023 11:23:09 ]
Onyx lag al maanden onder een restaurant-fauteuil die als krabpaal wordt gebruikt, maar waarvan hij de voering aan de onderkant had losgerukt. Toen ik een fleece-trui van mij op die stoel had gelegd was Nene daar plotseling gaan liggen, dus die stoel werd druk gebruikt.
Op oudjaarsdag was hij net als vorig jaar weer heel geirriteerd dat ik de kattenluiken had afgesloten, en hij is een uur bezig vergeefs geweest om toch naar buiten te komen, daarna berustte hij ering. Toen mijn broer en ik aten is hij plotseling op de rugleuning van die stoel gaan liggen, en daarna op de fleece-trui; dat is daarna zijn vaste plekje geworden. Dat is de eerste keer dat hij spontaan van slaapplaats is veranderd, de vorige keren was het altijd omdat er een andere kat op "zijn" plekje was gaan liggen.
Zijn nieuwste slaapplekje had nog een ander gevolg, iets wat ik helemaal niet verwacht had, maar waar ik heel erg blij mee ben :
Onyx is een rustig-sociale kat, alleen met Nene gaat hij wel eens ravotten, maar hij heeft me nooit het idee gegeven zoveel contact met een andere kat te kunnen waarderen. Ik heb ook geen idee wie van de twee er als eerste lag, de positie suggereert dat Onyx bij Diesel is gaan liggen, in plaats van naar een andere plek uit te wijken (zoals de onderkant van de stoel). Hij had natuurlijk in oktober al een keer met Pepe samen op het plankje bij de tuindeur gelegen, maar dat was meer dat ze samen op een uitkijk-post lagen, terwijl dit echt samen slapen was. Leuk om het jaar mee te beginnen.
Verder is Onyx steeds meer aan het wennen aan "lieve" aanrakingen, ik kan hem nu ook bij zijn staartwortel krabbelen zonder dat hij direct op zijn rug rolt om mijn hand als prooi te behandelen. Het bevestigt mijn idee dat hij in zijn eerdere leven een werkplaats-kat was waar alleen maar ruw mee werd gespeeld, zonder ooit rustig aangehaald te worden.
Octo heeft ook de jaarwisseling zonder veel problemen doorstaan, op nieuwjaarsdag kwam hij 's middags al even langs, en werd door Onyx netjes begroet.
Toen jaren geleden Cayok naar een iets beschermdere ligplek op zoek leek, heb ik in de voorkant een gat gemaakt, en een doekje neergelegd, maar dat heeft in al die jaren geen liefhebbers gevonden, drie hebben er ooit ingelegen, maar nooit voor meer dan 10 minuten. En nu is het voor Onyx zijn plekje om te gaan slapen, en de kans is klein dat nu een andere kat zijn plekje ook zal gebruiken; hij lijkt graag een plekje te hebben dat alleen naar hem ruikt. Een nadeel is dat een zwarte kat in het zwarte gat in een zwart ligblok niet te zien is, dus als ik zeker wil weten waar iedereen is moet ik een zaklamp tevoorschijn halen om te weten of Onyx binnen is.
En ik vroeg me altijd af hoe Hummeltje zou reageren op het slapen met een andere kat, en dat weet ik nu ook. Diesel slaapt de laatste tijd vaak op een fleece-dekentje aan het andere eind van de bank, maar Hummeltje ligt daar ook wel eens. Deze week kwam Diesel kijken, zag Hummeltje liggen en vertrok weer, Een kwartiertje later was hij terug, en kwam tegen mij aan liggen om te kroelen. Toen hij daar klaar mee was wilde hij toch wel erg graag op zijn plekje liggen, en wrong zich tussen de leuning van de bank en Hummeltje in, waarbij hij het achterwerk van het zwarte beestje een beetje opzij moest duwen. Uiteindelijk pastte het, maar na een minuutje had Hummeltje er toch genoeg van en vertrok. Hij lijkt bij de andere katten, net als bij mij, wel in de buurt te willen slapen, maar niet echt fysiek contact te willen. Ik vond het wel mooi dat de grote leider ook wel tegen Hummeltje aan wilde slapen, toch de ultieme acceptatie.
Deze week wel weer een verrassing, want toen ik maandag-avond van de bank opstond en dan zoals gebruikelijk even een inventarisatie probeer te doen van het mauw-vee, zag ik tot mijn grote verrassing Diesel en Nene netjes tegen elkaar aan in een mandje liggen. Dat Diesel en Onyx samen konden liggen was al een verrassing, maar Onyx is een hele rustige en vriendelijke kater. Nene mag dan niet zo'n kater-haatster zijn als haar voorgangster Blackie, maar reageert meestal op de nabijheid van een van de katers met blazen, grommen en soms meppen. Toch waren er wel wat tekenen van toenadering de afgelopen weken :
• Ze lagen een keertje beide op de tuinbank, maar wel ieder bij een leuning, dus daar zat toch een half metertje tussen.
• Toen ik onlangs even bij een buurman wat ging navragen liepen deze twee mee. Op de terugweg liep Nene een stukje van de muur af, en toen Diesel ons achterhaalde schoot hij tussen Nene en de muur door. Zoals verwacht kwamen er wat protesteer-geluidjes vanuit de dame, en ze mepte. Maar toen rende ze met hem op en bleef ze tikjes uitdelen, en dat is toch meer een vorm van uitdagen.
• En recent zat Diesel op de tafel, en Nene sprong langs hem heen op een stoel om naar de vloer te gaan, en toen ze op de stoel zat tikte Diesel haar even aan. Nou is Diesel al helemaal geen boze mepper, en het was ook meer een tikje dan een mep.
Toch weer leuk dat ze steeds meer naar elkaar toe groeien binnen de groep.
Helaas stond Nene heel snel op, want het was tijd voor kattensnoepjes.
Andere updates :
Cayok, ondertussen 19,5 jaar oud, houdt het nog steeds vol. Hij is wat krakkemikkiger, en dus ook wat argwanender, maar wil nog steeds graag aangehaald worden. En hij zwerft nog steeds verder van huis dan de rest, want hij heeft de eerste teken van het seizoen al weer gehad, de rest is daarvan nog verschoond gebleven.
Octo, het zwervertje dat ik graag zou toevoegen, komt nog steeds eten in het portiek van de berging, en blijft vaak ook nog een tijdje rondhangen, hij lijkt het wel leuk te vinden om in de buurt van mijn groep te verblijven. Wie weet, ooit nog ...
Hoewel duidelijk was dat Pepe en Onyx weer goede vriendjes zijn zwervertje Octo, vroeg ik me af of Diesel hem ook weer zijn vechtpartij met Hummeltje had vergeven. Zaterdag-avond kreeg ik het antwoord toen ik de tuin inliep, en Diesel, Pepe en Cayok rustig samen op de bank zag liggen, terwijl Octo anderhalve meter verder rustig zat uit te buiken van zijn maaltje van droogvoer.
Helemaal rustig is het toch niet, want woensdag-ochtend werd ik bij het ontbijt opgeschrikt door het geluid van 2 katers die elkaar aan het uitdagen waren (met als gevolg dat Pepe en Onyx ook direct de achtertuin in renden). Het bleek dat Octo via het dak van mijn berging naar de binnentuinen wilde, en op de schutting naar de tuin van de buren daar Cayok tegenkwam, en dat leidde tot wat "discussie". Ik deed maar even de deur open en vroeg Octo om verder te gaan, wat hij netjes deed (ik ben nog steeds wel enigzins eng).